Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label Management_PublicSpeaking. Show all posts
Showing posts with label Management_PublicSpeaking. Show all posts

கண்ணொடு கண்இணை நோக்கொக்கின் வாய்ச்சொற்கள்

 

குறள் 1100
கண்ணொடு கண்இணை நோக்கொக்கின் வாய்ச்சொற்கள்
என்ன பயனும் இல
[காமத்துப்பால், களவியல், குறிப்பறிதல்]

பொருள் 
கண் -  விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

கண்ணொடு - கண்ணுடன் 

கண் -  விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

இணை - இசைவு; ஒப்பு இரட்டை உதவி கூந்தல் எல்லை இணைத்தொடை; (வி)சேர்; கூட்டு

நோக்கு - நோக்குதல் - பார்த்தல்; கருதுதல்; கவனித்தல்; திருத்துதல்; பாதுகாத்தல்; அருளுதல்; ஒத்தல்; ஒப்பிட்டுப்பார்த்தல்; படித்தல்; விரும்புதல்; கண்காணித்தல்.

ஒக்கின் - ஒக்குதல் - ஒத்திருக்கை; கொப்புளித்தல்; பிற்படவிடல்.

வாய்ச் - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

சொற்கள் - சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

என்ன - யாது; என்னபயன்; ஓர்உவமவுருபு.

பயனும் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

இல - இல்லை - illai   1. ille இல்லெ 2-3. ille, -(1)le இல்லெ, (-ல்)லெ 1. no (int.) 2. not (neg. v.) 3. isn't it? (with rising intonation); you know! (with falling intonation) tag marker  

முழுப்பொருள்
காதலர் ஒருவர் கண்ணின் பார்வைக்கு ஏற்றவாரு மற்றொருவரின் (அப்பார்வைக்கான) இசைவுக் கொண்ட கண் நோக்க ஒத்திருந்தால் அவர்கள் கண்களின் மூலம் பேச துவங்கிவிட்டார்கள் என்று அர்த்தம். அவர்களின் அகம் கண்களின் மூலமாக பேசுகிறது. அதன் பிறகு அவர்கள் வாய் மூலம் பேசினால் என்ன பேசாவிட்டால் என்ன? ஏனெனில் அவர்கள் வாய் சொற்களால் பேசி ஒரு பயனுமில்லை. 

கம்பன் இதையொட்டியே மிதிலைப்படலத்தில் (25) வரும், “கண்ணொடு கண்ணினை கௌவி ஒன்றை ஒன்றுண்ணவும்” வரிகளைச் சொன்னான் போலும்.

அதனால் தான் ”கண்ணும் கண்ணும் கொள்ளையடித்தால் காதல் என்று அர்த்தம்” என்று எழுதினானோ?

”சொல்லும் ஆடுப கண்ணி னாளே” (தொல்.களவு.23.ந.மேற்)
“தூதுசெய் கண்கள்கொண் டொன்று பேசித்
தூமொழி இசைகள் கொண்டொன்று நோக்கி” (திருவாய் 9,9,9)

“கூற்றம் போலுங் கொலைக்கண்ணி னாலன்றி
மாற்றம் பேசுகி லாளை” (கம்ப.எழுத்திப் 36)


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது) கண்ணொடு கண்இணை நோக்கு ஒக்கின் - காமத்திற்கு உரிய இருவருள் ஒருவர் கண்களோடு ஒருவர் கண்கள் நோக்கால் ஒக்குமாயின்; வாய்ச்சொற்கள் என்ன பயனும் இல - அவர் வாய்மை தோன்றச் சொல்லுகின்ற வாய்ச்சொற்கள் ஒரு பயனும் உடைய அல்ல. (நோக்கால் ஒத்தல்: காதல் நோக்கினவாதல். வாய்ச் சொற்கள்: மனத்தின்கண் இன்றி வாயளவில் தோன்றுகின்ற சொற்கள். இருவர் சொல்லும் கேட்டு உலகியல்மேல் வைத்துக் கூறியவாறு. இருவர் சொல்லுமாவன: அவள் புனங்காவல் மேலும், அவன் வேட்டத்தின் மேலும் சொல்லுவன. பயனில் சொற்களாகலின்,இவை கொள்ளப்படா என்பதாம். இவை புணர்தல் நிமித்தம்.).

மணக்குடவர் உரை
கண்களோடு கண்கள் காமக்குறிப்பினால் நோக்கும் நோக்கம் ஒக்குமாயின் வாயினாற் சொல்லுஞ் சொற்கள் ஒரு பயனுடையவல்ல. இது சார்தலுறுகின்ற தலைமகன் தன்னெஞ்சிற்குச் சொல்லியது.

மு.வரதராசனார் உரை
கண்களோடு கண்கள் நோக்காமல் ஒத்திருந்து அன்பு செய்யுமானால் வாய்ச் சொற்கள் என்ன பயனும் இல்லாமற் போகின்றன.

சாலமன் பாப்பையா உரை
காதலரில் ஒருவர் கண்ணோடு மற்றொருவர் கண்ணும் பார்வையால் பேசிவிட்டால் அதற்கு பிறகு வாய்ச் சொற்களால் ஒரு பயனும் இல்லை.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Body Language
Though Valluvar wrote this kural 1100, to refer to the body languagae of lovers, the message is applicable to body language of everyone. Establshing eye contact is important for all on all occasions. Lovers communicate through their eyes. When the eyes of lovers connect, the words they speak do not have any meaning,

When eyes with eyes commingle
What do words avail?

A person's eye are so powerful that they communicate a lot. When there is a connection of the eyes, the words spoken by the mouth do not have any value over the connection of the eyes.

In common practice, if we understand the language of eyes, we will get many clues to the thoughts of the other person. Eyes communicate passionately. Look people in the eyes. Practice the art of establishing eye contact with your audience. Your eyes are magnetic. They command attention and convince your listeners.

உளரெனினும் இல்லாரொடு ஒப்பர் களன்அஞ்சிக்

 

குறள் 730
உளரெனினும் இல்லாரொடு ஒப்பர் களன்அஞ்சிக்
கற்ற செலச்சொல்லா தார்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையஞ்சாமை]

பொருள்
உளர் - உடந்தை; உடையவர்; வாழ்கின்றோர்

எனினும் - என்றுசொல்லினும்; ஆனாலும்

இல்லாரொடு - இல்லார் - இல்லாதவர்

ஒப்பர்- ஒப்பு - பொருத்தம்; ஒருதன்மை; ஒப்புமை; உவமை; தகுதி; சமம்; இசைவு; அழகு; கவனம்; ஒப்பாரி; சாயல்; உடன்படுகை.

களன் - மருதநிலம்; இடம்; பொய்கை; ஒலி; கழுத்து; தொடர்பு; மயக்கம்.

அஞ்சிக் - அஞ்சுதல் - பயப்படுதல்

கற்ற - கற்கை - பயிலுதல்

செலச் - செறிவாக, மனம் உணரும் அளவிற்கு
சொல்லுவார் - உரைப்பவர், சொல்லுபவர், விளுக்குபவர்

சொல்லாதார் - சொல்லாதவகள்; உரைக்காதவர்கள்

முழுப்பொருள்
உளர் என்ற சொல்லுக்கு இரண்டு பொருள்களை எடுத்துக்கொள்ளாலாம். அப்படி எடுத்தால் பொருள் என்னவென்ற பார்க்கலாம்

1. உளர் - உடையது/(கல்விச்)செல்வம்; நூல்கள் பல கற்று/வாசித்து கல்விச்செல்வத்தை பெற்றிருந்தாலும் சான்றோர்கள் அறிஞர்கள் கூடியுள்ள அவையில் செறிவாக தெளிவாக நன்றாக பேச அஞ்சுபவர் கல்வி அறிவில்லாதவர் (கல்வியில் வறுமையானவர்க்கு) ஒப்பானவர்கள். ஏனெனில் கல்லாதவரும் கற்றவர் அவையில் பேச அஞ்சுவர். 

2. உளர் - உயிருடன் வாழ்தல்; நூல்கள் பல கற்று/வாசித்தும் சான்றோர்கள் அறிஞர்கள் கூடியுள்ள அவையில் செறிவாக தெளிவாக நன்றாக பேச அஞ்சுபவர் உயிர் இருந்தும் (உயிரோடு வாழ்ந்தாலும்) உயிரில்லாத பிணத்திற்கு சமம் என்று கடுமையாக கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். பிணங்கள் எதற்கும் பயனற்றது. துர்நாற்றம் வீசுவது. பிறருக்கு தீமைக்கொடுப்பது. அதுப்போலவே அரைகுறை கல்வியால் இவர்களும் தீமையைக்கொடுப்பார்கள் என்பதனால் கூட திருவள்ளுவர் கூறியிருப்பார். 

முன்பு கல்லாமை அதிகாரத்திலும் இதே கருத்தை ஓட்டி குறியிருந்தார் திருவள்ளுவர். “குறள் 406 உளரென்னும் மாத்திரையர் அல்லால் பயவாக் களரனையர் கல்லா தவர் (கல்லாமை அதிகாரம்)” . அதாவது கல்வி கல்லாதோர் உயிர் உடமில் ஒட்டிக்கொண்டுள்ள ஒரு மிக சாதாரணமான/ கேவலமான உடம்பு என்கிறார் திருவள்ளுவர். இவர்கள் எதற்கு ஒப்பாவர்கள் என்றால் பயனே தராத விளைச்சலே தராத களர் நிலத்திற்கு. கல்வி இல்லாதவர்கள் மற்றவர் யாருக்கும் எவ்வித பயனையும் தர மாட்டார்கள். [அத்தகைய நிலம் இவ்வுலகத்திற்கு பாரம் போன்றே இந்த மனிதர்களும் உலகிற்கு பாரம்]. அதனையே திருவள்ளுவர் கூறுகிறார். 

முன்பு, சொல்வன்மை அதிகாரத்தில், இக்குறள் போல் அதிகாரமாக(order) இல்லாது, சிறிது உறைப்புக் குறைவாகவே, தாம் கற்றதை நன்கு விரிவாக உரைக்கத் தெரியாதவர், மணமில்லா பூங்கொத்துக்குச் சமம் என்றார் வள்ளுவர் கீழ்வரும் குறளால்.
மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
களன் அஞ்சிக் கற்ற செலச் சொல்லாதார் - அவைக்களத்தை அஞ்சித் தாம் கற்றவற்றை அதற்கு ஏற்கச் சொல்ல மாட்டாதார்; உளர் எனினும் இல்லாரொடு ஒப்பர் - உயிர் வாழ்கின்றாராயினும் உலகத்தாரால் எண்ணப்படாமையின் இறந்தாரோடு ஒப்பர். (ஈண்டுக் 'களன'¢ என்றது ஆண்டிருந்தாரை. இவை ஐந்து பாட்டானும் அவைஅஞ்சுவாரது இழிவு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
உளராயினும் செத்தாரோடு ஒப்பார்: அவைக்களத்தை அஞ்சித் தாம் கற்றதனை அதற்கு இசையச் சொல்லமாட்டாதார். இது செத்தாரோடு ஒப்பரென்றது. இவை ஐந்தும் அவையஞ்சுதலான் வருங்குற்றம்கூறின.

மு.வரதராசனார் உரை
அவைக்களத்திற்கு அஞ்சித் தாம் கற்றவைகளைக் (கேட்பவர் மனத்தில்) பதியுமாறு சொல்ல முடியாதவர், உயிரோடு வாழ்ந்தலும் இறந்தவர்க்கு ஒப்பாவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவையைப் பார்த்துப் பயந்து, படித்தவற்றை அவைக்கு ஏற்பச் சொல்லத் தெரியாதவர், வாழ்ந்தாலும் வாழாதவர்க்குச் சமமே.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Fear of speaking 
Valluvar uses a simile in Kural 730 to stress the importance of fearless speaking. If a person possesses supreme knowledge and possesses fear to present his knowledge to the learned audience, he is similar to a person who is dead. 

Those who thorough stage-fright keep 
their learning to themselves 

Though living, are dead. A dead person’s knowledge is of no use to anyone. Similarly, a fearful person’s knowledge is not useful to anyone. A person who does not speak confidently and convincingly in public is in no way different from a person who cannot speak. Though the person who cannot speak is physically alive, he is mentally dead.

கல்லா தவரின் கடையென்ப கற்றறிந்தும்

 

குறள் 729
கல்லா தவரின் கடையென்ப கற்றறிந்தும்
நல்லா ரவையஞ்சு வார்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையஞ்சாமை]

பொருள்
கல்லாதவரின் - கற்காதவர் (கற்காதவராக இருப்பினும்),  நெறிநூல்கள் கல்லாதவர்

கடை - முடிவு; இடம்; எல்லை; அங்காடி; கீழ்மை; தாழ்ந்தோன்; வாயில்; புறவாயில்; பக்கம்; பணிப்பூட்டு; காம்பு; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஏழனுருபு; பின்; கீழ்; சோர்வு; வழி; பெண்குறி.

என்ப - என்பார்கள்; எனறுசொல்லப்படுவன; என்றுசொல்லுவர்; ஓர்அசைச்சொல்.

கற்று கற்கை; படித்தல்; நூல்கள் பயின்று

அறிந்தும் - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

நல்லார் - நற்குணமுடையோர்; பெரியோர்; கற்றார்; மகளிர்

அவை  - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

அஞ்சுதல் -  பயப்படுதல்

அஞ்சுவார் - பயப்படுவார்; அச்சம் கொள்வார் 

முழுப்பொருள் 
நூல்கள் கற்றிருந்தும் கல்வி பயின்ற கற்றோர்கள் (என சொல்லிக்கொள்வோர்), கற்றோர்கள் சான்றோர்கள் அறிஞர்கள் கூடியுள்ள அவையில் பேச / உரைக்க அஞ்சினால் (கற்றதனால் என்னபயன்? என்பது மட்டும் இன்றி) அவர்கள் கல்லாதவர்களை காட்டிலும் கீழானவர்கள். 

ஏனெனில் கல்லாதவர்கள் எதனையும் கற்கவில்லை ஆதலால் கற்றபிக்கும் ஆசிரியரின் நேரத்தை அவர்கள் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. ஆனால் கற்கும் ஒருவர் ஆசிரியரின் நேரத்தை எடுத்துக்கொள்கிறார் தனது நேரத்தையும் செலவிடுகிறார். ஆனால் சரிவர கற்காததனால் நன்றாக பேச முடியாமல் அவையை அஞ்சுகிறார். ஆதலால் தனது நேரத்தையும் பிறர் நேரத்தையும் வீண் செய்தலால் அவர் கல்லாதவரைவிடவும் கீழானவர். தானும் கல்வியால் பயன்பெறாது பிறருக்கும் பயனில்லாமல் இருப்பதால் அவர் கல்வித்துன்பம் எய்தி நிற்பதால் (துன்பத்தை சுமப்பதால்) கல்லாதவரைவிடவும் கீழானவர். மேலும் கற்காதவர் முன்னிலையில் கற்றவர்களின் மானத்தை வாங்குகிறார். அதனாலும் கீழானவர்.  

கற்றிருந்தும் கற்றோர் அவையில் பேசுதற்கு அஞ்சுபவரை கோழைகளென்றும், அவர்களின் அறிவு வீரமில்லா பேடியின் கை வாளென்றும் கூறி, பின்னர் அவர்கள் கற்ற கல்வியால் பயன் யாதென்று வினவி, இக்குறளில் அவர்கள் கல்லாத மூடரைவிட கீழானவர் என்று சொல்லி அவைக்கஞ்சாமையை வலிமையாகச் சொல்லுகிறார் வள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”கழறும் அவைஅஞ்சான் கல்வி இனிதே” (இனியவை 13)

பரிமேலழகர் உரை
கற்று அறிந்தும் நல்லார் அவை அஞ்சுவார் - நூல்களைக் கற்றுவைத்தும், அவற்றால் பயனறிந்து வைத்தும், நல்லார் இருந்த அவையினை அஞ்சி ஆண்டுச் சொல்லாதாரை; கல்லாதவரின் கடை என்ப - உலகத்தார் கல்லாதவரினும் கடையர் என்று சொல்லுவர். (அக்கல்வி அறிவுகளால் பயன் தாமும் எய்தாது பிறரை எய்துவிப்பதும் செய்யாது, கல்வித்துன்பமே எய்தி நிற்றலின், 'கல்லாதவரின் கடை' என உலகம் பழிக்கும் என்பதாம்.). 

மணக்குடவர் உரை
கல்லாதவரினும் கடையரென்று சொல்லப்படுவர்; உலகநூல் கற்றறிந்துவைத்தும் நல்லாரிருந்த அவையின்கண் சொல்லுதலஞ்சுவார். இது கல்லாதவரினும் இகழப்படுவரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
நூல்களைக் கற்றிந்த போதிலும் நல்ல அறிஞரின் அவைக்கு அஞ்சுகின்றவர், கல்லாதவரை விடக் கடைப்பட்டவர் என்று கூறுவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நூல்களைக் கற்றும் அவற்றின் பயனை அறிந்தும், நல்லவர் கூடிய அவையைக் கண்டு பயந்து அங்கே செல்லாதவர், படிக்காதவரைவிடக் கீழானவர் என்று சொல்லுவர்.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Fear of speaking 
Even if a person has learned, according to Kural 729, from many books and other resources, but afraid of speaking in the presence of educated and wise people, he will be considered less educated than people who are not educated.

The world will rate the tongue-tied scholar 
As worse than the ignorant. 

Thorough or proper learning for a person is gaining the ability to put across his views convincingly and courageously in the presence of educated people. 

பல்லவை கற்றும் பயமிலரே நல்லவையுள்


குறள் 728
பல்லவை கற்றும் பயமிலரே நல்லவையுள்
நன்கு செலச்சொல்லா தார்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையஞ்சாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பல்லவை - பலபொருள்; இழிவானபொருள்; இழிவு.

கற்றும் - கற்கை , படித்தல், நூல்கள் பயின்று

பயம் - அச்சம்; அச்சச்சுவை; வாவி; அமுதம்; பால்; நீர்; பலன்; வினைப்பயன்; பழம்; இன்பம்; அரசிறை; தன்மை.

இலரே - இல்லாதவர்கள்; மக்கள் இல்லை 

நல் - நல்ல; வறுமை; நல்ல - நன்மையான; மிக்க; கடுமையான.

அவை மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

நன்கு - அழகு; மிகுதி; நல்லது; நலம்; நிலைபேறு; நன்னிமித்தம்; மகிழ்ச்சி; மிகவும்; இதம்.

செலச் - செறிவாக, மனம் உணரும் அளவிற்கு
சொல்லுவார் - உரைப்பவர், சொல்லுபவர், விளுக்குபவர்

சொல்லாதார் - சொல்லாதவர்கள்

முழுப்பொருள் 
பலநூல்கள் கற்றும் நல்லவர்களும் அறிஞர்களும் சான்றோர்களும் கூடியுள்ள அவைதனில் தான் செறிவாக தெளிவுடன் உரைக்கத் தெரியாதவர்கள் பலநூல் வாசித்தும் பயனில்லை. அவர்களாலும் பயனில்லை. 

ஏன் பயனில்லை? 
ஏனெனில் நூல்களை தெளிவாக கற்றிருந்தால் அவையில் உரைக்க தன்னம்பிக்கை இருக்கும். நூல்களை கசடற கற்காத பொழுது நூல்களை கூறுபவற்றை உணராத பொழுதே தன்னம்பிக்கை குறைவாக இருக்கும். அல்லது தன்னம்பிக்கை இருப்பினும் நூல்களை சரிவர கற்கவில்லை என்றால் அவையில் நன்றாக உரைக்கமுடியாமல் சான்றோர்களின் கேள்விக்கு பதில் சொல்லமுடியாமல் சிறுமைபடுவர். ஆதலால் சரியாக அவையில் நன்றாக பேச முடியாததற்கு காரணம் நூல்களை சரிவர கற்காதது, தான் கற்றவற்றில் உறுதியாக இல்லாதது. ஆதலால் பல நூல்களை வெறுமென வாசித்து (வாசிப்பதால்) ஒரு பயனுமில்லை.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நல்லவையுள் நன்கு செலச் சொல்லாதார் - நல்லார் இருந்த அவைக்கண் நல்ல சொற்பொருள்களைத் தம் அச்சத்தான் அவர்க்கு ஏற்கச் சொல்லமாட்டாதார்; பல்லவை கற்றும் பயம் இலரே - பல நூல்களைக் கற்றாராயினும் உலகிற்குப் பயன்படுதல் இலர். (அறிவார் முன் சொல்லாமையின் கல்வியுண்மை அறிவாரில்லை என்பதாம். இனிப் 'பயமிலர்' என்பதற்கு, 'கல்விப் பயனுடையரல்லர்' என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை
பலநூல்களைக் கற்றாலும் ஒருபயனில்லாதவரே: நல்லவையின்கண் நன்றாக அவர்க்கு ஏற்கச் சொல்ல மாட்டாதார். இஃது அவையஞ்சுவார் கற்றகல்வி பிறர்க்குப் பயன்படாதென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
நல்ல அறிஞரின் அவையில் நல்லப் பொருளைக் கேட்பவர் மனதில் பதியுமாறு சொல்ல முடியாதவர், பல நூல்களைக் கற்றாலும் பயன் இல்லாதவரே.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்லனவற்றை நல்லவர் கூடிய அவையில் அவர் மனங் கொள்ளச் சொல்லத் தெரியாதவர், பலதுறை நூல்களைக் கற்றிருந்தாலும் உலகிற்குப் பயன்படாதவரே.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Fear of speaking 
Similar to Kural 727, Kural 728 also houses a simile. Though a person has read a lot, is considered learned but fearful and cannot put across his ideas and thoughts impressively in the assembly of learned and wise people, his knowledge is similar to a person who has fear in the middle of a battlefield. Therefore, a learned person’s responsibility is to connect fearlessly with his listeners and inspire them to action.

They are useless however learned
Who cannot impress the wise.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A person can read and learn hundreds and hundreds of books, magazines, materials.  However, great learning might serve no purpose when one shy's away (due to fear) from speaking compellingly / convincingly / confidently to a good learned audience. 

Some of the reasons why one has fear of public speaking is 1) Not learnt the subject deeply 2) Not prepared and practiced 3) Not having courage 4)  Not having practice of talking to a learned audience 5) Learning without clarifying doubts.

Questions that I ask to the kid
A learned person is not able to speak in front of a learned audience. Explain more.

விரைந்து தொழில்கேட்கும் ஞாலம் நிரந்தினிது



குறள் 648
விரைந்து தொழில்கேட்கும் ஞாலம் நிரந்தினிது
சொல்லுதல் வல்லார்ப் பெறின் 
[பொருட்பால், அமைச்சியல், சொல்வன்மை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்  
விரைந்து - மிக விரைவாக; விரைவு - வேகம்; வெம்மை; போற்றுகை; வேண்டுதல்.

தொழில் - செயல்; அலுவல்; தந்திரம்; பெருமை; வினைச்சொல்; ஏவல்; திறமை; களவு.

கேட்கும் - கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்.

ஞாலம் - உலகம், பூமி, நிலம்; உயர்ந்தோர்; மாயவித்தை.

நிரந்து - நிரத்தல் - பரத்தல்; நிரம்புதல்; கலத்தல்; சமாதானப்படுதல்; ஒழுங்குசெய்தல்; நெருங்குதல்; போதியதாதல்; சமபங்கிட்டுஅளித்தல்.

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்

வல்லார்ப் - வலிமையுடையவர்; திறமையுள்ளவர்; வலுக்குறைந்தோர்; திறமையில்லாதவர்.

பெறின் -  பெறுதல் - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.

முழுப்பொருள் 
இவ்வுலகம் யார் கூறுவதை விரைந்து ஏற்றுக்கொள்ளும்? 
யார் ஒருவர் தான் கூறும் கருத்துக்களை ஒழுங்கப்பட ஒரு வடிவம் கொடுத்து தொகுத்து செறிவாக இனிய வார்த்தைகளால் பிறருக்கு சீராக எடுத்துக்கூறும் திறமை பெற்றுள்ளாரோ அவர் கூறுபவவற்றை இவ்வுலகம் தாமதம் செய்யாது கேட்டு ஏற்றுக்கொண்டு நிறைவேற்றும். ஒழுங்கற்ற பேச்சோ எழுத்தா மிக விரைவில் சலிப்படையச்செய்யும். தொடர்ந்து கேட்கவோ எழுதவோ மாட்டர்.

ஒருவன் சொற்களை ஒழுங்குப்பட தொகுத்தல் என்பது அவ்வளவு எளிதான காரியம் அல்ல. அதற்கு ஆழ்ந்த அறிவும் தெளிவும் மிக அவசியம். நான் அமேசான் (Amazon) நிறுவனத்தில் ஒரு மூத்த மேலாளராக சில காலம் பணிப்புரிந்தேன். அப்பொழுது எந்த ஒரு திட்டம், அறிக்கை, மாதாந்திர அறிக்கை, காலாண்டு அறிக்கை, ஆண்டு திட்டம், ஆண்டு குறிக்கோள்கள், ஆண்டில் வணிகத்தின் விமர்சனம், என்று எதுவாக இருப்பினும் அதனை இரண்டு முதல் ஆறு பக்கங்களுக்குள் எழுத வேண்டும். புள்ளிகள் (Bullet Points) கொண்ட வரிசை முறைக்கூட கூடாது. காட்சி வடிவில் இருக்கும் presentationங்கள் வெளிப்படையாக தடைசெய்யபட்டுள்ளது. ஏன் எழுத்தில் வடிவில் அறிக்கை வடிவில் மட்டும் தான் என்று கேட்டால் அதற்கு பதில், வார்த்தைகளால் எழுதுவது மிக கடினம். அதற்கு நிறைய தகவல்களும் தெளிவும் ஒழுங்கும் தேவை. உழைக்காமல் அது சாத்தியமாகாது. நன்றாக  ஆராய்ந்து தெளிவுடன் எழுதுவோரின் திட்டங்கள் விரைவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும். அதுவே அரைகுறையாக எழுதுவோரின் அறிக்கைகள் தயவு தாட்சியினியம் இன்றி கிழித்து தொங்கவிடப்படும். 

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
தொழில் நிரந்து இனிது சொல்லுதல் வல்லார்ப்பெறின் - சொல்லப்படும் காரியங்களை நிரல்படக் கோத்து இனிதாகச் சொல்லுதல் வல்லாரைப் பெறின்; ஞாலம் விரைந்து கேட்கும் - உலகம் அவற்றை விரைந்து ஏற்றுக்கொள்ளும். (தொழில் - சாதியொருமை. நிரல்படக் கோத்தல் - முன் சொல்வனவும் பின் சொல்வனவும் அறிந்து அம்முறையே வைத்தல். இனிதாதல் - கேட்டார்க்கு இன்பம் பயத்தல். 'சொல்லுதல் வல்லான் நூறாயிரவருள் ஒருவன்', என்ற வடமொழி பற்றி, 'பெறின்' என்றார். ஈண்டும் 'கேட்டல்' ஏற்றுக் கோடல். இவை இரண்டு பாட்டானும் அவ்வாற்றால் சொல்லுதல் வல்லாரது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இனிதாகச் சொல்ல வல்லாரைப் பெற்றாராயின் உலகத்தார் மேவி விரைந்து சென்று செய்யுந் தொழில் யாது என்று கேட்பர். இது சொற்களைச் சொல்லின் இனிதாகச் சொல்லவேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
கருத்துக்களை ஒழுங்காகக் கோர்த்து இனியாக சொல்ல வல்லவரைப் பெற்றால், உலகம் விரைந்து அவருடைய ஏவலைக் கேட்டு நடக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
சொல்லும் செய்திகளை வரிசைபடக் கோத்து இனிதாகச் சொல்லும் ஆற்றலை உடையவர் என்றால், அவர் சொல்வனவற்றை உலகம் விரைந்து ஏற்றுக் கொள்ளும்.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Ruling the world

The world eagerly listens to business knowledge, accepts, and acts according to the counsel of a speaker who gathers his thoughts, arranges them logically – well organized – and articulates politely and pleasantly to his listeners. The world is longing for the counsel of a person who has knowledge and can put across his views according to the needs of the people, suggests Kural 648.

The world will run and listen to a speech 
Sweet and well-set. 

A person with those qualities becomes the leader of the masses.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
The world will promptly pay attention to those who can speak coherently (well organized/structured, logical, reasonable) and pleasingly.  When soemone speaks without a structure, it would be difficult for the listener to connect or comprehend what the person is talking. Hence, structure is very important. When someone is not speaking pleasantly, the people listening will not find it respectful and will find it annoying. There is no reason why someone should tolerate or listen to unpleasant talks. Moreover, when someone is talking unpleasant or hatredly, the mind will focus on giving reaction rather than really listening. 

Questions that I ask to the kid
Whom would the world instantly pay attention to?

வேட்பத்தாஞ் சொல்லிப் பிறர்சொல் பயன்கோடல்

 

குறள் 646
வேட்பத்தாஞ் சொல்லிப் பிறர்சொல் பயன்கோடல்
மாட்சியின் மாசற்றார் கோள்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், சொல்வன்மை]

பொருள்  
வேட்பத் - வேட்பு - விருப்பம்
வேட்கை - பற்றுள்ளம்; காமவிருப்பம்

தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை.

சொல்லி - சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்

பிறர்  - அயலார், அன்னியர்

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

கோடல் - கொள்ளுகை; பாடம்கேட்கை; மனத்துக்கொள்ளுகை; வளைவு; முறித்தல்; வெண்காந்தள்.

மாட்சியின் - மாட்சி - பெருமை; விளக்கம்; இயல்பு; அழகு

மாசு - அழுக்கு; குற்றம்; மறு; மாறுபாடு; கருமை; இருள்; மேகம்; பாவம்; தீமை; தூளி; புழுதி; புன்மை; பால்வீதிமண்டலம்; மெய்ம்மலம்; நஞ்சுக்கொடி; பித்தநீர்; கோழை; கண்ணின்காசபடலம்; வலைவடம்; குழப்பினமா.

அற்றார் - இல்லாதவர்; பொருள்இல்லாதவர்; முனிவர்; 

கோள் - கொள்ளுகை, துணிவு; மதிப்பு; வலிமை; அனுபவம்; புறங்கூறுதல்; பொய்; இடையூறு; தீமை; கொலை; பாம்பு; நஞ்சு; இராகு; கோள்; மேகம்; ஒளி; பரிவேடம்; குலை; இயற்கை; காவட்டம்புல்; கொழு; முன்னிலைப்பன்மைவிகுதி.

முழுப்பொருள் 
நாம் பிறரிடம் பேசும்பொழுது மற்றவர் அதை விரும்பி கேட்குமளவிற்கு நமது பேச்சு (சுவாரஸ்யமாகவும் செறிவாகவும் நம்பிக்கையூட்டுவதாகவும்) இருத்தல் வேண்டும். நமது பேச்சு பிறருக்கு சலிக்கவோ, அயர்ச்சி உண்டுப்பன்னவோ, முகசுலிப்போ ஏற்படுத்தக்கூடாது. நாம் எப்படி பேசும் பொழுது பிறர் விரும்பி கேட்கவேண்டும் என்று நினைக்கிறோமோ அதுப்போல பிறர் நம்மிடம் உரையாடும் பொழுது அவர்கள் சொல்வதில் உள்ளவற்றில் (குறள்: குணம் நாடி குற்றம் நாடி அவற்றுள் மிக நாடி மிக்க கொளல்) பயனை நாடி அவற்றை மனதிலும் நினைவிலும் கொள்ள வேண்டும். அவர்கள் பேசுவதில் தவறு ஏதாவது இருப்பின் அவற்றை பெரிதுப்படுத்தக்கூடாது. (குறைந்தது அதனை தனியே கூறவேண்டும். முகத்திற்கு நேரே கூறி அடுத்தவரை சங்கடப்படுத்தகூடாது ஏனெனில் அது அவர்களின் பேசும் தன்னம்பிக்கையை குலைக்கும். திருத்தப்படவேண்டிய குற்றம் என்றால் தனியே செய்க). சில கருத்துக்களில் உடன்பாடு இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் அவற்றில் சிக்கிக்கொண்டு மற்றவற்றை இழக்கக்கூடாது.

இவ்வாறு தானும் பிறர் விரும்பும்படியாக நன்றாக பேசி, பிறர் சொல்வதையும் செவிகொடுத்து கேட்டு அவற்றில் நல்லவற்றை எடுத்துக்கொள்ளும் பண்பை உடையவர் மாசு அற்ற மாட்சியினை (மாண்பினை, பண்பினை) உடைய சிறப்பு பெற்றவ ஆவார்.

ஏற்கனவே இக்குறளின் கருத்தையே அறிவுடைமை அதிகாரத்தில், “எண்பொருள வாகச் செலச்சொல்லித் தான்பிறர்வாய் நுண்பொருள் காண்ப தறிவு” என்ற குறளிலும் வள்ளுவர் சொல்லியிருப்பது நினைவுகூறத் தக்கது. அக்குறளின் கருத்தை வேறு சொற்களில் கூறுவதே இக்குறள். இதே கருத்தைக் கூறும் பழமொழிப் பாடலொன்று (4) உண்டு. அது, “கேட்பாரை நாடி, கிளக்கப்படும் பொருட்கண் வேட்கை அறிந்து, உரைப்பார், வித்தகர்”

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
வேட்பத் தாம் சொல்லிப் பிறர் சொற்பயன் கோடல் - பிறர்க்குத் தாம் சொல்லுங்கால் அவர் பின்னும் கேட்டலை விரும்புமாறு சொல்லி, அவர் தமக்குச் சொல்லுங்கால் அச்சொல்லின் பயனைக் கொண்டொழிதல்; மாட்சியின் மாசு அற்றார் கோள் - அமைச்சியலுள் குற்றம் அற்றாரது துணிபு. (பிறர் சொற்களுள் குற்றமுளவாயினும், அவை நோக்கி இகழார் என்பதாம். வல்லாரை இகழ்தல் வல்லுநர்க்குத் தகுதி இன்மையின், இதுவும் உடன் கூறினார். இவை மூன்று பாட்டானும் அதனைச் சொல்லுமாறு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தாம் சொல்லுங்கால் பிறர் விரும்புமாறு சொல்லிப் பிறர் சொல்லுங்கால் அச்சொல்லின் பயனைத் தெரிந்து கொள்ளுதல் மாட்சிமையிற் குற்ற மற்றாரது கோட்பாடு. இது நயம்படக் கூறுதலே யன்றி, பிறர் சொல்லுஞ் சொல்லறிந்தும் சொல்லல் வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பிறர் விரும்பும் படியாகத் தாம் சொல்லின் பிறர் சொல்லும் போது அச் சொல்லின் பயனை ஆராய்ந்து கொள்ளுதல் மாசற்ற சிறப்புடையவரின் கொள்கையாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பிறரிடம் பேசும்போது அவர் திரும்பவும் நம் பேச்சைக் கேட்க விரும்புமாறு பேச்சு; மற்றவர் பேச்சைக் கேட்கும் போது அவரது சொற்குற்றம் பரவாமல் பொருளை மட்டுமே பார்க்க; இதுவே மனக்குற்றம் அற்றவர்களின் சிறந்த கொள்கை.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Counseling 

A faultless or blemish less speaker is the one who speaks to make others understand and accept the merit in what he says. He must also listen to what others say, understand, interpret, and gain from their contributions, counsels Kural 646.

To persuade and gain by what others say 
Mark good counsellers.

A great speaker is an expert in looking at the merits of others’ views. Indeed, these qualities are needed to be a competent counselor.

பகையகத்துப் பேடிகை ஒள்வாள் அவையகத்து

குறள் 727
பகையகத்துப் பேடிகை ஒள்வாள் அவையகத்து
அஞ்சு மவன்கற்ற நூல்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையஞ்சாமை]

பொருள் 
பகை - எதிர்ப்பு; பகைவன்; மாறுபாடு; வெறுப்பு; தீங்கு; காண்க:பகைநரம்பு; வேற்றரசருடன்பகைகொள்ளுகை; கோளின்பகைவீடு; காமகுரோதம்முதலியஉட்பகை.

கத்துப் - அகம்  - உள்ளம், இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

பேடி - பெண்தன்மைமிகுந்தஅலி; வீரியமின்மை; நடுவிரல்; அச்சம்.

கை - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(க்+ஐ); கரம்; யானைத்துதிக்கை; கதிர்; செங்கல்முதலியவற்றைஎண்ணும்ஒரளவு; அபிநயக்கை; பக்கம்; கட்சி; கைமரம்; இரயில்கைகாட்டி; சட்டையின்கை; கைப்பிடி; விசிறிக்காம்பு; சிறகு; படையுறுப்பு; சேனை; இடம்; கைப்பொருள்; செய்யத்தக்கது; ஒப்பனை; ஆற்றல்; கையளவு; ஆள்; சிறுமை; உலகவொழுக்கம்; ஒழுங்கு; தங்கை; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஒருதமிழ்முன்னொட்டு; குற்றம்.

ஒள் - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(க்+ஐ); கரம்; யானைத்துதிக்கை; கதிர்; செங்கல்முதலியவற்றைஎண்ணும்ஒரளவு; அபிநயக்கை; பக்கம்; கட்சி; கைமரம்; இரயில்கைகாட்டி; சட்டையின்கை; கைப்பிடி; விசிறிக்காம்பு; சிறகு; படையுறுப்பு; சேனை; இடம்; கைப்பொருள்; செய்யத்தக்கது; ஒப்பனை; ஆற்றல்; கையளவு; ஆள்; சிறுமை; உலகவொழுக்கம்; ஒழுங்கு; தங்கை; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஒருதமிழ்முன்னொட்டு; குற்றம்.

வாள் - ஒளி; கத்தி; கத்தரிகை; கூர்மை; ஈர்வாள்; விளக்கம்; புகழ்; கொல்லுகை; கலப்பை; உழுபடையின்கொழு; கயிறு; நீர்; கச்சு.

அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

அகத்து - அகம் - இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

அஞ்சும் - அஞ்சுதல் - பயப்படுதல்.

அவன்  - ஆண்பால்சுட்டுப்பெயர்

கற்ற - படித்தல்

நூல் - பஞ்சிநூல்; பூணூல்; மங்கலநாண்; எற்றுநூல்; ஆண்குறியிலுள்ளநரம்பு; ஆண்குறி; ஆயுதவகை; சாத்திரம்; ஆகமம்; ஒருநாடகநூல்; ஆலோசனை.

முழுப்பொருள் 
நாட்டில் பல போர் பயிற்சிகள் பெற்றும் பகைவர் முன்னே போரிட அச்சம் கொள்பவனின் கையில் வாள் இருந்தும்பயனில்லை. அவ்வாளை பயன்படுத்த வேண்டிய நேரத்தில் பயன்படுத்த தெரியாதவனிடம் இருந்தால் அதற்கு பயனுமில்லை சிறுமையும் அடைகிறது. அத்தகையவன் கோழை. 

அதுப்போல பல நூல்கள் கற்றும் சான்றோர் கூடியுள்ள அவையினில் பேச பயப்படுவானென்றால் அவனால் அவன் கற்ற நூல்களுக்கும் சிறுமை அவன் கற்றவற்றால் ஒரு பயனும் இல்லை.  ஏனெனில் தேவையான நேரத்தில் பயன்படுத்தவேண்டியதே கல்வி. இல்லையேல் அதனால் பயன் என்ன? அத்தகையவன் அறிவிலி.

அவையில் அஞ்சாது பேசுபவன் உண்மையான அறிவுடையவன்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
“நல்லவை கண்டக்கால் நாச்சுருட்டி நன்றுணராப்
புல்லவையுள் தன்மைப் புகழ்ந்துரைத்தல் - புல்லார்
புடைத்தறுகண் அஞ்சுவான் இல்லுள்வில் லேற்றி
இடைக்கலத் தெய்து விடல்” (பழமொழி 249

பரிமேலழகர் உரை:
பகையத்துப் பேடி கை ஓள்வாள் - எறியப்படும் பகை நடுவண் அதனை அஞ்சும் பேடி பிடித்த கூர்வாளை ஒக்கும்; அவையகத்து அஞ்சுமவன் கற்ற நூல் - சொல்லப்படும் அவை நடுவண் அதனை அஞ்சுமவன் கற்ற நூல். (பேடி : பெண் இயல்பு மிக்கு ஆண் இயல்பும் உடையவள்.களமும் வாய்த்துத் தானும் நன்றாய் இருந்ததேயாயினும் பிடித்தவள் குற்றத்தால் வாள் சிறப்பின்றாயினாற் போல, அவையும் வாய்த்துத் தானும் நன்றாய் இருந்ததேயாயினும், கற்றவன் குற்றத்தால் நூல் சிறப்பின்றா யிற்று.) .

மணக்குடவர் உரை
பகையின்கண் அஞ்சுமவன் பிடித்த கூர்வாள் போலும், அவையின்கண் அஞ்சுமவன் கற்றநூலும்.மேல் பயனில்லை யென்றார் இங்குப் பயனில்லாதவாறு காட்டினார்.

மு.வரதராசனார் உரை:
அவையினிடத்தில் அஞ்சுகின்றவன் கற்ற நூல், பகைவரின் போர்க்களத்தில் அஞ்சுகின்ற பேடியின் கையில் உள்ள கூர்மையான வாள் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை:
கற்றவர் கூடிய அவையில் பேசப் பயப்படுபவன் கற்ற நூல், பகைமுன்னே நடுங்கும் பேடியின் கையில் இருக்கும் வாளுக்குச் சமம்.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Fear of speaking 
Two Kurals deal with the damages caused by fear of speaking in front of an audience and the relevance to overcome that fear. Many research works have shown that stage fear/fright or fear of speaking in public is the second or third common fear among people. Many highly educated people are afraid of speaking in public. Even professional speakers experience fear at the beginning of their speeches. But, they are extremely confident that they know how to camouflage their fear tactfully so that their audience cannot see their fear. Their fear is not visible to their audience. Valluvar uses a smile in Kural 727 to communicate his message on fearless speaking.

The learning of the tongue-tied 
Is a sword in a poltroon’s hand. 

A person who is equipped with knowledge but possesses fear of speaking in public is similar to a fearful person who is holding a sword in the battlefield. That person cannot wield his weapon as he is afraid of his enemies. Though the weapon is in his hand, that is not handy to him. Similarly, if a speaker has fear of his audience, his knowledge alone cannot help him to speak.

திறனறிந்து சொல்லுக சொல்லை அறனும்

குறள் 644
திறனறிந்து சொல்லுக சொல்லை அறனும்
பொருளும் அதனினூஉங்கு இல்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், சொல்வன்மை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்  
திறன் - திறம் - கூறுபாடு; வகை; சார்பு; மிகுதி; கூட்டம்; நிலைபெறுதல்; வலிமை; திறமை; மேன்மை; கற்பு; நேர்மைமருத்துவத்தொழில்; வழி; வரலாறு; குலம்; ஒழுக்கம்; கூட்டம்; ஆடு80, பசு80, எருமை80கூடினகூற்றம்; கோட்பாடு; விரகு; உபாயம்; ஐந்துசுரமுள்ளஇசை; பாதி; உடம்பு; வேடம்; இயல்பு; செய்தி; காரணம்; பேறு.

அறிந்து  - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

சொல்லுக - சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்.

சொல்லை - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

அறனும் - அறம் - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.

பொருளும் - பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

அதனின் - அதை விட 

ஊங்கு - சிறந்தது; மிகுதி; முன்; உவ்விடம்; விசேடம்.

இல் - இல்லை 

முழுப்பொருள் 
ஒரு சொல்லின் திறன் அதாவது பொருள் வலிமை மேன்மை கூறுபாடு இயல்பு அறிந்து அச்சொல் கூறப்படும் இடம் காலம் மக்கள் ஆகியோரையும் அறிந்து அச்சொல்லின் விளைவுகள் அறிந்து அச்சொல்லை சொல்ல /பேச வேண்டும். அதுப்போல சிறந்த அறம் (ஞானம், கடமை), பொருள் (அறிவு, பயன், செல்வம், தலைமை, ஆக்கம்) வேறு ஏதுமில்லை. இது எழுத்துக்கும் பொருந்தும். 

தவறான சொற்களை பயன்படுத்தினால் செயல் கெட்டுப்போகும், மனஉளைச்சல்கள் பிறக்கும், வஞ்சம் உருவாகும்,  உறவுகள் முறியும், போர்கள் ஏற்படும். ஆதலால் தவறான சொற்களை தவறான இடத்தில தவறான விதத்தில் பயன்படுத்தாதே. சொல் எண்ணிப் பேசு.

ஒப்புமை
“..............திறனன்று மொழியினும்
வறிது பெயர்குந ரல்வர்” (புறநா 124:2-3)

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
சொல்லைத் திறன் அறிந்து சொல்லுக - அப்பெற்றித்தாய சொல்லை, அமைச்சர் தம்முடையவும், கேட்பாருடையவுமாய திறங்களை அறிந்து சொல்லுக; அதனின் ஊங்கு அறனும் பொருளும் இல் - அங்ஙனம் சொல்லுதற்கு மேற்பட்ட அறனும் பொருளும் இல்லையாகலான். (அத்திறங்களாவன: குடிப்பிறப்பு , கல்வி, ஒழுக்கம், செல்வம், உருவம், பருவம் என்பவற்றான் வரும் தகுதி வேறுபாடுகள். அவற்றை அறிந்து சொல்லுதலாவது, அவற்றால் தமக்கும் அவர்க்கும் உளவாய ஏற்றத்தாழ்வுகளை அறிந்து அவ்வம் மரபாற் சொல்லுதல். அஃது உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகலையும் இனிமையையும் பயத்தலின் அறனாயிற்று. தம் காரியம் முடித்தலின் பொருளாயிற்று. அறனும் பொருளும் எனக் காரணத்தைக் காரியமாக்கிக் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை
சொல்லைச் சொல்லுந் திறனறிந்து சொல்லுக; அதனின் மேம்பட்ட அறனும் பொருளும் இல்லை. தாமறியவே புறங்கூறாமையும் பயனில சொல்லாமையும் பொய்கூறாமையும் உளவாம்: ஆதலான் அறனாயிற்று; அரசன் மாட்டும் ஏனையோர்மட்டும் தகுதியறிந்து சொல்லுதலான் பொருளாயிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
சொல்லின் திறத்தை அறிந்து சொல்லை வழங்க வேண்டும், அத் தகைய சொல்வன்மையை விடச் சிறந்த அறமும் பொருளும் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எவரிடம் பேசகிறோமோ அவர் குடிப்பிறப்பு, கல்வி, ஒழுக்கம், செல்வம், தோற்றம், வயது ஆகிய தகுதிகளை அறிந்து பேச்சு; அப்படிப் பேசுவதைவிட உயர்ந்த அறமும் பொருளும் வேறு இல்லை.

Thirukkural - Management - Public Speaking - Audience Analysis
An audience is similar to the road on which we drive our vehicles. The condition of the road decides the speed of a vehicle and the comfort of driving. Similarly, the level of the audience influences the flow of a presentation and the accomplishment of objectives. The profile of the audience influences our speeches. Profile includes their age, gender, number, experience, education, exposure, and expertise. 

Selecting and speaking words and concepts that match with the understanding ability of the listeners is the best virtue and wealth of all according to Kural 644.

The most essential quality for a speaker is to study the level of comprehension of the listeners. This will help him customize his speech to suit the requirements. If our listeners cannot understand what we say, our presentation will be a waste of time, energy, and money for our listeners and us. A common mistake with a few ineffective speakers is the inability to connect with their audience. Valluvar’s suggestion was definitely practiced by Sir Winston S Churchill. Let us remember Churchill’s wisdom, “It’s no use saying we are doing our best. You have got to succeed in doing what is necessary.”

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
One has to understand the strength, might, capabilities, nature and reach of words. One has to speak words that befit the capabilities while considering the time, place, subject, audience, result, short term and long term impact. There is no greater 1) virtue, wisdom, responsibility and 2) wealth than that. When we use inappropriate, wrong words, it our actions will fail, depression will set it, vengeance will start, relations split, wars begin etc. Don't speak wrong words. Think and count your words and speak.

Questions that I ask to the kid
What is no greater than virtue and wealth?
When we speak, what should we know about our words? Why?

தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து

குறள் 67
தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து
முந்தி இருப்பச் செயல்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
தந்தை - தகப்பன்

மகற்கு - மகன் - புதல்வன்; ஆண்பிள்ளை; குழந்தை; சிறந்தோன்; வீரன்; கணவன்.

ஆற்றும் - ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

நன்றி  - நன்மை; உதவி; செய்ந்நன்றி; அறம்.

அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

அவையத்து -  கற்றோர்கள் நிறைந்த அவையிலே

முந்தி - முன்னிடம்; காண்க:முன்றானை; முற்காலம்.

இருப்பச் - இருப்பன - நிலைத்திணைப்பொருள்கள்

செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்
நன்றி என்றால் அறம் என்ற பொருளும் உண்டு. நம்மை என்ற பொருளும் உண்டு. அப்பொருள் இங்கு மிக பொருந்தும். அறம் என்றால் தர்மம் அதாவது கடமையாகும்.

ஆதலால் தந்தை தன் மகனுக்கு ஆற்றக்கூடிய கடமை என்றால் அது கற்றோர்கள் சான்றோர்கள் கூடிய அவையின் முன் அவனை சான்றோன் என நிற்கும் அளவிற்கு மகனை ஆயுத்தமாக்குவதே ஆகும். மகனுக்கு கல்வியும், நற்பண்புகளும் நிறையப்பெற்ற சான்றோனாக ஆக்குவது தந்தையின் கடமை என்று திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்.  இக்கடமையை ஆற்றினால் அதுவே மகனுக்கு ஆற்றும் நன்மையாகும் ஏனெனில் மீன் பிடித்து தருவதை விட மீன் பிடிக்க கற்றுக்கொடுப்பதேச் சாலச் சிறந்தது - நெடுங்காலத்திற்கு நன்மை பயக்கும்.

செல்வம் தேவையில்லையா ? செல்வம் சேர்த்துவைத்தால் நல்லது. ஆனால் செல்வம் சேர்பதற்க்கும் கடினமாக உழைக்க வேண்டும் அதனை பாதுகாக்கக்கவும் உழைக்க வேண்டும். ஆனால் அது நிலையில்லாதது. மேலும் பலபேருக்கு செல்வத்தை கொடுத்தப்பதில் மகிழ்ச்சி இருக்காது. செல்வம் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் நம்மை விட்டு நீங்கலாம். கல்வி அப்படிப்பட்டது அல்ல. நற்பண்புகள் அப்படிப்பட்டது அல்ல. அதனை நம்மைவிட்டு யாரும் எடுக்கமுடியாது. கல்வி இருந்தால் செல்வத்தை ஈட்டிவிடலாம். கல்வியை சேர்ப்பதில் மகிழ்ச்சி, கல்வியை பாதுகாப்பதில் மகிழ்ச்சி, கல்வியை பிறருக்கு கொடுப்பதில் மகிழ்ச்சி. மூன்றும் மகிழ்ச்சி. அதனால் தான் செல்வத்தை கொடுப்பதை விட கல்வியை கொடுப்பது சிறந்ததாகும். 

மாதா, பிதா, குரு, தெய்வம் என்ற முறையும் (அன்னை, தந்தை, ஆசான், இறை) இதனாலே வந்தது. இவர்தாம் தந்தையென்று மக்களுக்குச் சொல்பவள் தாய்; மக்களை, நல்ல ஆசானிடத்தில் சேர்ப்பித்து அவர்களுக்கு கல்வி கற்பிக்கக் காரணியும், வாழும் முறைகளைச் சொல்லித்தருபவனும் தந்தை; தம் மாணக்கருக்கு கல்வியும், அறிவும் தந்து, உயர் பொருளாம் இறையை அடைய ஆற்றுப்படுத்துபவர் ஆசான். தாய் பெற்றாலும், ஆசான் வழிகாட்டியாக இருந்தாலும், தந்தையின் பங்கே மக்களை நெறிப்படுத்தி, வாழ்க்கைப் பாதையில் சரிவர செலுத்துவதால், தந்தையின் கடமையை முன்னிருத்தி இக்குறள் பேசுகிறது. 

பிள்ளைகள் பெற்றால் போதுமா? மனிதன் பிள்ளைகள் பெறுவதற்கும் விலங்குகள் குட்டிகளை பெறுவதற்கும் என்ன வேறுபாடு? அந்த கடமைகளை சொல்வதற்காகவே இக்குறள். பிள்ளைகளுடைய அறிவு தந்தையின் பொறுப்பு. ஏனெனில் தந்தை தான் உணர்வு சாராமல் மகனை நிறுத்துவான். பெண்கள் உணர்வு சார்ந்தவர்கள். போட்டி உணர்ச்சி வரும் (உதாரணமாக மற்றொரு தாயின் குழந்தை ஒரு பாட்டு போட்டியில் வெற்றிபெற்றால் தன் குழந்தையும் வெற்றிப்பெற நினைக்கும் பல தாய்மாறார்களின் மனது. குந்திக்கும் காந்தாரிக்கும் உள்ள பூசலை பற்றி சொல்லி அறியவேண்டியதில்லை. அவர்கள் எப்படி தன் மகன்களை ஏவினார்கள் என்பதை உலகம் அறியும்). 

பொன்முடியார் எழுதிய புறநானூற்றுப் பாடல் ஒன்றில் கிட்டத்தட்ட இதே கருத்தே கூறப்பட்டுள்ளது.

“ஈன்று புறந்தருதல் என் தலைக்கடனே
சான்றோன் ஆக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே
வேல் வடித்துக் கொடுத்தல் கொல்லற்குக் கடனே
நன்னடை நல்கல் வேந்தற்குக் கடனே
ஒளிறு வாள் அருஞ்சமம் முருக்கி
களிறு எறிந்து பெயர்தல் காளைக்குக் கடனே” – புறநானூறு-312)
திணை வாகை; துறை மூதில்முல்லை.
பொன்முடியார் பாடியது.

ஒளவையார் இப்படிச் சொல்கிறாள்.
தாயோ டறுசுவைபோம் தந்தையொடு கல்விபோம்
சேயோடு தான்பெற்ற செல்வம்போம் – ஆயவாழ்(வு)
உற்றா ருடன்போம் உடற்பிறப்பால் தோள்வலிபோம்
பொற்றாலி யோடெவையும் போம்

தந்தையோடு கல்வி போம்... ஏன்? பள்ளி மற்றும் கல்லூரிக்கு பணம் கட்ட தந்தை வேண்டும், தந்தை இல்லாவிட்டால் பிள்ளைகள் சீக்கிரம் வேலைக்குப் போக  வேண்டி இருக்கும், அதனால் கல்வி தடை படும் என்பதாலா ? இல்லை.

எவ்வளவோ வீட்டில், தந்தை இருப்பார். அதிகமாக சம்பாதிக்க முடியாமல் இருப்பார். ஏழை குடும்பமாக இருக்கும். தந்தை இருந்தும் படிக்க வசதி இருக்காது. அந்த மாதிரி இடத்தில், தந்தை இருந்தும் கல்வி போய் விடுகிறதே?

ஒளவையார் சொன்னது பள்ளி மற்றும் கல்லூரி படிப்பை மட்டும் அல்ல.
தந்தை மகனுக்கு வேண்டியதைச் சொல்லித் தருவான். அனுபவ பாடங்கள். "தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை" என்று சொன்னது அதனால் தான். ஒரு மகனின் அல்லது மகளின்   முன்னேற்றத்தில் அவர்களின் தந்தையை விட அதிக அக்கறை கொண்டவர்கள் யார் இருப்பார்கள் ? தந்தை, தான் கற்றவற்றை, தான் செய்த தவறுகளை, அவற்றை திருத்திய விதத்தை எல்லாம்  பிள்ளைகளுக்கு சொல்லித் தருவான். எனவே தான், "தந்தையோடு கல்வி போம்" என்றார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
“எச்சம் எனஒருவன் மக்கட்குச் செய்வன
விச்சைமற் றல்ல பிற” (நாலடி 134)

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் வாரிசா என்ற கட்டுரையில் “அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல்” பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறார்
அஜிதனுக்கு நான் கற்கவும் வளரவும் வேண்டிய சூழலை அளித்தேன். அது தந்தையாக என் கடமை. ஒவ்வொரு தந்தையும் அதைச் செய்யவேண்டும் என்றே சொல்லி வருகிறேன். ‘அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல்’ என அதை வள்ளுவர் சொன்னார். அவை என்றால் தன் மைந்தனுக்குரிய அவை, அவனே தெரிவுசெய்யும் அவை என்று பொருள். பொதுச்சூழல் முன்வைக்கும் அவை அல்ல. தான் உருவாக்கி அளிக்கும் அவையும் அல்ல.

அஜிதன் வெவ்வேறு களங்கள் வழியாக முட்டிமோதிக்கொண்டிருந்தான். முதலில் இயற்கையியல். சூழியல். அதன்பின் திரைப்படம், மேலைச்செவ்வியல் இசை. அங்கிருந்து மேலைத் தத்துவம். கொஞ்சநாள் கதகளியும்கூட. இந்த ஒவ்வொரு களத்திலும் அவனுக்கு நான் வேண்டியன செய்தேன்.  அவன் கடந்துசென்றுகொண்டே இருந்தபோது அவ்வப்போது சலிப்பும் பதற்றமும் வராமலுமில்லை.

சராசரிகளாலான சூழல் அளிக்கும் அழுத்தம், மைந்தன் பலவாறாக திசைதேடி தத்தளிக்கும் போது தந்தையாக  தனக்கே உருவாகும் எதிர்காலம் பற்றிய  பதற்றம் ஆகியவற்றைக் கடந்து தன் மைந்தன் செல்ல விரும்பும் பாதையை முடிந்தவரை அமைத்துக் கொடுப்பதே தந்தை செய்யவேண்டியது. நான் செய்துள்ளது அது மட்டுமே. இன்றியமையாத கடமை, ஆனால் நம் சூழலில் அது எளிதல்ல. பெரும் பொறுமை தேவை. அத்துடன் தன் மகனுக்கும் சேர்த்து பொருள் சேர்த்துக் கொள்ளவேண்டிய தேவையும் உண்டு.


சித்ரா பாலசுப்ரமணியன் அவர்களின் முகநூல் பக்கத்தில் இருந்து (28-Oct -2023)
"தந்தை மகற்காற்றும் உதவி அவையத்து
முந்தி இருப்பச் செயல்"
என்கிறது வள்ளுவம்.

இதில் முந்தி இருப்பச் செயலுக்கு உண்மையான பொருள் என்ன?
செல்வத்தில், பதவியில், கல்வியில்,
நற்பண்புகளில் முந்தியிருக்கச் செய்வதில்
எது முன்னிலை வகிக்கும்?

இதற்கான பதில் தந்தையர்களைப் பொறுத்தது. தன் மகனுக்கு இது தான், தான் செய்யவேண்டியது என ஒரு தந்தை தன் லெளகீக இச்சைகளைத் தேவைகளைக் கொண்டே முடிவு செய்வார்.
பெரும்பாலும் அப்படித்தான்.
விதிவிலக்குகள் உண்டு.
காந்தியைப் போல.

1932 ஆம் வருடம். காந்தி சிறையில் இருக்கிறார்.தேவதாஸ் காந்தி அனுமதிக்கப்பட்ட நேரத்தில் கூட காந்தியை, தன் தந்தையை வந்து சந்திக்க அனுமதி மறுக்கப்படுகிறது.

காரணம், அங்கிருந்த சிறை கண்காணிப்பாளர், தன் கீழ்நிலைப் பணியாளர்கள் முன் தேவதாஸ் தன்னை அவமதிப்பாகப் பேசிவிட்டதாகக் கருதியதால்.காந்திக்குத் தகவல் போகிறது.

காந்தி தேவதாஸுக்குக் கடிதம் எழுதுகிறார்:
"என்னை வந்து சந்திக்க உனக்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டிருப்பதை அறிந்தேன். அதற்கான காரணமும் சொல்லப்பட்டது.
யார் தரப்பில் உண்மை என்று எனக்குத் தெரியாது. அதில் கூறப்படும் குற்றச்சாட்டு உண்மை என்றால், நீ அவரிடம் மன்னிப்புக் கேட்டு பின் அனுமதி பெற்று என்னைச் சந்திக்கலாம்.
இல்லை, அது அவதூறு எனில் உன் சுயமரியாதையை விட்டுத் தந்து நீ மன்னிப்புக் கேட்க வேண்டிய அவசியம் ஒன்றுமில்லை. நேரில் சந்திப்பதில் என்ன இருக்கிறது, நாம் கடிதம் மூலமாகவே பேசிக் கொள்வோம். மற்றபடி நான் நலம்"

தேவதாஸ் காந்தியைச் சந்தித்ததாகத் தெரியவில்லை.
கீழே இருக்கும் புகைப்படம்
தேவதாஸ் காந்தி, மணிலால் காந்தி அவர் மகள் சீதா காந்தி






அன்புள்ள மதி,

பொதுவாக இம்மாதிரி விஷயங்களில் இலட்சியவாதக் கருத்துக்களை விட நடைமுறைசார்ந்த கருத்துக்களையே நான் வைத்துக்கொள்ள விரும்புவேன். ஆனால் நடைமுறைவெறி இருக்காது. வேண்டுமென்றால் ‘நடைமுறைஇலட்சியவாதம்’ என்று சொல்லலாம்.

நான் புரிந்துகொண்ட சில விஷயங்கள் உண்டு. அதில் முதலாவது குழந்தைகளை நாம் ‘வளர்க்க’ முடியாது. அவை வளர்கின்றன. அவற்றுக்கு சூழல் அளிக்கும் பலநூறு பாதிப்புகளில் ஒன்று மட்டுமே நாம். கொஞ்சம் பெரிய, கொஞ்சம் தீவிரமான பாதிப்பு என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.  அந்தப்பாதிப்புகளை வாங்கி வளரும் அவன் ஆளுமையின் விதை அவனுக்குள் பிறவியிலேயே உள்ளது.

ஆகவே குழந்தைகளை நாம் நம் விருப்பப்படி வளர்க்க முடியும் என்பது பெரிய மடமை. அவர்கள் நன்றாக வந்தாலும் சரி, வரவில்லை என்றாலும் சரி அதில் நம் பங்களிப்பு ஒரு சிறு பகுதிதான். அதற்கான பொறுப்பையோ பாராட்டையோ நாம் ஏற்றுக்கொள்வது அபத்தமானது.

ஆக, நாம் அவர்களை எங்கும் ‘முந்தியிருக்க’ச் செய்ய முடியாது. அவர்கள் முந்துவது அவர்களிடம், அவர்களை உருவாக்கும் பலநூறு சக்திகளிடம், அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் பலநூறு விசைகளிடம் உள்ளது.

நாம் செய்யக்கூடுவது நாம் அளிக்கும் சூழல் சிறப்பாக இருப்பதாகக் கவனித்துக்கொள்ளலாம் என்பது மட்டுமே. அந்தப்பொறுப்பு மட்டுமே நமக்கு உள்ளது. அதில் நான் செய்வதென்ன என்று கேட்டால் என்னால் சில சொல்ல முடியும்.

ஒன்று, நான் அறிவியக்கத்தை நம்பக்கூடியவன். ஆகவே என்னுடைய நம்பிக்கைகளை அவர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்கிறேன். என்னுடைய வாசிப்பையும் சிந்தனைகளையும் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். அவர்களை ஒருவகையில் என் மாணவர்களாகவே நினைக்கிறேன்.

இரண்டு, சாத்தியமான உற்சாகமான சூழலை வீட்டில் அவர்களுக்கு அளிக்கிறேன். மகிழ்ச்சியான பெற்றோர் அளவுக்கு குழந்தை விரும்பும் பிறிதில்லை. ஆகவே குடும்பத்தில் மனக்கசப்போ பூசலோ நிலவ விடுவதே இல்லை.

மூன்று, ஒவ்வொருநாளும் அவர்களிடம் நேரம்செலவழிக்கிறேன். அப்போது வேடிக்கையும் சிரிப்பும் பேசும் பகிர்தலுமாகவே நேரம் செல்லவேண்டும் என்பதில் கவனமாக இருக்கிறேன் [நான் ஒரு நல்ல மிமிக்ரி நடிகன் என்பது என் பிள்ளைகள் மட்டுமே அறிந்த ரகசியம்]

நான்கு, அவர்களிடம் எப்போதும் பேசிக்கொண்டிருக்கிறேன். அவர்களின் நினைப்பு, அவர்களின் தரப்பு என்று ஒன்றை கேட்க எப்போதும் உயன்றுகொண்டிருக்கிறேன். அவர்களிடம் தூரமோ விலக்கமோ நிகழக்கூடாது என எண்ணுகிறேன்.

அப்படியானால் அவையத்து முந்தியிருப்பச் செயல் என்று எதைச் சொன்னார் வள்ளுவர்? நான் விவேகம் சார்ந்து ஒரு தவறான விஷயம் குறளில் இருக்காது என நினைப்பவன். குறள் சொல்வது என்ன?

‘அவை’ என்று குறள் சொல்வது சமூக அரங்கை. ஒரு தந்தையின் கடமை ஏற்கனவே இருக்கும் ஒரு சமூக அரங்கில் தன் மகன் நிற்பதற்குத் தேவையான அனைத்தையும் அளிப்பது. கல்வி, சமூக அந்தஸ்து போன்றவை. நான் இன்றைய சமூக அமைப்பில், இன்றைய கல்வியமைப்பில் என் மகனுக்கு என்னால் சாத்தியமான சிறந்ததை அளிக்க வேண்டும். இதுவே நடைமுறை உண்மை. இதைத்தான் குறள் சொல்கிறது.

ஆனால் குழந்தைகளின் சவாலே வேறு. என் மகன் சம்பிரதாயமான கல்விக்குள் பொருந்த முடியாமல் மூச்சுத்திணறுகிறான். அதில் அவனால் முதலிடம் வர முடியாது. ஒரே பாடத்தை மீண்டும் மீண்டும் படித்து அபப்ழுக்கில்லாமல் பிரதி எடுப்பது அவனுக்குச் சலிப்பூட்டுகிறது. அவனுடைய வாசிப்பு பள்ளிப்பாடத்துக்கு வெளியே விரிகிறது. பள்ளிப்பாடத்தை மட்டுமே மீளமீளப் படிப்பவர்களுக்கானது இந்த அமைப்பு. இதில் அவனை ‘முந்தியிருக்க’ ச் செய்வதற்காக அவனிடம் நான் எதிர்பார்க்கக் கூடாது.  அதற்காக அவன் மேல் நான் வன்முறையைச் செலுத்த முடியாது. அவனுடைய சவால்கள் அவனுக்கு மட்டுமே உரியவை, அதன் வெற்றி தோல்விகளும்.

குறளும் அதையே சொல்கிறது. மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி அவர் எதிர்பார்த்ததைச் செய்வது என்றோ அவையில் முந்துவது என்றோ சொல்லவில்லை. அவன் தந்தைக்குப் பெருமை சேர்த்தல் என்றே சொல்கிறது. சேர்க்க முயல்தல் என்று கூடச் சொல்லலாம். என் அப்பாவை நான் மகிழ்வித்திருக்கவேண்டுமென்றால் நாகர்கோயிலில் ஒரு நல்ல ஆடிட்டராக ஆகியிருக்க வேண்டும். ஆனால் அபப்டி ஆகியிருந்தால் பாகுலேயன்பிள்ளை என்றபெயரை பல்லாயிரம் பேர் இன்று அறிந்திருக்கமாட்டார்கள்.

இந்தப் புரிதல் இல்லாமையாலேயே பலவகையான பதற்றங்கள் உருவாகின்றன. பொறியியலில் முதல்தர வெற்றியை அடைந்தபின் சினிமாவில் உதவி இயக்குநராக ஒரு பையன் வந்து வெயிலில் காய்ந்து அலைவதைக் கண்டு அந்த தந்தை என்ன பாடுபடுவார் என்று எனக்குப் புரிகிறது. அந்தப் பையனின் இடத்தில் கொஞ்சகாலம் முன்பு வரை இருந்தேன், இப்போது அந்த அப்பாவின் இடத்துக்கு மாறிவிட்டேன்.

ஆக, நமக்கு நம் சமூகம் அளித்திருக்கும் அவையில், கல்வியின் பொருளியலின் மேடையில், முந்தியிருக்கச் செய்வதும் முந்தவேண்டும் என்ற கட்டாயத்தை விதிக்காமலிருப்பதும்தான் நம் கடமைகள்.

ஜெ


மத்தியப்பிரதேசத்திலுள்ள ஜான்சி ரயில் நிலையம் மிகப்பிரமாண்டமானது இந்தியாவின் குறுக்கும் நெடுக்குமாக ஓடும் ரயில் பாதைகள் அங்குதான் சந்தித்துக் கொள்கின்றன. அது ஒரு சிலுவையின் மையம் போல. அந்த ஊர் அந்த ரயில்வே நிலையத்து அளவுக்கு பெரியது அல்ல. அன்று அது பெரும்பாலும் தகரக் கூரையிட்ட சிறிய வீடுகளும், குப்பைக் கூளங்களும் இடிபாடுகளும், மிகப்பழமையான கட்டிடங்களும் கொண்ட புழுதிமூடிய ஊர்.

அவ்வூருக்கு சற்று அப்பால் பிரம்மாண்டமான ஜான்சி கோட்டை இருந்தது. ஜான்சி ஊரின் சிறப்பு அங்கு ஜான்சி ராணி லட்சுமிபாய் பிறந்தார் என்பது தான். இக்காரணத்தால் என் ஊரில் பெண்களுக்கு ஜான்சி என்று பெயர் போட்டிருப்பார்கள். என்னுடனேயே இரண்டு ஜான்சி படித்தனர். அது ஊரின் பெயர் என்பது எனக்கே அங்கே சென்ற பின்னர்தான் தெரிந்தது. ஜான்சியின் கைவிடப்பட்ட பெரிய கோட்டையை சுற்றிப்பார்த்தேன். நான் சென்ற போது அங்கே ஒரு சில பயணிகள் மட்டுமே இருந்தார்கள். ஜான்சிராணிலட்சுமிபாயின் அரண்மனையைச் சேர்ந்த பிறபெண்கள் தீயில் குதித்து ஜோகர் செய்து கொண்ட குழி ஒன்றைக் காட்டினார்கள்.

முட்புதர்கள் அடர்ந்திருந்த பெரிய கற்சுவர்களுக்கு இடையே நடந்து கொண்டிருந்தபோது பழமையையும் தனிமையையும் உணர்ந்து கொண்டிருந்தேன். சென்ற காலம் நம்மைத் தனியர்களாக்குகிறது. நாம் வாழும் காலத்தில் மட்டுமே நமக்குத் துணைவர்கள் இருக்கிறார்கள். பிரம்மாண்டமான பருந்து நம்மை நம் கூட்டத்திலிருந்து தன் கால்களால் தூக்கிக் கொண்டு போவது போல கடந்த காலம் கொண்டு சென்று வேறு இடத்தில் போட்டுவிடுகிறது

மூச்சுத் திணற வைக்கும் அனுபவம் அது. இதிலிருந்து எப்படியோ வெளியேறிவிடவேண்டும் என்று தோன்றும். ஆனால் அதன் கனவுத்தன்மை காரணமாக மீண்டும் அதனுள் புகுந்து கொள்ளும் ஆவலும் ஏற்படும். இத்தனை ஆண்டுகளாக அந்த மோகம் கூடிக்கூடித்தான் வருகிறது.

ஜான்சியிலியிருந்து திரும்பி குவாலியருக்கு ரயில் ஏறும்பொருட்டு ரயில் நிலையத்துக்கு வந்தேன். ரயில் நிலையத்துக்கு சுற்றும் உள்ள சிறிய தகரக்கூரையிட்ட உணவகங்களை நோக்கியபடி நடந்தேன். நான் சோறு சாப்பிட்டு பல நாட்களாகிவிட்டிருந்தது. எங்காவது சோறு கிடைக்குமா என்று பார்க்கலாம் என்று நடந்தேன். அன்றெல்லாம் சோறு சமைத்து பெரிய கூம்புத் தாம்பாளங்களில் மலைபோல் குவித்து முன்னால் வைத்திருப்பார்கள். சோறு கிடைக்கும் என்பதற்கான அடையாளம் அதுதான் எழுதி வைக்கும் வழக்கம் இல்லை, வாசிப்பவர்கள் குறைவாக இருந்திருக்கலாம்.

இரண்டு முறை சுற்றியபோது ஒரு உணவகத்தின் முன்னால் சோற்றுக் குவியலைப் பார்த்தேன் அன்று எனக்கு பக்தன் சிவலிங்கத்தைப் பார்த்தது போன்ற ஒரு பரவசம் ஏற்பட்டது. நேராகச் சென்று அதைச் சுட்டிக்காட்டி “கானா?’ என்றேன். “சாவல்!” என்று சொல்லி உள்ளே வந்து அமரும்படி சொன்னார். “டால்?” என்றேன். இருக்கிறது என்று தலையசைத்தார். பிறகு “மூர்த்தி!” என்று அவர் அழைக்க உள்ளிருந்து ஒருவர் வந்து இந்தியில் என்னிடம் சாவல், டால் இரண்டுமே இருக்கிறது. சப்ஜி இருக்கிறது சாம்பார் இருக்கிறது என்றார்,

“சாம்பாரா ?”என்று நான் கேட்டேன். அவர் என்னிடம் “நீங்கள் தமிழா?” என்றார். நான் ஆம் என்று தலையசைத்தேன். “எந்த ஊர்?” என்றார். “நாகர்கோவில்” என்றேன். “நான் மதுரை சார். உள்ளே வாங்க” என்று அழைத்தார் மூர்த்தி.

கடை உரிமையாளர் என்னைப்பார்த்து புன்னகைத்து “சாப்பிடுங்கள் சார்” என்று தமிழில் சொன்னார். ‘இத்தனை தொலைவில் வந்து கடை வைத்திருக்கிறீர்கள்?’ என்றேன். ”வந்தாச்சு” என்றார். அந்தக் கடையில் அப்போது எவருமே உணவருந்திக் கொண்டிருக்கவில்லை. மூர்த்தி என்னை உள்ளே அழைத்துச் சென்றார் உள்ளே தகர மேஜையில் அமரவைத்து உணவு பரிமாறினார்.

நான் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும்போது காய்கறிக்கூட்டுடனும் மோருடனும் ரசத்துடனும் சமையலறையில் இருந்து வெளியே வந்து பரிமாறி சென்றாள் ஒரு கரிய பெண். காதில் பெரிய ஜிமிக்கி அணிந்திருந்தாள். நெற்றியில் அன்று பரவத்தொடங்கியிருந்த பிந்தி என்று அழைக்கப்படும் தங்க நிற வெல்வெட் பொட்டு ஒட்டியிருந்தாள். மூர்த்தியிடம் சிரித்துப்பேசி ஏதோ இந்தியில் சொல்லிக் கொண்டு உள்ளே சென்றாள்.

”உரிமையாளரின் மனைவி சார். நாங்கள் மூன்று பேர்தான் இந்த ஹோட்டலை நடத்துகிறோம்” என்றார் மூர்த்தி. “அவர்கள் பெயர் என்ன?” என்று கேட்டேன். “சாந்தா” என்று அவர் சொன்னார். சாந்தா மீண்டும் வந்து எனக்கு மேலதிகமான ஒரு அப்பளத்தை அளித்தாள். நான் அவளைப்பார்த்து சிரிக்க என்னைப்பார்த்து சிரித்து “கல்யாணமாகிவிட்டதா?” என்றார் “இல்லை” என்றேன். “சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ளுங்கள்” என்றாள். “ஏன்?” என்றேன். “இல்லாவிட்டால் இப்படித்தான் ஊர் ஊராக செல்லவேண்டியிருக்கும்” என்றாள். “நான் அதனால்தான் கல்யாணம் செய்யாமல் இருக்கிறேன் ”என்றேன். சிரித்துக் கொண்டு அவள் உள்ளே சென்றாள்.

மூர்த்தி என்னிடம் என்னுடைய வேலை மற்றும் ஊர் குடும்பம் அம்மா அப்பா எல்லாவற்றையும் பற்றி பேசினார். என் அம்மாவும் அப்பாவும் இறந்துவிட்டார்கள் என்று சொன்னபோது வருத்தப்பட்டு “அவள் சொன்னது சரிதான் சார். உங்களைப்பார்த்ததுமே தாய் தந்தை இல்லாதவர் என்று தெரிந்திருக்கிறது ஆகவே தான் உங்களை திருமணம் செய்து கொள்ள சொல்கிறாள். மிகவும் நுட்பமானவள். உடனே திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள்” என்றார். நான் சிரித்துவிட்டு “சரி” என்றேன்.

சாப்பிட்டு கைகழுவி பணம் கொடுத்துவிட்டு நான் கிளம்பியபோது மூர்த்தியும் வேட்டியை மடித்துக் கட்டியபடி என்னுடன் வந்தார். நாங்கள் சாலையில் நடந்தபோது “இங்கெல்லாம் வேட்டியை இப்படி மடித்துக் கட்டமாட்டார்கள். நான் ஆரம்பத்தில் வந்த்போது இப்படிக்கட்டக்கூடாது என்று என்னிடம் பலபேர் சொன்னார்கள். இப்படி வேட்டியை கட்டுவது நம் மதராசிகளுடைய உரிமை. நான் அதை ஏன் விட்டுக் கொடுக்கவேண்டும்? இவர்கள் யாராவது இவர்களுடைய பழக்கத்தை விட்டுக் கொடுக்கிறார்களா? மதுரையில் அடகுக் கடை வைத்திருக்கும் சேட்டுகள் கூட காந்தி குல்லாய் வைத்துக் கொண்டு தானே அலைகிறார்கள்?” என்றார் மூர்த்தி. “ஆம் விடவே கூடாது” என்று நான் சொன்னேன்.

மூர்த்தி என்னிடம் “ஒரு டீ சாப்பிடலாம் சார்” என்றார். “டீயா இப்போது தானே சோறு சாப்பிட்டேன்?” என்றேன். “இங்கெல்லாம் சோறுக்கு பிறகு டீ சாப்பிடும் வழக்கம் உண்டு வாருங்கள்” என்று கூட்டிச் சென்று ஒரு டீக்கடையில் டீக்கு உத்தரவிட்டார். சிறிய மண் கோப்பைகளில் டீ வந்தது. மிக கசப்பான கொழுப்பான டீ. அதை ஒரு கீர் என்று தான் சொல்லவேண்டும்.

மூர்த்தி “இங்கெல்லாம் இப்படித்தான் வாயில் ஊறுவது போல டீ போடுகிறார்கள். ஆரம்பத்தில் எனக்கு குமட்டல் வரும் இப்போது இது பழகிவிட்டது. ஒரு போதைப்பொருள் மாதிரி அதை சாப்பிடுகிறேன் ” என்றார்.

பிறகு அந்தக் கடையிலிருந்து ஒரு மாவா வாங்கி அதைக் கையில் வைத்து அடித்து கசக்கி தூளாக்கி வாயில் ஈறுகளுக்கு இடையில் செருகிக் கொண்டார். ”இது இல்லையென்றால் இங்கு நிம்மதியாக இருக்கமுடியாது சார்” என்றார். ”ஏன்?” என்றேன். “இதைப் போட்டுவிட்டால் எல்லா படபடப்பும் அடங்கிவிடும். இல்லாவிட்டால் கைகள் நடுங்கும் எங்கோ ரயிலைத் தவறவிட்டது போலவே இருக்கும்” என்றார்.

“முன்பு இந்தப் பழக்கம் இருந்ததா? என்றேன். “இல்ல சார் இதெல்லாம் நம்ம ஊரில் கிடையாது. இங்கே வந்தபிறகு தான் இது ஆரம்பித்தது. ஆனால் இதைப் போட்டால் எவ்வளவு நேரமாயிற்றென்று தெரியாது. காலையா மாலையா என்று கூட தெரியாது. நமது வேலையை நாம் செய்து கொண்டே இருப்போம். எவ்வளவு வேலை செய்தோம் என்று கூட நமக்குத் தெரியாது. நானெல்லாம் ஒரு நாளைக்கு ஐந்தாயிரம் சப்பாத்திகள் போட்ட நாள் கூட உண்டு. என்னைக் கேட்டால் எத்தனை சப்பாத்திகள் போட்டேன் ஐந்தா ஐந்தாயிரமா என்று கூட சொல்ல முடியாது”.

“கடை எப்போது வியாபாரம் ஆகும்?” என்றேன். “இங்கெல்லாம் வியாபாரம் என்பதெல்லாம் சாயங்காலம் மட்டும் தான் இங்குள்ளவர்கள் பகலில் சாப்பிடுவது மிகவும் குறைவு. பார்த்தீர்களா எல்லாரும் மெலிந்து வயிறு ஒட்டித்தான் இருக்கிறார்கள். இரண்டு வேளைக்கு மேல் உணவுண்பவர்களை இங்கே பார்க்கமுடியாது வீடுகளைப்பாருங்கள் தகரக்கூரைப் போட்டு மேலே கல்லை தூக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். நமது ஊரே கொஞ்சம் தரித்திரமாகத்தான் இருக்கும். இது அதைவிடப்பரிதாபமாக இருக்கிறது” என்றார்.

“அப்படியென்றால் ஏன் இங்கு வந்து கடை வைத்தீர்கள் ?’ என்று நான் கேட்டேன்.” நான் கடை வைக்கவில்லை நான் வேலைக்கு வந்தேன்” என்றார். “வேலைக்கா, இவ்வளவுதூரமா?” என்றேன். “நீங்கள் பார்த்தீர்களே சாந்தா, அவள் என்னுடைய மனைவிதான்” என்றார். “உரிமையாளரின் மனைவி என்று சொன்னீர்களே?” என்றேன். “அந்த உரிமையாளர் அங்கே எங்கள் வீட்டுப்பக்கத்தில் ஒரு சிறிய டீக்கடை வைத்திருந்தார். நான் அங்கு பழைய இரும்பு பொருட்களை வைத்து விற்றுக்கொண்டிருந்தேன். ஒரு நாள் இவள் என்னைவிட்டு இவருடன் ஓடிவந்துவிட்டாள்” என்றார்.

எனக்கு அவர் என்ன சொல்லவருகிறார் என்பதே குத்துமதிப்பாகத்தான் புரிந்தது. “நான் அவளை தேடாத இடம் கிடையாது. எந்தத் தகவலும் இல்லை. அப்போது தான் இவர் கடையை காலி செய்துவிட்டுப்போன தகவல் தெரிந்தது. ஒரு சின்ன சந்தேகம் இருந்தது. ஏனென்றால் பலமுறை இவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் கண்களால் பார்த்துக் கொள்வதை வைத்து ஏதோ உறவிருக்கும் என்று நான் ஊகித்திருந்தேன். ஆகவே இவருடைய வீட்டுக்குச் சென்று கேட்டேன். அங்கும் எதுவும் தகவல் தெரியவில்லை. இவருடைய மனைவி முன்னால் இறந்துவிட்டிருந்தார். தனியாகத்தான் இருந்தார்”

”நான் விசாரித்துக் கொண்டே இருந்தேன்” என்றார் மூர்த்தி “ஒருவருடம் கழித்து தான் இவருடைய கடிதம் ஒன்று இவர் தங்கைக்கு வந்தது. அந்த கடிதத்திலிருந்த விலாசத்தை தெரிந்து கொண்டு நேராக இங்கே வந்துவிட்டேன்” என்றார். நான் அவர் என்ன சொல்லப்போகிறார் என்பதை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். “நான் வந்து இவளை அடித்தேன். அவள் என்னைத் திருப்பி அடித்து என்னுடன் வரமாட்டேன் என்று சொன்னாள். நான் கெஞ்சினேன். காலில் விழுந்து அழுதேன் என்னை கைவிட்டுவிட வேண்டாம் என்று சொன்னேன்”

“அவள் என்ன சொன்னா?” என்றேன். “பெண்களின் மனம் இறுகிவிட்டால் ஒன்றுமே செய்ய முடியாது சார். இரும்பு போல. ஈவு இரக்கம் ஒன்றும் இல்லை” என்றார் மூர்த்தி. “அவர் ஒன்றும் சொல்லவில்லையா?” என்றேன். “அவள் வந்தால் கூட்டிக் கொண்டு போ எனக்கொன்றும் பிரச்னையில்லை என்று சொன்னார். எனக்கு வேறு ஒன்றும் தெரியவில்லை. நான் இரண்டு நாட்கள் அந்தக் கடைக்கு வெளியே சாலையில் ஒரு கல்லிலே தான் அமர்ந்திருந்தேன். இரண்டாவது நாள் அவளே வெளியே வந்து என்னைக் கூப்பிட்டு உட்காரவைத்து சப்பாத்தியும் டாலும் தந்தாள். நான் அதை சாப்பிட்டுவிட்டு அழுதேன் அவள் இங்கேயே இருந்து கொள் என்று சொன்னாள். நான் சரி என்று சொன்னேன்.”

“உங்கள் மனைவியாகவா இருக்கிறாள்?” என்றேன். “இல்லை சார் நான் அவர்கள் வீட்டு வேலையாளாக இருக்கிறேன். அவருக்குத்தான் மனைவியாக இருக்கிறாள். ஆனால் நான்தான் இங்கே சமையல் பரிமாறுதல் எல்லாத்தையும் பார்த்துக் கொள்கிறேன். நான் வந்த பிறகு தான் வியாபாரம் நன்றாக நடக்கிறது. எனக்கெல்லாம் ஒரு குறையுமில்லை சார். வேட்டி துணியெல்லாம் எடுத்துக் கொடுப்பார்கள். நல்ல சாப்பாடு. அவள் மிகவும் அன்பாகத்தான் இருக்கிறாள்” என்றார்.

“அவர்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறதா?’ என்று கேட்டேன். “நான் வந்த பிறகு இரண்டு பெண் குழந்தைகள் பிறந்தன. மூத்த குழந்தை மூன்றாம் வகுப்பு படிக்கிறது. சின்னக்குழந்தைக்கு ஒருவயது” என்றார். “நீங்கள் அவளிடம் அன்பாகத்தான் பேசியது போலத் தெரிந்தது” என்றேன். “ஆமாம், அவர்கள் என்னை நன்றாகத்தானே பார்த்துக் கொள்கிறார்கள். நான் மிகவும் அன்பாகத்தான் இருக்கிறேன். அந்தக் குழந்தைகளை நன்றாகத்தான் பார்த்துக் கொள்கிறேன். மூத்தவளை ஒவ்வொரு நாளும் நான் தான் பள்ளிக்கு கொண்டு சென்று விட்டு கூட்டிக்கொண்டு வருகிறேன். சிறிய குழந்தையை இரவில் என் பக்கத்தில் படுக்கவைத்து தூங்குவதுண்டு” என்றார்.

நான் அவர் என்னிடம் இதையெல்லாம் சொல்வதற்காகத்தான் வந்திருக்கிறார் என்று தெரிந்து கொண்டேன். எப்படி இதை புரிந்துகொள்வது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அவர் சொல்லாத ஏதோ அதில் இருந்தது. திடீரென்று அவர் “பிள்ளைக இருக்கில்ல சார்? இல்லேன்னா எப்பவோ விட்டுட்டு போயிருப்பேன். இந்தப்பிள்ளைகளால் தான் என் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தமே வந்திருக்கிறது. நான் கடுமையாக வேலை செய்வதே இந்தப் பிள்ளைகள் நன்றாக இருக்கவேண்டுமென்பதற்காகத்தான்” என்றார். அப்போது அவர் கண்கள் கலங்கின.

நான் அவரிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு டெல்லிக்கு ரயில் ஏறினேன். நெடுநாட்கள் அவரது முகம் நினைவில் இருந்தது. எனக்கு குழந்தைகள் பிறந்தபோது தான் நான் ஒன்றை உணர்ந்தேன். பெண்ணுக்குள் இருப்பதற்கு சமானமான அன்னை ஒருத்தி ஆணுக்குள்ளும் இருக்கிறாள். ஆண்களை இவ்வாழ்க்கையில் கட்டிப்போட்டிருப்பது எது? அந்த தாய்மைதான்.

பரிமேலழகர் உரை
தந்தை மகற்கு ஆற்றும் நன்றி - தந்தை புதல்வனுக்குச் செய்யும் நன்மையாவது;அவையத்து முந்தி இருப்பச் செயல் - கற்றார் அவையின்கண் அவரினும் மிக்கு இருக்குமாறு கல்வியுடையன் ஆக்குதல். (பொருளுடையான் ஆக்குதல் முதலாயின துன்பம் பயத்தலின் நன்மை ஆகா என்பது கருத்து. இதனான் தந்தை கடன் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தந்தை மகனுக்குச் செய்யும் உபகாரம் அவையத்தின் கண்ணே முந்தியிருக்குமாறு கல்வி யுண்டாக்குதல்.

மு.வரதராசனார் உரை
தந்தை தன் மகனுக்குச் செய்யத்தக்க நல்லுதவி, கற்றவர் கூட்டத்தில் தன் மகன் முந்தியிருக்கும்படியாக அவனைக் கல்வியில் மேம்படச் செய்தலாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தகப்பன் தன் பிள்ளைக்குச் செய்யும் நன்மை, கற்றவர் அவையில் முதன்மைப் பெறச் செய்வதே.

Management - Public Speaking
When a leader speaks everyone listens’ has been proved repeatedly. Even if a person knows many things, if he cannot put across his thoughts convincingly to his listeners, he cannot influence them. Most of the time management and managing are convincing others to do what you and they want to do. Hence, Public Speaking has gained prominence. the students, the skill will make the students confident so that they can present their views among the learned group. Thiruvalluvar, referred to as Valluvar, says that one of the ways a father can help his son develop is to make him become confident to address an audience. Refer to Kural 67.

Addressing an august gathering confidently infuses confidence in the kids. The sole and supreme responsibility of a father is to make his children become powerful public speakers, highlights Kural 67. 

The good one can do one's son
Is to place him in the van of learned

To become an acceptable public speaker, one must have contents, communication, culture, capability, confidence, and commitment. All these skills and qualities are the products of valuable education. Therefore, a father has to educate his children to become better and contributing citizens. 

Note: Many books on Kural 67 say that a father has to be grateful to his son and on Kural 70 say that a son has to be helpful to his father. In my view, a father has to be helpful to his son because he has to bring his son up and a son has to be grateful to his father, as the father has brought him up.

Kural 67 insists on the supreme responsibility of a father towards his son.



அவையறியார் சொல்லல்மேற் கொள்பவர் சொல்லின்

குறள் 713
அவையறியார் சொல்லல்மேற் கொள்பவர் சொல்லின்
வகையறியார் வல்லதூஉம் இல்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையறிதல்]

பொருள்
அவை மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

அறிந்து - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

அறியார்  அறிய மாட்டார்கள்.

சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்.

சொல்லல்சொல்வது; கூறுவது

மேற்கொள்பவர்  - மேற்கொள்வது - மேற்கொள்ளுதல் -மேலேறுதல்; மேம்படுதல்பொறுப்பேற்றல்; உறுதிமொழிகூறல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; முயலுதல்; வஞ்சினம்உரைத்தல்.

சொல்லின்கூறுபவற்றின் , கூறினால்

வகை கூறுபாடு; சாதியினம்; இனம்; முறை; வழி; காரணம்; தந்திரம்; வலிமை; தன்மை; வாழ்க்கைக்குரியபொருள்முதலியன; வணிகமுதல்; இடம்; உறுப்பு; குறுந்தெரு; மனையின்பகுப்பு; விவரம்; கூட்டப்படும்எண்கள்.

அறியார்அறிய மாட்டார்கள்.

வல்லதூஉம் - வல்ல - வலிமையுள்ள; திறமையுள்ள

இல் - இல்லை 

முழுப்பொருள்
ஒரு சபையின் இயல்பை அறியாமல் அச்சபையின் முக்கியத்துவமும் பலர் ஒன்றுகூடியுள்ள கூட்டு நேரத்தின் மதிப்பையும் அறியாமல் தொடர்ந்து அளவுக்கு அதிகமா பேசிக்கொண்டு இருப்பவருக்கு சொற்களின் மதிப்பும் வலிமையையும் அதனை அவையில் பயன்படுத்தவேண்டிய முறையும் தெரியாது. அவ்வாறு அவையின் இயல்பு அறியாதவரும் சொல்லின் வலிமை அறியாதவரும் சொல்ல தக்க வலிமையான ஆக்கப்பூர்வமானது என ஏதுமில்லை. 

மேலும்: அஷோக் உரை


பரிமேலழகர் உரை
அவை அறியார் சொல்லல் மேற்கொள்பவர் சொல்லின் வகை அறியார் - அவையினது அளவையறியாது ஒன்று சொல்லுதலைத் தம் மேற்கொள்வார் அச்சொல்லுதலின் கூறுபாடும் அறியார்; வல்லதூஉம் இல் - கற்றுவல்ல கலையும் அவர்க்கு இல்லை. (அம் மூவகைச் சொற்களால் வரும் சொல்லுதல் வகைமை, கேட்பாரது உணர்வு வகைமை பற்றி வருதலால், 'சொல்லின் வகையறியார்' என்றும், அஃது அறியார் என்று எல்லாரானும் இகழப்படுதலின் 'வல்லதூஉம்இல்' என்றும் கூறினார். இதனான் அவையறியாக்கால் வரும் குற்றம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
அவையினது அளவை அறியாது ஒன்றைச் சொல்லுதலை மேற்கொள்பவர், சொல்லின் வகையும் அறியார்; அவ்வாறன்றி வேறு வல்லதூஉம் இலராவார்.

மு.வரதராசனார் உரை
அவையின் தன்மை அறியாமல் சொல்லுதலை மேற்கொள்கின்றவர், சொற்களின் வகை அறியாதவரே, அவர் சொல்லவல்லதும் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் பேச்சைக் கேட்கும் சபையின் இயல்பை அறியாமல் தொடர்ந்து பேசத் தொடங்குபவர், சொற்களின் கூறம் தெரியாதவர்; சொல்லும் திறமும் இல்லாதவர்.

Management - Public Speaking - Audience Analysis
An important factor that decides the outcome of a speech is the audience. A speaker, according to Kural 713, must have a thorough knowledge of his audience before he speaks to them. 
Those are poor orators, unavailing, 
Who speak without knowing their audience. 

An audience is similar to the road on which we drive our vehicles. The condition of the road decides the speed of a vehicle and the comfort of driving. Similarly, the level of the audience influences the flow of a presentation and the accomplishment of objectives. The profile of the audience influences our speeches. Profile includes their age, gender, number, experience, education, exposure, and expertise.