விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற்

குறள் 804
விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற்
கேளாது நட்டார் செயின்

[பொருட்பால், நட்பியல், பழைமை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
விழை - விழைவு - விருப்பம்; யாழின்உள்ளோசை; புணர்ச்சி.

தகை - அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.

யான் -  தன்மையொருமைப்பெயர்

வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

வேண்டியிருப்பர் - வேண்டியிருத்தல் - இன்றியமையாததாயிருத்தல்.

கெழு - நிறம்; ஒளி; ஒருசாரியை.

தகை - அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.

யான் -  தன்மையொருமைப்பெயர்

கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்.

கேளாது - கேளாமல் - கேட்காமல், அனுமதி பெறாமல்

நட்டார் - நண்பர்; உறவினர்.

செயின் - செய்தால்

முழுப்பொருள் 
ஒரு நட்பில் நண்பர்களுக்குள் ஒளிவுமறைவு இருக்காது என்று நாம் நினைக்கிறோம். நண்பன் எது செய்தாலும் நம்மிடம் சொல்லிவிட்டு செய்யவேண்டும் அல்லது என்னை ஆலோசித்துவிட்டு என் சம்மதம் வாங்கிவிட்டு செய்யவேண்டும் என்று பலர் எண்ணுகிறோம்.

ஆனால் உண்மையான நட்பிற்கு சிறப்பு என்னவெனில் நம் நண்பர் ஒரு விஷயத்தை அல்லது ஒரு செயலை பற்றி நம்மிடம் கூறாமல் செய்கிறார் என்றால் அதனை நினைத்து வருந்தாது அவர் நட்பை மட்டுமே வேண்டி இருப்பதே ஆகும்.

நண்பருக்கு என்று ஒரு தனியுரிமை (privacy) இருக்கலாம் அல்லது அவர் நம்மிடம் கூற காரணம் இருக்கலாம் அல்லது காரணம் இல்லாமல் இருக்கலாம் அல்லது காரணம் இருக்கவேண்டும் என்றில்லை. எதுவாயின் அதனை நாம் மதிக்க வேண்டும். ஏனெனில் அது அவரவர் சுய விருப்பம். இதனை சுயநலம் என்றெல்லாம் வரையறை செய்வது தவறு. நண்பர் நம்மிடம் சொன்னால் சந்தோஷம் சொல்லவில்லையெல்லையென்றால் வருத்தமில்லை என்ற மனப்பான்மை வேண்டும். 

மேலும் எல்லாவற்றையும் சொல்லுகிறவர் நல்ல நண்பர் என்றெல்லாம் இல்லை. சில சமயம் இப்படி கூறுகிறவர் மனதில் அழுக்காறு போன்ற தீய குணங்கள் பொதிந்து இருக்கும். அது நமக்கு நன்மையில்லை.

உதாரணமாக நம்மிடம் ஒரு நண்பர் அவர் குடும்ப சுபநிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி இறுதியாக கூறலாம், அவருடைய மேற்படிப்புப் பற்றி கிளம்பும் முன்பு சொல்லலாம் (அல்லது சொல்லாமல் கூட இருக்கலாம்), அவர் வீடு கட்டுவதை அல்லது வாங்கியதை அல்லது வாங்கப்போவதைப் பற்றி சொல்லாமல் இருக்கலாம். சிலசமயங்களில் கல்யாணத்தைப் பற்றி கூறாமல் கூட இருக்கலாம். இதற்கெல்லாம் நாம் கோவித்து கொண்டு இருந்தால் அல்லது மனம் வருந்தினால் நமக்கு தான் நிம்மதியில்லை. தேவையில்லாமல் நட்பும் கெடும். குற்றம் பார்த்தால் சுற்றம் இல்லை என்பதையும் நினைவில் கொள்க.

மேலும் அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”கிழமையிற் செய்தனன் கெழுதகை தருமென” (பெருங் 4.8:76)

பரிமேலழகர் உரை
நட்டார் கெழுதகையான் கேளாது செயின் - தம் கருமத்தை நட்டார் உரிமையாற் கேளாது செய்தாராயின்; விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் - அச் செயலது விழையப்படுந்தன்மை பற்றி அதனை விரும்புவர் அறிவுடையார். (ஒருவர்க்குத் தம் கருமம் தாம் அறியாமல் முடிந்திருத்தலின் ஊங்கு நன்மை யின்மையின், அச்செயல் விழையத்தக்கதாயிற்று. அதனை அவ்வாறு அறிந்து விரும்புதல் அறிவுடையார்க்கல்லது இன்மையின் அவர்மேல் வைத்துக் கூறினார். 'வேண்டியிருப்பார்' என்பது எழுந்திருப்பார் என்பதுபோல ஒரு சொல் நீர்மைத்து. இதனான் கேளாது செய்துழி அதனை விரும்புக என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
நட்டோர் தமது உரிமையாலே கேளாது இசைவில்லாதவற்றைச் செய்வாராயின் அதற்கு முனியாது அதனையும் தாம் விரும்பும் தன்மையோடே கூட விரும்பத் தப்பாதிருப்பர் மிக்கார். இஃது உடன்படுதலன்றி விரும்பவும் வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
உரிமையால் கேளாமலே நண்பர் ஒன்றைச் செய்தால், அந்த உரிமையைப் போற்றி விரும்பும் தன்மையோடு அச் செயலையும் விரும்பி உடன்பட்டிருப்பர் அறிஞர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் நண்பர் உரிமை எடுத்துக் கொண்டு தம்மைக் கேளாமலேயே ஒரு காரியத்தைச் செய்தால் அக்காரியத்தைத் தாம் அறிந்திருந்தாலும் நண்பரால் விரும்பிச் செய்யப்படுவது என்பதனால் அறிவுடையார் அதை ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்வர்.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே

அத்தியாயம் - 11 நட்பே அடித்தளமாக…… 

"நட்பை அடித்தளமாக கொள்ளாத எந்த காதலும் (அன்பும்) மணல் மேல் எழுப்பிய மாளிகை போன்றது"

— Ella Wheeler Wicox 

இதைப் படிக்கையில் எனக்கு நினைவிற்கு வருவது என் நண்பனொருவனின் கூற்று: “நட்பென்பது ஒரு மாளிகை போன்றது. அதில் எல்லாவற்றிற்கும் அறைகள் உண்டு” முதல் கூற்று நட்பை விட மேலானது எதுவுமில்லை எனப் பொருள் கொள்கிறது. இரண்டாவது ஒரு கேள்வியை முன்வைக்கிறது. “ஏன் அன்பினால் ஏற்படும் அத்துணை உறவுகளையும் நட்பாகப் பார்க்கக்கூடாது?” 

நட்பின் அழகே நாம் ஒரு நண்பரை நமக்கே நமக்கானவராக, நம் உடைமையாகச் சொந்தம் கொண்டாட மாட்டோம் என்பதே. அவர்களைத் தனி ஒரு மனிதராக நாம் மதிப்போம். ஆனால் ஒரு கணவன் - மனைவி உறவிலோ, காதலர்கள் உறவிலோ இது பொதுவாகச் சாத்தியப்படுவதில்லை. நம்மொரு  நண்பனுக்குப் பல நண்பர்கள் இருப்பார்கள்; சிலரை நமக்குத் தெரிந்திருக்கும்; சிலரைத் தெரியாமல் இருக்கும். ஆனால் அதைப் பற்றியெல்லாம் நாம் கவலை கொள்வதில்லை. 

நாம் அவரைச்  சந்திக்கும் வேளைகளிலும் சரி, சந்திக்காத வேளைகளிலும் சரி அன்பென்ற ஓர் இழை அங்கு ஓடிக்கொண்டே தான் இருக்கும். அவருக்கு நம்மைத் தவிர இன்னும் பத்தோ நூறோ நண்பர்கள் இருந்தாலும் நம்மீது அவருக்கு அன்பு இல்லையென்றோ, இல்லை குறைந்துவிட்டது என்றோ சிந்திக்கவே மாட்டோம். அவருக்குப் புதுப்புது நட்புகள் ஏற்படும்போதும் நம்மை விட்டு அவர் விலகுகிறார் என்றோ, நம்மை ஏமாற்றிவிட்டார் என்றோ கவலை கொள்ள மாட்டோம். ஒரு வினாடி கூட, நம்மை அவருக்குப் பிடிக்காமல் போய் விட்டதோ, நம்மீது ஏதாவது குறை கண்டுவிட்டாரோ இல்லை நம் நட்பு இனி அவருக்குத் தேவைப் படவில்லையோ என்றெல்லாம் குழப்பிக்கொள்ள மாட்டோம். 

ஆனால் திருமணம், காதல் என்று ஏற்பட்டுவிட்டால் மட்டும், ஏன் இத்தனை குழப்பங்களும், வேண்டாத எண்ணங்களும் வந்து ஒட்டிக்கொள்கின்றன? இம்மாதிரியான எண்ணங்கள் எந்தவோர் உறவையும் அழித்து விடும் தன்மை கொண்டவை.  ஆனாலும் நாம் பெருமையாகக் கூறிக்கொள்வோம் எங்கள் உறவு அன்பினாலானது என்று. 

நட்பு என்பது ஓர் இயற்கையான உணர்வினால் ஏற்படும் உறவு. மற்ற எல்லா உறவுகளுக்கும் ஓர் இலக்கணம், சட்டம், வரைமுறை என உருவாக்கி வைத்திருக்கிறோம். அவை தான் பெரும்பாலும் நம் இயற்கை உணர்வுகளுடன் உரசி குழப்பங்களை உருவாக்கி விடுகின்றன. 

ஒரு நட்பில் எதையும் செய்துதான் ஆகவேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பில்லை. நம் தேவைகள் அனைத்தையும் ஒரு நண்பர்  பூர்த்தி செய்துதான் தீரவேண்டும் என்ற கட்டாயமில்லை. உதாரணத்திற்கு நான் ஒரு நண்பரைக் கேட்கிறேன் இன்று மாலை எதுவும் திரைப்படத்திற்குச் செல்வோமா என. அவர் வேண்டாம் என ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் சொல்கிறார் என வைத்துக்கொள்வோம். நான் அவர் எதனால் வரவில்லை என ஆராய மாட்டேன். அதனால் என்ன?  இன்னொரு நாள் போய்க்கொள்ளலாம் என விட்டுவிடுவேன். 

அதே போல் நான் ஒரு நண்பரிடம் இன்றெனக்கு அவரைப் பார்க்க நேரமில்லை, இன்னொரு நாள் பார்த்துக்கொள்ளலாம் எனக் கூறினால், அவரும் சாதாரணமாகச் சரி என்று சொல்லிக் கடந்துவிடுவார். 

ஆனால் அதே சமயம் எனக்கோர் உதவி என்றால் எல்லாவற்றையும் போட்டுவிட்டு ஓடி வருவார். அவர் ஊரில் இல்லை எனில், அவர் வீட்டில் யாருக்காவது உடல்நிலை சரி இல்லை எனில் நான் ஓடுவேன். நான் இருக்கிறேன் கவலைப் படாதே என்ற ஓர் எழுதப்படாத நியதி இருக்கும். ஒரு குற்ற உணர்வோ, ஏமாற்றப்பட்ட உணர்வோ ஒரு நல்ல நட்பில் ஏற்பட வாய்ப்பே இல்லை. இதே விஷயங்கள் ஒரு கணவன் மனைவிக்குள் நடக்கையில், அது ஒரு பெரும் பிரச்சினையாகவே வெடிக்கிறது. ஏன்? நட்பில் நாம் ஒருவரை ஒருவர் கட்டுப்படுத்த நினைப்பதில்லை. ஆனால் உறவிற்குள் என் கட்டுக்குள் நீ என்றோ, எனக்காகவே நீ என்றோ ஒரு செயற்கையான கயிறைக் கட்டிவைக்க விழைகிறோம். 

நட்பில் ஆலோசனைகள் வழங்கிக்கொள்வோம், ஆனால், நம் ஆலோசனைப்படி தான் அவர் நடக்க வேண்டும் என நிர்ப்பந்திக்க மாட்டோம். ஆளுமையோ, அடக்கமோ நட்பில் தலை தூக்குவதில்லை. 

ஒரு நண்பர் அவரின் இன்னொரு நண்பரை அறிமுகப்படுத்தினால், அவரை நமக்குப் பிடித்திருந்தால் நாமும் நட்பாவோம். இல்லையெனில், நம் நண்பரிடம் தனியாக எனக்கு அவரைப் பிடிக்கவில்லை, இனி அவர் வரும்பொழுது என்னைக் கூப்பிடாதே என்று வேண்டுமானால் சொல்வோம். எனக்கு அவரைப் பிடிக்கவில்லை, அதனால் நீயும் அவருடன் நட்பாயிராதே எனக் கூற மாட்டோம். 

இதே ஒரு திருமணத்திலோ, காதலர்களுக்குள்ளோ என்ன நடக்கும்? “ஒன்று அவன்/அவள் நட்பை நீ துண்டிக்க வேண்டும், இல்லை நான் உன் உறவைத் துண்டித்து விடுவேன்” என்று நிர்ப்பந்திக்கப்படுவோம். 

எந்த ஓர் உறவாக இருந்த போதிலும் அங்கு நட்பு என்ற ஒன்று போற்றப்படவேண்டும். நட்பே அடித்தளமாக இருத்தல் வேண்டும். ஓர் அம்மாவிற்கும் பிள்ளைகளுக்கும் இடையிலோ இல்லை அப்பாவிற்கும் பிள்ளைகளுக்கும் இடையிலோ, இல்லை உடன் பிறந்தவர்களுக்குள்ளோ நட்பு என்ற ஓர் அற்புதம் இருந்தால் வாழ்வு எத்தனை சுலபமாக இருக்கும்? 

பல வருடங்கள் தொடர்பில் இல்லாமல் இருக்கும் நட்புகள் நடுவில் என்ன ஆகின்றது? நட்பு இன்னும் வலுப்பெறுகிறது. நட்பு நம்மைச் சிறைப் படுத்துவதில்லை, நம்மை விடுதலைப்படுத்துகிறது. நம்மீது எதையும் திணிப்பதில்லை.  எனக்கு மட்டுமே நீ என வசனம் பேசுவதில்லை. ஏன், நட்பு நிலைக்க வேண்டும் என்று கூடத் திணிப்பதில்லை. திணிக்கவும் இயலாது. எந்தச் சட்ட திட்டங்களுக்குள்ளும், இலக்கணங்களுக்குள்ளும் நட்பு விழுவதில்லை; அது இயற்கை தன்மை கொண்டது. 

நட்பே அடித்தளமாகட்டும், எந்தவகையான உறவு முறையாக இருப்பினும்; காதலர்கள், இணையர்கள், பெற்றோர்-பிள்ளைகள், ஆசிரியர்-மாணவர்கள், உடன் பிறந்தவர்கள், எதுவாக இருப்பினும். 

நாம் ஒருவரின் மேல் அன்பு வைத்திருப்பதின் அறிகுறி என்னவென்றால், அவருக்கு இடைவெளி தேவைப்படும் நேரம் ஒதுங்கி இடம் கொடுப்பதும், நம் அருகாமையை விரும்பும் நேரம் அணைத்து ஆதரிப்பதும் ஆகும். அவர்களுடனேயே எப்பொழுதும்  இருக்க வேண்டியதில்லை, அவர்களுக்குத் தேவைப்படும் நேரம், கூப்பிடு தொலைவில் நாம் இருந்தால் போதும். உண்மையான நட்பிற்கு இதுவே ஆதாரம். 

நம் எல்லா உறவுகளுக்கும் பாலமாக நட்பென்ற ஒன்றை அமைத்து விட்டால் போதும், நம் உறவுகள் நாமே ஆச்சரியப்படும் அளவிற்கு வலுப்பெறும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Even if our friend does not inform us about his or her personal information / milestone / event or doesn't ask us an opinion We should be friends with that friend. Because as a friend we must respect even our friends privacy or personal space. Also there might be a reason for not informing us. Or it can be unintentional as well. In a way this is good to us. Because, unnecessary disappointments or hatred will kill our peace and create disturbances in our mind taking our attention and energy away from our work

Questions that I ask to the kid

A friend did something without informing you. What will you do? Will you get angry for it? why? (Anger kills happiness, smiles) Will you runaway from him or disconnect or minimize the relationship? (No. that is his choice. also i show my maturity being good to him)

தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும்

குறள் 1282
தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத்துணையும்
காமம் நிறைய வரின்

[காமத்துப்பால், கற்பியல், புணர்ச்சிவிதும்பல்]

பொருள்
தினைத் - சிறுதானியவகை; தினைவகை; ஒருபுல்வகை; காண்க:சாமை; தினையளவு.

துணையும் - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்).

ஊடுதல் - புலத்தல்; வெறுத்தல்; பிணங்குதல்; ஊடுருவுதல்

ஊடாமை - மனதளவில் வேற்றுமை / மாறுபாடு இல்லாது (இருத்தல் வேண்டும் )

வேண்டும் - வேண்டும்

பனைத் - ஒருமரவகை; ஒருபேரளவு; அனுடநாள்; ஒருமீன்வகை.

துணையும் - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்)

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை.

நிறைய - நிரம்ப

வரின் - வரும்

முழுப்பொருள்
தினை என்பது மிக சிறிய அளவு உள்ள ஒரு சிறுதாணியம் ஆகும். அந்த சிறுஅளவுக்குக்கூட காதலிரடம் மன வேறுபாடு கொள்ள கூடாது. அவ்வாறு மன வேறுபாடு இல்லாது இருத்தல் வேண்டும் எப்பொழுது? தன் காதலரிடம் மிக பெரிய அளவு காமம் / காதல் / புணர்ச்சியின்பம் / அன்பு நிறைய பெற விருப்பமாயின்.

அதிக நாட்கள் கல்யாணம் "சிறந்து" நிலைக்க வேண்டுமாயின் சிறிது அளவு கூட மன வேறுபாடு இருக்க கூடாது என்பதை நாம் இங்கு கற்றுக்கொள்ளலாம். இதனால் கருத்து வேறுபாடுகள் இருக்க கூடாது என்பது இல்லை. நெடுநாள் நிலைத்த இன்பம் வேண்டுபவர்க்கு மனிதனால் சிறுஅளவு ஊடல் / பூசல் கூடாது என்று பொருள்.

இங்கு ஊடல் என்பது மன வேறுபாடு என்பதையே கூறுகிறது என்று படுகிறது. ஏனெனில் ஊடலில் தோற்றவர் கூடலில் வெல்வார் என்று திருவள்ளுவர் ஊடலுவகையில் கூறுகிறார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் எண்ணும்பொழுது [சிறுகதை] என்ற சிறுகதையில் எப்படி அக்கதையில் வரும் மாந்தர்கள் எண்ணும்பொழுது (சந்தேகப்பட துவங்கும் பொழுது) அவர்களுக்கிடையில் காமம் விலக துவங்குகிறது என்பதை காணலாம். அது ஒருவித நிரந்திர பிரிவின் தொடக்கம் என்றும் கூறலாம்.

அக்கதையில் அவர்கள் படுக்கையில் கூடும் நேரம் ஒரு கதையை பற்றி யோசிக்கும் துணுக்கு (snippet)

===

"அவள் வெறிகொண்டு அவனை இழுத்து அணைத்து அவன் உதடுகளை கவ்வி கடித்தாள். பற்கள் பதிந்தன. அவளுடைய அந்த வெறி மிக அரிதாகவே அவன் அறிந்தது. கைகளும் கால்களும் பரபரக்க மூச்சு சீறி ஒலிக்க ஊடே தொண்டையின் கமறல்போன்ற ஓசைகள் கலக்க அவள் மேலும் மேலும் கொந்தளிப்படைந்தபடியே சென்றாள்

பின்னர் மூச்சு சீராகிக்கொண்டிருக்க அவளுடைய உடல்மேல் அவன் குப்புறக் கிடந்தான். அவள் தோளின் வளைவில் முகம் அமைத்திருந்தான். அவள் மூச்சு அவன் தோள் மேல் பட்டுக்கொண்டிருந்தது. மென்மையான துணி ஒன்று தொட்டு அசைவதுபோல. அவன் முதுகில் அவள் கைநகங்கள் பதிந்ததன் எரிச்சல். தோளில் அவள் பற்கள் பதிந்த வலி

அவன் புரண்டு மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டான். அவள் ஒருக்களித்து அவன்மேல் கையைப் போட்டுக்கொண்டு, இன்னொரு கையை மடித்து ஊன்றி அதில் தலைவைத்து எழுந்து அவனை பார்த்தாள். அவள் தோள்களில் கூந்தல் விழுந்து கிடந்தது. வெறுந்தோளில் சிறு தழும்பு ஒன்று. கழுத்தில் நீல நரம்பு ஒன்று புடைத்து மெல்ல துடித்தது. ஒரு மார்பு மெத்தையில் அழுந்தியிருக்க கரிய சுருக்கங்களுடன் காம்பு கூர்ந்திருக்க இன்னொரு மார்பு வெண்ணிற மென்மையுடன் ததும்பிச் சொட்ட முற்பட்டு நின்றதுபோல் தெரிந்தது

அவன் அதை தொடப்போக அவள் தோளை விலக்கி அவனை அகற்றினாள். “அந்தக் கதையிலே எனக்கு சந்தேகம்” என்றாள்

“என்ன?”

“ரெண்டுபேரிலே யாரு முதன்முதலா எண்ணிப்பாக்க ஆரம்பிச்சது?”

“ஏன்?”

”இல்ல கேட்டேன்”

“அது கதையிலே இல்லியே”

“யாரா இருக்கும்?”

“அதை கோணச்சிகூட சொல்லிட முடியாது” என்றான்

“அந்தாள்தான்”

“இல்லை… வேணுமானா இப்டி சொல்லலாம். ஒரே செகெண்டிலே. ஒரு செக்கண்ட்டோட ஒருபக்கம் இவ மறுபக்கம் அவர். ரெண்டுபேருமே சேந்து”

”சும்மா உளறிட்டு” என்று அவள் உதட்டைச் சுழித்து அவன் கையை தட்டினாள். உருண்டு மறுபக்கம்  எழுந்தாள். முதுகில் கூந்தல் கற்றைகள் விழுந்து அலைபாய பாத்ரூமுக்குச் சென்றாள்

====

எண்ணும்பொழுது- கடிதங்கள்

நிகழ்காலத்தில் ஆண் கவித்தன்மையோடு உள்ளான். அவள் எதிர்துருவம். இருவேறு துருவங்களைச் சேர்த்து வைத்திருப்பது காமம் ஒன்றே. சுடச்சுடவே பொன் மேலும் சுடரும். காதல், காமத்தால் சுட்டால் ஒழிய ஒளிராது. தங்கம் வெளிறியே போகும். எப்போது அவர்கள் காமமின்றி பிரிய நேர்கிறதோ அப்பொழுதே அவர்கள் எண்ணத் தொடங்கிவிடுவார்கள்; அப்பொழுதே நிரந்திர பிரிவு தொடக்கம்.

எழுத்தாளர் எஸ்.ராமகிருஷ்ணன்’இன் வலைத்தளத்தில் கதைகள் செல்லும் பாதை- 9 - தலைகீழ் மாற்றம்  (சுட்டியைத் தட்டவும்) என்ற தலைப்பில், பசை (Crazy Glue) என்ற உலக இலக்கியத்தில் இருந்து எடுக்கபட்ட ஒரு மொழிப்பெயர்ப்பு சிறுகதை பற்றி விவரிக்கிறார். அதில் கணவன் மணைவிக்குள்ளே இருக்கும் ஊடல் பற்றியும் காமம் எப்படிப் பட்ட பசை என்றும் இக்கதை கூறுவதாக விவரிக்கிறார். மேலும் கீழே.

எட்கர் கெரெட் (Etgar Keret ) இஸ்ரேல் நாட்டின் சிறந்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவர். 1967 இல் டெல் அவிவ் நகரில் பிறந்தவர்.

சர்வதேசப் புகழ் பெற்ற இவரது நூல்கள் 25க்கும் மேற்பட்ட மொழிகளில் வெளியாகியுள்ளன.

நியூயார்க் டைம்ஸ், கார்டியன், பாரிஸ் ரிவ்யூ இதழ்களில் இவரது சிறுகதைகள் வெளியாகியுள்ளன.

இவரது பசை (Crazy Glue) என்ற குறுங்கதையை வாசித்தேன். சொல்வனம் இணையஇதழில் இக்கதை மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டு வெளியாகியுள்ளது.

420 சொற்கள் கொண்ட மிகச்சிறிய கதை..

கதையின் துவக்கத்தில் புதிதாக ஒரு பசை டப்பாவை தன் வீட்டில் காணுகிறான் கணவன். அவன் மனைவியிடம் இது என்ன பசை என்று கேட்கிறான். அவள் அதைத் தொடாதே என்று சொல்கிறாள். எதற்காக இந்தப் பசை என்று மறுபடியும் கேட்கிறான் கணவன்.

இங்கே ஒட்ட வேண்டியவை நிறைய இருக்கின்றன என்கிறாள்.

இந்தப் பதில் தான் கதையின் மையப்புள்ளி. வெற்று உரையாடலாகத் தோன்றும் இந்த வரிகளைக் கதை முடிந்தபிறகு வாசித்துப் பாருங்கள். எத்தனை முக்கியமானது என்று உணர்வீர்கள்.

இங்கே இருப்பவை எவற்றையும் ஒட்டத்தேவையில்லை. அநாவசியமாக இதை ஏன் வாங்கினாய் எனக் கணவன் கோவித்துக் கொள்கிறான். அதைக் கேட்ட மனைவி உன்னைக் கல்யாணம் செய்து கொண்ட அதே காரணத்திற்காக எனப் பதில் தருகிறாள்

இந்தப் பதில் வழியாக அவர்களுக்குள் நல்லுறவு இல்லை. அவள் கசப்பான அனுபவத்துடன் இருக்கிறாள் என்பது வெளிப்படுத்தபடுகிறது. அந்தக் கணவன் அவளுடன் சண்டையிட விரும்பாமல் அமைதியாகிறான்

பசை டியூப் இருந்த உறையில் ஒருவன் வீட்டின் உட்கூறையிலிருந்து  தலைகீழாகத் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் படம் காணப்படுகிறது. இது போல எவரும் கூரையில் ஒட்டிக் கொள்ள முடியாது. இது வெறும் தந்திரம் என்று கணவன் சொல்கிறான்..

பின்பு வேலைக்கு நேரமாகிவிட்டது எனச் சம்பிரதாயமாக மனைவியை முத்தமிட்டுவிட்டுக் கிளம்புகிறான்.

அடுத்தப் பத்தியில் உள்ள உரையாடலில் வேறு ஒரு பெண்ணுடன் அவனுக்குத் தொடர்பு இருப்பது வெளிப்படுத்தபடுகிறது. அதில் அந்தப் பெண் ஏன் அவளுடன் இருக்கிறாய். உங்கள் இருவரும் சேர்ந்து எதுவுமே செய்வதில்லை. சண்டை கூடப் போடுவதில்லை என்று சொல்கிறாள்

இந்த உரையாடல் வழியாக அவர்கள் ஒரே வீட்டிற்குள்ளாகத் தனித்தனியாக வாழ்கிறார்கள் என்பது தெளிவாக உணர்த்தபடுகிறது.

அன்றிரவு கணவன் வீடு திரும்புகிறான். வீட்டில் யாரும் இருப்பது போலவே தோன்றவில்லை. பசை டியூப் காலியாக உள்ளது. உட்காருவதற்காக அருகிலிருந்த ஒரு நாற்காலியை நகர்த்துகிறான். அது நகரவில்லை. தரையுடன் சேர்த்து ஒட்டப்பட்டிருக்கிறத. இது போலவே ப்ரிட்ஜைத் திறக்க முடியவில்லை. அதையும் அவன் மனைவி ஒட்டியிருக்கிறாள் . அவளைப் பற்றிக் குறை சொல்ல அவளது அம்மாவிற்குத் தொலைபேசி செய்ய முயற்சிக்கிறான். அதுவும் ஒட்டப்பட்டிருக்கிறது.

திடீரென ஒரு சிரிப்புச் சப்தம் கேட்கிறது. திரும்பிப் பார்த்தால் வீட்டுக் கூரையில் இருந்து அவள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

பசை விளம்பரத்தில் இருந்த அதே காட்சி.

செருப்பில்லாமல் அவள் கால்கள் கூரையில் ஒட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன. தலைகீழாகத்தொங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள்.

இதைக் கண்டு அதிர்ந்து போய் உனக்குப் பைத்தியம் பிடித்துவிட்டதா எனக் கணவன் கத்துகிறான். அவள் பதில் சொல்லாமல் சிரிக்கிறாள்.

அவளைக் கிழே இறக்கிவிடுவதற்காக முயற்சிக்கிறான். ஸ்டுல் எதையும் நகர்த்த முடியவில்ல. அகவே தடிமனான புத்தகங்களை எடுத்துப் போட்டுக் கோபுரம் போலாக்கி அவளைப் பலம் கொண்ட மட்டும் கிழே இழுக்கிறான்

தலைகீழாக அவள் தொங்கும் போது மிக அழகாகத் தோன்றுகிறாள். அவளது நீண்ட கூந்தல் வசீகரமாக ஆடுகிறது. வெண்ணிற மேலாடையின் உள்ளே செதுக்கி வைக்கபட்ட சீரான இரு கண்ணீர்த் துளிகள் போல் அவளது மார்பகங்கள் தெரிகின்றன. அவளை வியந்து ரசிக்கிறான். .

பின்பு அவளை முத்தமிடுகிறான்.. அவளும் இணங்கி நாவோடு நாவு கவ்வ முத்தமிடுகிறாள். சட்டெனக் காலடியில் இருந்த புத்தகங்கள் சரிகின்றன. அவளது உதட்டினை கவ்வியபடியே அவன் தொங்கிக் கொண்டிருப்பதாகக் கதை முடிகிறது

••

கசந்த உறவை எந்தப் பசையால் ஒட்டமுடியும் என்று கதை கேள்வி எழுப்புகிறது. அதே நேரம் உறவை ஒட்டும் பசை காமம் மட்டுமே என்று அடையாளமும் காட்டுகிறது. தலைகீழான மாற்றத்தால் மட்டுமே அவர்களுக்குள் புதிய ஈர்ப்பு உருவாகிறது. இந்த மாற்றத்தை அவள் தான் ஏற்படுத்துகிறாள்.

அந்த வீட்டில் இருந்த பொருட்கள் யாவும் பசையால் ஒட்டப்பட்டுவிடுகின்றன. ஆனால் புத்தகங்கள் ஒட்டப்படவில்லை. அவற்றைக் கணவன் கையாளுகிறான். புத்தகம் ஏணி போலப் பொருளாக மாறுகிறது. அவனது படிப்பு இப்படி உருமாற வேண்டும் என்றே அவள் நினைக்கிறாள். தலைகீழாகத் தொங்கும் அவளைப் பார்க்கும் போது யாரோ ஒருத்தியை போலத் தெரிகிறாள். அவளது உடல் வசீகரமாகத் தெரிகிறது.

கதையின் கடைசிவரியில் அவன் உதட்டினை கவ்வியபடியே தொங்கிக் கொண்டிருக்கிறான். உடலின் ஒன்றிணைவு வழியாகவே உறவு வலுப்படுகிறது. காமம் குடும்ப உறவின் ஆதாரம். அதன் சீரான தன்மையே கணவன் மனைவி உறவை வலுப்படுத்துகிறது.

கதையின் முதல்வரிக்கு திரும்ப வாருங்கள்.

தொடாதே என்று அவன் மனைவி கூறுகிறாள்.

கதையின் கடைசி வரியில் அவளது உதட்டை கவ்வியபடியே கணவன் தொங்குகிறான்.

எவ்வளவு கச்சிதமாகக் கதை உருவாக்கபட்டிருக்கிறது. குறைவான சொற்களைக் கொண்டு அற்புதமான கதையை ஒரு மரச்சிற்பம் போலச் செதுக்கியிருக்கிறார் எட்கர் கிரெட்.

வீட்டிலுள்ள எல்லாப் பொருட்களையும் அவள் பசை ஒன்றின் மூலம் நகரவிடாமல் செய்கிறாள். இதன் மூலம் நகர்வு எளிதானதில்லை என்பதை அவனுக்குப் புரிய வைக்கிறாள். பசை விளம்பரத்தை பார்த்த மாத்திரம் அது விரையம் எனக் கணவன் நினைக்கிறான். அது தான் அவளை அவன் புரிந்து வைத்துள்ள விதம். ஆனால் அவள் நிதானமாக, விசித்திரமாக, தனது எண்ணங்களைச் செயல்படுத்துகிறாள். கணவனிடம் காணப்படும் பதட்டம் அவளிடமில்லை.

இன்றைய இளம் தம்பதிகளின் வாழ்க்கை இப்படிப் பட்டது தான். ஆனால் தலைகீழ் மாற்றம் அவர்களுக்குள் நடப்பதேயில்லை.

சிறுகதை ஆசிரியன்  கதையில் நிறைய  சொல்லத்தேவையில்லை. குறைவான, கச்சிதமான உரையாடல்களின் வழியே கதையினை நேர்த்தியாக உருவாக்கிவிட முடியும். கனவுத்தன்மை கொண்ட இக்கதை யதார்த்தத்தை அழுத்தமாக வெளிப்படுத்துகிறது. இது முக்கியமான உத்தி. சிறுகதை ஆசிரியர்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய பாடமிது.

இக் கதை 9 முறை குறும்படமாக்கபட்டுள்ளது. அதில் இரண்டு குறும்படங்களைப் பார்த்தேன்

கதையைப் போலக் குறும்படம் உணர்வை அழுத்தமாக வெளிப்படுத்தவில்லை.

——

பசை - எட்கார் கெரட் (Etgar Keret) - தமிழில் :மாது

“அதைத் தொடாதே” என்றாள் அவள்.

“என்னது அது” என்றேன்.

“பசை. மிகச் சிறப்பான பசை. இருப்பவற்றிலேயே மிகச் சிறந்தது”

“எதற்காக வாங்கினாய் அதை”

“இங்கே ஒட்ட வேண்டியவை நிறைய இருக்கின்றன”

“இங்கே இருப்பவை எவற்றையும் ஒட்டத் தேவையில்லை. இதையெல்லாம் எந்தக் காரணத்துக்காக அனாவசியமாக வாங்குகிறாய் என்று தெரியவில்லை”

“உன்னைக் கல்யாணம் செய்து கொண்ட அதே காரணத்திற்காகத்தான்….நேரம் கழிப்பதற்க்கு”

அவளுடன் சண்டையிட எனக்கு விருப்பமில்லை. அமைதியாய் இருந்தேன். அவளும் அமைதியாய் இருந்தாள்.

“இது என்ன அவ்வளவு நல்ல பசையா?” என்றேன். பசை டப்பாவின் மேல் ஒட்டப்பட்டிருந்த படத்தைக் காட்டினாள். உட்கூறையிலிருந்து ஒருவன் தலைகீழாகத் தொங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

“எந்தப் பசையாலும் ஒருவனை அப்படிக் கூரையில் ஒட்ட வைக்க முடியாது. படத்தைத் தலைகீழாக எடுத்திருப்பார்கள். விளக்கை தரையில் வைத்து கூரையிலிருந்து தொங்குவதுபோல் காட்டியிருப்பார்கள்” என்று அவள் கையிலிருந்து பசை டப்பாவை வாங்கி உற்று நோக்கினேன். “இங்கே பார் இந்த ஜன்னலை. அதன் படுதாக்கள் மேலிருந்து கீழே தொங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன. கீழிருந்து மேல் தொங்குவது போல் கூடக் காட்டத் தெரியவில்லை இவர்களுக்கு.” அவள் பார்க்கவில்லை.

“அட எட்டு மணி ஆகிவிட்டதே ! நான் வேலைக்குக் கிளம்பவேண்டும்” என்று கூறி என் பெட்டியை கையிலெடுத்து அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். “நான் வர சற்று நேரமாகும் … நான் …”

“ஓவர்டைம். எனக்குத் தெரியும்.”

~oOo~

அலுவலகத்திலிருந்து அபிக்கு போன் செய்தேன் “இன்றைக்கு வர முடியாது. வீட்டிற்குச் சீக்கிரம் போக வேண்டும்”

“ஏன் ஏதாவது நடந்ததா” என்றாள் அபி.

“இல்லை….அவள் சந்தேகப் படுகிறாள் என்று தோன்றுகிறது”

நீண்ட மொளனம். மறுமுனையில் அபியின் பெருமூச்சு கேட்டது.

“ஏன் அவளுடன் இருக்கிறாய் என்று எனக்குப் புரியவில்லை,” என்றாள் மெல்லிய குரலில். “நீங்கள் இருவரும் சேர்ந்து எதுவுமே செய்வதில்லை. சண்டைகூடப் போடுவதில்லை”. சிறு இடைவெளிக்குப் பின், “புரியவில்லை..” என்று மீண்டும் இழுத்தாள்.

“அபி கொஞ்சம் இரு…யாரோ உள்ளே வருவது போல் தெரிகிறது” என்று பொய் சொன்னேன். “சரி போனை வைக்கிறேன். சத்தியமாக நாளைக்கு வருகிறேன். எல்லாவற்றையும் பற்றி அப்போது பேசலாம்”.

~oOo~

சீக்கிரமாக வீடு திரும்பினேன். உள்ளே நுழைந்தவாரே “ஹலோ” என்றேன். பதில் வரவில்லை. ஒவ்வொரு அறையாகத் தேடினேன். எந்த அறையிலும் அவள் இல்லை. சமையல் மேடையில் பசை ட்யூபைப் பார்த்தேன். காலியாய் இருந்தது. உட்காருவதற்காக அருகிலிருந்த ஒரு நாற்காலியை நகர்த்தினேன். அது நகரவில்லை. மீண்டும் முயற்ச்சித்தேன். அசைவதாய்த் தெரியவில்லை. தரையுடன் சேர்ந்து ஒட்டியிருக்கிறாள். ப்ரிட்ஜை திறக்க முடியவில்லை. அதையும் ஒட்டியிருக்கிறாள். என்ன நடக்கிறதென்று எனக்குப் புரியவில்லை. இப்படிச் செய்ய அவளைத் தூண்டியது எது. அவள் அம்மாவிற்குப் போன் செய்வதற்காகக் கூடத்திற்குச் சென்றேன். போனின் பேசு முனையைத் தூக்க முடியவில்லை. அதையும் ஒட்டியிருக்கிறாள். அருகிலிருந்த மேஜையை ஒரு எட்டு விட்டேன். அது துளியும் அசையவில்லை. என் கால் கிட்டத்தட்ட உடைந்ததுதான் மிச்சம்.

அப்போது அவளின் சிரிப்பைக் கேட்டேன். எனக்கு மேலிருந்து வந்தது சிரிப்பொலி. அன்னாந்து பார்த்தேன். அங்கே அவள். மேற்கூறையிலிருந்து தொங்கிக் கொண்டிருந்தாள். செருப்பில்லா அவளது கால்கள் மேற்கூரையில் ஒட்டியிருந்தன.

வாய் பிளந்து பேசாது நின்றேன். “என்ன…பைத்தியம் கியித்தியம் பிடித்துவிட்டதா” என்று மட்டுமே கேட்க முடிந்தது.

அவள் பதில் சொல்லாமல் சிரித்தாள். புவியீர்ப்பினால் பிளந்த அவள் உதடுகளிலிருந்து வந்த புன்னகை இயற்கையாய்த் தோற்றமளித்தது.

“கவலைப் படாதே உன்னைக் கீழே இறக்கி விடுகிறேன்” என்று சொல்லியவாறே அலமாரியிலிருந்து தடிமனான புத்தகங்களை அவசரமாக எடுத்தேன். என்சைக்ளோபிடியா தொகுதிகளைப் கொண்டு ஒரு கோபுரம் அமைத்து அதன் மீது தட்டுத் தடுமாறி ஏறினேன்.

விழாமல் சுதாரித்த படியே “கொஞ்சம் வலிக்கும் பொறுத்துக்கோ” என்றேன். அவள் புன்னகைத்தபடி இருந்தாள். பலம் கொண்ட மட்டும் அவளை இழுத்தேன். ஏதும் நடக்கவில்லை. மெதுவாகக் கீழே இறங்கினேன்.

“கவலைப்படாதே…பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களைக் கூட்டி வர முடியுமா என்று பார்க்கிறேன்” என்றேன்.

“சரி…எனக்கு எங்கும் போக உத்தேசமில்லை” என்று கேலியாகச் சிரித்தாள்.

நானும் சிரித்தேன். பொருத்தமற்று தலைகீழாகத் தொங்கியதில் அவள் மிக அழகாகத் தோன்றினால். அவளது நீண்ட கூந்தல் தலைகீழாக ஊஞ்சல் ஆடியது. வெள்ளை நிற மேலாடையின் உள்ளே திறம்பட வார்க்கப்பட்ட சீரான இரு கண்ணீர்த் துளிகள் போல் தோன்றின அவளது மார்பகங்கள். அழகோ அழகு. மீண்டும் புத்தகக் குவியல் மேல் ஏறி அவளை முத்தமிட்டேன். அவளது நாக்கை என் நாக்கில் உணர்ந்தேன். என் காலின் கீழ் புத்தகங்கள் சிதறின. அந்தரத்தில் அவள் உதட்டிலிருந்து தொங்கிக் கொண்டிருந்தேன்

நன்றி

சொல்வனம் இணையஇதழ்

https://solvanam.com/2016/12/%E0%AE%AA%E0%AE%9A%E0%AF%88/

பரிமேலழகர் உரை

(இதுவும் அது.) காமம் பனைத்துணையும் நிறைய வரின் - மகளிர்க்குக் காமம் பனையளவினும் மிக உண்டாமாயின்; தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் - அவரால், தம் காதலரோடு தினையளவும் ஊடுதல் செய்யாமை வேண்டப்படும். ('பனைத்துணையும்' என்புழி, ஐந்தனுருபு விகாரத்தால் தொக்கது. ஊடின் வருத்தமிகும் எனப் பிறர்க்கும் உறுதி கூறுவான் போன்று, தன் விதுப்புக் கூறியவாறு.).

மணக்குடவர் உரை
நெஞ்சே! நீ தினையளவும் ஊடாதொழிதல் வேண்டும்: பனை யளவினும் மிகக் காமநுகர்ச்சி வருமாயின். இஃது ஊடநினைத்த நெஞ்சிற்குத் தலைமகள் கூறியது

மு.வரதராசனார் உரை
காமம் பனையளவாக நிறைய வரும்போது காதலரோடு தினையளவாகச் சிறிதேனும் ஊடல் கொள்ளாமல் இருக்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை 
பெண்களுக்குக் காதல் மிகப் பெரிதாகுமானால், கணவனோடு மிகச் சிறிதளவும் ஊடாமல் இருக்க வேண்டும்.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே

(அத்தியாயம் 9)

திருப்தியற்ற தாம்பத்ய உறவு

ஒருவருக்கொருவர் இணையாக துணையாக ஒருவர் தேவையை மற்றவர் கவனித்து வாழ்வதற்காகத்தான் திருமணம் என்ற ஒன்றை  செய்கிறோம். இது உடற்தேவையையும் உள்ளடக்கியதே. அன்பும் காதலும் தான் காமத்திற்கு அடித்தளமாகும் என்பதை நான் எவ்வளவு நம்புகிறேனோ அதே போல், திருப்தி இல்லாத உடலுறவும் அந்தக் காதலை அழித்து விடும் சக்தி உடையது என்பதையும் நம்புகிறேன். திருப்தி இல்லாத உடலுறவு, இல்லை உடலுறவே இல்லாத பட்சத்தில், சிறிது சிறிதாக, அன்பான கணவன் மனைவிக்கிடையே கூட ஒரு வேற்றுமைத்தன்மையை விதைத்து விடும். காமம் என்பதும் உணவைப் போல், மனிதனுக்கு ஓர் அடிப்படையான தேவை. மனதால் உடல் சேர்வதும், உடலால் மனம் நெருங்கியும் இருப்பதே ஒரு அழகான தாம்பத்திய உறவை ஏற்படுத்தும், நீட்டித்து வைக்கும். இந்த உண்மையை நாம் மறக்கலாகாது.

ஓர் ஆண் மிகவும் அன்புடையவனாகவும், மிகவும் நல்லவனாகவும் இருக்கலாம். ஆனால் உடலால் அவளை திருப்தி அடைய வைக்க இயலவில்லையெனில்? அதே போல் ஒரு பெண் மிகவும் அன்பானவளாகவும், அக்கறை எடுத்துக்கொள்பவளாகவும் இருக்கலாம். ஆனால், அவள் அவனின் உடற்தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய ஒத்துழைக்காவிடில்?  இங்கு ஏதோ தவறு இருக்கிறது அல்லவா? ஒருவரிடமோ இல்லை இருவரிடமுமோ? காமத்தில், நமக்குப் பிடித்தவை எவை, பிடிக்காதவை எவை என்பது குறித்து நம்மில் எத்தனை பேர் உரையாடுகிறோம்? உடலுறவின் பால், ஒவ்வாமை இல்லாதபோதும், அது குறித்து, பொதுவில் பேசாத நிலையைத்தான் நாம் கற்றுள்ளோம். நெருக்கமான உறவைக் கொள்ளல் அவசியம் என்னும் நிலையிலுள்ள கணவன்-மனைவியிடத்தும் இத்தகைய ஒவ்வாமைகள் இருக்கலாம். ஒரு பெண் ஒரு குறிப்பிட்ட செயலைச் செய்வதில் ஒவ்வாது இருந்தாலும், கணவனுக்காக, அதை அவன் விரும்புகிறான் என்பதற்காக, அவனைத் திருப்தி செய்யவேண்டும் என்ற நோக்கில் மட்டும் அதைச் செய்பவளாக இருக்கலாம். அத்தகைய நிலையில் அந்தக் கணவன், அவளுக்கு  விருப்பமில்லை என்றாலும், தனக்காகவே செய்கிறாள் என்பதை அறியாதவனாக இருந்தால், நாளாக நாளாக, அவள் அச்செய்கையை மேலும் மேலும் வெறுக்க ஆரம்பிக்கிறாள். 

காமத்தின்பாலான தனது வேட்கையை ஆணிடம் வெளிப்படையாகத் தெரியப்படுத்துதல் தவறு என்னும் கருத்துடன் சில பெண்கள் உள்ளனர். அவ்வாறான வேட்கை இருந்தும் அவள், அதை வெளிக்காட்டாமல், இல்லாததுபோல் நடிக்கவேண்டியதாகிறது. அவளது கணவன் அவளிடம் மென்மேலும் இன்பத்தை நுகர்ந்து, அவள் மேலும் வெளிப்படையாக உறவில் ஈடுபட வேண்டும் என்று விரும்பலாம். ஆயினும் ஏற்கனவே பழக்கப்படுத்தப்பட்ட மூளை, அவளை அவ்வாறு வெளிப்படையாகச் செயலுறத் தடுக்கிறது. இந்த நிலையில், சில காலத்திற்குப்  பின்னர், அவளுடைய கணவன், மெல்ல அவள்பால் கொண்ட ஈடுபாட்டை இழந்து, ஒரு திருப்தியான உடலுறவிற்கு ஏங்க ஆரம்பிக்கிறான். இத்தகைய சூழல்களில், தயக்கமின்றி, உள்ளக்கிடக்கையை வெளிப்படுத்தினால், பயனுள்ளதாக அமையும். ஆயினும், காமத்தை  மறைத்து வைத்து மனம் திறந்து பேசுவது தவறு என வளர்க்கப்பட்ட விதம் நம்மை அவ்வாறு செய்வதிலிருந்து தடுக்கிறது. 

பெரும்பாலும் ஓர் ஆண் உச்சமடையும் நேரம் தான் ஒரு பெண்ணின் வேட்கையே கிளறப்படுகிறது. ஆதலால் பெரும்பாலும் பெண்கள் கிளறப்பட்டு அவள் நிறைவு பெறாத ஒரு செயலாகவே கலவி என்பது உள்ளது. அவளை சும்மா விட்டிருந்தாலும் சுகமாகப் படுத்து உறங்கியாவது இருப்பாள். அவள் வேட்கை உச்சத்தில் இருக்கும் நேரம் பொதுவாக அவன் குறட்டை விட்டுத் தூங்கியே இருப்பான். இப்படித்தான் பெரும்பாலான கலவிகள் முடிகின்றன. அந்தப் பெண்ணின் பரிதாபகரமான நிலை குறித்துக் கொஞ்சம் சிந்தித்துப் பார்த்தால் புரியும். எவ்வளவு வெறுக்கத்தக்க நிலையில் அவள் வாழ்வு இருக்கும்?  இதை நான் சொல்ல வேண்டுமென்று சும்மா சொல்லவில்லை.  என் சொந்த அனுபவத்திலிருந்தும் இன்னும் நான் பேசிய பல பெண்களிடமிருந்தும், படித்தும் தெரிந்து கொண்ட விஷயம் தான். இதற்கு முரணான போக்கும் நடைமுறையில் உள்ளது 

என்பதை, நான் ஒரு பெண் என்கிற முறையில் தெரிந்துகொண்ட போது திடுக்குற்றேன். இந்த நூல் குறித்து நான், எனது ஆண் நண்பர்களுள் ஒருவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, அவர் ஒரு விஷயத்தை என்னிடம் பகிர்ந்துகொண்டார். அந்த நண்பர் அவர் மனைவியிடம் உடலுறவு கொள்ள முனையும் போதெல்லாம், அவர் மனைவி அதற்கு உடன்படமாட்டார். இருந்தாலும், எப்போதாவது ஒருமுறை அவரது மனைவி, நண்பரிடம், தனக்கு வேண்டியதைச் செய்யச் சொல்லி, தான் உச்சத்தை அடைந்ததும், எழுந்து சென்றுவிடுவார். 

அதுநாள் வரை, அத்தகைய சூழல்கள் பெண்களுக்கு மட்டுமே ஏற்படும் என்றும், ஆண்கள் எப்போதும், தங்களுக்கு வேண்டியதை, பெண்களுக்கு விருப்பமில்லை என்ற போதிலும், பெற்றே விடுவர் என்றும் தவறாக நம்பியிருந்தேன். என் நண்பரிடமிருந்து அந்த முரணான வழக்கத்தைப் பற்றி அறிந்தபோது, நான் என் அறியாமையை உணர்ந்தேன். இந்த ‘உண்மையை’ நான் வேறொரு ஆணுடன் பகிர்ந்து கொண்டபோது, அவரும், தான் அவ்வாறே பல வருடங்களாக வாழ்வதாகக் கூறினார். அவரது மனைவி அவர் அருகில் ஒவ்வொரு முறை வரும்போதும், அவருடைய உடல்ரீதியான வேட்கை தணியும் என்று நம்பினாலும், ஒருமுறையேனும் அவ்வாறு அமைந்ததில்லை என்று அந்த நண்பர் கூறினார். இவ்விருவரில் ஒருவர், தற்போது திருமண வாழ்க்கையைத் தொடரவில்லை. அடுத்தவர், அவருக்குக் குழந்தைகள் உள்ளதால், திருமண பந்தத்தைத் தொடர்கிறார்.

தன்னைத்தான் காதல னாயின்

குறள் 209

தன்னைத்தான் காதல னாயின் எனைத்தொன்றும் 

துன்னற்க தீவினைப் பால்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், தீவினையச்சம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
தன்னைத், தான் - சுயம்

தன்னைத் தான் - ஒருவன் தன்னையே சுயமாக

காதலன் - அன்பிற்குரியவன்; தோழன்; கணவன்; மகன்

ஆயின் - அப்படி ஆனால்

எனைத்து  - எத்தன்மைத்து; எத்தனை; எவ்வளவு.

ஒன்றும் - சிறிதும்

துன் - துர் - tur   a prefix signiffing difficult, bad, evil, ill (opp. to சற், சன்). Before a consonant the ர் is often changed into a homogeneous letter (as in துஷ் கிருத்தியம், துன்மார்க்கம்,; துன்னாற்றம்).
ur
துன் - s. A prefix used in combination signifying evil, ill, bad, deficient; it is often changed to ற், before the hard let ters, to ன் before the soft, as துன்மார்க்கம். Before இடையினம், there is no change. Sometimes ர் is dropped and the relative letter takes its place--as துச்சரிதம், ஒருபசர்க் கை. (See துஷ்.) W. p. 414. DUR.

துன்னற்க - பிறர்க்கு துன்பம் நினைக்காதே, துன்பம் கொடுக்கும் செயல்களை செய்யாதே

தீவினைப் - பாவம்; கொடுஞ்செயல்; அக்கினிகாரியம்; தீவழிபாடு
பால் - குழவி, குட்டி முதலியவற்றை ஊட்டத் தாய் முலையினின்று சுரக்கும் வெண்மையான நீர்மப் பொருள்; பிணத்தை அடக்கம் பண்ணின மறுநாள் அவ்விடத்திற்பாலும் நவதானியமும் சேர்த்துத் தெளிக்கும் சடங்கு; மரம் முதலியவற்றிலிருந்து வடியும் நீர்மப்பொருள்; வெண்மை; சாறு; பகுதி; அம்மை முதலியவற்றிலிருந்து கசியும் சீழ்; பிரித்துக் கொடுக்கை; பாதி; பக்கம்; வரிசை; குலம்; திக்கு; குடம்; குணம்; உரிமை; இயல்பு; ஊழ்; தகுதி; ஐம்பாற்பிரிவு; ஒருமை பன்மை என்ற இருவகைப் பாகுபாடு; அகத்திணை புறத்திணை என்ற பாகுபாடு; இடையர் குறும்பர்களின் வகை.

முழுப்பொருள்

பிறர்மீது அன்பு செலுத்துவது என்பது இயற்கை. தாய் நம்மை பாலூட்டி அரவணைத்து அன்பு செலுத்துவதனால் அன்பு செலுத்துகிறோம், தந்தை நம்மை பேணி காக்கிறார்கள் என்பதனால் அன்பு செலுத்துகிறோம், நமது மனைவி/கணவன் மீது அவரின் குணங்களினாலும் அவரின் பால் கொண்ட காமத்தினாலும் அன்பு செலுத்துகிறோம், நமக்கு பிறந்த குழந்தை ஆயிற்று என்பதனால் அன்பு செலுத்துகிறோம், நமது நண்பர்கள், உறவினர்கள், அலுவலகத்தில் வேலை பார்க்கிறார்கள் என்பதனால் அன்பு செலுத்துகிறோம். ஆதலால் பிறர் மீது அன்பு செலுத்துவதில் ஆச்சர்யமில்லை. அது மட்டும் இன்றி நமக்கு பிறரை பற்றிய முழுதும் தெரியாது. அவர்களின் நற்குணங்களை மட்டும் எண்ணி அவர் மீது அன்பு செலுத்துகிறோம்.

ஆனால் நம்மை நாம் அவ்வளவு எளிதாக உயர்வாக எண்ணிக்கொள்வது இல்லை. ஆதலால் நாம் நம்மை காதலிப்பது இல்லை. ஏன் என்றால் நமக்கு தெரியும் நாம் செய்த தவறுகள் எண்ணவென்று. ஆதலால் நம்மை நாம் அவ்வளவு நேசிப்பதில்லை.

நம்மை நாம் நேசிக்கவேண்டும் என்றால் நம்மை பற்றிய உயர்வான எண்ணங்களே நம்மிடம் இருக்க வேண்டும். நம்மை பற்றிய கீழ்மைகள் நம்மிடம் இருக்க கூடாது. கீழ்மை செய்தால் தான் கீழ்மையான எண்ணங்கள் வரும். ஆதலால், தன்னை தான் நேசித்துக்கொள்வதற்கு தனக்கும் சரி பிறர்க்கும் சரி துன்பம் தரும் செயல்களை சிறிதளவாயினும் ஒருபொழுதும் செய்யக்கூடாது.  தனக்கு தன்பம் தருவது என்பது உடலை பேணானது, மனதை பேணானது, எண்ணங்களை பேணாதது, நேரத்தை போற்றிப் பேணாதது, ஒழுக்கத்தைப் பேணாதது, அறத்தை பேணாதது, அடக்கத்தைப் பேணாதது என்று பலவற்றை சொல்லலாம். பிறர்க்கு தீங்கு என்பது உடல் முதல் மனம் வரை செய்யப்படும் தீங்கு பலவற்றை சொல்லலாம்.

கீழ்க்கானும் குறளோடும் ஒப்பிட்டு இனைத்துப் பார்க்கலாம்

குறள் 272

வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும் தன்னெஞ்சம்

தான்அறி குற்றப் படின்

குறள் 293

தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க பொய்த்தபின் 

தன்நெஞ்சே தன்னைச் சுடும்

குறள் 320

நோயெல்லாம் நோய்செய்தார் மேலவாம் நோய்செய்யார்

நோயின்மை வேண்டு பவர்

மேலும் 

குறள் 240

வசையொழிய வாழ்வாரே வாழ்வார் இசையொழிய 

வாழ்வாரே வாழா தவர்

குறள் 34

மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அனைத்தறன்

ஆகுல நீர பிற.

என்றக்குறளின் படி வாழ்ந்தால் தன்னைத்தான் காதல் செய்ய முடியும்.

குறிப்பு: தீய செயல் செய்யுங் காலத்துப் பிறருக்குத் துன்பம் உண்டாக்குவதாகத் தோற்றினும் விளையுங்கலாத்துத் தனக்கே துன்பந் தருதலின் அது விலக்குதற்குரியது என்றவாறு.

எழுத்தாளர் வண்ணதாசனின் ஒரு கவிதையை வாசித்தேன்.. இக்குறள் நினைவுக்கு வந்தது. பிறருக்கு துன்பம் தறாத வாழ்க்கை எவ்வளவு மகத்தானது

தான் பிடித்த 

பட்டாம்பூச்சியை

அதன் சந்தோஷம் மாறாமல்

இன்னொரு கைகளுக்கு

மாற்ற முடிந்தவர்கள்

பாக்கியசாலிகள்

- வண்ணதாசன் (எ) கல்யாண்ஜி

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

தன்னைத் தான் காதலன் ஆயின் - ஒருவன் தன்னைத்தான் காதல் செய்தல் உடையனாயின், தீவினைப்பால் எனைத்து ஒன்றும் துன்னற்க - தீவினையாகிய பகுதி எத்துணையும் சிறிது ஒன்றாயினும் பிறர்மாட்டுச் செய்யாது ஒழிக. (நல்வினை தீவினை என வினைப்பகுதி இரண்டாகலின், தீவினைப் பால் என்றார். பிறர்மாட்டுச் செய்த தீவினை தன் மாட்டுத் துன்பம் பயத்தல் விளக்கினார் ஆகலின், 'தன்னைத்தான் காதலன் ஆயின்' என்றார். இவை ஆறு பாட்டானும் பிறர்க்குத் தீவினை செய்யின் தாம் கெடுவர் என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

தனக்குத் தான் நல்லவனாயின், யாதொன்றாயினும் தீவினைப் பகுதியாயினவற்றைப் பிறர்க்குச் செய்யாதொழிக. இது தீவினைக்கு அஞ்சவேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

ஒருவன் தன்னைத் தான் விரும்பி வாழ்பவனாயின், தீய செயலாகிய பகுதியை எவ்வளவு சிறியதாயினும் பொருந்தாமல் நீங்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தன்மீது அன்புள்ளவன், எவ்வளவு சிறிது என்றாலும் சரி, மற்றவர்க்குத் தீமை செயய வேண்டா.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சுய அன்பு/சுய மரியாதை பற்றிய சில பத்திகள் கீழே (அத்தியாயம் - 8 இல் இருந்து) (இது இக்குறளுக்கு முற்றும் சம்மந்தாமான பத்திகள் இல்லை. ஆனால் தன்னை ஒரு காதலிக்கு அன்பு எவ்வளவு முக்கியம். அதற்கு பெற்றோர், ஆசிரியர், சமூகம் செய்ய வேண்டியவை யாவை என்ற கோணத்தில் இருந்து. எல்லாவற்றையும் ஒருவரே செய்து விட முடியாதே. சூழ்நிலைகளுக்கும், சந்தர்ப்பங்களும் முக்கியம் தானே)

நம் மேலான சுய-அன்பையும் மரியாதையையும் அறவே ஒழித்துவிட்டு, மற்றவர்களிடம் அன்புடனும் மரியாதையுடனும் இருக்குமாறு நமக்குக் கற்றுக் கொடுக்கப்படுவது என்பது துயரமானதாகும் (உண்மையில் துயரம் என்பது குறைந்த மதிப்பீடே!). இந்தக்காரணத்தால், நாம் மற்றவர்களிடம் அன்பையும், மரியாதையையும் எதிர்பார்க்கிறோம். உண்மையில், நாம் அன்புக்கும் மரியாதைக்கும் யாசித்துக் கொண்டிருக்கின்றோம். நம்மீது அன்பையும் மரியாதையும் செலுத்த, நாம் மற்றவர்களையும் நிர்ப்பந்திக்கிறோம்.    

இந்த ஆழமான கருத்தைச் சிலர் மேலோட்டமாகப் பார்க்க முயன்று புரியாமல் போவதால், இது ஒரு புரியாத் தத்துவம் என கடந்து போக நினைக்கலாம். எனவே நாம் அதை வேறு கோணத்திலும் பார்ப்போம்.  எத்தனை பெற்றோர், ஆசிரியர், நண்பர், சுற்றத்தார், குழந்தைகளுக்குச் சுய அன்பு மற்றும் சுயமரியாதை குறித்து போதிக்கின்றனர்? நம் நாட்டில், சுய இன்பம் மட்டுமே விலக்கப்பட்ட விஷயமன்று; சுய அன்பும், சுயமரியாதையும் கூட விலக்கப்பட்ட விஷயங்களே! ‘சுய அன்பு’ என்பது ‘சுயநலம்’ என்றும், ‘சுயமரியாதை’ என்பது ‘அகங்காரம்’ என்றும் நிலைநிறுத்தப் படுகின்றன. இவை கட்டாயமாக வெவ்வேறானவை; ஆயினும், நம்மில் எத்தனை பேர் இதை உணர்ந்துள்ளோம்? 

ஒருவரின் செல்வம் முழுவதையும் அழித்துவிட்டு அவர் தான தருமம் செய்யவேண்டும் என்று எப்படி எதிர்பார்க்க இயலும்? நம் எதிர்பார்ப்பில் ஒரு நியாயம் இருக்க வேண்டுமல்லவா? நான்  எத்துணை பணிவானவன் என மற்றவருக்குக் காட்ட நான் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும் என வலியுறுத்தி என்னைச் செய்ய வைக்குமிடத்தில், நான் எப்படி என் சுய-அன்பையும் சுயமரியாதையையும் காப்பாற்றிக்கொள்ள முடியும்? மற்றவரின் வற்புறுத்தல் படி நான் வாழத்தொடங்கும் பொழுதே இவை எல்லாவற்றையும் நான் தொலைத்து விடுகிறேன். ஒவ்வோர் ஆன்மாவும் இங்குக் காற்றை போல் சுதந்திரமானது. ஆனால் அந்த ஆன்மாவை மற்றவருக்கு ஏற்றாற்போல் வடிவமைக்க முற்படுகையில் அங்கு ஆன்மா மரணித்து விடுகிறது. இப்படித் தொலைத்ததைத் தொலைத்ததைத் தேடித்தான் தன்னையே தேடுவதற்காகச் சிலர் ஆன்மிகம் என்ற பாதையை பிற்காலத்தில் நாடுகிறார்கள்.  வாழ்வே மாயம் எனத் தோன்ற ஆரம்பிக்கிறது. இந்த உலகின் சூதும் வாதும் புரியாத நிர்மலமான வயதில் தொலைத்ததை இனி எங்கே சென்று தேடுவது? 

அன்பில்லா இதயம் மட்டுமே சுயநல இதயமாகிறது. நம் உள்ளத்தில் அன்பு இல்லை என்று தெரியும். அதனாலேயே, மற்றவர்களுடைய இதயங்களிலும் அன்பு இல்லை என்று நினைக்கிறோம். இந்தச் சூழ்நிலையில், தத்தம் தேவைகளை மட்டும் பூர்த்திசெய்து கொள்ளும் முறை ஏற்படுகிறது. அதனால் நான் சுயநலவாதியாகிறேன். என்மேல் எனக்கு மரியாதை இல்லை, அதனால் மற்றவரும் என்னை மதிக்கமாட்டார்கள் என்றே நினைக்கிறேன். நான் மதிக்கப்பட வேண்டியவன் என்பதை மற்றவர்களுக்குத் தெரிவிக்கும் பொருட்டு, நான் அகந்தை உடையவன் ஆகிறேன். சுய அன்பும், சுயமரியாதையும் இல்லாத காரணத்தால் உண்டாகும் மாயையே இது. 

பெற்றோர், ஆசிரியர், மூத்தோர் ஆகிய நாம், அன்பும் மரியாதையும் கொண்ட வாழ்க்கையை அமைத்துக்கொள்ளல் வேண்டும். குழந்தைகள், இதை உள்ளுணர்வில் அறிந்துகொண்டு, இயல்பாகவே அன்புள்ளத்துடனும், மற்றவரை மதிக்கும் குணமுடையவர்களாகவும் இருப்பர். அன்பையும், மரியாதையையும் வெறும் சொற்களால் கற்றுத்தரத் தேவையில்லை. தங்களுடைய பெற்றோர்கள் ஒருவருக்கொருவர் அன்பையும் மரியாதையையும் பகிர்ந்து கொள்வதைப் பார்க்கும் குழந்தைகள், உண்மையாகவே, அவர்கள் வாழ்வில் காணும் ஒவ்வோர் ஆண் பெண்ணுடனும் அன்புடன் இருப்பார்கள். செயல்கள், சொற்களை விட உரக்கப் பேசும் என்பதை அறிந்திருக்கிறோம்.  என்னைக்கேட்டால், “செயல் ஒன்றே போதுமானது; மற்றவை தன்னிச்சையாக அதனதன் இடத்தில் அமர்ந்துகொள்ளும்” என்பேன்.

அன்பையும் மரியாதையையும் எப்போதும் கற்றுக்கொடுக்க வேண்டியதுமில்லை; அதற்கான தேவையும் இல்லை. எப்படி ஒரு ரோஜா பூக்கும் சமயத்தில் அதன் மணத்தையும் கொண்டுவருகிறதோ, அப்படியே, ஒரு குழந்தை பிறக்கும் போது, அன்பையும் கொண்டுவருகிறது.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

If you want to love yourself, even if small do not even think and do not anything bad to others or yourself. Because if you do something bad your heart/conscience itself will burn/kill you

Questions that I ask to the kid

In order to love yourself, what should you do and not do? Why (because conscience will know)?

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து

குறள் 1101

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்

ஒண்தொடி கண்ணே உள.

[காமத்துப்பால், களவியல், புணர்ச்சிமகிழ்தல்]

பொருள்

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்

கண்டு - கண்ணால் கண்டும்

கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்.

கேட்டு - செவியால் கேட்டும்

உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

உண்டு - நாவால் உண்டு

உயிர்-த்தல் - uyir-   11 v. [K. usir, M. uyir.]intr. 1. To revive; to regain consciousness;to be re-animated; உயிர்பெற்றெழுதல். 2. To bein vigorous functioning activity; தொழிற்படுதல் அவ்வுடலி னின்றுயிர்ப்ப வைம்பொறிகள் (சி. போ 3, 4).3. To breathe hard; மூச்செறிதல் உரைதடுமாறாவுயிர்த்து (பாரத. பதினெட். 173). 4. To be waftedas fragrance; கமழ்தல் உயிர்த்த தாமத்தன (கம்பரா. நிகும். 114). 5. To breathe one's last; இறந்துபடுதல் உயிர்ப்பது மோம்பி (சீவக. 1989).--tr. 1.To give birth to, bring forth; ஈனுதல் குழந்தையை யுயிர்த்தமலடிக் குவமைகொண்டான் (கம்பரா.உருக்காட். 65). 2. To smell; மோத்தல் கண்டுகேட்டுண்டுயிர்த்துற்றறியும் (குறள், 1101). 3. To say,declare; கூறுதல் விட்டுயிர்த் தழுங்கினும் (தொல்.பொ. 111). 4. (Math.) To multiply a number;பெருக்குதல். அம்மு வாறுமுயிரொடு முயிர்ப்ப (நேமிநா.3, உரை). 5. To emit, send forth; வெளிப்படுத்துதல் கொங்குயிர்த்த பூந்தடத்துலாய் (நைடத. நாட்டுப். 5).  

உயிர்த்து - மூக்கால் நுகர்ந்தும் / மோந்தும்

உறு - மிகுதி; மிக்க; பகை; போர்.

உற்று - uṟṟu   part. உறு-. A sign of comparison; ஓர் உவமவாசகம் தோளுற்றோர் தெய்வம்(சீவக. 10).  

உற்று -  இன்புறுதல்

ஒண்மை - விளக்கம்; இயற்கையழகு; நன்மை; மிகுதி; ஒழுங்கு; நல்லறிவு.

ஒண்தொடி - பைந்தொடி, பொற்றொடி, ஒளிமிக்க வளையல் வளையல், பெண்கள் கையில் அணியும் அணிகலன்; ஒண்டொடி = ஒண்(மை) + தொடி;

ஓரைஆயத்து ஒண்தொடி மகளிர் (புறநானூறு)

தொடி - வளைவு; கைவளை; தோள்வளை; வீரவளை; சுற்றுவட்டம்; பூண்

ஒண்தொடி கண்ணே  - ஒளிமிக்க வளையல்கள் அணிந்த நல்ல அழகிய பெண்ணின் கண்ணில்

உள - உள்ளது

முழுப்பொருள்

விழிகளால் கண்டு

செவிகளால் கேட்டு

நாவால் சுவைத்து

மூக்கினால் முகர்ந்து
(மேலே சொன்ன நான்கும் புறவையமான புலன்கள் தரும் இன்பம்)

அன்பினால் இன்புற்று காதல் கொள்வது
(காதல் இன்புறுவது என்பது அகவயமான புலன் இன்பம்)

என

ஐம்பொறிகளாலும்

அனுபவிக்கும் இன்பம்

பெண்ணிடம் மட்டுமே உள்ளது.

பாரதியாரின் குறிப்பு (தமிழ் நாட்டு நாகரிகம் என்னும் கட்டுரையில் இருந்து)
புகழ் அதிகாரம் முதலியவற்றை அறத்துப்பாலிலும், பொருட்பாலிலும் சார்ந்தனவாகக் கணித்தார்கள். இந்திரிய இன்பங்களுக்குள்ளே இனியபக்‌ஷணங்களையும் கணிகளையும் உண்டல் மலர்களை முகர்தல் முதலியன மிகவும் எளிதிலே தெவிட்டக் கூடியனவும், வெறுமே சரீர சுகமாத்திரமன்றி ஆத்ம சுகத்துக்கு அதிக உபகாரம் இல்லாததனவும் ஆதல் பற்றி அவற்றையும் இன்பப்பாலிலே சேர்க்கவில்லை.

கண்டல், கேட்டல், உண்டல், மோப்பு, தீண்டுதல் எனும் ஐவகை இந்திரங்களையும் ஒருங்கே இன்புறுத்தும் இயல்பு ஒளி பொருந்திய வளையணிந்த இப்பெண்ணிடத்தே தானுள்ளது என்பது அக்குறளின் பொருள். இதனுடன் உயிருக்கும் மனத்துக்கும் ஆத்மாவுக்கும் சேர இன்பளிப்பதனால் காதலின்பம் இவ்வுலக இன்பங்களைத்திலும் தலைமைப்பட்டதாயிற்று. ஆதலால், நான்கு புருஷார்த்தங்களுள் அதாவது மனிதப்பிறவி எடுத்ததனால் ஒருவன் எய்தக்கூடிய பெரும்பயன்களைக் கணகிடப்புகுந்த இடத்து நம் முன்னோர் காதலின்பத்தையே இன்பமெனும் பொதுப் பெயரால் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

மேலும்: அஷோக் உரை
மணிமேகலையில் வரும் கீழ்காணும் வரிகளைப் பார்ப்போமா?

இன்ன ளார்கொ லீங்கிவ ளென்று
மன்னவ னறியான் மயக்க மெய்தாக்
கண்ட கண்ணினுங் கேட்ட செவியினும்
உண்ட வாயினு முயிர்த்த மூக்கினும்
உற்றுண ருடம்பினும் வெற்றிச்சிலைக் காமன்
மயிலையுஞ் செயலையு மாவுங் குவளையும்
பயிலிதழ்க் கமலமும் பருவத் தலர்ந்த
மலர்வா யம்பின் வாசங் கமழப்
பலர்புறங் கண்டோன் பணிந்துதொழில் கேட்ப
ஒருமதி யெல்லை கழிப்பினு முரையாள்
பொருவரு பூங்கொடி போயின வந்நாள்

மேலும் பல இலக்கிய எடுத்துக்காட்டுகள், பெருங்கதை, சீவகசிந்தாமணி, திருவாய் மொழி, கம்ப இராமாயணம் போன்றவற்றிலும் இக்குறளின் கருத்தையொட்டியே அமைந்திருப்பதைக் காணலாம்.


”வாயினும் செவியினும் கண்ணினும் மூக்கினும்

மேதகு மெய்யினும் மோதல் இன்றி

உண்டும் கேட்கும் கண்டும் நாறியும்

உற்றும் மற்றிவை சுற்றம் இன்றி

ஐம்புல வாயிலும் தம்புலம் பெருக

வைகல் தோறும் மெய்வகை தெரிவார்” (பெருங் 2.15:64:9)

“ஏலங் கமழ்குழல் ஏழை யவரன்ன

ஆலைக் கரும்பின் அகநா டணைந்தான்” (சீவக.1613)

“மகளிரைப் போலே ஐம்புலனுக்கும் வேண்டும்

பொருள்களை உடைய மத்திம தேசத்தைச் சேர்ந்தான் என்க” (ஷ ந.உரை)

”கண்டு கேட் டுண்டுயிர்த் துற்றியும் ஐம்புலனும்

ஒண்டொடி கண்ணே உளவென்று பண்டையோர்

கட்டுரையே மேம்படுத்தாள்” (திருக்கைலாய ஞானவுலா 173-4)

“கண்டுகேட் டுற்றுமோந் துண்டுழலும் ஐங்கருவி

கண்ட இன்பம் தெரிவரிய அளவில்லாச் சிற்றின்பம்” (திருவாய் 4.9:10)

“பண்டுநிகழ் பான்மையினால் பசுபதிதன் அருளாலே

வண்டமர்பூங் குழலாரை மணம் புணர்ந்த வன்றொண்டர்

புண்டரிகத் தவள்வனப்பைப் புறங்கண்ட தூநலத்தைக்

கண்டு கேட்டுண்டுயிர்த்துற் றமர்ந்திருந்தார் காதலினால்” (பெரிய 3426)

“பொன்னின் சோதி போதினி னாற்றம் பொலிவேபோல்

தென்னுண் டேனிற் றீஞ்சுவை செஞ்சொற் கவியின்பம்

கன்னிம் மாடத் தும்பரின் மாடே களிபேடோ

டன்னம் மாடும் முன்றுறை கண்டங் கயனின்றார்” (கம்ப.மிதிலைக்காட்சி.23)

நன்றி: KFTD TTAMIL

காதல் தோன்றினால் அதில் காமம் இருந்தே ஆகவேண்டும்.  காமம் இருந்தால் கூடலும் இருக்க வேண்டும்.  அந்தக் கூடலிலும், கூடிக் களித்தபின் உள்ளதில் தோன்றும் இன்பத்தையும் பற்றிய அதிகாரம் ‘புணர்ச்சிமகிழ்தல்’.

“கண்ணால் கண்டு, காதல் கேட்டு, நாவால் ருசித்து, மூக்கால் முகர்ந்து, அன்பால் இன்புற்று காதல் கொள்ளும் ஐம்புலன்களும் ஒரே நேரத்தில் விருந்து படைக்கும் திறன் அழகிய, பொருத்தமான வளையல்கள் அணிந்த உன்னிடத்தில் மட்டுமே உள்ளது.” என்று நாயகியை தலைவன் புகழும் வண்ணம் அமைந்துள்ளது குறள்.

எல்லா அனைத்து  புலன் சார்ந்த இன்பங்களில், உச்ச உயர்வான, ஒப்புயர்வற்ற  மகிழ்தல் என கருதப்படும் ஐம்புல இன்பங்களும் நிறைந்த  காம இன்பம் ஒரு பெண்ணிடம் நிறைந்துள்ளன என்பதை திருவள்ளுவர் இக்குறள் மூலம் கூறுகிறார்.

கூடலில் உள்ள தேக சுகம் பற்றியல்லாமல் அதன் முன்பும் பின்பும் வரும் நுண் உணர்ச்சிகளை அடிகோடிடும் விதம் இந்த அதிகாரத்தில் மிகவும் இரசிக்கதக்கது.  சாதாரணமாக ஒரு சமையத்தில் ஒரு புலன் மூலமே நாம் இன்பம் அனுபவிப்போம்.  கூடலில் ஐந்து புலன்களும், மூன்று காலத்திலும் ஒரு சேர இன்பம் சுகிக்க வைக்க தலைவியோடு கூடுவதால்  மட்டுமே அனுபவிக்க முடியும் என்பது இதில் தொக்கியுள்ள அர்த்தம்.  கூடலில் உள்ள இன்பம் அதை அனுபவிப்பதாலும், அதை எதிர்பார்ப்பதாலும், பின்னர் அசை போடுவதாலும் பல மடங்கு அதிகரிக்க படுவதை சுட்டிகாட்டுகிறது குறள்.

பரிமேலழகர் உரை

இயற்கைப் புணர்ச்சி (சுட்டியை சொடுக்கவும்) இறுதிக்கண் சொல்லியது. கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் - கண்ணால் கண்டும் செவியால் கேட்டும் நாவால் உண்டும் மூக்கால் மோந்தும் மெய்யால் தீண்டியும் அனுபவிக்கப்படும் ஐம்புலனும்; ஒண்டொடி கண்ணே உள - இவ்வொள்ளிய தொடியை உடையாள்கண்ணே உளவாயின.

விளக்கம் (உம்மை, முற்று உம்மை. தேற்றேகாரம்: வேறிடத்து இன்மை விளக்கி நின்றது. வேறுவேறு காலங்களில் வேறு வேறு பொருள்களான் அனுபவிக்கப்படுவன ஒருகாலத்து இவள் கண்ணே அனுபவிக்கப்பட்டன என்பதாம். வடநூலார் இடக்கர்ப் பொருளவாகச் சொல்லிய புணர்ச்சித் தொழில்களும் ஈண்டு அடக்கிக் கூறப்பட்டன.)

பி.கு

இயற்கைப் புணர்ச்சி

முன்னர் அறிமுகம் இல்லாத தலைவனும் தலைவியும் இயற்கையாக ஓரிடத்தில் எதிர்பாராத விதமாகச் சந்தித்தல்; கூடிமகிழ்தல்; அன்பு காட்டுதல் ஆகியவை இயற்கைப் புணர்ச்சிஎனப்படும். இது தெய்வத்தால் நிகழும்; அல்லது தலைவி விருப்பத்தால் நிகழும்.

மணக்குடவர் உரை

கண்டும் கேட்டும் உண்டும் உயிர்த்தும் உற்றும் அறிகின்ற ஐந்து புலனும் இவ்வொள்ளிய தொடியை யுடையாள் மாட்டே யுள. இது பொறிகள் ஐந்தினுக்கும் ஒருகாலத்தே யின்பம் பயந்ததென்று புணர்ச்சியை வியந்து கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை

கண்டும் கேட்டும் உண்டும் முகர்ந்தும் உற்றும் அறிகின்ற ஐந்து புலன்களாகிய இன்பங்களும் ஒளி பொருந்திய வளையல் அணிந்த இவளிடத்தில் உள்ளன.

சாலமன் பாப்பையா உரை

விழியால் பார்த்து, செவியால்கேட்டு, நாவால் உண்டு, மூக்கால் மோந்து, உடம்பால் தீண்டி என் ஐம்பொறிகளாலும் அனுபவிக்கும்படும் இன்பம் ஒளிமிக்க வளையல்களை அணிந்த மனைவியிடம் மட்டுமே உண்டு.

ஐம்புலனின்பமே இல்லாள் [நன்றி: குருநாதன்]

சமூகத்தின் வடிவம் இல்லற மாண்பின் இனிமையைச் சார்ந்துள்ளது. இல்லறம் இனிக்க ஒத்த இணையர் ஒற்றுமை பேணி கவின்மிகு மக்களைப் பெற்று, நற்சமூகத்தின் ஆணிவேரைப் பலப்படுத்த வேண்டும். இல்லறத்தின் மகிழ்விற்கு கணவன் மனைவியின் மகிழ்வே அடிப்படை. காணல், கேட்டல், உண்ணல், முகர்தல், தொடுதல் ஆகிய ஐம்புல இன்பங்களும் தன் இல்லாளிடம் மட்டுமே உள்ளதாகக்

கணவன் கூறுகிறான்.

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்

ஒண்தொடி கண்ணே உள.          

              

தன் இல்லாளுடன் புணர்ந்து மகிழ்ந்து பூத்த கணவனுக்குத் தான் எத்தனை அன்பு. 

கண்களுக்கான பயிற்சி

கண்களுக்கான நிறைவுப் பயிற்சி இது. கண்களின், அதன் பயன்பாடுகளின் அருமை பெருமைகளையெல்லாம் அறிந்து உணர்ந்து, அந்தக் கண்களை பலப்படுத்துகிற, பார்வைக்கு உரமூட்டுகிற நிறைவுப் பயிற்சியில் ஆழ்ந்து ஈடுபடுவது, கண்களுக்கும் கண்களால் நமக்கும் நன்மைதானே?

'கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்

ஒண்தொடி கண்ணே உள'

காதலியின் பெருமையை காதலன் சொல்வதாக வள்ளுவப் பெருந்தகை எழுதிய திருக்குறள் இது. காதல் என்பது ஆசைப்படுவது; அன்பு செய்வது; நேசத்துடனும் கனிவுடனும் பார்ப்பது! அப்படியரு கனிவுடன், நேசத்துடன், பிரியத்துடன், மிகுந்த வாஞ்சையுடன் நாம் நம் உடலைப் பார்க்கத் துவங்கிவிட்டால் எப்படியிருக்கும்? எந்த நோய்களும் தாக்காதவாறு, பூரண பொலிவுடன் விளங்கும் நம் தேகம். என்ன, உண்மைதானே!

ஐம்புலன்களையும் காதலிக்கத் துவங்குங்கள். நம் விருப்பத்துக்கும் நேசிப்புக்கும் உரியவர் களைக் கொண்டாடுவதுபோல், மதிப்பது போல், நம் உடலையும் மதித்து நேசித்தால், உடலானது எந்தச் செய்கூலியும் சேதாரமும் இன்றிச் சீராக இயங்கும். அதிலும், 'கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து...' என்பதில் முதலாவதாக இடம்பிடித்த கண்களை மிகுந்த கவனத்துடன் பாதுகாப்பதும் பராமரிப்பதும் நம் கடமை!

குறளும் தேவாரமும்

பாடல் எண் : 267

பண்டுநிகழ் பான்மையினால்

    பசுபதிதன் னருளாலே

வண்டமர்பூங் குழலாரை

    மணம்புணர்ந்த வன்தொண்டர்

புண்டரிகத் தவள்வனப்பைப்

    புறங்கண்ட தூநலத்தைக்

கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த்துற்

    றமர்ந்திருந்தார் காதலினால்.

பொருள்:

முன் திருக்கயிலாய மலையில் நிகழ்ந்த நியதியால், உயிர்கட்கெல்லாம் தலைவனான சிவபெருமானின் அருளாலே, வண்டுகள் மொய்த்திடும் கூந்தலையுடைய சங்கிலியாரைத் திருமணம் செய்த நம்பிகள், தாமரை மலர்மேல் இருக்கும் திருமகளின் வனப் பையும் புறங்கண்ட அத்துணை அழகுடைய தூய நலமுடைய சங்கிலி யாரைக் கண்டும் கேட்டும் உண்டும் உயிர்த்தும் உற்றும் விருப்பம் மீதூரத் துய்த்திருந்தார்.

குறளும் வைரமுத்துவும்

இந்த குறள் ‘நேருக்கு நேர்’ என்ற திரைப்படத்தில் ‘அவள் வருவாளா’ என்ற பாடலில்  அமரர் ஷாகுல் அமீது என்ற பாடகர் பாடும் வாரு வரும்.  இதனை கவிஞர் வைரமுத்து அவர்கள் எழுதியிருப்பார்.

பாடலில் இருந்து சில வரிகள்

அவள் வருவாளா 

அவள் வருவாளா

என் உடைந்துபோன நெஞ்சை 

ஒட்டவைக்க அவள் வருவாளா

.............

.............

அவளை ரசித்தபின்னே 

நிலவு இனிக்கவில்லை

 மலர்கள் பிடிக்கவில்லை

ஏ கண்டு கேட்டு 

உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் 

ஐம்புலனும் பெண்ணில் இருக்கு

இந்த பூமி மீது வந்து 

நானும் பிறந்ததற்கு 

பொருளிருக்கு பொருளிருக்கு

.............

.............

உடல் உறவில் பயன்கள்

கீழ்க்காணும் சுட்டிகளை தட்டவும்

ஆண்மை

ஆயுர்வேதா-டுடே

மேலத்திருப்பந்துருத்தி

வியப்பு

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே 

அத்தியாயம் 22 // உணவும் உடலுறவும் 

"காமம் என்பதும் உணவு, மற்றும் நீர் போன்றே முக்கியமானது. தேவையற்ற அடக்கமும், கட்டுப்பாடும் இன்றி, இம்மூன்றின் வேட்கையையும் தணித்தல் அவசியம்."  — Marquis de Sade 

எந்தவிதமான சுவையும் சேர்க்காது, வெற்றுச் சோற்றையோ, இட்டிலியையோ அல்லது ரொட்டியையோ நாம் உண்ண முடியுமா? குறைந்தபட்சம் உப்பையோ அல்லது மசாலாவையோ இவற்றோடு நாம் எதிர்பார்ப்போம் எதிர்பார்ப்போம் இல்லையா? இல்லை இனிப்பையாவது சேர்த்துக்கொள்வோம் அல்லவா?  இப்படி வெறுமையாக சுவையற்ற உணவை, நொந்து கொள்ளாது, ஒருமுறையாவது உண்ண இயலுமா?  

காமம் என்பதும் உணவு போன்றதே. புலனின்பத்துக்காக, அவை பயன்பட்டாலும், நம் பசியையும் அவையே போக்குகின்றன. வெற்றுச் சோறு நம் பசியைத் தணிக்கும் என்றாலும், நாம் சுவைகளைச் சேர்க்காது உண்டு, நம்மை நாமே வருத்திக்கொள்வதில் பயன் இல்லை. அதைப்போலவே, காமத்தின் சுவையையும் இன்பத்தையும் ஏன் நாம் புறக்கணிக்கவேண்டும்? அப்படிச் செய்வதற்கான தேவைதான் என்ன? நம் உடலின் சிறிய பாகமான நம் நாவே உணவின் ருசிக்காக ஏங்கும்போது, நம் உடல் மட்டும் இன்பத்துக்கும், ஆசைக்கும் ஏங்குவதில் என்ன தவறு? ஆனால், காமம் என்று வரும்போது, நாம் என்ன செய்கிறோம்? நாம் நம்மையும், நமது துணைவரையும் புறக்கணிக்கிறோம். சேர்த்து உண்ண ஏதுமற்ற நிலையில், வெற்று சோற்றை நம் துணைவருக்குக் கொடுத்துவிட்டு, அவர் உண்பதை நம்மால் பார்க்க இயலுமா? அது பரிதாபமாக இருக்கும் அல்லவா? 

எல்லா ஆண்களும், தங்கள் விந்துவை வெளியேற்ற ஒரு துவாரம்  மட்டுமே  தேவை எனக் கருதினால், அவர்கள் பெண்களைத் தொந்தரவு செய்வதை விட்டுவிட்டு, கழிவறையின் இருக்கையையே பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம். அத்தகைய கழிவறை இருக்கையாக தாங்கள் பயன்படுத்தப் படுவதைத் தவிர்த்து, பெண்கள், சுய இன்பத்தால் தங்கள் வேட்கையைத் தணித்துக்கொள்ளலாம்.

மலரினும் மெல்லிது காமம்

குறள் 1289 

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன் 

செவ்வி தலைப்படு வார்.

[காமத்துப்பால், கற்பியல், புணர்ச்சிவிதும்பல்]

பொருள்

மலர் - பூ; தாமரை; ஒருபேரெண்; ஆயுதம்முதலியவற்றின்மேற்குமிழ்; வெண்பாவின்இறுதிச்சீர்வாய்பாடுகளுள்ஒன்று; மும்மலமுடையவர்.

இனும் -  இன்னும்

மலரினும் - மலரை விட.

மெல்லிது - மென்மைவாய்ந்தபொருள்; ஒல்லி.

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை, காதல் (புணர்ச்சி).

சிலர் - சிலபேர், மிக சிலர் மட்டுமே.

அதன் - அதனுடைய, It's   It's   It's  

செவ்வை - நேர்மை; மிகுதி; வழிமுதலியவற்றின்செப்பம்; சரியானநிலை

செவ்வை - cevvai   n. id. 1. [M. cevva.]Correctness, fitness, accuracy, straightness;நேர்மை. தேமொழி யுரைத்தது செவ்வை நன்மொழி(சிலப். வழக். 68). 2. Abundance; மிகுதி செவ்வையாய்க் கொடுத்தான். 3. Evenness, smoothness வழி முதலியவற்றின் செப்பம் அந்தவழி செவ்வையாகஉள்ளது. 4. Sound condition, as of mind, body,etc.; சரியான நிலை அவனுக்குத் தேகம் செவ்வையில்லை.  

செவ்வை - cevvai   s. evenness, straightness, correctness, uprightness, செம்மை; 2. cleanness, pureness, சுத்தம்.

செவ் - cev   adj. from. செவ்வை (used only before words beginning with வ or a vowel, before vowels வ் is doubled), same as செம் which see.

செவ்வி - நலனையும் பயனையும் அறிந்து; காலம்; ஏற்றசமயம்; காட்சி; அரும்பு; பக்குவம்; புதுமை; அழகு; சுவை; மணம்; தன்மை; தகுதி; சித்திரைநாள்.

தலைப்படுதல் - ஒன்றுகூடுதல்; எதிர்ப்படுதல்; மேற்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; முன்னேறுதல்; தலைமையாதல்; புகுதல்; வழிப்படுதல்; தொடங்குதல்.

தலைப்படுவார் - செயல்படுவார்கள்.

ஒப்புமை

”ஐதே காமம்” (குறுந்:217:6)

எழுத்தாளர் திரு ஜெயமோகன் வலைபக்கத்தில் இருந்து (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

காமத்தைக் குறித்து சுருக்கமாக சொல்லவேண்டுமென்றால் ஒரு குறள்

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர் அதன்

செவ்வி தலைப்படுவார்

மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது. இயல்பிலேயே அப்படியா அல்லது மனிதன் தன் பண்பாட்டு வளர்ச்சிப்போக்கில் அப்படி உருவாக்கிக்கொண்டானா என்பதை உணர்வது கடினம் . ஆனால் அதைக்குறித்து போகிறபோக்கில் எதையும் சொல்லிவிடமுடியாதென்றே எண்ணுகிறேன். கோட்பாடுகள் வந்து போய்க்கொண்டே இருக்கும். அது என்றென்றும் அதற்கான நுண்ணிய மர்மத்துடன் தான் நீடிக்கும்.

காமம் என்றல்ல வாழ்க்கையின் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் அதன் உச்சம் அதீதம் நோக்கிக் கொண்டுசெல்ல இயற்கை அனுமதிப்பதில்லை. இயற்கை எல்லாவற்றையும் அதற்கு இணையான எதிர் ஆற்றலால் சமப்படுத்தியே வைத்துள்ளது. அதீதமாக எது சென்றாலும் அந்த எதிர் ஆற்றலும் அதே அளவுக்கு அதீதமாகும். அது அழிவை உருவாக்கும்.

காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

ஆகவே காமத்தைப்பற்றி மட்டுமல்ல எல்லாவற்றைப் பற்றியும் நான் சொல்வதும் குறளின் உவமையே ‘அகலாது அணுகாது தீக்காய்தல்’

ஜெ

வெண்முரசு - நூல் ஒன்று – முதற்கனல் - 18`இல் இருந்து (ஜெயமோகன்) (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

கங்கை சுழித்துச் சீறிவிலகும் ஒரு பாறையின்மேல் கட்டப்பட்ட குடிலில் அவளுடன் சந்தனு தங்கினான். ஒவ்வொருநாளும் ஒவ்வொரு கணமும் ஒவ்வொரு உறுப்பாலும் காமத்தை அறிந்தான். குருகுலத்தவனே, நீருள்நீர் போல சேர்வதே உயர்காமம். நீரில் உள்ளன காமத்தின் விதிகள். நீரில் நிகழ்வன காமத்தின் எல்லைகள். மழைக்கால நதியும் கோடைகாலநதியும் பெண்ணே. குளிர்கால உறைவும் வெம்மை கரந்த வசந்தமும் பெண்ணே. மலர்சூடிச்செல்லும் ஓட்டமும் உள்ளொழுக்குகள் காலைக்கவ்வி இழுக்கும் சுழிப்பும் அவளே. அவளை முடிவில்லாத அலைகளையே புரளும் ஏடுகளெனக் கொண்ட நூலாக அறிந்துகொண்டிருந்தான்.

நீரின் மாயத்தை சொல்லிவிடும் சூதன் எங்குள்ளான்? மெருகேறிய மென்பரப்புகள், மின்னும் வளைவுகள், உயிரின் அலைப்பரப்புகள், ஆழம்குவிந்த சுழிகள், ஒசிந்த குழைவுகள், நுரைத்ததும்பல்கள், பாசிமணக்கும் பாறைப்பரப்புகள், துள்ளிச்சிரிக்கும் வெள்ளிமீன்கள், கண்களாக மட்டுமே தெரியும் ஆழத்தின் மாபெரும் மீன்கள்.. அவள் அவனை முழுமையாக தன்னுள் இழுத்துக்கொண்டாள். சந்தனுவின் மைந்தனே, நீராடிமுடிக்கத்தக்க நதியும் காமத்தால் தாண்டிச்செல்லத்தக்க பெண்ணும் பிரம்மன் அறியாதவை. உன் அடையாத காமத்தால் அவன் அடைந்த காமத்தை ஆயிரம்முறை பெரிதாக நீ அறியமாட்டாயா என்ன?

முழுப்பொருள்

மலர் என்றென்பது எல்லாவற்றினும் மென்மையானதாக கருதப்படுவது. ஆனால் அதை விட மென்மையானது காமம் என்கிறார் திருவள்ளுவர். காமத்தின் சிறப்பை உணர்த்துவதற்காகவே மலரை உவமையாக்குகிறார் திருவள்ளுவர். மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது.

அத்தகைய காமம் விளைவிக்கும் பயன் எல்லோரும் அடைவதில்லையாம். காமத்தின் உச்சத்தை அடைபவர்களுக்கே அது கிட்டும். அப்படி காமத்தின் சிறப்பை மென்மையை அருமையை நுட்பத்தை அறிந்து செயல்படுபவர்கள் மிக சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

காமத்தின் உச்சத்தையும் பயனையும் அடைய வேண்டுமானால் குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து (ஒரே நேரத்தில் ஒன்றாக) நுகரவேண்டும் இருவரும். அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டும் என்றென்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அத்தகைய காமத்தில் ஒருவர் சிறிது வேறுபட்டாலும் அதனுடைய பயனை அடைய அவர்கள் மாட்டார்கள். ஆகவே (பெரும்பாலும்) கணவன் துணைவியின் குறிப்பு அறிந்து புணர்ச்சியில் செயல்பட வேண்டும். அதாவாது தனது வேட்கையை காண்பித்து இன்பமுற்று துணைவியை பாதியில் விட்டுவிட கூடினால் காமத்தில் பயனை அவர்கள் பெற மாட்டார்கள். ஆகவே குறிப்பு கண்டு கூடலில் ஈடுபட வேண்டும். அதனை வேட்கையுடன் செயல் பட வேண்டும். உள்ளத்தின் உணர்வுகளைத்  தூண்டி(அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்று முன்பே கூறி குறிப்பிட்டிருந்த்தேன்) உச்சத்தை அடைய வேண்டும். மலரை நுகர்வதுப்போல மென்மையாக நுகர வேண்டும். அப்படி இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் குறிப்பு கண்டு ஒரு காலத்தின் கண் ஒத்து நுகர்ந்தால் (இருவரும் உச்சத்தை அடைந்தால்) அவர்கள் காமத்தின் பயனை அடைவர். அப்படி நுகர்வதே காமத்தின் உச்சம்.

காமத்தின் பயனாக ஊடல் தீரும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அதுமட்டும் இன்றி காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

குறிப்பு: இது கற்பியல் தொகுதியில் வரும் அதிகாரம் ஆகும். ஆதலால் ஒழுக்கத்தை முன் வைப்பதாக இருக்கிறது.

கவிஞர் இசை

மலரினும் மெல்லியது காமம். சிலரே அதன் அருமையும் நுட்பமும் அறிவர்.

‘மலரினும் மெல்லிது . . .’ அவ்வளவு நுட்பமானது என்பதாலேயே அது லாவகமாக ஒளிந்துகொள்கிறது. “ஒளிந்திருந்து மணம் வீசும் மலர் . . .” இந்த மணம் எங்கிருந்து வருகிறதென்று தெரியாமல் காட்டிற்குள் தேடியலைவது ஒரு அலாதியான அனுபவம் இல்லையா? 

வெளிப்படையானது எவ்வளவு பெரிதாயினும் அது அளவில் சிறியதே. ஒளிந்திருப்பது எவ்வளவு சிறிதாயினும் அது பெரிதினும் பெரிதே. 

‘மலரினும் மெல்லியது’ என்று உணர்ந்துகொண்ட மனம் பெண்களை நடுரோட்டில் கையைப் பிடித்து இழுக்காது.கட்டிவைத்து பெல்ட்டால் அடிக்காது. ஆபாசப் படம் எடுத்து மிரட்டாது. ஆசிட் வீசி எரிக்காது. சின்னஞ்சிறு குழந்தைகளை நாயைப்போலக் குதறி வைக்காது.

தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு ஷண்முகசுந்தரர் கூறிய விளக்கம்

புணர்ச்சி என்பது மிகவும் புனிதமானது. அதனால் தான் அது கோவிலின் கோபுரங்களில் கோலம் கொண்டு உள்ளது. 

காமம் என்பது வேருமென இரண்டு உடல்கள் சேர்வது அல்ல. துணையின் உடைய உள்ளத்தைத் தொட்டு உணர்வுகளை தூண்டி உச்சத்தை தொடுவது தான் உண்மையான காமம். ஆனால் ஒரு புள்ளி விபரம் சொல்கிறது காமத்தில் உச்சத்தை தொட்டவர்களின் சதவிகிதம் மிகவும் குறைவு. அதுவும் பெண்களின் சதவிகிதம் மிக மிக குறைவு என்று சொல்கிறது. 

காமம் என்பது மலரைவிட மென்மையானது. அதனுடைய சிறப்பை அறிந்தவர்கள் மிகவும் சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்

நன்றி: திரு ஷண்முகசுந்தரர் [Star Vijay தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு] (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

In the episode of Koffee with Karan -4 ShowLink (Time 29:12 to 29:28 Splicd Link)
Karan: One thing men should know about women but dont? (பெண்களைப் பற்றி ஆண்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டியது ஆனால் தெரியாது)
Vidya: That women like it, need it and want it as much as they do (பெண்கள் அதனை விரும்புவார்கள், அவர்களுக்கு அது தேவை, அவர்களுக்கு அது வேண்டும் - ஆண்களுக்கு எப்படியோ அதே அளவிற்கு)

குறட் கருத்து (நன்றி: திரு.தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

உலகெங்கும் ஆண்களும் பெண்களும் வாழ்கின்றார்
உண்மையில் வாழ்கின்றாரா
சிலர் மட்டும் வாழ்கின்றார் பலர் வாழவில்லையாம்
சிறப்பான செய்தி ஒன்றை
மலர் கொண்டு சொல்கிறார் மனம் கொண்ட வள்ளுவர்
மனத்திலே கொள்ள வேண்டும்
பலர் வாழ்வின் உண்மையைப் பளிச்செனச் சொல்கிறார்
பாடமாய்க் கொள்ள வேண்டும்

உடல் என்ற ஒன்றினை உணர்வோடு உள்ளதாய்
உணர்ந்தார்கள் வாழுகின்றார்
உளம் கொண்ட மங்கையர் உடல் வேண்டி நிற்பதை
உணராதார் வீழுகின்றார்
கடல் போன்ற காமத்தின் ஒரு துளி காணாதார்
கடல் போல அதிகம் உள்ளார்
கண்டவர் மிகச் சிலர் மிகச் சிலர் அவர் மட்டும்
காதலால் வெல்லுகின்றார்

ஒப்புமை:

ஐதே காமம் (குறுந்தொகை 217:6)

கவிதைகள்

முதல் முதலாக காமத்தை

அறிவியல் வகுப்புகளில்

எதிர்கொண்ட தருணம்

நினைவில் இருக்கிறது.

உடல் உறுப்புகள்,திரவங்கள்

பற்றிய தகவல்கள்,

வரைபடங்கள்...

பிறகு உளவியலும் பரிணாமவியலும் அளித்த விளக்கங்கள்.

பிராய்டு

டார்வின்...

மதங்களும் தத்துவங்களும் அளித்த வரையறைகள் ஏலவே கனக்க உண்டு.

ஒவ்வொன்றைப் படிக்கும்போதும்

நான் என் சன்னலைத் திறந்து

வெளியே பார்ப்பேன்.

சாத்தியமானால் ஒரு நடை செல்வேன்.

மரங்களையும்

மலர்களையும் காண்பேன்.

நூலகங்களுக்குச் சென்று

காவியங்களையும்

கவிதைகளையும் வாசிப்பேன்.

ஓவியங்களைப் பார்ப்பேன்.

இசை கேட்பேன்.

உயர்ந்த இடம் ஒன்றில் அமர்ந்துகொண்டு

திருவிழா ஒன்றைக் காண்பேன்.

எனக்கு நானே அப்போது சொல்லிக்கொள்வேன்.

காமம் உருவாக்கியதே 

இவை எல்லாம்.

என் பாடப்புத்தகங்கள்

சிறிய பார்வை கொண்டவை.

குறைந்த காட்சிகளைக் காட்டுபவை.

மானுடர் காமம் 

என்னைப்போல்

மலை மேல் நின்றுகொண்டு

எல்லாம் காண்பது.

மலரினுள் ஒளிந்துகொண்டு

கடவுளரையும்  உருவாக்குவது.

-- போகன் சங்கர்

பரிமேலழகர் உரை

உணர்ப்புவயின் வாரா ஊடற்கண் தலைமகன் சொல்லியது. காமம் மலரினும் மெல்லியது - காம இன்பம் மலரினும் மெல்லியதாயிருக்கும்; அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர் - அங்ஙனம் மெல்லியதாதலை யறிந்து அதன் செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். 

விளக்கம் 

(தொட்ட துணையானே மனச் செவ்வி அழிவதாய மலர் எல்லாவற்றினும் மெல்லியது என்பது விளக்கலின், உம்மை சிறப்பின்கண் வந்தது. குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து நுகர்தற்குரியார் இருவர், அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டுதலின், 'அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர்' என்றும், அவற்றுள் யாதானும் ஒன்றனாற் சிறிது வேறுபடினும் வாடுதலின், 'மலரினும் மெல்லியது' என்றும் கூறினான். 'குறிப்பு ஒவ்வாமையின் யான் அது பெறுகின்றிலேன்' என்பதாம். தலைமகள் ஊடல் தீர்வது பயன்.)

மணக்குடவர் உரை

எல்லாவற்றினும் மெல்லிதாகிய பூவினும் மெல்லிதாயிருக்கும் காமம்: அதனது செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். இது தலைமகன் புணர்ச்சிக் குறிப்புக்கண்டு பின் ஊடிக்கொள்ளலாம்: இப்பொழுது ஊடுவையாயின் இக்காமஞ் செவ்வி தப்புமென்று புணர்ச்சி வேட்கையால் தலைமகள் நெஞ்சொடு கூறியது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

காதல் இன்பம் மலரைவிட மென்மையானது. அதை அறிந்து அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற இடம், காலம், தேவையானவை எல்லாம் பெற்றுக் காதல் இன்பத்தின் நலனை அனுபவிப்பவர் இவ்வுலகில் சிலரே.

ஒரு திரைப்பாடல் 
பாடலாசிரியர்: பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்
திரைப்படம்: நாடோடி மன்னன்

கொஞ்சிப்பேசும் கிளியே! -நல்

இன்பம் தரும் ஜோதியே!

மானே! மலரினும் மெல்லியது காதலே!

மகிழ்வோம் நாமே! புதுமை வாழ்விலே!

காதல் தோல்வியை இரக்கத்துடன் பார்க்கும் சமூகம், காமத்தில் தோற்றால்..?' - காமத்துக்கு மரியாதை! (விகடன் - ஆ.சாந்திகணேஷ்)

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்

செவ்வி தலைப்படு வார். (குறள்)

`மலரைவிடக் காமம் மென்மையானது. அந்த உண்மையை அறிந்து காமத்தின் நல்ல பயனைப் பெறக்கூடியவர் சிலர்தான்.’

காமத்தை இந்தக் குறளைவிட நுட்பமாகச் சொல்லிவிட முடியாது.

பூக்கள் அரும்பாக, மொட்டாக இருக்கும் காலத்தைவிட அவை மலர்ந்திருக்கும் காலத்தில் விவரிக்க இயலா மென்மையுடன் இருக்கும். அதன் மென்மைக்கு அது மட்டுமே உவமை. காமம் இதையும்விட மென்மையானதோர் உணர்வு. தன் மகரந்தப் படுக்கையில் மயங்கிக்கிடக்கிற வண்டு, மூச்சு விடுவதற்காகத் தன் இதழ்களைத் தளர்வாக மூடிக்கொள்கிற மாலை நேரத்து தாமரைபோல, தன் சிறகை படபடத்து தாமரையின் இதழ்களைக் கிழிக்காத வண்டைப்போல, ஆண் பெண்ணையும், பெண் ஆணையும் காயப்படுத்தாத உணர்வே காமம்.

காமத்தைப்போலச் சரிசமமான பகிர்தல் வேறொன்றில்லை. `ஒருவர் மட்டுமே கொடுத்து ஒருவர் மட்டுமே பெற்று’ என்கிற ஓரவஞ்சனையெல்லாம் காமத்துக்குத் தெரியாது. உடல்கூறுபடி ஆணையும் பெண்ணையும் இயற்கையே அப்படித்தான் படைத்திருக்கிறது. நான், தான், ஆண் இவற்றையெல்லாம் தள்ளி வைத்துவிட்டு நம்மை நாம் அவதானித்தாலே இது புரிந்துவிடும்.

விண்கற்கள் விழுந்து; கடல் நீர் நிலத்துக்குள் புகுந்து; சூரியன் சுருங்கி; மாயன் காலண்டர் முடியும்போது என்று அறிவியலில் ஆரம்பித்து ஆன்மிகம் வரைக்கும் `உலகம் இப்போ அழிஞ்சுடும், அப்போ அழிஞ்சுடும்’ என்று ஆரூடம் சொல்லிக்கொண்டேதான் இருக்கிறார்கள். இப்படியெல்லாம் உலகம் அழியுமா என்பது தெரியவில்லை. ஆனால், மனிதன் மனதில் காமம் குறைய ஆரம்பித்தால், ஜனித்தலும் குறைந்து ஒரு காலகட்டத்தில் மனித இனம் நிச்சயம் அழிந்துவிடும்.

மனதுக்குப் பிடித்த காமத்தை அடையவே மனிதர்கள் உழைக்கிறார்கள்; ஜெயிக்கிறார்கள்; விதவிதமாய் உடுத்துகிறார்கள்; ஒன்றுமே செய்ய இயலாதபோது பிழைத்துக்கிடக்கவாவது பிரயத்தனப்படுகிறார்கள்.

பலரும் எட்ட முடியாத உயரங்களை எட்டுகிற ஒரு சிலரின் வாழ்க்கையை உற்று நோக்கினால், காதலும் காமமும் பொங்கிப் பிரவாகிக்கிற துணையொன்று அவர்களின் தோளோடு தோளாக ஒட்டி நின்றுகொண்டிருப்பது தெரியும்.

இங்கு காமம் என்றாலே அது பேசக்கூடாத விஷயம் போலவே நடந்துகொள்கிறார்கள். காதல் என்றால், `ஆஹா... அது எவ்ளோ புனிதமான உறவு’ என்று கொண்டாடுகிறார்கள். அவர்கள் வழிக்கே செல்வோம். `நீங்கள் கொண்டாடுகிற காதலை மட்டும்தான் உங்கள் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்க வேண்டும். `உவ்வேக்’ என்கிற காமத்தை அனுபவிக்கவே கூடாது’ என்றால், ஒத்துக்கொள்வார்களா? முடியாதல்லவா... வாய் வார்த்தைகளால் தன்னை வெறுக்கிறவர்களைக்கூட அன்பு குழைத்த ஒரு முத்தத்துக்காக ஏங்க வைப்பது இது.

''சீக்கிரம் ஆத்துக்கு வந்திடுங்கோ. ஆம்பளைகளை நம்ப முடியாதுன்னு சொன்னாங்க!'' - சாந்தா தனஞ்ஜெயன்

கற்பு போலவே காமமும் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் பொதுவானதுதான். ஆணுக்கு அது உடலிலிருந்து மனம் நோக்கிப் பாய்கிற உணர்வு. பெண்ணுக்கோ மனம் நிறைந்து வழிந்த பிறகே அவள் உடலுக்கான சாவிகளை உணர்வுகள் தேட ஆரம்பிக்கும். யதேச்சையாகக் கண்ணில்பட்ட அல்லது கண்ணில்பட வைத்த கிளிவேஜிலேயே தொபுக்கடீர் என்று விழுந்துவிடலாம் ஆணின் காமம். மனதுக்குள் நுழையாத ஆண் எத்தனை இன்ச் காட்டினாலும் `போங்கடா நீங்களும் உங்க............’ என்று கடந்துவிடும் பெண்ணின் காமம். அதனால்தான், காலங்காலமாக `காதல் வலைவிரித்து’ அதாவது, பெண்களை நம்ப வைத்து காமம் அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் சில ஆண்கள்.

காதலில் தோல்வியுற்றவர்களை இரக்கத்துடன் பார்க்கிற நம் சமூகம், காமத்தில் தோற்றவர்களை அவ்வளவு ஈர மனதுடன் அணுகுவதில்லை. தன் நம்பிக்கை பொய்த்துப்போய் நிற்கிற அவர்களுக்கு, நியாயப்படி நம்பிக்கை வார்த்தைகள் சொல்ல வேண்டிய சமூகம்தான் அவர்களுடைய ஒழுக்கத்தின் மீது கற்களை வீசிக்கொண்டிருக்கும். இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா உங்களுக்கு? காதலைவிட காமம் அப்பாவி. `இத்தனை மணிக்கு மேல் போன் செய்யாதே, வீட்டுப் பக்கம் வரவே வராதே’ என்று தனக்கான பாதுகாப்பில் காதல் படு உஷார். காமமோ, தன்னுடைய இணை காமத்தை `அவன் இருக்கான் எனக்கு/ அவ இருக்கா எனக்கு’ எனப் பரிபூரணமாக நம்பி தன்னையே ஒப்புவிக்கும்.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே (அத்தியாயம் - 7 இல் இருந்து)

காதலின் உச்சமாகக் காமம் அமைதல் வேண்டும். காதல் முதலில் தோன்றிப் பின்னர் அதுவே காமமாக மலர்தல் வேண்டும். ஆயினும், நம் சமுதாயத்தில், காமம் முதலில் நடைபெறுகிறது. நம்முடைய திருமண முறையும் இதையே பரிந்துரைக்கிறது. பெற்றோர்களால் நடத்தி வைக்கப்படும் திருமணங்களில், காமம், காதலுக்கு முன்னரே நடைபெறுகிறது. சில நேரங்களில் காதலே மலராமல் கூடப் போகிறது. ‘காதல் திருமணங்கள்’ என்று கருதப்படும் உறவுகளில், உடற்கவர்ச்சியே காதல் என்று கருதப்படுகிறது. காமம் குறித்த கல்வியை, அறிவோட்டத்தை ஒடுக்கியதன் மூலம், நாம் காதல் என்னும் உறவின் அர்த்தத்தையே கேவலப்படுத்திவிட்டோம்.

காமம் என்பது உடலுடன் மட்டுமே தொடர்பு கொண்டது என்னும் நம்பிக்கையில், உடலுறவில் ஈடுபடும் போதெல்லாம், மக்கள் பொதுவாக, தான் உறவுகொள்பவரிடம், மனரீதியாகவும், இதயபூர்வமாகவும் தொடர்பு கொள்வதில்லை. இந்த நிலையில், காமம் என்பது வெறும் உடலைத் திருப்தி படுத்தக்கூடிய, உடல் சார்ந்த செயலாகவே ஆகிறது. இந்த அற்பக் காரணத்தை வைத்துக்கொண்டு, அந்த உறவு எத்தனைக் காலம் நீடிக்கும்? அடுத்த ஓர் உடல் ஒருவரைக் கவரும்வரை? அடுத்தவரோடு உடலுறவு கொள்ளச் சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் வரை? 

நம் இணையருடன் தேவையான மனரீதியான தொடர்பு, நெருக்கம் ஏற்படாத இடத்தில் அவரும் இன்பம் அடைவது குறித்து  நாம் கவலைப்படுவதில்லை. அந்த உடலுக்கு, அதைச் சார்ந்த உணர்வுகளுக்கு நாம் மரியாதை தருவது இல்லை. மனம் ஒன்றுபட்டு இருவர் உடலுறவில் ஈடுபடும்போது, அது எந்த அளவிற்கு உள்ளும் புறமும் இன்புறும் என்று நாம் அறிவதில்லை. அடுத்தவரின் மகிழ்ச்சியைப் பற்றி நாம் கவலைப்பட்டாலும், அவர் எதனால் மகிழ்வடைவார் என்று உணராதவராய் உள்ளோம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய், நம் நரம்புகளில் ஏறிய உணர்வு அழுத்தத்தை விடுவிப்பதற்கான அவசர நிலையில் உள்ளோம்.

புணர்ச்சிக்கு முன்னர் உறவுகொள்ளப்போகும் நபரைத் தயார் செய்யும் ‘முன் விளையாட்டு’ எனப்படும் வகையை அறிந்தவராகவே ஒருவர் இருந்தாலும், அந்தச் செயலை எந்திரகதியில் செய்துவிட்டு அதனால் அந்தப்பெண் கிளர்ச்சி அடைவாள் என்று எண்ணுகின்றனர்.  ஒருவரது காதல், மோகம், மற்றும் உறவுகொள்ளப்போகும் பெண்ணின் உடலின் மீதான மரியாதை ஆகியவற்றை  ‘முன் விளையாட்டு’ தூண்டும் என்பதை அறியாது இருக்கின்றனர். நாம் சோகமாகவோ அல்லது துக்கத்திலோ இருக்கும்போது, வேறொருவர், நம் கரங்களைப் பற்றுவதாலோ, அல்லது தோள்களில் ஆதரவாக அணைப்பதாலோ, நூறு வார்த்தைகளாலும் விளக்க முடியாத அளவிற்கான மன அமைதியை அடைகிறோம். சொற்கள் வெறும் சொற்களே; தொடுதல் நமக்குள் ஒரு மின்னலையைக் கடத்த வல்லது. எல்லா மனநிலையையும் பொய்யாக ஏற்படுத்த முடியாது என்று நாம் அறிதல் வேண்டும். மறைக்கப்பட இயலாத சில உண்மைகள் எப்போதும் உள்ளன.

(அத்தியாயம் 8)

காமம் காதலின் உச்சத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தால்தான் அது  காமத்திற்கு அழகும் கூட.  காமம் என்பது கரைபுரண்டோடும் காதலின் விளைவு; அதுவே காதலின் உச்சகட்ட வெளிப்பாடு. எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு தாய், தான் கருவுற்றதிலிருந்தே தன் குழந்தையை நேசிக்கத் தொடங்கிவிடுகிறாள். சில நேரங்களில் அவள் தன் அன்பை மிக மென்மையாகவும், சில நேரங்களில் அழுத்தமான முறையில் முத்தங்களின் மூலமாகவும் தழுவுவதன் மூலமாகவும் வெளிப்படுத்துகிறாள். இந்த மெல்லிய அல்லது அழுத்தமான முனைவு, அவளுள்ளத்தில் அன்பு ஓடும் ஆழத்தைப் பொறுத்தது. காமம் என்பதும், இதயத்துள் கரைகடந்தோடும் காதலின் வெளிப்பாடே; இந்த வேகம், நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட கணத்தில் எவ்வாறு உணர்கிறோமோ, அப்போக்கிலேயே வெளிப்படுகிறது. அந்த வேகம் அதிகரிக்கும்போது (நாம் அனைவரும் உடலியல் ரீதியாகத் தொடர்புடையவராக இருப்பதால், இது இயல்பாகவே, சாத்தியப்படுகிறது), அது காமத்தில் வந்து முடிகிறது. இதன் காரணமாகவே, பாலுறவு கொள்ளும் செயலைக் “காதல் புரிகிறோம்” (Love Making) என்கிறோம், மாற்றாக “காமம் புரிகிறோம்”  (Lust Making) என்று சொல்வதில்லை. காதல் தன் நிலையிலிருந்து திரிந்து, உடல்சார்ந்து காமமாக வளர்கிறது என்ற இந்தக் காரணத்தினாலேயே, இதைக் ‘காதல் மலரும் நிலை” என்கிறோம்.

(அத்தியாயம் 9)

திருமணம் என்பது நம் வசதிக்காக, நம் சமுதாயத்தால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஒரு முறை. அந்த உறவு வெற்றியடைய நாம் முயன்றுகொண்டே இருத்தல் வேண்டும். 

இரண்டு இதயங்களுக்கிடையே ஆழமான நேசம் இருக்கும் போது, உடலுறவைவிட, ஓர் அழுத்தமான தழுவலோ அல்லது அன்பார்ந்த முத்தமோ பெருத்த உற்சாகத்தைத் தருவதாக அமையும் என்பது நம்மில் எத்தனைபேர் உணர்ந்துள்ளோம்? இரண்டு இதயங்கள் சேராதபோது, அங்கே எத்தகைய செயலும் இன்பத்தைத் தராது.

(அத்தியாயம் 19)

உண்மை எதுவாகினும், பெண்ணின் பிறப்புறுப்பு துவாரமானது, ஆண்கள் தத்தம் விந்துவைக் கழிக்க அமரும் ‘கழிவறை இருக்கை’ ஆகவே உபயோகப்படுத்தப் படுகிறது.

இணையர்கள் தங்களுக்கிடையேயான பாலுறவில் நிறைவைப் பெற, சில யுக்திகளை கையாளலாம்: 

1. ​பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை மெல்ல மெல்ல அகற்றி, தங்கள் விருப்பு, வெறுப்புகள் குறித்து, வெளிப்படையாகப் பேசுதல் வேண்டும்.  

2. ​அத்தகைய நிலையில், பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை அகற்றி வரும்வரை, ஆண்கள் பொறுமையைக் காத்தல் அவசியம்.

3. ​இருவரின் ஒருமித்த ஈடுபாடே இன்பத்தை அடையச் செய்யும் என்பதை உணர்தல் வேண்டும். அதற்கான வழிமுறைகளை மேற்கொள்ளுதலும் அவசியம். 

4. ​இருவரும், தங்களுக்கிடையே விருப்பு வெறுப்புகளைக் குறித்துப் பகிர்ந்து கொள்வதில் பொறுமையையும், விழைவையும் காட்டுதல் அவசியம். 

காமம் என்பது பகிர்ந்து கொள்ளும் செயலே அன்றி   அது பெண்களிடமிருந்து பறிக்கப்பட வேண்டிய பொருள் இல்லை என்பதை ஆண்கள் உணர்தல் அவசியம்.  இதை உணர்ந்தால் மட்டுமே அவன் பெண்ணைக் கவர இயலும்; இல்லையெனில், விரைவில், அவள், தனக்குத் தலைவலி என்று தொடங்கி, உடலுறவிலிருந்து விலக விழையும் மனப்பான்மையைக் காண நேரிடும். காலம் கடக்கும்போது, பெண் தன்னுடைய வயதை ஒரு சாக்காகப் பயன்படுத்திக்கொண்டு, உடலுறவைத் தவிர்ப்பாள். அவள், தான் தன் இளமையைக் கடந்துவிட்டதாகவும், சக்தியற்று இருப்பதாகவும் கூறத்தொடங்குவாள். இது அந்த ஆணுக்கு இதயத்தை நொறுக்கும் விளைவை ஏற்படுத்தும்.