Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label W - விக்ரமாதித்யன். Show all posts
Showing posts with label W - விக்ரமாதித்யன். Show all posts

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து

குறள் 90
மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து
நோக்கக் குழையும் விருந்து
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், விருந்தோம்பல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
மோப்பக் - மணம்; மூக்கு.
குழையும் - குழை-தல் - kuḻai-   4 v. intr. [K. koḻe, M.kuḻayu.] 1. To become soft, mashy, pulpy, aswell-cooked; இளகுபதமாதல். குழையச் சமைத்தபருப்பு (திவ். பெரியாழ். 3, 1, 3, வ்யா.). 2. Tomelt, become tender, as the mind; மனமிளகுதல் தொண்டரினங் குழையாத்தொழும் (பதினொ. பட்டினத்.திருவே. 28). 3. cf. kuth. To be overboiled, asrice; சோறு அளிதல். 4. cf. kuš. To be in closeintimacy, to be hand in glove with; நெருங்கி உறவாடுதல் குழைந்து பரிமாறுகிறார்கள். 5. cf. kuṭ. Tobe bent, as a bow; வளைதல் திண்சிலைகுழைய (சூளா.அரசியற். 319). 6. To fade, languish, becomespoilt, as flowers or twigs; வாடுதல் மோப்பக்குழையு மனிச்சம் (குறள், 90). 7. To wave, as aflag, to sway to and fro; துவளூதல். குழைந்த நுண்ணிடை (கம்பரா. சித்திர. 9). 8. To be tired, to beweighed down; தளர்தல் கோதைசூழ் கொம்பிற்குழைந்து (பு. வெ 12, பெண்பாற். 14). 9. To betroubled; வருந்துதல் மகளிர் குழைகின்ற குழைவை(கம்பரா. பிரமாத். 31).  

அனிச்சம் - மோந்தால் வாடும் பூவகை

முகம் - தலையில்நெற்றிமுதல்மோவாய்வரையுள்ளமுன்புறம்; வாய்; வாயில்; கழி; இடம்; மேலிடம்; நுனி; தொடக்கம்; வடிவு; நோக்கு; தியானம்; முகத்துதி; காரணம்; ஏழாம்வேற்றுமையுருபு; முன்பு; நாடகச்சந்திஐந்தனுள்முதலிலுள்ளசந்தி; நடிகர்கள்அரங்கிற்குவருமுன்நிகழுங்கூத்து; இயல்பு; நிலை; தோற்றம்; கட்டிமுதலியவற்றின்முனையிடம்; முதன்மை; பக்குவம்; பக்கம்; உவமவுருபு; மூலம்; யாகம்; வகை; இந்திரகோபம்.

திரிந்து - திரிதல் - அலைதல்; எழுத்துமாறுதல்; பால்தன்மைகெடுதல்; கெடுதல்; சுழலல்; வேறுபடல்; சலித்தல்; மயங்குதல்; கைவிடுதல்; திருகுறுதல்; போதல்; திரும்புதல்.

நோக்கக் - நோக்குதல் -  பார்த்தல்; கருதுதல்; கவனித்தல்; திருத்துதல்; பாதுகாத்தல்; அருளுதல்; ஒத்தல்; ஒப்பிட்டுப்பார்த்தல்; படித்தல்; விரும்புதல்; கண்காணித்தல்.

குழையும் குழை-தல் - kuḻai-   4 v. intr. [K. koḻe, M.kuḻayu.] 1. To become soft, mashy, pulpy, aswell-cooked; இளகுபதமாதல். குழையச் சமைத்தபருப்பு (திவ். பெரியாழ். 3, 1, 3, வ்யா.). 2. Tomelt, become tender, as the mind; மனமிளகுதல் தொண்டரினங் குழையாத்தொழும் (பதினொ. பட்டினத்.திருவே. 28). 3. cf. kuth. To be overboiled, asrice; சோறு அளிதல். 4. cf. kuš. To be in closeintimacy, to be hand in glove with; நெருங்கி உறவாடுதல் குழைந்து பரிமாறுகிறார்கள். 5. cf. kuṭ. Tobe bent, as a bow; வளைதல் திண்சிலைகுழைய (சூளா.அரசியற். 319). 6. To fade, languish, becomespoilt, as flowers or twigs; வாடுதல் மோப்பக்குழையு மனிச்சம் (குறள், 90). 7. To wave, as aflag, to sway to and fro; துவளூதல். குழைந்த நுண்ணிடை (கம்பரா. சித்திர. 9). 8. To be tired, to beweighed down; தளர்தல் கோதைசூழ் கொம்பிற்குழைந்து (பு. வெ 12, பெண்பாற். 14). 9. To betroubled; வருந்துதல் மகளிர் குழைகின்ற குழைவை(கம்பரா. பிரமாத். 31).  

விருந்து -  viruntu   n. [T. vindu, M.virunnu.] 1. Feast, banquet; அதிதி முதலியோர்க்கு உணவளித் துபசரிக்கை. யாதுசெய் வேன்கொல் விருந்து (குறள், 1211). 2. Guest; அதிதி.விருந்துகண் டொளிக்கும் திருந்தா வாழ்க்கை (புறநா.266). 3. Newcomer; புதியவன். விருந்தா யடைகுறுவார் விண் (பு. வெ. 3, 12). 4. Newness, freshness; புதுமை. விருந்து புனலயர (பரிபா. 6, 40).5. (Pros.) Poetic composition in a new style;நூலுக்குரிய எண்வகை வனப்புக்களு ளொன்று.(தொல். பொ. 551.)

முழுப்பொருள்
தொடக்கூட வேண்டாம் முகர்ந்தாலே அனிச்சம் மலர் வாடிவிடும். அவ்வளவு மென்மையானது அனிச்சம். அதுப்போல வரும் விருந்தினர்களிடம் முகம் சலித்தோ அல்லது வேறுபட்டோ இன்முகம் காண்பிக்காமல் வரவேற்றாலோ அல்லது விருந்தளித்தாலோ அல்லது பிரியம் இல்லாமல் பார்த்தாலோ முகம் சலித்த நொடியே வந்த விருந்தினர்களுக்கு வருத்தத்தை  தந்துவிடும். விருந்தினர் வாடிவிடுவார். முகமே சலிக்க கூடாது என்றால் நம் சொல் நம் நடவடிக்கைகள் எவ்வளவு ஜாக்கிரதையாக இருக்க வேண்டும். 

ஆதலால் விருந்தை லேசாக எடுத்துக்கொள்ளாமல் ஒரு மென்மையான மலரை கையாளுவது போன்று பக்குவமாய் கையாளவேண்டும். வரும் விருந்தினர் எக்காரணத்திற்காகவும் வருந்தக்கூடாது. 

சிலர் அனிச்சம் பூவை விருந்தினருடன் ஒப்பிட்டு கூறுகின்றனர். அனிச்சம் பூ போன்று மென்மையான குணம் கொண்டவர்களுக்கு விருந்தளிக்க வேண்டும். விருந்தினர் மென்மையாவர்களாக இருக்க வேண்டும். குறைகள் சொல்ல கூடாது என்று கூறுகின்றனர். திருவள்ளுவர் இக்குறளில் அப்படி கூறவில்லை. ஏனெனில் "குறள் 580 பெயக்கண்டும் நஞ்சுண் டமைவர் நயத்தக்க நாகரிகம் வேண்டு பவர்" என்ற குறளில் விருந்தினர்களுக்கான இலக்கணத்தை வரையறை செய்துள்ளார் திருவள்ளுவர். இக்குறள் முழுக்க முழுக்க விருந்து அளிப்பவர்களுக்கான குறள். 

அனிச்சமலர் மிகவும் மென்மையானது. இலக்கியங்களில் பெண்களின் மென்மையோடு ஒப்பிட்டு பேசப்பட்ட ஒரு மலர். இதை மார்பணியும் மாலையாகத் (தார்) தொடுத்து அணிந்துகொண்டதையும், கண்ணியாக (வளையமாக) கைகளிலும், கழுத்திலும் அணிந்துகொண்டதையும் “அரிநீர் அவிழ்நீலம் அல்லி அனிச்சம் புரிநெகிழ் முல்லை நறவோடு அமைந்த தெரிமலர் கண்ணியும் தாரும் நயந்தார்” (கலித்.மரு. 26:1-3) என்னும் கலித்தொகை பாடல் வரி தெரிவிக்கிறது.

அனிச்சத்தின் மென்மை பற்றி “அனிச்சத்தம் போது போலத் தொடுப்பவே குழைந்து மாழ்கி” என்று (சீவக.2939) கூறுகிறது
முகம் திரிந்து நோக்குதல் பற்றி “அகன்நக வாரா முகன் அழி பரிசில்” என்று புறநானூறு (207:4) கூறுகிறது.

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் கி.ராஜநாராயணன் மற்றும் குறிப்பாக (main-ஆக) அவரது துணைவியார் கணவதி அம்மாள் பற்றி கி.ரா.இணைநலம் (எஸ்.பி.சாந்தி எழுதியது) நூலில் இருந்து சில பகுதிகள்
கணவதி அம்மாள் (கி.ராவின் மணைவி): கவிஞர் நாவன்னா காமராஜ்னு ஒருத்தர். அய்யாவுக்கு வேண்டியவர். காதி போர்டு இருந்தவர். அவர் ஒரு தடவை கன்னியாகுமரியிலிருந்து ஒரு முப்பது பேருடன் பாதயாத்திரை சென்று திரும்பி வந்துகிட்டிருப்பதாவும், இடைசெவல் வழியா வாரதாகவும், இரவு சாப்பாட்டிற்கு ஏற்பாடு செய்யும்படியும் சேதி சொல்லி அனுப்பிவிட்டார். கேப்பைக்களியும், கருவாட்டுக் குழம்பும் போதும் என்று செய்ய வேண்டிய சமையல் அயிட்டத்தையும் அவரே சொல்லிவிட்டார். 
“முப்பது பேர்னா சும்மாவ. இரண்டு நாள் முன்னாடிதான், மத்தளம்பாறை வீட்டில் இருந்து வெள்ளைக் கேழ்வரகு ஒரு பத்து கிலோ போல கொடுத்து விட்டிருந்தாங்க.அதை அரைச்சி வெச்சிருந்தேன். எங்க ஊர்ல “பெத்த பூச்சி”ன்னு ஒரு பெரிய அம்மா கேப்பக் களி கிண்டுவதில் ரொம்ப திறமைசாலி. அவங்கள கூப்பிட்டு கேப்பைக்களி பண்ணி, கருவாட்டுக் குழம்பு தயார் பண்ணோம், தோசை ஊற்றி, அதையும் தயாரா வைச்சிருந்தோம். பிறகு பத்துமோ, பத்தாதோன்று உப்புமாவும் கிண்டி எல்லாருக்கும் வயிறார பசியாற்றினோம்.

வீட்டுக்கும் வர்ரவங்க யாரா இருந்தாலும், சாப்பிடற நேரத்துக்கு வந்துட்டாங்கன்னா, அவங்களுக்கும் பசியாத்தினாத்தான் எங்களுக்கு நிம்மதியா சோறு இறங்கும்.

அவர்கள் பேசி முடித்தவுடன் நானும்(எஸ்.பி.சாந்தி) நினைத்துப் பார்க்கிறேன். அய்யா பாண்டிச்சேரியில் மாறிய அத்தனை வீடுகளுக்கும் போயிருக்கிறேன். நான் அவர்கள் வீட்டில் ஒரு வேளையாவது உண்ணாமல் வந்ததில்லை. அதோடு, பல சமயங்களில் யாராவது கூடுதல் நண்பர்கள் வந்திருப்பார்கள்.

நான் ஒரு முறை சென்றபோது, திரு மாசிலாமணி, Ex.MLA, ஜெயங்கொண்டம் அவர்கள் குழந்தைகளுடன் பெண்ணின் திருமண அழைப்பிதழை எடுத்துக்கொண்டு வந்திருந்தார். நல்ல வெய்யில் நேரம்.

சிறிது நேர உரையாடலுக்குப் பின் விருந்து உபச்சாரம் ஆரம்பித்து விடுகிறது. என்ன, பருப்பும் நெய்யும், வடையும், பாயாசமும் இல்லை. புளிக்குழம்பு,கீரைக்கூட்டு, வெண்டைக்காய் வறுவல், முட்டை என சாதாரண சாப்பாடுதான். ரொம்ப திருப்தியான சாப்பாடும்மா என்கிறார் விருந்தினர்.

அய்யா உடனே, “இங்கு வர்ரவங்க எல்லாருமே சாப்பாடு ருசியா இருக்குன்னு சொல்றாங்க. இது சாதாரண சாப்பாடுதானே” என்கிறார். சாப்படு என்பதின் ருசி சாப்பாட்டில் மட்டும் இல்லை. கூட இருக்கும் மனிதர்களின் கபடமில்லாத மனம், அவர்களின் இனிய உபசரிப்பு, பரிமாறும் விதம், உறுத்தல் இல்லாத, கலப்படமில்லாத எளிய பேச்சு,  இப்படி நிறைய்ய.

(19 செப் 2006 அன்று எடுத்த ‘அவள் விகடன்’ பேட்டியில் இருந்து ஒரு கேள்வி): இன்றும் உங்கள் மனைவியிடம் நீங்கள் வியந்து ரசிக்கும் விஷயம் எது?
கி.ரா: கவிஞர் நா.காமராசன் அவர்கள் தனது “படை பட்டாள”த்துடன் ஒரு நடைப்பயணம் வந்தார் (சுமார் 30 பேர் இருக்கலாம்). “ராத்திரி நாங்கள் இடைசேவல் தங்கல். எங்களுக்கு கேப்பைக் களியும் கருவாட்டுக் குழம்பும் போதும் வேற எந்த விருந்தும் வேண்டாம் என்று துண்டுச்சீட்டு கொடுத்தனுப்பி இருந்தார்.

என் நண்பர் மத்தளம் பாறை ராமசாமி அவர்கள் அவருடைய தோட்டத்தில் விளைந்த வெள்ளைக் கேப்பை (ராகி) கொடுத்துனுப்பியிருந்தார். அன்றுதான் அதை மாவு அரைத்து வைத்திருந்தோம். ராமேஸ்வரம் பால் நெத்திலிக் கருவாடு வீட்டில் இருப்பு இருந்தது. ஒரு சிரமும் இல்லை; முப்பது பேருக்கு அளவில் களி கிண்டுவது தான் சிரமம். சொந்தக்காரப் பெண்கள் வந்து உதவினார்கள். காணுமோ காணாதோ என்று அரிசியைக் கொஞ்சம் நனைய வைத்து ஆட்டி ஒரு திடீர் உப்புமா செய்தாள். பிறகுதான் தெரிந்தது இதும் சரிதான் என்று. நடந்து வந்த பசி அவர்களுக்கு. கேப்பைக் களியும் கருவாட்டுக் கொழம்புக்கும் ஒரே கொண்டாட்டம்; உப்புமாவும் போன மூலை தெரியவில்லை. ஒரு தார் கதலிப்பழமும் சேர்ந்து கைகொடுத்தது.




அண்மயில் கவிஞர் விக்ரமாதித்யன் - இன் அ-விருந்தோம்பல் என்ற கவிதை ஒன்றை வாசித்தேன். 

அ-விருந்தோம்பல் 

முதலில் ஆள் 
ஊரில் இருக்க வேண்டும் 
அப்புறம் அவர் 
வசதியாக இருக்கவேண்டும் 
பிறகு அவரே 
வரவேற்கிற மனநிலையில் இருக்கவேண்டும் 
எல்லாமே கூடிவந்தால் நல்லது 

இடவசதி 
இருக்கவேண்டும் 
பணவசதி 
இருக்கவேண்டும்

நேரம் 
இருக்கவேண்டும் 
விளையாட்டில்லை 
விருந்துபசரிப்பு 

வேலைப்பளு 
இருக்கக்கூடாது 
மனைவி 
கோபித்துக்கொள்ளக்கூடாது
உணவுப்பழக்கம் 
ஒத்துப்போகவேண்டும் 
எவ்வளவு இருக்கிறது 
ஒருவனை வா என்று சொல்ல 
கடன் வாங்கவாவது
முடிய வேண்டும் 
கைமாற்றாவது 
கிடைக்கவேண்டும் 

தன்னைப் பேணிக்கொள்வதே பெரிய காரியம் 
இன்னும் இருக்கிறது வீடு குடும்பம் பிள்ளைகள் 
விருந்தினர் வருகையை எப்படிக் கொண்டாட 
அவரவர்க்கும் 
ஆயிரத்தெட்டு பிரச்னைகள் 
எதற்குத் தேடிப்போய்ப் பார்த்து 
இடைஞ்சல் பண்ணுவானேன் 
இருட்டோ வெளிச்சமோ 
இருக்கும் இடத்திலேயே இருக்கலாம்
--விக்ரமாதித்யன் 


பரிமேலழகர் உரை
அனிச்சம் மோப்பக் குழையும் - அனிச்சப்பூ மோந்துழியன்றிக் குழையாது; விருந்து முகம் திரிந்து நோக்கக்குழையும் - விருந்தினர் முகம் வேறுபட்டு நோக்கக் குழைவர். (அனிச்சம் ஆகுபெயர். சேய்மைக்கண் கண்டுழி இன்முகமும், அதுபற்றி நண்ணியவழி இன்சொல்லும், அதுபற்றி உடன்பட்ட வழி நன்று ஆற்றலும் என விருந்தோம்புவார்க்கு இன்றியமையாத மூன்றனுள், முதலாய இன்முகம் இல்வழிச் சேய்மைக்கண்ணே வாடி நீங்குதலின், தீண்டியவழி அல்லது வாடாத அனிச்சப் பூவினும் விருந்தினர் மெல்லியர் என்பதாம். இதனான் விருந்தோம்புவார்க்கு முதற்கண் இன்முகம் வேண்டும் என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
எல்லா மலரினும் மெல்லிதாகிய அனிச்சப்பூ மோந்தாலல்லது வாடாது: விருந்தினரை முகந்திரிந்து நோக்க அவர் வாடுவர். இது முகம்நோக்கி யினிமை கூறவேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
அனிச்சப்பூ மோந்தவுடன் வாடிவிடும்: அதுபோல் முகம் மலராமல் வேறு பட்டு நோக்கியவுடன் விருந்தினர் வாடி நிற்பார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தொட்டு மோந்து பார்த்த அளவில் அனிச்சப்பூ வாடும்; நம் முகம் வேறுபட்டுப் பார்த்த அளவில் விருந்து வாடும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
The Anicham (Scarlet pimpernel) flower when smelled will wilt / flop /droop. That sensitive it is. Similarly, when our face expressions aren't pleasant with our guests, the entire hospitality is spoiled despite massive arrangements made. Our guests will get hurt. Thiruvalluvar doesn't even mention our voice tone or body language etc because all these will have its reflection in face. Also, face is the mirror of heart. Hence, hospitality should be from heart. It shouldn't namesake. 

Questions that I ask to the kid
How sensitively we should handle hospitality? Explain with an easy metaphor.

மடிமடிக் கொண்டொழுகும் பேதை

குறள் 603
மடிமடிக் கொண்டொழுகும் பேதை பிறந்த
குடிமடியும் தன்னினும் முந்து
[பொருட்பால், அரசியல், மடியின்மை]

பொருள்
மடி - மடங்குகை; வயிற்றுமடிப்பு; வயிறு; அரை; மடித்ததொடையின்மேற்பாகம்; ஆடை; தாள்முதலியவற்றின்மடிப்பு; பைபோன்றமுந்திச்சுருக்கு; வலைவகை; பசுமுதலியவற்றின்முலையிடம்; அடக்கம்; தனிமை; சோம்பல்; சோம்பலுடையவன்; நோய்; மீன்வலையோடுசேர்ந்தபெரும்பை; கேடு; பகை; பொய்; தீநாற்றம்; ஆடைவகை; தீட்டில்லாநிலை; இரட்டைக்கட்டுமரம்; சோறு; தாழை; தாழைவிழுது; மடங்கு.

மடிக் - மடங்குகை; வயிற்றுமடிப்பு; வயிறு; அரை; மடித்ததொடையின்மேற்பாகம்; ஆடை; தாள்முதலியவற்றின்மடிப்பு; பைபோன்றமுந்திச்சுருக்கு; வலைவகை; பசுமுதலியவற்றின்முலையிடம்; அடக்கம்; தனிமை; சோம்பல்; சோம்பலுடையவன்; நோய்; மீன்வலையோடுசேர்ந்தபெரும்பை; கேடு; பகை; பொய்; தீநாற்றம்; ஆடைவகை; தீட்டில்லாநிலை; இரட்டைக்கட்டுமரம்; சோறு; தாழை; தாழைவிழுது; மடங்கு.

கொண்டு - முதல்; குறித்து; மூன்றாம்வேற்றுமைச்சொல்லுருபு; ஓர்அசைநிலை.

ஒழுகும் - ஒழுகுதல் - நீர்பாய்தல்; நீர்ப்பொருள்சொட்டுதல்; ஓடுதல்; பரத்தல்; ஒழுங்குபடுதல்; நடத்தல்; நீளுதல்; வளர்தல்; போதல்; பெருகியோடுதல்.

பேதை - அறிவிலி; பெண்; பாலைநிலப்பெண்; ஐந்துவயதுமுதல்ஏழுவயதுவரையுள்ளபருவத்துப்பெண்; வறிஞன்; அலி; கள்.

பிறந்த - பிறவி; பிறப்பு; பாவம்; துன்பம்; பிறந்தகம்; இயல்பு.

குடி - பருகுகை; மதுபானம்; மதுவுண்டமயக்கம்; புருவம்; குடியானவன்; குடியிருப்போன்; ஆட்சிக்குட்பட்டகுடிகள்; குடும்பம்; குலம்; வீடு; ஊர்; வாழிடம்.

மடியும் - மடிதல் - மடங்குதல்; நுனிமழுங்குதல்; தலைசாய்தல்; வீழ்தல்; வாடுதல்; சுருளுதல்; முயற்சிஅறுதல்; தூங்குதல்; சுருங்குதல்; ஊக்கங்குறைதல்; அழிதல்; சாதல்; தானியங்கேடுறுதல்; திரண்டுசெல்லுதல்; கொப்புளம்உடைதல்; மறத்தல்.

தன் - தான்என்னும்சொல்வேற்றுமையுருபைஏற்குமிடத்துப்பெறும்திரிபு.
இனும் - இன்னும் - இவ்வளவுகாலம்சென்றும்; மறுபடியும் மேலும் அன்றியும்

முந்து - முற்காலம்; ஆதி; முன்பு; வெண்ணாரை.

முழுப்பொருள்
சோம்பல் எனப்படுவது ஒரு நோய். அது அழிவையே தரும். அத்தகைய சோம்பலை தன்னுள்ளே வைத்துக்கொண்டு வாழ்க்கையை கடக்கும் ஒருவன் பேதை. அறிவில்லாதவன். பொறுப்பற்றவன். இந்த சோம்பலினால் அனைத்தையும் (தன்நம்பிக்கை, செல்வம், உறவுகள், உடல் ஆரோக்கியம்,  உற்சாகம், சான்றோர் உறவுகள், நண்பர்கள்) இழப்பான். இவனுடைய சோம்பலினால்/இவனால் இவன் பிறந்த குடும்பமானது இவனுக்கு முன்பே அழிந்துவிடும். அதவாது இவனால் தன் குடும்பம் அழிந்துக்கொண்டு இருக்கிறது என்று கூட உணர்ந்துக்கொள்ள முடியாத அளவுக்கு அவன் சோம்பித்திரிகிறான். சோம்பல் அவ்வளவு கொடியது. ஆதலால் சோம்பலை விட்டுவிடுங்கள் என்று சொல்லாமல் சொல்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

செயல்கள் உடலால் மட்டும் ஆற்றப்படுவதில்லை. மூடிய பேழைக்குள் வைரம் ஒளிவிளையாடிக்கொண்டிருக்கிறது. உடற்குடத்திற்குள் இதயம் புரவியெனப் பாய்ந்து செல்கிறது. செயலை அஞ்சி செயலின்மையை விரும்பி ஐம்புலன்களை அடக்கி உள்ளத்தால் அனைத்தையும் இயற்றுபவனை பொய்யொழுக்கம் கொண்டவன் என்றே சொல்லவேண்டும். நிழல்கண்டு காமம் கொள்ளினும் உவகையும் துயரும் நிகரே.

கவிஞர் விக்ரமாதித்யன் - இன் ஒரு கவிதை
##வியாழக்கிழமையைத் தொலைத்தவன் 
இந்த வாரத்தில் 
வியாழக்கிழமையை தொலைத்துவிட்டான் அமர் போன வாரத்தில் 
இப்படித்தான் 
செவ்வாய்க்கிழமையைக் கெட்டுப்போக்கிவிட்டான் 
அதற்கு(ம்) முந்தைய வாரம் 
ஏதோ ஒரு நாள் (ஞாபகமில்லை)
எத்தனையோ நாள்களை 
இதுபோலத் தொலைத்திருக்கிறான்தான்

வியாழக்கிழமையைத் தொலைத்துவிட்டு
வெள்ளிக்கிழமையில் ஈடுகட்டமுடியாது
வேறு எந்த நாளிலும்கூட 
சரிசெய்ய இயலாது 
அன்று எவ்வளவு வேலைகள் 
நின்றுவிட்டன 
நித்ய பூஜை 
தவறிப்போயிற்று 
தென்முகக் கடவுளுக்கு மந்திரம் சொல்வது விடுபட்டுப்போயிற்று 
ஸ்ரீசோட்டாணிக்கரை பகவதித்தாயை பட்டினிபோடும்படி ஆயிற்று 
பல் தேய்க்கவில்லை 
குளிக்கவில்லை 
சாப்பிடவில்லை
தபால் பார்க்கவில்லை 
நல்லதண்ணீர் பிடித்துக் கொடுக்கவில்லை 
அடித்துப்போட்ட மாதிரி தூங்கியிருக்கிறான் 
அந்திப் பொழுதை 
அதிகாலையென மயங்கியிருக்கிறான் 

வியாழக்கிழமை நிச்சயம்
வருத்தப்பட்டிருக்கும் 
இன்றைக்காவது தெளிந்துவந்துவிட்டானே
என்று வெள்ளிக்கிழமை சந்தோஷப்பட்டிருக்கும் 
வரும் வாரம் 
என்ன கிழமையைத் தொலைக்கப்போகிறானோ 
தொலைத்தநாள்களிடம் மன்னிப்புக்கேட்டும் 
தீரவில்லை அமர்க்கு
நாள்களைத் தொலைப்பவனை 
யார்தான் காப்பாற்றுவது
--விக்ரமாதித்யன் 


பரிமேலழகர் உரை
மடி மடிக்கொண்டு ஒழுகும் பேதை பிறந்த குடி - விடத்தகுவதாய மடியைத் தன்னுள்ளே கொண்டு ஒழுகும் அறிவில்லாதான் பிறந்த குடி; தன்னினும் முந்து மடியும் - அவன் தன்னினும் முந்துற அழியும்.
(அழிவு தருவதனை அகத்தே கொண்டு ஒழுகுதலின் 'பேதை' என்றும்; அவனால் புறம் தரப்படுவதாகலின் 'குடி தன்னினும் முந்துற அழியும'¢ என்றும் கூறினார். ஆக்கத்திற் பிற்படினும் அழிவில் முற்படும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
நெஞ்சத்து மடியினாலே வினையின்கண் மடித்தலைச் செய்து ஒழுகாநின்ற அறிவிலி பிறந்தகுடி தனக்கு முன்பே கெடும்.

சோம்புடையார்க்கு உளதாகுங் குற்றம் என்னையென்றார்க்கு இது கூறப்பட்டது.

மு.வரதராசனார் உரை
அழிக்கும் இயல்புடைய சோம்பலைத் தன்னிடம் கொண்டு நடக்கும் அறிவவில்லாதவன் பிறந்த குடி அவனுக்கு முன் அழிந்துவிடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
விட்டுவிட வேண்டிய சோம்பலைத் தனக்குள்ளே கொண்டு வாழும் அறிவற்றவன் பிறந்த குடும்பம் அவனுக்கும் முன்பே அழிந்துவிடும்.