மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா உலகம்

குறள் 280

மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா உலகம்

பழித்தது ஒழித்து விடின்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

மழித்தலும் - மழித்தல் - மொட்டையடித்துக் கொள்ளுதல்.

நீட்டலும் - நீட்டல் - நீட்டுதல்; குற்றுயிரைநெட்டுயிராகஇசைக்கும்செய்யுள்விகாரவகை; காண்க:நீட்டலளவு(வை); சடையைநீட்டிவளர்த்தல்; பெருங்கொடை.

வேண்டா -வேண்டாம் - vēṇṭām   veeNTaam வேண்டாம் do not want; should not 

உலகம் - உலகு, உலகப்பொது, பூமி நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு மக்கள்தொகுதி; உலகிலுள்ளஉயர்ந்தோர்ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர் உயர்குணம்; வானம்

பழித்தது - பழித்தல் - நிந்தித்தல்; புறங்கூறுதல்.

ஒழித்து - ஒழித்தல் - நீக்குதல்; முடித்தல்; அழித்தல்; ஒதுக்குதல்; குறைத்தல்; தவிர்த்தல்; தீர்த்தல்; கொல்லுதல்; காலிசெய்தல்

விடின் - விடுதல் - நீங்குதல்; நீக்குதல்; விலக்குதல்; பிரித்தல்; கைவிடுதல்; போகவிடுதல்; அனுப்புதல்; பந்தம்விடுதல்; நிறுத்துதல்; ஒழித்துவிடுதல்; முடித்தல்; வெளிவிடுதல்; செலுத்துதல்; எறிதல்; சொரிதல்; கொடுத்தல்; சொல்லுதல்; வெளிப்படக்கூறுதல்; விவரமாகக்கூறுதல்; இசைவளித்தல்; காட்டித்தருதல்; வெளிப்படுத்துதல்; பிரிதல்; புதிர்விள்ளுதல்; கட்டுஅவிழ்தல்; மலர்தல்; உண்டாக்குதல்; மிகுதல்; தங்குதல்; தவிர்தல்; பிளந்திருத்தல்; பலம்குறைதல்; அறுபடுதல்; விலகுதல்; துணைவினை; விடுதலை.

முழுப்பொருள்

உலகம் எனப்படும் உயர்ந்தோர் தீது மாசு என ஒதுக்கியவற்றை பழித்தவற்றை முற்றாக துறந்து /ஒழித்துவிட்டவருக்கு குறியிடுகளான மயிரை மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டாம் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

ஏனெனில் மழித்தலும் நீட்டலும் துறவுக்கான குறியீடுகள்தானே தவிர இக்குறியீடுகளை செய்வதனால் துறவியாகிவிட முடியாது. ஆனால் முற்றாக துறந்தவனுக்கு குறியீடுகள் தேவையில்லை.

ஆதலால் ஒருவர் துறவிகளைப்போல் தாடியை வளர்த்துக்கொள்ளுதலும், ருத்ராட்சர மாலை அணிந்துக்கொள்ளுதலும், ஹரி நாமம் தரித்துக்கொள்ளுதலும், விபூதி பட்டை அடித்துக்கொள்ளுதலும், காவி உடை உடுத்திக்கொள்ளுதலும் அவரை துறவியாக்கிவிடாது. அவர் அகத்தே எல்லா கீழ்மைகளையும் விட்டு எரிந்தால் மட்டுமே அவர் துறவி.

ஆதலால் மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா.

மேலும், அக்கால வழக்கில் இருந்த சமண, பௌத்தத் துறவிகள் தங்கள் சிகையை முழுவதுமாக் எடுத்து முண்டனம் செய்ததையும், சநாதன மதத்தைச் சேர்ந்த துறவிகள் சடை வளர்த்து, முகத்தில் மீசை, தாடி இவற்றை எடுக்காமலே இருந்ததைக் குறித்து, அவ்வாறு முழுக்க மழிப்பதும், நீண்டு வளர்ப்பதும் தேவையில்லை என்கிறார் வள்ளுவர்.

இந்தத் திருக்குறளை அன்றாட விஷயங்களில் தொடர்புபடுத்துக்கொள்ளலாம் 

1. நான் சிறுவனாக இருந்தபொழுது இனிமேல் நான் நல்ல பயன் ஆகப்போகிறேன் என்று வேலைக்கு குளித்து விபூதி வைத்துக்கொண்டு நல்ல உடைகளை உடுத்துவத்து என்னை மாற்றிவிடும் என்று. காலப்போக்கில் இது அல்ல மாற்றம் என்று உணர்ந்துக்கொண்டேன். அகமாற்றமே உண்மையான மாற்றம். 

2. சபரிமலை 

சபரிமலைக்கு விரதம் இருக்கிறேன் என்று இன்று பல கோடிப்பேர் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அதில் உண்மையாக விரதம் இருப்பவர்கள் எத்தனை பேர் என்று அந்த ஐயப்பனுக்கு மட்டும் தான் தெரியும். ஏனெனில் இன்றைய காலகட்டங்களில் காலையிலும் மாலையிலும் குளித்து கோவிலுக்கு சென்றுவிட்டு சைவ உணவை மட்டும் உண்டுவிட்டு காலுக்கு செருப்பு போடாமல் நடந்துவிட்டு விரதம் இருந்துவிட்டேன் என்று கூறிக்கொள்கின்றனர். ஆனால் இவர்களில் பலரின் தன்மையில் எவ்வித மாற்றமும் இல்லை. அவர்களின் கோபம், ஆசை, வஞ்சம், காமம் ஆகியவற்றில் மாற்றங்களே இருக்காது. பணிவும் இருக்காது. மாலைப்போட்டுக்கொண்டு ஆபாச கவர்ச்சி பாடலையும் அவற்றைக்கொண்ட சினிமாக்களை தியேட்டர்களிலும் தொலைக்காட்சிகளிலும் பார்ப்பது இன்று வாடிக்கையாகிவிட்டது. மனதில் மாசு ஆற்று அவற்றை ஒழித்து இறைவன் ஐயப்பனை மட்டும் நினைத்து விரதம் இருப்போர் மிக குறைவு. 

கீ.வா.ஜ. சீவகசிந்தாமணியில்(1427) இதே கருத்து சொல்லப்படுவதைச் சுட்டுகிறார்.(வீடு வேண்டி விழுச்சடை நீட்டல்.. இன்னவை பீடிலா பிறவிக்கு வித்து என்பவே)

அப்படியெனில் துறவிகள் என் மொட்டையடித்துக்கொண்டு பின்பு மயிரை நீட்டிவளர்க்கிறார்கள்? (சிலர் கிண்டலாக வளரும் மயிரை வெட்டிக்கொள்கிறார்கள் ஆனால் கையை வெட்டிக்கொள்ள மாட்டார்கள் என்று கூறுவர்)

ஏனெனில் துறவறத்தில் தீட்சைபெறும் பொழுது மொட்டையடிப்பது ஒரு குறியீடு. அவ்வளவே. மொட்டையடிப்பதும் நீட்டலும் மட்டுமே துறவு அல்ல. அப்படியெனில் எதற்கு குறியீடு? மாயையும் ஆணவமும் வெட்ட வெட்ட வளரும் தன்மை வாய்ந்தது. மொட்டை அடிப்பது மாயை நீக்குவதற்கான குறியிடு. அதேப்போல் ஆலம் பால் (ஆலமரத்துப்பால்) எடுத்து தலையில் பூசி கட்டிகட்டியாக திரள வைத்துவிடுவார்கள். இது மாயை கட்டுக்குள் வைப்பதற்கான குறியிடு. இவை துறவில் ஒரு முறைமை. ஆனால் முறைமையுடன் நின்றுவிடாதே. ஆதலால் துறவில் தவங்களை ஆற்றி உலகம் பழித்தவற்றை நீக்கி ஆணவத்தை நீக்கி "தன்னுயிர் தான் அற ஒழித்து" நான் கடவுள் (அஹம் பிரம்மாஸ்மி) என்ற இறைநிலையை அடையவேண்டும் என்பதை உணர்த்தவே இக்குறியீடு.

லௌகீக வாழ்க்கையில் பார்த்தால் இன்று பலர் வெளிப்புறத்தில் மிடுக்காக ஆடை அணிந்தும் அல்லது எளிமை என்ற பெயரில் சாதாரணமாகவோ ஆடை அணிதும் நறுமண திரவயங்கள் பூசியும், பக்தர்கள் போல் வேடமிட்டும் இருப்பர். ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் அப்படி இருப்பதால் நல்லவர்கள் ஆகிவிட முடியாது. அவர்களின் ஒழுக்கதாலேயே அவர் நல்லவரவதும் தீயவராவதும் அடங்கும். 

”குறள் 982 குணநலம் சான்றோர் நலனே பிறநலம் எந்நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று” என்பதையும் நினைவில் கொள்க

ஒப்புமை

”வீடு வேண்டி விழுச்சடை நீட்டல் ... இன்னவை

பீடி லாப்பிற் விக்குவித்து என்பவே” (சீவக.1427)

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-10 இல் இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

ஆனால் ஏன் நீங்கள் துறந்துசெல்லமுடியாது என்கிறேன்? பிதாமகரே, வாழ்தல் இயல்பானது. அதற்கு எந்தத் தூண்டுதலும் தேவையில்லை. உயிர்களுக்குள் வாழ்வதற்குரிய ஆணையை பிரம்மன் பொறித்திருக்கிறான். துறத்தல் மானுடர் தேர்வது. அதற்கு அவர்களுக்குள் இருந்து ஆணை எழவேண்டும். அதற்குரிய பயன் என்னவென்று உள்ளம் தெள்ளிதின் அறியவேண்டும்.

“நான் துறப்பதனால் பயன்நிகழாதென்று எண்ணுகிறீரா?” என்று சற்று அடைத்ததுபோல் ஒலித்த குரலில் பீஷ்மர் கேட்டார். “ஆம்” என்றார் இளைய யாதவர். “ஏன்?” என்று பீஷ்மர் கேட்டார். “ஏனென்றால் இங்கு நிறைந்து அங்கு செல்பவர் அல்ல நீங்கள். இங்கு நிகழ்ந்து முடிந்தவரும் அல்ல.” பீஷ்மர் சீற்றத்துடன் “இல்லை, இதை நானே அறிவேன். நான் காடுகளில் ஒருகணம்கூட அஸ்தினபுரியையோ என் குடிகளையோ எண்ணாமல் பல்லாண்டுகாலம் வாழ்ந்திருக்கிறேன்” என்றார். இளைய யாதவர் “ஆம், அங்கெல்லாம் உங்கள் உள்ளத்திற்குகந்த அஸ்தினபுரி ஒன்றை உருவாக்கிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்” என்றார்.

பீஷ்மர் “இது அனைத்துமறிந்ததுபோல் பேசும் வீண்மொழி. அஸ்தினபுரியில் நான் மிகவிரும்பியது என் படைக்கலச்சாலையை. காட்டில் அதற்கிணையாக எதை உருவாக்கினேன்?” என்றார். இளைய யாதவர் “காங்கேயரே, அது நீங்கள் அஸ்தினபுரியில் உருவாக்கிய காடு. காட்டில் நீங்கள் அரசவையை உருவாக்கவில்லை என்று சொல்லமுடியுமா?” என்றார். பீஷ்மர் சிலகணங்கள் இமைக்காமல் நோக்கிவிட்டு விழிதாழ்த்திக்கொண்டார். இளைய யாதவர் “நீங்கள் துறந்து செல்ல இயலும், பிதாமகரே. ஆனால் தொடங்கிய புள்ளிக்கே மீளச்சுழன்று வந்துகொண்டிருப்பீர்கள். பெரும்பயனின்மையே அது” என்றார்.

பரிமேலழகர் உரை

மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா - தவம் செய்வோர்க்கு தலை மயிரை மழித்தலும் சடையாக்கலும் ஆகிய வேடமும் வேண்டா. உலகம் பழித்தது ஒழித்து விடின் - உயர்ந்தோர் தவத்திற்கு ஆகாது என்று குற்றம் கூறிய ஒழுக்கத்தைக் கடிந்து விடின். (பறித்தலும் மழித்தலுள் அடங்கும், மழித்தல் என்பதே தலைமயிரை உணர்த்தலின் அது கூறார் ஆயினார். இதனால் கூடா ஒழுக்கம் இல்லாதார்க்கு வேடமும் வேண்டா என அவரது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

தவத்தினர்க்குத் தலையை மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா; உலகத்தார் கடிந்தவையிற்றைத் தாமுங்கடிந்து விடுவாராயின். இது வேடத்தாற் பயனில்லை: நல்லொழுக்கமே வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

உலகம் பழிக்கும் தீயொழுக்கத்தை விட்டு விட்டால் மொட்டை அடித்தலும் சடை வளர்த்தலுமாகிய புறக்கோலங்கள் வேண்டா.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உயர்ந்தோர் வெறுத்தவற்றை மனத்தால் ஒதுக்கிவிட்ட பின் தலைமுடியைச் சிரைத்தல், நீள வளர்த்தல் என்பன பற்றி எண்ண வேண்டா.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Don't stop with just shaving and growing your hair (i.e., changes in external appearance). Get rid of the bad qualities, distractions, desires that this world has rejected. Because shaving and growing hair are just a symbolism in the first step of taking a monk journey towards moksha. Shaving and growing mean that ego keeps growing like hair when we cut it. Hence, a paste is applied to control it. Similarly one must always control his sense. Changes in external appearance (be it personal grooming, or house keep/organization) alone doesn't yield any result. Only internal changes purify us and yield results

Questions that I ask to the kid

What does shaving and growing hair signify? 

Change normally starts with external appearance changes. Do you agree that it is sufficient? If not why? Why an external appearance change is also necessary? 

மனத்தது மாசாக மாண்டார் நீராடி

குறள் 278

மனத்தது மாசாக மாண்டார் நீராடி

மறைந்தொழுகு மாந்தர் பலர்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

மனம் - நெஞ்சம்; எண்ணம்; விருப்பம்; இந்துப்பு

மனத்தது - மனம் அது

மாசு - அழுக்கு; குற்றம்; மறு; மாறுபாடு; கருமை; இருள்; மேகம்; பாவம்; தீமை; தூளி; புழுதி; புன்மை; பால்வீதிமண்டலம்; மெய்ம்மலம்; நஞ்சுக்கொடி; பித்தநீர்; கோழை; கண்ணின்காசபடலம்; வலைவடம்; குழப்பினமா.

ஆக - மொத்தமாய்; முழுவதும் அவ்வாறாக; விகற்பப்பொருள்தரும்இடைச்சொல்; நான்காம்வேற்றுமைஉருபுடன்வரும்துணைச்சொல்; செய்திகுறிக்கும்இடைச்சொல்; முற்றோடுசேர்ந்துசெயவென்எச்சப்பொருள்தரும்இடைச்சொல்; ஓர்அசைச்சொல்.

மாண்டார் - மாட்சிமையுள்ளவர்; இறந்தவர்

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

ஆடி - கூத்தாடுபவன்; கண்ணாடி பளிங்கு நான்காம்மாதம்; உத்தராடநாள்பகலில்பன்னிரண்டுநாழிகைக்குமேல்இரண்டுநாழிகைகொண்டமுகூர்த்தம்; நாரை ஆணிவகை.

ஆடுதல் - அசைதல்; கூத்தாடுதல் விளையாடுதல் நீராடுதல் பொருதல் சஞ்சரித்தல் முயலுதல் பிறத்தல் சொல்லுதல் செய்தல் அனுபவித்தல் புணர்தல் பூசுதல் அளைதல் தடுமாறுதல் எந்திரமுதலியவற்றில்அரைபடுதல்; விழுதல் செருக்குதல்

மறைந்து - மறைதல் - ஒளிந்துகொள்ளுதல்; தோன்றாமற்போதல்.

ஒழுகும் - ஒழுகுதல் - நீர்பாய்தல்; நீர்ப்பொருள்சொட்டுதல்; ஓடுதல்; பரத்தல்; ஒழுங்குபடுதல்; நடத்தல்; நீளுதல்; வளர்தல்; போதல்; பெருகியோடுதல்.

மாந்தர்  -  மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்.

பலர் - அநேகர்; சபை

முழுப்பொருள்

மாட்சிமை பொருந்திய துறவிகள் அகத்தே தூய்மையாக இருப்பவர்கள். அவர்கள் அகத்தூய்மைக்கு கொடுத்த முக்கியத்துவத்தை புறத்தூய்மைக்கும் கொடுத்தார்கள். ஆனால் மெய்யான துறவிகளின் புறத்தூய்மையை மட்டும் கண்களால் பார்த்து சிலர் வேளாவேளைக்கு நீராடி புறத்தே தூய்மைப்படுத்திக்கொண்டு அகத்தே தூய்மைப்படுத்துக்கொள்ளமால் இருப்பர். மேலும் தியானம்/ஊழ்கம் போன்றவற்றை ஒரு சடங்காக செய்து அகத்தே ஒரு மேன்மையையும் அடையாதவர்கள். 

இத்தகையோர் அகம் மாசுகளால் நிரம்பியிருக்கும். மாசு எனில் காம வெகுளி மயக்கங்கள். அகத்தே இருட்டுடையோர் எப்படி ஒளி வீசும் துறவியாக முடியும்? இத்தகைய அகத்தே மாசு கொண்டு புறத்தே தூய்மையாக இருந்து உத்தமர்ப்போல் காட்டிக்கொள்ளும் மாந்தர்கள்/மனிதர்கள் இவ்வுலகில் (சிலர் அல்ல) பலர் உள்ளனர். அத்தகையர்களிடம் எச்சரிக்கை வேண்டும். அதுப்போல பொய்யான வேடங்களை நாம் தரிக்கவும் கூடாது. 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

மாசு மனத்தது ஆக - மாசு தம் மனத்தின் கண்ணதாக, மாண்டார் நீர் ஆடி - பிறர்க்குத் தவத்தான் மாட்சிமையுயராய் நீரின் மூழ்கிக் காட்டி, மறைந்து செல்லும் மாந்தர் உலகத்துப் பலர். (மாசு: காம வெகுளி மயக்கங்கள். அவை போதற்கு அன்றி மாண்டார் என்று பிறர் கருதுதற்கு நீராடுதலான், அத்தொழிலை அவர் மறைதற்கு இடனாக்கினார். இனி 'மாண்டார் நீராடி' என்பதற்கு 'மாட்சிமைப்பட்டாரது நீர்மையை உடையராய்' என உரைப்பாரும் உளர். இவை மூன்று பாட்டானும் அவ்வொழுக்கமுடையாரது குற்றமும், அவரை அறிந்து நீக்கல் வேண்டும் என்பதும் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

மாசு மனத்தின்கண் உண்டாக வைத்து மாட்சிமைப் பட்டாரது நீர்மையைப் பூண்டு, பொருந்தாத விடத்திலே மறைந்தொழுகு மாந்தர் பலர். இது பலர்க்குக் கூடாவொழுக்க முண்டாகு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

மனத்தில் மாசு இருக்க, தவத்தால் மாண்பு பெற்றவரைப்போல், நீரில் மறைந்து நடக்கும் வஞ்சனை உடைய மாந்தர் உலகில் பலர் உள்ளனர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மனம் முழுக்க இருட்டு; வெளியே தூய நீரில் குளித்து வருபவர்போல் போலி வெளிச்சம் - இப்படி வாழும் மனிதர் பலர் இருக்கின்றனர்.

மனம் பற்றி

மனம், மனம், மனம். மனத்தைப் பற்றிக் கூறாத மனம் இல்லை. மனத்தின் பரிமாணங்களை இலக்கிய யோக ஞான தத்துவங்கள் எடுத்துரைக்கின்றன. 

மனத்தை அறிந்தவன் பேரறிஞன். மனத்தை அடக்கியவன் மகா ஞானி. மனித வாழ்க்கையின் தோற்றமும் முடிவும் மனத்தினால் உண்டாகும். 

மனம் என்பது, பழைமையான கலைவடிவம். மனம் அவரவர் எண்ணங்களின் தொகுப்பு. எண்ணங்கள் இருந்தால் மனம் இருக்கும். எண்ணங்கள் இல்லாவிட்டால் மனம் இருக்காது. அணுக்களின் தொகுப்பு பொருளாகிறது. அணுக்கள் தனித்தனியே பிரிந்தால் பொருளாவதில்லை. பொருளாகும் அணுக்கள் தனித்தனியே பிரிந்தால் பொருளாவதில்லை. 

பொருளாகும் அணுக்கள் அனைத்தும் ஒரே வகையான அணுக்களாக இருப்பதில்லை. அவற்றுள் பல வகை. அதே போல், மனத்தில் தொகுக்கப்படுகின்ற எண்ணங்கள் ஒரே வகையான எண்ணமாக இருப்பதில்லை. அவை பலவகை. மனதின் தொகுப்பான எண்ணங்களில் அழுக்காறு, அவா, வெகுளி, இன்பம், துன்பம், ஈகை, இழிவு, பகை, பாசம், பற்று, காதல், அன்பு, கல்வி, கேள்வி, அச்சம், துணிவு, ஆக்கம், கேடு, ஆணவம், அடக்கம், பரிவு போன்ற எல்லாம் அடங்கும். 

எல்லோர் மனமும் ஒரே வகையான எண்ணங்களைக் கொண்டிருப்பதில்லை. 

நல்ல எண்ணங்களைத் தொகுத்த மனம், நல்லவனாகிறது. 

தீய எண்ணங்களைத் தொகுத்த மனம், தீயனாகிறது. 

கலை சார்ந்த எண்ணங்களைத் தொகுத்த மனம், கலைஞனாகிறது.

அறிவு சார்ந்த எண்ணங்களைத் தொகுத்த மனம், அறிஞனாகிறது. 

மனம் தனது எண்ணம்போல் செயல்படத் தொடங்கினால், மனித வாழ்க்கை நிலைகொள்ளாது தடம் மாறிப் போய்விடும். 

மனம் தனது எண்ணம்போல் செயல்படுவதை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு வரவேண்டும். தீய எண்ணங்களைச் சிந்திக்கும் மனத்தை அடக்கி வைக்க வேண்டும். அடக்காத மனம் அலைந்து திரியும்.

தீய எண்ணங்களின் அளவு அதிகமாக அதிகமாக அவை மனதைப் பாதிக்கத் தொடங்கும். மனம் பாதித்தால் வாழ்க்கை பாதிக்கும். 

மனத்தில் தோன்றும் தீய எண்ணங்களினால் ஞானிகளும் அறிஞர்களும் பாதிப்படைவதில்லை. சராசரி நிலையிலுள்ள பாமரன் பாதிக்கப்படுகிறான். 

ஞானிகளின் மனத்தின் இயக்கம் அவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும். ஞானிகளின் ஏவலைக் கேட்டே அவர்களின் மனமும் இயங்கும். 

பாமரனின் மனத்தின் இயக்கம் அவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாமல், மனத்தின் ஆதிக்கம் அதிகமாகி, அவர்களின் தோளின் மீது அமர்ந்துகொண்டு, அவர்களை ஆட்டிப்படைத்துக் கொண்டிருக்கும். 

உதாரணமாக, ஒரு பொருளின் மீது அளவற்ற ஆசையை ஏற்படுத்துகின்ற மனம், அப்பொருளை அதிக விலை கொடுத்தாவது வாங்க வேண்டுமென்ற எண்ணத்தை உருவாக்குகிறது. அப்படி தூண்டச் செய்கின்ற மனம், அப்பொருளை வாங்கிய பின்பு அமைதியாவதில்லை. அப்பொருளை ஒவ்வொரு நிமிடமும் பார்த்துப் பார்த்து புதிய புதிய எண்ணங்களை உருவாக்கிக் கொண்டேயிருக்கிறது. மனம் உருவாக்கும் புதிய எண்ணங்களினால் பாமரன் அலைக்கழிக்கப்படுகிறான். 

இவ்வாறு கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத மனம் மனிதனை புதிய புதிய எண்ணங்களினால் ஆட்சி செய்வதுடன் ஆட்டிப் படைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. 

மனிதனுக்கு இருக்கின்ற தேவைகளைப் போல, மனத்துக்கும் சில தேவைகள் இருக்கின்றன. 

மனம், தான் நன்றாக இருக்க வேண்டும். தான் எண்ணுகின்ற எண்ணத்தை மற்ற எல்லோரும் கேட்டு நடக்க வேண்டும் என்று விரும்பும். ஒன்று வேண்டும் என்று எண்ணிய அடுத்த நிமிடத்தில் ஒன்று வேண்டாம்! இரண்டு வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை உருவாக்கும்.

மனத்தை மனிதன் நேசிக்க வேண்டுமென்று, புதிது புதிதாகப் பல விஷயங்களைத் தெரிந்துகொள்ள அலைந்து திரியும். தன்னை முதன்மைப்படுத்திக்கொள்ள விரும்பி, பாராட்டுகளைத் தேடும். நான், நான், நான், என்று எப்போதும் சொல்லிக்கொள்ளும். 

பிற மனத்தைத் தன் வயப்படுத்துவதற்காக, அம்மனத்தில் அன்பு விதையை முளையிடச் செய்யும். அன்பு கிடைக்காத மனத்திடமே அன்பைப் பிச்சையாகக் கேட்கும். 

ஒரு காட்சியைக் கண்டவுடன் அதன் தன்மைகளைப் படம் பிடிக்கும். அதைப் பற்றிய கருத்துகளை வருணனை கூறுவது போல எண்ணங்களை அடுக்கிக் கொண்டேயிருக்கும். 

ஒருவரைச் சந்திக்க வேண்டிய நேரம் வருகின்ற போது, அவரைப் பற்றிய குற்றச்சாட்டுகளை அடுக்கிக் கொண்டே போகும். எவ்வகையிலாவது, அவரைச் சந்திக்காதவாறு சிக்கல்களை உருவாக்கும். அதையும் மீறி சந்திக்க நேர்ந்தால் அவருடன் இணங்காத செயல்களை உருவாக்கும், இணங்க வேண்டிய சூழல் ஏற்பட்டால், நிலை தடுமாறுவதுபோல பாசாங்கு செய்யும்.

மனத்தின் இத்தகைய செயல்களுக்கெல்லாம் காரணம் எண்ணவெனில், தன்னைப் பற்றியே மனத்துக்கு ஏற்படும் தவறான எண்ணந்தான். 

மனிதன் தனக்குக் கட்டுப்பட வேண்டும் என்று எண்ணும் மனம், மனிதனுக்குக் கட்டுப்படவேண்டும் என எண்ணுவதில்லை. 

மனிதன் தன்னை கைவிட்டு விடுவானோ என்று எண்ணும் அச்சம் மனத்துக்குள் எப்போதும் இருந்துகொண்டேயிருக்கும். இந்த அச்சத்துக்கு இன்னொரு காரணமும் உண்டு. மனிதனிடம் அகமனம், புறமனம் என இரண்டு மனங்கள் இருக்கின்றன. புறமனத்தின் செயல்களையே இதுவரை கூறிவந்தோம். புற மனத்தின் சேட்டைகளைப் புரிந்து கொள்ளும் வரை, மனித வாழ்க்கையில் இன்பம் என்பது நிலையில்லாமல் இருந்து கொண்டிருக்கும். 

புற மனத்தை அடக்க நினைக்கும்போது, அதுவிசுவரூபம் எடுக்கும். தன்னை அடக்க எடுக்கப்படும் நடவடிக்கைகளைத் தடுக்கும், ஒடுக்கும். அதையும் மீறி அடக்க முயன்றால், ஒடுங்கும். 

புறமனம் ஒடுங்கும் வரை அக மனம் வெளியே வராது. 

புறமனத்தின் செயல்கள் எதுவும் அகமனத்தின் பதிவுகளில் இருக்காது.

அகமனம், ஆழ்ந்து சிந்திக்கும் ஆற்றல் கொண்டது. உயர்ந்த எண்ணமும், நன்மையும் மட்டுமே செய்யவேண்டும் என்று நினைக்கத்தூண்டக்கூடியது. 

அகமனம் விழித்துக் கொண்ட பின்பு, புற மனத்தின் செயல்கள் எல்லாம் மறைந்துவிடும். அகமனத்தை எழுப்பிவிட்டவர்கள் சான்றோர் வரிசையில் உயர்ந்த புகழைப் பெற்றவர்களாக இருப்பார்கள். 

எவர் ஒருவர் தன்னை உயர்த்திக்கொள்ள வேண்டும் என்று விரும்புகின்றாரோ அவர், அக மனத்தை எழுப்ப முயற்சி செய்ய வேண்டும்.

புற மனத்தின் ஆட்டம் அடங்கும் வரை அகமனத்தை எழுப்ப எடுக்கும் முயற்சியைத் தளர்த்தக் கூடாது. 

அக மனத்தின் விழிப்புக்கு ஒரே வழி, சூழ்நிலை தியானந்தான். 

சூழ்நிலை தியானத்தை நாள்தோறும் செய்யச்செய்ய புறமனத்தின் வீறு குறைந்து கொண்டே வரும். இறுதியில் புறமனம் இருந்த இடம் தெரியாமல் மறைந்துவிடும். 

புறமனம் மறையத் தொடங்கியவுடன், அகமனம் விழித்தெழும்.

அகமன விழிப்புக்குப்பின், ஆனந்தம் நிலைபெறும். மனிதன் தன் தேவைகளை, ஆசைகளை விருப்பங்களை அதனிடம் கூறினால், அது அவற்றை நிறைவேற்றவைக்கும். மனிதனின் தேவைக்கு சேவை செய்யும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Great sages are internally pure in their thoughts, conscience, behavior etc. They gave importance to internal purity as much as they gave importance to external purity. However, some sages saw only the external purity and took bath every day to cleanse them. And they did meditation as a ritual only. This external purity and and ritualistic meditation didn't yield results because internally they did cleanse their thoughts and get better. Hence, one has to remove Kaamam/Desires, Veguli/Anger, Mayakkam/Distractions in their mind/thoughts/heart. Only by removing darkness in the heart, one can shine and emit light.

Questions that I ask to the kid

Many people who took bath and were clean were not successful. Why?

புறங்குன்றி கண்டனைய ரேனும் அகங்குன்றி

குறள் 277

புறங்குன்றி கண்டனைய ரேனும் அகங்குன்றி

முக்கிற் கரியார் உடைத்து

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

பொருள்

புறம் - வெளியிடம்; அன்னியம்; காண்க:புறத்திணை; புறக்கொடை; புறநானூறு; வீரம்; பக்கம்; முதுகு; பின்புறம்; புறங்கூற்று; அலர்மொழி; ஒருசார்பு; இடம்; இறையிலிநிலம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; திசை; காலம்; உடம்பு; மருதநிலத்தூர்; மதில்; puṟam   s. the side of a thing, பக்கம்; 2. the outside, வெளி; 3. the back, முதுகு; 4. back-biting, புறணி; 5. a tract or part of a country, இடம்; 6. side, party, பட்சம்; 7. a surrounding wall or fortification, சுற்றுமதில்; 8. a form of the 7th case, ஏழனுருபு; 9. valour, bravery, வீரம்.

குன்றி - குன்றிக்கொடி; குன்றிமணி; மனோசிலை

குன்றிமணி - சிவப்பாகவோ அல்லது பாதி சிவப்பாகவும் பாதி கருப்பாகவோ உள்ள ஒரு வகை விதை / அவ்வகை விதைகளையுடைய கொடி

கண்டு - காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

அனையரேனும்  

அகம் - இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

குன்றி - குன்றிக்கொடி; குன்றிமணி; மனோசிலை

மூக்கில்  - நாசி; பறவையலகு; யானைத்துதிக்கை; பாண்டத்தின்வாயிலுள்ளமூக்குப்போன்றஉறுப்பு; வண்டிப்பாரின்தலைப்பகுதி; முளைதோன்றும்வித்தின்முனை; இலைக்காம்பு; குறுநொய்; முரட்டுப்பேச்சு.

கரியார் - கருநிறம்உடையார்; கீழ்மக்கள்; சான்றுகூறுவோர்.

உடைத்து - உடைதல், இருக்கும், உண்டு

முழுப்பொருள்

குன்றிமணி

குன்றிமணி என்றென்பது சிவப்பாகவோ அல்லது பாதி சிவப்பாகவும் பாதி கருப்பாகவோ உள்ள ஒரு வகை விதை. அதில் எப்படி பெருமளவு சிவப்பாகவும் அதன் மூக்கில் கருப்பாகவும் உள்ளதோ அதுப்போல வெளித்தோற்றத்தில் நல்லவராகவும் துறவு பூணுகின்றவர் போலும் உள்ளே (அகத்தில்) கீழ்குணங்களை கொண்டோராகவும் சில கீழ்மக்கள் இருக்கின்றனர். அவர்களை கீழ்மக்கள் (கரியார்) என்றே திருவள்ளுவர் கூறுகிறார். அவர்கள் தவம் ஆற்றும் துறவிகள் அல்ல. 

இதில் இரண்டு விஷயங்கள் உள்ளன 

1. ஒருவர் புறத்தே மாற்றங்களை கொள்ளுவதில் அர்த்தம் இல்லை. அகத்தே மாற்றம் நடந்தால் தான் அது மெய்யான மாற்றம் 

2. இக்குன்றிமணி போல் கருமை அதாவது கீழ்க்குணம் கொண்ட பக்கத்தை பல போலி துறவிகள் கொண்டு உள்ளனர். எச்சரிக்ககையாக இருக்க வேண்டும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”மந்தரை யுரையெனும் கடுவின் மட்கிய

சிந்தையின் இருண்டது” (கம்ப.தைலமாட்டு 5)

“மைக்கரு மனத்தொரு வஞ்சன்” (கம்ப.கரன் 124)

பரிமேலழகர் உரை

குன்றிப் புறம் கண்டு அனையரேனும் - குன்றியின் புறம் போல வேடத்தாற் செம்மையுடையராயினும், குன்றி மூக்கின் அகம் கரியார் உடைத்து - அதன் மூக்குப் போல மனம் இருண்டு இருப்பாரை உடைத்து உலகம் ('குன்றி' ஆகுபெயர். செம்மை கருமை என்பன பொருள்களின் நிறத்தை விட்டுச் செப்பத்தினும் அறியாமையினும் சென்றன. ஆயினும், பண்பால் ஒத்தலின் இவை பண்பு உவமை. ஊழின் மலிமனம் போன்று இருளாநின்ற கோகிலமே. (திருக்கோவை 322) என்பதும் அது.).

மணக்குடவர் உரை

புறத்தே குன்றி நிறம்போன்ற தூய வேடத்தாராயிருப்பினும், அகத்தே குன்றி மூக்குப் போலக் கரியராயிருப்பாரை உடைத்து இவ்வுலகம். இஃது அறிஞர் தவத்தவரை வடிவு கண்டு நேர்படாரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

புறத்தில் குன்றிமணிப்போல் செம்மையானவராய் காணப்பட்டாராயினும் அகத்தில் குன்றிமணியின் மூக்குப்போல் கருத்திருப்பவர் உலகில் உணடு.

சாலமன் பாப்பையா உரை

குன்றிமணியின் மேனியைப் போல் வெளித் தோற்றத்தில் நல்லவராயும், குன்றிமணியின் மூக்கு கறுத்து இருப்பதுபோல் மனத்தால் கரியவராகவும் வாழ்வோர் இவ்வுலகில் இருக்கவே செய்கின்றனர்.

நெஞ்சின் துறவார் துறந்தார்போல் வஞ்சித்து

குறள் 276
நெஞ்சின் துறவார் துறந்தார்போல் வஞ்சித்து
வாழ்வாரின் வன்கணார் இல்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

பொருள்
நெஞ்சின் - நெஞ்சு - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு.

துறவு - விடுதல்; இரகசியம்; வாய்ப்பானநிலை; வெளியிடம்; சன்னியாசம்; துறவியருக்குவிதித்துள்ளஅறம்

துறவார் - துறவாதவர்கள்

துறத்தல் - கைவிடுதல்; பற்றற்றுத்துறவுபூணுதல்; நீங்குதல்

துறந்தார் -  tuṟantār   n. துற-. Ascetics,recluses, as having renounced the pleasures ofthe world; [பற்றுவிட்டவர்] சன்னியாசிகள். துறந்தார்; பற்றுவிட்டமுனிவர்

போல் - ஓர்உவமவுருபு; பொய்; ஓர்அசைச்சொல்; உள்ளீடில்லாதது; பதர்; மூங்கில்; வெற்றி; படை; வாள்.

வஞ்சித்து - வஞ்சம் - கபடம்; பொய்; கொடுமை; வாள்; வஞ்சினம்; பழிக்குப்பழி; மாயம்; சிறுமை; அழிவு; மரபு; பிரபஞ்சம்.

வாழ்வாரின் - வாழ்வார் - வாழ்வோர்

வன்கண் - மனக்கொடுமை; வீரத்தன்மை; பகைமை; பொறாமை; கொடும்பார்வை.

வன்கணார் - கொடுமையானவர்

இல் - இல்லை, இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

முழுப்பொருள்
புறத்தே துறவிகள் போன்று வேடமிட்டு அகத்தே துறவுக்கான எதையும் கடைபிடிக்காமல் இருப்போர் துறவார்/துறவாதவர்கள். இவர்கள் இவர்களை நம்பி வந்தவர்களை வஞ்சித்து வாழ்ந்தால் பின்பு இவர்போல் நெஞ்சில் கொடிய, ஈரமில்லாத, இரக்கமில்லாத கொடுமையானவர் இவ்வுலகத்தில் இல்லை என கூறலாம். ஏனெனில் எதிரிக்கு வஞ்சம் செய்வோரை விடவும் நம்பினவரை வஞ்சிப்பவர் கொடுமையானவர்.

எளிதான உதாரணமாக இன்றைய காலகட்டங்களில் உள்ள பல போலி துறவிகளை கூறலாம். பல போலி துறவிகள் மனதில் ஆசை விருப்பம் காமம் கோபம் ஆகிய எதையும் துறந்திருக்க மாட்டார்கள். அவர்களுக்கு ஏடுகளில் பெற்ற சில அறிவும் இவர்களை மக்களிடம் கொண்டு சேர்க்கும் விற்பனர்களும் இருப்பார்கள். இத்தகையவர்கள் இவர்களிடம் சீடர்களாக / மாணவர்களாக / பக்தர்களாக வருவோரை பல வகைகளில் ஏமாற்றுவர். உதாரணமாக (முக்கியமாக பெண்களை மயக்கி) உடல் சார்ந்த வன்கொடுமைகள், செல்வ அபகரிப்புகள் என்று பலவற்றை கூறலாம். இது போல வஞ்சனை ஏதுமில்லை. இவற்றில் இரண்டு குற்றங்கள் உண்டு 1) துறவறம் பூண்டு அதற்கான எதையும் துறக்காது துறவுக்கு எதிரான குற்றங்களை செய்தல் 2) வஞ்சனை செய்தல்.

இத்தகையோரைக் குறித்தே பாடப்பட்ட, நீதிநெறிவிளக்கப்பாடல் ஒன்று:
                                                                                                                            
வஞ்சித் தொழுகு மதியிலிகாள் யாவரையும்
வஞ்சித்தே மென்று மகிழன்மின் – வஞ்சித்த
எங்கு முளனொருவன் காணுங்கொ லென்றஞ்சி
அங்கங் குலைவ தறிவு.  

வஞ்சிப்பவர்கள் எல்லோரையும் வஞ்சித்தோம் என்று மகிழ்ந்திருக்வேண்டாமென்றும், மேலேயிருக்கும் கடவுள் எல்லாவற்றையும் கண்டுகொண்டிருக்கிறான் என்று அங்கம் நடுங்குவதே அறிவுடமையாம்.
மற்றுமொரு பாடலும் அவர்களுக்கு அறிவுறுத்தவே சொல்லப்படுகிறது.

நெஞ்சு புறம்பாத் துறந்தார் தவப்போர்வை                                                  
கஞ்சுக மன்று பிறிதொன்றே – கஞ்சுகம்  
எப்புலமுங் காவாமே மெய்ப்புலங் காக்குமற்  
றிப்புலய் காவா திது.   


மற்ற போர்வைகளாவது, மெய்ப்புலன்களை பனி, வெயில் இவற்றிலிருந்துகாக்கும், தவவேடமாகிய பொய்ப்போர்வை, எவ்வித புலனையும் காக்காது என்பதிதன் பொருள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நெஞ்சின் துறவார் - நெஞ்சால் பற்று அறாது வைத்து, துறந்தார் போல் வஞ்சித்து வாழ்வாரின் - பற்று அற்றார் போன்று தானம் செய்வாரை வஞ்சித்து வாழுபவர் போல், வன்கணார் இல் - வன்கண்மையையுடையார் உலகத்து இல்லை. (தானம் செய்வாரை வஞ்சித்தலாவது, 'யாம் மறுமைக்கண் தேவராற்பொருட்டு இவ்வருந்தவர்க்கு இன்னது ஈதும்' என்று அறியாது ஈந்தாரை, அதுகொண்டு இழிபிறப்பினராக்குதல். 'அடங்கலர்க்கு ஈந்த தானப் பயத்தினால் அலறும் முந்நீர்த் - தடங்கடல் நடுவுள் தீவு பல உள அவற்றுள் தோன்றி உடம்போடு முகங்கள் ஒவ்வார் ஊழ்கனி மாந்தி வாழ்வர் - மடங்கலஞ் சீற்றத்துப் பின் மானவேல் மன்னர் ஏறே' (சீவக. முத்தி - 244) என்பதனால் அறிக. தமக்கு ஆவன செய்தார்க்கு ஆகாதன விளைத்தலின் 'வன்கணார் இல்' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
நெஞ்சிற் றுறவாராய்த் துறந்தாரைப் போல வஞ்சனை செய்து வாழுமவர்களைப் போலக் கொடியா ரில்லை யுலகத்து.

மு.வரதராசனார் உரை
மனத்தில் பற்றுக்களைத் துறக்காமல் துறந்தவரைப் போல் வஞ்சனைச் செய்து வாழ்கின்றவரைப் போல் இரக்கமற்றவர் எவரும் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மனத்துள் எதையும் வெறுக்காமல், வெளியே வெறுத்தவர் போல் ஏமாற்றி வாழும் மனிதரைக் காட்டிலும் கொடியவர், இவ்வுலகத்தில் இல்லை.

பற்றற்றேம் என்பார் படிற்றொழுக்கம் எற்றெற்றென்று

குறள் 275
பற்றற்றேம் என்பார் படிற்றொழுக்கம் எற்றெற்றென்று
ஏதம் பலவுந் தரும்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

பொருள்
பற்று - பிடிக்கை; ஏற்றுக்கொள்கை; அகப்பற்றுப்புறப்பற்றுகளாகியவிருப்புகள்; சம்பந்தம்; ஒட்டு; பற்றாசு; பசை; சமைத்தபாண்டத்தில்பற்றிப்பிடித்திருக்கும்சோற்றுப்பருக்கை; சோற்றுப்பருக்கைஒட்டியுள்ளபாத்திரம்; உரிமையிடம்; தங்குமிடம்; பலஊர்களுடையநாட்டுப்பகுதி; பெற்றுக்கொண்டபொருள்; பற்றுக்கோடு; தூண்; அன்பு; நட்பு; வீட்டுநெறி; செல்வம்; இல்வாழ்க்கை; வயல்; கட்டு; கொள்கை; மருந்துப்பூச்சி; வாரப்பாடல்; சிற்றூர்; கலவைச்சுண்ணாம்புவகை.

அற்றேம் - ஒன்றும் இல்லாத ஒரு நிலை

என்பார் - என்று கூறுவார்

படிற்று - படிறு - வஞ்சனை; பொய்; அடங்காத்தனம்; குறும்பு; களவுப்புணர்ச்சி; கொடுமை.

ஒழுக்கம் -  நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம்ஓம்பியநெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

எற்று - எற்றுகை; எத்தன்மையது; வியப்பிரக்கக்குறிப்புச்சொல்.
எற்று - eṟṟu   III. v. t. cast, throw off, jerk away, kick away, எறி; 2. kill, கொல்லு; 3. pierce, stab, குத்து; 4. hit with the fist, குத்து; v. i. cease, நீங்கு; 2. feel pity, இரங்கு.

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

ஏதம் - துன்பம், குற்றம், கேடு

பலவும் - பலவற்றை

தரும் - கொடுக்கும்

முழுப்பொருள்
பற்றுகளை (ஆசைகள், பிடிக்கை) அறுத்துவிட்டேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு உண்மையில் ஆசைகள் பலவற்றைக்கொண்டு வஞ்சனையாக (தவறாக, பொய்யாக) ஒழுகுவோர் பின்னாட்களில் மிகவும் துன்பப்படுவர். ஏனெனில் அவர்கள் பின்னாட்களில் பிழையானவற்றை ஏன்  செய்தோம் என்று எந்நாளும் யோசித்துக் கவலை கொள்வர்.

ஒரு சில நிமிட அல்லது சிறிது காலம் இன்பத்திற்காக பிழையானவற்றைச்/பாவத்தைச் செய்தால் பின்பு நெடுங்காலம் துன்பம் அனுபவிக்க நேரும். துன்பும் அனுபவிக்கும் பொழுது ஏன் அப்படிச் செய்தோம் ஏன் அப்படிச் செய்தோம் என்று பல காலம் வருந்துவோம்.

ஞானம் எய்துவதற்கு விரதம் எதற்கு ? உடம்பு என்பது ஒரு மாயா எந்திரம். நம்முடைய உணவுக்கும் நமது செயல்களுக்கும் தொடர்பு உண்டு.

உதாரணமாக பகவத்கீதை போன்ற நூல்களை வாசித்துவிட்டு இப்பொழுது எனக்கு விருப்புகள் ஏதும் இல்லை என்று பாவனையாக சொல்லுவோர் பலர் உண்டு. அவர்கள் தூரத்தில் இருக்கும் ஒளியை தான் கண்டு இருக்கின்றனர். அதற்கான கடுமையான பயிற்சியை இன்னும் மேற்கொள்ளவில்லை. அப்படிப்பட்டோரிடம் ஒரு சிறு கூழாங்கல்லை கொடுத்து அவர்களின் மோதிரத்தை கேட்டால் தரமாட்டார்கள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பற்று அற்றேம் என்பார் படிற்று ஒழுக்கம் - தம்மைப் பிறர் நன்கு மதித்தற்பொருட்டு யாம் பற்று அற்றேம் என்று சொல்வாரது மறைந்த ஒழுக்கம், எற்று எற்று என்று ஏதம் பலவும் தரும் - அப்பொழுது இனிதுபோலத் தோன்றும் ஆயினும், பின் என் செய்தோம் என்று தாமே இரங்கும்வகை, அவர்க்குப் பல துன்பங்களையும் கொடுக்கும். (சொல் அளவல்லது பற்று அறாமையின் 'பற்று அற்றேம் என்பார்' என்றும், சிறிதாய்க் கணத்துள்ளே அழிவதாய் இன்பத்தின் பொருட்டுப் பெரிதாய் நெடுங்காலம் நிற்பதாய பாவத்தைச் செய்தார், அதன் விளைவின் கண் 'அந்தோ வினையே என்றழுவர்' (சீவக.முத்தி,27) ஆகலின் 'எற்று எற்று' என்னும் கூறினார். இவை ஐந்து பாட்டானும் கூடா ஒழுக்கத்தின் இழுக்கம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பற்றினை யற்றேமென்பாரது குற்றத்தினை யுடைய ஒழுக்கம் எல்லாரும் எற்றெற் றென்று சொல்லும்படி பல குற்றமும் உண்டாக்கும். எற்றென்பது திசைச்சொல். இது தீமைபயக்கு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பற்றுக்களைத் துறந்தோம் என்று சொல்கின்றவரின் பொய்யொழுக்கம் என்ன செய்தோம் என்ன செய்தோம் என்று வருந்தும் படியான துன்பம் பலவும் தரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எத்தகைய பற்றுகளும் இல்லாதவர் என்று வாயால் சொல்லிச் செயலால் தவறாக வாழ்பவரின் வாழ்க்கை, பிறகு ஏன் அப்படிச் செய்தோம் ஏன் அப்படிச் செய்தோம் என்று வருந்தும்படி பல துன்பங்களையும் தரும்.

தவமறைந்து அல்லவை செய்தல்

குறள் 274
தவமறைந்து அல்லவை செய்தல் புதல்மறைந்து
வேட்டுவன் புள்சிமிழ்த் தற்று

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

தவ - பற்றுநீங்கியவழிபாடு; புண்ணியம்; இல்லறம்; கற்பு; தோத்திரம்; தவத்தைப்பற்றிக்கூறும்கலம்பகஉறுப்பு; வெப்பம்; காட்டுத்தீ.

மறைந்து - மறைதல் - ஒளிந்துகொள்ளுதல்; தோன்றாமற்போதல்.

அல்லவை - தீயவை; பயனின்மை.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்

புதல் - தூறு; ஒருபுல்வகை; மருந்துப்பூண்டு; அரும்பு; புருவம்.

மறைந்து - மறைதல் - ஒளிந்துகொள்ளுதல்; தோன்றாமற்போதல்.

வேட்டுவன் - பாலைநிலத்திற்குரியவன்; வேட்டைக்குச்செல்வோன்; குறிஞ்சிநிலத்தலைவன்; குளவி; மகநாள்.

புள் - பறவைப்பொது:வண்டு; கணந்துட்பறவை; பறவைநிமித்தம்; அவிட்டநாள்; கைவளை; மதுபானம்; கிட்டிப்புள்.

சிமிழ்த் - செப்பு; திமில்; cimiẕ   VI. v. t. tie, fasten, கட்டு; 2. entrap, catch, பிடி.

அற்று  - அதுப்போல ; ஆகும் ; அத்தன்மையது

முழுப்பொருள்
ஒருவர் தவத்தில் இருக்கும் பொழுது (தவத்தின் துவக்கத்தில் எடுத்த சங்கல்பத்தில் இருந்து விலகி) மறைவாக தவத்திற்கு ஒவ்வாத / தீய / பயனற்ற செயல்களை செய்வது தவத்திற்கு எதிரானது ஆகும். அப்படி செய்வோர் தவத்தின் பலனை அடையமாட்டார்கள். இது ஒரு வேடன் புதரில் மறைந்து பறவையை பிடிப்பதை போல ஆகும். அதாவது வேடன் என்பவன் பறவையை சரியாக குறிவைக்க வேண்டுமென்றால் அவனுக்கு நல்ல காட்சியும் தன்னை சுற்றி இடர்கள் இல்லாமல் இருத்தல் வேண்டும். முழுக்கவனமும் பறவையின் மீது இருத்தல் வேண்டும். ஆனால் புதருக்குள் சென்றால் பறவையை பற்றிய காட்சியும் தெரியாது புதர் தரும் இடர்களான அரிப்பு வெம்மை பூச்சிக்கடி ஆகியவை கவனத்தை திசை திருப்பும்.  மனதை ஒருமுக படுத்தமுடியாது. அதனால் பறவையை குறிவைத்துப் பிடிக்கமுடியாது.

அதுப்போல தவத்தில் இருந்து மறைவாக தீய செயல்களையும் பயனற்ற செயல்களையும் செய்தல் தவத்தில் இருந்து கவனத்தை திசை திருப்பி தவத்தின் இலக்கை அடையமுடியாதபடி செய்துவிடும்.

ஆதலால் தவத்தில் ஈடுபடும் பொழுது தவத்தை தவிர வேறு எதிலும் கவனம் செல்லாமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். தவத்தில் மட்டுமே கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

இது துறவறத்தில் தவம் என்றிலை, வாழ்வில் நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு செயலுக்கும் குறிப்பாக தவமாக எண்ணிச் செய்யும் பெருஞ்செயல்களுக்கு பொருந்தும். பெருஞ்செயல்களை செய்யும் பொழுது அவற்றை தவம் போன்று சலனங்கள் இல்லாமல் மிக கவனமாக (ஒரு razor focusஉடன்) செய்ய வேண்டும். தேவையில்லாத சலனங்களை வைத்துக்கொள்ள கூடாது. உதாரணமாக சினிமா பார்ப்பது, சமையல் செய்வது, ஊர் சுற்றுவது, கோயில்களுக்கு போவது, நண்பர்களுடன் அரட்டை அடிப்பது, வீட்டை சுத்தம் செய்வது, அல்மாரியை ஒழுங்கு செய்வது, போனில் பேசிக்கொண்டு இருப்பது. இவை முற்றிலும் தவறு அல்ல. ஆனால் ஓய்வுக்காக ஒரு நாளைக்கு 10-15 நிமிடம் இளைப்பாருவது வேறு. ஆனால் 1-2 மணிநேரம் பார்ப்பது (binge eating, binge watching etc.,) என்பது வேறு. ஒருவன் 95% சதவிகிதம் எடுப்பதற்கும் 98% சதவிகிதம் எடுப்பதற்கும் வித்தியாசம் கவனம் தான். 

எனக்கு நன்றாக ஞாபகம் இருக்கிறது. நான் GMAT exam-க்கு படிக்கும் பொழுது முதல் தடவை கணிதத்தில் 51இற்கு 48 எடுத்தேன் (அது உலக அளவில் 84 percentile). நான் முதல் தடவை பரிட்சை எழுதிய பொழுது அவ்வளவு கவனமாக எழுதவில்லை. என் செயல்கள் அலைப்பாய்ந்துக்கொண்டு இருந்தது. அதுவே இரண்டாவது முறை நான் எழுதியபொழுது சுமார் 50 நாட்கள் ஒரு நண்பரின் வீட்டிற்கு சென்று தொலைக்காட்சி, சினிமா போன்று எவ்வித சலனமும் இன்றி இருந்தேன். என் கவனம் முழுவதும் பரிட்சைக்கு ஆயுத்தமாவதில் தான் இருந்தது. அவ்வாறு தயார் செய்து இரண்டாவது முறை எழுதியதில் நான் 51இற்கு 50 மதிப்பெண்கள் எடுத்தேன் (அது உலக அளவில் 96 percentile). இதற்கு முக்கிய காரணம் கவனம் சிதறாமை.

அதேப்போல் என்னுடைய நண்பரின் அண்ணன் ஒரு பெரிய நரம்பியல் நிபுணர். அவரை சுமார் 2008ஆம் ஆண்டில் சந்தித்தேன் என்று நினைக்கிறேன். அப்பொழுது பேச்சு போன்-இற்கு ஆகும் செலவைப்பற்றிப் பேசிக்கொண்டு இருந்தோம். அவர் சொன்னார் நான் இந்த ஆண்டு ஒரு 3000 ரூபாய்க்கு கட்டணம் செலுத்தினேன். ஆனால் ஒரு 100 ரூபாய்க்கு தான் பேசினேன். அப்படியா? எனக்கெல்லாம் மாதம் 300 ரூபாய்க்கு கட்டணம் செலுத்தினாலும் பத்தாது. தீர்ந்துவிடும் என்று. அவர் சொன்னார், போன் இருப்பதற்காக பேசிக்கொண்டே இருப்பதா? அவ்வளவு பேச வேண்டாம். அவர் சொன்னது எனக்கு அப்பொழுது புரியவில்லை. பல ஆண்டுகள் கழித்து தான் புரிந்தது. அவர் நேரத்தை கவனமாக சிந்தாமல் சிதறாமல் பயன்படுத்தி இருக்கிறார். நண்பர்களுடன் பேசுவது அரட்டை அடிப்பது என்று நேரத்தை விரயம் செய்யவில்லை. அதனால் தான் அவர் தொடர்ந்து மேற்படிப்புகள் படித்து பெரிய ஒரு மருத்துவராக இருந்தார். அந்த excellence-ஐ தன் வாழ்வில் பெற்றதற்கு காரணம் எவ்வித கவனச் சிதறலும் இல்லாமல்  தன் தொழிலையும் படிப்பையும் தவம் போல் செய்தார் அவர். 

சரி, அதெப்படி கவனம் சிதறாமல் இருப்பது? திருவள்ளுவர் ஏதாவது சொல்லி இருக்கிறாரா? 

சொல்லியிருக்கிறார். ”குறள் 366 அஞ்சுவ தோரும் அறனே ஒருவனை  வஞ்சிப்ப தோரும் அவா”. உனது ஆசைகளும் சலனங்களும் உன்னை வஞ்சிக்கும் என்பதை அறிக. ”குறள் 34 மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அனைத்தறன்  ஆகுல நீர பிற”. அவ்வாசைகளும் சலனங்களும் வெறும் சத்தங்கள் என்று அறிக. அவற்றிக்கு பொருள் இல்லை. ”குறள் 341 யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் அதனின் அதனின் இலன்” அச்சலனங்களும் ஆசைகளும் வேண்டாம் வேண்டாம் என்று அவற்றை துறந்தால் உங்களுக்கு இன்பமே என்று உணர்க. இவ்வாறு செய்தால் தவத்தை சிறப்பாய் செய்யலாம்.

சரி, (தவம் அல்லவற்றை, அதாவது) இச்சைகளை எப்படி அழிப்பது?

மேற்சொன்ன மூன்று குறள்களுமே உதவும். ஆனால் இன்னும் எளிமையாக சொல்ல வேண்டும் என்றால் ”ரத்த பீஜாசுரனை அம்பிகை கொன்ற புராணம்” பற்றி அறிந்துக்கொள்க. எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் ”ஆன்மீகம், போலி ஆன்மீகம்,மதம்” என்ற கட்டுரையில் இருந்து அப்புராணம் பற்றிய சிறு குறிப்பு இங்கே

ரத்த பீஜாசுரனை அம்பிகை கொன்ற புராணம்:

அந்த அசுரனின் ஒவ்வொரு துளி குருதியும் ஒரு தனி ரத்த பீஜாசுரனாக முளைக்கும். அவனிடம் அம்பிகை போர்புரிய புகுந்தபோது அவள் ஆயுதத்தால் அவன் தாக்கப்பட்டபோதெல்லாம் பலவாக வளர்ந்தான். ஆகவே அம்பிகை இரண்டாக பிரிந்தாள். ஒரு அம்பிகை ரத்த தாகம் மிக்க ஒரு பூதமாக ஆனாள். அவள் இன்னொரு தெய்வீக அம்பிகை விட்ட அம்புகளால் ரத்த பீஜாசுரன் கொட்டிய குருதியை தன்  நாவால் நக்கிக் குடித்தாள். அசுரன் அழிந்தான்.

நம் தாய்தெய்வ உருவகத்தில் இருந்து அம்பிகை என்ற பெருந்தெய்வம் உருவாகி வந்தது அதன் வரலாற்றுப்பின்னணி. ஆனால் இக்கதை ஆழமான ஒரு தத்துவக் குறியீடு. தியான மரபில் மிக முக்கியமானது. அடிப்படை இச்சைகளுடன் நேருக்குநேராக நின்று போர் புரிய முடியாது என்று சொல்கிறது இது. போர்புரியும்தோறும் அது பெருகும். ஆகவே நம் போதமே இரண்டாக பிரியவேண்டியிருக்கிறது, அம்பிகையாகவும் பூதமாகவும். தியானம் பழகியவார்களுக்கு மேலும் புரியும்.

இப்படித்தான் நாம் புராணங்களைப் பார்க்க வேண்டும். இப்படித்தான் புராணங்கள் சொல்லிக் கொடுக்கப்பட்டன. ஆனால் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டுடன் நமக்கு பௌராணிக மரபு அழிந்தது. புராணத்தை தத்துவத்துடன் இணைத்து எளிமையாகச் சொல்லிக்கொடுக்கும் பெரும் புராணிக சொற்பொழிவாளர்கள் இல்லாமல் ஆனார்கள்.

விளைவாக புராணங்கள் மிக மேலோட்டமாக , வெறும் அற்புதக் கதைகளாக மட்டுமே வாசிக்கபப்டும் புரிந்துகொள்ளப்படும் சூழல் உருவாகியது. இன்று எந்தக்கோயிலில் சென்றாலும் அங்குள்ள அர்ச்சகர் அவருக்கு தோன்றிய ஓர் அற்புதக் கதையை சொல்வார். பல கதைகள் மக்குத்தனமாகவே இருக்கும்.

ஒப்புமை

”தவம்மறைந் தல்ல செய்வார்” (பெரிய.திருஞான 697)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
தவம் மறைந்து அல்லவை செய்தல் - அவ் வலிஇல் நிலைமையான் தவவேடத்தின்கண்ணே மறைந்து நின்று தவமல்லவற்றைச் செய்தல், வேட்டுவன் புதல் மறைந்து புள் சிமிழ்த்தற்று - வேட்டுவன் புதலின் கண்ணே மறைந்து நின்று புட்களைப் பிணித்தாற்போலும். ( 'தவம்' ஆகுபெயர்.தவம் அல்லவற்றைச் செய்தலாவது, பிறர்க்கு உரிய மகளிரைத் தன்வயத்தாக்குதல், இதுவும் இத்தொழில் உவமையான் அறிக.).

மணக்குடவர் உரை
தவத்திலே மறைந்து தவ மல்லாதவற்றைச் செய்தல் வேட்டுவன் தூற்றிலே மறைந்து புள்ளைப் பிணித்தாற் போலும். அர்ச்சுனன் தவமறைந்தல்லவை செய்தான்.

மு.வரதராசனார் உரை
தவக்கோலத்தில் மறைந்து கொண்டு தவம் அல்லாத தீயச்செயல்களைச் செய்தல், புதரில் மறைந்து கொண்டு வேடன் பறவைகளை வலைவீசிப் பிடித்தலைப் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மேலான நிலையில் இருந்தும் கீழான செயல்களைச் செய்வது, வேட்டை ஆடுபவர் புதருக்குப் பின் மறைந்து நின்று பறவைகளைப் பிடிப்பது போலாம்.

இந்திய தத்துவ ஞானம் (லட்சுமணன்)

தியானத்துக்கு உவமை

தியானத்துக்கு முண்டக உபநிடத்திலே ஒரு சிறந்த உவமை சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ‘தியானம் செயபவன் வில்லாளி. குருவிடத்திலே அடைந்த வேதாந்த ஞானமேவில். தியானம் செய்பவனுடைய ஆத்மாவே அம்பு. அம்பாகிய ஆத்மாவை - அதாவது, தன் உள்ளத்தை வில்லில் வைத்து நாணை இழுக்க வேண்டும். நாணை இழுப்பதென்றால் ஏகாக்கிரசித்தத்துடன் தான் அடைந்த ஞானத்தை உபயோகித்துத் தியானிப்பது. நாணை நன்றாக இழுத்துக் குறிபார்க்க வேண்டும். பரமாத்பாவே குறியாகும். நல்ல வில்லாளி வில்லை வளைக்கும் போது குறியும் அம்பும் ஒரு நேரில் அமையச் செய்கிறான். அந்த நிலையில் அம்பு குறியில் மறைந்து போகிறடு. பரம்பொருளைத் தியானம் செய்பவன் அவ்வாறே தன் ஆத்மாவையும் பரமாத்மாவையும் ஒன்றாகவே காண வேண்டும். தியானம் செய்யும் காலத்தில் பரமாத்மாவில் மன் ஆத்மா முற்றிலும் அத்துவிதீயமாகப் போகல் வேண்டும். 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

While you are doing a penance (work) if you are discreetly or directly indulging in non-penance actions then it will not yield you any result. Because, it is similar to a hunter trying to aim a bird by hiding inside a hay. Hitting a bird needs skill, focus, complete view and also no distractions. Haywires distracts a person and doesn't give complete view. Similarly when doing a penance (work), discreetly or directly indulging in non-penance actions will distract. For e.g., the difference between a person getting 99% and 95% (or 80%) lies in these small small things. 

Questions that I ask to the kid

What if I do discreetly or directly indulge in non-penance things when I do a penance work? How would you relate to?

Can I do non-penance stuffs when I am in penance? If not why?

What does a hunter hiding inside a hay and aiming a bird signify?

வலியில் நிலைமையான் வல்லுருவம்

குறள் 273

வலியில் நிலைமையான் வல்லுருவம் பெற்றம் 

புலியின்தோல் போர்த்துமேய்ந் தற்று

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

வலி - வன்மை; காண்க:வலாற்காரம்; நறுவிலி; அகங்காரம்; வல்லெழுத்து; தொகைநிலைத்தொடர்மிக்குவருஞ்செய்யுட்குணம்; பற்றுக்கோடு; பற்றிரும்பு; தொல்லை; நோவு; ஒலி; சூள்; வஞ்சகம்; இழுக்கை; இசிவுநோய்வகை; வலிமைமிக்கவன்; கோடு; குரங்கு.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

இல் - il   n. இன்மை 1. Non-existence;இன்மை. (நாலடி. 52.) 2. Death; சாவு (சூடா.)part. (Gram.) A negative sign; ஒர் எதிர்மறையிடைநிலை செய்திலேன்.

நிலைமை - இயல்பு; வாழ்க்கைநிலை; நிலை; நிலவரம்திண்மை; உறுதி; உண்மை; புகழ்; வீடுபேறு; நிலவுடைமை

யான் - தன்மையொருமைப்பெயர்; variyāṉ   s. the 18th of the astrological yogas; 2. an ascetic, வரிடன்.

வல் - வலிமை; திறமை; மேடு; சூதாடுகருவி; முலைக்கச்சு; விரைவு.

உருவம் - வடிவம்; உடல் அழகு நிறம் வேடம் சிலை மந்திரவுரு; கூறு தெய்வத்திருமேனி.

பெற்றம் - peṟṟam   n. பெற்று. 1. Greatness; பெருமை. பெற்றமாளிகை (திவ். பெரியதி. 10,1, 10). 2. Wind, air; காற்று. பெற்றம் பெற்றவன்(பாரத. வாரணா. 11). 3. Bull or cow; மாடு.(தொல். பொ. 594.) 4. Buffalo; எருமை. (தொல்.சொல். 400, உரை.) 5. Taurus of the zodiac;இடபராசி. (W.)

புலியின் - புலி - ஒருவிலங்குவகை; ஒருமுனிவன்; வேங்கைமரம்; சிங்கம்; சிம்மராசி'நால்வகைச்சாந்தினுள்ஒன்று; மயிர்ச்சாந்து; உண்ணாக்கு; சூதுகருவியுள்ஒன்று.

தோல் - சருமம்; உடம்பின்; மேலுள்ளதோல்'புறணி; விதையின்மேற்றோல்; கேடகம்; துருத்தி; மெல்லென்றசொல்லால்விழுமியபொருள்பயப்பச்செய்யும்நூல்; புகழ்; அழகு; சொல்; யானை; தோல்வி; நற்பேறின்மை; உடம்பு; பக்கரை; மூங்கில்

போர்த்து - போர்த்தல் - தரித்தல்; மூடுதல்; சூழ்தல்; மறைத்தல்

மேய்ந்து - மேய்தல் - விலங்குமுதலியனஉணவுகொள்ளுதல்; பருகுதல்; கெடுத்தல்; மேற்போதல்; திரிதல்; காமுகனாய்த்திரிதல்; கவர்ந்துநுகர்தல்; கூரைமுதலியனபோடுதல்.

அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.

முழுப்பொருள்
தன்னுடைய மனதில் (அவனுடைய கொள்கையில்) நிலையாக இல்லாதவன், அவன் மனதில் எடுத்துக்கொண்ட தவத்திற்கு (ஒரு பொருளை அல்லது ஒரு எண்ணத்தை அல்லது ஒரு செய்கையை அல்லது ஒரு பழக்கத்தை துறக்கவேண்டும் என்று எண்ணி - அதாவது ஒழுக்கமாய் வாழவேண்டும் என்றெண்ணி) தேவையான மனத்திட்பமும் மனதை அடக்க வேண்டிய திறன் இல்லாதவன் (திறனை கற்காதவன் / பழகாதவன்) வாழ்வில் வீடுபேறு (பெருமை, வலிமை) அடையவேண்டி ஆசைப்படுதல் பசு புலித் தோலினை போர்த்திக்கொண்டு தன்னை புலி என்று ஏமாற்றிக்கொள்வது போன்றதாகும்.

பசு புலியின் தோலினை போட்டுக்கொள்வதால் புலியின் வலிமை பசுவிற்கு வந்து விடாது. அதேப்போல், புலி வேடத்தில் போய் புல்லை மேய்ந்தால் நமக்கு தான் அசிங்கம் ஏனெனில் புலி புல்லை தின்னாது. புலி வேடத்தில் போய் நாம் தின்னால் இது புலி அல்ல பசு என்று எளிதாக நம்மை சுற்றி உள்ளவர்கள் கண்டுபிடித்துவிடுவர். நம்மை பார்த்து சிரிப்பர்.

ஆதலால் வீடுபேறு வேண்டுவோர் ஒழுக்கத்தை கடைப்பிடிக்க வேண்டும். தீயொழுக்கத்தை கடைப்பிடிப்பது (புலி தோலை போர்த்திக்கொண்டு புல்லை மேய்வதுப் போல) வலிமை/பயன் தராது.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

வலி இல் நிலைமையான் வல் உருவம்- மனத்தைத் தன் வழிப்படுத்தும் வலி இல்லாத இயல்பினை உடையான் வலியுடையார் வேடத்தைக் கொண்டு தான் அதன்வழிப்படுதல்; பெற்றம் புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்தற்று - பசு 'காவலர் கடியாமல்' புலியின் தோலைப் போர்த்துப் பைங்கூழை மேய்ந்தாற் போலும். (இல்பொருள் உவமை. 'வலிஇல் நிலைமையான்' என்ற அடையானும், மேய்ந்தற்று என்னும் தொழில் உவமையானும் வல் உருவத்தோடு மனவழிப்படுதல் என்பது பெற்றாம். காவலர் கடியாமை 'புலி புல் தின்னாது' என்பதனாலும் அச்சத்தானும் ஆம். ஆகவே, வல்உருவங் கோடற்குப் பயன் அன்ன காரணங்களான் உலகத்தார் அயிராமை ஆயிற்று. இவ்வாறு தனக்குரிய இல்லாளையும் துறந்து வலியும் இன்றிப் பிறர் அயிராத வல்உருவமுங் கொண்டு நின்றவன் மனவழிப்படுதலாவது, தன் மனம் ஓடிய வழியே ஓடிமறைந்து பிறர்க்கு உரிய மகளிரை விழைதலாம். அவ்வாறாதல், பெற்றம் தனக்கு உரிய புல்லைவிட்டுப் பிறர்க்குரிய பைங்கூழை மேய்ந்தாற்போலும் என்ற உவமையான் அறிக.).

மணக்குடவர் உரை

வலியில்லாத நிலைமையை யுடையவன் வலிதாகிய தவவுருவங் கோடல், பெற்றமானது பிறர் பயப்படும்படி புலியினது தோலைப் போர்த்துப் பைங்கூழ் மேய்ந்த தன்மைத்து.

மு.வரதராசனார் உரை

மனத்தை அடக்கும் வல்லமை இல்லாதவன் மேற்கொண்ட வலிய தவக்கோலம், புலியின் தோலைப் போர்த்திக் கொண்டு பயிரை பசு மேய்ந்தாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

கெட்டவன் நல்லவன் போல நடிப்பது, பசு புலியின் தோலைப் போர்த்திக் கொண்டு மேய்ந்தது போலாகும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Without having the stability in heart in his/her principle, without stability in discipline, without determination/perseverance to give up his/her bad desires, wrong behavior etc. if he/she wishes to attain a goal/moksha then it is like a cow wearing tiger's skin and eating the grass. People who see will laugh at it.

Hence, in order to attain a goal/moksha, one needs to have stability in principle, discipline and perseverance to give up bad desires, anger, distractions etc. 

Questions that I ask to the kid

A cow wears a lion's skin and gazes grass. What is your reaction? Why?

வஞ்ச மனத்தான் படிற்றொழுக்கம்

குறள் 271

வஞ்ச மனத்தான் படிற்றொழுக்கம் பூதங்கள் 

ஐந்தும் அகத்தே நகும்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

பொருள்

வஞ்ச  - தந்திரம், சூது, விரகு; ஏமாற்றம்; மறைவு; நரி

மனத்தான்  - மனதுடைய

படிற்று  - படிறு - வஞ்சனை; பொய்; அடங்காத்தனம்; குறும்பு; களவுப்புணர்ச்சி; கொடுமை

ஒழுக்கம் -  நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம் ஓம்பிய நெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

பூதங்கள்  - பூதம் - pūtam   n. bhūta. 1. The fiveelements of nature. See பஞ்சபூதம். (திவா.)2. The deities presiding over the fiveelements; பஞ்சபூதங்களின் அதிதேவதைகள். ஐம்பூத மன்றே கெடும் (ஆசாரக். 16). 3. Body; உடம்பு.தம்பூத மெண்ணா திகழ்வானேல் (ஆசாரக். 16). 4.Ghost of a deceased person; இறந்தவரின் பேயுருவம். 5. Demon, goblin, malignant spirit, described as dwarfish with huge pot-belly and verysmall legs; பூதகணம். பூதங்காப்பப் பொலிகளந்தழீஇ (புறநா. 369, 17). 6. The second nakṣatra.See பரணி. (பிங்.) 7. Anything big or monstrous;பருத்தது. Colloq. 8. Any living creature; உயிர்வர்க்கம். (பிங்.) அகில பூதங்காப்பானவனே யென்ன(கலிங். 198). 9. See பூதவேள்வி. 10. Devotee;பக்தன். கடல் வண்ணன் பூதங்கள் (திவ். திருவாய்.5, 2, 1). 11. Being, used in compounds; இருப்பு.ஆதார பூதமாக (திருப்பு. 326). 12. The past time;இறந்த காலம். பூதந் தன்னினிகழ்ந்த புன்மைமொழி யொன்றுரைப்பான் (பாரத. வாரணா. 37). 13.Common snipe; உள்ளான் புள். (அக. நி.) 14.Spikenard. See சடா

ஐந்தும் - ஐந்து (பூதங்கள், பொறிகள்)

அகத்தே  - அகம் - இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

நகும் - நகு-தல்
naku-   6 v. [T. K. nagu.] intr.1. To laugh, smile; சிரித்தல் நகுதற்பொருட்டன்று நட்டல் (குறள், 784). 2. To rejoice;மகிழ்தல். மெய்வேல் பறியா நகும் (குறள், 774). 3. Tobloom, as a flower; மலர்தல் நக்க கண்போ னெய்தல் (ஐங்குறு. 151). 4. To open or expand;கட்டவிழ்தல். நக்கலர் துழாய் நாறிணர்க் கண்ணியை(பரிபா. 4, 58). 5. To shine, glitter; பிரகாசித்தல் பொன்னக்கன்ன சடை (தேவா. 644, 1). 6.To hoot, as an owl; to sing, as a bird; புள்ளிசைத்தல். நட்பகலுங் கூகை நகும் (பு. வெ 3, 4).--tr.1. To despise; அவமதித்தல் ஈகென்பவனை நகுவானும் (திரிகடு. 74). 2. To surpass, overcome,defeat; தாழ்த்துதல் மானக்க நோக்கின் மடவார்(சீவக. 1866).  

முழுப்பொருள்
வஞ்சகமான, தந்திரமான, சூழ்ச்சிகள் செய்யும் நேர்மையற்ற மனதையுடையவன், வெளியுலகிற்கு போடும் பொய்யான ஒழுக்க வேஷத்தை (தவநெறியில் ஒழுகுபவராக போலியாக காட்டிக்கொள்ளுதல்) கண்டு தன் உடம்பில் உள்ள ஐந்து பூதங்களுமே உள்ளுக்குள் சிரிக்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.  பிறருக்கு தெரியாமல் இருக்கலாம், ஆனால் தன்னுடைய உடம்பில் உள்ள ஐம்புதங்களில் இருந்து ஒடவும் முடியாது ஒளியவும் முடியாது ஆதலால் தான் ஐம்புதங்களில் அகத்தே என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

பிறருக்கு தெரியாது ஆனால் தன் உடம்பிற்கு தெரியும் தான் செய்யும் தீது, அதில் இருந்து தப்ப முடியாது.

இங்கே திருவள்ளுவர் மனதில் வஞ்சனை வைத்துக்கொள்வதுக்கூட தீயது, ஒருவரது ஒழுக்கதிற்கு எதிரானது என்கிறார்.  இங்கே ஏன் படிற்று ஒழுக்கம் என்கிறார் என்றால்? வெளியுலகிற்கு ஒன்று உபதேசித்து விட்டு, உள்ளுக்குள்ளே வஞ்சனை சுமப்பது இரட்டை வேடமாகும்.

ஜெயமோகன் உரை [இந்திய சிந்தனை மரபில் குறள் 4]
வஞ்ச மனத்தான் படிற்றொழுக்கம் பூதங்கள்
ஐந்தும் அகத்தே நகும்.
‘வஞ்சமனத்தவன் தன்னுள்ளே ஒளித்து ஆற்றும் பொய்யொழுக்கத்தைக் கண்டு ஐம்பூதங்களும் உள்ளூரச் சிரித்துக்கொள்ளும்’ இக்குறளுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள மரபான உரைகளில் இருந்து நெடுதூரம்செல்லும் தன்மை கொண்ட வரிகள் இவை. ஒருவன் பிறருக்குத் தெரியாமல் செய்யும் தீயொழுக்கத்துக்கு ஐம்பெரும்பூதங்களும் சாட்சியாதலால் அவன் பெறப்போகும் தண்டனையை எண்ணி அவை நகைத்துக்கொள்ளும் என்று பரிமேலழகர் உரைசொல்கிறது. பூதங்கள் என்று குறள் சொல்வது பூதங்களை அறியும் ஐம்பொறிகளை என்று மணக்குடவர் உரை வகுக்கிறார்.

இக்குறளுக்குப் பொருள் காண நாம் தத்துவத்துக்குச் செல்வதைவிட வாழ்க்கைக்குச் செல்வதே பொருத்தமானதாகும். ஒருவனின் உண்மையான ஒழுக்கத்தை அவனே அறிவான். உலகின் கண்களில் இருந்து முழுமையாகவே தன் தீயஒழுக்கத்தை ஒருவன் மறைத்துவிடமுடியும். அந்நிலையில் தீய ஒழுக்கத்தின் எந்த சமூக விளைவையும் அறியாமல் அவனால் வாழ்ந்துவிட முடியும். அப்படியானால் அவன் தப்பிவிடமுடியுமா? அவன் ஒழுக்கங்களை அறியக்கூடிய, அதன் இன்பதுன்பங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளக்கூடிய ஒன்று அவனுடன் உள்ளது. அவன் உடல். அது அறியும். அது அச்செயல்களின் எல்லா எதிர்விளைவுகளையும் அது அனுபவிக்கும்.

ஆசீவக, சமண மரபுகளின் மானுட உடல் ஐம்பூதங்களின் கலவை மட்டுமே என்று சொல்லப்பட்டிருப்பதை இங்கே நாம் எண்ணிப்பார்க்கவேண்டும். பூதங்கள் ஐந்தும் உடலெனும் வடிவிலிருந்து அடையும் விடுதலையையே மரணமென்று சமண மரபு சொல்கிறது. பூதங்கள் ஐந்தும் அகத்தே நகும் என்ற சொல்லாட்சி மூலம் நாம் ஒவ்வொருவரும் உள்ளூர அறியும் ஓர் உண்மையைச் சென்று தொடுகிறது இக்குறள். இத்தகைய நுண்பிரதியின் கவித்துவம் கொண்ட பல குறள்களை நாம் காணமுடியும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”மனத்தொடு நகையா” (பெருங் 4.13:213)

பரிமேலழகர் உரை

[அஃதாவது, தாம் விட்ட காம இன்பத்தை உரன் இன்மையின் பின்னும் விரும்புமாறு தோன்ற , அவ்வாறே கொண்டு நின்று தவத்தோடு பொருந்தாததாய தீய ஒழுக்கம் . அது விலக்குதற்கு , இது தவத்தின்பின் வைக்கப்பட்டது.)

வஞ்ச மனத்தான் படிற்று ஒழுக்கம் - வஞ்சம் பொருந்திய மனத்தை உடையவனது மறைந்த ஒழுக்கத்தை; பூதங்கள் ஐந்தும் அகத்தே நகும் - உடம்பாய் அவனோடு கலந்து நிற்கின்ற பூதங்கள் ஐந்தும் கண்டு தம்முள்ளே நகும். (காமம் தன் கண்ணே தோன்றி நலியா நிற்கவும், அதனது இன்மை கூறிப் புறத்தாரை வஞ்சித்தலின் வஞ்சமனம் என்றும், அந்நலிவு பொறுக்கமாட்டாது ஒழுகும் களவு ஒழுக்கத்தைப் 'படிற்று ஒழுக்கம்' என்றும் உலகத்துக் களவு உடையார் பிறர் அறியாமல் செய்வனவற்றிற்கு ஐம்பெரும் பூதங்கள் சான்றாகலின், அவ்வொழுக்கத்தையும் அவன் மறைக்கின்ற ஆற்றையும் அறிந்து, அவனறியாமல் தம்முள்ளே நகுதலின், 'அகத்தே நகும்' என்றும் கூறினார். செய்த குற்றம் மறையாது ஆகலின், அவ்வொழுக்கம் ஆகாது என்பது கருத்து.).

மணக்குடவர் உரை

கள்ள மனத்தை யுடையானது குற்றத்தினையுடைய ஒழுக்கத்தைப் பிறரறியாராயினும், தன்னுடம்பி னுண்டான பூதங்களைந்தும் அறிந்து தம்முள்ளே நகாநிற்கும். பூதங்களைந்தும் அவையிற்றின் காரியமாகிய பொறிகளை.

மு.வரதராசனார் உரை

வஞ்சமனம் உடையவனது பொய்யொழுக்கத்தை அவனுடைய உடம்பில் கலந்து நிற்க்கும் ஐந்து பூதங்களும் கண்டு தம்முள் சிரிக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வஞ்ச மனத்தவனின் திருட்டு நடத்தையைக் கண்டு அவன் உடம்போடு கலந்து இருக்கும் நிலம், நீர், தீ, காற்று, ஆகாயம் என்னும் ஐந்து பூதங்களும் தமக்குள் சிரிக்கும்.

வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும்

குறள் 272

வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும் தன்னெஞ்சம்
தான்அறி குற்றப் படின்.

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
வான் - வானம்; மூலப்பகுதி; மேகம்; மழை; அமிர்தம்; துறக்கம்; நன்மை; பெருமை; அழகு; வலிமை; நேர்மை; மரவகை; ஒருவினையெச்சவிகுதி.
உயர் - உயர்ச்சி - உயரம்; மேன்மை ஏற்றம், வளர் மேலெழு; மேன்மையுறு; இறுமாப்புறு.

தோற்றம் - காட்சி; விளக்கம்; சாதி; படைப்பு; சாயை; புகழ்; பார்வை; உயர்ச்சி; உற்பத்தி; பிறப்பு; உருவம்; தன்மை; வலிமை; சொல்மாலை; உறுப்பு; உத்தேசம்; நாடகப்பிரதேசம்; எண்ணம்; மாயை; இருவகைத்திணை; காண்க:உயிர்த்தோற்றம்.

எவன்  - யாவன்; எவ்வண்ணம்; எப்படி; யாது; யாவை; என்ன; ஏன்; வியப்புஇரக்கச்சொல்.

செய்யும் - செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

தன் - தான் என்னும் சொல் வேற்றுமையுருபை ஏற்குமிடத்துப் பெறும் திரிபு..
நெஞ்சம் - மனம், நெஞ்சு; அன்பு

தான் -  படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்

அறி - அறிவு, ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

குற்றபடின் - குற்றம் செய்து இருந்தால்

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் அவரவர் செய்த வினையிற்கு ஏற்ப பொருளும் புகழும் அமையும். பலநாட்கள் செய்த நல்வினையால் இப்புகழ் வான் அளவு உயர்ந்த நிற்கும். ஆனால் எல்லொரும் புகழை நல் வினையால் ஈன்று இருப்பர் என்று சொல்ல முடியாது. காலத்தின் விளையாட்டாலும், சூழ்ச்சிகளாலும் புகழை அடைந்து இருப்பர். ஆனால் நல்வழியில் ஈன்ற புகழ் ஆகட்டும் சரி, தீய வழியில் ஈன்ற புகழாகட்டும் சரி அதனால் அவருக்கு ஒரு பயனும் இல்லை.

இப்புகழினால் மற்றவர் வேண்டுமானால் மதிக்கலாம். ஆனால் தன்னை தானே அவர் மதிக்க மாட்டார்கள். ஏன் என்றால், தன்னுடைய நெஞ்சதிற்கு, தன்னுடைய அறிவுக்கு, தன்னுடைய மனதிற்கு, நன்றாகவே தெரியும் தான் அறிந்து செய்த (ஏன் அறியாமல் செய்த) குற்றங்கள், தான் கொண்ட தீய பழக்கங்கள், தான் கொண்ட தீய உறவுகளை பற்றி. இங்கே திருவள்ளுவர் ”தான் அறி குற்றம்” என்று கூறுகிறார். இங்கே அறிந்து செய்த குற்றம் மட்டும் தன் நெஞ்சை வாட்டாது, அறியாமல் செய்த குற்றமும் மனதிற்கு பின்பு ஒரு நாளில் அறியாமல் செய்தாலும் தான் அதற்கு பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும் என்று மனம் சொல்லும். அத்தகையே குற்றவுணர்ச்சியே அவனை பாடாய் படுத்தும். உயிர் கொல்லும்.

எத்தனை நல்ல காரியங்கள் செய்தாலும் (அது வான் உயர் நல்ல புகழை கொடுத்து இருந்தாலும்) அதன் பின் ஒரு சின்ன பிழை செய்தாலும் அதுவும் குற்றமே. அதுவே நெஞ்சத்தை அழித்துவிடும். ஒரு பெரிய பாத்திரம் முழுக்க உள்ள பாலில் ஒரு துளி விஷம் கலப்பது போன்றதாகும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”வானினும் உயர்ந்தன்று” குறுந் 3:1)

“மண்ணினும் வானினும் மற்றை மூன்றினும்

எண்ணினும் பெரியதோர் இடர்” (கம்ப.அயோமுகி 99)

“மறிந்தொரு மாற்றம் கூறான் வானுயர் தோற்றத் தன்னான்” (கம்ப.கிஷ்.அரசியல் 45)

“மைந்த ரைப்பெற்று வானுயர் தோற்றத்து மலர்ந்தார்” (கம்ப.மீட்சி 119)

குறள் 293

தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க பொய்த்தபின் 

தன்நெஞ்சே தன்னைச் சுடும்

குறள் 209

தன்னைத்தான் காதல னாயின் எனைத்தொன்றும் 

துன்னற்க தீவினைப் பால்

பரிமேலழகர் உரை

வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும் - ஒருவனுக்கு வான் போல உயர்ந்த தவவேடம் என்ன பயனைச் செய்யும்; தான் அறி குற்றம் தன் நெஞ்சம் படின் - தான் குற்றம் என்று அறிந்த அதன் கண்ணே தன் நெஞ்சு தாழும் ஆயின். ( 'வான் உயர் தோற்றம்' என்பது 'வான் தோய்குடி' (நாலடி 142) என்றாற்போல இலக்கணை வழக்கு. அறியாது செய்த குற்றமல்லது அறிந்து வைத்துச் செய்த குற்றம் கழுவப்படாமையின், நெஞ்சு குற்றத்ததாயேவிடும்; விடவே நின்ற வேடமாத்திரத்துக்குப் புறத்தாரை வெருட்டுதலே அல்லது வேறு பயன் இல்லை என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

தன் நெஞ்சம் அறிகுற்றம் தான் படின்-தன் நெஞ்சமே குற்றமென்றறிந்ததை ஒருவன் செய்வானாயின்; வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும்-அவனது வானளாவ வுயர்ந்த தவக் கோலம் பிறரை அச்சுறுத்துவதன்றி வேறு என்ன பயன்படுவதாம்?

வானுயர்வு என்றது காட்சிப் பொருளைக் கருத்துப்பொருளாக மாற்றிய பொருள்வகை மாற்று. தனக்கு நன்மையே செய்யும் தன் சொந்த வுறுப்பு என்பது படத் 'தன்னெஞ்சம்' என்றும், நெஞ்சம் குற்ற மென்றறிந்ததை நெஞ்சமே காணச் செய்வதால் 'தானறி குற்றம்' என்றும், நெஞ்சறக் குற்றஞ் செய்யும் துணிவுக்கடுமையும் அதற்குக் கழுவாயின்மையும் நோக்கிக் குற்றப்படின் என்றுங் கூறினார்.

மணக்குடவர் உரை

வானளவும் உயர்ந்த பெருமையுண்டாயினும் அஃதியாதினைச் செய்யவற்று; தன்னெஞ்சறியக் குற்ற முண்டாயின். தான்- அசை. இஃது இக்கூடா ஒழுக்கத்தானைப் பிறரறிந்து இகழாராயினும் அவன் செய்கின்ற தவத்தினாற் பயனுண்டாகாது என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

தன் மனம் தான் அறிந்த குற்றத்தில் தங்குமானால் வானத்தைப் போல் உயர்ந்துள்ள தவக்கோலம் ஒருவனுக்கு என்ன பயன் செய்யும்?.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தன் மீது தன் நெஞ்சமே குற்றம் சொல்லுமானால் மேலான நிலையினால் வரும் பலன்தான் என்ன?.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை

பொருள்: தன் நெஞ்சம் தான் அறி குற்றம் படின் - தனது மனம் தான்அறிந்த குற்றத்தின்கண் பொருந்தின், வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும் -வான் போல் உயர்ந்த தவ வேடம் யாது பயனைச் செய்யும்? (ஒரு பயனையுஞ் செய்யாது)

அகலம்: மணக்குடவர், தாமத்தர் பாடம் ‘குற்றம் படின்’, மற்றை மூவர் பாடம் ‘குற்றப் படின்’.

கருத்து: தீய ஒழுக்க முடையானுக்கு அவன் தவ வேடம் யாதொரு பயனையும் தாராது.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

One's fame and reputation may be sky high. But what is the use of that if that person's heart /conscience knows the wrongs/mistakes he or she has done. A person who appears as a monk may be respected by all. But he must remember that his consciences knows everything

Questions that I ask to the kid

Would  a Sky high reputation be of any use?

கணைகொடிது யாழ்கோடு செவ்விதுஆங் கன்ன

குறள் 279

கணைகொடிது யாழ்கோடு செவ்விதுஆங் கன்ன 

வினைபடு பாலால் கொளல்.

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

கணை - திரட்சி; அம்பு; அம்பின்அலகு; பூரநாள்; வளைதடி, காம்பு; மூங்கில்; சிவிகையின்வளைந்தகொம்பு; கரும்பு; திப்பிலி; ஒலி; ஒருநோய்

கணை - தோற்றத்தில் / வடிவில் நேராக இருக்கும் அம்பு.

கொடிது  - கொடியது. தீங்கு விளைவிப்பது, கொடுமையானது

யாழ் - பேரியாழ், சகோடயாழ், மகரயாழ், செங்கோட்டியாழ் என்னும் நால்வகை நரம்புக்கருவி; மிதுனராசி; அசுவினிநாள்; திருவாதிரைநாள்; பண்; ஆந்தை.

கோடு -  வளைவு; நடுநிலைநீங்குகை; யானையின்தந்தம்; விலங்குகளின்கொம்பு; ஊதுகொம்பு; நீர்வீசுங்கொம்பு; மரக்கொம்பு; யாழ்த்தண்டு; 'கெ', 'கே'முதலிவற்றின்தலைப்பிலுள்ளகொம்புக்குறியீடு; பிறைமதி; சங்கு; குலை; மயிர்முடி; மலையுச்சி; மலை; மேட்டுநிலம்; வரி; ஆட்டம்முதலியவற்றிற்குவகுத்தஇடம்; நீர்க்கரை; குளம்; காலவட்டம்; வரம்பு; ஆடைக்கரை; முனை; பக்கம்; அரணிருக்கை; கொடுமை; நீதிமன்றம்

யாழ்கோடு - யாழ் என்னும் இசைக் கருவி. இதன் கழுத்து வளைந்தது.

செவ்வை - நேர்மை; மிகுதி; வழிமுதலியவற்றின்செப்பம்; சரியானநிலை

செவ்வை - cevvai   n. id. 1. [M. cevva.]Correctness, fitness, accuracy, straightness;நேர்மை. தேமொழி யுரைத்தது செவ்வை நன்மொழி(சிலப். வழக். 68). 2. Abundance; மிகுதி செவ்வையாய்க் கொடுத்தான். 3. Evenness, smoothness வழி முதலியவற்றின் செப்பம் அந்தவழி செவ்வையாகஉள்ளது. 4. Sound condition, as of mind, body,etc.; சரியான நிலை அவனுக்குத் தேகம் செவ்வையில்லை.  

செவ்வை - cevvai   s. evenness, straightness, correctness, uprightness, செம்மை; 2. cleanness, pureness, சுத்தம்.

செவ் - cev   adj. from. செவ்வை (used only before words beginning with வ or a vowel, before vowels வ் is doubled), same as செம் which see.

செவ்விது - நேரானது; நன்று.

செவ்விது - இனிமையானது.

ஆங்கு - அவ்விடம்; அக்காலத்தில்; அப்படி ஓர்உவமஉருபு; ஏழன்உருபு; ஓர்அசைநிலை.

அன்ன - அத்தன்மையானவை; ஓர்அஃறிணைப்பன்மைக்குறிப்புவினைமுற்று; ஓர்உவமஉருபு.

ஆங்கன்ன - ஆதலால்.

வினை - தொழில்; நல்வினைதீவினைஎனஇருவகைப்பட்டமுன்னைவினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி.

படு - கள்; மரத்தின்குலை; குளம்; மடு; மருதயாழ்த்திறத்துள்ஒன்று; உப்பு; பெரிய; கொடிய; இழிவான; கெட்டிக்காரன்; பேரறிவு; நன்மை.

படு - (வி)படுத்துக்கொள்; விழு.

பால் - குழவி, குட்டிமுதலியவற்றை ஊட்டத்தாய் முலையினின்று சுரக்கும் வெண்மையான நீர்மப்பொருள்; பிணத்தை அடக்கம் பண்ணின மறுநாள் அவ்விடத்திற் பாலும் நவதானியமும் சேர்த்துத் தெளிக்கும் சடங்கு; மரம் முதலியவற்றிலிருந்து வடியும் நீர்மப்பொருள்; வெண்மை; சாறு; பகுதி; அம்மை முதலியவற்றிலிருந்து கசியும்சீழ்; பிரித்துக்கொடுக்கை; பாதி; பக்கம்; வரிசை; குலம்; திக்கு; குடம்; குணம்; உரிமை; இயல்பு; ஊழ்; தகுதி; ஐம்பாற்பிரிவு; ஒருமை பன்மை என்ற இருவகைப் பாகுபாடு; அகத்திணைபுறத்திணை என்ற பாகுபாடு; இடையர்குறும்பர்களின்வகை.

ஆல் -  அகற்சட்டி; மரவகை; நீர் வெள்ளம் கார்த்திகை நஞ்சு ஆமெனல்; வியப்பு இரக்கம் தேற்றம் இவற்றைக் குறிக்கும் இடைச்சொல்; ஓர்அசைநிலை; மூன்றாம்வேற்றுமையுருபு; தொழிற்பெயர்விகுதி; எதிர்மறை வியங்கோள்விகுதி; எதிர்கால வினையெச்சவிகுதி.

படுபாலால் - செய்யும் பாங்கால் (செய்யும் செயலில் இருந்து).

கொளல் - அதன் (செயலின்) மூலமாக அறிய வேண்டும்.

முழுப்பொருள்

வடிவில் அம்பு நேராக இருப்பினும் செயலால் அம்பு தீங்கு விளைவிப்பது, கொடியது. கழுத்தில் வளைந்தது யாழ் இருப்பினும் அது தரும் நாதம் இனிமையானது. 

ஆகவே ஒருவரது செயல் அவருடைய செயலின்வடிவத்தாலும் புறத்தோற்றத்தாலும் கூற இயலாது. ஆகவே ஒருவரை புறத்தோற்றத்தாலும் அல்லது அவர் வகிக்கும் பதவியாலும் எடைப் போடக்கூடாது. 

ஒருவரை அவர் செய்யும் செயல் கொண்டே  (செயலை உண்மையாக எவ்வாறு செய்கிறார் என்று ஆராய்ந்து) அறிய வேண்டும். அதுவே அறமாகும். அவ்வாறு ஒருவர் ஒழுக்கசீலரா இல்லையா என்று அறிய வேண்டும்.

சிலர் சொல்லுவர், நான் அம்பை போல் நேர் ஆக இருப்பேன் என்று. அதற்கென்று அம்பைப் போன்று வார்த்தையால் குத்தவது நியாயமா ? இல்லை. ஒருவர் அம்பைப் போன்று இருப்பதைக் காட்டிலும் ஒரு கொடியைப் போன்று வளைந்துகொடுத்து பிறரை அன்பால் தழுவி வாழ்வதே சிறந்தது.

 

ஆக மொத்தம் நாம் ஒரு உதாரணத்தை மனதில் எடுத்துக்கொண்டால்  அதன் புறத் தோற்றத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் அதன் செயலுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டும் என்பதை உணர வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வடிவால் நேரானது என்றாலும் செயலால் அம்பு கொடியது. கழுத்தால் வளைந்தது ஆயினும் செயலால் யாழ் இனிது. அதனால் தோற்றத்தால் அன்றிச் செயலால் மனிதரை எடை போடுக.

பரிமேலழகர் உரை

கணை கொடிது யாழ் கோடு செவ்விது - அம்பு வடிவால் செவ்விதாயினும், செயலால் கொடிது: யாழ் கோட்டால் வளைந்ததாயினும் செயலால் செவ்விது; ஆங்கு அன்ன வினைபடு பாலால் கொளல் - அவ்வகையே தவம் செய்வோரையும் கொடியர் செவ்வியர் என்பது வடிவால் கொள்ளாது அவர் செயல்பட கூற்றானே அறிந்து கொள்க. 

விளக்கம்

(கணைக்குச் செயல் கொலை, யாழுக்குச் செயல் இசையால் இன்பம் பயத்தல். அவ்வகையே செயல் பாவமாயின் கொடியர் எனவும், அறமாயின் செவ்வியர் எனவுங் கொள்க என்பதாம். இதனால் அவரை அறிவும் ஆறு கூறப்பட்டது.)

மணக்குடவர் உரை

செவ்விய கணை கொடுமையைச் செய்யும்; கோடியயாழ் செவ்வையைச் செய்யும்; அதுபோல யாவரையும் வடிவுகண்டறியாது; அவரவர் செய்யும் வினையின் பகுதியாலே யறிந்துகொள்க.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: கணை கொடிது -அம்பு (உருவத்தால் நேரியதாயினும் செயலால்) கொடியது. யாழ்கோடு செவ்விது - யாழின் கோடு (உருவத்தால் கோடிய தாயினும் செயலால்) நேரியது ; ஆங்கு அன்ன - அவ்வாறு போல, வினை படு பாலால் கொள்ளல் -(ஒவ்வொருவரையும் அவரவர்) வினைகள் படும் பகுதியால் கொள்க.

அகலம்: கொள்ளல் என்பது ளகர வொற்றுக் கெட்டு நின்றது. நேரியது‡ நல்லது. கோடு-கொம்பு. அஃதாவது, யாழின் நரம்பின் குச்சுகள் செருகப் பட்டிருக்கும் தலைப் பாகம்.

கருத்து: தீய வினையுடையாரைத் தீய ரென்றும், தூய வினையுடையாரைத் தூய ரென்றும் அவரவர் வினைகளை நோக்கி ஒவ்வொருரையுங் கொள்க.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

An arrow may be straight representing straight-forwardness /honesty/ blunt-speech. But an arrow would hurt any living organism. Whereas a curved musical instrument link Yaazh/lyre might appear bent/crooked. But musical instrument Yaazh plays sweet music for everyone. So, one should not value something/someone by his or her appearance. Rather one should value a person by his/her impact or work. Instead of being an arrow. One can be even like a climber plant climbing on trees

Questions that I ask to the kid

An arrow is straight? Can we desire to be like that? If not why?