Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label 14 இயல் - குடியியல். Show all posts
Showing posts with label 14 இயல் - குடியியல். Show all posts

இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார்

 

குறள் 970
இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார்
ஒளிதொழுது ஏத்தும் உலகு
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

வரின் - வரும்

வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

வாழாத - இருக்காத; மகிழாத

மானம் - மதிப்புடைமை; கற்பு; பெருமை; புலவி; வலிமை; வஞ்சினம்; கணிப்பு; அளவுகருவி; ஒப்புமை; அளவை; அன்பு; பற்று; இகழ்ச்சி; வெட்கம்; குற்றம்; வானூர்தி; கோயில்விமானம்; மண்டபம்; கத்தூரி; சவ்வாது; வானம்; ஒருதொழிற்பெயர்விகுதி; ஓர்இடைச்சொல்.

உடையார் - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

ஒளி - சோதி; விளக்கம்; சூரியன்; சந்திரன்; விண்மீன்; மின்னல்; வெயில்; கண்மணி; பார்வை; அறிவு; மதிப்பு; தோற்றம்; அழகு; நன்மதிப்பு; கடவுள்; புகழ்

தொழுது - தொழுதல் - வணங்கல்

ஏத்தும் - ஏத்து-தல் - ēttu-   5 v. tr. 1. To praise,extol; துதித்தல் (திவா.) 2. To bless; வாழ்த்துதல் பகைதவ நூறு வாயென . . . ஏத்தினாள் (சீவக.324).  

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

முழுப்பொருள் 
தனக்கு இகழ்ச்சி வந்த பின்பு வாழாதவர்களை மானம் உடையவர் என்று கூறுகிறார். அத்தகைய மானம் உடையோரை மதித்து வணங்கி துதித்துக்கும் இவ்வுலகம். மானத்தோடு இருப்போரை துதிக்கிறது என்றால் மானம் இல்லாமல் வாழ்ந்தால் அவரை ஏசும் / இகழும்.

தாம் அறியாது செய்துவிட்ட ஒர் செயலாலும், தமக்கு இழிவு தரக்கூடிய இகழ்ச்சி வருமாயின், தம்முயிரையும் துறக்குமளவுக்கு, மானக்கேட்டுக்கு அஞ்சவேண்டும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

சான்றோர் தம் மானத்துக்கு ஈனம் வருமாயின் உயிரோடு வாழார் என்ற சென்ற குறளில் கூறியதை பல நீதி நூற்பாடல்களும் சொல்லியுள்ளன

உள்ளங் குறைபட வாழார் உரவோர் (நான்மணிக் கடிகை)
மானம் அழிந்தபின் வாழாமை முன்னினிதே (இனியவை நாற்பது)

அவ்வாறு மாகனக்கேட்டுக்கு அஞ்சி உயிர் நீக்கும் தன்மையாளரை, உலகே புகழ்ந்து ஏத்தும்!

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”செல்வப் பெரும்புனல் மருங்கற வைகலும்
நல்கூர் கட்டழல் நலிந்துகை யறுப்ப
மானம் வீடல் அஞ்சித்தானம்
தளராக் கொள்கையொடு சால்பகத் தடக்கிக்
கன்னி காமம் போல உள்ள
இன்மை உரையா இடுக்க கணாளர்” (பெருங் 4.2:20-23)

பரிமேலழகர் உரை
இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளி - தமக்கு இழிவு வந்துழிப் பொறுத்து உயிர் வாழாது அதனை நீத்த மானமுடையாரது புகழ் வடிவினை; தொழுது ஏத்தும் உலகு - எஞ்ஞான்றும் தொழுது துதியாநிற்பர் உலகத்தார். ('புலவர் பாடும் புகழுடையோர் விசும்பின், வலவன் ஏவா வானவூர்தி - எய்துவர,'¢(புறநா.27) ஆகலின், துறக்கச் செலவு சொல்ல வேண்டாவாயிற்று. இவை நான்கு பாட்டானும் மானப் பொருட்டாய இறப்பினது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இளிவரவு உண்டானால் உயிர் வாழாத மானமுடையாரது புகழைத் தொழுது துதிக்கும் உலகு.

மு.வரதராசனார் உரை
தமக்கு யாதேனும் இழிவு நேர்ந்தால் உயிர் வாழாத மானம் உடையவரின் புகழை உலகத்தார் தொழுது ஏந்தி நிற்பார்கள்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தனக்கு இகழ்ச்சி வரும்போது உயிர்வாழாத மானம் மிக்க மனிதரின் புகழ் வடிவைப் பெரியோர் தொழுது பாராட்டுவர்.

மருந்தோமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை

 

குறள் 968
மருந்தோமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை
பீடழிய வந்த இடத்து
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
மருந்தோ - மருந்து - அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை

மற்று -ஓர்அசைநிலை; பிறிதின்பொருட்குறிப்பு; வினைமாற்றுக்குறிப்பு; மறுபடியும்; பின்; காண்க:மற்றப்படி.

ஊன் - தசை, இறைச்சி; கொழுப்பு; உடம்பு.

ஓம்பும் - ஓம்புதல் - காப்பாற்றுதல், பாதுகாத்தல், பேணுதல், வளர்த்தல்; தீங்குவாராமற்காத்தல்; போற்றுதல்; உபசரித்தல்; சீர்தூக்குதல்; பரிகரித்தல்; தவிர்த்தல்; விலக்கல்; நீக்குதல்; உண்டாக்குதல்.

வாழ்க்கை - வாழ்தல்; வாழ்நாள்; இல்வாழ்க்கை; மனைவி; நல்வாழ்வுநிலை; செல்வநிலை; ஊர்; மருதநிலத்தூர்.

தகைமை - தன்மை, தகுதி; பெருமை; பொறுமை; குணம்; மதிப்பு; அழகு; ஒழுங்கு; நிகழ்ச்சி.

பெருந்தகைமை  - பெரும் தன்மை; பெரும் பொறுமை; பெரும அழகு - 

பீடு - பெருமை; வலிமை; தரிசுநிலம்; தாழ்வு; துன்பம்; குறைவு; ஒப்பு; குழைவு.

அழிய - அழித்தல் - aḻi-   11 v. tr. caus. of அழி¹-. 1.To destroy, exterminate; சங்கரித்தல் (கந்தபு.நகரழி. 6.) 2. To spend; செலவழித்தல் தேடா தழிக்கிற் பாடாய் முடியும் (கொன்றை). 3. To ruin, dam-age; கெடுத்தல் 4. To efface, obliterate; கலைத்தல் கோல மழித்தி யாகிலும் (திவ். நாய்ச். 2, 5). 5. Todisarrange; குலைத்தல் ஈடுசால் போரழித்து (சீவக.59). 6. To change the form or mode of; உள்ளதை மாற்றுதல் உடையினைப் பலகாலும் அழித்துடுத்தல் (தொல். பொ 262, உரை). 7. To cause to forget; மறப்பித்தல். பொய்த லழித்துப் போனா ரொருவர் (சிலப். 7, 43). 8. To smear; தடவுதல் சுண்ண மழித்திலை தின்று (உபதேசகா. சிவபுண்ணிய.225). 9. To leave off, bring to a close; நீக்குதல் (கலித். 131, 34.)  

வந்த - வருதல் 

இடத்து- இடம் - தானம்; வாய்ப்பு வீடு காரணம் வானம் விரிவு இடப்பக்கம்; அளவு ஆடையின்அகலமுழம்; பொழுது ஏற்றசமயம்; செல்வம் வலிமை மூவகையிடம்; படுக்கை தூரம் ஏழனுருபு; இராசி

முழுப்பொருள் 
மானத்தை உயிருக்கு இனையாக வைக்கிறார் திருவள்ளுவர். மானத்துடன் இருப்பது உயிருடன் இருப்பதற்கு சமம். மானம் இல்லையேல் உயிர் அற்றதற்கு சமம். ஆதலால் வாழ்ந்தால் மானத்தோடு வாழு இல்லையேல் இறப்பதே மேல் என்று முன்னர் ஒரு குறளில் கூறியிறுந்தார் திருவள்ளுவர். 

ஒருவருடைய பெரும் மதிப்பும் புகழும் பெருமையும் குறைந்தாலோ அல்லது அழிந்தாலோ அவர் மானம் இழந்தவராக ஆகிறார். அப்படி மானம் இழந்தும் இவ்வூன் உடம்பை போற்றி வாழும் வாழ்க்கை 
மடியாமல் இருப்பதற்கு மருந்தாகிவிடுமா? என்று கேட்கிறார் திருவள்ளுவர். 

மானமே மாகனம் என்றில்லாமல், ஏது செய்தாவது உடம்பை வளர்ப்பதை, அதுவே சாவாமைக்கு மருந்தென்று கொள்வது பெருமைபட வாழ்ந்ததைப் பொருளில்லாமல் ஆக்குவது.

நாலடியாரின் இவ்வரிகள் இக்குறளின் கருத்தையொட்டி இருப்பதைக் காணலாம்.
“மான அருங்கலம் நீக்கி இரவென்னும் 
ஈன விளிவினால் வாழ்வேன்மன்” (நாலடி 40)

“இழித்தக்க செய்தொருவன் ஆர வுணலின்” (நாலடி 302)

அறநெறிச்சாரப் பாடலொன்றும் இக்கருத்தை ஒட்டியது.
“தனக்குத் தகவல்ல செய்தாங்கோ ராற்றால்
உணற்கு விரும்பும் குடரை – வனப்பற
ஆம்பற்றாள் வாடலே போல அகத்தடக்கித்
தேம்பத்தாம் கொள்வ தறிவு” (அறநெறி 156)

“வானகம் கையுறினும் வேண்டார் விழுமியோர்
மானம் அழுங்க வரின்” (நாலடி 300)

“புன்னுனை நீரின் நொய்தாய்ப் போதலே புரிந்து நின்ற
இன்னுயிர் இழத்தல் அஞ்சி இற்பிறப் பழிதல் உண்டே” (கம்ப.சடாயு உயிர்நீத்த 70)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பெருந்தகைமை பீடு அழிய வந்த இடத்து - உயர்குடிப் பிறப்புத் தன்வலியாகிய மானம் அழியவந்துழி; ஊன் ஓம்பும் வாழ்க்கை மற்று மருந்தோ - இறத்தலொழிந்து பயனில்லாத உடம்பினைக் காக்கும் வாழ்க்கை பின்னும் இறவாமைக்கு மருந்தாமோ? ('மற்று' என்பது மேற்சொல்லிய இறப்பினை மாற்றி நின்றது. நற்குணங்கட்கு எல்லாம் இடனாதல் சிறப்புப்பற்றி, 'பெருந்தகைமை' என்றும், அவை எல்லாவற்றுள்ளும் அதற்கு வலியாதற் சிறப்புப்பற்றி, 'பீடு' என்றும், அஃது அழிந்தால் நின்ற வெற்றுடம்பு இழிக்கப்படுதலின், அதனை 'ஊன்' என்றும், பின்னால் இறத்தல் ஒருதலை என்பார் 'மருந்தோ' என்றும் கூறினார். மானத்தின் தொழில் அதற்கு இடனாகிய குடிப்பிறப்பின்மே¢ல் நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை
தமது பெரிய தகைமை வலியழிய வந்தவிடத்துச் சாவாதே இருந்து உயிரினை ஓம்பி வாழும் வாழ்க்கை பின்பும் ஒருகாலஞ் சாவாமைக்கு மருந்தாமோ. பெருந்தகைமை அழியவந்தவிடத் தென்று கூட்டுக.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுடைய பெருந்தகைமை தன் சிறப்புக்கெட நேர்ந்த போது, அவன் உடம்பை மட்டும் காத்து வாழும் வாழ்க்கை சாவாமைக்கு மருந்தோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை
குடும்பப் பெருமைக்கான மானம் அழிய நேர்ந்தபோது இறந்து போகாமல் இந்த உடம்பைக் காத்துவாழும் வாழ்க்கை சாவாமைக்கு மருந்து ஆகுமோ?.

ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலின் அந்நிலையே

 

குறள் 967
ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலின் அந்நிலையே
கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
ஒட்டார் - பகைவர்

பின் - பின்னுகை; பின்பக்கம்; இடம்; கடை; பிற்காலம்; தம்பி; பிறகு; ஏழனுருபு.

சென்று - செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

ஒருவன் - ஓர்ஆண்மகன்; ஒப்பற்றவன்; கடவுள்.

வாழ்தலின் - வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

அந் - அந்த 

நிலையே - நிற்கை; உறுதி; தன்மை; நிலைமை; தொழில்; இடம்; தங்குமிடம்; பூமி; காண்க:நிலைத்திணை; தேர்த்தட்டு; கதவுநிலை; தூண்; விளக்குத்தண்டு; நெறி; வழக்கு; ஆசிரமம்; குலம்; மரபுரிமை; இசைப்பாட்டுவகை; பொழுது; முகூர்த்தம்; ஒருநிலவளவுவகை; ஒருவன்நிற்கக்கூடியநீராழம்; பசுஒருதடவைகழிக்குஞ்சாணி; அணிகலத்தொங்கல்.

கெட்டான்  - கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

எனப்படுதல் - என்றறியப் படுதலே

கெட்டான் எனப்படுதல் – அழிந்துபட்டான் என்றறியப் படுதலே

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

முழுப்பொருள் 
தன்னை அழிக்க நினைக்கும் பகைவரிடம் உயிரையும் பொருளையும் இரந்து (யாசித்து) பகைவரின் தயவால் வாழ்தலை விட ஒருவன் அழிந்து கெட்டான் (அல்லது இறந்தான்) என்றென்பதே பெரிது. 

மானம் இல்லாமல் உயிர் வாழ்வது பிணம் போல் தூர்நாற்றம் வீசிக்கொண்டு வாழ்வதுப்போல் ஆகும். ஆதலால் மானம் இல்லையேல் செத்து மடி.

மானத்தை உயிருக்கு இனையாக வைக்கிறார் திருவள்ளுவர். மானத்துடன் இருப்பது உயிருடன் இருப்பதற்கு சமம். மானம் இல்லையேல் உயிர் அற்றதற்கு சமம். ஆதலால் வாழ்ந்தால் மானத்தோடு வாழு இல்லையேல் இறப்பதே மேல் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
வற்றிமற் றாற்றப் பசிப்பினும் பண்பிலார்க்கு
அற்றம் அறிய உரையற்க (நாலடி 78)

என்பாய் உகினும் இயல்பில்லார் பின்சென்று
தம்பாடு உரைப்பரோ (நாலடி 292)

பரிமேலழகர் உரை
ஒட்டார் பின் சென்று ஒருவன் வாழ்தலின் - தன்னை இகழ்வார் பின்னே சென்று பொருள் பெற்று அதனால் ஒருவன் உயிர் வாழ்தலின்; அந்நிலையே கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று - அது செய்யாது இறந்தான் என்று சொல்லப்படுதல் அவனுக்கு நன்று. (ஒட்டுதல் - பொருந்துதல். 'அந்நிலையே' என்றது, செல்லாத முன்னை நிலைக்கண்ணே நின்று என்றவாறு, அப்பொழுதே என்றும் ஆம். 'புகழும் புத்தேள் நாடும் பயவாதேனும் பொருள் பெற்று உயிர் வாழ்வாம'¢ என்பாரை நோக்கிக் கூறியது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் தன்னை இகழ்வார்பின் சென்று வாழும் வாழ்க்கையின், அவர்பால் செல்லாத அந்நிலையே நின்று கெட்டானென்று பிறரால் சொல்லப்படுதல் நன்று.

மு.வரதராசனார் உரை
மதியாதவரின் பின் சென்று ஒருவன் உயிர்வாழ்வதை விட, அவ்வாறு செய்யாத நிலையில் நின்று அழிந்தான் என்று சொல்லப்படுதல் நல்லது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
இகழுபவர் பின்னே சென்று அவர் தரும் பொருளை, பதவியைப் பெற்று உயிர்வாழ்வதைக் காட்டிலும் அவன் இறந்துபோனான் என்று சொல்லப்படுவது அவனுக்கு நல்லதாம்.

நலம்வேண்டி னாணுடைமை வேண்டுங் குலம்வேண்டின்

 

குறள் 960
நலம்வேண்டி னாணுடைமை வேண்டுங் குலம்வேண்டின்
வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

வேண்டின் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

நாண் - வெட்கம்; மகளிர்க்குரியகூச்சம்; வில்நாண்; கயிறு; மாங்கலியங்கோத்தசரடு; காண்க:அரைஞா(நா)ண்.

உடைமை - uṭaimai   n. [T. K. oḍame, M.uḍama.] 1. The state of possessing, having,owning; உடையனாந்தன்மை. அன்பீனு மார்வ முடைமை (குறள், 74). 2. Possession, property; உடைமைப்பொருள். உடைமை யெல்லாமும் (திருவாச. 33,7). 3. Wealth, riches; செல்வம் உடைமையாற்போத்தந்த நுமர் (கலித். 58).
உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் (நகை) உரிமை உரியவை

வேண்டும் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

வேண்டின் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

வேண்டுக - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

யார் - யாவர், எவர்
யார்க்கும் - எல்லோருக்கும் , எவருக்கும், அனைவருக்கும்

பணிவு - கீழ்ப்படிகை; வணக்கம்; குறை; தாழ்விடம்

முழுப்பொருள்
ஒருவருக்கு நன்மைகளான இன்பம் புகழ் பயன் உயர்வு நல்வாழ்வு அறம் ஆகியவை வேண்டும் என்றால் அவர் நல்லன அல்லாதவற்றை தீயவற்றை செய்ய வெட்கப்படவேண்டும். ஆதலால் நலம் வேண்டும் என்றால் நாணம் உடைமையாக வேண்டும். 

நற்குடியில் பிறந்த ஒருவர் அக்குடியில் பிறந்ததனால் பல பயன்களை பெற்று இருப்பார். (முன்வினைப் பயன்களாலும் அவர் தாய் தந்தையர் வேண்டியதாலும் அவர் இக்குடியில் பிறந்தார்). ஆனால் அக்குடியில் பிறந்ததனாலேயே அவர் பெரியோர் என்று நினைத்துக்கொள்ள கூடாது. மற்றவர்கள் கீழோர் என்று நினைக்கக்கூடாது. எல்லோரும் சமம் என்ற பணிவு என்றென்றும் வேண்டும். பணிவு இல்லையேல் அது அக்குடிக்கு அவர் ஈட்டித்தரும் (சம்பாத்தித்து தரும்) அவப்பெயர் ஆகும். 

ஒரு நற்குடியில் பிறந்தோம் என்ற எண்ணம் வேண்டும். ஆனால் அதனை அக்குடியின் பெயரை காப்பாற்ற அல்லது மேலும் உயர்த்த பாடுபடவேண்டுமே தவிர போலி கௌரவமும் தேவையற்ற அகங்காரமும்/செருக்கும் கூடாது. 

ஆதலால் இவன் நற்குலத்தைச் சேர்ந்தவன் என்கிற பேர் நிலை பெற வேண்டுமாயின், தம்மில் உயர்ந்தோர், தாழ்ந்தோர் என்று வேற்றுமை பாராட்டாது, பணிவுடன் நடக்கின்ற மனமும், எண்ணமும் வேண்டும்.

இதையேதான், “எல்லோர்க்கும் நன்றாம் பணிதல்” என்று ஏற்கனவே வலியுறுத்தியுள்ளார் வள்ளுவர். 

”நலனுடை மையின் நாணுச் சிறந்தன்று”

நாலடியார் பாடலொன்று, 
“இருக்கை எழலும், எதிர்செலவும் ஏனை 
விடுப்ப ஒழிதலோடு இன்ன குடிப்பிறந்தார் 
குன்றா ஒழுக்கமாக் கொண்டார்” (நாலடி 143)
என்று பணிவுடைமையை குடிப்பிறந்தார்க்கு ஒழுக்கக் கூறாகச் சொல்லுகிறது. 

மற்றொரு பாடலில்,
“................நல்கூர்ந்த மக்கட்கு 
அணிகலம் ஆவது அடக்கம்- பணிவில் சீர் 
மாத்திரையின்றி நடக்குமேல் வாழுமூர் 
கோத்திரம் கூறப்படும்” என்கிறது நாலடியார் (241).

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நலம் வேண்டின் நாண் உடைமை வேண்டும் - ஒருவன் தனக்கு நலனுடைமையை வேண்டுவானாயின், தான் நாணுடையன் ஆதலை வேண்டுக; குலம் வேண்டின் யாரக்கும் பணிவு வேண்டுக - குலனுடைமையை வேண்டுவானாயின், பணியப்படுவார் யாவர் மாட்டும் பணிதலை வேண்டுக. (நலம் - புகழ் புண்ணியங்கள். 'வேண்டும்' என்பது. விதிப் பொருட்டாய் நின்றது. 'வினைப்படு தொகுதியின் உம்மை வேண்டும்' (தொல்.சொல்.கிளவி.33) என்புழிப்போல, 'அந்தணர் சான்றோர் அருந்தவத்தோர் தம்முன்னோர் தந்தை தாய் என்றிவர்' எல்லாரும் அடங்க 'யாரக்கும்' என்றார். பணிவு - இருக்கை எழலும் எதிர் செலவும் முதலாயின. இவை இரண்டு பாட்டானும் குடிமைக்கு வேண்டுவன கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவர் தமக்கு நலத்தை வேண்டுவாராயின் நாணுடமையை விரும்புக: அவ்வண்ணமே குலத்தை விரும்புவாராயின் யாவர்மாட்டும் தாழ்ந்தொழுகுதலை விரும்புக. இது பணிந்தொழுக வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு நன்மை வேண்டுமானால் நாணம் உடையவனாக வேண்டும், குடியின் உயர்வு வேண்டுமானால் எல்லோரிடத்தும் பணிவு வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவன் தனக்கு நன்மை வேண்டும் என்று எண்ணினால் அவனிடம் நாணம் இருக்க வேண்டும். நற்குடும்பத்தவன் என்ற பெயர் வேண்டும் என்றால், எல்லாரிடமும் பணிவு இருக்க வேண்டும்.

நிலத்தில் கிடந்தமை கால்காட்டும் காட்டும்

 

குறள் 959
நிலத்தில் கிடந்தமை கால்காட்டும் காட்டும்
குலத்தில் பிறந்தார்வாய்ச் சொல்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நிலத்தில் - நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.

கிடந்தமை - கிடக்கை - படுக்கைநிலை; படுக்கை; படுக்குமிடம்; பூமி; பரப்பு; இடம்; உள்ளுறுபொருள்.
கிடத்தல் - படுத்திருக்கும்இருக்கைவகை.
கிட - ஒருநிகழ்காலஇடைநிலை.
கிட - kiṭa   VII. v. i. lie, lie down, lie along, rest, படு; 2. be in a state, exist, இரு; 3. remain தரித்திரு; 4. (as an auxiliary) be possible or appropriate as in அவன் செய்யக்கிடப்ப தொன்றுமில்லை.

கால் - நாலில்ஒன்று; தமிழில்நாலிலொன்றைக்குறிக்கும்'வ'என்னும்பின்னஎண்குறி; பாதம்; பூவின்தாள்; அடிப்பாகம்; எழுத்தின்கால்; தேருருள்; வண்டி; கோல்; குறுந்தறி; நெசவுத்தறியின்மிதி; கைப்பிடி; தூண்; பற்றுக்கோடு; முளை; மரக்கன்று; மகன்; இனமுறை; பிறப்பிடம்; வாய்க்கால்; பிரிவு; வழி; நடை; இடம்; வனம்; முனை; மரக்கால்; அளவு; கதிர்; மழைக்கால்; காற்று; வாதரோகம்; ஐம்பூதம்; பொழுது; செவ்வி; தடவை; காலன்; கருநிறம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஒருமுன்னொட்டு.

காட்டும் - காட்டு-தல் - kāṭṭu-   5 v. tr. Caus. ofகாண்-. [M. kāṭṭu.] 1. To show, exhibit, display;காண்பித்தல். எம்மில்லங் காட்டுதும் (நாலடி, 293). 2.To reveal, disclose, set forth; அறிவித்தல் காணாதாற் காட்டுவான் (குறள், 849). 3. To demonstrate,prove; நிரூபித்தல் நிறைமொழி மாந்தர் பெருமைநிலத்து, மறைமொழி காட்டிவிடும் (குறள், 28). 4. Toremind; நினைப்பூட்டுதல் முறுவற்குறி காட்டி முத்தே யுலகை முடிப்பாயோ (கம்பரா. கடல்காண். 8).5. To offer to a deity; நிவேதனஞ்செய்தல்.ஆழ்வார்க்குக் காட்டுகின்ற திருவமுர்தும் (S.I.I. iii,102). 6. To reflect, as a mirror or water;பிரதிபலிக்கச்செய்தல். அடுத்தது காட்டும் பளிங்குபோல் (குறள், 706). 7. To create, bring topass; உண்டாக்குதல் களையாத துன்பமிக் காரிகைக்குக் காட்டி (சிலப். 19, 17). 8. To introduce;அறிமுகஞ்செய்வித்தல். செவ்வழியுள்ளத் தோனைக் காட்டுதி தெரியவென்றான் (கம்பரா. அனுமப். 23). 9. Toapply, as incense or perfume to the hair; நறுமணமுதலியன ஊட்டுதல் ஆவிகாட்டி . . . சோர்குழல் (கம்பரா.  

காட்டும் - காட்டு-தல் - kāṭṭu-   5 v. tr. Caus. ofகாண்-. [M. kāṭṭu.] 1. To show, exhibit, display;காண்பித்தல். எம்மில்லங் காட்டுதும் (நாலடி, 293). 2.To reveal, disclose, set forth; அறிவித்தல் காணாதாற் காட்டுவான் (குறள், 849). 3. To demonstrate,prove; நிரூபித்தல் நிறைமொழி மாந்தர் பெருமைநிலத்து, மறைமொழி காட்டிவிடும் (குறள், 28). 4. Toremind; நினைப்பூட்டுதல் முறுவற்குறி காட்டி முத்தே யுலகை முடிப்பாயோ (கம்பரா. கடல்காண். 8).5. To offer to a deity; நிவேதனஞ்செய்தல்.ஆழ்வார்க்குக் காட்டுகின்ற திருவமுர்தும் (S.I.I. iii,102). 6. To reflect, as a mirror or water;பிரதிபலிக்கச்செய்தல். அடுத்தது காட்டும் பளிங்குபோல் (குறள், 706). 7. To create, bring topass; உண்டாக்குதல் களையாத துன்பமிக் காரிகைக்குக் காட்டி (சிலப். 19, 17). 8. To introduce;அறிமுகஞ்செய்வித்தல். செவ்வழியுள்ளத் தோனைக் காட்டுதி தெரியவென்றான் (கம்பரா. அனுமப். 23). 9. Toapply, as incense or perfume to the hair; நறுமணமுதலியன ஊட்டுதல் ஆவிகாட்டி . . . சோர்குழல் (கம்பரா.  

குலத்தில் - குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

பிறந்தார் -- பிறந்தவர்கள்
பிறத்தல் - வெளிவரல்; தோன்றுதல்.

வாய்ச்  - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

முழுப்பொருள்
நிலத்தில் உள்ளே விதைக்கபட்ட விதையின் தன்மையை விளைந்த பயிர் காட்டிவிடும். ஏனெனில் விதைத்தது தானே முளையும். வெண்டக்காய் விதைத்தால் வெண்டக்காய் தானே முளைக்கும், கத்திரிக்காய் முளைக்காது அல்லவா? அதேப்போல் விதை நன்றாக இருப்பின் நிலத்தின் இயல்பும் முக்கியம். அது நன்னிலமா புன்னிலமா என்பதனை விதை எவ்வாறு வளர்ந்து செழிப்பாய் வளர்கிறது என்பதை வைத்து கூறிவிடலாம்.

அதுப்போல் நற்குடியில் பிறந்தவர் என்றால் அவருடைய சொற்களே அதனை காட்டிவிடும்.  ஒருவரின் பேச்சிலேயே அவருடைய குடியின் சிறப்பை அறியலாம். ஆதலால் சொல்லிலும் (மற்றும் செயலிலும்) நமது குடியின் சிறப்பு விளங்கிவிடும். ஒருவர் நற்குடியில் பிறந்து இருக்கலாம், ஆனால் அவர் தவறான ஒரு சூழலில் வளர நேரிட்டால் அவர் குடியின் மாண்புகளை மறந்து தவறானவற்றை கற்று தவறானவற்றைப் பேசக்கூடும். ஆயினும் அது குடியின் பெயருக்கு குந்தகம் விளைவிக்கும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நிலத்திற் கிடந்தமை கால்காட்டும் - நிலத்தினியல்பை அதன் கண் முளைத்த முளை காட்டும்; குலத்திற்பிறந்தார் வாய்ச் சொல் காட்டும் - அதுபோலக் குலத்தின் இயல்பை அதன் கண் பிறந்தார் வாயிற் சொல் காட்டும். (கிடந்தமை உள்ளபடி முளைத்தமாத்திரத்தானே நன்மையும் தீமையும் தெரிதலின், இலை முதலிய கூறாராயினார். ஆகவே, பொருளினும் செயல் முதலியன வேண்டாவாயின. குலத்து இயல்பு அறிதற்கருவி கூறுவார் போன்று, இன்சொல் வேண்டுமென்றவாறாயிற்று.).

மணக்குடவர் உரை
வித்து நிலத்தின்கண் மறைந்து கிடப்பினும் அது மறைந்து கிடந்தமையை அதன் முளை யறிவிக்கும். அதுபோல உயர்குடிப்பிறந்தாரை அவரவர் வாயிற்சொல் அறிவிக்கும்.

மு.வரதராசனார் உரை
இன்ன நிலத்தில் இருந்து முளைத்தது என்பதை முளை காட்டும், அதுபோல் குடியிற் பிறந்தவரின் வாய்ச் சொல் அவருடைய குடிப்பிறப்பைக் காட்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நிலத்தின் இயல்பை அதில் விளைந்த பயிர்காட்டும்; அதுபோலக் குடும்பத்தின் இயல்பை அதில் பிறந்தவர் பேசும் சொல் காட்டும்.

நலத்தின்கண் நாரின்மை தோன்றின் அவனைக்

 

குறள் 958
நலத்தின்கண் நாரின்மை தோன்றின் அவனைக்
குலத்தின்கண் ஐயப் படும்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நலத்தின்- நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

நார் - மட்டைமுதலியவற்றின்நார்; கயிறு; வில்லின்நாண்; பன்னாடை; கல்நார்; அன்பு.

இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகை வழக்கினுள் ஒன்று.

தோன்றின் - தோன்றுதல் - கண்காணவெளிப்படல்; அறியப்படுதல்; பிறத்தல்; முளைத்தல்; விளங்குதல்; நிலைகொள்ளுதல்; வருதல்; சாரியைமுதலியனசொற்களிடையேவருதல்; உண்டாதல்.

அவனைக் - அவன் - ஆண்பால்சுட்டுப்பெயர்.

குலத்தின்குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

ஐயம் - சந்தேகம்; அகப்பொருள்துறைகளுள்ஒன்று, ஐயக்காட்சி; ஐயவணி; இரப்போர்கலம்; பிச்சை; சிலேட்டுமம்; சிறுபொழுது; குற்றம்; மோர்.

ஐயப்படும்.- ஐயப்படுதல் - சந்தேகப்படுதல்., 

முழுப்பொருள்
புகழ் வாய்ந்த சான்றோர்கள் பலர் உள்ள குடியில் / குலத்தில் பிறந்த ஒருவரிடம் அன்பு அருள் கருணை இருத்தல் வேண்டும். ஏனெனில் அக்குடியில் முன்பு பிறந்தோரிடம் அன்பு இருந்தது. அவ்வழி தோன்றலால் அக்குடியில் பிறந்தோரிடமும் எதிர்ப்பார்க்கப்படும். அது இயல்பானது. சரியானதும் கூட.

ஆதலால் நற்குடியில் பிறந்த ஒருவரிடம் அன்பு இல்லை என்றால் அவர் அக்குடியில் தான் பிறந்தவரா என்று இவ்வுலகத்தில் உள்ளவர்கள் சந்தேகப்படுவர். ஆதலால் ஒரு நற்குடியில் பிறந்தால் அக்குடியில் இருக்கும் நற்பண்புகளை ஏந்தி அதன்படி நடக்க வேண்டும். இல்லையேல் வெளியே தான் அக்குடும்பத்தில் பிறந்தோம் என்று கூறிக்கொள்ளக் கூடாது. குடியின் வழி நடக்கவில்லை என்றால் அவர் பிறந்த குடியை சந்தேகப்படுவர். 

தாமற்பல் கண்ணனார் என்னும் புலவர், சோழன் மாவளத்தானோடு சூதாடிய பொழுது தாமற்பல் கண்ணனார் சூதாட்டத்தில் வட்டை மறைத்துவைத்துத் தன்னை ஏமாற்றியதாக எண்ணிய சோழன் சினமுற்று, அவ்வட்டை அவர் மீது எறிந்தான். அதனால், கோபமுற்ற தாமற்பல் கண்ணனார், மாவளத்தானைப் பார்த்து மன்னா உன் செய்கையைப் பார்த்தால், நீ சோழ மன்னனுக்குப் பிறந்தவனாக எனக்குத் தோன்றவில்லையே, ஆத்திமாலை சூடிய உன் முன்னோரெல்லாம் பார்ப்பனர்கள் நோவுமாறு எந்தச் செயலையும் செய்யமாட்டர்களே என்று இகழ்கிறார். முதற்பகுதி இக்குறளின் கருத்துக்கு இயைந்து இருப்பினும், பின்னால் அவன் நாணியதையும், அதையே பாராட்டி அப்புலவரே பாடுவதாகவும் அமைந்த புறநானூற்றுப் பாடல் இதோ.

கடுமான் கைவண் தோன்றல்! ஐயம் உடையேன்:
‘ஆர்புனை தெரியல்நின் முன்னோர் எல்லாம்
பார்ப்பார் நோவன செய்யலர்: மற்றுஇது
நீர்த்தோ நினக்கு?’ என வெறுப்பக் கூறி,
நின்யான் பிழைத்தது நோவாய் என்னினும்,
நீபிழைத் தாய்போல் நனிநா ணினையே; (புறநா.43:12:5)

நற்குடிப்பிறந்தோர்க்கு ஈரம் என்பது குலத்தைச் சார்ந்த பண்பு என்பதைக் கூறும் முதுமொழிகாஞ்சி வரி
“ஆர்கலி யுலகத்து மக்கட் கெல்லாம் 
பேரில் பிறந்தமை ஈரத்தின் அறிப” (முதுமொழிகாஞ்சி 2:1-2)

“வாய்மையும் மரபும் காத்து மன்னுயிர் துறந்த வள்ளல்
தூயவன் மைந்த னேநீ பரதன்முன் தோன்றி னாயே” (கம்ப.வாலிவதை 76)


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நலத்தின்கண் நார் இன்மை தோன்றின் - குலநலமுடையனாய் வருகின்றவன்கண்ணே ஈரம் இன்மை உளதாமாயின்; அவனைக் குலத்தின்கண் ஐயப்படும் - அவனை அக்குலப்பிறப்பின் கண்ணே ஐயப்படும் உலகம். (நலமும் குலமும், ஆகுபெயர். நாரின்மையால் கொடாமையும் கடுஞ்சொல்லும் முதலிய கூறப்பட்டன. 'தோன்றின்' என்பது தோன்றாமை விளக்கி நின்றது. நலனுடையனாய் வருதலினிடையே இவை தோன்றலின், உள்ளது ஐயமாயிற்று. உலகம் என்பது அவாய் நிலையான் வந்தது. ஐயப்படல் என்பது பாடமாயின், ஐயப்படுக என விதியாக்கி உரைக்க. இவை இரண்டு பாட்டானும் வேறுபட்ட வழிப்படும் இழுக்குக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் குடிநலத்தின்கண்ணே நீர்மை யின்மை தோன்றுமாயின் அவனைக் குலத்தின்கண் தப்பினவனென்று ஐயப்படுக.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுடைய நல்லப் பண்புகளுக்கிடையில் அன்பற்றத் தன்மைக் காணப்பட்டால், அவனை அவனுடைய குடிப் பிறப்பு பற்றி ஐயப்பட நேரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல குடும்பத்திலிருந்து வருகின்றவனிடம் அன்பு இல்லாது இருந்தால் அக்குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன் தானா என்று அவனை இந்த உலகம் சந்தேகப்படும்.

அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் அவரின்

குறள் 1074
அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் அவரின்
மிகப்பட்டுச் செம்மாக்கும் கீழ்
[பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை]

பொருள்
அகப்பட்டி - சிறுதீங்குசெய்வோன்; காவலின்றித்திரிவோன்.

அகம் - இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

பட்டி - பசுக்கொட்டில்; ஆட்டுக்கிடை; நிலவளவுவகை; கொண்டித்தொழு; சிற்றூர்; இடம்; காவலில்லாதவர்; களவு; பட்டிமாடு; விபசாரி; நாய்; பலகறை; மகன்; தெப்பம்; சீலை; புண்கட்டுஞ்சீலை; மடிப்புத்தையல்; விக்கரமாதித்தன்மந்திரி; அட்டவணை; பாக்குவெற்றிலைச்சுருள்; பூச்செடிவகை

ஆவாரைக்  - ஆகுதல் -  ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

காணின் - காணுதல் - காணும் பொழுது ; அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

அவரின் - அவர் - அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல்.

மிகப்பட்டுச்  - மிகைபடு-தல் - mikai-paṭu-   v. intr. மிகை+. 1. To increase; to be excessive; அதிகப்படுதல். 2. To be at fault; குற்றப்படுதல். (யாழ்.அக.)

செம்மா - cemmā   - க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be proud, haughty, high-minded; to be elated, vain, conceited; to strut, இறுாமந்திருக்க. 2. To be overjoyed, be extatic with spiritual delight, யோகத்திலி றுமாந்திருக்க. 3. To be erect, stand upright, from pride, vanity, extatic joy, &c. to exult, to be in high spirits, to be intoxi cated with joy, நிமிர்ந்திருக்க. (p.) செம்மாந்துசெல்லுஞ்செறுநர். Foes of haughty carriage.

செம்மாப்பு, v. noun. Haughtiness, vanity, rapture, &c.--as செம்மா, v.

செம்மாக்கும் - செம்மா-த்தல் - cemmā-   12 & 13 v. intr.1. To be elated with pride, to be haughty, toassume superiority; இறுமாத்தல் மிகப்பட்டுச்  

கீழ் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

கயமை - கீழ்மை

முழுப்பொருள்
தான் செய்கிற கீழ்மைகளை காட்டிலும் தன்னைவிட பெரிய கீழ்மைகளை  செய்வோரை கண்டால் தான் எவ்வளவோ மேல் என்று நினைக்கும் மனப்பான்மை மிகவும் கீழ்மையான ஒன்று.

கீழ்மை என்றால் கீழ்மை தான். அதில் பெரிது சிறிது என்ற பேதங்கள் இல்லை என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

ஒரு குண்டு நெல்மணி திருடினாலும் திருடு தான் ஒரு துளி தங்கம் திருடினாலும் திருடு தான். இரண்டுமே குற்றம். 

இது இல்லங்களிலும் நிர்வாகங்களிலும் நன்கு பொருந்தும். மற்றவர்கள் செய்த குற்றங்களை காட்டிலும் நான் சிறிதாக செய்தேன். ஆதலால் நான் மேலானவன் என்னும் இறுமாப்பு கொள்வது கீழ்மை. இவ்விஷயங்களில் பிறருடன் ஒப்பிட்டு பார்ப்பதே தவறு/ கீழ்மை. நம் தவறுகளை கண்டறிந்து திருத்திக்கொள்வதே சிறந்தது. 

அதே போல குற்றங்களை செய்து விட்டு நான்கு நல்ல காரியங்களை அல்லது கொடைகளை அளித்துவிட்டால் தான் பெரிய ஆள் ஆகிவிட முடியாது. குற்றங்கள் குற்றங்களே. கீழ்மை கீழ்மையே. 

பி.கு: பட்டி என்ற சொல்லுக்கு நாய் என்ற பொருளை பல உரையாசிரியர்கள் கையாண்டு உள்ளனர். பிற உயிர் இனங்களை இழிவாக பேசும் பண்பு உடையவர் திருவள்ளுவர் என்று எனக்கு தோன்றவில்லை. 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
கீழ் - கீழாயினான்; அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் - தன்னிற்சுருங்கிய பட்டியாய் ஒழுகுவாரைக் கண்டானாயின்; அவரின் மிகப்பட்டுச் செம்மாக்கும் - அவ்வொழுக்கத்தின்கண் அவரின் தான் மேம்பட்டு அதனால் தன் மிகுதிகாட்டி இறுமாக்கும். (அகப்பட்டி: அகமாகிய பட்டி, பட்டி போன்று வேண்டியவாறே ஒழுகலின், 'பட்டி' என்றார், 'நோதக்க செய்யும் சிறுபட்டி' (கலித்.குறிஞ்சி.15) என்றார் பிறரும்.).

மணக்குடவர் உரை
மனையகத்திருந்து பொற்புடையராகிய பெண்டிரைக் காணின், அவரினும் மிகப் பொற்புடையாராய் அதனைப் பெற்றேமென்று இறுமாப்பர் கயவர். இது நிறையிலரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
கீழ் மக்கள் தமக்கு கீழ் பட்டவராய் நடப்பவரைக் கண்டால், அவரை விடத் தாம் மேம்பாடு உடையவராய் இறுமாப்படைவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தனக்கும் கீழாகத் தான் விரும்பியபடி எல்லாம் வாழும் நாய் போன்றவரைக் கண்டால் அவரைக் காட்டிலும் மேலாகத் தன் நிலையைக் காட்டி கயமை, இறுமாப்புக் கொள்ளும்.

ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு

குறள் 1066
ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு
இரவின் இளிவந்த தில்
[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்
ஆ - ā   s. an ox, a cow, பசு; 2. soul, ஆத்மா.;  3. [T.āvu, K. M. ā.] Female of the ox, the sombarand the buffalo; பெற்றம், மரை, எருமை

ஆவிற்கு - பசுவிற்கு 

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

இரப்பினும் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

நாவிற்கு - நா - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ந்+ஆ); சொல்; நடு; மணிமுதலியவற்றின்நாக்கு; தீயின்சுடர்; திறவுகோலின்நாக்கு; நாகசுரத்தின்ஊதுவாய்; துலைநாக்கு; அயல்; பொலிவு.

இரவின் - இரவு - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

வந்தது - வருதல் 

இல் - இல்லை, இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

முழுப்பொருள்
பசுவிற்கு என்று நீரை பிறரிடம் யாசித்தாலும் அது போன்று இகழ்ச்சி நமது நாவிற்கு வேறு இல்லை. ஆதலால் யாசித்தல் என்பது மிகுந்த இகழ்ச்சியான ஒன்று. அதை செய்யாதே என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 
 
ஏன் பசுவை இங்கே குறிப்பிடுகிறார் என்றால் பசு பால் என்னும் பயனை தரக்கூடியது. அப்பாலை பெற்று விற்று கடனை அடைத்துவிடலாம். ஆதலால் கடனை அடைத்துவிடலாம் என்றால் கூட யாசிக்காதே என்று கூறுகிறார்.  

அடைத்துவிடலாம் என்றால் ஏன் யாசிக்க வேண்டாம் என்று திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்? ஏனெனில் யாசித்து முன்னேறி அடைக்கலாம் என்ற ஒரு குறுக்கு வழி இருந்தால் யாசிக்காமல் அடைக்கும் (சற்று சிரமமான) வழிகளை ஒருவர் தேட மாட்டார். யாசிப்பதை பற்றி யோசிக்கவே மாட்டார்கள். சோம்பிவிடுவார்கள். சேமிக்க மாட்டார்கள். தன் நிலை அறியாமல் அகல கால் வைப்பார்கள். ஆதலால் தான் யாசிப்பதை இகழுகிறார் திருவள்ளுவர். 

இது இல்லறத்தை நடத்துபவர்களுக்கு மிக மிக பொருந்தும். ஒருநாட்டின் ஆட்சியில் எவ்வளவு பொருந்தும் என்று தெரியவில்லை. ஏனெனில் முன்னேறும் நாடுகள் உலக வங்கியில் இருந்து கடன் பெற்றே முன்னேறுகின்றன. ஆனால் ஓர் அளவு வளர்ந்துவிட்ட நாடுகள் கடன் வாங்கக்கூடாது. அவர்கள் தன்னுடைய உற்பத்தியை பெருக்க வழி செய்யவேண்டும். செலவுகளை குறைக்க வேண்டும். செயல்திறனை அதிகரிக்க வேண்டும். போதாமைகளையும் / மெத்தனங்களையும்  Inefficiency'ஐ குறைக்க வேண்டும். 

வணிகத்தில் முழுவதுமாக பொருந்தாது. கடன் வாங்கி வணிகத்தை விஸ்தரிக்கலாம். ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு (debt to asset ratio) தான் வாங்க வேண்டும். அதற்கு மேல் வாங்கினால் லாபம் அவ்வளவு இல்லை. சில சமயங்களில் நஷ்டத்தை சந்தித்தால் அக்கடன்களை கட்டி முடிக்கவே வாழ்நாள் ஆகிவிடும். 

“இரத்தலின் ஊங்கு இளிவரல் இல்லை” என்று பொத்தம் பொதுவாக முதுமொழிக்காஞ்சி (6:9) கூறுவது, இக்குறளின் கருத்தோடு இயைந்ததாகக் கொள்ளக்கூடாது. “இயல்வது கரவேல்” என்றும், “ஈவது விலக்கேல்” என்று சொன்ன ஔவையேதான், “ஏற்பது இகழ்ச்சி” என்றும் கூறினாள். அதுவும்கூட, சுயநலத்துக்காக இரப்பதைப் பற்றி வரும் ஏற்பதுதான் இகழ்ச்சியாகும். பொது நலத்துக்காகவோ, அன்றி ஒரு உயிர் காப்பதற்கோ செய்யப்படும் இரப்பு அல்ல.

”ஒன்றும் வேண்டல் ராயினும்ம் ஒருவர்பால் ஒருவர்
சென்று வேண்டுவ ரேலவர் சிறுமையின் தீரார்” (கம்ப.வருணனை வழிவேண்டு.9)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் - தண்ணீர் பெறாது இறக்கும் நிலைமைத்தாயதோர் ஆவினைக் கண்டு, அறம் நோக்கி இதற்குத் தண்ணீர் தரல்வேண்டும் என்று இரந்து சொல்லுங்காலும்; இரவின் நாவிற்கு 'இளிவந்தது இல்' - அவ்விரவுபோல ஒருவன் நாவிற்கு இளிவந்தது பிறிது இல்லை. (ஆகாத்தோம்பல் பேரறமாகலின், 'ஆவிற்கு' என்றும், பொருள் கொடுத்துக் கொள்ள வேண்டாத எண்மைத்தாகலின் 'நீர்' என்றும், இரக்கின்றானுக்கு இளிவு அச்சொல் அளவே ஆதலின் 'நாவிற்கு' என்றும், அதுதான் எல்லா இளிவினும் மேற்படுதலின், 'இளி வந்தது இல்' என்றும் கூறினார். இதனான் அறனும் முயன்று செய்வதல்லது இரந்து செய்யற்க என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இப் பசுவிற்குத் தண்ணீர் தருமினென்று பிறரை இரப்பினும் நாவினுக்கு இரத்தல்போல இளிவரவு தருவது பிறிது இல்லை. இஃது அறத்திற்காக இரத்தலும் ஆகா தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பசுவிற்கு நீர் வேண்டும் என்று அறம் நோக்கி இரந்து கேட்டாலும், இர த்தலை விட நாவிற்கு இழிவானது மற்றொன்று இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பசுவிற்குத் தண்ணீர் வேண்டும் என்று பிறரிடம் பிச்சையாகக் கேட்டாலும் அதுவும் பிச்சையாதலால், நம் நாவிற்கு அதைவிடக் கேவலம் வேறு இல்லை.

இகழ்ந்தெள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்துள்ளம்

குறள் 1057
இகழ்ந்தெள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்துள்ளம்
உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து
[பொருட்பால், குடியியல், இரவு]

பொருள்
இகழ்ந்து -  இகழ்-தல் - ikaḻ-   4 v.intr. To be careless,negligent; அசாக்கிரதையாதல். பிரியாரென விகழ்ந்தேன் (திருக்கோ. 340).--tr. 1. To slight, despise;opp. to புகழ்-;அவமதித்தல். (குறள், 698.) 2. Toforget; மறத்தல் செய்யா திகழ்ந்தார்க் கெழுமையு மில்(குறள், 538).  

இகழ்ந்து  - மறந்தும் 

எள்ளுதல் - இகழ்தல், இழிவாகப்பேசுதல்; தள்ளுதல்; ஒப்பாதல்.

எள்ளாது - இழிவாக பேசாது 

ஈவாரைக் - ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

காணின் -  காணுதல் - காணும் பொழுது ; அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்

மகிழ்ந்து - மகிழ்தல் - அகங்களித்தல்; உணர்வழியஉவகைஎய்துதல்; குமிழியிடுதல்; விரும்புதல்; உண்ணுதல்.

உள்ளம் - ஊக்கம், மனத்திடம்; அறிவு, நினைவு, உணர்ச்சி, மனத்திடம், கற்பனை, சிந்தனை, ஊக்கம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு.

உள்ளுள் - உள்ளுதல் - நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உவப்பது - உவத்தல் - மகிழ்தல்; விரும்புதல்; பிரியமாதல்; அன்புசெய்தல்

உடைத்து -  உடைதல், உடையது, இருக்கும்

முழுப்பொருள்
எக்கணத்திலும் மறந்தும் (அல்லது) அசாக்கிரதையாலும் (தான் புரிகிற உதவிக்காகவும், பிறரின் வறுமையை வைத்தும் ) பிறரை இழிவாகப் பேசாத ஒரு கொடையாளனை கண்டால் யாசிக்கும் ஒருவர் மகிழ்ச்சி அடைவார் அவர் மனமும் உவகை கொள்ளும். 

ஆதலால் பிறருக்கு உதவுகின்றவர் கொடை அளிக்கின்றவர் பிறர் மனம் உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சி அடைய வேண்டும் என்றால் அவர் மற்றவரை மறந்தும் இகழக்கூடாது. 

ஒரு வேலை இகழ்ந்தால் என்னவாகும்? அவ்வுதவியை பெற்றவர் அதனை மறுபடியும் அவ்வுதவியை திருப்பி கொடுத்து கடனை முடிக்க முற்படுவார். அது அவர்களுக்கு ஒருவித சுமை. ஆதலால் நாம் செய்த உதவி சுமையாக முடிகிறது. ஒரு கசப்பான அனுபவமாக மாறிவிடுகிறது. சில சமயம் பெற்ற பணத்தை திரும்ப கொடுப்பார். அதனால் உதாரணமாக ஒருவரின் கல்வியோ மருத்துவ சிகிழ்ச்சையோ கல்யாணமோ தடைப்படக்கூட வாய்ப்பு உண்டு 

வறுமையில் இருந்தால் ஒருவர் தன்மானத்தை இழந்து உயிர் வாழவேண்டும் என்றில்லை. ஆதலால் ஒருவரின் தன்மானத்தை தாக்கும் விதமாக பேசவோ இகழவோ கூடாது. மேலும் நாம் ஒருவருக்கு உதவி விட்டதால் நாம் அவர்களுக்கோ அல்லது அவர்களின் வாழ்விற்கோ எஜமான் ஆகிவிட முடியாது. 

இனியவை நாற்பது (30), இக்கருத்தையொட்டியே, 
“எளியர் இவர் என்றிகழ்ந்து உரையாராகி 
ஒளிபட வாழ்தல் இனிது” என்கிறது. 

“மகிழ்ந்துள்ளம்”, “உள்ளம் உவப்பது உடைத்து” என்பதும் ஒன்றையே கூறுவனபோல் தோன்றினாலும், ஒருவரது நல்ல இயல்பைக் காணும்போது உள்ளம் மகிழ்வது எல்லோருக்கும் இயல்பே. அதையும் தாண்டி, அதனால் உறுபயனை ஐம்புலன்களும் அனுபவித்தாலும், அவற்றையொட்டிய உள்ளத்தில் ஏற்படும் நிறைவே, உவகையே முதன்மையானது என்பதால், அதை வலியிறுத்துவதாகக் கொள்ளலாம்,

”நம்மாலே ஆவர்இந் நல்கூர்ந்தார் எஞ்ஞான்றும்
தம்மாலாம் ஆக்கம் இலரென்று தம்மை
மருண்ட மனத்தார்” (நாலடி 301)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரைக் காணின் - தம்மை அவமதித்து இழிவு சொல்லாது பொருள் கொடுப்பாரைக் கண்டால்; உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - அவ்விரப்பாரது உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுள்ளே உவக்கும் தன்மையுடைத்து. (இகழ்ந்து எள்ளாது எனவே, நன்கு மதித்தலும் இனியவை கூறலும் பெறுதும். நிரப்பு இடும்பை கெடுதலளவேயன்றி, ஐம்புலன்களானும் பேரின்பம் எய்தினாராகக் கருதலான், 'உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து' என்றார். இவை ஐந்து பாட்டானும் அவ்விரக்கத்தக்காரது இயல்பு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இரப்பாரைக் கண்டால் உதாசனித்தலும் இன்றி அவர் சொன்ன மாற்றத்தை இகழ்ந்துரைத்தலும் செய்யாது வேண்டப்பட்டதனைக் கொடுப்பாரைக் காணின், இரந்து சென்றவர் மனம் மகிழ்ந்து நின்று உள்ளுள்ளே இன்புறுந் தன்மை யுடைத்து.

மு.வரதராசனார் உரை
இகழ்ந்து எள்ளாமல் பொருள் கொடுப்பவரைக் கண்டால், இரப்பவரின் உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுக்குள்ளே உவகை அடையும் தன்மையுடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவமதிக்காமல், இழிவாகப் பேசாமல் எடுத்துக் கொடுப்பவரைக் கண்டால், பிச்சை கேட்பவரின் மனம் மகிழ்ந்து உள்ளுக்குள்ளே உவகை கொள்ளும்.

நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத்

குறள் 1045
நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத்
துன்பங்கள் சென்று படும்
[பொருட்பால், குடியியல், நல்குரவு]

பொருள்
நல்குரவு - வறுமை

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

இடும்பையுள் - துன்பம்; தீமை; நோய்; வறுமை; அச்சம்.

பல் - எயிறு; ஒன்றுக்குமேற்பட்டவை; யானை, பன்றிமுதலியவற்றின்கொம்பு; நங்கூரநாக்கு; சக்கரம்; வாள்முதலியவற்றின்பல்போன்றகூர்; சீப்புப்பல்; வெள்ளைப்பூண்டுமுதலியவற்றின்தனித்தனிஉள்ளீடு; தேங்காய்உள்ளீட்டின்சிறுதுண்டு.

குரைத் - ஒலி; பெருமை; பரப்பு; அசைநிலை; இசைநிறை; குதிரை

துன்பங்கள் - மனவருத்தம்; மெய்வருத்தம்; நோய்; கெடுதி; வறுமை.

சென்று - செல்லும்  ; செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

படும் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
வறுமை எத்தகையது தெரியுமா? வறுமை என்பது துன்ப நிலை மட்டும் அன்று. வறுமை என்பது பல வேறு வகையான துன்பங்கள் அனைத்தும் வந்து சேர்ந்து மேலும் துன்பத்தை தரக்கூடியது. பல வேறு வகையான துன்பங்கள் என்றால் மனவருத்தம், உடல் வருத்தம், நோய், இகழ்ச்சி, சோர்வு என்று இன்னும் பல வேறு கேடுகள் உள்ளடங்கும். குற்றங்கள் செய்ய தூண்டுவது. குற்றம் புரிந்தால் அதற்கு தண்டனையும் உண்டு. அதுவும் துன்பமே.

ஆதலால் வறுமை வரமால் பாதுகாத்துக்கொள்ள வேண்டும். வறுமை நிலை அடைந்தால் அதில் இருந்து விரைவில் வெளியே வர ஆவனவற்றை செய்யவேண்டும்.  வறுமையில் இருப்போர் வெளியே வர தன் கையினை கொடுத்து உதவ வேண்டும்.

வறுமை ஒரு கொடிய வியாதி. அது, உடம்பையும், மனதையும், ஆத்மாவையும் நலிந்து போகச் செய்துவிடுகிறது” என்று வைக்கம் முகம்மது பஷீர் கூறுகிறார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் - நல்குரவு என்று சொல்லப்படும் துன்பம் ஒன்றனுள்ளே; பல் துன்பங்கள் சென்றுபடும் - பல துன்பங்களும் வந்து விளையும். (குரை - இசை நிறை. செலவு - விரைவின்கண் வந்தது. துன்பமுந் தானும் உடனே நிகழ்தலின் நல்குரவைத் துன்பமாக்கியும் அத்துன்பமடியாகச் செல்வர் கடை நோக்கிச் சேறல் துன்பமும், அவரைக் காண்டல் துன்பமும், கண்டால் மறுத்துழி நிகழும் துன்பமும், மறாவழியும் அவர் கொடுத்தது வாங்கல் துன்பமும், அது கொடுவந்து நுகர்வன கூட்டல் துன்பமும் முதலாயின நாள்தொறும் வேறுவேறாக வருதலின், எல்லாத் துன்பங்களும் உளவாம் என்றும் கூறினார். இவை ஐந்து பாட்டானும் நல்குரவின் கொடுமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
வறுமை யெனப்படும் இடும்பையுள் பலவாகிய வன்மையுடைய துன்பங்கள் வந்து சோர்வுபடும். இது துன்பங்கள் சென்றுளவாமென்றது. பல்குரைத் துன்பம்- இரப்பார்க்கு உரைக்கத் துன்பம்.

மு.வரதராசனார் உரை
வறுமை என்று சொல்லப்படும் துன்ப நிலையினுள் பலவகையாக வேறுபட்டுள்ள எல்லாத் துன்பங்களும் சென்று விளைந்திடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
இல்லாமை என்னும் துன்பத்திற்குள் எல்லா வகைத் துன்பங்களும் அடங்கும்.

பலகுடை நீழலும் தங்குடைக்கீழ்க் காண்பர்

குறள் 1034
பலகுடை நீழலும் தங்குடைக்கீழ்க் காண்பர்
அலகுடை நீழ லவர்
[பொருட்பால், குடியியல், உழவு]

பொருள்
பல - ஒன்றுக்குமேற்பட்டவை

குடை - கவிகை; அரசாட்சி; குடைக்கூத்து; பாதக்குறட்டின்குமிழ்; நீருண்ணும்ஒலைப்பட்டை; குடைவேல்; உட்டுளைப்பொருள்

நீழலும் - நிழல்; காற்று; சாயை; எதிரொளி; அச்சு; குளிர்ச்சி; அருள்; ஒளி; நீதி; புகலிடம்; கொடை; செல்வம்; மரக்கொம்பு; நோய்; பேய்.

தம் - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

குடைக் - கவிகை; அரசாட்சி; குடைக்கூத்து; பாதக்குறட்டின்குமிழ்; நீருண்ணும்ஒலைப்பட்டை; குடைவேல்; உட்டுளைப்பொருள்

கீழ்க் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

காண்பர் - காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

அலகு - எண்; அளவு அளவுகருவி பலகறை மகிழம்விதை; நென்மணி பயிர்க்கதிர்; ஆயுதம் ஆயுதத்தினலகு; கூர்மை பறவைமூக்கு; தாடை உயிர்களின்கொடிறு; கைம்மரம் நூற்பாவின்அலகு; துடைப்பம் பொன்னாங்காணி அறுகு நுளம்பு இலட்சம்பாக்கு; ஆண்பனை அகலம் குற்றம்

உடை - ஆடை; செல்வம் உடைமை குடைவேலமரம்:சூரியன்மனைவி.
உடை - (வி)ஒடி, தகர், உடைஎன்னும்ஏவல்.

நீழலவர்- உலகையே புரக்கும் கருணை நிழலை வழங்கும் உழவர் பெருமக்கள்.

முழுப்பொருள்
உலக மக்கள் எத்தகைய மன்னனின் ஆட்சியின் கீழ் அல்லது எத்தகைய நாட்டில் வாழ ஆசைப்படுவார்கள்?  எந்த நாட்டில் விவாசாயம் செழித்து விவசாயிகளும் செழிப்பாக இருக்கிறார்களோ அந்நாடு வளமான நாடு. விவசாயம் செழிப்பாக இருந்தால் மக்கள் பசி இன்றி இருப்பர். வறுமை இருக்காது. பசியும் வறுமையும் இல்லை என்றால் குற்றங்கள் நடக்க வாய்ப்புகள் மிக மிக குறைவாக இருக்கும். ஆதலால் அத்தகைய நாட்டில் அத்தகைய மன்னனின் கீழ் நடைபெறும் ஆட்சியில் மற்ற நாட்டு மக்களும் வாழ விரும்புவர்.

ஆதலால் ஒரு அரசரின் முதன்மையான பணிகளில் உழவு மேலாண்மை இருத்தல் வேண்டும். அதற்கு தேவையான நீர்வள மேம்பாடு (அதாவது ஏரி, குளம், ஆறு ஆகியவற்றை நிர்வகிப்பதும், மழையும் ஆறும் உண்டாக காரணமாக அமையும் காடுகளை நிர்வகிப்பதும் அடங்கும்),  (உழவு பிரியும்) மனித வள மேம்பாடு, விதைகள் மேம்பாடு, பூச்சிகள் மேம்பாடு, மரங்கள் மேம்பாடு, உணவு தானிய பங்கிட்டு மேம்பாடு, உணவு தானிய சேமிப்பு மேம்பாடு, உணவு தானிய வர்த்தக மேம்பாடு என்று எல்லாவற்றையும் அரசர் செவ்வென நிர்வகிக்க வேண்டும். அந்த உணவில் கலப்படங்கள் நடக்காத வண்ணம் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். 

மக்களின் இதயத்தில் ஒரு நாட்டின் உண்மையான மதிப்பிடு உணவை உற்பத்தி செய்யும் உழவில் தானுள்ளது. மாட மாளிகைகளிக்கும், ஆடம்பர களியாட்டங்களும், பிரம்மாண்டமான பாதுக்காப்பு அரணும் படைக்கலன்களும், விண்வெளியில் ஆராய்ச்சியும், வணிகமும்  (மற்றும் பல) ஒரு நாட்டின் உண்மையான வளர்ச்சி அல்ல.  ஏனெனில் இவை யாவும் அறிவு சார்ந்தது. ஒரு விதத்தில் அகங்காரம் சார்ந்தது. தேவைக்கு அதிகமாவே வளர்த்து எடுக்கப்படுவது. அதுவே விவசாயம் அப்படிப்பட்டது அல்ல. அது இதயபூர்வமானது ஆகும், லாப நஷ்டங்களை பார்க்காது செய்யப்படுவது. மக்களின் பசியை ஆற்றுவதை ஒரு வேள்வியாக / விரதமாக / தபஸாக செய்யப்படுவது. தேவைக்கு அதிகமாக செய்யப்படவும் மாட்டாது ஏனெனில் தேவைக்கு உற்பத்தி செய்யப்படும் உணவு உண்ணப்படாமல் அழிக்கப்படும். உற்பத்தி செய்கிறவன் அழிக்க ஒப்பமாட்டான். ஆதலால் அழிக்க தேவையில்லாத நிலையை விரும்புவான் அதாவது தேவையானவற்றை மட்டுமே உற்பத்தி செய்வான். 

உண்மையாக, வல்லரசு என்று நாடுகள் சொல்லிக்கொள்வதில் ஒன்றும் பலனில்லை. இயல்பாகவே மக்கள் சொல்ல வேண்டும் எது நல்ல நாடு என்று. அது உழவின் அடிப்படையிலேயே. வேறேதுமில்லை. 

அலகு என்ற சொல் நெற்கதிரைக் குறிப்பதாம். “பொருபடை தரூஉம் கொற்றமும் உழுபடை ஊன்றுசால் மருங்கின் ஈன்றதன் பயனே” என்கிற புறநானூற்றுப் பாடல் வரிகளும், இக்குறளின் கருத்தை உணர்த்துவதைக் காணலாம்.

“ஏரோட்டம் நின்னுபோனா உங்க காரோட்டம் என்னவாகும்” என்று பாமர மொழியிலே கேட்ட அண்மைக்கால கவிஞரை நினைவுறுத்தும் குறள். 

மேலும்: அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
அலகு உடை நீழலவர் - உழுதல் தொழிலான் நெல்லினை உடையராய தண்ணளி உடையோர்; பலகுடை நீழலும் தம் குடைக்கீழ் காண்பர்-பலவேந்தர் குடை நிழலதாய மண்முழுதினையும் தம் வேந்தர் குடைக்கீழே காண்பர் (அலகு-கதிர், அ`ஃது ஈண்டு ஆகுபெயராய் நெல்மேலதாயிற்று. 'உடைய' என்பது குறைந்து நின்றது. நீழல் போறலின், நீழல் எனப்பட்டது. 'நீழலவர்' என்றது இரப்போர்க்கெல்லாம் ஈதல் நோக்கி ஒற்றுமை பற்றித் 'தங்குடை' என்றார். 'குடைநீழல்' என்பதூஉம் ஆகுபெயர். 'ஊன்று சால்மருங்கி்ன் ஈன்றதன் பயனே' (புறநா.35)என்றதனால், தம் அரசனுக்குக் கொற்றம் பெருக்கி மண்முழுதும் அவனதாகக் கண்டிருப்பர் என்பதாம், 'இரப்போர் சுற்றமும் புரப்போர் கொற்றமும் உழவிடை விளைப்போர்' (சிலப்.நாடுகாண்.149)என்றார் பிறரும்.).

மணக்குடவர் உரை
பல அரசர் குடைநிழலும் தம் அரசர் குடைநிழற்கீழே வரக்காண்பர், குடையில்லா நிழலை யுடையவர். குடையில்லா நிழலாவது பைங்கூழ் நிழல். இது தாம் வாழ்தலே அன்றித் தம் அரசனையும் வாழ்விப்பர் என்றது. (அலகுடைய நீழல்-கதிர்களையுடைய நெற்பயிரின்நிழல்).

மு.வரதராசனார் உரை
நெல் வளம் உடைய தண்ணளி பொருந்திய உழவர், பல அரசரின் குடை நிழல்களையும் தம் குடையின் கீழ் காணவல்லவர் ஆவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உழுவதால் தானிய வளமும் அதனால் அருளும் உடைய உழவர்கள், தம் ஆட்சியாளர்களின் குடை நிழலை அயலக ஆட்சியாளரின் கீழ் வாழும் மக்களும் விரும்பும்படி செய்வர்.

நல்லாண்மை என்பது ஒருவற்குத் தான்பிறந்த

குறள் 1026
நல்லாண்மை என்பது ஒருவற்குத் தான்பிறந்த
இல்லாண்மை ஆக்கிக் கொளல்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிசெயல்வகை]

பொருள்
நல் - நல்ல; வறுமை.

ஆண்மை - ஆளும்தன்மை; ஆண்தன்மை; வெற்றி வலிமை அகங்காரம் உடைமை வாய்மை

என்பது - என்று அறியப்படுவதெல்லாம்; என்று என்பது; eṉpatu   n. என்-. 1. An expletive word used to express either approval ordisapproval of a statement; நன்றுரைத்தற்கண்ணும்இழித்தற்கண்ணும் வரும் அசைநிலை (தொல். சொல் 280, சேனா ) 2. An expletive word used as anadjunct and having mere attributive force; சார்ந்துநின்ற சொல்லின்பொருளை யுணர்த்தும் பிரிவில்அசைநிலை. (தொல். சொல் 282, உரை )

ஒருவற்குத் - ஒரு மனிதனுக்கு

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்

பிறந்த -  பிறவி; பிறப்பு; பாவம்; துன்பம்; பிறந்தகம்; இயல்பு.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

ஆண்மை - ஆளும்தன்மை; ஆண்தன்மை; வெற்றி வலிமை அகங்காரம் உடைமை வாய்மை 

ஆக்கிக் - ஆக்குதல் - செய்தல்; படைத்தல் சமைத்தல் அமைத்துக்கொள்ளுதல்; மாற்றுதல் உயர்த்துதல்

கொளல் - அதனை கொள்ள வேண்டும்

முழுப்பொருள்
ஒரு நல்ல ஆளும் தன்மை என்பது எது தெரியுமா? தான் பிறந்த குடியை ஆளும் தன்மையை வலிமையை தான் முதலில் வளர்த்துக்கொண்டு அக்குடியை வழிநடத்தி அக்குடியில் உள்ளோரையும் அக்குடியையும் உயர்த்துவது நல்லாண்மை ஆகும். 

இங்கே குடி என்பது தான், தன்னுடைய குடும்பம், நண்பர்கள், குழு, நிர்வாகம், நாடு என்னும் அளவில் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும். 

முதலில் தன்னை ஆள தெரிந்தவனே பிறரை ஆள முடியும். அடுத்து தன் குழு, குடியை ஆள தெரிந்தவனே பிற குழுவை குடும்பங்களை ஆள முடியும். 

தம்மைச் சார்ந்தவரையே தம் ஆளுமைக்கு உட்படுத்த முடியாதவரை ஆளுமை உடையவராகக் கொள்வது எங்கனம்? குடியினரை உயர்த்துவதாலேயே அது நல்லாண்மை என்றும் கூறப்படுகிறது.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஒருவற்கு நல்லாண்மை என்பது - ஒருவனுக்கு நல்லாண்மை என்று உயர்த்துச் சொல்லப்படுவது; தான் பிறந்த இல்லாண்மை ஆக்கிக்கொளல் - தான் பிறந்த குடியினையாளுந் தன்மையைத் தனக்குளதாக்கிக் கோடல். (போர்த்தொழிலின் நீக்குதற்கு 'நல்லாண்மை' என விசேடித்தார். குடியினையாளுந் தன்மை - குடியிலுள்ளாரை உயரச்செய்து தன் வழிப்படுத்தல். அதனைச் செய்துகோடல் நல்லாண்மையாமாறு வருகின்ற பாட்டால் பெறப்படும்.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனுக்கு மிக்க ஆண்மையென்று சொல்லப்படுவது, தான் பிறந்த குடியை ஆளுதலுடைமையை மனத்தின்கண் போக்கிக் கோடல். ஆளுதலுடைமை- குடியோம்புதலை எப்பொழுதுஞ் சிந்தித்தல். எனவே இது குடியோம்புதல் வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு நல்ல ஆண்மை என்று சொல்லப்படுவது தான் பிறந்த குடியை ஆளும் சிறப்பைத் தனக்கு உண்டாக்கி கொள்வதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவனுக்கு நல்ல ஆண்மை என்பது அவன் பிறந்த வீட்டையும் நாட்டையும் ஆளும் தன்மையைத் தனக்கு உரியதாக ஆக்கிக் கொள்வதோ.

பிறர்பழியும் தம்பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு

குறள் 1015
பிறர்பழியும் தம்பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு
உறைபதி என்னும் உலகு
[பொருட்பால், குடியியல், நாணுடைமை] 
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பிறர் -  piṟar   n. id. Outsiders, strangers;அன்னியர். பிறர்க் கின்னா முற்பகற் செய்யின் (குறள்,319).

பழியும் - பழி - குற்றம்; நிந்தை; அலர்; குறை; பாவம்; பழிக்குப்பழி; பொய்; பகைமை; ஒன்றுக்கும்உதவாதவன்.

தம் - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

பழியும்  - பழி - குற்றம்; நிந்தை; அலர்; குறை; பாவம்; பழிக்குப்பழி; பொய்; பகைமை; ஒன்றுக்கும்உதவாதவன்.

நாணுவார் - நாணுதல் - வெட்கப்படுதல்; மனங்குன்றுதல்; பயபக்திகாட்டுதல்; அஞ்சுதல்; பிணங்குதல்; அடங்குதல்; குவிதல்

நாணுக்கு - நாணுதல் - வெட்கப்படுதல்; மனங்குன்றுதல்; பயபக்திகாட்டுதல்; அஞ்சுதல்; பிணங்குதல்; அடங்குதல்; குவிதல்

உறை - பெருமை; நீளம்; உயரம்; பொருள்; மருந்து; உணவு; வெண்கலம்; பெய்யுறை; ஆயுதவுறை; நீர்த்துளி; மழை; காரம்; போர்வை; உறுப்பு; இருப்பிடம்; பாலிடுபிரை; ஓர்இலக்கக்குறிப்பு; வாழ்நாள்; துன்பம்; கிணற்றின்அடியில்வைக்கும்மரவளையம்; பொன்; பாம்பின்நச்சுப்பை.

பதி - நகரம்; பதிகை; நாற்று; உறைவிடம்; வீடு; கோயில்; குறிசொல்லும்இடம்; ஊர்; பூமி; குதிரை; தலைவன்; கணவன்; அரசன்; மூத்தோன்; குரு; கடவுள்.
உறைபதி - உறைவிடம், இருப்பிடம்.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

முழுப்பொருள்
தனக்கு வந்த பழிக்கு நாணுவது இயல்பானது. ஆனால் பிறருக்கு வரும் பழியையும் தன் பழிப்போல் நினைத்து நாணுவார் என்றால் அவரிடத்திலே  இவ்வுலகத்தில் நாணம் உள்ளது என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.  

ஏனெனில் தனக்கு பழி வந்தால் மட்டும் நாணுவது ஒருவித சுயநல மனப்பான்மை. அவன் பிரச்சனை அவனது என்று இருப்பது பொறுப்பை தட்டிக்கழிப்பது போன்று ஆகும். 

பிறர் தவறு செய்தால் அறிந்தோ அறியாமலோ தானும் அதற்கு ஏதோ ஒரு வகையில் ஒரு காரணம் என்று உணர்வதே அறிவு. உதாரணமாக ஒரு குடும்பத்திலோ அல்லது ஒரு நிர்வாகத்திலோ அல்லது குழுவிலோ ஒருவர் தவறு செய்தால் அதற்கு நாமும் ஒருவகையில் காரணமே. ஏனெனில் அந்தச் சுற்றத்தில் நாமும் இருந்தோம். நாம் தேவையான அளவு சரியான பாதையில் அவர்களை வழிநடத்தவில்லை. நாம் சரியாக வழிநடத்தி இருந்தால் அவ்வப்போது அவர்கள் செய்வதை அவர்களிடம் இருந்தோ பிறரிடம் இருந்தோ கேட்டு அறிந்து ஆராய்ந்து சரிபார்த்து இருந்தால் தவறின் வேர்களை அறிந்து அவை வளரும் முன்பே களையலாம். குறைந்த பட்சம் நடந்த தவறுக்கு பரிகாரமாக தவறின் வேர்களை ஆராய்ந்து அவற்றை அறுக்க வேண்டும். மீண்டும் நடக்காமல் இருக்க தவறுகளில் இருந்து மீள தேவையானவற்றை செய்ய வேண்டும். 

இதனை தார்மீக தலைமைப் பண்பு என்பர் நிர்வாக மேலாண்மையில். அதாவது Ethical Leadership. இன்னொரு வகையில் Ownership அல்லது பொறுப்பேற்பு எனலாம். 

ஒருவர் வெற்றிபெற்றால் அவர் நமது சொந்தம் என்றும் நண்பர் என்றும் உறவு கொண்டாடுகிறோம் அல்லவா? அப்படி என்றால் அவர் தவறு செய்தால் அதற்கும் நாம் பங்கெடுக்க வேண்டும் அல்லவா? 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

பரிமேலழகர் உரை
பிறர் பழியும் தம் பழியும் நாணுவார் - பிறர்க்கு வரும் பழியையும் தமக்கு வரும் பழியையும் ஒப்ப மதித்து நாணுவாரை; உலகு நாணுக்கு உறைபதி என்னும் - உலகத்தார் நாணுக்கு உறைவிடம் என்று சொல்லுவர். (ஒப்ப மதித்தல் - அதுவும் தமக்கு வந்ததாகவே கருதுதல். அக்கருத்துடையர் பெரியராகலின் அவரை உயர்ந்தோர் யாவரும் புகழ்வர் என்பதாம். இதனான் அதனை உடையாரது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பிறர்க்கு வரும் பழியையும் தமக்கு வரும் பழியைப்போல அஞ்சி நாணுமவர்களை நாணுக்கு இருப்பிடமென்று சொல்லுவர் உலகத்தார். இது தம்பழிக்கு அஞ்சி நாணுதலேயன்றிப் பிறர்பழிக்கும் அஞ்சி நாண வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பிறர்க்கு வரும் பழிக்காகவும், தமக்கு வரும் பழிக்காகவும் நாணுகின்றவர் நாணத்திற்கு உறைவிட மானவர் என்று உலகம் சொல்லும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தமக்கு வரும் பழிக்கு மட்டும் அன்றி, பிறர்க்கு வரும் பழிக்கும் வெட்கப்படுவோர், நாணம் வாழும் இடம் என்று உலகத்தவர் கூறுவர்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A person who feels ashamed for not just his mistakes but also for other mistakes (for e.g., siblings, family members, friends, etc. ) is the place where greatness lies in this world. Only because of them the thing call shame still exists. Only because of those people wrong doings are reduced not just self but also the people around them making the world a better places. hence, we say greatness lies in them in this world. For e.g., there are many leaders in the world (e.g., Gandhi, Martin Luther King etc.) who feel ashamed of the untouchability, racial discrimination etc that exited in the world and exists in the world. Only because of them it gained more attention and slowly those are reduced. Hence, we can say greatness lies in them.

Questions that I ask to the kid
Where does greatness lies in this world?
Why are people who are ashamed of their mistakes and the mistakes of others so important to this world?

கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய

குறள் 1005
கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய
கோடிஉண் டாயினும் இல்
[பொருட்பால், குடியியல், நன்றியில்செல்வம்]

பொருள்
கொடுப்பதூஉம் - கொடுத்தல் -  ஈதல்; பெற்றெடுத்தல்; பங்காடுதல்; விற்றல்; உடன்படுதல்; சாகக்கொடுத்தல்; திட்டுதல்; அடித்தல்; ஒருதுணைவினை.

துய்ப்பு - நுகர்ச்சி.
துய்ப்பதூஉம் - துய்த்தல் - துய்த்தல் - புலன்களால்நுகர்தல்; உண்ணுதல்; நூல்நூற்றல்; நாடகச்சந்திஐந்தனுள்இறுதியானது.

இல்லார்க்கு - இல்லாதவர்
அடுக்கிய - அடுக்கு - அடுக்கப்பட்டது; ஒழுங்கு, வரிசை, அடுக்குச்சொல்.
அடுக்குதல் - அடுக்கல்; ஒன்றன்மேல்ஒன்றாகவைத்தல்; வரிசைப்படவைத்தல்.

கோடி - நூறுநூறாயிரம், நூறுலட்சம்; சீலை; புதுச்சீலை; புதுமை; வளைவு; முடிமாலை; தொகுதி; அறுபத்துநான்கஅக்குரோணிகொண்டபடை; இருபது; வரிசை; நுனி; கடலுட்செல்லும்தரைமுனை; மூலை; வீட்டின்புறக்கோடி; விளிம்பு; படையின்பிற்கூழை; தேவைக்குஅதிகமானதண்ணீர்; குறிப்பு:வயிரக்குணங்களுள்ஒன்று; எல்லை.

உண்டாயினும் - உண்டாதல் - விளைதல்; செல்வச்செழிப்பாதல்; உளதாதல் நிலையாதல்; கருக்கொள்ளுதல்

இல் - இல்லை 

முழுப்பொருள்
ஒருவருக்கு தன்னிடம் இருக்கும் செல்வத்தைப் பிறருக்கு கொடுத்து உதவும் மனம் வேண்டும் அல்லது அத்தகைய செல்வத்தை நல்வழிகளில் நுகரும் மனம் வேண்டும். செல்வத்தை பிறருக்கு கொடுத்து உதவ மனம் அல்லாதவரும் நல்வழியில் நுகராதவரும் உயிர்வாழ்ந்தால் என்ன வாழாவிட்டால் என்ன? அத்தகையவர் உயிர்வாழ்வதாகவே கருதப்பட மாட்டார். அத்தகையவரிடம் எவ்வளவு பூர்வீக சொத்துக்கள் வரிசையாக அடுக்கப்பட்டாலும் அதனால் பயன் என்ன? 

மேலும் ஒரு விவசாயி தான் உழுது ஈண்ட உணவு பொருட்களையெல்லாம் தானே உண்டால் என்ன ஆகும்? வயிறு வெடித்தோ அல்லது அதீத உணவினால் நோய்வாய்ப்பட்டோ உயிர் இழப்பான். அவ்விவசாயி உழைத்ததனால் தான் உணவு விளைவிக்க முடிந்தது. ஆனால் இயற்கையும் உலகமும் அதற்கு உதவியது. ஆதலால் இவ்வுலகிற்கு தான் உழுது ஈட்டிய உணவில் தனக்கு தேவையானவற்றை நுகர்ந்து மீதம் இருப்பதை பிறருக்கு பகிர்ந்து அளிக்க வேண்டும். இல்லையேல் அவன் உயிர் வாழ்ந்தோ அல்லது சொத்து சேர்த்தோ என்ன பயன்? 

செல்வம் ஈட்டுதலே பிறர்க்கு கொடுத்தலுக்கும் தான் நுகர்தலுக்கும் தான். சேமித்து சேமித்து பொருளற்றதாக ஆக்க அல்ல. செல்வம் நிலையில்லாதது என்பதையும் நினைவில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டும். 

பழமொழி  பாடல் இதை அழகாகச் சொல்லும்.

வழங்கலும் துய்த்தலும் தேற்றாதான் பெற்ற
முழங்கு முரசுடைச் செல்வம் – தழங்கருவி
வேய்முற்றி முத்து திரும் வெற்ப  அதுவன்றோ
நாய்பெற்ற தெங்கம் பழம்  
– பழமொழி 216

பொருள்
ஒலிக்கும் அருவிகளையுடைய மூங்கில் முதிர்ந்து முத்து உதிரும் மலை நாட்டையுடையவனே !

மற்றவர்க்கும் கொடுக்காமல் தானும் அனுபவிக்காமல் உள்ளவன் பெற்ற செல்வம்  நாய் பெற்ற தேங்காய் போன்றதன்றோ!”

நாயிடம் தேங்காய் கிடைத்தால் அதைப் பயன் படுத்தாமல் உருட்டிக்கொண்டு இருக்கும்.மற்றவர்களையும் நெருங்க விடாது.

கருமிகள் எனப்படும் லோபிகளும் இதுபோன்றவர்களே.

மேலும்: அஷோக் உரை


பரிமேலழகர் உரை
கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு - பிறர்க்கு ஈவதும் தாம் நுகர்வதுமாய இரண்டு செய்கையும் உடையரல்லாதார்க்கு; அடுக்கிய கோடி உண்டாயினும் இல் - பலவாக அடுக்கிய கோடிப் பொருளுண்டாயினும் ஒன்றும் இல்லை. (இன்பத்தினும் அறம் சிறந்தமையின்,கொடுத்தல் தொழில் முற்கூறப்பட்டது. 'அடுக்கிய கோடி' என்றது ஈண்டு எண்ணப்படும் பொருள்மேல் நின்றது. ஒன்றுமில்லார் போலப் பயனிரண்டும் இழத்தலின், 'இல்' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
பிறர்க்குக் கொடுத்தலும் தாம் நுகர்தலும் இல்லாதார்க்குப் பல கோடிப் பொருள் உண்டாயினும் அவை இன்மையோ டொக்கும்.

மு.வரதராசனார் உரை
பிறர்க்கு கொடுத்து உதவுவதும் தான் நுகர்வதும் இல்லாதவர்க்கு மேன் மேலும் பெருகிய பல கோடிப் பொருள் உண்டானாலும் பயன் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தேவைப்படுவோர்க்குக் கொடுப்பதும், தேவை கண்டு தாம் அனுபவிப்பதும் இல்லாதவர்க்குப்பல மடங்காக அடுக்கிய கோடிப் பொருள் இருந்தாலும் இல்லாததே ஆகும்.

பண்புடையார்ப் பட்டுண்டு உலகம் அதுஇன்றேல்

குறள் 996
பண்புடையார்ப் பட்டுண்டு உலகம் அதுஇன்றேல்
மண்புக்கு மாய்வது மன்
[பொருட்பால், குடியியல், பண்புடைமை]

பொருள்
பண்பு - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை

உடையார் - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

உடையவர்கள் ; uṭaiyār   n. id. Hon. pl. 1.Lord, master; சுவாமி உடையார் . . . திருவிழாவில் (S.I.I. ii, 306). 2. Title of certain castesof cultivators; சிலசாதியாரின் பட்டப்பெயர் 3.A village official in North and East Ceylon;இலங்கையில் ஒரு கிராம உத்தியோகஸ்தன் 4. Pl.The rich, as those who have world's goods;செல்வர். உடையார்மு னில்லார்போல் (குறள், 395).

பட்டு - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்

உண்டு - உள்ள தன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினைமுற்றுச்சொல்; ஓர் உவம உருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

உலகம் -  உலகு, உலகப்பொது, பூமி நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு மக்கள்தொகுதி; உலகிலுள்ளஉயர்ந்தோர்ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர் உயர்குணம்; வானம்

அது - அஃது; அஃறிணைஒருமைச்சுட்டுப்பெயர்; ஆறாம்வேற்றுமைஒறுமையுருபு.; atu   atu அது it, that, that thing  

இன்றேல் - இல்லை என்றால்

மண் -  நிலவுலகம்; நீராடுங்கால்பூசிக்கொள்ளும்பத்துவகைமண்; பூமி; புழுதி; காண்க:திருமண்; தரை; அணு; சுண்ணச்சாந்து; மத்தளம்முதலியவற்றில்பூசும்மார்ச்சனை; மணை; வயல்; கழுவுகை; ஒப்பனை; மாட்சிமை.

புக்கு - pukku   n. Paper-tree; பிராய். (பிங்.); pirāy   n. Paper-tree, s. tr., Streblusasper; மரவகை.
பிராயச்சித்தசமுச்சயம் pirāyaccitta-camuccayam, n. A Tamil work on pirāyaccit-tam, 17th C.; பதினேழாம் நூற்றாண்டில் இயற்றப்பட்ட பிராயச்சித்தங்களைக்கூறும் தமிழ் நூல்.

புகுதல் - அடைதல்; தொடங்குதல்; உட்செல்லுதல்; தாழ்நிலையடைதல்; ஆயுளடைதல்; ஏறுதல்; நிகழ்தல்; உட்படுதல்; அகப்படுதல்

மாய்வது - மாய்தல் - மறைதல்; அழிதல்; சாதல்; ஒளிமழுங்குதல்; கவலைமிகுதியால்வருந்துதல; அறப்பாடுபடுதல்; மறத்தல்.

மன் - ஓர்அசைநிலை; எதிர்காலங்காட்டும்இடைநிலை; ஒழியிசைக்குறிப்பு; பிறிதொன்றாகைக்குறிப்பு; மிகுதிக்குறிப்பு; ஆக்கக்குறிப்பு; கழிவுக்குறிப்பு; நிலைபேற்றுக்குறிப்பு; ஒருபெயர்விகுதி; அரசன்; வீரன்; தலைவன்; கணவன்; உத்தரட்டாதிநாள்; பெருமை; இழிவு; மந்திரம்; மணங்கு.

முழுப்பொருள்
நற்பண்புகளை உடையோர் இவ்வுலகில் தோன்றி இருப்பதால் தான் இவ்வுலகமும் இவ்வுலக மக்களும் வாழ்கின்றனர். பண்புடையோர் இல்லையென்றால் இவ்வுலகத்தில் உள்ள மக்கள் அழிந்து மண்ணுக்கு இரையாகி மடிந்து இருப்பார்கள். ஆதலால் இவ்வுலகம் நிலைக்க காரணமாக இருக்க வேண்டுமா அல்லது அழிய காரணமாக வேண்டுமா என்பதை முடிவெடுத்து நாம் பண்புகளை தேர்ந்தெடுக்கலாம். ஒருவர் நல்லவர் ஆவதும் தீயவர் ஆவது அவரவர் கையிலே. இக்குறளை நன்கு அவதானித்து விட்டு முடிவெடுத்தால் நன்று. 

இதனால் தான் என்னவோ யுகபுருஷர்களான இராமன், கிருஷ்ணன் ஆகியோர் நற்பண்புகளுக்கு உதாரணமாக திகழுகிறார்கள். அதுவே இராவணன், கம்சன் போன்றோர் அழிவுக்கு உதாரணமாக இருந்திருக்கிறார்கள். 

கீழ் காணும் புறநானூற்றுப் பாடலில் (புறம்: 182) இளம் பெரும்வழுதி என்னும் புலவர் இக்கருத்தை இவ்வாறு கூறுகிறார்:

உண்டால் அம்ம, இவ்வுலகம், இந்திரர், 
அமிழ்தம் இயைவதாயினும், இனிது எனத் 
தமியர் உண்டலும் இலரே. முனிவிலர் 
துஞ்சலும் இலர், பிறர் அஞ்சுவது அஞ்சிப் 
புகழ் எனின், உயிரும் கொடுக்குவர், பழியெனின் 
உலகுடன் பெறினும், கொள்ளலர்; அயர்விலர்; 
அன்ன மாட்சி அனைய ராகித், 
தமக்கென முயலா நோன்தாள், 
பிறர்க்கென முயலுநர் உண்மையானே (புறநா.182)

இப்பாடலின் பொருள்: தேவர் உலகத்தில் வாழ்பவர்கள் இந்திரர்கள். இவர்கள் உண்ணும் உணவு அமிழ்தம். இந்த அமிழ்தத்தை உண்ணுவதாலேயே இவர்களுக்குச் சாவு இல்லை. இத்தகைய சிறப்பு வாய்ந்த அமிழ்தமே கிடைத்தாலும், சுயநலத்துடன் தாம் மட்டும் உண்ண மாட்டார்கள். எந்தச் சூழலிலும் சினம் கொள்ளமாட்டார்கள். பிறருக்கு நன்மை செய்வார்கள். பழியான ஒன்றைச் செய்வதற்கு உலகமே பரிசாகக் கிடைத்தாலும் பழியான செயல்களைச் செய்ய மாட்டார்கள். இவ்வாறு பிறருக்காக வாழும் பொதுநலம் படைத்தோர் இருப்பதால்தான் இந்த உலகம் வாழ்கிறது. பண்புடையாரைக் கொண்டே இவ்வுலகம் வாழ்கிறது என்று சங்க இலக்கியப் பாடலும் வலியுறுத்துகிறது.

“நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர்பொருட்டு
எல்லோர்க்கும் பெய்யும் மழை” 

என்ற ஒளவையாரின் “மூதுரைப்” பாடல் வரிகளின் உள்ளுரைக் கருத்தும் இதேயாம். இக்குறள் நம்பிக்கையை இழக்காமல், ஒருவர் பண்புடையாராக இருப்பினும் மழையாவது பொழியும், உயிர்கள் தழைக்கும் என்பதைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. மழையின்றி, மன்னுயிர் ஏது? மன்னுயிரின்றி இவ்வுலகம்தான் நிலை பெறுதல் எங்கனம்.?


“ஓய்ந்துளண் வீரன் என்னின் உலகமோ ரேழும் ஏழும்
தீய்ந்துறும் இரவி பின்னும் திரியுமே தெய்வம் என்னாம்
வீய்ந்துறும் எண்க ணான்முன் னுயிரெலாம் வெருவல் அன்னை
ஆய்ந்தவை யுள்ள போதே அவருளர் அறமும் உண்டால் (கம்ப.பிராட்டிகளங்காண் 26)
மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பண்பு உடையார்ப் பட்டு உலகம் உண்டு - பண்புடையார் கண்ணே படுதலால் உலகியல் எஞ்ஞான்றும் உண்டாய் வாரா நின்றது; இன்றேல் அது மண்புக்கு மாய்வது - ஆண்டுப் படுதலில்லையாயின், அது மண்ணின்கண் புக்கு மாய்ந்து போவதாம். ('பட' என்பது திரிந்து நின்றது. உலகம் - ஆகுபெயர்.மற்றைப் பண்பில்லார் சார்பன்மையின், ஓர் சார்புமின்றி மண்ணின்கண் புக்கு மாயுமது வேண்டாவாயிற்று என்பதுபட நின்றமையின், 'மன்' ஒழியிசைக்கண் வந்தது. இவை நான்கு பாட்டானும் அதனையுடையாரது உயர்ச்சி கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பண்புடையார்கண்ணே படுதலால் உலகியல் எஞ்ஞான்று முண்டாய் வாராநின்றது: ஆண்டுப் படுதலில்லையாயின் அது மண்ணின்கட்புக்கு மாய்ந்து போவதாம்.

மு.வரதராசனார் உரை
பண்பு உடையவரிடத்தில் பொருந்தியிருப்பதால் உலகம் உள்ளதாய் இயங்குகின்றது, அஃது இல்லையானால் மண்ணில் புகுந்து அழிந்து போகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பண்புடையவர்கள் வாழ்வதால்தான் மக்கள் வாழ்க்கை எப்போதும் நிலைத்து இருக்கிறது. அவர்கள் மட்டும் வாழாது போவார் என்றால். மனித வாழ்க்கை மண்ணுக்குள் புகுந்து மடிந்து போகும்.

Thirukkural - Management - Relationship
The world has been revolving around because of the presence of people who are polite, courteous, supportive, and encouraging. There are workshops, talks, seminars, and conferences on the importance of and practice of ‘Compassion.' The world needs compassionate people. The world would have disappeared by now but for the presence of compassionate people, confirms Kural 996. People need people to progress. Therefore, relationships sustain this world.

The world goes on because of good men
Else it will turn to dust.