நிறைநெஞ்சம் இல்லவர் தோய்வார் பிறநெஞ்சிற்

 

குறள் 917

நிறைநெஞ்சம் இல்லவர் தோய்வார் பிறநெஞ்சிற்

பேணிப் புணர்பவர் தோள்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

நிறை - பூர்த்தி; எண்வகைப்பாடற்பயன்களுள்ஒன்று; அடுத்தடுத்துவரும்சுரம்; இரண்டுதாக்குடையதாளவகை; நிறுக்கை; தராசு; துலாராசி; எடை; நூறுபலம்கொணடஅளவு; வரையறை; நிறுத்துகை; வைத்துஅமைக்கை; கற்புவழிநிற்றல்; ஆடூஉக்குணம்நான்கனுள்காப்பனகாத்துக்கடிவனகடியும்திண்மை; மனவடக்கம்; கற்பு; சூளுரை; வலி; அறிவு; மறைபிறரறியாமை; அழிவின்மை; மாட்சிமை; நீதி; மிகுதி; கவனம்; நீர்ச்சால்.

நெஞ்சம் - நெஞ்சு - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு.

இல்லவர் - இல்லாதவர் 

தோய்தல் - முழுகுதல்; நனைதல்; நிலத்துப்படிதல்; செறிதல்; அணைதல்; உறைதல்; கலத்தல்; பொருத்துதல்; முகத்தல்; கிட்டுதல்; ஒத்தல்; அகப்படுதல்; நட்டல்; துவைச்சலிடுதல்.

தோயார் - தம்மை ஈடுபத்திக்கொள்ளார்

பிற - மற்றவை; ஓர்அசைச்சொல்.

நெஞ்சில் - நெஞ்சு - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு.

பேணி - பேணுதல் - போற்றுதல், உபசரித்தல்; ஒத்தல்; மதித்தல்; விரும்புதல்; பாதுகாத்தல்; வழிபடுதல்; பொருட்படுத்துதல்; ஓம்புதல்; அலங்கரித்தல்; கருதுதல்; குறித்தல்; உட்கொள்ளுதல்; அறிதல்.

புணர்பவர் - புணர்தல் - பொருந்துதல்; கலவிசெய்தல்; அளவளாவுதல்; மேற்கொள்ளுதல்; ஏற்புடையதாதல்; விளங்குதல்; எழுத்துமுதலியனசந்தித்தல்; உடலிற்படுதல்; கூடியதாதல்; தலைவனும்தலைவியும்கூடுதலாகியகுறிஞ்சிஉரிப்பொருள்

தோள் - புயம்; கை; தொளை

முழுப்பொருள்

மாட்சிமையற்றவர்கள் அறிவற்றவர்கள் நீதியற்றவர்கள் அழிவின்மைகொண்டவர்கள் வரையறையற்றவர்கள் கற்பற்றவர்கள் மனவடக்கமற்றவர்கள் கவனமற்றவர்கள் தம்மை விலைமாதர்களுடன் ஈடுபடுத்திக்கொள்வார்கள்.  இவ்விலைமாதர்கள் பிறரிடம் பொருளை கவரும் பொருட்டு தங்களை அலங்கரித்துக்கொண்டு பிறருடன் புணருவர். மனவடக்கம் இல்லாதவரே அவர்களுடன் கூடுவர்.

உள்ளம் வேறொருவர்பால் இருக்க, வஞ்சத்தால் தம்மோடு உறவுகொள்ளும் விலைமாதரின் கருத்தை அறியாதோர், ஆராய்ந்து நன்றாகத் தெரிந்த நிலையினும் தீவினைமிக்க பிறப்பினை உடையவர் என்பதை கூறும் நாலடியார் பாடல்:

“உள்ளம் ஒருவன் உழையதா ஒண்ணுதலார் 

கள்ளத்தால் செய்யும் கருத்தெல்லாம்” 

என்னும் நாலடியார் (380) பாடல்.

கம்பரும் இதையே இவ்வாறு கூறுகிறார். 

“விலைநினைந் துளவழி விலங்கும் 

வேசையர் உலைவுறும் மனமென” (கம்ப.கார்காலப்.12)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

நெஞ்சின் பிற பேணிப் புணர்பவர் தோள் - நெஞ்சினாற் பிறவற்றை ஆசைப்பட்டு அவைகாரணமாகக் கொடுப்பாரை மெய்யாற் புணரும் மகளிர் தோள்களை; நிறை நெஞ்சம் இல்லவர் தோய்வர் - நிறையால் திருந்திய நெஞ்சம் இல்லாதார் தோய்வர். (பொருளும் அதனால் படைக்கப்படுவனவும் விரும்பும் நெஞ்சு அவற்றின் மேலதாகலின், புணர்வது உடம்பு மாத்திரம் என்பது அறிந்து, அது வழி ஓடாது நிற்கும் நெஞ்சினையுடையார். தோயாமையின், அஃதிலார் 'தோய்வர்' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை

நிறையுடைய நெஞ்சில்லாதார் தோய்வர்: இன்பமில்லாத பிறவாகிய பொருளை நெஞ்சினாலே விரும்பிவைத்து அன்புற்றார் போலப் புணருமவரது தோளினை. இது நிறையில்லாதார் சேர்வரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

நெஞ்சத்தை நிறுத்தி ஆளும் ஆற்றல் இல்லாதவர், தம் நெஞ்சில் வேறுபொருளை விரும்பிக்கூடும் போது மகளிரின் தோளைப் பொருந்துவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பிறவற்றைப் பெறும் பொருட்டு மன ஆசை கொண்டு, அதற்காகவே உடம்பால் புணரும் பாலியல் தொழிலாளரின் தோளை மன அடக்கம் இல்லாதவரே தீண்டுவர்.

ஆயும் அறிவினர் அல்லார்க்கு அணங்கென்ப

 

குறள் 918

ஆயும் அறிவினர் அல்லார்க்கு அணங்கென்ப

மாய மகளிர் முயக்கு

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

ஆயும் -  ஆய்தல் - நுணுகுதல்; வருந்துதல் அழகமைதல்; அசைதல் சோதனைசெய்தல்; பிரித்தெடுத்தல்; ஆலோசித்தல் தெரிந்தெடுத்தல்; கொண்டாடுதல் கொய்தல் காம்புகளைதல்; குத்துதல்

அறிவு - ஞானம்; புத்தி; பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி; ஆன்மா, ஆடூஉக்குணம், உணர்வு, கல்வி மற்றும் அனுபவத்தால் கிடைக்கும் செயல் திறன் (அல்லது) தகவலறிவு., புரிந்து கொள்ளுதல்.

அறிவினர் - அறிவு உடையோர் 

 

அல்லார் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

அல்லார்க்கு - இல்லாதவர்க்கு 

அணங்கு - தீண்டிவருத்தும்தெய்வப்பெண்; தெய்வப்பெண் பத்திரகாளி தேவர்க்காடும்கூத்து; அழகு விருப்பம் மயக்கநோய்; அச்சம் வருத்தம் கொலை கொல்லிப்பாவை பெண் வடிவு

என்ப - என்றுசொல்லப்படுவன; என்றுசொல்லுவர்; ஓர்அசைச்சொல்.

மாயை -- மூலப்பிரகிருதி; விந்து, மோகினி; மாயேயம்என்னும்மூவகைப்பட்டமலம்; மாயாபஞ்சகத்துள்ஒன்றாகியமாயை; பொய்த்தோற்றம்; மாயவித்தை; வஞ்சகம்; அமானுடசத்தி; காளி; பார்வதி; காண்க:அசுத்தமாயை; மாயாதேவி; மாயாபுரி; திரோதானசத்தி; ஒருநரகவகை.

மாய - மாயம் - மாயை; வஞ்சனை; பித்தளை; பாசாங்கு; அறியாமை; கனவு; பொய்; நிலையின்மை; வியப்பு; அழகு; தீமை; கயமைத்தன்மை; கறுப்பு; உயரம்; நீளம்; தொகை.

மகளிர் - பெண்டிர், பெண்கள், மாதர்

முயக்கு - தழுவுதல்; புணர்ச்சி; சம்பந்தம்.

முழுப்பொருள்

ஒரு விலைமாதர் தன் பொய் உடம்பின் அழகினால் கவர்ந்து பின்பு புணர்ந்து பின்பு பொருட்களை பறித்து வஞ்சிக்கிறாள் என்பதை அறிந்து ஆராயாத அறிவில்லாதவர்கள் விலைமாதர்களுடன் கூடுகின்றனர். அறிவில்லதவர்கள் அழகை காட்டி மயக்கும் கொல்லிபாவைகளிடம் சிற்றின்பம் நாடி மஞ்சத்தில் முயங்கி பின்பு பொருளை பறிகொடுத்து புகழை இழந்து உடல்நலத்தையும் இழந்து மனநிம்மதியையும் இழந்து துன்பத்தை வருவித்துகொள்கின்றனர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”பல்லிருங் கூந்தல் மகளிர்

ஒல்லா முயக்கு” (புறநா.73:13-4)

பரிமேலழகர் உரை

மாய மகளிர் முயக்கு - உருவு சொல் செயல்களான் வஞ்சித்தலை வல்ல மகளிரது முயக்கத்தை; ஆயும் அறிவினர் அல்லார்க்கு அணங்கு என்ப - அவ்வஞ்சனை ஆய்ந்தறியும் அறிவுடையார் அல்லார்க்கு அணங்கு தாக்கு என்று சொல்லுவர் நூலோர். (அணங்கு - காமநெறியான் உயிர் கொள்ளும் தெய்வமகள்.தாக்கு -தீண்டல். இவ்வுருவகத்தான் அம்முயக்கம் முன் இனிதுபோன்று பின் உயிர் கோடல் பெற்றாம். இது நூலோர் துணிவுஎன்பது தோன்ற அவர்மேல் வைத்துக் கூறினார். அப்பெயர் அவாய் நிலையான் வந்தது.).

மணக்குடவர் உரை

யாதானும் ஒரு பொருளை உள்ளவாறு ஆராய்ந்தறியும் அறிவுடையரல்லாதார்க்கு வருத்தமாமென்று சொல்லுவர், மாயத்தை வல்ல மகளிரது முயக்கத்தை. இஃது இவரை அறிவில்லாதவர் சேர்வரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

வஞ்சம் நிறைந்த பொதுமகளிரின் சேர்க்கை, ஆராய்ந்தறியும் அறிவு இல்லாதவற்க்கு அணங்கு தாக்கு(மோகினி மயக்கு) என்று கூறுவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வஞ்சிப்பதில் வல்ல பாலியல் தொழிலாளரின் தழுவலை, வஞ்சனையைக் கண்டு அறியும் அறிவற்றவர், காமம் ஊட்டி உயிர் கவரும் தெய்வத்தின் தாக்குதல் என்பர்.

தந்நலம் பாரிப்பார் தோயார் தகைசெருக்கிப்

 

குறள் 916

தந்நலம் பாரிப்பார் தோயார் தகைசெருக்கிப்

புன்னலம் பாரிப்பார் தோள்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

தம் - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

பாரிப்பார் - பாரித்தல் - பரவுதல்; பருத்தல்; மிகுதியாதல்; தோன்றுதல்; ஆயத்தப்படுதல்; வளர்த்தல்; தோன்றச்செய்தல்; அமைத்துக்கொடுத்தல்; உண்டாக்குதல்; நிறைத்தல்; அணிதல்; அருச்சித்தல்; வளைத்தல்; உறுதிகொளல்; விரும்புதல்; காட்டுதல்; பரப்புதல்; பரக்கக்கூறுதல்; சுமையாதல்; நோயினால்கனமாதல்; இன்றியமையாததாதல்; சுமத்துதல்; காத்தல்; ஒத்தல்.

தோய்தல் - முழுகுதல்; நனைதல்; நிலத்துப்படிதல்; செறிதல்; அணைதல்; உறைதல்; கலத்தல்; பொருத்துதல்; முகத்தல்; கிட்டுதல்; ஒத்தல்; அகப்படுதல்; நட்டல்; துவைச்சலிடுதல்.

தோயார் - தம்மை ஈடுபத்திக்கொள்ளார்

தகை - அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.

தகை - (வி)தடுத்துவிடு; ஆணையிடு.

செருக்கி - செருக்குதல் - ஆணவங்கொள்ளுதல்; பெருமிதமுறுதல்; களித்தல்; மிகுத்தல்; நன்குநுகர்தல்; மதர்த்தல்; பாக்குமுதலியனதொண்டையில்அடைத்துக்கொள்ளுதல்; மயங்குதல்.

புன் - புன்மை - மறதி; இழிவு; அழுக்கு; துன்பம்; சிறுமை; வறுமை; குற்றம்; புகர்நிறம்; பார்வைமழுக்கம்.

புன் - புல் - தாவரவகை; ஒருசார்விலங்குகளின்உணவுவகை; புதர்; கம்பு; புன்செய்த்தவசம்; காண்க:புல்லரிசி; மருந்துச்செடிவகை; பனை; தென்னை; அனுடநாள்; புல்லியது; இழிவு; கபிலநிறம்; புணர்ச்சி; சிவல்; புலி

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

பாரிப்பார் - பாரித்தல் - பரவுதல்; பருத்தல்; மிகுதியாதல்; தோன்றுதல்; ஆயத்தப்படுதல்; வளர்த்தல்; தோன்றச்செய்தல்; அமைத்துக்கொடுத்தல்; உண்டாக்குதல்; நிறைத்தல்; அணிதல்; அருச்சித்தல்; வளைத்தல்; உறுதிகொளல்; விரும்புதல்; காட்டுதல்; பரப்புதல்; பரக்கக்கூறுதல்; சுமையாதல்; நோயினால்கனமாதல்; இன்றியமையாததாதல்; சுமத்துதல்; காத்தல்; ஒத்தல்.

தோள் - புயம்; கை; தொளை

முழுப்பொருள்

தன்னுடைய புகழை பெருமையை, அறத்தை பெரிதெனப் போற்றும் பெரியோர்கள் அறிவுள்ளவர்கள் பொய்யுடம்பின் அழகினை முதலெனக் கொண்டு அதனை பெரிதெனப் போற்றி வளர்த்து பொருள் ஈட்ட பலருடன் புணரும்/கூடும் விலைமாதர்களின் தோள்களை தொட மாட்டார்கள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

தம்முடைய நலத்தை உலகின்கண் பரப்புவார் சேரார்: வனப்பினால் களிப்புற்றுத் தமது புல்லிய நலத்தை எல்லார்மாட்டும் பரப்புவாரது தோளினை.

மணக்குடவர் உரை

தகை செருக்கிப் புன்னலம் பாரிப்பார் தோள் - ஆடல், பாடல், அழகு என்பனவற்றால் களித்துத், தம் புல்லிய நலத்தை விலை கொடுப்பார் யாவர்மாட்டும் பரப்பும் மகளிர் தோளினை; தம் நலம் பாரிப்பார் தோயார் - அறிவொழுக்கங்களானாய தம் புகழை உலகத்துப் பரப்புதற்குரிய உயர்ந்தோர் தீண்டார். (ஆடல் முதலிய மூன்றும் உடைமை அவர்க்கு மேம்பாடாகலின் 'தகை' என்றும், தோயின் அறிவொழுக்கங்கள் அழியும் ஆகலின் அவற்றால் புகழ் பரப்புவார் 'தோயார்' என்றும் கூறினார். தம்நலம் என்புழி 'நலம்' ஆகுபெயர். இவை மூன்று பாட்டானும் அவரை உயர்ந்தோர் தீண்டார் என்பது கூறப்பட்டது.).

மு.வரதராசனார் உரை

அழகு முதலியவற்றால் செருக்கு கொண்டு தம் புன்மையான நலத்தை விற்கும் பொது மகளிரின் தோளை, தம் நல்லோழுக்கத்தைப் போற்றும் சான்றோர் பொருந்தார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தம் திறமையில் செருக்குக் கொண்டு, தம் உடல் அழகைப் பலருக்கும் தந்து பணம் பெற விரும்பும் பாலிய தொழிலாளரின் தோளை, அறிவினால் தம் புகழைப் பரப்ப விரும்பும் பெரியோர் தீண்டமாட்டார்.

பொதுநலத்தார் புன்னலம் தோயார் மதிநலத்தின்

குறள் 915

பொதுநலத்தார் புன்னலம் தோயார் மதிநலத்தின்

மாண்ட அறிவி னவர்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

பொது - பொதுமையானது; சிறப்பின்மை; சாதாரணம்; வழக்கமானது; நடுவுநிலை; ஒப்பு; குறிப்பானபொருளின்மை; வெளிப்படையானது; சபை; தில்லையம்பலம்.

நலத்தார் - நலத்தல் - nala-   12 v. நன்-மை. intr. Toresult in good; to take a favourable turn; நலமாதல். நலக்க வடியோமை யாண்டுகொண்டு (திருவாச. 9, 6).--tr. cf. நய¹-. To wish, desire;  

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

பொதுநலத்தார் - potu-nalattār   n. id.+. Prostitutes; பொதுமகளிர். பொதுநலத்தார்புன்னலந் தோயார் (குறள், 915).

புன் - புன்மை - மறதி; இழிவு; அழுக்கு; துன்பம்; சிறுமை; வறுமை; குற்றம்; புகர்நிறம்; பார்வைமழுக்கம்.

புன் - புல் - தாவரவகை; ஒருசார்விலங்குகளின்உணவுவகை; புதர்; கம்பு; புன்செய்த்தவசம்; காண்க:புல்லரிசி; மருந்துச்செடிவகை; பனை; தென்னை; அனுடநாள்; புல்லியது; இழிவு; கபிலநிறம்; புணர்ச்சி; சிவல்; புலி

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

தோய்தல் - முழுகுதல்; நனைதல்; நிலத்துப்படிதல்; செறிதல்; அணைதல்; உறைதல்; கலத்தல்; பொருத்துதல்; முகத்தல்; கிட்டுதல்; ஒத்தல்; அகப்படுதல்; நட்டல்; துவைச்சலிடுதல்.

தோயார் - தம்மை ஈடுபத்திக்கொள்ளார்

மதி - சந்திரன்; மாதம்; ஒன்றுஎன்னும்எண்ணைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி; இராசி; குபேரன்; இடைகலை; காண்க:மதிநாள்; மதிஞானம்; கற்கடகராசி; இயற்கையறிவு; பகுத்தறிவு; வேதத்தின்படிநடத்தல்; மதிப்பு; காசியபரின்மனைவி; அசோகமரம்; அதிமதுரம்; ஒருமுன்னிலையசைச்சொல்; ஒருபடர்க்கையசைச்சொல்; யானை.

நலத்தின் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

மாண்ட -மாண்(ணு)-தல் - மாட்சிமைப்படுதல், மிகுதல், நன்றாதல், 

அறிவு - ஞானம்; புத்தி; பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி; ஆன்மா, ஆடூஉக்குணம், உணர்வு, கல்வி மற்றும் அனுபவத்தால் கிடைக்கும் செயல் திறன் (அல்லது) தகவலறிவு., புரிந்து கொள்ளுதல்.

அறிவினவர் - அறிவு உடையோர் 

முழுப்பொருள்

பல ஆண்கள் உடற்கின்பத்திற்காக செல்வம் கொடுத்து மனைவியாக ஏற்காமல் மறைவாக கூடும் பெண்களை பொதுமகளிர் என்பர். புணர்ச்சி இன்பத்திற்காக அத்தகைய பொதுமகளிரிடம் தன்னை எவ்விதத்திலும் ஈடுபடுத்திக்கொள்ளாமல் இருப்பார்கள் இயற்கையான மனநலத்தையும் மாட்சிமை உடைய அறிவையும் உடையவர்கள். 

இயற்கையாக மனநலம் கொண்டோர் பொதுமகளிருடன் புன்னலத்தில் ஈடுபடமாட்டார். அப்படியெனில் பொதுமகளிருடன் ஈடுபடுபவர்கள் சமநிலை இழந்தவர்கள். நோய்வாய் பட்டவர்கள் மனநோய் கொண்டவர்கள் என்பதை நாம் இங்கு உணரலாம். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

மதி நலத்தின் மாண்ட அறிவினர் - இயற்கையாகிய மதிநன்மையான் மாட்சிமைப்பட்ட செயற்கை அறிவினையுடையார்; பொது நலத்தார் புல்நலம் தோயார் - பொருள் கொடுப்பார்க்கெல்லாம் பொதுவாய ஆசையினையுடைய மகளிரது புல்லிய நலத்தைத் தீண்டார். (மதி நன்மை - முற்பிறப்புக்களில் செய்த நல்வினைகளான் மனம் தௌ¤வு உடைத்தாதல். அதனான் அன்றிக் கல்வியறிவு மாட்சிமைப்படாமையின், 'மதிநலத்தின் மாண்ட அறிவினவர்'என்றும்,அவ்வறிவுடையார்க்கு அவராசையது பொதுமையும் மெய்ந்நலத்தது புன்மையும் விளங்கித் தோன்றலின், 'தோயார்'என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை

மதிநலத்தாலே மாட்சிமைப்பட்ட அறிவுடையார், எல்லார்க்கும் பொதுவாகிய நலத்தினையுடையவரது புல்லிய நலத்தைச் சேரார். இது புத்திமான் சேரானென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

இயற்கை யறிவின் நன்மையால் சிறப்புற்ற அறிவுடையோர், பொருள் தருவார் எல்லார்க்கும் பொதுவாக இன்பம் தரும் மகளிரின் புன்மையான நலத்தைப் பொருந்தார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

இயல்பாகிய மதிநலத்தால் சிறந்த அறிவினை உடையவர், பாலியல் தொழிலாளரின் அற்ப உடம்பைத் தீண்டமாட்டார்.

பொருட்பொருளார் புன்னலந் தோயார் அருட்பொருள்

குறள் 914
பொருட்பொருளார் புன்னலந் தோயார் அருட்பொருள்
ஆயும் அறிவி னவர்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

பொருட்டு - காரணம்; மதிப்பிற்குரியது; நிமித்தமாக.

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பொருளார் - பொருள் என்னும் அறிவு / கொள்கை / தலைமை உடையவர் 

புன் - புன்மை - மறதி; இழிவு; அழுக்கு; துன்பம்; சிறுமை; வறுமை; குற்றம்; புகர்நிறம்; பார்வைமழுக்கம்.
புன் - புல் - தாவரவகை; ஒருசார்விலங்குகளின்உணவுவகை; புதர்; கம்பு; புன்செய்த்தவசம்; காண்க:புல்லரிசி; மருந்துச்செடிவகை; பனை; தென்னை; அனுடநாள்; புல்லியது; இழிவு; கபிலநிறம்; புணர்ச்சி; சிவல்; புலி.

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

தோய்தல் - முழுகுதல்; நனைதல்; நிலத்துப்படிதல்; செறிதல்; அணைதல்; உறைதல்; கலத்தல்; பொருத்துதல்; முகத்தல்; கிட்டுதல்; ஒத்தல்; அகப்படுதல்; நட்டல்; துவைச்சலிடுதல்.

தோயார் - தம்மை ஈடுபத்திக்கொள்ளார்

அருட் / அருள் - சிவசக்தி; கருணை பொலிவு முதிர்ந்தமாதுளைமரம்; நல்வினை ஏவல்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

ஆயும் - ஆய்தல் - நுணுகுதல்; வருந்துதல் அழகமைதல்; அசைதல் சோதனைசெய்தல்; பிரித்தெடுத்தல்; ஆலோசித்தல் தெரிந்தெடுத்தல்; கொண்டாடுதல் கொய்தல் காம்புகளைதல்; குத்துதல்

அறிவினவர் - அறிவினை உடையவர் 

முழுப்பொருள்

அருள் எனப்படும் நல்வினையையும் பொருள் எனப்படும் செல்வம் மெய்ப்பொருள் அறிவு தலைமை ஆகியவற்றை அடைய நினைக்கும் (அல்லது தேடும்) அறிவினை உடையவர் எப்பொழும் பொருளை மட்டுமே ஈட்ட நினைக்கும் புணர்ச்சி இன்பத்தை விற்கும் பெண்களிடம் உறவில் ஈடுபட மாட்டார். 

நாலடியார் பாடலொன்று, 

“மகளிர் தோள் சோர்வார்... வெள்ளறிவினார்” (நாலடி 375)

“.............மானோக்கின் 

தந்நெறிப் பெண்டிர் தடமுலை சேராரே 

செந்நெறிச் சேர்த்துமென் பார்”  (நாலடி.378) என்பதும் இக்கருத்தையொட்டியே.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பொருட் பொருளார் புன்னலம் - இன்பமாகிய பொருளை இகழ்ந்து பொருளாகிய பொருளையே விரும்பும் மகளிரது புல்லிய நலத்தை; அருட் பொருள் ஆயும் அறிவினவர் தோயார் - அருளொடு கூடிய பொருளை ஆராய்ந்து செய்யும் அறிவினையுடையார் தீண்டார். (அறம் முதலிய நான்கும் பொருள் எனப்படுதலின், 'பொருட் பொருள்' என விசேடித்தார். புன்மை - இழிந்தார்க்கே உரித்தாதல். தாம் விரும்புகின்ற அறத்திற்கு அவர் மெய்ந்நலம் மறுதலையாகலின், 'தோயார்' என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
பொருளைப் பொருளாகக் கொள்வாராது புல்லிய நலத்தைத் தோயார், அருளைப் பொருளாக ஆராயும் அறிவுடையார்.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருள் ஒன்றையே பொருளாகக் கொண்ட பொது மகளிரின் புன்மையான இன்பத்தை, அருளாகிய சிறந்த பொருளை ஆராயும் அறிவுடையோர் பொருந்த மாட்டார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அருளோடுகூடப் பொருள்தேடும் அறிவினை உடையவர், வெறும் பொருளையே தேடும் பாலியல் தொழிலாளரின் அற்ப உடம்பைத் தீண்டமாட்டார்.

பயன்தூக்கிப் பண்புரைக்கும் பண்பின் மகளிர்

குறள் 912
பயன்தூக்கிப் பண்புரைக்கும் பண்பின் மகளிர்
நயன்தூக்கி நள்ளா விடல்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

தூக்கிப் - தூக்குதல் - tūkku-   5 v. tr. [T. tūkonu,K. tūgu, M. tūkkuka.] 1. To lift, lift up, raise,take up, hold up; to hoist, as a flag; உயர்த்துதல் மூட்டுறு கவரி தூக்கி யன்ன (அகநா. 156). 2. [T.tūgu.] To weigh, balance; நிறுத்தல் செம்பொன் றூக்கி (திருவிளை. மாணிக்க. 84). 3. Toconsider, reflect, investigate; ஆராய்ச்சி செய்தல் துணைவலியுந் தூக்கிச் செயல் (குறள், 471). 4.To compare; ஒப்புநோக்குதல். அமரரோ டசுரர்போரைத் தூக்கினர் முனிவர் (கம்பரா. நாகபாச. 52).5. To have in view; to expect; மனத்திற் கொள்ளுதல் சிறியதோர் பயனைத் தூக்கித் தீயவர் செய்யுஞ்சூழ்ச்சி (கந்தபு. கயமுகனுற். 64). 6. To hang,suspend; தொங்கவிடுதல். மறுகுவிளக்குறுத்து மாலைதூக்கி (அகநா. 141). 7. See தூக்கிலிடு-. அக்குற்றவாளியைத் தூக்கினார்கள். 8. To lift up, as onefrom a pit; to lend a helping hand; கைகொடுத்துதவுதல். 9. To weigh anchor; நங்கூரம் வலித்தல் (W.) 10. [M. tūkkuka.] To shake, agitate,cause motion; அசைத்தல் வாடை தூக்க வணங்கியதாழை (கலித். 128)

தூக்கு - (வி)ஆராய்; உயர்த்து; நிறுத்து.

பண்பு - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை

உரைக்கும் - உரை - உரைக்கை; சொல் பொருள்விளக்கம்; ஒலி பேச்சு மொழி முழக்கம் ஆசிரியவசனம் ஆகமப்பிரமாணம் மாற்றுரை; விடை பொன் புகழ் தேய்வு எழுத்தின்ஒலி; புகழுரை; விரிவுரை

உரைக்கும் - பேசுவது

உரைத்தல் - ஒலித்தல்; சொல்லுதல் தேய்த்தல் மாற்றறியத்தேய்த்தல்; மெருகிடுதல் பூசுதல்

பண்பு - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு

மகளிர் - பெண்டிர், பெண்கள், மாதர்

நயன் - நயம்; நயவான்; பசை; உறவு; கொடையாளி; விரகு; உபாயம், நீதி.

தூக்கி - தூக்கு - (வி)ஆராய்; உயர்த்து; நிறுத்து.

நள்ளார் - பகைவர்.

நள்-(ளு)-தல் - [நட்டல்]   5 & 9 v.tr. cf. நளி². 1. To approach, join, associate with;அடைதல். உயர்ந்தோர்தமை நள்ளி (திருவானைக். கோச்செங். 25). 2. To contract friendship, befriend;நட்புக்கொள்ளுதல். உறினட்டறினொரூஉ மொப்பிலார் கேண்மை (குறள், 812). 3. To like,accept; விரும்புதல் நள்ளாதிந்த நானிலம் (கம்பரா.கைகேசி. 26).

நள் - நடு; இரவு; உச்சிப்பொழுது; திருவோணநாள்; செறிவு.

நள்ளா - விரும்பாமல்

விடல் - முற்றும்நீங்குகை; ஊற்றுகை; குற்றம்
விடல் - விடு, முற்றும் நீங்குகை சமந்தமம் விடல்(கைவல். தத்துவ 9);  ஊற்றுகை (Pouring); குற்றம்.

முழுப்பொருள்
ஒருவரிடம் பழகினால் உறவுவைத்துக்கொண்டால் என்ன பயன் கிடைக்கும் என்று எண்ணி ஆராய்ந்து அதற்கேற்றாற்போல் இனிமையாகவோ அல்லது கடுமையாகவோ பேசும் இயல்புடைய பரத்தையர் (பாலியல் தொழில் செய்வோர்) ஆபத்தானவர்கள். அவர்களின் மேற்சொன்ன உண்மை இயல்பை ஆராய்ந்து அவரை விரும்பாது நட்புக்கொள்ளாது அவரை விட்டு விலகவேண்டும். அவர்களை விட்டு விலகுவதே நமக்கு நன்மை. அவர்களுடன் பழகுவது நமக்கு தீமை பயக்கும், இழப்புகள் பல நேரிடும்.

ஆத்திச்சூடியில் ஔவையார், “மைவிழியார் மனை அகல்” என்று சொல்லியிருப்பார். பரத்தையர் வீடு சேர்வதும், அங்கே இருப்பதும் தவறென்று ஒருவர் உணர்ந்து, அம்மனை நீங்கவேண்டும்

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பயன் தூக்கிப் பண்பு உரைக்கும் பண்பு இல் மகளிர் - ஒருவனுக்கு உள்ள பொருளை அளந்தறிந்து, அஃது எய்தும் துணையும் தம் பண்புடைமை சொல்லும் பண்பில்லாத மகளிரது; நயன் தூக்கி நள்ளாவிடல் - ஒழுகலாற்றினை ஆராய்ந்தறிந்து அவரைப் பொருந்தாது விடுக. (பண்பு, சொல்லின்கண் அல்லது தங்கண் கிடவாமை தோன்றப் 'பண்பு இல் மகளிர்' என்றும், அவர்க்கு அது சாதி தருமமாதல் நூலானேயன்றி அவர் செயலானும் அறிந்தது என்பார், 'நயன் தூக்கி' என்றும் அவ்வறிவு அவரை விடுவதற்கு உபாயம் என்பதுதோன்றப் பின் 'நள்ளாவிடல்' என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை
தமக்கு உளதாகும் பயனை நோக்கிக் குணமாகக்கூறும் குணமில்லாத மகளிரது இன்பத்தை யாராய்ந்து பார்த்து அவரைச் சாராதொழிக. இதனாலே கணிகையர் இலக்கண மெல்லாம் தொகுத்துக் கூறினார்.

மு.வரதராசனார் உரை
கிடைக்க கூடிய பயனை அளந்து பார்த்து, அதற்கு ஏற்றவாறு இனிய சொல் கூறுகின்ற பண்பற்ற பொது மகளிரின் இன்பத்தை ஆராய்ந்து பொருந்தாமல் விட வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவனிடம் உள்ள செல்வத்தை அடையும்வரை நல்லவராய்ப் பேசும், பண்பு இல்லாத பாலியல் தொழிலாளரின் ஒழுக்கத்தை நன்கு எண்ணி, அவரைச் சேராது விடுக.

அன்பின் விழையார் பொருள்விழையும்

குறள் 911

அன்பின் விழையார் பொருள்விழையும் ஆய்தொடியார்

இன்சொல் இழுக்குத் தரும்

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

அன்பின் - அன்பு -  தொடர்புடையோர் மாட்டு உண்டாகும்பற்று; நேயம் அருள் பக்தி

விழைதல் - மிகவிரும்புதல்; மதித்தல்; நெருங்கிப்பழகுதல்.

விழையார் - விழையாதவர், விரும்பாதவர் 

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

விழையும் - விரும்புகின்றனர் 

ஆய் - அழகு; நுண்மை சிறுமை மென்மை வருத்தம் இடைச்சாதி; தாய் கடைவள்ளல்களுள்ஒருவன்; மலம் பொன் அருவருப்புக்குறிப்பு; முன்னிலைஒருமைவினைமுற்றுவிகுதி; ஏவலொருமைவிகுதி; ஆக ஒருவிளியுருபு

தொடி - வளைவு; கைவளை; தோள்வளை; வீரவளை; சுற்றுவட்டம்; பூண்.

ஆய்தொடி - அழகிய வளையல் 

ஆய்தொடியார் - அழகிய வளையலை அணியும் பெண் மகளீர் 

இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

இழுக்குத்  - குற்றம்; பொல்லாங்கு நிந்தை தாழ்வு மறதி வழுக்கு தவறு

தரும் - கொடுக்கும் 

முழுப்பொருள்

மனதால் அன்பையும் உறவையும் விரும்பாது நம்மிடம் இருக்கும் பொருளையும் செல்வத்தையும் மட்டுமே விரும்பி பழகக்கூடிய  அழகிய விலைமாதுக்களின் (பெண்கள்) இனிய சொற்கள் நமக்கு துன்பத்தையே தரும். பொருள் நம்மிடம் இருந்து சென்றபின் நம்மிடம் இருந்தும் இந்த பெண்கள் நம்மை விட்டு விலகிவிடுவார்கள். இவர்களின் சொற்கள் எல்லாம் மற்றவரிடம் இருக்கும் பணத்திற்கும் பொருளுக்கும் தான். இவர்களின் இனிமையான சொற்களில் மயங்கி இருந்தால் நாம் நம் பொருளை இழப்போம், உடல் நலத்தை இழப்போம், நாம் ஆற்ற வேண்டிய கடமையில் இருந்து விலகுவோம், நம்மை இவ்வுலகம் வெட்கச்செய்யும், அதனால் நமக்கும் மனவருத்தம் ஏற்பட்டும் கவலை உண்டாகும். ஆகா மொத்தம் நமக்கு துன்பமே. விலைமாதுக்களுடன் உறவு தீதே. 

புறநானூற்று வரிகள், “தீதில் நெஞ்சத்துக் காதல் கொள்ளாப் பல்லிருங் கூந்தல் மகளிர் ஒல்லா முயக்கிடைக் குழைகஎன் தாரே” என்கிறது வரைவில் மகளிரை.

ஏறக்குறைய சமகால நீதி நூலான நாலடியாரும் பலவாறு இவர்களது இயல்பைக் கூறுகிறது. அது, 

“அவரன்பும் வாரி அறவே அறும்” என்றும், 

“அவரன்பும் கையற்ற போதே அறும்” என்றும், 

”அங்கோட் டகலல்கல் ஆயிழையாள் நம்மோடு 

செங்கோடு பாய்துமே என்றாள்மன் -செங்கோட்டின் 

மேற்காணம் இன்மையான் மேவா தொழிந்தாளே 

காற்கால்நோய் காட்டிக் கலுழ்ந்து” என்றும்

“கொடுப்பது ஒன்றில்லாரைக் கொய் தளிரன்னார் 

விடுப்பர் தங்கையால் தொழுது” என்றும் 

”ஆணமில் நெஞ்சத்து அணிநீலக் கண்ணார்க்குக்

காணமில் லாதார் கடுவனையர்” என்றும் கூறுகிறது.

மணிமேகலை இவ்வாறு கூறுகிறது

“நறுந்தா துண்டு நயனில் காலை

வறும்பூத் துறக்கும் வண்டு போல்குவம்”

“வண்டிற் றுறக்கும் கொண்டி மகளிரை” 

“பருகு வாரிற் புல்லிப் பயங்கள் மாறத் துறக்கும்

முருகு விம்மு குழலார்” (சீவக 1415)

“கள்ளுறு செவ்வாய் கணிகைகாண் கைகேயி

உள்ளுறு காத லிலள்போலென் றுள்ளழிந்தார்” (கம்ப. நகர்நீங்கு. 109)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

அன்பின் விழையார் பொருள் விழையும் ஆய் தொடியார் - ஒருவனை அன்புபற்றி விழையாது பொருள்பற்றி விழையும் மகளிர்; இன்சொல் இழுக்குத் தரும் - அது கையுறும் துணையும் தாம் அன்பு பற்றி விழைந்தாராகச் சொல்லும் இனிய சொல் அவனுக்குப் பின் இன்னாமையைப் பயக்கும். (பொருள் என்புழி 'இன்' விகாரத்தால் தொக்கது. ஆய்ந்த தொடியினையுடையார் என்றதனாலும், இனிய சொல் என்றதனாலும், அவர் கருவி கூறப்பட்டது. அச்சொல் அப்பொழுதைக்கு இனிதுபோன்று பின் வறுமை பயத்தலின் அது கொள்ளற்க என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை

அன்பால் கலத்தலின்றிப் பொருளால் கலக்கும் ஆய்தொடியார் சொல்லும் இன்சொல், பின்பு கேட்டினைத் தரும்.

மு.வரதராசனார் உரை

அன் பினால் விரும்பாமல் பொருள் காரணமாக விரும்புகின்ற பொது மகளிர் பேசுகின்ற இனிய சொல், ஒருவனுக்கு துன்பத்தைக் கொடுக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

அன்பால் நம்மை விரும்பாது, பொருள் பெறவே விரும்பும் பாலியல் தொழிலாளரின் இனிய சொற்கள் துன்பமே தரும்.

இருமனப் பெண்டிரும் கள்ளும்

குறள் 920

இருமனப் பெண்டிரும் கள்ளும் கவறும்

திருநீக்கப் பட்டார் தொடர்பு

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

இருமனம் - iru-maṉam   * n. இரண்டு +. 1.Double-mindedness; வஞ்சகம் இருமனப் பெண்டிரும் (குறள், 920). 2. Irresolution, indecision;துணிபின்மை. இருமனமுள்ளவன் தன்வழிகளிலெல்லாம் நிலையற்றவன் (விவிலி. யாக். 1, 8).  

விலைநலப்பெண்டிர் - vilai-nala-p-peṇṭir   n. id. + நலம் +. Harlots; பரத்தையர். விலைநலப்பெண்டிரிற் பலர்மீக் கூற (புறநா. 365).

பரத்தை - A harlot, strumpet, pros titute, courtezan, as பரஸ்திரி. 2. A shrub. the shoe-flower. See செம்பரத்தை; [ex பர.]; பொதுமகள்; தீயநடத்தை; 

பெண்டிரும்  -பெண்

இருமனப் பெண்டிரும் - பரத்தையர்; விலைமகள், பொதுமகள்

கள்ளும் - மது; தேன்; வண்டு; களவு; பன்மைவிகுதி; அசைநிலை; s. Toddy, vinous liquor, மது. 2. The plural termination of nouns, pro nouns and verbs, பன்மைவிகுதி. 3. (p.) Honey of flowers, தேன். 4. Stealing, theft, களவு. 5. Lying, falsehood, deception, பொய்.

கவறும் - கவறு - சூதாடுகருவி, தாயக்கட்டை; சூது; பனம்பட்டை.

திரு -  திருமகள்; செல்வம்; சிறப்பு; அழகு; பொலிவு; நல்வினை; தெய்வத்தன்மை; பாக்கியம்; மாங்கலியம்; பழங்காலத்தலையணிவகை; சோதிடங்கூறுவோன்; மகளிர்கொங்கைமேல்தோன்றும்வீற்றுத்தெய்வம்.

நீக்குதல் - ஒழித்தல்; விடுவித்தல்; கழித்தல்; ஒதுக்குதல்; அழித்தல்; அகற்றுதல்; பிரித்தல்; திறத்தல்; மாற்றுதல்; கைவிடுதல்.

நீக்கப்பட்டார் -  அகற்றப்டோர்; கைவிடப்பட்டோர்

தொடர்பு - தொடர்கை; நட்பு; உறவு; நியதி; ஒட்டுகை; பாட்டு; பரம்பரைத்தொடர்பு; வரிசை; காரணகாரியசம்பந்தம்.

முழுப்பொருள்

உள்ளம் ஓரிடமும், உடம்பு ஓரிடமுமாக இருமனம் கொண்டோர் பரத்தையர் (பொதுமகள்). இவர்கள் வஞ்சகர்கள் நிலையற்றவர்கள் என்பதை அறிவோம். இவர்களிடத்தில் உறவு கொண்டால் உடலையும் உள்ளத்தையும் (இரண்டுமே வாழ்க்கைக்கு தேவையான் பொருள்கள்) கெடுத்துக்கொண்டு தனது அழகினை, மாண்பினை, செல்வத்தினை கெடுத்துக்கொள்வர்.

கள் என்பது மதுவை குறிக்கும். சிந்தையை மயக்குறுத்துவதும் போதையைத் தருவதுமாகிய கள். ஆதலால் கள் ஒருவருக்கு தீங்கானது.  அது ஒருவனுக்கு கேட்டை விளைவிக்கும். அது மட்டும் இன்றி, கள் என்ற சொல்லுக்கு களவு அதாவது திருடுதல் என்ற பொருளும், பொய் சொல்லுதல் என்ற பொருளும் உண்டு என்பதை அறிக. [கள் உண்பதற்காக திருவோரும், பொய் சொல்வோரும் பற்றிய கதைகளை நாம் அறிவோம்] கள் உண்டால் உடல் நலம் கேடாகும், அறம் தவறுவோம். ஆதலால் பொருள் இழப்போம். 

கவறு என்பது சூதாட்டத்தில் பயன்படுத்தப்படும் பனம்கட்டையை குறிக்கும். எவன் ஒருவன் சூதாடுகிறானோ அவன் தீப்பயனை அறுப்பான். சூதாட்டாத்தில் ஒன்று போட்டால் நூறு கிடைக்கும் என்றால் அதுப்போல் நூறு போட்டால் ஒன்று அல்லது பத்து மட்டும் கூட கிடைக்கும் என்பதை அறிந்தும் அல்லது அறியாமலும் அதில் ஈடுபடுவோருக்கு ஒருநாள் நஷ்டம் ஏற்பட்டு எல்லா பொருளையும் இழப்பர். 

ஆதலால் பரத்தையருடன் உறவுக்கொள்வோர், கள் உண்ணுபவர்கள், சூதாடுபவர்கள் செல்வம் என்னும் பொருளை இழப்பார்கள். இவர்களிடம் இருந்து மாட்சிமை நீங்கும். 

இம்மூன்றையும் குறிக்கும் திரிகடுகப்பாடலொன்று, வேசியரைச் சேர்வதாகிய நீசத்தன்மையும், கள்ளுண்டலாகிய பிறர் எச்சிலை யுண்பதும், பொய்யை மேற்கொள்வதாய சூதாடுமிடத்திற் சேர்வதும் அறவழி நில்லாதார் தொழில்களாம் என்கிறது. அப்பாடல்:

“புலைமயக்கம் வேண்டிப் பொருட்பெண்டிர்த் தோய்தல்

கலமயக்கம் கள்ளுண்டு வாழ்தல் – சொலைமுனிந்து

பொய்மயக்கம் சூதின்கண் தங்கல் இவை மூன்றும்

நன்மையி லாளர் தொழில்.” (திரி.39)

”ஒருபால் படாதோர் உள்ளம் போல” (பெருங் 1.49:40)

“மகளிர் நெஞ்சமே, போற்பல கவர்களும்” (சீவக.1212)

“கஞ்சமெல் லணங்கும் தீரும் கள்ளினால்” (கம்ப.கிட்கிந்தை.95)

மேலும்: அஷோக் உரை

மு.வரதராசனார் உரை

இருவகைப்பட்ட மனம் உடைய பொது மகளிரும், கள்ளும் சூதுமாகிய இவ் மூவகையும் திருமகளால் நீக்கப்பட்டவரின் உறவாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உள்ளம் ஓரிடமும், உடம்பு ஓரிடமுமாக இருமனம் கொண்ட பாலிய் தொழிலாளர், கள், சூதாட்டம் இவை எல்லாம் திருமகளால் விலக்கப்பட்டவருக்கு நட்பாகும்.

பரிமேலழகர் உரை

இருமனப் பெண்டிரும் கள்ளும் கவறும் - கவர்த்த மனத்தினையுடைய மகளிரும் கள்ளும் சூதும் என இம்மூன்றும்; திருநீக்கப்பட்டார் தொடர்பு - திருமகளால் துறக்கப்பட்டார்க்கு நட்பு. (இருமனம் - ஒருவனோடு புணர்தலும் புணராமையும் ஒரு காலத்தேயுடைய மனம். கவறு - ஆகுபெயர். ஒத்த குற்றத்தவாகலின், கள்ளும் சூதும் உடன் கூறப்பட்டன. வடநூலாரும் இக்கருத்தான் 'விதனம்' என உடன் கூறினார். வருகின்ற அதிகார முறைமையும் இதனான் அறிக. திணைவிராய் எண்ணியவழிப் பன்மைபற்றி முடிபு கோடலின் ஈண்டு அஃறிணையாற் கொண்டது. திரு நீக்கப் பட்டமை இக்குறிகளான் அறியப்படும் என்பதாம். இவை நான்கு பாட்டானும் சேர்வார் இழிந்தோர் என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

கவர்த்த மனத்தையுடைய பெண்டிரும், கள்ளும், கவறும் திருமகளால் கடியப்பட்டாரது நட்பு. இது நல்குரவாவார் சார்வரென்றது.

நாஞ்சில் நாடன் உரை

இரு மனம்: வஞ்சகம்.

‘இரு மனப் பெண்டிரும் கள்ளும் கவறும்

திரு நீக்கப் பட்டார் தொடர்பு’

என்பது வரைவின் மகளிர் அதிகாரத்துக் குறள்.

‘இரு மனப் பெண்டிரும் கள்ளுண்டு கவறாடும் இறை முறை பிழைத்த அரசும்’ என்பான் கம்பன்.

வரைவிலா மாணிழையார் மென்தோள்

குறள் 919
வரைவிலா மாணிழையார் மென்தோள் புரையிலாப்
பூரியர்கள் ஆழும் அளறு.

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்
வரைவு - அளவு; எல்லை; எழுதுகை; சித்திரமெழுதுகை; ஏற்றத்தாழ்வுநோக்குகை; திருமணம்; நீக்கம்; பிரிவு.
இலா - இல்லாத / இல்லாமல்
மாண் - மாட்சிமை; மடங்கு; மாணவன்; பிரமசாரி; குள்ளமானவர்.

இழைதல் - நூற்கப்படுதல்; உராய்தல் சோறுமுதலியனகுழைதல்; கூடுதல் நெருங்கிப்பழகுதல்; உள்நெகிழ்தல்; மூச்சுச்சிறுகுதல்; குறுமூச்சுவிடுதல்; மனம்பொருந்துதல்
இழையார் - நெருங்கிபழக மாட்டார்கள்; கூட மாட்டார்கள்; புணர மாட்டர்கள்
மென் தோள்- மெல்லிய தோள்கள்
புரை - குற்றம்; உட்டுளைப்பொருள்; குரல்வளை; விளக்குமாடம்; உள்ளோடும்புண்; கண்ணோய்வகை; பொய்; களவு; இலேசு; மடிப்பு; கூறுபாடு; வீடு; ஆசிரமம்; தேவாலயம்; அறை; பெட்டியின்அறை; மாட்டுத்தொழுவம்; இடம்; ஏகதேசம்; பூமி; பழைமை:ஒப்பு; உயர்ச்சி; பெருமை.
இலாப் - இல்லாத / இல்லாமல்
பூரியர்கள் - பூரியர் - கீழ்மக்கள்; கொடியவர்.
ஆழும் - ஆழும்பாழுமாய் - சீர்கேடாய்; வீணாக.
அளறு - குழைசேறு; குழம்பு காவிக்கல் நீர் நரகம்

முழுப்பொருள்
வரையேரு ஏதும் இல்லாமல் ஒழுக்கம் அறம் ஏதும் இல்லாமல் மாட்சிமைக்கு தீங்கு விளைவிக்கின்ற செயல்களை செய்வார்கள் விலைமாதர்கள் (பாலியல் தொழிலாளர்கள்). இவர்கள் எந்த ஒரு பேதமும் இன்றி கிடைக்கும் பொருளுக்காக தங்கள் உடலையும் உடலுறவையும் விற்று புணர்ச்சி செய்வர். இத்தகையவர்களின் மெல்லிய தோள்களை தழுவுவது என்பது பெருமை இல்லாத (வீடு பேறு தனை நாடாத, தேவலோகதை நாடாத, உயர்ச்சியை விரும்பாத) கீழ்மக்கள் (கொடியவர்கள்) சீர்கெடும் சேறு நிறைந்த சகதியாகும் (நரகமாகும்).

மேலும் அஷோக் உரை

ஒப்புமை

“கைக்கரி மதத்தவிலை மாதர்கலை யல்குல்

புக்கவரை ஒத்தன புனற்சிறைகள் ஏறா” (கம்ப.வரைக்காட்சி.26)

பரிமேலழகர் உரை

வரைவு இலா மாண் இழையார் மென்தோள் - உயர்ந்தோர் இழிந்தோர் என்னாது, விலை கொடுப்பார் யாவரையும் முயங்கும் மகளிரது மெல்லிய தோள்கள்; புரை இலாப் பூரியர்கள் ஆழும் அளறு - அக்குற்றத்தையறியும் அறிவில்லாத கீழ்மக்கள் புக்கு அழுந்தும் நிரயம். (உயர்தற்கு ஏதுவாகலின், 'புரை' எனப்பட்டது. சாதியான் இழிந்தாரின் நீக்குவதற்குப் 'புரை இலாப் பூரியர்கள்' என்றும், அவர் ஆழ்தற்கு ஏதுவாகிய உருவம் முதலிய மூன்றும் என்பது தோன்ற 'மாணிழையார் மென்தோள்' என்றும், அவர்க்கு அளற்றினை இடையின்றிப் பயக்கும் என்பது தோன்ற உருவகமாக்கியும் கூறினார்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

வரைவு இலா மாண் இழையார் மெல்தோள்- உயர்ந்தோர் இழிந்தோர் என்னும் வேறுபாடு பற்றி ஒருவரையும் விலக்காது பொருள் கொடுத்தார் யாவரையுந் தழுவும் விலைமகளிரின் மெல்லிய தோள்கள்; புரை இலாப் பூரியர்கள் ஆழும் அளறு-அக்குற்றத்தை யறியும் உயர்வில்லாத கீழ்மக்கள் புகுந்து அழுந்தும் நரகாம்.

'மாணிழையார்' சிறந்த அணிகல மணிந்த பெண்டிர்.இதனால் ஒப்பனையும் 'மென்றோள்' என்பதனால் உருவ அழகும் அறியப்படும். "புரையுயர் வாகும்" (தொல்.785), அளறு போல் துன்பந் தருவதை 'அளறு' என்றும் , விலைமகளிரொடு கூடின கீழ்மக்கள் அவரை ஒருகாலும் விடார் என்பது தோன்ற 'ஆழும்' என்றும், கூறினர்.

மணக்குடவர் உரை

முயக்கத்தில் வரைவில்லாத மாணிழையாரது மெல்லிய தோளாவது, உயர்வில்லாத கயவர் அழுந்தும் நரகம். இஃது இழிந்தார் சார்வரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒழுக்க வரையரை இல்லாத பொது மகளிரின் மெல்லிய தோள், உயர்வில்லாத கீழ்மக்கள் ஆழ்ந்து கிடக்கின்ற நரகமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வேறுபாடு கருதாது பொருள் தருவார் எவரையும் தழுவும் பாலியல் தொழிலாளரின் மெல்லிய தோள்கள், அறிவற்ற கீழ்மக்கள் புகுந்து மூழ்கும் நரகம் ஆகும்.

பொருட்பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம்

குறள் 913

பொருட்பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் இருட்டறையில்

ஏதில் பிணந்தழீஇ அற்று. 

[பொருட்பால், நட்பியல், வரைவின்மகளிர்]

பொருள்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பொருள் - பொருடனைப்போற்றிவாழ்

பெண்டிர் - பெண்கள்

பொருட்பெண்டிர் -  வேசியர், பொருள் தனை மட்டும் நேசிக்கும் பெண்

பொய்ம்மை - பொய், மாயம், போலி

முயக்கம் - தழுவுதல்; புணர்ச்சி; சம்பந்தம்.

இருட்டு - இருள்; அறியாமை

அறையில் - அறை - அடி; மோதுகை; வெட்டுகை; ஓசை சொல் விடை அலை உள்வீடு வீடு பெட்டியின்உட்பகுதி; வகுத்தஇடம்; பிள்ளைபெறும்அறை; சதுரங்கம்முதலியவற்றின்கட்டம்; மலைக்குகை சுரங்கம் பாத்தி வஞ்சனை பாறை அம்மி சல்லி துண்டம் பாசறை அறுகை

இருட்டறையில் -  இருட்டு + அறைDark, unlit place

ஏதில் -  foreignness, அன்னியம்; 2. vicinity, அயல்; ஏதிலார், strangers, foreigners, enemies, neighbours; 2. prostitutes, பரத்தையர்.

தழீஇ - ஓர்ஒலிக்குறிப்பு (clamoming, rattling, roar, as of a drum.)

பிணம் - சவம், பிசாசம்

பிணந்தழீஇ - பிணத்துடன் உருண்டு ஒலி எழுப்பவது

அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது

முழுப்பொருள்
மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர் அதன் செவ்வி தலைப்படு வார் என்று காமத்துப்பாலில் கூறுவார் திருவள்ளுவர். இதில் ‘மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது’ என்று கூறியிருப்பார். அப்படிப் பட்டது காமம்.

ஆனால் தான் தழுவிப் புணரும் ஆடவர் கொடுக்கும் பொருளுக்காக ஆசைப்பட்டுப் பொய்யாகத் தழுவும் பெண் வேசியர் எனப்படுவார். அத்தகைய வேசியருடன் ஒருவர் தழுவல்/புணர்ச்சிக் கொள்வது என்பது இருட்டறையில் பிணத்துடன் (பிணம் என்று அறியாது) உருண்டு ஒலி எழுப்பவதுப்போல் ஆகும். அதாவது அகம் சாராத ஒரு செய்கை பிணத்துடன் செய்யும் செய்கைக்கு ஒப்பாகும்.

ஆதலால் விலைமாந்தர் உடன் உறவு கொள்ளாமல் விலகி நில் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

ஆத்திச்சுடி
மைவிழியார் மனை அகல் - விலைமாந்தர் உடன் உறவு கொள்ளாமல் விலகி நில்
மெல்லி நல்லாள் தோள்சேர் - பிற மாதரை விரும்பாமல் உன் மனைவியுடன் மட்டும் சேர்ந்து வாழ்
மோகத்தை முனி - காம ஆசைகளை விட்டொழிப்பாயாக
நோய்க்கு இடம் கொடேல் -  நோய்க்கு இடம் கொடுக்காதே
மனம் தடுமாறேல் - எதனாலும் மனக்கலக்கம் அடையாதே
உத்தமனாய் இரு - நற்குணம் உள்ளவனாக வாழ வேண்டும்.
குணமது கைவிடேல் - நன்மை தரக்கூடிய நல்ல குணங்களை பின்பற்றுவதை நிறுத்திவிடாதே
கோதாட்டு ஒழி - குற்றமான விளையாட்டை விட்டு விடு 

நாஞ்சில் நாடன் உரை
இருட்டறை: இருட்டு அறை. வரைவின் மகளிர் அதிகாரத்துக் குறள் பேசுகிறது,

‘பொருட் பெண்டிர் பொய்மை முயக்கம் இருட்டறையுள்
ஏதில் பிணம் தழீஇ அற்று’

இந்தக் குறளின் அளபெடை நயத்தைக் கவனிக்கவும். இன்று விலைமகள், வேசி, தேவடியாள் என்று மலிவாக்கப்பட்ட சொற்களுக்கு, அன்று வள்ளுவம் பயன்படுத்திய சொல் பொருட்பெண்டிர். Sex worker என்பதை விடவும் அருமையான சொல் இது. இருமனப் பெண்டிர் என்பான் கம்பன். பொய்மை எனில் போலி, முயக்கம் எனில் தழுவல், கலவி. பொருட் பெண்டிரின் பொய்மையான முயக்கமானது, இருட்டறையில் முன்பின் அறிந்திராத பெண்ணின் பிணத்தைத் தழுவது போன்றது என்பது குறளின் பொருள்.

பரிமேலழகர் உரை

பொருட்பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் - கொடுப்பாரை விரும்பாது பொருளையே விரும்பும் பொது மகளிரது பொய்ம்மையையுடைய முயக்கம்; இருட்டு அறையில் ஏதில் பிணம் தழீஇயற்று - பிணமெடுப்பார் இருட்டறைக்கண்ணே முன்னறியாத பிணத்தைத் தழுவினாற் போலும். 

விளக்கம் (பொருட்கு முயங்கும் மகளிர், கருத்தும் செயலும் ஆராயாது சாதியும் பருவமும் ஒவ்வாதானை முயங்குங்கால், அவர் குறிப்புக் கூலிக்குப் பிணம் எடுப்பார் காணப்படாத ஓரிடத்தின்கண் இயைபில்லாததோர் பிணத்தை எடுக்குங்கால், அவர் குறிப்போடு ஒக்கும். எனவே, அகத்தால் அருவராநின்றும் பொருள் நோக்கிப் புறத்தால் தழுவுவர்; அதனை ஒழிக என்பதாம். இவை மூன்று பாட்டானும் அவர் சொல்லும் செயலும் பொய் என்பது கூறப்பட்டது.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

பொருட் பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் - பொருள் கொடுப்பாரை விரும்பாது அவர் கொடுக்கும் பொருளையே விரும்பும் விலைமகளிரின் பொய்யான தழுவல்; இருட்டு அறையில் ஏது இல் பிணம் தழீஇய அற்று-கூலிக்கு அமர்த்தப்பட்டவன் இருட்டறையில் யாதொரு தொடர்புமில்லாத கன்னிப் பெண்ணின் பிணவுடம்பைப் பொருளாசை கருதித் தழுவினாற் போலும்.

இதிலுள்ள உவமத் தொடருக்கு, "பிணமெடுப்பார் இருட்டறைக் கண்ணே முன்னறியாத பிணத்தைத் தழுவினாற் போலும்." என்று பரிமேலழகர் உரைத்திருப்பது பொருந்தாது.'முயக்கம்' , 'தழீஇ' இரண்டும் இடக்கரடக்கல்.பிணமெடுத்தலையே ஆசிரியர் கருதியிருப்பின், பிணம்எடுத்தற்று என்றோ பிணந்தூக்கியற்று என்றோ யாத்திருப்பர்.மேலும், உயிர்போனபின் பேய்வந்து அண்டும் என்று கருதி விளக்கேற்றி வைப்பது தமிழர் வழக்கமே யன்றி, இருட்டறையிற் சவத்தை வைப்பதன்று. இங்கு முயக்கம் கூட்டத்தைக் குறிப்பதால் அதற்கு உவமமான தழுவலும் அதனைக் குறித்தல் வேண்டும்.தொடுதல் அல்லது தூக்குதல் மட்டும் முயக்கத்திற்கு உவமமாகாது.உவமையைக் கூர்ந்து நோக்கின், பொருளாசையும் உள்ளத்தொடு பொருந்தாத கூட்டமும் பொதுத்தன்மை யென்பது பெறப்படும்.இத்தகைய பிணந்தழுவும் வழக்கம் தமிழரல்லாத வேற்றினத்தாரிடையே ஆசிரியர் தம் காலத்தில் இருந்தது கண்டு, அதை உவமமாக அமைத்திருத்தல் வேண்டும்.

18-ஆம் நூற்றாண்டிற்கும் 19-ஆம் நூற்றாண்டிற்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் (1792-1823) தென்னாட்டில் வாழ்ந்த பிரெஞ்சுக் கிறித்தவ சமயக்குரவராகிய அப்பர் தூபாயிசு,தம் தாய்மொழியில் எழுதிய 'இந்துப் பழக்க வழக்கங்களும் சடங்குகளும்' என்னும் பொத்தகத்திற் கீழ்வருமாறு வரைந்திருக்கிறார்.

"இதேமக்களிடை, இனி ,அருவருப்பானதும் வெறுப்புண்டு பண்ணுவதுமான ஒரு வழக்கத்தைக் கொண்ட நம்பூதிரி என்னும் ஒரு தனிக்குலமும் உள்ளது. இக்குலப் பெண்கள் வழக்கமாகப் பூப்படையுமுன் மணஞ் செய்து வைக்கப்படுகின்றனர்; ஆயின், பூப்புக் குறிகள் வெளிப்படையாகத் தோன்றும் பருவத்தை யடைந்த பெண் ஆடவனொடு கூடுமுன் இறக்க நேரின், அவள் சவவுடம்பைப் பேய்த்தன்மையான புணர்ச்சிக் குட்படுத்த வேண்டுமென்பது கண்டிப்பான குலமரபாம்.இதன் பொருட்டு அப்பெண்ணின் பெற்றோர் அத்தகைய அருவருப்பான மணவகையை முற்றுவித்தற்கு இசையும் ஒரு வெங்கப் பயலைப் பணப்பரிசு கொடுத்து அமர்த்த வேண்டியுள்ளது,ஏனெனின், அம்மணம் முற்றுவிக்கப்பெறாவிடின்,அக்குடும்பம் தன் மானத்தை இழந்து விட்டதாக்க் கருதிக் கொள்ளும்." (மூன்றாம் பதிப்பு, பக்.19-17.)

அதுபற்றி 17-ஆம் பக்கத்தில் பதிப்பாசிரியர் வரைந்துள்ள அடிக்குறிப்பு வருமாறு:-

இந்த அப்பர்(Abber) காலத்தில் செய்தி எவ்வாறாயிருந்திருப்பினும், இக்காலத்தில் இவ்வழக்கங்கள் இல்லை,இது பற்றித் திரு.உலோகன் (W.Logan) தம் 'மலைவாரக் கைப் பொத்தகம்' (Manual of Malabar) என்னும் நூலிற் பின் வருமாறு வரைகின்றார்.'மணவாதிறக்கும் பெண்டிர்க்குப் பிந்திய சிற்றீடு-இத்தகைய பெயர் அது பெறத் தகுந்ததாயின் - செய்தற்கு, (ஐரோப்பிய மணவாழிக் கொத்த இந்துச் சின்னமாகிய) தாலி ஈமத்தின் மேற்கிடத்தப் பட்டிருக்கும் சவத்தின் கழுத்தில் முறைகாரனான ஓர் உறவினனாற் கட்டப்படும் வரை,அதை எரிக்க முடியாதென்று சொல்லப்படுகின்றது. நம்பூதிரிமார் தம் இழவுச் சடங்குகளும் கைக்கொள்வுகளும் பற்றி அளவிறந்து வாய்வாளாமை மேற்கொள்கின்றனர்.இத்தனிவியப்பான ஈம மணத்தைச் சேர்ந்த பிற கைகொள்வுகள் பற்றித் தமக்குச் சொல்லப்பட்டதை அப்பர் தூபாயிசு வரைந்திருப்பது உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டியுள்ளது. நம்பூதிரிக் குமுகத் தலைமக்களையும் மலைவாரத்தில் நம்பூதிரி வழக்கங்களை நெருங்கிப் பழகி யறிந்த பிறரையும் உசாவிய கவனமான உசாக்களால், அந்த அப்பர் இங்கு வரைந்திருக்கும் பழக்கத்தைப் பற்றி அவருக்குச் சொன்னவன் கூற்றை அவர் தவறாக உணர்ந்திருக்க வேண்டுமென்று எனக்குத் தெரிகின்றது.அத்தகைய நிகழ்ச்சியிற் செய்யப்படுவதென்னவென்றால் ,இந்துத் திருமணங்களில் வழக்கமாகச் செய்யப்படும் மதவியற் சடங்குகளை, இறந்த பெண்ணின் உடம்பைச் சுட்டெரிக்குமுன் அதன் மிசை நிகழ்த்துவதே. இங்கு மணமென்பது திருமணச் சின்னமாகிய தாலியைக் கட்டுவதேயன்றி மணமுற்றுவிப்பு வினையன்று."

பதிப்பாசிரியர் இங்ஙனம் மறுத்திருப்பினும், அப்பர் துபாயிசு கூற்று வலியிழந்து விடாது. கீழ்க்காணும் ஏதுக்குறிப்புகள் கவனிக்கத் தக்கன.

(1)இந்திய ஆரியப் பூசாரியர் முதற்காலத்திற் பல அருவருப்பான சடங்குகளை ஆற்றி வந்தமை, சென்ற நூற்றாடில் மார்க்கசகாய ஆச்சாரியார் வெளியிட்ட 'சித்தூர் அதாலத்துக் கோர்ட்டுத் தீர்ப்பு' என்னுஞ் சுவடியினின்று தெரிய வருகின்றது.

(2)திருவள்ளுவர் காலம் கி.மு. 2-ஆம் நூற்றாண்டாதலால், அப்பழங் கால நம்பூதிரி வழக்கம் ஆங்கில நாகரிகம் தென்னாட்டிற் புகும் வரை தொடர்ந்திருக்கலாம்.

(3) அப்பர் தூபாயிசு தம் நூலை எழுதி முடித்த ஆண்டு 1806. அந்நூலின் 3-ம் பதிப்பு வெளிவந்த ஆண்டு 1905. ஆதலால், பதிப்பாசிரியர் காலத்திற் பண்டை வழக்கம் நின்று போயிருக்கலாம்.நம்பூதிரிக் குல முதியோர் நினைவிலிருந்திருப்பினும் , இழிவு பற்றி அவரால் மறைக்கவும் மறுக்கவும் பட்டிருக்கலாம்.

(4) அப்பர் தூபாயிசு மதி நுட்பமும் உண்மையும் நடுவுநிலைமையும் உடைய துறவியராதலாலும், தென்னாடு வந்து தமிழ வாழ்வு வாழ்ந்து பதினாலாண்டு எல்லா மக்களொடும் நெருங்கிப் பழகிய பின் தம் நூலை எழுதினமையாலும், அவர் பிறன் கூற்றைப் பிறழவுணர்ந்தோ பொறுப்பற்ற தனமாகவோ எழுதியிருக்க முடியாது.

(5) முறைகாரன் தாலிகட்டற்கும் உறவினனல்லாத ஒரு பரம பஞ்சை பணம் பெற்றுத் தழுவற்கும் பெரு வேறுபாடிருப்பதால்,ஒன்றை யின்னொன்றாகப் பிறழவுணரவோ உணருமாறு கூறவோ முடியாது.

(6) மணமென்பது உண்மையிற் கூட்டமேயாதலால், பூப்படைந்து மணமாகாத அல்லது மணச்சடங்கு மட்டும் நடந்து கூட்டம் நிகழாத பெண் இறந்தபின் அவள் ஆவியைப் பொந்திகைப்படுத்தற்குச் செய்யும் சடங்கு, முதற் காலத்திற் கூட்டமாகவே யிருந்திருத்தல் வேண்டும். நாகரிகமடைந்த பிற்காலத்திலேயே, அது 'கொடும்பாவிகட்டியழுதல்' போல அடையாளச் சடங்காக மாறியிருத்தல் வேண்டும்.(பொந்திகை=திருப்தி (வ.).)

(7)'நம்பூதிரிமார் தம் இழவுச் சடங்குகளும் கைக் கொள்வுகளும் பற்றி அளவிறந்த வாய்வாளாமை மேற்கொள்கின்றனர்.' என்று திரு.உலோகன் கூறியிருப்பது கவனிக்கத்தக்கது.

(8) "இருட்டறையில் ஏதில் பிணந்தழீஇயற்று" என்னும் திருக்குறள் உவமத்திற்கு, அப்பர் தூபாயிசு கூற்றே சிறந்த விளக்கமாகப் பொருந்துகின்றது.

(9) பூப்படையுமுன் பெண்ணிற்கு மணஞ்செய்து வைப்பதும், மணந்தபின் மணமக்கள் கூட்டத்தைத் தள்ளிவைப்பதும், பூப்படைந்த பெண் கூட்டத்திற்குமுன் இறப்பின் அவள் சவவுடம்பின் கழுத்தில் தாலி கட்டுவதும், பண்டைத் தமிழர் வழக்கமல்ல.

(10) திருவள்ளுவர் சேரநாடு சென்றிருக்க வேண்டுமென்பது முன்னரே "வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம்"என்னும் குறளுரையில் (595) கூறப்பட்டது.

'தழீஇ' இன்னிசையளபெடை.

மணக்குடவர் உரை

பொருளே கருதும் பெண்டிர் ஒருவனோடு பொய்யே முயங்கும் முயக்கம், இருட்டறையினுள்ளே கிடந்ததொரு வேற்றுப் பிணத்தைக் கூலிக்குத் தழுவியதுபோலும். இவை இரண்டினாலும் கணிகையர் கூட்டத்தினால் வரும் குற்றம் கூறப்பட்டது. 

மு.வரதராசனார் உரை

பொருளையே விரும்பும் பொது மகளிரின் பொய்யானத் தழுவல், இருட்டறையில் தொடர்பில்லாத ஒரு பிணத்தைத் தழுவினாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பொருளையே விரும்பும் பாலியல் தொழிலாளரின் போலித் தழுவல், இருட்டு அறையில் முன்பு அழியாத பிணத்தைத் தழுவுவது போலாம்.