இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய

குறள் 229

இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய

தாமே தமியர் உணல் 

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்

இரத்தலின் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இன்னாது - தீது; துன்பு

மன்ற - maṉṟa   perh. மன்னு-. adv. 1.Clearly; தெளிவாக. (தொல். சொல். 267.) 2.Certainly; நிச்சயமாக. சென்று நின்றோர்க்குந்தோன்று மன்ற (புறநா. 114). 3. Abundantly,plentifully; மிக. மன்ற வவுணர் வருத்திட (கந்தபு.தேவ. போற். 6).--part. An expletive; ஓர் அசைச்சொல். (யாழ். அக.); maṉṟa   s. certainty, தேற்றம்; 2. abundance, மிகுதி.; ஓர்அசைச்சொல்; உறுதியாக; தெளிவாக; மிக

நிரப்பிய - நிரப்பு - நிறைவு; சமதளம்; சமாதானம்; வறுமை; குறைவு; சோர்வு; நிறைகுடத்தைச்சூழப்போடும்நெல்; மங்கலக் குறியாக நெல் வைத்து நிரப்பிய நாழி.

தாமே - தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை.

தமி - தனிமை; ஒப்பின்மை; கதியின்மை; இரவு

தமியர் -தமி-த்தல் - tami-   11 v. intr. தமி¹. Tobe alone, lonely; தனியாதல். நூறுசெறுவாயினுந்தமித்துப்புக் குணினே (புறநா. 184, 3)., தண்டித்தல் என் குற்றத்தைப் பார்த்துத்தமிக்க நினைத்தாராகில் (ஈடு, 1, 4, 7).  

உணல் -உண்ணல் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

முழுப்பொருள்

தான் ஈன்ற செல்வத்தையும் தன்னிடம் இருக்கும் செல்வத்தையும் பிறருக்கு கொடுத்து உதவாது தனது தனது என்று தானே தனிமையில் உண்ணுவதை போல உண்ணுகிறவர் தன் செல்வத்தை தனக்கு மட்டும் பயன்படுத்திக்கொண்டு பாதுக்காத்துக்கொள்கிறவர் மிகவும் இழிவானவர். அவருடைய இச்செயல் பிறரிடம் இரத்தலை விட தீயது/துன்பமானது. வறுமையில் யாசிப்பவரைவிட துன்பமானது.  

அப்படியென்றால் இரத்தல் தீதா? ஆம் இரத்தல்(யாசித்தல்) தீது ஏனெனில் இரத்தல் தீதில்லை என்றால் எல்லோரும் இரந்துக்கொண்டே இருப்பார்கள். அதனால் தான் கொடுத்தலை உயர்த்தி இரத்தலை இகழ்கிறார்கள். கொடுப்பவர்கள் எண்ணிக்கைஉயரும் வாங்குபவர்கள் எண்ணிக்கை குறையும். இது லட்சியவாதம். யதார்த்தம் வேறு. அதனால் தான்  இரத்தல் முழுவதுமாக தீதில்லை. இரத்தலும் இன்பம் என்று இரவு அதிகாரத்தில் திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார். 

“விருந்து புறத்திருக்கக்” என்னும் குறளிலும் வள்ளுவர் சொல்லியிருப்பார். விருந்தோம்பும் பண்பினர், செல்விருந்து ஓம்பி, வருவிருந்து பார்த்திருக்கும் தகைமையினர். அது அவர்களிந் ஈகைப் பண்புமாம்.

புறநானூற்றுப் பாடல் வரி(182:3), “தமியர் உண்டலும் இலரே” என்பதிலிருந்து, தனித்திருந்து உண்ணாததைச் சிறப்பாகச் சொல்லலை அறியலாம். பதிற்றுப்பத்துப் (38-13) பாடலொன்று, தனியாக நுகர்வோம் என்ற எண்ணம் எழாமல், பிறரோடு பகிர்ந்து உண்ணும் வேட்கை கெடாமல் நுகரக்கொடுத்த சேரமானது வள்ளமன்மைப் பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறது.

“வசையில் செல்வ வான வரம்ப

இனியவை பெறினே தனிதனி நுகர்கேம்

தருகென விழையாத் தாவினெஞ் சத்துப்

பகுத்தூண் டொகுத்த வாண்மைப்

பிறர்க்கென வாழ்திநீ யாகன் மாறே”

“என்னை இரவூக்கும் இன்னா இடும்பைசெய்தாள்” (கலி.141:13-4)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

நிரப்பிய தாமே தமியர் உணல் - பொருட்குறை நிரப்பவேண்டி வறியார்க்கு ஈயாது தாமே தனித்து உண்டல் இரத்தலின் இன்னாது மன்ற - ஒருவர்க்குப் பிறர்பால் சென்று இரத்தலினும் இன்னாது ஒருதலையாக. (பொருட்குறை நிரப்பலாவது: ஒரோ எண்களைக் குறித்து இத்துணை ஈட்டுவதும் என ஈட்டத்தையே மேற்கொண்டு இவறிக் கூட்டுதல். தனித்தல்: பிறரை ஒழித்தல். இரத்தற்கு உள்ளது அப்பொழுதை இளிவரவே: பின் நல்குரவு இல்லை, தமியர் உண்டற்கு அவை இரண்டும் உளவாம் ஆகலின், 'இரத்தலின் இன்னாது' என்றார். 'நிரப்பிய' என்பதற்குத் 'தேடிய உணவுகளை' என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை

இரத்தல்போல மெய்யாக இன்னாதாம்: தேடின உணவைத் தாமே தமியராயிருந் துண்டல். தமியரா யென்றது ஒருவருங் காணாமலென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

பொருளின் குறைபாட்டை நிரப்புவதற்க்காக உள்ளதைப் பிறர்க்கு ஈயாமல் தாமே தமியராய் உண்பது வறுமையால் இறப்பதை விடத் துன்பமானது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பொருளைப் பெருக்க எண்ணி, எவருக்கும் தராமல், தானே தனித்து உண்பது, பிறரிடம் கை ஏந்துவதைவிடக் கொடியது.

ஈத்துவக்கும் இன்பம் அறியார்கொல் தாமுடைமை

குறள் 228

ஈத்துவக்கும் இன்பம் அறியார்கொல் தாமுடைமை

வைத்திழக்கும் வன்க ணவர்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

ஈத்து - ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

உவக்கும் -  உவத்தல் - மகிழ்தல்; விரும்புதல்; பிரியமாதல்; அன்புசெய்தல்

இன்பம் - மனமகிழ்ச்சி; இனிமை ஒன்பான்சுவைகளுள்ஒன்று; சிற்றின்பம், காமம் திருமணம் நூற்பயன்களுள்ஒன்று.

அறியார்கொல் -  அறிய மாட்டார்கள்; அறியாதவர்கள்

தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை

உடைமை - உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை

வைத்து - வைத்தல் - இடுதல்; அளித்தல்; இருக்கச்செய்தல்; பள்ளிக்குஅனுப்புதல்; வேலைமுதலியவற்றில்அமர்த்துதல்; சேமித்தல்; பாதுகாத்தல்; தனியாகஒதுக்குதல்; சிறையிலிடுதல்; உடைத்தாயிருத்தல்; அமைதல்; வைப்பாட்டியாகக்கொள்ளுதல்; தயாரித்தல்; நடத்துதல்; மதித்துப்போற்றுதல்; வரையறுத்தல்; எடுத்துச்சொல்லுதல்; மனத்திற்கொள்ளுதல்; தியானித்தல்; உண்மைஎன்றுகொள்ளுதல்; நிலைமாறாதபடிசெய்தல்.

இழப்பு - இழக்கை, நட்டம் பொருளழிவு

இழக்கும் - தவறவிடுதல்; சாகக்கொடுத்தல்; கைவிடுதல்.

வன்கண் - மனக்கொடுமை; வீரத்தன்மை; பகைமை; பொறாமை; கொடும்பார்வை.

வன்கணவர் - கொடுமையானவர்; அருளற்றவர்

முழுப்பொருள்

பிறருக்கு கொடுப்பதால் (கொடுத்து உதவுவதால்) ஒருவர் மகிழும் இன்பத்தை அனுபவித்தால் தான் உணரமுடியும். அதை பெறுபவரும் இன்பம் அடைகிறார். ஆனால் கொடுப்பதில் இருக்கும் இன்பத்தை அறியாத பேதைகள் தன்னிடம் இருக்கும் (நிலையில்லா) உடைமைகளை பொருட்செல்வத்தை தனது தனது என்று பிறருக்கு கொடுக்காது பேணிப்  பாதுகாக்கின்றவர் மிக கொடுமையானவர். அவர் பின்பு ஒரு நாள் எவரிடமோஅச்செல்வத்தை இழந்து வேதனை அடைவார். பிறருக்கு கொடுத்து உதவாதவருக்கு அருள் கிடையாது. 

கொடுக்காததனால் ஒருவர் செல்வத்தை இழப்பர் என்று கூறியுள்ளார் திருவள்ளுவர். ஆனால் கொடுப்பதனால் செல்வத்தை இழப்பர் என்று கூறவில்லை ஏனெனில் ஈகை அளிப்பவர்களுக்கு அருள் பெருகும். அதனால் செல்வமும் பெருகும் அவ்வருளும் அச்செல்வத்தை காக்கும் என்றும் நாம் உணரலாம்.

மூன்று செய்திகளை இக்குறள் சொல்கிறது.  

1) ஈகை அளிப்பது உவகையும், மனநிறைவையும் அளிக்கும். 

2) ஈகை குணம் இல்லாதவர் மனத்தளவில் வறியர். 

3) அச்செல்வம் இருப்பதினால், மகிழ்ச்சியில்லை. மாறாகக், குறையக்கூடாதே, களவாடப்படக்கூடாதே என்னும் கவலைதான் எஞ்சும். கவலை ஒரு நோய். பின்பு தங்கள் செல்வத்தை முறையில்லா வழிகளிலோ அல்லது களவாடப்பட்டோ இழப்பர். அது அவர்களுக்கு நோயை தரும். ஆதலால் செல்வதை பிறருக்கு கொடுக்காது கட்டிக்காப்பது என்பது நோயை கட்டிக்காப்பது போல் ஆகும். 

ஐசக் நியூட்டன் கூறிய “ஒவ்வொரு வினைக்கும், அதே அளவிலான ஓர் எதிர் வினை உள்ளது” என்பது ஓர் இயற்பியல் விதி மட்டுமல்ல. இந்த வாழ்வின், நாம் இருக்கும் பிரபஞ்சத்தின் அடிப்படை விதி! நாம் கொடுப்பதால், அதே அல்லது அதைவிடப் பல மடங்கு நாம் திரும்பப் பெறுகிறோம். நாம் மற்றவர்களுக்கு உதவினால், நமக்கு உதவி தேவையான சமயத்தில் கேட்காமலேயே கிடைக்கிறது! இதை நாம் அனுபவபூர்வமாக உணரலாம். 

கிணற்று நீர் இறைக்க இறைக்க மேலும் மேலும் ஊறும் அல்லவா? அதுபோல, கொடுப்பவர்களுக்கு மேலும் மேலும் செல்வங்கள் வந்து குவியும்.

நூறு ரூபாய்க்கு தானம் செய்து விட்டு, “இதோ பார், நான் தானம் செய்து விட்டேன்” என்று ஐநூறு ரூபாய்க்கு விளம்பரம் செய்யக் கூடாது. “அரை கொத்தரிசி அன்ன தானம், விடிய விடிய மேள தாளம்” என்றொரு பழமொழி உண்டு!

அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த சக் ஃபீனீ(Chuck Feeney) என்னும் தொழிலதிபர் தன்னுடைய 6 பில்லியன் வருமானத்தில் 99% அளவு தானமாக அளித்துள்ளார்! மிகவும் எளிமையாக வாழும் முறையைக் கொண்ட இவர், “மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்யவே நமது செல்வம் பயன்பட வேண்டும். இந்த எண்ணமே என்னிடம் எப்பொழுதும் இருந்துள்ளது.” என்கிறார். இவர் பல வருட காலமாக யாருக்கும் தெரியாமலேயே தொண்டு செய்துள்ளார். பின்னாளிலேயே இவர் தானம் செய்து வந்து கொண்டிருந்து தெரிய வந்தது. அவர் “நான் செய்யும் வேலை மற்றவர்களுக்கு உதவியாக இருக்குமானால் மட்டுமே எனக்குச் சந்தோஷமாக இருக்கும்“ என்றும் கூறுவார்!

கல்வி: “ஆங்கோர் ஏழைக்கு எழுத்தறிவித்தல்” என்றார் பாரதியார். கல்வி தானம் என்பது தானங்களிலேயே மிகவும் சிறந்த தானம்.

பெற்றுக் கொள்பவருக்கு அதிகரிக்கும் அதே சமயத்தில் கொடுப்பவருக்கும் கல்வி அறிவு சிறிதளவும் குறையாது!

நேரம்: வயதானவர்கள், தீராத நோய் வாய்ப்பட்டவர்கள், ஆகியவர்களுடன் பேசுவது. அவர்கள் குறைகளைக் காது கொடுத்துக் கேட்பது போன்று நமது நேரத்தை மற்றவர்களுக்கு உபயோகமாகச் செலவிடலாம்.

உணவு, உடை மற்றும் பொருள்: இவற்றை இல்லாதவர்களுக்கு வழங்கலாம்.

உடல் உழைப்பு: ராமர் பாலம் கட்ட அணில் சிறியதாக உதவி செய்த மாதிரி ஏதாவது வழியில் மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்யலாம், கண் பார்வையற்றவர்களுக்குத் தேவையானவற்றை உடன் இருந்து கவனிக்கலாம்.

பாலம் கலியான சுந்தரம் அவர்கல் தனது கல்லூரிப் பேராசிரிய பதவியில் 35 ஆண்டுகள் சம்பாத்தித்த அனைத்தையும் ஏழைகளுக்காகச் செலவிட்டார் (மொத்தம் 30 லட்சம் ரூபாய்). குடும்பச்சொத்தில் கிடைத்த ரூபாய் 50 லட்சத்தையும் தானமாக தந்தார். அமேரிக்கா இவரை Man of the Millennium என்று விருது வழங்கி கௌரவித்தது. அப்பொழுது கிடைத்த ரூபாய் 30 கோடியையும் குழந்தைகள் நலனுக்காக அளித்து விட்டார்.

இத்தகைய ஈகையை இளமையிலேயே செய்ய வேண்டும். பின்னால் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டால் அந்த வாய்ப்பு வராமலே போகலாம். அல்லது வயதான காலத்தில், நோய் மற்றும் முதுமையுடன் அறிவு மயக்கமும் வந்து ஈகை/தர்மம் செய்ய முடியாமல் போகலாம். அதையே திருவள்ளுவரும் கூறியுள்ளார்

குறள் 36

அன்றறிவாம் என்னாது அறஞ்செய்க மற்றது

பொன்றுங்கால் பொன்றாத் துணை

எந்த உன்னதம் வாய்ப்பினும்

நீங்களே வைத்துக் 

கொண்டிராதீர்கள்

உடனே யாரிடமாவது சேர்த்துவிடுங்கள்.

அதுவே அதி உன்னதமானது

----- வண்ணதாசன்

 “ஈயார் தேட்டை தீயார் கொள்வர்” என்று ஔவையார் சொல்லியிருப்பது போல, செல்வமிருந்தும் பிறர்கீவதற்கு மனமில்லாத கஞ்சர்களின் செல்வத்தை, பிறை களவாடிச் செல்வர், அவர்களே அறியாத வழிகளில்.

“ஈதல் இன்பம் வெஃகி” (அகநா 69:5)

சம்பந்தர் ஆக்கூர் தேவராப்பதிகத்தில், “இன்மையாற் சென்றிரந்தார்க் கில்லையென்னா தீந்துவக்கும் தன்மையார் ஆக்கூரில் தான்தோன்றி மாடமே” என்கிறார். “செல்வத்துப் பயனே ஈதல், துய்ப்பேம் எநிநே தப்புந பலவே” என்கிறது புறநானூற்றுப் பாடலொன்று (189:7-8). “கொன்னே வழங்கான் பொருள்காத்திருப்பானேல் அஆ இழந்தான் என்றெண்ணப்படும்” (நாலடியார் 9), “கொடாஅது வைத்தீட்டினார் இழப்பர்” (நாலடியார் 10) என்ற நாலடியார் பாடல்களும் இக்குறளின் கருத்தையொட்டியன.

"பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி வேள்வி தலைப்படா தார் (குறள் 88)" என்றும் திருவள்ளுவர் விருந்தோம்பல் அதிகாரத்தில் கூறியிருந்தார். 

 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

தாம் உடைமை வைத்து இழக்கும் வன்கணவர் - தாம் உடைய பொருளை ஈயாது வைத்துப் பின் இழந்துபோம் அருளிலாதார், ஈத்து உவக்கும் இன்பம் அறியார்கொல் - வறியார்க்கு வேண்டியவற்றைக் கொடுத்து அவர் உவத்தலான் அருளுடையார் எய்தும் இன்பத்தினைக் கண்டறியார் கொல்லோ! (உவக்கும் என்பது காரணத்தின்கண் வந்த பெயரெச்சம், அஃது இன்பம் என்னும் காரியப் பெயர் கொண்டது. அறிந்தாராயின், தாமும் அவ்வின்பத்தை எய்துவது அல்லது வைத்து இழவார் என்பது கருத்து.).

மணக்குடவர் உரை

கொடுத்த கொடையினால் பெற்றவர்க்கு வரும் முகமலர்ச்சியைக் கண்டறியாரோ? தாமுடைய பொருளைக் கொடாதே வைத்துப் பின் னிழக்கின்ற வன்கண்ணர். இஃது இடார் இழப்பரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

தாம் சேர்த்து வைத்துள்ள பொருளைப் பிறருக்குக் கொடுக்காமல் வைத்திருந்து பின் இழந்து விடும் வன் கண்மை உடையவர், பிறர்க்கு கொடுத்து மகிழும் மகிழ்ச்சியை அறியாரோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை

இல்லாதவர்க்குக் கொடுப்பதால் கொடுப்பவரும் பெறுபவரும் முகத்தாலும் மனத்தாலும் மகிழ்ச்சி அடைவர். பிறர்க்குக் கொடுக்காமல் பொருளைச் சேமித்து வைத்துப் பிறகு அதை இழந்துவிடும் கொடியவர்கள் அம்மகிழ்சியை அறியார்களோ?.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Sharing and giving our wealth to others in various forms will give us happiness / fulfillment in life. A person can realize it only by giving. But the selfish / self centric people who protect their money will not know the real fulfillment gained by giving. These selfish people who protect their money saying "mine", will loose their wealth in some other form. These selfish people are cruel people. Because this excessive amount of wealth actually doesn't belong to them. They had received it more in the name of profits, salary, from ancestors etc which actually belonged to the people

Questions that I ask to the kid

Who will loose everything that will have?

Who is a cruel person?

பாத்தூண் மரீஇ யவனைப் பசியென்னும்

குறள் 227

பாத்தூண் மரீஇ யவனைப் பசியென்னும்

தீப்பிணி தீண்டல் அரிது

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்

பாத்து - பகுக்கை; பங்கு; பாதி; இணை; நீக்கம்; சோறு; கஞ்சி; ஐம்புலவின்பம்; விளைவுக்குறைச்சலுக்காகச்செய்யப்படும்வரித்தள்ளுபடி; நான்குஎன்னும்பொருள்கொண்டகுழூஉக்குறி.

ஊண் - உண்கை; உணவு; ஆன்மாவின்இன்பதுன்பநுகர்வு.

மரீஇயவனைப்  - பழகியவனை

பசி - உணவுவேட்கை; வறுமை; தீ.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

தீப் - ஒர்உயிர்மெய்யெழுத்து(த்+ஈ); பஞ்சபூதத்துள்ஒன்றாகியநெருப்பு; வேள்வித்தீ; கோபம்; அறிவு; தீமை; நஞ்சு; நரகம்; விளக்கு; உணவைச்செரிக்கச்செய்யும்வயிற்றுத்தீ; வழிவகை.

பிணி  - நோய்; கட்டுகை; கட்டு; பற்று; பின்னல்; அரும்பு; துன்பம்; நெசவுத்தறியின்நூற்படை.

தீண்டல் - தீண்டுதல்; பிறப்புஇறப்பு முதலியவற்றால் உண்டாவதாகத் கருதப்படும்தீட்டு; மாதவிடாய்; வயல்.

அரிது - அரியது, அருமை; பசுமை; அரியதன்மை; பெருமை கடினம் எளிதிற்கிட்டாமை; சிறுமை இன்மை

முழுப்பொருள்

எக்காலமும் தன்னுடைய உணவை பிறருக்கும் பகுத்துண்டு வாழ்கிறவனுக்கு பசி என்னும் கொடிய (நரக) நோய் தீண்டுவது மிக மிக அரிது. ஏனெனில் பிறர் பசியை போக்கினவனுக்கு பசி (அதாவது வறுமை) எடுக்கும் நிலை வராது அப்படி ஒரு வேலை வந்தாலும் அவன் பசியை வேறு ஒருவர் (இறைவன்) போக்குவார். 

தீப்பிணி என்றது, தீயவையைத் தரக்கூடிய நோய் என்பதனால் மட்டுமல்ல. நோய் தனிமனிதனை அழிப்பது, சில நேரங்களில் சேர்ந்தவரையும் அழிக்கும் தொற்று நோய். பலசமயங்களில் சமூகத்தையே அழிக்கக்கூடிய  தீமையைப் பரப்பும் நோய் . எப்படி என்பதை சென்ற குறளுக்கான விளக்கத்திலேயே சொல்லப்பட்டது. பசியென்பது பத்தையும் பறக்கச்செய்து, களவு, பொய் போன்ற  மனம், மற்றும் ஒழுக்கக்கேட்டை விளைவிக்கும் நோய் .

பகுத்துண்ணலைப் பற்றி, “பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல்” (குறள் 322) என்றும், “தம்மில் இருந்து தமது பாத்துண்டற்றால்” (குறள் 1107) என்றும் கூறுகிறார். நாலடியார் (271) “நட்டார்க்கும் நள்ளாதவர்க்கும் உளவரையால் அட்டது பாத்துண்டல் அட்டுண்டல்” என்று கூறுகிறது. இன்னா நாற்பது பாடலொன்றில், “பாத்துணலில்லார் உழைச்சென்று உணலின்னா” என்கிறது

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

பாத்து ஊண் மரீஇயவனை - எஞ்ஞான்றும் பகுத்து உண்டல் பயின்றவனை, பசி என்னும் தீப்பிணி தீண்டல் அரிது - பசி என்று சொல்லப்படும் தீய நோய் தீண்டல் இல்லை. (இவ்வுடம்பில் நின்று ஞான ஒழுக்கங்களை அழித்து அதனால் வரும் உடம்புகட்கும் துன்பஞ்செய்தலின், 'தீப்பிணி' எனப்பட்டது. தனக்கு மருத்துவன் தான் ஆகலின், பசிப்பிணி நணுகாது என்பதாம். இவை ஆறு பாட்டானும் ஈதலின் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

பகுத்து உண்டலைப் பழகியவனைப் பசியாகிய பொல்லா நோய் தீண்டுத லில்லை. இஃது ஒருவன் பிறர்க்கீயா தொழிகின்றமை ஈந்தால் பொருள் குறையும். அதனாலே பசியுண்டாமென் றஞ்சியன்றோ? அவ்வாறு நினைத்தல் வேண்டா. பகுத்துண்ணப் பசிவாராதென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

தான் பெற்ற உணவை பலரோடும் பகிர்ந்து உண்ணும் பழக்கம் உடையவனை பசி என்று கூறப்படும் தீயநோய் அணுகுதல் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பலருடனும் பகிர்ந்து உண்ணப் பழகியவனைப் பசி என்னும் கொடிய நோய் தொடுவதும் அரிது.

அற்றார் அழிபசி தீர்த்தல் அஃதொருவன்

குறள் 226
அற்றார் அழிபசி தீர்த்தல் அஃதொருவன்
பெற்றான் பொருள்வைப் புழி

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்
அற்றார் - பொருள்இல்லாதவர்; முனிவர்

அழி - கேடு; வைக்கோல் வைக்கோலிடும்கிராதி; கிராதி வண்டு மிகுதி வருத்தம் கழிமுகம் இரக்கம்

பசி - உணவுவேட்கை; வறுமை; தீ.

அழிபசி - மிக்கபசி

தீர்த்தல் - விடுதல்; முடித்தல்; போக்குதல்; அழித்தல்; கொல்லுதல்; தீர்ப்புச்செய்தல்; நன்றாகப்புடைத்தல்; கடன்முதலியனஒழித்தல்; மனைவியைவிலக்குதல்.

அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

ஒருவன் - ஓர்ஆண்மகன்; ஒப்பற்றவன்; கடவுள்.

பெறுதல்  - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.
பெற்றான் - பெறுவான்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

வைப்பு - வைக்கை; பாதுகாப்புநிதி; புதையல்; இடம்; நிலப்பகுதி; ஊர்; உலகம்; செயற்கையானது; செயற்கைச்சரக்கு; வைப்பாட்டி; கலிப்பாவகையின்இறுதியுறுப்பு.

உழி - இடம்; பக்கம்; ஏழனுருபு; பொழுது; அளவு.

முழுப்பொருள்
கடும் பசியில் இருப்பவனுக்கு நீ உணவளித்து அவனுடைய பசியை ஆற்றுவாயானால் நீ எங்கு போனாலும் உன்னுடன் இருக்கும் செல்வமாக அது அமையும்.

"வாடிய பயிரை கண்டபோதெல்லாம், வாடினேன்" என்று வள்ளலார் கூறுகிறார். ஆதலால் பிறர் உயிர்கள் பசியால் வாடும் பொழுது அவற்றின் பசியை போக்குவது சிறப்பு. கடமையாகும்.

வைப்பு என்றால் பாதுகாப்பு நிதி என்பது. சேமிப்பு எனலாம். ஒருவன் பசியை தீர்த்து வைத்தால் அதனுடைய பலன் (தருமம், புண்ணியம்) வைப்பாக அமைந்து தக்க நேரத்தில் காத்து உதவும்.  (தருமம் தலை காக்கும்).

பசியின் கொடுமை, உடம்பை மட்டுமல்லாது, மானம், வெட்கம், நல்ல பண்புகளில் உள்ள நம்பிக்கை போன்றவற்றை அழித்துவிடும். வயிற்றுக்கு இல்லாத கொடுமைக்கு திருடச் செல்பவர்கள் உண்டு. பெரும்பாலும் ஆரம்ப நிலைத் திருடர்கள் தங்கள் வயிற்றுக்கோ, தங்கள் குடும்பத்தினரின் வயிற்றுப் பசிக்காகவோதான் திருட ஆரம்பிக்கிறார்கள். அத்தகைய பசியையே “அழிபசி” என்று குறிக்கிறோம். அது கொண்டவரை அழித்து, சமூகத்தினரையும் அழித்துவிடும். மணிமேகலையில் வரும் கீழ்கண்ட வரிகளைப் படித்தால் பசிப்பிணி என்பது எதையெல்லாம் செய்யும் என்கிற பட்டியலே கிடைக்கும். இதேயே பரிமேலழகர் “மிக்க பசி” என்று அதிகத்தன்மையைக் குறிப்பதாகக் கூறியுள்ளார்.

“குடிப்பிறப்பழிக்கும் விழுப்பம் கொல்லும்
பிடித்த கல்வி பெரும்புணை விழூஉம்
நாணணி களையும் மாணெழில் சிதைக்கும்
பூணணி மாதரோடு புறங்கடை நிறுத்தும்
பசிப்பிணி என்னும் பாவி”  (மணிமேகலை: 11:76-80)

பசிப்பிணி என்பதையே வள்ளுவர் அடுத்த குறளில் “பசியென்னும் தீப்பிணி என்பார். நோய் மட்டுமல்ல, தன்னையும், பிறரையும் அழிக்கவல்ல தீயவை தரும் நோய் என்பார் வள்ளுவர்.

ஔவையார் கூறிய பசி வந்திட பறந்து போகும் பத்தாவன:
மானம் குலம்கல்வி வண்மை அறிவுடைமை
தானம் தவம்உயர்ச்சி தாளாண்மை – தேனின்
கசிவந்த சொல்லியர்மேல் காமுறுதல் பத்தும்
பசிவந் திடப்பறந்து போம்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”அழிபசி வருத்தம்” (சிறுபாண் 140)

“வைத்ததனை வைப்பென் றுணரற்க தாமதனைத்

துய்த்து வழங்கி யிருபாலும் - அத்தகத்

தக்குழி நோக்கி யறம்செய்யின் அஃதன்றோ

எய்ப்பினில் வைப்பென் பது” (பழமொழி 37)

பரிமேலழகர் உரை
அற்றார் அழிபசி தீர்த்தல் - வறியாரது மிக்க பசியை அறன் நோக்கித் தீர்க்க, பொருள் பெற்றான் ஒருவன் வைப்புழி அஃது - பொருள் பெற்றான் ஒருவன் அதனைத் தனக்கு உதவ வைக்கும் இடம் அவ்வறம் ஆகலான். (எல்லா நன்மைகளும் அழிய வருதலின், 'அழி பசி' என்றார். 'அறம் நோக்கி' என்பது எஞ்சி நின்றது. 'அற்றார் அழிபசி தீர்த்த' பொருள் பின் தனக்கே வந்து உதவும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
பொருளற்றாராது குணங்களையழிக்கும் பசியைப் போக்குக. அது செய்ய ஒருவன் தான் தேடின பொருள் வைத்தற்கு இடம் பெற்றானாம். இது பகுத்துண்ணப் பொருளழியாது என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
வறியவரின் கடும்பசியைத் தீர்க்க வேண்டும் அதுவே பொருள் பெற்ற ஒருவன் அப் பொருளைத் தனக்குப் பிற்காலத்தில் உதவுமாறு சேர்த்து வைக்கும் இடமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஏதும் இல்லாதவரின் கடும்பசியைத் தீர்த்து வையுங்கள். பொருளைப் பெற்றவன் சேமித்து வைக்கும் இடம் அதுவே.

இன்னாது இரக்கப் படுதல் இரந்தவர்

குறள் 224
இன்னாது இரக்கப் படுதல் இரந்தவர்
இன்முகங் காணும் அளவு

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்
இன்னாது - தீது; துன்பு

இரக்கப் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்

இரந்தவர் -   இரந்து பெற்றவர்

இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.

முகம் - தலையில்நெற்றிமுதல்மோவாய்வரையுள்ளமுன்புறம்; வாய்; வாயில்; கழி; இடம்; மேலிடம்; நுனி; தொடக்கம்; வடிவு; நோக்கு; தியானம்; முகத்துதி; காரணம்; ஏழாம்வேற்றுமையுருபு; முன்பு; நாடகச்சந்திஐந்தனுள்முதலிலுள்ளசந்தி; நடிகர்கள்அரங்கிற்குவருமுன்நிகழுங்கூத்து; இயல்பு; நிலை; தோற்றம்; கட்டிமுதலியவற்றின்முனையிடம்; முதன்மை; பக்குவம்; பக்கம்; உவமவுருபு; மூலம்; யாகம்; வகை; இந்திரகோபம்.

காணும் - முன்னிலைப்பன்மையில்வரும்ஓர்அசைச்சொல்

அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை ஞானம் மட்டும் தொடங்கி

முழுப்பொருள்
துன்பத்தில்/வறுமையில் இருக்கும் ஒருவர் பிறரிடம் சென்று இரக்கிறார் என்றால் யாசித்தவருக்கு உதவி செய்து அவர் முகத்தில் மகிழ்ச்சி வரும் வரையில் அந்த துன்பம்/வறுமை கொடுமையானது. அது யாசித்தவனுக்கு மட்டும் அல்ல உதவி புரிந்தவனுக்கும் துன்பம் தான். ஏனெனில் மற்றொவர் நம்மிடம் வந்து யாசித்தார் ஆதலால் அவருக்கு உதவிப் புரிய வாய்ப்பு கிடைத்தது என்று மகிழவேண்டாம். ஏனெனில் மற்றொருவர் வந்து யாசிக்கும்  அளவிற்கு அந்தத் துன்பத்தை அவரை அனுபவிக்கவிட்டதே தவறு. அவர் கேட்கும் முன் கொடுத்து உதவியிருக்கவேண்டும்.

ஆதலால் துன்பத்தில் இருக்கும் மற்றொருவருக்கு (அல்லது நியாயமான உதவிக்கு) கொடுக்க வேண்டும். பிறர் கேட்கும் முன்பு கொடுக்க வேண்டும். பிறர் தன்னிடம் இருக்கும் எல்லாவற்றையும் கேட்டால் எல்லாவற்றையும் கொடுக்க வேண்டும்.

புறநானூற்றில்(165-10-11) வரும் கீழ்கண்ட வரிகள், இதே கருத்தை ஒட்டியவை. “பாடுபெறு பரிசிலன் வாடினன் பெயர்தல் எந்நாடிழந்ததனினும் நனியின்னாதென”. இது ஒரு வள்ளன்மைமிக்க அரசனின் உளமார்ந்த கவலையையும், உறுதியையும் காட்டும் சித்திரமாக உள்ளது.

மேலும்: அஷோக் உரை

 

குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”

 

பரிமேலழகர் உரை
இரக்கப்படுதல் இன்னாது - இரத்தலேயன்றி இரக்கப்படுதலும் இனிது அன்று, இரந்தவர் இன்முகம் காணும் அளவு - ஒரு பொருளை இரந்தவர் அது பெற்றதனால் இனிதாகிய அவர் முகங் காணும் அளவும்; (எச்ச உம்மையும் முற்று உம்மையும் விகாரத்தால் தொக்கன. இரக்கப் படுதல் - 'இரப்பார்க்கு ஈவல்' என்று இருத்தல். அதனை 'இன்னாது' என்றது. 'எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈயாமை' (நாலடி.145) கூடுங்கொல்லோ என்னும் அச்சம் நோக்கி. எனவே எல்லாப் பொருளும் ஈதல் வேண்டும் என்பது பெறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பிறன் ஒருவனா லிரக்கப்படுதலும் இன்னாது எவ்வளவு மெனின், இரந்து வந்தவன் தான் வேண்டியது பெற்றதனானே இனிதான முகங் காணுமளவும். இது கொடுக்குங்கால் தாழாது கொடுக்க வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருள் வேண்டும் என்ற இரந்தவரின் மகிழ்ந்த முகத்தைக் காணும் வரைக்கும் (இரத்தலைப் போலவே ) இரந்து கேட்கப்படுவதும் துன்பமானது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
கொடுக்க இருப்பவரின் நிலைகூட தம்மிடம் வந்து யாசித்து நிற்பவரின் மலர்ந்த முகத்தைக் காணும் வரை கொடியதே.

இலனென்னும் எவ்வம் உரையாமை

குறள் 223
இலனென்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல்
குலனுடையான் கண்ணே யுள.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்
'இலன்' -  இல்லை என்று

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

எவ்வம் - துன்பம்; தீராநோய்; குற்றம்; இகழ்ச்சி, இழிவு; இளிவரவு; இழிவானசொல்; மானம்; கவடம்; வெறுப்பு.

உரை - உரைக்கை; சொல் பொருள்விளக்கம்; ஒலி பேச்சு மொழி முழக்கம் ஆசிரியவசனம் ஆகமப்பிரமாணம் மாற்றுரை; விடை பொன் புகழ் தேய்வு எழுத்தின்ஒலி; புகழுரை; விரிவுரை

உரையாமை - விவரிக்காமல்; மொழியாமல்

ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

குலன் - குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்

உடையான் - உடையவர் 

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

கண்ணே - இடத்தே

உள - உள்ளது

முழுப்பொருள்
என்னிடம் செல்வம் இல்லை என்றும் தன் வறுமையினையும் துன்பத்தையும் பிறரிடம் பறைசாற்றும் முன்பு அவ்வறுமையை குறிப்பு அறிந்து அவர்களுக்கு உதவி செய்தல் நல்ல சான்றோர் குடியில் பிறந்தவரிடத்தில் இருக்கும் பண்பாகும்.

எவ்வம் என்றால் துன்பம் என்று மட்டும் பொருள் அல்ல இகழ்ச்சி இழிவு என்றும் பொருள். ஆதலால் இகழ்ச்சிக்கும் இழிவுக்கும் அஞ்சியே ஒருவர் பிறரிடம் தன்னுடைய வறுமையை பற்றி கூறாமல் இருப்பார். ஆதலால் நாம் உதவி செய்யும் பொழுது (உதவி செய்யாத பொழுதும் கூட) பிறருடைய வறுமையை ஏளனமாக பார்க்காமலும் இகழ்ந்து நடத்தாமல் இருத்தலும் மிக மிக அவசியம்.

புறநானூற்று உரையில் (204:3) , “இரப்பதன் முன்னே அவன் குறிப்பை முகத்தான் உணர்ந்து இதனைக் கொள்வாயாக என்று சொல்லித்தான் இரந்து கொடுத்தல்” என்று சொல்லப்படுகிறது. புறவெண்பா (194), “இரவாமல் ஈந்த இறைவர்போல்” என்கிறது. பரிபாடல் (10:87.8), “இல்லது நோக்கி இளிவரவு கூறாமுன் நல்லது வெஃகி விநைசெய்வார்” என்னும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
'இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை - யான் வறியன் என்று இரப்பான் சொல்லும் இளிவரவைத் தான் பிறர்கண் சொல்லாமையும், ஈதல் - அதனைத் தன்கண் சொன்னார்க்கு மாற்றாது ஈதலும், உள குலன் உடையான் கண்ணே- இவை இரண்டும் உளவாவன குடிப் பிறந்தான் கண்ணே. (மேல் தீது என்றது ஒழிதற்கும் நன்று என்றது செய்தற்கும் உரியவனை உணர்த்தியவாறு. இனி இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல் என்பதற்கு, அவ்விளிவரவை ஒருவன் தனக்குச் சொல்வதற்கு முன்னே அவன் குறிப்பறிந்து கொடுத்தல் எனவும், அதனைப் பின்னும் பிறனொருவன்பால் சென்று அவன் உரையா வகையால் கொடுத்தல்' எனவும், அதனைப் பின்னும் பிறனொருவன்பால் சென்று அவன் உரையா வகையால் கொடுத்தல் எனவும், யான் இதுபொழுது பொருளுடையேன் அல்லேன் 'எனக் கரப்பார்' சொல்லும் இளிவரவைச் சொல்லாது கொடுத்தல் எனவும் உரைப்பாரும் உளர். அவர் 'ஈதல்' என்பதனைப் பொருட்பன்மை பற்றி வந்த பன்மையாக உரைப்பர்.).

மணக்குடவர் உரை
இரந்துவந்தார்க்கு இலனென்னா நின்ற துன்பத்தைக் கூறாது ஈதலும் குடிப்பிறந்தான்மாட்டே யுளதாம். இது கொடுக்குங்கால் மாறாது கொடுக்க வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
யான் வறியவன் என்னும் துன்பச் சொல்லை ஒருவன் உரைப்பதற்கு முன் அவனுக்கு கொடுக்கும் தன்மை, நல்ல குடி பிறப்பு உடையவனிடம் உண்டு.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஏழை என்று மற்றவரிடம் சொல்லாதிருப்பதும்,, ஏதும் அற்றவர்க்குத் தருவதும் நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்தவனிடம் மட்டுமே உண்டு.

சாதலின் இன்னாத தில்லை இனிததூஉம்

குறள் 230

சாதலின் இன்னாத தில்லை இனிததூஉம்

ஈதல் இயையாக் கடை

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்

சாதலின் - சாதல் - cātal   n. சா-. Death; இறப்பு சாதலும் பிறத்த றானுந் தம்வினைப் பயத்தினாகும்(சீவக. 269).  ; iṟappu   n. id. 1. Transgression,trespass; அதிக்கிரமம் பொறுத்த லிறப்பினை யென்றும் (குறள், 152). 2. Going, passage, passing;போக்கு. (பிங்.) 3. Death; மரணம் (திருவாச. 5,12.) 4. Excess, abundance; மிகுதி (பிங்.) 5.That which is superior; உயர்ந்தபொருள். ஒப்பிறப்பில் வெங்கையுடையோய் (வெங்கைக்க. 75). 6.Heavenly bliss, emancipation; மோக்ஷம். இறுகலிறப்பென்னும் ஞானிக்கும் (திவ். திருவாய். 4, 1, 10).7. [M. iṟa.] Inside or under part of a slopingroof, eaves; வீட்டிறப்பு இறப்பிற் றுயின்று (திருக்கோ. 328). 8. (Gram.) past tense; இறந்தகாலம் இறப்பி னெதிர்வி னிகழ்வின் (தொல். சொல் 202).

இன்னாது - iṉṉātu   n. இன்னா-மை. 1.Evil; தீது பிறப்பின்னா தென்றுணரும் (நாலடி. 173).2. Pain; துன்பு (ஈடு.)  

இன்னாதது - துன்பமானது வேறு

இல்லை - இல்லை

இனிது - iṉitu   இனி-மை. n. 1. Thatwhich is sweet, pleasing, agreeable; இன்பந்தருவது. இனிதுறுகிளவியும் (தொல். பொ 303). 2. Thatwhich is good; நன்மையானது.--adv. Sweetly,favourably; நன்றாக புலியூர்ப் புக்கினி தருளினன்(திருவாச. 2, 145).  

அதூஉம் - அதுவே

ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

இயை - அழகு; புகழ் இசைப்பு வாழை
கடை - kaṭai   n. 1. [T. M. kaḍa, K. Tu.kaḍe.] End, termination, conclusion; முடிவு (பிங்.) 2. Place; இடம் (திவா.) 3. Limit,boundary; எல்லை கடையழிய நீண்டகன்ற கண்ணாளை (பரிபா. 11, 46). 4. Shop, bazaar, market;அங்காடி. (பிங்.) 5. Inferiority, baseness, meanness, lowness, least, lowest, worst; கீழ்மை நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த வடியேற்கு (திருவாச. 1,60). 6. Degraded person, man of low caste;தாழ்ந்தோன். கல்லாத சொல்லுங் கடையெல்லாம்(நாலடி, 255). 7. Entrance, gate, outer gate-way; வாயில் கடைகழிந்து (அகநா. 66). 8. Clasp,fastening of a neck ornament; பூண்கடைப்புணர்வு (திவா.) 9. Handle, hilt; காம்பு கடைகுடை யெஃகும் (மலைபடு. 490).--adj. Succeeding,following; பின் கடைக்கால் (பழ. 239).--part.1. (Gram.) Sign of the locative; ஏழனுருபு. (நன்.302.) 2. Verbal prefix; ஓர் உபசருக்கம் கடைகெட்ட(திருப்பு. 831). 3. Termination of a verbalparticiple; ஒரு வினையெச்ச விகுதி ஈத லியையாக்கடை (குறள், 230).

இயையாக்கடை - செய்யமுடியாமல் போகும்போது

முழுப்பொருள்

மரணம் என்பது கொடுமையானது ஆகும். அதற்கு அஞ்சுகிறான் மனிதன். மரணம் பற்றிய சிந்தனையே பல நேரங்களில் உவப்பானது கிடையாது. மரணத்தின் நினைப்பு அவனுக்கு துன்பத்தை தரும்.

பிறருக்கு கொடுப்பதே அறம். அதுவே இல்லற வாழ்வின் கடமையாகும். ஆனால் அத்தகைய நேரங்களில் ஒருவரால் பிறருக்கு கொடுக்க முடியவில்லை என்றால் அக்கணமே இறந்து விடுதல் போன்று இனிமையானது வேறு ஏதும் இல்லை. ஏனெனில் நம்மால் பிறருக்கு உதவ முடியவில்லையே என்று வரும் காலங்களில் பலமுறை வருந்துவதை (இறப்பதை) விட ஒரு முறை சாதலே இனிது ஆகும். பிறருக்கு உதவ முடியாத தேகம் வாழ்தலை விட இறத்தல் இனிது. 

மகாபாரதப்போரில் கர்ணன், ஒரு சில விநாடிகள் தன்னை அண்டி, தானம் யாசிக்கும் கண்ணனுக்கு கொடுக்கவொன்றுமில்லையே என்று வருந்தினாலும், தன்னுடைய புண்ணியங்களின் பலன்களை கொடுப்பதால், தன்னுடைய உயிரையே இழக்க நேரிடுமென்று அறிந்தும் உவகையோடு கொடுக்கிற காட்சி உண்டு. அது இத்தகைய ஈகையை காட்டும் சித்திரம். தருமம் தலையைக் காக்கும், அது நீங்கினால் தலையை எடுக்கும் என்பதையும் உணர்த்தும் சித்திரம்.

சாதல் என்ன துன்பமா? பிறந்து முடிதல் இயற்கையெனினும், மீண்டும் சேரமுடியாத பிரிவு துன்பமே. “சாதல் அன்ன பிரிவு” என்கிறது அகநானூற்றுப் பாடல், (339:14). கலித்தொகைப் பாடல் (43:26.7), “இன்மையுரைத்தார்க் கதுநிறைக்கா லாற்றாக்கால் தன்மெய் துறப்பான் மலை” என்கிறது, ஈகையை தன் உயிரினும் மேலாக நினைப்பாரை.

நாலடியார் பாடல் பசியால் வாடிவருபவருக்கு, உள்ளிருந்தும், ஒன்றுமே ஈயாதான், இருப்பதைவிட இறந்து வானுலகுக்கு விருந்தாவதே  நன்று என்கிறது. இருந்து-வுக்கு எதுகையாக விருந்து இருந்தாலும், ஈயாத கருமிகள் எப்படி வானுலகிற்கு விருந்தாவர்? வேண்டுமானால் நரகத்திற்கு விருந்தாகலாம்.

உள்கூர் பசியால் உழைநசைஇச் சென்றார்கட்(கு)
உள்ளூர் இருந்தும்ஒன் றாற்றாதான் – உள்ளூர்
இருந்துயிர் கொன்னே கழியாது தான்போய்
விருந்தினன் ஆதலே நன்று (நாலடி 288)

“தூண்டும் இன்னலும் வறுமையும் தொடர்தரத் துயரால்

ஈண்டு வந்துனை யிரந்தவர்க் கிருநிதி யவளை

வேண்டி யீதியோ வெள்குதி யோவிம்மல் நோயால்

மாண்டு போதியோ மறுத்தியோ வெங்ஙனம் வாழ்தி” (கம்ப.மந்தரை 72)

மேலும்: அஷோக் உரை

ஜெயமோகன் உரை [இந்திய சிந்தனை மரபில் குறள் 4]

குறளின் அடிப்படை அறங்களாக முன்வைக்கப்படுபவை கொல்லாமை, ஈகை, பொறையுடைமை போன்றவையே. அவையும்கூட மிக மென்மையாக மனசாட்சியை நோக்கிப் பேசப்படும் தொனியிலேயே வலியுறுத்தப்படுகின்றன.

சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதுவும்

ஈதல் இயையா கடை

சாதலைவிட கொடியது இல்லை, ஆனால் கொடைக்கு முடியாத நிலைவந்தால் அதுவும் இனிதே’ என்ற குறள் உண்மையில் மிகக் கடுமையானது. இரப்பவர்களுக்கும் அறவோருக்கும் கொடுப்பதே இல்லறத்தார் கடமை என்று வகுக்கிறது சமண மரபு. அப்படிக் கொடுக்க முடியாதபோது சாவதே மேல் என்று ஆணையிட வரும் குறள் அந்நிலையில் மரணமும் இனியதாகிவிடும் என்றே கூறியமைகிறது.

பரிமேலழகர் உரை

சாதலின் இன்னாதது இல்லை - ஒருவற்குச் சாதல் போல இன்னாதது ஒன்று இல்லை, அதூஉம் ஈதல் இயையாக் கடை இனிது - அத்தன்மைத்தாகிய சாதலும், வறியார்க்கு ஒன்று ஈதல் முடியாதவழி இனிது. (பிறர்க்குப் பயன்படாத உடற்பொறை நீங்குதலான் 'இனிது' என்றார். இவை மூன்று பாட்டானும் ஈயாமையின் குற்றம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

சாதலின் மிக்க துன்பமில்லை. அதுவும் இனிதாம் இரந்து வந்தவர்க்குக் கொடுத்தல் முடியாவிடத்து. இஃது ஈயாது வாழ்தலில் சாதல் நன்றென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

சாவதை விடத் துன்பமானது வேறொன்றும் இல்லை, ஆனால் வறியவர்க்கு ஒரு பொருள் கொடுக்க முடியாதநிலை வந்தபோது அச் சாதலும் இனியதே ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

சாவதை விடத் துன்பமானது வேறொன்றும் இல்லை, ஆனால் வறியவர்க்கு ஒரு பொருள் கொடுக்க முடியாதநிலை வந்தபோது அச் சாதலும் இனியதே ஆகும்.

நல்லாறு எனினும் கொளல்தீது மேலுலகம்

குறள் 222

நல்லாறு எனினும் கொளல்தீது மேலுலகம்

இல்லெனினும் ஈதலே நன்று.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்

ஆறு - āṟu   s. a river நதி; 2. a way, road வழி; 3. morality, virtue அறம்; 4. the manner of doing a thing, விதம். 5. result, பயன்.

'நல்லாறு'  - நல்வழி, நற்பயன்

எனினும் -என்றாலும்

கொளல் -  பெற்றுக்கொள்ளுதல்

தீது - தீமை; குற்றம்; பாவச்செயல்; துன்பம்; இறப்பு; கேடு; உடம்பு; இடையூறு.

மேல் உலகம் - தேவருலகம்; பூலோகம் முதல் ஏழு உலகங்கள்.

இல்’ - இல்லை

எனினும் - என்றாலும்

ஈதலே - கொடுத்தல்; வறிய வருக்குத் தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

நன்று - சிறப்பானது, நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின் நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

முழுப்பொருள்

நமக்கு தேவையான செல்வம் நம்மிடம் இருக்கும் பொழுது நமக்கு நற்பயன் விளைவிக்கும் என்றாலும் ஏற்பது இகழ்ச்சியே. அதேப்போல நாம் பிறருக்கு உதவி செய்வதனால் நற்பயனாக மேலுலகம் கிடைக்காது அல்லது நாம் பிறருக்கு உதவி செய்தாலே மேலுலகம் கிடைக்காது என்றாலும் பிறருக்கு உதவி செய்வது (ஈதலே) வாழ்வின் நோக்கமாக, அறமாக, இன்பமாக இருக்க வேண்டும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

ஏன் ஏற்பது இகழ்ச்சி?

உதாரணமாக 1 :  சில பள்ளிகளில் படிப்பதற்கு ஸ்காலர்ஷிப் எனப்படும் ஊக்கதோகை தனை பல நபர்கள் சொந்தமாகவும் சில தொண்டுநிறுவனங்கள் மூலமாகவும் கொடுப்பார்கள். அதனை சிலர் தனக்கு தேவையான வசதி இருந்தாலும் சிபாரிசு மூலம் பெறுவர் - அது ஒரு விதத்தில் அவர்களின் வீட்டின் சுமையை குறைக்கும் - இருப்பினும் இந்த ஊக்கத்தொகை இல்லாமல் அவர்களால் படிக்க வைக்க முடியும். ஆனால் அந்த பணம் தேவையான பல மாணவர்கள் இருப்பார்கள். அந்தப் பணம் அவர்கள் மேலும் படிக்க உதவும். அதனால் இப்படி சிபாரிசு மூலம் ஒருவர் அப்பணத்தை வாங்கியதால் மற்றொரு ஏழை மாணவனின் வருங்காலமே பாதிக்கக்கூடும்.

உதாரணமாக 2 : எனது நண்பர் ஒருவர் ”மாற்றம் ஃபொண்டேஷன்” என்கிற தொண்டு நிறுவனத்தில் தொண்டாற்றுகிறார். அக்குழுமத்தில் +2 முடித்தபின்பு இளநிலை மேற்படிப்பு படிக்க குடும்ப சுமையால் தவிக்கும் ஏழை மாணவர்களுக்கு நிதி உதவி அளிப்பதே அவர்களின் பங்களிப்பாகும். இதற்காக பலர் ஒன்று சேர்ந்து கலந்தாய்வு (counselling) செய்வார்கள். பல சந்தர்ப்பங்களில் நேரடி கள ஆய்வு செய்வார்கள். அவர் குழுமம் சொல்லும் சில வருந்ததக்க நிகழ்வுகள் என்னவென்றால் பல நல்ல நிலையில் இருக்கும் மக்கள் கூட கலந்தாய்வு நடக்கும் இடத்தில் இருந்து இரு தேரு (road) பின்பு தனது காரை  (car) நிப்பாட்டிவிட்டு, தங்க சங்கிலிகளை (chain) மறைத்து விட்டு வந்து தன்னிடம் ஏதும் இல்லாதது போன்று காண்பித்துக்கொள்வார்கள் என்று. இத்தகைய மனிதர்கள் பிறருக்கு (ஏழை மாணவர்களுக்கு) சென்று சேரவேண்டிய பணத்தை (சொல்லப்போனால் வாழ்வை) தனக்கு தரும்படி கேட்பது இகழ்ச்சியே.

===
இக்குறளில் வள்ளுவருடைய ஒரு கருத்தை உறுதியாக அறிந்துகொள்கிறோம். மேலுலக வாழ்வு, வள்ளுவருக்கு இன்றியமையாதது  அன்று. மேலுலகத்தையும், தேவைப்பட்டால் தூக்கி எறிந்துவிடும்  வீரம் உடையவர் வள்ளுவர். மனிதப் பண்புக்கே வள்ளுவர் முதன்மை தருகிறார். அப்பண்பு சீர்கெடாமல் காப்பதையே கடமையாகக் கருதுகிறார். மேலுலகப் பற்றைக் கூறித்தான் அறத்தை வளர்க்க வேண்டும் என்பது அவருக்குத் தேவையில்லை. உலகில் இருக்கும் வறுமை நிலைமைதான் வள்ளுவரை இவ்வாறு சிந்திக்கத் தூண்டுகிறது. இதனால்தான் ஈதல் நல்லவர்களை, அதனால் புகழ்பெற்றவர்களைத் தெய்வங்களாகவும் மதிக்கத் தொடங்கிவிடுகிறார். வள்ளுவர் மேலிருந்து காப்பதாகக் கூறப்படும் கற்பனைத் தெய்வங்களைப் போல் இவர்கள் உலகிலிருந்து மக்களைக் காப்பாற்றும் உண்மை தெய்வங்கள். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”ஈஎன இரத்தலோ அரிதே” (புறநா 154:8)

“ஈஎன இரத்தல் இழிந்தன்று

கொள்எனக் கொடுத்தல் உயர்ந்தன்று” (புறநா 204:1-3)

“இன்னுயி ரேனும் கொள்ளுதல் தீது கொடுப்பது நன்றால்” (கம்ப.வேள்வி 29)

மேலும்: கன்னட எழுத்தாளர் சிவராம காரந்த் “அழிந்த பிறகு ..” என்னும் நாவலில் (தமிழில் சித்தலிங்கையா) சில வரிகள் இப்படி வருகிறது

வாழ்க்கைக் கணக்கேட்டில் நான் பெற்றதைவிடக் கொடுத்தது குறைவாக இருக்கக்கூடாது. இது வெறும் பணத்தைப் பற்றிய கணக்கு அல்ல. மனித வாழ்க்கையின் வரவு செலவு. மனிதன் சமுதாயத்துக்குக் கடன்பட்டவனாகப் பிறக்கிறான். அந்த கடனிலேயே வளர்கிறான். இறக்கும்போது தான் பெற்றதைவிட அதிகமாக் திருப்பித் தராவிட்டால் அவனுடைய பிறவி பயனற்றதாகிறது. அவன் பிறந்ததால் சமுதாயத்திற்கு இழப்பே என்பது என் கருத்து. பணம், காசு முதலியவை யெல்லாம் இந்த நோக்கில் பார்த்தால் மிகவும் அற்பமானவை யாகும். ஆனால் அவையும் வாழ்க்கையை நடத்துவதற்கு இன்றையமையாது வேண்டிய பொருள்கள் ஆகும்.

பரிமேலழகர் உரை

கொளல் நல் ஆறு எனினும் தீது - ஏற்றல் வீட்டுலகிற்கு நல்ல நெறி என்பார் உளராயினும் அது தீது, மேல் உலகம் இல் எனினும் ஈதலே நன்று - ஈந்தார்க்கு அவ்வுலகு எய்துதல் இல்லை என்பார் உளராயினும் , ஈதலே நன்று. ('எனினும்' என்பது இரு வழியும் அங்ஙனம் கூறுவார் இன்மை விளக்கி நின்றது. பிரிநிலை ஏகாரத்தால் பிற அறங்களின் ஈதல் சிறந்தது என்பது பெற்றாம். நல்லது கூறுவார் தீயதும் உடன் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை

ஒருவன்மாட்டுக் கொள்ளல் நன்மை பயக்கும் நெறியெனினும் கோடல் தீது: ஒருவர்க்குக் கொடுத்தாற் பாவ முண்டெனினும் கொடுத்தல் நன்று. கொள்வோ ரமைதி யறிந்து கொடுக்கவேண்டுமெனினும் இது வரையாது கொடுத்தலாதலால் யாதொருவாற்றானுங் கொடை நன்றென்பது கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

பிறரிடம் பொருள் பெற்றுக் கொள்ளுதல் நல்ல நெறி என்றாலும் கொள்ளல் தீமையானது, மேலுலகம் இல்லை என்றாலும் பிறக்குக் கொடுப்பதே சிறந்தது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நல்லதுதான் என்று எவரேனும் சொன்னாலும் பிறரிடம் ஒன்றைப் பெறுவது தீமை; ஏதும் இல்லாதவர்க்குக் கொடுப்பதால் விண்ணுலகம் கிடைக்காது என்றாலும் கொடுப்பதே நல்லது.

வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகை

குறள் 221

வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகைமற் றெல்லாம்

குறியெதிர்ப்பை நீர துடைத்து

[ அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

வறிஞர் - வறியோர், வறுமை, வறிஞோர்

வறியார்க்கு ஒன்று -  வறுமையில் வாடுகின்ற ஒருவருக்கு

ஈவதே -  கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; 

ஈகை - கொடை; பொன் கற்பகம் இண்டு புலிதொடக்கி காடை காற்று மேகம் கற்பகமரம்; இல்லாமை ஈதல் கொடுத்தல்

மற்று எல்லாம் - மற்ற கொடுத்தல் எல்லாம்

குறியெதிர்ப்பை - அளவு குறித்து வாங்கி அவ்வாறே திருப்பிக் கொடுக்கும் பொருள்

நீரது - சலம்,இரசம்,மூத்திரம்,குணம்,நிலை    

உடைத்து -  உடையது

முழுப்பொருள்

இவ்வுலகில் இன்று எல்லாமே ஒரு கணக்கிலேயே செய்யப்படுகிறது. அது வேதனைக்கூறியது. எல்லாமே ஒரு பிரதிபலனை எதிர்ப்பார்த்தே செய்யப்படுகிறது.  அது போலவே இன்று பிறருக்கு உதவுவது, கொடை அளிப்பது ஒர் தர்மசெயலாக நினைத்து அதனால் வரும் புண்ணியம் என்ற பலனை எதிர் நோக்கி செய்கிறார்கள். உதாரணமாக, ஒரு வாரம் முன்பு எனது தோழியிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். அவள் சொன்னாள் எனது கணவர் அவ்வப்போது மாற்றம், அகரம் போன்ற தொண்டு நிறுவனங்களுக்கு ஏதாவது பணம் செலுத்துவார். ஏன் என்றால்? நம்ம எவ்வளவோ பாவம் செய்கிறோம். அதனை கழிப்பதாக எண்ணி இந்த மாதிரி நிறைய செய்வார்.

ஆனால் திருவள்ளுவர் என்ன சொல்கிறார் என்றால் வறுமையில் வாழும் ஒருவருக்கு கொடை அளிப்பதே கொடை. கைமாறு எதிர்பாராமல், புண்ணியம் எதிர்பாராமல் கொடை அளிப்பதே கொடை. மற்றது எல்லாம், மற்றவருக்கு உதவுவது எல்லாம் கொடையே அல்ல. மற்றவை எல்லாம் அலுவகங்கலில் வரவு செலவு கணக்கு பார்த்து செய்யபடும் செயல்களை போன்ற குணம் உடையது.

நாம் இங்கே பார்க்க வேண்டியவார்த்தை குறியெதிர்ப்பை. மற்றெல்லாம் ஈகையே அல்ல என்று திருவள்ளுவர் கூறி இருக்கலாம். ஆனால் அவர் அதனை ஒரு வரவு-செலவு போன்ற ஒன்றோ ஒப்பிட்டு அதனுடைய குணத்தை போட்டு உடைக்கிறார்.  

மேலும்: அஷோக் உரை

 

குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”

 

ஒப்புமை

”ஆற்றுத லென்பதொன் றலந்தவர்க் குதவுதல்” (கலி 133:6)

“வறுமையுற்ற எங்களுக்கு ஒன்றை இடுவோரன்றோ பயன் கருதாது

பிறர்க்கு இடுமவர்களாவார்” (புறநா 136)

“வறுமை நோக் கின்றவன் கைவண் மையே” (உரை 141:15)

”ஏற்றகை மாற்றாமை யென்னானும் தாம்வரையா

தாற்றாதார்க் கீவதா மாண்கடன்” (நாலடி 98)

“நெடுங்குறி யெதிர்ப்பை நல்கி யோர்க்கும்” (புறநா 163:4)

“குறித்துமா றெதிர்ப்பை பெறாமையின்” (புறநா 333.11)

“கூற்றுங் குறியெதிர்ப்பை கொள்ளுந் தகைமைத்தே” (முத்தொள்ளாயிரம்)

பரிமேலழகர் உரை

[அஃதாவது, வறியராய் ஏற்றார்க்கு மாற்றாது கொடுத்தல். இது மறுமை நோக்கியது ஆகலின், இம்மை நோக்கிய ஒப்புரவு அறிதலின் பின் வைக்கப்பட்டது.)

வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - ஒரு பொருளும் இல்லாதார்க்கு அவர் வேண்டியது ஒன்றைக் கொடுப்பதே பிறர்க்குக் கொடுத்தலாவது, மற்று எல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - அஃதொழிந்த எல்லாக் கொடையும் குறியெதிர்ப்பைக் கொடுக்கும் நீர்மையை உடைத்து. (ஒழிந்த கொடைகளாவன: வறியவர் அல்லாதார்க்கு ஒரு பயன் நோக்கிக் கொடுப்பன. குறியெதிர்ப்பாவது அளவு குறித்து வாங்கி அவ்வாங்கியவாறே எதிர் கொடுப்பது. 'நீரது' என்புழி, 'அது' என்பது பகுதிப்பொருள் விகுதி. பின்னும் தன்பால் வருதலின், 'குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து' என்றார். இதனால் ஈகையது இலக்கணம் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - பொருளில்லாதவரும் திரும்பிச் செய்ய இயலாதவருமான ஏழையர்க்கு அவர் வேண்டிய தொன்றைக் கொடுப்பதே ஈகை என்னும் அறச் செயலாம்; மற்று எல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - மற்றக் கைம்மாறு கருதிய கொடுப்பெல்லாம் அளவு குறித்துக் கடன் கொடுக்கும் தன்மையதாம்.

குறியெதிர்ப்பாவது அளவு குறித்துக் கொடுத்து அவ்வளவில் திரும்பப் பெறுங் கடன். நீரது என்பதில் அது என்பது முதனிலைப் பொருளீறு. "ஈயென் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே".(928) என்னும் தொல்காப்பிய நெறிப்படி, ஈகை என்னும் சொல் சிறப்பாகத் தாழ்ந்தோர்க்கு ஈதலைக் குறிக்கும்.

மணக்குடவர் உரை

ஈகையாவது இல்லாதார்க்கு யாதானும் ஒன்றைக் கொடுத்தல்; இஃதொழிந்த கொடையெல்லாம் குறியெதிர்ப்பைக் கொடுத்த நீர்மையாதலையுடைத்து. இது கொடுக்குங்கால் இல்லார்க்குக் கொடுக்கவேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

வறியவர்க்கு ஒரு பொருளைக் கொடுப்பதே ஈகை எனப்படுவது, மற்றவர்க்குக் கொடுப்பதெல்லாம் பயன் எதிர்பார்த்து கொடுக்கும் தன்மை உடையது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஏதும் இல்லாதவர்க்குக் கொடுப்பதே ஈகை; பிற எல்லாம் கொடுத்ததைத் திரும்பப் பெறும் நோக்கம் உடையதே.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை

பொருள்: வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - (பொருள்) இல்லாதார்க்கு (அவர் வேண்டுவது) ஒன்றை ஈதலே ஈகை; மற்று எல்லாம் குறியயதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - ஏனையோர்க்கு ஈதலெல்லாம் குறியயதிர்ப்பையின் தன்மையை யுடைத்து.

அகலம்: குறியயதிர்ப்பை - ஒரு பொருளைக் கொள்ளக் குறித்து அதற்கு எதிராகக் கொடுப்பது. அஃதாவது, பண்டமாற்று. ‘நிரப்பிடும்பை மிக்கார்க் குதவவொன் றீதல், சுரத்திடைப் பெய்த பெயல்’ - பழமொழி நானூறு. ‘ஏற்றகை மாற்றாமை யயன்னானுந் தாம் வரையார், ஆற்றாதார்க் கீவதா மாண்கடன் - ஆற்றின், மலிகடற் றண்சேர்ப்ப மாறீவார்க் கீதல், பொலிகட னென்னும் பெயர்த்து’- நாலடியார். ஏகாரம் பிரிநிலைக்கண் வந்தது.

கருத்து: வறியார்க்கு ஈவதே ஈகை

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Charity is giving to the poor (helping the poor). All else have the quality of anticipating return. Return here is not just the return we expect from the poor. Things such as punya (புண்ணியம்), favors, returns done for favors done to us should not come to mind while giving to the poor. Guru Nityachaitanya Yati says that one some is begging for alms it means that one has trust on humanity that it would eradicate his hunger. So, it is the duty of humanity to feed him. One has to two choices 1) Eradicate poverty in the world (which is very difficult for one person to accomplish) or 2) eradicate the hunger of the need person around him (is more pragmatic).

Questions that I ask to the kid

What is charity?

Is helping a non-poor charity?

When you anticipate a return is it charity?

Can you eradicate poverty in this world? What you can do about it?

ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசிஆற்றல்

குறள் 225

ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசிஆற்றல் அப்பசியை

மாற்றுவார் ஆற்றலின் பின்.

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

ஆற்றுவார் - தவம் ஆற்றுபவர்கள் / நோன்பு இருப்பவர்கள்

ஆற்றல் - சக்தி; முயற்சி மிகுதி கடைப்பிடி பொறை ஆண்மை வெற்றி வாய்மை அறிவு இன்னசொல்இன்னபொருள்உணர்த்தும்என்னும்நியதி; சாகசம்

ஆற்றல் - நெடும் நேரம் தவம் (நோன்பு) இருக்கும் வல்லமை, மன உறுதி.

பசி - உணவுவேட்கை; வறுமை; தீ.

பசிஆற்றல் - தன் பசியை பொருட்படுத்தாது பொறுத்தல் எனும் வல்லமை / ஆற்றல்

அப்பசியை - அத்தகைய கொடும் பசியை

மாற்றுதல் - வேறுபடுத்துதல்; செம்மைப்படுத்துதல்; நீக்குதல்; கெடுத்தல்; ஓடச்செய்தல்; தடுத்தல்; மறுத்துரைத்தல்; அழித்தல்; ஒடுக்குதல்; மறைத்தல்; நாணயம்மாற்றுதல்; பண்டமாற்றுதல்; இருப்பிடம்வேறுபடுத்துதல்; பெருக்கித்துப்புரவுசெய்தல்; இடைவிடுதல்; ஒழிதல்; தாமதித்தல்; ஓரிடத்துச்சமைத்தஉணவைவேறிடத்துக்குஅனுப்புதல்

மாற்றுவார் - மற்றவர்களிடம் பசியை போக்குவார்; அதாவது அன்னம் (உணவு) (அல்லது தானம்) இட்டு பசியை போக்குவது.

ஆற்றலின் - வல்லமைக்கு / வலிமை

பின் - பிறகு தான்

முழுப்பொருள்

தவம் இருப்பவர்கள் நெடு நேரம் தன் பசியைப் பொருட்படுத்தாது பசியைப் பொறுத்தல் வேண்டும். அதற்கு மிகுந்த மன உறுதியும் ஆற்றலும் வேண்டும். அத்தகைய ஆற்றல் போற்றத்தக்கது. ஆனால் அத்தகைய ஆற்றல் ஒருவர் மற்றவரின் பசியை தானத்தினால் (கொடையால், ஈகையால்) போக்கும் (தானம் கொடுப்பது, தானத்திற்கு ஊதியமில்லாமல் செய்யும் உடலுழைப்பு) ஆற்றலுக்கு அடுத்தபடியே. ஆக ஈகை நன்று என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

"ஐயமிட்டு உண்", "தானமது விரும்பு", என்று ஒரே வரியில் இரண்டு வார்த்தைகளில் ஒளவையார் ஆத்திச்சூடியில் கூறியிருப்பார்

நன்றி: அஷோக்

பெரியாரைப் பிழையாமை அதிகாரத்தின் முதற்குறளிலும் (891, சான்றாண்மை அதிகாரத்தின் ஐந்தாவது குறளிலும் (985) “ஆற்றுவார் ஆற்றல்” என்ற தொடரே துவக்கமாக உள்ளது. இவ்விரண்டிலும், தாங்கள் எடுத்துக்கொண்ட கருமத்திலே ஆற்றலில் சிறந்தவர்களில் என்றே பொருள்கொள்ளப்படுகிறது. உண்ணா நோன்பிருக்கும் வலிமையும் ஆற்றலும் தவத்தில் சிறந்தவர்களுக்கே இயலுமாகையால், ஆற்றுவார் ஆற்றல் என்பது, இவண் அவர்கள் மேலே ஏற்றிச் சொல்லப்பட்டது.

மேலும்: எழுத்தாளர் பிரபஞ்சன் அவர்கள் (எமதுள்ளம் சுடர்விடுக! - 05: வாடியப் பயிரை கண்டு வாடியவர்!) என்ற தொடர் கட்டுரையில் எழுதியது

பசி குறித்து வள்ளலார் சிந்தித்தது போல, வேறு ஞானியர் சிந்தித்தாரா என்பது சந்தேகம். பசி வந்தால், மானம் போகிறது. மானத்தைவிடவும் பெரிது எது? பசி தீர்ப்பது என்பது மனிதரை வாழச் செய்வது மாத்திரம் அல்ல; அறிவோடும் மானத்தோடும் வாழச் செய்வது. ‘பசி’ குறித்து ஒரு காவியமே (மணிமேகலை) எழுதப்பட்ட மொழி தமிழ்.

இதை உணர்ந்த வள்ளலார் ‘சத்திய தருமச் சாலை’ அமைத்தார். மூன்றுவேளையும் உணவு அறம் நடக்கும் இடம் அது. இப்படி பசித்தோர் இருக்கலாமா என்பது சரி. கேட்க வேண்டிய இடம் அரசு. ஜீவகாருண்யம் - வள்ளலாரின் முதல் கொள்கை. அதில் வருவது பசிப் பிணி போக்குதல்.

எழுத்தாளர் பிரபஞ்சன் அவர்கள் (எமதுள்ளம் சுடர் விடுக 39: ஆராய்ச்சி உலகில் ஓர் அரிய மனிதர்!) என்ற தொடர் கட்டுரையில் எழுதியது

மிக முக்கியமாக அன்னதானத்தை முன் நிறுத்தினார்கள் சமணர்கள். பசித்தவர்கள் கடவுள் உணவு என்பதை அவர்கள் மிக முதலில் உணர்ந்தார்கள்.

 

குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”

குறட் கருத்து (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன் )

பசி தாங்கி பல விதத்தில் தவங்கள் செய்யும்
பரம் தேடி நின்றிருக்கும் தவ நெறியார்
கசிகின்ற காதலிலே கடவுளையே
காலமெல்லாம் நினைக்கின்ற மிகப் பெரியார்
பசி தீர்த்து மற்றவரின் துன்பம் தீர்த்து
பண்பதுவே பசி தீர்த்தல் என்று வாழும்
இசை வாழ்வாய் தன் வாழ்வை மாற்றிக் கொண்ட
எளியார் பின் துறவியரை வைப்பேன் என்றார்

குறட் கருத்து 2 (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன் )
புலன்களையே வென்று நிற்கும் துறவியரை
பொறுப்பான நல் மனிதர் தமக்குப் பின்னே
உளர் என்று வள்ளுவரும் சொல்லுகின்றார்
உலகுக்கு வழிகாட்டும் பொதுமறையில்
வளர்கின்ற பசிதன்னைப் பொறுத்து வெல்லும்
வடிவான துறவியரை விடவும் மற்றோர்
தளர்வானின் பசி தன்னைத் தீர்த்து வைக்கும்
தனி மனிதர் மிக உயர்ந்தார் என்றே சொன்னார்

மற்றுமொரு கண்ணோட்டம் (நன்றி: தியாகராஜா ராஜராஜன்)

வரியம் முன்னூத்து அறுபத்தைஞ்ஞு நாளும் விரதம் கிடக்கிறம் பேர்வழி எண்டு கடவுளை கும்பிடாமல் பசிக்கிது எண்டு வாறவனுக்கு வயிறு குளிரப்பண்ணி அனுப்பிறதுதான் உலகத்திலேயே பெரிய கொடை.

பசியை பொறுத்துக்கொள்ளும் நோன்பை கடைப்பிடிப்பதைவிட பிறரின் பசியை போக்குவது தலை சிறந்தது

பரிமேலழகர் உரை

ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசிஆற்றல்-தவத்தான் வலியார்க்கு வலியாவது தம்மையுற்ற பசியைப் பொறுத்தல்; அப்பசியை மாற்றுவார் ஆற்றலின் பின்- அவ் வலிதான் அங்ஙனம் பொறுத்தற்கு அரிய பசியை ஈகையான் ஒழிப்பாரது வலிக்குப்பின். 

விளக்கம்

(தாமும் பசித்துப் பிறரையும் அது 'தீர்க்க மாட்டாதார் ஆற்றலின், தாமும் பசியாது பிறரையும் அது தீர்ப்பார் அற்றல் நன்று என்பதாம்.) ---

மணக்குடவர் உரை

பெரியாரது பெருமையாவது பசியைப் பொறுத்தல்: அதுவும் பெரிதாவது பிறர் பசியைத் தீர்ப்பாரது பெருமைக்குப் பின்பு. இது தவம்பண்ணுவாரினும் தானம் பண்ணுவார் வலியுடைய ரென்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வல்லவர்க்கு மேலும் வலிமை, தமது பசியைப் பொறுத்துக் கொள்வதே அந்த வலிமையும், பிறர் பசியைப் போக்குபவரின் வலிமைக்கு அடுத்துத்தான் வலிமையாய் அமையும்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசி ஆற்றல் - (தவம்) இயற்றுவாரது வலிமை (தம்) பசியைப் பொறுத்தல்; (அஃது) அப் பசியை மாற்றுவார் ஆற்றலின் பின் - அஃது (பசித்தோர்க்கு உணவு கொடுத்து) அப்பசியை நீக்குவாருடைய வலிமைக்குப் பின் நிற்பது.

அகலம்: அஃது என்பது தோன்றா எழுவாயாக வருவிக்கப்பட்டது. பின் என்பது ஆகுபெயர், பின் நிற்பதற்கு ஆயினமையால்.

கருத்து: ஈகை தவத்திலும் மேற்பட்டது.

மேலும்: குகன் அருள்

பின்வரும் பாடல் இத் திருக்குறளுக்கு ஒப்பாக உள்ளதைக் காணலாம்.

சோரப் பசிக்குமேல் சோற்றூர்திப் பாகன்மற்(று)

ஈரப் படினும் அது ஊரான்--ஆரக்

கொடுத்துக் குறைகொள்ளல் வேண்டும் அதனால்

முடிக்கும் கருமம் பல.           
 ---  அறநெறிச்சாரம்.

இதன் பதவுரை ---

சோற்று ஊர்திப் பாகன் சோராப் பசிக்குமேல் ஈரப்படினும் அது ஊரான் --- உணவால் நிலைபெறும் உடலாகிய ஊர்தியைச் செலுத்தும் உயிராகிய பாகன் மிக்க பசியை அடையுமாயின் வாளால் அறுப்பினும் அதனைச் செலுத்தான், அதனால் முடிக்கும் கருமம் பல --- அவ்வுடலால் செய்து முடிக்கவேண்டிய காரியங்கள் பல இருப்பதால், ஆரக் கொடுத்துக் குறை கொள்ளல் வேண்டும் --- அவ்வுடலைத் தொழிற்படுத்தற்கு ஏற்ற நிலைமையில் உண்பித்துக் காரியங்களை முடித்துக்கொள்ளுதல் வேண்டும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

The power of people doing tapas/penance who are enduring hunger is after the power of people who  remove the hunger the of other people in this world. Why removing hunger is so significant is because, due to hunger one has to beg for alms which is a humiliating thing. When one is starving, one cannot perform to his/her capacity be it writing, performing a sport, reading etc. By removing hunger we remove the basic misery of life

Questions that I ask to the kid

Is there anything bigger than power of penance? Why removing hunger is considered bigger?