மகன்தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன்தந்தை

குறள் 70

மகன்தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன்தந்தை

என்நோற்றான் கொல்எனும் சொல்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

மகன் - புதல்வன்; ஆண்பிள்ளை; குழந்தை; சிறந்தோன்; வீரன்; கணவன்.

தந்தைக்கு - தந்தை - தகப்பன், tantai   s. a father பிதா; 2. a patron, a benefactor, உபகாரி.

ஆற்றும் - ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

உதவி - துணை; கொடை; s. help, assistance, சகாயம்; 2. gift, benefit, உபகாரம்; boon, donation.

இவன் - ivaṉ   pron. இ³. [K. iva, M. ivan.]This man or this boy; he, used to denote themale among rational beings. (திவ். திருவாய். 1, 1, 4.)  

தந்தை -  தகப்பன், tantai   s. a father பிதா; 2. a patron, a benefactor, உபகாரி.

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பதுவேற்றுமைப்பொருளில்அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

நோற்றல் - பொறுத்தல்; விரதமிருத்தல்; தவஞ்செய்தல்

கொல் - இரும்பு; உலோகம்; கொலைத்தொழில்; வருத்தம்; கொல்லன்; கொல்லன்தொழில்; கதவில்தைக்கும்இரும்பு; குறுக்குத்தாழ்; ஐயப்பொருள்தரும்ஓர்இடைச்சொல்; ஓர்அசைநிலை.

நோற்றான்கொல் - தவம் இருந்தானோ ?

எனும் - என்கின்ற; சிறிதும்.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

முழுப்பொருள்

"சான்றோன் ஆக்குதல் தந்தை கடனே" என்று புறநானூற்றில் கூறப்பட்டு உள்ளது. அதற்கு ஏற்ப ஒரு தந்தை  தன் மகனை சான்றோன் ஆக்க மிகவும் கடினப்பட்டு பலவற்றை கற்றுத்தருகிறார் அதற்கான சூழலை அமைத்து தருகிறார். எப்பொழுதும் ஊக்கப்படுத்துகிறார். தவறு செய்யும் பொழுது சரி செய்கிறார். பிழைகள்/குற்றங்கள் செய்யாமல் முடிந்தவரை பாதுகாக்குகிறார். தீய சேர்க்கைகளிடம் இருந்து பாதுகாக்கிறார். தன் தந்தையின் அனுபவத்தை மகன் பெறுவதால் அவன் வாழ்வில் பல தவறுகளை இழைக்காமல் முன்னேறுகிறான் இல்லையேல் அந்த பாடங்களை கற்க அவனுக்கு காலம் எடுத்து இருக்கும். 

அத்தகைய தந்தைக்கு மகன் பிரதி உபகாரமாக என்ன செய்ய வேண்டும்? இவனுடைய தந்தை என்ன தவம் செய்து இவனை பெற்றானோ என்று பிறர் எண்ணி சொல்லும் வண்ணம் நடந்துக்கொள்ளவேண்டும். அது தானாகவே நிகழவேண்டும். அறிவாலும் ஒழுக்கத்தாலும் செய்யும் செயல்களாலும் சிறந்து விளங்கவேண்டும். 

சரி அது என்ன சான்றோன் ஆக்குதல்? கற்றவன், அறிஞன், பணக்காரன், அரசன், மந்திரி என்றெல்லாம் கூறாமல் அது என்ன சான்றோன்? சான்றாண்மை அதிகாரத்தைப் படித்தால் அதற்கான விடை முழுவதமாய் கிடைக்கும். உதாரணமாக சொன்னால் “குறள் 983 அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மையொடு ஐந்துசால் ஊன்றிய தூண்” . அவ்வதிகாரத்தில் சான்றோன் ஒருவனுக்கு இருக்க வேண்டிய குணநலங்கள் கூறப்பட்டு இருக்கும். சரி, அது ஏன் சான்றோன்? ஏனெனில் சால்புடைய இயல்புகளே ஒரு கட்டிடத்தை பல நூற்றாண்டுகள் தாங்கி நிற்கும் தூணாய் அமையும். நான் “Build to Last: Successful Habits of Visionary Companies by Jim Collins" என்ற ஒரு புத்தகத்தை சில ஆண்டுகள் முன்பு படித்தேன். அதில் ஒரு நிர்வாகம் பல ஆண்டுகளாக (ஒரு 80+ ஆண்டுகள்) பல தலைமுறைகளாக நீடித்து நிற்பதற்கு காரணம் என்ற ஆராய்ச்சியைப் பற்றி கூறப்பட்டு இருக்கும். அது செயல்வியூகம், லாபம், பணம், யோசனைகள் (ideas), எல்லோரையும் கவரக்கூடிய தலைவர் என்றவற்றையெல்லாம் அல்ல ஏனெனில் பல வெற்றியடைந்த நிர்வாகங்கள் இருந்த இடம் தெரியாமல் காணாமல் போய் உள்ளன. ஒரு நிர்வாகத்தை பலகாலம் நிலைத்து நிற்க அடிப்படையான தேவை காலாவதி ஆகாத நிர்வாக கொள்கைகள் (Core Values / Ideologies). அதுவே அந்நிறுவனத்தை வழி நடத்தும் வளர்ச்சிப்பெறச் செயும். அதுப்போல் ஒருவருக்கு வாழ்வில் குணநலங்கள் முக்கியம். அதுவே அவனையும் அவன் சந்ததினயரையும் சான்றோன் ஆக்கும். உதாரணமாக நாம் அன்றாட வாழ்க்கையில் ஒரு தலைமுறையில் ஒருவர் சான்றோன் ஆக அல்லது பெரும் பணக்காரணாக இருப்பதை காணலாம். ஆனால் அடுத்த தலைமுறையிலோ அல்லது அதற்கு அடுத்த தலைமுறையிலோ ஒரு பெரும் வீழ்ச்சியை காண முடியும். ஏனெனில் அவர்கள் தங்களை சான்றோன் ஆக்கிய அல்லது வெற்றிபெற்றவர்களாக்கிய நற்குணங்களை அடுத்த தலைமுறைக்கு கடத்தி (கற்றுக்கொடுத்து) இருக்க மாட்டார்கள். அதுவே சீராக அதை செய்து இருந்தால் அக்குடும்பம் பல தலைமுறைகளாக முன்னேறிக்கொண்டு இருப்பதை காண முடியும். அதனால் தான், ”குறள் 68  தம்மின்தம் மக்கள் அறிவுடைமை மாநிலத்து மன்னுயிர்க் கெல்லாம் இனிது” என்றுக் கூறினார் திருவள்ளுவர்.

பி.கு: தந்தைக்கு மகன் உதவி (பிரதி உபகாரம்) செய்துவிடலாம். ஆனால் தாய்க்கு மகனால் பிரதி உபாகரம் செய்யவே முடியாது. ஏனெனில் அது எந்த வித பிரதி உபகாரமும் எதிர்பார்க்காத தாய் அன்பு. குறைந்தபட்சம் சான்றோன் என பிறர் சொல்ல தாய் கேட்கும் அளவிற்கு நடந்துக்கொள்ள வேண்டும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”என்ன நோன்பு நோற்றாள்கொலோ

இவனைப் பெற்ற வயிறுடையாள்

என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த

இருடீ கேசா” (பெரியாழ்வார் 2.2:6)

“எத்துணைத் தவஞ்செய் தான்கொல்

என்றெழுந் துலகம் ஏத்த” (சீவக 2567)

“வல்லை மைந்தவம் மன்னையும் என்னையும்

எல்லை யில்புக ழெய்துவித் தாய்என்றான்” “கம்ப.சடாயுகாண் 41)

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் ”அந்த சபை..” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்டவாறு கூறுகிறார்

அன்புள்ள மதி,

பொதுவாக இம்மாதிரி விஷயங்களில் இலட்சியவாதக் கருத்துக்களை விட நடைமுறைசார்ந்த கருத்துக்களையே நான் வைத்துக்கொள்ள விரும்புவேன். ஆனால் நடைமுறைவெறி இருக்காது. வேண்டுமென்றால் ‘நடைமுறைஇலட்சியவாதம்’ என்று சொல்லலாம்.

நான் புரிந்துகொண்ட சில விஷயங்கள் உண்டு. அதில் முதலாவது குழந்தைகளை நாம் ‘வளர்க்க’ முடியாது. அவை வளர்கின்றன. அவற்றுக்கு சூழல் அளிக்கும் பலநூறு பாதிப்புகளில் ஒன்று மட்டுமே நாம். கொஞ்சம் பெரிய, கொஞ்சம் தீவிரமான பாதிப்பு என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.  அந்தப்பாதிப்புகளை வாங்கி வளரும் அவன் ஆளுமையின் விதை அவனுக்குள் பிறவியிலேயே உள்ளது.

ஆகவே குழந்தைகளை நாம் நம் விருப்பப்படி வளர்க்க முடியும் என்பது பெரிய மடமை. அவர்கள் நன்றாக வந்தாலும் சரி, வரவில்லை என்றாலும் சரி அதில் நம் பங்களிப்பு ஒரு சிறு பகுதிதான். அதற்கான பொறுப்பையோ பாராட்டையோ நாம் ஏற்றுக்கொள்வது அபத்தமானது.

ஆக, நாம் அவர்களை எங்கும் ‘முந்தியிருக்க’ச் செய்ய முடியாது. அவர்கள் முந்துவது அவர்களிடம், அவர்களை உருவாக்கும் பலநூறு சக்திகளிடம், அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் பலநூறு விசைகளிடம் உள்ளது.

நாம் செய்யக்கூடுவது நாம் அளிக்கும் சூழல் சிறப்பாக இருப்பதாகக் கவனித்துக்கொள்ளலாம் என்பது மட்டுமே. அந்தப்பொறுப்பு மட்டுமே நமக்கு உள்ளது. அதில் நான் செய்வதென்ன என்று கேட்டால் என்னால் சில சொல்ல முடியும்.

ஒன்று, நான் அறிவியக்கத்தை நம்பக்கூடியவன். ஆகவே என்னுடைய நம்பிக்கைகளை அவர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்கிறேன். என்னுடைய வாசிப்பையும் சிந்தனைகளையும் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். அவர்களை ஒருவகையில் என் மாணவர்களாகவே நினைக்கிறேன்.

இரண்டு, சாத்தியமான உற்சாகமான சூழலை வீட்டில் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். மகிழ்ச்சியான பெற்றோர் அளவுக்கு குழந்தை விரும்பும் பிறிதில்லை. ஆகவே குடும்பத்தில் மனக்கசப்போ பூசலோ நிலவ விடுவதே இல்லை.

மூன்று, ஒவ்வொருநாளும் அவர்களிடம் நேரம்செலவழிக்கிறேன். அப்போது வேடிக்கையும் சிரிப்பும் பேசும் பகிர்தலுமாகவே நேரம் செல்லவேண்டும் என்பதில் கவனமாக இருக்கிறேன் [நான் ஒரு நல்ல மிமிக்ரி நடிகன் என்பது என் பிள்ளைகள் மட்டுமே அறிந்த ரகசியம்]

நான்கு, அவர்களிடம் எப்போதும் பேசிக்கொண்டிருக்கிறேன். அவர்களின் நினைப்பு, அவர்களின் தரப்பு என்று ஒன்றை கேட்க எப்போதும் உயன்றுகொண்டிருக்கிறேன். அவர்களிடம் தூரமோ விலக்கமோ நிகழக்கூடாது என எண்ணுகிறேன்.

அப்படியானால் அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல் என்று எதைச் சொன்னார் வள்ளுவர்? நான் விவேகம் சார்ந்து ஒரு தவறான விஷயம் குறளில் இருக்காது என நினைப்பவன். குறள் சொல்வது என்ன?

‘அவை’ என்று குறள் சொல்வது சமூக அரங்கை. ஒரு தந்தையின் கடமை ஏற்கனவே இருக்கும் ஒரு சமூக அரங்கில் தன் மகன் நிற்பதற்குத் தேவையான அனைத்தையும் அளிப்பது. கல்வி, சமூக அந்தஸ்து போன்றவை. நான் இன்றைய சமூக அமைப்பில், இன்றைய கல்வியமைப்பில் என் மகனுக்கு என்னால் சாத்தியமான சிறந்ததை அளிக்க வேண்டும். இதுவே நடைமுறை உண்மை. இதைத்தான் குறள் சொல்கிறது.

ஆனால் குழந்தைகளின் சவாலே வேறு. என் மகன் சம்பிரதாயமான கல்விக்குள் பொருந்த முடியாமல் மூச்சுத்திணறுகிறான். அதில் அவனால் முதலிடம் வர முடியாது. ஒரே பாடத்தை மீண்டும் மீண்டும் படித்து அபப்ழுக்கில்லாமல் பிரதி எடுப்பது அவனுக்குச் சலிப்பூட்டுகிறது. அவனுடைய வாசிப்பு பள்ளிப்பாடத்துக்கு வெளியே விரிகிறது. பள்ளிப்பாடத்தை மட்டுமே மீளமீளப் படிப்பவர்களுக்கானது இந்த அமைப்பு. இதில் அவனை ‘முந்தியிருக்க’ ச் செய்வதற்காக அவனிடம் நான் எதிர்பார்க்கக் கூடாது.  அதற்காக அவன் மேல் நான் வன்முறையைச் செலுத்த முடியாது. அவனுடைய சவால்கள் அவனுக்கு மட்டுமே உரியவை, அதன் வெற்றி தோல்விகளும்.

குறளும் அதையே சொல்கிறது. மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி அவர் எதிர்பார்த்ததைச் செய்வது என்றோ அவையில் முந்துவது என்றோ சொல்லவில்லை. அவன் தந்தைக்குப் பெருமை சேர்த்தல் என்றே சொல்கிறது. சேர்க்க முயல்தல் என்று கூடச் சொல்லலாம். என் அப்பாவை நான் மகிழ்வித்திருக்கவேண்டுமென்றால் நாகர்கோயிலில் ஒரு நல்ல ஆடிட்டராக ஆகியிருக்க வேண்டும். ஆனால் அபப்டி ஆகியிருந்தால் பாகுலேயன்பிள்ளை என்றபெயரை பல்லாயிரம் பேர் இன்று அறிந்திருக்கமாட்டார்கள்.

இந்தப் புரிதல் இல்லாமையாலேயே பலவகையான பதற்றங்கள் உருவாகின்றன. பொறியியலில் முதல்தர வெற்றியை அடைந்தபின் சினிமாவில் உதவி இயக்குநராக ஒரு பையன் வந்து வெயிலில் காய்ந்து அலைவதைக் கண்டு அந்த தந்தை என்ன பாடுபடுவார் என்று எனக்குப் புரிகிறது. அந்தப் பையனின் இடத்தில் கொஞ்சகாலம் முன்பு வரை இருந்தேன், இப்போது அந்த அப்பாவின் இடத்துக்கு மாறிவிட்டேன்.

ஆக, நமக்கு நம் சமூகம் அளித்திருக்கும் அவையில், கல்வியின் பொருளியலின் மேடையில், முந்தியிருக்கச் செய்வதும் முந்தவேண்டும் என்ற கட்டாயத்தை விதிக்காமலிருப்பதும்தான் நம் கடமைகள்.

ஜெ

பரிமேலழகர் உரை

தந்தைக்கு மகன் ஆற்றும் உதவி - கல்வியுடையனாக்கிய தந்தைக்கு மகன் செய்யும் கைம்மாறாவது; இவன் தந்தை என்நோற்றான் கொல் எனும் சொல் - தன்னறிவும் ஒழுக்கமுங் கண்டார் இவன் தந்தை இவனைப் பெறுதற்கு என்ன தவஞ் செய்தான் கொல்லோ வென்று சொல்லுஞ் சொல்லை நிகழ்த்துதல். ('சொல்' லென்பது நிகழ்த்துதலாகிய தன் காரணந்தோன்ற நின்றது.நிகழ்த்துதல் - அங்ஙனஞ் சொல்ல வொழுகல்.இதனாற் புதல்வன் கடன் கூறப்பட்டது).

மணக்குடவர் உரை

மகன் தந்தைக்குச் செய்யும் உபகாரம் இவன் தந்தை என்ன தவஞ்செய்தானென்று உலகத்தார் சொல்லுஞ் சொல்லைப் படைத்தல். இது நெறியினொழுகுவாரை உலகத்தார் புகழ்வாராதலான், மகனும் ஒழுக்கமுடையனாக வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

மகன் தன் தந்தைக்குச் செய்யத் தக்க கைம்மாறு, இவன் தந்தை இவனை மகனாகப் பெற என்ன தவம் செய்தானோ என்று பிறர் புகழ்ந்து சொல்லும் சொல்லாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தன்னைக் கல்வி அறிவு உடையவனாய் ஆளாக்கிய தந்தைக்கு மகன் செய்யும் கைம்மாறு, பிள்ளையின் ஒழுக்கத்தையும் அறிவையும் கண்டவர், இப்பிள்ளையைப் பெறுவதற்கு இவன் தகப்பன் என்ன தவம் செய்தானோ என்று சொல்லும் சொல்லைப் பெற்றுத் தருவதே.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

அறிவோடு குணத்திலும் சிறந்தால் தந்தைக்குப் பெருமை.

(குறிப்பு: குறள்கள் 69-70 இரண்டையும் இணைத்தே புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.)

Thirukkural - Management - Married Life

When Kural 67 insists on the supreme responsibility of a father towards his son, Kural 70, in turn, insists on the responsibility of a son towards his father. The only gratitude a son can express to his father is to make others eagerly enquire him about his parents and his upbringing.

The service a son can render his father

Is to make men ask,“How came this blessing?”

That sort of enquiry indeed is an appreciation to his parents of the qualities they inculcated while bringing him up. That recognition is directly related to the way his parents have brought him up. His every deed demonstrates his upbringing by his parents. Therefore, the parents get the credit for sensible ways of brining up their children.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

What is the responsibility of a child (son, daughter) or how can a child repay for all the efforts a father had made to up bring him/her?  A child should grow up and through his/her actions, efforts, (noble) behavior, growth, achievements, humbleness etc should make this world ask /wonder/envy what kind of tapas/penance did his/her father do to earn such a child/kid?

In general, it is duty of a father to make his/her son a scholarly person (சான்றோன் - அன்பு, நாண், ஒப்புரவு, கண்ணோட்டம், வாய்மை யோடு ஐந்து சால் ஊண்றிய தூண்). A father puts lots of efforts. So, in return, a child should make those of efforts and go above/beyond those efforts and show progress. As a result, the (people in this) world would obviously wonder and envy the growth of the kid. Any plant or tree needs sufficient water during initial stages. Similarly a child needs father's guidance. Note: A child can repay a father's efforts. But no one can repay for a mother who beard so much difficulties and pain to give birth. That is why it is our duty to make our mother feel happy (ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச் சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்) 

Questions that I ask to the kid

How can a son/daughter can payback to a his/her father?

What are the things one should do in order to payback a father?

When does a world envy a kid?

When does a world envy a father?

ஆற்றின் ஒழுக்கி அறனிழுக்கா இல்வாழ்க்கை

குறள் 48

ஆற்றின் ஒழுக்கி அறனிழுக்கா இல்வாழ்க்கை

நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், இல்வாழ்க்கை]

பொருள்

ஆற்றின் - ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

ஒழுக்கி - ஒழுக்குதல் - ஒழுகச்செய்தல்; நடப்பித்தல், வார்த்தல்; நீளஇழுத்தல்; 

ஒழுக்கு - ஒழுகுகை; நீர்முதலியனஓடுகை, நீரோட்டம்; வரிசை; நடைமுறை; நன்னடை, ஆசாரம்.துளித்தல்.

அறன் - அறம்  - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.

இழுக்கு - குற்றம்; பொல்லாங்கு நிந்தை தாழ்வு மறதி வழுக்கு தவறு

இழுக்காறு - தீநெறி, தீயொழுக்கம்

இழுக்குதல் - தவறுதல்; வழுக்குதல் இழத்தல் தளர்தல் துன்புறுதல் தள்ளிவிடல்; மறத்தல் பின்வாங்கல்.

இழுக்கா - பிழையாத ; தவறாத 

இல்வாழ்க்கை - மனையாளோடுகூடிவாழ்கை; இல்லறத்தில்வாழ்கை.

நோற்பாரின் - நோற்பார் - தவம்செய்பவர்

நோன்மை - பொறுமை; வலிமை; பெருந்தன்மை; தவம்.

உடைத்து - இருக்கும், உண்டு 

முழுப்பொருள்

இல்லறத்தில் இருப்போர் தனது அறங்களை பிழையாது செய்யவேண்டும். அப்படி தவறாது அறங்களை செய்வது மட்டுமின்றி பிறரையும் (மற்ற இல்லறத்தில் இருப்போரையும், துறவறத்தில் இருப்போரையும்) அவரவர் வழியில் அவரவர் அறங்களை ஒழுகி வாழ அனுமதித்து அவர்களுக்கு இடையூறாக இல்லாமல் இருப்பானாயின் அவன் துறவறத்தில் தவம்செய்கிறவர்கள் பெறக்கூடிய பொறுமையும் வலிமையும் பயனையும் இல்லறத்திலேயே பெறுவான். 

துறவறத்தில் இருப்போர் இல்லறத்தில் இருப்போரை பற்றி கவலை பட மாட்டார்கள். ஆனால் இல்லறத்தில் இருப்போர் துறவறத்தில் இருப்போரையும் போற்றி பாதுக்காக்க வேண்டும். ஆதலால் தான் இல்லறத்தில் இருப்பவர்கள் துறவறத்தில் இருப்பவர்களை அவரவர் அறங்களை பேண அனுமதிக்கவேண்டும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். துறவறத்திக்கு சென்றவர்களை மறுபடியும் இல்லறத்திற்கு பிடித்து இழுக்கக்கூடாது.

ஒப்புமை

”அறநெறி பிழையா தாற்றின் ஒழுகி” (மதுரைக் 500)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

ஆற்றின் ஒழுக்கி அறன் இழுக்கா இல்வாழ்க்கை - தவஞ்செய்வாரையும் தத்தம் நெறியின்கண் ஒழுகப் பண்ணித் தானும் தன் அறத்தின் தவறாத இல்வாழ்க்கை; நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து - அத் தவஞ்செய்வார் நிலையினும் பொறையுடைத்து. (பசி முதலிய இடையூறு நீக்கலின் 'ஆற்றின் ஒழுக்கி' என்றார். 'நோற்பார்' என்பது ஆகுபெயர்.நோற்பார் நிலைக்கு அவர்தம்மை உற்ற நோயல்லது இல்வாழ்வார் நிலைபோல் பிறரை உற்ற நோயும் பொறுத்தல் இன்மையின், 'நோற்பாரின் நோன்மையுடைத்து' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை

பிறரையும் நன்னெறியிலே ஒழுகப்பண்ணித் தானும் அறத்தின் பாலொழுகும் இல்வாழ்க்கை தவஞ்செய்வாரினும் வலியுடைத்து. ஒழுகப் பண்ணலாவது அவர்க்கு வேண்டுவன அமைத்தல். இது தவத்தினும் வலியுடைத்தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

மற்றவரை அறநெறியில் ஒழுகச்செய்து தானும்அறம் தவறாத இல்வாழ்க்கை , தவம் செய்வாரைவிட மிகச்சிறந்த வல்லமை உடைய வாழ்க்கையாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மற்றவர்களை அவர்களின் வழியில் வாழச்செய்து, தானும் அறத்திலிருந்து விலகாமல், மனைவியுடன் வாழும் வாழ்க்கை, துறவறத்தார் காட்டும் பொறுமையிலும் வலிமை மிக்கது.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

நல்லவற்றுக்குத் துணையிரு. வேறு நோன்பே தேவையில்லை.

Thirukkural - Management - Married Life

In addition to possessing love and virtuous practices, a husband has to lead a righteous life. For a successful married life, it is not enough if a husband leads a virtuous life, but he also has to help others lead a virtuous life. When a husband leads a righteous life himself and he helps others lead righteous life that, both leading and helping others, is better or greater than doing penance, according to Valluvar in Kural 48.

His is the greater penance who helps penance

Not erring in his worldly life.

Not going astray or committing any wrong act in his own life and not allowing the people under his care to go astray or commit wrong acts are truly too challenging for a human being. But that sort of challenge has its own rewards for a married person. 

தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து

குறள் 67
தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து
முந்தி இருப்பச் செயல்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
தந்தை - தகப்பன்

மகற்கு - மகன் - புதல்வன்; ஆண்பிள்ளை; குழந்தை; சிறந்தோன்; வீரன்; கணவன்.

ஆற்றும் - ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

நன்றி  - நன்மை; உதவி; செய்ந்நன்றி; அறம்.

அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

அவையத்து -  கற்றோர்கள் நிறைந்த அவையிலே

முந்தி - முன்னிடம்; காண்க:முன்றானை; முற்காலம்.

இருப்பச் - இருப்பன - நிலைத்திணைப்பொருள்கள்

செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்
நன்றி என்றால் அறம் என்ற பொருளும் உண்டு. நம்மை என்ற பொருளும் உண்டு. அப்பொருள் இங்கு மிக பொருந்தும். அறம் என்றால் தர்மம் அதாவது கடமையாகும்.

ஆதலால் தந்தை தன் மகனுக்கு ஆற்றக்கூடிய கடமை என்றால் அது கற்றோர்கள் சான்றோர்கள் கூடிய அவையின் முன் அவனை சான்றோன் என நிற்கும் அளவிற்கு மகனை ஆயுத்தமாக்குவதே ஆகும். மகனுக்கு கல்வியும், நற்பண்புகளும் நிறையப்பெற்ற சான்றோனாக ஆக்குவது தந்தையின் கடமை என்று திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்.  இக்கடமையை ஆற்றினால் அதுவே மகனுக்கு ஆற்றும் நன்மையாகும் ஏனெனில் மீன் பிடித்து தருவதை விட மீன் பிடிக்க கற்றுக்கொடுப்பதேச் சாலச் சிறந்தது - நெடுங்காலத்திற்கு நன்மை பயக்கும்.

செல்வம் தேவையில்லையா ? செல்வம் சேர்த்துவைத்தால் நல்லது. ஆனால் செல்வம் சேர்பதற்க்கும் கடினமாக உழைக்க வேண்டும் அதனை பாதுகாக்கக்கவும் உழைக்க வேண்டும். ஆனால் அது நிலையில்லாதது. மேலும் பலபேருக்கு செல்வத்தை கொடுத்தப்பதில் மகிழ்ச்சி இருக்காது. செல்வம் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் நம்மை விட்டு நீங்கலாம். கல்வி அப்படிப்பட்டது அல்ல. நற்பண்புகள் அப்படிப்பட்டது அல்ல. அதனை நம்மைவிட்டு யாரும் எடுக்கமுடியாது. கல்வி இருந்தால் செல்வத்தை ஈட்டிவிடலாம். கல்வியை சேர்ப்பதில் மகிழ்ச்சி, கல்வியை பாதுகாப்பதில் மகிழ்ச்சி, கல்வியை பிறருக்கு கொடுப்பதில் மகிழ்ச்சி. மூன்றும் மகிழ்ச்சி. அதனால் தான் செல்வத்தை கொடுப்பதை விட கல்வியை கொடுப்பது சிறந்ததாகும். 

மாதா, பிதா, குரு, தெய்வம் என்ற முறையும் (அன்னை, தந்தை, ஆசான், இறை) இதனாலே வந்தது. இவர்தாம் தந்தையென்று மக்களுக்குச் சொல்பவள் தாய்; மக்களை, நல்ல ஆசானிடத்தில் சேர்ப்பித்து அவர்களுக்கு கல்வி கற்பிக்கக் காரணியும், வாழும் முறைகளைச் சொல்லித்தருபவனும் தந்தை; தம் மாணக்கருக்கு கல்வியும், அறிவும் தந்து, உயர் பொருளாம் இறையை அடைய ஆற்றுப்படுத்துபவர் ஆசான். தாய் பெற்றாலும், ஆசான் வழிகாட்டியாக இருந்தாலும், தந்தையின் பங்கே மக்களை நெறிப்படுத்தி, வாழ்க்கைப் பாதையில் சரிவர செலுத்துவதால், தந்தையின் கடமையை முன்னிருத்தி இக்குறள் பேசுகிறது. 

பிள்ளைகள் பெற்றால் போதுமா? மனிதன் பிள்ளைகள் பெறுவதற்கும் விலங்குகள் குட்டிகளை பெறுவதற்கும் என்ன வேறுபாடு? அந்த கடமைகளை சொல்வதற்காகவே இக்குறள். பிள்ளைகளுடைய அறிவு தந்தையின் பொறுப்பு. ஏனெனில் தந்தை தான் உணர்வு சாராமல் மகனை நிறுத்துவான். பெண்கள் உணர்வு சார்ந்தவர்கள். போட்டி உணர்ச்சி வரும் (உதாரணமாக மற்றொரு தாயின் குழந்தை ஒரு பாட்டு போட்டியில் வெற்றிபெற்றால் தன் குழந்தையும் வெற்றிப்பெற நினைக்கும் பல தாய்மாறார்களின் மனது. குந்திக்கும் காந்தாரிக்கும் உள்ள பூசலை பற்றி சொல்லி அறியவேண்டியதில்லை. அவர்கள் எப்படி தன் மகன்களை ஏவினார்கள் என்பதை உலகம் அறியும்). 

பொன்முடியார் எழுதிய புறநானூற்றுப் பாடல் ஒன்றில் கிட்டத்தட்ட இதே கருத்தே கூறப்பட்டுள்ளது.

“ஈன்று புறந்தருதல் என் தலைக்கடனே
சான்றோன் ஆக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே
வேல் வடித்துக் கொடுத்தல் கொல்லற்குக் கடனே
நன்னடை நல்கல் வேந்தற்குக் கடனே
ஒளிறு வாள் அருஞ்சமம் முருக்கி
களிறு எறிந்து பெயர்தல் காளைக்குக் கடனே” – புறநானூறு-312)
திணை வாகை; துறை மூதில்முல்லை.
பொன்முடியார் பாடியது.

ஒளவையார் இப்படிச் சொல்கிறாள்.
தாயோ டறுசுவைபோம் தந்தையொடு கல்விபோம்
சேயோடு தான்பெற்ற செல்வம்போம் – ஆயவாழ்(வு)
உற்றா ருடன்போம் உடற்பிறப்பால் தோள்வலிபோம்
பொற்றாலி யோடெவையும் போம்

தந்தையோடு கல்வி போம்... ஏன்? பள்ளி மற்றும் கல்லூரிக்கு பணம் கட்ட தந்தை வேண்டும், தந்தை இல்லாவிட்டால் பிள்ளைகள் சீக்கிரம் வேலைக்குப் போக  வேண்டி இருக்கும், அதனால் கல்வி தடை படும் என்பதாலா ? இல்லை.

எவ்வளவோ வீட்டில், தந்தை இருப்பார். அதிகமாக சம்பாதிக்க முடியாமல் இருப்பார். ஏழை குடும்பமாக இருக்கும். தந்தை இருந்தும் படிக்க வசதி இருக்காது. அந்த மாதிரி இடத்தில், தந்தை இருந்தும் கல்வி போய் விடுகிறதே?

ஒளவையார் சொன்னது பள்ளி மற்றும் கல்லூரி படிப்பை மட்டும் அல்ல.
தந்தை மகனுக்கு வேண்டியதைச் சொல்லித் தருவான். அனுபவ பாடங்கள். "தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை" என்று சொன்னது அதனால் தான். ஒரு மகனின் அல்லது மகளின்   முன்னேற்றத்தில் அவர்களின் தந்தையை விட அதிக அக்கறை கொண்டவர்கள் யார் இருப்பார்கள் ? தந்தை, தான் கற்றவற்றை, தான் செய்த தவறுகளை, அவற்றை திருத்திய விதத்தை எல்லாம்  பிள்ளைகளுக்கு சொல்லித் தருவான். எனவே தான், "தந்தையோடு கல்வி போம்" என்றார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

“எச்சம் எனஒருவன் மக்கட்குச் செய்வன

விச்சைமற் றல்ல பிற” (நாலடி 134)

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் வாரிசா என்ற கட்டுரையில் “அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல்” பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறார்

அஜிதனுக்கு நான் கற்கவும் வளரவும் வேண்டிய சூழலை அளித்தேன். அது தந்தையாக என் கடமை. ஒவ்வொரு தந்தையும் அதைச் செய்யவேண்டும் என்றே சொல்லி வருகிறேன். ‘அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல்’ என அதை வள்ளுவர் சொன்னார். அவை என்றால் தன் மைந்தனுக்குரிய அவை, அவனே தெரிவுசெய்யும் அவை என்று பொருள். பொதுச்சூழல் முன்வைக்கும் அவை அல்ல. தான் உருவாக்கி அளிக்கும் அவையும் அல்ல.

அஜிதன் வெவ்வேறு களங்கள் வழியாக முட்டிமோதிக்கொண்டிருந்தான். முதலில் இயற்கையியல். சூழியல். அதன்பின் திரைப்படம், மேலைச்செவ்வியல் இசை. அங்கிருந்து மேலைத் தத்துவம். கொஞ்சநாள் கதகளியும்கூட. இந்த ஒவ்வொரு களத்திலும் அவனுக்கு நான் வேண்டியன செய்தேன்.  அவன் கடந்துசென்றுகொண்டே இருந்தபோது அவ்வப்போது சலிப்பும் பதற்றமும் வராமலுமில்லை.

சராசரிகளாலான சூழல் அளிக்கும் அழுத்தம், மைந்தன் பலவாறாக திசைதேடி தத்தளிக்கும் போது தந்தையாக  தனக்கே உருவாகும் எதிர்காலம் பற்றிய  பதற்றம் ஆகியவற்றைக் கடந்து தன் மைந்தன் செல்ல விரும்பும் பாதையை முடிந்தவரை அமைத்துக் கொடுப்பதே தந்தை செய்யவேண்டியது. நான் செய்துள்ளது அது மட்டுமே. இன்றியமையாத கடமை, ஆனால் நம் சூழலில் அது எளிதல்ல. பெரும் பொறுமை தேவை. அத்துடன் தன் மகனுக்கும் சேர்த்து பொருள் சேர்த்துக் கொள்ளவேண்டிய தேவையும் உண்டு.

சித்ரா பாலசுப்ரமணியன் அவர்களின் முகநூல் பக்கத்தில் இருந்து (28-Oct -2023)

"தந்தை மகற்காற்றும் உதவி அவையத்து

முந்தி இருப்பச் செயல்"

என்கிறது வள்ளுவம்.

இதில் முந்தி இருப்பச் செயலுக்கு உண்மையான பொருள் என்ன?

செல்வத்தில், பதவியில், கல்வியில்,

நற்பண்புகளில் முந்தியிருக்கச் செய்வதில்

எது முன்னிலை வகிக்கும்?

இதற்கான பதில் தந்தையர்களைப் பொறுத்தது. தன் மகனுக்கு இது தான், தான் செய்யவேண்டியது என ஒரு தந்தை தன் லெளகீக இச்சைகளைத் தேவைகளைக் கொண்டே முடிவு செய்வார்.

பெரும்பாலும் அப்படித்தான்.

விதிவிலக்குகள் உண்டு.

காந்தியைப் போல.

1932 ஆம் வருடம். காந்தி சிறையில் இருக்கிறார்.தேவதாஸ் காந்தி அனுமதிக்கப்பட்ட நேரத்தில் கூட காந்தியை, தன் தந்தையை வந்து சந்திக்க அனுமதி மறுக்கப்படுகிறது.

காரணம், அங்கிருந்த சிறை கண்காணிப்பாளர், தன் கீழ்நிலைப் பணியாளர்கள் முன் தேவதாஸ் தன்னை அவமதிப்பாகப் பேசிவிட்டதாகக் கருதியதால்.காந்திக்குத் தகவல் போகிறது.

காந்தி தேவதாஸுக்குக் கடிதம் எழுதுகிறார்:

"என்னை வந்து சந்திக்க உனக்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டிருப்பதை அறிந்தேன். அதற்கான காரணமும் சொல்லப்பட்டது.

யார் தரப்பில் உண்மை என்று எனக்குத் தெரியாது. அதில் கூறப்படும் குற்றச்சாட்டு உண்மை என்றால், நீ அவரிடம் மன்னிப்புக் கேட்டு பின் அனுமதி பெற்று என்னைச் சந்திக்கலாம்.

இல்லை, அது அவதூறு எனில் உன் சுயமரியாதையை விட்டுத் தந்து நீ மன்னிப்புக் கேட்க வேண்டிய அவசியம் ஒன்றுமில்லை. நேரில் சந்திப்பதில் என்ன இருக்கிறது, நாம் கடிதம் மூலமாகவே பேசிக் கொள்வோம். மற்றபடி நான் நலம்"

தேவதாஸ் காந்தியைச் சந்தித்ததாகத் தெரியவில்லை.

கீழே இருக்கும் புகைப்படம்

தேவதாஸ் காந்தி, மணிலால் காந்தி அவர் மகள் சீதா காந்தி

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் ”அந்த சபை..” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்டவாறு கூறுகிறார்

அன்புள்ள மதி,

பொதுவாக இம்மாதிரி விஷயங்களில் இலட்சியவாதக் கருத்துக்களை விட நடைமுறைசார்ந்த கருத்துக்களையே நான் வைத்துக்கொள்ள விரும்புவேன். ஆனால் நடைமுறைவெறி இருக்காது. வேண்டுமென்றால் ‘நடைமுறைஇலட்சியவாதம்’ என்று சொல்லலாம்.

நான் புரிந்துகொண்ட சில விஷயங்கள் உண்டு. அதில் முதலாவது குழந்தைகளை நாம் ‘வளர்க்க’ முடியாது. அவை வளர்கின்றன. அவற்றுக்கு சூழல் அளிக்கும் பலநூறு பாதிப்புகளில் ஒன்று மட்டுமே நாம். கொஞ்சம் பெரிய, கொஞ்சம் தீவிரமான பாதிப்பு என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.  அந்தப்பாதிப்புகளை வாங்கி வளரும் அவன் ஆளுமையின் விதை அவனுக்குள் பிறவியிலேயே உள்ளது.

ஆகவே குழந்தைகளை நாம் நம் விருப்பப்படி வளர்க்க முடியும் என்பது பெரிய மடமை. அவர்கள் நன்றாக வந்தாலும் சரி, வரவில்லை என்றாலும் சரி அதில் நம் பங்களிப்பு ஒரு சிறு பகுதிதான். அதற்கான பொறுப்பையோ பாராட்டையோ நாம் ஏற்றுக்கொள்வது அபத்தமானது.

ஆக, நாம் அவர்களை எங்கும் ‘முந்தியிருக்க’ச் செய்ய முடியாது. அவர்கள் முந்துவது அவர்களிடம், அவர்களை உருவாக்கும் பலநூறு சக்திகளிடம், அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் பலநூறு விசைகளிடம் உள்ளது.

நாம் செய்யக்கூடுவது நாம் அளிக்கும் சூழல் சிறப்பாக இருப்பதாகக் கவனித்துக்கொள்ளலாம் என்பது மட்டுமே. அந்தப்பொறுப்பு மட்டுமே நமக்கு உள்ளது. அதில் நான் செய்வதென்ன என்று கேட்டால் என்னால் சில சொல்ல முடியும்.

ஒன்று, நான் அறிவியக்கத்தை நம்பக்கூடியவன். ஆகவே என்னுடைய நம்பிக்கைகளை அவர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்கிறேன். என்னுடைய வாசிப்பையும் சிந்தனைகளையும் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். அவர்களை ஒருவகையில் என் மாணவர்களாகவே நினைக்கிறேன்.

இரண்டு, சாத்தியமான உற்சாகமான சூழலை வீட்டில் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். மகிழ்ச்சியான பெற்றோர் அளவுக்கு குழந்தை விரும்பும் பிறிதில்லை. ஆகவே குடும்பத்தில் மனக்கசப்போ பூசலோ நிலவ விடுவதே இல்லை.

மூன்று, ஒவ்வொருநாளும் அவர்களிடம் நேரம்செலவழிக்கிறேன். அப்போது வேடிக்கையும் சிரிப்பும் பேசும் பகிர்தலுமாகவே நேரம் செல்லவேண்டும் என்பதில் கவனமாக இருக்கிறேன் [நான் ஒரு நல்ல மிமிக்ரி நடிகன் என்பது என் பிள்ளைகள் மட்டுமே அறிந்த ரகசியம்]

நான்கு, அவர்களிடம் எப்போதும் பேசிக்கொண்டிருக்கிறேன். அவர்களின் நினைப்பு, அவர்களின் தரப்பு என்று ஒன்றை கேட்க எப்போதும் உயன்றுகொண்டிருக்கிறேன். அவர்களிடம் தூரமோ விலக்கமோ நிகழக்கூடாது என எண்ணுகிறேன்.

அப்படியானால் அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல் என்று எதைச் சொன்னார் வள்ளுவர்? நான் விவேகம் சார்ந்து ஒரு தவறான விஷயம் குறளில் இருக்காது என நினைப்பவன். குறள் சொல்வது என்ன?

‘அவை’ என்று குறள் சொல்வது சமூக அரங்கை. ஒரு தந்தையின் கடமை ஏற்கனவே இருக்கும் ஒரு சமூக அரங்கில் தன் மகன் நிற்பதற்குத் தேவையான அனைத்தையும் அளிப்பது. கல்வி, சமூக அந்தஸ்து போன்றவை. நான் இன்றைய சமூக அமைப்பில், இன்றைய கல்வியமைப்பில் என் மகனுக்கு என்னால் சாத்தியமான சிறந்ததை அளிக்க வேண்டும். இதுவே நடைமுறை உண்மை. இதைத்தான் குறள் சொல்கிறது.

ஆனால் குழந்தைகளின் சவாலே வேறு. என் மகன் சம்பிரதாயமான கல்விக்குள் பொருந்த முடியாமல் மூச்சுத்திணறுகிறான். அதில் அவனால் முதலிடம் வர முடியாது. ஒரே பாடத்தை மீண்டும் மீண்டும் படித்து அபப்ழுக்கில்லாமல் பிரதி எடுப்பது அவனுக்குச் சலிப்பூட்டுகிறது. அவனுடைய வாசிப்பு பள்ளிப்பாடத்துக்கு வெளியே விரிகிறது. பள்ளிப்பாடத்தை மட்டுமே மீளமீளப் படிப்பவர்களுக்கானது இந்த அமைப்பு. இதில் அவனை ‘முந்தியிருக்க’ ச் செய்வதற்காக அவனிடம் நான் எதிர்பார்க்கக் கூடாது.  அதற்காக அவன் மேல் நான் வன்முறையைச் செலுத்த முடியாது. அவனுடைய சவால்கள் அவனுக்கு மட்டுமே உரியவை, அதன் வெற்றி தோல்விகளும்.

குறளும் அதையே சொல்கிறது. மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி அவர் எதிர்பார்த்ததைச் செய்வது என்றோ அவையில் முந்துவது என்றோ சொல்லவில்லை. அவன் தந்தைக்குப் பெருமை சேர்த்தல் என்றே சொல்கிறது. சேர்க்க முயல்தல் என்று கூடச் சொல்லலாம். என் அப்பாவை நான் மகிழ்வித்திருக்கவேண்டுமென்றால் நாகர்கோயிலில் ஒரு நல்ல ஆடிட்டராக ஆகியிருக்க வேண்டும். ஆனால் அபப்டி ஆகியிருந்தால் பாகுலேயன்பிள்ளை என்றபெயரை பல்லாயிரம் பேர் இன்று அறிந்திருக்கமாட்டார்கள்.

இந்தப் புரிதல் இல்லாமையாலேயே பலவகையான பதற்றங்கள் உருவாகின்றன. பொறியியலில் முதல்தர வெற்றியை அடைந்தபின் சினிமாவில் உதவி இயக்குநராக ஒரு பையன் வந்து வெயிலில் காய்ந்து அலைவதைக் கண்டு அந்த தந்தை என்ன பாடுபடுவார் என்று எனக்குப் புரிகிறது. அந்தப் பையனின் இடத்தில் கொஞ்சகாலம் முன்பு வரை இருந்தேன், இப்போது அந்த அப்பாவின் இடத்துக்கு மாறிவிட்டேன்.

ஆக, நமக்கு நம் சமூகம் அளித்திருக்கும் அவையில், கல்வியின் பொருளியலின் மேடையில், முந்தியிருக்கச் செய்வதும் முந்தவேண்டும் என்ற கட்டாயத்தை விதிக்காமலிருப்பதும்தான் நம் கடமைகள்.

ஜெ

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் ‘ஆண்களின் தாய்மை பற்றி’ தாயுமாதல் என்ற கட்டுரையில் இப்படி கூறுகிறார் (இக்குறளுக்கு நேரடி பொருத்தம் இல்லை என்றாலும், தந்தைகள், பிள்ளைகள், வாழ்வில் ஒரு பிடிப்பு என்ற கோணங்களில் பார்க்கலாம்)

மத்தியப்பிரதேசத்திலுள்ள ஜான்சி ரயில் நிலையம் மிகப்பிரமாண்டமானது இந்தியாவின் குறுக்கும் நெடுக்குமாக ஓடும் ரயில் பாதைகள் அங்குதான் சந்தித்துக் கொள்கின்றன. அது ஒரு சிலுவையின் மையம் போல. அந்த ஊர் அந்த ரயில்வே நிலையத்து அளவுக்கு பெரியது அல்ல. அன்று அது பெரும்பாலும் தகரக் கூரையிட்ட சிறிய வீடுகளும், குப்பைக் கூளங்களும் இடிபாடுகளும், மிகப்பழமையான கட்டிடங்களும் கொண்ட புழுதிமூடிய ஊர்.

அவ்வூருக்கு சற்று அப்பால் பிரம்மாண்டமான ஜான்சி கோட்டை இருந்தது. ஜான்சி ஊரின் சிறப்பு அங்கு ஜான்சி ராணி லட்சுமிபாய் பிறந்தார் என்பது தான். இக்காரணத்தால் என் ஊரில் பெண்களுக்கு ஜான்சி என்று பெயர் போட்டிருப்பார்கள். என்னுடனேயே இரண்டு ஜான்சி படித்தனர். அது ஊரின் பெயர் என்பது எனக்கே அங்கே சென்ற பின்னர்தான் தெரிந்தது. ஜான்சியின் கைவிடப்பட்ட பெரிய கோட்டையை சுற்றிப்பார்த்தேன். நான் சென்ற போது அங்கே ஒரு சில பயணிகள் மட்டுமே இருந்தார்கள். ஜான்சிராணிலட்சுமிபாயின் அரண்மனையைச் சேர்ந்த பிறபெண்கள் தீயில் குதித்து ஜோகர் செய்து கொண்ட குழி ஒன்றைக் காட்டினார்கள்.

முட்புதர்கள் அடர்ந்திருந்த பெரிய கற்சுவர்களுக்கு இடையே நடந்து கொண்டிருந்தபோது பழமையையும் தனிமையையும் உணர்ந்து கொண்டிருந்தேன். சென்ற காலம் நம்மைத் தனியர்களாக்குகிறது. நாம் வாழும் காலத்தில் மட்டுமே நமக்குத் துணைவர்கள் இருக்கிறார்கள். பிரம்மாண்டமான பருந்து நம்மை நம் கூட்டத்திலிருந்து தன் கால்களால் தூக்கிக் கொண்டு போவது போல கடந்த காலம் கொண்டு சென்று வேறு இடத்தில் போட்டுவிடுகிறது

மூச்சுத் திணற வைக்கும் அனுபவம் அது. இதிலிருந்து எப்படியோ வெளியேறிவிடவேண்டும் என்று தோன்றும். ஆனால் அதன் கனவுத்தன்மை காரணமாக மீண்டும் அதனுள் புகுந்து கொள்ளும் ஆவலும் ஏற்படும். இத்தனை ஆண்டுகளாக அந்த மோகம் கூடிக்கூடித்தான் வருகிறது.

ஜான்சியிலியிருந்து திரும்பி குவாலியருக்கு ரயில் ஏறும்பொருட்டு ரயில் நிலையத்துக்கு வந்தேன். ரயில் நிலையத்துக்கு சுற்றும் உள்ள சிறிய தகரக்கூரையிட்ட உணவகங்களை நோக்கியபடி நடந்தேன். நான் சோறு சாப்பிட்டு பல நாட்களாகிவிட்டிருந்தது. எங்காவது சோறு கிடைக்குமா என்று பார்க்கலாம் என்று நடந்தேன். அன்றெல்லாம் சோறு சமைத்து பெரிய கூம்புத் தாம்பாளங்களில் மலைபோல் குவித்து முன்னால் வைத்திருப்பார்கள். சோறு கிடைக்கும் என்பதற்கான அடையாளம் அதுதான் எழுதி வைக்கும் வழக்கம் இல்லை, வாசிப்பவர்கள் குறைவாக இருந்திருக்கலாம்.

இரண்டு முறை சுற்றியபோது ஒரு உணவகத்தின் முன்னால் சோற்றுக் குவியலைப் பார்த்தேன் அன்று எனக்கு பக்தன் சிவலிங்கத்தைப் பார்த்தது போன்ற ஒரு பரவசம் ஏற்பட்டது. நேராகச் சென்று அதைச் சுட்டிக்காட்டி “கானா?’ என்றேன். “சாவல்!” என்று சொல்லி உள்ளே வந்து அமரும்படி சொன்னார். “டால்?” என்றேன். இருக்கிறது என்று தலையசைத்தார். பிறகு “மூர்த்தி!” என்று அவர் அழைக்க உள்ளிருந்து ஒருவர் வந்து இந்தியில் என்னிடம் சாவல், டால் இரண்டுமே இருக்கிறது. சப்ஜி இருக்கிறது சாம்பார் இருக்கிறது என்றார்,

“சாம்பாரா ?”என்று நான் கேட்டேன். அவர் என்னிடம் “நீங்கள் தமிழா?” என்றார். நான் ஆம் என்று தலையசைத்தேன். “எந்த ஊர்?” என்றார். “நாகர்கோவில்” என்றேன். “நான் மதுரை சார். உள்ளே வாங்க” என்று அழைத்தார் மூர்த்தி.

கடை உரிமையாளர் என்னைப்பார்த்து புன்னகைத்து “சாப்பிடுங்கள் சார்” என்று தமிழில் சொன்னார். ‘இத்தனை தொலைவில் வந்து கடை வைத்திருக்கிறீர்கள்?’ என்றேன். ”வந்தாச்சு” என்றார். அந்தக் கடையில் அப்போது எவருமே உணவருந்திக் கொண்டிருக்கவில்லை. மூர்த்தி என்னை உள்ளே அழைத்துச் சென்றார் உள்ளே தகர மேஜையில் அமரவைத்து உணவு பரிமாறினார்.

நான் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும்போது காய்கறிக்கூட்டுடனும் மோருடனும் ரசத்துடனும் சமையலறையில் இருந்து வெளியே வந்து பரிமாறி சென்றாள் ஒரு கரிய பெண். காதில் பெரிய ஜிமிக்கி அணிந்திருந்தாள். நெற்றியில் அன்று பரவத்தொடங்கியிருந்த பிந்தி என்று அழைக்கப்படும் தங்க நிற வெல்வெட் பொட்டு ஒட்டியிருந்தாள். மூர்த்தியிடம் சிரித்துப்பேசி ஏதோ இந்தியில் சொல்லிக் கொண்டு உள்ளே சென்றாள்.

”உரிமையாளரின் மனைவி சார். நாங்கள் மூன்று பேர்தான் இந்த ஹோட்டலை நடத்துகிறோம்” என்றார் மூர்த்தி. “அவர்கள் பெயர் என்ன?” என்று கேட்டேன். “சாந்தா” என்று அவர் சொன்னார். சாந்தா மீண்டும் வந்து எனக்கு மேலதிகமான ஒரு அப்பளத்தை அளித்தாள். நான் அவளைப்பார்த்து சிரிக்க என்னைப்பார்த்து சிரித்து “கல்யாணமாகிவிட்டதா?” என்றார் “இல்லை” என்றேன். “சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ளுங்கள்” என்றாள். “ஏன்?” என்றேன். “இல்லாவிட்டால் இப்படித்தான் ஊர் ஊராக செல்லவேண்டியிருக்கும்” என்றாள். “நான் அதனால்தான் கல்யாணம் செய்யாமல் இருக்கிறேன் ”என்றேன். சிரித்துக் கொண்டு அவள் உள்ளே சென்றாள்.

மூர்த்தி என்னிடம் என்னுடைய வேலை மற்றும் ஊர் குடும்பம் அம்மா அப்பா எல்லாவற்றையும் பற்றி பேசினார். என் அம்மாவும் அப்பாவும் இறந்துவிட்டார்கள் என்று சொன்னபோது வருத்தப்பட்டு “அவள் சொன்னது சரிதான் சார். உங்களைப்பார்த்ததுமே தாய் தந்தை இல்லாதவர் என்று தெரிந்திருக்கிறது ஆகவே தான் உங்களை திருமணம் செய்து கொள்ள சொல்கிறாள். மிகவும் நுட்பமானவள். உடனே திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள்” என்றார். நான் சிரித்துவிட்டு “சரி” என்றேன்.

சாப்பிட்டு கைகழுவி பணம் கொடுத்துவிட்டு நான் கிளம்பியபோது மூர்த்தியும் வேட்டியை மடித்துக் கட்டியபடி என்னுடன் வந்தார். நாங்கள் சாலையில் நடந்தபோது “இங்கெல்லாம் வேட்டியை இப்படி மடித்துக் கட்டமாட்டார்கள். நான் ஆரம்பத்தில் வந்த்போது இப்படிக்கட்டக்கூடாது என்று என்னிடம் பலபேர் சொன்னார்கள். இப்படி வேட்டியை கட்டுவது நம் மதராசிகளுடைய உரிமை. நான் அதை ஏன் விட்டுக் கொடுக்கவேண்டும்? இவர்கள் யாராவது இவர்களுடைய பழக்கத்தை விட்டுக் கொடுக்கிறார்களா? மதுரையில் அடகுக் கடை வைத்திருக்கும் சேட்டுகள் கூட காந்தி குல்லாய் வைத்துக் கொண்டு தானே அலைகிறார்கள்?” என்றார் மூர்த்தி. “ஆம் விடவே கூடாது” என்று நான் சொன்னேன்.

மூர்த்தி என்னிடம் “ஒரு டீ சாப்பிடலாம் சார்” என்றார். “டீயா இப்போது தானே சோறு சாப்பிட்டேன்?” என்றேன். “இங்கெல்லாம் சோறுக்கு பிறகு டீ சாப்பிடும் வழக்கம் உண்டு வாருங்கள்” என்று கூட்டிச் சென்று ஒரு டீக்கடையில் டீக்கு உத்தரவிட்டார். சிறிய மண் கோப்பைகளில் டீ வந்தது. மிக கசப்பான கொழுப்பான டீ. அதை ஒரு கீர் என்று தான் சொல்லவேண்டும்.

மூர்த்தி “இங்கெல்லாம் இப்படித்தான் வாயில் ஊறுவது போல டீ போடுகிறார்கள். ஆரம்பத்தில் எனக்கு குமட்டல் வரும் இப்போது இது பழகிவிட்டது. ஒரு போதைப்பொருள் மாதிரி அதை சாப்பிடுகிறேன் ” என்றார்.

பிறகு அந்தக் கடையிலிருந்து ஒரு மாவா வாங்கி அதைக் கையில் வைத்து அடித்து கசக்கி தூளாக்கி வாயில் ஈறுகளுக்கு இடையில் செருகிக் கொண்டார். ”இது இல்லையென்றால் இங்கு நிம்மதியாக இருக்கமுடியாது சார்” என்றார். ”ஏன்?” என்றேன். “இதைப் போட்டுவிட்டால் எல்லா படபடப்பும் அடங்கிவிடும். இல்லாவிட்டால் கைகள் நடுங்கும் எங்கோ ரயிலைத் தவறவிட்டது போலவே இருக்கும்” என்றார்.

“முன்பு இந்தப் பழக்கம் இருந்ததா? என்றேன். “இல்ல சார் இதெல்லாம் நம்ம ஊரில் கிடையாது. இங்கே வந்தபிறகு தான் இது ஆரம்பித்தது. ஆனால் இதைப் போட்டால் எவ்வளவு நேரமாயிற்றென்று தெரியாது. காலையா மாலையா என்று கூட தெரியாது. நமது வேலையை நாம் செய்து கொண்டே இருப்போம். எவ்வளவு வேலை செய்தோம் என்று கூட நமக்குத் தெரியாது. நானெல்லாம் ஒரு நாளைக்கு ஐந்தாயிரம் சப்பாத்திகள் போட்ட நாள் கூட உண்டு. என்னைக் கேட்டால் எத்தனை சப்பாத்திகள் போட்டேன் ஐந்தா ஐந்தாயிரமா என்று கூட சொல்ல முடியாது”.

“கடை எப்போது வியாபாரம் ஆகும்?” என்றேன். “இங்கெல்லாம் வியாபாரம் என்பதெல்லாம் சாயங்காலம் மட்டும் தான் இங்குள்ளவர்கள் பகலில் சாப்பிடுவது மிகவும் குறைவு. பார்த்தீர்களா எல்லாரும் மெலிந்து வயிறு ஒட்டித்தான் இருக்கிறார்கள். இரண்டு வேளைக்கு மேல் உணவுண்பவர்களை இங்கே பார்க்கமுடியாது வீடுகளைப்பாருங்கள் தகரக்கூரைப் போட்டு மேலே கல்லை தூக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். நமது ஊரே கொஞ்சம் தரித்திரமாகத்தான் இருக்கும். இது அதைவிடப்பரிதாபமாக இருக்கிறது” என்றார்.

“அப்படியென்றால் ஏன் இங்கு வந்து கடை வைத்தீர்கள் ?’ என்று நான் கேட்டேன்.” நான் கடை வைக்கவில்லை நான் வேலைக்கு வந்தேன்” என்றார். “வேலைக்கா, இவ்வளவுதூரமா?” என்றேன். “நீங்கள் பார்த்தீர்களே சாந்தா, அவள் என்னுடைய மனைவிதான்” என்றார். “உரிமையாளரின் மனைவி என்று சொன்னீர்களே?” என்றேன். “அந்த உரிமையாளர் அங்கே எங்கள் வீட்டுப்பக்கத்தில் ஒரு சிறிய டீக்கடை வைத்திருந்தார். நான் அங்கு பழைய இரும்பு பொருட்களை வைத்து விற்றுக்கொண்டிருந்தேன். ஒரு நாள் இவள் என்னைவிட்டு இவருடன் ஓடிவந்துவிட்டாள்” என்றார்.

எனக்கு அவர் என்ன சொல்லவருகிறார் என்பதே குத்துமதிப்பாகத்தான் புரிந்தது. “நான் அவளை தேடாத இடம் கிடையாது. எந்தத் தகவலும் இல்லை. அப்போது தான் இவர் கடையை காலி செய்துவிட்டுப்போன தகவல் தெரிந்தது. ஒரு சின்ன சந்தேகம் இருந்தது. ஏனென்றால் பலமுறை இவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் கண்களால் பார்த்துக் கொள்வதை வைத்து ஏதோ உறவிருக்கும் என்று நான் ஊகித்திருந்தேன். ஆகவே இவருடைய வீட்டுக்குச் சென்று கேட்டேன். அங்கும் எதுவும் தகவல் தெரியவில்லை. இவருடைய மனைவி முன்னால் இறந்துவிட்டிருந்தார். தனியாகத்தான் இருந்தார்”

”நான் விசாரித்துக் கொண்டே இருந்தேன்” என்றார் மூர்த்தி “ஒருவருடம் கழித்து தான் இவருடைய கடிதம் ஒன்று இவர் தங்கைக்கு வந்தது. அந்த கடிதத்திலிருந்த விலாசத்தை தெரிந்து கொண்டு நேராக இங்கே வந்துவிட்டேன்” என்றார். நான் அவர் என்ன சொல்லப்போகிறார் என்பதை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். “நான் வந்து இவளை அடித்தேன். அவள் என்னைத் திருப்பி அடித்து என்னுடன் வரமாட்டேன் என்று சொன்னாள். நான் கெஞ்சினேன். காலில் விழுந்து அழுதேன் என்னை கைவிட்டுவிட வேண்டாம் என்று சொன்னேன்”

“அவள் என்ன சொன்னா?” என்றேன். “பெண்களின் மனம் இறுகிவிட்டால் ஒன்றுமே செய்ய முடியாது சார். இரும்பு போல. ஈவு இரக்கம் ஒன்றும் இல்லை” என்றார் மூர்த்தி. “அவர் ஒன்றும் சொல்லவில்லையா?” என்றேன். “அவள் வந்தால் கூட்டிக் கொண்டு போ எனக்கொன்றும் பிரச்னையில்லை என்று சொன்னார். எனக்கு வேறு ஒன்றும் தெரியவில்லை. நான் இரண்டு நாட்கள் அந்தக் கடைக்கு வெளியே சாலையில் ஒரு கல்லிலே தான் அமர்ந்திருந்தேன். இரண்டாவது நாள் அவளே வெளியே வந்து என்னைக் கூப்பிட்டு உட்காரவைத்து சப்பாத்தியும் டாலும் தந்தாள். நான் அதை சாப்பிட்டுவிட்டு அழுதேன் அவள் இங்கேயே இருந்து கொள் என்று சொன்னாள். நான் சரி என்று சொன்னேன்.”

“உங்கள் மனைவியாகவா இருக்கிறாள்?” என்றேன். “இல்லை சார் நான் அவர்கள் வீட்டு வேலையாளாக இருக்கிறேன். அவருக்குத்தான் மனைவியாக இருக்கிறாள். ஆனால் நான்தான் இங்கே சமையல் பரிமாறுதல் எல்லாத்தையும் பார்த்துக் கொள்கிறேன். நான் வந்த பிறகு தான் வியாபாரம் நன்றாக நடக்கிறது. எனக்கெல்லாம் ஒரு குறையுமில்லை சார். வேட்டி துணியெல்லாம் எடுத்துக் கொடுப்பார்கள். நல்ல சாப்பாடு. அவள் மிகவும் அன்பாகத்தான் இருக்கிறாள்” என்றார்.

“அவர்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறதா?’ என்று கேட்டேன். “நான் வந்த பிறகு இரண்டு பெண் குழந்தைகள் பிறந்தன. மூத்த குழந்தை மூன்றாம் வகுப்பு படிக்கிறது. சின்னக்குழந்தைக்கு ஒருவயது” என்றார். “நீங்கள் அவளிடம் அன்பாகத்தான் பேசியது போலத் தெரிந்தது” என்றேன். “ஆமாம், அவர்கள் என்னை நன்றாகத்தானே பார்த்துக் கொள்கிறார்கள். நான் மிகவும் அன்பாகத்தான் இருக்கிறேன். அந்தக் குழந்தைகளை நன்றாகத்தான் பார்த்துக் கொள்கிறேன். மூத்தவளை ஒவ்வொரு நாளும் நான் தான் பள்ளிக்கு கொண்டு சென்று விட்டு கூட்டிக்கொண்டு வருகிறேன். சிறிய குழந்தையை இரவில் என் பக்கத்தில் படுக்கவைத்து தூங்குவதுண்டு” என்றார்.

நான் அவர் என்னிடம் இதையெல்லாம் சொல்வதற்காகத்தான் வந்திருக்கிறார் என்று தெரிந்து கொண்டேன். எப்படி இதை புரிந்துகொள்வது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அவர் சொல்லாத ஏதோ அதில் இருந்தது. திடீரென்று அவர் “பிள்ளைக இருக்கில்ல சார்? இல்லேன்னா எப்பவோ விட்டுட்டு போயிருப்பேன். இந்தப்பிள்ளைகளால் தான் என் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தமே வந்திருக்கிறது. நான் கடுமையாக வேலை செய்வதே இந்தப் பிள்ளைகள் நன்றாக இருக்கவேண்டுமென்பதற்காகத்தான்” என்றார். அப்போது அவர் கண்கள் கலங்கின.

நான் அவரிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு டெல்லிக்கு ரயில் ஏறினேன். நெடுநாட்கள் அவரது முகம் நினைவில் இருந்தது. எனக்கு குழந்தைகள் பிறந்தபோது தான் நான் ஒன்றை உணர்ந்தேன். பெண்ணுக்குள் இருப்பதற்கு சமானமான அன்னை ஒருத்தி ஆணுக்குள்ளும் இருக்கிறாள். ஆண்களை இவ்வாழ்க்கையில் கட்டிப்போட்டிருப்பது எது? அந்த தாய்மைதான்.

பரிமேலழகர் உரை
தந்தை மகற்கு ஆற்றும் நன்றி - தந்தை புதல்வனுக்குச் செய்யும் நன்மையாவது;அவையத்து முந்தி இருப்பச் செயல் - கற்றார் அவையின்கண் அவரினும் மிக்கு இருக்குமாறு கல்வியுடையன் ஆக்குதல். (பொருளுடையான் ஆக்குதல் முதலாயின துன்பம் பயத்தலின் நன்மை ஆகா என்பது கருத்து. இதனான் தந்தை கடன் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தந்தை மகனுக்குச் செய்யும் உபகாரம் அவையத்தின் கண்ணே முந்தியிருக்குமாறு கல்வி யுண்டாக்குதல்.

மு.வரதராசனார் உரை
தந்தை தன் மகனுக்குச் செய்யத்தக்க நல்லுதவி, கற்றவர் கூட்டத்தில் தன் மகன் முந்தியிருக்கும்படியாக அவனைக் கல்வியில் மேம்படச் செய்தலாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தகப்பன் தன் பிள்ளைக்குச் செய்யும் நன்மை, கற்றவர் அவையில் முதன்மைப் பெறச் செய்வதே.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

கல்வி கொடுப்பது தந்தையின் தருமம்.

Management - Public Speaking

When a leader speaks everyone listens’ has been proved repeatedly. Even if a person knows many things, if he cannot put across his thoughts convincingly to his listeners, he cannot influence them. Most of the time management and managing are convincing others to do what you and they want to do. Hence, Public Speaking has gained prominence. the students, the skill will make the students confident so that they can present their views among the learned group. Thiruvalluvar, referred to as Valluvar, says that one of the ways a father can help his son develop is to make him become confident to address an audience. Refer to Kural 67.

Addressing an august gathering confidently infuses confidence in the kids. The sole and supreme responsibility of a father is to make his children become powerful public speakers, highlights Kural 67. 

The good one can do one's son

Is to place him in the van of learned

To become an acceptable public speaker, one must have contents, communication, culture, capability, confidence, and commitment. All these skills and qualities are the products of valuable education. Therefore, a father has to educate his children to become better and contributing citizens. 

Note: Many books on Kural 67 say that a father has to be grateful to his son and on Kural 70 say that a son has to be helpful to his father. In my view, a father has to be helpful to his son because he has to bring his son up and a son has to be grateful to his father, as the father has brought him up.

Kural 67 insists on the supreme responsibility of a father towards his son.

அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை

குறள் 45

அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை

பண்பும் பயனும் அது

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், இல்வாழ்க்கை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அன்பும்  -  அன்பு - தொடர்புடையோர் மாட்டு உண்டாகும் பற்று; நேயம் அருள் பக்தி

அறனும் - அறம் - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம்

உடைத்து - உடை-தல்
uṭai-   4 v. intr. [K. oḍe, M.uḍa, Tu. uḍe.] 1. To break, as a pot; to burst into fragments; தகர்தல் என்னாகும் மண்ணின்குட முடைந்தக்கால் (வாக்குண். 18). 2. To crack,split; to be cloven; பிளத்தல் உடைகவட் டோமை(கல்லா. 7). 3. To be breached, as a tank; ஏரிஆறுமுதலியன கரையுடைதல். வீராணத்தேரி உடைந்தது. 4. To burst open, as a boil; புண் கட்டியுடைதல். 5. To become untwisted, as a rope; முறுக்குஅவிழ்தல். கயிற்றின் முறுக்குடைந்தது. 6. To blossom as a flower; மலர்தல் கோடுடையும் பூங்கானற் சேர்ப்பன் (பு. வெ 12, பெண் 3). 7. To be discomfited, routed, broken, as the ranks of an army; தோற்றோடுதல். வழுதி சேனையுடைந்ததே (திருவிளை. சுந்தரப். 18). 8. To be dispirited, dejected,as one's heart with grief; to be in despair;மனங்குலைதல். உடைபு நெஞ்சுக (கலித். 10). 9. To become poor, reduced in circumstances; எளிமைப்படுதல். (பிங்.) 10. To be divulged, to become publicly known; வெளிப்படுதல் 11.To die; சாதல் உடைந்துழிக்காகம்போல் (நாலடி,284).  

ஆயின் - ஆனால்

இல்வாழ்க்கை - மனையாளோடு கூடி வாழ்கை; இல்லறத்தில் வாழ்கை

பண்பும் - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை.

பயனும் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

அது - அஃது; அஃறிணை ஒருமைச் சுட்டுப்பெயர்; ஆறாம் வேற்றுமை ஒறுமையுருபு.

முழுப்பொருள்
இல்வாழ்க்கையில் கணவன் மனைவி என்று இருவர் முக்கியமாக இருக்கின்றனர். இவர்களுக்கு அடுத்து இவர்களது பிள்ளைகள். கணவன் மனைவி இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் நேசம் கொண்டு அன்பு செலுத்தவேண்டும். பெற்றோர்கள் பிள்ளைகளிடம் அன்பு செலுத்த வேண்டும்.

இல்வாழ்க்கையில் நேர்மையும் ஒழுக்கமும் மிக அவசியம். ஒருவர் மற்றோருவரிடம் நேர்மையாக இருத்தல் வேண்டும். உடற்கின்பத்திற்கு மட்டும் கல்யாணம் செய்து கொண்டு வாழ்வது என்பது இல்வாழ்க்கையாகாது. கணவன் மனைவிக்கும், மனைவி கணவனுக்கும் நேர்மையாக இருத்தல் வேண்டும். ஒருவருக்கு ஒருவர் மனம் ஒத்து இல்வாழ்க்கை நடத்த வேண்டும். இருவரும் மனம் கோணாமல் இருத்தல் வேண்டும். இல்வாழ்க்கைக்கென்ற கோட்பாடுகளையும் பின்பற்றி, கடமைகளையும் ஆற்றி வாழ வேண்டும்.  அதுவே அறம்.

கணவன் மனைவி ஆகிய இருவரும் அவர்களுடைய பிள்ளைகளுக்கு நல்ல பெற்றோர்களாய் இருத்தல் வேண்டும். பிள்ளைகளை சான்றோராய் வளர்த்தல் வேண்டும். அறம் அறிந்து அவ்வழியில் செல்லும் பிள்ளைகளாய் அவர்களை வளர்த்தல் வேண்டும். அதுவே அறம்.

அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என்று கூறுவார்கள். அறம் என்றால் தர்மம் அதாவது ஒருவர் ஆற்றவேண்டிய கடமைகள். இல்லறவாழ்வில் ஒருவர் இல்வாழ்க்கையின் கடமைகளை ஆற்றவேண்டும். அவ்வாறு ஆற்றினால் அவர் பொருளை ஈட்ட முடியும். அவ்வாறு தேவையான அளவு பொருள் இருந்தால் இன்பம் வாழ்வில் பயனாய் கிட்டும். காமமும் சுவைக்கும். கல்யாணம் செய்து கொண்டு வேலைக்கு செல்லாமல் வீண் செலவு செய்தால் பொருள் தங்காது தரித்திரம் ஒட்டிக்கொள்ளும். இன்பம் இருக்காது.

ஆதலால் ஒருவர் இல்வாழ்க்கையில் அன்பும் அறனும் மலர்ந்தால் (மலரச் செய்யதால்) அதுவே அவ்வாழ்க்கைக்கு அழகாகவும் வண்ணமாகவும் செல்வமாகவும் அமையும்.

மேலும் அஷோக்  உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் சேர்ந்துவாழ்தல் (திருமணம் செய்துகொள்ளாமல் சேர்ந்து வாழ்தல் - live-in relationships) என்ற தலைப்பில் கீழ்கண்டவாரு கூறுகிறார்.

மணவுறவின் வெற்றி என்பது ஓர் எல்லைவரை உகந்த மனிதரை தெரிவுசெய்வதில் உள்ளது. ஆனால் வாழ்க்கையை முடிந்தவரை அதற்கேற்ப மாற்றிக்கொள்வது அதன் அடுத்தபடி. மாற்றிக்கொள்ள இயலாதவர்களால் ஒருபோதும் வெற்றிபெற்ற வாழ்க்கையை அமைக்கமுடியாது. அந்த இலட்சிய துணையைத்தான் தெரிவுசெய்வேன் என எவரேனும் தேடிக்கொண்டிருந்தால் பிள்ளையார் வாழ்க்கைதான்.

மணவாழ்க்கை மட்டுமல்ல நட்புகளே கூட இந்நட்பு என்றென்று நீடிக்கும், எந்நிலையிலும் வளரும் என எண்ணிக்கொண்டாலொழிய அழமாக நீடிக்கமுடியாது. பிடித்தால் சேர்ந்திருப்போம், தேவையான அளவுக்குக் காட்டிக்கொள்வோம், பயன்படும்வரை நட்புடன் இருப்போம் என ஒரு நட்பைத் தொடங்கினாலே அது கசப்புடன் முறிவதைத் தடுக்கவியலாது.

சுருக்கமாகச் சொன்னால், உறவுகளை ஒருபொருட்டாக நினைக்காத உள்ளம் கொண்டவராக இருந்தால், எல்லா உறவுகளும் அதற்கான குறைந்தபட்சத் தேவைக்கு மட்டுமே உரியவை என உணர்ந்து உணர்வுரீதியாக ஈடுபடாதவராக இருந்தால் சேர்ந்துவாழ்தல் உகந்த வழிமுறையாக இருக்கும்.

....

.....

பெண்ணும் ஆணும் தங்கள் உரிமைகளை, இடங்களை வரையறைசெய்துகொண்டால் திருமண உறவில் இல்லாத எந்த வசதி சேர்ந்துவாழ்வதில் உள்ளது? 

....

....

எந்நிலையிலும் ஆண்பெண் உறவு என்பது சிக்கலான உள்ளோட்டங்கள் கொண்டதாக, கண்ணீரும் சிரிப்பும் நிறைந்ததாகவே இருக்கும். அதுவே அதன் அழகு. அதில் வெற்றியும் தோல்வியும் எப்போதும் இருந்துகொண்டே இருக்கும். அதெல்லாம் இல்லாத நேர்த்தியான வணிக ஒப்பந்தம்போல உறவை அமைத்துக்கொண்டால் என்ன சுவாரசியம்? சரி, அந்த உடலுறவேதான் எவ்வளவுநாள் சுவாரசியமாக இருக்கும்?

ஒப்புமை

”அன்பிலன் அறனிலன் எனப்படான்” (கலி 74:6)

“பயனும் பண்பும் பாடறிந் தொழுகலும்” (நற் 160:2)

பரிமேலழகர் உரை

இல்வாழ்க்கை அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் - ஒருவன் இல்வாழ்க்கை தன் துணைவிமேல் செய்யத்தகும் அன்பினையும், பிறர்க்குப் பகுத்து உண்டல் ஆகிய அறத்தினையும் உடைத்தாயின்; அது பண்பும் பயனும் - அவ்வுடைமை அதற்குப் பண்பும் பயனும் ஆகும். (நிரல்நிறை. இல்லாட்கும் கணவற்கும் நெஞ்சு ஒன்றாகா வழி இல்லறம் கடைபோகாமையின், அன்புடைமை பண்பு ஆயிற்று; அறனுடைமை பயன் ஆயிற்று. இவை மூன்று பாட்டானும் இல்நிலையில் நின்றான் அறஞ்செய்யுமாறு கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

இல்வாழ்க்கை அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் - ஒருவனது இல்லறவாழ்க்கை அவனுக்கும் அவன் வாழ்க்கைத்துணைக்கும் இடைப்பட்ட இருதலைக் காதலையும் அவர் கருத்தொருமித்துப் பிறர்க்குச் செய்யும் அறவினைகளையும் உடைத்தாயின்; அது பண்பும் பயனும் - அவ்வுடைமை அவ்வாழ்க்கைக்கு முறையே தன்மையும் பயன்விளைவுமாகும்.

இல்லறவாழ்க்கை இருபகட்டொருசகட் டொழுக்கம் போல்வ தாகலின், கணவன் மனைவியரிடைப்பட்ட இருதலையன்பு அதன் பண்பாயிற்று. அதனாற் செய்யப்படும் அறம் அதன் பயனாயிற்று. அன்பு பண்பும் அறம் பயனும் ஆகும் என்பது நிரனிறை.

மணக்குடவர் உரை

இல்வாழ்க்கையாகிய நிலை யாவர்மட்டும் அன்பு செய்தலையும் அறஞ்செய்தலையும் உடைத்தாயின், அதற்குக் குண மாவதும் பயனாவதும் அவ்விரண்டினையு முடைமை தானே. பயன் வேறு வேண்டாம் :தனக்கும் பிறர்க்கும் உண்டான முகமலர்ச்சி தானே யமையுமென்பது. இது பழியோடு வாராத வுணவை நுகர வேற்பார் மாட்டு அன்புசெய்யவேண்டுமென்பதும் சீலனாய்க் கொடுக்க வேண்டுமென்பதும் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
இல்வாழ்க்கையின் அன்பும் அறமும் உடையதாக விளங்குமானால், அந்த வாழக்கையின் பண்பும் பயனும் அதுவே ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மனைவி பிள்ளைகளிடத்தில் அன்பும், தேடிய பொருளை நட்பு சுற்றங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளும் அறமும் இருந்தால் இல்வாழ்க்கையின் பண்பும் அதுவே; பயனும் அதுவே

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: இல் வாழ்க்கை அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் - இல் வாழ்க்கை அன்பும் அறமும் உடைத்தாயின், அது பண்பும் பயனும் - அவ்வுடைமை (இல் வாழ்க்கையின்) பண்பும் பயனு மாம்.

அகலம்: ஈண்டும் இல் வாழ்க்கை என்றது இல் வாழ்வாரைக் குறித்து நின்றது. பண்பு -தன்மை. பயன்- ஊதியம். நச்சர் பாடம் ‘உடைத்தாய வில்வாழ்க்கை’ ; ‘பயனுந் தரும்’.

கருத்து: அன்புடைமையும் அறனுடைமையும் முறையே இல் வாழ்க்கை யின் பண்பும் பயனும் ஆம்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

அன்பாக இரு. நல்லதைச் செய். போதும்

Thirukkural - Management- Married Life

What is not there for a husband or what is missing in his married life, if his wife is virtuous?  That means a wife with all the positive qualities: passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts. On the contrary, what does a husband have when his wife is not virtuous? What is available to him when his wife lacks passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts?

When we look at married Me only from a husband's point of view, we will miss the other side. The same Kural can be adapted to include husbands also. What is not there for a wife or what is missing in her married life, if her husband is virtuous? That means a husband with all the positive qualities: passion, patience, politeness, participation, perspective,  and positive thoughts. On the contrary, what does she have when her husband is not virtuous? What is there when he lacks passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts?

Two things make one's married life successful. One is love and the other is being virtuous. A couple's married life becomes meaningful and successful when the couple shower their affection on each other and express love to each other, assures Kural 45.

Love and virtue are the flower and fruit

Of domestic life.

Love and virtue are the founding pillars of a blissful married life. If the husband is true to himself and the wife is true to herself, the relationship  will take care of itself. The qualities and gains of amarried life are to have love and virtuous practices. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

In a married life, husband and wife play a major role. If husband and wife take care to ensure the foundations of a marriage viz, love/affection and the marriage dharma/duties/virtue pervade in the family life, then that marriage would have a character/meaning and fruit/result/progress/growth/success. Such a marriage is a blissed married life. 

Questions that I ask to the kid

What are essential for a meaningful and successful marriage?

What should pervade in a married life?

இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை

குறள் 47

இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான்

முயல்வாருள் எல்லாம் தலை.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், இல்வாழ்க்கை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

இயல்பு - தன்மை; இலக்கணம் ஒழுக்கம் நற்குணம் நேர்மை முறை வரலாறு பிரமாணம்பத்தனுள்ஒன்று

இயல்பினான் - இயல்பு அறிந்து அறத்தோடு (நெறிகளின் படி) இயந்து ; இல்வாழ்வின் இலக்கணமுணர்ந்தவன்.

இயல்பு - இயல்பு என்றென்பது இயற்கை. இயற்கை என்பது அறம் சார்ந்தது. அறத்திற்கு புரம்பாக இயற்கை இருக்காது 

-> இயல் - இயல்புகாண் டோற்றிமாய்கை ((சி. சி. 1. 3)

-> ஒழுக்கம். சால்பும் வியப்பு மியல்பும் குன்றின் (குறிஞ்சிப். 15)

-> நற்குணம்.ஏதிலா ரென்பா ரியல்பில்லார் (நான்மணி. 44)

-> நேர்மை 

-> முறை

இல்வாழ்க்கை - மனையாளோடுகூடிவாழ்கை; இல்லறத்தில்வாழ்கை., இல்லற வாழ்க்கையில் கூடி

வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

வாழ்பவன் - வாழ்க்கையை நடத்துபவன் 

என்பான் - என்று சொல்லப்படுபவன்

வாழ்பவன் என்பான் - சிறப்புற வாழ்கின்றவர்கள் (நெறிகளின் படி) 

என்பான் - அப்படிப் பட்டவர்கள்

முயலுதல் - காரியம் முற்றுப்பெறும் பொருட்டு ஊக்கத்தோடு செய்தல்; வருந்துதல்; தொடங்குதல்.

முயல்வாருள் -  முயற்சிகளை மேற்கொள்வோரில்

-> மேலான  (பொருள்) வாழ்வு  வேண்டும் என்று முயற்சி செய்கிறவர்கள்.   

-> தங்களுக்குரிய ஒழுக்க நெறிகளில் நில்லாது, தங்கள் அறத்தைத் தவிர்த்து, தங்கள் தகுதிக்குப் பொருத்தமில்லா அறத்தை முயன்று பார்ப்பவர்கள்.

-> நோன்பு கொண்டு முற்றும் துறக்க புலன்களை விட்டு இறை நிலைய அடைய முயலும் தவம் செய்கின்றவர்கள்.

(அவர்கள் முயற்சித்தான் செய்வார்கள் அடையமாட்டார்கள் என்றும் கொள்ளலாம்)

எல்லாம் - அவர்கள் எல்லோரையும் விட

தலை - சிரம்; முதல்; சிறந்தது; வானம்; இடம்; உயர்ந்தோன்; தலைவன்; உச்சி; நுனி; முடிவு; ஒப்பு; ஆள்; தலைமயிர்; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு; ஓர்இடைச்சொல்; மேலே; தபால்கடிதத்தில்ஒட்டும்முத்திரைத்தலை; தலையோடு.

தலை - சிறந்தவர்கள்; மேலானவர்கள்.

முழுப்பொருள்

முன்குறிப்பு: உலகியலை துறப்பதை பற்றி ஆழமாக புரிந்துக்கொள்ள எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் “விடுதல்” கட்டுரையை வாசிக்கவும்

ஜெயமோகனின் “திரள்” கட்டுரையையும் வாசிக்கவும்

இல்வாழ்க்கையில் அறநெறிகளை பின்பற்றி முறையாக இயல்புடன் இயைந்து வாழ்பவர்கள் எல்லோரும், மற்ற வழியில் இயல்பு அல்லாத வழிகளில் வாழ கடும் முயற்சி செய்பவர்களைவிட மேலானவர்கள். 

இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை

ஆணும் பெண்ணும் கூடி வாழ்தலே இல்வாழ்க்கை எனப்படுவது. 'இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை' என்றது இயற்கை ஒழுங்கு அமைப்பின் பாற்பட்ட இல்வாழ்க்கையக் குறித்தது. வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே; பொறிகளும் புலன்களும் துய்த்து மகிழ்வதற்கே என்பதுவே வாழ்க்கையின் இயற்கை அமைவு. 

இயல்பு இல்வாழ்க்கை என்பது, காதல் பெண்ணோடு கூடிக் கலந்து மகிழ்ந்து வாழ்தல், நன்மக்களைப் பெறுதல். பொருள் ஈட்டுதல், துய்த்தல், ஈத்து மகிழ்தல், புகழ் சேர்த்தல் என்பனவற்றை உள்ளடக்கும்.

முயல்வாருள் - மேலான வாழ்வு பெற முயற்சி செய்கிறவர்கள்.

”இயல்பினான்” என்று தொடங்கி இல்லறத்தவரைச் சிறப்பிப்பதால், தங்களுக்குரிய ஒழுக்க நெறிகளில் நில்லாது, தங்கள் அறத்தைத் தவிர்த்து, தங்கள் தகுதிக்குப் பொருத்தமில்லா அறத்தை முயன்று பார்ப்பவர்களை, தடுமாறிய அறிவுடையவர்களைக் குறித்தே (இக்குறள்) சொல்லியிருக்க வேண்டும்.

தவம்

1) முக்தியாகிய வீடுபேறை முயல்வோர்

2) இறைவன் திருவருளைக் காண முயல்பவர்

3) பற்றினை விட முயலுகின்றவர், புலன்களை விடத் தவஞ்செய்வார்

4) ப்ரஹ்மசர்யம், கிரஹஸ்தம், வானப்ரஸ்தம், சன்யாசம் என்று நான்கு நிலைகள் உள்ளன. இதில் வானப்ரஸ்தத்தில் உள்ளவர்களை முயல்பவர்கள் என்றுகூறுகிறார் திருவள்ளுவர். . 

பொருள்

4) மேன்மேலும் பொருளீட்டி வாழ முயல்வர்

5) வாழ்க்கையை வெற்றிகரமாக-இன்பமாக அமைத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்வார் (அதாவது இல்வாழ்க்கை கடமைகளை தவிர்த்து சுகபோக வாழ்வில் திளைத்து வாழ்பவர்கள்)

அறம்

6) இல்லறம் இடையூறாக இருக்கும் என்று கருதி, இல்லற வழியை எய்தாது முயல்பவர்.

7) திருமணம் செய்துகொள்ளாமல் தனித்து வாழ்ந்தும், துறவு நிலையை மேற்கொண்டும், பிறர் பணிக்கெனத் தம்மை ஆளாக்கியும், ஏதேனும் தமக்கு விருப்பமான துறையில் தம்மை ஈடுபடுத்தியும், வாழுகின்றவர்கள்

ஆக, முதலில் மேற்சொன்ன இல்வாழ்க்கையை அறநெறிகளுடன் வாழ்பவர்கள் எல்லோரும், ஒழுக்க நெறிகளில் நில்லாது, தங்கள் அறத்தைத் தவிர்த்து, பொருத்தமில்லா அறத்தை முயன்று பார்ப்பவர்களை விட சிறந்தவர்கள்.

உதாரணம் (நன்றி: தமிழ்ப் பேச்சு எங்கள் மூச்சு)(சுட்டியை சொடுக்கவும்)

இல்வாழ்க்கையை பற்றி பேசுகிற திருவள்ளுவர் பல இடங்களில் துறவுடன் ஒப்பிடுகிறார். அதனுடன் ஒப்பிட்டு துறவை விட இல்வாழ்க்கை சிறந்தது என்று சொல்ல முற்படுகிறார். 

துறவு வாழ்க்கை என்றென்பது காலையில் கிழக்கு கடற்கரை சாலையில் நெரிசல் இல்லாத நேரத்தில் பயணம் செல்வதுப் போல. ஆனால் இல்வாழ்க்கை என்றென்பது காலையில் 8-8:30 மணிக்கு அண்ணா சாலையில் (Mount Road)இல் எதிரும் புதிருமான் சாலையில் பலத்த போக்குவரத்து மத்தியில் விதிகளை பின்பற்றி எந்தவிதமான மோதல்கள் இல்லாமல் சென்று சாதிப்பது செல்வதுப் போல. ஆக துறவத்தாரை விட பல சிக்கல்கள் மத்தியில் வாழ்கிறவன் இல்லறத்தான். அதுவும் அறத்தோடுக் கூடிய வாழ்க்கையை வாழ்ந்து முடித்து விடுகிறான் என்றால் அங்கே துறவிலே சென்று சாதிக்கக் கூடியவற்றை கூட இங்கேயே சாதித்துவிடலாம். அதனால் தான் முயல்வாருள் எல்லாம் தலை என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

இக்குறள் இல்லறத்தில் வெற்றிபெற்றவர்கள் துறவிகளை விட சிறந்தவர்கள் என்று கூறவில்லை. துறவுக்கு முயற்சி செய்யும் வானப்ரஸ்த்திரர்களை விட சிறந்தவர்கள் இல்லறத்தில் இருப்பவர்கள். 

குறளின் குரல்

நன்றி: அவனிவன் பக்கங்கள் அஷோக் (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

குறள் திறன் (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

இயல்பான வாழ்வு நடத்தும் இல்லறத்தான் வெற்றி வாழ்க்கைக்கு முயல்வோருள் சிறந்தவன் என்னும் பாடல்.

இயல்பான இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுபவன் முயல்வார் எல்லாருள்ளும் முதன்மையானவன் என்பது பாடலின் பொருள்.

முயல்வார் யார்?

இயல்பினான் என்பதற்கு இயற்கைப்படி அல்லது இயற்கை உந்தும் வழி என்று பொருள் கொள்வர்.

தலை என்ற சொல்லுக்கு முதன்மை என்பது பொருள்.

முயல்வார் யார்?

முயல்வார் என்பதற்கு நேர் பொருள் முயற்சி செய்கிறவர்கள் என்பது. 

முன்னேற முயல்வார், மேலான வாழ்வு பெற முயற்சி செய்கிறவர்கள் என்று இதன் பொருளை நீட்டிக்கலாம்.

'பொருட்கு முயலுவார்' என மணக்குடவரும், 'உணவு உறக்கம் நீத்து உடலை ஒறுத்துத் தவஞ் செய்து அறியமுயல்வர்' எனப் பரிதியும் இச்சொல்லுக்குப் பொருள் கண்டனர். பரிமேலழகர் 'புலன்களை விட முயல்வார்' என்கிறார்.

பிற்காலத்தவர்களில் சிலர், முக்தியாகிய வீடு பேற்றை முயல்வோர், இறைவன் திருவருளைக் காண முயல்பவர் என்று பொருள் கூறினர்.

பற்றினை விட முயலுகின்றவர், புலன்களை விடத் தவஞ்செய்வார், உயிர் உய்திபெற முயல்வோர், நல்ல கதி அடைய முயற்சி செய்வோர் என்றனர் வேறு சிலர்.

இல்லறத்தின் முயல்வார் என்றபடியும் ஓர் உரை உள்ளது.

மேன்மேலும் பொருளீட்டி வாழ முயல்வர் என்றும் பொருள் கூறினர். 

நாமக்கல் இராமலிங்கம் முயல்வார் என்பதற்குப் 'பலவித முயற்சிகள் செய்கிறவர்கள் அதாவது துறவறம் பூண்டு பல வழிகளில் தவம் செய்கிறவர்கள், சாகாமலிருக்க காயகற்பம் தேடுகிறவர்கள், வெவ்வேறு சித்திகள் பெறுவதற்காக வெவ்வேறு மந்திர தந்திரங்களை நாடுகிறவர்கள் முதலானோர்' என்பார்.

'இல்லறம் இடையூறாக இருக்கும் என்று கருதி, இல்லற வழியை எய்தாது முயல்கின்றவர்களும் உளர். திருமணம் செய்துகொள்ளாமல் தனித்து வாழ்ந்தும், துறவு நிலையை மேற்கொண்டும், பிறர் பணிக்கெனத் தம்மை ஆளாக்கியும், ஏதேனும் தமக்கு விருப்பமான துறையில் தம்மை ஈடுபடுத்தியும், வாழுகின்றவர்கள்' என்பது சி.இலக்குவனார் முயல்வார் என்றதற்குத் தரும் விளக்கம். 

குன்றக்குடி அடிகளார் 'வாழ்க்கையை வெற்றிகரமாக-இன்பமாக அமைத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்வார்' என்ற விளக்கம் பொறித்துள்ளார்.

வ சுப மாணிக்கம் 'முன்னேற முயல்வார்' என்று பொருள் தருகிறார்.

முயல்வார் என்பது வாழ்க்கை முயற்சி செய்வார் என்ற பொருளிலே இக்குறளில் வந்தது என்று தோன்றுகிரது. இது வாழமுயற்சி செய்வோர்- சிறப்பாக 'வெற்றி வாழ்க்கை முயல்வார்' குறித்தது என்று கொள்ளலாம். வாழ முயல்வார் என்று சொல்லும்போது வீடு பேற்றை முயல்வோர், புலன்களை விடத் தவஞ்செய்வோர் என்ற கருத்துக்கள் இக்குறளுக்கு அமையா.

குன்றக்குடி அடிகளாரின் 'வாழ்க்கையை வெற்றிகரமாக-இன்பமாக அமைத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்வார்' என்ற பொருள் பொருந்தி வரும்.

ஆணும் பெண்ணும் கூடி வாழ்தலே இல்வாழ்க்கை எனப்படுவது. 'இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை' என்றது இயற்கை ஒழுங்கு அமைப்பின் பாற்பட்ட இல்வாழ்க்கையக் குறித்தது. வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே; பொறிகளும் புலன்களும் துய்த்து மகிழ்வதற்கே என்பதுவே வாழ்க்கையின் இயற்கை அமைவு. 

இயல்பு இல்வாழ்க்கை என்பது, காதல் பெண்ணோடு கூடிக் கலந்து மகிழ்ந்து வாழ்தல், நன்மக்களைப் பெறுதல். பொருள் ஈட்டுதல், துய்த்தல், ஈத்து மகிழ்தல், புகழ் சேர்த்தல் என்பனவற்றை உள்ளடக்கும்.

மாந்தரை வாழவிரும்புகிறவர்கள், உலக வாழ்க்கையை விரும்பாதவர்கள் என்று இரண்டாகக் கொண்டால் துறவு மேற்கொண்டவர்களும் துறவுச் சிந்தனையுள்ளவர்களும் உலக வாழ்க்கையை விரும்பாதோரில் அடங்குவர். முயல்வோர் என்ற சொல் வாழவிரும்புவோர் பற்றியது. எனவே துறவியரும் தவசிகளும் இக்குறளில் பேசப்படவில்லை என்று கொள்ளவேண்டும். மணக்குடவர், மு வ., வ சுப மாணிக்கம், குன்றக்குடி அடிகளார் போன்றோர் இப்பாடலை இப்பொருளில் அணுகி உரை கண்டவர்கள்.

வாழவிரும்புவர்கள் வாழ்வில் வெற்றியடைய விரும்புவார்கள். அப்படி வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற மாந்தர் வெவ்வேறூ முயற்சிகளில் ஈடுபடுகின்றனர். வாழ்க்கை வெற்றியை எது தீர்மானிக்கிறது? செல்வம் சேர்ப்பதும் மனித வாழ்வின் வெற்றியை முடிவு செய்வதில் முக்கியப் பங்கு வகிப்பது. இதனால்தான் மணக்குடவர் முயல்வார் என்பதற்கு பொருட்கு முயறல் என்று குறிப்பு தந்தார். இல்லறத்தை ஒழுங்காக நடத்தினால் 'விருந்தோம்பி மிச்சில் மிசைவான் புலத்திற்கு'வித்துமிடல் வேண்டாமை போலப் பொருள் தானே உண்டாம் என்று இதனை பரிப்பெருமாள் வேறுவிதமாக விளக்குவார்.

ஆனால் பொருள் மட்டுமே வெற்றியைக் குறிக்காது. மக்கட்செல்வம், புகழ் போன்ற மற்ற பேறுகளைப் பெற்று நல்வாழ்வு வாழ மாந்தர் முயல்கின்றனர். இயல்பான இல்வாழ்வு வாழ்ந்தாலே வெற்றி வாழ்க்கைதான் என்கிறார் வள்ளுவர். இன்னொரு வகையில் சொல்வதானால் வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே என்று வாழ்பவனே வெற்றி பெறுகிறான். எனவே அத்தகைய வாழ்வு வாழ்பவனை முயல்வாருளெல்லாம் தலை என்கிறார்.

இயல்பான இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுபவன் மேலான வாழ்வு பெறவேண்டுமென்று முயற்சி செய்கின்றவர்கள் எல்லாருள்ளும் முதன்மையானவன் என்பது இக்குறட்கருத்து.

துறவிலும் சிறந்தது இல்வாழ்க்கை (நன்றி: TamilVu)

‘பற்று‘ இல்லாதவர் இந்த உலகத்தில் ஒருவரும் இல்லை என்பார்கள் சமயவாதிகள். அந்தப் பற்றைத் துறப்பது மிகவும் கடினம். இவ்வுலகப்பற்றை, குறிப்பாக இல்வாழ்க்கைப் பற்றைத் துறத்தல் அரியசெயல். எனவே, வாழ்க்கைப்பற்றை - இல்வாழ்க்கைப் பற்றைத் துறந்துவாழும் துறவிகளைப் பெரிதும் போற்றி ஒழுகுவர் சமயச் சார்புடையவர்கள். அதனால் சமயத்துறவிகள் சமுதாயத்தில் பெரும் செல்வாக்குடன் இருப்பதுடன் அறவுரை கூறும் ஆசான்களாகவும் திகழ்கின்றனர்.

‘துறவு‘ என்ற தலைப்பில் ஓர் அதிகாரத்தையே அமைத்து, துறவு பற்றிப் பல கருத்துகளை வழங்கிய வள்ளுவர், இல்லறத்திற்குக் கொடுக்கும் தலைமை, அவரது சமயம் கடந்த மாட்சிமையைக் காட்டும். எனவே, இல்லறத்தினைப் பற்றிக்குறிப்பிடும் பொழுது எல்லாம், துறவறத்தைவிட, அது சிறப்பு வாய்ந்தது, உயர்ந்தது என்றே சொல்லுகிறார். இதற்கு முன்னர் இல்லறத்தினால் கிடைக்கும் இன்பம் பற்றிக் குறிப்பிடும்போது (குறள் :46),

“இல்வாழ்க்கையில் பின்பற்ற வேண்டிய நல்லொழுக்கத்தின்படி ஒருவன் வாழ்ந்தால் போதும்; அவன் இல் வாழ்க்கைக்குப் புறம்பான துறவறத்திற்குச் செல்லவேண்டாம். அங்கு இதைவிட சிறந்த பயன் எதுவும் இல்லை” என்று கூறினார். அடுத்த நிலையில், நல்ல முறையில், இல்வாழ்க்கைக்கு உரிய அறத்துடன் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன், வேறு பல திறத்தாலும் முயற்சி செய்பவர்கள் அனைவரையும் விட மிகவும் உயர்வானவன், தலைமையானவன் என்று குறிப்பிடுகிறார் வள்ளுவர்.

இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான் 

முயல்வாருள் எல்லாம் தலை

(குறள்:47)

(இயல்பினான் - அறத்தின் இயல்போடு வாழ்பவன், 

தலை - தலைமையானவன்)

இதில் ‘முயல்வார்‘ என்பதற்குப் பலரும் பலவிதமான கருத்துரைகளை வழங்கினாலும், அவர்களும் மறைமுகமாக, இல்லறத்திற்குப் புறம்பான முயற்சியாகிய துறவு நிலையையே சுட்டுகின்றனர். பரிமேலழகர் முதல் பாவாணர் வரையிலும் ‘முயல்வார்‘ என்பது துறவு நெறியாரையே குறிக்கும் என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர். எனவே, இல்வாழ்க்கையில் அறத்துடன் வாழ்பவன், சமயத்தாரால் போற்றப்படும் துறவிகளை விடவும் உயர்வானவன், தலைமையானவன் என்பது வள்ளுவர் கருத்து. மேலும் நல்லறத்துடன் நடத்தப்படும் இல்லறம், இவ்வுலக வாழ்க்கையில் தலைமையானது, என்று வள்ளுவர் கருதுகிறார்.

மதுமதி

அறநெறியில்

இல்லறம் கொள்பவன்

பிறநெறியில் சிறப்பாய் வாழ

முயற்சிப்பவனவிட சிறந்தவன்

பரிமேலழகர் உரை

இல் வாழ்க்கை இயல்பினான் வாழ்பவன் என்பான்-இல்வாழ்க்கைக்கண் நின்று அதற்கு உரிய இயல்போடு கூடி வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுவான்; முயல்வாருள் எல்லாம் கலை-புலன்களை விட முயல்வார் எல்லாருள்ளும் மிக்கவன்.

விளக்கம் 

(முற்றத் துறந்தவர் விட்டமையின், 'முயல்வார்' என்றது மூன்றாம் நிலையில் நின்றாரை. அந்நிலைதான் பலவகைப்படுதலின், எல்லாருள்ளும் எனவும், முயலாது வைத்துப் பயன் எய்தலின், 'தலை' எனவும் கூறினார்.)

மணக்குடவர் உரை

நெறியினானே யில்வாழ்க்கை வாழ்பவனென்பான், முயல்வாரெல்லாரினுந் தலையாவான். முயறல்- பொருட்கு முயறல்.

மு.வ உரை

அறத்தின் இயல்பொடு இல்வாழ்கை வாழ்கிறவன்- வாழ முயல்கிறவன் பல திறத்தாரிலும் மேம்பட்டு விளங்குகிறவன் ஆவான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

கடவுளை அறியவும், அடையவும் முயல்பவருள் மனைவியோடு கூடிய வாழ்க்கையை அதற்குரிய இயல்புகளோடு வாழ்பவனே முதன்மையானவன்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: இயல்பினான் இல் வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான்- (இல் வாழ்க் கைக்குரிய) இயல்போடு (கூடி) இல் வாழ்க்கையை வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுபவன், முயல்வாருள் எல்லாம் தலை ‡ (வீட்டுப் பேற்றை அடைய) முயல்பவரு ளெல்லாம் முதன்மையானவன்.

அகலம்: ‘ஆன்’ என்னும் உருபு ‘ஓடு’ என்னும் பொருளில் வந்தது. தாமத்தர் பாடம் ‘என்ப’. மற்றை நால்வர் பாடம் ‘என்பான்’.

கருத்து: இயல்பினான் இல்வாழ்வான் வீட்டுப் பேற்றை அடைய முயல்வாருள் முதன்மையானவன்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

நல்ல சம்சாரி, துறவிகளினும் மேலானவன்.

Thirukkural - Management - Married Life

A husband who lives a virtuous family life spontaneously or by instinct is superior to someone who attempts, against all personal odds, to lead a virtuous life. Valluvar's advise, in Kural 47, is that the intention to lead a virtuous life should come from within. When the intention is spontaneous, the outcome of that intention will be greater than the expected outcome.

A householder by instinct scores

Over others striving in other ways.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-12 இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

பிதாமகரே, ஒவ்வொரு வழியிலும் அதற்குரிய தவம் தேவையாகின்றது. மைந்தரைப்பெற்று பொருளீட்டி வளர்த்து குடிப்பொறுப்புகளை முழுமைசெய்து ஓய்ந்து குலம்பெருகக் கண்டு நிறைவடையும் எளிய உலகியலான் இயற்றுவதும் தவமே” என்றார். “துறப்போர் துறக்கமுடிவது அவர்கள் எய்தவிருப்பது துறந்தபின்னர்தான் என்பதனால்தான்.”

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

The one lives normal live and fulfills his duties especially in a family life is better than a person who runs away from family life and "trying to lead" a sage life (not exactly a sage)

Questions that I ask to the kid

Will you recommend a person run away from normal family life in order to lead a sage life?

இல்லதென் இல்லாள் மாண்பானால்

குறள் 53

இல்லதென் இல்லாள் மாண்பானால் உள்ளதென் 

இல்லவள் மாணாக் கடை

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், வாழ்க்கைத் துணைநலம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

இல்லது - பிரகிருதி; இல்லாதது; கிடைக்காதது; இல்பொருள் மனையிலுள்ளது; மனைவியினுடையது.

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பதுவேற்றுமைப்பொருளில்அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

இல்லாள் - மனைவி; மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; வறுமையுடையவள்

மாண்பு - பெருமை; அழகு; நன்மை; மாட்சிமை

ஆனால் - ஆயின்; ஆகையால்

உள்ளது - உள்பொருள்; உண்மை; மெய்; உண்மைப்பொருள்; ஆன்மா; ஏற்பட்டது, விதிக்கப்பட்டது.

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பதுவேற்றுமைப்பொருளில்அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

அவள் - பெண்பால்சுட்டுப்பெயர்

இல்லவள் - மனைவி; வறியவள்.

மாணாக்கடை -

முழுப்பொருள்

இல்லத்து அரசியாக விளங்கும் மனைவி, மாண்புடைய பண்புகளை கொண்டவளாக இருக்கும் பொழுது நம்மிடம் இல்லாதது தான் என்ன ?(எல்லாம் உண்டு).

அவ்வாறாக இல்லாமல் அவள்  நடக்கும் பட்சத்தில் , நம்மிடம் உள்ளது தான் என்ன ?(எதுவும் இல்லை)

ஒப்புமை.

குறள் 51, 52

பரிமேலழகர் உரை

இல்லவள் மாண்பு ஆனால் இல்லது என் - ஒருவனுக்கு இல்லாள் நற்குண நற்செய்கையள் ஆயினக்கால் இல்லாதது யாது? இல்லவள் மாணாக்கடை உள்ளது என் - அவள் அன்னள் அல்லாக்கால் உள்ளது யாது? ('மாண்பு' எனக்குணத்தின் பெயர் குணிமேல் நின்றது. இவை இரண்டு பாட்டானும் இல்வாழ்க்கைக்கு வேண்டுவது இல்லாளது மாட்சியே, பிற அல்ல என்பது கூறப்பட்டது.).

பரிமேலழகர் உரை

இல்லவள் மாண்பு ஆனால் இல்லது என் - ஒருவனுக்கு இல்லாள் நற்குண நற்செய்கையள் ஆயினக்கால் இல்லாதது யாது? இல்லவள் மாணாக்கடை உள்ளது என் - அவள் அன்னள் அல்லாக்கால் உள்ளது யாது? ('மாண்பு' எனக்குணத்தின் பெயர் குணிமேல் நின்றது. இவை இரண்டு பாட்டானும் இல்வாழ்க்கைக்கு வேண்டுவது இல்லாளது மாட்சியே, பிற அல்ல என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

ஒருவனுக்கு மனையாள் மாட்சிமையுடையாளானால் எல்லாமிலனேயாயினும் இல்லாதது யாது? மனையாள் மாட்சிமை இல்லாளானால் எல்லாமுடையானாயினும் உண்டானது யாது?.

மு.வரதராசனார் உரை

மனைவி நற்பண்பு உடையவளானால் வாழ்க்கையில் இல்லாதது என்ன? அவள் நற்பண்பு இல்லாதவளானால் வாழ்க்கையில் இருப்பது என்ன?.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நல்ல குணமும் நல்ல செயல்களும் உடையவனாய் மனைவி அமைந்துவிட்டால் ஒருவனுக்கு இல்லாததுதான் என்ன? அமையாவிட்டால் அவனிடம் இருப்பதுதான் என்ன?.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

சிறந்த மனைவியே சீர்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை

பொருள்: இல்லவள் மாண்பானால் இல்லது என் ‡ இல்லாள் நற்குண நற்செய்கைகளை உடையளானால் (அவள் கணவனுக்கு) இல்லாதது யாது? இல்லவள் மாணாக்கடை உள்ளது என் ‡ இல்லாள் தீக்குணம் தீச்செயல் உற்றவிடத்து (அவள் கணவனுக்கு) உள்ளது யாது?

அகலம்: தருமர் பாடம் ‘மாண்பாயின்’. மாண்பு என்னும் குணத்தை இல்லாள் என்னும் குணியின் மேல் ஏற்றி உபசரித்தார்.

கருத்து: இல்லாள் நற்குணம் நற்செய்கை உடையளாயின், கணவன் எல்லாச் செல்வங்களையும் பெறுவன் ; தீக்குணம் தீச் செய்கை உடையளாயின், கணவன் எல்லாச் செல்வங்களையும் இழப்பன்.

Thirukkural - Management- Married Life

A social challenge today is divorce. Information everywhere on divorces has resulted in gamophobia. Gamophobia is fear of marriage. “Gamophobia is from Greek. Gamo means 'marriage’ and phobia means fear. Gamophobia is the fear of getting married, or being in a relationship or commitment” (Source: 

https://simple.wikipedia.org/wiki/ Gamophobia).Garnophobia has gained a lot of prominence today for various reasons. A husband and his wife are not able to get along well with each other. There are so much research and investigations to find out the reasons for marital separation.

Despite thorough assessment of would be brides and bridegrooms before marriage, there are many divorces. Divorce is a social epidemic. This practice has housed seven, magical seven, selected Kurals for a pleasant married life. Valluvar knew that we would complicate our married lives. He has given us sage advice through Kural 53.

With a good wife, what is lacking?

And when she is lacking, what is good?

What is not there for a husband or what is missing in his married life, if his wife is virtuous?  That means a wife with all the positive qualities: passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts. On the contrary, what does a husband have when his wife is not virtuous? What is available to him when his wife lacks passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts?

When we look at married Me only from a husband's point of view, we will miss the other side. The same Kural can be adapted to include husbands also. What is not there for a wife or what is missing in her married life, if her husband is virtuous? That means a husband with all the positive qualities: passion, patience, politeness, participation, perspective,  and positive thoughts. On the contrary, what does she have when her husband is not virtuous? What is there when he lacks passion, patience, politeness, participation, perspective, and positive thoughts?

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

If your virtuous spouse has the qualities suited for family life, what is it that you don't have? 

If your spouse doesn't have, what is it that you have?

A virtuous wife has many qualities such as passion, patience, politeness, participation, perspective, hospitality and positive thoughts etc. that are detailed in other kurals of this chapter.

So, it clearly means, financial assets isn't really considered true asset for a family though it is required for survival in this (capitalistic or materialistic) world. For e.g., A rich and affluent family might have lots of assets, but if the person is not responsible or doing wrong stuffs or earing bad fame, or not doing is dharma/duty, being lazy then it will slowly destroy the family. Whereas in a poor family, if the person has the courage and all the qualities to lead the family and put the family in growth pedestal, then lack of money isn't really problem because it can be earn (also money is transient in nature).

Questions that I ask to the kid

When you have X you have everything? Who is that X and what is it's qualities?

மங்கலம் என்ப மனைமாட்சி மற்றதன்

குறள் 60

மங்கலம் என்ப மனைமாட்சி மற்றதன்

நன்கலம் நன்மக்கட் பேறு

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், வாழ்க்கைத் துணைநலம்]

பொருள்

மங்கலம் - திருமணம்; ஆக்கம்; பொலிவு; நற்செயல்; நன்மை; தாலி; தருமம்; சிறப்பு; வாழ்த்து; காண்க:மங்கலவழக்கு; எண்வகைமங்கலம்; சேகரிப்பு; தகனபலி; சிலஊர்ப்பெயர்களின்பின்இணைக்கப்படும்துணைச்சொல்.

என்ப - என்பது யாததெனின், என்றுசொல்லப்படுவன; என்றுசொல்லுவர்; ஓர்அசைச்சொல்.

மனை - வீடு; வீடுகட்டுதற்குரியநிலம்; நிலஅளவுவகை; குடும்பம்; மனைவி; இல்வாழ்க்கை; சூதாடுபலகையின்அறை; நற்றாய்.

மாட்சி - பெருமை; விளக்கம்; இயல்பு; அழகு.

மனைமாட்சி - இல்லமானது பெருமையும் வளங்களும் நிரம்பபெற்றதாம். 

மற்று - ஓர்அசைநிலை; பிறிதின்பொருட்குறிப்பு; வினைமாற்றுக்குறிப்பு; மறுபடியும்; பின்; காண்க:மற்றப்படி.

அதன் - அதனுடைய, It's   It's   It's  

மற்றதன் - அதுமட்டுமல்லாமல் அத்தகு குடும்பத்தின்

நன் - நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

 

கலம் - உண்கலம்; பாண்டம்; குப்பி; கப்பல்; இரேவதி; அணிகலன்; யாழ்; கலப்பை; ஆயுதம்; ஓலைப்பாத்திரம்; ஒருமுகத்தலளவை; பந்தி; வில்லங்கம்.

நன்கலம் - நல்ல அணிகலன்

நன் - நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

மக்கட்பேறு - குழந்தைச்செல்வம்

மக்கள் - மானுடவர்க்கம், மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடு மனவறிவுடைய உயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

பேறு - பெறுகை; அடையத்தக்கது; இலாபம்; நன்கொடை; பயன்; தகுதி; பதினாறுவகைப்பட்டசெல்வம்; நல்லூழ்; நிலத்தின்அனுபோகவகை; இரை; படைப்பு; முடிவு.

நன்மக்கட்பேறு -> நல்ல குழந்தைகள்

முழுப்பொருள்

நற்குண நற்செய்கைகள் கொண்ட தம்பதியர்கள் ஒரு குடும்பம் (மனைவி) ஒரு அழகான நல்ல குடும்பம் (மனைவி) என்று சொல்லுவார்கள். 

நாம் குழந்தைகளை பெற்றெடுத்து வளர்க்கும் பொழுது தாம்பத்தியத்தின் சிறந்த அறுவடை இதுவே என்று தோன்றும்

அத்தகைய நல்ல குடும்பத்திற்கு அதனினும் சிறப்பு நல்ல அணிகலன் (அழகிய அணிகலன்) எனப்படும் நல்ல மக்களைப் (குழந்தைகளை) பெற்றெடுத்து நல்ல பிள்ளைகளாக வளர்ப்பது. வெறும் பிள்ளைகள் பெற்றெடுப்பது அணிகலன் ஆகிவிடாது. எனவே நன்மக்கட்பேறு என்று சுட்டி நல்ல பிள்ளைகளாகவும் வளர்க்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

இந்த குறள் வாழ்க்கைத் துணைநலம் அதிகாரத்தை சேர்ந்தது. ஆதலால் ஒரு துணைவன் / துணைவிக்கான இலக்கணமாக பார்க்கிறேன். ஒரு நல்ல வாழ்க்கை துணைவன் /துணைவியின் இலக்கணம் பெற்ற குழந்தைகளை நன்றாக வளர்த்து சான்றோரகளாக வளர்ப்பதே. அப்படி குழந்தைகள் அவர்களுக்கு அழகிய அணிகலன் போல. ஒரு குடும்பம் நல்ல குடும்பமாக இருந்தும், குழந்தைகளை நன்றாக வளக்கவில்லை என்றால் அவர்கள் வீதிகளில் தலைகுனிந்துத் தானே நடப்பார்கள் ? அது மட்டுமல்லால் பாரம்பர்யம் நன்றாக தழைக்க வேண்டும் அல்லவா ?

குழந்தைகள் ஒரு வரம் என்றால் மக்கட்பேறு என்றே முடித்திருக்கலாம் அல்லவா ? பிறக்கும் குழந்தைகள் எல்லாம் நல்ல பிள்ளைகளாக வளருவதாக இல்லையே. 

மக்களைப் பெறுதல் இன்பம், நன்மக்களைப் பெறுதல் பேரின்பம். “தக்கார் தகவிலர் என்பது அவரவர் எச்சத்தால் காணப்படும்” என்ற வள்ளுவத்துக்குப் பொருள் பல கூறலாமாயினும் தகுதியுடையாரை அவரது மக்கட் பேற்றாலும் அறியலாம் என்பதொரு பொருளும் உண்டு. எனவே, தகுதியுடையாரை அவரது நன்மக்கட்பேற்றால் அறியலாம்.

சற்று வேதனையுடனே இந்த உதாரணத்தை சொல்கிறேன்:
(பொதுவாக எல்லாவற்றிக்கும் உதாரணம் கூறுவது இல்லை. இருப்பினும் இந்த குறள் குழந்தைகளே வரம் என்ற தோனியில் புரிந்துக்கொள்ள படியமையால். எனது புரிதலை சொல்வதற்காக இந்த உதாரணம். முரண் படுபவர்கள் கருத்தகளை பதிவு தயவு செய்தி பதிவு செய்க)

காந்தி. காந்திக்கு நான்கு பிள்ளைகள். ஹரிலால், மணிலால், ராம்தாஸ், தேவதாஸ். 

ஹரிலால் - காந்தி லண்டனில் பாரிஸ்டர் படிப்பை முடித்து இந்தியாவை திரும்புவதுவரை காந்தியின் இல்லத்தில் காந்தியை அறியாமல் ஹரிலால் வளந்தார். காந்தியின் அண்ணனின் கண்கானிப்பில் ஹரிலால் வளந்தார். தந்தை தாயுடன் வளராதலால் அவர் அந்த நகரப்புர இளைஞர்கள் போல ஊதாரியாக (தாசிகளுடன் தொடர்பு, மது) வளந்தார். ஹரிலால் தனியாக வளர்வதற்கு சூழ்நிலை காரணம் என்றாலும், அதை யார் அறிவார் ? மூத்தப்பையன் அயோக்கியன்.

ஆனால் மற்ற மூன்று பிள்ளைகள் மணிலால், ராம்தாஸ், தேவதாஸ் மிக மிக உத்தமர்கள் சான்றோர்கள். இன்றும் அவர் அவர் அவர்களின் சொந்த காலில் நல்ல இடங்களில் காந்தியின் பெயர் இன்றி தங்களுக்கு என்று பெயர் உள்ளவர்கள்.  அந்த மூன்று குழந்தைகளும் காந்தியின் நேரடி வளர்ப்பில் எந்த சலுகையும் இன்றி வளந்தவர்கள்.

அப்படி இருந்தாலும் காந்தி இன்றும் (வரலாறு சற்றும் தெரியாத) மக்களால் ஈவு இரக்கம் இன்றி வசைப்பாட படுகிறார். ஏன் ? ஒரு குழந்தை உருப்படி இல்லை. அவ்வளவு தான். ஆக காந்தியும் கஸ்தூடிபாயும் அவர்கள் அணிகலனை இழந்தார்கள். அதுமட்டுமின்றி ஒரு குழந்தை நன்றாக வளரவில்லை என்றால் நல்ல பெற்றோர்களின் நிம்மதில்லாமல் இருப்பர். இன்னும் எத்தனை ஆண்டுகள் ஆனாலும் இந்த கரும்புள்ளி நீங்காது. :(

ஆகவே தான் திருவள்ளுவர் சொல்கிறார் நல்ல மக்களாக வளர்க்கவேண்டும் என்று இலக்கணமாக வாழ்க்கைத் துணைநலன் அதிகாரத்திலும் வரைகிறார். ஆகவே அதிகாரத்தின் கடைசியில் வைத்து அடுத்த அதிகாரத்தில் அதற்கான விரிவான இலக்கணத்தை வரைகிறார்.

பி.கு: (காந்தியின் மேல் எனக்கு அபாரமான மரியாதை உண்டு. ஒரு அணு அளவும் அவர்மேல் மதிப்புக் குறையில்லை. அதற்கு காரணம்: இன்றைய காந்தி - ஜெயமோகன்)

ஒப்புமை

”ஒண்சுடர்ப் பாண்டிற் செஞ்சுடர் போல

மனைக்குவிளக் காயினள் மன்ற....

புறவணி நாடன் புதல்வன் தாயே” (ஐங் 405)

“கடவுட் கற்பொடு குடிக்குவிளக் காகிய

புதல்வற் பயந்த புகழ்மிகு சிறப்பின்

நன்ன ராட்டி” (அகநா. 184:1-3)

“மனைக்கு விளக்கம் மடவாள் மடவாள்

தனக்குத் தகைசால் புதல்வர்” (நான்மணி 101)

பரிமேலழகர் உரை

மங்கலம் என்ப மனை மாட்சி-ஒருவர்க்கு நன்மை என்று சொல்லுவர் அறிந்தோர், மனையாளது நற்குண நற்செய்கைகளை; அதன் நன்கலன் (என்ப) நன்மக்கட்பேறு-அவை தமக்கு நல்ல அணிகலன் என்று சொல்லுவர் நல்ல புதல்வரைப் பெறுதலை.

விளக்கம்

('அறிந்தோர்' என்பது எஞ்சி நின்றது. 'மற்று' அசை நிலை. இதனான் வாழ்க்கைத் துணைக்கு ஆவதோர் அணிகலன் கூறி, வருகின்ற அதிகாரத்திற்குத் தோற்றுவாய் செய்யப்பட்டது.)

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஒருவனுக்கு நற்குண நற்செயல்களை உடைய மனைவியே அழகு என்று அறிந்தோர் கூறுவர். அந்த அழகிற்கு ஏற்ற அணிகலன்கள் நல்ல பிள்ளைகளைப் பெறுவதே.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

நல்ல மனைவி மக்களே இல்வாழ்வின் சிறப்பு.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: மனைமாட்சி மங்கலம் ‡ மனையாளது நற் குண நற் செயல்கள் மங்கல நாணாம். நல் மக்கட் பேறு அதன் நன் கலம் ‡ நல்ல மக்களைப் பெறுதல் அம் மங்கல நாணின் நன் கலமாம்.

அகலம்: மங்கல நாண் பெண்ணின் கழுத்திற்கு அழகு செய்வது போல நன் மக்கட் பேறு மனையாளுக்கு அழுகு செய்யும் என்ற வாறு. மங்கலம், மனை என்பன ஆகு பெயர்கள், அவை முறையே மங்கல நாணுக்கும் மனையாளுக்கும் ஆயினமையால். நன் கலம் ‡ தாலி. மங்கல நாண் ‡ தாலிக் கொடி. ‘என்ப’, ‘மற்று’ அசைகள். ‘மனைக்கு விளக்க மடவார் ; மடவார், தமக்குத் தகைசால் புதல்வர்’ என்றனர் நான்மணிக்கடிகையார். பேறு என்பது விகுதி புணர்ந்து கெட்டு முதனிலை திரிந்த தொழிற்பெயர். அஃதாவது, ‘பெறு’ என்னும் முதனிலையோடு ‘தல்’ என்னும் விகுதி புணர்ந்து கெட்டுப் ‘பெறு’ என்னும் முதனிலை ‘பேறு’ எனத் திரிந்து நின்றது.

கருத்து: மனையாளது நற்குண நற்செயல்கள் குடும்பத்திற்கு அழகு; நல்ல மக்களைப் பெறுதல் மனையாளுக்கு அழகு.

Thirukkural - Management - Married Life

It is a boon or blessing for every husband to get a virtuous wife. But greater than that blessing is to have benevolent children as in Kural 60.

A good wife s called a boon to a house

And good children its jewels.

When a wife, crown of the family, is virtuous, the family becomes prosperous.

In a virtuous and prosperous family, the kids will be priceless. The kids, further, add value to a 

family as jewels add value to a crown.

Therefore, a virtuous father, pleasant mother, and polite kids make a family prosperous.