இலக்கம் உடம்பிடும்பைக் கென்று கலக்கத்தைக்

குறள் 627

இலக்கம் உடம்பிடும்பைக் கென்று கலக்கத்தைக்

கையாறாக் கொள்ளாதாம் மேல்

[பொருட்பால், அரசியல், இடுக்கணழியாமை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

இலக்கம் - விளக்கம்; குறிப்பொருள்; நூறாயிரம் எண் எண்குறி; இலக்கு காணுதல்

உடம்பு - உடல், உயிர்நிலை மெய்யெழுத்து ஆண்அல்லதுபெண்ணின்குறி

இடும்பைக்கு - துன்பம்; தீமை நோய் வறுமை அச்சம்

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்

கலக்கத்தைக் - கலக்கம் - கலங்குகை; மனக்குழப்பம்; துன்பம்; அச்சம்; புத்தித்தெளிவின்மை; அழுகை; ஆரவாரம்.

கையாறாக் - துன்பம் என 

கையாறு - செயலொழிதல்; ஒழுக்கநெறி; துன்பம்.

கையாற்று-தல் - kai-y-āṟṟu-   v. tr. Caus.of கையாறு-. To give or offer relief, as by asubstitute; உதவிசெய்து இளைப்பாறச் செய்தல் Loc.  

கொள்ளாதாம் - கருத மாட்டார் 

கொள்ளுதல் - எடுத்துக்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; விலைக்குவாங்குதல்; உரிமையாகக்கொள்ளுதல்; மணம்செய்துகொள்ளுதல்; கவர்தல்; உள்ளேகொள்ளுதல்; முகத்தல்; கற்றுக்கொள்ளுதல்; கருதுதல்; நன்குமதித்தல்; கொண்டாடுதல்; அங்கீகரித்தல்; மேற்கொள்ளதல்; மனம்பொறுத்தல்; ஒத்தல்; பொருந்துதல்; உடலிற்காயம்படுதல்; எதிர்மறைஏவலொருமைவினையொடுசேர்க்கப்படும்ஓர்அசை.

மேல் - மேலிடம்; அதிகப்படி; வானம்; மேற்கு; தலை; தலைமை; மேன்மை; உயர்ந்தோர்; உடம்பு; இடம்; மேலெழுந்தவாரியானது; முன்புள்ளது; பின்புள்ளது; அதிகமாக; முன்; பற்றி; அப்பால்; இனி; ஒருமுன்னொட்டு; ஏழனுருபு.

முழுப்பொருள்

இவ்வுடம்பு நிலையில்லாதது. உடலும் மனமும் வேறு வேறு. பொய் உடம்பு ஒருநாள் அழியப்போவது உறுதி. இதனை அறிந்து தெளிந்த சான்றோர்கள் /அறிவுடையோர் உடம்பிற்கு ஒரு துன்பம் (நோய்) வந்தால் அத்துன்பத்தை துன்பமென கருதமாட்டார்கள். உடலிற்கு வந்த துன்பத்தை உள்ளத்திற்கு கடத்த மாட்டார்கள் ஏனெனில் உள்ளத்திற்கு கடத்தினால் அது உள்ளத்திற்கு மனநோயாக மாறிவிடும். மனநோய் உடலழிவை விரைவுபடுத்தும் அதிக துன்பமும் தரும். 

அதுமட்டும் இன்றி பொதுவாகவே துன்பத்தில் எண்ணம் குவியக் குவிய அது பெருகிக்கொண்டே செல்லும் ஆற்றல் உடையது. ஆதலால் அதில் எண்ணத்தை குவிக்காது அடுத்த காரியத்திற்கு செல்ல வேண்டும்.

பொய் உடம்பு என்றாலும், உடலிற்கு ஒரு இழப்பு வந்தால் அதனை இயற்கையான நல்ல நிலைக்கு திரும்ப எடுத்துச்செல்வது என்பது கடினமான காரியம். அப்படி இருக்கையில், ஒருவன் உடம்பின் துன்பத்தையே துன்பமாக கருதவில்லை என்றால், பின்பு மற்றவையெல்லாம் துன்பமே இல்லை என்ற மனப்பான்மையை வளர்த்துக்கொள்வது இன்னும் எளிது.

மேலும்: அஷோக் உரை

நாம் துன்பத்தில் இருக்கும் பொழுது நாம் பற்றிக்கொள்ள ஏதாவது ஒன்று போதும். அதைப்பற்றி எழுத்தாளர் போகன் சங்கர் முகநூலில் ஒரு பதிவிட்டு இருந்தார். அது கீழே

எதையாவது பற்றிக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. இருள் ஒரு ராட்சத மிருகம் போல் உங்களை சூழ்ந்துகொள்கையில் பற்றிக்கொள்ள கவிதை போல் வலுவானது எதுவும் இல்லை. கவிதைக்கும் பிற இலக்கிய வடிவங்களுக்குமுள்ள வித்தியாசம் இதுதான்.

கவிதை, எல்லா விளக்குகளும் விண்மீன்களும் மத நம்பிக்கைகளும் சித்தாந்தங்களும் அணைக்கப்பட்டபிறகும் மிச்சமிருக்கும் ஒளி.

நான் திருஞான சம்பந்தரின் பாடலைப் பற்றிக்கொண்டேன் இன்று.

"மண்ணில் நல்லவண்ணம் வாழலாம் வைகலும்

எண்ணில் நல்லகதிக்கு யாதுமோர் குறைவிலை"

-- போகன் சங்கர்

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் கன்னி நிலம் நாவலில் இவ்வாறு சில வரிகள் வருகின்றன

வலியைப்பற்றிய அச்சமளவுக்கு பயங்கரமானதல்ல வலி. வலியைத் தாங்கமுடியாது என்ற கற்பனையே பொய். வலியைத் தாங்கமுடியும். மனிதனால் மிகமிகக் கடுமையான வலியைக்கூட தாங்கமுடியும். அதை உணர உணரத்தான் சித்ரவதைமுறைகள் மேலும் மேலும் கடுமையாகின்றன. அவை அப்படிக் கடுமையாக ஆவதிலிருந்தே மனிதன் வலியை வெல்கிறான் என்று தெரிகிறது. 

இதோ என்னைப்போல. நானும் வலியை வென்றிருக்கிறேன். என்னாலும் முடியும்… அந்த வெற்றியுணர்வு என்னைப் பூரிக்கச்செய்தது. என்னைப்பற்றி எப்போதும் உணராத பெருமிதம் உருவாயிற்று

தமிழ் விக்கியில் ஆய்வாளர் எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் பற்றிய ஒரு பதிவில் அவருடைய தனிவாழ்க்கை பகுதியில் கீழ்க்கண்ட வற்றை வாசித்தேன்

முதுமையில் பார்கின்ஸன் நோயால் அவதிப்பட்ட எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் நடுங்கும் கைகளால் ஒற்றைவிரலால் தட்டச்சிட்டு நூல்களை எழுதினார். பார்க்கின்ஸன் நோய் பற்றி ஒரு நூல் எழுதிக்கொண்டிருக்கையில் உயிர்துறந்தார்.

நான் அறிந்த மகத்தான் பெண்மணிகள் எனில் அது வானவன் மாதேவி மற்றும் வல்லபி என்பேன். அவர்கள் தசைச்சிதைவு நோயால் பாதிக்கபட்டவர்கள். ஆனால் அவர்கள் ஆற்றிய பணி அரும்பணி. அவர்களை பற்றி ஜெயமோகன் கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளார். ஒரு உரையில் பேசியுள்ளார். அவை கீழே.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர்கள் ஆற்றிய உரையில் இருந்து எடுத்த ஒரு பகுதி உரைநடையாக [குறளிது - நாள் 3 பகுதி 1 @ 44:35 to 48:00]

வானவன் மாதேவி அவர்கள் (2017 ஜனவரியில் இறந்தார்கள்) தசைச்சிதைவு நோயால் பல நாட்கள் அவதிப்பட்டு இறந்துப்போனார்கள்.  ”நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும் வாளது உணர்வார்ப் பெறின்”. இந்த நாள் தான் மறுநாள் என்று ஒன்றுபோல் காட்டி உயிரை வெட்டிச் செல்லும் வாள் அது உணர்வார் பெறின். அதை நீங்கள் உணர்ந்தீர்கள் என்றால் ஒவ்வொரு நாளும் உங்களுடைய உயிரை கொஞ்சம் வெட்டி எடுக்கக் கூடிய ஒரு வாள் அது. நமது ஊர்களில் ஒரு பெரிய வெல்லம் (jaggery) மனையினை வைத்து இருப்பார்கள் குறிப்பாக திருச்செந்தூர் திருவிழாவில். ஒரு நல்ல (nice or soft) வாளினால் அதனை சீவி (வெட்டி) கொடுப்பார்கள் (ஒரு பைசா/ரூபாய் இரண்டு பைசா/ரூபாய் என்று விற்பார்கள். பையன்கள் விளையாட்டாக வாங்கி சாப்பிடுவார்கள்). அந்த வாள் போன்று ஒவ்வொரு நாளும் நீங்கள் கொண்ட உயிர் என்ற வெல்ல கட்டியை சீவி சீவி எடுக்கிறது அந்த வாள்.

(நாள் என ஒன்று) நிகழ்வதே தெரியாமல் ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர் ஈரும் உணர்வார் பெறின். பெரும்பாலானவர்கள் அதனை உணர்வது இல்லை. தருமன் யக்ஷனை சந்திக்கும் பொழுது யக்ஷன் கேட்கிறான், இப்பூமியில் மாபெரும் அதிசயம் என்பது என்ன? ஒவ்வொரு நாளும் மானிடர் இறந்துக்கொண்டு இருந்தாலும் நான் மட்டும் கடைசிவரைக்கும் வாழ்வேன் என்று ஒவ்வொருவரும் நினைப்பது போல மகத்தான விந்தையான ஏதும் பூமியில் இல்லை என்று தருமன் பதில் சொல்கிறான். சரியான பதில் என்று யக்ஷன் ஒத்துக்கொள்கிறான்.

(எனக்கு தெரிந்த வரையில் எனக்கு தெரிந்த நபர்களில்/நண்பர்களில்) வானவன் மாதேவி அளவிற்கு அறத்தின் பொருட்டென வாழ்ந்த என்றும் பிறர்க்கென வாழ்ந்த யாரும் கிடையாது. தன் துயரை பிறர் மகழிச்சிக்கென மாற்றிக்கொண்டு வாழ்ந்தார்கள்.  ஏன் அவர்களுக்கு அத்தகைய வாழ்க்கை வாய்த்தது? அவ்வளவு மகத்தான ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து நிறைவை அடைய முடிந்தது என்றால் அதற்கு காரணம் நாட்கள் எண்ணி தரப்பட்டு இருக்கின்றன என்ற எண்ணம் வானவன் மாதேவி அவர்களுக்கு வந்தது. வானவன் மாதேவி வளரும் பருவத்தில் பள்ளிக்கூடத்திற்கு செல்கிறார்கள். உயர்நிலை பள்ளியில் கால் தடுக்கி ஒரு நாள் கீழ் விழுகிறார்கள். ஐந்துமுறை கால் தடுக்கும் பொழுது கால் கொஞ்சம் வளைகிறது.  ஒரு மருத்துவர் சொல்கிறார் இது தசைச்சிதைவு நோய். அதிக பட்சம் ஐந்து ஆண்டுகள்.

ஐந்து ஆண்டுகள் என்று தெரிந்த உடனே வாழ்க்கையில் எத்தனையோ விஷயங்களுக்கு பொருள் இல்லாமல் போய்விடுகிறது. சொத்து சேர்க்க வேண்டியதில்லை, பிள்ளைகளை கரைசேர்க்க தேவையில்லை, பேர குழந்தைக்கு கல்யாணம் செய்துவைக்கத் தேவையில்லை.

ஐந்து ஆண்டுகள் தான். அந்த ஐந்து ஆண்டுகளும் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு கணமும் முக்கியமாகிவிடுகிறது. ஒரு கணம் கூட தனக்கென முக்கியமாகபடவில்லை (வானவன் மாதேவிக்கு). அவ்வளவு மகத்தான வாழ்க்கை அமைய காரணம் நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும் வாளினை  (தசையிருக்க நோயை / ஐந்து ஆண்டு என்று) கண்ணால் அவர்கள் பார்த்தது தான்.

திருக்குறளைப் போன்ற ஒரு நூலை படிக்கும் பொழுது யாக்கை (உடம்பு) நிலையாமை பற்றிய அதிகாரத்தை பார்க்கிறோம். என்ன இது ஒரே பண்டார(ம்) தனமாய் இருக்கிறது என்று நமக்கு தோன்றும். ஆனால் வாழ்க்கையை கொண்டாடுவதற்கும்  வாழ்க்கைய அனுபவிப்பதற்கும் வாழ்க்கையை வகுத்துக்கொள்வதற்கும் தான் நாம் நூல்களை (பொதுவாக) படிக்கிறோம்.. இதெல்லாம் கோப்பலங்கள், எல்லாம் அழிந்துப்போய்விடும் என்று ஒருவர் சொல்லும் பொழுது, அதான் தெரிந்ததே வேறு விஷயம் சொல்லு என்று நாம் சொல்வோம்.

ஆனால் இந்த வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் அர்த்தப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்றால் அந்த வாள் அதன் நிழல் நம் தலைக்கு மேல் அவ்வப்போது கடந்து செல்ல வேண்டியதாக இருக்கிறது. நாம் அனைவரும் செய்யாத ஒன்றை (வானவன் மாதேவி) அவர்களால் செய்ய முடிகிறது என்றால் அதற்கு காரணம் அதனை அவர்கள் உணர்ந்ததனால் தான்.

வானவன் மாதேவி பற்றி
1) வானம்
2) மகத்தான சந்திப்பு
3) அஞ்சலி : வானவன் மாதேவி
4) வானவன் மாதேவி இயலிசை வல்லபி- இல்லத்திறப்புவிழா
5) வானதி- நினைவுகளினூடாக…
6) நம்பிக்கை மனுஷிகள்  -- காணொளி
7) என் வாழ்வில் ஒரு முக்கிய சந்திப்பு
8) Care for the Future

(குறும்படம் - காணொளி)

பரிமேலழகர் உரை

உடம்பு இடும்பைக்கு இலக்கம் என்று - நாற்கதியினும் உள்ள உடம்புகள் இடும்பை என்னும் வாளுக்கு இலக்கு என்று தெளிந்து; கலக்கத்தைக் கையாறாக் கொள்ளாதாம் மேல் - தம் மேல் வந்த இடும்பையை இடும்பையாகக் கொள்ளார் அறிவுடையார். (ஏகதேச உருவகம். 'உடம்பு' சாதிப்பெயர். 'கலக்கம்' என்னும் காரியப் பெயர். காரணத்தின்மேல் நின்றது. 'கையாறு' என்பது ஒரு சொல், இதற்கு ஒழுக்க நெறி என்று உரைப்பாரும் உளர். இயல்பாகக் கொள்வர் என்பது குறிப்பெச்சம்.).

மணக்குடவர் உரை

உடம்பு இடும்பைக்கு இலக்கம் என்று கருதி, தமக்கு உற்ற துன்பத்தைத் துன்பமாகக் கொள்ளார் மேலாயினர். இது மேல் நன்மையாற் றவஞ் செய்யுங்கால் வருந் துன்பத்திற்கு அழியாதாரைக் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

மேலோர், உடம்பு துன்பத்திற்கு இலக்கமானது என்று உணர்ந்து, (துன்பம் வந்த போது) கலங்குவதை ஒழுக்க நெறியாகக் கொள்ளமாட்டர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உடம்பு துன்பத்திற்கு இடமாவதே என்று தெளிந்த மேன்மக்கள், உடம்பிற்கு வந்த துன்பத்தைப் துன்பமாக எண்ணி மனந் தளரமாட்டார்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

This body is fragile and temporary. Body is false and it would decease one day for sure. The knowledgeable and strong person who has realized that will not take any pain in body or a disease to their mind/heart. Because worrying about physical health will lead to imbalance of mental health which reflect in their work and life as well. 

Questions that I ask to the kid

Should we dwell in pain for any injuries to our physical body? Why?

வேண்டின்உண் டாகத் துறக்க

குறள் 342

வேண்டின்உண் டாகத் துறக்க துறந்தபின் 

ஈண்டுஇயற் பால பல

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், துறவு]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

வேண்டின் - இன்பங்களை வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.

உண்டாகத் - உருவாக ?

துறக்க - துறவு - விடுதல்; இரகசியம்; வாய்ப்பானநிலை; வெளியிடம்; சன்னியாசம்; துறவியருக்குவிதித்துள்ளஅறம்.

துறந்தபின் - துறந்த பிறகு

ஈண்டு - இவ்விடம்; இவ்வண்ணம் வந்துறும்; இம்மை விரைவு புலிதொடக்கிக்கொடி; இப்பொழுது;

இயற்பால - முறையான இன்பங்கள்

பல - பல உள்ளன

முழுப்பொருள்
மெய்யான இன்பம் தனை ஒருவர் விரும்புவார் என்றால் அவ்வின்பம் உண்டாக எல்லா போலியான பொருள்களையும் ஆசைகளையும் காமகுரோதமோகங்களை  துறக்க வேண்டும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். அப்படி ஒருவர் எல்லாவற்றையும் துறந்தால் அவருக்கு மெய்யான பல இன்பங்கள் தானாய் இயற்கையாக உண்டாகும். இங்கே உண்டாகும் என்னும் சொல்லை ஏன் பயன்படுத்தப்பட்டது என்றால், இத்தகைய பலன்கள் ஒரு நாள் துறந்து மறுநாள் கிட்டாது. இவை துறவறம் போல் பல காலம் கடைப்பிடிப்பாயின் பல நிலையான இன்பங்கள் இயற்கையாக பயக்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்’-இன் சொல்வளர்காடு-48 இல இப்படி சில வரிகள் வருகிறது

பெருஞ்செயல்களுக்காக நாம் எழும்போது சிறியவை நமக்கு எதிராகத் திரள்வதில்லை, அவை சிதறி விலகிவிடுகின்றன. பிற பெரியவையே நிகரான ஆற்றலுடன் எழுந்து வந்து வழி மறிக்கின்றன. பெருங்கனவுகளை காக்கின்றன இரக்கமற்ற தெய்வங்கள். அவை விழிநகைக்க கைசுட்டி கேட்கின்றன, நீ எதை ஈடுவைப்பாய்? எதையெல்லாம் இழப்பாய்? நம் கனவின் மதிப்பை அதன்பொருட்டு இழப்பவற்றைக்கொண்டே அறிகிறோம்.” 

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-நீர்க்கோலம்-20 இல் ஒரு வரி இப்படி வருகிறது

இங்கு சூழ்ந்துள்ள பொருட்களே நாம் அறியக்கூடிய மெய்மை. அப்பொருட்களுடன் நாம் கொண்டுள்ள உறவு துயரற்றதாகுதலே விடுதலை. நோய், பசி, மிடிமை எனும் மூன்றையும் வெல்லுதல் மட்டுமே மீட்பு என நாங்கள் நம்புகிறோம்” என்றார் வஹ்னர்.

எழுத்தாளர் போகன் சங்கர் தனது முகலில் தன்னுடைய தியான அனுபவத்தைப் பற்றி இப்படி ஒரு பதிவு இட்டார்

நான் எனது தியான அனுபவம் குறித்து இது பற்றியெல்லாம் நான் கேட்கும் குமாரன் ஆசானிடம் கேட்டேன்.எனக்கு அது ரமணரின் மரண அனுபவத்துக்கு ஒப்பானதாகத் தோன்றியது.அவர் என்னை ஒரு முழு உடல் பரிசோதனை செய்துகொள்ளச் சொன்னார்.எனக்கு அவர் என்னை அவமானப்படுத்துவதாகத் தோன்றியது.அவர் 'ரமணர் வந்து கேட்டிருந்தாலும் இப்படித்தான் சொல்லியிருப்பேன்"என்றார்.என் உடலில் பிரச்சினை ஒன்றுமில்லை என்று தெரிந்ததும் அது ஒரு epiphany ஆக இருக்கலாம் என்று ஒப்புக்கொண்டார்.ஒரு அகதரிசனம்.

ஆனால் அந்த தரிசனத்தைக் கண்டது எது?அடைந்தது எது?என்று கேட்டேன்.

உன் மூளைதான் என்றார்.

"உன் மொபைல் போனில் நிறைய ஆப்கள் உள்ளன.போனின் மெமரி குறைவாக இருந்தால் அவை சரியாகச் செயல்படாது.தேவையற்ற செயலிகள்,அவற்றின் கடந்த கால சுவடுகள்(cache memory) இவற்றை அழித்தால் அவை செயல்படும்.தியானத்தில் இதுவே நிகழ்கிறது.நிகழ்ந்திருக்கிறது.Life is nothing but memory and data.எந்த ஒரு genetic scientistஐயும் கேட்டால் சத்தியம் செய்து சொல்வான்.ஆகவே be careful with your memory.Know your data capacity and  limit and act accordingly.

Delete your memory. Delete yourself."

பரிமேலழகர் உரை

துறந்த பின் ஈண்டு இயற்பால பல - எல்லாப் பொருள்களையும் துறந்தால், ஒருவர்க்கு இம்மைக்கண்ணே உளவாம் முறைமையை உடைய இன்பங்கள் பல, வேண்டின் உண்டாகத் துறக்க - அவ் இன்பங்களை வேண்டின், அவற்றைக்காலம் பெறத் துறக்க. (அவ்வின்பங்களாவன, அப்பொருள்கள் காரணமாக மனம், மொழி, மெய்கள், அலையாது நிற்றலானும், அவை நன்னெறிக்கண் சேறலானும் வருவன. இளமைக்கண் துறந்தான் அவற்றை நெடுங்காலம் எய்துமாகலின், 'உண்டாகத் துறக்க' என்றார். இன்பங்கள் என்பதும் காலம் என்பதும் வருவிக்கப்பட்டன. இம்மைக்கண் துன்பங்கள் என்பதும் இலவாதலேயன்றி இன்பங்கள் உளவாதலும் உண்டு என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை

தன்னுயிர்க்கு ஆக்கம் உண்டாக வேண்டின், தன்னுடைமையெல்லாவற்றையுந் துறக்க; துறந்தபின் இவ்விடத்தே யியலும்பகுதியின பல. இஃது இம்மைப் பயன் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

துன்பமில்லாத நிலைமை வேண்டுமானால் எல்லாப் பொருள்களும் உள்ள காலத்திலேயெ துறக்க வேண்டும்,துறந்த பின் இங்குப் பெறக்கூடும் இன்பங்கள் பல.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பொருள்களின் மீதுள்ள பற்றைத் துறந்தபின் வந்து சேரும் இன்பங்கள் பல; இன்பங்களை விரும்பினால் துறவு கொள்க.

இந்திய தத்துவ ஞானம் - லட்சுமணன்

துறவும் சன்னியாசமும்

கீதையில் யோகம், துறவு, சன்னியாசம், தியாகம், வேள்வி ஆகிய யாவும் ஏறத்தாழ ஒரே கருத்திலேயே உபயோகிக்கப்படுவதை நாம் இங்குக் கவனிக்க வேண்டும். துறவு, சன்னியாசம் என்பன தாடியும் சடையும் வளர்த்துக் கொண்டு காட்டுக்குப் புறப்படுவதல்ல. துறவு என்பது வாழ்வைத் துறப்பதல்ல. உண்மையில் வாழ்வைத் துறந்தாலாகாது என்பதை வற்புறுத்த எழுந்ததே பகவத்கீதை. எது உண்மையான துறவு என்பதைக் கீதை தெளிவாகக் கூறுகின்றது. செய்யும் செயலின் பலனில் நாம் கொள்ளும் பற்றையோ ஆசையையோ துறப்பதே துறவு. அதுவே உண்மைச் சன்னியாசம், உண்மையான தியாகமும் அதுவேயாகும். ஆசைகளை ஞானமாகிய அக்கினியினால் எரிப்பதே வேள்வி. வேதங்களிலே பேசப்படும் வேள்விக்கும் இக்கருத்துப் பொருந்தும். மிருகங்களை நெருப்பிலே போட்டுப் பொசுக்குவதுதான் வேள்வியென்றோ யாகமென்றோ கொள்ளாது நமது ஆசைகளாகிய விலங்குகளை ஞானமெனப்படும் அக்கினியிலே இட்டு எரிப்பதே வேள்வியும் யாகமும் எனக் கொள்வதே பொருத்தமாகும். 

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-10 இல் இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

ஆனால் ஏன் நீங்கள் துறந்துசெல்லமுடியாது என்கிறேன்? பிதாமகரே, வாழ்தல் இயல்பானது. அதற்கு எந்தத் தூண்டுதலும் தேவையில்லை. உயிர்களுக்குள் வாழ்வதற்குரிய ஆணையை பிரம்மன் பொறித்திருக்கிறான். துறத்தல் மானுடர் தேர்வது. அதற்கு அவர்களுக்குள் இருந்து ஆணை எழவேண்டும். அதற்குரிய பயன் என்னவென்று உள்ளம் தெள்ளிதின் அறியவேண்டும்.

“நான் துறப்பதனால் பயன்நிகழாதென்று எண்ணுகிறீரா?” என்று சற்று அடைத்ததுபோல் ஒலித்த குரலில் பீஷ்மர் கேட்டார். “ஆம்” என்றார் இளைய யாதவர். “ஏன்?” என்று பீஷ்மர் கேட்டார். “ஏனென்றால் இங்கு நிறைந்து அங்கு செல்பவர் அல்ல நீங்கள். இங்கு நிகழ்ந்து முடிந்தவரும் அல்ல.” பீஷ்மர் சீற்றத்துடன் “இல்லை, இதை நானே அறிவேன். நான் காடுகளில் ஒருகணம்கூட அஸ்தினபுரியையோ என் குடிகளையோ எண்ணாமல் பல்லாண்டுகாலம் வாழ்ந்திருக்கிறேன்” என்றார். இளைய யாதவர் “ஆம், அங்கெல்லாம் உங்கள் உள்ளத்திற்குகந்த அஸ்தினபுரி ஒன்றை உருவாக்கிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்” என்றார்.

பீஷ்மர் “இது அனைத்துமறிந்ததுபோல் பேசும் வீண்மொழி. அஸ்தினபுரியில் நான் மிகவிரும்பியது என் படைக்கலச்சாலையை. காட்டில் அதற்கிணையாக எதை உருவாக்கினேன்?” என்றார். இளைய யாதவர் “காங்கேயரே, அது நீங்கள் அஸ்தினபுரியில் உருவாக்கிய காடு. காட்டில் நீங்கள் அரசவையை உருவாக்கவில்லை என்று சொல்லமுடியுமா?” என்றார். பீஷ்மர் சிலகணங்கள் இமைக்காமல் நோக்கிவிட்டு விழிதாழ்த்திக்கொண்டார். இளைய யாதவர் “நீங்கள் துறந்து செல்ல இயலும், பிதாமகரே. ஆனால் தொடங்கிய புள்ளிக்கே மீளச்சுழன்று வந்துகொண்டிருப்பீர்கள். பெரும்பயனின்மையே அது” என்றார்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

If one wants to attain moksha or attain a goal, then one has to give up or eliminate the desires, anger, lust/distractions (Kama, Krodha, Moga). If one gives up untrue things or distractions and does his penance one automatically yields true things i.e. true happiness.

Questions that I ask to the kid

If one wants to attain a goal/moksha what should one do or give up? How will you earn the goal?

மலரினும் மெல்லிது காமம்

குறள் 1289 

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன் 

செவ்வி தலைப்படு வார்.

[காமத்துப்பால், கற்பியல், புணர்ச்சிவிதும்பல்]

பொருள்

மலர் - பூ; தாமரை; ஒருபேரெண்; ஆயுதம்முதலியவற்றின்மேற்குமிழ்; வெண்பாவின்இறுதிச்சீர்வாய்பாடுகளுள்ஒன்று; மும்மலமுடையவர்.

இனும் -  இன்னும்

மலரினும் - மலரை விட.

மெல்லிது - மென்மைவாய்ந்தபொருள்; ஒல்லி.

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை, காதல் (புணர்ச்சி).

சிலர் - சிலபேர், மிக சிலர் மட்டுமே.

அதன் - அதனுடைய, It's   It's   It's  

செவ்வை - நேர்மை; மிகுதி; வழிமுதலியவற்றின்செப்பம்; சரியானநிலை

செவ்வை - cevvai   n. id. 1. [M. cevva.]Correctness, fitness, accuracy, straightness;நேர்மை. தேமொழி யுரைத்தது செவ்வை நன்மொழி(சிலப். வழக். 68). 2. Abundance; மிகுதி செவ்வையாய்க் கொடுத்தான். 3. Evenness, smoothness வழி முதலியவற்றின் செப்பம் அந்தவழி செவ்வையாகஉள்ளது. 4. Sound condition, as of mind, body,etc.; சரியான நிலை அவனுக்குத் தேகம் செவ்வையில்லை.  

செவ்வை - cevvai   s. evenness, straightness, correctness, uprightness, செம்மை; 2. cleanness, pureness, சுத்தம்.

செவ் - cev   adj. from. செவ்வை (used only before words beginning with வ or a vowel, before vowels வ் is doubled), same as செம் which see.

செவ்வி - நலனையும் பயனையும் அறிந்து; காலம்; ஏற்றசமயம்; காட்சி; அரும்பு; பக்குவம்; புதுமை; அழகு; சுவை; மணம்; தன்மை; தகுதி; சித்திரைநாள்.

தலைப்படுதல் - ஒன்றுகூடுதல்; எதிர்ப்படுதல்; மேற்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; முன்னேறுதல்; தலைமையாதல்; புகுதல்; வழிப்படுதல்; தொடங்குதல்.

தலைப்படுவார் - செயல்படுவார்கள்.

ஒப்புமை

”ஐதே காமம்” (குறுந்:217:6)

எழுத்தாளர் திரு ஜெயமோகன் வலைபக்கத்தில் இருந்து (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

காமத்தைக் குறித்து சுருக்கமாக சொல்லவேண்டுமென்றால் ஒரு குறள்

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர் அதன்

செவ்வி தலைப்படுவார்

மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது. இயல்பிலேயே அப்படியா அல்லது மனிதன் தன் பண்பாட்டு வளர்ச்சிப்போக்கில் அப்படி உருவாக்கிக்கொண்டானா என்பதை உணர்வது கடினம் . ஆனால் அதைக்குறித்து போகிறபோக்கில் எதையும் சொல்லிவிடமுடியாதென்றே எண்ணுகிறேன். கோட்பாடுகள் வந்து போய்க்கொண்டே இருக்கும். அது என்றென்றும் அதற்கான நுண்ணிய மர்மத்துடன் தான் நீடிக்கும்.

காமம் என்றல்ல வாழ்க்கையின் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் அதன் உச்சம் அதீதம் நோக்கிக் கொண்டுசெல்ல இயற்கை அனுமதிப்பதில்லை. இயற்கை எல்லாவற்றையும் அதற்கு இணையான எதிர் ஆற்றலால் சமப்படுத்தியே வைத்துள்ளது. அதீதமாக எது சென்றாலும் அந்த எதிர் ஆற்றலும் அதே அளவுக்கு அதீதமாகும். அது அழிவை உருவாக்கும்.

காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

ஆகவே காமத்தைப்பற்றி மட்டுமல்ல எல்லாவற்றைப் பற்றியும் நான் சொல்வதும் குறளின் உவமையே ‘அகலாது அணுகாது தீக்காய்தல்’

ஜெ

வெண்முரசு - நூல் ஒன்று – முதற்கனல் - 18`இல் இருந்து (ஜெயமோகன்) (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

கங்கை சுழித்துச் சீறிவிலகும் ஒரு பாறையின்மேல் கட்டப்பட்ட குடிலில் அவளுடன் சந்தனு தங்கினான். ஒவ்வொருநாளும் ஒவ்வொரு கணமும் ஒவ்வொரு உறுப்பாலும் காமத்தை அறிந்தான். குருகுலத்தவனே, நீருள்நீர் போல சேர்வதே உயர்காமம். நீரில் உள்ளன காமத்தின் விதிகள். நீரில் நிகழ்வன காமத்தின் எல்லைகள். மழைக்கால நதியும் கோடைகாலநதியும் பெண்ணே. குளிர்கால உறைவும் வெம்மை கரந்த வசந்தமும் பெண்ணே. மலர்சூடிச்செல்லும் ஓட்டமும் உள்ளொழுக்குகள் காலைக்கவ்வி இழுக்கும் சுழிப்பும் அவளே. அவளை முடிவில்லாத அலைகளையே புரளும் ஏடுகளெனக் கொண்ட நூலாக அறிந்துகொண்டிருந்தான்.

நீரின் மாயத்தை சொல்லிவிடும் சூதன் எங்குள்ளான்? மெருகேறிய மென்பரப்புகள், மின்னும் வளைவுகள், உயிரின் அலைப்பரப்புகள், ஆழம்குவிந்த சுழிகள், ஒசிந்த குழைவுகள், நுரைத்ததும்பல்கள், பாசிமணக்கும் பாறைப்பரப்புகள், துள்ளிச்சிரிக்கும் வெள்ளிமீன்கள், கண்களாக மட்டுமே தெரியும் ஆழத்தின் மாபெரும் மீன்கள்.. அவள் அவனை முழுமையாக தன்னுள் இழுத்துக்கொண்டாள். சந்தனுவின் மைந்தனே, நீராடிமுடிக்கத்தக்க நதியும் காமத்தால் தாண்டிச்செல்லத்தக்க பெண்ணும் பிரம்மன் அறியாதவை. உன் அடையாத காமத்தால் அவன் அடைந்த காமத்தை ஆயிரம்முறை பெரிதாக நீ அறியமாட்டாயா என்ன?

முழுப்பொருள்

மலர் என்றென்பது எல்லாவற்றினும் மென்மையானதாக கருதப்படுவது. ஆனால் அதை விட மென்மையானது காமம் என்கிறார் திருவள்ளுவர். காமத்தின் சிறப்பை உணர்த்துவதற்காகவே மலரை உவமையாக்குகிறார் திருவள்ளுவர். மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது.

அத்தகைய காமம் விளைவிக்கும் பயன் எல்லோரும் அடைவதில்லையாம். காமத்தின் உச்சத்தை அடைபவர்களுக்கே அது கிட்டும். அப்படி காமத்தின் சிறப்பை மென்மையை அருமையை நுட்பத்தை அறிந்து செயல்படுபவர்கள் மிக சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

காமத்தின் உச்சத்தையும் பயனையும் அடைய வேண்டுமானால் குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து (ஒரே நேரத்தில் ஒன்றாக) நுகரவேண்டும் இருவரும். அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டும் என்றென்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அத்தகைய காமத்தில் ஒருவர் சிறிது வேறுபட்டாலும் அதனுடைய பயனை அடைய அவர்கள் மாட்டார்கள். ஆகவே (பெரும்பாலும்) கணவன் துணைவியின் குறிப்பு அறிந்து புணர்ச்சியில் செயல்பட வேண்டும். அதாவாது தனது வேட்கையை காண்பித்து இன்பமுற்று துணைவியை பாதியில் விட்டுவிட கூடினால் காமத்தில் பயனை அவர்கள் பெற மாட்டார்கள். ஆகவே குறிப்பு கண்டு கூடலில் ஈடுபட வேண்டும். அதனை வேட்கையுடன் செயல் பட வேண்டும். உள்ளத்தின் உணர்வுகளைத்  தூண்டி(அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்று முன்பே கூறி குறிப்பிட்டிருந்த்தேன்) உச்சத்தை அடைய வேண்டும். மலரை நுகர்வதுப்போல மென்மையாக நுகர வேண்டும். அப்படி இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் குறிப்பு கண்டு ஒரு காலத்தின் கண் ஒத்து நுகர்ந்தால் (இருவரும் உச்சத்தை அடைந்தால்) அவர்கள் காமத்தின் பயனை அடைவர். அப்படி நுகர்வதே காமத்தின் உச்சம்.

காமத்தின் பயனாக ஊடல் தீரும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அதுமட்டும் இன்றி காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

குறிப்பு: இது கற்பியல் தொகுதியில் வரும் அதிகாரம் ஆகும். ஆதலால் ஒழுக்கத்தை முன் வைப்பதாக இருக்கிறது.

கவிஞர் இசை

மலரினும் மெல்லியது காமம். சிலரே அதன் அருமையும் நுட்பமும் அறிவர்.

‘மலரினும் மெல்லிது . . .’ அவ்வளவு நுட்பமானது என்பதாலேயே அது லாவகமாக ஒளிந்துகொள்கிறது. “ஒளிந்திருந்து மணம் வீசும் மலர் . . .” இந்த மணம் எங்கிருந்து வருகிறதென்று தெரியாமல் காட்டிற்குள் தேடியலைவது ஒரு அலாதியான அனுபவம் இல்லையா? 

வெளிப்படையானது எவ்வளவு பெரிதாயினும் அது அளவில் சிறியதே. ஒளிந்திருப்பது எவ்வளவு சிறிதாயினும் அது பெரிதினும் பெரிதே. 

‘மலரினும் மெல்லியது’ என்று உணர்ந்துகொண்ட மனம் பெண்களை நடுரோட்டில் கையைப் பிடித்து இழுக்காது.கட்டிவைத்து பெல்ட்டால் அடிக்காது. ஆபாசப் படம் எடுத்து மிரட்டாது. ஆசிட் வீசி எரிக்காது. சின்னஞ்சிறு குழந்தைகளை நாயைப்போலக் குதறி வைக்காது.

தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு ஷண்முகசுந்தரர் கூறிய விளக்கம்

புணர்ச்சி என்பது மிகவும் புனிதமானது. அதனால் தான் அது கோவிலின் கோபுரங்களில் கோலம் கொண்டு உள்ளது. 

காமம் என்பது வேருமென இரண்டு உடல்கள் சேர்வது அல்ல. துணையின் உடைய உள்ளத்தைத் தொட்டு உணர்வுகளை தூண்டி உச்சத்தை தொடுவது தான் உண்மையான காமம். ஆனால் ஒரு புள்ளி விபரம் சொல்கிறது காமத்தில் உச்சத்தை தொட்டவர்களின் சதவிகிதம் மிகவும் குறைவு. அதுவும் பெண்களின் சதவிகிதம் மிக மிக குறைவு என்று சொல்கிறது. 

காமம் என்பது மலரைவிட மென்மையானது. அதனுடைய சிறப்பை அறிந்தவர்கள் மிகவும் சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்

நன்றி: திரு ஷண்முகசுந்தரர் [Star Vijay தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு] (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

In the episode of Koffee with Karan -4 ShowLink (Time 29:12 to 29:28 Splicd Link)
Karan: One thing men should know about women but dont? (பெண்களைப் பற்றி ஆண்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டியது ஆனால் தெரியாது)
Vidya: That women like it, need it and want it as much as they do (பெண்கள் அதனை விரும்புவார்கள், அவர்களுக்கு அது தேவை, அவர்களுக்கு அது வேண்டும் - ஆண்களுக்கு எப்படியோ அதே அளவிற்கு)

குறட் கருத்து (நன்றி: திரு.தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

உலகெங்கும் ஆண்களும் பெண்களும் வாழ்கின்றார்
உண்மையில் வாழ்கின்றாரா
சிலர் மட்டும் வாழ்கின்றார் பலர் வாழவில்லையாம்
சிறப்பான செய்தி ஒன்றை
மலர் கொண்டு சொல்கிறார் மனம் கொண்ட வள்ளுவர்
மனத்திலே கொள்ள வேண்டும்
பலர் வாழ்வின் உண்மையைப் பளிச்செனச் சொல்கிறார்
பாடமாய்க் கொள்ள வேண்டும்

உடல் என்ற ஒன்றினை உணர்வோடு உள்ளதாய்
உணர்ந்தார்கள் வாழுகின்றார்
உளம் கொண்ட மங்கையர் உடல் வேண்டி நிற்பதை
உணராதார் வீழுகின்றார்
கடல் போன்ற காமத்தின் ஒரு துளி காணாதார்
கடல் போல அதிகம் உள்ளார்
கண்டவர் மிகச் சிலர் மிகச் சிலர் அவர் மட்டும்
காதலால் வெல்லுகின்றார்

ஒப்புமை:

ஐதே காமம் (குறுந்தொகை 217:6)

கவிதைகள்

முதல் முதலாக காமத்தை

அறிவியல் வகுப்புகளில்

எதிர்கொண்ட தருணம்

நினைவில் இருக்கிறது.

உடல் உறுப்புகள்,திரவங்கள்

பற்றிய தகவல்கள்,

வரைபடங்கள்...

பிறகு உளவியலும் பரிணாமவியலும் அளித்த விளக்கங்கள்.

பிராய்டு

டார்வின்...

மதங்களும் தத்துவங்களும் அளித்த வரையறைகள் ஏலவே கனக்க உண்டு.

ஒவ்வொன்றைப் படிக்கும்போதும்

நான் என் சன்னலைத் திறந்து

வெளியே பார்ப்பேன்.

சாத்தியமானால் ஒரு நடை செல்வேன்.

மரங்களையும்

மலர்களையும் காண்பேன்.

நூலகங்களுக்குச் சென்று

காவியங்களையும்

கவிதைகளையும் வாசிப்பேன்.

ஓவியங்களைப் பார்ப்பேன்.

இசை கேட்பேன்.

உயர்ந்த இடம் ஒன்றில் அமர்ந்துகொண்டு

திருவிழா ஒன்றைக் காண்பேன்.

எனக்கு நானே அப்போது சொல்லிக்கொள்வேன்.

காமம் உருவாக்கியதே 

இவை எல்லாம்.

என் பாடப்புத்தகங்கள்

சிறிய பார்வை கொண்டவை.

குறைந்த காட்சிகளைக் காட்டுபவை.

மானுடர் காமம் 

என்னைப்போல்

மலை மேல் நின்றுகொண்டு

எல்லாம் காண்பது.

மலரினுள் ஒளிந்துகொண்டு

கடவுளரையும்  உருவாக்குவது.

-- போகன் சங்கர்

பரிமேலழகர் உரை

உணர்ப்புவயின் வாரா ஊடற்கண் தலைமகன் சொல்லியது. காமம் மலரினும் மெல்லியது - காம இன்பம் மலரினும் மெல்லியதாயிருக்கும்; அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர் - அங்ஙனம் மெல்லியதாதலை யறிந்து அதன் செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். 

விளக்கம் 

(தொட்ட துணையானே மனச் செவ்வி அழிவதாய மலர் எல்லாவற்றினும் மெல்லியது என்பது விளக்கலின், உம்மை சிறப்பின்கண் வந்தது. குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து நுகர்தற்குரியார் இருவர், அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டுதலின், 'அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர்' என்றும், அவற்றுள் யாதானும் ஒன்றனாற் சிறிது வேறுபடினும் வாடுதலின், 'மலரினும் மெல்லியது' என்றும் கூறினான். 'குறிப்பு ஒவ்வாமையின் யான் அது பெறுகின்றிலேன்' என்பதாம். தலைமகள் ஊடல் தீர்வது பயன்.)

மணக்குடவர் உரை

எல்லாவற்றினும் மெல்லிதாகிய பூவினும் மெல்லிதாயிருக்கும் காமம்: அதனது செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். இது தலைமகன் புணர்ச்சிக் குறிப்புக்கண்டு பின் ஊடிக்கொள்ளலாம்: இப்பொழுது ஊடுவையாயின் இக்காமஞ் செவ்வி தப்புமென்று புணர்ச்சி வேட்கையால் தலைமகள் நெஞ்சொடு கூறியது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

காதல் இன்பம் மலரைவிட மென்மையானது. அதை அறிந்து அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற இடம், காலம், தேவையானவை எல்லாம் பெற்றுக் காதல் இன்பத்தின் நலனை அனுபவிப்பவர் இவ்வுலகில் சிலரே.

ஒரு திரைப்பாடல் 
பாடலாசிரியர்: பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்
திரைப்படம்: நாடோடி மன்னன்

கொஞ்சிப்பேசும் கிளியே! -நல்

இன்பம் தரும் ஜோதியே!

மானே! மலரினும் மெல்லியது காதலே!

மகிழ்வோம் நாமே! புதுமை வாழ்விலே!

காதல் தோல்வியை இரக்கத்துடன் பார்க்கும் சமூகம், காமத்தில் தோற்றால்..?' - காமத்துக்கு மரியாதை! (விகடன் - ஆ.சாந்திகணேஷ்)

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்

செவ்வி தலைப்படு வார். (குறள்)

`மலரைவிடக் காமம் மென்மையானது. அந்த உண்மையை அறிந்து காமத்தின் நல்ல பயனைப் பெறக்கூடியவர் சிலர்தான்.’

காமத்தை இந்தக் குறளைவிட நுட்பமாகச் சொல்லிவிட முடியாது.

பூக்கள் அரும்பாக, மொட்டாக இருக்கும் காலத்தைவிட அவை மலர்ந்திருக்கும் காலத்தில் விவரிக்க இயலா மென்மையுடன் இருக்கும். அதன் மென்மைக்கு அது மட்டுமே உவமை. காமம் இதையும்விட மென்மையானதோர் உணர்வு. தன் மகரந்தப் படுக்கையில் மயங்கிக்கிடக்கிற வண்டு, மூச்சு விடுவதற்காகத் தன் இதழ்களைத் தளர்வாக மூடிக்கொள்கிற மாலை நேரத்து தாமரைபோல, தன் சிறகை படபடத்து தாமரையின் இதழ்களைக் கிழிக்காத வண்டைப்போல, ஆண் பெண்ணையும், பெண் ஆணையும் காயப்படுத்தாத உணர்வே காமம்.

காமத்தைப்போலச் சரிசமமான பகிர்தல் வேறொன்றில்லை. `ஒருவர் மட்டுமே கொடுத்து ஒருவர் மட்டுமே பெற்று’ என்கிற ஓரவஞ்சனையெல்லாம் காமத்துக்குத் தெரியாது. உடல்கூறுபடி ஆணையும் பெண்ணையும் இயற்கையே அப்படித்தான் படைத்திருக்கிறது. நான், தான், ஆண் இவற்றையெல்லாம் தள்ளி வைத்துவிட்டு நம்மை நாம் அவதானித்தாலே இது புரிந்துவிடும்.

விண்கற்கள் விழுந்து; கடல் நீர் நிலத்துக்குள் புகுந்து; சூரியன் சுருங்கி; மாயன் காலண்டர் முடியும்போது என்று அறிவியலில் ஆரம்பித்து ஆன்மிகம் வரைக்கும் `உலகம் இப்போ அழிஞ்சுடும், அப்போ அழிஞ்சுடும்’ என்று ஆரூடம் சொல்லிக்கொண்டேதான் இருக்கிறார்கள். இப்படியெல்லாம் உலகம் அழியுமா என்பது தெரியவில்லை. ஆனால், மனிதன் மனதில் காமம் குறைய ஆரம்பித்தால், ஜனித்தலும் குறைந்து ஒரு காலகட்டத்தில் மனித இனம் நிச்சயம் அழிந்துவிடும்.

மனதுக்குப் பிடித்த காமத்தை அடையவே மனிதர்கள் உழைக்கிறார்கள்; ஜெயிக்கிறார்கள்; விதவிதமாய் உடுத்துகிறார்கள்; ஒன்றுமே செய்ய இயலாதபோது பிழைத்துக்கிடக்கவாவது பிரயத்தனப்படுகிறார்கள்.

பலரும் எட்ட முடியாத உயரங்களை எட்டுகிற ஒரு சிலரின் வாழ்க்கையை உற்று நோக்கினால், காதலும் காமமும் பொங்கிப் பிரவாகிக்கிற துணையொன்று அவர்களின் தோளோடு தோளாக ஒட்டி நின்றுகொண்டிருப்பது தெரியும்.

இங்கு காமம் என்றாலே அது பேசக்கூடாத விஷயம் போலவே நடந்துகொள்கிறார்கள். காதல் என்றால், `ஆஹா... அது எவ்ளோ புனிதமான உறவு’ என்று கொண்டாடுகிறார்கள். அவர்கள் வழிக்கே செல்வோம். `நீங்கள் கொண்டாடுகிற காதலை மட்டும்தான் உங்கள் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்க வேண்டும். `உவ்வேக்’ என்கிற காமத்தை அனுபவிக்கவே கூடாது’ என்றால், ஒத்துக்கொள்வார்களா? முடியாதல்லவா... வாய் வார்த்தைகளால் தன்னை வெறுக்கிறவர்களைக்கூட அன்பு குழைத்த ஒரு முத்தத்துக்காக ஏங்க வைப்பது இது.

''சீக்கிரம் ஆத்துக்கு வந்திடுங்கோ. ஆம்பளைகளை நம்ப முடியாதுன்னு சொன்னாங்க!'' - சாந்தா தனஞ்ஜெயன்

கற்பு போலவே காமமும் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் பொதுவானதுதான். ஆணுக்கு அது உடலிலிருந்து மனம் நோக்கிப் பாய்கிற உணர்வு. பெண்ணுக்கோ மனம் நிறைந்து வழிந்த பிறகே அவள் உடலுக்கான சாவிகளை உணர்வுகள் தேட ஆரம்பிக்கும். யதேச்சையாகக் கண்ணில்பட்ட அல்லது கண்ணில்பட வைத்த கிளிவேஜிலேயே தொபுக்கடீர் என்று விழுந்துவிடலாம் ஆணின் காமம். மனதுக்குள் நுழையாத ஆண் எத்தனை இன்ச் காட்டினாலும் `போங்கடா நீங்களும் உங்க............’ என்று கடந்துவிடும் பெண்ணின் காமம். அதனால்தான், காலங்காலமாக `காதல் வலைவிரித்து’ அதாவது, பெண்களை நம்ப வைத்து காமம் அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் சில ஆண்கள்.

காதலில் தோல்வியுற்றவர்களை இரக்கத்துடன் பார்க்கிற நம் சமூகம், காமத்தில் தோற்றவர்களை அவ்வளவு ஈர மனதுடன் அணுகுவதில்லை. தன் நம்பிக்கை பொய்த்துப்போய் நிற்கிற அவர்களுக்கு, நியாயப்படி நம்பிக்கை வார்த்தைகள் சொல்ல வேண்டிய சமூகம்தான் அவர்களுடைய ஒழுக்கத்தின் மீது கற்களை வீசிக்கொண்டிருக்கும். இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா உங்களுக்கு? காதலைவிட காமம் அப்பாவி. `இத்தனை மணிக்கு மேல் போன் செய்யாதே, வீட்டுப் பக்கம் வரவே வராதே’ என்று தனக்கான பாதுகாப்பில் காதல் படு உஷார். காமமோ, தன்னுடைய இணை காமத்தை `அவன் இருக்கான் எனக்கு/ அவ இருக்கா எனக்கு’ எனப் பரிபூரணமாக நம்பி தன்னையே ஒப்புவிக்கும்.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே (அத்தியாயம் - 7 இல் இருந்து)

காதலின் உச்சமாகக் காமம் அமைதல் வேண்டும். காதல் முதலில் தோன்றிப் பின்னர் அதுவே காமமாக மலர்தல் வேண்டும். ஆயினும், நம் சமுதாயத்தில், காமம் முதலில் நடைபெறுகிறது. நம்முடைய திருமண முறையும் இதையே பரிந்துரைக்கிறது. பெற்றோர்களால் நடத்தி வைக்கப்படும் திருமணங்களில், காமம், காதலுக்கு முன்னரே நடைபெறுகிறது. சில நேரங்களில் காதலே மலராமல் கூடப் போகிறது. ‘காதல் திருமணங்கள்’ என்று கருதப்படும் உறவுகளில், உடற்கவர்ச்சியே காதல் என்று கருதப்படுகிறது. காமம் குறித்த கல்வியை, அறிவோட்டத்தை ஒடுக்கியதன் மூலம், நாம் காதல் என்னும் உறவின் அர்த்தத்தையே கேவலப்படுத்திவிட்டோம்.

காமம் என்பது உடலுடன் மட்டுமே தொடர்பு கொண்டது என்னும் நம்பிக்கையில், உடலுறவில் ஈடுபடும் போதெல்லாம், மக்கள் பொதுவாக, தான் உறவுகொள்பவரிடம், மனரீதியாகவும், இதயபூர்வமாகவும் தொடர்பு கொள்வதில்லை. இந்த நிலையில், காமம் என்பது வெறும் உடலைத் திருப்தி படுத்தக்கூடிய, உடல் சார்ந்த செயலாகவே ஆகிறது. இந்த அற்பக் காரணத்தை வைத்துக்கொண்டு, அந்த உறவு எத்தனைக் காலம் நீடிக்கும்? அடுத்த ஓர் உடல் ஒருவரைக் கவரும்வரை? அடுத்தவரோடு உடலுறவு கொள்ளச் சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் வரை? 

நம் இணையருடன் தேவையான மனரீதியான தொடர்பு, நெருக்கம் ஏற்படாத இடத்தில் அவரும் இன்பம் அடைவது குறித்து  நாம் கவலைப்படுவதில்லை. அந்த உடலுக்கு, அதைச் சார்ந்த உணர்வுகளுக்கு நாம் மரியாதை தருவது இல்லை. மனம் ஒன்றுபட்டு இருவர் உடலுறவில் ஈடுபடும்போது, அது எந்த அளவிற்கு உள்ளும் புறமும் இன்புறும் என்று நாம் அறிவதில்லை. அடுத்தவரின் மகிழ்ச்சியைப் பற்றி நாம் கவலைப்பட்டாலும், அவர் எதனால் மகிழ்வடைவார் என்று உணராதவராய் உள்ளோம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய், நம் நரம்புகளில் ஏறிய உணர்வு அழுத்தத்தை விடுவிப்பதற்கான அவசர நிலையில் உள்ளோம்.

புணர்ச்சிக்கு முன்னர் உறவுகொள்ளப்போகும் நபரைத் தயார் செய்யும் ‘முன் விளையாட்டு’ எனப்படும் வகையை அறிந்தவராகவே ஒருவர் இருந்தாலும், அந்தச் செயலை எந்திரகதியில் செய்துவிட்டு அதனால் அந்தப்பெண் கிளர்ச்சி அடைவாள் என்று எண்ணுகின்றனர்.  ஒருவரது காதல், மோகம், மற்றும் உறவுகொள்ளப்போகும் பெண்ணின் உடலின் மீதான மரியாதை ஆகியவற்றை  ‘முன் விளையாட்டு’ தூண்டும் என்பதை அறியாது இருக்கின்றனர். நாம் சோகமாகவோ அல்லது துக்கத்திலோ இருக்கும்போது, வேறொருவர், நம் கரங்களைப் பற்றுவதாலோ, அல்லது தோள்களில் ஆதரவாக அணைப்பதாலோ, நூறு வார்த்தைகளாலும் விளக்க முடியாத அளவிற்கான மன அமைதியை அடைகிறோம். சொற்கள் வெறும் சொற்களே; தொடுதல் நமக்குள் ஒரு மின்னலையைக் கடத்த வல்லது. எல்லா மனநிலையையும் பொய்யாக ஏற்படுத்த முடியாது என்று நாம் அறிதல் வேண்டும். மறைக்கப்பட இயலாத சில உண்மைகள் எப்போதும் உள்ளன.

(அத்தியாயம் 8)

காமம் காதலின் உச்சத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தால்தான் அது  காமத்திற்கு அழகும் கூட.  காமம் என்பது கரைபுரண்டோடும் காதலின் விளைவு; அதுவே காதலின் உச்சகட்ட வெளிப்பாடு. எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு தாய், தான் கருவுற்றதிலிருந்தே தன் குழந்தையை நேசிக்கத் தொடங்கிவிடுகிறாள். சில நேரங்களில் அவள் தன் அன்பை மிக மென்மையாகவும், சில நேரங்களில் அழுத்தமான முறையில் முத்தங்களின் மூலமாகவும் தழுவுவதன் மூலமாகவும் வெளிப்படுத்துகிறாள். இந்த மெல்லிய அல்லது அழுத்தமான முனைவு, அவளுள்ளத்தில் அன்பு ஓடும் ஆழத்தைப் பொறுத்தது. காமம் என்பதும், இதயத்துள் கரைகடந்தோடும் காதலின் வெளிப்பாடே; இந்த வேகம், நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட கணத்தில் எவ்வாறு உணர்கிறோமோ, அப்போக்கிலேயே வெளிப்படுகிறது. அந்த வேகம் அதிகரிக்கும்போது (நாம் அனைவரும் உடலியல் ரீதியாகத் தொடர்புடையவராக இருப்பதால், இது இயல்பாகவே, சாத்தியப்படுகிறது), அது காமத்தில் வந்து முடிகிறது. இதன் காரணமாகவே, பாலுறவு கொள்ளும் செயலைக் “காதல் புரிகிறோம்” (Love Making) என்கிறோம், மாற்றாக “காமம் புரிகிறோம்”  (Lust Making) என்று சொல்வதில்லை. காதல் தன் நிலையிலிருந்து திரிந்து, உடல்சார்ந்து காமமாக வளர்கிறது என்ற இந்தக் காரணத்தினாலேயே, இதைக் ‘காதல் மலரும் நிலை” என்கிறோம்.

(அத்தியாயம் 9)

திருமணம் என்பது நம் வசதிக்காக, நம் சமுதாயத்தால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஒரு முறை. அந்த உறவு வெற்றியடைய நாம் முயன்றுகொண்டே இருத்தல் வேண்டும். 

இரண்டு இதயங்களுக்கிடையே ஆழமான நேசம் இருக்கும் போது, உடலுறவைவிட, ஓர் அழுத்தமான தழுவலோ அல்லது அன்பார்ந்த முத்தமோ பெருத்த உற்சாகத்தைத் தருவதாக அமையும் என்பது நம்மில் எத்தனைபேர் உணர்ந்துள்ளோம்? இரண்டு இதயங்கள் சேராதபோது, அங்கே எத்தகைய செயலும் இன்பத்தைத் தராது.

(அத்தியாயம் 19)

உண்மை எதுவாகினும், பெண்ணின் பிறப்புறுப்பு துவாரமானது, ஆண்கள் தத்தம் விந்துவைக் கழிக்க அமரும் ‘கழிவறை இருக்கை’ ஆகவே உபயோகப்படுத்தப் படுகிறது.

இணையர்கள் தங்களுக்கிடையேயான பாலுறவில் நிறைவைப் பெற, சில யுக்திகளை கையாளலாம்: 

1. ​பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை மெல்ல மெல்ல அகற்றி, தங்கள் விருப்பு, வெறுப்புகள் குறித்து, வெளிப்படையாகப் பேசுதல் வேண்டும்.  

2. ​அத்தகைய நிலையில், பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை அகற்றி வரும்வரை, ஆண்கள் பொறுமையைக் காத்தல் அவசியம்.

3. ​இருவரின் ஒருமித்த ஈடுபாடே இன்பத்தை அடையச் செய்யும் என்பதை உணர்தல் வேண்டும். அதற்கான வழிமுறைகளை மேற்கொள்ளுதலும் அவசியம். 

4. ​இருவரும், தங்களுக்கிடையே விருப்பு வெறுப்புகளைக் குறித்துப் பகிர்ந்து கொள்வதில் பொறுமையையும், விழைவையும் காட்டுதல் அவசியம். 

காமம் என்பது பகிர்ந்து கொள்ளும் செயலே அன்றி   அது பெண்களிடமிருந்து பறிக்கப்பட வேண்டிய பொருள் இல்லை என்பதை ஆண்கள் உணர்தல் அவசியம்.  இதை உணர்ந்தால் மட்டுமே அவன் பெண்ணைக் கவர இயலும்; இல்லையெனில், விரைவில், அவள், தனக்குத் தலைவலி என்று தொடங்கி, உடலுறவிலிருந்து விலக விழையும் மனப்பான்மையைக் காண நேரிடும். காலம் கடக்கும்போது, பெண் தன்னுடைய வயதை ஒரு சாக்காகப் பயன்படுத்திக்கொண்டு, உடலுறவைத் தவிர்ப்பாள். அவள், தான் தன் இளமையைக் கடந்துவிட்டதாகவும், சக்தியற்று இருப்பதாகவும் கூறத்தொடங்குவாள். இது அந்த ஆணுக்கு இதயத்தை நொறுக்கும் விளைவை ஏற்படுத்தும்.