அறிவுடையார் எல்லா முடையார் அறிவிலார்

குறள் 430

அறிவுடையார் எல்லா முடையார் அறிவிலார்

என்னுடைய ரேனும் இலர்

[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]

பொருள்

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

உடையார் - - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

எல்லாம் - முழுதும்

உடையார் - - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

இலார் - இல்லை என்றால்; இல்லாதவர் 

என் - என்ன; வினாவினைக்குறிப்பு; ஐயக்கிளவி; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; 'எது'அல்லது'எதை'எனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; தன்மைஒருமைச்சொல்; யான்என்பதுவேற்றுமைப்பொருளில்அடையும்திரிபு; ஓர்அசைச்சொல்.

உடையர் - உடையார் - - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

எல்லாம் - முழுதும்

எனும் - என்கின்ற; சிறிதும்.

இலர் - இல்லை ;  who are not

முழுப்பொருள்

அறிவுடையவர்கள் இடத்தில் செல்வம் ஏதும் இல்லையென்றாலும் துன்பங்கள் பலவற்றை சந்தித்துக்கொண்டு இருந்தாலும் அவர்கள் எல்லாம் உடையவர்களே. ஏனெனில் இடர்பாடுகளில் இருந்து எப்படி மீளவேண்டும் என்ன செய்யவேண்டும் என்று அறிந்தவர்கள் அறிவுடையவர்கள். அதன்படி செயலாற்றி எல்லாவற்றையும் பின்னாட்களில் பெற்றுவிடுவார்கள். அதுமட்டும் இன்றி அறிவு இருப்பதனால் இவர்களுக்கு பெருமையும் புகழும் உண்டு. சான்றோரின் மதிப்பும் உண்டு. அதனால் தான் அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார் என்று திருவள்ளுவர் கூறினார். 

ஆனால் எல்லா செல்வத்தையும் பெற்று இருந்தும் அறிவு இல்லாதவர்கள் ஏதும் இல்லாதவர்களே ஏனெனில் ஒரு துன்பமும் இடரும் வந்தாலும் அதில் இருந்து மீளத்தெரியாது இவர்களுக்கு. அதுமட்டும் இன்றி இவர்கள் அறிவில்லாதவர்கள் ஆதலால் இவர்களிடம் இருந்து செல்வத்தை களவு செய்வதும் எளிது. இவர்களும் செல்வத்தை கட்டி காத்து வளர்க்காமல் வீண் செய்வர். இத்தகையவர்களுக்கு பெருமையும் புகழும் இல்லை. அதனால் அறிவில்லாதவர்கள் பிற செல்லவங்கள் எல்லாம் இருந்தும் ஏதும் அற்றவர்களே.

நாலடியார் (251) பாடலொன்று இதையே, 

“நுண்ணுணர்வின்மை வறுமை அஃதுடைமை பண்ணப் பணைத்த பெருஞ்செல்வம்” என்கிறது. 

பழமொழிப் பாடலொன்று (271),  இவ்வாறு கூறுகிறது.

 “அறிவினால் மாட்சியொன்(று) இல்லா ஒருவன்

பிறிதினால் மாண்ட(து) எவனாம் – பொறியின்

மணிபொன்னும் சாந்தமும் மாலையும் இன்ன

அணியெல்லாம் ஆடையின் பின்”

இதன் கருத்து, “ஆடையில்லானை அணிகள் அழகுறச் செய்யாமை போல அறிவில்லானைச் செல்வம் பெருமையுறச் செய்யாது என்பதாம்”

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார் - அறிவுடையார் பிறிதொன்றும் இலராயினும் எல்லாம் உடையராவர், அறிவிலார் என் உடையரேனும் இலர் - அறிவிலாதார் எல்லாம் உடையராயினும் ஒன்றும் இலராவர்.

(செல்வங்கள் எல்லாம் அறிவாற் படைக்கவும் காக்கவும் படுதலின், அஃது உடையாரை 'எல்லாம் உடையார்' என்றும், அவை எல்லாம் முன்னே அமைந்து கிடப்பினும் அழியாமல் காத்தற்கும் தெய்வத்தான் அழிந்துழிப் படைத்தற்கும் கருவியுடையர் அன்மையின், அஃது இல்லாதாரை, 'என்னுடயரேனும் இலர்' என்றும் கூறினார். 'என்னும்' என்புழி உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. இதனான், அவரது உடைமையும் ஏனையாரது இன்மையும் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

அறிவினை யுடையார் யாதொன்றும் இல்லாராயினும் எல்லாமுடையர்: அறிவிலார் எல்லாப் பொருளும் உடையாராயினும் ஒரு பொருளும் இலர். இஃது அறிவுடைமை வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

அறிவுடையவர் (வேறொன்றும் இல்லாதிருப்பினும்) எல்லாம் உடையவரே ஆவர், அறிவில்லாதவர் வேறு என்ன உடையவராக இருப்பினும் ஒன்றும் இல்லாதவரே ஆவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஏதும் இல்லாதவரானாலும் அறிவுடையார் எல்லாவற்றையும் உடையவரே; எதைப் பெற்றவராய் இருந்தாலும், அறிவு இல்லாதவர் ஏதும் இல்லாதவரே.

Thirukkural - Management - Knowledge

Even if a person possesses all the material things but not knowledge, he does not possess anything. Even if a person does not possess any material thing but possesses knowledge, he possesses everything, defends Kural 430.

Those who have wisdom have all:

Fools with all have nothing.

Knowledge is more important  than worldly possessions. So, possess what is worth possessing, that is knowledge.

Kural 430 is in line with the thoughts of Kural 400. A learned person has all the possessions. A  person who has not learned does not possess anything, even if he possesses all the other material possessions.

இருவகை அறிவு (இந்திய தத்துவ ஞானம் - லட்சுமணன்)

அறிவில் இரண்டு வகை உண்டு. மனிதன் தன் வாழ்க்கையை இனிதாக்குவதற்கு உலகிலுள்ள பொருள்களை எவ்வளவு விதமாகப் பயன்படுத்தலாமென்பதை அறிவது ஒருவகை அறிவு. இந்த வாழ்க்கையும் இந்த உலகமுமே எதற்காக என்பதை அறிவதே இரண்டாவது வகை.  இந்த இரண்டாவது வகை அறிவின் விரிவே தத்துவ ஞானம் எனப்படுவது. முதலாவது அறிவுக்கு உலகிலுள்ள பொருள்களும் உலகின் பகுதிகளும் விஷயமாக, இரண்டாவது வகை அறிவு, உலகம் முழுவதையுமே தனக்கு விஷயமாக்கி, இந்த உலகம் எதிலிருந்து, எங்ஙனம், எதற்காக உற்பத்தியானது என்பதை ஆராய்கின்றது. ஆகவே, இந்த இரண்டாவது வகையே அடிப்படையாவது. இந்த அடிப்படை அறிவை நமக்குத் தருவன என்ற காரணத்தால்தான், அறிவு நூல் என்ற கருத்தையுடைய பெயர் வேதங்களுக்கு ஏற்படலாயிற்று.

விலங்கொடு மக்கள் அனையர் இலங்குநூல்

குறள் 410

விலங்கொடு மக்கள் அனையர் இலங்குநூல்

கற்றாரோடு ஏனை யவர் 

[பொருட்பால், அரசியல், கல்லாமை] 

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

விலங்கொடு  - விலங்கு - குறுக்கானது; மாவும்புள்ளும்; மான்; கைகால்களில்மாட்டப்படுந்தளை; வேறுபாடு; தடை; உயிர்மெய்யெழுத்துகளில்இ, ஈ, உ, ஊமுதலியஉயிர்களைக்குறிக்கும்அடையாளமாகமேலும்கீழும்உள்ளவளைவு; குன்று; உடல்.

மக்கள் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

அனையர் - They are like. அன்னர்--அன்னார். Such persons

இலங்கு - குளம், ilangku   III. v. i. shine, glitter, be bright, ஒளிசெய்.

நூல் - பஞ்சிநூல்; பூணூல்; மங்கலநாண்; எற்றுநூல்; ஆண்குறியிலுள்ளநரம்பு; ஆண்குறி; ஆயுதவகை; சாத்திரம்; ஆகமம்; ஒருநாடகநூல்; ஆலோசனை.

கற்றார் - கற்றவர்கள்; அறிஞர், புலவர், படித்தோர், கல்வியறிவுடையோர்கள்.

உடன் -  ஒக்க, ஒருசேர, அப்பொழுதே; மூன்றாம்வேற்றுமையின்சொல்லுருபு.

கற்றாரொடு - கற்றார் உடன் 

ஏனை - ஒழிபு, மற்றையெனும்இடைச்சொல்; ஒழிந்த; மற்று; எத்தன்மைத்து; மலங்குமீன்.

ஏனையவர்- மற்றவர்கள், கல்லாதவர்கள் கீழ்பட்டவர்கள்

முழுப்பொருள்

ஐந்தறிவு படைத்த விலங்குகளுடன் ஒப்பிடுகையில் ஆறறிவு படைத்த மனிதன் வேறுபடுகிறான். சிந்திக்கும் திறமை வாய்ந்ததனாலேயே மனிதன் விலங்குகளை விட வேறுபடுகிறான். அதுப்போல மனிதருள் ஒளிமிக்க அறிவை தரக்கூடிய நூல்களை கற்காதவன் அந்நூல்களை கற்றவனிடம் இருந்து வேறுபடுகிறான். அதாவது ஒருவன் செல்வத்தாலோ பிறந்த குடியோலோ உடல் ஆரோக்கியத்தாலோ வாழ்ந்த ஆயுளின் அளவாளோ வேறுபடவில்லை. ஒருவன் அவனுடைய கற்ற அறிவினால் தான் வேறுபடுகிறான். 

அதனால் தான் மகாகவி பாரதியார், சுவாமி விவேகானந்தர் போன்றோர் 40 வயதிற்குள் இறந்தாலும் அவர்களுடைய அறிவின் புகழ் இன்றும் ஒளியாக பிரகாசமாக விளங்குகிறது. 

மனிதர்கள் விலங்குகளை விட மேம்பட்டவர்கள் என்றெல்லாம் திருவள்ளுவர் கூறவில்லை. ஏனெனில் விலங்குகள் பேராசை அற்றது ஒழுக்கமாக வாழ்வது. இன்றைக்கு வாழ்வது. அடுத்த தலைமுறைக்கு சொத்து சேர்க்காதது. இயற்கையை சேதம் செய்யாதது. மனிதன் அப்படிப்பட்டவன் அல்ல. இவ்வுலகமே தனக்கானது என்று இயற்கை சூரையாடிக்கொண்டிருப்பவன். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”வென்றிப் பொருட்டால் விலங்கொத்து மெய்கொள்ளார்” (நாலடி.315)

“ஆமகன் ஆதற் கொத்தனை அறியா

நீமகன் அல்லாய்” (மணி 13.61-2)

“நன்று தீதென்றியல் தெரி நல்லறி

வின்றி வாழ்வதன் றோவிலங் கின்னிடை

நின்ற நன்னெறி நீயறி யாநெறி

ஒன்றுமின்மையுன் வாய்மையுணர்த்துமால்” (கம்ப.வாலி 111)

“தக்க வின்ன தகாதன வின்னவென்

றொக்கவுன்னல ராகி நுயர்ந்துள

மக்க ளும்விலங் கேமனு வின்நெறி

புக்கவேல் அவ்விலங்கும்புத் தேளிரே” (கம்ப.வாலி.112)

பரிமேலழகர் உரை

விலங்கொடு மக்கள் அனையர் - விலங்கொடு நோக்க மக்கள் எத்துணை நன்மையுடையர் அத்துணைத் தீமையுடையர்; இலங்கு நூல் கற்றாரோடு ஏனையவர் - விளங்கிய நூலைக் கற்றாரோடு நோக்கக் கல்லாதவர்.

(இலங்குநூல்: சாதிப் பெயர். விளங்குதல்: மேம்படுதல் . விலங்கின்மக்கட்கு ஏற்றமாய உணர்வு மிகுதி காணப்படுவது கற்றார்கண்ணேயாகலின், கல்லாதாரும் அவரும் ஒத்த பிறப்பினர்அல்லர் என்பதாம். மயக்க நிரல் நிரை. இதனால்அவர் மக்கட்பிறப்பால் பயன் எய்தாமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

விலங்குச் சாதியோடும் மக்களோடும் உள்ள வேறுபாடுடையர்; விளங்கின நூல்களைக் கற்றவரோடு கல்லாதவர். இது கல்லாதார் விலங்கென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

அறிவு விளங்குதற்குக் காரணமான நூல்களைக் கற்றவரோடுக் கல்லாதவர், மக்களோடு விலங்குகளுக்கு உள்ள அவ்வளவு வேற்றுமை உடையவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

விலங்கை நோக்க மக்கள் எவ்வளவு வேறுபட்டவரோ, சிறந்த நூலைக் கற்றவரை நோக்கக் கல்லாதவர் அவ்வளவு வேறுபட்டவர்.

Thirukkural - Management - Learning

Kural 410 uses a simile to differentiae a person who is learned from a person who is not learned. The difference between a person who is not learned and a person who is learned is similar to the difference between an animal and a human being respectively.

The ignorant are to the learned 

As beasts to men.

An animal has its limitations in using its brain and mind. A human being has advantages over an animal because of the developments of mind and brain.

However, even among human beings there are differences depending on their ability to use mind and brain. A person who is not learned is similar to an  animal in comparison to a person who is learned. Is there any difference between a person who does not learn and a person who cannot learn? A person who does not learn is in no way better than a person who cannot learn. Learning is a lifelong process based on the above mentioned reasons. Gandhi said, “Live as if today were the last day of your life and learn as if you were to live forever.” If today is the last day of your life, you will do all good things to others. However, if you know you will live forever, you will continue to learn.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Thiruvalluvar says that, amongst the erudite (showing great knowledge and learning), those uneducated men are animals. Animals have limitations in using its brain and mind. A human being has advantages over an animal because of the developments of mind and brain. 

A person who does not learn is in no way better than a person who cannot learn. Learning is a lifelong process based on the above mentioned reasons. Gandhi said, “Live as if today were the last day of your life and learn as if you were to live forever.” If today is the last day of your life, you will do all good things to others. However, if you know you will live forever, you will continue to learn.

In today's world almost everyone is having access to basic education. However, a large percentage of people do not learn continuously. They do not upgrade themselves. They repeat their jobs just like a monkey that has been taught to pedal a bicycle. That is where artificial intelligence replaces those jobs that are mechanical in nature. 

Questions that I ask to the kid

Who are animals? Why? Explain it with today's context as well. 

ஒருமைக்கண் தான்கற்ற கல்வி ஒருவற்கு

குறள் 398

ஒருமைக்கண் தான்கற்ற கல்வி ஒருவற்கு

எழுமையும் ஏமாப் புடைத்து

[பொருட்பால், அரசியல், கல்வி]

பொருள்

ஒருமை - ஒரேதன்மை; ஒற்றுமை; தனிமை; ஒப்பற்றதன்மை; மனமொருமிக்கை; ஒருமையெண்; மெய்ம்மை; ஒருபிறப்பு; இறையுணர்வு; வீடுபேறு.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

ஒருமைக்கண் - ஒரு பிறப்பில்

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

கற்ற - கற்கை - படித்தல்

கல்வி - அறிவு; வித்தை; கற்கை; கற்கும்நூல்; பயிற்சி.

ஒருவற்கு -  ஒரு மனிதனுக்கு

எழுமையும் - உயர்ச்சி; ஏழ்வகை; ஏழுவகைப்பிறப்பு; ஏழுமுறைபிறக்கும்பிறப்பு.

ஏமாப்பு - பாதுகாப்பு; அரணாதல், வலியாகுதல்; செருக்கு; கருத்து.

உடைத்து - உடைதல் - இருக்கும்

முழுப்பொருள்

ஒருவர் தன்னுடைய பிறப்பில் கற்றவை அந்தப் பிறவியில் மட்டும் பயன் தராமல் மேலும் பிறக்கப்போகும் ஏழுபிறவிக்கும் பயன் தரும் தன்மையை சிறப்பை வாய்ந்தது. கற்கைக்கு அவ்வளவு பலன் (சிறப்பு) இருக்கிறது. ஆதலால் கல் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

இயற்கை விவசாயம் பற்றி ”ஒற்றை வைக்கோல் புரட்சி” (The One-Straw Revolution) என்கிற புத்தகத்தை எழுதிய மசானபு ஃபுகோகா (Masanobu Fukuoka) என்பவர் அப்புத்தகத்தில் ஒரு கருத்தை கூறுவார் - வாழ்வு என்பது ஒருதடவை பிறந்து முடிவது அல்ல. அது ஓர் தொடர் சங்கிலி. நெற்பயிற்கள் எப்படி தொடர்ந்து வளர்ந்து மடிந்து மறுபடியும் வளர்ந்து தொடர்கிறதோ அதுப்போன்றது.

நெற்பயிற்கள் போன்று நம் வாழ்வை நாம் நோக்கினால் நமது சந்ததியாக நமது வாழ்வின் தொடர்ச்சியாக நமது பிள்ளைகளை, பேரப்பிள்ளைகளை, கொள்ளிப்பேரபிள்ளைகளை, எள்ளுப்பேரப்பிள்ளைகளை காணலாம்.  நாம் கற்றால், நாம் பல இன்னல்களை களைந்து கற்காததை இருந்ததைவிட இன்பமாக வாழலாம். இதனால் நமது பிள்ளைகளும் நன்றாக வாழ்வர். அதுவே நாம் நன்றாக இல்லையென்றால் நமது பிள்ளைகளும் சிரமப்படுவர். 

நாம் பூஜ்ஜியமாக (0) பிறந்து கற்றால் நாம் +1 ஆக முன்னேறுவோம். நமது பிள்ளைகள் கற்றால் +2 வாக முன்னேறுவார்கள், பேரப்பிள்ளைகள் கற்றால் +3வாக முன்னேறுவார்கள். இவர்களை பார்த்து இவர்கள் அருகில் உள்ளோரும் மேம்படுவார்கள். முக்கியமாக என்னவெனில் நாம் செய்த தவறுகளை நமது பிள்ளைகள் செய்யாமல் பார்த்துக்கொள்ளலாம். நமது அறிவும் அனுபவமும் அவர்களுக்கு உதவும்.

அதனால் தான் ஒருபிறவியில் கற்றது ஏழுப்பிறவிக்கும் பயன்படும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். ஆதலால் கல்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

குறள் 126

பரிமேலழகர் உரை

ஒருவற்கு - ஒருவனுக்கு, தான் ஒருமைக்கண் கற்ற கல்வி - தான் ஒரு பிறப்பின்கண் கற்ற கல்வி, எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து - எழுபிறப்பினும் சென்று உதவுதலை உடைத்து.

(வினைகள்போல உயிரின்கண் கிடந்து அது புக்குழிப் புகும் ஆகலின், 'எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து' என்றார். எழுமை - மேலே கூறப்பட்டது(குறள் 62). உதவுதல் - நன்னெறிக்கண் உய்த்தல்.) சி இலக்குவனார் உரை: நன்கு கருத்தைச் செலுத்தி உள ஒருமைப்பாட்டோடு கற்ற கல்வி ஒருவர்க்கு மிகுதியும் வலிமை ஆதலை உடையது.

மணக்குடவர் உரை

ஒருவனுக்கு ஒரு பிறப்பிலே கற்ற கல்வி தானே எழுபிறப்பினும் ஏமமாதலை யுடைத்து. கற்ற கல்வி தானென்று கூட்டுக. இது வாசனை தொடர்ந்து நன்னெறிக்கண் உய்க்குமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

ஒரு பிறப்பில் தான் கற்றக் கல்வியானது அப்பிறப்பிற்கு மட்டும் அல்லாமல் அவனுக்கு ஏழுபிறப்பிறப்பிலும் உதவும் தன்மை உடையது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஒருவன் ஒரு பிறவியில் கற்ற கல்வி, அவனுக்கு ஏழு பிறப்பிலும் - எழும் பிறவிதோறும் கூடவே சென்று உதவும்.

Thirukkural - Management - Learning

There are questions and debates on life after death. Even the belief that a person has seven ages is debatable. However, Valluvar, through Kural 39 8, highlights the importance of learning by assuring that the learning that one acquires in the present life will serve him and help him for seven lives in future.

The learning acquired in one birth

Helps a man in seven.

Therefore, proper learning is essential as that sort of learning lasts for many ages.

தொட்டனைத் தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்குக்

குறள் 396

தொட்டனைத் தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்குக்

கற்றனைத் தூறும் அறிவு

[பொருட்பால், அரசியல், கல்வி]

(For English meaning scroll to the bottom of this post)

பொருள்

தொட்டல் - தீண்டல்; உண்டல்; கட்டுதல்; தோண்டல்.

அனைத்து- அவ்வளவு; அத்தன்மையது; எல்லாம்

அனைய - அத்தன்மையான; ஒத்த.

ஊறும் - உறுகை - உறுதல் - உண்டாதல்; மிகுதல்; சேர்தல்; இருத்தல்; பொருந்தல்; கூடல்; நேர்தல்; பயனுறல்; கிடைத்தல்; வருந்தல்; தங்கல்; அடைதல்; நன்மையாதல்; உறுதியாதல்; நிகழ்தல்

தொட்டனைத்தூறும் – தோண்டத்தோண்ட நீர்சுரக்கும்

மணற் - மணல் - பொடியாயுள்ளபிதிர்மண்; மரகதக்குற்றம்எட்டனுள்ஒன்று

கேணி - கிணறு; சிறுகுளம்; அகழி; தொட்டில்.

மாந்தர்க்குக் - மாந்தர் - மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்

கற்றல் - கற்கை - படித்தல்.

கற்றனைத்து - அவர்கள் கற்றுக்கொள்ளும் அனைத்தும்

ஊறும் - உறுகை - உறுதல் - உண்டாதல்; மிகுதல்; சேர்தல்; இருத்தல்; பொருந்தல்; கூடல்; நேர்தல்; பயனுறல்; கிடைத்தல்; வருந்தல்; தங்கல்; அடைதல்; நன்மையாதல்; உறுதியாதல்; நிகழ்தல்

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்

ஒரு கிணற்றில் தோண்ட தோண்ட நீர் சுறக்கும். ஆனால் எவ்வளவு தோண்டுகிறோமொ அவ்வளவு நீர்தான் சுறக்கும். நம் முயற்சியின் அளவிற்கு தான் பலனும் இருக்கும். அதுப்போல ஒரு மனிதருக்கு அவர் கற்க கற்க அவரது அறிவு பெருகும். மக்கள் அவ்வளவு கற்கிறார்களோ அவ்வளவே அறிவும் வளரும். ஆங்கிலத்தில் இதனை தொடர்க்கல்வி / “continuous learning"என்றுக்கூறுவார்கள். 

ஒரு நூலில் இருந்து ஒரு ஆசிரியரிடம் இருந்து கற்கும் பொழுது நாம் எவ்வளவு உழைப்பையும் முயற்சியையும் போடுகிறோமோ அந்த அளவிற்கு நமது கற்கும் திறனும் மிகும் அறிவும் மிகும். இல்லையென்றால் நுனிப்புல்லை மேய்ந்ததுப் போன்று ஆகிவிடும். 

அதுமட்டுமின்றி நாம் கற்கும் முன்பு கூட நமது உழைப்பு அவசியம் தேவை, அப்பொழுது தான் நாம் ஆசிரியரிடம் இருந்தோ அல்லது பிறருடன் இருந்தோ கற்கும் பொழுது கசடற கற்க முடியும். ஒரு வகுப்பிற்கு செல்லும் பொழுது படிக்கபோகிற பாடத்தைப் பற்றி வாசித்து உணராமல் கற்பதை விட வாசித்து விட்டு செல்லும் பொழுது நாம் கற்கும் அளவே வேறு மாதிரி இருக்கும். அப்பொழுது அறிவோம் நம் உண்மை அறிவே மிகும் என்று. ஆதாவது நாம் வகுப்பிற்கு முன் என்ன கற்றோமோ அதை தான் வகுப்பிற்குப்பினும் கற்று இருப்போம் ஆனால் வகுப்பிற்குபின் அது ஆழமாக வேரூண்றி இருக்கும். அதுவே கற்காமல் வகுப்பிற்கு சென்றால் நாம் கற்பது மிக குறைவாகவே இருக்கும். 

மேலும் எல்லா பொதுக்கல்வியும் சராசரி அறிவையே அளிக்கின்றன. தற்கல்வி மட்டுமே தனியான தனக்கான ஞானத்தை அளிக்கிறது. தற்கல்வி என்பது பொதுக்கல்விக்கு மேலதிகமாகவே கற்கப்படும். கற்கப்படவேண்டும். ஒருவரின் பள்ளிப்படிப்பு பட்டப்படிப்பு படிப்பது பொதுக்கல்வி. ஓர் குருவிடமிருந்து அல்லது நீங்களே முயன்று பலவற்றை கற்றுக்கொள்வது தற்கல்வி. பொதுக்கல்வி பெற்று அதன் மேல் கூடுதல் தேடல்கொண்டுதான் நாம் தற்கல்வியைச் சென்றடைகிறோம்.

மணல் கேணியில், தோண்டிய பின், சிறிது காலத்தில்  மண் சரிந்து உள்ளே விழும். நீர் கலங்கும். உள்ளே விழுந்த மண்ணை தோண்டி எடுத்து வெளியே போட வேண்டும்.  அப்போதுதான், அதில் உள்ள நீரை பயன் படுத்த முடியும்.

அது போல,  ஒரு தரம் கல்வி கற்று விட்டால் அப்படியே விட்டு விட முடியாது. மறதி வரும். மற்ற விஷயங்கள் வந்து குழப்பும். மேலும் மேலும் படித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அப்போது தான் கல்வியின் பயன் இருக்கும். எப்போதோ , பள்ளியில், கல்லூரியில் படித்தோம், அதுவே போதும் என்று இருந்து விடக் கூடாது. படித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

'தூறும்' என்பது ஒரே சொல் தான். இதன் பொருள் 'ஆழமாகுதல்' என்பதாகும். கிணறு முதலானவற்றை ஆழப்படுத்தும் செயலான 'தூர்வாருதல்' என்னும் சொல்லாடல் இன்றும் நம்மிடையே உள்ளது அல்லவா?. தூறிய பகுதியே 'துறை' ஆகும். இது ஆற்றுத் துறை, படித்துறை முதலான அனைத்து நீர்த்துறைகளையும் குறிக்கும். ஆழமாகுதல் என்ற பொருளில் கொண்டால் இப்பாடலின் பொருள் இவ்வாறு வரும். ' தோண்டிய அளவே மணற்கேணி ஆழமாகும். அதைப் போல கற்ற அளவே மாந்தர்க்கு அறிவு ஆழமாகும்'.

நிலத்தில் தோண்டப்படும் கிணறுக்கும் ஆற்று மணலில் தோண்டப்படும் கிணறுக்கும் முக்கியமான வேறுபாடு ஒன்று உள்ளது. மணல்கிணறு மிக விரைவாக மூடிக்கொண்டு விடும். அதை அடிக்கடி தோண்டிக்கொண்டே இருந்தால் தான் ஆழமாகவே இருக்கும். அத்துடன் நிலக்கேணியைப் போலன்றி மணற்கேணியைத் தோண்டுவதும் எளிதே ஆகும். அதனால் தான் வள்ளுவர் நிலக்கேணியைக் கூறாமல் மணற்கேணியை அறிவுக்கு ஒப்பாகக் கூறுகிறார். இந்த மணற்கேணியைப் போலத்தான் நமது அறிவும். கல்வி கற்பது என்பது எளிதான செயலே ஆகும். ஆனால் காலத்தின் தேவைக்கேற்ப நல்ல நூல்களைக் கற்றுக் கொண்டிருந்தால் தான் நமது அறிவு மூடிக்கொள்ளாது இல்லையேல் மணற்கேணி போல அறிவு மூடிக்கொள்ள நாம் 'மூடனாகி' விடுவோம். அத்துடன் நாம் கற்கின்ற அளவே நமது அறிவின் ஆழமும் இருக்கும். இக்காலத்துச் சொல்லாடலான ' உனக்கு மண்டையில் என்ன களிமண்ணா இருக்கிறது?' என்பது எதைக் குறிக்கிறது? நிச்சயம் மூடிப்போன அறிவினைத் தான்.

”ஆழமாகத் தோண்டத் தோண்டா ஊறும் நீர்ப்போல” என ஆழத்தை மட்டும் சொல்ல முனைந்திருந்தால் வள்ளுவர் கேணி என்றோ கிணறு என்றோ சொல்லியிருப்பார். ஏனெனில் மணற்கேணியை அதிக நீர்வேண்டி ஆழமாகத் தோண்ட முற்பட்டால் பக்காவட்டிலுள்ள மணல் சரிந்து விழுந்துக்கொண்டே இருக்கும். பக்கவாட்டில் அகலமாக அகழ்ந்துவிட்டு பின் ஆழமாக தோண்டினால் தான் மண்சரியாமல் இருக்கும். மணற்கேணியைப் பொறுத்தவரை ஆழத்திற்கும் அகலத்திற்குமான விகிதம் மணலைப் பொறுத்து சரியாகப் பேணப்படுதல் நன்று. கேணி அல்லது கிணற்றைப் போல செங்குத்து வடிவம் கொண்டதல்ல மணற்கேணி. அது ஒரு அரை நீள்கோள வடிவத்தை தானே அமைத்துக்கொள்ளும். ஊறிய நீரை குவளைக்கொண்டு முகக்கையி சிறிது மண் சரியும். மீண்டும் தோண்டிவிட்டு முகக்க வேண்டும். அந்தச் சிறிய ஊற்றிலிருந்து எத்தனைக் குடங்கள் வேண்டுமானாலும் வடிகட்டப்பட்ட, தூய்மையான, கசடு இல்லாத நீரைப் பெற முடியும். தனி ஒருவரே எந்தப் கருவியுமின்றி கைகளாலேயே இதை தோண்டிவிடமுடியும் என்பது இதன் சிறப்பு. 

“கற்றனைத் தூறும் அறிவு” என்பதோடு பொருத்திப் பாருங்கள். கற்றறிதல் ஆழமானதாக மட்டுமின்றி அகலமானதாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதே வள்ளுவரின் ஆசைப்போலும். அதனாலேயே ஆழமான, செங்குத்தான, பலருடைய உழைப்பின் பயனான கேணியை விடுத்து இந்த எளிய மணற்கேணியைத் தெரிவுசெய்தார் போலும். “கசடறக் கற்க” இது ஒரு வழி போலும். நம் பட்டறிவிலிருந்தே இதற்கான எடுத்துக்காட்டுகளைப் பெற முடியும். பெரிய கண்டுப்பிடிப்பாளர் என அறியப்பட்ட எடிசனும், அவர் வளர்த்த பூனையும் அதன் குட்டிகளும், அவர் கதவில் போட்டுவைத்த மூன்று துளைகளும் செங்குத்து அறிவின் சான்றுகள். தாய்ப்பூனை வந்துசெல்ல ஒரு துளையும், இரண்டு குட்டிகள் வந்து செல்ல இரண்டு துளைகளும் என மூன்று துளைகளை அமைத்த அறிவாளர் அவர். அறிவு அகலமானதாகவும் இருத்தல் வேண்டும். 

மணற்கேணியின் பக்காவாட்டிலும், ஆழத்திலும் தோண்டாடும் அளவிற்கு நீர்நிறையும். அதுப்போல ஆழமாகவும், விரிவாகவும் கற்குந்தோறும் அறிவு நிறையும். 

மணற்கேணியில், கொஞ்சம் தோண்டினால் நீர் வரும். அந்த நீரை மொண்டு எடுத்தால் மேலும் நீர் வரும்.  வற்றி விடாது.

அது போல, படித்ததை பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும். மற்றவர்களுக்கு தர வேண்டும். அப்படி கொடுக்க கொடுக்க மேலும் மேலும் அறிவு வளரும். கற்றது எனக்கு மட்டும் தான் என்று வைத்துக் கொண்டு இருந்தால், நாளடைவில் மணல் உள்ளே விழுந்து அந்த கேணி மூடிக் கொள்ளும். மூடிக் கொள்ளா விட்டாலும்,  தேங்கிய நீர் கெட்டுப் போய் விடும். படித்ததை பகிர வேண்டும்.

நீர் என்பது குளம், குட்டை, ஆறு, கடல் என்று விரிந்து கிடக்கிறது. மணற்கேணியில் உள்ள நீர் உலகில் உள்ள நீரில் மிகச் சொற்பமானது. எவ்வளவுதான் தோண்டினாலும் அது கடல் நீர் அளவுக்கு ஆகி விடாது. கல்வி கற்று  வரும் அறிவு கொஞ்சம் தான். அந்த அடக்கம் வேண்டும். கல்லாதது கடலளவு.

முக்கியமாய் கவனிக்க வேண்டியது , தோண்டுதல் என்பது கற்பதற்கு சமம். நாம் தோண்டி நீரை வெளியில் இருந்து கொண்டு வந்து ஊற்றுவது இல்லை. நீர் உள்ளுக்குள் இருந்து வெளியே வருகிறது.

எல்லோரும் ஞானத்துடன் தான் பிறக்கிறோம். ஆனால் மணல் என்னும் அழுக்கின் தோண்டி எடுத்து நீக்க வேண்டும். அப்பொழுது அறிவு/ஞானம் வரும்.

நாம் படிக்க படிக்க , நமக்குள் இருந்து அறிவு வெளியே வர வேண்டும்.

”தொட்டனைத்து ஊறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்குக்

கற்றனைத்து ஊறும்  கல்வி”. என்று சொல்லவில்லை. சொல்லி இருக்கலாம்.

கல்வி என்பது வெளியில் இருந்து உள்ளே செல்வது.

அறிவு என்பது உள்ளிருந்து வெளியே வருவது.

கற்க கற்க உள்ளே இருந்து வெளியே வர வேண்டும்.

விஷயங்களை உள்ளே திணிப்பது அல்ல கல்வி. அதை ஒரு கணிப்பொறி மிகச் சிறப்பாக செய்யும்.

கற்றது உள்ளே போய் , உள்ளே இருக்கும் அறிவை வெளியே கொண்டு வர வேண்டும்.

ஒவ்வொரு குறளுக்கு பின்னாலும் ஆழ்ந்த அர்த்தங்கள் உண்டு. நிதானமாக சிந்திக்க வேண்டும்.

நினைவில் கொள்க ”கண்டதைப் படித்தால் பண்டிதனாவான்” என்பது பழமொழி.

ஆனால். சிலர் இப்படியும் கூறுவர்: “ஏட்டுச் சுரைக்காய் கறிக்கு உதவாது. அதுபோலப் படிப்பு வெற்றிக்கு வழி வகுக்காது.” “எத்தனையோ பேர் படிக்காமல் பெரிய ஆளாகி இருக்கிறார்கள். நம் காமராஜர் இல்லையா? ஆறாம் வகுப்புவரை மட்டுமே படித்த அவர் நாடு போற்றும் நல்ல முதல்வராக இல்லையா?” “பள்ளியில் கடைசி வரிசையில் உட்கார்ந்து கொண்டு வகுப்பில் கடைசியாக வந்தவர்கள் முதல் மதிப்பெண் எடுத்தவர்களை விட அதிகமாக முன்னேறியதில்லையா?. இதற்கு பதில்: சில விஷயங்களை நாம் இங்குப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். முதலில், விதி விலக்காக உள்ளவர்களை நாம் முன்னுதாரணமாக எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது. அவர்களிடம் வேறு ஏதாவது ஒரு சிறப்புத் திறமை இருந்திருக்கும். அது நமக்குத் தெரியாமல் இருக்கலாம்.உதாரணமாக காமராஜர் பள்ளிகளில் அறிமுகம் செய்த மத்திய உணவுத் திட்டமும் இலவசக் கல்வித் திட்டமும் நெ.து.சுந்தரவடிவேல் என்னும் அரசாங்க கல்வி ஆலோசகர் மற்றும் பொதுகல்வி இயக்குனரால் வடிவமைக்கப் பெற்றது. அவர் பல நூல்களை கற்றவர் பல நாடுகள் சென்று அந்த அனுபவங்கள் மூலம் இந்த திட்டத்தை வடிவமைத்தார். 

மேலும் அறிவு என்பது பள்ளிகளிலும் கல்லூரிகளிலும் மட்டும் பெறுவது அல்ல. அவை வாழ்க்கை பாடமாகவும் அமையக்கூடும். புத்தகங்களைப் படிப்பது பல மனிதர்களின் அனுபவத்தை படிப்பதற்கு சமம். மனிதர்கள் மட்டுமல்ல, விலங்குகள், பறவைகள் இவற்றிடம் இருந்தும் கற்கலாம். ஸ்ரீ தத்தாத்ரேயர் தனக்கு “21 குரு” என்றார். அதில் பூமி, ஆகாயம், புறா, மீன், யானை போன்றவையும் அடக்கம்!.

அறிவு வளர மேலும் மேலும் படிக்க வேண்டும். படித்ததை மறக்காமல் இருக்க, அதன் படி நடக்க, மீண்டும் மீண்டும் படிக்க வேண்டும்.

கம்பராமயணத்தில் (கம்ப்.நகரப்.8) 

“நூல்வரைத் தொடர்ந்து பயத்தொடும் பழகி 

நுணங்கிய நுவலரும் உணர்வே” கம்பர் கூறுவது, கற்றனைத்தூறும் அறிவு என்பதையே!

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் உரை குறளறம் (சுட்டியைத் தட்டவும்)

‘தொட்டனைத்தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்கு கற்றனைத்தூறும் அறிவு” என்ற வரியை கற்கும்தோறும் அறிவு,தோண்டும்தோறும் ஊற்று என்று புரிந்துகொள்ளலாம். ஆனால் வள்ளுவர் மணற்கேணி என்கிறார். தோண்டுவதை நிறுத்தினால் விரைவிலேயே தூர்ந்து இல்லாமலாகி விடும் ஊற்று அது என எண்ணும்போது மேலதிகப் பொருள் சாத்தியமாகிறது.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் கல்வி பற்றிய ஒரு கட்டுரையில் 

இவ்வரி வருகிறது “நமது வெற்றிடங்களை அடையாளம் கண்டு மீண்டும் மீண்டும் நம்மை நிரப்பிக் கொள்ளும்போதே உண்மையில் கல்வி நிகழ்கிறது. ”

இன்றைய முதலீட்டிய உலகில் பிற அனைத்து துறைகளிலும் சுதந்திரம், தனித்துவம், வணங்காமை, தன்முனைப்பு ஆகியவை ஒருவகைப் பண்புகளாகவே நிலைகொள்கின்றன. கற்றுக்கொள்ளும் இடத்தில் மட்டும் உரிய இடத்தில் வணங்குதலும் உரிய முறையில் பணிதலும் அங்கே அவசியமானவை என்று தோன்றுகிறது. நாம் நமது வணக்கத்தின் மூலம், பணிதலின் மூலம் நாம் நம்து எல்லையைக் காணமுடியும். நமது பலவீனங்களையும் குறை பாடுகளையும் அளந்து அடையாளப்படுத்திக் கொள்ள முடியும். அதன்பின்னரே நம்மை நாமே உடைத்து மறுவார்ப்பு செய்ய முடியும்.

நமது வெற்றிடங்களை அடையாளம் கண்டு மீண்டும் மீண்டும் நம்மை நிரப்பிக் கொள்ளும்போதே உண்மையில் கல்வி நிகழ்கிறது. அதனூடாகவே வெளியிலிருந்து வரும் சிந்தனைகளுக்கும் உணர்வுகளுக்கும் நம்முள் இடமளிக்க முடியும். அவற்றை நம்முள் நாமே வளர்த்து எடுக்க முடியும் அதனூடாக நாம் வளர்ந்து நாம் பணிந்தவர்களையும் வணங்கியவர்களையும் உண்மையிலேயே நிகரெனக்காணும் இடத்தை அடைய முடியும். கடந்து செல்லவும் கூடும்

அறிதலைப் பற்றி எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் சில வார்த்தைகள் [புலிப்பாணி கட்டுரையில் இருந்து சில பகுதிகள்]

ஆனால் நம்மைச்சுற்றி எழுதப்படும் கவிதைகளில் மிகப்பெரும்பாலானவை மிகமிக எளிமையான அன்றாட உணர்வுகளால் ஆனவை. உறவும் பிரிவுமென, அறிதலும் மயக்குமென இங்கே நடந்துகொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையை திரும்ப நமக்கே சொல்பவை. அறிந்தவற்றை அவற்றில் கண்டுகொண்டு, ஆம் நானுமறிவேன் என்று சொல்வதையே இங்கே எளிய கவிதைவாசகர் கவிதையனுபவமென அடைந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். உச்சங்கள் என எழும் கணங்களை அடையும் கவிதைகள் அரிதாகிக்கொண்டிருக்கின்றன. மெய்மைநாட்டத்தையும் மெய்மையைத் துறத்தலையும், அறிதலையும் அறிதலின்மையில் அமைதலையும் முன்வைக்கும் ’சற்றே ஆழ்ந்த’ கவிதைகளை எப்போதோதான் வாசிக்க இயல்கிறது.

ஏனென்றால் வாசகர் அறிவை அல்ல, கவிஞனிடமிருந்து தங்கள் அறிதலுக்கொரு சான்றை விரும்புகிறார்கள். அறிந்ததை அறிவதென்பது அறிவல்ல, பலசமயம் அது அறிந்தவற்றைக் கொண்டு கவசங்கள் செய்து அறிதலை தடுத்துக்கொள்ளும் முயற்சிதான். எந்த இலக்கியப்படைப்பும் நாம் சற்றுமறியாத ஒன்றைச் சொல்லப்போவதில்லை. நாம் அறிந்த துளியை பெருக்கி மலையென நிற்கச்செய்வதே இலக்கியத்தின் வழி. நம் புறம் அறிந்தவற்றில் இருந்து நம்மை நம் அகமறிந்தவற்றை நோக்கி படைப்புகள் கொண்டுசெல்கின்றன. அவற்றை உணரும் கூருணர்வு கொண்ட வாசகர் சிலரே எச்சூழலிலும் இருக்க இயலும். ஆகவே பெருவாரியானவர்கள் விரும்புவது ஒருபோதும் கவிதையென ஆவதில்லை. கவிதை ஒரு சூழலின் பொதுரசனையின் எல்லைக்கு நீடுதொலைவு முன்னால் சென்றுகொண்டிருக்கும் வழிகாட்டி விண்மீன்.

மணற்கேணி பற்றி (மூலத்திற்கு சுட்டியைத் தட்டவும்)

கேணி என்றால் தண்ணீர் சுரக்கும் கிணறு. கேணி என்பது பெருங்கிணறு எனலாம். பொதுவாக ஆழமாகத் தோண்டப்பட்டு நிலையானக் கட்டுமானத்தால் நிறுத்தப்பட்டிருக்கும். பழங்காலத்தில் கேணிகள் வட்டாமாக இருந்தன. செங்கற்களால் ஆன வட்டாமன கேணிகளை சிந்துவெளியில் இருப்பதாக அகழ்வாராய்ச்சியில் கண்டுப்பிடிக்கபட்டுள்ளன. கேணி நல்ல உறுதியான மண்வாகு அமைந்த நிலங்களில் சாத்தியப்படும். 

ஊருண் கேணி யுண்டுறைக் தொக்க (குறுந்தொகை 399)

வேட்டச் சீறூர் அகன் கண் கேணிப் (நற்றினை 92)

தண் கேணிக் தகை முற்றத்து (பட்டினப்பாலை)

நெடுங் கிணற்று

வல் ஊற்று உவரி தோண்டி (பெரும்பாணாற்றுப்படை)

மணற்பாங்கான இடங்களில் “சுடுமண் உறைக் கேணி” அன்றாட வாழ்வில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. கீழடி, காஞ்சிபுரம், கொடுமணல், கங்கைகொண்ட சோழபுரம், அரிக்கமேடு, புகார், மட்டக்களப்பில் வந்தாறுமூலை என ஏராளமான உறை கேணிகள் அகழ்வாய்வில் கண்டுபிடிக்கப் பட்டிருக்கின்றன. மணற்பாங்கான இடங்களில் செங்கற்கட்டுமானத்தைவிட சுடுமண் உறைகளை எளிதாக அமைத்துவிட முடியும்.

உறைக் கிணற்றுப் புறச்சேரி (பட்டினப்பாலை)

இவையிரண்டும் நிலை நீர்வாழ் இடங்கள். செங்குத்தான, ஆழமான அமைப்பைக் கொண்டவை. பலரின் உழைப்பும், பொருட்செலவும் கொண்டவை. சில வேளைகளில் உப்பு நீரே கிடைக்கும். நீண்டகாலம் பயனளிக்கும். நீரின்றிப் போனாலோ பாழ்பட்டுப் போனாலோ கைவிடப்பட வேண்டியவை.

மேலே படத்தில் காணப்படும் கூவல் என்றொரு தோண்டப்படும் நீர்நிலையும் சங்க இலக்கியங்களிலே காணக்கிடைக்கிறது. பாலைநிலங்களைக் கடந்துபோவோர், அங்கேயே வாழும் நிலையிலிருப்போர் குடிநீருக்காக மண்ணில் அகழும் சிறு நீர்நிலை இது. பாலைநிலங்களில் தோண்டப்பட்டிருக்கும் கூவல் ஒன்றில் நீர் செம்மண் நிறத்தில், கலங்கி இருந்ததென்று புறப்பாட்டொன்று தெரிவிக்கிறது.

பூவல் படுவில் கூவல் தோண்டிய

செங் கண் சில் நீர் பெய்த சீறில் (புறம் 319)

வெயில் காயும் பரல் கற்களையுடைய பள்ளத்தில் கணிச்சி (குந்தலம்) கொண்டு குழிபறித்த கூவல் ஒன்று இருந்ததை நற்றிணைப் பாடலொன்று அறியத்தருகிறது.

வெயில் வெய்துற்ற பரல் அவல் ஒதுக்க்கில், 

கணிச்சியில் குழித்த கூவல் (நற்றினை 240)

கூவலில் நீரை அப்படியே அருந்த இயலாது. அதை வடிகட்டி பின்னரே குடிக்க முடியும். இந்த இரண்டு அன்றி மூன்றாவதாக ஒரு அமைப்பு உண்டு. அது மணற்கேணி. கருப்போருள் உரை செய்கையில் இறையனார் களவியலுரையும், நச்சினார்க்கினியர் உரையும் நெய்தலுக்கான நீர் வரைய்றையில் “மணற்கிணறு” எனக் குறிக்கின்றன. ஆனால், நெய்தலின் மண்வாகு, சுடுமண் உறையின்றி கிணறு அமைக்கபட்டால் குறுகிய காலத்திற்குள் தூர்ந்துவிடும் தன்மையுடையதாய் இருக்கும். இவை வள்ளுவர் சொல்லும் மணற்கேணியாக இருக்க முடியாது.

பூம்புகாரில் கடலோரத்தில் வானகிரியில் உறைகிணறு ஒன்றும் தற்போது கண்டறியப்பட்டுள்ளது. “கடற்கரை மணலில் குடிநீருக்காக தோண்டப்படுகின்ற கிணறுகள் மண் சரிந்து தூர்ந்து போகாமல் இருக்க கட்ட மண் வளையங்கள் கொண்டு உறை கிணறுகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன”. கொற்கை, நந்தன் மேடு, அரிக்க மேடு ஆகிய பகுதிகளில் உறை கிணறுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன.

எனில், வள்ளுவர் சொல்லும் “மணற்கேணி” ஒடும் நீர்வாழிடமான ஆற்றின் கரையோரங்களில் கைகளால் தோண்டப்படும் சிறு குழிகளாகும். ஊற்றுநீர் எடுத்துப் பயன்படுத்துவதே ஏராளமான ஊர்களில் குடிநீருக்கான வழிமுறையாக இருந்தது. புழக்கடைப் பயன்பாட்டிற்கு ஆற்று நீரையோ, குளத்து நீரையோ, கிணற்று நீரையோ எடுத்துக் கொள்வார்கள். ஊற்றுநீரே குடிநீர்.

பழையாற்றங்கரையில் நீண்டகாலமாக மணற்கேணி தோண்டி நீரெடுத்துவந்தது சிலருக்கு நினைவில் இருக்கலாம். அது ஒரு காட்டாறு. எப்பொழுதும் நீர் ஓடிக்கொண்டேயிருக்கும். கோடையிலும் கூட. ஓடும் நீரிலிருந்து இரண்டு முதல் நான்கடிகள் தள்ளி மணலில் கையால் சிறு குழி ஒன்றைத் தோண்டுவார்கள். விளிம்பு மணலை கையால் தட்டித் தட்டி பலப்படுத்திக் கொள்வார்கள். பழையாற்றில் நீர் ஓடிக்கொண்டிருப்பதால் கையால் தோண்டிய அந்தச் சிறுகுழியில் நீர் ஊறிவிடும். ஆற்றின் மட்டத்திற்கு மேலாக நீர் ஊறாது. சிறு குவளை கொண்டு முகந்து குடங்களில் ஊற்றிக்கொள்வார்கள. ஆற்றின் நீர் கலங்கலாக இருந்தாலும் ஊற்று நீர் தெள்ளிய மணலால் வடிகட்டப்பட்டு தூய்மையானதாய் இருக்கும். வேகமாக நீர் நிறைக்க வேண்டுமெனில் என்ன செய்வது? “குழியை ஆழப்படுத்துவோம்” என்று சிலர் நினைக்கலாம். ஆனால் வள்ளுவர் அப்படி நினைக்கவில்லை.

”ஆழமாகத் தோண்டத் தோண்டா ஊறும் நீர்ப்போல” என ஆழத்தை மட்டும் சொல்ல முனைந்திருந்தால் வள்ளுவர் கேணி என்றோ கிணறு என்றோ சொல்லியிருப்பார். ஏனெனில் மணற்கேணியை அதிக நீர்வேண்டி ஆழமாகத் தோண்ட முற்பட்டால் பக்காவட்டிலுள்ள மணல் சரிந்து விழுந்துக்கொண்டே இருக்கும். பக்கவாட்டில் அகலமாக அகழ்ந்துவிட்டு பின் ஆழமாக தோண்டினால் தான் மண்சரியாமல் இருக்கும். மணற்கேணியைப் பொறுத்தவரை ஆழத்திற்கும் அகலத்திற்குமான விகிதம் மணலைப் பொறுத்து சரியாகப் பேணப்படுதல் நன்று. கேணி அல்லது கிணற்றைப் போல செங்குத்து வடிவம் கொண்டதல்ல மணற்கேணி. அது ஒரு அரை நீள்கோள வடிவத்தை தானே அமைத்துக்கொள்ளும். ஊறிய நீரை குவளைக்கொண்டு முகக்கையி சிறிது மண் சரியும். மீண்டும் தோண்டிவிட்டு முகக்க வேண்டும். அந்தச் சிறிய ஊற்றிலிருந்து எத்தனைக் குடங்கள் வேண்டுமானாலும் வடிகட்டப்பட்ட, தூய்மையான, கசடு இல்லாத நீரைப் பெற முடியும். தனி ஒருவரே எந்தப் கருவியுமின்றி கைகளாலேயே இதை தோண்டிவிடமுடியும் என்பது இதன் சிறப்பு. 

இதை அப்படியே “கற்றனைத் தூறும் அறிவு” என்பதோடு பொருத்திப் பாருங்கள். கற்றறிதல் ஆழமானதாக மட்டுமின்றி அகலமானதாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதே வள்ளுவரின் ஆசைப்போலும். அதனாலேயே ஆழமான, செங்குத்தான, பலருடைய உழைப்பின் பயனான கேணியை விடுத்து இந்த எளிய மணற்கேணியைத் தெரிவுசெய்தார் போலும். “கசடறக் கற்க” இது ஒரு வழி போலும். நம் பட்டறிவிலிருந்தே இதற்கான எடுத்துக்காட்டுகளைப் பெற முடியும். பெரிய கண்டுப்பிடிப்பாளர் என அறியப்பட்ட எடிசனும், அவர் வளர்த்த பூனையும் அதன் குட்டிகளும், அவர் கதவில் போட்டுவைத்த மூன்று துளைகளும் செங்குத்து அறிவின் சான்றுகள். தாய்ப்பூனை வந்துசெல்ல ஒரு துளையும், இரண்டு குட்டிகள் வந்து செல்ல இரண்டு துளைகளும் என மூன்று துளைகளை அமைத்த அறிவாளர் அவர். அறிவு அகலமானதாகவும் இருத்தல் வேண்டும். 

மணற்கேணியின் பக்காவாட்டிலும், ஆழத்திலும் தோண்டாடும் அளவிற்கு நீர்நிறையும். அதுப்போல ஆழமாகவும், விரிவாகவும் கற்குந்தோறும் அறிவு நிறையும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

மணற்கேணி தொட்ட அனைத்து ஊறும் - மணலின்கண் கேணி தோண்டிய அளவிற்றாக ஊறும், மாந்தற்கு அறிவு கற்றனைத்து ஊறும் - அதுபோல மக்கட்கு அறிவு கற்ற அளவிற்றாக ஊறும்.

(ஈண்டுக் 'கேணி' என்றது, அதற்கண் நீரை. 'அளவிற்றாக' என்றது, அதன் அளவும் செல்ல என்றவாறு. சிறிது கற்ற துணையான் அமையாது, மேன்மேல் கற்றல் வேண்டும் என்பதாம். இஃது ஊழ் மாறு கொள்ளாவழியாகலின், மேல் 'உண்மை அறிவே மிகும்' (குறள் .373) என்றதனோடு மலையாமை அறிக.).

மணக்குடவர் உரை

அகழ்ந்த அளவு மணற்கேணி நீருண்டாம்: அதுபோல மாந்தர்க்குக் கற்ற அளவும் அறிவுண்டாம். இஃது அறிவுண்டாமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

மணலில் உள்ள கேணியில் தோண்டிய அளவிற்க்கு நீர் ஊறும், அதுபோல் மக்களின் கற்றக் கல்வியின் அளவிற்கு அறிவு ஊறும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மணலில் தோண்டிய அளவு சிறு குளத்தில் நீர் ஊறும்; மக்கள் கற்ற அளவே அறிவும் வளரும்.

Thirukkural - Management - Learning

Valluvar is profusely known for resorting to similes to help his readers understand the meaning of his writings. He is great, as his work, in employing them. The process of learning is referred to the process of digging a spring in sandy soil to get water. The more or deeper we dig in sandy soil, the much water we get. Similarly, the more and deeper we learn the better and the sharper will be our wisdom. That is Valluvar's wisdom in Kural 396. The fountain of knowledge keeps flowing as the fountain of water keeps flowing.

A well dug in sand yields water as dug- 

So learning wisdom.

The more we know about Thirukkural, the more there is to know. Cardinal Newman said, “Every new reader finds a new meaning in a new reading.” That concept is true with reference to Thirukkural. Every time we read, we become new readers and we find a new meaning in our reading. When we delve deep into Thirukkural, we will evolve as complete people.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

When we dig a sand-well, we get/gain water. Similarly when we learn, we gain knowledge.  If you do not dig the well, sand will come in and you will not get the water. Similarly, if you do not study or revise you will not gain any knowledge.

Learning process is equated to digging in sand-well because 

1) Learning process is not accumulation of knowledge as mountain. Rather learning process is like digging information, understanding it and using it. 

2) When one digs a sand well, we get both sand particles as well as water. One has to filter out the sand and consume only the water. Similarly, when one learns, we are bound to have mixed understanding. So, one has to analyze and learn without mistakes.

3) The water we gain from a sand well is a just a fraction of water in ocean. Similarly the knowledge we can learn in this world is only a fraction. So, one must not feel egoistic about learning or gaining knowledge. Rather one must be humble enough to learning continuously 

4) In sand-well, after taking water, if one stops taking water, after some time, the sand slowly gets into the well again. Thereby the well is now plugged with sand. Similarly, if one stops learning, his/her knowledge gets stagnated or outdated. So, one must always be a learning. Continuously learning is the best

5) In sand well, if we take water and give it to others, there is still water in the well. So is knowledge. If one is sharing knowledge with others, one does not loose knowledge. So, one must always share knowledge with others. 

Questions that I ask to the kid

What is knowledge?

How should gain knowledge?

Is knowledge a regular activity? Will knowledge be permanent in your brain? If not why? How can you keep your knowledge fresh?

செயற்கை அறிந்தக் கடைத்தும் உலகத்து

குறள் 637

செயற்கை அறிந்தக் கடைத்தும் உலகத்து

இயற்கை அறிந்து செயல்

[பொருட்பால், அமைச்சியல், அமைச்சு]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள் 

செயற்கை - இயற்கைக்குமாறானது; காண்க:செயற்கைப்பொருள்; தொழில்; தன்மை

அறிந்தக் - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

கடை - (வி)குடை; சிலுப்பு; தயிர்கடை; பருப்புமுதலியனகடை; மரம்முதலியனகடை; தீக்கடை

கடைத்தும் - kaṭai-   4 v. [K. kaḍa.] tr. 1.To churn with a churning rod; மத்தாற்கடைதல் பாம்பு கயிறாக் கடல் கடைந்த மாயவன் (சிலப். 17, 2).2. To turn in a lathe; to form, as moulds on awheel; மரமுதலியன கடைதல் கடைந்த மணிச்செப்பென வீங்கு (கூர்மபு. தக்கன்வே. 52). 3. To mash toa pulp, as vegetables, with the bowl of a ladle;மசித்தல். 4. To increase, as the passion of love;மிகப்பண்ணுதல். காதலாற் கடைகின்றது காமமே(சீவக. 1308).--intr. 1. To trickle, drip, as honey;அரித்தல். கடையுங் கட்குரல் (சீவக. 1202). 2. Torattle and wheeze, as the throat from accumulation of phlegm; கடைவதுபோன்ற ஒலியுண்டாதல்.தொண்டையிற் கபங் கடைகிறது. 

உலகத்து - உலகத்தினுடைய

உலகு  -  உலகு, உலகப்பொது, பூமி நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு மக்கள்தொகுதி; உலகிலுள்ளஉயர்ந்தோர்ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர் உயர்குணம்; வானம்

இயற்கை - இயல்பானதன்மை; வழக்கம் இலக்கணம் நிலைமை கொள்கை

அறிந்து - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

செயல் -  தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள் 

ஒரு அமைச்சர் தனது பயண அனுபவங்கள் மூலமாகவும் தான் கற்ற பல (நாட்டு) நூல்கள் மூலமாகவும் பல நாடுகளில் செயல்படுத்தப்பட்ட திட்டங்களைப்பற்றி ஒற்றர்கள் மூலமாகவும் தான் அறிந்தவற்றை நுணுகி ஆராய்ந்துணர்ந்தாலும் அது ஒருவித செயற்கை அறிவே என்பதை உணரவேண்டும். 

தன்னாட்டு மக்கள், தன் நாட்டின் இயற்கை வளங்கள் ஆகியவற்றின் இயல்பறிந்து அதற்கு ஏற்றவாறு தான் கற்ற அறிவை பயன்படுத்த வேண்டும். ஒரு திறனோ அல்லது செயலோ நாட்டிற்கு எடுபடாது ஆகாது என்றால் அதனை செய்யக்கூடாது. அல்லது ஒரு திறன் அல்லது செயல் தன் நாட்டுக்கு சூழ்நிலைக்கு ஏற்ப சில மாறுதல்கள் தேவைப்படும் எனில் அவற்றை செய்துக்கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு செய்தால் தான் செயல் எடுபடும் வெற்றி அடையும் தீமையும் விளைவிக்காது.

We can take this Kural and apply in marketing for regionalization/localization of a product.

மேலும் : அஷோக் உரை 

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் மலைப்பூத்தபோது சிறுகதையில் இப்படி சில வரிகள் வரும்

1) ”இவையெல்லாம் இங்கே எப்போதுமிருக்கும். இப்படியே இருக்கும். இங்கே பிறந்து இறப்பவர்களும், வந்து செல்வனவும், முளைத்து மறைவனவும் கூட அந்த அழியாமையில் எஞ்சியிருக்கும். ”

2) மாரியும் மலையும் முனிந்தால் மானுடர் என்ன செய்வார்.....

3) மூன்றுபொன்னும் முனிந்துவிட்டால் மிச்சம் ஏதுமுண்டோ

பரிமேலழகர் உரை

செயற்கை அறிந்தக்கடைத்தும் - நூல் நெறியான் வினை செய்யும் திறங்களை அறிந்த இடத்தும்; உலகத்து இயற்கை அறிந்து செயல் - அப்பொழுது நடக்கின்ற உலக இயற்கையை அறிந்து அதனோடு பொருந்தச் செய்க. (கடைத்தும் என்புழி 'து' பகுதிப்பொருள் விகுதி. 'நூல் நெறியே ஆயினும் உலக நெறியோடு பொருந்தாதன செய்யற்க, செய்யின் அது பழிக்கும்' என, இயற்கை அறிவால் பயன் கூறியவாறு.).

மணக்குடவர் உரை

செயத்தகுவன அறிந்த விடத்தும் அது செய்யுங்கால் உலக நடை அறிந்து செய்க. உலகநடை அறிதலாவது அரசர் சீலமும் பரிவாரத்திலுள்ளார் நிலைமையும் அறிதல். இவை யறியாது செய்யிற் குற்றமாமென்றவாறு.

மு.வரதராசனார் உரை

நூலறிவால் செயலைச் செய்யும் வகைகளைச் அறிந்த போதிலும் உலகத்தின் இயற்கையை அறிந்து அதனோடு பொருந்துமாறு செய்யவேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பல்வேறு மொழி நாட்டு நூல்களின் வழி, புதிய செயல் திறங்களை அறிந்திருந்தாலும், தன் நாட்டின் இயற்கை மக்கள் இயல்பு ஆகியவற்றை அறிந்து அவற்றிற்கு ஏற்பச் செய்க.

Thirukkural - Management - Learning

Kurals provide very high possibilities for learners to appreciate the process of learning. We need to use them in the right contexts, as timing is relevant for the effectiveness of Kurals. 

The chapters are named as ‘practices’ because Valluvar emphasized the importance of constant practice to make one’s learning permanent. However, most of us find the process of practicing what we have learnt difficult, as we can find umpteen excuses not to practice. A few excuses that Kurals are complex to understand and practice are:

1) We learn Kurals by memorizing-rote memory, 

2) We learn just to pass the exams – part of our education,
3) We cannot understand the form and meaning since they are too complicate and written in ancient Tamil, 

4) We do not get opportunities to apply the learning and 

5) A few more excuses of your own.

As an outcome of these excuses, the learning does not last longer. 

Valluvar would have anticipated our excuses. Hence, he highlighted the importance of practicing what we learn through Kural 637

However well-versed in books, Be practical.

This Kural provides practical advice to us. Even if we read the best books and glean the best knowledge from those books, that knowledge may not be helpful when we do not apply the learning in real life situations. Knowledge plus application is achievement. Learning and experimenting develop expertise. Therefore, combining knowledge with practice makes one a professional.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A person might have lots of knowledge through reading books, education, experience, travel, information etc. However, one has to analyze and understand the situation deeply and act according to the nature of the world. Because nature also plays a role in a situation/world. A thing that works in another place may not work here. A thing that worked earlier in the same place may not work again now. Because the nature of the place might have changed. We have to adapt to the current situation. 

Questions that I ask to the kid

Despite all knowledge, how should we act in a situation? Why?

கற்க கசடறக் கற்பவை

திருக்குறள் 391

கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின்

நிற்க அதற்குத் தக

[பொருட்பால், அரசியல், கல்வி]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

கற்க - கற்றல்; படித்தல்; பயிலுதல்

கற்க - கற்கத் தகும் நூல்களைப் கற்க

கசடு - குற்றம்; அழுக்கு; மாசு; தழும்பு; ஐயம்திரிபுகளாகியகுற்றங்கள்; வடு; அடிமண்டி; குறைவு; பிழை

அற - அல்லாமல் கற்க

கற்பவை - நூல்களில் இருந்து கற்றவை, கற்ற அறங்கள்

கற்றபின் - கற்ற பிறகு

நிற்க - நடக்க வேண்டும், பயில வேண்டும்

அதற்குத் தக - அதற்குத் தகுந்தார்ப்போல்

முழுப்பொருள்
வாழ்வில் பிறந்து இறந்தோம் என்றால் இவ்வாழ்விற்கு ஏதாவது அர்த்தம் உண்டோ? இல்லை என்பதே பதில். வாழ்வின் மெய்ப்பொருள் கண்டு வீடு அடைவதே வாழ்வின் சிறப்பாகும். அத்தகைய மெய்ப்பொருளை அறிய நாம் பல நூல்களை கற்க வேண்டும்.  இந்த உலகில் பிறந்துவிட்டால் கற்றுக்கொண்டே இருத்தல் வேண்டும். ஆகவே தான் ”கற்க” என்று கட்டளையாக கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். [குறள் 356: கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் என்பதை நினைவில் கொள்க].

நாம் பல நூல்களை கற்றாலும் அவற்றை முறையாக கற்க வேண்டும். ஒரு ஆசான் அல்லது சான்றோரின் உதவியுடன் கற்றுக்கொள்ளுதல் உதவியாக இருக்கும். இங்கே நம்மிடம் இருக்கும் ஐயங்களை (கசடுகள்) நீக்கும் அளவிற்கு கற்தல் வேண்டும். நாளை நம்மை யாராவது வந்து உதவி கேட்டால் அவரிடம் இருக்கும் எத்தகைய ஐயங்களையும் களையும் அளவிற்கு கற்தல் வேண்டும். [குறள் 353: ஐயத்தின் நீங்கித் தெளிந்தார்க்கு என்பதை நினைவில் கொள்க].

பாலில் கொஞ்சம் மோர் ஊற்றி உறையவிட்டல் அது தன் நிலையை மாற்றித் தயிராகிவிடுகிறது. அதை நாம் கெட்டுப்போன பால் என்று சொல்லுவதில்லை. உறைந்த தயிரை கடைந்தால் மோரும் ஆகும். அப்பொழுது வெண்ணெய் மேலே மிதக்கிறது. வெண்ணையை காச்சினால் (உருக்கி காச்சினால்) நெய் கிடைக்கும். அப்படி உருக்கிய நெய்யின் அடியில் கசடுகள் இருக்கும். ஆதலால் பாலில் இருந்து நெய்யை பிரித்து எடுக்க நாம் பலவற்றை பிரித்து எடுக்க வேண்டும். அதுப்போலவே கற்றலும், நமது ஐயங்களை பிரித்து எடுத்து நீக்க வேண்டும்.

இப்படி கற்றால் நம்மிடம் இருக்கும் அறிவு சிறப்பானதாக அமையும். ஆனால் அப்படி கற்பதனால் மட்டும் என்ன பயன்? ஒன்றுமில்லை. அது அகந்தைக்கே வழி வகுக்கும். அந்த நூல்கள் சொன்ன அறம் படி வாழ்க்கையை வாழ்தலே அவ்வறிவிற்கு சிறப்பாகும். அதுவே படித்தவருக்கும் சிறப்பாகும். அப்படி கற்ற அறம் படி வாழ்தலே மெய்ப்பொருள் உணர்ந்து வீடு அடைய உதவும்.

வாழ்வில் எதைவேண்டுமானாலும் கற்கலாமா? இல்லை என்பதே பதில். வாழ்வின் கால அளவு மிக சிறியது. ”நிற்க அதற்கு தக” என்று கூறுகிறார். பிறர் நம்மை சான்றோன் என்று கூறும் அளவிற்கு நிற்க (வாழ) வேண்டும். அதற்கு தேவையான அறிவு தரும் நூல்களை கற்தல் வேண்டும். அதனால் தான் கற்றதை மறவாதே அதன்படி நில் (வாழ்) என்பதனை ”பொச்சாவமை” அதிகாரத்தில் கூறியுள்ளார்
“குறள் 538

புகழ்ந்தவை போற்றிச் செயல்வேண்டும் செய்யாது

இகழ்ந்தார்க்கு எழுமையும் இல்”

உதாரணமாக உடற்பயிற்சி செய்வது நல்லது, அதனை எப்படி செய்யவேண்டும் செய்யக்கூடாது என்று ஐயமற கற்றப்பின்பு அதனை செய்யவில்லை என்றால் கற்றதனால் என்ன பயன்? அதனை கடைப்பிடித்தால் தான் பயன். அதேப்போல் ஒருவர் பலபலக்கபட்ட அரிசி (polished rice) அதீத மாவு சத்துக்கொண்டாது (refined carbohydrates), சர்க்கரை உடம்பில் தேவைக்கு அதிகமான பசியை தூண்டக்கூடிய தன்மைக்கொண்ட அம்மிலம் (chemical) உடம்புக்கு கேடுவிளைவிப்பது என்று அறிந்துக்கொண்டப்பிறகும் அவற்றை முற்றிலும் நிராகரிக்கவிட்டாலும் குறைந்தது  அவற்றின் உட்கொள் அளவை குறைக்கவில்லை என்றால் கற்றதனால் என்னப்பயன்?

மேலும் எல்லா பொதுக்கல்வியும் சராசரி ஞானத்தையே அளிக்கின்றன. தற்கல்வி மட்டுமே தனியான ஞானத்தை அளிக்கிறது. தற்கல்வி என்பது பொதுக்கல்விக்கு மேலதிகமாகவே கற்கப்படும். ஒருவரின் பள்ளிப்படிப்பு பட்டப்படிப்பு படிப்பது பொதுக்கல்வி. ஒரு குருவிடமிருந்து அல்லது நீங்களே முயன்று பலவற்றை கற்றுக்கொள்வது தற்கல்வி. பொதுக்கல்வி பெற்று அதன் மேல் கூடுதல் தேடல்கொண்டுதான் நாம் தற்கல்வியைச் சென்றடைகிறோம்.

நாலடியார் (135) பாடலொன்று, கற்றலின் சிறப்பை இவ்வாறு கூறுகிறது.

“கல்வி கரையில கற்பவர் நாள் சில

மெல்ல நினைப்பிற் பிணிபல – தெள்ளிதின்

ஆராய்ந் தமைவுடைய கற்பவே நீரொழியப்

பாலூண் குருகிற் றெரிந்து”

அறநெறிச் சாரப்பாடல் (141) கற்றலின் பெருமையை இவ்வாறு கூறுகிறது.

“எப்பிறப் பாயினும் ஏமாப் பொருவதற்கு

மக்கட் பிறப்பில் பிறிதில்லை – அப்பிறப்பில்

கற்றலும் கற்றவை கேட்டலும் கேட்டதன்கண்

நிற்றலும் கூடப் பெறின்”

மேலும்: அஷோக் உரை

கல்லாப் பிழை சொல்லாப் பிழை நில்லாப் பிழை (நன்றி: ஜெயமோகன் / பொன்னியின் செல்வன் டீசர் வெளியிடு உரை @2:20)

1) கல்லாப் பிழை - நாம் நமது முன்னோர்கள் பெருமையை, வரலாற்றைப் கற்க வேண்டும். கற்கவில்லையென்றால் அது கல்லாப் பிழை. 

2) சொல்லாப் பிழை - நாம் நமது முன்னோர்கள் பெருமையைப் பற்றி வரலாற்றைப் பற்றி அடுத்த தலைமுறையினர்க்கு சொல்ல வேண்டும். அப்படி பெருமைகளை எடுத்துச் சொல்லவில்லையென்றால் அது சொல்லாப் பிழை

3) நில்லாப் பிழை - நாம் கற்றவற்றில் இருந்து அதற்கேற்ப நடக்கவில்லை என்றால், நமது முன்னோர்களின் பெருமையடைய காரணமாய் இருந்த வழி நிற்கவில்லையென்றால் அது நில்லாப் பிழை

நோயின்றி வாழமுடியாதா? - மூ.இராமகிருட்டிணன். தமிழ்நாட்டின் முதல் இயற்கை வாழ்வியல் விஞ்ஞானி. உலக நல்வாழ்வு ஆசிரமம், சிவசைலம்

மூளையின் செரியாமை

நமது உடலால் அல்லது செரிமான உறுப்புகளால் எவ்வளவு செரிக்க முடியுமோ அவ்வளவு நாம் உண்பதில்லை. ஒருநாளும் அளவறிந்து உண்பதில்லை. நமக்கு அளவு தெரியவும் தெரியாது. 

அளவறியாமல் உண்பதினாலே நாம் பிணிகளால் பின்னப்படுவது போல நாம் அளவறிந்து படிப்பதும், கேட்பதும், சிந்திப்பதும் இல்லை. நம்முடைய மூளையாலும், மனதாலும் எவ்வளவு வாங்கி செரிக்க முடியுமோ அந்த அளவுக்கு மூளைக்கு வேலை, செய்தி கொடுப்பதில்லை.

வயிற்றுக்கு எப்படி செரிக்க முடியாத அளவுக்கு உணவு கொடுத்து வயிற்றையும், உடலையும் கெடுக்கிறோமே அது போல மனதிற்கும் செரிக்க முடியாத அளவிற்கு செய்திகளை கொண்டு போய்க் கொட்டிக் கொண்டே இருக்கிறோம். எவ்வளவுதான் செரிக்க முடியும் நம் மனதால். அளவு நமக்குத் தெரியாது. வயிற்றுக்கே தெரியவில்லை என்றால் மனதிற்கு எப்படித் தெரியும்?

எப்படி வயிற்றில் செரிக்கா விட்டால் பேதி ஆகிறதோ, வாந்தி ஆகிறதோ அது போல மூளை செரிக்காவிட்டால் அவன் பேசிக் கொண்ஏ இருப்பான். எதையாவது எழுதிக் கொண்டே இருப்பான். அப்புறம் பைத்தியமாகத் திரிவான். பைத்தியம் என்பது வேறொன்றும் இல்லை. மூளையின் செரியாமையினால் ஏற்பட்ட ஒரு எதிர் விளைவு. 

மனதின் உள்வாங்கும் சக்திக்கேற்ப சரியான அளவு செய்திகளை, சிந்தனைகளை அளிக்க வேண்டும். வள்ளுவரும் கசடற கற்க, அதை அளவோடு கற்க, கற்றபின் எவ்வளவு உண்ணால் நிற்க முடியுமோ அதற்கேற்ப கற்க. கற்றலிலும் எந்த அளவிற்கு நம்மால் பின்பற்ற முடியுமோ அந்த அளவிற்குக் கற்க என்று வைத்துவிட்டால் படிக்க வேண்டிய நூல்கள் எவ்வளவு இருக்கும்? தெளிவான சிந்தனை ஒன்று இருந்தது என்றால் அவன் படிக்க வேண்டிய வேலையே இருக்காது. நாமே நூலாக மாறுகிறோம். ஆசிரியராக மாறுகிறோம். செயலாக மாறுகிறோம்.

பரிமேலழகர் உரை

[அஃதாவது , அவ்வரசன் தான் கற்றற்குரிய நூல்களைக் கற்றல் , அவையாவன , அறநூலும் , நீதிநூலும் , யானை குதிரை தேர்படைக்கலம் என்ற இவற்றின் நூல்களும் முதலாயின . அரசன் அறிவுடையன் ஆயக்கால் தன்னுயிர்க்கே அன்றி மன்னுயிர்க்கும் பயன்படுதல் நோக்கி , இஃது அரசியலுள் வைக்கப்பட்டதாயினும் பொதுப்படக் கூறுகின்றார் . மேல் ' தூங்காமை கல்வி ' (குறள் . 383 ) எனத் தோற்றுவாய் செய்த மாட்சியை விரித்துக் கூறுகின்றமையின் , இஃது இறை மாட்சியின் பின் வைக்கப்பட்டது .]

கற்பவை கசடு அறக் கற்க - ஒருவன் கற்கப்படு நூல்களைப் பழுதறக் கற்க, கற்றபின் அதற்குத் தக நிற்க - அங்ஙனம் கற்றால், அக்கல்விக்குத் தக அவை சொல்லுகின்ற நெறிக்கண்ணே நிற்க. ('கற்பவை' என்றதனான், அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்னும் உறுதிப்பொருள் உணர்த்துவன அன்றிப் பிற பொருள் உணர்த்துவன, சின்னாள் பல்பிணிச் சிற்றறிவினர்க்கு ஆகா என்பது பெற்றாம். கசடறக் கற்றலாவது: விபரீத ஐயங்களை நீக்கி மெய்ப்பொருளை நல்லோர் பலருடனும் பலகாலும் பயிறல். நிற்றலாவது: இல்வாழ்வுழிக் 'கருமமும் உள்படாப் போகமும் துவ்வாத், தருமமும் தக்கார்க்கே செய்தலினும் (நாலடி. 250)துறந்துழித் தவத்தான் மெய் உணர்ந்து அவா அறுத்தலினும் வழுவாமை. சிறப்புடை மகற்காயின்கற்றல் வேண்டும் என்பதூஉம், அவனால் கற்கப்படும்நூல்களும், அவற்றைக் கற்குமாறும், கற்றதனால் பயனும்இதனாற் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

கற்கப்படுவனவற்றைக் குற்றமறக் கற்க: கற்றபின்பு அக்கல்விக்குத் தக வொழுக. இது கற்கவும் வேண்டும்: அதனை கடைப்பிடிக்கவும் வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

கல்வி கற்க நல்ல நூல்களைக் குற்றமறக் கற்க வேண்டும், அவ்வாறு கற்ற பிறகு, கற்ற கல்விக்கு தக்கவாறு நெறியில் நிற்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

கற்கத் தகும் நூல்களைப் பிழை இல்லாமல் கற்க; கற்ற பிறகு கற்ற கல்விக்கு ஏற்ப நல்ல வழிகளில் வாழ்க.

Thirukkural - Management - Learning

Learning is a lifelong process. It is a continuous process. One of the differences between human beings and animals is that human beings have the ability to learn and apply what they learn. “Learning is a relatively permanent change in behavior that occurs as a result of experience,” (Robbins, 2001).  Learning is a relatively permanent change as no change is permanent. That relatively permanent change must occur because  of experience. Experience can be through reading, doing, observing, and listening. 

Valluvar has detailed on how to learn, the need to learn, and the challenges a person faces in the  process of efficient and effective learning. Kurals reinforce the importance and advantages of learning for life. According to Valluvar, the process of effective learning involves two stages, as he presents in Kural 391.

Learn well what should be learnt, and then

Live your learning.

Stage one is to learn, whatever you learn, a thing thoroughly with involvement, concentration, and conviction. Learning should be holistic and faultless. Most of the time learning does not last long  as people do not resort to purposeful learning. Purposeful learning is learning with an objective to assimilate and apply what one learns. 

Stage two is to follow or practice what you have learned according to stage one. Any learning is incomplete without application or implementation of learning. In training language, this practice is called transfer of learning. So, just knowing is not learning. Learning includes both knowing and doing. Doing what one learns gives one experience. Experience in itself is learning. So, knowing and doing are interrelated  in learning.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Learn well, learn good things, learn without mistakes and stand by what you have learnt and act accordingly.

Questions that I ask to the kid

How should you learn? What should you do after studying?

கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி

குறள் 400

கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி யொருவற்கு

மாடல்ல மற்றை யவை

[பொருட்பால், அரசியல், கல்வி]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

கேடு - அழிவு; இழப்பு; வறுமை; தீமை; கெடுதல்; வேறுபாடு; அழகின்மை.

இல் - இல்லாத, இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

விழு - சிறந்த; துன்பமான; பகல்இரவுகள்நாழிகைஅளவில்ஒத்தநாள்

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

விழுச்செல்வம் - விழுச்செல்வம், viḻu-c-celvam   n. id. +.Great fortune, immense wealth; பெருஞ்செல்வம்.கேடில் விழுச்செல்வங் கல்வி (குறள், 400).

கல்வி - அறிவு; வித்தை; கற்கை; கற்கும்நூல்; பயிற்சி

யொருவற்கு - ஒருவருக்கு

மாடு - எருது; பக்கம்; இடம்; ஏழனுருபு; செல்வம்; பொன்; சீதனம்; அகன்மணி.

மாடல்ல - மாடு அல்ல - செல்வம் அல்ல

மற்றை யவை - மற்ற / பிற யாவும் 

முழுப்பொருள்

ஒருவனுக்கு செல்வங்களில் அழிவில்லாத செல்வமாக கல்வி அறிவு மட்டுமே இருக்கம். மற்ற செல்வங்கள் (நிலம், பணம், வீடு, பொருள், நகை) யாவும் இயற்கையினாலோ செயற்கையினாலோ நிலையில்லாது அழிய கூடியது ஆகும். ஆதலால் அவைகள் செல்வங்களே அல்ல. ஆதனால் கல்வியே சிறந்த செல்வமாகும். 

உதாரணம்

1) ஒருவனுக்கு உணவு அருந்த மீன் கொடுத்தால் அவன் அடுத்த நாள் உன்னிடமோ அல்லது வேறு ஒருவரிடமோ வந்தி நிற்பான். ஆனால் அவனுக்கு மீன் பிடிக்க கற்றுக்கொடுத்தால் அவன் வாழ்நாள் முழுவதும் யாரிடமும் போய் கையேந்த மாட்டான்.

2) கஷ்டகாலம் வந்துவிட்டதென்றால் வீடு, வாசல், சொத்து, சொந்த பந்தம் எல்லாம் பறந்துவிடுகிறது. ஆனால் எவ்வளவு கெட்ட காலத்திலும் நம்மைவிட்டு நீங்காத செல்வமாய் உடன் வருவது, நாம் கற்ற கல்வி மட்டுமே. 

ஆகவே கல்வியைத் தவிர மற்ற எதுவும் உண்மையான செல்வம்(மாடு) அல்ல!

மேலும்

அறியாமை என்னும் நோயகலவேண்டுமெனில் அறிவாகிய மருந்துதான் தேவையானதாகும். “அறிவால் மக்களுக்குச் செய்யப்படும் உதவியே மிகச் சிறந்த உதவியாகும். உணவு, உடைகளால் செய்யப்படும் உதவியைக் காட்டிலும் மேலானது. ஏனென்றால் ஒருவனுடைய உண்மையான வாழ்க்கை அறிவால் மட்டுமே அமைந்துள்ளது. அறிவுதான் வாழ்வு. அறியாமை மரண அறிவின் ஒளி இல்லாமல் அறியாமையிலும் இருளிலும் மூழ்கி வாழ்கின்ற வாழ்க்கை பயனற்ற வாழ்க்கை“ என்கிறார் பாரதத்தின் ஞான ஒளியாம் விவேகானந்தர்(கர்மயோகம், ப., 4).

சமய அறிவினை ஆலயங்களின் வழி கொடுத்து வாழ்க்கையின் உண்மையினை மக்கள் உணரும் வண்ணம் செய்யலாம். மூட பக்தியினை ஒழிப்பதற்கு இக்கல்வியறிவு மிகவும் அவசியமானதாகும். அறியாமை அகல அகல மக்களை, யாரும் எளிதில் ஏமாற்ற முடியாத நிலை ஏற்படும். ஆலயங்கள் இறைபக்தியுடன், உலகியல் நிலைகளையும் உணர்த்தும் சமுதாய உணர் வுமையங்களாக மாறி சமுதாயக் கடமைகளை மக்களுக்கு உணர்த்த வேண்டும்.

மேலும் அஷோக்

குறள் 382

அஞ்சாமை ஈகை அறிவூக்கம் இந்நான்கும் 

எஞ்சாமை வேந்தர்க் கியல்பு

ஒப்புமை

“கைப்பொருள் கொடுத்தும் கற்றல் கற்றபின் கண்ணு மாகும்

மெய்ப்பொருள் விளைக்கும் நெஞ்சின் மெலிவிற்கோர் துணையுமாகும்

பொய்ப்பொருள் பிறகள் பொன்னாம் புகழுமாம் துணைவியாக்கும்

இப்பொருள் எய்தி நின்றீர் இரங்குவ தென்னை யென்றான்” (சீவக.1595)

பரிமேலழகர் உரை

ஒருவற்குக் கேடு இல் விழுச்செல்வம் கல்வி ஒருவனுக்கு அழிவு இல்லாத சீரிய செல்வமாவது கல்வி; மற்றையவை மாடு அல்ல - அஃது ஒழிந்த மணியும் பொன்னும், முதலாயின செல்வமல்ல.

விளக்கம்

(அழிவின்மையாவது: தாயத்தார், கள்வர், வலியர், அரசர் என்ற இவரால் கொள்ளப்படாமையும், வழிப்பட்டார்க்குக் கொடுத்துழிக் குறையாமையும் ஆம். சீர்மை: தக்கார்கண்ணே நிற்றல். மணி, பொன் முதலியவற்றிற்கு இவ்விரண்டும் இன்மையின், அவற்றை 'மாடு அல்ல' என்றார். இவை ஐந்து பாட்டானும் கல்வியது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

ஒருவற்குக் கேடு இல் விழுச்செல்வம் கல்வி -ஒருவனுக்கு அழிவில்லாத சிறந்த செல்வம் கல்வியே; மற்றையவை மாடு அல்ல-மற்றப் பொருட் செல்வங்களெல்லாம் இயற்கையாலுஞ் செயற்கையாலும் அழிந்துபோந் தன்மையன வாதலின் சிறந்த செல்வங்களாகா.

கல்வியின் கேடின்மையை,

"வெள்ளத்தாற் போகாது வெந்தழலால் வேகாது வேந்தராலும்

கொள்ளத்தான் முடியாது கொடுத்தாலும் நிறைவொழியக் குறைபடாது

கள்ளர்க்கோ மிகவரிது காவலோ மிகவெளிது கல்வியெனும்

உள்ளத்தே பொருளிருக்க வுலகெல்லாம் பொருள்தேடி யுழல்வதேனோ"

என்னும் பழந்தனியனால் அறிக.கல்விச் சிறப்பு அறிவொழுக்கமும் அரசனாலும் மதிக்கப்பெறுதலும் மறுமையில் நற்பதப்பேறுமாம்.

"அறம்பொரு ளின்பமும் வீடும் பயக்கும்

புறங்கடை நல்லிசையும் நாட்டும்-உறுங்கவலொன்

றுற்றுழியுங் கை்கொடுக்குங் கல்வியி னூங்கில்லை

சிற்றுயிர்க் குற்ற துணை".

என்பது நீதிநெறி விளக்கம்(2).

முதற்காலத்தில் ஆவுங்காளையும் எருமையும் ஆகிய மாடுகளே செல்வமாகக் கருதப்பட்டதினால், மாடு என்னும் பெயர் செல்வப் பெயராயிற்று. மேலைநாடுகளிலும் இங்ஙனமே மாடு செல்வமாகக் கொள்ளப்பெற்றது.

மணக்குடவர் உரை

ஒருவனுக்குக் கேடில்லாத சீரிய பொருளாவது கல்வி: மற்றவையெல்லாம் பொருளல்ல. இது கல்வி அழியாத செல்வமென்றது.

மு.வ உரை

ஒருவனுக்கு அழிவு இல்லாத சிறந்த செல்வம் கல்வியே ஆகும், கல்வியைத் தவிர மற்றப் பொருள்கள் (அத்தகைய சிறப்புடைய) செல்வம் அல்ல.

சாலமன் பாப்பையா உரை

கல்வியே அழிவு இல்லாத சிறந்த செல்வம்; பிற எல்லாம் செல்வமே அல்ல.

Thirukkural - Management - Learning

Kural 400 highlights the importance of learning. The only wealth that is long lasting and eternal for a person is his learning. The other material wealth is not true wealth in comparison to the wealth of knowledge a person acquires through learning.

The wealth which never declines

Is not riches but learning

The wealth of learning never declines but keeps accumulating instead. On the contrary, other physical possessions have chances to decline and disappear.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Knowledge is incomparable. Because 1) There is no harm or loss in learning or gaining a knowledge. 2) With knowledge, a person can grow and get better. 3) A person can loose anything but a person won't loose his knowledge. With knowledge one can gain everything back. 4) Even failure is a knowledge (for e.g. Thomas Alva Edison made 1,000 unsuccessful attempts at inventing the light bulb. When a reporter asked, "How did it feel to fail 1,000 times?" Edison replied, "I didn’t fail 1,000 times. The light bulb was an invention with 1,000 steps). Hence, is there anything comparable to (the incomparable) knowledge?

Questions that I ask to the kid

Why is knowledge incomporable? 

Why failure is a knowledge? 

Why there is no harm in knowledge?

சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய

குறள் 664

சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய அரியவாம் 

சொல்லிய வண்ணம் செயல்

[பொருட்பால், அமைச்சியல், வினைத்திட்பம்]

பொருள்

சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்.

யார்க்கும் - எவருக்கும்

யார் - யாவர், எவர்

யார்க்கும் - எல்லோருக்கும் , எவருக்கும், அனைவருக்கும்

எளிய - எளிது - எளியது; இலேசு; சுலபம்; அருமையற்றது; இலகு; தாழ்ந்தது.

அரிது - அருமை; பசுமை

அரியவாம் - அரிதானது ; கடினமானது

சொல்லிய - சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்.

வண்ணம் - நிறம்; சிததிரமெழுதற்குரியகலவை; சாந்துப்பொது; அழகு; இயற்கையழகு; ஒப்பனை; குணம்; நன்மை; சிறப்பு; கனம்; வடிவு; சாதி; இனம்; வகை; பாவின்கண்நிகழும்ஓசைவிகற்பம்; சந்தப்பாட்டு; காண்க:முடுகியல்; பண்; இசைப்பாட்டு; மாலை; செயல்; எண்வகை.

செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்

ஒரு செயலை இவ்வாறு செய்து முடிக்கலாம் எனக் கூறுவது எல்லோருக்கும் எளிது. ஆனால் அதை சொல்லியபடி செய்து முடிப்பது மிகவும் கடினம். வெறும் வாய்சொல்லில் பேசிவிட்டு செயலில் கவனம் செலுத்தவில்லை என்றால் அவரை இவ்வுலகம் “வாய்ச்சொல் வீரர் அடி” என்று கூறும். அட்டைக்கத்தி என்றும் கூறலாம். அதனால் தான் “குறள் 505 பெருமைக்கும் ஏனைச் சிறுமைக்கும் தத்தம் கருமமே கட்டளைக் கல்” என்று கூறினார்கள். செயல் என்பது கடினமானது, அதனால் செயல் புரிந்தவருக்கு பெருமை. வெறும் பேச்சை பேசியவர்களுக்கு ஒரு புகழும் இல்லை. ”Free advice"கொடுப்பவர்களை நமக்கு பிடிக்காது. ஏனெனில் பெரும்பாலும் அத்தகையவர்கள் அச்செயலை செய்து இருக்க மாட்டார்கள்.

நம் குழந்தைகளுக்கு நாம் ஒன்றை கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும் என்றால், முதலில் நாம் அதை செய்ய (பின்பற்ற) வேண்டும் (சிலவற்றை செய்யக்கூடாது). Practice what you preach என்பார்கள்.  சொற்களைவிட செயல் வலிமை வாய்ந்தது (Actions speak louder than words). 

அதனால் தான் 

“குறள் 538 

புகழ்ந்தவை போற்றிச் செயல்வேண்டும் செய்யாது

இகழ்ந்தார்க்கு எழுமையும் இல்

என்று முன்பே கூறியிருந்தார் திருவள்ளுவர்.

மேலும், 

குறள் 1046

நற்பொருள் நன்குணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார்

சொற்பொருள் சோர்வு படும் 

என்பதை நினைவில் கொள்க. நாம் செயல் வீரர் இல்லை என்றாலோ அல்லது நாம் ஒன்றை பின்பற்றி முன்னேற்ற பாதையிலோ அல்லது பலனை பெறவில்லை என்றாலோ நாம் நல்லதையே சொன்னால் நாம் சொல்வதை யாரும் கேட்க மாட்டார்கள். மேடையில் யார் சொன்னாலும் கேட்க மாட்டார்கள். வெற்றிப் பெற்றோரும், சான்றோரும், பெரியோரும் சொல்வதையே மக்கள் கேட்பர். ஆனால் அவர்கள் செயல் புரிந்தவர்கள்.

ஆனால் பேச்சு என்பது ஒரு கலையும் கூட. இன்று பேச்சு (Communication Skill)திறன் என்பது எல்லா இடங்களிலும் தேவைப்படும் ஒன்று. ஆனால் பேச்சு நின்றால் என்ன மதிப்பு? செயலிலும் செய்து வெற்றிகரமாக முடித்தால் தான் மதிப்பு. உதாரணமாக உயிர்காப்பீட்டு திட்டம் (Insurance Agent) ஒருவர் என்னிடம் வந்து என்னிடம் ஒரு பொருளை (insurance policies) விற்றார். அதற்காக தொடர்ந்து பேசிக்க்கொண்டு இருந்தார். அப்பொருளை பற்றிய உயர்ந்த எண்ணங்களை விதைத்தார் (high returns) ஆனால் அப்பொருளில் பிரச்சனை என்ற உடன் அவர் மிக மெதுவாக செயல்பட்டார். எனக்கு அப்பொருளின் வந்த லாபமோ மிக மிக குறைவு (one of the lowest returns). அதன் பிறகு நான் அவரிடமோ அல்லது மற்றவர்களிடமோ அதுப்போன்ற ஒரு பொருளை வாங்கவே இல்லை. ஏனெனில் இவர்களின் பேச்சுவது ஒன்று நடப்பது(செயல் படுவது) ஒன்று. இது insurance agent என்றில்லை. எல்லா Sales/marketing க்கும் பொருந்தும். Sales Marketing என்றில்லை எல்லா வேலைகளுக்கும் பொருந்தும். I.T-யில் வாய் கிழிய பேசலாம். ஆனால் செயலில் (வெற்றிகரமாக code செய்தால்) தான் மதிப்பு. இல்லை என்றால் வேலையை விட்டு தூக்கிவிடுவர்.

சொல்லிற்கும் வலிமை உண்டு. ஆனால் சொல்லில் நின்று விடாமல் செயலில் காண்பிக்க வேண்டும். ஒருவர் 100 சுய முன்னேற்ற புத்தகங்களை படிக்கலாம். படித்துவிட்டு உபதேசம் கூறலாம். ஆனால் அவற்றை நடைமுறையில் செயல்படுத்தினால் தான் பலன் கிடைக்கும். செயல்வீரரையே இவ்வுலகம் மதிக்கும்.

வீட்டில் பல தடவை நம்மைப் பார்த்து கூறுவர் “சும்மா பேசாத, செயல்ல காட்டு. அப்புறம் பார்க்கலாம்” என்று. ரஜினி முத்து திரைப்படத்தில் “நான் சொல்றதத்தான் செய்வேன், செய்றதத்தான் சொல்வேன்” என்று கூறும் வசனம் மிக பிரபலம் என்பதற்கு காரணம் செயலின் வலிமை. அதே சமயம் ரஜினி பல ஆண்டுகளாய் நகைப்பிற்கும் விமர்சனத்திற்கும் ஆளானதற்கு காரணம் அவரது அரசியல் வருகை பேசிலேயே இருந்தது. ஆனால் 2020 அது ஒரு முடிவுக்கு வந்தது.

இக்குறளின் மூலம் இரு கிளை கருத்துகளை அறியலாம்.

1. செயல் திட்டம் தீட்டும் பொழுதே அதை நன்கு ஆராய்ந்து, செய்து முடிக்க கூடிய திட்டமாக தீட்ட வேண்டும். எளிதாக சொல்லி விட்டு பின்பு அதை முடிக்க சிரமப்படாமல் இருப்பதை தவிர்க்கலாம். அதனால் தான்
”குறள் 467

எண்ணித் துணிக கருமம் துணிந்தபின்

எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு”

2. மற்றவர்களின் செயலை எளிதாக விமர்சனம் செய்யாமல் ,அதை நாம் செய்தால் எவ்வளவு கடினம் ஆக இருக்கும். என்ன என்ன தடங்கல்களை சந்திக்க வேண்டும் என்று உணர்ந்து பேச வேண்டும்.

கம்பர் இராமயணத்தின் அரசியல் படலத்தில்(44) இவ்வாறு கூறுகிறார்: “உரைசெயற் கெளிதுமாகி அரிதுமாம் ஒழுக்கில்”. 

”நெடுமொழி மன்னர் நினைக்குங் காலை” (புறநா.54:9)

“ஞாங்கர் நெடுமொழி பயிற்றி” (புறநா 376:22)

புறநானூற்றுப் பாடலொன்றில் (178:7-9), பாண்டியன் கீரஞ்சாத்தன் என்னும் குறுநில மன்னனின் வீரத்தைப் போற்றும் ஆவூர் மூலங்கிழார் என்னும் புலவர், 

“எறிபடை மயங்கிய வெருவரு ஞாட்பின் 

கள்ளுடைக் உள்ளூர்க் கூறிய 

நெடுமொழி மறந்த சிறுபேராளர்” என்பார். 

வேலும் வாளும் வீசி விளையாடும் போர்களத்தில் ஊருக்குள் இருந்தபடி, மது உண்ட மயக்கத்தில் வீரம் பேசித் திரிந்தவர்கள், போர் வந்து விட்டபோது, பகைவரை எதிர்கொள்ள முடியாது பயந்து ஓட நினப்பவர்கள் என்று சிலரை இழந்து சொல்லுகிறார், இக்குறளின் கருத்தையொட்டி. (வெருவரு ஞாட்பின் – அச்சம்தரு போர்களத்தில்)

மேலும்: அசோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய - யாம் இவ்வினையை இவ்வாற்றால் செய்தும் என நிரல்படச் சொல்லுதல் யாவர்க்கும் எளிய; சொல்லிய வண்ணம் செயல் அரியவாம் - அதனை அவ்வாற்றானே செய்தல் யாவர்க்கும் அரியவாம். (சொல்லுதல், செயல் என்பன சாதிப்பெயர். அரியவற்றை எண்ணிச் சொல்லுதல் திட்பமில்லாதார்க்கும் இயறலின். 'எளிய' என்றார். இதனால் அதனது அருமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

ஒரு வினையை இவ்வாறு செய்தும் என்று சொல்லுதல் யாவர்க்கும் எளியவாம். அதனைச் சொல்லிய வாற்றால் செய்து முடித்தல் யாவர்க்கும் அரியவாம்.

மு.வரதராசனார் உரை

இச் செயலை இவ்வாறு செய்து முடிக்கலாம் என்று சொல்லுதல் எவர்க்கும் எளியனவாம், சொல்லிய படி செய்து முடித்தல் அரியனவாம்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நான் இந்தச் செயலை இப்படிச் செய்யப் போகிறேன் என்று சொல்லுவது எல்லார்க்கும் சுலபம்; சொல்லியபடியே அதைச் செய்து முடிப்பதுதான் கடினம்.

எழுத்தாளர் நாஞ்சில் நாடன் உரை

‘சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய அரியவாம் சொல்லிய வண்ணம் செயல்’ என்பது வினைத்திட்பம் அதிகாரத்துத் திருக்குறள். அதைச் செய், இதைச் செய், அதைச் செய்வேன், இதைச் செய்வேன், அதைச் செய்திருக்கலாம், இதைச் செய்திருக்கலாம் என்று சொல்லுதல் எவர்க்கும் எளிய காரியம். ஆனால் அவர் சொன்னபடி அவரே செய்தல், அவர் எதிர்பார்த்தபடி எதிராளி செய்தல் என்பதெல்லாம் மிக அரிதான காரியம்.

Thirukkural - Management - Learning

Valluvar anticipated the difficulties and challenges we would face in the process of learning and prepared us through Kural 664.

It is easy for anyone to talk, 

But hard to act thereon.

The meaning of that Kural is: anybody can tell or advise others what to do  and how to do things.  However, the challenge is in practicing whatever one advises others to practice. That is one of the reasons New Year resolutions do not last longer. The English saying ‘Said is easier than done' is in line with this thought. Therefore, do not just be a person of words, but also be a person of deeds. 

Demonstrate by doing whatever you promise to do so that people will accept your principles and practice that themselves. That is an example for exemplary leadership.