Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

இடுக்கண் வருங்கால் நகுக

குறள் 621
இடுக்கண் வருங்கால் நகுக அதனை
அடுத்தூர்வது அஃதொப்ப தில்
[பொருட்பால், அரசியல், இடுக்கணழியாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
இடுக்கண்- மலர்ந்த நோக்கமின்றிமையல் நோக்கம் படவரும் இரக்கம்; துன்பம் வறுமை
வருங்கால் - வருகின்ற காலத்தில்
நகுக - நகுதல்- சிரித்தல்; மகிழ்தல்; மலர்தல்; கட்டவிழ்தல்; ஒளிவிடுதல்; புள்ளிசைத்தல்; அவமதித்தல்; தாழ்த்துதல்.
அதனை- அதனை
அடுத்து - அடுத்தல் - கிட்டல்; சேர்தல் மேன்மேல்வருதல்; சார்தல் ஏற்றதாதல்; அடைதல் பொருத்தல்.
ஊர்வது - ūr-   4 v. [M. ūr.] intr. 1. Tomove slowly; to creep, as an infant; to crawl,as a snake; நகர்தல் நந்தூரும் புனனாட்டின் (பாரத.கிருட்டிண. 11). 2. To spread, circulate, as blood;to extend over a surface, as spots on the skin;பரவுதல். இவக்காணென் மேனி பசப்பூர் வது (குறள்,1185). 3. To flow, as juice from the sugar-cane; வடிதல் கரும்பூர்ந்த சாறுபோல் (நாலடி, 34).4. To come to close quarters; அடர்தல் வெஞ்சமமூர்ந்தம ருழக்கி (சிலப். 27, 27, அரும்.). 5. To beunloosed, relaxed; கழலுதல் அவிர்தொடி யிறையூர(கலித். 100). 6. To itch; தினவுறுதல். உடம்பெல்லாம் ஊருகின்றது.--tr. 1. To mount; ஏறுதல் பாசடும்பு பரியவூர் பிழிபு . . . வந்தன்று . . . தேர்(ஐங்குறு. 101). 2. To ride, as a horse; to drive,as a vehicle; ஏறிநடத்துதல். சிவிகை பொறுத்தானோடூர்ந்தானிடை (குறள், 37).
அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி
ஒப்பது - ஒப்பு - பொருத்தம்; ஒருதன்மை; ஒப்புமை; உவமை; தகுதி; சமம்; இசைவு; அழகு; கவனம்; ஒப்பாரி; சாயல்; உடன்படுகை
இல் - இல்லை

முழுப்பொருள்
இடுக்கண் என்றால் துன்பம். நமக்கு வாழ்வில் துன்பம் வந்தால் அதனை கண்டு சிரிக்க வேண்டும். அப்படி சிரித்து துன்பத்தை கடந்து செல்வதே துன்பத்தை கடக்க சிறந்த வழி. அதனை தவிர வேறொன்றும் இல்லை. அதற்கு மாறாக  மன உளைச்சலுக்கு ஆளாகித் துன்பத்தில் உழன்று சோம்பலுற்று கிடப்பது அழகான செயல் அல்ல அழிவைத் தரக்கூடியது. அது நம்மை துன்பத்திலேயே ஆழ்த்திவிடும். 

வாழ்வில் இன்பம் துன்பம் இயல்பாக வரக்கூடியது என்பதை உணர வேண்டும். துன்பம் நிலையென நினைக்கக்கூடாது. இன்பத்தையும் துன்பத்தையும் மனதில் சமநிலைக்கொண்டு நோக்கவேண்டும்.

மேலும் துன்பத்தில் இருக்கும் பொழுது எதிர்க்காலத்தை நினைத்தோ அல்லது செயலின் முடிவை நினைத்தோ அச்சத்தில் உறைந்துவிடக்கூடாது. ஏனெனில் அச்சம் நமது ஆற்றலை எடுத்துக்கொள்ளும். நம்மை தேங்கச்செய்யும். 

அதுமட்டும் இன்றி பொதுவாகவே துன்பத்தில் எண்ணம் குவியக் குவிய அது பெருகிக்கொண்டே செல்லும் ஆற்றல் உடையது. ஆதலால் அதில் எண்ணத்தை குவிக்காது அடுத்த காரியத்திற்கு செல்ல வேண்டும்.

தன் புண்ணைக் கடித்துக் கடித்துப் பெரிதாக்கி ஒரு மாபெரும் புண்ணாக மாறி வாழ்ந்து மடிந்து போகும் தெரு நாய்களைப் போல் நாமாகிவிடகூடாது. இருளைக் கூர்ந்து கூர்ந்து பார்ப்பதால் ஒளி பிறந்துவிடும் என்று நம்பும் குருடர்கள் போல் நாம் இருக்க கூடாது. 

ஆதலால் துன்பத்தை கண்டு சிரித்துவிட்டு அடுத்து என்ன செயல் என்று யோசிக்க வேண்டும். ஐயோ நான் இப்படிபட்ட தவறை செய்துவிட்டேன, நான் எப்படிப்பட்ட ஒரு முட்டாள் என்று சுயப்பகடி செய்துக்கொண்டு அடுத்த செயலை நோக்கி செல்ல வேண்டும். துன்பத்தையும், தவறுகளையும் மனதார ஏற்றுக்கொண்டு அதில் இருந்து பாடம் கற்கவேண்டும். அதனை நாம் மனதார ஏற்கவில்லை என்றால் நாம் அத்துன்பத்தில் இருந்து விடுப்பட முடியாது. முன்னேறவும் முடியாது. 

உதாரணமாக சொன்னால் ஒருவர் வேலையில் இருந்து நீக்கப்பட்டார் என்றால் அவர் பொதுவாக அவருடைய மேலாளரையோ அல்லது அலுவலகத்தையோ குறை கூறுவார். அதற்கு மாறாக நாம் மறுபடியும் அந்த வேலை கொடுத்தால் அத்தவறு நடக்காத வண்ணம் செய்வோமா என்று கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும். ஆம் என்றால் நாம் ஒரு தவறு செய்து இருக்கிறோம் (அதனால் தான் வெளியேற்றப்பட்டோம்) என்று அர்த்தம். அதனை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். தவறை ஒப்புக்கொள்வதே (ஏற்ற்க்கொள்வதே) தவறில் இருந்து வெளிவர முதல் படி. அதில் இருந்து பாடத்தை கற்க வேண்டும். அந்த நிலையை நினைத்து சிரித்துவிட்டு. அடுத்த காரியத்தை நோக்கி செல்ல வேண்டும். மாறாக குறைச் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தால் நாம் அந்த துன்பத்தில் இருந்து வெளியே வரமுடியாது.

மேலும் தவறையும் துன்பத்தை ஏற்றுக்கொள்வதால் நமக்கு பணிவும் பக்குவமும் உடன் வருகிறது. பிற்காலத்தில் இன்பங்கள் வந்த அது நிலையானது அல்ல என்பதனால் இன்பங்களுக்கும் வெற்றிக்கும் பெரிய ஆர்பாட்டங்கள் செய்வதை தவிர்ப்போம்.

ஏன் மனதார சிரிக்கவேண்டும்?? அது மனத்திண்மையின் வலிமை என்றுக்கூட சொல்லாலாம். என்னுடைய திறமையின் மீதும் உழைப்பின் மீதும் எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது. நான் ஏன் இந்த துன்பத்தையும் தோல்வியையையும் கண்டு வருந்த வேண்டும். மாறாக இவன் துன்பத்திற்கே துன்பம் கொடுப்பவன் ஆயிற்றே என்று துன்பம் நினைக்கும் அளவுக்கு தன்னை பற்றி நினைத்துக்கொண்டு துன்பத்தை பார்த்து சிரித்து துன்பத்தை கடக்க வேண்டும்.  அடுத்த செயலில் முனைப்புடன் ஈடுபட்டு தோல்வியில் இருந்தும் துன்பத்தில் இருந்தும் மீளவேண்டும்.  புன்னகைத்துவிட்டு அடுத்து என்ன செயல் என்று யோசிப்பதால் நாம் நமது ஆக்கசக்தி / உத்வேகம் / energy / passion ஏங்கு உள்ளது என்று என்பதை கண்டடையலாம். அதனால் நாம் ஆக்கப்பூர்வமானவற்றை செய்வோம்.

துன்பத்தில் உழலாது நமது வாழ்க்கையை நமது  வரம்பில் (take control of your life) வைத்துக்கொள்ள துன்பத்தை நினைத்து சிரித்துவிட்டு அடுத்த செயலை நோக்கி செல்க.

இத்தகு மனத்திண்மை, “காலா என்னருகே வாடா உனை சற்றே காலால் உதைக்கின்றேன்” என்று பாரதி சொன்னதைப் போன்றது. சீவகசிந்தாமணியில் திருத்தக்க தேவர் கூறும் இவ்வரிகளும் இதே கருத்தைக் கூறுகின்றன. இடுக்கணைக் கண்டு நகுதல் அதை வெட்டுகிற வாள் போன்றதாம்.

இடுக்கண் வந்துற்ற காலை, எரிகின்ற விளக்குபோல
நடுக்கம் ஒன்றானும் இன்றி நகுக, தாம் நக்க போது அவ்

இடுக்கணை அரியும் எஃகாம், இருந்தழுது யாவருய்ந்தார்? (சீவக.509)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
இடுக்கண் வருங்கால் நகுக - ஒருவன் வினையால் தனக்கு இடுக்கண் வருமிடத்து, அதற்கு அழியாது உளமகிழ்க; அதனை அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல் - அவ்விடுக்கணை மேன்மேல் அடர வல்லது அம் மகிழ்ச்சி போல்வது பிறிதில்லையாகலான். (வினை இனிது முடிந்துழி நிகழற்பாலதாய மகிழ்ச்சியை, அதற்கு இடையே இடுக்கண் வருவழிச் செய்யவே, அவன் அழிவின்றி, மன எழுச்சியான், 'அதனைத் தள்ளி அக்குறை முடிக்கும் ஆற்றலுடையனாம்' ஆகலின், 'அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல்' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
தனக்குத் துன்பம் வந்த காலத்தும் நகுக: அத்துன்பத்தை மேன்மேலும் அடர்க்க வல்லது அந்நகுதல் போல்வது பிறிதில்லை. இஃது இடுக்கணுக்கு அழியாமை வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
துன்பம் வரும்போது (அதற்காக கலங்காமல்) நகுதல் வேண்டும், அத் துன்பத்தை எதிர்த்து வெல்லவல்லது அதைப் போன்றது வேறு இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நாம் அறியாமலே நமக்கு ஒரு துன்பம் வந்தால் அப்போது மனம் தளராமல் மனத்துள் மகிழ்க; அந்தத் துன்பத்தைத் தோற்கடிக்க அம்மகிழ்ச்சியைப் போல் ஆற்றல் மிக்கது வேறொன்றும் இல்லை.

Thirukkural - Management - Managing Stress - Laughter for Stress Reduction
Laughter as one of the best stress busters has been proved scientifically. That is why the sage advice is laugh to live well. Many research works have been conducted to prove that laughter can cure diseases. Valluvar anticipated the importance of laughter in mitigating stress. He suggested us a remedy for our stressful life through Kural 621.

Laugh at misfortune-nothing so able
To triumph over it.

Learn to laugh at misfortunes, troubles, and challenges. There is no point and meaning in worrying over worry, as worry will not cure our troubles. If worrying cures our ills and troubles, the easiest and most sought after way to overcome our worries will be by worrying over them. Anyone can do that without any effort. Instead of worrying, laughing at troubles is one of the best ways to fight against stress. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When difficulties and failures come in life, we should laugh at it. We should learn from the mistakes that led to those difficulties/failures. We should laugh at ourselves for making these mistakes. Instead of laughing at and learning from mistakes, if we dwell on the difficult situation, it will put us in depression and we will also stagnate. Hence, laugh and cross the bridge. That bridge is learning. There is no other better way to overcome failure. Also energy is precious. There is no point in draining it uselessly by giving it for worrying/dwelling.

Questions that I ask to the kid
When difficulties come in life, what should you do? Why?

No comments:

Post a Comment