காதல காதல் அறியாமை உய்க்கிற்பின்

குறள் 440

காதல காதல் அறியாமை உய்க்கிற்பின்

ஏதில ஏதிலார் நூல்

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

காதல - தான் விழைந்தவைகளுள்

காதல் - அன்பு; காமவிச்சை; விரகம், பத்தி; வேட்கை; ஆவல்; மகன்; சிற்றிலக்கியவகையுள்ஒன்று; கொல்லுதல்; தறித்தல்; ஆந்தைக்குரல்.

அறியாமை - அறியாத்தன்மை; மடமை

உய்த்தல் - செலுத்துதல்; கொண்டுபோதல் சேர்த்தல் நடத்துதல் அமிழ்த்தல் நுகர்தல் கொடுத்தல் அனுப்புதல் குறிப்பித்தல் அறிவித்தல் ஆணைசெலுத்துதல்; ஆயுதத்தைச்செலுத்துதல்; உய்யச்செய்தல்; நீக்குதல்

பின் -  பின்னுகை; பின்பக்கம்; இடம்; கடை; பிற்காலம்; தம்பி; பிறகு; ஏழனுருபு.

உய்க்கிற்பின் - நடத்திக்கொள்பவர்களிடம்

ஏதில் - ētil  - s. Strangeness, foreignness, not being one's own (people, &c.), அன்னியம். 2. Vicinity, neighborhood, proximity, nearness, அயல். (probably from ஏது, cause and இல்், neg.) (p.)

ஏதில -  எண்ணம் நிறைவேறாது

ஏதிலார் - அயலார்; பகைவர்; பரத்தையர்.

நூல் - பஞ்சிநூல்; பூணூல்; மங்கலநாண்; எற்றுநூல்; ஆண்குறியிலுள்ளநரம்பு; ஆண்குறி; ஆயுதவகை; சாத்திரம்; ஆகமம்; ஒருநாடகநூல்; ஆலோசனை.

முழுப்பொருள்

ஒரு அரசர் (அல்லது ஒருவர்) தனது ஆசைகளை விரகங்களை இச்சைகளை விழைபவராக இருக்கலாம். அது மனித இயல்பு. ஆனால் அவை நமக்கு ஒரு விதத்தில் பலவீனமே. ஆதலால் நமக்கு பலவீகமாக அமையக்கூடிய ஆசைகளை இச்சைகளை நாம் விழைந்தாலும் அவற்றைப் பிறர் குறிப்பாக எதிரிகள் (நண்பர்கள் கூட ஏனெனில் அவர்கள் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் பகையாக மாறக்கூடும்) அறியாவண்ணம் நுகரமுடிந்தால் அத்தகைய அரசனை (அத்தகைய ஒருவனை) வெல்லக்கூடிய ஆயுதத்தை உடைய பகைவர் யாரும் இருக்க முடியாது.

விரகங்களை இச்சைகளை வைத்துக்கொள்ளுதல் தவறு தானே. அதையேன் வள்ளுவர் கண்டிக்கவில்லை? ஏனெனில், தனது இச்சைகளை பற்றிய அறிதலால் ஏற்படக்கூடிய வீழ்ச்சியை அறிந்தும், தன்னையும் தன் நாட்டையும் தன் குடும்பத்தையும் வீழ்த்தக்கூடிய இச்சைகளை எல்லோரும் அறியும் வண்ணம் செய்தல் பெரும் குற்றாமாகும். அதை அடிக்கோடிடவே திருவள்ளுவர் இக்குறளை கூறியுள்ளார். 

ஒப்புமை

கீ.வா.ஜ அவர்களின் ஆராய்ச்சிப் பதிப்பிலே, 

“வேந்தர்தாம் விழைப வெல்லாம் வெளிப்படார் மறைத்தல்கண்டாய்

நாந்தக உழவர் ஏறே நன்பொருளாவ தென்றான்” (சீவக.2910)

பெருங்கதையிலிருந்து கீழ்காணும் வரிகள் மேற்கோளாகக் காட்டுகிறார். 

“......உட்காதொழுகின் 

பகைவர் எண்ணம் பயமில் வென்னும் 

நீதிப்பெருமை நூல் ஓதியும் ஓராய்” (பெருங் 2.1:24.6). இவை ஒரு ஆள்பவரைப்பார்த்து இடித்துரைகும் வீச்சிலிருப்பதை புரிந்துகொள்ளலாம். இதைத்தான் வள்ளுவரும் சொன்னதாகக் கொள்ளலாமா?

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

காதல காதல் அறியாமை உய்க்கிற்பின் - தான் காதலித்த பொருள்களை அவர் அக்காதல் அறியாமல் அனுபவிக்க வல்லனாயின், ஏதிலார் நூல் ஏதில் - பகைவர் தன்னை வஞ்சித்தற்கு எண்ணும் எண்ணம் பழுதாம். (அறிந்தவழி அவை வாயிலாகப் புகுந்து வஞ்சிப்பர் ஆகலின், அறியாமல் உய்த்தால் வாயில் இன்மையின் வஞ்சிக்கப்படான் என்பதாம். காமம், வெகுளி, உவகை என்பன முற்றக்கடியும் குற்றம் அன்மையின், இதனான் பெரும்பான்மைத்தாகிய காமம் நுகருமாறு கூறி, ஏனைச் சிறுபான்மையவற்றிற்குப் பொதுவகை விலக்கினையே கொண்டொழிந்தார்.).

மணக்குடவர் உரை

காதலிக்கப்பட்ட யாவற்றின்மேலுஞ் செல்லுங் காதலைப் பிறரறியாமற் செலுத்துவனாயின் பகைவர் இவனைக் கொல்லுமாறு சிந்திக்கும் சிந்தனை இவன் மாட்டுச் செல்லாது, அயலாம். நூலென்பது அவர்கற்ற கல்வி.

மு.வரதராசனார் உரை

தன் விருப்பம் பிறர்க்கு தெரியாதபடி விருப்பமான வற்றை நுகர வல்லவனானால், பகைவர் தன்னை வஞ்சிப்பதற்காகச் செய்யும் சூழ்ச்சிகள் பலிக்காமல் போகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தான் செய்ய எண்ணியவற்றைப் பிறர் முன்னதாகவே அறிந்துவிடாதபடி காத்தால், அவனை அழிக்க எண்ணும் பகைவர் எண்ணம் பழுதுபடும்.

வியவற்க எஞ்ஞான்றும் தன்னை நயவற்க

குறள் 439

வியவற்க எஞ்ஞான்றும் தன்னை நயவற்க

நன்றி பயவா வினை

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

வியத்தல் - செருக்குறுதல்; அதிசயப்படல்; நன்குமதித்தல்; பாராட்டுதல்; கொடுத்தல்; கடத்தல்.

வியவற்க - வியந்து தற்பெருமையில் தருக்கு கொள்ளற்க

எஞ்ஞான்றும் - எகக்காலமும், எப்பொழுதும், எப்போதும்.

தன்னை -தலைவன்; தமையன்; தமக்கை; தாய்.

நயத்தல் - விரும்புதல்; பாராட்டுதல்; சிறப்பித்தல்; பிரியப்படுத்தல்; தட்டிக்கொடுத்தல்; கெஞ்சுதல்; அன்புசெய்தல்; பின்செல்லுதல்; மகிழ்தல்; இன்பமுறல்; இனிமையுறுதல்; இணங்கிப்போதல்; பயன்படுதல்; மலிதல்; மேம்படுதல்; ஈரம்ஏறுதல்; நட்பாடல்; தலைவனைக்கண்டதலைவிதனதுஆசைப்பாடுகூறும்புறத்துறை.

நயவற்க - அதேபோல விழைந்து செல்லவேண்டாம்

நன்றி - நன்மை; உதவி; செய்ந்நன்றி; அறம்.

பயவா - பயக்காத, தாராத, பிறருக்கு பயன் தரக்கூடிய தன்மைய இல்லாத

வினை- தொழில்; நல்வினைதீவினைஎனஇருவகைப்பட்டமுன்னைவினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி.

முழுப்பொருள்

எக்காலத்திலும் எந்த ஒரு சந்தர்ப்பத்திலும் எவ்வளவு வளர்ந்தாலும் எவ்வளவு பெரிய இடர் அல்லது பின்னடைவில் இருந்து மீண்டு வந்தாலும் எவ்வளவு பெருமையும் புகழும் பெற்றாலும் எவ்வளவு செல்வத்தை ஈட்டினாலும் தன்னை தானே வியந்துக்கொள்ளாதே. எப்பேர்பட்ட உயர்ச்சியிலும் எக்காலத்திலும் என்றும் அகங்காரம் கொள்ளாதே. ஏனெனில் செருக்கு கொள்ளுதல் குற்றமாகும். செருக்கு கொண்டால் நம் கண்ணும் அறிவும் பார்க்கவேண்டியவற்றை பார்க்காமல் தவறு செய்யலாம், நம் காதுகள் பெரியோரின் சொற்களை மனம் கொடுத்து கேட்காமல் அவர்களின் சினத்திற்கு ஆளாகலாம், நம் வாய் தீய பணிவற்றச் சொற்களைப் பேசலாம். இவையாவும் துன்பமே விளைவிக்கும். ஏனெனில் அதற்கு வேர் செருக்கு/அகங்காரம். அதனை கொள்ளாதே.

அதுப்போல் நன்மை பயக்காதா அறம் அல்லாத செயல்களை ஒரு பொழுதும் விரும்பாதே. அதை செய்வோரையும் சிறப்பிக்காதே பாராட்டாதே நட்புபாடாதே. ஏனெனில் அவை காலத்தை விரயம் செய்யும் செயல்கள். மேலும் நன்மை பயக்காமல் தீயனவற்றை பயக்கும். அத்தகைய செயல்களை செய்தால் அவை தவறான முன்மாதிரியாக மாறிவிடும். உன்னைப்பார்த்து பலர் செய்வர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”தன்னை வியந்தான் விரைந்து கெடும்” (குறள் 474)

“எம்மை அறிந்திலீர் எம்போல்வார் இல்லென்று

தம்மைத்தாங் கொள்வது கோளன்று தம்மை

அரியரா நோக்கி அறனறியும் சான்றோர்

பெரியராக் கொள்வது கோள்” (நாலடி 165)

“கற்றனவும் கண்ணகன்ற சாயலும் இற்பிறப்பும்

பக்கத்தார் பாரட்டப் பாடெய்தும் தானுரைப்பின்

மைத்துனர் பல்கி மருந்தில் தணியாத

பித்தன்என் றெள்ளப் படும்” (நாலடி 340)

பரிமேலழகர் உரை

எஞ்ஞான்றும் தன்னை வியவற்க - தான் இறப்ப உயர்ந்த ஞான்றும் மதத்தால் தன்னை நன்கு மதியாது ஒழிக, நன்றி பயவா வினை நயவற்க - தனக்கு நன்மை பயவா வினைகளை மனத்தால் விரும்பாது ஒழிக.

(தன்னை வியந்துழி இடமும் காலமும் வலியும் அறியப்படாமை யானும் , அறனும் பொருளும் இகழப்படுதலானும், எஞ்ஞான்றும் வியவற்க என்றும் கருதியது முடித்தே விடுவல் என்று அறம் பொருள் இன்பங்கள் பயவா வினைகளை நயப்பின், அவற்றால் பாவமும் பழியும் கேடும் வருமாகலின், அவற்றை 'நயவற்க' என்றும் கூறினார். இதனான், மத மானங்களின் தீமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

எல்லா நாளுந் தன்னைப் பெரியனாக நினைத்து வியவாதொழிக; வியந்தா னாயினும் அவ்வியப்பினானே நன்மை பயவாத வினையைச் செய்யாதொழிக. செய்யிற் கெடு மென்றவாறாயிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

எக்காலத்திலும் தன்னை மிக உயர்வாக எண்ணி வியந்து மதிக்கக் கூடாது, நன்மை தராத செயலைத்தான் விரும்பவும் கூடாது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

எவ்வளவு பெரிதாக வளர்ந்தாலும் அகங்காரம் கொண்டு பெரிதாகப் பேசாதே; நாட்டுக்கும் ஆட்சிக்கும் நன்மை தராத செயல்களைச் செய்ய விரும்பாதே.

பற்றுள்ளம் என்னும் இவறன்மை எற்றுள்ளும்

குறள் 438

பற்றுள்ளம் என்னும் இவறன்மை எற்றுள்ளும்

எண்ணப் படுவதொன் றன்று

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

பற்று  - பிடிக்கை; ஏற்றுக்கொள்கை; அகப்பற்றுப்புறப்பற்றுகளாகியவிருப்புகள்; சம்பந்தம்; ஒட்டு; பற்றாசு; பசை; சமைத்தபாண்டத்தில்பற்றிப்பிடித்திருக்கும்சோற்றுப்பருக்கை; சோற்றுப்பருக்கைஒட்டியுள்ளபாத்திரம்; உரிமையிடம்; தங்குமிடம்; பலஊர்களுடையநாட்டுப்பகுதி; பெற்றுக்கொண்டபொருள்; பற்றுக்கோடு; தூண்; அன்பு; நட்பு; வீட்டுநெறி; செல்வம்; இல்வாழ்க்கை; வயல்; கட்டு; கொள்கை; மருந்துப்பூச்சி; வாரப்பாடல்; சிற்றூர்; கலவைச்சுண்ணாம்புவகை.

உள்ளம் - மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்.

இவறன்மை - கடும்பற்றுள்ளம்; அசட்டை ஆசை

எற்றுள்ளும் - எவற்றுள்ளும்

எண்ணப்படுவது - எண்ணுதல் - எண்ணல், நினைத்தல்; ஆலோசித்தல்; மதித்தல்; தியானித்தல்; முடிவுசெய்தல்; கணக்கிடுதல்; மதிப்பிடுதல்; துய்த்தல்.

ஒன்று - ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.

அன்று - அந்நாள்; மாறுபாடு ஓர்அசைச்சொல்.

முழுப்பொருள்

எச்சைக்கையால் காக்கயைக் கூட விரட்டாத கருமித்தனம் பற்றி கேள்விப்படுகிறோம். அதாவது எச்சையில் கையில் இருக்கிற சோறுப் பருக்கை கூட கீழே விழுந்து பிற உயிர்கள் உண்டு பயனற்றுவிடக்கூடாது என்னும் சுயநலத்தன்மை கருமித்தனம்.  அக்கருத்தை ஒட்டியே இக்குறள் சொல்லும் பொருளும்.

தன் செல்வத்தின் மீது அதீத பற்றுக்கொண்டு அச்செல்வத்தை தேவையானவற்றுக்கூட செலவு செய்யாமல் அச்செல்வத்தை பாதுக்காப்பது மற்ற எல்லாகுற்றங்களை காட்டிலும் செய்யக்கூடாத ஒன்று. ஏனெனில் அது ஒரு கொடுங்குற்றமாகும். இங்கே தேவையானவைக்கூட செலவு செய்யாது இருத்தலுக்கு உதாரணமாக சொன்னால் தந்தை தாயின் உடல் நலத்திற்கு உணவிற்கு இருப்பிடத்திற்கு, தன் சொந்தபந்தங்களின் நியாயமான தேவைகளான கல்வி, மருத்துவம், உணவு போன்ற அடிப்படை தேவைகளுக்கு கூட செலவு செய்யாது இருத்தல் போன்றவற்றை கூறலாம். இன்னும் பல உதாரணங்களை கூறலாம்

கருமித்தனம் குணங்களை அழிக்கும் தீது என்பதை கம்பராமாயண, தாடகை வதப்படலப் பாடலொன்றும் தெரிவிக்கிறது.

“உளப்பரும் பிணிப்பறா உலோபம் ஒன்றுமே 

அளப்பருங் குணங்களை அழிக்கு மாறுபோல்” (கம்ப.தாடகை 43). 

“உட்டெறு வெம்பகை யாவது லோபம்

விட்டிட” (கம்ப.வேள்வி.32)

நடுக்குறச் செய்யும் செல்வத்தின் பிணைப்பாகிய கருமித்தனம் ஒன்றே ஒருவருக்கு மதிப்பிடமுடியாத குணநலன்களயும் அழிக்கக்கூடிய தீமை என்கிறார் கம்பரும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

பற்றுள்ளம் என்னும் இவறன்மை -பொருளை விடத்தகும் இடத்து விடாது பற்றுதலைச் செய்யும் உள்ளம் ஆகிய உலோபத்தினது தன்மை, எற்றுள்ளும் எண்ணப்படுவது ஒன்று அன்று - குற்றத் தன்மைகள் எல்லாவற்றுள்ளும் வைத்து எண்ணப்படுவது ஒன்று அன்று , மிக்கது.

(இவறலது தன்மையாவது : குணங்கள் எல்லாம் ஒருங்கு உளவாயினும் அவற்றைக் கீழ்ப்படுத்துத் தான் மேற்படவல்ல இயல்பு ஒழிந்தன அதுமாட்டாமையின், 'எற்றுள்ளும் எண்ணப்படுவதொன்று அன்று' என்றார். 'எவற்றுள்ளும்' என்பது இடைக்குறைந்து நின்றது. இவை இரண்டு பாட்டானும் உலோபத்தின் தீமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

கூடின பொருளை விடாமையாகிய உலோபம் யாதொன்றினுள்ளும் எண்ணப்படுவ தொன்றன்று. இஃது உலோபம் தனக்கும் பிறர்க்கும் பயன்படாமையால் ஒரு பொருளாக மதிக்கப்படா தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

பொருளினிடத்தில் பற்றுக் கொள்ளும் உள்ளமாகிய ஈயாத்தன்மை, குற்றம் எதனோடும் சேர்ந்து எண்ணத்தகாத ஒரு தனிக் குற்றமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

செலவிட வேண்டியவற்றிற்குச் செலவிடாமல் செல்வத்தின் மீது ஆசை கொண்ட கஞ்ச மனத்தைப் பெற்றிருப்பது குற்றங்கள் எல்லாவற்றிலும் கொடிய குற்றமாகும்.

செயற்பால செய்யா திவறியான் செல்வம்

குறள் 437
செயற்பால செய்யா திவறியான் செல்வம்
உயற்பால தன்றிக் கெடும்

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

செயற்பால - செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

செய்யாது - இயற்றாமல் இருத்தல்

இவறி - கைவிடாது; ஆசைப்பட்டு, விரும்பி

இவறியான்  -  கைவிடாதவர்; ஆசைப்பட்டோர்.

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

உயற்பாலது - உயர்தல் - uyar-   4 v. intr. [M. uyar.] 1.To rise, as water; to ascend, as a body in theair; to move toward the meridian, as a heavenlybody; மேலெழுதல். வடபுவி தாழ்ந்து தென்பா லுயர்தலும் (கந்தபு. பாயி. 63). 2. To be high, elevated,tall, lofty; உன்னதமாதல். உயர்ந்த மலை 3. Togrow, increase, expand; வளர்தல் நெல்லுயரக்குடியுயரும். 4. To be excellent, exalted, eminent,dignified, superior; மேன்மையுறுதல். உயர்ந்தவர்க்குதவிய வுதவி (கம்பரா. வேள் 35). 5. To vanish,disappear, to be removed; நீங்குதல் இனிவரினுயருமற் பழியென (கலித். 129, 17). 

உயர்-தல் - உயர்ச்சி உயரம்; 

அன்றிக் - அல்லாமல்

கெடும் - கெடும்; கேடு விளைவிக்கும்

கேடு - தீயவை, அழிவு; இழப்பு; வறுமை; தீமை; கெடுதல்; வேறுபாடு; அழகின்மை

முழுப்பொருள்

செல்வம் நிலையில்லாதது என்பதை நிலையாமை அதிகாரத்தில் பார்த்தோம். அத்தகைய செல்வத்தை ஒருவர் சேர்த்துவைத்து இருப்பர். அல்லது அவரது பெற்றோர்கள், முன்னோர்கள் சேர்த்துவைத்து இருப்பர். ஒரு நிர்வாகத்திலும் பல ஆண்டுகளாக பாடுபட்டு லாபத்தை சேர்த்துவைத்து இருப்பர். அரசாங்கமும் நாடுகளும் அதுபோல செல்வத்தை சேர்த்து வைத்திருக்கும். 

ஒருவர் செயல்புரியாது (சோர்ந்தோ அல்லது சோம்பி) இருந்தால் - அதாவது செயலை செய்ய - தவறினால் அவன் வறியவனாவான். 

ஏனெனில் அவனுடைய செல்வம் பெருகாமல் குன்றிவிடும். இக்காலகட்டத்தில் பணத்தை வீட்டில் வைத்தால் நமது செலவுகளுக்கு ஆட்பட்டு குன்றி விடும். அதுவே வங்கிகளில் நிரந்தர வைப்பில் (Fixed  Deposit) வைத்தால் குறைந்தது அதற்கான வட்டியை ஈட்டி அது வளரும் (ஆராய்ந்து நல்ல நிறுவனங்களில் முதலீடு செய்தால் லாபம் தரும்). ஆனால் வங்கியில் போடுவது கூட செயல். வங்கியில் வைப்பது ஒருவித தற்காப்புச் செயல்தான். ஆனால் அன்றாட செலவுகளுக்கு ஒருவர் செல்வம் ஈட்டியே ஆக வேண்டும். இல்லையேல் சேர்த்துவைத்த செல்வத்தைச் செலவுச் செய்ய நேர்ந்து ஒருகட்டத்தில் எல்லாவற்றையும் இழந்து வறியவர் ஆகிவிடுவார். 

இது பொருட்செல்வத்துக்கு மட்டும் பொருந்துவது அல்ல. அறிவிற்கும் பொருந்தும். ஒரு மருத்துவர் 10 ஆண்டுகள் படித்துவிட்டு ஒரு சில வருடம் செயல்புரியாமல் இருந்தால் அவர் படித்ததில் பலவற்றை மறந்துவிடுவார். இது எத்தொழிலுக்கும் பொருந்தும். செயல்புரிந்து கொண்டு இருந்தால் தான் நாம் பெற்ற அறிவைக்கூட பாதுகாக்க முடியும். இல்லையேல் குன்றும்.  மேலும் அறிவை தன்னிடம் மட்டுமே வைத்துக்கொண்டால் அது குன்றிக்கெடும். அது பிறரிடம் பகிர்ந்துக்கொண்டால் நமக்கும் நமது கற்றலில் உள்ள கசடுகள் தெரியும் தெளிவுப் பிறக்கும் தன்னபிக்கை கிடைக்கும். அறிவும் வளரும். நாம் பிறரிடம் பகிரும் பொழுதும் நாம் பிறரிடம் இருந்து கற்றுக்கொள்ள முடியும். ஏனெனில் நாம் பகிர்ந்தால் தான் மற்றவர்கள் நம்மிடம் பகிர்வார்கள். பிறரிடம் இருந்து கற்கும் பொழுது நமது அறிவும் வளரும். 

பொதுவாக பள்ளிநாட்களிலும் கல்லூரிகளிலும் படிக்கும் பொழுது மாணவர்கள் தங்களது பாட குறிப்புகளை, பயிற்சி பிறருடன் பகிர்ந்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். ஏனெனில் அவர்களது பள்ளியோ (அல்லது tuition centre) அதனை பிறருடன் பகிரக்கூடாது என்பர் அல்லது மாணவர்களே அதனை ரகசியமாக காப்பர். அப்படி இல்லாமல் உண்மையாக கற்கும் ஆர்வம் இருப்பவர்களிடம் பகிர்ந்தால் அவர்களுடன் சேர்ந்து நாமும் கற்கலாம். அறிவை பூட்டி வைத்து என்ன ஆகப்போகிறது. ஏனெனில் நாம் இந்த ரகசிய பாடங்களை மற்றவர்களிடம் பகிர்ந்தாலும் உண்மையில் நூறில் பத்துப்பேர் தான் படிக்க துவங்குவார்கள். அதில் ஒன்று அல்லது மூன்று பேர் தான் படிப்பார்கள்.

ஆதலால் செயல் புரியாது இருப்பது குற்றம் என்கிறார் திருவள்ளுவர் 

"ஈயார் தேட்டைத் தீயார் கொள்வர்" என்பது ஔவையார் வாக்குதான்.

 நாலடியார் இக்கருத்தை அழகாக இவ்வாறு செல்வம் நிலையாமை என்னுமதிகாரத்தில் கூறுகிறது:

“உண்ணான் ஒளிநிறான் ஓங்குபுகழ் செய்யான்

துன்னருங் கேளிர்துயர் களையான் – கொன்னே

வழங்கான் பொருள்காத் திருப்பானேல் ஆஅ

இழந்தா னென்றெண்ணப் படும்” (நாலடி 9)

மேற்கண்ட வெண்பாவில் அஆ என்பது ஒரு சீராகக் கொள்ளப்படும், வெறும் “நிரை” என்றிராமல். அஆ, இஈ போன்றவை விட்டிசைக்கும் சீர்கள் என்பதை, “அஇ உஎ ஒஇவை குறிய மற்றைய” என்ற சூத்திரப்பாடல் குறிக்கிறது. நாலடியார் பாடலின் கருத்தும் இன்றியமையாதஉணவுகளைஉண்ணாமலும், மதிப்பை நிலைக்கச் செய்யாமலும், பெருகுகின்ற உரையும் பாட்டுமாகிய புகழைச் செய்துகொள்ளாமலும், நெருங்கிய பெறுதலரிய உறவினரின் துன்பங்களை நீக்காமலும்,  இரப்பவர்க்குஉதவாமலும், ஒருவன் வீணாகச் செல்வப் பொருளைக் காத்துக்கொண்டிருப்பானாயின், ஐயோ அவன் அப்பொருளை இழந்தவனேயென்று, கருதப்படுவான்.

கார்காலப்படலத்தில் 108 வருகிற கம்பரின் இராமகாதைப்பாடலொன்று, 

“மேகா மலைகளின் புறத்து வீதலான்

மாகயா றியாவையும் வாரி யற்றன

ஆகையாற் றாககவிழந்து அழிவினன் பொருள் 

போகவாறொழுகலான் செல்வம் போன்றவே” 

என்று சொல்வது இதைத்தான்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

செயற்பால செய்யாது இவறியான் செல்வம் - பொருளால் தனக்குச் செய்து கொள்ளப்படும் அவற்றைச் செய்து கொள்ளாது அதன்கண் பற்றுள்ளம் செய்தானது செல்வம் உயற்பாலது அன்றிக் கெடும் - பின் உளதாம்பான்மைத்து அன்றி வறிதே கெடும்.

(செயற்பால ஆவன: அறம் பொருள் இன்பங்கள். பொருளாற் பொருள் செய்தலாவது பெருக்குதல்; அது 'பொன்னின் ஆகும் பொருபடை அப்படை, தன்னின் ஆகும் தரணி, தரணியில், பின்னை ஆகும் பெரும்பொருள், அப்பொருள், துன்னும் காலைத் துன்னாதன இல்லையே' (சீவ. விமலை. 35) என்பதனான் அறிக. அறம் செய்யாமையானும் பொருள் பெருக்காமையானும் 'உயற்பாலதன்றி' என்றும், இன்பப்பயன் கொள்ளாமையின் 'கெடும', என்றும் கூறினார். 'உயற் பாலதின்றி' என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை

பொருளால் தனக்குச் செய்துகொள்ளப்படு மவற்றைச் செய்து கொள்ளாது. அதன்கண் பற்றுள்ளஞ் செய்தானது செல்வம் பின் உளதாம் பான்மைத்தன்றி வறிதே கெடும்.

மு.வரதராசனார் உரை

செய்யத்தக்க நன்மைகளைச் செய்யாமல் பொருளைச் சேர்த்து வைத்திருப்பவனுடைய செல்வம், உய்யுந் தன்மை இல்லாமல் அழியும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

செல்வத்தால் தனக்குச் செய்து கொள்ள வேண்டியவற்றைப் பொருள்மீது கொண்ட பற்றினால் செய்யாமல், கஞ்சனாய் வாழும் ஆட்சியாளனின் செல்வம் வீணே கெட்டு, அழிந்து போகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility

Wealth with a person who spends that neither on himself nor on charity or philanthropic activities will disappear without any use. Wealth accumulates wealth. There is joy in sharing. The practice of sharing wealth with others brings back more wealth.

Use your organization's wealth to improve the lives of people so that that practice will add further wealth to your organization. This practice will put your organization on virtuous cycle since the shared wealth will be further useful to the society as suggested by Valluvar in Kural 437.

A miser's wealth unused does not increase

But is lost

When the society in which your business operates prospers, your business will prosper further. 

குற்றமே காக்க பொருளாகக் குற்றமே

குறள் 434
குற்றமே காக்க பொருளாகக் குற்றமே
அற்றந் த்ரூஉம் பகை

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

குற்றமே - குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு.

காக்க - காத்தல், பாதுகாத்தல், தடுத்தல்; காத்தல் - kā-   11 v. [T. kāccu, K. M. kā.]tr. 1. To preserve, shelter; பாதுகாத்தல் தன்மண்காத்தன்று (மணி. 23, 17). 2. To guard, keepguard over, watch; காவல்செய்தல். சிறைகாக்குங்காப்பெவன் செய்யும் (குறள், 57). 3. To restrain,ward off, prevent, guard against; தடுத்தல் செல்லிடத்துக் காப்பான் சினங்காப்பான் (குறள், 301). 4.To observe, as a vow, a fast, a time of pollution;அனுஷ்டித்தல். அவள் நோன்பு காத்தாள். 5. Torescue, safe-guard; தீமை வரவொட்டாமல் தடுத்தல் கண்ணினைக் காக்கின்ற இமையிற்காத்தனர் (கம்பரா.வேள்வி. 41).--intr. To wait for; எதிர்பார்த்தல் அவனுக்காகக் காத்திருந்தான்.

பொருளாக - பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை. 

குற்றமே - குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு.

அற்றம் - அழிவு; துன்பம் இறுதி சோர்வு வறுமை இடைவிடுகை; அவகாசம் அவமானம் அறுதி விலகுகை; சுற்று மறைக்கத்தக்கது; நாய் பொய் உண்மை

தரூஉம் - தரும், கொடுக்கும்

பகை - எதிர்ப்பு; பகைவன்; மாறுபாடு; வெறுப்பு; தீங்கு; காண்க:பகைநரம்பு; வேற்றரசருடன்பகைகொள்ளுகை; கோளின்பகைவீடு; காமகுரோதம்முதலியஉட்பகை.

முழுப்பொருள்

குற்றங்கள் நடக்காதவண்ணம் அரசு ஆட்சிப்புரிய வேண்டும்.  அதனை கொள்கையாக கடைப்பிடிக்கவேண்டும். இல்லையென்றால் அக்குற்றங்களே துன்பத்தை தரும் அழிவை தரும். மேலும் அக்குற்றங்கள் பகை முளைத்தெழ வித்தாக அமைந்துவிடும். பகை அழிவை தரும். பகை ஒருவித மனக்குற்றமாகும்.

மனதில் பகை ஒருவனுக்கு பலவகையில் அழிவு தரும். மனதில் சந்தோஷம் முகத்தில் சிரிப்பு ஆகியவை அழிந்துவிடும். ஆதலால் துன்பங்களும் அழிவுகளும் வராது இருக்க வேண்டும் என்றால் பகை வராது மனதை பாதுக்காக்க வேண்டும். ஆதலால் குற்றங்கள் நடக்காது பாதுகாக்க வேண்டும். மேலும் பகையும் ஒருவித மனக்குற்றமே ஆகும். இது தனி நபருக்கும் பொருந்தும், அரசுக்கும் பொருந்தும். 

பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் ஆராயாமல் செய்த தவற்றினால், சிலம்பைத் திருடிய உண்மைக் கள்வனை அறியாமல், தானும் அழிந்து தன்குடிமக்களும் அழிபடுவதற்கு காரணமான கதை எல்லோரும் அறிந்ததுதான்!

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

அற்றம் தருஉம் பகை குற்றமே - தனக்கு இறுதி பயக்கும் பகை குற்றமே, குற்றமே பொருளாகக் காக்க - ஆகலான், அக்குற்றம் தன்கண் வாராமையே பயனாகக் கொண்டு காக்க வேண்டும்.

(இவைபற்றி அல்லது பகைவர் அற்றம் தாராமையின் 'இவையே பகையாவன' என்னும் வடநூலார் மதம் பற்றி, 'குற்றம் அற்றம் தருஉம் பகை' என்றும், இவற்றது இன்மையே குணங்களது உண்மையாகக் கொண்டு என்பார், 'பொருளாக' என்றும் கூறினார். 'குற்றமே காக்க' என்பது 'அரும்பண்பினால் தீமை காக்க,' என்பதுபோல நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை

தமக்குப் பொருளாகக் குற்றம் வாராமற்காக்க: அக்குற்றந்தானே இறுதியைத் தரும் பகையும் ஆதலான். இது குற்றங் கடிய வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

குற்றமே ஒருவனுக்கு அழிவை உண்டாக்கும் பகையாகும், ஆகையால் குற்றம் செய்யாமல் இருப்பதே நோக்கமாகக் கொண்டு காத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

அரசிற்கு அழிவுதரும் பகை மனக்குற்றந்தான். அதனால் அக்குற்றம் தன்னிடம் வராமல் காப்பதையே பொருளாகக் கொள்ள வேண்டும்.

தினைத்துணையாங் குற்றம் வரினும்

குறள் 433
தினைத்துணையாங் குற்றம் வரினும் பனைத்துணையாக்
கொள்வர் பழிநாணு வார்

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

தினைத் - சிறுதானியவகை; தினைவகை; ஒருபுல்வகை; மிகச்சிறிய அளவு

துணை - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்).

யாம் - yām   pron. [K. ām.] We; தன்மைப்பன்மைப் பெயர். (தொல். சொல். 164.)
யாம்மியோத்தராந்தம் yāmmiyōttar-āntam, n. yāmyaC. G.

குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு

வரினும் -வரிதல் - எழுதுதல்; ஓவியந்தீட்டுதல்; பூசுதல்; மூடுதல்; கட்டுதல்.

வெளிவருதல் - பலராலும்அறியப்படுதல்; பலருக்குங்கிடைக்குமாறுபதிப்பிக்கப்படுதல்.

பனை - ஒருமரவகை; ஒருபேரளவு; அனுடநாள்; ஒருமீன்வகை.

பனைத்துணையாக்  - பனைத்துணை - பனையளவு; பேரளவு.

ஆக - மொத்தமாய்; முழுவதும் அவ்வாறாக; விகற்பப்பொருள்தரும்இடைச்சொல்; நான்காம்வேற்றுமைஉருபுடன்வரும்துணைச்சொல்; செய்திகுறிக்கும்இடைச்சொல்; முற்றோடுசேர்ந்துசெயவென்எச்சப்பொருள்தரும்இடைச்சொல்; ஓர்அசைச்சொல்.

கொள்(ளு)-தல் - koḷ-   2 v. [T. konu, K.M. koḷ.] tr. 1. To seize, grasp; கையால் எடுத்துக்கொள்ளுதல் கொண்ட வாளொடும் (சீவக. 430). 2.To receive, as a gift; பெறுதல் நல்லா றெனினுங்கொளறீது (குறள், 222). 3. To buy, purchase;விலைக்கு வாங்குதல் கோதையினுங்கொள்வார் (நைடத.நகரப். 18). 4. To acquire, take possession of, occupy; உரிமையாகக் கொள்ளுதல் விடலையைக் காணவோடி . . . வீதிகொண்டார் (சீவக. 457). 5. Tomarry; விவாகம் செய்தல் தாங்கொண்ட மனையாளை(நாலடி, 3). 6. To abduct, carry off; கவர்தல் மனையாளை மாற்றார்கொள (நாலடி, 3). 7. To contain,hold; தன்னட்கொள்ளுதல். சிதரரிக் கண்கொண்டநீர் (நாலடி, 394). 8. To draw in, gather up; முகத்தல் குணகடல் கொண்டு குடகடன் முற்றி (மதுரைக்.238). 9. To learn; கற்றுக்கொள்ளுதல் கொள்ளுநர்கொள்ள (கல்லா. 11, 21). 10. To consider, think;கருதுதல். யார்க்குங் கொடுத்தியெனக் கொள்கின்றிலம்(இலக். வி 650, உரை). 11. To regard, esteem;நன்குமதித்தல். கொளப்பட்டே மென்றெண்ணி(குறள், 699). 12. To celebrate; கொண்டாடுதல் தண்பதங் கொள்ளு

கொள்வர் - பெறுவர் , கருதுவர்

பழி - குற்றம்; நிந்தை; அலர்; குறை; பாவம்; பழிக்குப்பழி; பொய்; பகைமை; ஒன்றுக்கும்உதவாதவன்.

நாணுவார் - நாணுதல் - வெட்கப்படுதல்; மனங்குன்றுதல்; பயபக்திகாட்டுதல்; அஞ்சுதல்; பிணங்குதல்; அடங்குதல்; குவிதல்

முழுப்பொருள்

தினை என்பது ஒரு சிறுதானிய வகை. ஒரு தினையின் அளவு என்பது மிக மிக சிறிதாகும். அப்படிப்பட்ட சிறிய அளவு குற்றம் ஆனாலும் அதனை ஒரு பனைமரத்தின் உயரத்தை போன்ற பெரிய அளவு குற்றமாக கருதுவார்கள் பழிக்கு(குற்றத்திற்கு) அஞ்சுபவர் பழிக்கு வெட்கப்படுபவர். இது தனி நபருக்கும் அரசருக்கும் பொருந்தும். குற்றத்தில் சிறிய குற்றம் பெரிய குற்றம் என ஏதும் இல்லை. சிறிய குற்றம் ஆனாலும் அதனை பெரிய குற்றமாக கருதவேண்டும். ஆதலால் பழிக்கு(குற்றத்திற்கு) அஞ்சி வெட்கப்படுவோர் குற்றம் நடக்காதவண்ண்ம் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும்.

சிறிய குற்றம் என நினைக்க ஆரம்பித்தால் அலட்சியம் வந்துவிடும். சிறு சிறு குற்றங்கள் பெருகி பெரிய குற்றமாக வளர்ந்துவிடும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பழி நாணுவார் - பழியை அஞ்சுவார், தினைத்துணையாம் குற்றம் வரினும் பனைத்துணையாக் கொள்வர் - தம்கண் தினையின் அளவாம் குற்றம் வந்ததாயினும், அதனை அவ்வளவாக அன்றிப் பனையின் அளவாகக் கொள்வர்.
(குற்றம் சாதிப்பெயர். தமக்கு ஏலாமையின் சிறிது என்று பொறார், பெரிதாகக் கொண்டு வருந்திப் பின்னும் அதுவாராமல் காப்பர் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
தினையளவு குற்றம் வந்ததாயினும் அதனை அவ்வளவிற்றென்று இகழாது பனையளவாகக் கொள்வர் பழிக்கு நாணுவார்.

மு.வரதராசனார் உரை
பழி நாணுகின்ற பெருமக்கள் தினையளவாகிய சிறு குற்றம் நேர்ந்தாலும் அதை பனையளவாகக் கருதிக் (குற்றம் செய்யாமல்) காத்துக் கொள்வர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பழிபாவங்களுக்கு அஞ்சி, நானும் பெரியோர், தினை என மிகச்சிறிய அளவே குற்றம் வந்தாலும், அதனைப் பனை என மிகப்பெரிய அளவாகக் கொள்வர்.

Thirukkural - Management - Ethical Behavior

Those who are afraid of bad reputations will fear even a millet size fault. They consider a fault of that size to be as big as the size of a palm fruit and keep themselves away from those faults, asserts Kural 433.

To one who would avoid a bad name 

A millet of fault is as big as a palm fruit.

இவறலும் மாண்பிறந்த மானமும்

குறள் 432

இவறலும் மாண்பிறந்த மானமும் மாணா

உவகையும் ஏதம் இறைக்கு

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

பொருள்

இவறலும் - இவறல் - ivaṟal   n. இவறு-. 1. Wish;விருப்பம். யாதுகொ லிவற லென்றான் (இரகு. சீதை 13). 2. Covetousness, avarice; பேராசை இவறலின்றிக் கோத்தொழி னடாத்து மன்றே (சீவக. 2583).3. Miserliness, niggardliness; உலோபம் (தொல்.சொல். 396, உரை ) 4. Forgetfulness; மறதி (பிங்.)  

மாண்பு - பெருமை; அழகு; நன்மை; மாட்சிமை.

இறந்த - இறந்துபடுகை; சாவு

மானமும் - மதிப்புடைமை; கற்பு; பெருமை; புலவி; வலிமை; வஞ்சினம்; கணிப்பு; அளவுகருவி; ஒப்புமை; அளவை; அன்பு; பற்று; இகழ்ச்சி; வெட்கம்; குற்றம்; வானூர்தி; கோயில்விமானம்; மண்டபம்; கத்தூரி; சவ்வாது; வானம்; ஒருதொழிற்பெயர்விகுதி; ஓர்இடைச்சொல்.

மாண் - மாட்சிமை; மடங்கு; மாணவன்; பிரமசாரி; குள்ளமானவர்.

மாணா - மாட்சிமையற்ற தன்மை

மாணார் - மாட்சிமையற்றபகைவர்

உவகையும்  - உவகை - மகிழ்ச்சி; களிப்பு; அன்பு; காமம்; இன்பச்சுவை

ஏதம் - துன்பம், குற்றம், கேடு.

இறைக்கு -  உயரம்; தலை கடவுள் தலைவன் அரசன் உயர்ந்தோன்; மூத்தோன் பெருமையிற்சிறந்தோன்; கணவன் பறவையிறகு; கடன் வீட்டிறப்பு மறுமொழி மணிக்கட்டு குடியிறை சிறுமை அற்பம் காலவிரைவு; சிவன் பிரமன் மாமரம்

முழுப்பொருள்

இவறல் என்ற சொல்லுக்கு விருப்பம், பேராசை என்று அகராதி கூறுகிறது. இவை இரண்டும் இக்குறளுக்கு பொருந்தும் சொற்களே. முறைதவறியவற்றில் விருப்பம் கொள்வது, தீயவற்றில் விருப்பம் கொள்வது தவறாகும். உதாரணமாக இராவணன் சீதையின்ப் பால் கொண்டது அன்பு என்றாலும் அது தவறு ஆகும். அதனுடைய பலனாக அவன் அனைத்தையும் இழந்து மாண்டான். "கள்ளிருக்கும் மலர்க்கூந்தல் சானகியை மனச்சிறையில் கரந்த காதல் உள்ளிருக்கும் எனக்கருதி உள் புகுந்து தடவியதோ ஒருவன் வாளி" என்ற கம்பராமாயண வரிகளை நினைவில் கொள்க. அதுப்போல் பேராசையும் தவறு. தனக்கு தேவையான செல்வத்தை அவன் நன்கு ஆட்சி செய்தால் அது தானாக வந்து சேரும். தேவையின் அளவிற்கு அதிகாமாக ஆசைப்படுதல் தவறு.

பெருமை அழகு மாட்சிமை இறந்த பிறது நீடிக்கின்ற வலிமை பெருமை ஆகியவை பயனற்றது ஆகும். மாண்பு இருக்கும் வரையிலேயே வலிமையும் பெருமையும் சிறந்தது. இல்லையேல் அவற்றிற்கு பொருள் இல்லை. 

பெருமை படக்கூடிய எந்த செயலையும் செய்யாது பொருள் அல்லாதவற்றில் பெருமைப்பட்டுக்கொள்ளதல் மகிழ்தல், திளைத்தலில் ஒரு பொருளும் இல்லை. மெய்யானவற்றில் மகிழவேண்டும்

ஆதலால் தவறானவற்றின் மீது விருப்பம் கொள்ளுதல், பேராசை கொள்ளுதல், மாட்சிமை அல்லாது இருத்தல், பெருமை அல்லாதவற்றில் மகிழ்தல் ஆகியவை குற்றங்கள் ஆகும். கேடு விளைவிக்கும். ஆதலால் இவற்றை ஒரு தலைவன் (ஏன் எவன் ஒருவனும்) செய்யக்கூடாது. 

மேலும்: அஷோக் உரை

இவறல் இருக்கக்கூடாமையை சீவக சிந்தாமணியும் “இவறலின்றிக் கோத்தொழினடாத்து மன்றே (சீவக. 2583)” கூறுகிறது.

ஆள்வோர்க்கு ஏன் இவறல் கூடாது என்பதற்கு, கலித்தொகை வரிகள் காரணம் கூறுகின்றன. “ஈதலில் குறைகாட்டா தறனறிந் தொழுகிய தீதிலான் செல்வம் போல்”  என்ற வரிகள் ஈகையுடைமையே அறம் அறிந்து ஒழுகல் என்றும் அத்தகையோர் தீதிலார் என்றும் அவரது செல்வம் வளரத்தக்கது என்றும் கூறுகின்றன. ஆள்வோர்க்கு இவை அத்துணையுமே தேவை.

பரிப்பெருமாள் என்னும் உரையாசிரியர் இவறலை, தனக்கு உரிமையில்லாவதற்றில் பெருவிருப்பம் கொள்வது மற்றும் உரிய பொருளை பிறர்க்கு கொடுக்கும் வள்ளன்மை இல்லாமை என்னும் இரண்டுமாயது என்கிறார்.  மாண்பு இறந்த மானமானது தொடங்கிய வினை நன்மை பயவாதெனினும் தொடர்ந்து வீன் பெருமைக்காகக் தொடர்ந்து அதனாலேயே அழிவது. துரியோதனன் அழிந்ததும் இதனால்தான். எளியோரை வதைத்து அதில் உவகைக் கொண்டதால் அழிந்தார்கள் வாதாபியும் இல்வலனும்.

ஒப்புமை

“ஈதலிற் குறைகாட்டா தறனறிந் தொழுகிய

தீதிலான் செல்வம்போல்” (கலி 27:1-2)

“அறத்தாற்றின் ஈயாத தீகையன்று” (முதுமொழிக்காஞ்சி 48)

“செய்வன செய்தல் யாண்டும் தீயன சிந்தியாமல்

வைவன வந்த போதும் வசையில் வினிய கூறல்

மெய்யன வழங்கல் யாவும் மேவின வெஃக லின்மை

உய்வன வாக்கித் தம்மோடுயர்வன உயர்ந்த தோளாய்” (கம்ப.அரசியல்.31)

“....ஒன்றீ கலான்பொருள்

காத்தவன் புகழ்எனத் தேயுங் கற்பினாள்” (கம்ப.சூர்ப்பனகை.26)

“துயரஞ்செய் மானங்களாய்” (திருவாய்.7.8:7)

கள்ளிருக்கும் மலர்க்கூந்தல் சானகியை 

மனச்சிறையில் கரந்த காதல் 

உள்ளிருக்கும் எனக்கருதி உள் புகுந்து 

தடவியதோ ஒருவன் வாளி

(நன்றி: ஜெயமோகனின் வலையத்தில் இருந்து [சுட்டியை தட்டவும்])

காவியம் என்பது கடல்போல் விரிந்து செல்லும் பேருள்ளம் கொண்ட கவிஞனால் கடவுளுக்கு நிகரான இடத்தில் நின்று இவ்வாழ்க்கையை நோக்கி எழுதப்படுவது. அவனுக்கு அந்தத் தளத்தில் மானுட உண்மைகளே கண்ணுக்குப்படுகின்றன, எளிய விருப்புவெறுப்புகள் அல்ல.

கம்ப ராமாயணத்தின் நாயகன் ராமன். அறத்தின் மூர்த்தியாக ஒரு மானுடனைப்பற்றிப் பேசுவதே கம்பனின் நோக்கம். ஆனால் காவியகர்த்தனாகிய கம்பன் கவிதையின் ஆயிரம் கால் புரவியில் ஏறிக்கொள்ளும் போது கம்பன் எனும் மானுடனை சிறிதாக்கி மெலெழுகிறான். அது நிகழாவிடில் அந்நூல் காவியமே அல்ல.

ராமனின் அனைத்துச் சிறுமைகளும் கம்பனால் தான் சொல்லப்படுகின்றன. ராவணனின் அனைத்து மாட்சிகளும் கம்பன் சொல்லாலேயே துலங்கி வருகின்றன. புலவர் குழந்தையே கம்பனில் அள்ளியே தன் காவியத்தை ஆக்கியிருக்கிறார். கம்பன் எவரையும் கீழிறக்கவில்லை. அவன் காவிய உச்சமாக அமைவது அதிமானுடங்கள் இரண்டு மோதிக்கொள்ளும் ஒரு புள்ளி.

ராவணன் ராமனின் அம்பு பட்டு விழும் உச்ச கட்டம். கம்பனின் சொற்கள் இப்படி எழுகின்றன. கோல் பட்டுச் சீறி எழும் ராஜநாகத்தைப் போல…

கள்ளிருக்கும் மலர்க்கூந்தல் சானகியை மனச்சிறையில் கரந்த காதல் உள்ளிருக்கும் எனக்கருதி உள் புகுந்து தடவியதோ ஒருவன் வாளி

இங்கே அரக்கனைக் கொல்லும் அவதாரம் அல்ல, அறமிலியை அழிக்கும் பேரறத்தான் அல்ல ஒரு கணவனும் இருக்கிறான். தன் மனைவி மேல் காமம் கொண்ட அன்னியனின் உள்ளத்தின் ஆழத்து அடுக்குகளுக்குள் சென்று தேடித் தேடித் துழாவிச் சலிக்கும் ஒரு கணவனின் உள்ளத்தை காணமுடிகிறது இவ்வரியில்.

ஒவ்வொரு சொல்லாலும் அந்த நுட்பத்தை நிகழ்த்துகிறான் தமிழ்த் தெய்வம் சன்னதம் கொண்டெழுந்த நாவினன். சீதை கள்ளிருக்கும் மலர்க் கூந்தல் ஆகச் சொல்லப்படுகிறாள். கற்பின் கனலாக அல்ல, மோகவல்லியாக. பித்தூட்டும் பெண்ணாக.

அசோகவனத்தில் கோடை நதியென மெலிந்து தெளிந்து ஒளி கொண்டு தவக்கோலம் பூண்டிருக்கும் நாயகி அல்ல அவன் நினைக்கும் அப்பெண். கள் மலர் சூடி கண்மலர்ந்து சிரித்து ராமனை களி கொள்ள வைத்த இளங்கன்னி. அவன் அங்கு தேடுவது அவளை.

ராவணன் அந்தக் கன்னியை தன் ஊன்விழிகளால் கண்டிருக்கவே மாட்டான், அவனுள் கரந்த காதலன் காணாமலிருப்பானா என்ன?

ராவணன் சீதையை கவர்ந்து வந்தது தெரிந்த காதலே. அப்படியென்றால் கரந்த காதல் எது? எங்கோ ஆழத்தில் அப்பாலும் ஒரு காதல் இருந்ததா? முற்றிலும் வேறானது? கள்ளிருக்கும் மலரா அவன் உள்ளம்?

ராவணனின் நகர்ச்சிறையிலிருந்து அவளை மீட்கலாம் ராமன், மனச்சிறையிலிருந்து எப்படி மீட்பான்? உள்ளிருக்கும் எனக் கருதி தடவுகிறது அம்பு. பதைப்புடன் ஏமாற்றத்துடன் சீற்றத்துடன்…

இன்னும் சிலநாட்களில் அவளை அனல்தேர்வுக்கு அனுப்பப் போகிறவன் அவன். அதற்கு ஒர் சலவைக்காரரின் சொற்கள் மேலதிகமாகத் தேவைப்படுகின்றன , அவ்வளவே. அதற்கான அந்தத் தவிப்பு அவனுள் இப்போதே இருக்கிறது.

இந்த உச்சத்தில் மானுட ராமனின் அம்பு பட்டுச் சரியும் அமரக்காதலனாகிய ராவணனே வாசகனின் கண்முன் பேருருவம் கொள்கிறான். அவனை நோக்கியே காவியகர்த்தனும் கண்ணீர் உகுக்கிறான் எனத் தோன்றுகிறது.

வீழ்ந்தான் அரக்கன் என அலையெழுந்து பூசல் கொண்டாடவில்லை கம்பனின் சொற்கடல். அங்குநிகழும் மானுட நாடகத்தின் உள்ளே புகுந்து தடவிச் செல்கிறது காவியச்சொல் எனும் வாளி. அங்கு கவிஞன் பிரம்மத்தின் சொல்வடிவத் தோற்றமென நின்றிருக்கிறான்.

பின்னும் மனம் விரியும் வாசகன் மட்டுமே பெருங்காதல் கொண்ட கணவனே ஆயினும் , பேரறத்தான் ஆயினும், புவியணைந்த பரம்பொருளே ஆயினும் அவன் மானுடன் என உணர்ந்து , அவன் ஆழம் தன் ஆழமே என உணர்ந்து அவனை மேலும் அறிவான். நீ நான் என இங்கு வந்தவன் அல்லவா என நெகிழ்வான்.

பரிமேலழகர் உரை

இவறலும் - வேண்டும்வழிப் பொருள் கொடாமையும்; மாண்பு இறந்த மானமும் - நன்மையின் நீங்கிய மானமும், மாணா உவகையும் - அளவிறந்த உவகையும், இறைக்கு ஏதம் - அரசனுக்குக் குற்றம்.

(மாட்சியான மானத்தின் நீக்குதற்கு 'மாண்பு இறந்த மானம்' என்றார். அஃதாவது, 'அந்தணர் சான்றோர் அருந்தவத்தோர் தம் முன்னோர் தந்தை தாய் என்றிவரை(புறப். வெ. மா. பாடாண் -33) வணங்காமையும் முடிக்கப்படாதாயினும் கருதியது முடித்தே விடுதலும் முதலாயின. அளவிறந்த உவகையாவது, கழிகண்ணோட்டம், பிறரும், 'சினனே காமம் கழிகண்ணோட்டம்' என்றிவற்றை 'அறந்தெரி திகிரிக்கு வழியடையாகும் தீது' (பதிற்.22) என்றார். இவை இரண்டு பாட்டானும் குற்றங்களாவன இவை என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

உலோபமும் நன்மையைக் கடந்த மானமும் நன்மையைத் தாரா மகிழ்ச்சியுமாகிய இம்மூன்றும் அரசர்க்குக் குற்றமாம். இது பொதுப்படக் கூறாது இறைக்கு என்றமையால் பெரும்பான்மையும் அரசர்க்கே வேண்டுமென்பது கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

பொருள் கொடாத தன்மையும் மாட்சியில்லாத மானமும், தகுதியற்ற மகிழ்ச்சியும் தலைவனாக இருப்பனுக்கு குற்றங்களாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நியாயமாகத் தேவைப்படுவோர்க்குத் தேவையானவற்றைக் கொடாதிருப்பது, பெரியோர் என்று தெரிந்தும் தம் பதவிப் பெருமை கருதி வணங்காதிருப்பது, தீயவற்றில் மகிழ்வது - இவை ஆட்சியாளர்க்குக் குற்றங்களாம்.

செருக்குஞ் சினமும் சிறுமையும் இல்லார்

குறள் 431

செருக்குஞ் சினமும் சிறுமையும் இல்லார்

பெருக்கம் பெருமித நீர்த்து.

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

செருக்கும் - அகந்தை; மகிழ்ச்சி; ஆண்மை; மயக்கம்; செல்வம்; செல்லம்.

சினமும் - சினம் - கோபம்; நெருப்பு; போர்; வெம்மை (கடுமை).

சிறுமையும் - சிறுமை - இழிவு; கயமைத்தனம், கீழ்மை; இளமை; நுண்மை; எளிமை; குறைபாடு; வறுமை; பஞ்சம்; பிறர்மனத்தைவருத்துகை; இளப்பம்; குற்றம்; நோய்; துன்பம்; மிக்ககாமம்; கயமை.

இல்லார் - இல்லாதவர்

பெருக்கம் - வளர்ச்சி; மிகுதி; செல்வம்; வெள்ளம்; நிறைவு; நீடிப்பு.

பெருமித - பெருமிதம் - பேரெல்லை; மேம்பாடு; தருக்கு; உள்ளக்களிப்பு; கல்விமுதலியபெருமைகளில்மேம்பட்டுநிற்கை.

நீர்த்து - நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

முழுப்பொருள்

தான் என்னும் அகந்தை, மயக்கம் ஆகிய செருக்ககளும்; கோபம், கடுமை ஆகிய சினங்களும், கீழ்மை, பிறர் மனத்தை வருத்துகை, கயமை, அளவிற்கு மீறிய காமம் (பிறர் மனைவியை விரும்புதல், விரைவன்மகளிருடன் உறவுக்கொள்ளுதல் ஆகியவையும் அடங்கும்) ஆகிய சிறுமைகளும் இல்லாத ஒருவரிடம் வாழ்வில் கடல் அளவு மேம்பாடு (செல்வம்) உண்டாகும், (மனம்) நிறைவு தரும். இந்த மேன்மையான செல்வம் நல்வழிகளில் செலவிடப்பட்டு, நிலையான பேற்றினை அளிக்கவல்லது. ஆதலால் அறுவகை உட்பகைகளாகக் கூறப்படும், காமம், குரோதம், உலோபம், மோகம், மதம், மாற்சரியம் இவையாவும் அறுதல் எல்லோருக்குமே நல்லதுதான். 

பிறன்மனை நயத்தலால் கெட்டான் இராவணன். வெகுளியால் கெட்டான் சனமேசயன். நுகர்ச்சியால் கெட்டான் சசந்தான்.

ஒருவிதத்தில் பார்த்தால் இராவணனுக்கு பிறன் மனைவி சீதையின் மீது கொண்ட மோகமே(இச்சை) அவனை சிறுமை செய்யவைத்தது. ஆனால் அதற்கு அவனுடைய அகந்தையும் ஒருவிதக்காரணம். பிறன் மனை விரும்புதல் செருக்கினால் வருதலின் செருக்கு என்றார்.

சினம் குரோதத்தால் வருதல். சிறியார் செய்வன செய்தலாவது காமநுகர்ச்சியும் சூதும் கள்ளும் வேட்டையும் முதலானவற்றின் மிக்கொழுகுதல். இதனை வடநூலார் இந்திரிய சயமின்மை என்பர். இவை பெரியாரால் கடியப்படுதலின் சிறுமை என்றார்.

செருக்கு, சினம், சிறுமை ஆகிய இம்மூன்று குற்றங்களை மனிதன் கவனத்தை சிதைக்கும். சலனங்களை உண்டுப்பன்னும். ஆக்கப்பூர்வமான செயல்களில் இருந்தும் குறிக்கோள்களில் இருந்தும் திசைத்திருப்பும். கேடு வரும். ஆதலால் இம்மூன்று குற்றங்கள் இல்லாதவர்கள் ஆக்கம் உடையவர்கள் ஆவர். 

உரையாசிரியர்கள் சிறுமை என்பதை அளவிறந்த இச்சையென்று கூறுகிறார்கள். அதுவும் சரியே. ஏனெனில் இச்சையே மற்ற இழிகுணங்களின் பிறப்பிடம். திருமூலர் சொல்லிய வாக்கு, “ஆசை அறுமின்கள், ஆசை அறுமின்கள், ஈசனோடாயினும் ஆசை அறுமின்கள்” எல்லோருக்கும் பொருந்துவது,  குறிப்பாக ஆட்சிக்கட்டிலில் இருப்பவர்களுக்கு மிகவும் தேவையானது. சனகராஜனைப் போல் பற்றற்று ஆட்சியாளர்கள் இருக்கவேண்டும் என்பார்கள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

செருக்கும் சினமும் சிறுமையும் இல்லார் பெருக்கம் - மதமும் வெகுளியும் காமமும் ஆகிய குற்றங்கள் இல்லாத அரசரது செல்வம், பெருமித நீர்த்து - மேம்பாட்டு நீர்மையினை உடைத்து.

(மதம் : செல்வக்களிப்பு. சிறியோர் செயலாகலின், அளவறிந்த காமம் 'சிறுமை' எனப்பட்டது. இவை நீதியல்லன செய்வித்தலான் , இவற்றைக் கடிந்தார் செல்வம் நல்வழிப்பாடும், நிலைபேறும் உடைமையின் , மதிப்புடைத்து என்பதாம். மிகுதிபற்றி இவை முற்கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

பிறர்மனை நயத்தலும், வெகுளியும், சிறியார் செய்வன செய்தொழுகுதலும் இல்லாதார்க்கு ஆக்கம் தலையெடுக்கும் நீர்மையுடைத்து என்றவாறு. பிறர்மனை விரும்புதல் செருக்கினால் வருதலின் செருக்கு என்றார்.

மு.வரதராசனார் உரை

செருக்கும் சினமும் காமமும் ஆகிய இந்தக் குற்றங்கள் இல்லாதவனுடைய வாழ்வில் காணும் பெருக்கம் மேம்பாடு உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தான் என்னும் அகங்காரம், கோபம், பெண்ணாசை என்னும் சிறுமை இவை இல்லாத ஆட்சியாளர்களின் செல்வம் மேன்மையானது.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

A person who does not have ego, anger and attachment to trivial and bad things would be able to focus on improving his or heath greatness and wealth to the same extent as the sea. Because ego, anger and attachment will create distractions in one's mind, deplete one's energy and will not let one to focus on his or her work or goals.

Questions that I ask to the kid

What (Are the 3 things) one should overcome in order to achieve greatness and wealth? Why are those 3 things act as hurdles to greatness/productivity?

வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை

குறள் 435

வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை எரிமுன்னர் 

வைத்தூறு போலக் கெடும்

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

வரும் முன்னர்க் - வருங்காலத்தில் / எதிர்க்காலத்தில் நிகழும் முன் (ஒரு செயலின் விளைவாகவோ அல்லது ஏதேர்ச்சையாகவோ)

கா - பாதுகாப்பு, காப்பாற்ற, 

காவாதான் - பாதுகாப்பாக இருத்தல்

வாழ்க்கை 

எரி - வால் நட்சத்திர வகை, நெருப்பு, அக்நி, நரகம்

முன்னர் - முன்பாக

வைத்தூறு - வைக்கோற் குவை, Straw-stack, வைக்கோற்போர், வைக்கோல்

போல - போன்று

கெடு - கேடு, அழிவு; இழப்பு; வறுமை; தீமை; கெடுதல்; அழகின்மை.

கெடும் - அழியும்

முழுப்பொருள்

வைக்கோலின் முன் நெருப்பு / தீ இருந்தால் அனலினாலோ, காற்றினாலோ தீ பற்றி வைக்கோல் எரிந்து விடும். இதற்கு வைக்கோலின் மேல் தீ வைக்க வேண்டும் என்றில்லை வைக்கோலின் அருகே தீ இருந்தால் கூட பற்றிக்கொள்ளும். வைக்கோலில் தீ மிக வேகமாக பரவிக்கொள்ளும். அருகே உள்ள மற்ற வைக்கோல்களுக்கும் பரவி விடும். கட்டுப்படுத்த முடியாது (அதற்கு நேரமே இருக்காது). ஆதலால் வைக்கோலை தீ அருகே வரவிடாமல் எச்சரிக்கையாக இருந்து காத்தல் வேண்டும். இல்லையேல் சர்வ நாசமாகிவிடும். 

அதுப்போல அரசன் நாட்டிற்கு வரும் கேடுகளில் இருந்து மக்களை அவை வரும் முன் காக்க வேண்டும். அதுவே சிறந்ததாகும். 

இங்கே வைக்கோலை உவமையாக கூற பல காரணங்கள் இருக்கிறது. கீழே காண்போம்.

1.வைக்கோலின் மேல் யாரும் தீயினை போட தேவையில்லை. அருகே இருந்தால் காற்றினாலேயே பற்றிக்கொண்டு அழிந்து விடும். அதுப்போல ஒரு தனி நபருக்கு கெட்ட பழக்கங்கள், அதர்ம குணங்கள் ஒரு தவறான சூழலில் இருந்தாலே வந்து விடும். ஆதலால் நம் (நட்பு, மக்கள்) சுற்றத்தை நன்கு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும். சிறு சிறு தவறுகளும் செயல்களும் நம் வாழ்வை நாசமக்கிவிடும்.

2.வைக்கோலில் தீ பற்றிக்கொண்டால் சுற்றியுள்ள அனைத்து வைக்கோலுக்கும் மிக வேகமாக பரவி விடும். அதுப்போல தவறுகள் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களை பாதிக்கும். கெட்ட வழக்கங்கள் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களுக்கும் பரவும், பாதிக்கும்.

3.பெரிய வைக்கோலின் மீது சிறிய தீப் பொறி பட்டாலும் வைக்கோலை அழித்துவிடும். சிறிய தீ பெரிய தீ என்ற பேதமே கிடையாது. அதுப்போல சிறிய தவறு பெரிய தவறு என்பதே கிடையாது. அவை அனைத்து செல்வங்களையும் (பொருள், உடல்) ஒரு நிமிடத்தில் அழித்துவிடும்.

4.மரக்கட்டை என்றுக்கூட திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கலாம். ஆனால் வைக்கோல் என்கிறார். ஏன் எனில் மரக்கட்டை என்றால் போராடி தண்ணீர் ஊற்றி அனைக்கலாம். தீயும் சற்று மெதுவாக பரவும். எரியாத இடங்களை பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம். ஆனால் வைக்கோல் அப்படி அல்ல தீ கொண்ட உடன் பரவி விடும். கட்டுப்படுத்த முடியாது. ஒரு வேளை தீயினை அனைத்தால் கூட அந்த வைக்கோலை ஆடு மாடு கூட உண்ணாது ஏனெனில் தீயின் வாடை அதன் மேல் உண்டு. அதுப்போல நம்மில் கெட்ட பழக்கம் இருந்தால் நம்மில் அந்த சுவடு இருந்துக்கொண்டே இருக்கும். நம் மீது மதிப்பை மக்கள் இழந்துவிடுவர். 

சின்ன தவறுகள், சின்ன குற்றங்கள், சின்ன எதிரிகள் எல்லாம் சின்ன நெருப்பு பொறி மாதிரி.

குற்றங்களும், தவறுகளும் நிகழா வண்ணம் உங்களை காத்துக் கொள்ளுங்கள். ஒரு பிரச்சனை வந்தால் அதனை எதிர்க்கொள்ளவேண்டும். ஆனால் எல்லாவற்றிற்க்கும் “பிரச்சனை வந்தால் பார்த்துக் கொள்ளலாம்” என்று நினைப்பது பின்பற்றுதலுக்குரியதல்ல. இவை தனி நபர் வாழ்வில் எல்லாவற்றுக்கும் பொருந்தும். அதுவும் உடல் நலத்திற்கும், ஒழுக்கத்திற்கும் மிக பொருந்தும். 

வாழ்வு முறை / மருத்துவம் (வன தேவதை துளசி / அருஞ்சொல்)

பழங்குடிகள் நோய் வந்து சிகிச்சை பெறுவதைவிட நோய் வராமலேயே தடுப்பதற்கு முன்னுரிமை தருகிறவர்கள். எனவே, அவர்களுடைய சாப்பாட்டிலேயே மூலிகைகளின் பயன்பாடு இருக்கிறது. 

ஒப்புமை

வருமுன்னர்க் காவாதான் “மேல்வர வறியாதோன் தற்காத்தல் பொய்” (முதுமொழி. 7.)

மேலும்: அஷோக் உரை

மேலும்: Interesting Tamil Poems

பரிமேலழகர் உரை

வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை - குற்றம் வரக்கடவதாகின்ற முற்காலத்திலே அதனைக் காவாத அரசன் வாழ்க்கை, எரி முன்னர் வைத்தூறு போலக் கெடும் - அது வந்தால் எரிமுகத்து நின்ற வைக்குவை போல அழிந்து விடும். ('குற்றம்' என்பது அதிகாரத்தான் வந்தது. முன்னர் என்றதன் ஈற்றது பகுதிப்பொருள் விகுதி, 'வரும்' என்னும் பெயரெச்சம் 'முன்னர்' என்னும் காலப்பெயர் கொண்டது; அதனால் காக்கலாம் காலம் பெறப்பட்டது. குற்றம் சிறிதாயினும், அதனால் பெரிய செல்வம் அழிந்தே விடும் என்பது உவமையால் பெற்றாம்.)

மணக்குடவர் உரை

துன்பம் வருவதன்முன், அதற்குத் தக்கது அறிந்து காவல் செய்யானது செல்வம் எரிமுன்னர்க்கிடந்த வைத்திரள் போலக் கெடும்.

இது முந்துற்றுக் காவல் செய்வன செய்யாமையும் குற்ற மென்றது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை - குற்றம் நேர்வதற்கு முன்பே அதையறிந்து தடுக்காத அரசனது வாழ்க்கை; எரி முன்னர் வைத்தூறுபோலக் கெடும் -அது நேர்ந்தவுடன் நெருப்பு முகத்து நின்ற வைக்கோற்போர்போல அழிந்து விடும்.

குற்றம்என்பது அதிகாரத்தால் வந்தது. முன் - முன்னம் -முன்னர். குற்றத்தை அது வருமுன் காக்கவேண்டு மென்பதும் குற்றஞ் சிறிதாயினும் அதனாற் பேரிழப்பு விரைந்து நேருமென்பதும், உவமையாற் பெறப்பட்டன.

மு.வ உரை

குற்றம் நேர்வதற்கு முன்னமே வராமல் காத்துக் கொள்ளாதவனுடைய வாழ்க்கை, நெருப்பின் முன் நின்ற வைக்கோல் போர் போல் அழிந்துவிடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தனக்கு ஒரு குற்றம் வருவதற்கு முன்பே வராமல் காத்துக் கொள்ளாத அரசு, நெருப்பிற்கு முன் வைக்கப்பட்ட வைக்கோல் போல அழிந்துபோகும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Being Proactive

Both heredity (already built in) and environment (an external factor) influence a person's  personality. 

However, proactive approach, self- discipline and personal responsibility are internal factors that are more powerful than external factors. There is an age-old saying, “Prevention is better than cure.” Valluvar presents that view in Kural 435 through a simile. 

A life that does not guard against faults

Is a heap of straw before fire.

If a person does not protect his life from dangerous consequences, his life will be similar to a pile of hay kept closer to fire. The hay will burn out soon as there is no protection from fire. A person has to take proactive approach related to: health, education, finance, career, family, and society. A person has to be proactive in all these areas to make his life on earth meaningful and purposeful. Prevention is protection.  The saying, “Forewarned is forearmed” is very much a follow up to the warning given by Valluvar.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

An age-old saying, “Prevention is better than cure.” That is what this kural says too. If a person does not protect his life from dangerous consequences, his life will be similar to a pile of hay kept closer to fire. The hay will burn out soon as there is no protection from fire. 

Proactive approach, self- discipline and personal responsibility are internal factors that are more powerful than external factors. A person has to take proactive approach related to: health, education, finance, career, family, and society. When doing a work, one is doing work one has to also plan, think and research about any hurdles or problems in advance so that one can prevent it and one can have a mitigation plan to do the damage control. A person has to be proactive in all these areas to make his life on earth meaningful and purposeful. Prevention is protection. 

Questions that I ask to the kid

What happens when you keep fire in front of haywire? What can you learn from it?

Proactive approach / protection / Prevention is better than cure. Describe

தன்குற்றம் நீக்கிப் பிறர்குற்றங்

குறள் 436

தன்குற்றம் நீக்கிப் பிறர்குற்றங் காண்கிற்பின் 

என்குற்ற மாகும் இறைக்கு.

[பொருட்பால், அரசியல், குற்றங்கடிதல்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

தன் - தன்னுடைய

குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு

தன்குற்றம் - தன்னுடைய குற்றங்களை, (தனது நாட்டின் / குடும்பத்தின் குற்றங்கள்)

நீக்குதல் - ஒழித்தல்; விடுவித்தல்; கழித்தல்; ஒதுக்குதல்; அழித்தல்; அகற்றுதல்; பிரித்தல்; திறத்தல்; மாற்றுதல்; கைவிடுதல்

நீக்கிப் - கண்டு உணர்ந்து பின்பு களைந்து சரி செய்து

பிறர் - அயலார், அன்னியர்

குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு

பிறர்குற்றங் - பிறர் குற்றங்களை

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

பின் - பின்னுகை; பின்பக்கம்; இடம்; கடை; பிற்காலம்; தம்பி; பிறகு; ஏழனுருபு.

காண்கிற்பின் - பின்பு காண்கின்றவன் நீதி சொல்கின்றவன்

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பது வேற்றுமைப் பொருளில் அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு

என்குற்ற மாகும் - என்ன தவறு/குற்றம் வரும்/நிகழும் 

இறை - உயரம்; தலை; கடவுள்; தலைவன்; அரசன்; உயர்ந்தோன்; மூத்தோன்; பெருமையிற்சிறந்தோன்; கணவன்; பறவையிறகு; கடன்; வீட்டிறப்பு; மறுமொழி; மணிக்கட்டு; குடியிறை; சிறுமை; அற்பம்; காலவிரைவு; சிவன்; பிரமன்; மாமரம்.

இறைக்கு - அந்த தலைவனுக்கு ?

முழுப்பொருள்

ஒருவர் முதலில் தன்னுடைய குற்றங்களை கண்டுப் பிடித்து, உணர்ந்து திருத்திக்கொள்ள வேண்டும். தன்னுடைய குற்றங்கள் என்றால் தன் குற்றங்கள் மற்றும் தன் குடும்பத்தில் உள்ள இடையுறுகள். 

அப்படித் தன்னுடைய குற்றங்களை நீக்கிவிட்டு பிறரின் மேல் உள்ள குற்றங்களை கண்டு நீதி சொல்கின்ற அளவிற்கு உள்ள ஒருவனுக்கு எந்த தவறு நிகழும் ? நிகழாது என்று சொல்லாமல் சொல்கிறார் திருவள்ளுவர்.

பொதுவாக பிறர் குற்றங்களை காண்பது மிக எளிது. ஏனெனில் அதில் நமது செயல் என்றோ அல்லது உழைப்பு என்றோ எதுவும் இல்லை. உட்கார்ந்த இடத்தில் இருந்தே செய்யமுடியும். அதனால் தான் பிறர் குற்றம் காண்பதை ஒரு வேலையாகவே பிறர் செய்கின்றனர்.  அதுவே நமது குற்றங்களை கண்டுப்பிடித்தால் அதனை திருத்துவதற்கு நமது உழைப்பும் அர்ப்பணிப்பும் தேவை. அதனால் தான் அதனை பலர் செய்வதில்லை.

மேலும், பிறர் குற்றங்களை காண்பதால் நமக்கு என்ன பயன்? (தவறு செய்யும் நண்பர்களை நல்வழிப்படுத்துவது வேறு). ஒரு பயனும் இல்லை. அதுவே நம் குற்றங்களை நீக்கி நம்மை செம்மைப்படுத்திக்கொண்டால் நமக்கு நன்மை நிகழும். 

அதுமட்டுமின்றி ஒரு அரசர் தன்னுடைய (ஆட்சியிலும் நிர்வாகத்திலும் உள்ள) குற்றங்களை முதலில் நீக்கிப் பிறருடைய குற்றங்களை நீக்கினால் அவருக்கு தவறும் நிகழாது.

ஒருவர் தன்மேல் குற்றங்களை வைத்துக்கொண்டு அடுத்தவருக்கு வியாக்யானம் அளித்தால் பின்பு எதிராலி என்ன சொல்வார் ? முதலில் உன்ன திருத்திக்கோ, அப்புறம் எங்கள திருத்தலாம்னு தான் சொல்லுவார் என்பதையும் நினைவில் கொள்க.

ஒப்புமை

”தங்குற்றம் நீக்கல ராகிப் பிறர்குற்றம்

எங்கேனும் தீர்த்தற் கிடைப்புகுதல்” (பழமொழி 124)

மேலும்: அஷோக் (இதில் அவர் சொன்ன நிகழ்வு காந்தி வாழ்வில் நடந்த நிகழ்வு)

பரிமேலழகர் உரை

தன் குற்றம் நீக்கிப் பிறர் குற்றம் காண்கிற்பின் - முன்னர்த் தன் குற்றத்தைக் கண்டு கடிந்து, பின்னர்ப் பிறர் குற்றங்காண வல்லனாயின்; இறைக்கு ஆகும் குற்றம் என் - அரசனுக்கு ஆகக்கடவ குற்றம் யாது? 

விளக்கம் 

('அரசனுக்குத் தன் குற்றம் கடியா வழியே பிறர் குற்றம் கடிதல் குற்றமாம்; அது கடிந்தவழி முறை செய்தலாம்' என்பார், 'என் குற்றம் ஆகும்' என்றார்; எனவே, தன் குற்றம் கடிந்தவனே முறை செய்தற்கு உரியவன் என்பதாயிற்று. இவை நான்கு பாட்டானும் அவற்றது கடிதற்பாடு பொதுவகையால் கூறப்பட்டது. இனிச் சிறப்பு வகையால் கூறுப.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
தன் குற்றம் நீக்கிப் பிறர்குற்றம் காண்கிற்பின் - முன்பு தன் குற்றத்தைக் கண்டு அதை நீக்கிவிட்டுப் பின்பு பிறர் குற்றத்தைக்காண வல்லனாயின்; இறைக்கு ஆகும் குற்றம் என் - அரசனுக்கு வரக்கூடிய குற்றம் யாது ? ஒன்று மில்லை.

இது குடிகளின் வழக்குத் தீர்த்துத் தண்டித்தல் பற்றியது. பிறர் குற்றங்கண்டு தண்டிப்பவன் முன்பு தான் அக்குற்றமில்லாதவனா யிருத்தல் வேண்டும். அரசன் தன் குற்றத்தை நீக்காது பிறர் குற்றத்திற்குத் தண்டிப்பதே கு ற் ற மா ம். அங்ஙன மன்றித்தன் குற்றத்தை நீக்கியபின் தண்டிப்பின் அது முறைசெய்தலாம். அது அவன் கடமையாதலால் 'என்குற்ற மாகும்' என்றார். 'கில்' ஆற்றலுணர்த்தும் இடைநிலை.

மணக்குடவர் உரை 

தனக்குள்ள குற்றத்தை நீக்கிப் பிறர்மாட்டுள்ள குற்றத்தை ஆராயவல்லனாயின் அரசனுக்கு என்ன குற்ற முளதாம். இது தன்மாட்டுள்ள குற்றத்தை நீக்குதலே யன்றிப் பிறர் மாட்டுள்ள குற்றத்தையும் கடிய வேண்டுமென்றது. 

மு.வரதராசனார் உரை

முன்னே தன் குற்றத்தைக் கண்டு நீக்கி பிறகு பிறருடையக் குற்றத்தை

ஆராயவல்லவனானால், தலைவனுக்கு என்ன குற்றமாகும்

சாலமன் பாப்பையா உரை

படிக்காதவர் முதலில் தன் குற்றத்தைக் கண்டு விலக்கிப் பிறகு அடுத்தவர் குற்றத்தைக் காணும் ஆற்றல் மிக்க அரசிற்குக் குற்றம் ஏதும் வராது!.

நன்றி: அம்மன் தரிசனம்

தன்னிடம் குற்றம் உள்ளபோது, அடுத்தவர்களின் குற்றத்தைக் கண்டிக்கவோ, தண்டிக்கவோ முடியாது போவது இன்னும் ஓர் அவலம்.

அதையும் வள்ளுவர் சொல்லுகிறார்.

தன்குற்றம் நீக்கிப் பிறர்குற்றங் காண்கிற்பின் 

என்குற்ற மாகும் இறைக்கு

தன்னுடைய குற்றங்களை முதலில் நீக்கிவிட்டு, பிறகு அடுத்தவர்களுடைய குற்றத்தை நீக்கினால் மன்னவனுக்கு ஒரு குற்றமும் வராது.

தன்னுடைய குற்றத்தை நீக்கிக் கொள்ளாத போது, பிறருக்கு நீதி சொல்லுவது நகைச் சுவையைத்தான் உண்டாக்கும்.

டாக்டர் ஒருவர் கையில் சிகரெட்டைப் புகைய விட்டுக் கொண்டே, நோயாளியைப் பார்த்து சிகரெட் பிடிக்காதே என்றால் நோயாளி சிரிப்பானா இல்லையா?

வருமானத்திற்காக அரசே தவறான செயல்களில் இறங்குமானால் குடிமகனும் வருமானத்திற்காக தன்மானத்தை விற்கும் செயலைச் செய்யத் துணிவார்கள் இல்லையா? கோன் எவ்வழி குடிகள் அவ்வழிதானே?

பிறர்குற்றம் நீக்கும் முன்னே தன் குற்றம் நீக்கு. முதலில் உன் முதுகைப் பார் என்பது கிராமத்துப் பழமொழி.

அடுத்தவனைக் குற்றம் சொல்ல சுட்டு விரலை நீ நீட்டும் போது, மற்ற விரல்கள் உன்னைச் சுட்டுகின்றன என்கிறது ஒரு பாட்டு.

Thirukkural - Management - Personality Development - Being Proactive

Before a King finds fault with and in others, he has to remove the faults in him as a preventive measure. When a king can remove his faults, weaknesses, and shortcomings and points out the faults of others to them, he will be considered faultless and his suggestions will be acceptable.  Though Kural 436 is directly addressed to a King, the advice is applicable to everyone who wants to develop a professional personality.

How can a King be faulted who 

His own fault before seeing that of others.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Before one finds fault with and in others, he/she has to remove the faults in him/her as a preventive measure. When one can remove his/her faults, weaknesses, and shortcomings and points out the faults of others to them, he/she will be considered faultless and his/her suggestions will be acceptable. The main thing here is not just about being aware of one's faults but it is also removing them. Because, when finding faults is relatively easier, but when one removes them it takes a lot of effort. Spiritually speaking it makes one humble and one can understand how one can/could have done things differently. Also, correcting others is not going benefit us. Whereas if we correct ourselves, it will benefit us and it can also inspire and benefit our family and others. 

Questions that I ask to the kid

When you start looking for your faults, what should you do and what is the result of it?

Before pointing others faults, what should you do?