நல்லினத்தி னூங்குந் துணையில்லை தீயினத்தின்

குறள் 460

நல்லினத்தி னூங்குந் துணையில்லை தீயினத்தின்

அல்லற் படுப்பதூஉம் இல்

[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

நல் - நல்ல; வறுமை; நன்மையான; மிக்க; கடுமையான.

நல் - nal   நல்ல, adj. (நன்மை) good, fair; 2. abundant, much, மிகுந்த; 3. auspicious. (In combin, ல் is changed into ற் before க, ச, த, ப & may be changed into ன் before ம & ந, sometimes also before க & ச).

இனத்தின் - இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

ஊங்கும் - ஊங்கு-தல் - ūṅku-   5 v. intr. [T. ūgu.]To swing; ஆடுதல் பூங்க ணாய மூக்க வூங்காள்(நற். 90).  

ஊங்கு - சிறந்தது; மிகுதி; முன்; உவ்விடம்; விசேடம்.

துணை - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்).

இல்லை - உண்டுஎன்பதன்எதிர்மறை; இன்மைப்பொருளைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று; சாதலைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று.

தீ - ஒர்உயிர்மெய்யெழுத்து(த்+ஈ); பஞ்சபூதத்துள்ஒன்றாகியநெருப்பு; வேள்வித்தீ; கோபம்; அறிவு; தீமை; நஞ்சு; நரகம்; விளக்கு; உணவைச்செரிக்கச்செய்யும்வயிற்றுத்தீ; வழிவகை.

இனத்தின்- இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

அல்லற்படுப்பதூஉம் - அல்லல் - துன்பம்

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

முழுப்பொருள்

ஒருவனுக்கு நல்ல இனத்தைப் போன்று நல்ல நட்பு சுற்றத்தைப் போன்று மிக சிறந்த துணை வேறு இல்லை. ஏனெனில் நல்ல நட்பு சுற்றம் நம்மை தீவழிகளில் இருந்து அகற்றி நல்வழிப்படுத்தும். நமக்கு துன்பத்தில் தோள்க்கொடுக்கும். உரிமையுடன் நம்மை ஒரு அதட்டு அதட்டி சரி செய்யும். நாமும் சான்றோரின் (நல்ல சுற்றத்தின்) அவப்பெயரை பெறாமல் இருக்க நல்வழியில் செல்வோம். இல்லையில் அவர்களின் உறவை விரைவில் இழப்போம். அந்த உந்துதலாலும் நாம் நல்வழியில் செல்வோம். சோர்வுற்று இருந்தாலும் விரைவில் வெளியே வந்துவிடுவோம். நாம் நல்வழியில் சென்றுகொண்டு இருக்கும் பொழுது அதில் நமது ஆற்றலை வளத்துக்கொள்ள நமது சுற்றம் உதவும் பங்காற்றும். நம்மை மேலும் உயர்நிலைக்கு கொண்டு செல்ல நமது சுற்றமும் உற்சாகமூட்டும்.

ஆனால் தீய சுற்றம் போன்று வேறு ஒரு துன்பம் ஒருவனுக்கு இல்லை. ஏனெனில் அவா, ஆசை என்னும் துன்பம் எப்படி இன்பம் போன்று தலைத்தூக்குமோ அதுப்போல தீய சுற்றமும் இன்பம் போல் பழகுவதற்கு இருக்கும். ஆனால் இவையெல்லாம் துன்பத்துள் எல்லாம் துன்பமாகும். நாம் முன்னேறி நல்வழியில் சென்றாலும் நம் மனதில் சலனத்தை உண்டாக்கி நமது செயலை நமது தவத்தை கலைக்கும். நமது பழக்க வழக்கங்களில் சிறு சிறு மாற்றங்கள் செய்து நம்மை மழுங்கடித்து நம்மை சோம்பலில் ஆழ்த்தும். இவை எதனையும் உணரும் முன்னர் காலம் வெகு நேரம் சென்று இருக்கும். துன்பம் அப்பட்டமாய் தெரியும் பொழுது மிக மிக வலிக்கும்.

அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரத்தில் படித்த, “அறத்தினூங்கு ஆக்கம் இல்லை அதனை மறத்தலின் ஊங்கில்லை கேடு” என்ற குறளைப் போன்றதே இக்குறள். அறத்திற்கு பதில் நல்லினம், தீயினம் இவை பயன்பட்டிருக்கின்றன.

ஒருவருக்கு நல்லோர், பெரியோர் இனத்தைச் சார்ந்திருப்பது போல துணையாயிருப்பது வேறு எதுவுமில்லை. அதேபோல, தீயோரைத் தம்மினமாகக் கொண்டு ஒழுகுதலைப்போல துன்பத்தைத் தருவதும் வேறு எதுவுமில்லை. இக்கருத்தினை ஒட்டிய நாலடியார் பாடல் இது:

உணர உணரும் உணர்வுடை யாரைப்

புணரிற் புணருமாம் இன்பம் புணரின்

தெரியத் தெரியும் தெரிவிலா தாரைப்

பிரியப் பிரியுமாம் நோய். (நாலடி.247)

நாம் மனத்தில் நினைத்தைக் குறிப்பால் உணரும் அறிவாற்றல் உடையோரை நண்பராகக் கொண்டால் இன்பமும், நமது எண்ணங்கள் வெளிப்படையாகத் தெரிந்தாலும், உணராத அறிவற்றோரை நண்பராகக் கொள்வோமானால், துன்பமும் உண்டாகும்; அத்துன்பமும் அத்தகையோரை விட்டுப் பிரிந்தால் தானே நீங்கும்.

”தெருண்ட மேலவர் சிறியவர்ச் சேரினும் அவர்தம்

மருண்ட தன்மையை மாற்றுவர்” (கம்ப.வரைக்காட்சி.8)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

நல்லினத்தின் ஊங்கு துணையும் இல்லை - ஒருவற்கு நல்லினத்தின் மிக்க துணையும் இல்லை, தீயினத்தின் (ஊங்கு) அல்லல் படுப்பதூஉம் இல் - தீய இனத்தின் மிக்க பகையும் இல்லை.

(ஐந்தன் உருபுகள் உறழ்பொருளின்கண் வந்தன. 'ஊங்கு' என்பது பின்னும் கூட்டி உம்மை மாற்றி உரைக்கப்பட்டது. நல்லினம் அறியாமையின் நீக்கித் துயர்உறாமல் காத்தலின் அதனைத் 'துணை' என்றும், தீயினம் அறிவின் நீக்கித் துயர் உறுவித்தலின் அதனைப் 'பகை' என்றும் கூறினார். 'அல்லல் படுப்பது' என்பது ஏதுப்பெயர். இதனான் விதி எதிர்மறைகள் உடன் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை

நல்லினத்தின் மிக்க துணையாயிருப்பதூஉம் இல்லை, தீயினத்தின் மிக்க அல்லற்படுப்பதூஉம் இல்லை. இது சேராமைக்குக் காரணங் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

நல்ல இனத்தைவிடச் சிறந்ததாகிய துணையும் உலகத்தில் இல்லை, தீய இனத்தைவிடத் துன்பப்படுத்தும் பகையும் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஒருவனுக்கு நல்ல இனத்தைக் காட்டிலும் பெரிய துணையும் இல்லை; தீய இனத்தைக் காட்டிலும் துன்பம் தருவதும் இல்லை.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

A good, supportive, and influential company provides all the support a person needs to succeed in his life, substantiates Kural 460. No other support is greater than the support provided by a community of positive people. On the contrary, a bad company brings all the misery to a person. No other misery is worse than the misery caused by a mean or bad company.

There is no greater aid than good company

Now worse affliction than bad

Friends are fortune. Remember the old saying, “A friend in need is a friend indeed.” Right companionship brings you all the wealth and benefits. We always need the supports of others to achieve greater things. There is no such person as a self-made man. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

There is no greater support or good than a healthy, safe, good, supportive, positively influential environment/friends/mentors in order to progress and succeed in life. Also, there is no other bad /misery than a unsafe, unhealthy, bad environment/friends/acquaintances which can harm us, spoil us, slowly ruin us that brings us miseries, difficulties, pain etc., 

Good relations guide us, advise us and even scold us when we do bad things. However bad acquaintances/companionship slowly ruin us and enjoy our downfall.

Right companionship brings you all the wealth and benefits.

Questions that I ask to the kid

What is a great support? What is a bad support?

காமம் வெகுளி மயக்கம் இவ்முன்றன்

குறள் 360

காமம் வெகுளி மயக்கம் இவ்முன்றன்

நாமம் கெடக்கெடும் நோய்

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், மெய்யுணர்தல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை

வெகுளி - சினம்; வெறுப்பு; கபடமற்றவர்.

மயக்கம் - அறிவின்திரிபு; அவித்தை; பிழைபடஉணர்கை; விரகநோய்; மூர்ச்சை; படைப்பில்அலித்தன்மைமுதலியகலப்பு; கூடல்; கலப்பு; எழுத்துப்புணர்ச்சி; சாவுச்சடங்கினுள்ஒன்று; சோம்பேறித்தனம்.

இவை - அண்மையிலுள்ள பொருள்களைச் சுட்டு தற்குரியசொல்

மூன்றன் - மூன்று 

நாமம் - திருமண்கட்டி; அச்சம்; நிறைவு; புகழ்; திருமாலின்பன்னிரண்டுபெயர்களைக்கூறிஉடலில்இடும்திருமண்காப்பு; பேர்; தும்பைச்செடி; முள்தராசின்நடு; காண்க:நாரத்தை; பாசி

கெட - கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

கெடும் - கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு

முழுப்பொருள்

நாமம் என்ற சொல்லுக்கு பலர் ”பேர்” என்ற அர்த்தத்தைக் கையாண்டு உள்ளனர். இக்குறளில் நாமம் என்ற சொல்லுக்கு நிறைவு என்னும் பொருளே பொருத்தமாக இருக்கும் என்றென்பது எனது கருத்து. அது ஏன் என்று கீழ்காணும் குறளின் பொருளைப்படித்து உணர்ந்தால் புரியும். 

காமம் என்றால் விருப்பு, ஆசை, விழைவு. ஆசைகள், விழைவுகள் நிறைவேறாதப்பொழுது ஏமாற்றங்கள் வருகிறது. அதுவே கோபங்களாக உருமாறுகிறது. கோபம், சினம், வெறுப்பு இருந்தால் பகை பிறக்கிறது. முகத்தில் புன்னகை/சிரிப்பு மறைகிறது மனதில் மகிழ்ச்சியும் நிம்மதியும் அழிகிறது. இக்கோபங்கள் அறிவை ஒரு மயக்க நிலையில் சிந்தனையை மேலும் மழுங்கடித்துவிடும். இந்த மயக்க நிலையில் இருக்கும் பொழுது நாம் துன்பத்தில் சிக்கித் தவிக்கிறோம். அதுவே மெய்யினை உணர்ந்து இருந்தால் இம்மூன்றிலும் சிக்கித் துன்பத்தில் தவிக்க மாட்டோம். 

ஆதலால் காமம், வெகுளி (சினம், கோபம்), மயக்கம் ஆகிய மூன்றும் அழிவிற்கான காரணங்கள். இம்மூன்றும் முழுதும் (நிறைவாக) ஒருவரை விட்டு நீங்கினால் அதாவது காமம், வெகுளி, மயக்கம் ஆகியவறை ஒருவர்மனதில் இருந்து முற்றாக அழித்தால் அவரிடம் இருந்து துன்பங்கள் நீங்கும்/அழியும்.

அநாதியாய அவிச்சையும் (அஞ்ஞானம், spiritual ignorance) 'அதுபற்றி யான்' என மதிக்கும் அகங்காரமும், அதுபற்றி எனக்கு இது வேண்டும் என்னும் அவாவும், அதுபற்றி அப்பொருட்கண் செல்லும் ஆசையும், அதுபற்றி அதன் மறுதலைக்கண் செல்லும் கோபமும், என வடநூலார் குற்றம் ஐந்து என்றார். இவர் அவற்றுள் அகங்காரம் அவிச்சைக்கண்ணும் அவாவுதல் என்பது ஆசைக்கண்ணும் அடங்குதலான், 'மூன்று' என்றார். இடையறாத ஞானயோகங்களின் முன்னர் இக்குற்றங்கள் மூன்றும் காட்டுத்தீ முன்னர்ப் பஞ்சுத் துய்போலும் ஆகலின், அம் மிகுதிதோன்ற 'இவை மூன்றன் நாமங்கெட' என்றார் - என்று பரிமேலழகர் குறிப்புகளை எடுத்துரைத்துள்ளார். 

இம்மூன்று பகைவர்களைப் பற்றியும் சொல்லிய இலக்கியப்பாடல்கள் ஏராளம். எல்லாவற்றையும் பட்டியலிட்டு மேற்கோளாகச் சொல்லாவிட்டாலும், இதோ சில.

”தருவனத்துள் யானியற்றும் தவவேள்விக் கிடையூறாத்

தவஞ்செய் வோர்கள்

வெருவரச்சென் றடைகாம வெகுளியென” (கம்ப.கையடைப் 10)

“யாம்மேல் உரைத்தப் பொருள்கட்கெல்லாம் 

காமம் வெகுளி மயக்கம் காரணம்

அநித்தம் துக்கம் அநான்மா அசுசியெனத்

தனித்துப் பார்த்துப் பற்றறுத் திடுதல்

மைத்திரி கருணா முதிதையென் றறிந்து

திருந்துநல் லுணர்வால் செற்றமற் றிடுக

சுருதி சிந்தனா பாவனா தரிசனை

கருதி யுய்த்து மயக்கம் கடிக” (மணி.30:252-9) என்றே மணிமேகலைக் கூறுகிறது.

“காமம் வெகுளி மயக்கம் இவைகடிந்த் 

தேமம் பிடித்திருந்தேனுக்கு” என்கிறது திருமந்திரப்பாடல் (2436).

“காமமும் வெகுளியும் களிப்பும் கைத்தெழு, கோமுனி” (கம்ப.திருஅவதாரப்.48)

“காமம் முதலா முக்குறும்பற வெறிந்த வினை”  (கம்ப.விராதன் 3)

என்று அம்மூன்றையும் குறும்பு என்கிறான் கம்பன்.

“முக்குற்றம் நீக்கி முடியும் அளவெல்லாம் 

துக்கத்துள் நீக்கிவிடும்” என்கிறது நாலடியார் (190).

“ஐந்தொ டாகிய முப்பகை மருங்கற வகற்றி

உய்ந்து போயினர்” (கம்ப.மந்திரப் 64)

“கொடுநாலொ டிரண்டு குலப்பகை குற்ற மூன்றும்

சுடு ஞானம் வெளிப்பட வுய்த்த துயக்கி லார்போல்” (கம்ப.கடல்தாவு.51)

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் இன் வெண்முரசு கிராதம்-60 இல் இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

திரிந்த காமம்போல் நஞ்சு பிறிதில்லை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் "அழுக்கு படிந்த கண்ணாடி" என்ற கட்டுரையில் Jean-Paul Sartre க்கு காமம் எப்படி பட்ட தடையாக இருந்தது என்று கூறுகிறார்

ஒருமுறை காசியில் இருந்து டேராடூன் செல்லும் வழியில் ரயிலில் என்னருகே ஒருவர் அமர்ந்திருந்தார். பழைய அழுக்குக் காவி உடை. தலைப்பாகை. கையில் உடைமை என ஒரு சிறிய பை மட்டுமே. நீண்ட நரைத்த தாடி. தோளில் சரிந்த கூந்தல். இருக்கையில் காலைத் தூக்கிவைத்து அமைதியாக வெளியே நோக்கிக்கொண்டு வந்தார். ஏதோ சாமியார் என நான் நினைத்தேன்.

அன்றெல்லாம் பிரெஞ்சுக்காரரான ஜீன் பால் சார்த்ர் மிகப்பிரபலமான தத்துவ ஆசிரியர். இலக்கியவிமர்சகர், அரசியல்போராளி, நாடக ஆசிரியர் என்னும் நிலைகளில் சார்த்ர் உலகமெங்கும அறியப்பட்டிருந்தார். இருத்தலியம் [Existentialism] என்னும் கோட்பாடு சில அறிஞர்களால் முன்வைக்கப்பட்டு உலகசிந்தனையை உலுக்கிக் கொண்டிருந்த காலம். சார்த்ரின் இருத்தலும் இன்மையும் [Being and Nothingness] என்னும் நூல் அத்தத்துவத்தின் மூலநூலாக கருதப்பட்டது. அக்கொள்கையைச் சார்ந்து எழுதிய காஃப்கா, காம்யூ போன்றவர்கள் இளைஞர்களால் பரபரப்புடன் வாசிக்கப்பட்டனர்

நான் சார்த்ர் எழுதிய நாசியா [Nausea] என்னும் சுயகுறிப்புநூலை வாசித்துக்கொண்டிருந்தேன். சாதாரணமாகத் திரும்பிய அந்தச்சாமியார் அதை கண்டு கைநீட்டினார். நான் தயக்கத்துடன் அதை நீட்டினேன். வாங்கி புரட்டிப்பார்த்துவிட்டு புன்னகையுட்ன் திருப்பித்தந்தர். “Being and nothingness” என்றார். வெடித்துச் சிரித்துக்கொண்டு “Do you know there is a way called nothingness and being?” [ஒன்றுமில்லாமல் இருப்பது என்னும் நிலை ஒன்றுண்டு, தெரியுமா?]

நான் அவரை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தேன். “பாவம் சார்த்ர், நல்ல மனிதர்” என்றார் அவர். நான் கொஞ்சம் எரிச்சலுடன் “அவரைத்தெரியுமா?” என்றேன். “நன்றாகவே தெரியும். நான் சார்போனில் அவரது மாணவனாக இருந்தேன். அவர் வீட்டில்தான் இருப்பேன்” என்றார். என்னால் திகைப்பை மறுக்கமுடியவில்லை. சாமியார்களிடம் பூர்வாசிரமத்தைப்பற்றிக் கேட்பது தவறு என்று தெரியும் என்பதனால் நான் மேலே பேசவில்லை.

அவரே மெலே சொன்னார். “ஒரு கூரியஎண்ணம் நமக்குள் வந்ததும் நாம் பரவசம் அடைகிறோம். நம்முள் அது வந்தது என்பதனாலேயே அது அரியது, மகத்தானது, அதை உலகுக்குச் சொல்லிவிட்டுச் செல்லவேண்டும் என பரபரக்கிறோம். ஆகவே கடுமையாக உழைத்து அதை ஒரு கொள்கையாக ஆக்கிக்கொள்கிறோம். அப்படி கொள்கையாக ஆக்கும்தோறும் நாமே அதை நம்புகிறோம். நம் வாழ்க்கையை அப்படி ஆக்கிக்கொள்கிறோம். அது மிகப்பெரிய நடிப்பு. மெல்ல நடிப்பே வாழ்க்கையென்றாகிவிடுகிறது”

“சார்த்ர் நடித்தார் என்கிறீர்களா?” என்றேன். “ஆம். அவரும் அவர் தோழியும் சேர்ந்து நடித்தார்கள். உலகம் கைதட்டியது”. சார்த்ரின் தோழி சிமோங் த பூவா உலகமெங்கும் இன்று பரவியிருக்கும் பெண்ணியச் சிந்தனைகளை உருவாக்கியவர். அவரது இரண்டாம் பாலினம் [The second sex] என்ற நூல் பெண்களின் தன்னுரிமை, விடுதலை, ஆணைச்சாராமல் நின்றிருக்கும் ஆற்றல் ஆகியவற்றை முன்வைப்பது

நான் சீற்றத்துடன் “இருத்தலியலை நீங்கள் நிராகரிக்கலாம், ஆனால் அவர்களை பொய்யானவர்கள் என்று எப்படிச் சொல்லமுடியும்?” என்றேன். “அவர்கள் பொய்யானவர்கள் என்று சொல்லவில்லை. அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை வாழவில்லை. தங்கள் கோட்பாடுகளுக்கேற்ப வாழ்க்கையை அமைத்துக்கொண்டார்கள். அதை மட்டுமே சொன்னேன்” என்றார்.

இருத்தலியலை சுருக்கமாக இவ்வாறு சொல்லலாம். காலம் எல்லையற்றது. இங்கே நிகழும் அனைத்துமே தற்செயல்கள். இதில் மனிதவாழ்க்கைக்கு என தனியான அர்த்தம் ஏதும் இருக்கமுடியாது. அனைத்து அர்த்தங்களும் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்டவை மட்டுமே. அவற்றை அறியாமல் நம்புபவன் வாழ்க்கையை இயல்பாக வாழ்கிறான். அவற்றின் பொருள் என்ன என்று தேடுபவன் வெறுமையையே சென்றடைகிறான்.

“இங்குள்ள அனைத்தும் வெறுமை அல்ல. நாம் பொருளை அறியவில்லை என்பதனால், அறியமுடியவில்லை என்பதனால் பொருள் இல்லை என்றாவதில்லை” என்றார் அவர். “பொருள் உள்ளது. அதை அறிய வேண்டுமென்றால் நான் என்ற நிலையில் இருந்து அதை அணுகக்கூடாது. சார்த்ர் தேடியது ‘எனக்கான பொருள் என்ன?’ என்ற கேள்விக்கான பதிலை. இதற்கெல்லாம் பொருள் என்ன என்று தேடினால் கண்டுகொள்ளலாம்” என்று அவர் சொன்னார்.

நான் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தேன். “மிகமிக எளிது. ஒரு கூழாங்கல்லை எடுத்துப்பார்த்தால் தெரிந்துகொள்ளலாம். ஆனால் அதை பார்ப்பதற்கான தடையை அகற்றவேண்டும். அது நான் என்னும் எண்ணத்தின் தடை. அதிலிருந்து உருவாகும் காமம் குரோதம் மோகம் ஆகிய மூன்று அழுக்குகளின் பூச்சு. அதைக்களைந்து உண்மையை அறிவதே ஆன்மீகமான பயணம். இத்தனை அலைச்சலும் இத்தனை பயிற்சிகளும் அதற்கே”

“அது என்ன?” என்றேன். “ஈஸோ வாஸ்யம் இதம் சர்வம்” என்ற உபநிடதவரியை அவர் சொன்னார். [இங்கனைத்திலும் இறை உறைகிறது] ”ஒரு வரியாக மிக எளியது. உண்மையனுபவமாக உணர்வதற்கு தவம் தேவை” அதன்பின் அவர் பேசவில்லை. பேசுவார் என நானும் நெடுநேரம் காத்திருந்தேன். அடுத்த நிறுத்தத்தில் இறங்கிச்சென்றுவிட்டார். நான் அவர் சென்ற பின் எஞ்சிய வெட்டவெளியை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். ரயில் நகர்ந்தது

நெடுநாட்களுக்குப்பின் சார்த்ரின் அணுக்கமான மாணவி ஒருத்தி அவரைப்பற்றி ஒரு நூலை எழுதினாள். சார்த்ர் கட்டற்ற காம உணர்ச்சி கொண்டவர் என்றும் அவரது ஆய்வுமாணவிகள் அனைவரிடமும் அவர் உறவுகொண்டிருந்தார் என்றும், அதற்காக கட்டாயப்படுத்தி மன்றாடுவார் என்றும் அவள் சொன்னாள்.

அதைவிட முக்கியமானது அவள் சிமோங் த பூவா பற்றி சொன்னது. ஆணைச்சாராது பெண் வாழவேண்டும் என்று வாதிட்டு அவ்வளவு பெரிய நூலை எழுதிய சிமோங் த பூவா அதன்பொருட்டே சார்த்ரை மணம் செய்துகொள்ளாமல் தோழியாக வாழ்ந்தவர். அவர் உண்மையில் சார்த்ரின் விசுவாசமான மனைவியாகவும், அவரது ஆணைக்குக் கட்டுப்பட்ட அடியாளாகவுமே இருந்தார் என்று குறிப்பிட்டிருந்தாள் அம்மாணவி. தன் மாணவிகளையும் பேசி மடக்கி சார்த்ருக்கு பாலியல் தேவைக்காகக் கொண்டுசெல்வது சிமோங் த பூவாவின் வழக்கமாம். பிற மாணவிகளும் அதை உறுதிப்படுத்தினர்

எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கவில்லை. அகங்காரத்தின் மறுபக்கம் காமமே என நான் அதற்குள் எழுதி எழுதிக் கற்றிருந்தேன். அவை மறைத்து நிற்கும் விழிகளால் அப்பாலுள்ள பிரம்மாண்டத்தைக் காணமுடியாது. அதன்பின் செய்யவேண்டியது எதைக் காண்கிறோமோ அதை கோட்பாடாக ஆக்கி வாதிடவேண்டியதுதான். “பாவம் சார்த்ர்” என அந்த சாமியாரை நினைவுகூர்ந்து சொல்லிக்கொண்டேன்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு’இன் பத்தவாது நாவல் பன்னிரு படைக்களம் - 33 இப்படி ஒரு வரி வருகிறது (சுட்டியை தட்டுக)

“நான் தவம்செய்கிறேன். மெய்மையை பற்றுகிறேன்” என்றான் கௌசிகன். “அரசே, காமத்தை குரோதத்தை மோகத்தை கடந்தவர்களே தவத்தின் முதல்படியில் கால்வைக்கிறார்கள்

ஆக, வாழ்வில் ஒருவர் மெய்மையை நோக்கி தவம் செய்தாலும் சரி அல்லது தனது செயலை ஒரு தவமாக செய்தாலும் சரி, அல்லது ஒரு குறிக்கோளுடன் தவமாக ஒரு செயலை செய்தாலும் சரி காமம்,, குரோதம், மோகம் ஆகியவற்றிற்கு இடம் கொடுக்கல் ஆகாது.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-8 இல் இப்படி வருகிறது

விருப்பங்கள் பற்று வளர்ப்பவை. நீங்கள் வெறுப்பவற்றையும் வைத்துக்கொள்ளவேண்டாம். அவை மும்மடங்கு பற்றை வளர்ப்பவை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு - இமைக்கணம்-13 இல் இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

சுழற்சிக்கு நடுவே மையம் அசைவின்மை கொண்டிருக்கிறது. ஆழம் அலையின்மையால் இறுகியிருக்கிறது. அப்பாலிருப்பவனே அனைத்தையும் அறிபவனாகிறான். செயல்களுக்குள் செயலற்றிருப்பவனே செயலாற்ற வல்லவன்.

நிலமறைந்து பாயும் சிம்மத்தில், முகக்கை சுழற்றிப் பாயும் களிற்றில், சீறிப்படமெடுக்கும் நாகத்தில் எழுகிறது இப்புவியாளும் பெருவிசை. புரவியின் கால்களில், கழுகின் சிறகில், தவளையின் நாவில் வெளிப்படுகிறது. அது தெய்வங்களுக்குரியது. அதனால் ஆற்றப்படுகின்றன அனைத்துச் செயல்களும். அனைத்து அறங்களும் அதனால் நிலைநிறுத்தப்படுகின்றன.

அவ்விசை உணரப்படுகையில் மானுடருக்குரியவையாகின்றது. காமம் சினம் விழைவு என சொல்கொள்கின்றது. அனைத்தையும் மறைக்கும் திரையாகின்றது. அனைத்தும் தானாகித் தோன்றுவதனூடாக பிறிதெதையும் காட்டாதவையாகின்றது.

ஐம்புலன்களையும் ஆளும் காமமும் சினமும் விழைவும், கால்களும் விழிகளும் அற்றவை. ஆணவமே அவற்றின் ஊர்தி. ஆணவத்தை வென்றவன் அம்மூன்றையும் ஆள்கிறான். காற்றிலா கருவறையில் நிலைகொள்ளும் சுடர் என அகம் கொண்டிருப்பான். அவன் காண்பவை துலங்கும்

முன்பு இலங்கையின் தலைவனாகிய ராவணன் பெருவேள்வி ஒன்றை இயற்றினான். அதில் அவன் தன் செல்வங்கள் அனைத்தையும் ஆகுதியாக்கினான். தன் உறவை, துணையை அவியென அளித்தான். பின்னர் தன் தலைகளை ஒவ்வொன்றாக அறுத்து அனலோம்பினான். காமம், சினம், விழைவு எனும் மூன்று தலைகளை அளித்தான். மறுபக்கத்திலிருந்து கல்வி, புகழ், பற்று என்னும் மூன்று தலைகளை மீண்டும் வெட்டியிட்டான்.

பின்னர் ஆகூழ், போகூழ், அறம் என்னும் மூன்று தலைகளையும் வெட்டி அவியூட்டினான். வேள்விமுழுமை பெறாமை கண்டு திகைத்தபின் தன் பத்தாவது தலையையும் வெட்டி எரிபலி அளித்தான். அந்தத் தலையே தன்னிலை. அது நீங்கிய பின்னரே வேள்வித்தீயில் அவனுக்குரிய தெய்வம் எழுந்தது.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு - இமைக்கணம்-16 இல் இப்படி ஒரு வரி வருகிறது

மானுடன் தான் ஆற்றும் செயலை புரிந்துகொள்வது எப்படி? இங்கு வாழ்பவர்களில் மிகப் பெரும்பாலானவர்கள் காற்றில் சுழலும் காற்றாடிகள்போல செயலாற்றுபவர்கள். அறியாப் பெருவிசைகளுக்கு தங்களை முற்றாகக் கொடுத்துவிட்டவர்கள். மிகச் சிலரே தங்கள் செயல்நோக்கத்தின் தொடக்கத்தை, தங்கள் செயல்விளைவின் நெறியை அறியவிரும்புகிறார்கள். பாய்மரம்போல காற்றுக்கு தங்களை அளித்தாலும் சுக்கானை தாங்களே ஏந்த விழைகிறார்கள். மானுடர் இந்த இருவகையினர் மட்டுமே.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-22 இல் ஒரு வரி இப்படி வருகிறது

இளைய யாதவர் அவரை நோக்கி புன்னகைத்து “அருமணியை கண்டடைந்தீர்களா?” என்றார். “இல்லை” என்றார் விதுரர். “அது அந்த அறைக்குள்தான் உள்ளது, நீங்கள் விரும்பிப் பயிலும் சுவடிக்கட்டுக்குள்.” விதுரர் திகைப்புடன் “ஆம், நான் கட்டுகளை பிரிக்கவேயில்லை” என்றார். பின்னர் “தேவிஸ்தவத்திற்குள்ளா?” என்றார். “இல்லை, விவாதசந்திரத்திற்குள்” என்றார் இளைய யாதவர். “ஆம், அதற்கும் வாய்ப்புண்டு” என்றார் விதுரர். “தேவிஸ்தவம் பின்னர் நீங்கள் பயின்ற நூல், விதுரரே. தொடக்கம் முதல் உடனிருப்பது லகிமாதேவியின் நூல்தான்.” விதுரர் பெருமூச்சுவிட்டார். “அவ்விரு நூல்களுக்குள் ஆடுவது உங்கள் ஊசல்” என்றார் இளைய யாதவர்.

இளைய யாதவரை சில கணங்கள் நோக்கிக்கொண்டிருந்த விதுரர் “என் வினாவை நான் எங்கும் சந்திக்கவேயில்லை” என்றார். இளைய யாதவர் “உடல் மண்நீங்குவதற்கு முன்னரே இவ்வுலகில் விழைவாலும் சினத்தாலும் விளையும் விசைகளை தாங்கும் ஆற்றலை வளர்த்துக்கொள்பவனே மாறாதனவற்றை அறிய இயலும். அசைவற்ற கலத்திலேயே அமுதத்தை கறந்தளிக்கிறது அப்பசு. தனக்குள் இன்பத்தை அடைந்தவன், ஒளியை தன்னுள் கொண்டவன், வெளியே தேடவேண்டியதில்லை. இருமைகளை வெட்டிவிட்டவன் மட்டுமே இருத்தலுக்கு அப்பால் சென்று எதையேனும் அறியக்கூடும்” என்றார்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-22 இல் ஒரு வரி இப்படி வருகிறது

காமம் மோகம் குரோதம். எவராலும் மறைத்துவைக்க இயலாதது. மறைக்க மறைக்க பெருகுவது.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-22 இல் ஒரு வரி இப்படி வருகிறது

 இளைய யாதவர் “காமகுரோதமோகம் இல்லாத மானுட உள்ளங்களே மெய்மையை அறியமுடியும் என்றால் மெய்மை மானுடருக்கு உரியதே அல்ல” என்றார்.

முகம் சற்றே எளிதாக, ஆம் என விதுரர் தலையசைத்தார். “காமத்தை எவ்வண்ணம் வெல்வீர், விதுரரே?” என்றார் இளைய யாதவர். “அறியேன். முனிவரும் அறியாது தவிக்கும் மாயவெளி அது” என்றார் விதுரர். “குரோதத்தை? மோகத்தை?” என்று இளைய யாதவர் கேட்டார். “அதற்கும் சொல்லப்பட்ட மறுமொழிகளே என்னிடமுள்ளன” என்று விதுரர் சொன்னார். “அன்பால் குரோதத்தை. எளிமையால் மோகத்தை.” இளைய யாதவர் புன்னகைத்து “காமத்தை அடக்கத்தால் என்பர் நூலோர். அமைச்சரே, அவ்வண்ணம் வென்ற எவரையேனும் எப்போதேனும் பார்த்திருக்கிறீர்களா?” என்றார். விதுரர் திகைத்து பின் எண்ணத்திலாழ்ந்து “நான் பார்த்தவர்கள் சிலரே” என்றார்.

“விதுரரே, காமம் கொண்டவர்கள் அனைவருமே அதை அஞ்சுகிறார்கள். அடக்கப்படாத காமம் விலங்குகளுக்கு மட்டுமே இயல்வது. குரோதத்தை நிகர்செய்யவே அன்பை பயில்கிறார்கள் மானுடர். தன்னவர்பால் அன்பையும் அல்லவரிடம் சினத்தையும் கொள்பவர் எளியோர். எதிரிகளிடமும் அன்பை கொள்கிறார்கள் அறத்தோர். மோகத்தை வெல்ல எளிமையில் அமைகிறார்கள் தவத்தோர். காமமும் சினமும் விழைவும் அனைத்து மானுட உள்ளங்களிலும் இருபால்பிரிவு கொண்டே அமைந்துள்ளன. இரு முனைகளும் பூசலிடுகின்றன. அல்லது ஒன்றின் வாலை பிறிதொன்று விழுங்கி சுற்றிவருகின்றன.”

“இருபாற்பிரிவு கொண்ட நெஞ்சில் அமைதி என்பதே இல்லை” என்று இளைய யாதவர் தொடர்ந்தார். “அறிக, காமமோ சினமோ விழைவோ துயரளிப்பதில்லை! அதை தடையின்றி அடையும் விலங்குகள் தெய்வத்துயரையும் உலகத்துயரையும் மட்டுமே அடைகின்றன. அவை எவ்வுயிரும் தவிர்க்கவியலாதவை. மானுடத்துயர் என்பது காமமும் சினமும் விழைவும் நிகர்விசைகளால் எதிர்கொள்ளப்படும்போது உருவாகும் கொந்தளிப்பே. குற்றவுணர்வாக, குழப்பமாக, கொந்தளிப்பாக, சோர்வாக அது மானுடரை அலைக்கழிக்கிறது.”

ஆம் என விதுரர் தலையசைத்தார். “இருமையொழிதலே அந்தத் துயரிலிருந்து விடுபடச்செய்யும். காமம் அடக்கம் என்னும் இருமையிலிருந்து, சினம் அன்பு என்னும் இருமையிலிருந்து, விழைவு துறப்பு என்னும் இருமையிலிருந்து எழுவதொன்றே மீளும் வழியாகும். ஒளிநாடுபவனே இருளை சென்றடைகிறான். இருளும் ஒளியும் அற்றதை, இருளும் ஒளியும் ஒன்றானதை நாடுக! அதுவே அறிவின் வழி.”

“அறிதொறும் தீமையை கண்டேன் என்றீர் விதுரரே, நீங்கள் கண்டது இருமையை. நீங்கள் கண்ட ஒவ்வொன்றிலும் தீமையிடம் தோற்றுச் சுருங்கி அமர்ந்திருந்தது நன்மை. ஏனென்றால் உங்களுக்குள் இருந்தது அதே இருமை. இருமையழிந்த அறிவே அறிவெனப்படும். இருமையில் எழுவன அனைத்தும் அறிவின்மையே” என்றார் இளைய யாதவர். “நோக்குக, அஸ்தினபுரியின் அந்த எளிய அமைச்சரை!”

...............

..............

இளைய யாதவர் “விதுரரே, இதனால் நீங்கள் அந்த அருமணிமேல் கொண்ட பற்றை இழந்துவிட்டீர்கள் என்று பொருளா? நாளை மீண்டும் அதன்பொருட்டு சினம் கொள்ளமாட்டீர்கள் என்று சொல்லமுடியுமா?” என்றார். விதுரர் “இல்லை, இது ஓர் அலை. இது அந்தச் சினத்தின் மறுபக்கம். இதன் மறுபக்கமென மீண்டும் பிறிதொரு சினமே எழும்” என்றார். “இங்கிருந்து மட்டுமே அதை காணமுடியும், அமைச்சரே” என்று சொல்லி இளைய யாதவர் புன்னகை செய்தார். “இது ஒரு கணம். ஒரு துளியை நதியென நீட்டுவதைப்போல் இதை காலமென்றாக்குபவரே மெய்யறிதலை பெறுகிறார்.”

“நான் இவற்றை அறிந்துகொண்டேன்” என்றார் விதுரர். அதிலிருந்த உட்பொருளை உணர்ந்து இளைய யாதவர் புன்னகை செய்தார். “ஆம், அறிதலைப்போல் எளிது வேறில்லை. ஓரிரு சொற்றொடர்களில் சொல்லிமுடிக்கத்தக்கவையே மெய்மையென மானுடம் அறிந்த அனைத்தும். மெய்யுணர்தலும் மெய்யிலமைதலுமே யோகம். யோகமென்பது ஒவ்வொரு கணமும் என, ஒவ்வொரு எண்ணத்தாலும் என பயிலப்படவேண்டியது. ஒவ்வொருவரும் எதில் உளம் ஈடுபட்டிருக்கிறார்களோ அதையே யோகமென்று பயில்வதே தொடக்கம். முழுமைநோக்கிய இலக்குடன் பயில்வன அனைத்தும் யோகமே” என்றார் இளைய யாதவர்.

அறிதலின் மாயங்களில் சிக்கி அலைக்கழிபவன் அறிஞன். நான் அறிகிறேன் என்னும் மயக்கம் அறிதலனைத்தையும் அறிபவனில் கோக்கிறது. அறிவனைத்தையும் அவன் இயல்புக்கேற்ப உருமாற்றுகிறது. அறிபவன் தன்னையே மீளமீள அறியும் சுழலில் சிக்கவைக்கிறது. அறிவது தானென்பதனால் அவ்வினிமையை அறிதலின் இனிமையென எண்ணச் செய்கிறது. தானற்ற ஒன்றை அறியமுடியாதவனாக ஆக்குகிறது. அறிவை அறிவின்மை என ஆக்கி விளையாடுகிறது.

அறிந்தவை அறிவனவற்றுக்கு முன்சொல்லாக அமைவதன் மயக்கம் சொல்லுக்கு பொருள் அளிக்கும் புலமென்றாகி அனைத்தையும் தானெனக் காட்டுகிறது. முன்னறிவால் வருமறிவு வகுக்கப்படுவதனால் முன்னறிவே அறிவின் எல்லையென்றாகிறது. கலமென்று சமைந்து கவிந்தவற்றை தள்ளிவிடுகிறது. அறியப்படுவன அனைத்தும் அறிந்தவற்றால் தொடங்கிவைக்கப்படுபவையாகின்றன. அறிவனவற்றை மதிப்பிட அறிந்தவற்றால் இயலுமென்பது அறிதலின் மயக்கம். வென்றவை அனைத்தையும் தன் கோட்டைக்குள் கொண்டுவரும் அரசன் கோட்டை ஒன்றையே உண்மையில் வென்றிருக்கிறான்.

அறிதலின் நெறிகளை அறிதலினூடாக வகுக்க முயல்வதனால் அறிதல்களின் பொதுமைகள் மட்டும் கருத்தில்கொள்ளப்படுகின்றன. பொதுமையே மெய்மை என்பது மயக்கம். நெறிகள் அனைத்தும் தொகுப்புத்தன்மை கொண்டவை. தொகுப்புச்செயல் சாரம் தேடுவது. சாரமென மட்டும் மெய்மை வெளிப்படுவதில்லை. தொகுப்புகள் அனைத்தும் தொகுப்பவனிடம் ஆணைபெற்றுக்கொள்பவை. நெறிகளின் திசைவழி தொடங்கிய இடத்தையே சுற்றிவந்துசேரும் வளைகோடு. நெறிகள் அறிதல்களை ஏற்றும் மறுத்தும் பகுக்கின்றன. இரண்டென்றானவை தங்களுக்குள் ஆடத் தொடங்கிவிடுகின்றன.

அறிவின் முழுமை அதன் முடிவில் உள்ளது என்னும் மயக்கம் அறிவதனைத்தையும் அறியப்படாத ஒன்றைக்கொண்டு மதிப்பிடச் செய்கிறது. மறுத்து மறுத்து முன்னேறுபவன் சென்றடைவதில்லை. ஏற்று ஏற்று சென்றடைபவன் வழியில் நின்றுவிடுகிறான். ஏற்பும் மறுப்பும் இரு நிலை. அதை கடத்தலே யோகம்.

ஒன்றுபிறிதுடன் சொல்லாடுமென்றால் அவை இரண்டும் அறிவல்ல. ஒன்று பிறிதுடன் இணையுமென்றாலும் அவை இரண்டும் அறிவல்ல. ஒன்று தன்னை முழுமையென்று காட்டுமென்றாலும் அது அறிவல்ல. கன்று முலையை அறிவதுபோல் நிகழ்வதே அறிதல். ஆன்மா உடலை அடைவதுபோல் ஆதலே அறிவு.

அறிதலை அறியவியலும் என்னும் மயக்கம் அறிதலை ஓர் ஆடலென்றாக்குகிறது. அடைந்தவற்றில் மகிழ்வும் அடைவன குறித்த எதிர்பார்ப்பும் தவறுவன குறித்த பதற்றமும் அறிதலை மறைக்கின்றன. அறிதலில் வெற்றிதோல்வி இல்லை. நல்லது அல்லது என்றில்லை.

எவரும் உடல்வளர்வதை உணர்வதில்லை. ஆற்றும் செயல்கள் அனைத்தையும் அறிதலென்றாக்கியவன் தன்னுணர்வின்றி அறிவடைந்து அறிவிலமைந்துகொண்டிருக்கிறான். அறிதலென்பது ஆதல். அறிந்த பின்னரும் அறிந்ததென்ன என்று அறியாதிருத்தல். அறிவென்று தனித்து ஒன்றை கொண்டோர் அறிவை அடையாதவர்.

புறத்தே அறியும் அறிதல்களனைத்தும் தொடக்கமும் முடிவும் கொண்டவை. அறிவமைந்தவன் அவற்றில் களிப்புறுவதில்லை. ஒவ்வொரு அறிதலும் ஒரு முழுமை. ஒவ்வொரு அறிதல்கணமும் ஒரு வாழ்வு. ஒன்று பிறிதல்ல. ஒன்றிலிருந்து பிறிதும் இல்லை. ஒவ்வொன்றிலும் திகழ்பவன் முழுமையிலிருந்து முழுமைக்கு செல்பவன். அவன் முழுமையில் இருக்கிறான். முழுமையே அறிவெனப்படும்.

பரிமேலழகர் உரை

காமம் வெகுளி மயக்கம் இவை மூன்றன் நாமம் கெட - ஞான யோகங்களின் முதிர்ச்சியுடையார்க்கு விழைவு, வெறுப்பு, அவிச்சை என்னும் இக்குற்றங்கள் மூன்றனுடைய பெயருங்கூடக் கெடுதலான், நோய் கெடும் - அவற்றின் காரியமாய வினைப்பயன்கள் உளவாகா. (அநாதியாய அவிச்சையும் 'அதுபற்றி யான்' என மதிக்கும் அகங்காரமும், அதுபற்றி எனக்கு இது வேண்டும் என்னும் அவாவும், அதுபற்றி அப்பொருட்கண் செல்லும் ஆசையும், அதுபற்றி அதன் மறுதலைக்கண் செல்லும் கோபமும், என வடநூலார் குற்றம் ஐந்து என்றார். இவர் அவற்றுள் அகங்காரம் அவிச்சைக்கண்ணும் அவாவுதல் என்பது ஆசைக்கண்ணும் அடங்குதலான், 'மூன்று' என்றார். இடையறாத ஞானயோகங்களின் முன்னர் இக்குற்றங்கள் மூன்றும் காட்டுத்தீ முன்னர்ப் பஞ்சுத் துய்போலும் ஆகலின், அம் மிகுதிதோன்ற 'இவை மூன்றன் நாமங்கெட' என்றார். இழிவு சிறப்பு உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. 'கெட' என்பது எச்சத் திரிவு. 'நோய்' சாதியொருமை. காரணமாய அக்குற்றங்களைக் கொடுத்தார் காரியமாகிய வினைகளைச்செய்யாமையின், அவர்க்கு வரக்கடவ துன்பங்களும் இலவாதல் மெய்உணர்வின்பயன் ஆகலின், இவை இரண்டுபாட்டும்இவ்வதிகாரத்த வாயின. இவ்வாற்றானே மெய்யுணர்ந்தார்க்கு நிற்பன எடுத்த உடம்பும் அதுகொண்ட வினைப்பயன்களுமே என்பது பெற்றாம்.).

மணக்குடவர் உரை

ஆசையும் வெகுளியும் மயக்கமு மென்னும் இவை மூன்றினது நாமம்போக வினைபோம். வினைகெடுதற்கு வழி இதுவென்று கூறுதலான் இது மெய்யுணர்தலாயிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

விருப்பு, வெறுப்பு, அறியாமை ஆகிய இக் குற்றங்கள் மூன்றனுடைய பெயரும் கெடுமாறு ஒழுகினால் துன்பங்கள் வராமற் கெடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

விருப்பு, வெறுப்பு, மயக்கம் என்னும் இம்மூன்றன் பெயருங்கூட உள்ளத்திற்குள் இல்லாது போனால், அவற்றால் வரும் துன்பங்களும் இல்லாமல் போகும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Self Discipline

Kural 360 warns us of the three diseases of the mind that damage the name and fame of a person and bring disgrace to him.

Where lust, wrath and delusion are

Sorrow shall not be.

The diseases are: 1) Lust, 2) Anger, and 3) Indulgence. Mental disease one is lust. Lustful thoughts interfere with one's lofty thoughts. Lust is a pleasure principle. Pleasure principle prevents a person from pleasant and possibility thoughts. Mental disease two is anger.

Anger does twofold damage. Anger destroys the holder and damages the receiver of it. It is known that anger is a letter short of danger.

The third mental disease is self- indulgence. Self-indulgence with respect to mind and body makes one blind to consequences.  The word binge, means over indulging or overeating, is an often- used word in today's health counseling.

There is no suffering for a person, if a person can protect himself from all these three diseases. Enormous self-control is required to keep these diseases away. However, the efforts to prevent negative consequences  are worth the efforts.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Desire, anger, illusion that comes from being lethargic rather being alert/conscious in understanding the reality are 3 qualities that are like diseases. They lead to downfall of a person, kills him/his life, and prevents him from attaining his/her goal and even moksha. Hence, one should stay away from them. 

Questions that I ask to the kid

What are the 3 things that are considered as disease and prevent us from attaining Moksha?

ஒழுக்க முடையவர்க்கு ஒல்லாவே தீய

குறள் 139

ஒழுக்க முடையவர்க்கு ஒல்லாவே தீய 

வழுக்கியும் வாயாற் சொலல்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒழுக்கமுடைமை]

பொருள்

ஒழுக்கம் - நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம்ஓம்பியநெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

உடையவர்க்கு - உடையர் - உடையவர்கள் ; செல்வம் கொண்டவர்கள்

உடையார் - உடையவர்கள் ; uṭaiyār   n. id. Hon. pl. 1.Lord, master; சுவாமி உடையார் . . . திருவிழாவில் (S.I.I. ii, 306). 2. Title of certain castesof cultivators; சிலசாதியாரின் பட்டப்பெயர் 3.A village official in North and East Ceylon;இலங்கையில் ஒரு கிராம உத்தியோகஸ்தன் 4. Pl.The rich, as those who have world's goods;செல்வர். உடையார்மு னில்லார்போல் (குறள், 395).

ஒல்லுதல் - பொருந்துதல்; இயலுதல்; உடன்படுதல்; தகுதல்; ஆற்றுதல்; ஓலைப்பெட்டிபொத்துதல்; ஒலித்தல்; விரைதல்; கூடுதல்; பொறுத்தல்; நிகழ்தல்.

ஒல்லாவே - பொருந்தாத ; உடன்படாத; தகாத; 

தீய - தீமையான; போலியான.

வழுக்கியும் - வழுக்குதல் - சறுக்குதல்; தவறுசெய்தல்; தப்புதல்; மறத்தல்; அசைதல்; ஒழிதல்; அடித்தல்; மோதுதல்.

வாய் - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

வாயால் - வாயினால் 

சொலல் - சொல்ல மாட்டார்கள் 

முழுப்பொருள்

ஒழுக்கத்தை பேணுபவர் பொருந்தாத (ஒழுக்கத்தின் தகுதிக்கு பொருந்தாத) தீய சொற்களை தவறியும் (சறுக்கியும், மறந்தும், வழுக்கியும்) தன் வாயால் கூற மாட்டார். தன் சிந்தனையில் இருப்பதே வாயில் வரும். ஆதலால் சிந்தையில் கூட தீயவற்றை பழக மாட்டார்கள்.

ஆதலால் நாம் நமது குடும்பங்களில் நல்லவற்றையும் நற்சொற்களை மட்டும் பேசுவதை ஒரு பண்பாடாக (வழக்கமாக) பேணவேண்டும். இனிய சொற்கள் இருக்கும் பொழுது ஏன் இனிமை இல்லாத சொற்களை பேசுகிறாய் என்று வள்ளுவர் முன்னமே நம்மை கேட்டுள்ளார். 

தீச்சொல் என்பது பிறர்க்கு தீங்கு விளைவிக்கும் பொய், ஒருவரைப்பற்றிய கோள்சொல், கடுஞ்சொல், வீண்சொல் போன்றவை. கேட்ட வார்த்தைகளும் பொருந்தும்.

இனியவை நாற்பது, “ஆக்கம் அழியினும் அல்லவை கூறா தேர்ச்சியின் தேர்வினிய தில்” என்று வளமே அழியினும் வன்சொல் சொல்லாதிருக்கும் தேர்ச்சியினைவிட உயர்ந்த தேர்வும் இனியதும் இல்லை என்கிறது.

"பொய்ச் சொல் பேணா வாய்மொழி மன்னன்" என்று தசரதனை பற்றி கம்பர் இராமாயணத்தில் கூறுகிறார். அதாவது பொய்யான சொற்களைப் போற்றாத உண்மை மொழிகளைப் போற்றும் தயரதன் (/தசரதன்) என்று பொருள்.

கம்பராமாயணத்தில் இருந்து ஒரு உதாரணம் 

=============================================

கைகேயி பெற்ற வரத்தால், இராமன் காடு செல்ல வேண்டி இருந்தது. அதைக் கேட்ட  இலக்குவன் கோபம் கொண்டு மிகையையாகப் பேசுகிறான். நிதானம் தவறி பேசுகிறான்.

'சிங்கக் குருளைக்கு இடு தீம் சுவை ஊனை, நாயின்

வெங் கண் சிறு குட்டனை ஊட்ட விரும்பினாளே!

அதாவது சிங்கம் தன் குட்டிக்கு ஊட்டும் இரையை நாய் தன் குட்டிக்கு ஊட்டுவது போல பரதனுக்கு நாடு கொடுக்க விரும்பினாளே கைகேயி என்று இலக்குவன் கோபத்தில் பேசுகிறான். 

ராமன் இப்படி பதில் சொல்கிறான் 

"விதியின் பிழை; நீ இதற்கு என்னை வெகுண்டது?’ என்றான்"

ஊழ்வினை (விதி) செலுத்தத்தாயும் தந்தையும் அவ்வினையின் கருவியாக இருந்து செயல்பட்டனரேஅன்றி அவர்களாக நம்மேல் பகை கொண்டு செய்தாரில்லை. மழைநீர்  வரத்து இன்மையால் சிலகாலம் ஆற்றில் நீர் வற்றுவது போல்வினைவலியால் பெற்றோர் அன்பின்மை  உடையார் போலத் தோன்றுவர், அவ்வளவேஎன்றானாம். மூவரையும்  தாயர் என ஒப்பக் கருதல் பற்றிக் ‘கைகேயியைப் பயந்து நமைப்புரந்தாள்’ என்றான் இராமன்.                

அதுத்தபடியாக 

உதிக்கும் உலையுள் உறு தீ என ஊதை பொங்க,

'கொதிக்கும் மனம் எங்ஙனம் ஆற்றுவென்? கோள் இழைத்தாள்

மதிக்கும் மதி ஆய், முதல் வானவர்க்கும் வலீஇது ஆம்,

விதிக்கும் விதி ஆகும், என் வில் - தொழில் காண்டி' என்றான்.

அதாவது விதியால் விளைந்தது என இராமன் சொல்ல, அந்த விதியையும் மாற்ற வல்ல விதி  என்வில் என்றான் இலக்குவன். துடிக்கின்ற  மனத்தை ஆற்ற முடியாமல் திணறுகிறேன் என்ற அவதியைமுதலில் வெளிப்படுத்துகிறான்; பின்னர் இதற்கு  ஏதாவது  முடிவு கண்டால்தான் என்மனம் ஆறும் என்பதாகப் பேசுகிறான்.

அப்போது இராமன் சொல்கிறான்,

"வேதம் படித்த வாயால்" இப்படி பேசலாமா என்று.

வேதத்தைப் படித்தாலே போதும், வாழ்வில் நிதானம் வந்து விடும். வார்த்தையில்  கனிவு இருக்கும். பணிவு இருக்கும்.

அதாவது, படித்த பின் அதன் படி நடக்க நினைப்பவர்களுக்கு அப்படி நிகழும்.

ஆய்தந்து, அவன் அவ் உரை  கூறலும், ‘ஐய! நின்தன்

வாய் தந்தன கூறுதியோ  மறை தந்த நாவால்?

நீ தந்தது, அன்றே நெறியோர்கண் நிலாதது? ஈன்ற

தாய் தந்தை என்றால், அவர்மேல் சலிக்கின்றது என்னோ?’

அவன் - இலக்குவன்;  ஆய்தந்து - ஆராய்ந்து;  அவ் உரை கூறலும் -அந்தச் சொற்களைச் சொன்ன அளவில் (இராமன் அவனை நோக்கி);  ‘ஐய! - தம்பி;  மறை தந்த நாவால் - வேதங்களைச் சொன்ன நாக்கினால்;  நின்தன் வாய்தந்தனகூறுதியோ? -  உன் வாயில் வந்தவைகளைக் கூறுகின்றாயோ, நீ தந்தது - நீஇப்பொழுது (உன் வாயால்) தந்த சொல்; நெறியோர்கண் நிலாதது அன்றே? -நல்நெறியில் நடப்பவர்கள் இடத்தில் நிற்கத்தகாத சொல் அல்லவா; ஈன்ற தாய் தந்தை என்றால் - (உன் கருத்திற்கு  மாயாக நடப்பவர்) பெற்ற தாயும் தந்தையும் ஆனால்;  அவர் மேல் சலிக்கின்றது - அவரிடத்தில் கோபிப்பது; என்னோ?’ -  எப்படிப்பொருந்தும்.

வேதத்தைக் கற்றுணர்ந்த இலக்குமணன்  ‘அன்னையும் பிதாவும்

முன்னறி தெய்வம்’ என்றுஅறிந்துள்ளவன்.  ஆகவே,  அன்னைக்கும்

தந்தைக்கும் மாறாக வாய்தந்த வார்த்தைகளைப் பேசுதல்நெறியற்றோர்

செயலாகும்  என்பது  இராமன் சொல்லியதாகும்.         

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

வழுக்கியும் தீய வாயால் சொலல் - மறந்தும் தீய சொற்களைத் தம் வாயால் சொல்லும் தொழில்கள்; ஒழுக்கம் உடையவர்க்கு ஒல்லா - ஒழுக்கம் உடையவர்க்கு முடியா. (தீய சொற்களாவன: பிறர்க்குத் தீங்கு பயக்கும் பொய் முதலியனவும், வருணத்திற்கு உரிய அல்லனவும் ஆம். அவற்றது பன்மையால், சொல்லுதல் தொழில் பலவாயின. சொல் சாதியொருமை. சொல் எனவே அமைந்திருக்க வாயால் என வேண்டாது கூறினார், 'நல்ல சொற்கள் பயின்றது' எனத் தாம் வேண்டியதன் சிறப்பு முடித்தற்கு, இதனை வடநூலார் 'தாற்பரியம்' என்ப.).

மணக்குடவர் உரை 

தீமைபயக்குஞ் சொற்களை மறந்தும் தம்வாயாற் சொல்லுதல் ஒழுக்க முடையார்க்கு இயலாது.

மு.வரதராசனார் உரை

தீய சொற்களைத் தவறியும் தம்முடைய வாயால் சொல்லும் குற்றம், ஒழுக்கம் உடையவர்க்குப் பொருந்தாததாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மறந்தும் தீய சொற்களைத் தம் வாயால் கூறுவது, ஒழுக்கம் உடையவர்க்கு முடியாது.

Thirukkural - Management - Personality Development - Self Discipline

A self-disciplined person never speaks ill of others. He never resorts to meaningless, hurtful, unsuitable, and uncivilized words even unconsciously, that is., by mistake or by chance, confirms Kural 139.

Man of good conduct cannot speak ill

Even forgetfully.

A self-disciplined person is extremely conscious of what he says that there is no chance for slip of the tongue or slip of the mind.

மனநலம் மன்னுயிர்க் காக்கம் இனநலம்

குறள் 457
மனநலம் மன்னுயிர்க் காக்கம் இனநலம்
எல்லாப் புகழும் தரும்

[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
மன - மனம் - நெஞ்சம்; எண்ணம்; விருப்பம்; இந்துப்பு.

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

மன் - ஓர்அசைநிலை; எதிர்காலங்காட்டும்இடைநிலை; ஒழியிசைக்குறிப்பு; பிறிதொன்றாகைக்குறிப்பு; மிகுதிக்குறிப்பு; ஆக்கக்குறிப்பு; கழிவுக்குறிப்பு; நிலைபேற்றுக்குறிப்பு; ஒருபெயர்விகுதி; அரசன்; வீரன்; தலைவன்; கணவன்; உத்தரட்டாதிநாள்; பெருமை; இழிவு; மந்திரம்; மணங்கு.

உயிர்க்கு - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

ஆக்கம் - அமைத்துக்கொள்ளுகை; கைகூடுகை; உண்டுபண்ணுகை; படைப்பு; ஈட்டம்; விளைவிக்க கூடியது செயல்

இன - இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

எல்லாப் - எல்லாம் -  ellām   n. [T. K. ella, M. ellām.]1. Whole; முழுதும் (திருக்கோ. 351. உரை ) 2.All, personal as well as impersonal. அவர்கள்எல்லாம் போனார்கள்; அவை எல்லாம் போயின.  

புகழும் - புகழ் - துதி; கீர்த்தி; அருஞ்செயல்; அகத்தி; வாகை

தரும் - கொடுக்கும் 

முழுப்பொருள்

நமது மனதின் நலம் நம்முடைய உயிர் பெருமை / நிலைபேறு அடைவதற்கான ஆக்கத்தை தரும். ஆதலால் மனதின் நலம் மிக மிக முக்கியம். மனதை ஆரோக்கியமாய் வைத்துக்கொள்ள ஒருவர் அக பயிற்சிகளான ஊழ்கம் / தியானம் அதற்கு தேவையான பிராணாயாமம் யோகாசனம் ஆகியவற்றை செய்யவேண்டும். மனமே நமது உடலை வழிநடத்துகிறது. வாழும் முனைப்பையும் காரணத்தையும் நம் மனமே நமக்கு தருகிறது. நம் மன நலத்தை இழந்தால் நாம் எல்லாவற்றையும் இழப்போம். ஆதலால் நம் மன நலத்தை பேணி காக்க வேண்டும். கழிவுகளை அகற்றவேடும். ஊழ்கம்/தியானம் போன்றவை துணைபுரியும். நமது மனதுக்கு ஒரு நோய் வந்தால் உடலில் பல நோய்கள் மிக எளிதாக வந்துவிடும் (ஏனெனில் மன நலம் குன்றியதால் எதிர்ப்பு சக்தி குறையும், மன அழுத்தத்தை சமாளிக்க தேவையற்ற அமிலங்கள் (stress fighting hormones such as  cortisol ) சுரக்கும். அவ்வமிலங்கள் அதிகமாக சுரக்கும் பொழுது நீரழிவு (diabetes), ரத்த அழுத்தம்(hyper tension) போன்ற நோய்கள் உடம்பில் வந்து நம்மை தாக்கும். 

நம்முடைய இனம் எனப்படும் சுற்றம் நமக்கு எல்லாப் புகழும் தரும். நாம் பெரியோரை துணைக்கொண்டால் நம்மை அவர்கள் நல்வழிப்படுத்தி நமக்கு பெருமை சேர்க்க உதவுவர். அதுவே அறிவும் ஒழுக்கமும் அற்ற தாழ்ந்தோர் எனப்படும் சிற்றினதுடன் நாம் சேர்ந்தால் நமக்கு இகழ்ச்சியே வந்து சேரும்.  சிற்றினத்திற்கு நமது மனதின் நலத்தை கெடுக்கும் ஆற்றல் உண்டு. தேவையில்லாத பொறாமை, ஆசை, வஞ்சம், அதீத காமம், ஒழுக்கமற்ற காமம்,  இச்சை, சலனம் போன்ற தீயொழுக்கங்களை சிற்றினம் நமக்கு அறிமுகம் செய்து நமது மனதின் நலனை கெடுக்கும்.  நாம் தவறான திசையில் சென்று வழி தவறிவிடுவோம். அது நம்மை கெடுக்கும். நமது புகழை கெடுக்கும். 

நமது மனதின் நலம் நம்மை பாதிப்பது போல நம்முடைய சுற்றத்தின் குணமும் நலமும் நம்மை பாதிக்கும். 

ஆதலால் சிற்றினதுடன் சேராதே என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

மீண்டும் ஒருமுறை ஔவையாரின் மூதுரைப் பாடலை நினைவு கூறுதல் நல்லது.

நல்லோரைக் காண்பதுவும் நன்றே நலம்மிக்க

நல்லார்சொல் கேட்பதுவும் நன்றே நல்லார்

குணங்கள் உரைப்பதுவும் நன்றே அவரோடு

இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று

”ஆன தூயவ ரோடுடன் ஆடினார்

ஞான நீரவர் ஆகுவர்” (கம்ப.நீர்.விளையாட்டு.20)

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

“ஆன தூயவ ரோடுடன் ஆடினார்

ஞான நீரவர் ஆகுவர்” (கம்ப.நீர் விளையாட்டு.20)

பரிமேலழகர் உரை
மன் உயிர்க்கு மனநலம் ஆக்கம்(தரும்) - நிலைபெற்ற உயிர்கட்கு மனத்தது நன்மை செல்வத்தைக் கொடுக்கும், இனநலம் எல்லாப் புகழும் தரும் - இனத்தது நன்மை அதனோடு எல்லாப் புகழையும் கொடுக்கும்.
('மன், உயிர்' என்றது ஈண்டு உயர்திணைமேல் நின்றது. 'தரும்' என்னும் இடவழுவமைதிச் சொல் முன்னும் கூட்டப்பட்டது. உம்மை இறந்தது தழீஇய எச்சஉம்மை. மனம் நன்றாதல்தானே அறம் ஆகலின், அதனை 'ஆக்கம் தரும்' என்றும் , புகழ் கொடுத்தற்கு உரிய நல்லோர்தாமே இனமாகலின், 'இனநலம் எல்லாப் புகழும் தரும்' என்றும் கூறினார்.மேல் மனநன்மை இனநன்மை பற்றி வரும் என்பதனை உட்கொண்டு , அஃது இயல்பாகவே உடையார்க்கு அவ்வின நன்மை வேண்டா என்பாரை நோக்கி, 'அதுவேயன்றி அத்தன்மைய பலவற்றையும் தரும்' என , அவர்க்கும் இது வேண்டும் என்பது, இவ்விரண்டு பாட்டானும் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
மனநன்மை நிலைபெற்ற உயிர்க்கு ஆக்கமாவதுபோல, இன நன்மை எல்லாவற்றானும் வரும் புகழினைத் தரும். இஃது எல்லாப் புகழுந் தருமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
மனதின் நன்மை உயிர்க்கு ஆக்கமாகும், இனத்தின் தன்மை (அவ்வளவோடு நிற்காமல்) எல்லாப் புகழையும் கொடுக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நிலைபெற்று வரும் உயிர்களுக்கு மனநலம் சிறந்த செல்வம் தரும்; இன நலமோ எல்லாப் புகழையும் தரும்.

இந்திய தத்துவ ஞானம் (லட்சுமணன்)

தியானத்துக்கு உவமை

தியானத்துக்கு முண்டக உபநிடத்திலே ஒரு சிறந்த உவமை சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ‘தியானம் செயபவன் வில்லாளி. குருவிடத்திலே அடைந்த வேதாந்த ஞானமேவில். தியானம் செய்பவனுடைய ஆத்மாவே அம்பு. அம்பாகிய ஆத்மாவை - அதாவது, தன் உள்ளத்தை வில்லில் வைத்து நாணை இழுக்க வேண்டும். நாணை இழுப்பதென்றால் ஏகாக்கிரசித்தத்துடன் தான் அடைந்த ஞானத்தை உபயோகித்துத் தியானிப்பது. நாணை நன்றாக இழுத்துக் குறிபார்க்க வேண்டும். பரமாத்பாவே குறியாகும். நல்ல வில்லாளி வில்லை வளைக்கும் போது குறியும் அம்பும் ஒரு நேரில் அமையச் செய்கிறான். அந்த நிலையில் அம்பு குறியில் மறைந்து போகிறடு. பரம்பொருளைத் தியானம் செய்பவன் அவ்வாறே தன் ஆத்மாவையும் பரமாத்மாவையும் ஒன்றாகவே காண வேண்டும். தியானம் செய்யும் காலத்தில் பரமாத்மாவில் மன் ஆத்மா முற்றிலும் அத்துவிதீயமாகப் போகல் வேண்டும். 

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

Kural 457 brings out the importance of a beneficial company for the development of personality. Valluvar uses two different things to connect a point. The different  things are: 1) Healthy mind and 2) Environment. A healthy mind brings all the benefits to the life of a person. That is why it is said, 'As within, so without.' Similarly, a strong, positive, and influential environment brings all the positive things like fame and popularity to a person. 

A good mind is an asset to everyone 

While good company contributes to glory.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Mental health helps in keep us in peace, devoid of disturbances, thereby helping us in productivity and doing good and great works. Similarly, hanging out with good people will place us amidst a positive and conducive environment which would help us achieve all greatness and fame. 

Questions that I ask to the kid

Why is mental health important? Why is our friends environment important?

What is the similarity between mental health and friends?

மனந்தூய்மை செய்வினை தூய்மை

குறள் 455
மனந்தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும்
இனந்தூய்மை தூவா வரும்.

[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

பொருள்
மனம் - நெஞ்சம்; எண்ணம்; விருப்பம்; இந்துப்பு.

தூய்மை - துப்புரவு; மெய்மை; வீடுபேறு; நன்மை; வெண்மை.

செய் - வயல்; ஒன்றேமுக்கால்ஏக்கர்கொண்டநன்செய்நிலவளவு; 100சிறுகுழிகொண்டநிலவளவு.

வினை - தொழில்; நல்வினைதீவினைஎனஇருவகைப்பட்டமுன்னைவினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி

தூய்மை - துப்புரவு; மெய்மை; வீடுபேறு; நன்மை; வெண்மை.

இரண்டும் - இரண்டு

இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

தூய்மை - துப்புரவு; மெய்மை; வீடுபேறு; நன்மை; வெண்மை.

தூ - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(த்+ஊ); தூயது; தூய்மை; வெண்மை; பற்றுக்கோடு; வலிமை; பகை; இறைச்சி; பறவையின்இறகு; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு.

தூவாத - tūvāta   n. து-. That which isunpalatable or undesirable; வேண்டாதவை தூவாத நீக்கி (குறள், 685).

தூவா - வேண்டாம் என்றாலும் / வேண்டாதவை

வரும் - உடன் வரும்

முழுப்பொருள்
நமது மனதின் தூய்மை நமது செயல்களின் தூய்மை ஆகிய இரண்டும் நமது இனத்தின் தூய்மையை பொறுத்தே உள்ளது என்கிறார் திருவள்ளுவர். ஏனெனில் நமது இனம் அதாவது நட்பு, சூழல் ஆகியவற்றின் தன்மை நம் மீது வேண்டாம்/தூவா என்றாலும் அதனுடைய ஆற்றலை செலுத்தும். அந்த இனம் பெரியோராய் இருந்தால் அவர்கள் நல்வழிபடுத்த உதவுவர். நாம் தவறு செய்தால் நம்மை நல்வழியில் திரும்பி வர உதவுவர். அதுவே சிற்றினம் (அதாவது  அறிவும் ஒழுக்கமும் அற்றோர் கூட்டம்; நல்லறிவு இல்லாத தாழ்ந்தோர்) நம்மை நல்வழியில் செலுத்தாமல் தீய வழியில் செலுத்தும். அதனால் சிற்றினதுடன் சேராதே என்று எச்சரிக்கிறார் திருவள்ளுவர். பெரியோர் துணைக்கொள் என்று அறிவுறுத்துகிறார்.

நமது எண்ணங்களும் நமது செயல்களும் நமது சுற்றத்தின் எண்ணங்களையும் செயல்களையும் பிரதிப்பளிக்கும். ஆதலால் நமது சுற்றத்தை தூய்மையாக வைத்துக்கொள்ளுதல் மிக தேவை. இதில் விதிவிலக்குகள் இருக்கலாம். ஆனால் பெரும்பான்மையாக சுற்றத்தின் தாக்கமே பெரும்பான்மையிடம் ஆதிக்கமும் செலுத்தும்.

உதாரணமாக ஒரு பள்ளியில் அல்லது கல்லூரியில் மாணவர்கள் தங்கள் சக மாணவர்களின் தேடலுடன் ஒத்துப்போகும். விதிவிலக்காக இருக்கும் பட்சத்தில் அதுவும் அந்த மாணவனின் உற்றார் உறவினர் ஆசிரியர் என்போரின் வழிகாட்டுதலுடன் ஒத்துப்போகும். ஆதலால் நமது சுற்றத்தை நாம் மிக கவனமாக அமைத்துக்கொள்ளவேண்டும்.

”.................நெடுமனம்

தூயையா வுடையையால் உறவினைத் துணிகுவார்” (கம்ப.மராமரப்.52)

கம்பராமாயண சடாயு (54) படலத்தில், 

“தீயவர் சேர்தல் செய்தார் 

தூயவர் அல்லர் சொல்லில் தொன்னெறி தொடர்ந்தோர் என்றான்” என்பார் கம்பர்.

”மிக்குப் பெருகி மிகுபுனல் சேர்ந்தாலும்

உப்பொழிதல் செல்லா ஒலிகடல்போல் மிக்க

இனநலம் நன்குடைய வாயினும் என்றும்

மனநலம் ஆகாவாம் கீழ்” (பழமொழி 11)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

மனம் தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும் - அவ்விசேட உணர்வு புலப்படுவதற்கு இடனாய மனம் தூயனாதல் தன்மையும் செய்யும் வினை தூயனாதல் தன்மையும் ஆகிய இரண்டும், இனம் தூய்மை தூவா வரும் - ஒருவற்கு இனம் தூயனாதல் தன்மை பற்றுக் கோடாக உளவாம்.

(மனம் தூயனாதல் ஆவது, விசேட உணர்வு புலப்படுமாறு இயற்கையாய அறியாமையின் நீங்குதல். செய்வினை தூயனாதல் ஆவது, மொழிமெய்களால் செய்யும் நல்வினை உடையனாதல். தூவென்பது அப்பொருட்டாதல் 'தூவறத் துறந்தாரை (கலித். நெய்த ,1 )என்பதனானும் அறிக. ஒருவன் இனம் தூயனாகவே அதனோடு பயிற்சி வயத்தான் மனம் தூயனாய் அதன்கண் விசேட உணர்வு புலப்பட்டு, அதனால் சொல்லும் செயலும் தூயனாம் என, இதனான்இனத்து உள்ளவாம் ஆறு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

மனம் நன்றாதலும் செய்வினை நன்றாதலுமாகிய இரண்டும். இனம் நன்றாதலைப் பற்றி வரும். இனிச் சேராமையான் வரும் நன்மை கூறுவார் இவையிரண்டும் நன்றாம் என்று கூறினார்.

மு.வரதராசனார் உரை

மனத்தின் தூய்மை செய்யும் செயலின் தூய்மை ஆகிய இவ்விரண்டும் சேர்ந்த இனத்தின் தூய்மையைப் பொறுத்தே ஏற்ப்படும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மனத்தூய்மை, செய்யும் செயல் சிறப்பு ஆகிய இரண்டும், ஒருவன் சேர்ந்துள்ள இனத்தின் தூய்மையை ஆதாரமாகக் கொண்டே பிறக்கும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

Kural 455 adds value to the thought in Kural 454 that the environment  of a person plays a major role in shaping one's personality. It says that lofty or highest thoughts and meaningful or beneficial deeds or acts are always the influence or reflection of a company a person keeps.

The pure thought and the pure deed

Come from pure company.

There is an unconscious influence of environment  on one's personality. George Bernard Shaw's thought, “Show me your friends I will tell who you are” makes meaning and gains validity on the backdrop of Valluvar's thought.

நுண்ணிய நூல்பல கற்பினும்

குறள் 373
நுண்ணிய நூல்பல கற்பினும் மற்றுந்தன்
உண்மை யறிவே மிகும்

[அறத்துப்பால், ஊழியல், ஊழ்]

பொருள்
நுண்ணிய - நுண்மை - கூர்மை; நுட்பம்; மிகுதி; வேலைத்திறம்; அறிவுநுட்பம்; பொருள்நுட்பம்; சிற்றுண்டி; கமுக்கம்.

நூல் - பஞ்சிநூல்; பூணூல்; மங்கலநாண்; எற்றுநூல்; ஆண்குறியிலுள்ளநரம்பு; ஆண்குறி; ஆயுதவகை; சாத்திரம்; ஆகமம்; ஒருநாடகநூல்; ஆலோசனை.

பல - ஒன்றுக்குமேற்பட்டவை

கற்பினும் - கல் - கல்வி - அறிவு; வித்தை; கற்கை; கற்கும்நூல்; பயிற்சி; kaṟkai   n. கல்-. Learning; படிக்கை. கற்கை நன்றே. (நறுந்.).

மற்றும் - மேலும்; மீண்டும்.

தன் - தான் என்னும் சொல் வேற்றுமையுருபை ஏற்குமிடத்துப்பெறும்திரிபு.

உண்மை -  உள்ளது; இயல்பு உள்ளதன்மை; மெய்ம்மை நேர்மை ஊழ்

அறிவே - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

மிகும் - மிகுதல் - அதிகமாதல்; பெருகுதல்; மிஞ்சுதல்; பொங்குதல்; எழுத்துஅதிகரித்தல்; நெருங்குதல்; சிறத்தல்; ஒன்றின்மேம்படுதல்; செருக்கடைதல்; எஞ்சுதல்; தீமையாதல்.

முழுப்பொருள்
ஒருவர் எவ்வளவு நுட்பமாக பல நூல்களை கற்றாலும் ஊழின் (தலைவிதியின்) படி எந்த அளவு அறிவு நம்மில் இருக்க வேண்டுமோ அந்த அளவே நம்மில் எஞ்சி இருக்கும் என்கிறது இக்குறள்.

அதற்கு உதாரணமாக கர்ணன் பரசுராமரிடம் பெற்ற சாபத்தைச் சொல்லலாம். அச்சாபத்தினால், பிரம்ம அத்திரத்தை தகுந்த நேரத்தில் மகாபாரதத்தில் தன்னுடைய  எதிரியாம் அருச்சுனம் மேல் எறியமுடியாமல் போனது. கற்றுத் தேர்ந்தது ஊழ் வலியின் முன் பயனற்று போனது,

இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்குள்ளான சரித்திரப்பதிவில், இளங்கோ அடிகள் தனக்குத்தான் என்று கணிக்கப்பட்ட மணிமுடியைத் துறந்து, துறவியான கதை நாமெல்லோரும் அறிவோம். இதில் கணித்தவருடைய அறிவை, மற்றவருக்கு விதிக்கப்பட்ட பாதை, மாற்றியது.


நாலடியாரின் (341) பாடல் 

“கனம் பொதிந்த நூல்விரித்துக் காட்டினும் கீழ்தன் 

மனம் புரிந்தவாறே மிகும்” என்கிறது. 

பழமொழிப்பாடல் (203), 

“பொறியின் வகைய கருமம் 

அதனால் அறிவினை யூழே அடும்” என்கிறது.  

இப்பாடல் கல்வியினும் ஊழின் வலி பெரிது என்கிறது. இதற்கு மாற்றாக “விதியை மதியால் வெல்லலாம்” என்னும் கூற்றும் வழக்கத்தில் உண்டு.

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு-இமைக்கணம்-6 இல் இப்படி வருகிறது

“ஊழ் என்பது ஒருகையில் வாளும் மறுகையில் மலரும் கொண்ட விந்தைப்பெருந்தெய்வம்” என்றார் தென்தமிழ்நிலத்து நிமித்திகர் சாத்தனார். “நஞ்சும் அமுதும்கொண்டு அது வாழ்வை நெய்கிறதென்கின்றன நூல்கள். எவருக்கும் அது முற்றாக கனிந்ததில்லை. எவரையும் கைவிட்டதுமில்லை.

பரிமேலழகர் உரை
நுண்ணிய நூல் பல கற்பினும் - பேதைப்படுக்கும் ஊழுடையான் ஒருவன் நுண்ணிய பொருள்களை உணர்த்தும் நூல் பலவற்றையும் கற்றானாயினும், மற்றும் தன் உண்மை அறிவே மிகும் - அவனுக்குப் பின்னும் தன் ஊழான் ஆகிய பேதைமை உணர்வே மேற்படும். (பொருளின் உண்மை நூலின்மேல் ஏற்றப்பட்டது. மேற்படுதல் - கல்வியறிவைப் பின் இரங்குவதற்கு ஆக்கிச் செயலுக்குத் தான் முற்படுதல். 'காதன் மிக்குழிக் கற்றவும் கைகொடா, ஆதல் கண்ணகத்தஞ்சனம் போலுமால்' (சீவக.கனக. 76) என்பதும் அது. செயற்கையானாய அறிவையும் கீழ்ப்படுத்தும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
நுண்ணியவாக வாராய்ந்த நூல்கள் பலவற்றையுங் கற்றானாயினும், பின்னையும் தனக்கு இயல்பாகிய அறிவே மிகுத்துத் தோன்றும். மேல் அறிவிற்குக் காரணம் ஊழ் என்றார் அஃதெற்றுக்கு? கல்வியன்றே காரணமென்றார்க்கு ஈண்டுக் கல்வியுண்டாயினும் ஊழானாய அறிவு வலியுடைத்தென்றார்.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவன் நுட்பமான நூல் பலவற்றைக் கற்றாலும் ஊழுக்கு ஏற்றவாறு அவனுக்கு உள்ள தாகும் அறிவே மேம்பட்டுத் தோன்றும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பேதை ஆக்குவதற்கு உரிய விதி நமக்கு இருந்தால், நுட்பமான கருத்துக்களை உடைய பல நூல்களைக் கற்றாலும் இயல்பான அறிவே இருக்கும். ( அறிவு விரிவ பெறாது).

Thirukkural - Management - Personality Development - Heredity

Kural 373 highlights the role of heredity in personality development.

This view is contrary to the belief that one's environment plays a major role in shaping one's personality. Even if a person has read and keeps reading the best of the books and learns a lot from that reading, education and training, what remains in him even after so much learning is his innate or natural quality.

A man may have studied many subtle

But what survives is his innate wisdom.

In other words, what is deep seated in one's psychophysical make up cannot be covered superficially because what is deeply ingrained in one keeps surfacing now and then. So, tuition is not superior to intuition.

ஐயுணர்வு எய்தியக் கண்ணும்

குறள் 354
ஐயுணர்வு எய்தியக் கண்ணும் பயமின்றே
மெய்யுணர்வு இல்லா தவர்க்கு

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், மெய்யுணர்தல்]

பொருள்

ஐ - ஒன்பதாம்உயிரெழுத்து; முன்னிலையொருமைவிகுதி; சாரியை; தொழிற்பெயர்விகுதி; பண்புப்பெயர்விகுதி; வியப்பிடைச்சொல்; இரண்டாம்வேற்றுமைஉருபு; அழகு; கோழை; இருமல்; இளிஎன்னும்இசையின்எழுத்து; யானையைப்பாகரதட்டும்ஓசை; தலைவன்; கணவன்; ஆசான்; அரசன்; தந்தை; கடவுள்; அம்பு; நுண்மை; ஐந்து; ஐயம்; கடுகு; சருக்கரை.

ஐ - ஐயம் - சந்தேகம்; அகப்பொருள்துறைகளுள்ஒன்று, ஐயக்காட்சி; ஐயவணி; இரப்போர்கலம்; பிச்சை; சிலேட்டுமம்; சிறுபொழுது; குற்றம்; மோர்.

உணர்வு - அறிவு; தெளிவு துயில்நீங்குகை; கற்றுணர்கை; ஒழிவு ஆன்மா புலன்

எய்தியக் - எய்தல் - அடைதல், சேர்தல்; அம்பைச்செலுத்தல்; நிகழ்தல்; சம்பவித்தல்; பெறுதல்.

கண்ணும் -  கண்ணு-தல் - kaṇṇu-   5 v. tr. 1. To purpose, think, consider; கருதுதல் கண்ணியதுணர்தலும் (மணி. 2, 25). 2. To be attached to,fastened to; பொருந்துதல் புடைகண்ணிய வொளிராழியின் (இரகு. யாக. 17).  
கண்ணு-தல்  v. tr. கண்.To see; பார்த்தல். (நாமதீப.)

பயம் - அச்சம்; அச்சச்சுவை; வாவி; அமுதம்; பால்; நீர்; பலன்; வினைப்பயன்; பழம்; இன்பம்; அரசிறை; தன்மை.  (வீடு பேறு பயவாமையின் பயம் எனப்பட்டது)

இன்றே - இல்லை 

மெய் - உண்மை; உடல்; உயிர்; உணர்ச்சி; மார்பு; ஒற்றெழுத்து.

உணர்வு - அறிவு; தெளிவு துயில்நீங்குகை; கற்றுணர்கை; ஒழிவு ஆன்மா புலன்

இல்லாதவர்க்கு - இல்லாதவர் . 

முழுப்பொருள்
ஐந்து புலன்களையும் கடந்து ஒருவர் இருத்தல் என்பது மிக கடினமான ஒன்றாகும். ஆனால் உண்மையை உணரும் தன்மை இல்லாவிட்டால் ஐந்து புலன்களையும் கடந்தும் பயனில்லை. அதாவது பலர் கடமைகளில் இருந்து தப்பிக்க துறவு வாழ்க்கையை மேற்கொள்வர். அவ்வாறு கடைப்பிடிப்பதனால் ஒரு பயனுமில்லை. உயர்பொருளாம் இறைப்பொருளே உண்மையென உணர்வது, நிலையாமையை உணர்வது, பிறந்திறக்கும் பிறப்பின்மை என்பதை உண்மை என உணரவில்லை என்றால் ஐம்புலன்களை கடந்தும் பலனில்லை. 

பொறிபுலன்களுக்கு அப்பாற்பட்டு அந்தக்கரணங்களையும் கடந்து நிற்பவனாய் யோகிகளின் மெய்யுணர்வுக்கே புலப்படுபவனாய் உள்ளவன் பரம்பொருள் என்பதை, சுமந்திரனுக்கு இராமர் கூறுவதாகக்கூறும் கம்ப இராமாயணப் தைலமாட்டு (27) பாடலின் பகுதி இது:

அடக்கும் ஐம் பொறியொடு கரணத்து அப்புறம்

கடக்கும் வால் உணர்வினுக்கு அணுகும் காட்சியான்

அப்பொருளையே, “பொறிவாயில் ஐந்தவித்தான்” என்றும் வள்ளுவர் கடவுள் வாழ்த்து அதிகாரத்திலேயே பாடினார்.

“ஆறினார் பொய்யகத் தையுணர் வெய்திமெய்

தேறினார் வழிபடுந் தென்குடித் திட்டையே” (சம்பந்தர்.தென்குடித் திட்டை6)

மேலும் : அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை

ஐயுணர்வு எய்தியக்கண்ணும் பயம் இன்றே - சொல்லப்படுகின்ற புலன்கள் வேறுபாட்டான் ஐந்தாகிய உணர்வு அவற்றை விட்டுத் தம் வயத்ததாய வழியும், அதனால் பயனில்லையேயாம், மெய்யுணர்வு இல்லாதவர்க்கு - மெய்யினையுணர்தல் இல்லாதார்க்கு. (ஐந்தாகிய உணர்வு : மனம் , அஃது எய்துதலாவது, மடங்கி ஒரு தலைப்பட்டுத் தாரணைக்கண் நிற்றல். அங்ஙனம் நின்ற வழியும் வீடு பயவாமையின் 'பயம் இன்று' என்றார். சிறப்பு உம்மை எய்துதற்கு அருமை விளக்கி நின்றது. இவை இரண்டு பாட்டானும் மெய்யுணர்வு உடையார்க்கே வீடு உளது என மெய் உணர்வின் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

மெய் முதலாகிய பொறிகளைந்தினானும் அறியப் படுவனவெல்லாம் அறிந்தவிடத்தும், அதனான் ஒருபயனுண்டாகாது; உண்மையை யறியும் அறிவிலாதார்க்கு.

மு.வரதராசனார் உரை:

மெய்யுணர்வு இல்லாதவர்க்கு ஐந்து புலன்களின் வேறுபாட்டால் வளர்ந்த ஐந்து வகை உணர்வும் முற்றப்பெற்ற போதிலும் பயன் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மனம் அடங்கக் கற்றவர் என்றாலும், உண்மையை உணரும் உணர்வு இல்லாதவர்க்கு ஒரு பயனும் இல்லை.

Thirukkural - Management - Personality Development - Self Discipline

Self-discipline helps us gain self-control.

Prevention of wrong doings, delaying impulsive decisions, and overcoming personal shortcomings are possible with self-discipline. Valluvar teaches us the importance of self-realization, wisdom or higher consciousness  through Kural 354.

Where the sense of the Real is lacking, 

The other five senses are useless.

Even if a person has control over all the five senses — seeing, hearing, smelling, tasting, and touching — just the control over those senses without proper self- realization will not help him achieve greater things in life. Self-realization, wisdom or higher consciousness is more important than mere control of senses.

துணைநலம் ஆக்கம் தரூஉம் வினைநலம்

குறள் 651

துணைநலம் ஆக்கம் தரூஉம் வினைநலம்

வேண்டிய எல்லாந் தரும்

[பொருட்பால், அமைச்சியல், வினைத்தூய்மை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள் 

துணை- அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்)

நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

ஆக்கம் - அமைத்துக்கொள்ளுகை; கைகூடுகை; உண்டுபண்ணுகை; படைப்பு செல்வம் பொன் பெருக்கம் இலாபம் ஈட்டம் கொடிப்படை திருமகள் மங்களகரம் வாழ்த்து

தரூஉம் - தரும், கொடுக்கும்

வினை - தொழில்; நல்வினைதீவினைஎனஇருவகைப்பட்டமுன்னைவினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி

நலம் -  நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

வேண்டிய - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.

எல்லாந் - எல்லாவற்றையும்

தரும் - தரும், கொடுக்கும்

முழுப்பொருள் 

துணை என்றால் கணவன் மனைவின் என்று பல உரைகள் இங்கு கூறுகின்றன. ஆனால் துணை என்றால் உறவு நட்பு கணவன் மனைவி என்ற எல்லா பொருளும் இக்குறளுக்கு பொருந்தும். ஒருவர் செய்யும் காரியத்தில் நல்ல துணையாக ஒரு நண்பரோ நபரோ கணவனோ மனைவியோ அலுவலக நண்பாரோ அமைந்தால் அச்செயல் இறுதியில் நல்ல பலனை தரும். பலன் என்றால் புகழ் செல்வம் பொருள் என்று அர்த்தம் கொள்ளலாம். 

துணை என்ற சொல்லுக்கு உறவு என்ற கண்ணோட்டத்தில் மட்டும் பொருள் எடுத்துக்கொள்ளாமல், அம்பு என்ற பொருளும் அகராதியில் இருப்பதை காணாலம். அதாவது, செய்யும் செயலுக்கு உதவியாக இருக்கக்கூடிய கருவிகளை குறிக்கிறது. அதாவது Tools / Productivity Tools. இந்த கருவிகள் செய்யும் செயலை செய்ய உதவும். 

அதுபோல செய்யும் செயலில் தூய்மையும் செம்மையும் அழகும் அறமும் முழுமையும் இருந்தால் அச்செயலின் பலனாக தேவையான எல்லாச்செல்வங்களையும் பெறலாம்.

சிலகாலம் கழித்து இன்னும் ஆழமாக இக்குறளைப் பற்றி யோசித்தேன். எனக்கு தோன்றியது என்னவெனில், பொதுவாக எல்லோரும் கூறுவது எனக்கு கூடயிருந்து நல்லது கெட்டது சொல்ல யாருமே (உறவுகளோ நண்பர்களோ இல்லை) இல்லைங்க என்பது தான். என்ன தூக்கிவிட ஆளே இல்லை என்பது தான். எனக்கு ஒரு support system இல்லைங்க என்பது தான். நல்ல உறவுகளும் நண்பர்களும் நமக்கு செல்வங்களே. அதில் மாற்றுக்கருத்து இல்லை. அதனால் தான் வள்ளுவரே சுற்றந்தழால் அதிகாரத்தில் “குறள் 524 சுற்றத்தால் சுற்றப் படஒழுகல் செல்வந்தான் பெற்றத்தால் பெற்ற பயன்” என்று கூறியிருப்பார். ஆனால் இந்த support system இல்லங்க என்றென்பது எல்லாம் சுத்தமான சால்ஜாப்புக்கள். ஏனெனில் நாம் நமது அன்றாட நாட்களில் எவ்வளவு நேரம் வீண் செய்கிறோம், நமது கவனத்தையும் ஆற்றலையும் எவ்வளவு வீண் செய்கிறோம். அதுவே நாம் ஒரு செயலை செவ்வென செய்தால் நமக்கு அதன் பலனும் முன்னேற்றமும் நன்றாக கிடைக்கும். அதனால் வினைநலம் வேண்டிய எல்லாம் தரும் என்று இக்குறளில் கூறியுள்ளார் வள்ளுவர். ஏனெனில் “குறள் 1024 சூழாமல் தானே முடிவெய்தும் தம்குடியைத் தாழாது உஞற்று பவர்க்கு” என்று வள்ளுவரே கூறியுள்ளார். இதையே “When you want something all the universe conspires in helping you to achieve it” என்று - Paulo Coelho (The Alchemist இல்) கூறியிருப்பார். நாம் ஒன்று வேண்டும் என்று ஒரு செயலில்  ஈடுப்பட்டால் நமக்கு இவ்வுலகமே வந்து உதவும். அதனால் தான் எல்லோரும் கூறுவது "செய்யும் தொழிலை சுத்தமாக செய்யவேண்டும்" என்று. 

மேலும் ஒருவர் ஒரு காரியத்தை செவ்வென செய்து பலனை விளைவித்தால், நாம் அதனால் ஒரு பலனை அறுவடை செய்வதற்கு முன் மற்றவர்களின் நம்பிக்கையை ஈன்று எடுத்திருப்போம். அதுவே முதல் நன்மை.

For e.g, when you do your work well you would deliver results. When one delivers results, one would the earn the trust of his supervisors, manager, peers.

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை

துணை நலம் ஆக்கம் தரூஉம் - ஒருவனுக்குத் துணையது நன்மை செல்வம் ஒன்றனையும் கொடுக்கும்; வினை நலம் வேண்டிய எல்லாம் தரும் - அவ்வளவன்றி வினையது நன்மை அவன் வேண்டியன யாவற்றையும் கொடுக்கும். (வேண்டிய எல்லாம் என்றது இம்மைக்கண் அறம், பொருள், இன்பம் முதலாயவற்றையும்,மறுமைக்கண் தான் விரும்பிய பதங்களையும். இதனான் காணப்படும் துணை நன்மையினும் கருதப்படும் வினை நன்மை சிறந்தது என வினைத்தூய்மையது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

துணைநலம் ஆக்கத்தைக் கொடுக்கும்; வினைநலம் அவ்வளவேயன்றி வேண்டிய எல்லாவற்றையும் ஒருங்கு கொடுக்கும். துணைநலம் ஆக்கங் கொடுத்தல் எல்லாரானும் அறியப் படுதலின் ஈண்டு ஏதுவாக வந்தது

மு.வரதராசனார் உரை

ஒருவனுக்கு வாய்த்த துணையின் நன்மை ஆக்கத்தைக் கொடுக்கும், செய்யும் வினையின் நன்மை அவன் விரும்பிய எல்லாவற்றையும் கொடுக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நல்ல துணை, செல்வம் தரும்; செயல் சுத்தமோ நாம் விரும்பிய எல்லாவற்றையும் தரும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

Friends are fortune. Remember the old saying, “A friend in need is a friend indeed.” Right companionship brings you all the wealth and benefits. We always need the supports of others to achieve greater things. There is no such person as a self-made man. Similar to right companionship, meaningful and timely execution of a beneficial act brings all the desired beneficial things to you, as per Kural 651.

A man's friends bring him worldly goods.

His good deeds all he needs.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Good support system (good people, mentors, team, tools, relationships etc) would help in improving the productivity/effectiveness and making progress. At the same time, prudently doing a work correctly and effectively will yield all the positive results one conspires for. 

Basically, One has to have a goal, conspire for it and prudently do all things required to achieve it. Support system would be of help for sure. However, one should not depend on support system alone. When you want something all the universe conspires in helping you to achieve it. 

Questions that I ask to the kid

What does good support system and prudence yield?

மனத்து ளதுபோலக் காட்டி ஒருவற்கு

குறள் 454

மனத்து ளதுபோலக் காட்டி ஒருவற்கு 

இனத்துள தாகும் அறிவு

[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

பொருள்

மனத்து - மனதில் - மனது - நெஞ்சம்; எண்ணம்; விருப்பம்; இந்துப்பு.

உளது - இருப்பது, உண்மை.

போலக் - pōl   போலு, I. v. t. resemble, be like, be similar, ஒ.

காட்டி - காட்டுதல் - காண்பித்தல்; அறிவித்தல்; மெய்ப்பித்தல்; நினைப்பூட்டுதல்; படையல்; உண்டாக்குதல்; அறிமுகஞ்செய்தல்; வெளிப்படுத்துதல்

ஒருவற்கு - ஒரு மனிதனுக்கு

இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

‘இனத்து’ - உறவாடும் மக்கள்

உளது - இருப்பது, உண்மை.

ஆகும் - ஆதல்
அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்
அறிவென்பது நமது மனதில் எண்ணங்களில் உள்ளது போல நமக்கு தோன்றும். ஆனால் உண்மையில் நமது அறிவென்பது நாம் பழகும் மக்களின் இயல்பு போலவே இருக்கும். 

இக்குறள் முதலில் ஏழை எளியவரிடம் படிப்பறிவு இல்லாதவரிடம் உறவு வைத்துக்கொள்ள கூடாது என்று தோன்றினால் அது மடமை. எல்லோருடனும் பழகலாம். ஆனால் அறிவாற்றலுக்கு, ஆக்கப்பூர்வமான செயல்கள் செய்வதற்கு அதனை போன்றே ஆற்றலும், ஆக்கமும், எண்ணமும் உள்ளோருடன் பழக வேண்டும். அவ்வாறு இல்லாத சோம்பித்திற்கின்ற, குறுக்குவழியில் செல்கின்ற, உயர்வான எண்ணங்கள் அல்லாத, எதிர்மரை எண்ணங்கள் கொண்ட மக்களிடம் தினம் தினம் உறவாடினால் அவர்களுடைய எண்ணங்களே நமக்கு வரும்.

உதாரணமாக மஹாத்மா காந்தி-ஜி அவர்கள் எல்லோருடனும் எவ்வித பாகுபாடின்றி பழகினார்கள். ஆனால் அவர் ஆக்கப்பூர்வமான செயல்களுக்கு அவரை சுற்றி இருந்த மக்கள் அனைவரும் அதனை போன்றே எண்ணங்களும், அறிவும் கொண்டவர்களாக இருந்தது.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒரு நாலடியார் பாடல் ஒன்று:

வேம்பின் இலையுட் கனியினும் வாழைதன்
தீஞ்சுவை யாதுந் திரியாதாம்; ஆங்கே
இனந்தீ தெனினும் இயல்புடையார் கேண்மை
மனந்தீதாம் பக்கம் அரிது.

வேம்பின் இலையுள் இருந்து பழுத்தாலும் வாழைப்பழம் தனது இன்சுவையிற் சிறிதும் வேறுபடாது; அதுபோலவே, தமக்கு நேர்ந்த சார்பு தீயதெனினும் இயற்கையறிவுடையாரது நட்பு மனந் தீயதாய்மாறும் வகை அரிதாயிருக்கும், என்பதே இப்பாடலின் கருத்து.
இக்கருத்து ஒப்புக்கொள்ளக்கூடியது. அரிது என்று சொல்லி, இது இப்படித்தான் என்று உறுதியாகக் கூறாது, மாற்றுக்கருத்துக்கும் சிறிது விழுக்காட்டினை உள்ளுரையாக விட்டிருப்பது சிந்திக்கத்தக்கது. வள்ளுவர் காலத்தைச் சேர்ந்தவர்களும், பின்புவந்த புலவோர்களும், வேற்றுக் கருத்துக்களைக் கொண்டு, அவற்றைக் கூறவும் செய்தார்கள் என்பதைக் காட்டுவது. பின்னால் வந்தவர்கள் போல் குருட்டாம்போக்கிலே வள்ளுவர் வாக்கை கேள்வி கேட்காமல், ஒத்துக்கொள்ளவில்லை.

வள்ளுவர் குறளினை இவ்வாறு பொருள் செய்யலாம்.  சார்ந்திருக்கும் இனமே ஒருவரின் அறிவை உருவாக்குகிறது. அவரவர் மனம் அல்ல. அதனால் நல்லினம் சேரவேண்டும் என்று சொல்வதாகக் கொண்டால், பொருந்தி வருகிறது.

பரிமேலழகர் உரை

அறிவு - அவ் விசேட உணர்வு, ஒருவற்கு மனத்து உளது போலக் காட்டி - ஒருவற்கு மனத்தின் கண்ணே உளதாவது போலத் தன்னைப் புலப்படுத்தி , இனத்து உளதாகும் - அவன் சேர்ந்த இனத்தின்கண்ணே உளதாம் .

(மெய்ம்மை நோக்காமுன் மனத்துளது போன்று காட்டியும் , பின் நோக்கிய வழிப்பயின்ற இனத்துளதாயும் இருத்தலின் 'காட்டி' என இறந்த காலத்தால் கூறினார். 'விசேட உணர்வுதானும்' மனத்தின்கண்ணே அன்றேயுளதாவது'? என்பாரை நோக்கி ஆண்டு புலப்படும் துணையே உள்ளது: அதற்கு மூலம் இனம் என்பது இதனான் கூறப்பட்டது).

மணக்குடவர் உரை

ஒருவனுக்கு உண்டாகும் அறிவு முற்பட மனத்துள்ளது போலத் தோற்றிப் பின் தான் சேர்ந்த இனத்தினுண்டான அறிவாகும்.

மு.வரதராசனார் உரை

ஒருவனுக்கு சிறப்பறிவு மனத்தில் உள்ளது போலக் காட்டி (உண்மையாக நோக்கும் போது) அவன் சேர்ந்த இனத்தில் உள்ளதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

அறிவு ஒருவன் மனத்துள் இருப்பது போலத் தோன்றும்; உண்மையில் அது அவன் சேர்ந்துள்ள இனத்தின்பால் இருந்து பெறப்படுவதே ஆகும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

The thought in Kural 454 is contrary to the thought, presented in Kural 373, that one's heredity or genetic factors have influences on one's personality. Even if a person displays, exhibits, or demonstrates that his mind is filled with rich knowledge, but that knowledge will be influenced much by the company to which that person belongs.

Wisdom which Seems to Come from the

Comes really from one's company.

A man is a reflection of his circumstances. Circumstances  shape a person's thinking, speaking, learning, and life style in general. Motivational speaker Jim Rohn meaningfully said, “We are the average of the five people we spend the most time with.” Is that observation true? Reflect on that. The quality of people you spend most of your time with influences whatever you read.

நிலத்தியல்பால் நீர்திரிந் தற்றாகும்

குறள் 452

நிலத்தியல்பால் நீர்திரிந் தற்றாகும் மாந்தர்க்கு 

இனத்தியல்ப தாகும் அறிவு

[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

பொருள்

நிலத்து - நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.
இயல்பு - தன்மை; இலக்கணம் ஒழுக்கம் நற்குணம் நேர்மை முறை வரலாறு பிரமாணம்பத்தனுள்ஒன்று.

இயல்பால் - தன்மை போல

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.
திரி - முறுக்குகை; விளக்குத்திரி; தீப்பந்தம்; தீக்குச்சி; காதுக்குஇடும்திரி; எந்திரம்; மெழுகுவத்தி; புண்ணுக்குஇடும்திரி; காண்க:வெள்ளைப்பூண்டு; பெண்; மூன்று.
திரி-தல் -tiri-   4 v. [T. tirugu, K. tiri, M.tirikka.] intr. 1. To walk about, wander,go here and there; அலைதல் வண்டாய்த்திரிதருங் காலத்து (நாலடி, 284). 2. To turn, whirl,revolve, as the heavenly bodies; சுழலுதல் வலந்திரியாப் பொங்கி (பு. வெ 9, 12). 3. To be twisted,convolved; திருகுறுதல். திரிந்து மறிந்துவீழ் தாடி(கலித். 15). 4. To move; சலித்தல் நாராசத்திரிவிற் கொள்ளத்தகுவது காந்தம் (மணி. 27, 55-6).5. To proceed; போதல் (பிங்.) 6. To return;திரும்புதல். ஒன்றைச் செப்பினை திரிதியென்றான்(கம்பரா. அங்கத. 10). 7. To change, vary;வேறுபடுதல். நாஅல்வேத நெறிதிரியினும் (புறநா.2). 8. To be substituted, as a letter byanother; எழுத்து மாறுதல் தோன்ற றிரிதல் கெடுதல்(நன். 154). 9. To perish; கெடுதல் (திவா.) 10.To change in quality; to become sour, as milk பால் தன்மைகெடுதல். 11. To be confused;மயங்குதல். திரிந்தயர்ந் தகன்றோடி (பரிபா. 3, 54).--tr. To abandon, leave; கைவிடுதல் இனந்திரியேறுபோல (சீவக. 2720).  

திரிந்து - கெட்டு

அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை

ஆகும் - நடக்கும்
மாந்தர் - மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்.

மாந்தர்க்கு - மனிதர்களுக்கு
இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்

‘இனத்து’ - உறவாடும் மக்கள்

இயல்பது - இயல் - தன்மை; தகுதி சுகுமாரதை ஒழுக்கம் உழுவலன்பு செலவு ஒப்பு இயற்றமிழ் இலக்கணம் நூல் நூலின்பகுதி; திவ்வியப்பிரபந்தத்தைக்குழுவாகநின்றுஓதுகை; மாறுபாடு சாயல் பெருமை

ஆகும் - ஆதல்

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்

இது மிகவும் எளிமையான ஒரு குறள். ஒரு நீரின் இயல்பு அது வந்து சேர்ந்த நிலத்தின் தன்மைக்கேற்பதாகும். ஏன் எனில் ஒரு மாசு நிறைந்த நிலத்தில், விஷ அமிலங்கள் கொண்ட நிலத்தில், கழிவு நீர் தேக்கபட்ட நிலத்தில் மாசும் விஷமும் தான் மிச்சம். அந்த நிலத்தில் தண்ணீர் உற்றி, அதனை பின்பு எடுத்துக்குடித்தால் நமது உடலுக்கு கேடு விளைவிக்கும் அல்லது நமது அழிவு நோக்கி எடுத்துச்செல்லும். ஆக மொத்தம் ஒரு கேடான நிலத்தினால் நல்ல ஆரோக்கியமான நீர் திரிந்து கெட்டு விட்டது.

அதுபோல, மனிதர்கள் சிறுமை (சிறுமை, செருக்கு, சினம் என பல இழுக்குகள்) கொண்ட மனிதர்களிடம் உறவு வைத்துக்கொள்வதனால் அவர்களும் கெடுவர் அவர்களுடைய அறிவும் கெடும்.

அதேப்போல நல்ல நிலத்தில் இருந்தால் நீர் நன்றாக ஆரோக்கியமானதாக இருக்கும். அதுப்போல அறிஞர்களுடன் உறவு வைத்துக்கொண்டால் வாழ்விற்கு ஆரோக்கியமானதாக இருக்கும்.

”செம்புலப் பெயல்நீர் போல” (குறுந்.40:4)

கம்பராமாயணத்தில் கும்பகருண வதைப்படலத்தில் கும்பகருணன், இராவணனுக்குக் கூறும் அறிவுரையாகக் கீழ்கண்டபாடல் இக்குறளின் கருத்தை ஒட்டியே சொல்லப்படுகிறது.
புலத்தியன் வழிமுதல் வந்த பொய் அறு
குலத்து இயல்பு அழிந்தது; கொற்றம் முற்றுமோ?
வலத்து இயல் அழிவதற்கு ஏது; மை அறு
நிலத்து இயல் நீர் இயல் என்னும் நீரதால்.
புலத்திய முனிவரின் வழிதோன்றல்களான வஞ்சனையற்ற நமது குலத்தின் தன்மை உன்னாலே ஒழிந்தது. நமது ஆட்சியே முடிவுறாதா? உனது செயல்களே நமது வெற்றிகள் வீழ்ச்சியடைய காரணமாகி விடும்.  குற்றமற்ற நிலத்தின் இயல்பே நீரின் இயல்பும் அன்றோ? என்று இராவணனைக் கேட்கிறான் கும்பகருணன்.  ஔவையாரின் (எந்த ஔவையாரோ?) வாக்கான “குலத்தளவே ஆகுமாம் குணம்” என்பது பிறந்த குலத்துக்கு ஏற்றவாரே ஒருவரது குணம் அமையும் என்று வருவதால், பலரும் எதிர்ப்பு கூறுவர். இதை வருணம் என்ற பொருளில் பொதுவாகக் கூறுவது தவறுதான். ஆனால் நற்குடிப்பிறப்பே ஒருவருவக்கு நல்லவற்றைக் கற்பித்துவிடும் என்பதில் ஐயம் இருக்கமுடியுமா? குப்பையில் மாணிக்கமும் உண்டு, அதைப்போல நற்குடிப்பிறப்பினருக்கு, ஊழ் வினையாலும் சேர்க்கையாலும் சில சமயங்களில் நற்குடிப்பிறந்தோரும் பிறழ்வது உண்டு. இராவணன் பிறப்பிலே உயர்ந்தவனாயிருந்தாலும், பெண்ணாசையிலே அறநெறி பிறழ்ந்தான், தாழ்ந்தான், மடிந்தான்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

நிலத்து இயல்பான் நீர் திரிந்து அற்றாகும் - தான் சேர்ந்த நிலத்தினது இயல்பானே நீர் தன் தன்மை திரிந்து அந்நிலத்தின் தன்மைத்தாம், மாந்தர்க்கு இனத்து இயல்பு அறிவு (திரிந்து) அதாகும் -அதுபோல மாந்தர்க்குத் தாம் சேர்ந்த இனத்தின் இயல்பானே அறிவும் தன் தன்மை திரிந்து அவ்வினத்தின் தன்மைத்தாம். 

(எடுத்துக்காட்டுவமை: விசும்பின்கண் தன் தன்மைத்தாய நீர் நிலத்தோடு சேர்ந்த வழி, நிறம், சுவை முதலிய பண்புகள் திரிந்தாற்போல, தனி நிலைக்கண் தன் தன்மைத்தாய அறிவு, பிறஇனத்தோடு சேர்ந்தவழிக் காட்சி முதலிய தொழில்கள் திரியும் என, இதனான் அதனது காரணங் கூறப்பட்டது.) .

மணக்குடவர் உரை

நிலத்தின் தன்மையால் நீர் தன் தன்மை வேறுபட்டு அந்நிலத்தின் தன்மைத்தாவது போல, மக்கட்கு அறிவு இனத்தின் தன்மையதாய் வேறுபடும்.

மு.வரதராசனார் உரை

சேர்ந்த நிலத்தின் இயல்பால் அந்த நீர் வேறுபட்டு அந் நிலத்தின் தன்மையுடையதாகும், அதுபோல் மக்களுடைய அறிவு இனத்தின் இயல்பினை உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

தான் சேர்ந்த நிலத்தின் தன்மையால் நீர் தன் இயல்பை இழந்து, நிலத்தின் இயல்பாகவே மாறிவிடும்; மனிதரின் அறிவும் அவர் சேர்ந்த இனத்தின் இயல்பாகவே ஆகிவிடும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment

Valluvar resorts to a powerful simile in Kural 452 to substantiate his view on the role of environment  in shaping a person's personality.

The soil colours the water, and one's

One's mind.

The color of rainwater changes  according to the color of the soil that it comes into contact. The contents and the color of the rainwater are the same until that falls on earth. Once the rainwater falls on earth, it loses its originality and absorbs the characteristics of the earth. Similarly, a person has his originality until he connects with others. Once a person connects with another person or a group, that person loses his originality and gains the qualities of the other person or the group. The company he is frequently in influences his knowledge. Therefore, environment  is more powerful than the inherent or genetic qualities of a person.