பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை

  

குறள் 1230

பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை

மாயும்என் மாயா உயிர்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

மாலையாளரை - என் காதலரை

உள்ளி - உள்ளு-தல் - uḷḷu-   5 v. tr. உள்². 1. Tothink of, remember; நினைதல் ஒருதிசை யொருவனை யுள்ளி (புறநா. 121). 2. To revolve in themind, investigate; ஆராய்தல் உள்ளப்படுவன வுள்ளி(திருக்கோ. 87). 3. To honour, esteem; நன்குமதித்தல் வேந்தன்க ணூறெய்தி யுள்ளப் படும் (குறள்,665). 4. To recollect; திரும்ப நினைத்தல் உள்ளினேனென்றேன் மற்றென் மறந்தீரென்றென்னைப்,புல்லான் புலத்தக்கனள் (குறள், 1316). 5. To thinkwithout ceasing; இடைவிடாது நினைத்தல் (குறள்,1316, உரை )

மருள் - மயக்கம்; திரிபுணர்ச்சி; வியப்பு; உன்மத்தம்; கள்; குறிஞ்சியாழ்த்திறம்எட்டனுள்ஒன்று; பண்வகை; எச்சம்எட்டனுள்பிறவிமுதல்அறிவின்றிமயங்கியிருக்கும்நிலை; சிறுசெடிவகை; புதர்; பேய்; ஆவேசம்; புல்லுரு.

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

மாயும் - மாய்தல் - மறைதல்; அழிதல்; சாதல்; ஒளிமழுங்குதல்; கவலைமிகுதியால்வருந்துதல; அறப்பாடுபடுதல்; மறத்தல்.

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பதுவேற்றுமைப்பொருளில்அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

மாய்தல் - மறைதல்; அழிதல்; சாதல்; ஒளிமழுங்குதல்; கவலைமிகுதியால்வருந்துதல; அறப்பாடுபடுதல்; மறத்தல்.

மாயா - மறையாத, அழியாத, சாகாத

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

முழுப்பொருள்

தலைவி கூறுகிறாள் - “தலைவன் பிரிந்து சென்ற பொழுதே மாய்ந்திருக்க வேண்டிய என் உயிர் இன்னும் அழியாமல் இருக்கிறது. ஏனெனில் அவர் மறுபடியும் என்னிடம் வந்து சேர்வார் என்ற நம்பிக்கையில். ஆனால் பொருளே முக்கியமென கருதி சென்ற எனது கணவரோ (எனக்கு மாலையிட்டவர்) இன்னும் வந்து சேரவில்லை. இந்த மயக்கும் மாலை பொழுதோ தினமும் அவரை நினைவுப்படுத்துகிறது. அந்நினைவுகள் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் கொல்கிறது.”

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

(இதுவும் அது.) மாயா என் உயிர் -காதலர் பிரிவைப் பொறுத்து இறந்துபடாதிருந்த என் உயிர்; பொருள் மாலையாளரை உள்ளி மருள் மாலை மாயும் - இன்று பொருளியல்பே தமக்கியல்பாக உடையவரை நினைந்து, இம்மயங்கும் மாலைக்கண்ணே இறந்துபடாநின்றது. ('குறித்த பருவம் கழியவும், பொருள் முடிவு நோக்கி வாராமையின் சொல் வேறுபடாமையாகிய தம்மியல்பு ஒழிந்தவர் அப்பொருளியல்பே தம் இயல்பாயினார், காலம் இதுவாயிற்று, இனி நீ சொல்கின்றவாற்றால் பயனில்லை', என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை

பொருள் தேடுதலையே தமக்கு இயல்பாக உடையவரை நினைத்து மயங்கின மாலைப்பொழுதிலே எனது சாகமாட்டாத உயிர் மெலியாநின்றது. இது மாலையாலடர்ப்புண்ட தலைமகள் தலைமகன் அன்பும் அறனும் இலனென்று நினைத்துத் தன்னுள்ளே சொல்லியது.

மு.வரதராசனார் உரை

(பிரிவுத் துன்பத்தால்) மாயமாய் நின்ற என் உயிர், பொருள் காரணமாகப் பிரிந்து சென்ற காதலரை நினைந்து மயங்குகின்ற இம் மாலைப்பொழுதில் மாய்கின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

அவர் என்னைப் பிரிந்தபோது பொறுத்துக் கொண்ட என் உயிர், பொருள் மயக்கமே பெரிதாக உடைய அவரை நினைத்து மயங்கும் இந்த மாலைப் பொழுதில் மடிகின்றது.

பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு

 

குறள் 1229

பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு

மாலை படர்தரும் போழ்து

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்

பதி - நகரம்; பதிகை; நாற்று; உறைவிடம்; வீடு; கோயில்; குறிசொல்லும்இடம்; ஊர்; பூமி; குதிரை; தலைவன்; கணவன்; அரசன்; மூத்தோன்; குரு; கடவுள்.

மருண்டு - மருளுதல் - மயங்குதல்; வெருவுதல்; வியத்தல்; ஒப்பாதல்.

பைதல் - இளையது; சிறுவன்; குளிர்; துன்பம்

உழக்கும் -  uḻa-   4 v. intr. 1. To suffer;to experience sorrow, pain, trouble or fatigue;வருந்துதல். அருந்துத லின்றி யலைகட லுழந்தோன்(மணி. 16, 74). 2. To be accomplished, asin an art; பழகுதல் (சீவக. 597.) 3. To try,make an effort; பிரயாசப்படுதல் செயற்றலைநின்றுழப்பவர்கள் (தணிகைப்பு. நாட்டு 130).--tr. Toconquer; வெல்லுதல் பாடகச் சீறடி பரற்பகையுழவா (சிலப். 10, 52). 

மதி - சந்திரன்; மாதம்; ஒன்றுஎன்னும்எண்ணைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி; இராசி; குபேரன்; இடைகலை; காண்க:மதிநாள்; மதிஞானம்; கற்கடகராசி; இயற்கையறிவு; பகுத்தறிவு; வேதத்தின்படிநடத்தல்; மதிப்பு; காசியபரின்மனைவி; அசோகமரம்; அதிமதுரம்; ஒருமுன்னிலையசைச்சொல்; ஒருபடர்க்கையசைச்சொல்; யானை.

மருண்டு- மருளுதல் - மயங்குதல்; வெருவுதல்; வியத்தல்; ஒப்பாதல்.

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

படர் - செல்லுகை; ஒழுக்கம்; வருத்தம்; நோய்; நினைவு; பகை; மேடு; துகிற்கொடி; படைவீரர்; எமதூதர்; ஏவல்செய்வோர்; இழிமக்கள்; தேமல்; தூறு; வழி; தறுகண்மை.

தரும்  - தருதல் - கொடை,  v. noun. Giving, &c. See தா, v.

போழ்து - பொழுது, காலம்; தக்கசமயம்; வாழ்நாள்; கணம்; சிறுபொழுதுபெரும்பொழுதுகள்; சூரியன்

முழுப்பொருள்

நிலவு மயங்கும் பொழுது மாலையில் ஒளி குன்றுகிறது. நிலவு மயங்கிய மாலைப்பொழுது எனக்கு தலைவனின் நினைவுகளை தருகிறது. அதனால் என்ன? அந்நினைவுகள் தலைவன் மீது எனக்கு மயக்கத்தை தந்து என்னை காமநோயில் / பசலை நோயில் வாட்டுகிறது. பிரிந்துள்ள பொழுது எவ்வாறு மாலை தன் வேதனையை கூட்டுகிறது என்று தலைவிக் கூறுகிறாள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

(இதுவும் அது.) (இதற்கு முன்னெல்லாம் யானே மயங்கி நோயுழந்தேன்) மதி மருண்டு மாலை படர்தரும் போழ்து - இனிக் கண்டாரும் மதி மருளும் வகை மாலை வரும்பொழுது; பதி மருண்டு பைதல் உழக்கும் - இப்பதியெல்லாம் மயங்கி நோயுழக்கும். ('மதி மருள' என்பது 'மதி மருண்டு' எனத் திரிந்து நின்றது. கூற்றமாகக் கருதிக் கூறினாளாகலின் 'மாலை படர்தரும் போழ்து' என்றாள். 'யான் இறந்து படுவல்' என்பதாம். 'மாலை மயங்கி வரும் போழ்து என் மதி நிலை கலங்கி நோயும் உழக்கும்' என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை

என்மதி நிலைகலங்க மயக்கத்தை யுடைத்தாகிய மாலைக்காலம் வரும்பொழுது இப்பதியெல்லாம் மயங்கித் துன்பமுறாநிற்கும். மதி - மானம்.

மு.வரதராசனார் உரை

அறிவு மயங்கும்படியாக மாலைப்பொழுது வந்து படரும்போது, இந்த ஊரும் மயங்கி என்னைப் போல் துன்பத்தால் வருந்தும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

இதற்கு முன்பு நான் மட்டும்தான் மயங்கித் துன்புற்றேன்; இனிப் பார்த்தவர் எல்லாம் மதி மயங்கும்படி மாலைப் பொழுது வரும்போது இந்த ஊரே மயங்கித் துன்பப்படும்.

அழல்போலும் மாலைக்குத் தூதாகி ஆயன்

 

குறள் 1228

அழல்போலும் மாலைக்குத் தூதாகி ஆயன்

குழல்போலும் கொல்லும் படை

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்

அழல் - நெருப்பு; தீக்கொழுந்து; எரிவு வெப்பம் கோபம் நஞ்சு உறைப்பு கார்த்திகைமீன்; கேட்டை செவ்வாய் கள்ளி எருக்கஞ்செடி; கொடிவேலிச்செடி; நரகம்

போலும் -  pōlum   part. போல்-. Anexpletive; ஓர் அசைச்சொல். (நன். 441.)

மாலைக்குத் - மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

தூது - இருவரிடையே பேச்சு நிகழ்தற்கு உதவியாக நிற்கும் ஆள்; இராச தூதர் தன்மை; ஒருநூல்வகை; கூழாங்கல்; தூது மொழி; தூதுவளைக்கொடி; காமக்கூட்டத்துக் காதலரை இணக்கும் செயல்; செய்தி.

ஆகி - ஆகுதல் - ஆதல், ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

ஆயன் - இடையன்; āyaṉ   n. ஆய்³. [M. āyan.] Man ofthe cowherd caste, herdsman; இடையன் ஆயர்வேட்டுவ ராடூஉத் திணைப்பெயர் (தொல். பொ 21). ; 2. A name of Kristna, as a herdsman--the ninth incar nation of Vishnu, கிருஷ்ணன். (p.)

குழல் - கூந்தல்; மயிர்க்குழற்சி; ஐம்பாலுள்சுருக்கிமுடிக்கப்படுவது; மயிர்; துளையுடையபொருள்; இசைக்குழல்; குழலிசை; துப்பாக்கி; உட்டுளை; ஒருவகைக்கழுத்தணி; ஒருமீன்வகை

போலும்  - pōlum   part. போல்-. Anexpletive; ஓர் அசைச்சொல். (நன். 441.)

கொல்லும் - கொல்லுதல் - வதைத்தல்; அழித்தல்; வெட்டுதல்; கதிரறுத்தல்; துன்பப்படுத்துதல்; கெடுத்தல்.

படை - சேனை; அறுவகைப்படைகள்; திரள்; சுற்றம்; ஆயுதம்; கருவி; சாதனம்; காண்க:இரத்தினத்திரயம்; முசுண்டி; கலப்பை; குதிரைக்கலணை; யானைச்சூல்; போர்; கல்முதலியவற்றின்அடுக்கு; செதிள்; சமமாய்ப்பரப்புகை; படுக்கை; உறக்கம்; மேகப்படை.

முழுப்பொருள்

”தலைவனின் பிரிவால் வாடுகிறேன் நான். அப்படி இருக்கையில் நெருப்புப்போல் என்னை சுடுகிறது இந்த மாலை வேளை. மாலை வேளைகளில் தூதுவனைப்போல் வரும் இடையனின் (கிருஷ்ணனின்) குழலிசைக்கூட என்னை கொல்லும் ஆயுதமாக ஒலிக்கிறதே.”  என்று வருந்துகிறாள் தலைவி.

ஏன் குழலிசை கொல்லும் கருவியாக ஒலிக்கிறது? முன்பு தலைவருடன் கூடி இருந்த நாட்களில் குழலிசை மதுரமாய் இருந்திருக்கும். ஆனால் இப்பொழுது தலைவனை பிரிவில் இருக்கும் பொழுது அக்குழலிசை அவருடன் கூடி இருந்த நாட்களின் நினைவுகளை மறுபடியும் எடுத்துவருவதால் அவை மேலும் அவளை வாட்டுகிறது. ஆதலால் குழலிசை கொல்லும் ஆயுதமாக கருதப்படுகிறது என்று நான் நினைக்கிறேன்.

குழலிசையும், மாலை நேரமும் சேர்த்து வருத்துதலை நற்றிணை, அகநாகனூறு, கலித்தொகை போன்ற இலக்கியங்கள் கூறுகின்றன.

“கொடுங்கோற் கோவலர் குழலோ டொன்றி

ஐதுவந்த் திசைக்கும் அருளில் மாலை” (நற்றிணை: 69:8-9)

“கல்லாக் கோவலர் ஊதும்

வல்வாய் சிறுகுழல் வருந்தாக் காலே” (அகநானூறு:74:16-17)

”ஆபெயர் கோவலர் ஆம்பலொ டளைஇப்

பையுள் நல்யாழ் செவ்வழி வகுப்ப

ஆருயிர் அணங்கும் தெள்ளிசை

மாரி மாலையும் தமியள் கேட்டே” (அகநானூறு 214:12-5)

“பல்லான் கோவலர் கல்லாது ஊதும்

சிறுவெதிர்ந் தீங்குழல் புலம்புகொள் தெள் விளி” (அகநானூறு 399:11-2)

“அணிமாலைக் கேள்வற் றரூஉமார் ஆயர்

மணிமாலை ஊதும் குழல்” (கலித் 101:34-5)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

(இதுவும் அது.) ஆயன் குழல் - முன்னெல்லாம் இனியதாய்ப் போந்த ஆயன் குழல்; அழல் போலும் மாலைக்குத் தூதாகி - இது பொழுது அழல்போலச் சுடுவதாய மாலைக்குத் தூதுமாய்; கொல்லும்படை-அது வந்து என்னை கொல்வுழிக் கொல்லும் படையும் ஆயிற்று. (பின்னின்ற 'போலும்' என்பது உரையசை. முன்னரே வரவுணர்த்தலின் தூதாயிற்று; கோறற் கருவியாகலின் படையாயிற்று. 'தானே சுடவல்ல மாலை, இத்துணையும் பெற்றால் என் செய்யாது'? என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை

நெருப்பையொத்த இம்மாலைப் பொழுதிற்கு முன்பு தூதாகி வந்து இப்பொழுது கொல்லுதற்குப் படையுமாகி வரவல்லது ஆயன் ஊதுங்குழலோ?. இப்பொழுது வருத்துதலின் படை என்றாள்.

மு.வரதராசனார் உரை

ஆயனுடைய புல்லாங்குழல், நெருப்புப்போல் வருத்தும்‌ மாலைப்பொழுதிற்குத் தூதாகி என்னைக் கொல்லும்‌‌ படையாகவும் வருகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

முன்பு இனிதாய் ஒலித்த ஆயனின் புல்லாங்குழல் இப்போது நெருப்பாய்ச் சுடும் மாலைப் பொழுதிற்கு் தூதானது மட்டும் அன்றி, என்னைக் கொல்லும் ஆயுதமுமாகிவிட்டது.

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி

குறள் 1227

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும்இந் நோய்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்

காலை - பொழுது; வாணாள்; தருணம்; முறை; விடியற்காலம்; சூரியன்; பகல்; பள்ளியெழுச்சிமுரசம்; அடைப்பு; மீன்வகை

அரும்பி - அரும்புதல் - சிறிதாகத்தோன்றுதல்; முகிழ்த்தல்

அரும்பித்தல் - தோன்றுதல்.

பகல்  - பகுக்கை; நடு; நடுவுநிலை; நுகத்தாணி; முகூர்த்தம்; அரையாமம்; மத்தியானம்; பகற்போது; பிறரோடுகூடாமை; கட்சி; இளவெயில; அறுபதுநாழிகைகொண்டநாள்; ஊழிக்காலம்; சூரியன்; ஒளி; வெளி; கமுக்கட்டு.

எல்லாம் - முழுதும்

போது - மலரும்பருவத்துஅரும்பு:மலர்; செவ்வி; காலம்; தக்கசமயம்; வாழ்நாள்; பொழுது.

ஆகி - ஆகுதல் - ஆதல்.

ஆகி - ஆக்கம்

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

மலரும் - மலர்தல் - பூவின்மொட்டவிழ்தல்; பரத்தல்; மனமகிழ்தல்; தோன்றல்; எதிர்தல்; அகலுதல்; மிகுதல்.

இந் - இந்த - அண்மைப்பொருளைச்சுட்டுஞ்சொல்.

நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

முழுப்பொருள்

தலைவன் தலைவியை பிரிந்து சென்று இருக்கிறான். அந்நாட்களில் இரவில் தலைவியின் கனவில் வந்து கூடுகிறான் தலைவன். ஆனால் காலையில் நனவு வந்து கனவை கலைப்பதனால் தலைவனும் பிரிந்து சென்றுவிடுகிறான். 

ஆதலால் தலைவன் பிரிந்த உடன் காலையில் பிரிவின் நோய் அரும்பாக தோன்றுகிறது. பகல் பொழுது வளர்வது போன்று இந்த காதல் நோயும் வளர்ந்துகொண்டே இருக்கிறது. முதிர்கிறது. மென்மையான மாலை பொழுதைப்போல மென்மையான மலர்களை போல இந்த நோயும் மலர்கிறது. ஆனால் இந்த பிரிவின் நோய் மாலையில் எனக்கு துன்பத்தை தருகிறது. வேதனையை கூட்டுகிறது. அதை ரசிக்க முடியவில்லை. பகல் முழுக்க நெடுங்நேரம் வளர்ந்து முதிர்ந்த இந்த இந்நோய் மாலை போன்ற குறுகிய காலத்தில் மொத்தமாய் காண்பிக்கிறதோ ?

எனக்கு ஒரு திரைப்பட பாடல் நினைவுக்கு வருகிறது. ஆனால் கதாநாயகன் பாடுவது போன்று தான். சேது திரைப்படத்தில், அறிவுமதி வரிகளில், இளையராஜா இசையில், உன்னி கிருஷ்ணன் குரலில் வந்த "மாலை என் வேதனை கூட்டுதடி" பாடலின் பல்லவி வரிகள் கீழே 

"மாலை என் வேதனை கூட்டுதடி

காதல் தன் வேலையை காட்டுதடி

என்னை வாட்டும் வேலை ஏனடி நீ சொல்வாய் கண்மணி

முகம் காட்டு எந்தன் பௌர்ணமி எந்தன் காதல் வீணை நீ

வேதனை சொல்லிடும் ராகத்திலே

வேகுதே என் மனம் மோகத்திலே"

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

('மாலைப் பொழுதின்கண் இனையையாதற்குக் காரணம் என்னை'? என்றாட்குச் சொல்லியது.) இந்நோய் - இக்காமநோயாகிய பூ; காலை அரும்பி - காலைப் பொழுதின்கண் அரும்பி; பகல் எல்லாம் போது ஆகி - பகற்பொழுதெல்லாம் பேரரும்பாய் முதிர்ந்து; மாலை மலரும் - மாலைப் பொழுதின்கண் மலராநிற்கும். (துயிலெழுந்த பொழுதாகலின் கனவின்கண் கூட்டம் நினைந்து ஆற்றுதல்பற்றி, 'காலை அரும்பி' என்றும், பின் பொழுது செலச்செல அது மறந்து பிரிவுள்ளி ஆற்றாளாதல் பற்றிப் 'பகலெல்லாம் போதாகி' என்றும் , தத்தம் துணையை உள்ளி வந்து சேரும் விலங்குகளையும் மக்களையும் கண்டு, தான் அக்காலத்தின் நுகர்ந்த இன்பம் நினைந்து ஆற்றாமை மிகுதிபற்றி 'மாலை மலரும்' என்றும் கூறினாள். 'பூப்போல இந்நோய் காலவயத்ததாகாநின்றது' என்பது உருவகத்தால் பெறப்பட்டது. ஏகதேச உருவகம்.).

மணக்குடவர் உரை

இக்காம நோயாகிய பூ விடியற்காலத்தே அரும்பிப் பகற்பொழுதெல்லாம் முகிழ் முகிழ்த்து மாலைக்காலத்தே மலரா நின்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

இந்த காமநோய், காலைப்பொழுதில் அரும்பாய்த் தோன்றி, பகற்பொழுதெல்லாம் பேரரும்பாய் வளர்ந்து மாலைப்பொழுதில் மலராகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

காதல் துன்பமாகிய இப்பூ, காலையில் அரும்புகிறது; பகலில் முதிர்கிறது; மாலைப்பொழுதில் மலர்ந்து விடுகிறது.

மாலைநோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத

குறள் 1226
மாலைநோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத
காலை அறிந்த திலேன்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
மாலை  - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்

மணத்தல் - மணம்புரிதல்; புணர்தல்; கூடியிருத்தல்; அணைத்தல்; கலத்தல்; வந்துகூடுதல்; நேர்தல்; பொருந்துதல்.

மணந்தார் - திருமணம் செய்துக்கொண்டு கூடியவர்

அகலுதல் - நீங்குதல், பிரிதல் கடத்தல் விரிதல்

அகலாத - நீங்காத ; பிரியாத

காலை - பொழுது; வாணாள்; தருணம்; முறை; விடியற்காலம்; சூரியன்; பகல்; பள்ளியெழுச்சிமுரசம்; அடைப்பு; மீன்வகை.

அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

இலேன் - இல்லை

அறிந்ததிலேன் - அறிந்தது இல்லை நான்

முழுப்பொருள்
அந்திமாலைப்பொழுது காதலிக்கு மிகுந்த துன்பத்தை தருகிறது. ஏனெனில் காதலியை மணந்த தலைவன் காதலியை விட்டு வேலை நிமித்தமாக பிரிந்து சென்றுவிட்டான். ஆதலால் காதலி நினைக்கிறாள் அவர் என்னைவிட்டு அகலாமல் என்னுடன் இருந்த பொழுதெல்லாம் எனக்கு இன்பமாக இருந்தது. அப்பொழுது எனக்கு தோன்றவில்லை இவர் என்னை விட்டு பிரியக்கூடும் என்று. அவர் பிரிந்தால் எனக்கு மாலைப்பொழுது இப்படிப்பட்ட துன்பத்தை நோயாக தரும் என்று நினைக்கவில்லை.

குறள் 1227

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும்இந் நோய்

”நோயொடு புகுந்து கல்லென் மாவை நீங்க” (மதுரைக் 557-8)

கீழே சொல்லப்படும் குறுந்தொகைப் பாடல் வரிகள் இதே நிலையைச் சுட்டுவதைக் காணலாம்.

“சிறுபுள் மாலை யுண்மை
அறிவேன் தோழியவர்க் காணா வூங்கே” (352:5-6)

“தண்ணந் துறைவன் தணவா வூங்கே
வாலிழை மகளிர் விழவணி கூட்டும்
மாலையோ அறியேன் மன்னே மாலை” (386:2-4)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
('இன்று இன்னையாகின்ற நீ, அன்று அவர் பிரிவிற்கு உடம்பட்டது என்னை'? என்றாட்குச் சொல்லியது.) மாலை நோய் செய்தல் -முன்னெல்லாம் எனக்கு நட்பாய் இன்பஞ்செய்து போந்த மாலை இன்று பகையாய்த் துன்பஞ்செய்தலை; மணந்தார் அகலாத காலை அறிந்தது இலேன் -காதலர் பிரிதற்கு முன்னே அறியப் பெற்றிலேன். ('இங்ஙனம் வேறுபடுதல் அறிந்திலேன்: அறிந்தேனாயின், அவர் பிரிவிற்கு உடம்படேன்', என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
மாலைப்பொழுது நோய் செய்தலை என்னோடு கூடினவர் பிரியாத காலத்தே அறியப் பெற்றிலேன். அறிந்தேனாயின், இது நோய் செய்யுமென்று கூறியிருப்பேன். இது மாலையால் வருத்தமுற்ற தலைமகள் தலைமகனை நினைந்து கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
மாலைப் பொழுது இவ்வாறு துன்பம் செய்ய வல்லது என்பதைக் காதலர் என்னை விட்டு அகலாமல் உடனிருந்த காலத்தில் யான் அறியவில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முன்பு எனக்கு மகிழ்ச்சி தந்த மாலைப்பொழுது இப்படித் துன்பம் தரும் என்பதை, என்னை மணந்த காதலர் என்னைப் பிரிவதற்கு முன்பு நான் அறிந்தது கூட இல்லை.

காதலர் இல்வழி மாலை கொலைக்களத்து

குறள் 1224
காதலர் இல்வழி மாலை கொலைக்களத்து
ஏதிலர் போல வரும்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
காதலர் - தலைவன்

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு
இல்  - இல்லை 

வழி - நெறி; காரணம்; கழுவாய்; வழிபாடு; ஒழுக்கம்; முறைமை; பின்சந்ததி; மரபு; மகன்; சுற்றம்; உடன்பிறந்தான்; பரம்பரை; நூல்வந்தநெறி; சுவடு; பின்னானது; வழக்கு; பழைமை; மலைப்பக்கம்; இடம்; திரட்சி; வரம்; பின்பு; வினையெச்சவிகுதி; ஏழனுருபு.

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

கொலைக் -  உயிர்வதை, உயிரைஉடம்பினின்றுநீக்கல்.

களத்து - களம் - நெற்களம்; போர்க்களம்; இடம்; சபை; வேள்விச்சாலை; களர்நிலம்; உள்ளம்; கொட்டகை; கருமை; மனைவி; மஞ்சு; கழுத்து; இன்னோசை

ஏதிலர் - அயலார்; பகைவர்; பரத்தையர்

போல - ஓர்உவமவுருபு

வரும் - வரும் ; வந்து சேரும்

முழுப்பொருள்
முன்பெல்லாம் காதலர் என்னுடன் இருக்கும் பொழுது மாலை பொழுது எனக்கு அவ்வளவு இணக்கமாக இருந்தது. எங்கள் காதலையும் உறவையும் வளர்த்துவிட்டது. ஆனால் அவர் என்னை பிரிந்திருக்கும் பொழுது இந்த மாலைப்பொழுது என்னை பகைவர் கொலைக்களத்துக்கு வாளேந்திச்சென்று கொலைச் செய்யக் கிளம்பிச்செல்வதுபோல் என்னை வதைக்க வருகிறது.

இந்த மாலை பொழுதுக்கு இப்படி ஒரு முகமா ? என்னை வதைக்கிறதே. இது ஒருவகையில் தலைவனை குறிப்பதாகவும் சொல்லலாம். தன்னிடம் இருந்து பொழுது தன்னை மகிழ்ச்சியடைய செய்த தலைவன் இப்பொழுது பிரிந்து தன்னை வதைக்கிறான். ஆதலால் தலைவனுக்கும் இரு முகம் இருக்கிறது என்று தலைவி நினைக்கிறாள் என்று நாம் விளங்கிக்கொள்ளலாம்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”கொலை குறித்தன்ன மாலை” (அகநா 364:13)

“ஒன்றே யெயிற்ற தொருபெரும்பேய் விழுங்க அங்காந்து

நின்றாற் போல நிழல்உமிழ்ந்து நெடுவெண் திங்கள் எயிறிலங்க

இன்றே குருதி வான்வாய் அங்காந் தென்னை விழுங்குவான்

அன்றே வந்த திம்மாலை அளியேன் ஆவி யாதாங்கொல்” (சீவக 1660)

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது.) மாலை - காதலர் உள்ள பொழுதெல்லாம் என் உயிர் தளிர்ப்ப வந்த மாலை; காதலர் இல்வழி - அவர் இல்லாத இப்பொழுது; கொலைக்களத்து ஏதிலர் போல வரும் - அஃது ஒழிந்து நிற்றலே அன்றிக் கொல்லுங்களரியில் கொலைஞர் வருமாறுபோல அவ்வுயிரைக் கோடற்கு வாராநின்றது. (ஏதிலர் - அருள் யாதுமில்லார். 'முன்னெல்லாம் எனக்கு நட்பாய் இன்பஞ்செய்து வந்த பொழுதும், இன்று என்மேற் பகையாய்த் துன்பஞ்செய்து வாரா நின்றது. இனி யான் ஆற்றுமாறு என்னை'? என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
காதரில்லாதவிடத்து இம்மாலைப்பொழுது கொலைக் களத்துப் பகைவரைப்போல வரும். இது மாலைக்காலத்து நோய் மிகுதற்குக் காரணமென்னை யென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் காரணங்கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
காதலர் இல்லாத இப்போது, கொலை செய்யும் இடத்தில் பகைவர் வருவது போல் மாலைப்பொழுது ( என் உயிரைக் கொள்ள) வருகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவர் என்னைப் பிரியாமல் என்னுடன் இருந்தபோது எல்லாம் என் உயிர் வளர வந்த இந்த மாலைப் பொழுது, அவர் என்னைப் பிரிந்து இருக்கும் இப்போது, கொலைக் காலத்திற்கு வரும் கொலையாளிகள் போலக் கருணை இல்லாமல் வருகிறது.

பனிஅரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை

குறள் 1223
பனிஅரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை துனிஅரும்பித்
துன்பம் வளர வரும்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
பனி - குளிர்ந்துவிழுந்துளி; காண்க:பனிக்கட்டி; குளிர்:குளிர்ச்சிநீர்:கண்ணீர்; மழை; மஞ்சு; இனிமையானது; அச்சம்; நடுக்கம்; நோய்வகை; சுரம்; துன்பம்.

அரும்பிப் -அரும்பித்தல் - தோன்றுதல்.

பைதல் -இளையது; சிறுவன்; குளிர்; துன்பம்.
paital   n. id. 1. That whichis young or small; இளையது. பைதல் வெண்பிறை(தேவா. 628, 5). சிறுகிளிப் பைதலே (திவ். திருவாய்.9, 5, 6). 2. Boy; சிறுவன். பைதலை யித்தனைபொழுதுகொண் டிருப்பதோ (கம்பரா. பிணிவீட். 2).3. Sorrow, affliction; துன்பம். பைத லுழப்பதெவன் (குறள், 1172). 4. Cold, chilliness; குளிர்.பனிப்படு பைதல் (பரிபா. 11, 75).

பைதல் - paital   v. n. of பை, sorrow, affliction, துன்பம்; 2. change of colour from love-sickness; 3. (பையல்) a boy.

பை - pai   -s. Bag, sack, purse, satchel, சாக்கு. 2. Hood of a cobra, பாம்பின்படம். 3. Any bladder, duct or sack in animal bodies, குடற்பை. (c.) 4. [ex பசு.] Color, நிறம். 5. Beauty, அழகு. 6. Green, பச்சை.

பைத்தல், v. noun. Sorrow, affliction. துன்பம். 2. Change of color from love- sickness, &c., as the verb.

கொள் - கொள்ளும் - koḷ   கொள்ளு, I v. t. take, receive in the hand, வாங்கிக்கொள்; 2. contain, hold, பிடி; 3. have, bear, வைத்திரு; 4. buy, வாங்கு; 5. take food, medicine etc. உட்கொள்; 6. marry, take a wife, பெண் கொள்; 7. get, obtain, பெறு; 8. resemble, ஒத்திரு; v. i. suit or befit, பொருந்து; 2. strike, hurt:-Note-As an auxiliary it either has a reflexive sense or denotes continuation. In the latter sense often கொண்டிரு & கொண்டுவா is used (see examples below).

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

துனி - வெறுப்பு; சினம்; புலவிநீட்டம்; பிரிவு; துன்பம்; அச்சம்; நோய்; குற்றம்; இடையூறு; ஆறு; வறுமை.

அரும்பித் - அரும்பித்தல் - தோன்றுதல்.

துன்பம் - மனவருத்தம்; மெய்வருத்தம்; நோய்; கெடுதி; வறுமை.

வளர - vaḷar-   4 v. intr. [K. baḷe,M. vaḷaruka.] 1. To grow; பெரிதாதல். வளர்வதன் பாத்தியுள் (குறள், 718). 2. To lengthen, tobe elongated; நீளுதல். 3. To increase; to wax,as the moon; மிகுதியாதல். துன்பம் வளர வரும்(குறள், 1223). 4. To rejoice; களித்தல். வேனல்வளரா மயில் (திணைமாலை. 111). 5. To sleep; கண்டுயிலுதல். ஆலிலையின் மேலன்று நீவளர்ந்தது (திவ்.இயற். 1, 69). 6. To dwell, rest; தங்குதல். திருவளர் தாமரை (திருக்கோ. 1).

வரும் - வருமானம்

முழுப்பொருள்
பொதுவாக காலையில் (பகலில்) சூரியன் இருப்பதனால் வெம்மை இருக்கும். அதுவே மாலை மற்றும் இரவு நேரங்களில் சூரியன் இருக்காதென்பதனால் மாலை வேளையில் (காலையை விட சற்று) குளிர்ச்சியாக இருக்கும். அதனால் மாலையில் பனி அரும்பி என்று கூறப்பட்டுள்ளது. பைதல் என்றால் இங்கே பசலை நோய் என்று பொருள். (பை பச்சை நிறத்தை குறிக்கும். பச்சை நிறம் பசலை நோயை குறிக்கும்)

மாலையில் குளிர் தோன்ற தோன்ற அது பசலை நோயாக தலைவி மீது படரும். ஏனெனில் மாலை பொழுதில் காதலருடன் பழகிய கூடிய நினைவுகள் எல்லாம் மீண்டும் மீண்டும் வரும். அது தலைவனை பிரிந்திருக்கும் பொழுது பசலைநோயாக அவள்மேல் படர்கிறது. இப்படி பட்ட மாலை பொழுது வரும் தோறும் பிரிவால் வாடுவதால் துன்பம் தோன்றி வளர்ந்துகொண்டே இருக்கும். என்னுடைய துன்பம் வளர்வதற்காகவா இந்த மாலை வருகிறது ? அவள் மாலையே வேண்டாம் என்கிறாளோ ?

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

(ஆற்றல் வேண்டும் என்ற தோழிக்குச் சொல்லியது.) பனி அரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை - காதலர் கூடிய நாளெல்லாம் என்முன் நடுக்கம் எய்திப் பசந்து வந்த மாலை; துனி அரும்பித் துன்பம் வளர வரும் - இந்நாள் எனக்கு இறந்துபாடு வந்து தோன்றி அதற்கு உளதாம் துன்பம் ஒரு காலைக்கு ஒருகால் மிக வாராநின்றது. (குளிர்ச்சி தோன்ற மயங்கிவருமாலை என்னுஞ் செம்பொருள் இக்குறிப்புணர நின்றது. துனி - உயிர் வாழ்தற்கண் வெறுப்பு. 'அதனால் பயன் ஆற்றுமாறு என்னை'? என்பது குறிப்பெச்சம்.).

மணக்குடவர் உரை
நெருநல் எனக்கு நடுக்கத்தை யுண்டாக்கித் தானும் புன்மை கொண்டிருந்த மாலைப்பொழுது இன்றும் எனக்கு வெறுப்புத்தோன்றி வருத்தம் மிகும்படியாக வாரா நின்றது. இது முன்னை ஞான்று மாலையாலடர்ப்புண்ட தலைமகள் பிற்றைஞான்று மாலை வருவது கண்டு கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
பனி தோன்றிப் பசந்த நிறம் கொண்ட மாலைப் பொழுது எனக்கு வருத்தம் ஏற்பட்டுத் துன்பம் மேன்மேலும் வளரும்படியாக வருகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவர் என்னைப் பிரிவதற்கு முன்பு என்முன் வரவே நடுக்கம் எய்தி மேனி கறுத்து வந்த இந்த மாலைப் பொழுது இப்போது எனக்குச் சாவு வரும்படி தோன்றி, அதற்கான துன்பம் பெருகும்படி நாளும் வருகின்றது.

புன்கண்ணை வாழி மருள்மாலை

குறள் 1222

புன்கண்ணை வாழி மருள்மாலை எம்கேள்போல் 

வன்கண்ண தோநின் துணை

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
புன்கண் - துன்பம்; நோய்; மெலிவு; வறுமை; பொலிவழிவு; அச்சம்; இழிவு.

வாழி - vāḻi   வாழ்-. v. opt. Optativemeaning `may you prosper'; 'வாழ்க' என்னும்பொருளில் வரும் வியங்கோட்சொல். (நன். 168.)தடமலர்த்தாள் வாழி (திருவாச. 24, 6).--int. Anexpletive; ஓர் அசைச்சொல். (சூடா. 10, 16.)

மருள் - maruḷ   n. மருள்-. [T. marul,K. M. maruḷ.] 1. Bewilderment of mind,confusion; மயக்கம். (பிங்.) வெருவுறு மருளின் (சீவக.2290). 2. Ignorance of right and wrong; mistaking one for another; delusion; illusion; திரிபுணர்ச்சி. மருடீர்ந்த மாசறு காட்சியவர் (குறள்,199). 3. Wonder; வியப்பு. மருள்பரந்த வெண்ணிலவு (திணைமாலை. 96). 4. Intoxication; madness;உன்மத்தம். (யாழ். அக.) 5. Toddy; கள். (யாழ்.அக.) 6. (Mus.) A secondary melody-type ofthe kuṟiñci

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

எம் -  em   pron. யாம் The oblique of யாம்to which case-endings are usu. affixed, as எம்மை, எம்மால்; 'யாம்' என்பது வேற்றுமைப்படுகையிற் றிரிந்திருக்கும் நிலை  

கேள் - உறவு; நட்பு; நண்பன்; கணவன்.

போல் - போன்று

வன்கண் - மனக்கொடுமை; வீரத்தன்மை; பகைமை; பொறாமை; கொடும்பார்வை.

வன்கண்ணதோ - மனக்கொடுமை

நின் - உனது

துணை - tuṇai   [M. tuṇa.] n. 1. Association, company; கூட்டு 2. Help, assistance,aid, succour, support; உதவி தங்குபே ரருளுந்தருமமுந் துணையாத் தம்பகைப்புலன்களைத் தவிர்க்கும்(கம்பரா. நகரப். 6). 3. Protection, guidance;காப்பு. கடவுள் துணை 4. Partner, companion,mate; கூட்டாயிருப்ப-வன்-வள்-து. நறுநுதலாணன்மைத் துணை (நாலடி, 381). 5. Escort, convoy,helpmate; உதவிபுரிவோன். நானோர் துணை காணேன்(திருவாச. 25, 10). 6. Friend; நட்பின-ன்-ள்.தந்துணைக் குரைத்துநிற்பார் (சீவக. 465). 7. Pair,couple, brace; இரட்டை துணைமீன் காட்சியின்  

முழுப்பொருள்
மயங்கிய மாலை வேளையே, பலர் உன்மத்தமாகும் மாலை வேளையே நீ வாழ்வாயாக! ஆனால் நீ துன்பத்தில் உழன்று பொலிவு இழந்து இருக்கிறாயே? ஏன்? [குறிப்பு: காதலி துன்பத்தில் இருப்பதனால் அவளுக்கு ஒரு காலத்தில் மயக்கம் தந்த மாலை வேளை இப்பொழுது அவளுக்கு பொலிவிழந்து காணப்படுகிறது] என்னுடைய காதலரைப் போல உன்னுடைய காதலரும் கொடியவரோ?  ஏனெனில் என் கணவர் பிரிந்து சென்று மாலைக்குள் வராமல் என் நெஞ்சை கொடுமைப் படுத்துகிறார். உன் காதலரும் அப்படித்தானா? [என்று தனது வருத்தத்தை மாலை பொழுதிடம் கூறுகிறாள் காதலி]

ஒப்புமை

”புண்கண் மாலை” (குறுந்தொகை 46:6)

“புல்லென் மருண்மாலைப் போழ்தின்று வந்தென்னைக்

கொல்லாது போதல் அரிதால்” (கலி.145:29-30)

“புன்கண்கூர் மாலைப் புலம்புமென் கண்ணேபோல்” (சிலப்.7:33)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

(தன்னுட் கையாற்றை அதன்மேலிட்டுச் சொல்லியது.) மருள்மாலை - மயங்கிய மாலாய்; புன்கண்ணை -நீயும் எம்போலப் புன்கணுடையையாயிருந்தாய்; நின் துணை எம்கேள்போல் வன்கண்ணதோ - நின் துணையும் எம் துணை போல வன்கண்மையுடையதோ? கூறுவாயாக. (மயங்குதல் - பகலும் இரவும் தம்முள்ளே விரவுதல்; கலங்குதலும் தோன்ற நின்றது. புன்கண் - ஒளியிழத்தல்; அதுபற்றித் துணையும் உண்டாக்கிக் கூறினாள். எச்ச உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. எமக்குத் துன்பஞ் செய்தாய்; நீயும் இன்பமுற்றிலை என்னும் குறிப்பால் 'வாழி' என்றாள்.).

மணக்குடவர் உரை

மயங்கிய மாலைப்பொழுதே! நீ வாழ்வாயாக; புன்கண்மையை யுடையையாயிருந்தாய்; எம்முடைய கேளிரைப் போல வன்கண்மையை யுடைத்தோ நின்துணையும். இது தன்னுட்கையாறெய்திடு கிளவி.

மு.வரதராசனார் உரை

மயங்கிய மாலைப்‌பொழுதே! நீயும் எம்மைப்போல் துன்பப்படுகின்‌றாயே! உன் துணையும் எம் காதலர் போல் இரக்கம் அற்றதோ?.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பகலும் இரவுமாய் மயங்கும் மாலைப்பொழுதே! என்னைப் போலவே நீயும் ஒளி இழந்த கண்ணோடு இருக்கிறாயே; உன் கணவரும் என் கணவரைப் போல் கொடியவரோ?.

மாலையோ அல்லை மணந்தார்

குறள் 1221
மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிருண்ணும்
வேலைநீ வாழி பொழுது.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
மாலையோ

அல்லை - அல்லிக்கொடி; தாய்; அல்லி. Water-lily;அல்லி;

மணத்தல் - மணம்புரிதல்; புணர்தல்; கூடியிருத்தல்; அணைத்தல்; கலத்தல்; வந்துகூடுதல்; நேர்தல்; பொருந்துதல்.
மணந்தார் - திருமணம் செய்துக்கொண்டு கூடியவர்

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

உண்ணும் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்

வேலை - தொழில்; செயல்; வேலைப்பாடு; காண்க:வேலைத்திறன்; உத்தியோகம்; காலம்; கடற்கரை; கடல்; அலை; கானல்; கரும்பு; வெண்காரம்.

நீ- ஒர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ந்+ஈ); முன்னிலைஒருமைப்பெயர்.
வாழி - வாழ்க என்னும் பொருளில் வரும் வியங்கோள் சொல்; ஓர்அசைச்சொல்.

பொழுது - காலம்; தக்கசமயம்; வாழ்நாள்; கணம்; சிறுபொழுதுபெரும்பொழுதுகள்; சூரியன்

முழுப்பொருள்
ஒரு நாளில் பல பொழுதுகள் உண்டு - காலை, நண்பகல், எற்பாடு, மாலை, யாமம், வைகறை. ஒவ்வொரு பொழுதுக்கும் ஒரு தன்மை உண்டு.பொதுவாக காலை நேரங்களில் அந்த நாளை துவங்கி அந்நாளுக்கு ஆயுத்தமாகி வேலைக்கு சென்று வீடு திரும்புவோம். இரவு/ யாமத்திலும் வைகறையிலும் கூடிவிட்டு உறங்கிவிடுவோம். ஆதலால் மாலை என்பது மிக முக்கியமான ஒரு பொழுது.

திருமணத்திற்கு முன்பு காதலன் காலையெல்லாம் உழைத்துவிட்டு காதலியை தேடி வந்து மாலையில் வருவான். அந்த நேரத்தில் தான் அவர்கள் அன்பு பொழிந்துக்கொள்வார்கள். ஆதலால் மாலைக்காக காத்திருக்காத மாலை வராதா என்று ஏங்காத  காதலர்கள் அனேகமாக இல்லை என்றே சொல்லலாம். திருமணத்திற்கு முன்பு இருந்த நேரத்தில் மாலைக்காக காத்திருந்தனர். இந்த மாலை பொழுதிற்காகவே வாழ்ந்தனர். மாலையில் காதலருடன் இருக்கும் பொழுதே அவர்களுக்கு அந்த நாளுக்கான ஆக்சிஜன் (Oxygen) என்றே சொல்லலாம். மாலையின் நினைவுகளை காலையில் அசைப்போட்டு அசைப்போடு நேரத்தை கழித்தனர்.

ஆனால் இப்பொழுதோ காதலர் காதலியை மறந்துவிட்டு வேலை வேலை என்று சதாசர்வ காலமும் வேலையை கட்டிக்கொண்டு அழுகிறார். வீட்டில் ஒருத்தி இருக்கிறாளே என்று கூட இல்லை அவருக்கு. காலையில் எல்லா வேலையும் முடித்துவிட்டு அவருக்காக காத்திருக்கிறேன். ஆனால் அவரோ இன்னும் வரவில்லை. அவரின் நினைவோ என்னை பாடாய் படுத்துகிறது. அழகிய பொழுது, தென்றலின் குளுமை, மெதுவாக வீசூம் மார்கழியின் வாடை காத்து, பூக்களை போல தேகமும் பூத்து வீசும் வாசம், நட்சத்திர விண்மீன்கள் ஒடி வந்து வானத்தை நமக்காக அலங்கரிக்கும், ஏகாந்த மோகங்கள் லீலை செய்யும் இந்த வேலையில் என்னை தவியாய் தவிக்க விட்டு இருக்கிறார் என் காதலர். அவரின் நினைவுகளோ என்னை கொல்கிறது.  இப்படி அவர் இல்லாத மாலையில் ஒவ்வொரு கணமும் கொல்கிறாயே மாலையே - நீ நான் விரும்பிய மாலையே அல்ல.

இங்கே அவள் நியாயமாக கணவன் மீது கோபம் கொள்ள வேண்டும். ஆனால் காதலர் மீது கொண்டுள்ள காதலால் இவள் கோபத்தை மாலையின் மீது காட்டுகிறாள். இதனை காதலன்மீது கொண்ட காதலாகவும் பார்க்கலாம்/சொல்லலாம்.

கலித்தொகை வரிகள் மகளிரின் அந்நிலையை இவ்வாறு கூறுகின்றன.

“வாலிழை மகளிர் உயிர்பொதி அவிழ்க்கும்
காலை ஆவ தறியார்
மாலை என்மனார் மயங்கி யோரே” (கலி: 119:14,6)

”ஐதேந் தகலல்குல் ஆவித் தழலுயிராக்

கைசோர்ந் தணலூன்றிக் கண்ணீர் கவுளலைப்பக்

கண்ணீர் கவுளலைப்பக் கையற்று யாம் இனையப்

புண்ணீரும் வேலின் புகுந்ததால் மாலை” (சீவக. 2050)

சிறுபொழுது
காலை – காலை 6 மணி முதல் 10 மணி வரை.
நண்பகல் – 10 மணி முதல் 2 மணி வரை.
எற்பாடு – 2 மணி முதல் 6 மணி வரை.
மாலை – 6 மணி முதல் இரவு 10 மணி வரை.
யாமம் – இரவு 10 மணி முதல் 2 மணி வரை.
வைகறை – இரவு 2 மணி முதல் காலை 6 மணி வரை

காற்று
வாடை - வடக்கில் இருந்து வீசும் காற்று
சோழகம் - தெற்கில் இருந்து வீசும் காற்று
கொண்டல் - கிழக்கில் இருந்து வீசும் காற்று

கச்சான் (காற்று) - மேற்கில் இருந்து வீசும் காற்று

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

[அஃதாவது, மாலைப்பொழுது வந்துழி, அதனைக் கண்டு தலைமகள் இரங்குதல். 'கனா முந்துறாத வினையில்லை' (பழமொழி.2) என்பதுபற்றிப் பகற்பொழுது ஆற்றிஇருந்தாட்கு உரியதாகலின், இது கனவு நிலை உரைத்தலின் பின் வைக்கப் பட்டது.]

(பொழுதொடு புலந்து சொல்லியது.) பொழுது - பொழுதே; நீ மாலையோ அல்லை - நீ முன்னாள்களின் வந்த மாலையோ எனின் அல்லை; மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை - இருந்த ஆற்றான் அந்நாள் காதலரை மணந்த மகளிர் உயிரையுண்ணும் இறுதிக்காலமாய் இருந்தாய். (முன்னாள் - கூடியிருந்த நாள். 'அந்நாள் மணந்தார்' எனவே, பின் பிரிந்தாராதல் பெறுதும். வாழி என்பது குறிப்புச் சொல். 'வாலிழை மகளிர் உயிர்ப்பொதி அவிழ்க்குங்காலை' (கலித்.நெய்தல்.2) என்றாற்போல, ஈண்டுப் பொதுமையாற் கூறப்பட்டது. 'மாலை நீ அல்லை' எனவும் பாடம். வேலை என்பது ஆகுபெயர். வேலை என்பதற்கு வேலாயிருந்தாய் என்பாரும் உளர்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

(பொழுதொடு புலந்தது)

பொழுது - மாலைப்பொழுதே!; நீ மாலையோ அல்லை - நீ முன்னாட்களில் வந்த மாலைப்பொழுதே யல்லை ; மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை - காதலரை மணந்து பிரிந்த மகளிரைக் கொல்லும் இறுதிக் காலமாகவே யிருக்கின்றாய், இந்நாள்.

முன்னாள் காதலரொடு கூடியிருந்த நாள்.தன்னைப் போற் காதலரைப் பிரிந்த பிறரையும் உளப்படுத்தி 'மணந்தார்' என்றாள். 'வாழி' யென்பது எதிர்மறைக்குறிப்பு.வேலை எல்லை; இங்கு வாழ்நாளெல்லையைக் குறித்தது.வேலையென்பதற்கு வேலாயிருந்தாய் என்றுரைப்பர் மணக்குடவ பரிதி பரிப்பெருமாளார்.

மணக்குடவர் உரை

பொழுதே! நீ வெப்பமுடையை யானமையான் மாலையோ எனின் அல்லை: முன்பு கூடிப் பிரியப்பட்டார் உயிரை உண்பதாகியவொரு வேலாயிருந்தாய். இது மாலைப்பொழுது கண்டு தலைமகள் ஆற்றாமையாற் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொழுதே! நீ மாலைக்காலம் அல்ல; (காதலரோடு கூடியிருந்து பிறகு பிரிந்து வாழும்) மகளிரின் உயிரை உண்ணும் முடிவுக் காலமாக இருக்கினறாய்!.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பொழுதே! நீ வாழ்க! முன்பெல்லாம் வருவாயே அந்த மாலையா நீ என்றால் இல்லை; திருமணம் செய்து கொண்ட பெண்களின் உயிரை வாங்கும் பொழுது நீ.

காலைக்குச் செய்தநன்று என்கொல்

குறள் 1225

காலைக்குச் செய்தநன்று என்கொல் எவன்கொல்யான் 

மாலைக்குச் செய்த பகை.

[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்

காலை - பொழுது; வாணாள்; தருணம்; முறை; விடியற்காலம்; சூரியன்; பகல்; பள்ளியெழுச்சிமுரசம்; அடைப்பு; மீன்வகை.

காலைக்குச் - காலைப் பொழுதிற்கு

செய்த - செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு

செய்தநன்று  - நான் செய்த நன்மை

என்கொல் - என்ன அது ?

கொல் - A particle implying doubt; frequently interrogative or connected with inter rogative forms--as in காணார்கொல், will they not see--ஐயக்கிளவி

எவன் - யாவன்; எவ்வண்ணம்; எப்படி; யாது; யாவை; என்ன; ஏன்; வியப்புஇரக்கச்சொல்.

கொல் - கொல்லுதல் -  வதைத்தல்; அழித்தல்; வெட்டுதல்; கதிரறுத்தல்; துன்பப்படுத்துதல்; கெடுத்தல்

யான் - தன்மை யொருமைப் பெயர்

எவன்கொல்யான் - இப்படி என்னை கொல்லும், துன்புறுத்தும்

மாலை - அந்திப்பொழுது; இரவு; இருள்; சமயம்; குற்றம்; மரகதக்குற்றவகை; இயல்பு; குணம்; தொடுக்கப்பட்டது; தொடுத்தபூந்தொடை; மாதரணிவடம்; நூல்வகை; வரிசை; பாசம்; விறலி; பெண்.

மாலைக்குச்  - மாலைப் பொழுதிற்கு

செய்த - செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

செய்த - நான் செய்த

பகை - எதிர்ப்பு; பகைவன்; மாறுபாடு; வெறுப்பு; தீங்கு; காண்க:பகைநரம்பு; வேற்றரசருடன்பகைகொள்ளுகை; கோளின்பகைவீடு; காமகுரோதம்முதலியஉட்பகை.

பகை - அபகாரம் / பகை என்ன ?

முழுப்பொருள்

மாலையிலும் (இரவிலும்) கூடியிருந்து காதல் செய்த காலங்களில் காலை பிறக்கிறதே அவரை பிரிவோமே என்று காலையினை திட்டிக் கொண்டு இருந்தாள் தலைவி. பின்புக் காலை எப்பொழுது செல்லும், மாலை எப்பொழுது வரும் என்று மாலைக்காக ஏங்கி மாலைப் பொழுதைப் போற்றிக் கொண்டு இருந்தாள் தலைவி. ஏன் என்றால் மாலையில் தான் யார் கண்ணுக்கும் படாமல் இவர்கள் ஒன்றாய் இருக்கலாம் அல்லவா ? இப்படி தயவு தாட்சனையமே இல்லாமல் காலை மேல் கோபம் கொண்டு இருந்தாள் ஆனால் எல்லையில்லா இன்பம் தந்த மாலைப் பொழுதை புகழ்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். காலையை விரும்பவில்லை. மாலையை விரும்பினாள். 

ஆனால், இன்றோ,  தலைவன் தலைவியை பிரிந்து சென்று விட்டார். ஆதலால் மாலையில் (இரவில்) இவர்கள் கூடி இருந்து பொழுதை தலைவன் இல்லமால் தலைவியால் கழிக்க முடியவில்லை. அவர்கள் கூடி இருந்த நினைவுகள் வலிய வந்து துன்புறுத்துகிறன. அது மட்டுமின்றி மாலைப் பொழுதில் அவள் தனியாக இருக்கிறாள். 

ஆனால் காலைப் பொழுதில் அப்படி இல்லை, அவளுக்கு உறுதுணையாக தோழிகள் என்று யாராவது உடன் இருப்பர். காலைப் பொழுதில் அவர்கள் கூடாததால் அவர்களின் கூடிய நினைவுகள் காலையில் மாலையளவுக்கு வருவதில்லை. 

ஆக இவரைப் பிரிந்து உள்ள பெரும் துயரத்தில் தலைவிக்கு காலைப் பொழுது மாலை என்னும் துன்பக் கடலை கடக்கும் ஒரு பெரும் கரையாக உள்ளது. கெட்டதிலும் ஒரு நன்மையாக காலைப் பொழுது உள்ளது. (blessing in disguise). அப்படி எனக்கு நன்மையாக இருக்கும் அளவிற்கு நான் என்ன நன்மை செய்தேன் காலைப்பொழுதிற்கு ? இப்படி ரணமாய் மாறும் அளவிற்கு மாறிய மாலைப்பொழுதிற்கு நான் என்ன அபகாரம் செய்தேன் ? தெரியவில்லையே என்கிறாள் தலைவி. 

இங்கே தலைவிக்கு பிரிவு ஏற்படுத்திய நேர்மாறான (180degree) மாற்றத்தை விளக்குகிறார் திருவள்ளுவர்.

என் வாழ்வில் இக்குறள் (முழுக்குறளுக்கு அல்ல. ஒரு சிறிய ஒப்புமை மட்டுமே)

நான் டெல்லியில் இருந்த காலத்தில் காலை அலுவலகத்திற்கு செல்வேன். எப்படா மாலை வரும், வீட்டுக்கு போகலாம்’னு இருப்பேன். ஆனா அவளுடன் அறிமுகம் பெற்றப் பிறகு அவளுடன் பேசுவது காலை பொழுதுகளில் மட்டும் தான். அதாவது அலுவலகத்துக்கு பஸ்சில் சென்று வரும் பொழுது மட்டும். ஆதலால், அதன் பின், எப்படா தூங்கி எழுந்து பஸ்’ல ஏறுவோம்னு இருக்கும். ஆக நான் விரும்பிய மாலைக்கு நான் செய்த தீங்கு என்ன ? அன்று நான் நேசிக்காத ஏசிய காலைக்கு நான் செய்த நன்மை என்ன ?

பரிமேலழகர் உரை

இதுவும் அது. காலையும், மாலையும், அவர் கூடிய ஞான்று போலாது இஞ்ஞான்று வேறுபட்டு வாராநின்றன; அவற்றுள், யான் காலைக்குச் செய்த நன்று என் - யான் காலைக்குச் செய்த உபகாரம் யாது? மாலைக்குச் செய்த பகை எவன் - மாலைக்குச் செய்த அபகாரம் யாது? 

விளக்கம் (கூடிய ஞான்று பிரிவர் என்று அஞ்சப்பண்ணிய காலை, அஃது ஒழிந்து இஞ்ஞான்று கங்குல் வெள்ளத்திற்குக் கரையாய் வாராநின்றது என்னும் கருத்தால், 'நன்று என்கொல்' என்றும், 'கூடிய ஞான்று இன்பம் செய்து வந்த மாலை அஃது ஒழிந்து இஞ்ஞான்றும் அளவில் துன்பஞ் செய்யாநின்றது' என்னும் கருத்தால், 'பகை எவன்கொல்?' என்றும் கூறினாள். பகை - ஆகுபெயர். தன்னோடு ஒத்த காலைபோலாது மாலை தன் கொடுமையால் துன்பம் செய்யாநின்றது என்பதாம்.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

(இதுவுமது)

(காலையும் மாலையும் காதலர் உடனிடருந்த நாள் போலாது இன்று நேர்மாறான இயல்பு கொண்டுள்ளன. அவற்றுள்)யான் காலைக்குச் செய்த நன்று என்-நான் காலைப் பொழுதிற்குச் செய்த நன்கு யாது?; மாலைக்குச் செய்த பகை எவன்-மாலைப் பொழுதிற்குச் செய்த தீங்கு யாது?.

முன் பெல்லாம் நடுங்கத்தக்க பிரிவச்சம் உண்டு பண்ணிய காலை, இன்று அஃதொழிந்து, இரா வென்னும் துன்பக் கடலைக் கடந்தேறும் கரையாக மாறிற்று என்னுங் கருத்தால் 'நன்றென்கொல்' என்றும், முன்னாளில் எல்லை யில்லா இன்பஞ் செய்து வந்த மாலை இன்று இறந்து படுமளவு துன்பஞ் செய்கின்ற தென்னுங் கருத்தால் 'பகை யெவன் கொல்' என்றும் கூறினாள்.'கொல்' ஈரிடத்தும் அசை நிலை. 'பகை' ஆகுபொருளி.

மணக்குடவர் உரை

காதலர் பிரிவதன் முன்னம், பிரிவரென்று அச்சத்தைத் தந்த காலைப்பொழுது பிரிந்தபின்பு வருத்தாது ஒழிதற்கு யான் செய்த நன்மை யாதோ? அவரோடு இன்பம் நுகர்தற்கு நட்பாயிருந்த மாலைப்பொழுது பிரிந்த பின்பு வருத்துவதற்கு யான் செய்த பகைமை யாதோ? இது மாலையது பண்பின்மையை உட்கொண்டு தலைமகள் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை

யான் காலைப்பொழுதிற்குச் செய்த நன்மை என்ன? (என்னைத் துன்புறுத்துகின்ற) மாலைப் பொழுதிற்குச் செய்த பகையான தீமை என்ன?.

சாலமன் பாப்பையா உரை

காலைக்கு நான் செய்த நன்மை என்ன? மாலைக்கு நான் செய்த தீமை என்ன?.

நன்றி: ரிஷ்வன்

கூடியவர் பிரிவதன் முன்

காலைக்கு யான் செய்த

நன்மை என்ன?

வாடி இருக்கையில்

மாலைக்கு யான் செய்த

தீமை என்ன?

நன்றி: ஆத்திகம்

"ராத்திரியெல்லாம் கணவனோட கூடி முடிச்சு, சந்தோசமா எளுந்திரிக்கைல காலைப்பொளுது ரொம்பவே நல்லா இருக்கு.

அதே, சாயங்காலம் ஆச்சுன்னா, அவரு இன்னும் வரலியேன்னு ஒரே வருத்தாமா கீது.

இந்தக் கார்த்தாலைக்கு நான் செஞ்ச நல்லது இன்னா?

சாயங்காலத்துக்கு நான் இன்னா தீங்கு பண்ணினேன்னு அது இப்பிடி என்னை வாட்டுது?"