Search This Blog

Disclaimar

This blog is entirely non-commercial and created solely for learning and educational purposes. The Tamil meanings are written by me, and where English meanings, stories, practice tools, or parallels from other literature are included, I’ve thoughtfully used AI assistance to enrich and interpret the ideas—not through copy-paste, but through careful curation and reflection. Many snippets and references are drawn from freely available Thirukkural blogs and books online, with no intent to plagiarize or profit. (To date, I have not earned even a single rupee or cent from this work.) Wherever possible, I have provided due credit and source links. If you are the creator of any content used here and would like it removed, or would prefer a different form of attribution, please feel free to let me know in the comment section of any post. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label W - பாரதியார். Show all posts
Showing posts with label W - பாரதியார். Show all posts

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து

குறள் 1101
கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்
ஒண்தொடி கண்ணே உள.
[காமத்துப்பால், களவியல், புணர்ச்சிமகிழ்தல்]

பொருள்
காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்
கண்டு - கண்ணால் கண்டும்

கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்.

கேட்டு - செவியால் கேட்டும்

உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

உண்டு - நாவால் உண்டு

உயிர்-த்தல் - uyir-   11 v. [K. usir, M. uyir.]intr. 1. To revive; to regain consciousness;to be re-animated; உயிர்பெற்றெழுதல். 2. To bein vigorous functioning activity; தொழிற்படுதல் அவ்வுடலி னின்றுயிர்ப்ப வைம்பொறிகள் (சி. போ 3, 4).3. To breathe hard; மூச்செறிதல் உரைதடுமாறாவுயிர்த்து (பாரத. பதினெட். 173). 4. To be waftedas fragrance; கமழ்தல் உயிர்த்த தாமத்தன (கம்பரா. நிகும். 114). 5. To breathe one's last; இறந்துபடுதல் உயிர்ப்பது மோம்பி (சீவக. 1989).--tr. 1.To give birth to, bring forth; ஈனுதல் குழந்தையை யுயிர்த்தமலடிக் குவமைகொண்டான் (கம்பரா.உருக்காட். 65). 2. To smell; மோத்தல் கண்டுகேட்டுண்டுயிர்த்துற்றறியும் (குறள், 1101). 3. To say,declare; கூறுதல் விட்டுயிர்த் தழுங்கினும் (தொல்.பொ. 111). 4. (Math.) To multiply a number;பெருக்குதல். அம்மு வாறுமுயிரொடு முயிர்ப்ப (நேமிநா.3, உரை). 5. To emit, send forth; வெளிப்படுத்துதல் கொங்குயிர்த்த பூந்தடத்துலாய் (நைடத. நாட்டுப். 5).  

உயிர்த்து - மூக்கால் நுகர்ந்தும் / மோந்தும்

உறு - மிகுதி; மிக்க; பகை; போர்.
உற்று - uṟṟu   part. உறு-. A sign of comparison; ஓர் உவமவாசகம் தோளுற்றோர் தெய்வம்(சீவக. 10).  
உற்று -  இன்புறுதல்

ஒண்மை - விளக்கம்; இயற்கையழகு; நன்மை; மிகுதி; ஒழுங்கு; நல்லறிவு.

ஒண்தொடி - பைந்தொடி, பொற்றொடி, ஒளிமிக்க வளையல் வளையல், பெண்கள் கையில் அணியும் அணிகலன்; ஒண்டொடி = ஒண்(மை) + தொடி;
ஓரைஆயத்து ஒண்தொடி மகளிர் (புறநானூறு)

தொடி - வளைவு; கைவளை; தோள்வளை; வீரவளை; சுற்றுவட்டம்; பூண்

ஒண்தொடி கண்ணே  - ஒளிமிக்க வளையல்கள் அணிந்த நல்ல அழகிய பெண்ணின் கண்ணில்

உள - உள்ளது

முழுப்பொருள்
விழிகளால் கண்டு
செவிகளால் கேட்டு
நாவால் சுவைத்து
மூக்கினால் முகர்ந்து
(மேலே சொன்ன நான்கும் புறவையமான புலன்கள் தரும் இன்பம்)
அன்பினால் இன்புற்று காதல் கொள்வது
(காதல் இன்புறுவது என்பது அகவயமான புலன் இன்பம்)
என
ஐம்பொறிகளாலும்
அனுபவிக்கும் இன்பம்
பெண்ணிடம் மட்டுமே உள்ளது.

பாரதியாரின் குறிப்பு (தமிழ் நாட்டு நாகரிகம் என்னும் கட்டுரையில் இருந்து)
புகழ் அதிகாரம் முதலியவற்றை அறத்துப்பாலிலும், பொருட்பாலிலும் சார்ந்தனவாகக் கணித்தார்கள். இந்திரிய இன்பங்களுக்குள்ளே இனியபக்‌ஷணங்களையும் கணிகளையும் உண்டல் மலர்களை முகர்தல் முதலியன மிகவும் எளிதிலே தெவிட்டக் கூடியனவும், வெறுமே சரீர சுகமாத்திரமன்றி ஆத்ம சுகத்துக்கு அதிக உபகாரம் இல்லாததனவும் ஆதல் பற்றி அவற்றையும் இன்பப்பாலிலே சேர்க்கவில்லை.

கண்டல், கேட்டல், உண்டல், மோப்பு, தீண்டுதல் எனும் ஐவகை இந்திரங்களையும் ஒருங்கே இன்புறுத்தும் இயல்பு ஒளி பொருந்திய வளையணிந்த இப்பெண்ணிடத்தே தானுள்ளது என்பது அக்குறளின் பொருள். இதனுடன் உயிருக்கும் மனத்துக்கும் ஆத்மாவுக்கும் சேர இன்பளிப்பதனால் காதலின்பம் இவ்வுலக இன்பங்களைத்திலும் தலைமைப்பட்டதாயிற்று. ஆதலால், நான்கு புருஷார்த்தங்களுள் அதாவது மனிதப்பிறவி எடுத்ததனால் ஒருவன் எய்தக்கூடிய பெரும்பயன்களைக் கணகிடப்புகுந்த இடத்து நம் முன்னோர் காதலின்பத்தையே இன்பமெனும் பொதுப் பெயரால் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

மேலும்: அஷோக் உரை
மணிமேகலையில் வரும் கீழ்காணும் வரிகளைப் பார்ப்போமா?

இன்ன ளார்கொ லீங்கிவ ளென்று
மன்னவ னறியான் மயக்க மெய்தாக்
கண்ட கண்ணினுங் கேட்ட செவியினும்
உண்ட வாயினு முயிர்த்த மூக்கினும்
உற்றுண ருடம்பினும் வெற்றிச்சிலைக் காமன்
மயிலையுஞ் செயலையு மாவுங் குவளையும்
பயிலிதழ்க் கமலமும் பருவத் தலர்ந்த
மலர்வா யம்பின் வாசங் கமழப்
பலர்புறங் கண்டோன் பணிந்துதொழில் கேட்ப
ஒருமதி யெல்லை கழிப்பினு முரையாள்
பொருவரு பூங்கொடி போயின வந்நாள்

மேலும் பல இலக்கிய எடுத்துக்காட்டுகள், பெருங்கதை, சீவகசிந்தாமணி, திருவாய் மொழி, கம்ப இராமாயணம் போன்றவற்றிலும் இக்குறளின் கருத்தையொட்டியே அமைந்திருப்பதைக் காணலாம்.


”வாயினும் செவியினும் கண்ணினும் மூக்கினும்
மேதகு மெய்யினும் மோதல் இன்றி
உண்டும் கேட்கும் கண்டும் நாறியும்
உற்றும் மற்றிவை சுற்றம் இன்றி
ஐம்புல வாயிலும் தம்புலம் பெருக
வைகல் தோறும் மெய்வகை தெரிவார்” (பெருங் 2.15:64:9)

“ஏலங் கமழ்குழல் ஏழை யவரன்ன
ஆலைக் கரும்பின் அகநா டணைந்தான்” (சீவக.1613)

“மகளிரைப் போலே ஐம்புலனுக்கும் வேண்டும்
பொருள்களை உடைய மத்திம தேசத்தைச் சேர்ந்தான் என்க” (ஷ ந.உரை)

”கண்டு கேட் டுண்டுயிர்த் துற்றியும் ஐம்புலனும்
ஒண்டொடி கண்ணே உளவென்று பண்டையோர்
கட்டுரையே மேம்படுத்தாள்” (திருக்கைலாய ஞானவுலா 173-4)

“கண்டுகேட் டுற்றுமோந் துண்டுழலும் ஐங்கருவி
கண்ட இன்பம் தெரிவரிய அளவில்லாச் சிற்றின்பம்” (திருவாய் 4.9:10)

“பண்டுநிகழ் பான்மையினால் பசுபதிதன் அருளாலே
வண்டமர்பூங் குழலாரை மணம் புணர்ந்த வன்றொண்டர்
புண்டரிகத் தவள்வனப்பைப் புறங்கண்ட தூநலத்தைக்
கண்டு கேட்டுண்டுயிர்த்துற் றமர்ந்திருந்தார் காதலினால்” (பெரிய 3426)

“பொன்னின் சோதி போதினி னாற்றம் பொலிவேபோல்
தென்னுண் டேனிற் றீஞ்சுவை செஞ்சொற் கவியின்பம்
கன்னிம் மாடத் தும்பரின் மாடே களிபேடோ
டன்னம் மாடும் முன்றுறை கண்டங் கயனின்றார்” (கம்ப.மிதிலைக்காட்சி.23)

நன்றி: KFTD TTAMIL
காதல் தோன்றினால் அதில் காமம் இருந்தே ஆகவேண்டும்.  காமம் இருந்தால் கூடலும் இருக்க வேண்டும்.  அந்தக் கூடலிலும், கூடிக் களித்தபின் உள்ளதில் தோன்றும் இன்பத்தையும் பற்றிய அதிகாரம் ‘புணர்ச்சிமகிழ்தல்’.

“கண்ணால் கண்டு, காதல் கேட்டு, நாவால் ருசித்து, மூக்கால் முகர்ந்து, அன்பால் இன்புற்று காதல் கொள்ளும் ஐம்புலன்களும் ஒரே நேரத்தில் விருந்து படைக்கும் திறன் அழகிய, பொருத்தமான வளையல்கள் அணிந்த உன்னிடத்தில் மட்டுமே உள்ளது.” என்று நாயகியை தலைவன் புகழும் வண்ணம் அமைந்துள்ளது குறள்.

எல்லா அனைத்து  புலன் சார்ந்த இன்பங்களில், உச்ச உயர்வான, ஒப்புயர்வற்ற  மகிழ்தல் என கருதப்படும் ஐம்புல இன்பங்களும் நிறைந்த  காம இன்பம் ஒரு பெண்ணிடம் நிறைந்துள்ளன என்பதை திருவள்ளுவர் இக்குறள் மூலம் கூறுகிறார்.

கூடலில் உள்ள தேக சுகம் பற்றியல்லாமல் அதன் முன்பும் பின்பும் வரும் நுண் உணர்ச்சிகளை அடிகோடிடும் விதம் இந்த அதிகாரத்தில் மிகவும் இரசிக்கதக்கது.  சாதாரணமாக ஒரு சமையத்தில் ஒரு புலன் மூலமே நாம் இன்பம் அனுபவிப்போம்.  கூடலில் ஐந்து புலன்களும், மூன்று காலத்திலும் ஒரு சேர இன்பம் சுகிக்க வைக்க தலைவியோடு கூடுவதால்  மட்டுமே அனுபவிக்க முடியும் என்பது இதில் தொக்கியுள்ள அர்த்தம்.  கூடலில் உள்ள இன்பம் அதை அனுபவிப்பதாலும், அதை எதிர்பார்ப்பதாலும், பின்னர் அசை போடுவதாலும் பல மடங்கு அதிகரிக்க படுவதை சுட்டிகாட்டுகிறது குறள்.

பரிமேலழகர் உரை
இயற்கைப் புணர்ச்சி (சுட்டியை சொடுக்கவும்) இறுதிக்கண் சொல்லியது. கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் - கண்ணால் கண்டும் செவியால் கேட்டும் நாவால் உண்டும் மூக்கால் மோந்தும் மெய்யால் தீண்டியும் அனுபவிக்கப்படும் ஐம்புலனும்; ஒண்டொடி கண்ணே உள - இவ்வொள்ளிய தொடியை உடையாள்கண்ணே உளவாயின.

விளக்கம் (உம்மை, முற்று உம்மை. தேற்றேகாரம்: வேறிடத்து இன்மை விளக்கி நின்றது. வேறுவேறு காலங்களில் வேறு வேறு பொருள்களான் அனுபவிக்கப்படுவன ஒருகாலத்து இவள் கண்ணே அனுபவிக்கப்பட்டன என்பதாம். வடநூலார் இடக்கர்ப் பொருளவாகச் சொல்லிய புணர்ச்சித் தொழில்களும் ஈண்டு அடக்கிக் கூறப்பட்டன.)

பி.கு
இயற்கைப் புணர்ச்சி
முன்னர் அறிமுகம் இல்லாத தலைவனும் தலைவியும் இயற்கையாக ஓரிடத்தில் எதிர்பாராத விதமாகச் சந்தித்தல்; கூடிமகிழ்தல்; அன்பு காட்டுதல் ஆகியவை இயற்கைப் புணர்ச்சிஎனப்படும். இது தெய்வத்தால் நிகழும்; அல்லது தலைவி விருப்பத்தால் நிகழும்.

மணக்குடவர் உரை
கண்டும் கேட்டும் உண்டும் உயிர்த்தும் உற்றும் அறிகின்ற ஐந்து புலனும் இவ்வொள்ளிய தொடியை யுடையாள் மாட்டே யுள. இது பொறிகள் ஐந்தினுக்கும் ஒருகாலத்தே யின்பம் பயந்ததென்று புணர்ச்சியை வியந்து கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
கண்டும் கேட்டும் உண்டும் முகர்ந்தும் உற்றும் அறிகின்ற ஐந்து புலன்களாகிய இன்பங்களும் ஒளி பொருந்திய வளையல் அணிந்த இவளிடத்தில் உள்ளன.

சாலமன் பாப்பையா உரை
விழியால் பார்த்து, செவியால்கேட்டு, நாவால் உண்டு, மூக்கால் மோந்து, உடம்பால் தீண்டி என் ஐம்பொறிகளாலும் அனுபவிக்கும்படும் இன்பம் ஒளிமிக்க வளையல்களை அணிந்த மனைவியிடம் மட்டுமே உண்டு.

ஐம்புலனின்பமே இல்லாள் [நன்றி: குருநாதன்]
சமூகத்தின் வடிவம் இல்லற மாண்பின் இனிமையைச் சார்ந்துள்ளது. இல்லறம் இனிக்க ஒத்த இணையர் ஒற்றுமை பேணி கவின்மிகு மக்களைப் பெற்று, நற்சமூகத்தின் ஆணிவேரைப் பலப்படுத்த வேண்டும். இல்லறத்தின் மகிழ்விற்கு கணவன் மனைவியின் மகிழ்வே அடிப்படை. காணல், கேட்டல், உண்ணல், முகர்தல், தொடுதல் ஆகிய ஐம்புல இன்பங்களும் தன் இல்லாளிடம் மட்டுமே உள்ளதாகக்
கணவன் கூறுகிறான்.

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்
ஒண்தொடி கண்ணே உள.          
              
தன் இல்லாளுடன் புணர்ந்து மகிழ்ந்து பூத்த கணவனுக்குத் தான் எத்தனை அன்பு. 

கண்களுக்கான நிறைவுப் பயிற்சி இது. கண்களின், அதன் பயன்பாடுகளின் அருமை பெருமைகளையெல்லாம் அறிந்து உணர்ந்து, அந்தக் கண்களை பலப்படுத்துகிற, பார்வைக்கு உரமூட்டுகிற நிறைவுப் பயிற்சியில் ஆழ்ந்து ஈடுபடுவது, கண்களுக்கும் கண்களால் நமக்கும் நன்மைதானே?

'கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்
ஒண்தொடி கண்ணே உள'

காதலியின் பெருமையை காதலன் சொல்வதாக வள்ளுவப் பெருந்தகை எழுதிய திருக்குறள் இது. காதல் என்பது ஆசைப்படுவது; அன்பு செய்வது; நேசத்துடனும் கனிவுடனும் பார்ப்பது! அப்படியரு கனிவுடன், நேசத்துடன், பிரியத்துடன், மிகுந்த வாஞ்சையுடன் நாம் நம் உடலைப் பார்க்கத் துவங்கிவிட்டால் எப்படியிருக்கும்? எந்த நோய்களும் தாக்காதவாறு, பூரண பொலிவுடன் விளங்கும் நம் தேகம். என்ன, உண்மைதானே!

ஐம்புலன்களையும் காதலிக்கத் துவங்குங்கள். நம் விருப்பத்துக்கும் நேசிப்புக்கும் உரியவர் களைக் கொண்டாடுவதுபோல், மதிப்பது போல், நம் உடலையும் மதித்து நேசித்தால், உடலானது எந்தச் செய்கூலியும் சேதாரமும் இன்றிச் சீராக இயங்கும். அதிலும், 'கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து...' என்பதில் முதலாவதாக இடம்பிடித்த கண்களை மிகுந்த கவனத்துடன் பாதுகாப்பதும் பராமரிப்பதும் நம் கடமை!

குறளும் தேவாரமும்
பாடல் எண் : 267
பண்டுநிகழ் பான்மையினால்
    பசுபதிதன் னருளாலே
வண்டமர்பூங் குழலாரை
    மணம்புணர்ந்த வன்தொண்டர்
புண்டரிகத் தவள்வனப்பைப்
    புறங்கண்ட தூநலத்தைக்
கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த்துற்
    றமர்ந்திருந்தார் காதலினால்.

பொருள்:
முன் திருக்கயிலாய மலையில் நிகழ்ந்த நியதியால், உயிர்கட்கெல்லாம் தலைவனான சிவபெருமானின் அருளாலே, வண்டுகள் மொய்த்திடும் கூந்தலையுடைய சங்கிலியாரைத் திருமணம் செய்த நம்பிகள், தாமரை மலர்மேல் இருக்கும் திருமகளின் வனப் பையும் புறங்கண்ட அத்துணை அழகுடைய தூய நலமுடைய சங்கிலி யாரைக் கண்டும் கேட்டும் உண்டும் உயிர்த்தும் உற்றும் விருப்பம் மீதூரத் துய்த்திருந்தார்.

குறளும் வைரமுத்துவும்
இந்த குறள் ‘நேருக்கு நேர்’ என்ற திரைப்படத்தில் ‘அவள் வருவாளா’ என்ற பாடலில்  அமரர் ஷாகுல் அமீது என்ற பாடகர் பாடும் வாரு வரும்.  இதனை கவிஞர் வைரமுத்து அவர்கள் எழுதியிருப்பார்.

பாடலில் இருந்து சில வரிகள்

அவள் வருவாளா 
அவள் வருவாளா
என் உடைந்துபோன நெஞ்சை 
ஒட்டவைக்க அவள் வருவாளா
.............
.............
அவளை ரசித்தபின்னே 
நிலவு இனிக்கவில்லை
 மலர்கள் பிடிக்கவில்லை
கண்டு கேட்டு 
உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் 
ஐம்புலனும் பெண்ணில் இருக்கு
இந்த பூமி மீது வந்து 
நானும் பிறந்ததற்கு 
பொருளிருக்கு பொருளிருக்கு
.............
.............

உடல் உறவில் பயன்கள்
கீழ்க்காணும் சுட்டிகளை தட்டவும்


எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே 

அத்தியாயம் 22 // உணவும் உடலுறவும் 
"காமம் என்பதும் உணவு, மற்றும் நீர் போன்றே முக்கியமானது. தேவையற்ற அடக்கமும், கட்டுப்பாடும் இன்றி, இம்மூன்றின் வேட்கையையும் தணித்தல் அவசியம்."  — Marquis de Sade 
எந்தவிதமான சுவையும் சேர்க்காது, வெற்றுச் சோற்றையோ, இட்டிலியையோ அல்லது ரொட்டியையோ நாம் உண்ண முடியுமா? குறைந்தபட்சம் உப்பையோ அல்லது மசாலாவையோ இவற்றோடு நாம் எதிர்பார்ப்போம் எதிர்பார்ப்போம் இல்லையா? இல்லை இனிப்பையாவது சேர்த்துக்கொள்வோம் அல்லவா?  இப்படி வெறுமையாக சுவையற்ற உணவை, நொந்து கொள்ளாது, ஒருமுறையாவது உண்ண இயலுமா?  

காமம் என்பதும் உணவு போன்றதே. புலனின்பத்துக்காக, அவை பயன்பட்டாலும், நம் பசியையும் அவையே போக்குகின்றன. வெற்றுச் சோறு நம் பசியைத் தணிக்கும் என்றாலும், நாம் சுவைகளைச் சேர்க்காது உண்டு, நம்மை நாமே வருத்திக்கொள்வதில் பயன் இல்லை. அதைப்போலவே, காமத்தின் சுவையையும் இன்பத்தையும் ஏன் நாம் புறக்கணிக்கவேண்டும்? அப்படிச் செய்வதற்கான தேவைதான் என்ன? நம் உடலின் சிறிய பாகமான நம் நாவே உணவின் ருசிக்காக ஏங்கும்போது, நம் உடல் மட்டும் இன்பத்துக்கும், ஆசைக்கும் ஏங்குவதில் என்ன தவறு? ஆனால், காமம் என்று வரும்போது, நாம் என்ன செய்கிறோம்? நாம் நம்மையும், நமது துணைவரையும் புறக்கணிக்கிறோம். சேர்த்து உண்ண ஏதுமற்ற நிலையில், வெற்று சோற்றை நம் துணைவருக்குக் கொடுத்துவிட்டு, அவர் உண்பதை நம்மால் பார்க்க இயலுமா? அது பரிதாபமாக இருக்கும் அல்லவா? 

எல்லா ஆண்களும், தங்கள் விந்துவை வெளியேற்ற ஒரு துவாரம்  மட்டுமே  தேவை எனக் கருதினால், அவர்கள் பெண்களைத் தொந்தரவு செய்வதை விட்டுவிட்டு, கழிவறையின் இருக்கையையே பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம். அத்தகைய கழிவறை இருக்கையாக தாங்கள் பயன்படுத்தப் படுவதைத் தவிர்த்து, பெண்கள், சுய இன்பத்தால் தங்கள் வேட்கையைத் தணித்துக்கொள்ளலாம்.