கரப்பவர்க்கு யாங்கொளிக்கும் கொல்லோ இரப்பவர்

 

குறள் 1070

கரப்பவர்க்கு யாங்கொளிக்கும் கொல்லோ இரப்பவர்

சொல்லாடப் போஒம் உயிர்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

கரவு - மறைவு; வஞ்சனை; களவு; பொய்; முதலை.

கரப்பவர்க்கு - வஞ்சனை செய்பவர்க்கு, களவு செய்பவர்க்கு, பொய் செய்பவர்க்கு

யாங்கு - எங்கு; எப்படி; எவ்வாறு; எவ்விடம்.

ஒளிக்கும் - ஒளித்தல் - மறைத்தல்; மனத்திலடக்குதல்; பதுங்குதல்.

கொல் - இரும்பு; உலோகம்; கொலைத்தொழில்; வருத்தம்; கொல்லன்; கொல்லன்தொழில்; கதவில்தைக்கும்இரும்பு; குறுக்குத்தாழ்; ஐயப்பொருள்தரும்ஓர்இடைச்சொல்; ஓர்அசைநிலை

கொல்(லு)-தல் - kol-   3 v. tr. [K. M. kol.]1. To kill, slay, murder; வதைத்தல் கொன்றன்னவின்னா செயினும் (குறள், 109). 2. To destroy,ruin; அழித்தல் கொன்றான்காண் புரமூன்றும் (திருவாச. 12, 16). 3. To fell, cut down; வெட்டுதல் மரங்கொஃ றச்சர் (சிலப். 5, 29). 4. To reap, asthe heads of grain; கதிரறுத்தல். நெற்கதிரைக்கொன்று களத்திற் குவித்து (தொல். பொ 76, உரை).5. To afflict, tease; துன்பப் படுத்துதல் நின்னலங் காட்டி யெம்மைக் கொன்றாயென (சீவக. 642).6. To neutralize metallic properties by oxidation; இரசமுதலியவற்றின் விஷத்தன்மையைக் கெடுத்தல்  

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இரப்பு - வறுமை; பிச்சை; யாசிக்கை

இரப்பவர் - இரப்பாளன், s. A beggar, one who lives by begging, பிச் சைக்காரன். (p.), யாசகம் செய்பவன்

சொல்லாட  - சொல்லாடு-தல் - col-l-āṭu-   v. intr. id.+. To speak, talk; பேசுதல் சொல்லாடச்சோர்வு படும் (குறள், 405). , col-l-āṭu-   v. intr. id.+. To be current in colloquial usage; பேச்சில்வழங்குதல். இப்படி ஒன்று சொல்லாடுகின்றது. Tj.

போம் - ஓர்அசைச்சொல்

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

முழுப்பொருள்

வறுமையில் வந்து யாசிப்பவருக்கு இல்லை என்று சொன்னால் அவர் பசியின் கொடுமையாலும் இத்தகைய வறுமையிலும் இல்லை என்று கேட்க நேரிட்டதாலும் மானத்திற்கு அஞ்சி உயிர் துறக்க நேரிடும். அவ்வுயிர் எல்லோருக்கும் ஒன்று தானே? யாசிப்பவருக்கு வாய்க்கூசாமல் இல்லை என்று சொன்ன கஞ்சர்கள் எங்கே அவர்களது உயிரை ஒளித்துக்கொள்ள போகிறார்கள்? ஒருநாள் அவ்வுயிரும் போகத்தான் போகிறது. எல்லாம் கொஞ்சக்காலம். 

கீழ்காணும் நாலடியார் பாடல் இவ்வாறு கூறுகிறது.

புறத்துத்தன் இன்மை நலிய அகத்துத்தன்

நன்ஞானம் நீக்கி நிறீஇ ஒருவனை

ஈயாய் எனக்கென் றிரப்பானேல் அந்நிலையே

மாயானோ மாற்றி விடின் (நாலடி 307)

தனது வறுமையானது புறமாகிய தன் உடலை வருத்த, அதற்காகத் தன் அகத்தே ஒளி விடும் மெய் அறிவை விலக்கி, அறியாமையை நிறுத்தி, செல்வன் ஒருவனிடம் சென்று, ‘ஒன்றைத் தரவேண்டும்’ என இரப்பானாகில், அச்செல்வன் ‘இல்லை’ என்று மறுக்க, அதைக் கேட்டபோதே அவ்வறுமையாளன் உயிர் விடமாட்டானோ? மானத்தால் உயிர் துறப்பான்! 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

சொல்லாட இரப்பவர் உயிர் போம் - கரப்பார் இல்லை என்று சொல்லாடிய துணையானே இரப்பார்க்கு உயிர் போகாநின்றது; கரப்பவர்க்கு யாங்கு ஒளிக்கும் கொல் - இனிச் சொல்லாடுகின்ற அவர்தமக்கு உயிர் பின்னும் நிற்றலான், அப்பொழுது எப்புரையுள் புக்கொளிந்து நிற்கும்? (உயிர் போகலாவது, 'இனி யாம் என் செய்தும்'? என்று ஏங்கிச் செயலற்று நிற்றல். 'அந்நிலையே, மாயானோ மாற்றி விடின்' (நாலடி-308) என்றார் பிறரும். 'கேட்டாரைக் கொல்லவற்றாய சொல், சொல்வாரைக் கோறல் சொல்லவேண்டாவாயினும் அது காண்கின்றிலம், இஃது என்னோ' என்பதாம். 'வறுமையுற்றுழி மறையாது இரக்கப்படுவாராய கேளிர்கட்கும் அதனைச் சொல்லாட உயிர் போம், ஆனபின், மறைக்கப்படுவாராய பிறர்க்குச் சொல்லாடியக்கால் போகாது எங்கே ஒளிந்துநிற்கும்? இரண்டானும் போமேயன்றோ'? என இரவஞ்சினான் ஒருவன் கூற்றாக்கி உரைப்பாரும் உளர். இவை மூன்று பாட்டானும் அவ்விரவின் குற்றமும் கரவின் குற்றமும் ஒருங்கு கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

எமக்கு யாதும் இல்லை, சிறிது ஈயவேண்டு மென்று சொல்லுவார்க்குக் குறித்தவர்கள் இல்லையென்று சொன்ன அளவிலே அவர் உயிர்போய்ப் பிணம்போல நிற்பார்: பொருள் உடையராய் வைத்து அவர் சொன்ன இல்லையென்னுஞ் சொல்லையே சொல்லி ஈயாதார்க்கு உயிர் எவ்விடத்து ஒளித்து நிற்கின்றதோ. இது பிணத்தை யொப்பரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

இரப்பவர் இல்லை என்று சொல்கின்ற அளவிலேயே உயிர் போகின்றதே, உள்ளதை இல்லை என்று ஒளிப்பவர்க்கு உயிர் எங்கு ஒளிந்திருக்குமோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை

இல்லை என்று சொல்வதைக் கேட்ட உடனே பிச்சை எடுப்பவரிடமிருந்து போய் விடும் உயிர், இல்லை என்று சொல்பவர்க்கு மட்டும் போகாமல் எங்கே போய் ஒளிந்து கொள்கிறது?.

இரவுள்ள உள்ளம் உருகும் கரவுள்ள

 

குறள் 1069

இரவுள்ள உள்ளம் உருகும் கரவுள்ள

உள்ளதூஉம் இன்றிக் கெடும்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இரப்பு - வறுமை; பிச்சை; யாசிக்கை

உள்ள - uḷḷa   adj. உள்¹. 1. Who is, whichis; இருக்கிற. அங்கே உள்ள மனிதன் 2. True,actual; உண்மையான. உள்ள சமாசாரம் இது  , உண்டாயிருக்கிற; உண்மையான.

உள்ள - uḷḷu   உள்கு, III. v. t. think, remember, நினை; 2. intend, எண்ணு; 3. honour, esteem, மதி.

உள்ளம்  - மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

உருகும் - உருகுதல் - இளகுதல், மனநெகிழ்தல், மெலிதல்

கரவு - மறைவு; வஞ்சனை; களவு; பொய்; முதலை.

உள்ளது -  உள்பொருள்; உண்மை; மெய்; உண்மைப்பொருள்; ஆன்மா; ஏற்பட்டது, விதிக்கப்பட்டது.

உம் - ஓரிடைச்சொல், அசைநிலை விகுதி

இன்றிக் - இல்லாமல்

கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

கெடும் - கெடும்; கேடும் விளைவிக்கும்

கேடு - தீயவை, அழிவு; இழப்பு; வறுமை; தீமை; கெடுதல்; வேறுபாடு; அழகின்மை

முழுப்பொருள்
பிறரிடம் யாசிக்கும் ஒருவரைக் கண்டால் அவர் அவ்வறுமையில் எவ்வளவு துன்பப்படுகிறார் யாசிக்கவும் எவ்வளவு துன்பப்படுகிறார் என்று நினைத்துப்பார்ப்போருக்கு உள்ளம் உருகும் இலகுவாகும். அதுவே வறுமையில் துன்பப்பட்டு யாசிப்பவரை கண்டும் மனம் இரங்காமல் தன்னிடம் இருக்கும் செல்வத்தை மறைத்துவைத்துக்கொள்வோரிடம் உள்ள செல்வமும் அழிந்துவிடும். மேலும் அத்தைகைய கஞ்சர்களிடம் இருக்கக்கூடிய புண்ணியமும் புகழும் கூட அழிந்துவிடும். ஏனெனில் செல்வம் என்பது பிறருக்கு கொடுத்து உதவுவதற்காக மறைத்துவைத்துக்கொள்ள அல்ல. 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் - உடையார் முன் இல்லார் சென்று இரந்து நிற்றலின் கொடுமையை நினைத்தால் எம் உள்ளங் கரைந்து உருகாநிற்கும்; கரவு உள்ளதூஉம் இன்றிக் கெடும் - இனி அந்நிலையைக் கண்டுவைத்தவர் இல்லை என்றலின் கொடுமையை நினைத்தால், அவ்வுருகுமளவுதானும் இன்றிப் பொன்றிவிடும் ('இரவினை, உள்ளுங்கால் உள்ளம் உருகுமால் என்கொலோ, கொள்ளுங்கால் கொள்வார் குறிப்பு' (நாலடி.305)என்றார் பிறரும், இரவினும் கரவு கொடிது என்பதாம்.இதற்குப் பிறரெல்லாம் 'இரக்கின்றவர் உள்ளம் உருகும்'என்று உரைத்தார்.).

மணக்குடவர் உரை

இரப்பென்று நினைக்க உள்ளம் கரையும்: இரக்கப்பட்டவர் கரக்கு மதனை நினைக்கக் கரைந்து நின்ற உள்ளமும் மாய்ந்து கெடும். இஃது இரப்பார்க்கு ஆக்கமில்லை என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

இரத்தலின் கொடுமையை நினைத்தால் உள்ளம் கரைந்து உருகும், உள்ளதை ஒழிக்கும் கொடுமையை நினைத்தால் உருகுமளவும் இல்லாமல் அழியும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பிறரிடம் போய்ப் பிச்சை ஏற்று நிற்கும் கொடுமையை எண்ணினால் என் உள்ளம் உருகும். இக்கொடுமையைப் பார்த்த பிறகும் இல்லை என்று மறைப்பவர் கொடுமையை எண்ணினால் உருகும் உள்ளமும் இல்லாது அழிந்துவிடும்.

இரவென்னும் ஏமாப்பில் தோணி கரவென்னும்

 

குறள் 1068

இரவென்னும் ஏமாப்பில் தோணி கரவென்னும்

பார்தாக்கப் பக்கு விடும்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இரப்பு - வறுமை; பிச்சை; யாசிக்கை

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்.

ஏமாப்பு - பாதுகாப்பு; அரணாதல், வலியாகுதல்; செருக்கு; கருத்து.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

தோணி - ஓடம்; மிதவை; மரக்கலம்; நீர்; நீரத்தொட்டி; சேறு; மதிலுறுப்பு; அம்பு; இரேவதிநட்சத்திரம்; சிறுவழுதுணங்காய்.

கரவு - மறைவு; வஞ்சனை; களவு; பொய்; முதலை.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்.

பார் - பரப்பு; தேரின்பரப்பு; வண்டியின்நெடுஞ்சட்டம்; பூமி; நிலம்என்னும்பூதம்; நாடு; வன்னிலம்; பாறை; தடை; உரோகிணிநாள்; பருமை; வரம்பு; முத்துவிளையும்திட்டு; மறையோன்; புத்தன்; பாத்திபலகொண்டபகுதி; அடுக்கு; தடவை.

தாக்கப் - தாக்குதல் - எதிர்த்தல்; மோதுதல்; முட்டுதல்; பாய்தல்; தீண்டுதல்; அடித்தல்; வெட்டுதல்; பற்றியிருத்தல்; எண்கூட்டிப்பெருக்கல்; குடித்தல்; சரிக்கட்டுதல்; உறைத்தல்; கடுமையாதல்; பழிவாங்குதல்; தலையிட்டுக்கொள்ளுதல்; பலித்தல்; பெருகுதல்; பாரமாதல்; நெளித்துப்போதல்.

பக்கு - பிளவு; கவர்படுகை(double dealing, duplicity); பை; மரப்பட்டை; புண்ணின்அசறு; பற்பற்று; பொருக்கு

விடும் - விடுதல் - நீங்குதல்; நீக்குதல்; விலக்குதல்; பிரித்தல்; கைவிடுதல்; போகவிடுதல்; அனுப்புதல்; பந்தம்விடுதல்; நிறுத்துதல்; ஒழித்துவிடுதல்; முடித்தல்; வெளிவிடுதல்; செலுத்துதல்; எறிதல்; சொரிதல்; கொடுத்தல்; சொல்லுதல்; வெளிப்படக்கூறுதல்; விவரமாகக்கூறுதல்; இசைவளித்தல்; காட்டித்தருதல்; வெளிப்படுத்துதல்; பிரிதல்; புதிர்விள்ளுதல்; கட்டுஅவிழ்தல்; மலர்தல்; உண்டாக்குதல்; மிகுதல்; தங்குதல்; தவிர்தல்; பிளந்திருத்தல்; பலம்குறைதல்; அறுபடுதல்; விலகுதல்; துணைவினை; விடுதலை.

முழுப்பொருள்

வறுமையில் யாசித்தல் என்கிற காவல் இல்லாத தோணி மறைத்தில் என்னும் கடினமான வன்னிலத்தில் சென்று மோதி பிளந்துவிடும். 

யாசிப்பதை என்பது ஒரு வலிமையான செயல் அல்ல. ஆனால் வறுமையில் பாதுகாப்பு ஏது? ஏதுமில்லை. ஆனால் வறுமையை / யாசிப்பதை மறைத்தால் அது வலுவில்லாத தோணி கடினமான பாறையை மோதி பிளப்பதுப்போல பிளந்துவிடும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

இரவு என்னும் ஏமாப்பு இல் தோணி - இவ்வறுமை என்னும் கடலை இதனால் கடத்தும் என்று கருதி ஒருவன் ஏறிய இரவு என்னும் சேமமற்ற தோணி; கரவு என்னும் பார் தாக்கப்பக்குவிடும் - அதன்கண் ஓடுங்கால் கரத்தல் என்னும் வன்னிலத்தோடு தாக்குமாயின் பிளந்துபோம். (முயற்சியால் கடப்பதனை இரவால் கடக்கலுற்றான் அதன் கரை காணாமையின், 'ஏமாப்பு இல் தோணி' என்றார். ஏமாப்பு இன்மை தோணி மேல் ஏற்றப்பட்டது. அது கடத்தற்கு ஏற்றது அன்மையானும் நிலம் அறியாது செலுத்தியவழி உடைதலானும், அதன்கண் ஏறற்க என்பதாம். இஃது அவயவ உருவகம்.).

மணக்குடவர் உரை

ஒருவன் வறுமையாகிய கடலை நீந்திக் கடக்க அமைத்துக் கொண்ட இரத்தலாகிய அரணில்லாத தோணி, இரக்கப்பட்டார் மாட்டுக் கரத்தலாகிய கல்லோடே தாக்க இறந்துவிடும். இஃது நல்குரவு தீராமைக்குக் காரணங் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

இரத்தல் என்னும் காவல் இல்லாத மரக்கலம் உள்ளதை ஒளித்துவைக்கும் தன்மையாகிய வன்னிலம் தாக்கினால் உடைந்து விடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

வறுமைக் கடலைக் கடந்துவிட ஏறிய பிச்சை என்னும் வலு இல்லாத தோணி இருப்பதை மறைத்தல் என்னும் பாறையில் மோதப் பிளந்துபோகும்.

ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு

குறள் 1066

ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு

இரவின் இளிவந்த தில்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

ஆ - ā   s. an ox, a cow, பசு; 2. soul, ஆத்மா.;  3. [T.āvu, K. M. ā.] Female of the ox, the sombarand the buffalo; பெற்றம், மரை, எருமை

ஆவிற்கு - பசுவிற்கு 

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

இரப்பினும் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

நாவிற்கு - நா - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ந்+ஆ); சொல்; நடு; மணிமுதலியவற்றின்நாக்கு; தீயின்சுடர்; திறவுகோலின்நாக்கு; நாகசுரத்தின்ஊதுவாய்; துலைநாக்கு; அயல்; பொலிவு.

இரவின் - இரவு - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

வந்தது - வருதல் 

இல் - இல்லை, இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

முழுப்பொருள்

பசுவிற்கு என்று நீரை பிறரிடம் யாசித்தாலும் அது போன்று இகழ்ச்சி நமது நாவிற்கு வேறு இல்லை. ஆதலால் யாசித்தல் என்பது மிகுந்த இகழ்ச்சியான ஒன்று. அதை செய்யாதே என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

 

ஏன் பசுவை இங்கே குறிப்பிடுகிறார் என்றால் பசு பால் என்னும் பயனை தரக்கூடியது. அப்பாலை பெற்று விற்று கடனை அடைத்துவிடலாம். ஆதலால் கடனை அடைத்துவிடலாம் என்றால் கூட யாசிக்காதே என்று கூறுகிறார்.  

அடைத்துவிடலாம் என்றால் ஏன் யாசிக்க வேண்டாம் என்று திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்? ஏனெனில் யாசித்து முன்னேறி அடைக்கலாம் என்ற ஒரு குறுக்கு வழி இருந்தால் யாசிக்காமல் அடைக்கும் (சற்று சிரமமான) வழிகளை ஒருவர் தேட மாட்டார். யாசிப்பதை பற்றி யோசிக்கவே மாட்டார்கள். சோம்பிவிடுவார்கள். சேமிக்க மாட்டார்கள். தன் நிலை அறியாமல் அகல கால் வைப்பார்கள். ஆதலால் தான் யாசிப்பதை இகழுகிறார் திருவள்ளுவர். 

இது இல்லறத்தை நடத்துபவர்களுக்கு மிக மிக பொருந்தும். ஒருநாட்டின் ஆட்சியில் எவ்வளவு பொருந்தும் என்று தெரியவில்லை. ஏனெனில் முன்னேறும் நாடுகள் உலக வங்கியில் இருந்து கடன் பெற்றே முன்னேறுகின்றன. ஆனால் ஓர் அளவு வளர்ந்துவிட்ட நாடுகள் கடன் வாங்கக்கூடாது. அவர்கள் தன்னுடைய உற்பத்தியை பெருக்க வழி செய்யவேண்டும். செலவுகளை குறைக்க வேண்டும். செயல்திறனை அதிகரிக்க வேண்டும். போதாமைகளையும் / மெத்தனங்களையும்  Inefficiency'ஐ குறைக்க வேண்டும். 

வணிகத்தில் முழுவதுமாக பொருந்தாது. கடன் வாங்கி வணிகத்தை விஸ்தரிக்கலாம். ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு (debt to asset ratio) தான் வாங்க வேண்டும். அதற்கு மேல் வாங்கினால் லாபம் அவ்வளவு இல்லை. சில சமயங்களில் நஷ்டத்தை சந்தித்தால் அக்கடன்களை கட்டி முடிக்கவே வாழ்நாள் ஆகிவிடும். 

“இரத்தலின் ஊங்கு இளிவரல் இல்லை” என்று பொத்தம் பொதுவாக முதுமொழிக்காஞ்சி (6:9) கூறுவது, இக்குறளின் கருத்தோடு இயைந்ததாகக் கொள்ளக்கூடாது. “இயல்வது கரவேல்” என்றும், “ஈவது விலக்கேல்” என்று சொன்ன ஔவையேதான், “ஏற்பது இகழ்ச்சி” என்றும் கூறினாள். அதுவும்கூட, சுயநலத்துக்காக இரப்பதைப் பற்றி வரும் ஏற்பதுதான் இகழ்ச்சியாகும். பொது நலத்துக்காகவோ, அன்றி ஒரு உயிர் காப்பதற்கோ செய்யப்படும் இரப்பு அல்ல.

”ஒன்றும் வேண்டல் ராயினும்ம் ஒருவர்பால் ஒருவர்

சென்று வேண்டுவ ரேலவர் சிறுமையின் தீரார்” (கம்ப.வருணனை வழிவேண்டு.9)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் - தண்ணீர் பெறாது இறக்கும் நிலைமைத்தாயதோர் ஆவினைக் கண்டு, அறம் நோக்கி இதற்குத் தண்ணீர் தரல்வேண்டும் என்று இரந்து சொல்லுங்காலும்; இரவின் நாவிற்கு 'இளிவந்தது இல்' - அவ்விரவுபோல ஒருவன் நாவிற்கு இளிவந்தது பிறிது இல்லை. (ஆகாத்தோம்பல் பேரறமாகலின், 'ஆவிற்கு' என்றும், பொருள் கொடுத்துக் கொள்ள வேண்டாத எண்மைத்தாகலின் 'நீர்' என்றும், இரக்கின்றானுக்கு இளிவு அச்சொல் அளவே ஆதலின் 'நாவிற்கு' என்றும், அதுதான் எல்லா இளிவினும் மேற்படுதலின், 'இளி வந்தது இல்' என்றும் கூறினார். இதனான் அறனும் முயன்று செய்வதல்லது இரந்து செய்யற்க என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

இப் பசுவிற்குத் தண்ணீர் தருமினென்று பிறரை இரப்பினும் நாவினுக்கு இரத்தல்போல இளிவரவு தருவது பிறிது இல்லை. இஃது அறத்திற்காக இரத்தலும் ஆகா தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

பசுவிற்கு நீர் வேண்டும் என்று அறம் நோக்கி இரந்து கேட்டாலும், இர த்தலை விட நாவிற்கு இழிவானது மற்றொன்று இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பசுவிற்குத் தண்ணீர் வேண்டும் என்று பிறரிடம் பிச்சையாகக் கேட்டாலும் அதுவும் பிச்சையாதலால், நம் நாவிற்கு அதைவிடக் கேவலம் வேறு இல்லை.

தெண்ணீர் அடுபுற்கை ஆயினும் தாள்தந்தது

குறள் 1065
தெண்ணீர் அடுபுற்கை ஆயினும் தாள்தந்தது
உண்ணலின் ஊங்கினிய தில்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்
இரவச்சம் - மானந்தீரவரும்இரத்தலுக்குஅஞ்சுகை.

தெண்ணீர் - தெளிந்தநீர்

அடு - (வி)சமை, தீயிற்பாகமாக்கு; சேர்
புற்கை - ஒருவிதக்கஞ்சி; சோறு; பற்று

அடுபுற்கை - சமைத்த உணவு

ஆயினும் - ஆனாலும்; ஆவது உம்மைப்பொருளில்வரும்எண்ணிடைச்சொல்.

தாள் - கால்; மரம்முதலியவற்றின்அடிப்பகுதி; பூமுதலியவற்றின்காம்பு; வைக்கோல்; முயற்சி; தாழ்ப்பாள்; படி; திறவுகோல்; ஒற்றைக்காகிதம்; சட்டையின்கயிறு; விளக்குத்தண்டு; விற்குதை; ஆதி; கடையாணி; வால்மீன்; சிறப்பு; கொய்யாக்கட்டை; தாடை; கண்டம்.

தந்தது - கொடுத்தது

உண்ணலின் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

ஊங்கு - சிறந்தது; மிகுதி; முன்; உவ்விடம்; விசேடம்.

இனியது - இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

இல் - வேறு இல்லை

முழுப்பொருள்
தான் சமைத்த கஞ்சி என்ற உணவானாலும் அதில் பெரும்பகுதி தெளிந்த நீராக இருந்தாலும் அது தன்னுடைய முயற்சியால் உழைப்பால் கிட்டியது. (யாசித்தததால் வந்ததல்ல). அந்த உணவை உண்ணுவதுப்போல் இனிமையான ஒன்று வேறு இல்லை. 

கஞ்சி என்றென்பதே ஒருவர் வறுமையில் இருப்பதை குறிக்கிறது. அக்கஞ்சியில் தெளிந்த நீர் இருக்கிறது என்றால் அதில் அரிசி/சோறு எவ்வளவு குறைவு என்பதை அறியலாம். வறுமையின் தீவிரம் குறித்தும் அறியலாம். ஆனால் அப்பேர்ப்பட்ட சூழலிலும் பிறரிடம் (கொஞ்சம் காய்கறி, பருப்பு என்று) உணவுக்காக யாசிக்காது இருக்க வேண்டுமென்று உணர்த்துகிறார்  திருவள்ளுவர்.

" கற்கை நன்றே கற்கை நன்றே! பிச்சைப்புகினும் கற்கை நன்றே", என்று பிச்சையெடுத்தலைப் படிப்புக்காகச் செய்யலாம் என்று ஔவையும் கூறியுள்ளதையும் நினைவில் கொள்ளவேண்டும். யாசிப்பதுகூட ஏன், யார், எதற்காக என்பதே என்பதைப் பொறுத்ததாம். “ஐயமும் பிச்சையும் ஆந்தனையும் கைகாட்டி” என்று ஆண்டாள் பாடுவது தக்காருக்கு ஈந்து இடுதலையும், இரந்து கேட்பாருக்குத் தருவதையும் நோன்பின் அறமாகத்தான். திருவெம்பாவையிலும் மாணிக்கவாசகர், “உடலிடு பிச்சையோடு ஐயமும் உண்டியென்று பலகூறி” என்று சிவபெருமானுக்கு பிறர் தாமாக இட்டதையும், சிவபெருமானே, காபால ஓட்டை ஏந்தி பிச்சை எடுத்ததையும் பாடுவார்.

”பெருமுத் தலையர் பெரிதுவந் தீயும்

கருனைச்சோ றார்வர் கயவர் - கருனையைப்

பேரும் அறியார் நனிவிரும்பு தாளாண்மை

நீரும் அமிழ்தாய் விடும்” (நாலடி.200)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
தாள் தந்தது தெண்ணீர் அடுபுற்கையாயினும் - நெறியாய முயற்சி கொடுவந்து தந்தது தெளிந்த நீர் போலும் அடுபுற்கையே யாயினும், உண்ணலின் ஊங்கு இனியது இல் - அதனையுண்டற்கு மேல் இனியது இல்லை. (தாள் தந்த கூழ் செறிவின்றித் தெண்ணீர் போன்றதாயினும்; இழிவாய இரவான் வந்ததன்றித் தம் உடைமையாகலின், அமிழ்தத்தோடு ஒக்கும் என்பதாம். இதனான் நெறியினானாயது சிறிதேனும், அது செய்யும் இன்பம் பெரிது என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
மோரினும் காடியினும் அடப்பெறாது தெளிந்த நீரினாலே யட்ட புற்கையாயினும் தனது தாளாண்மையால் வந்ததனை உண்ணுதலின் மிக இனிதாயிருப்பது பிறிது இல்லை.

மு.வரதராசனார் உரை
தெளிந்த நீர் போல் சமைத்த கூழே ஆனாலும், முயற்சியால் கிடைத்ததை உண்பதைவிட இனிமையானது வேறொன்றும் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நீரே மிகுதியாக இருக்கச் சமைக்கப்பட்ட கஞ்சியே என்றாலும், உழைத்த வரவில் உண்பதைக் காட்டிலும் மேலான மகிழ்ச்சி இல்லை.

இடம் எல்லாம் கொள்ளாத் தகைத்தே

குறள் 1064
இடமெல்லாம்  கொள்ளாத் தகைத்தே இடமில்லாக்
காலும் இரவொல்லாச் சால்பு

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்
இடம் - தானம்; வாய்ப்பு வீடு காரணம் வானம் விரிவு இடப்பக்கம்; அளவு ஆடையின்அகலமுழம்; பொழுது ஏற்றசமயம்; செல்வம் வலிமை மூவகையிடம்; படுக்கை தூரம் ஏழனுருபு; இராசி

எல்லாம் - முழுதும்

கொள்ளுதல் - எடுத்துக்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; விலைக்குவாங்குதல்; உரிமையாகக்கொள்ளுதல்; மணம்செய்துகொள்ளுதல்; கவர்தல்; உள்ளேகொள்ளுதல்; முகத்தல்; கற்றுக்கொள்ளுதல்; கருதுதல்; நன்குமதித்தல்; கொண்டாடுதல்; அங்கீகரித்தல்; மேற்கொள்ளதல்; மனம்பொறுத்தல்; ஒத்தல்; பொருந்துதல்; உடலிற்காயம்படுதல்; எதிர்மறைஏவலொருமைவினையொடுசேர்க்கப்படும்ஓர்அசை.

கொள்ளாத் - முழுமையாக கொள்ளாது

தகைத்தே - tkaittu   A symbolic verb, third per son neuter. It is of a similar nature, it is like, it is fit, தன்மையுடையது. (p.) மன்னுயிரோம்புந்தகைத்தே. It is calculated to protect living souls.

இடம் -  தானம்; வாய்ப்பு வீடு காரணம் வானம் விரிவு இடப்பக்கம்; அளவு ஆடையின்அகலமுழம்; பொழுது ஏற்றசமயம்; செல்வம் வலிமை மூவகையிடம்; படுக்கை தூரம் ஏழனுருபு; இராசி

இல்லாக் - இல்லை - உண்டுஎன்பதன்எதிர்மறை; இன்மைப்பொருளைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று; சாதலைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று. ; பொல்லாத ; வறுமை

காலும் - காலத்திலும் ; பொழுதும்
கால் - நாலில்ஒன்று; தமிழில்நாலிலொன்றைக்குறிக்கும்'வ'என்னும்பின்னஎண்குறி; பாதம்; பூவின்தாள்; அடிப்பாகம்; எழுத்தின்கால்; தேருருள்; வண்டி; கோல்; குறுந்தறி; நெசவுத்தறியின்மிதி; கைப்பிடி; தூண்; பற்றுக்கோடு; முளை; மரக்கன்று; மகன்; இனமுறை; பிறப்பிடம்; வாய்க்கால்; பிரிவு; வழி; நடை; இடம்; வனம்; முனை; மரக்கால்; அளவு; கதிர்; மழைக்கால்; காற்று; வாதரோகம்; ஐம்பூதம்; பொழுது; செவ்வி; தடவை; காலன்; கருநிறம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஒருமுன்னொட்டு.

இரவு - இராத்திரி; மஞ்சள் இருள்மரம் இரத்தல் இரக்கம் பன்றிவாகை

ஒல்லாச் - கூடாத / இணங்காத

சால்பு - மேன்மை; நற்குணம்; சான்றாண்மை; தன்மை; மனவமைதி; கல்வி.

முழுப்பொருள்
தன்னிடம் செல்வம் இல்லாத வறுமையான காலத்திலும் துன்பத்திலும் கூட பிறரிடம் யாசகம் செய்ய மனம் ஒப்பாத/இணங்காத (மனவடக்கம்) அந்த மேன்மை மெச்சவேண்டியது. அந்த மேன்மையான குணத்திற்கு எல்லா உலகங்களையும் கொடுத்தாலும் பத்தாத இயல்பு வாய்ந்தது பெருமைக்குரியது. 

இடரினும் தளரினும் தன்னிலைத் தாழா மானத்தோடு வாழ்தலைச் சிறப்பிக்கும் குறள். தவிரவும் இரத்தல் என்பதை சால்புடையோர் செய்யார் என்றும் உணர்த்தப்படுகிறது.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
இடம் இல்லாக்காலும் இரவு ஒல்லாச் சால்பு - நுகரவேண்டுவன இன்றி நல்கூர்ந்தவழியும் பிறர்பாற் சென்று இரத்தலை உடம்படாத அமைதி; இடமெல்லாம் கொள்ளாத் தகைத்தே - எல்லாவுலகும் ஒருங்கு இயைந்தாலும் கொள்ளாத பெருமையுடைத்து. (அவ்விரத்தலைச் சால்பு விலக்குமாகலின், இரவு ஒல்லாமை அதன்மேல் ஏற்றப்பட்டது. இதனான் அந்நெறியல்லதனைச் சால்புடையார் செய்யார் என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தஞ்சுற்றத்தளவு தமக்கு வருவாய் இல்லாக் காலத்தினும் பிறரை இரத்தற்கு இசையாத சால்பு, அகன்ற உலகமெல்லாம் கொள்ளாத பெருமையே யுடைத்து. இஃது இரவாதார் பெரிய ரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
வாழ வழி இல்லாத போதும் இரந்து கேட்க உடன்படாத சால்பு, உலகத்தில் இடமெல்லாம் கொள்ளாத அவ்வளவு பொருமையுடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஏதும் இல்லாமல் வறுமை உற்றபோதும் பிறரிடம் சென்று பிச்சை கேட்கச் சம்மதியாத மன அடக்கம், எல்லா உலகும் சேர்ந்தாலும் ஈடாகாத பெருமையை உடையது.

இரந்தும் உயிர்வாழ்தல் வேண்டின்

குறள் 1062

இரந்தும் உயிர்வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து

கெடுக உலகியற்றி யான்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

இரந்தும் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

உயிர்  - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

வாழ்தல்  - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்

வேண்டின் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

பரபரத்தல் - paraparattal   பரபரப்பு, v. n. hurrying hastening, தீவரித்தல்; 2. feeling a sensation of crawling or tingling, தினவு; 3. rumbling in the intestines; 4. activity, energy, avidity, முயற்சி.

பரந்து - உடனடியாக ; அலைந்து தெரிந்து

கெடுக - கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

இயற்றியான் - செய்தவன்

முழுப்பொருள்
குறளாசிரியனின் அறச்சீற்றமாக நெருப்பு எரியும் வரிகள் இவை. ஏனெனில் இறைவனையே சபிக்கிறது.

பிறர் ஒருவரிடம் யாசித்து தான் ஒருவர் உயிர் வாழ வேண்டும் என்ற ஒரு நிலை இவ்வுலகில் இருந்தால் அலைந்து திரிந்து யாசித்தவன் பட்ட கஷ்டத்தை அனுபவித்து அழியட்டும் (கெடட்டும்) இவ்வுலகை படைத்த இறைவன் என்று சபிக்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அப்படி என்றால் இவ்வுலகில் எவ்வளவோ பேர் பிச்சை எடுக்கிறார்கள். உலகத்தை படைத்தவனை அழிக்க வேண்டுமா? எனக்கு எவ்வாறு தோன்றுகிறது என்றால் 

1) "இரந்து உயிர் வாழ்தல் வேண்டின்" என்று திருவள்ளுவர் கூறவில்லை. அதற்கு யாசித்து தான் ஒருவன் உயிர்வாழவேண்டுகின்ற நிலை என பொருளாகிவிடும் . சிலரால் ஒரு வேலையும் செய்ய முடியாத உடம்பின் இன்னல்கள் இருக்கலாம், குடும்ப சூழ்நிலைகள், துறவு, பிரம்மச்சர்யம் (உபநயனம் எடுத்த பிராமணர்கள் கிரஹஸ்தம் (அதாவது கல்யாணம் ஆகும் வரை) யாசகம் செய்தே சாப்பிட வேண்டும்)  போன்ற பல காரணங்கள் இருக்கலாம். அப்படிப்பட்ட சூழலில் பிச்சை எடுத்து தான் உயிர் வாழ வேண்டும். ஆதலால் இந்த காரணங்களை திருவள்ளுவர் கூறியதாக தெரியவில்லை. 

2)"இரந்தும் உயிர் வாழுதல் வேண்டின்" - ஒருவர் யாசித்தப்  பிறகும் அவருக்கு யாரும் உதவ முன்வரவில்லை என்றால் இவ்வுலக மக்கள் மனதில் இரக்கம் என்பதே இல்லை என்று அர்த்தம். அப்படிபட்ட இரக்கமற்ற உலகை படைத்த இறைவன் இரக்கமற்ற இவ்வுலகில் அலைந்து தெரிந்து அழியட்டும். என்பதே பொருளாக இருக்க கூடும். இது தனிமனிதனுக்கும் பொருந்தும். இரக்கமற்று இருந்தால் நாமும் அழிவோம். 

“தனி ஒரு மனிதனுக்கு உணவில்லை எனில் இந்த ஜகத்தினை அழித்திடுவோம்” என்று பின்னாளில் பாரதி வெம்பிப் பாடியதை, அவனுக்கு இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே வேறுவிதமாக திருவள்ளுவர் பாடியிருப்பது வியக்கத்தக்கது.

இறைவன் இருக்கிறான் என்பதை உணர்ந்து, நெற்றிக்கண்ணைத் திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே என்று உரமோடு சுட்டிய நக்கீரன் என்னும் தமிழ் புலவரைப் போலவே இறைவனையே சரியான காரணத்துக்காக, வள்ளுவர் சபிக்கவும் செய்தார் என்பதைக் கூறும் குறள்.

இறைவனைச் சாடிய வரிகளை சங்க இலக்கியங்களில் காணலாம். “ஐதே கம்மஇவ் உலகுபடைத் தோகனே” என்கிறது நற்றிணைப் (240:1) பாடல் வரி. “படைத்தோன் மன்றஅப் பணிபி லாளன்”, என்னும் புறநானூற்றுப் (194:5) பாடல் வரியொன்று.

உலகில் மனிதனாகப் பிறந்தவன் தொடர்ந்து உயிர் வாழ வேண்டும்: தனக்கெனச் சம்பாத்தியம் உடையவனாக மானத்தோடு உயிர் வாழத்தக்கவன் மனிதன். வறுமை நிலையில் மானம் இழந்து உயிர் வாழ்தல் கொடுமை. இந்த வறியநிலையை இறைவன் ஒவ்வொருவருக்கும் பிறக்கும் பொழுதே. தீர்மானித்து அனுப்புவதாகச் சிலர் கூறுகின்றனர். இறைவன் இவ்வாறு படைக்கு முன்னரே விதித்து அனுப்புதல் என்பது அறநெறியாகத்  தோன்றவில்லை. இவ்வாறு விதித்துப் பிறப்பித்திருப்பான் என்றால், அந்தக் கடவுளும், தான் செய்த தவற்றைப் புரிந்து கொள்ளும் வகையில், தான் செய்த தவற்றுக்கே கழுவாய் என்ற முறையில் இரந்து திரிவானாக...! எப்பொழுதாவது வறியவர்  துன்பத்தை உணர்ந்து அத்தகைய முறையில் விதித்துப் படைப்பதை நிறுத்துவானாக. இறைவன் என்று அருளுணர்வோடு ஒருவன் இருப்பானானால் மனிதர்க்கு நன்மை செய்பவனாக இருத்தல் வேண்டும்.  தீமை செய்யப் புகுந்தான் என்றால் அவன் தேவையில்லை. உலகத்தையே படைத்தவனுக்கு, மனிதர் விதியை மாற்றக்கூடிய ஆற்றல் இல்லை என்பது எப்படி இருக்க முடியும்? இத்தகைய பல நல்ல கருத்துக்களை உள்ளடக்கியது இக்குறள் என்பதில் ஐயமில்லை. 


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

உலகு இயற்றியான் இரந்தும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டின் - இவ்வுலகத்தைப் படைத்தவன் இதன்கண் வாழ்வார்க்கு முயன்று உயிர் வாழ்தலையன்றி, இரந்தும் உயிர் வாழ்தலை வேண்டி விதித்தானாயின்; பரந்து கெடுக - அக்கொடியோன் தானும் அவரைப் போன்று எங்கும் அலமந்து கெடுவானாக. (மக்களுயிர்க்கெல்லாம் வாழ்நாளும், அதற்கு வேண்டுவதாய உண்டியும், அதற்கு ஏதுவாய செய்தொழிலும், பழவினை வயத்தால் கருவொடுங் கலந்தவன்றே அவன் கற்பிக்கும் அன்றே? அவற்றுள் சில உயிர்க்கு இரத்தலையும் ஒரு செய் தொழிலாகக் கற்பித்தானாயின், அத்தீவினையால் தானும் அத்துன்பமுறல் வேண்டும் என்பதாம். இவை இரண்டு பாட்டானும் அவ்விரவின் கொடுமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

துப்புரவு இல்லாக்கால் இறந்துபடாதே பிறர்மாட்டு இரந்து கொண்டும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டுமாயின், உலக நடையை இவ்வாறாகக் கற்பித்த முதல்வன் மிகக் கெடுவானாக வேண்டும். இஃது இரக்குமதனின் இறத்தல் அமையு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

உலகத்தை படைத்தவன் உலகில் சிலர் இரந்தும் உயிர்வாழுமாறு ஏற்படுத்தியிருந்தால், அவன் இரப்பவரைப் போல் எங்கும் அலைந்து கெடுவானாக.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பிச்சை எடுத்துத்தான் உயிர்வாழ வேண்டும் என்ற நிலை இருந்தால், இந்த உலகைப் படைத்தவன் அங்கும் இங்கும் அலைந்து கெடுவானாக.

ஜெயமோகன் உரை [இந்திய சிந்தனை மரபில் குறள் 4]

அனைத்தையும் விட மேலாக நிற்பவை குறளாசிரியனின் அறச்சீற்றமாக நெருப்பு எரியும் வரிகள்.

இரந்தும் உயிர்வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து

கெடுக உலகியற்றியான்

என்று சீறும் குரல் நீதிநூலாசிரியனுடைய்தோ தத்துவசிந்தனையாளனுடையதோ அல்ல , அது கவிஞனின் குரல்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

If a situation arises When a person begs for alms and is not helped by the people in this society, then it let this world, the society's ruler/king/government, and its creator/God cease to exist. Because if a society cannot help a person then it means that the society doesn't have any compassion to help others. Such a compassionless society need not exist

Questions that I ask to the kid

When should the world's creator or God cease to exist?

Why should the world cease to exist if a person is not helped? (compassionless society need not exist)

கரவாது உவந்தீயும் கண்ணன்னார்

குறள் 1061

கரவாது உவந்தீயும் கண்ணன்னார் கண்ணும்

இரவாமை கோடி உறும்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

இரவச்சம் - மானந்தீரவரும் இரத்தலுக்கு அஞ்சுகை.

கரவு- மறைவு; வஞ்சனை; களவு; பொய்; முதலை

கரவாது - வஞ்சனை செய்யாது; களவு செய்யாது; பொய் சொல்லாது

உவத்தல் - மகிழ்தல்; விரும்புதல்; பிரியமாதல்; அன்புசெய்தல்

உவந்து - மகிழ்ந்து; விரும்பி;

ஈயும் - ஈ-தல் - ī-   4 v. [T. ittsu, K. ī.] tr. 1. Togive to inferiors, give alms, bestow, grant;இழிந்தோர்க்குக் கொடுத்தல் ஈயென் கிளவி யிழிந்தோன் கூற்றே (தொல். சொல் 445). 2. To give;கொடுத்தல். 3. To distribute, apportion; பகிர்ந்துகொடுத்தல். 4. (Arith.) To divide; வகுத்தல் (W.) 5. To give instruction; படிப்பித்தல் ஈதலியல்பே யியம்புங் காலை (நன். 36). 6. To create,bring into existence; படைத்தல் எவ்வுயிர்களுமீந்தான (கம்பரா. அகலி 49). 7. To bring forth;ஈனுதல்.--intr. To agree, consent; நேர்தல் (பரிபா. 9, 17.)

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

அன்னார் - aṉṉār   n. Asbestos; கல்நார்.(வை. மூ.)

அன்னார் - அவர்கள்; They are like. அன்னர்--அன்னார். Such persons

கண்ணும் - அவரிடம்

இரவு - iravu   n. இர-. Beggary, mendicity; யாசிக்கை. கோலொடு நின்றா னிரவு (குறள்,552).

இரவாமை -  யாசிக்காது இருத்தால்

கோடி - நூறுநூறாயிரம், நூறுலட்சம்; சீலை; புதுச்சீலை; புதுமை; வளைவு; முடிமாலை; தொகுதி; அறுபத்துநான்கஅக்குரோணிகொண்டபடை; இருபது; வரிசை; நுனி; கடலுட்செல்லும்தரைமுனை; மூலை; வீட்டின்புறக்கோடி; விளிம்பு; படையின்பிற்கூழை; தேவைக்குஅதிகமானதண்ணீர்; குறிப்பு:வயிரக்குணங்களுள்ஒன்று; எல்லை.

உறும் - உறு - uṟu   adj. உறு-. Much, abundant,copious; மிக்க உறு . . . மிகுதிசெய்யும்பொருள்(தொல். சொல் 301).

முழுப்பொருள்

தன்னிடம் இருக்கும் பொருள்களை (பொன், உணவு போன்ற மற்ற செல்வங்களும்) எக்காரணத்திற்காகவும் மறைக்காமல் மகிழ்ச்சியாக விரும்பி கொடையளிக்கும் கண்ணோட்டம் (பிறரிடம் கருணையுடன் இருத்தல்) என்னும் மாண்பு கொண்டோராக ஒருவர் இருந்தாலும் அவரிடம் கூட யாசகம் செய்யாது இருக்க முடியும் என்றால் அது (யாசகம் செய்தலை காட்டிலும்) நூறுநூறாயிரம் முறை சிறந்தாகும். 

இக்குறள் மேலோட்டமாக பார்த்தால் "குறள் 1054 இரத்தலும் ஈதலே போலும் கரத்தல் கனவிலும் தேற்றாதார் மாட்டு" உடன் முரண்படும். ஆனால் சற்று யோசித்தால் நாம் பின்வருமாறு பொருள் கொள்ளலாம்.. [1054] கொடை வள்ளல்கள் கனவிலும் கூட தன்னிடம் இருக்கும் செல்வம் தனை மறைத்து வாழ வேண்டும் என்று நினைக்கமாட்டர்கள். இவர்கள் பிறருக்கு உதவி செய்வதே மிக பெரிய பேறு என்று நினைப்பவர்கள், உணர்ந்தவர்கள். ஆதலால் அத்தகைய கொடையுள்ளம் குணம் கொண்ட வள்ளல்களிடம் சென்று யாசிப்பது என்பது நாம் அவர்களுக்கு செய்யும் கொடைப்போன்றதே ஆம். [1061]. ஆனால் அத்தகைய கொடை வள்ளல்களிடம் யாசகம் செய்யாமல் இருக்க முடியும் என்றால் அது (யாசகம் செய்தலை காட்டிலும்)  நூறுநூறாயிரம் முறை சிறந்தாகும். அப்படியானால் யாசகம் செய்யாமல் வேறு வேலை பார்த்து தீர்வுகாணமுடியுமானால் அதுவே சிறந்தது.

கழைதின் யானையார் என்ற புலவரின் புறநானூற்றுப் பாடல் மிகவும் அழகாக ஈதலையும் இரத்தலையும் பற்றி கீழுள்ள வரிகளால் கூறுகிறது.

“ஈயென இரத்தல் இழிந்தன்று அதனெதிர்

ஈயேன் என்றல் அதனினும் இழிந்தன்று

கொள்எனக் கொடுத்தல் உயர்ந்தன்று அதனெதிர்

கொள்ளேன் என்றல் அதனினும் உயர்ந்தன்று” 

இக்குறளின் கருத்தினையொட்டிய நாலடியார் பாடலொன்று, “மறுமை இம்மை நிலைகளைக் கருதி, கூடிய பொருள்களைத் தக்கமுறையில் ஒருவனுக்குக் கொடுக்க வேண்டும்; அப்படிக் கொடுப்பது வறுமையினால் மாட்டாதாயினும் , பிறரை இரவாமலிருப்பது, அவ்வறுமைக் காலத்தில் கொடுத்தலினும் இரு மடங்கு தக்கதாகும்” என்கிறது. அப்பாடல்:

மறுமையும் இம்மையும் நோக்கி ஒருவற்கு

உறுமா றியைவ கொடுத்தல் – வறுமையால்

ஈதல் இசையா தெனினும் இரவாமை

ஈதல் இரட்டி யுறும். (நாலடி.95)

மற்றொரு நாலடியார் பாடலும், “தமக்கொன்று ஒளியாத உறுதியான மெய் அன்பினையுடைய கண்போன்ற அன்பர்களிடத்தும் யாதும் இரத்தல் செய்யாது வாழ்வது வாழ்க்கையாகும்; இரத்தலாகிய செயலை நினைக்கும்பொழுதே உள்ளம் கரையும்; அவ்வாறானால், பிறரிடம் ஒன்று ஏற்குங் காலத்தில் அங்ஙனம் ஏற்பவரது கருத்துத்தான் எவ்வாறு நையாதிருக்கும் என்று கேட்கிறது. அப்பாடல்:

கரவாத திண் அன்பின் கண் அன்னார்கண்ணும்

இரவாது வாழ்வது ஆம் வாழ்க்கை; இரவினை

உள்ளுங்கால் உள்ளம் உருகுமால்; என்கொலோ,

கொள்ளுங்கால் கொள்வார் குறிப்பு? (நாலடி 304)

ஒப்புமை

“ஈந்துவக்கும் தன்மையார்”  -- சம்பந்தர். (ஆக்கூர்.9) 

”கண்போல் நண்பின் கேளிர்” (புறநா 71:15)

“கண்ணே தோழர்”  (பெருங் 2.10:101)

“கண்புரை தோழன்”  (பெருங் 17:161)

“கண்போற் காதலர்” (பெருங் 4.3:61)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

[அஃதாவது , மானம் தீர வரும் இரவிற்கு அஞ்சுதல் . அதிகார முறைமையும் இதனானே விளங்கும் .]

கரவாது உவந்து ஈயும் கண் அன்னார் கண்ணும் இரவாமை - தமக்கு உள்ளது கரவாது இவர் வரப்பெற்றேம் என்று உள்மகிழ்ந்து கொடுக்கும் கண்போலச் சிறந்தார் மாட்டும், இரவாதே ஒருவன் வறுமை கூர்தல்; கோடி உறும் - இரந்து செல்வம் எய்தலின் கோடி மடங்கு நன்று. (நலகுரவு மறைக்கப்படாத நட்டார் மாட்டும் ஆகாது என்பதுபட நின்றமையின் உம்மை உயர்வுச் சிறப்பின்கண் வந்தது. அவ்விரவான் மானம் தீராது என்னும் துணையல்லது அதற்கு மிகுதி கூடாமையின், வல்லதோர் முயற்சியான் உயிரோம்பலே நல்லது என்பது கருத்து.).

மணக்குடவர் உரை 

தமக் குள்ளது கரவாது இவர் வரப்பெற்றேமென்று உண் மகிழ்ந்துகொடுக்குங் கண்போலச் சிறந்தார்மாட்டும் இரவாதே ஒருவன் வறுமை கூர்தல் செல்வமெய்தலிற் கோடிமடங்கு நன்று.

மு.வரதராசனார் உரை

உள்ளதை மறைக்காமல் உள்ளம் மகிழ்ந்து கொடுக்கும் கண்போல் சிறந்தவரிடத்திலும் சென்று இரவாமலிருப்பதே கோடி மடங்கு நல்லதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஒளிவு மறைவு இல்லாமல், மனம் மகிழ்ந்து பிறர்க்குக் கொடுக்கும் இயல்பு உள்ளவரிடத்திலும் ஒன்றைக் கேட்கா திருப்பது கோடி நன்மையாகும்.

இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம்

குறள் 1067

இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பின்

கரப்பார் இரவன்மின் என்று

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

இரப்பு - வறுமை; பிச்சை; யாசிக்கை

இரப்பன்-இரப்பாளன், s. A beggar, one who lives by begging, பிச் சைக்காரன். (p.)

இரப்பன்- யாசகம் செய்வேன்

இரப்பாரை - யாசகம் செய்யும் நபர்கள்

எல்லாம் - எல்லோரிடமும்

இரப்பின் -  மற்றவர்களிடம் யாசகம் செய்வது

கரப்பு -  மறைக்கை; களவு; வஞ்சகம்; மீன்பிடிக்குங்கூடை, பஞ்சரம்முதலியன; மத்து; கரப்பான்பூச்சி.

கரப்பார் - வஞ்சகம் செய்வோர்

இரவன்மின் - யாசகம் செய்ய வேண்டாம்

என்று - என்று

முழுப்பொருள்

ஒருவர் வறுமையில் யாசகம் செய்ய வாய்ப்பு உண்டு. ஆனால் யாரிடம் சென்று யாசகம் செய்வது என்பதில் ஒரு அளவுகோல் வேண்டும். அதாவது எல்லோரிடமும் யாசகம் செய்யக் கூடாது. யாசகம் என்று வந்தால் மற்றவரை ஏமாற்றுவார் பலர் உள்ளனர். அவர்கள் பலவகையாக ஏமாற்றுவார்கள். உதாரணமாக 1) என்னிடம் பணம்/ பொருள்/ உணவு/ யாசகம் வேண்டி வந்த பொருள் இல்லை என்று பொய் சொல்லுவார்கள் 2) அதிக வட்டிக்கு பணம் கொடுப்பார்கள் 3) ஏமாற்றி பத்திரம் எழுதிக்கொள்வார்க்ள்.  இவர்கள் யாசகம் வேண்டி வந்தவர்களை வஞ்சிப்பார்கள்.  

வறுமையில் வாட வேண்டிய நிலை வந்தாலும் தயவு செய்து இத்தகைய வஞ்சகர்களிடம் யாசகம் செய்யாதீர் என்று வேண்டுகிறார் திருவள்ளுவர்.

“கரவலாளர் தம்மனைக் கடைகள் தோறும் கால்நிமிர்த்

திரவலாழி நெஞ்சமே” (சம்பந்தர்.கோவலூர் வீரட்டம் 2)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பன் - இரப்பாரையெல்லாம் யான் இரவாநின்றேன்; இரப்பின் கரப்பார் இரவன்மின் என்று - யாது சொல்லி? எனின், நுமக்கு இரக்கவேணடுமாயின் தமக்குள்ளது கரப்பாரை இரவாதொழிமின் என்று சொல்லி. (இரண்டாவது விகாரத்தால் தொக்கது. இவ்விளிவந்த செயலான் ஊட்டிய வழியும் உடம்பு நில்லாதாகலின், இது வேண்டா என்பது தோன்ற 'இரப்பன்' என்றார். இதனான் மானம் தீர வரும் இரவு விலக்கப்பட்டது.)

மணக்குடவர் உரை

பிறர்மாட்டு இரந்து செல்வா ரெல்லாரையும் யானிரந்து கொள்ள நின்றேன்: இரக்குமிடத்து இல்லை யென்பவர்மாட்டு ஒரு பொருளை இரந்து சொல்லன்மின் என்று சொல்லி.

இரந்து சொல்லாமை இரந்து பெற்ற பொருளினும் கோடி மடங்கு மிகுதியுடைத்தென்றவாறு. இஃது ஈவார்மாட்டும் இரத்தலாகா தென்றது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

இரப்பின்-இன்றியமையாமை பற்றி இரக்கநேரின்; கரப்பார் இரவன்மின் என்று-தம்மிடமுள்ளதை யில்லையென்று ஒளிப்பாரை மட்டும் இரக்கவே வேண்டாமென்று; இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பன்-இவ்வுலகில் இரப்பாரையெல்லாம் நான் இரந்து வேண்டிக்கொள்கின்றேன்.

இது ஆசிரியர் கூற்று. இதனால் மேற்கூறிய நெறியின் கடுமையைத் தளர்த்தித் தம்மை நடைமுறைக்கேற்ற வழிகாட்டியாகக் காட்டியுள்ளார். ’கரப்பாரிரவன்மின்’ செய்யுள் நடைபற்றிய இரண்டாம் வேற்றுமைத்தொகை. இதில் வந்துள்ளது சொற்பொருட் பின் வருநிலை. இதனால் மானந்தீர வரும் இரவு விலக்கப்பட்டது.

மு.வ உரை

இரந்து கேட்பதனால் உள்ளதை ஒளிப்பவரிடத்தில் சென்று இரக்க வேண்டுடாம் என்று இரப்பவர் எல்லோரையும் இரந்து வேண்டுகின்றேன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பிச்சை எடுத்துத்தான் ஆகவேண்டும் என்றால், தம்மிடம் இருப்பதை மறைப்பாரிடம் பிச்சை எடுக்க வேண்டா என்று, பிச்சை எடுப்பவரிடம் எல்லாம் நாம் பிச்சை கேட்கின்றேன்.

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

கையேந்தி நிற்கின்ற ஏழையர் முன்

கையேந்தி நிற்கின்றார் வள்ளுவரும்

பொய்யாகப் பொருள் சேர்த்து வீட்டினுள்ளே

பூட்டியே அதைக் காவல் காப்பார் முன்னே

அய்யா நீர் கையேந்தி நின்றிடாதீர்

அடியேனின் வேண்டுகோள் என்று சொல்லி

கையேந்தல் வறுமையால் என்ற போதும்

கையேந்தும் சரியான இடத்தில் என்று

இன்மை இடும்பை இரந்துதீர்

குறள் 1063

இன்மை இடும்பை இரந்துதீர் வாமென்னும் 

வன்மையின் வன்பாட்ட தில்

[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்

இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகைவழக்கினுள்ஒன்று.

இடும்பை - துன்பம்; தீமை நோய் வறுமை அச்சம்

இடும்பை - துன்பம், தீமை, 

- ஏமஞ்சாலா விடும்பை (தொல். பொ. 50). 

- நோய். [கரப்பிடும்பை யில்லாரைக் காணின் (குறள், 1056).]

- தரித்திரம். [இடும்பையா லடர்ப்புண்டு (திவ். பெரியதி. 1, 6, 5)]

- அச்சம்

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இரந்து - கடன் பெற்று, பிச்சை எடுத்து, யாசகம் செய்து

இரப்பு - யாசிப்பு

இரவலர், இரவோர், இரப்போன், பரந்தவர் (இரந்து திரிவோர்)

தீர் - tīr   VI. v. t. finish, complete, முடி; 2. accomplish, perfect, பூர்த்தியாக்கு; 3. settle, decide, தீர்மானி; 4. expiate (as sin), cure (as sickness), allay (as thirst) நீக்கு.

தீர்வாம்  + என்னும் - தீர்ப்பது. வறுமையை ஒழிப்பது என்கிற எண்ணம்

என்னும் - என்கிற

வன்மை - வலிமை, கடினம், வன்சொல் / கடுஞ்சொல், ஆற்றல், வன்முறை; வலாற்காரம், சொல்லழுத்தம், கோபம், கருத்து, வல்லெழுத்து

வன்பாடு - முருட்டுத்தன்மை, வலிய தன்மை, மரியாதையின்மை, காட்டுத்தனம்

முழுப்பொருள்

வருமையினால், ஏழ்மையினால் வரும் துன்பத்தை இரவல் பெற்று அதாவது பிறரிடம் கடன் பெற்று யாசகம் செய்து தீர்த்து விடலாம் என்கிற ஒரு மிக மோசமான் எண்ணத்தை, செயலை, மனப்பான்மையை மிகவும் முரட்டுத்தனமான நெறியில்லாத ஒழுக்கமற்ற செயலாக திருவள்ளுவர் கூறுகிறார். 

ஒருவரின் ஏழ்மையை, வறுமை ஒருவர் போக்க வேண்டுமானால், தீர்க்க வேண்டுமானால் அவர்கள் தங்களின் சொந்த முயற்சியில் செய்ய வேண்டும். சொந்த முயற்சி செய்யாது பிறரிடம் யாசகம் செய்து இரவல் பெறுவது கொடுமை என்கிறார்.

வறுமைத் தீர்தற்கு நெறி இரவன்று என்பது கூறப்பட்டது.

அதுமட்டுமின்றி, 1) ஒருவர் உழைக்காமல் முயற்சி செய்யாமல் ஒன்றை அடைவார் என்றால் அவர்கள் எந்நாளும் அவர்கள் கண்ட வறுமையின் துயரத்தை உணர மாட்டார்கள். வறுமையில் இருந்து பாடம் கற்க மாட்டார்கள்.  2) மேலும், அவர்களின் செலவுகளையும் குறைக்க மாட்டார்கள், மேன்மேலும் கடன் தான் வாங்குவார்கள். தவறை உணரமாட்டார். முதலில் ஒருவரிடன் பின்பு மற்றொருவரிடம் என்று மாறி மாறி கடன் வாங்குவார். இன்னும் அதிகமாக கடனாளியாகதான் ஆவார். 

”.................இலன் என்னும்

வன்மையின் வன்பாட்ட தில்” (நான்மணி.30)

ஆத்திச்சுடி

ஏற்பது இகழ்ச்சி 

உதாரணம்

எனது வாழ்நாளில் எனக்கு மிக அருகில் (உறவு / பக்கத்து வீடு / நண்பர் / குடும்ப நண்பர் / அலுவலக நண்பர்) ஒருவர் இதற்கு மிக சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக எனக்குப் படுகிறது. அதனை நேராக நெத்தியில் அடித்தாற்ப் போல சொல்லி உள்ளார் திருவள்ளுவர். அவர்களின் செயல் ஒரு பாடம் என்றே நினைக்கிறேன் மற்றபடி ஏளனம் அல்ல. 

கணவன் மனைவி இருவரும் மிக நல்ல ஒரு வேலையில் உள்ளவர்கள். பணி இயல்பாகவே மிக நல்ல சம்பளம். இருவரும் சம்பாத்திக்கையில் அவர்களின் வருமானம் ஒரு குடும்பம் நடத்துவதற்கு மிக அதிகம்.  ஆனால் அவர்கள் மிகவும் உல்லாசமான ஒரு வாழ்வை பின்பற்றினார்கள். கேளிக்கைக்கு அளவே இல்லை. சினிமா, வாடகை கார் (மகிழூந்து) எடுத்து ஊர் ஊராக அலைவது, பார்ப்பதை எல்லாம் வெட்டி ஜம்பத்திற்க்காக வாங்குவது என்று. ஒரு கட்டத்தில் அவர்களுக்கு செமிப்பு என்று எதுவுமே இல்லை. ஒரு நாளும் செமிக்கவில்லை என்று தான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் அவர்களின் கேளிக்கைகளை குறைக்கவே இல்லை. ஆதலால் கடன் உயர்ந்துக்கொண்டே இருந்தது. மூச்சுமுட்டும் அளவிற்கு. 

ஒருநாள் உட்கார்ந்து யோசித்து கடன் அடைக்க திட்டமிட்டு இருந்தால் அது ஐந்தே வருடங்களில் அடைந்து இருக்கும். ஆனால் அப்பொழுதும் பாடம் கற்கவில்லை. பார்ப்போரிடம் எல்லாம் கடன் கேட்டார்கள். அதுவும் எத்தனை வட்டியாக இருந்தாலும் பறவாயில்லை. ஒருவர் கடன் தற மறுத்தால் என்றால் அவரை ஏசுவது. நான் உனக்கு அது செய்தேன் இது செய்தேன் நீ எனக்கு உதவி செய்ய மறுக்கிறாய் என்று. ஒருவர் எப்படி அவர் கேட்டும் பெரிய தொகையை தருவார் அவரிடம் அவ்வளவு இல்லாத பொழுது. இவ்வளவு கடன் இருந்தும் சென்னைக்கு செல்ல வேண்டும் என்றால் இவர்கள் பேருந்தில் செல்ல மாட்டர்கள் காரில் தான் செல்வார்கள். மொத்தமாகவே பேருந்தில் 200-300 ரூபாயில் முடிப்பதை விட்டுவிட்டு காரில் 3000-4000 ரூபாய் செலவு செய்வார்கள். அதுவும் உடம்பு நன்றாக இருக்கும் பொழுதே. இப்படி செலவு செய்தால் கடன் எங்கே குறையும் ?

யாரிடமாவது கடன் வாங்கி வட்டி கட்டிவிடலாம் இந்த மாதம் என்றவாரு ஊர்சுற்றி கடன். ஒரு கட்டத்தில் ஊரை விட்டே வெளியே செல்ல வேண்டிய நிலைமைக்கு தள்ளபட்டார்கள். சென்றார்கள். ஆயினும் கடன் குறைவில்லை. பிரச்சனைகள் குறையவில்லை. இருப்பினும் கார்ப் போன்ற கேளிக்கைகள் குறைவில்லை. இதனை எடுத்து உரைத்தவர்கள் எல்லோருக்கும் பாட்டு கிடைத்தது தான் மிச்சம். நீயா கொடுக்க போகிறாய் ? நீயா அடைக்க போகிறாய் என்ற ஏளனம் வேறு. அதுமட்டுமின்றி அவர்களின் சமகால மக்கள் நேர்மையாக ஒழுக்கமான ஒரு வாழ்வில் முன்னேறி இன்று வீடு வசதியுடன் இருப்பதை கண்டால் அவர்களின் மீது காழ்ப்புணர்ச்சி வேறு. மனதில் அப்படி ஒரு எரிச்சல். 

ஆகவே தான் திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கிறார் வன்மையின் வன்பாட்ட தில் என்று. 

ஆனால் எனக்கு மற்றுமொரு உதாரணமும் தெரியும். ஒரு நாணயமான பக்கத்து வீட்டுகாரர். இரண்டு சீட்டுகள் ஏலம் நடத்துபவர். அதில் வரும் சிறிய வருமானம் அவருக்கு சிறியதாக உதவியது. துர்திஷ்டவசமாக ஒருவரிடம் பன்னிரண்டு சீட்டிற்கு ஏமாந்து போனார். அதுவும் சீட்டின் துவக்கத்திலேயே. மாதம் கிட்டதட்ட 24000 ரூபாய் கட்ட வேண்டிய நிலைமை. அதுவும் 2 வருடத்திற்கு. அவருக்கு என்று வேறு நிதியோ சொத்தோ இல்லை. ஆனால் யாரிடமும் அவர் கடன் கேட்கவில்லை. அவருடைய எல்லா பொருள்களையும் விற்று சரி செய்தார். அந்த இரண்டு சீட்டுகள் முடிந்தவுடன் வேறு சீட்டுகள் துவங்கவில்லை. அவரின் சொந்த முயற்சியால் யாரிடமும் யாசம் கேட்காமல் சமாளித்தார். இன்றும் தான் அந்த துன்ப நாட்களின் துயரத்தை உணர்வார். ஆனால் அதில் இருந்து நேர்மையாக மீண்டு வந்ததில் கர்வமும் கொள்வார். தவறில்லையே

பரிமேலழகர் உரை

இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் - வறுமையான் வருந்துன்பத்தை முயன்று நீக்கக்கடவேம் என்று கருதாது இரந்து நீக்கக் கடவேம் என்று கருதும் வன்மை போல; வன்பாட்டது இல் - வலிமைப்பாடுடையது பிறிது இல்லை. 

விளக்கம் 

(நெறியாய முயற்சி நிற்க, நெறியல்லாத இரவான் தீர்க்கக் கருதுதலின், வன்மையாயிற்று. வன்பாடு - முருட்டுத் தன்மை அஃதாவது, ஓராது செய்து நிற்றல். இதனான் 'வறுமைத் தீர்தற்கு நெறி இரவன்று' என்பது கூறப்பட்டது.)

மு.வரதராசனார் உரை

வறுமைத் துன்பத்தை இரப்பதன் வாயிலாகத் தீர்ப்போம், என்று கருதி முயற்சியைக் கைவிட்ட வன்மையைப் போல் வன்மையானது வேறு இல்லை.

மணக்குடவர் உரை

வறுமையாலுற்ற துன்பத்தைப் பிறர்மாட்டு இரந்து பெற்ற பொருளினாலே தீர்ப்பேமென்று கருதுகின்ற வன்மைபோல, வன்பாயிருப்பது பிறிது இல்லை. இஃது இரந்தாலும் நல்குரவு தீரா தென்றது. 

சாலமன் பாப்பையா உரை

இல்லாமையால் வரும் துன்பத்தை (உழைத்துப் போக்காது) பிச்சை எடுத்துப் போக்கிக் கொள்ளலாம் என்று எண்ணும் கொடுமையிலும் கொடுமை வேறு இல்லை.