செயற்பால செய்யா திவறியான் செல்வம்

குறள் 437
செயற்பால செய்யா திவறியான் செல்வம்
உயற்பால தன்றிக் கெடும்

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

செயற்பால - செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

செய்யாது - இயற்றாமல் இருத்தல்

இவறி - கைவிடாது; ஆசைப்பட்டு, விரும்பி

இவறியான்  -  கைவிடாதவர்; ஆசைப்பட்டோர்.

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

உயற்பாலது - உயர்தல் - uyar-   4 v. intr. [M. uyar.] 1.To rise, as water; to ascend, as a body in theair; to move toward the meridian, as a heavenlybody; மேலெழுதல். வடபுவி தாழ்ந்து தென்பா லுயர்தலும் (கந்தபு. பாயி. 63). 2. To be high, elevated,tall, lofty; உன்னதமாதல். உயர்ந்த மலை 3. Togrow, increase, expand; வளர்தல் நெல்லுயரக்குடியுயரும். 4. To be excellent, exalted, eminent,dignified, superior; மேன்மையுறுதல். உயர்ந்தவர்க்குதவிய வுதவி (கம்பரா. வேள் 35). 5. To vanish,disappear, to be removed; நீங்குதல் இனிவரினுயருமற் பழியென (கலித். 129, 17). 

உயர்-தல் - உயர்ச்சி உயரம்; 

அன்றிக் - அல்லாமல்

கெடும் - கெடும்; கேடு விளைவிக்கும்

கேடு - தீயவை, அழிவு; இழப்பு; வறுமை; தீமை; கெடுதல்; வேறுபாடு; அழகின்மை

முழுப்பொருள்

செல்வம் நிலையில்லாதது என்பதை நிலையாமை அதிகாரத்தில் பார்த்தோம். அத்தகைய செல்வத்தை ஒருவர் சேர்த்துவைத்து இருப்பர். அல்லது அவரது பெற்றோர்கள், முன்னோர்கள் சேர்த்துவைத்து இருப்பர். ஒரு நிர்வாகத்திலும் பல ஆண்டுகளாக பாடுபட்டு லாபத்தை சேர்த்துவைத்து இருப்பர். அரசாங்கமும் நாடுகளும் அதுபோல செல்வத்தை சேர்த்து வைத்திருக்கும். 

ஒருவர் செயல்புரியாது (சோர்ந்தோ அல்லது சோம்பி) இருந்தால் - அதாவது செயலை செய்ய - தவறினால் அவன் வறியவனாவான். 

ஏனெனில் அவனுடைய செல்வம் பெருகாமல் குன்றிவிடும். இக்காலகட்டத்தில் பணத்தை வீட்டில் வைத்தால் நமது செலவுகளுக்கு ஆட்பட்டு குன்றி விடும். அதுவே வங்கிகளில் நிரந்தர வைப்பில் (Fixed  Deposit) வைத்தால் குறைந்தது அதற்கான வட்டியை ஈட்டி அது வளரும் (ஆராய்ந்து நல்ல நிறுவனங்களில் முதலீடு செய்தால் லாபம் தரும்). ஆனால் வங்கியில் போடுவது கூட செயல். வங்கியில் வைப்பது ஒருவித தற்காப்புச் செயல்தான். ஆனால் அன்றாட செலவுகளுக்கு ஒருவர் செல்வம் ஈட்டியே ஆக வேண்டும். இல்லையேல் சேர்த்துவைத்த செல்வத்தைச் செலவுச் செய்ய நேர்ந்து ஒருகட்டத்தில் எல்லாவற்றையும் இழந்து வறியவர் ஆகிவிடுவார். 

இது பொருட்செல்வத்துக்கு மட்டும் பொருந்துவது அல்ல. அறிவிற்கும் பொருந்தும். ஒரு மருத்துவர் 10 ஆண்டுகள் படித்துவிட்டு ஒரு சில வருடம் செயல்புரியாமல் இருந்தால் அவர் படித்ததில் பலவற்றை மறந்துவிடுவார். இது எத்தொழிலுக்கும் பொருந்தும். செயல்புரிந்து கொண்டு இருந்தால் தான் நாம் பெற்ற அறிவைக்கூட பாதுகாக்க முடியும். இல்லையேல் குன்றும்.  மேலும் அறிவை தன்னிடம் மட்டுமே வைத்துக்கொண்டால் அது குன்றிக்கெடும். அது பிறரிடம் பகிர்ந்துக்கொண்டால் நமக்கும் நமது கற்றலில் உள்ள கசடுகள் தெரியும் தெளிவுப் பிறக்கும் தன்னபிக்கை கிடைக்கும். அறிவும் வளரும். நாம் பிறரிடம் பகிரும் பொழுதும் நாம் பிறரிடம் இருந்து கற்றுக்கொள்ள முடியும். ஏனெனில் நாம் பகிர்ந்தால் தான் மற்றவர்கள் நம்மிடம் பகிர்வார்கள். பிறரிடம் இருந்து கற்கும் பொழுது நமது அறிவும் வளரும். 

பொதுவாக பள்ளிநாட்களிலும் கல்லூரிகளிலும் படிக்கும் பொழுது மாணவர்கள் தங்களது பாட குறிப்புகளை, பயிற்சி பிறருடன் பகிர்ந்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். ஏனெனில் அவர்களது பள்ளியோ (அல்லது tuition centre) அதனை பிறருடன் பகிரக்கூடாது என்பர் அல்லது மாணவர்களே அதனை ரகசியமாக காப்பர். அப்படி இல்லாமல் உண்மையாக கற்கும் ஆர்வம் இருப்பவர்களிடம் பகிர்ந்தால் அவர்களுடன் சேர்ந்து நாமும் கற்கலாம். அறிவை பூட்டி வைத்து என்ன ஆகப்போகிறது. ஏனெனில் நாம் இந்த ரகசிய பாடங்களை மற்றவர்களிடம் பகிர்ந்தாலும் உண்மையில் நூறில் பத்துப்பேர் தான் படிக்க துவங்குவார்கள். அதில் ஒன்று அல்லது மூன்று பேர் தான் படிப்பார்கள்.

ஆதலால் செயல் புரியாது இருப்பது குற்றம் என்கிறார் திருவள்ளுவர் 

"ஈயார் தேட்டைத் தீயார் கொள்வர்" என்பது ஔவையார் வாக்குதான்.

 நாலடியார் இக்கருத்தை அழகாக இவ்வாறு செல்வம் நிலையாமை என்னுமதிகாரத்தில் கூறுகிறது:

“உண்ணான் ஒளிநிறான் ஓங்குபுகழ் செய்யான்

துன்னருங் கேளிர்துயர் களையான் – கொன்னே

வழங்கான் பொருள்காத் திருப்பானேல் ஆஅ

இழந்தா னென்றெண்ணப் படும்” (நாலடி 9)

மேற்கண்ட வெண்பாவில் அஆ என்பது ஒரு சீராகக் கொள்ளப்படும், வெறும் “நிரை” என்றிராமல். அஆ, இஈ போன்றவை விட்டிசைக்கும் சீர்கள் என்பதை, “அஇ உஎ ஒஇவை குறிய மற்றைய” என்ற சூத்திரப்பாடல் குறிக்கிறது. நாலடியார் பாடலின் கருத்தும் இன்றியமையாதஉணவுகளைஉண்ணாமலும், மதிப்பை நிலைக்கச் செய்யாமலும், பெருகுகின்ற உரையும் பாட்டுமாகிய புகழைச் செய்துகொள்ளாமலும், நெருங்கிய பெறுதலரிய உறவினரின் துன்பங்களை நீக்காமலும்,  இரப்பவர்க்குஉதவாமலும், ஒருவன் வீணாகச் செல்வப் பொருளைக் காத்துக்கொண்டிருப்பானாயின், ஐயோ அவன் அப்பொருளை இழந்தவனேயென்று, கருதப்படுவான்.

கார்காலப்படலத்தில் 108 வருகிற கம்பரின் இராமகாதைப்பாடலொன்று, 

“மேகா மலைகளின் புறத்து வீதலான்

மாகயா றியாவையும் வாரி யற்றன

ஆகையாற் றாககவிழந்து அழிவினன் பொருள் 

போகவாறொழுகலான் செல்வம் போன்றவே” 

என்று சொல்வது இதைத்தான்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

செயற்பால செய்யாது இவறியான் செல்வம் - பொருளால் தனக்குச் செய்து கொள்ளப்படும் அவற்றைச் செய்து கொள்ளாது அதன்கண் பற்றுள்ளம் செய்தானது செல்வம் உயற்பாலது அன்றிக் கெடும் - பின் உளதாம்பான்மைத்து அன்றி வறிதே கெடும்.

(செயற்பால ஆவன: அறம் பொருள் இன்பங்கள். பொருளாற் பொருள் செய்தலாவது பெருக்குதல்; அது 'பொன்னின் ஆகும் பொருபடை அப்படை, தன்னின் ஆகும் தரணி, தரணியில், பின்னை ஆகும் பெரும்பொருள், அப்பொருள், துன்னும் காலைத் துன்னாதன இல்லையே' (சீவ. விமலை. 35) என்பதனான் அறிக. அறம் செய்யாமையானும் பொருள் பெருக்காமையானும் 'உயற்பாலதன்றி' என்றும், இன்பப்பயன் கொள்ளாமையின் 'கெடும', என்றும் கூறினார். 'உயற் பாலதின்றி' என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை

பொருளால் தனக்குச் செய்துகொள்ளப்படு மவற்றைச் செய்து கொள்ளாது. அதன்கண் பற்றுள்ளஞ் செய்தானது செல்வம் பின் உளதாம் பான்மைத்தன்றி வறிதே கெடும்.

மு.வரதராசனார் உரை

செய்யத்தக்க நன்மைகளைச் செய்யாமல் பொருளைச் சேர்த்து வைத்திருப்பவனுடைய செல்வம், உய்யுந் தன்மை இல்லாமல் அழியும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

செல்வத்தால் தனக்குச் செய்து கொள்ள வேண்டியவற்றைப் பொருள்மீது கொண்ட பற்றினால் செய்யாமல், கஞ்சனாய் வாழும் ஆட்சியாளனின் செல்வம் வீணே கெட்டு, அழிந்து போகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

Wealth with a person who spends that neither on himself nor on charity or philanthropic activities will disappear without any use. Wealth accumulates wealth. There is joy in sharing. The practice of sharing wealth with others brings back more wealth.

Use your organization's wealth to improve the lives of people so that that practice will add further wealth to your organization. This practice will put your organization on virtuous cycle since the shared wealth will be further useful to the society as suggested by Valluvar in Kural 437.

A miser's wealth unused does not increase

But is lost

When the society in which your business operates prospers, your business will prosper further. 

மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம்

குறள் 217
மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம்
பெருந்தகை யான்கண் படின்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்] 

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
மருந்து -  maruntu   n. cf. amṛta. [T. mandu,K. mardu, M. marunnu.] 1. Medicine; ஔஷதம். (குறள், அதி. 95.) ஆசைநோய்க்கு மருந்துமுண்டாங்கொலோ (கம்பரா. மிதிலைக். 80). 2. Remedy;பரிகாரம். மருந்தின்று மன்னவன் சீறில் (கலித்.89). 3. Philter, love-potion; வசியமருந்து. 4.Nectar, ambrosia; அமிர்தம். கடல் கலக்கி மருந்துகைக்கொண்டு (கல்லா. 41, 26). 5. Boiled rice;சோறு. இருமருந்து விளைக்கு நன்னாட்டுப் பொருநன்(புறநா. 70). 6. Drinking water; குடிதண்ணீர்.(புறநா. 70.) 7. Sweetness; இனிமை. மருந்தோவாநெஞ்சிற்கு (கலித். 81). 8. Gunpowder; வெடிமருந்து. (W.) 9. Holly leaved berberry; முள்ளுக்கடம்பு. 10. A kind of grass; புதற்புல் என்னும் புல்வகை. (அக. நி.)

ஆகித் - ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

தப்புதல் - தவறுதல்; பயன்படாதுபோதல்; பிறழுதல்; விட்டுப்போதல்; அபாயத்திலிருந்துநீங்குதல்; இறத்தல்; பிழைசெய்தல்; அழிதல்; அடித்தல்; சீலைதப்புதல்; விட்டுவிலகுதல்; காணாமற்போதல்; தடவுதல்; அப்பம்முதலியனதட்டுதல்; கையால்தட்டுதல்; தடவிப்பார்த்தல்; அப்புதல்; செய்யத்தவறுதல்; தண்டுதல்.

தப்பா - தவறாது

மரம் - உள்வயிரமுள்ளதாவரம்; அறுக்கப்பட்டமரம்; மூலிகை; தொழுமரம்; மரக்கலம்; காண்க:இயமரம்; உழுதவயலைச்சமப்படுத்தும்பலகை.

அற்றால் - தன்மை / போன்று 

மரத்தற்றால் - மரத்தின் தன்மை போன்று

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

பெருந்தகையான் - மிக்கபெருமையுடையவர்; காண்க:பெருந்தன்மை; மிக்கஅழகு.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

படின் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
சில மரங்கள் மருந்தாக பயன்படும். தன்னுடைய அங்கங்கள் முழுவதையும் மருந்தாக தரும் மரங்கள் சில இருக்கும். எல்லா உறுப்புகளும் மருந்தாக பயன்படும் மரம்போல செல்வம் ஒப்புரவாகிய பெருந்தகைமை கொண்டவனிடம் இருந்தால் அச்செல்வம் எல்லோருக்கும் எல்லா வகையிலும் முழுவதுமாக தவறாமல் பயன்படும். இவர்கள் எளிதாக அணுகக்கூடிய இடத்தில இருப்பார். ஆதலால் அவர்களிடம் இருந்து செல்வம்  தவறாமல் பயன் தரும்.

நீர் அத்தியாவசியம், பழம் ஆடம்பரம் (முந்தைய குறள்களை நினைவில் கொள்க). இவ்வாடம்பரம் அதிகமானால் (எல்லை கடக்கும் பொழுது) அதுவே நோயாக மாறிவிடும். நோய்க்கு நிவாரணம் மருந்து. ஆதலால் அந்நோய்க்கு மருந்தாக இருக்க வேண்டியது ஒரு ஒப்புரவாளனின் கடமை.

நாம் முக்கியமாக நோக்க வேண்டியது
1) மரம் மருந்தாக பயன் படும்
2) மரத்தின் எல்லா உறுப்புகளும் மருந்தாக பயன் படும்
3) அம்மரம் தவறாமல் பயன் தரும். உலகத்தில் சில மரங்கள் பல மருந்துகளை கொண்டு இருக்கலாம். ஆனால் அவை நமக்கு தெரியாமல் இருக்கலாம். அல்லது அவை கண்காணாத இடத்தில் அல்லது அடைவதற்கு கடினமான இடத்தில இருக்கலாம். அப்படி இருப்பின் அம்மருந்து அதன் பயன் மக்களை சென்றடையாமல் தப்பிவிடுகிறது.

நமது பாரத நாட்டில் மரங்களை வாழ்வாதாரங்களாகவும், வாழ்க்கைத்தத்துவங்களை உணர்த்துவதாகவும் பல ஆயிரவருடங்களாக கருதும் வழக்கம் இருக்கிறது. ஆலமரம், அரசமரம், வேப்பமரம், தென்னைமரம், வாழைமரம், இன்னும் பலவும், மக்களின் வாழ்வாதாரங்களாக இருந்தும், இறந்தும் தம்மையே கொடுக்கின்றன. குறிப்பாக வாழைமரம் தன்னில் ஒவ்வொரு பகுதியாலும் பிறருக்குப் பயனாவதை எல்லோரும் அறிவோம்.

தன்னில் ஒவ்வொரு பகுதியையுமே பிறருக்குப் பயனாகக் கொடுத்து பிறருக்கு வாழ்வை நல்கும் பெருந்தகைமையான பண்பினை உடைய மரங்களைப் போன்றவர்கள் ஒப்புரவாளர்கள். அவர்களிடத்து உள்ள செல்வம் பிறருக்காகப் பயன்படுவதாம்.

உயிருள்ள போதும் மரத்தின் பாகங்கள் பிறருக்குப் பயனாகின்றன, அவை மடிந்தும், மக்களுக்கே பயனாகின்றன. ஒப்புரவில் ஒழுகும் பெருந்தகையாளர் செல்வமும் அத்தன்மையதே. ஈயார் தேட்டை தீயார் கொள்வார் என்பதுபோல, ஈவார் தேட்டை மேலோர் கொள்வர் என்றும் சொல்லலாம். நம் நாட்டிலேதான் “செத்துங் கொடுத்தான் சீதக்காதி” என்று ஒரு வள்ளலைப் பற்றிச் சொல்லுகிறோம்.

திரிகடுகப்பாடலொன்று (75) இவ்வாறு கூறுகிறது.
“வள்ளன்மை பூண்டான்கண் செல்வமும் உள்ளத்து உணர்வுடையான் ஓதிய நூலும் – புணர்வின்கண்
தக்க தறியும் தலைமகனும் இம்மூவர் பொத்தின்றிக் காழ்த்த மரம்”
அதாவது, கொடையாளனிடத்துற்ற செல்வமும், அறிவொடு கற்ற அறநூலும், தன்னை அடுத்தவர்க்குச் செய்யத்தக்கதைத் தெரிந்தவனும் உறுதியான பொருள்கள் என்கிறது இப்பாடல்.

”மரஞ்சா மருந்தும் கொள்ளார் மாந்தர்” (நற் 226:1)

“மருந்துகொள் மரத்தின் வாள்வடு மயங்கி” (புறநா 180:5)

“மரமுதல் சாய மருந்துகொண் டாங்கு” (பெருங் 1.37:188)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
செல்வம் பெருந்தகையான்கண் படின் - செல்வம் ஒப்புரவு செய்யும் பெரிய தகைமையுடையான் கண்ணே படுமாயின், மருந்து ஆகித் தப்பா மரத்தற்று - அஃது எல்லா உறுப்பும் பிணிகட்கு மருந்தாய்த் தப்பாத மரத்தை ஒக்கும். (தப்புதலாவது, கோடற்கு அரிய இடங்களில் இன்றாதல், மறைந்து நின்றாதால் , காலத்தான் வேறுபட்டாதல், பயன்படாமை. தன் குறை நோக்காது எல்லார் வருத்தமும் தீர்க்கும் என்பதாம். இவை மூன்று பாட்டானும் கடப்பாட்டாளனுடைய பொருள் பயன்படுமாறு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பிணிமருந்தாகித் தேடுவார்க்கு மறைதலில்லாத மரத்தை யொக்கும், செல்வமானது பெருந்தகைமையான்மாட்டு உண்டாயின். தப்புதலென்றது ஒளித்தலை.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒப்புரவாகிய பெருந்தகைமை உடையவனிடத்து செல்வம் சேர்ந்தால் அஃது எல்லா உறுப்புகளுக்கும் மருந்தாகிப் பயன்படத் தவறாத மரம் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெரும் பண்பாளனிடம் சேரும் செல்வம், எல்லா உறுப்புகளாலும் மருந்து ஆகிப் பயன்படுவதிலிருந்து தப்பாத மரம் போலப் பொதுவாகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

This kural is replete with similes. Yet another simile is employed in Kural 217 that elaborates that the wealth with a person who has a big heart of sharing his wealth with others and giving away for right causes or helping the needy is similar to a medicinal tree that sacrifices all its parts to others for curing various diseases.

The wealth of a large-hearted 

Is an unfailing medicine tree.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

An unfailing medicinal tree sacrifices all its parts for curing various diseases (medicinal tree examples : Neem tree, banana tree etc). Like a medicinal tree, a magnanimous person shares his wealth with others and giving away for right reasons or helping the needy. 

Questions that I ask to the kid

What is a magnanimity? Who is a magnanimous person?

பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்

குறள் 216
பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்
நயனுடை யான்கண் படின்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்]

பொருள்
பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

மரம் - உள்வயிரமுள்ளதாவரம்; அறுக்கப்பட்டமரம்; மூலிகை; தொழுமரம்; மரக்கலம்; காண்க:இயமரம்; உழுதவயலைச்சமப்படுத்தும்பலகை.

உள்ளூர்ப் - ஊர்நடு; சொந்தஊர்; uḷ-ḷ-ūr   n. உள்² +. 1. Heart of atown, interior of a village;

பழுத்தல் - பழமாதல்; முதிர்தல்; மூப்படைதல்; பக்குவமாதல்; கைவருதல்; பருமுதலியனமுற்றுதல்; மனங்கனிதல்; நிறம்மாறுதல்; நன்மையாதல்; செழித்தல்; மிகுதல்; பழுப்புநிறமாதல்; குழைதல்; காரம்முதலியனகொடாமையால்பிள்ளைபெற்றவயிறுபெருத்தல்.

அற்றால்  - (உணவின்) தன்மை அறிந்து

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

நயன் - நயம்; நயவான்; பசை; உறவு; கொடையாளி; விரகு; உபாயம், நீதி.

உடையான் - உடையவன்; உரிமைக்காரன் அரசன் தலைவன் கடவுள்

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

படின் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
ஊரின் நடுவிலே பயன்படுகின்ற மரம் சுவையான பல பழங்களை தருகிறது. சில மரங்கள் நிழலைத்தருகிறது. சில சமயம் இந்த மரத்தை விரும்பாதவர்கள் கூட அந்த மரத்தின் நிழலில் இளைப்பாறுவார் அல்லது அம்மரங்களின் கனிகளை உண்ணுவார். பசியுள்ளவர்களுக்கு இந்த மரம் மிகவும் பயனுள்ளதாய் அமையும். ஆதலால் இந்த மரத்தை எல்லோரும் விரும்புவர்.

அதேப்போல எல்லோராலும் விரும்பப்படுகின்ற ஒப்புரவாளனிடம்  வந்து சேரும் செல்வம் எல்லா மக்களும் குறிப்பாக தேவையுள்ளவர்களுக்கு எல்லா காலமும் பயன்படும்.

நீர் எப்படி அத்தியாவசியம் அதுபோல பழங்கள் ஆடம்பரம் எனலாம். ஆனால் சில சமயம் ஒப்புரவாளன் சில ஆடம்பர தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும். உதாரணமாக ஊரிலே திருவிழா, அதில் கரகாட்டம், மயிலாட்டம் போன்று நிகழ்ச்சி நடக்கும். அதனை நடத்த செல்வம் வேண்டும். இல்லையெனில் ஊர் வறட்சியை அனுபவிக்கும்.  வாழ்வதற்கான அடையாளம் என்பது திருவிழா. மகிழ்ச்சியாக இருப்பது. இது இல்லாவிட்டால் வாழ்வில் சுவையில்லாமல் போகி விடும். இது சமூதாயத்தை உற்சாகப்படுத்தும். வாழ்வின் லட்சணமாக அமையும்.

இதேபோன்று பழுத்தமரம் பயனாகுதலை கம்பராமாயண மந்திரப்படலப்  (82) பாடல் வரியொன்று இவ்வாறு கூறுகிறது: “பார்கெழு பழுமரம் பழுத்தற்றாகவும்”.

நாலடியார் பாடல்கள், இப்பாடலின் கருத்தினையொட்டி கூறும் பாடல் வரிகளாவன:
“நடுஊருள் வேதிகைச் சுற்றுகோள் புக்க படுபனையன்னர் பலர் நச்ச வாழ்வார்” (நாலடி 96).
“துன்னிக் குழைகொண்டு தாழ்ந்த குளிர்மரமெல்லாம் உழைத்தங்கண் சென்றார்க்கு ஒருங்கு” (நாலடி 167)
“பழுமரம்போல் பல்லார் பயந்துய்ப்பத் தான்வருந்தி வாழ்வதே நல்லாண் மகற்குக் கடன்”(நாலடி 202)
பழமென்ற உவமை, துய்க்கக்கூடியதும், இனிமையானதும், உடலுக்குப் பயனாவது போன்ற குணத்தை உடையதுமாகையால்.  பொதுவிடம் பழுத்த மரம் என்றது, ஒப்புரவு ஒழுகுவாரின் செல்வத்தைப் போன்று எல்லோருக்குமே உரிமையானது, கிடைக்கக்கூடியதுமாம்.

”முன்னூர்ப் பழுனிய கோளியா லத்துப்

புள்ளார் யாணர்த் தற்றே யென்மகன்

வளனுஞ் செம்மலு மெமக்கென நாளும்” (புறநா 254.7:9)

“ஞால நல்லறத்தோர் உண்ணும் பொருள்

போல நின்று பொலிவது பூம்பொழில்

சீல மங்கை வாயெனத் தீங்கினி

காலமின்றிக் கனிவது காண்டிரால்” (கம்ப.நாடவிட்ட.18)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
செல்வம் நயன் உடையான்கண் படின் - செல்வம் ஒப்புரவு செய்வான் கண்ணே படுமாயின், பயன் மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்று - அது பயன்படுமரம் ஊர் நடுவே பழுத்தாற்போலும். (உலக நீதி பலவற்றுள்ளும் ஒப்புரவு சிறந்தமையின் அதனையே 'நயன்' என்றார்.எல்லார்க்கும் எளிதில் பயன் கொடுக்கும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
பயன்படுமரம் ஊர்நடுவே பழுத்தாற் போலும்: பிறரால் விரும்பப்படுவான்மாட்டுச் செல்வ முண்டாயின். இது வேண்டாதார்க்கும் பயன்படு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒப்புராவாகிய நற்பண்பு உடையவனிடம் செல்வம் சேர்ந்தால் அஃது ஊரின் நடுவே உள்ள பயன் மிகுந்த மரம் பழங்கள் பழுத்தாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பிறரால் விரும்பப்படுபவனிடம் சேரும் செல்வம், உண்ணத் தகும், கனிதரும் மரம் ஊருக்கு உள்ளே பழுத்திருப்பதைப் போல எல்லார்க்கும் பொதுவாகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

When a business organization keeps giving back to the society in which that exists and operates, the organization will keep getting a lot of support from the society to give back to the society again. The more an organization gives, the more it gets back in turn. The practice becomes a virtuous cycle.

Valluvar resorts to yet another simile to support his recommendations. The wealth, as explained in Kural 216, with a benevolent person is like a tree that is full of rich and ripe fruits. The tree will be beneficial to others as it is located in the middle of a village.

The wealth of a liberal man

Is a village tree fruit-laden.

A socially responsible person keeps getting more and more resources so that he can distribute that to the people around him. Similarly, an organization that continues to serve the society keeps prospering to give back to the society further.

ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம்

குறள் 215

ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம்

பேரறி வாளன் திரு.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஒப்புரவறிதல் - உலக நடையினை அறிந்து ஒழுகல்; உலக ஒழுக்கத்தை உணர்ந்து நடத்தல்.

ஊருணி  - ஊரினருக்கு உண்ணும் நீர் உதவும் நீர் நிலை; ஊரையடுத்த குளம்; ஊரார் நீர் முகக்கும் குளம்; ūr-uṇi   n. id. + உண்-. Publicdrinking water tank in a village or town; ஊராருண்ணுநீர்நிலை. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே (குறள், 215)  

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை; மழை; மேகம்

நிறைதல் - நிறைதல் நிரம்புதல்; மிகுதல்; பரவியிருத்தல்; மனநிறைவாதல்; அமைதியாதல்.

அற்றேல் - அப்படியானால்.

நிறைந்தற்றே - (மழையினால்) நிறைந்த/ நிரம்பிய குளம் போலும்

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

அவாம் - 

பேர் அறிவாளன்  - பல நூல்களை கற்று என்ன பயன் நாம் அறிவுக்கு அறிவானவனின், முதன்மை அறிவைக்கொண்டவன், அறிவேயானவன் வாலறிவன்; pēr-aṟivāḷaṉ   n. id. +அறிவு +. Person of mature understanding,wise man; உயர்ந்த ஞானமுடையவன். உலகவாம்பேரறிவாளன்றிரு (குறள், 215).

திரு - திருமகள்; செல்வம்; சிறப்பு; அழகு; பொலிவு; நல்வினை; தெய்வத்தன்மை; பாக்கியம்; மாங்கலியம்; பழங்காலத்தலையணிவகை; சோதிடங்கூறுவோன்; மகளிர்கொங்கைமேல்தோன்றும்வீற்றுத்தெய்வம்.

முழுப்பொருள்
ஒரு ஊரில் உள்ள குளம் ஊரில் உள்ள மக்களுக்கு உண்ணுவதற்காக பயன்படும் நீர் நிலையாகும். அத்தகைய நீர் தானாக வந்தது இல்லை. அது மேகத்தில் இருந்து பெய்த மழையும் ஊற்றுகளில் இருந்து வந்தது ஆகும். அந்த குளம் அந்த ஊருக்கு பொதுவானது சொந்தமானது.

குளத்தில் உள்ள நீரை போலவே செல்வந்தர்களின் செல்வமும். இவர்களின் செல்வம் தானாக முளைத்தது இல்லை. இவர்களின் உழைப்பு ஒரு பக்கம் (குளம் கட்டுவதற்கான கட்டுமானார்களின் உழைப்புப் போல)இருந்தாலும் ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் அது உலகிற்கு சொந்தமானது. கொஞ்சம் ஆழாமாய் பார்த்தால் வானமும் மண்ணும் அளித்த இயற்கை பொருட்களே விலை என்ற பெயரில் பணமாக செல்வமாக அவர்களிடம் போய் சேர்ந்து உள்ளது. ஆக அந்த செல்வம் ஊர் மக்களுக்கு உதவ வேண்டும். அந்த ஞானமே பேரறிவு. அதனை உடையவனே பேரறிவாளன். அவனுடைய செல்வம் ஊருணி நீர் போன்று உலகத்திற்கானது. மக்கள் உரிமை கொண்டாடலாம் என்று அர்த்தமில்லை. அச்செல்வத்தை அவன் மட்டும் அனுபவிக்காமல் அந்த மக்களுக்கு உதவும் வகையில் செலவிட வேண்டும்.

ஊருணி இருப்பது என்பதற்க்காக மழைப்பெய்யவில்லை. ஊருணி இயற்க்கையின் கொடையை சேமித்துத்துவைத்துள்ளது. அதுப்போல் ஒருவர் சூழ்நிலைகளால் நல்ல அறிவு பெற்றுவிடுகிறார். அவர் தானாக இவ்வுலகில் கற்றது என்று என்பது மிக மிக குறைவே. அவர் காலச்சங்கிலியில் ஒரு கொப்பளம் போன்ற மிக மிக சிறிய ஒன்று. அவர் முந்ததைய சந்ததியரின் அறிவு செயல்பாட்டின் ஒரு சிறு துளி மட்டுமே. ஆதலால் அவ்வறிவுச்செல்வம் பொதுவானது. அதனை பிறர்க்கு பயன்படும் வண்ணம் பகிர்ந்தளிப்பதே அறமாகும். அதேப்போல் பொருட்செல்வமும் பலரின் உழைப்பால் குவிந்தவை. அவற்றை பகிர்ந்தளிப்பதே அறமாகும்.

நீர் என்பது அத்தியாவசிய தேவை. ஒரு ஒப்புரவாளன் மக்களின் அத்தியாவசிய தேவைகளை கொடுக்கிறவனாக இருக்க வேண்டும். அதுப்போல் அறிவும் செல்வமும் அத்தியாவசியம் ஆகும்.

=====

கேணி, பிரத்யேகக் குடும்பக் கேணி அல்ல. ஊருண் கேணி. இந்த வார்த்தையே வெகு அழகு. கிணறுகளில் தண்ணீர் சேந்த மறுக்கப்பட்ட வரலாறு கொண்ட இச்சமூகத்தில் , இந்த வார்த்தை முக்கியமானது.

அந்தக் கேணி நீர் நிறைந்திருப்பது இன்னொரு நல்லூழ்.

பேரறிவாளன் செல்வம் அது போன்றது. என்றால், பேரறிவு என்பது தான் ஈட்டிய பொருள் தனது மட்டுமே என்று கருதாத அறிவு.

எல்லோராலும் பொருள் ஈட்ட இயலாது. ஈட்டுபவர்கள் அதைத் தேவைப்படுவோர்க்குத் தந்துவுவதே சமூக அறம்.

காந்தியின் தர்மகர்த்தா முறை.

=====

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”என்றூழ் வியன்குளம் நிறைய வீசிப்

பெரும் பெயல் பொழிந்த ஏம வைகறைப்

பல்லோர் உவந்த உவகை” (அகநா 42:9-11)

“ஊருணி நிறையளவும் .... மறுக்கின்றார்கள் யார்” (கம்ப..மந்திரப் 82)

“வள்ளிய ராயோர் செல்வம் மன்னுயிர்க் குதவு மன்றோ” (கம்ப.சேதுபந்தன 24)

“ஏரி நிறைந்தனைய செல்வன் கண்டாய்” (அப்பர்.மறைக்காடு 5)

“ஊருணி யுற்றவர்க்கு” (திருக்கோவையார்.400)

ஜெயமோகன் உரை [எரிமருள் வேங்கை]

ஊருணியின் நீர் அந்த ஊருக்குள் பெய்யும் மழை. அந்த ஊரின் ஊற்று. அந்த ஊருணி நிறைவது மழையாலும் ஊற்றாலும். ஆகவே அது ஊருக்குச் சொந்தமானது. அவ்வாறுதான் செல்வனின் செல்வமும். அவனுடையது அல்ல அது. வானமும் மண்ணும் அவனுக்கு அளித்தது அது. ஆகவே அது ஊருக்கு உதவவேண்டும். அந்த ஞானமே பேரறிவு. அப்பேரறிவை உடையவனின் திருவே ஊருணி போல உலகாக்குவது. இந்த வாசிப்பை கவிதையின் தனிமொழி அடைந்தவனே செய்வான். அவனே கவிதைவாசகன். அவனுக்கே இது கவிதை.

பரிமேலழகர் உரை

உலகு அவாம் பேர் அறிவாளன் திரு - உலகநடையை விரும்பிச் செய்யும்பெரிய அறிவினை யுடையவனது செல்வம், ஊருணி நீர் நிறைந்தற்று - ஊரின் வாழ்வார் தண்ணீர் உண்ணும் குளம் நீர் நிறைந்தாற் போலும். (நிறைதல் என்னும் இடத்து நிகழ் பொருளின் தொழில் இடத்தின் மேல் ஏற்றப்பட்டது. பாழ் போகாது நெடிது நின்று எல்லார்க்கும் வேண்டுவன தப்பாது உதவும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை

ஊர் உண்கின்றகேணி நீர் நிறையப் புகுந்தாலொக்கும்: உலகத்தாரெல்லாராலும் நச்சப்படுகின்ற பெரிய வொப்புரவு அறிவானது செல்வம். இஃது ஒப்புரவறிவார்க்கு உளதாகிய செல்வம் நச்சிச்சென்றார் வேண்டியவாறு முகக்கலா மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

ஒப்புரவினால் உலகம் வாழுமாறு விரும்பும் பேரறிவாளியின் செல்வம், ஊரார் நீருண்ணும் குளம் நீரால் நிறைந்தாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உலகின் வளர்ச்சிப் போக்கை அறிந்து செயற்படும் பேர் அறிவாளனின் செல்வம், நீர் நிறைந்த ஊருணி எல்லார்க்கும் பொதுவாவது போல் பொதுவாகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

Corporate Social Responsibility (CSR) is the development of the twentieth century management practice. There have been debates on the relevance of Corporate Social Responsibility and doing charity with shareholders' money. “Corporate Social Responsibility is sincerely considering the impact of the company's actions on society,” 

(Koontz, 1990). Corporate Social Responsibility includes social responsiveness also. “Social Responsiveness is the ability of a corporation to relate its operations and policies to the social environment in ways that are mutually beneficial to the company and to the society,” (Koontz, 1990). Valluvar anticipated the need for organizations to be socially responsible and provided his views on the importance and objectives of Corporate Social Responsibility. Kurals support the need for business organizations to serve the society in which they operate.

Valluvar presented his views on social obligations of an organization in Kural 215. He uses a rich simile to advocate the importance of service to the society.

The wealth of a wise philanthropist 

Is a village pool ever full.

The wealth with a person, who considers it as an obligation to help the needy, is like a fountain in a village that keeps giving water for the needs of all the people in that village. The fountain is always overflowing. There is no lack of water. Similarly, wealth keeps increasing in a person who uses his wealth to the welfare and the development of his society. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Water accumulated in a pond gathered from rain and other drainage sources is common for the uses of entire people in the village/city/world. Because rain showered for the entire village/world. Not just for the pond.

Similarly, a knowledgeable intelligent person and wealthy person should contribute and benefit the society. Because the knowledge a person has is not just his/her knowledge. He/She didn't start from scratch. They have gained knowledge from the society which has carried it over centuries. Hence, knowledge and wealth of an intelligent person should be useful for many people.

Questions that I ask to the kid

How would you relate a water pond with knowledge?

Is Pond water common for all? What would you relate this to? Why? Why a person who has worked hard to gain knowledge should not think that it is his earned knowledge?

ஒத்ததறிவான் உயிர்வாழ்வான்

குறள் 214

ஒத்ததறி வான்உயிர் வாழ்வான்மற் றையான் 

செத்தாருள் வைக்கப் படும்.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்]

பொருள்

ஒத்த தறிவோன் - ஒத்தது அறிவான் 

ஒத்தது - ஒப்பானது; தகுதியானது; உலகத்தார் அங்கீகரித்தது.

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

அறிதல் - உணர்தல் , நினைத்தல் , மதித்தல்

அறிவோன் - அறிந்து அதன் படி நடப்பவன் / ஒழுகுபவன்

உயிர்  - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

வாழ்தல்  - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்

உயிர்வாழ்தல் - உயிரோடுகூடியிருத்தல், சீவித்தல்

உயிர்வாழ்வான் - உயிர் வாழ்கின்றவர்களாக கருதப்படுவர்

மற்றையான் - மற்றவர்கள் எல்லோரும்

செத்தல் - சாதல்; தேங்காய்நெற்று; உலர்ந்து சுருங்கிய பனம்பழம், மிளகாய், வாழை முதலியன; மெலிந்தது; அறக்காய்ந்தது, பசுமையற்றது.-

செத்தாருள் - செத்த பிணம் என்று (அதவாது நடமாடினாலும் செத்த பிணமே) 

வைத்தல் - இடுதல்; அளித்தல்; இருக்கச்செய்தல்; பள்ளிக்குஅனுப்புதல்; வேலைமுதலியவற்றில்அமர்த்துதல்; சேமித்தல்; பாதுகாத்தல்; தனியாகஒதுக்குதல்; சிறையிலிடுதல்; உடைத்தாயிருத்தல்; அமைதல்; வைப்பாட்டியாகக்கொள்ளுதல்; தயாரித்தல்; நடத்துதல்; மதித்துப்போற்றுதல்; வரையறுத்தல்; எடுத்துச்சொல்லுதல்; மனத்திற்கொள்ளுதல்; தியானித்தல்; உண்மைஎன்றுகொள்ளுதல்; நிலைமாறாதபடிசெய்தல்.

வைக்கப் படும்- கருதப் படும்

எழுத்தாளர் நாஞ்சில் நாடன் உரை (சுட்டியைத் தட்டவும்)

மற்ற மாந்தரின் மகிழ்வும் துன்பமும் தனக்கு நேர்ந்ததுபோல் உணர்பவனே வாழும் மனிதன். மற்றையான் செத்தவனும் நிகரானவன்

உரை 1
உயிர் வாழ்தலின் அர்த்தமே பிறருக்கு உதவுவதுதான். மற்றவர் இறந்தவர்கள்.  

(நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்) 

பொல பொலவென்று பொழுது புலருகின்ற நேரம் வள்ளுவப் பெருந்தகையைக் காணச்சென்றேன். வழக்கம் போல எழுதிக் கொண்டிருந்தார். என்னைக் கண்டு கொள்ளவேயில்லை.

பார்த்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு ஏதோ ஒன்றன் பின் ஒன்றாக எழுதுகின்றார் என்று மட்டும் தெரிந்தது. பெரியவர்கள் பக்கத்தில் போய் என்ன எழுதுகின்றார்கள் என்று பார்க்கின்ற தவறை எப்படிச் செய்ய இயலும். சிறிது கழித்து அவரே என்ன நலமாக இருக்கின்றாயா என்றார். நலம்தான் என்றேன். மிகுந்த அச்சத்தோடு என்ன எழுதிக் கொண்டிருந்தீர்கள் தந்தையே என்றேன்.

இந்த ஊர்ச் சவக்கிடங்கில் வைக்கப் பட்டுள்ள சவங்களை அகர வரிசையில் எழுதிக் கொண்டிருந்தேன். என்றார். எனக்குப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. மெதுவாகக் கேட்டேன். அது மருத்துவமனை நண்பர்கள் வேலையல்லவா.அதனைத் தாங்கள் ஏன் செய்ய வேண்டும் என்றேன்.

அவர்களுக்கு இந்த வேலையினைச் சரியாகச் செய்யத் தெரியவில்லை. ஆகவேதான் நான் அந்த வேலையினைச் செய்யத் தலைப் பட்டேன். என்றார்.

பெரியவர்கள் எது செய்யினும் அது சரியாகத்தானே இருக்கும்.

அந்தப் பட்டியலைப் பார்க்கலாமா என்று கேட்டேன்.

எனது கையிலே தந்தார்

பார்த்தேன். பதறிப் போனேன்.

ஆமாம் ஊரில் உயிரோடு இருக்கின்ற மிகப் பெரிய பணம் படைத்தவர்கள் வணிகர்கள் நில உடைமையாளர்கள் என்று பல பேரை சவக்கிடங்கு பட்டியலில் வள்ளுவப் பெருந்தகை எழுதியுள்ளார்.

அச்சத்தோடு அவரைப் பார்த்தேன்.

என்ன என்றார்.

தந்தையே இவர்கள் எல்லோரும் உயிரோடு உள்ளனர். இவர்களைத் தாங்கள் சவக்கிடங்கில் அடுக்கியுள்ளீர்களே என்றேன்.

ஆமாம் தாங்கள் இறந்தது தெரியாமலே இவர்கள் உயிரோடு உள்ளனர்.

இவர்கள் சவங்கள் என்று தெரியாமல் இந்த மக்களும் இவர்களைப் பார்த்துப் பயந்தும் வணங்கியும் கொண்டிருக்கின்றார்கள். இவர்கள் சவங்கள் என்பதனை மக்களுக்கு தெரிவித்து சவக்கிடங்கிற்கு அனுப்ப உடனடியாக வேண்டிய வழி வகைகளைச் செய் என்றார்.

பேரறிஞர் என்ன சொல்ல வருகின்றார் என்று எனக்குப்புரியவில்லை.

கைகட்டி வாய் பொத்தி நின்றேன்.

வள்ளுவர் சொன்னார். இந்த ஊரிலே ஏழைக் குழந்தைகள் கல்வி பயில நல்ல பள்ளி உள்ளதா. ஏழைகளுக்கென்று நல்ல மருத்துவமனை உள்ளதா. ஏழைகளின் பசி தீர்க்க வழி உள்ளதா. சமூகம் தந்துள்ள பொருளை இந்தச் சமூகத்திற்குத் தராத இந்தப் பணக்காரர்களும் வணிகர்களும் நில உடைமையாளர்களும் இன்னொரு உயிரின் துன்பம் துடைக்கும் உணர்வற்றவர்களாக இருந்தால் அவர்கள் செத்தவர்கள் தானே. பிறகேன் அவர்களை நாம் உயிரோடு உள்ள மனிதர்கள் வரிசையில் வைக்க வேண்டும்.

அடுத்தவர் துன்பம் தீர்க்க எண்ணாத அவர்களை அதனால்தான் சவக் கிடங்கிலே வைத்தேன். என்ன சொல் நான் செய்தது சரிதானே.

என்ன பதில் சொல்ல இயலும் தந்தையிடம். சரி சரி சரி என்றே சொல்லிக் கொண்டேயிருந்தேன்.

உரை 2: யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி
உலகில் உள்ள சடப்பொருட்கள், உயிர்ப்பொருட்கள் அனைத்தும் இறையாற்றல் என்னும் அற்புதப் பேராற்றலால் இயங்கிக் கொண்டிருக்கின்றது. இறைநிலையில் அடங்கியுள்ள இருப்பு, விரைவு அறிவு எனும் முத்தன்மையும், எந்தத் தோற்றத்திலும் வடிவம், துல்லியம், இயக்க ஒழுங்கு (Pattern, Precision, Regularity) இவையாக அமைந்து இனிமையான முறையில் இயற்கையாக (with Natural Rhythm) இயங்கிக் கொண்டு இருப்பதை உணர்கிறோம். சடப்பொருட்களோடும் உயிர்ப் பொருட்களோடும் தினப்படி வாழ்வில் தொடர்பு கொள்ளும் வாய்ப்பு பெற்றவன் மனிதன். சடப்பொருட்கள் தரத்திற்கேற்பவும், உயிர்ப்பொருட்களின் உணர்வுநிலை, மனநிலைகட்கேற்பவும், அவற்றோடு தொடர்பு கொள்ளக் கூடிய பண்பை வளர்த்துக் கொள்ளவேண்டும்; பழகிக் கொள்ளவேண்டும். எண்ணம், சொல், செயல் மூன்றாலும் எந்தப் பொருட்களின் தரம் குலையாமலும், உயிர்களுக்கு வருத்தம் நேராமலும் நுட்பத்தோடு, அவ்வவற்றோடு தொடர்பு கொண்டு பயனடைய வேண்டும். எந்தப் பொருளுக்கும் முறையான அணு அடுக்குகள் உள்ளன. அத்தகைய அணு அடுக்குகளான கட்டடங்களுள் காந்த ஆற்றலானது நிரம்பி ஒவ்வொரு வகையான அசைவிலும் அது தன் காந்த ஆற்றலை அழுத்தமாக, ஒலியாக, ஒளியாக, சுவையாக, மனமாக மாறுவதுடன், உயிர் இனங்களிலே இவற்றிற்கு மேலாக இன்பம், துன்பம் என்ற உணர்வுகளைப் பெறுவதும் இயல்பு. இந்த நுட்பமான உண்மைகளை அறிந்து எந்தப் பொருளையும், உயிரினங்கள், மனிதர்கள் இவற்றையும் அந்தந்த நிலையிலும், இடங்களிலும் அவற்றின் நிலைமைக்குக் ஒத்து, உணர்ந்து, விளைவறிந்த விழிப்போடு கையாளவும், தொடர்பு கொள்ளவும் வேண்டும் என்பதே இக்குறளிலுள்ள உட்கருத்தாகும். மனிதனுக்கு வாழ்வில் இத்தகைய பண்பு இருக்க வேண்டும். உடலாகவும், உயிராகவும், மனமாகவும் இருக்கும் மனிதன், இத்தகைய பேரறப் பண்பாட்டோடு வாழ வேண்டும். அப்படி இல்லையானால் நடைப்பிணமாகத்தான் அவனைக் கருத நேரிடும். பிணம் என்றால் பயனற்றது என்ற ஒரு கருத்தோடு அது இருக்கும்போது மற்றவர்களுக்கு கெட்ட மணம் வீசுவதாலும், கிருமிகளை வெளியேற்றுவதாலும் சுற்றியுள்ளவர்களுக்குத் துன்பமே உண்டாகும். அதுபோல உயிரோடிருப்பவர்களும் பிறருக்கு உதவியின்றியும், துன்பம் விளைவித்துக் கொண்டேயும் இருந்ததால் நடைப்பிணம் என்று மதிக்கப்படுவர். ஒத்து உணர்ந்து வாழும் பண்பு இல்லாதவர்கள் நடைப்பிணமாக மதிக்கத் தக்கவர் என்று விளக்குகிறது இந்தக் குறள்.

உரை 3 : நன்றி (அம்மன் தரிசனம்)

இனி அடுத்த குறளில் அவர் சொல்லும் கருத்து மிகவும் சுவையானது.
ஒத்தது அறிவான் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான்
செத்தாருள் வைக்கப் படும்.

பிற உயிர்களின் இன்ப, துன்பங்களை அறிந்து கொள்வதும், அதற்கு துன்பம் நேராதபடி நடந்து கொள்வதுமே ஒத்தது அறிவதாம்.

ஒருநாள் வள்ளலாரின் சொற்பொழிவைக் கேட்பற்காக, ஓர் அன்பர், மாட்டு வண்டியை மிகவும் வேகமாக ஓட்டிக் கொண்டு வந்தாராம். அவருக்கு சொற்பொழிவை முழுவதும் கேட்டுவிட வேண்டும் என்ற ஆர்வம்.

இதை வள்ளலாரிடமே அவர் சொன்னபோது, ‘அட பாவமே! அடியேன் சொற்பொழிவிற்காக ஒரு வாயில்லா ஜீவனை ரொம்பவும் வதைத்து விட்டாயே! இத்தனை தூரம் ஓடி வந்தால் மாட்டுக்கு எப்படி மூச்சிறைக்கும்?’ என்று வருந்தி அந்த மாடுகளை அன்போடு வருடிக் கொடுத்தார். இதுதான் ஒத்தது அறிவது எனப்படுகிறது.

சக மனிதர்களின், பிற உயிர்களின் உணர்வு புரியாமல், நடந்து கொள்கிறவன், அதற்கு உபகாரமின்றி வாழ்பவன், செத்தாருள் வைத்து எண்ணத் தக்கவன் என்கிறார் அவர்.

குழந்தைத் திருடர்களை, கிட்னி திருடர்களை, ஆதாயம் கிடைக்கும் என்றால், உயிருக்கே ஊறு விளைவிக்கக்கூடிய, போலி மருந்துகளை மக்கள் தலையில் கட்டும் கயவர்களை...

பலபேர் தற்கொலை செய்து கொள்வார்களே என்ற பாபத்தின் பயமில்லாத, பொதுப்பணத்தை சுருட்டிக் கொண்டு ஓடும் பைனான்சியர்களை...

எப்படி மனிதர்கள் என்று சொல்வது?

அவர்களுக்கு உணர்வு கிடையாது. பிறர் உணர்வும் புரியாது. அவர்கள் ஜடம்; ஆதலால் பிணம்.

எனக்குத் தெரிந்த தனவந்தர் ஒருவர் இறந்து போனார். அவர் வாழும் காலத்தில் எவருக்கும் சல்லிக்காசு கூட உதவியதில்லை. எச்சில் கையால் காக்காய் ஓட்டாதவர் என்பார்களே அந்த ஜாதி. அப்படிப் பட்டவர் இதய நோயால் இறந்து போனார்.

இதைக் கேள்விப்பட்ட போது, ஒருவர் சொன்னார், “அவருக்கு இதய நோய் இருக்க வாய்ப்பில்லை, ஏனென்றால் அவருக்கு இதயமே இருக்க வாய்ப்பில்லையே!”

மற்றொரு நபர் அந்த கருமியின் சாவைப் பற்றி வேறுவிதமாகக் கேலி செய்தார். “அவர் இறந்து விட்டாரா? அவர் எப்போது உயிரோடு இருந்தார்?”

உயிர்க்குலத்தின் உணர்வுகளை ஒத்து உணராதவன், பிறர் துன்பம் தமக்கே வந்த துன்பம் போல் கருத முடியாதவன் எவனோ, அவனே ஒத்தது அறியாதவன். பிறர் துன்பம் தன் துன்பமாய்க் கருதி நீக்க முயலுபவன் ஒத்தது அறிகிறவன்.

இங்கே, வாழும் பலரில் ஏற்கெனவே இறந்து போனவர்கள் தாம் அதிகம்.

சிலபேர், நண்பர்களுக்கு உதவி செய்வார்கள். பண உதவி செய்தால் அதை வட்டியுடன் திரும்ப எதிர் பார்ப்பார்கள்.

ஐயாயிரம் நன்கொடை தந்தாலும், அதற்கு ஐம்பதாயிரத்துக்குரிய விளம்பரம் தேடுகிறவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

பிறர் மதிக்க வேண்டும் என்பதற்காக உபகாரம் செய்தவன், பிரதிபலன் இல்லாவிட்டால் அலுத்துக் கொள்கிறான்; அலட்டிக் கொள்கிறான்.

பிறரைத் தன்போல் மதித்து உபகாரம் செய்கிறவன்தான் உண்மையில் உபகாரம் செய்தவனாகிறான். அவனுக்கே அதற்குரிய பலனும் கிடைக்கிறது.

இனி மற்றொரு குறளைப் பார்ப்போம்.
ஊருணி நீர் நிறைந்தற்றே உலகவாம்
பேரறி வாளன் திரு.

உலகத்தை நேசிக்கும் பேரறிவாளனின் செல்வம் ஊருணி நீர் நிறைந்தது போல் ஊருக்குப் பயன் தரும் என்கிறது குறள்.
உலகத்தை நேசிக்கும் பேரறிவு எல்லாருக்கும் வாய்க்காது. எவன் பேரறிவு உடையவனோ அவனே உலகத்தை நேசிக்கிறான்.

சிற்றறிவு தன்னையே நேசிக்கும். தன்னையே கொண்டாடும்.

பேரறிவு என்பது, ‘சர்வம் பிரம்ம மயம்’ என்று அறிந்து கொள்ளும் அறிவுதான். அவ்வறிவுதான் தன்னைப் போல் பிறரை நேசிக்க வைக்கும்.

அசடர்களை ஆசை ஆட்டிவைக்கிறது. அறிஞர்களை கருணை இயங்க வைக்கிறது.

அந்தக் கருணைதான் ஒப்புரவின் அடிப்படையாக இருக்கிறது.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: ஒத்தது அறிவான் உயிர் வாழ்வான் - (நாட்டுக்கு) ஒத்த செயலைச் செய்பவன் உயிரோடு கூடி வாழ்பவன்; மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப்படும்- அச் செயலைச் செய்யாதான் இறந்தவருள் (ஒருவனாகக்) கருதப்படுவான்.

அகலம்: நாட்டுக்கு ஒத்த செயல் - ஒப்புரவு

கருத்து: ஒப்புரவு செய்கின்றவன் உயிரோடு கூடி வாழ்கின்றவன்; ஒப்புரவு செய்யாதான் பிணத்தை ஒப்பன்.

உரை 5 (நன்றி: அஷோக்)

வள்ளுவரின் வெறுப்பின் உச்சமாக இக்குறள் ஒலிக்கிறது. “செத்தான்” என்பது, மிகவும் மரியாதைக் குறைவான சொல், இறந்தவரைக் குறிக்க. ஒப்புரவு இல்லாரை, அவ்வாறு சொல்வதன் மூலம், பிறர்குதவி செய்யும் குணமில்லாரை அவர் எவ்வாறு நினைக்கிறார் என்பதைத் தெளிவாக காட்டிவிடுகிறார்.

உலகநடைக்கு பிறருக்கு உதவி செய்து வாழும் பெருங்குணமே ஏற்றது, அவ்வாறு வாழ்கின்றவரே உயிரோடு வாழ்கின்றவர், மற்றவரெல்லாம், உயிரிருந்தும் பிணம் போன்றவரே. ஏனெனில் பிணத்துக்குத்தான் தன்முன்னர் தோன்றும் இல்லார்க்கு, அவர் முகமறிந்து உதவுதல் என்பது இயலாது. இதயத்தில் துடிப்பும், ஈரமும் உள்ளோர்க்கு அவ்வாறு பாராமுகமாய் இருத்தல் இயலாது.

மேலும்: இனிதல் (நன்று)
மேலும்: அஷோக் (முழு உரை)
மேலும்: பாட்டி சொல்லும் கதைகள்
மேலும்: சத்யானந்தன்

குறட் கருத்து   (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

வள்ளுவரைத் தவமிருந்தே பெற்றாள் நல்ல

வடிவழகில் சிறந்தோங்கும் தமிழாம் தாயாள்

அள்ளி அவர் தருகின்ற செல்வம் எல்லாம்

அப்படியே கைக் கொண்டால் வெற்றி கொள்வீர்

எள்ளி நகையாடுதற்கு இடமேயின்றி

எங்கேயும் நீரே தான் தலைமை ஏற்பீர்

உள்ளி அவர் வழி ஒன்றே உண்மை என்று

உணர்ந்தால் நீர் உலகத்தின் உயரே நிற்பீர்

பிறப்போடு இறப்பதனைக் கணக்கெடுக்கும்

பேரேடு அரசாங்கக் கையில் உண்டு

பொறுப்பாக அவர் எடுக்கும் கணக்கை நம்பி

பூமியிலே வாழ்கின்றார் மனிதரெல்லாம்

சிறப்பாக இதை விட்டு வள்ளுவனார்

செய்கின்றார் இப் பணியைத் தனி ஆளாக

கடுப்பாகிப் போயிடுவார் சிலரும் கண்டால்

கலகலத்துச் சிரிப்பீர்கள் நீங்கள் கண்டால்

உயிரோடு ஊரினிலே உயர்ந்தவராய்

உலவுகின்ற பல பேரை வள்ளுவரும்

அயராமல் சவக் கிடங்கில் வைக்கச் சொல்லி

அரசுக்கு ஆணையொன்றை அருளிச் செய்தார்

பயிருக்குள் களை போல வாழுகின்ற

பணம் படைத்தோர் மற்றவர்க்கு உதவி வாழார்

உயிரோடு இருந்தாலும் செத்தார் என்றே

உரைக்கின்றார் உறைக்கட்டும் உலகுக்கென்றே

படிப்பதற்கு உதவியின்றி தவிக்கும் ஏழ

பக்க த்திலே இருந்தும் உதவ எண்ணார்

அடி வயிற்றுப் பசியதனால் கலையிருந்தும்

அறிவிருந்தும் அழிவாரைக் காக்க எண்ணார்

கடி மணத்தைக் காணவொண்ணா ஏழ்மையிலே

கதறி நிற்கும் கன்னியர்க்கு உதவி செய்யார்

பெரியவராய்ப் பணம் கொண்டு வாழ்ந்தாரேனும்

பிணம் என்று கிடங்கினிலே வைக்கச் சொன்னார்

நன்றி (MovingMoon)
ஒப்புர வொழுகும் எண்ணம்
.. உடையவன் அதனைப் போற்றும்
அப்பெரும் பண்பினாலே
.. அனைவரின் துன்பம் நீங்க
தப்பிலா துதவி வாழும்
.. தரத்தினால் உயர்ந்தோன் ஆவான்;
அப்படி உதவா தானை
.. அழிந்ததாய் உலகம் எண்ணும் (4)

பரிமேலழகர் உரை

உயிர் வாழ்வான் ஒத்தது அறிவான்-உயிரோடு கூடி வாழ்வானாவான் உலக நடையினை அறிந்து செய்வான்; மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப்படும்-அஃதறிந்து செய்யாதவன் உயிருடையானே யாயினும் செத்தாருள் ஒருவனாகக் கருதப்படும். 

விளக்கம்

(உயிரின் அறிவும் செயலும் காணாமையின், 'செத்தாருள் வைக்கப்படும்' என்றார். இதனான் உலகநடை வழு வேதநடை வழுப்போலத் தீர்திறன் உடைத்து அன்று என்பது கூறப்பட்டது.) 

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

ஒத்தது அறிவான் உயிர்வாழ்வான் - ஒப்புரவு செய்வானும் செய்யாதானுமாகிய இருவகைச் செல்வருள், செய்பவனே உயிரோடு கூடி வாழ்பவனாவன்; மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப்படும் - மற்றச் செய்யாதவன் செத்தாருள் ஒருவனாகக் கருதப்படுவான்.

 உயிருக்குரிய அறிவுஞ் செயலுமின்மையின், நடைப்பிணமென்றுங்

 கருதப்படாது பிணமென்றே இழிந்திடப்படுவான் என்றார்.

மணக்குடவர் உரை

ஒப்புரவறிவான் உயிர்வாழ்வானென்று சொல்லப்படுவன். அஃதறியான் செத்தவருள் ஒருவனாக எண்ணப்படுவன். இஃது ஒப்புரவறியாதார் பிணத்தோ டொப்ப ரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

ஒப்புரவை அறிந்து போற்றிப் பிறர்க்கு உதவியாக வாழ்கின்றவன் உயிர்வாழ்கின்றவன் ஆவான், மற்றவன் செத்தவருள் சேர்த்துக் கருதப்படுவான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உழைக்கும் சக்தி அற்றவர்க்கு உதவுபவனே உயிரோடு வாழ்பவன். உதவாதவன் இருந்தாலும் இறந்தவனாகவே எண்ணப்படுவான்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

A person is considered alive only when he is sensitive to the needs of all creations and serves them to satisfy their needs. That is why the philosophy' service before self’s is a reflection of Kural 214.

He only lives who is kin to all creation

Deem the rest dead.

If a person fails to be sensitive to the needs of other beings or lacks perceptiveness, he cannot serve them to fulfil their needs. If a person does not serve others' needs, he is considered dead. So, there is a social obligation to serve others. What is applicable to an individual is applicable to an organization as well. Let your organization serve the society to be served well in turn.