Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

ஊணுடை எச்சம் உயிர்க்கெல்லாம்

குறள் 1012
ஊணுடை எச்சம் உயிர்க்கெல்லாம் வேறல்ல
நாணுடைமை மாந்தர் சிறப்பு
[பொருட்பால், குடியியல், நாணுடைமை]

பொருள்
ஊண் - உண்கை; உணவு; ஆன்மாவின்இன்பதுன்பநுகர்வு.

உடை - ஆடை; செல்வம் உடைமை குடைவேலமரம்:சூரியன்மனைவி.
உடை (வி)ஒடி, தகர், உடைஎன்னும்ஏவல்.

எச்சம் - எஞ்சிநிற்பது, மிச்சம்; கால்வழி, மக்கள்; மகன்; எச்சில்; பறவைமலம்; ஒருமணப்பண்டம்; குறைவு; பிறப்பிலேவரும்குறை:குருடு, ஊமை, செவிடு, கூன், குறள், மா, மருள், உறுப்பில்பிண்டம்என்னும்எட்டுவகைஊனம்; எக்கியம், வேள்விசெல்வம்; முன்னோர்வைப்பு; தொக்கிநிற்பது; உருபுமுற்றுஎச்சங்கள்கொண்டுமுடியும்பெயர்வினைகள்; பெயரெச்சவினையெச்சங்கள்

உயிர்க்கு - உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

எல்லாம் - முழுதும்

வேறு - பிறிது; பிரிந்தது; கூறுபாடு; பகைமை; எதிரிடையானது; புதிது; தீங்கு; சிறப்புடையது; தனி; செய்யுள்வேறுபாட்டினைக்குறிப்பதற்குஇடும்தலைப்புச்சொல்

அல்ல - இல்லை ; அன்று ; மாறுபாடு

நாண் - எதிர்கொள்ளாமல் பின்வாங்கும் கூச்ச உணர்வு, வெட்கம், அடக்கம், பணிவு,  கூசுதல்; வெட்கம்; மகளிர்க்குரியகூச்சம்; வில்நாண்; கயிறு; மாங்கலியங்கோத்தசரடு; காண்க:அரைஞா(நா)ண்.

உடைமை -  உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.

மாந்தர் - மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்.

சிறப்பு - பெருமை; திருவிழா; செல்வம்; அன்பளிப்பு; மதிப்பு; தலைமை; பகட்டு; காண்க:சிறப்பணி; இன்பம்; ஒன்றற்கேயுரியது; வரிசை; போற்றுகை; மிகுதி; வீடுபேறு.

முழுப்பொருள்
எல்லோரும் உண்ணுகிறார்கள் உடை உடுத்துகிறார்கள் வாகனங்களில் செல்லுகிறார்கள் பலர் சொந்த வீட்டில் வசிக்கிறார்கள் ஆபர்கணங்கள் அணிகிறார்கள். ஆனால் இவையும் மற்ற (பொருள்) எல்லாமும் மனிதருக்கு சிறப்பு சேர்க்காது (வேறு என்றால் சிறப்பு என்ற பொருளும் உண்டு). ஏனெனில் மனிதர் எல்லோரும் சமமே. ஆனால் மனிதர்களுக்கு உண்மையான சிறப்பென்பது அவர்களின் நாணுடைமையாகும். அதாவது தீய செயல்களை செய்ய நாணுவது, நாணத்திற்கு அஞ்சி தீ செயலை செய்யாது இருத்தலே மனிதருக்கு சிறப்புடையதாகும் சிறப்பு சேர்க்கும். அவர்களின் செயலே அவர்களை வேற்றுமைப்படுத்தும். அவர்களின் செயல்களே அவர்களுக்கு புகழ் சேர்க்கும்.

என்பதையும் நினைவில் கொள்க.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல - ஊணும் உடையும் அவை யொழிந்தனவும் மக்களுயிர்க்கெல்லாம் பொது; மாந்தர் சிறப்பு நாண் உடைமை - நன்மக்கட்குச் சிறப்பாவது நாணுடைமையே, அவையல்ல. (ஒழிந்தன - உறக்கமும் அச்சமும் காமமும். சிறப்பு - அவ்வுயிர்களின் வேறுபாடு. 'அச்சம்' என்று பாடமோதுவாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை
உணவும் உடையும் ஒழிந்தனவும் புன்மக்க ளெல்லார்க்கும் வேண்டும்; தலைமக்களுக்கு விசேடமாக வேண்டுவது நாணுடைமை. இது நாணம் வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
உணவும், உடையும் எஞ்சி நிற்கும் மற்றவையும், எல்லா உயிர்களுக்கும் பொதுவானவை, மக்களின் சிறப்பியல்பாக விளங்குவது நாணுடைமையே ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உணவு, உடை இன்னும் பிற சிறப்புகள், எல்லா மனிதர்க்கும் ஒன்றே; நல்ல மனிதர்க்குச் சிறப்பாவது நாண் உடைமையே.

102 நாணுடைமை

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - நாணுடைமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 1011
கருமத்தால் நாணுதல் நாணுந் திருநுதல்
நல்லவர் நாணுப் பிற

குறள் 1012
ஊணுடை எச்சம் உயிர்க்கெல்லாம் வேறல்ல
நாணுடைமை மாந்தர் சிறப்பு

குறள் 1013
ஊனைக் குறித்த உயிரெல்லாம் நாண்என்னும்
நன்மை குறித்தது சால்பு

குறள் 1014
அணிஅன்றோ நாணுடைமை சான்றோர்க்கு அஃதின்றேல்
பிணிஅன்றோ பீடு நடை

குறள் 1015


குறள் 1017
நாணால் உயிரைத் துறப்பர் உயிர்ப்பொருட்டால்
நாண்துறவார் நாணாள் பவர்

குறள் 1018
பிறர்நாணத் தக்கது தான்நாணா னாயின்
அறம்நாணத் தக்கது உடைத்து



101 நன்றியில்செல்வம்

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - நன்றியில்செல்வம்

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 1001
வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள் அஃதுண்ணான்
செத்தான் செயக்கிடந்தது இல்

குறள் 1002
பொருளானாம் எல்லாம்என்று ஈயாது இவறும்
மருளானா மாணாப் பிறப்பு

குறள் 1003
ஈட்டம் இவறி இசைவேண்டா வாடவர்
தோற்றம் நிலக்குப் பொறை

குறள் 1004
எச்சம்என்று என்எண்ணும் கொல்லோ ஒருவரால்
நச்சப் படாஅ தவன்


பொருளானாம் எல்லாம்என்று ஈயாது

குறள் 1002
பொருளானாம் எல்லாம்என்று ஈயாது இவறும்
மருளானா மாணாப் பிறப்பு
[பொருட்பால், குடியியல், நன்றியில்செல்வம்]

பொருள் 
பொருள் சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

ஆன் - āṉ   part. 1. An instr. ending,as in மண்ணானியன்ற குடம் மூன்றனுருபு. (தொல்சொல். 75, உரை ) 2. Ending common to nounsand verbs of the 3rd pers. masc. sing.; ஆண்பாற் பெயர்வினைகளின் விகுதி ஊரான், வந்தான். 3.An euphonic increment, used with a modification of பத்து `ten', as in இருபான் ஒரு சாரியை (நன். 244.)  ; பெற்றம், எருமை, மரைஇவற்றின்பெண்; காளை அவ்விடம் மூன்றனுருபு; ஆண்பாற்பெயர்வினைகளின்விகுதிஒருசாரியை

பொருளான்  - பொருளினால் எல்லாம் நடக்கும் என்று எண்ணுகிறவன்

ஆம் - ām   part. 1. A connecting increment between the parts of a compoundword; சாரியை மண்ணாங்கட்டி (நன். 244, உரை).2. An expletive; அசைநிலை பணியுமா மென்றும்பெருமை (குறள், 978). 3. V. term.: (a) 1st pers.pl., as in வந்தாம்; தன்மைப்பன்மை விகுதி (b) 1stpers. pl. including the person or persons spokento; உளப்பாட்டுத் தன்மைப்பன்மை விகுதி யாமும்நீயும் செல்வாம்.  ; நீர்; ஈரம் வீடு மாமரம் அழகு சம்மதங்காட்டும்சொல்; கேள்விப்பட்டதைக்குறிக்கும்சொல்; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; அனுமதி, தகுதி, ஊக்கம்குறிக்கும்சொல்; ஆவது ஆகிய சாரியை அசைநிலை தன்மைப்பன்மைவிகுதி; உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மைவிகுதி.

எல்லாம் - முழுதும்

என்று - என்று

ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

ஈயாது -ஈதல் செய்யாது, பிறருக்கு உதவி செய்யாது

இவறும் - இவறுதல் - ஆசையுறல்; விரும்புதல் மறத்தல் மிகுதல் உலாவுதல் கைவிடாதிருத்தல்; வேண்டும்வழிப்பொருள்கொடாமை.

மருள் - மயக்கம்; திரிபுணர்ச்சி; வியப்பு; உன்மத்தம்; கள்; குறிஞ்சியாழ்த்திறம்எட்டனுள்ஒன்று; பண்வகை; எச்சம்எட்டனுள்பிறவிமுதல்அறிவின்றிமயங்கியிருக்கும்நிலை; சிறுசெடிவகை; புதர்; பேய்; ஆவேசம்; புல்லுரு.

மருளான் - மயக்கத்தில் உள்ளவர்

ஆம் -  ām   part. 1. A connecting increment between the parts of a compoundword; சாரியை மண்ணாங்கட்டி (நன். 244, உரை).2. An expletive; அசைநிலை பணியுமா மென்றும்பெருமை (குறள், 978). 3. V. term.: (a) 1st pers.pl., as in வந்தாம்; தன்மைப்பன்மை விகுதி (b) 1stpers. pl. including the person or persons spokento; உளப்பாட்டுத் தன்மைப்பன்மை விகுதி யாமும்நீயும் செல்வாம்.  ; நீர்; ஈரம் வீடு மாமரம் அழகு சம்மதங்காட்டும்சொல்; கேள்விப்பட்டதைக்குறிக்கும்சொல்; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; அனுமதி, தகுதி, ஊக்கம்குறிக்கும்சொல்; ஆவது ஆகிய சாரியை அசைநிலை தன்மைப்பன்மைவிகுதி; உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மைவிகுதி.

மாண் - மாட்சிமை; மடங்கு; மாணவன்; பிரமசாரி; குள்ளமானவர்.

மாணாப் - மாட்சிமை இல்லாத

பிறப்பு - தோற்றம்; உற்பத்தி; சாதி; தொடக்கம்; உடன்பிறந்தவர்; மகளிர்அணியும்தாலிவகை; ஒருவாய்பாடு; அச்சம்; நெருக்கம்; மயக்கம்.

முழுப்பொருள்
செல்வம் / பொருள் / பணம் தான் எல்லாவற்றையும் நிர்ணயிக்கும் என்று செல்வதை ஈட்டுவது அதனை பேணுவதே எல்லாம் என்று இறுமாந்து பிறருக்கு உதவி என்று எதுவும் செய்யாது தன் செல்வதை பிறருக்கு பகிர்ந்தளிக்காமால் தன் செல்வதை இறுக பற்றிக்கொண்டு இருக்கின்றவர் பண மயக்கத்தில் உள்ள (பேய் போன்றவர்) மாட்சிமை இல்லாதவர். இவர் பிறப்பு என்றும் நிறை (முழுமை) அடையாத பிறப்பாகும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். இறுகப் பற்றி செல்வத்தைப் பூட்டி வைக்கும் அறிவு மயக்கத்தில் உள்ளோர்க்கு மீண்டும் கருவறையில் உழண்டு பிறக்கும் விதியுண்டு அதுவும் மாட்சிமை இல்லாத ஈனப் பிறவியே என்கிறது இக்குறள்.


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பொருளான் எல்லாம் ஆம் என்று - பொருளொன்றும் உண்டாக அதனால் எல்லாம் உண்டாம் என்றறிந்து அதனை ஈட்டி; ஈயாது இவறும் மருளான் - பின் பிறர்க்கு ஈயாது பற்றுள்ளம் செய்யும் மயக்கத்தாலே; மாணாப் பிறப்பு ஆம் - ஒருவனுக்கு நிறைதலில்லாத பேய்ப்பிறப்பு உண்டாம். (இருமையினும் எய்தும் இன்பங்கள் பலவும் அடங்க 'எல்லாம்' என்றும், ஈட்டுதற்கு முன் உண்டாய அறிவு பின் மயங்குதலின், 'மருள்' என்றும், பொருளுண்டாயிருக்கப் பிறர் பசி கண்டிருந்த தீவினைபற்றி உணவுகள் உளவாயிருக்கப் பசித்து வருந்தும் பிறப்பு உளதாம் என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை
பொருளினாலே யெல்லாச்சிறப்பும் எய்தலாமென்று பிறர்க்கு யாதொன்றும் ஈயாது உலோபஞ் செய்கின்ற மயக்கத்தினாலே மாட்சிமையில்லாத பிறப்பு உண்டாம். இது தீக்கதியுள் உய்க்குமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருளால் எல்லாம் ஆகும் என்று பிறர்க்கு ஒன்றும் கொடுக்காமல் இறுகப்பற்றிய மயக்கத்தால் சிறப்பில்லாத பிறவி உண்டாம்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பொருளால் எல்லாவற்றையும் சாதிக்கலாம் என்று எண்ணி அதைத் தேடிய பின் தானும் அனுபவிக்காமல், பிறர் தேவைக்கும் அதைத் தராமல் கஞ்சனாக வாழ்பவனின் மயக்கத்தால் அவனுக்கு முழுமையற்ற பேய்ப்பிறப்பு உண்டாகும்.

100 பண்புடைமை

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - பண்புடைமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 991
எண்பதத்தால் எய்தல் எளிதென்ப யார்மாட்டும்
பண்புடைமை என்னும் வழக்கு

குறள் 992
அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் இவ்விரண்டும்
பண்புடைமை என்னும் வழக்கு

குறள் 993
உறுப்பொத்தல் மக்களொப்பு அன்றால் வெறுத்தக்க
பண்பொத்தல் ஒப்பதாம் ஒப்பு

குறள் 994
நயனொடு நன்றி புரிந்த பயனுடையார்
பண்புபா ராட்டும் உலகு

குறள் 995
நகையுள்ளும் இன்னா திகழ்ச்சி பகையுள்ளும்
பண்புள பாடறிவார் மாட்டு

குறள் 996


குறள் 999
நகல்வல்லர் அல்லார்க்கு மாயிரு ஞாலம்
பகலும்பாற் பட்டன்று இருள்

குறள் 1000

அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல்

குறள் 992
அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் இவ்விரண்டும்
பண்புடைமை என்னும் வழக்கு
[பொருட்பால், குடியியல், பண்புடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அன்பு - தொடர்புடையோர்மாட்டுஉண்டாகும்பற்று; நேயம் அருள் பக்தி

உடைமை - உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.

ஆன்ற - மாட்சிமைப்பட்ட; பரந்த; அடங்கிய; இல்லாமற்போன

குடி - பருகுகை; மதுபானம்; மதுவுண்டமயக்கம்; புருவம்; குடியானவன்; குடியிருப்போன்; ஆட்சிக்குட்பட்டகுடிகள்; குடும்பம்; குலம்; வீடு; ஊர்; வாழிடம்.

பிறப்பு - தோற்றம்; உற்பத்தி; சாதி; தொடக்கம்; உடன்பிறந்தவர்; மகளிர்அணியும்தாலிவகை; ஒருவாய்பாடு; அச்சம்; நெருக்கம்; மயக்கம்

குடிப்பிறத்தல் - குடும்பத்தில் பிறக்க வேண்டும் ; குடும்பத்தில் உற்பத்தியாக வேண்டும். 

இவ்விரண்டும் - இவை இரண்டும் 

பண்பு - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை

உடைமை - உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

வழக்கு - இயங்குகை; உலகவழக்கு; செய்யுள்வழக்கு; என்னும்இருவகைவழக்குகள்; இயல்பு வழக்கு தகுதி வழக்குகள்; பழக்கவொழுக்கம்; நீதி; நெறி; நீதிமன்றத்தில்முறையிடுதல்; விவகாரம்; வாதம்; வண்மை.

முழுப்பொருள்
பிற எல்லா உயிர்களிடத்தே அன்பு செலுத்தும் குணம், மாட்சிமைப்பொருந்திய உயர்ந்த குடியிலே பிறந்து வளர்தல் ஆகிய இரண்டும் உயர்பண்பு வளர்வதற்கான அடித்தளமாக அமையும். 

சக உயிர்களுடனும் மனிதர்களுடநும் அன்புசெலுத்துவது அவ்வளவு எளிதான காரியம் அல்ல. பிறரின் துன்பத்திற்கு வருந்துவது அவ்வளவு எளிதும் அல்ல.  "வாடிய பயிரை கண்ட பொழுதெல்லாம் வாடினேன்" என்று வள்ளலார் கூறியது அதன்படி நடந்துகொள்வது அவ்வளவு எளிதும் அல்ல. (Compassion and  Empathy  are very important and necessary) உயர்ந்த பண்புகளை பெற்ற குடும்பத்தில் பிறப்பது நமது கையில் இல்லை. அது முன்வினை பயன் எனலாம். ஆனால் நமது பிள்ளைகள் பண்புடன் வளரவேண்டும் என்றால் நாம் எப்படி நடந்துகொள்கின்றோம் என்பதில் கவனம் வேண்டும் என்பதை உணர்ந்து நடந்தால் போதும். அதுமட்டுமின்றி குடி என்றால் வாழ்விடம். நாம் நல்ல குடியில் பிறந்தாலும் நமது வாழ்விடம் அதாவது சூழல் சரியில்லை என்றால் நமது குணங்களும் நமது பிள்ளைகள் குணங்களும் சூழலினால் தாக்கம் பெறலாம். ஆதலால் சூழல் சரியில்லை என்றால் அதனை மாற்றவும்.  நாம் உயர்ந்தகுடியில் பிறக்கவில்லையென்றாலும் நமது சூழலை மாற்றிக்கொள்ளும் ஆற்றலிருந்தால் அதனை நல்ல சூழலுக்கு மாற்றிக்கொள்வதும் சிறந்ததே.  (சூழல் பொருளாதாரத்தினால் முடிவு செய்ய வேண்டாம். அன்பு பண்பு மற்றும் குணங்களின் அடிப்படையில் முடிவு செய்ய வேண்டும்)

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
குறள் 681
அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் வேந்தவாம்
பண்புடைமை தூதுரைப்பான் பண்பு

பரிமேலழகர் உரை
அன்பு உடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் இவ்விரண்டும் - பிறர் மேல் அன்பு உடையனாதலும் உலகத்தோடு அமைந்த குடியின்கண் பிறத்தலும் ஆகிய இவ்விரண்டும்; பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - ஒருவனுக்குப் பண்பு உடைமை என்று உலகத்தார் சொல்லும் நன்னெறி. (அமைதல் - ஒத்து வருதல். 'குடிப்பிறத்தல்' என்றது பிறந்தார் செயலை. தனித்த வழி ஆகாது இரண்டும் கூடிய வழியே ஆவதென்பது தோன்ற, முற்றும்மை கொடுத்தார். காரணங்கள் காரியமாக உபசரிக்கப்பட்டன. இவை இரண்டு பாட்டானும் பண்பு உடையார் ஆதற் காரணம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பிறர்மேலன்புடையனாதலும் உலகத்தோடமைந்த குடியின்கட் பிறத்தலுமாகிய இவ்விரண்டும் ஒருவனுக்குப் பண்புடைமை யென்று உலகத்தார் சொல்லும் நன்னெறி.

மு.வரதராசனார் உரை
அன்புடையவராக இருத்தல், உயர்ந்த குடியில் பிறந்த தன்மை அமைந்திருத்தல் ஆகிய இவ் விரண்டும் பண்பு உடையவராக வாழும் நல்வழியாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எல்லாரிடமும் அன்புள்ளவனாக வாழ்வது. உலகத்தோடு ஒத்து வாழும் குடும்பத்தில் பிறந்திருத்தல் இவை இரண்டும் பண்புடைமை என்னும் நல்ல வழிகளாகும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
How to choose a messenger/dipolomat/mediator (who carries and communicates messages between two people)? A messenger should having the following qualities 1) He should have love and affection for the humans in general and in particular to the group of people he is representing 2) He should come from a good background (meaning possing good qualities, no doubtful activities in his histroy) 3) He should be able to gather information from different people in his group, from experts and convey the important things precisely by prioritising them appropriately (based on the due weightage) to the King

Questions that I ask to the kid
How to choose a messenger/mediator? 

கொல்லா நலத்தது நோன்மை பிறர்தீமை

குறள் 984
கொல்லா நலத்தது நோன்மை பிறர்தீமை
சொல்லா நலத்தது சால்பு
[பொருட்பால், குடியியல், சான்றாண்மை]

பொருள்
கொலை - உயிர்வதை, உயிரைஉடம்பினின்றுநீக்கல்.
கொல்லா - எந்தஒரு நோக்கத்திற்காகவும் அல்லது தன்னுடைய சுயநலனுக்காகவும் பிற உயிர்களை மனிதர்களை கொலை செய்யாது இருத்தல் 

நலத்தது - நலத்தல் , நலமாதல்; விரும்புதல்.

நோன்மை - பொறுமை; வலிமை; பெருந்தன்மை; தவம்.

பிறர் - அயலார்

தீமை - கொடுமை; குற்றம்; பாவச்செயல்; குறும்பு; இறப்பு; முதலியன.

சொல்லா - சொல்லாமல் 

நலத்தது - நலத்தல் , நலமாதல்; விரும்புதல்.,

சால்பு - மேன்மை; நற்குணம்; சான்றாண்மை; தன்மை; மனவமைதி; கல்வி.

முழுப்பொருள்
பிறரை கொல்லுவது (கொலை செய்வது) என்பது தீயச்செயல். அது எவ்விதத்திலும் பயனளிக்காது. ஆதலால் பிறரை கொல்லாது இருப்பதே நன்மை பயக்கும். பிறரை கொல்லாமல் உயிருடன் விடுவதற்கு பொறுமையும் பெருந்தன்மையும் வேண்டும். அதுவே வலிமை ஆகும். கொல்வது வலிமைக்கு அறிகுறி அல்ல. ஆதலால் வலிமை, பெருந்தன்மை, தவம்(நோன்மை) என்பது ஓருயிரையும் கொல்லாத அறவாழ்க்கையாகும்.  

அதுப்போல பிறர் செய்த தீமைகளை கொடுமைகளை குற்றங்களை பிறரிடம் சொல்லாது இருப்பது அவர்களிடமே சொல்லிக்காட்டாமல் இருப்பது நன்மை அளிக்கும். அதுவே சான்றோரின் பண்பாகும். 

புறங்குறாமை பற்றிப்பேசிய வள்ளுவர் இங்கே ஏன் அதை  போன்றே சொல்ல வேண்டும்? 1. இங்கு சான்றோரின் பண்பாக அதை நெறிப்படுத்துகிறார். 2. இங்கே தீமைகளை சொல்லாதே என்கிறார். பிறரிடம் என்றோ சம்மதப்பட்டவரிடம் நேரடியாகவோகூட சொல்லாதே. ஏனெனில் சிலர் மற்றவர்கள் செய்த குற்றத்தை குத்தி காண்பித்து அவர்களை துன்புறுத்துவார்கள். அது தவறு. பிறரிடம் சொல்வதும் தவறு. அது சான்றோர் பண்பு ஆகாது. அப்படி பிறரிடம் சொல்வதானால் அல்லது குத்தி காண்பிப்பதனால் ஒரு பயனும் இல்லை. அவர்கள் சினத்தையே சம்பாதிப்பார்கள். அவர்கள் மனம்திருந்த மாட்டார்கள். 

அப்படி என்றால் ஒரு அலுவகத்தில் குற்றங்களை சுட்டிகாட்டாமல் இருக்கலாமா?  பல பேர் சம்மந்தபட்ட ஒரு நிறுவனத்தில், ஒரு செயலில் குற்றங்களை ஆராய்ந்து சொல்வதும் மிக அவசியம். இல்லையெனில் அதனால் ஏற்படும் விளைவுகள் மிக அதிகம். அதனால் தனி நபர்மீது தாக்குதல் செய்யாமல் பிரச்சனைகளையும்  அதனை சரி செய்யாவிட்டால் வரக்கூடிய விளைவுகளையும் மட்டும் நயமாக எடுத்துக்கூறவும். 

கொன்றை வேந்தனில், “நோன்பென்பது கொன்று தின்னாமை” என்பார் ஔவையார்.


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நோன்மை கொல்லா நலத்தது - பிற அறங்களும் வேண்டுமாயினும், தவம் ஓர் உயிரையும் கொல்லாத அறத்தின் கண்ணதாம்; சால்பு பிறர் தீமை சொல்லா நலத்தது - அது போலப் பிற குணங்களும் வேண்டுமாயினும் சால்பு பிறர் குற்றத்தைச் சொல்லாத குணத்தின் கண்ணதாம். (நலம் என்னும் ஆகுபெயர்ப் பொருள் இரண்டனையும், தலைமை தோன்ற, இவ்விரண்டற்கும் அதிகாரமாக்கிக் கூறினார். தவத்திற்குக் கொல்லா வரம் சிறந்தாற்போலச் சால்பிற்குப் பிறர் குற்றம் சொல்லாக் குணம் சிறந்தது என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
தவத்துக்கு உறுப்பான சீலங்கள் பல உண்டாயினும் கொல்லாத நலத்தையுடையது தவம். அதுபோலச் சாண்றாண்மைக்கு உறுப்பான நற்குணங்கள் பல உண்டாயினும் பிறர் பழியைச் சொல்லாத நலத்தையுடையது சால்பு.

மு.வரதராசனார் உரை
தவம் ஓர் உயிரையும் கொல்லாத அறத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது, சால்பு பிறருடையத் தீமையை எடுத்துச் சொல்லாத நற்பண்பை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பிற உயிர்களைக் கொல்லாதிருப்பது தனத்திற்கு அழகு; பிறர் குறைகளைப் பேசாதிருப்பது சான்றாண்மைக்கு அழகு.

099 சான்றாண்மை

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - சான்றாண்மை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 981
கடன்என்ப நல்லவை எல்லாம் கடன்அறிந்து
சான்றாண்மை மேற்கொள் பவர்க்கு

குறள் 982
குணநலம் சான்றோர் நலனே பிறநலம்
எந்நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று

குறள் 983
அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மையொடு
ஐந்துசால் ஊன்றிய தூண்

குறள் 984
கொல்லா நலத்தது நோன்மை பிறர்தீமை
சொல்லா நலத்தது சால்பு

குறள் 985
ஆற்றுவார் ஆற்றல் பணிதல் அதுசான்றோர்
மாற்றாரை மாற்றும் படை

குறள் 986
சால்பிற்குக் கட்டளை யாதெனின் தோல்வி
துலையல்லார் கண்ணும் கொளல்

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்

குறள் 972
பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமை யான்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள் 
பிறப்பு - தோற்றம்; உற்பத்தி; சாதி; தொடக்கம்; உடன்பிறந்தவர்; மகளிர்அணியும்தாலிவகை; ஒருவாய்பாடு; அச்சம்; நெருக்கம்; மயக்கம்.

ஒக்கும்  - ஒக்க - ஒருமிக்க, கூட, ஒருசேர, சமமாயிருக்க, நிகர்க்க, பொருந்த, மிகுதியாக; தகுதியாயிருக்க

எல்லா - முழுதும்

உயிர்க்கும் - உயிர்களும் - உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

சிறப்பு - பெருமை; திருவிழா; செல்வம்; அன்பளிப்பு; மதிப்பு; தலைமை; பகட்டு; காண்க:சிறப்பணி; இன்பம்; ஒன்றற்கேயுரியது; வரிசை; போற்றுகை; மிகுதி; வீடுபேறு

ஒவ்வா - ஒவ்வுறுதல் - பொருத்தமுறல்; ஒப்பாதல்.

தொழில் - செயல்; அலுவல்; தந்திரம்; பெருமை; வினைச்சொல்; ஏவல்; திறமை; களவு.
செய்தொழில் - செய்கின்ற தொழில் ; செய்கை

வேற்றுமை - வேறுபாடு; பகைமை; ஒப்புமையின்மை; செயப்படுபொருள்முதலாயினவாகப்பெயர்ப்பொருளைவேறுபடுத்துவது; காண்க:வேற்றுமையுருபு; வேற்றுமைப்புணர்ச்சி; வேற்றுமையணி

வேற்றுமையான் - வேறுபடுவார்கள் 

முழுப்பொருள் 
நாம் பிறக்கும் பொழுது நாம் எல்லோரும் சமமே. நமது பெற்றோரின் தொழில், குடி, பெருமை, புகழ் ஆகியவற்றால் நாம் வேற்றுமை அடைய மாட்டோம். ஆனால் நாம் வாழ்வில் செய்கின்ற செயல்களினாலே அவற்றை செய்யும்விதத்தாலே அவற்றை செய்யும் நேர்மை, உழைப்பு, தொழில் நேர்த்தி, தரம் ஆகியவற்றால் நமது சிறப்பும், பெருமையும் மாறும். நமது மதிப்பு நாம் செய்யும் தொழிலில் உள்ள நேர்மையில், உழைப்பில், நேர்த்தியில், செயல் தரத்தில் அடங்கியுள்ளது.

எல்லோரையும் சமமாக நடத்த வேண்டும். அதிலே தான் நமது பண்பு உள்ளது. அவர் செய்கின்ற தொழிலினால் குலத்தினால் அவர் வேறுபட மாட்டார். அவரின் நேர்மை, தொழிலின் நேர்த்தி அவரை வேறுபடுத்தும். மகாத்மா காந்தி அடிகள் அரசர் (King, Viceroy) ஆனாலும் ஒரு எளிய விவசாயி ஆனாலும் எல்லோரையும் சமமாகவே பாவித்தார். உதாரணமாக அவர் லண்டன் நகரில் நடைபெற்ற வட்ட மேஜை சந்திப்பிற்கு அவர் எப்பொழுதும் அணிகின்ற விவசாயி அணிந்துக்கொள்ளும் கதர் வெட்டி துண்டை தான் அணிந்துகொண்டார். அரசருக்காக கோட் சூட் அணியவில்லை.

கிருஷ்ணம்மாள் ஜெகன்னாதன் அவர்கள் செயல்வழி ஞானம் பெற்றவர். அவர் தன் செயலின் மூலம் வேறுபடுகிறார். பெருமை பெற்றுள்ளார். 


கம்பராமாயணத்தில் வாலிவதைப் படல பாடல் வரிகள் இக்குறளின் கருத்தையே கூறுகின்றன.

“இனையதாதலின் எக்குலத்து யாவர்க்கும் 
வினையினால் வரும் மேன்மையும் கீழ்மையும்” (கம்ப.வாலிவதை.115)

இக்குறளின் கருத்து ஔவையாரின் “கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே” என்ற கூற்றோடு ஒப்பவில்லை. தவிரவும் விஞ்ஞான வளர்ச்சியிலே மரபணுக்கள் ஒருவருடை குணக்கூறுகளை ஓரளவுக்கு சங்கிலித்தொடராக தொடர்வதையும் உறுதி செய்கின்றன. அதனால் பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிரும் என்பது முழுவதுமாக ஒப்புக்கொள்ளக்கூடிய கருத்தில்லைதான். அதைத் தள்ளிவிட்டுப் பார்த்தாலும், செய்தொழிலில் ஆற்றும் சிறப்பால் ஒருவருக்குப் பெருமை வருவது உறுதியே.

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
எல்லா உயிர்க்கும் பிறப்பு ஒக்கும் - எல்லா மக்களுயிர்க்கும் பொதுவாகிய பிறப்பியல்பு ஒக்குமே யெனினும்; சிறப்பு ஒவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான் - பெருமை சிறுமை எனப்பட்ட சிறப்பியல்புகள் ஒவ்வா அவை செய்யும் தொழில்களது வேறுபாட்டான். (வேறுபாடு - நல்லனவும், தீயனவும், இரண்டுமாயினவும், இரண்டுமல்லவாயினவுமாய அளவறிந்த பாகுபாடுகள். வினைவயத்தாற் பஞ்சபூத பரிணாமமாகிய யாக்கையைப் பொருந்தி நின்று அதன் பயன் அனுபவித்தல் எல்லா வருணத்தார்க்கும் ஒத்தலின் 'பிறப்பு ஒக்கும்' என்றும், பெருமை சிறுமைகட்குக் கட்டளைக் கல்லாகிய தொழிற்பாகுபாடுகள் வருணந்தோறும் யாக்கைதோறும் வேறுபடுதலின், 'சிறப்பு ஒவ்வா' என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை
எல்லா வுயிர்க்கும் பிறப்பால் ஒரு வேறுபாடில்லை. ஆயினும் தான்செய் தொழிலினது ஏற்றச் சுருக்கத்தினாலே பெருமை ஒவ்வாது. எனவே, இது பெருமையாவது குலத்தினால் அறியப்படா தென்பதூஉம் அதற்குக் காரணமும் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
எல்லா உயிர்க்கும் பிறப்பு ஒருத் தன்மையானதே, ஆயினும் செய்கின்ற தொழில்களின் உயர்வு தாழ்வு வேறுபாடுகளால் சிறப்பியல்பு ஒத்திருப்பதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எல்லா மக்களும் பிறப்பால் சமம‌ே; அவரவர் செய்யும் செயல் வேறுபாடுகளால் மட்டுமே பெருமை வரும்.

கீதை பற்றிய எதிர்விவாதங்களில் அது வர்ணாசிரமத்தை ஆதரிக்கிறது என்பதற்காகச் சுட்டப்படும் வரி

சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குணகர்ம விபாகஸ:
தஸ்ய கர்தாரமபி மாம் வித்ய கர்தாரமவ்யயம்: [4/12]

நான்குவர்ணங்களும் என்னால் படைக்கப்பட்டன
இயல்புகள் செயல்களின் அடிப்படையில்
அதன் படைப்பாளியே ஆயினும் என்னை
படைக்காதவனென்றும் அழிவற்றவென்றும் அறிக

இதில் முதல் வரியே எப்போது எடுத்துமேடையில் சுட்டப்படுகிறது. வர்ணங்கள் குணங்கள் மற்றும் செயல்களின் அடிப்படையில் அமைகின்றன என்றே இந்த வரி சொல்கிறது. அடுத்தவரி இன்னும் சிக்கலான தத்துவம் கொண்டது. இவற்றை இயற்றியவன் ஆயினும் அவன் இவற்றுக்கு ஆசிரியன் அல்ல.

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமையான்

என்னும் குறளுக்கும் இதற்கும் என்ன வேறுபாடு? இதிலும் முதல்வரியை மட்டுமே மேற்கோளாக்குவார்கள். செய்தொழில் வேற்றுமையால் சிறப்பு குன்றும் கூடும் எனச் சொல்லும் குறளை விடவும் குணத்திற்கும் செயல்பாடுகளுக்கும் ஏற்ப சமூகப்படிநிலை அமைகிறது என்று சொல்வதல்லவா இன்னும் பொருத்தமானதாக உள்ளது?

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமையான்

எல்லா உயிர்களும் பிறப்புசார்ந்து நிகரானவையே. ஆனால் சிறப்பு என்பது அவ்வண்ணம் நிகரானது அல்ல. அது செய்யும் தொழிலால் வேறுபடுகிறது– என்பது இதன் நேரடிப்பொருள்.  இதற்கு பரிதியார் ‘நற்குலத்தாரவர் என்றதால் இழிதொழிலாலே இழிகுலமாவார் என்பதாம்’ என்று விளக்கம் அளிக்கிறார்.

இந்தக்குறளை கீழான தொழில்செய்பவர்கள் கீழானவர்கள் என்றோ கீழான தொழில்செய்யும் சாதிகளில் பிறந்தவர்கள் கீழானவர்கள் என்றோ பொருள்கொள்பவர்கள் சிலர் உண்டு. ஆனால் அடுத்த குறள் இன்னும் தெளிவான விளக்கத்தை இந்த பாடலுக்கு அளிக்கிறது. உண்மையில் இவ்விரு குறள்களையும் பிரிக்காமல்தான் பொருள்கொள்ள வேண்டும்.

மேல் இருந்தும் மேல் அல்லர் கீழ் இருந்தும்
கீழ் அல்லர் கீழ் அல்லவர்

மேன்மைகுணம் இல்லாதவர் சமூகத்தின் மேல்படிகளில் இருந்தாலும் மேலானவர்கள் அல்லர். சமூகத்தின் கீழ்ப்படிகளில் இருந்தாலும் கீழ்மைக்குணம் இல்லாதவர்கள் கீழானவர்கள் அல்லர். 

திருக்குறள், பொருட்பால், ஒழிபியலில், பெருமை எனும் அதிகாரத்தில் வருகின்ற “பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான்” (972) என்ற குறளுக்கு தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் இளம்பூரணர், பொருளதிகாரம், களவியல், நூற்பா எண். 90 – “ஒன்றே வேறே என்றிரு பால்வயின் ஒன்றி யுயர்ந்த பால தாணையின்  ஒத்த கிழவனும் கிழத்தியும் காண்ப மிக்கோனாயினுங் கடிவரை இன்றே” என்ற நூற்பாவில் வருகின்ற ‘ஒத்த கிழவனும் கிழத்தியும் காண்ப’ என்பதற்கு, ஒப்பு பத்துவகைப் படும் என்று கூறுகிறார். அதை  மெய்ப்பாட்டியல் சூத்திரம் (25) “பிறப்பே குடிமை ஆண்மை, ஆண்டோடு / உருவு நிறுத்த காம வாயில் / நிறையே அருளே உணர்வொடு திருவென / முறையுறக் கிளந்த ஒப்பினது வகையே” என்பதைக் கூறி இதில் பிறப்பு என்பதற்கு “பிறப்பாவது அந்தணர், அரசர், வணிகர் . . . என்றாற்போல் வருங் குலம். குடிமையாவது, அக்குலத்திலுள்ளார் எல்லாருஞ் சிறப்பாக ஒவ்வாமையின் அச்சிறப்பாகிய ஒழுக்கம் பற்றிய குடிவரவைக் ‘குடிமை’ என்றார்” என்று சொல்கிறார்
ஆகவே ‘பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா / செய்தொழில் வேற்றுமை யான்” எனப் பிறரும் குலத்தின் கண்ணே சிறப்பென்பது ஒன்று உண்டென்று கூறினராகலின்” என்கிறார்.  குலம் என்பது பிறப்பினால் வரக்கூடியது எனில், “குலத்தின் கண்ணே சிறப்புண்டு” எனும்போது அது பிறப்பின் வழியே வந்த சிறப்பு என்றாகிறது. இப்படியான நிலையில் “பிறப்பு ஒக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்” என்பதற்கு என்ன பொருள் என்று நீங்கள் கருதுகிறீர்கள்.
நான்:   அதைப்பற்றி கீதை உரையில் எழுதியிருக்கிறேன்
சௌம்யநாராயணன்: சரி..பார்க்கிறேன்
நான்: சதுர்வர்ணம் மயா சிருஷ்டம் குண கர்ம விபாகஜ என்பதற்கும் பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான் என்பதற்கும் வேறுபாடே இல்லை
இவர்கள் கீதையிலும் குறளிலும் முதல் வரியை மட்டுமே எடுத்துக்கொள்கிறார்கள்
சௌம்யநாராயணன்: சரிதான்
நான்: நால் வருணங்களும் என்னால் படைக்கப்பட்டன, இயல்புகள் செயல்களின் அடிப்படையில் – கீதை [பிறப்பால் அல்ல]
பிறப்பு எல்லா உயிர்களுக்கும் சமம் .ஆனால் செய்யும் செயல்களால் சிறப்புகள் வேறுபடுகின்றன- குறள்
அதாவது உயிர்கள் சமம் அல்ல, செயல்மூலம் அவற்றின் தரம் மாறுபடுகிறது
சௌம்யநாராயணன்: இல்லை செய்தொழில் வேற்றுமையான் என்பதைக் கொண்டு அவ்வாறு சொல்லிவிட முடியாது… குறளைப் பொறுத்தவரையிலும் பிறப்பினால் ஒத்த அந்தணர்களுள் அல்லது அரசர்களுள் அல்லது வைசியர்களுள் தங்களின் செயலினால் மாறுபடுவோரைக் குறிப்பதாக நான் கருதுகிறேன்
காரணம், மறப்பினும் ஓத்துக் கொளலாகும் என்ற குறளையும் கணக்கில் கொள்ள வேண்டி உள்ளது.
எனை வகையான் தேறிய பின்பும் வினைவகையான் வேறாகும் மாந்தர் என்பதையும் கணக்கில் கொள்ள வேண்டும் என்று கருதுகிறேன்.
எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு அந்தணர் அந்தணர்க்குரிய தொழில்கள் என வரையறுக்கப்பட்டவற்றையல்லாது வேறொன்றைச் செய்வாராயின் அவர் கீழாகவே கருதப்படுவார் என்பதுதான்.
நான்: அந்தக் குறளில், அல்லது அந்த அத்தியாயத்தில் அப்படி இல்லை. அது நீங்கள் கொள்ளும் பொருள். குறளுக்கு அது எழுதப்பட்டுக் குறைந்தது 500 வருடம் கழித்து பரிமேலழகர் அளித்த உரை அதற்கான முகாந்திரமாக அமையலாம். ஆனால் அது ஒருபோதும் கடைசிப்பொருள் அல்ல. வழிகாட்டுப்பொருளும் அல்ல.
சௌம்யநாராயணன்: பரிமேலழகர் அளித்த உரையில் நான் கூறியதெதுவும் இல்லை
நான்: இல்லை- பரிமேலழகர் அந்த குறளுக்குச் சம்பந்தமே இல்லாமல் வருணத்தை  எடுத்துகொண்டு வருகிறார்.  வருணந்தோறும் தொழிற்பாகுபாடுகள் வேறுபாடு பற்றி அந்த வரியில் சொல்கிறார்
சௌம்யநாராயணன்: அந்த வரிகளில் இல்லை என்பது இருக்கலாம்.. ஆனால், அவர் அதை மனதில் கொண்டிருந்தார் என்பதற்குத்தான், “மறப்பினும் ஓத்துக் கொளலாகும், பார்ப்பான் பிறப்பொழுக்கம் குன்றக் கெடும்” என்று சொல்லி இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது.
நான்:  குறளின் அந்தவரிகளில் வருணம் பற்றி ஏதும் இல்லை.
சௌம்யநாராயணன்: மீண்டும் பார்க்கிறேன்..
நான் அதனால்தான் தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் இளம்பூரணரைக் குறிப்பிட்டிருந்தேன்
மேலும் வாராததனான் வந்தது உணர்தல் என்ற தொல்காப்பிய நூல் உத்தியை அடிப்படையாகக் கொண்டு குறளைப் பார்த்தேன்
நான்: பார்ப்பான் பிறப்பொழுக்கம் என்பது அக்காலத்தைய நம்பிக்கைகளில் ஒன்று. அது அவரவர் வர்ணத்து வேலையை அவரவர் செய்யாவிட்டால் தப்பு என்பதல்ல.
அன்றைய நோக்கில் பார்ப்பாருடையது தொழில் அல்ல, நெறி, தவம். ஒருவேளை உணவுண்டு, உறுதொழிலென ஏதும்செய்யாது, மூன்று தீ வளர்த்து மட்டுமே வாழவேண்டிய கடும் நெறி அது. அதைச் செய்யாதவர்கள் பிராமணர்களே அல்ல, அவர்களால் நாடு கெடும் என்ற நம்பிக்கையை சங்ககாலம் முதலே காணலாம். எங்கெல்லாம் பார்ப்பான் குறிப்பிடப்படுகிறானோ அங்கெல்லாம் அவனைத் தவசீலன், மெலிந்தவன், பசலை படிந்தவன், தீ கர்மம் செய்பவன் என்றே தமிழிலக்கியம் சொல்கிறது. அங்கே சொல்லப்படும் பிறப்பொழுக்கம் அதுவே.
சௌம்யநாராயணன்: அது சரிதான்…  வேளாப் பார்ப்பான் என்ற ஒரு குறிப்பும் உள்ளது.  அவர்கள் சற்று கீழாகவே கருதப்பட்டனர்
ஆனால், இதே பார்ப்பனர்கள் வாயில்களாகவும் இருந்துள்ளனர் என்பதும் கவனிக்கத்தக்கது
நான்: வள்ளுவரின் காலகட்டத்தில்- அதவாது சிலம்பின் காலகட்டத்தில் – வேள்விநெறியை நிராகரிக்கும் பார்ப்பார்கள் இருந்தனர். சிலம்பில் கோவலனின் மதுரைப் பயணத்தில் சந்திக்கிறான்.
குறள் வருண நெறியை இறுக்கமான ஒரு நியதியாக முன்வைக்கிறதென்பதற்கு ஆதாரங்களேதும் இல்லை. ஆனால் அது வருண சாதிக்கு நேர் எதிரான கலகக்குரலை எழுப்பவும் இல்லை.
சௌம்யநாராயணன்: வேள்வி நெறியை நிராகரிக்கும் என்று சொல்வதைவிட… பார்ப்பனர்களுக்கென்று ஒத்துக்கப்பட்டிருந்த தொழில் என்பதாகக் கொண்டு பார்க்கையில் கோயில் வழிபாடுகளில் பூசாரிகளாக இருந்தவர்களை எங்கே பொருத்துவது என்பது வினாவாகிவிடும்..
குறள் எந்த கலகக் குரலையும் எழுப்பவில்லை என்பது உண்மை..
ஆனால், அது சமத்துவத்தைப் போதிப்பதாக, அதுதான் தமிழ் நெறி என்பதாக ஒரு உருவேற்றம் நிகழ்ந்துள்ளது. அது சரியல்ல
அரச குலத்தவர்களில் மகுட தியாகிகள் என்றொரு பிரிவினர் கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர்.. அவர்களை அரச வர்ணத்தில் அல்லாது வேறிடத்தில் வைக்க முடியாது…
நான்: கோயில்களில் பார்ப்பார் பூஜைசெய்ய ஆரம்பித்ததெல்லாம் 10 ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர், பல்லவ சோழ காலகட்டத்தில். முற்காலத்தில் அவர்களுக்கும் கோயில்களுக்கும் சம்பந்தமில்லை. அவர்கள் வைதிகர்கள். வேத வேள்விசெய்பவர்கள். ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னால் கோயில்களில் வள்ளுவர் [பறையர்ப்பிரிவினர்] கூடப் பூசை செய்துள்ளனர். உவச்சர்கள் பூசை செய்துள்ளனர். தென்னகக் கோயில்களில் 17 ஆம் நூற்றாண்டுவரைகூட அப்படித்தான்
வேதவேள்வியும் ஆலயவழிபாடும் ஆகமங்கள் மூலம் இணைக்கப்பட்ட காலகட்டம் மிக மிகப் பிந்தையது. அதுவே சைவ வைணவ பெருந்தெய்வ உருவாக்கக் காலகட்டம்…….. புராணங்கள் உருவான காலகட்டம்.
சௌம்யநாராயணன்: சங்ககாலத்தில் பறையர்கள் பார்ப்பனர் பிரிவில் இருந்தனர் என்பதுதான் பல்வேறு சான்றுகள் காட்டுகின்ற உண்மை.. இது தொடர்பாகக் கல்வெட்டியலாளர்கள் சங்க ஆண்டுக் கூட்டத்தில் 1999 இல் ஒரு கட்டுரை சமர்ப்பித்துள்ளோம்.
நான்: ஓ   அப்படியா? அனுப்ப முடியுமா?
சௌம்யநாராயணன்:   அனுப்புகிறேன்..
பெருந்தெய்வ உருவாக்கம் என்று சொல்லும்போது அது திட்டமிட்ட உருவாக்கம் போலதொனிக்கிறது..
தொல்காப்பியத்தில் சொல்லப்படுவனவற்றில் பெருந்தெய்வங்களும் உண்டு…
மாயோன்
முருகன்
நான்:  நான் உருவாக்கம் என்பதை ஒரு வரலாற்றுநிகழ்வு என்றே பொருள்கொள்கிறேன்
அது சுவாரசியமான ஒரு விஷயம்…பறையர் x பார்ப்பார் மோதல். அயோத்திதாசர் அதைப்பற்றிச் சொல்கிறார். பிராமணர்களை வேஷப்பார்ப்பார், அதாவது பூசைத்தொழிலை மோசடியாகக் கவர்ந்துகொண்டவர்கள் என்றே சொல்கிறார்.
இரு துருவ சாதிகள். ஆனால் பலவகையிலும் இணையானவை. தமிழ்ச்சாதிகளில் இரு ‘இண்டெலக்சுவல்’ சாதிகள் இவர்களே. இன்றுகூட தமிழிலக்கியத்தில் ஒரு தனிச்சாதி எனப் பார்த்தால் பறையர்சாதி எழுத்தாளர்களே அதிகம்
சௌம்யநாராயணன்: தங்கவேல், சிதம்பரநாதன் மற்றும் நான் சேர்ந்து சமர்ப்பித்தது..
நான்: ஓ
சௌம்யநாராயணன்: ஆம், அது உண்மை..
இடைக்காலத்தில் அவர்கள் பௌத்தத்தைத் தழுவியதால் சைவ, வைணவர்கள் அவர்களை ஒதுக்கியிருக்கலாம்..
பறையர்கள் இன்றைக்கும் உடலுழைப்புக்கு சற்று தயங்குபவர்கள் என்றே கூறலாம்..
குறிப்பாக, வட மாவட்டங்களில் வன்னியர்கள் கட்டுமானத் தொழிலாளர்களாக அதிக அளவில் ஈடுபட்டு ஒரு குறைந்தபட்ச கௌரவமான வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளும்போது, பறையர் சமூகத்தவரில் குறைந்த எண்ணிக்கையிலேயே அத்தொழிலில் ஈடுபட முனைகின்றனர்.
விவசாயத் தொழிலுக்கு அவர்கள் வந்தது கி.பி. 7ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர்தான் என்பதாகக் கல்வெட்டுக் குறிப்புகளிலிருந்து தெரிகிறது..
நான்: அந்தக் கட்டுரையை அனுப்புங்கள்
சௌம்யநாராயணன்: இணையத்தில் இல்லை.. பின்னர் நகல் எடுத்து அனுப்புகிறேன்
நான்: பார்ப்போம்.   நன்றி


=============================
ஒன்றறி வதுவே உற்றறி வதுவே
இரண்டறி வதுவே அதனொடு நாவே
மூன்றறி வதுவே அவற்றொடு மூக்கே
நான்கறி வதுவே அவற்றொடு கண்ணே
ஐந்தறி வதுவே அவற்றொடு செவியே
ஆறறி வதுவே அவற்றொடு மனனே
நேரிதின் உணர்ந்தோர் நெறிப்படுத் தினரே”
(தொல்காப்பியல் – மரபியல் – சூத்திரம் 571)

என்று சொன்ன தொல்காப்பியரோ தனக்கு முன்பே மரபியற்கூறு தமிழ் நிலத்தில் வகுக்கப் பட்டிருந்தமை அறிவிக்க “நேரிதின் உணர்ந்தோர் நெறிப்படுத் தினரே” என்றே முடிக்கின்றார். மெய், வாய், மூக்கு, கண், செவி என்ற ஐம்புலன்களோடும், நினைவு மற்றும் பகுத்துணர்ந்து ஒப்புநோக்கும் ஆற்றலும் கொண்ட மனத்தையும் சேர்த்து இந்த உயிர்ப் பகுப்பு வகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. வள்ளுவர் சொல்லும் “எல்லா உயிர்க்கும்” என்ற சொல்லாட்சி இந்த அறுவகை உயிரினங்களைப் பற்றியதே என்று எடுத்துக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.

098 பெருமை

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் பெருமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 971
ஒளிஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளிஒருவற்கு
அஃதிறந்து வாழ்தும் எனல்

குறள் 972
பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமை யான்

குறள் 973
மேலிருந்தும் மேலல்லார் மேலல்லர் கீழிருந்தும்
கீழல்லார் கீழல் லவர்

குறள் 974
ஒருமை மகளிரே போலப் பெருமையும்
தன்னைத்தான் கொண்டொழுகின் உண்டு

குறள் 975
பெருமை யுடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின்
அருமை உடைய செயல்


097 மானம்

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - மானம்

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 961
இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும்
குன்ற வருப விடல்

குறள் 962
சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு
பேராண்மை வேண்டு பவர்

குறள் 963
பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய
சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு

குறள் 964
தலையின் இழிந்த மயிரனையர் மாந்தர்
நிலையின் இழிந்தக் கடை

குறள் 965
குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர் குன்றுவ
குன்றி அனைய செயின்


குறள் 966


குறள் 969
மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார்
உயிர்நீப்பர் மானம் வரின்


பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல்

குறள் 963
பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய
சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பெருக்க - perukka   adv. பெருகு-. Greatly,intensely; மிகுதியாய். ஏன் நீ பேராசைகொண்டுபெருக்கத் தவிக்கிறாய்? Loc.

பெருக்கத்து - அறிவும் பொருளும் அதிகமாய் இருபோரிடம்

வேண்டும் - vēṇṭum   v. opt. id. 1. Verbmeaning 'will be required' or 'will be necessary, indispensable'; இன்றியமையாது வேண்டத்தக்கது என்பது குறிக்கும் வியங்கோள்வினை.வேந்தனீயாகி வையமிசைபடக் காத்தல் வேண்டும்(சீவக. 201). 2. Verb in the future tense usedin all genders, numbers and persons, meaning(a) 'will be required'; இன்றியமையாதது என்றபொருளில் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரியதாய் வரும்எதிர்கால வினைமுற்று. எனக்குப் புஸ்தகம் வேண்டும்:(b) 'will stand in relation to'; உறவு முதலியவற்றைக் குறித்து ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரியதாய்வரும் எதிர்கால வினைமுற்று. அவன் உனக்கு என்னவேண்டும்? 3. Auxilliary verb meaning 'must';அவசியம் என்பதைக் குறிக்கும் வினை.

பணிதல் - தாழ்தல்; பெருமிதமின்றிஅடங்குதல்; இறங்குதல்; பரத்தல்; தாழ்ச்சியாதல்; வணங்குதல்; குறைதல்; எளிமையாதல்; உண்ணுதல்.

சிறிய - சிறு-மை, இழிந்தது

சுருக்கத்து - சுருக்கம் ஆடைமுதலியவற்றின்சுருக்கு; சிறுமை; வறுமை; இவறல்.

வேண்டும் - இன்றியமையாது

உயர்வு - மிகுதியாதல்; உயர்ச்சி உயரம் விருத்தி, மேன்மை வருத்தம் உயர்வுநவிற்சியணி

முழுப்பொருள்
ஒருவர் கற்றறிந்த கல்வியினாலும் (அறிவினாலும்) அல்லது ஒருவரிடம் இருக்கும் மிகுந்த செல்வத்தினாலும் புகழ் வாய்ந்தவராக இருப்பின் அவருக்கு பணிவென்பது என்றும் வேண்டும். தன்னிடம் இருக்கும் புகழ் அறிவு செல்வம் ஆகியவற்றினால் மற்றவர்களை அலட்சியம் செய்யக்கூடாது. நினைவில் கொள்க செல்வம் நிலையில்லாதது (போக்கும் விளிந்தற்று) நம்மிடம் இருந்து எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் மிக விரைவாக சென்றுவிடும். நாம் வறுமைக்கு வந்தால் இதே உலகத்துடன் தான் வாழ வேண்டும்.

அதேப்போல் வறுமையில் இருப்பவர் கேடான செயல்களை செய்யலாம் என்றில்லை. அவர்களும் என்றும் தீங்கு நினைக்காது நல்ல செயல்களை செய்ய வேண்டும். அவர்கள் வாழ்வில் முன்னேற உயர்ச்சியடைய மேன்மையடைய வேண்டியா உந்துதலுடன் மேலான செயலாற்ற வேண்டும்.

மொத்தத்தில் மானம் என்பது நாம் செய்யும் செயலை பொருத்தது. கல்வியாலும் செல்வதாலும் உயர்வான இடத்தில இருப்பவர்கள் பணிவாக நடந்துகொள்ள வேண்டும் (மற்றவர்களையும் நடத்த வேண்டும்).  கீழ்மையான கேடான செயல்களை செய்யக்கூடாது. வறுமையில் இருப்பவர்கள் கேடான செயல்களை செய்யாது வாழ்வில் முன்னேற உயர்வான சிந்தனைகளை கொண்டு மேலான செயல்களை செய்ய வேண்டும். அப்படி செய்தால் மட்டுமே மானம் காக்க முடியும். அப்படி செய்தால் மட்டுமே அவர்களுக்கு பெருமை (மானம்).

முன்பு இவர் நல்லவர்; மிக்க அருளுடையவர்; இப்போது வறுமை யுற்றார்’ என்று கூறி இகழ்ந்து செல்வர் அலட்சியமாக நோக்குங்கால், மானமுடையார் உள்ளம், கொல்லன் உலைக் களத்தில் துருத்தியால் ஊதி உண்டாக்கும் நெருப்பைப் போல உள்ளே கொதிக்கும், என்று கூறுகின்ற நாலடியார் பாடலொன்று இதோ.

நல்லர் பெரிதளியர் நல்கூர்ந்தார் என்றெள்ளிச்
செல்வர் சிறுநோக்கு நோக்குங்கால் – கொல்லன்
உலையூதும் தீயேபோல் உள்கனலும் கொல்லோ,
தலையாய சான்றோர் மனம்.


மேலும்: பொன்னியின் செல்வன் - முதல் பாகம் திரைப்படத்தில் புத்த பிக்ஷு தலைவர் “மண்வரை பணிபவனே வானம்வரை எழுவான்” என்று கூறுவார்.  (வசனம்: எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்)

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்’இன் வெண்முரசு-கிராதம்-39 இல் இப்படி சில வரிகள் வருகின்றன
இந்திரனை மூன்றாவது ருத்ரனாகிய த்வஷ்டாவின் முன் கொண்டுசென்று நிறுத்தினர் அசுரகுலக் காவலர். “அரசே, அளப்பரிய ஆற்றல்கொண்டிருக்கிறாய். நீ அமைத்த நகர்தான் இதுவரை மண்மேல் எழுந்தவற்றிலேயே முதன்மையானது. அதைப் பார்த்து வாழ்த்திச் செல்லவே வந்தேன். நீ வாழ்க! உன் நகர் நீடூழி வாழ்க!” என்றான்.

நற்சொல் கேட்டு மகிழ்ந்த த்வஷ்டா “அந்தணரே, நீர் விரும்பும் பரிசு எது? சொல்லுங்கள், இப்போதே அளிக்கிறேன்” என்றான். “நான் பரிசில்பெற வரவில்லை, ஒரு சொல்லுரைத்துச் செல்லவே வந்தேன். அரசே, முழுமையான செல்வத்தையும் அழகையும் இன்பத்தையும் மானுடரோ அசுரரோ நாடிச் செல்லலாகாது. முழுமையைத் தேடும் இன்பமே அவர்களுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ளது. முழுமையில் அமர்வது அவர்களுக்கு பெருந்துன்பமே ஆகும்” என்றார் அந்தணர்.

“அரசே, முழுமையை நாடி மலர்களுக்கு தேனீக்கள் என தெய்வங்கள் வந்துகொண்டிருப்பர். அவர்களில் ஒருவர் இப்பெருநகரை அடையவிரும்பினால்கூட நீ அத்தெய்வத்துடன் சமராடவேண்டியிருக்கும். அது உன்னை அழிவுக்கே கொண்டுசெல்லும். மானுடர் பெற்றுப்பெருகுபவர். அன்னத்தில் முளைக்கும் எதுவும் அன்னத்தின் கட்டுக்குள் அடங்கியதே. அன்னம் மிகுவதில்லை குறைவதுமில்லை. அன்னம் அழிந்தே அன்னம் பிறக்கமுடியும். அன்னம் எரிந்தே அன்னம் வாழமுடியும்.”

“வேந்தே, தெய்வங்கள் எண்ணத்தில் பிறப்பவர்கள். எண்ண எண்ணப் பெருகுபவர்கள். ஆகவே தெய்வங்களை மானுடரோ அசுரரோ வெல்லவே முடியாது. தேவர்கள் எண்ணங்களை உருவாக்குகிறார்கள். எண்ணங்கள் வேள்விகளாக ஆகுதியாகின்றன. செயல்களாக பெருகுகின்றன. வேள்வியும் செயலும் தேவர்களை பெருக்குகின்றன. ஆம், நீ வல்லவன். தெய்வங்களை எதிர்த்து நிற்பவன். ஆனால் அச்சமர் புயல்காற்றில் மலர்மரம் என உன் உள்ளத்தை ஆக்கும். ஒருகணமும் நீ உவகைசூடி  அமைய முடியாது.”

“ஆகவே முழுமைக்கு முன்னரே நின்றுவிடுவதே இன்பத்தில் என்றும் வாழும் வழி. உலகோருக்கு என முன்னோர் நெறியொன்று அமைத்துள்ளனர். அணிகொள்கையில் ஒரு குறை வை.  அன்னமுண்ணும்போது ஒரு துளி கசப்பும் இலையில் வை. செல்வக்குவையில் ஒரு பிடி அள்ளி பிறருக்கு அளி. அரசே, இல்லத்தில் ஒரு சாளரக்கதவை எப்போதும் மூடி வை. அகல்களில் ஒன்றில் சுடரில்லாமலிருக்கட்டும். அதுவே வாழ்நெறி” என்றார் அந்தணர்.

“வெறுமையும் முழுமைகொள்ளலாகாது என்றறிக! எனவே நீர் சேந்தும்போது ஒரு குவளை மிச்சம் வை. மலர்கொய்யும்போது ஒரு மலர் மிஞ்சியிருக்கட்டும். மைந்தரைக் கொஞ்சும்போது ஒரு சொல் உள்ளத்திலேயே எஞ்சட்டும்” என்றார் அவர். “பெருக்கத்தில் பணிவென்று மூதாதையர் சொன்னது இதையே. செல்வம் இன்பமென மாறும்போதே பொருள்கொள்கிறது. ஆணவமென இருக்கையில் அது நோய்க்கட்டியே ஆகும்.”

பரிமேலழகர் உரை
பெருக்கத்துப் பணிதல் வேண்டும் - குடிப்பிறந்தார்க்கு நிறைந்த செல்வம் உளதாயவழி யாவர்மாட்டும் பணிவு வேண்டும்; சிறிய சுருக்கத்து உயர்வு வேண்டும் - குறைந்த நல்குரவுளதாயவழிப் பணியாமை வேண்டும், (பணியாமை - தாழ்வு வாராமற் பழைய உயர்ச்சிக்கண்ணே நிற்றல். செல்வக்காலை அஃது உயர்ச்சி செய்யத் தாம் உயர்தலும் வேண்டும் என்பதாம். இவை மூன்று பாட்டானும் தாம் தாழ்தற்கு ஏதுவாயின செய்யாமைச் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
செல்வம் பெருகிய காலத்து எல்லார்க்கும் பணிதல் வேண்டும்: செல்வம் மிகவுஞ் சுருங்கின் காலத்துத் தமது தன்மை குறைவுபடாமல் ஒழுகல் வேண்டும்.

மு.வரதராசனார் உரை
செல்வம் பெருகியுள்ள காலத்தில் ஒருவனுக்குப் பண்பு வேண்டும், செல்வம் குறைந்து சுருங்கும் வறுமையுள்ள காலத்தில் பணியாத உயர்வு வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்து மானம் காக்க எண்ணுவோர் செல்வம் நிறைந்த காலத்தில் பிறரிடம் பணிவுடனும், வறுமை வந்த காலத்தில் தாழ்ந்து விட்டுக் கொடுக்காமலும் நடந்து கொள்ள வேண்டும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A person might have learned knowledge, fame, wealth, success. However any person should have humility. Out of success one should not disregard people and process (and not take things for granted). Because, all these success, knowledge, fame, wealth are not permanent. If we come to poverty or face failure, we need to face these people and live in this world only. 

At the same time, a person in poverty or a person who doesn't have success should not give up his integrity/values and should aspire to do great things in life and grow. 

Over all our respect is based on the work we do and how we do the work.

Questions that I ask to the kid
What should a successful or wealthy person have? What should a failure or poor person have?

அடுக்கிய கோடி பெறினும்

குறள் 954
அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடிப்பிறந்தார்
குன்றுவ செய்தல் இலர்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
அடுக்கிய - அடுக்கு - அடுக்கப்பட்டது; ஒழுங்கு, வரிசை, அடுக்குச்சொல்.

கோடி - நூறுநூறாயிரம், நூறுலட்சம்; சீலை; புதுச்சீலை; புதுமை; வளைவு; முடிமாலை; தொகுதி; அறுபத்துநான்கஅக்குரோணிகொண்டபடை; இருபது; வரிசை; நுனி; கடலுட்செல்லும்தரைமுனை; மூலை; வீட்டின்புறக்கோடி; விளிம்பு; படையின்பிற்கூழை; தேவைக்குஅதிகமானதண்ணீர்; குறிப்பு:வயிரக்குணங்களுள்ஒன்று; எல்லை.

பெறுதல் - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.

பெறினும் - பெற்றாலும் ; அடைந்தாலும்

குடிப் - பருகுகை; மதுபானம்; மதுவுண்டமயக்கம்; புருவம்; குடியானவன்; குடியிருப்போன்; ஆட்சிக்குட்பட்டகுடிகள்; குடும்பம்; குலம்; வீடு; ஊர்; வாழிடம்.

பிறந்தார் - பிறந்தவர்கள்

குன்றுவ - kuṉṟu-   5 v. intr. cf. kṣud.[K. kundu.] 1. To decrease, diminish, becomereduced; குறைதல் 2. To be ruined; அழிவடைதல். குன்றாமுதுகுன்றுடையான் (சிவப். பிரபந். பிக்ஷாட.2). 3. To fall from high position; நிலைகெடுதல் குன்றினனையாருங் குன்றுவர் (குறள், 965). 4. (Gram.)To be omitted, as a letter; எழுத்துக்கெடுதல்.(தொல். எழுத். 109.) 5. [T. kundu.] To droop,languish; to be dispirited; வாடுதல் அவன் துயரத்தால் மனங்குன்றினான். 6. To become stunted; tobe arrested in growth; வளர்ச்சியறுதல். சிறுகன்றுகளின் முதுகிற் கையைவைத்தாற் குன்றிவிடும்.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

இலர் - இல்லை ;  who are not

முழுப்பொருள்
எண்ணற்ற பல செல்வங்களை ஈன்று பெற்றாலும் வாழ்விலே பொருளாதாரரீதியாக மிக உயர்ந்தாலும் மாட்சிமை பொருந்திய ஒழுக்கத்துடன் வாழும் நல்ல குடியில் பிறந்தவர்கள் எந்நாளும் கேடான செயல்களை, தன் குடியின் புகழை குறைக்க கூடிய செயலை செய்ய மாட்டார்கள்.

இதனால் எனக்கு தோன்றுவது என்னவென்றால் பிள்ளைகளை நல்வழியில் வளர்ப்பதும் பிள்ளைகளை ஒருகாலம் வரையில் கேடான செயல்களை செய்யாது பார்த்துக்கொள்வதும் பெற்றோரின் கடமையாகும். அவர்களை நல்வழில் வளர்ப்பதும் அவர்களுக்கு நல்ல ஒரு சூழலை கொடுப்பதும் அவர்களின் பொறுப்பாகும். இவற்றையெல்லாம் மீறி குழந்தைகள் சென்றால் அதனுடைய பலனை அவர்கள் அறுவடை செய்வார்கள்.

நல்ல குடியில் பிறந்தவர்கள் (மற்ற எல்லோரும்) அதனால் தான் நீத்தார் கடன் செய்வார்கள். இவர்கள் நல்ல நிலையில் இன்று இருந்தால் அதற்கு அவர்களின் பங்கும் உண்டு.

உயர் குடியில் பிறக்கவில்லை என்றாலும் வாழ்வில் உயர்குடி என்ற நிலைக்கு உயர வேண்டும் என்றால் அவர் கேடான செயல்களை செய்யக்கூடாது.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”..................தெள்ளி, வடுவான வாராமல் காத்தல்” (திரி.77)


பரிமேலழகர் உரை
அடுக்கிய கோடி பெறினும் - பலவாக அடுக்கிய கோடி அளவிற்றாய பொருளைப் பெற்றாராயினும்; குடிப்பிறந்தார் குன்றுவ செய்தல் இலர் - உயர்ந்த குடியின்கண் பிறந்தார் தம் ஒழுக்கம் குன்றும் தொழில்களைச் செய்யார். ('அடுக்கிய கோடி' என்பது, ஈண்டு எண்ணப்படும் பொருள்மேல் நின்றது. குன்றும் தொழில்கள் - குன்றுதற்கு ஏதுவாய தொழில்கள்.).

மணக்குடவர் உரை
பல கோடிப் பொருளைப் பெறினும் உயர்குடிப்பிறந்தார் தங்குடிக்குத் தாழ்வாயின செய்யார். இது சான்றாண்மை விடாரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பல கோடிப் பொருளைப் பெறுவதாக இருந்தாலும் உயர்குடியில் பிறந்தவர் தம் குடியின் சிறப்புக் குன்றுவதற்கு காரணமான குற்றங்களைச் செய்வதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
கோடி கோடியாகச் செல்வத்தைப் பெற்றாலும் நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்தவர் தம் குடும்பப் பெருமை குறைவதற்கான செயல்களைச் செய்யமாட்டார்.

096 குடிமை

பால் - பொருட்பால்
இயல் - குடியியல்
அதிகாரம் - குடிமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 951
இற்பிறந்தார் கண்அல்லது இல்லை இயல்பாகச்
செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு

குறள் 952
ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும்இம் மூன்றும்
இழுக்கார் குடிப்பிறந் தார்

குறள் 953
நகைஈகை இன்சொல் இகழாமை நான்கும்
வகையென்ப வாய்மைக் குடிக்கு

குறள் 954
அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடிப்பிறந்தார்
குன்றுவ செய்தல் இலர்

குறள் 955
வழங்குவ துள்வீழ்ந்தக் கண்ணும் பழங்குடி
பண்பில் தலைப்பிரிதல் இன்று

குறள் 956
சலம்பற்றிச் சால்பில செய்யார்மா சற்ற
குலம்பற்றி வாழ்தும்என் பார்

குறள் 957


095 மருந்து

பால் - பொருட்பால்
இயல் - நட்பியல்
அதிகாரம் - மருந்து

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 941
மிகினும் குறையினும் நோய்செய்யும் நூலோர்
வளிமுதலா எண்ணிய மூன்று

குறள் 942
மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது
அற்றது போற்றி உணின்

குறள் 943
அற்றால் அளவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு
பெற்றான் நெடிதுய்க்கும் ஆறு

குறள் 944
அற்றது அறிந்து கடைப்பிடித்து மாறல்ல
துய்க்க துவரப் பசித்து

குறள் 945
மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின்
ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு

குறள் 946
இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்
கழிபேர் இரையான்கண் நோய்

அற்றால் அளவறிந்து உண்க

குறள் 943
அற்றால் அளவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு
பெற்றான் நெடிதுய்க்கும் ஆறு
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.

அற்றால் - (உணவின்) தன்மை அறிந்து

அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை ஞானம் மட்டும் தொடங்கி

அறிந்து - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

உண்க - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

உடம்பு - உடல், உயிர்நிலை மெய்யெழுத்து ஆண்அல்லதுபெண்ணின்குறி


பெறுதல்  - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.
பெற்றான் - பெறுவான்

நெடிது - நீண்டது; தாமதம்.

உய்க்கும் - உய் - uy   II. v. i. live, subsist, சீவி; 2. prosper, flourish, தழை; 3. escape from danger, தப்பு; 4. obtain heavenly bliss, ஈடேறு, உய்வு, உய்தி, v. ns. enjoyment of life, prosperity, felicity, salvation.

உய்தல் - உயிர்வாழ்தல், பிழைத்தல், ஈடேறுதல், நீங்குதல் தப்புதல்

ஆறு - நதி; வழி பக்கம் சமயம் அறம் சூழச்சி; விதம் இயல்பு ஓர்எண்ணிக்கை; தலைக்கடை
ஆறு - āṟu   s. a river நதி; 2. a way, road வழி; 3. morality, virtue அறம்; 4. the manner of doing a thing, விதம். 5. result, பயன்.

முழுப்பொருள்
முதலில் ஒன்றை சொல்லிக்கொள்கிறேன். பல ஆய்வுகள் இதனை உறுதிப்படுத்தி உள்ளன. பலரின் எடைக்குறைப்பிற்கு முக்கிய காரணம் உணவுமுறையே என்று. உணவு முறை 80% எடைக்குறைப்புக்கு வழிவகுக்கும். உடற்பயிற்சி 20% எடைக்குறைப்புக்கு வழிவகுக்கும்.






பல உரைகள் அற்றல் என்றால் முன்பு உண்ட உணவு செரித்தாலும் என்ற பொருளில் இக்குளுக்கு விளக்கம் அளித்துள்ளன. அதாவது, முன்பு உண்ட உணவு செரித்தாலும் பின்பு உண்ணப்போகும் உணவின் செரிமானத்திற்கு ஏற்ப அளவு அறிந்து உண்ண வேண்டும். அவ்வாறு உண்டால் நீண்டநாள் தழைக்கும் ஆரோக்கியான உடம்பு நமக்கு பயனாக கிட்டும் என்கிறது விளக்கம்.

ஆனால் எனக்கு சற்றுவேறுமாதிரி தோன்றுகிறது. (பி.கு : பிற குறள்களில் பசி வந்த பிறகு சாப்பிட சொல்கிறார். அதுமட்டும் இன்றி இந்த குறளில் கூட அளவு அறிந்து என்கிறார். ஆதலால் அளவு என்பது நம் பசியினையும் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளும். ஆதலால் இங்கு அற்றால் என்றால் (அற்று''ன் பொருளான) தன்மை என்ற பொருளே பொருந்தும் என்று எனக்கு படுகிறது) அற்று என்றால் அத்தன்மையது. ஆதனால் உணவின் தன்மையை முதலில் அறிந்துக்கொள்ள சொல்கிறார் திருவள்ளுவர். 

மேலோட்டமாக சொன்னால் உணவின் புரதம் (Protein), கொழுப்பு (Fat) (அவற்றுள் நல்ல கொழுப்பு கெட்ட கொழுப்பு என்று இரு வகைகள் உள்ளன. இன்னும் சொல்லபோனால் Mono saturated fat, Poly saturated fat, saturated fat, trans fat, omega-3 fatty acid) என்று வகைகள் உள்ளன), மாசத்து (Carbohydrates), நார்சத்து (Fiber) விகிதங்கள் மற்றும் ஊட்டச்சத்துக்கள் (Vitamins) கனிமச்சத்துக்கள் (Minerals) போன்ற சத்துக்கள், உணவு நம்மேல் கொள்ளக்கூடிய தாக்கம் பயன், அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகுவோ உண்டால் அவ்வுணவு உடலுக்கு கொடுக்கக்கூடிய உபாதைகள் ஆகியவற்றை அறிந்து உண்ணவேண்டும். உணவின் செரிமானத்தன்மையையும் அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும்.

உதாரணமாக அரிசி போன்றவை மிக எளிதில் செரிமானம் ஆகிவிடும். சர்க்கரை ஆறுபோல் வேகமாக பாயும். அதனால் நாளடைவில் Insulin Resistance பாதிப்படையும்.  ஆதலால் அவை நீரழிவு நோய்க்கு வழிவகுக்கும். அதுவே காய்கரிகள், சிறுதானியங்கள் உட்டச்சத்தும் நார்சத்தும் மிகுந்தவை. ஆதலால் அவை மிக மெதுவாக செரிமானம் ஆகும். அது இரத்ததில் சர்க்கரையை மெதுவாக கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விடும். அதனால் உடலில் Insulin resistance நன்றாக இருக்கும். வெள்ளை சர்க்கரை ஒரு அமிலம். அது உடலில் பசித்தன்மையை வளர்த்துவிடும். அதனால் ஒருவர் அடிக்கடி சாப்பிடுவார். உடல் கெடும். 

சித்த வைத்தியம் ஆயுர்வேதம் ஆகிய முறைகளில் வாதம், பித்தம், கபம் என்று மூன்று தோஷங்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு தோஷத்திற்கும் தன்மைகள் மாறும். ஒவ்வொரு உணவிலும் அதில் உள்ள மூன்று தோஷங்களில் அளவு மாறுபடும். 

சித்த வைத்தியம் ஆயுர்வேதம் ஆகிய முறைகளின்படி உணவின் சுவைகள் ஆறு. அவை இனிப்பு, புளிப்பு, உவர்ப்பு, கசப்பு, கார்ப்பு மற்றும் துவர்ப்பு. இனிப்பு - தசையை வளர்க்கின்றது; புளிப்பு - கொழுப்பினை வழங்குகின்றது; கார்ப்பு - எலும்புகளை வளர்க்கின்றது; உவர்ப்பு - உமிழ்நீரைச் சுரக்கச் செய்கின்றது; துவர்ப்பு - இரத்தத்தைப் பெருக்குகின்றது; கசப்பு - நரம்புகளை பலப்படுத்துகின்றது. (இக்கட்டுரையின் கடைசியில் அறுசுவை உணவுகளைப் பற்றி விரிவாக குறியுள்ளேன்.உபயம்: விக்கிப்பீடியா).

அதுமட்டும் இன்றி இம்மண்ணில் பட்டினியால் இறப்போரைவிட, முறையற்ற உணவுப்பழக்கத்தால் இறப்போரின் எண்ணிக்கையே அதிகம். உணவுப்பழக்கத்தால், உடலில் ஏற்படும் வேதியியல் மாற்றத்தால் உண்டாகும் நச்சுகளை வெளியேற்றத் தெரியாமலும் பலர் இறக்கிறார்கள்.

உடலுள் இருக்கும் இறைவனின் வடிவான அக்னிக்கு ஆஹுதியாகக் கொடுக்கப்படுவதே உணவு. இந்த உடல் அன்னத்தினாலானது. ஆயுர்வேதத்தில் உணவு உட்கொள்ளும் விதிமுறைகள் விரிவாகப் பேசப்பட்டுள்ளன. முன்னர் உண்ட உணவு செரித்த பின்னர்தான் அடுத்து உண்ண வேண்டும், பசியில்லாமல் உண்ணக்கூடாது, இரைப்பையை நான்கு பாகங்களாக பிரித்தால், அதில் இரண்டு பாகத்திற்கு திட உணவுகளையும், ஒரு பங்கிற்கு திரவ உணவுகளையும் உட்கொண்டு மற்றொரு பங்கை காலியாக விடவேண்டும். அதிவேகமாகவோ, அதிமந்தமாகவோ உட்கொள்ளக்கூடாது. முதலில் இனிப்பு பண்டங்களும், பின்னர் மற்ற சுவை உணவுகளையும் உண்ண வேண்டும், இறுதியாகவே கசப்பான உணவை உட்கொள்ள வேண்டும் என்கிறது ஆயுர்வேதம். நம் பாரம்பரிய உணவு முறையில் உண்ணும்போது, தொடக்கத்தில் இனிப்பான உணவுகளை உண்பதால் வாத தோஷம் சமனடைகிறது, அடுத்ததாக புளிப்பு சுவையை அடிநாதமாக கொண்ட சாம்பார் ரசம் போன்ற உணவுவகைகள் அக்னியை தூண்டி பித்தத்தை முறைபடுத்துகின்றன, இறுதியாக கபத்தை சமன் செய்ய மோர் உதவும். 

உணவைக் கலோரியாக மட்டும் கருதாமல், வயிற்றுப் பையைக் குலுக்கி நிறைப்பதாக மட்டும் கருதாமல், தீட்டி வைத்திருக்கும் நாவுக்குத் தீனியாக மட்டும் நினைக்காமல் அதையோர் மருந்தாகக் கொண்டால் நோயற்ற வாழ்வை நாம் வாழலாம்.

ஆதலால் உணவின் தன்மையை முழுவதுமாக அறிந்து உண்ண வேண்டும். 

உணவின் தன்மை அறிந்து உண்டால்மட்டும் போதாது. அவ்வுணவு எவ்வளவு உண்ணவேண்டும் என்ற அளவு தெரிந்து உண்ண வேண்டும். இந்த அளவானது வயது, இடம், தட்பவெட்பம், ஆரோக்கியத்தின் நிலை, உடல்உழைப்பின் அளவிற்கு ஏற்ப மாறும். ஆதலால் இவற்றிற்கு ஏற்றவாறு உணவின் அளவு அறிந்து உண்ணவேண்டும். இவ்வாறு உணவின் தன்மை அறிந்து அளவு அறிந்து உண்டால்  நீண்ட நாள் தழைக்க கூடிய ஆரோக்கியமான உடம்பு பயனாய் கிடைக்கும். ஆரோக்கியமான உடம்பு இருந்தால் நோய் இன்றி வாழலாம். அப்படி வாழ்ந்தால் மகிழ்ச்சியாக வாழலாம். ஆரோக்கியமான உடம்பே இங்கு பயன்.

இங்கே வள்ளுவர் நோயினை பற்றி கூறவில்லை, ஏனெனில் கவலை இருந்தால் அது உடம்பை தாக்கும். மனநோய் வந்து உடம்பை கெடுக்கும். உடம்பு என்பது அடித்தளம். சுவர் இருந்தால் தான் சித்திரம் வரைய முடியும் என்பதால் சுவரான உடம்பை எப்படி வளர்க்க வேண்டும் என்று திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார்.

உடம்பு சரியாக இல்லையென்றால் அதுவே நமக்கு மனநோயை உண்டாக்கி உடம்பை மேலும் வலுவிழக்கச்செய்யும்.ஆதலால் உடம்பை வளர்த்து உயிர் வளர்ப்போம்.

மேலும்: அஷோக் உரை

மேலும்
”உடல் வலு மருந்து” (புயலிலே ஒரு தோனி / ப.சிங்காரம்)

பரிமேலழகர் உரை
அற்றால் அளவறிந்து உண்க - முன்னுண்டது அற்றால் பின்னுண்பதனை அளவு அறிந்து அளவிற்றாக உண்க; உடம்பு பெற்றான் நெடிது உய்க்கும் ஆறு அஃது - இறப்பவும் பலவாய பிற யாக்கைகளிற் பிழைத்துப் பெறற்கு அரிய இம்மானுட யாக்கையைப் பெற்றான் அதனை நெடுங்காலம் கொண்டு செலுத்தும் நெறி அதுவாகலான். (இம்மை மறுமை வீடு பேறுகள் எய்தற்பாலது ஈது ஒன்றுமேயாகலின், 'உடம்பு பெற்றான்' என்றும் அது நெடிது நின்றுழி அவை பெருகச் செய்துகொள்ளலாம் ஆகலின், 'நெடிது உய்க்குமாறு' என்றும் கூறினார். 'பெற்றால்' என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை
முன்பு உண்டது அற்றால், பின்பு உண்ணுங்கால் இத்துணையறுமென்று தான் அறிந்து உண்க. அஃது உடம்பு பெற்றவன் அதனை நெடுங்காலம் செலுத்துதற்குரிய வழி.

மு.வரதராசனார் உரை
முன் உண்ட உணவு செரித்துவிட்டால், பின் வேண்டிய அளவு அறிந்து உண்ணவேண்டும், அதுவே உடம்பு பெற்றவன் அதை நெடுங்காலம் செலுத்தும் வழியாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முன்பு உண்டது சீரணமாகிவிட்டது தெரிந்தால், அடுத்து உண்பதைத் தேவையான அளவு அறிந்து உண்க; அப்படி அளவாக உண்பதே இந்த உடம்பைப் பெற்றவன் அதை நெடுங்காலம் கொண்டு செல்லும் வழி.


இனிப்புச் சுவை (sweet)
மனிதர்களால் அதிகம் விரும்பப்படும் சுவை இதுதான். மனதிற்கு மட்டுமல்லாமல் உடலுக்கும் உடனடி உற்சாகத்தைத் தரக்கூடிய சுவையிது. குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக்கு மிகவும் உதவுகின்றது.

இது அதிகமாயின் உடல் தளர்வு, சோர்வு, அதிகத் தூக்கம், இருமல், உடல் எடைக் கூடுதல் போன்ற சிக்கல்கள் பலவும் தோன்ற வாய்ப்பு உள்ளது.

கிடைக்கும் உணவுப் பொருட்கள்:

பழவகைகள், உருளைக் கிழங்கு, காரட் போன்ற கிழங்கு வகைகள், அரிசி, கோதுமை போன்ற தானியங்கள் மற்றும் கரும்பு போன்ற தண்டு வகைத் தாவரங்களிலும் இனிப்புச் சுவை அதிக அளவில் அடங்கியுள்ளது.

புளிப்புச் சுவை (Sour)
உணவிற்கு மேலும் ருசி சேர்க்கும் ஒரு சுவையிது. பசியுணர்வைத் தூண்டும். உணர்வு நரம்புகளை வலுப்பெறச் செய்கின்றது. இதயத்திற்கும், செரிமானத்திற்கும் மிகவும் நல்லது.

இது அதிகமாயின், தாக உணர்வினை அதிகரிக்கும். பற்களைப் பாதிக்கும். நெஞ்செரிச்சல், இரத்தக் கொதிப்பு, அரிப்பு போன்ற தொந்திரவுகளை உண்டுவிக்கும். உடல் தளரச் செய்யும்.

எலுமிச்சை, புளிச்ச கீரை, இட்லி, தோசை, அரிசி, தக்காளி, புளி, மாங்காய், தயிர், மோர், நார்த்தங்காய் போன்றவற்றில் அதிகம் உள்ளது.

காரச் சுவை (Pungent)
பசியுணர்வைத் தோற்றுவிப்பதோடு அல்லாமல், செரிமானத்திற்கும் பெரிதும் உதவுகின்றது. உடல் இளைக்கவும், உடலில் உள்ள அதிக்கப்படியான நீரை வெளியேற்றவும் செய்கின்றது. இரத்தச் சுத்திகரிப்புச் செய்கின்றது. தோல் நோய்களுக்கு நல்லதொரு பலனைத் தருகின்றது.

அதிகப்படியான காரம், உடல் எரிச்சலை உண்டுவிக்கும். உடல் சூட்டை அதிகரித்து, வியர்வையை அதிகம் சுரக்கச் செய்யும். குடல் புண்கள் தோன்ற அதிக வாய்ப்பு அளிக்கும்.

வெங்காயம், மிளகாய், இஞ்சி, பூண்டு, மிளகு, கடுகு போன்றவற்றில் அதிகப்படியான காரச்சுவை அடங்கியுள்ளது.

உவர்ப்புச் சுவை (Salt)
தவிர்க்க இயலாத சுவை இது, அளவோடு இருக்கும்பட்சத்தில் அனைவராலும் விரும்பப்படும் ஒன்று. உமிழ்நீரைச் சுரக்கச் செய்கின்றது. மற்றச் சுவைகளைச் சமன்செய்ய உதவுகின்றது. உணவுச் செரிமானத்திலும் பங்கு வகிக்கின்றது.

இது அதிகமாயின் தோல் தளர்வினை உண்டுவித்து, சுருங்கிப் போகச் செய்யும். தோல் வியாதிகளையும் தோன்றச் செய்கின்றது.

உடல் சூட்டினை அதிகப்படுத்தி சிறுக் கட்டிகள், பருக்கள் தோன்ற வழிவகுக்கும்.

கீரைத்தண்டு, வாழைத்தண்டு, முள்ளங்கி, பூசணிக்காய், சுரைக்காய், பீர்க்கங்காய் போன்றவற்றில் அதிகமாய் இருக்கின்றது.

துவர்ப்புச் சுவை (Astringent)
இது அதிகம் விருப்பு, வெறுப்பு காட்டப்படாத சுவை. உடல் ஆரோக்கியத்திற்கு மிகவும் உகந்த சுவை. அதிக வியர்வையைக் கட்டுப்படுத்துகின்றது. இரத்தப்போக்கினைக் குறைக்க வல்லது. வயிற்றுப்போக்கினை சரி செய்யவல்லது.

இது அதிகமாயின், இளமையில் முதுமை தோற்றத்தை உண்டுவிக்கும். வாய் உலர்ந்து போகச் செய்யும், சரளமாக பேசுவதைப் பாதிக்கும். வாத நோய்கள் தோன்ற வழிவகுக்கும்.

கிடைக்கும் உணவுப் பொருட்கள்:

வாழைக்காய், மாதுளை,நாவல் பழம், மாவடு, மஞ்சள், அவரை, அத்திக்காய் போன்ற காய் வகைகளில் அடங்கியுள்ளது.

கசப்புச் சுவை (Bitter)
அதிகம் வெறுக்கப்படும் சுவையாக இருந்தாலும், அதிகம் நன்மைப் பயக்கும் சுவையும் இது ஒன்றே. மற்றச் சுவைகளை அறிய இது பெரிதும் உதவுகின்றது. சிறந்த நோய் எதிர்ப்புச் சக்தியாக செயல்படுகின்றது. தாக உணர்வைக் கட்டுப்படுத்துகின்றது. உடல் எரிச்சல், அரிப்புகளில் இருந்து நிவாரணம் தருகின்றது. காய்ச்சலைத் தணிக்கின்றது. இரத்தச் சுத்திகரிப்புச் செய்கின்றது.

இது அதிகமாயின், உடலின் நீர் குறைந்துப் போகச் செய்யும். மேனி வறண்டு கடினத்தன்மைத் தோன்ற நேரிடும். எலும்புகளைப் பாதிக்கும். அடிக்கடி மயக்கம் உண்டாகும், உச்சகட்டமாய் சுயநினைவற்ற நிலைக்கும் செல்ல வழிவகுக்கும்.

பாகற்காய், சுண்டக்காய், கத்தரிக்காய், வெந்தயம், பூண்டு, எள், வேப்பம்பூ, ஓமம் போன்றவற்றில் இந்த சுவை மிகுதியாய் உள்ளது.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Individuals
When Kural 942 insisted on the method of taking food, Kural 943 insists on the quantity of food taken. Our body requires food, but overeating loads the stomach and that leads to diseases. It is true that the number of people who die because of overeating is more than the number of people who die because of starvation. If you eat a limited quantity food as required by your body, after the food already eaten is thoroughly digested, you can protect your body from diseases for a long time. Health is a wealthy possession. Eating food sensibly is one of the best methods to possess that wealthy possession.

Past food digested eat in measure 
And so tive long.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
We should focus on long term result (good health) vs short term pleasure (taste). Without any aversion to any of 6 different tastes we should eat all kinds of food.

Questions that I ask to the kid
How should you eat? What is the benefit?
What should you know about food?
What is your goal of your eating?
Can you avoid tasty altogether? what can you about it?