Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

அல்லல் அருளாள்வார்க்கு இல்லை வளிவழங்கும்

குறள் 245
அல்லல் அருளாள்வார்க்கு இல்லை வளிவழங்கும்
மல்லன்மா ஞாலங் கரி
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், அருளுடைமை]

பொருள்
அல்லல் - துன்பம்

அருள் - சிவசக்தி; கருணை பொலிவு முதிர்ந்தமாதுளைமரம்; நல்வினை ஏவல்

ஆள்(ளு)-தல் - āḷ-   2 v. tr. [T. ēlu, K.M. āl.] 1. To rule, reign over, govern;அரசுசெய்தல். (திவ். பெரியதி. 6, 2, 5.) 2. Toreceive or accept, as a protégé; ஆட்கொள்ளுதல் ஆள்கின்றா னாழியான் (திவ். திருவாய். 10, 4, 3).3. To control, manage, as a household; அடக்கியாளுதல். 4. To use a word in a particularsense and so give currency to it; வழங்குதல் சான்றோரா லாளப்பட்ட சொல் 5. To cherish,maintain; கைக்கொள்ளுதல் நாணாள்பவர் (குறள்,1017). 6. To keep or maintain in use; கையாளுதல் எடுத்தாளாத பொருள் உதவாது.

ஆள்வார்க்கு  - ஆட்கொண்டவர்க்கு (அருள் ஆட்கொண்டவர்க்கு)

இல்லை - உண்டுஎன்பதன்எதிர்மறை; இன்மைப்பொருளைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று; சாதலைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று.

வளி - காற்று; சுழல்காற்று; உடல்வாதம்; அண்டவாதநோய்; சிறியகாலவளவுவகை.

வழங்கும் - வழங்குதல் - இயங்குதல்; உலாவுதல்; நடைபெறுதல்; அசைந்தாடுதல்; கூத்தாடுதல்; நிலைபெறுதல்; பயிற்சிபெறுதல்; கொண்டாடப்படுதல்; தகுதியுடையதாதல்; பயன்படுத்தல்; கொடுத்தல்; செய்துபார்த்தல்; சொல்லுதல்; நடமாடுதல்.

மல்லல் - வளம்; வலிமை; மிகுதி; பொலிவு; அழகு; செல்வம்

மா - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ம்+ஆ); விலங்கு; குதிரை; யானை; குதிரை, பன்றி, யானைஆகியவற்றின்ஆண்; சிம்மராசி; வண்டு; அன்னம்; விலங்குவடிவமாய்ப்பிறக்கும்மானுடம்; மாமரம்; அழைக்கை; சீலை; ஆணி; துன்பம்பொறுக்கை; ஓர்அசைச்சொல்; திருமகள்; செல்வம்; கலைமகள்; மாற்று; ஒருநிறை; கீழ்வாயிலக்கத்துள்ஒன்று; நிலவளவைவகை; வயல்; நிலம்; வெறுப்பு; கானல்; ஆகாதுஎன்னும்பொருளில்வரும்ஒருவடசொல்; பெருமை; வலி; அழகு; கருமை; நிறம்; மாமைநிறம்; அரிசிமுதலியவற்றின்மாவு; துகள்; நஞ்சுக்கொடி; அளவை; இயற்சீர்இறுதியிலுள்ளநேரசையைக்குறிக்கும்சொல்.

ஞாலம் - உலகம், பூமி, நிலம்; உயர்ந்தோர்; மாயவித்தை.

கரி - அடுப்புக்கரி; நிலக்கரி; கரிந்தது; கருமையாதல்; மிளகு; நஞ்சு; மரவயிரம்; யானை; பெட்டைக்கழுதை; சான்றுகூறுவோன்; சான்று; விருந்தினன்; பயிர்தீய்கை; வயிரக்குற்றங்களுள்ஒன்று.

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் நல்வினைகளை செய்து அருள் ஈன்றவருக்குத் துன்பம் இல்லை. அதற்கு சான்று? வேறு எந்த உலகத்திற்கும் சென்று தேட தேவையில்லை காற்று உளவும் இந்த வளமிக்க உலகத்தில் வாழ்ந்த வாழ்கின்ற அருள்பெற்ற உயர்ந்தோர்களே சான்று. 

நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர் பொருட்டு எல்லார்க்கும் பெய்யும் மழை” என்ற  ஔவையின் “மூதுரைப்” பாடலின் கருத்தையொட்டித்தான் இங்கும் பொருள் கொள்ளவேண்டும். 

நெஞ்சில் ஈரமும், மாநிலத்துப் பிற உயிர்களிடத்தில் பெருங்கருணை கொண்டவர்கள் சிலராவது இருக்கையிலே, அவர்களும், அவர்களால் எல்லோருமே, உயிர்வாழ முதற்காரணியாய் இருக்கிற காற்று இருந்து இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது, என்றே நாம் உள்ளுரைப் பொருளைக் கொள்ளவேண்டும்

பி.கு : அப்படியானால் காந்தி போன்றோர் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டாரே என்றால்? அது விதிவிலக்குகள்.விதிவிலக்குகளுக்கு விதி கிடையாது. அது ஊழின் கணக்கு. வேறேதோ ஒரு கணக்கிற்காகப் பெற்ற துன்பமாகும். 

வள்ளலார் போன்ற தவசீலர்களின் உள்ளங்களில் பெருக்கெடுத்து ஓடிய கருணை அவர்கள் பாடல்களிலே நமக்கு தெரியவருகிறது. “வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம் வாடினேன்” என்றார் வள்ளலார் பெருமான். பயிருக்கும் உயிர் உண்டு, அது வாடவும் காணப்பொறுக்காத மனம் வள்ளலாருக்கு இருந்திருக்கிறது.

எல்லோருக்கும் தெரிந்த குழந்தைகளைத் தாலாட்டும் தொட்டில் பாடலில், வரும் கீழ்கண்ட வரிகளைப் பார்த்தால், நம்மவர்கள் கருணையென்பதை குழந்தைகளுக்கும் சொல்லியே வளர்த்துள்ளதும் தெரியவரும். “கற்கண்டுக் கட்டியே சாய்ந்தாடு! கருணை ஒளியே சாய்ந்தாடு!”. குழந்தையை கருணை ஒளி, வளி என்பதற்காகமட்டும் சொல்லவில்லை. கருணையென்பதை நாமும் கொண்டாடுகிறோம், அப்படி ஒன்று இருப்பதை குழந்தைப் பருவத்திலேயே சொல்லிக்கொடுக்கிறோம் என்பதற்காகவே இவ்வரிகள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
அருள் ஆள்வார்க்கு அல்லல் இல்லை - அருளுடையார்க்கு இம்மையினும் ஒரு துன்பம் உண்டாகாது, வளி வழங்கும் மல்லல்மா ஞாலம் கரி - அதற்குக் காற்று இயங்குகின்ற வளப்பத்தை உடைய பெரிய ஞாலத்து வாழ்வார் சான்று. ( சான்று ஆவார் தாம் கண்டு தேறிய பொருளைக் காணாதார்க்குத் தேற்றுதற்கு உரியவர். அருள் ஆள்வார்க்கு அல்லல் உண்டாக ஒரு காலத்தும் ஒருவரும் கண்டறிவார் இன்மையின், இன்மை முகத்தான் ஞாலத்தார் யாவரும் சான்று என்பார். 'வளி வழங்கும் மல்லல் மாஞாலம் கரி' என்றார். எனவே, இம்மைக்கண் என்பது பெற்றாம். 'ஞாலம்' ஆகு பெயர். இவை மூன்று பாட்டானும் அத்துணையுடையார்க்கு இருமையினும் துன்பம் இல்லாமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
அருளுடையார்க்கு அல்லலில்லை: அதற்குச் சான்று காற்றியங்குகின்ற வளப்பத்தினை யுடைய பெரிய வுலகம். இஃது அருளுடையார்க்கு அல்லலின்மை உலகத்தார்மாட்டே காணப்படுமென்றது.


மு.வரதராசனார் உரை
அருளுடையவராக வாழ்கின்றவர்களுக்குத் துன்பம் இல்லை, காற்று இயங்குகின்ற வளம் பெரிய உலகத்தில் வாழ்வோரே இதற்குச் சான்று ஆவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அருள் உடையவர்க்கு இவ்வுலகில் துன்பம் வராது; இதற்குக் காற்று உலவும், வளம் மிக்க இந்தப் பேருலகமே சான்று.

நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின் புலவரைப்

குறள் 234
நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின் புலவரைப்
போற்றாது புத்தேள் உலகு
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், புகழ்]

பொருள்
நில - நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.

வரை - மலை; மலையுச்சி; பக்கமலை; உயர்ந்தமலை; கல்; சிறுவரம்பு; நீர்க்கரை; எல்லை; அளவு; விரலிறைஅளவு; கோடு; எழுத்து; ஏற்றத்தாழ்வுநோக்குகை; முத்துக்குற்றத்துள்ஒன்று; மூங்கில்; காலம்; இடம்.

நீள் - நீளம்; நெடுங்காலம்; உயரம்; ஆழம்; ஒளி; ஒழுங்கு.

புகழ் - துதி; கீர்த்தி; அருஞ்செயல்; அகத்தி; வாகை

ஆற்றின் -  ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

புலவரைப் - புலவர் - புலமையோர்; பாவாணர்; ஞானிகள்; தேவர்; குறுநிலமன்னர்; கூத்தர்; கம்மியர்; ஓவியம்முதலியகலைவல்லார்; சாளுக்கியர்; ஒருவகைச்சாதியார்; சிலஇனத்தவரின்பட்டப்பெயர்.

போற்றுதல்  - வணங்குதல்; துதித்தல்; பாதுகாத்தல்; வளர்த்தல்; பரிகரித்தல்; கடைப்பிடித்தல்; உபசரித்தல்; விரும்புதல்; கருதுதல்; மனத்துக்கொள்ளுதல்; கூட்டுதல்

போற்றாது - வணங்காது, பாதுகாக்காது

புத்தேள் - புதுமை; புதியவள்; தெய்வம்; தேவர்.

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

முழுப்பொருள்
இந்நில உலகத்தின் எல்லைவரை நெடுங்காலம் நீளுகின்ற புகழைப் பெற்றவன் (தன்னுடைய (இல்லறத்தில் ஈகை, ஒப்புரவு போன்ற) அறச்செயல்களினால் பெற்ற புகழ்) ஒரு ஞானியுடன் தேவர்கள் வாழும் வானுலகிற்குச் சென்றால் அந்த ஞானியை வணங்காது அறச்செயல்களைச் செய்து நெடுங்காலம் நீள்புகழ் ஈன்றவரைப் போற்றும்.

அதாவது துறவறம் பூண்டு ஞானத்தை ஈன்ற ஞானிக்கு மதிப்பு இல்லையா?  ஞானிகளுக்கு மேலுலகத்திற்கு சென்றால் தான் புகழ். ஆனால் இவ்வுலகிலேயே இல்லறத்தில் இருந்துக்கொண்டு அறச்செயல்களினால் புகழை ஈன்றவர்க்கு மேலுலகமே இவ்வுலகம் வந்து அவரை போற்றும். புகழுக்கு அவ்வளவு மதிப்பு வாய்ந்தது என்பதை அறிக. ஞானிக்கு புத்தேலுடம்பும் (வானுலகத்தில் வாழுகின்ற) உடம்பு கிடைக்கும் ஆனால் புகழ் ஈன்றவருக்கு புகழுடம்பும் கிடைக்கும் புத்தேளுடம்பும் கிடைக்கும்.

ஆதலால் செயலாற்றி ஈன்ற புகழுக்கு மதிப்பு இவ்வுலகத்தில் மட்டும் அல்ல வானுலகத்திலும் அதிகம். அதுவே செயல்வழி ஞானத்தின் புகழ்.

ஒப்புமை
திரிகடுகப் (16) பாடல், “மண்ணின்மேல் வான்புகழ் நட்டானும்” என்கிறது.

“தொலையா நல்லிசை உலகமொடு நிற்ப” (மலைபடு 70)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நிலவரை நீள் புகழ் ஆற்றின் - ஒருவன்நில எல்லைக் கண்ணே பொன்றாது நிற்கும் புகழைச் செய்யுமாயின் புத்தேள் உலகு புலவரைப் போற்றாது - புத்தேள் உலகம் அவனையல்லது தன்னை எய்தி நின்ற ஞானிகளைப் பேணாது. (புகழ் உடம்பான் இவ்வுலகும், புத்தேள் உடம்பான் அவ்வுலகும் ஒருங்கே எய்தாமையின், புலவரைப் போற்றாது என்றார். அவன் இரண்டு உலகும் ஒருங்கு எய்துதல், 'புலவர் பாடும் புகழுடையோர்விசும்பின் வலவன் ஏவாவான ஊர்தி எய்துப என்பதம் செய்வினை முடித்து' (புறநா.27), எனப் பிறராலும் சொல்லப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் நிலத்தெல்லையின் கண்ணே நெடிய புகழைச் செய்வனாயின் தேவருலகம் புலவரைப் போற்றாது இவனைப் போற்றும். புலவரென்றார் தேவரை, அவர் புலனுடையாராதலான். இது புகழ் செய்தாரைத் தேவருலகம் போற்றுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
நிலவுலகின் எல்லையில் நெடுங்காலம் நிற்கவல்ல புகழைச் செய்தால், வானுலகம் (அவ்வாறு புகழ் செய்தாரைப் போற்றுமே அல்லாமல்) தேவரைப் போற்றாது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தன்னில் வாழும்அறிஞரைப் போற்றாமல், இந்த நில உலகில்நெடும்புகழ் பெற்று வாழந்தவரையே தேவர் உலகம் பேணும்.

இன்னாது இரக்கப் படுதல் இரந்தவர்

குறள் 224
இன்னாது இரக்கப் படுதல் இரந்தவர்
இன்முகங் காணும் அளவு
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]

பொருள்
இன்னாது - தீது; துன்பு

இரக்கப் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்

இரந்தவர் -   இரந்து பெற்றவர்

இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.

முகம் - தலையில்நெற்றிமுதல்மோவாய்வரையுள்ளமுன்புறம்; வாய்; வாயில்; கழி; இடம்; மேலிடம்; நுனி; தொடக்கம்; வடிவு; நோக்கு; தியானம்; முகத்துதி; காரணம்; ஏழாம்வேற்றுமையுருபு; முன்பு; நாடகச்சந்திஐந்தனுள்முதலிலுள்ளசந்தி; நடிகர்கள்அரங்கிற்குவருமுன்நிகழுங்கூத்து; இயல்பு; நிலை; தோற்றம்; கட்டிமுதலியவற்றின்முனையிடம்; முதன்மை; பக்குவம்; பக்கம்; உவமவுருபு; மூலம்; யாகம்; வகை; இந்திரகோபம்.

காணும் - முன்னிலைப்பன்மையில்வரும்ஓர்அசைச்சொல்

அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை ஞானம் மட்டும் தொடங்கி

முழுப்பொருள்
துன்பத்தில்/வறுமையில் இருக்கும் ஒருவர் பிறரிடம் சென்று இரக்கிறார் என்றால் யாசித்தவருக்கு உதவி செய்து அவர் முகத்தில் மகிழ்ச்சி வரும் வரையில் அந்த துன்பம்/வறுமை கொடுமையானது. அது யாசித்தவனுக்கு மட்டும் அல்ல உதவி புரிந்தவனுக்கும் துன்பம் தான். ஏனெனில் மற்றொவர் நம்மிடம் வந்து யாசித்தார் ஆதலால் அவருக்கு உதவிப் புரிய வாய்ப்பு கிடைத்தது என்று மகிழவேண்டாம். ஏனெனில் மற்றொருவர் வந்து யாசிக்கும்  அளவிற்கு அந்தத் துன்பத்தை அவரை அனுபவிக்கவிட்டதே தவறு. அவர் கேட்கும் முன் கொடுத்து உதவியிருக்கவேண்டும்.

ஆதலால் துன்பத்தில் இருக்கும் மற்றொருவருக்கு (அல்லது நியாயமான உதவிக்கு) கொடுக்க வேண்டும். பிறர் கேட்கும் முன்பு கொடுக்க வேண்டும். பிறர் தன்னிடம் இருக்கும் எல்லாவற்றையும் கேட்டால் எல்லாவற்றையும் கொடுக்க வேண்டும்.

புறநானூற்றில்(165-10-11) வரும் கீழ்கண்ட வரிகள், இதே கருத்தை ஒட்டியவை. “பாடுபெறு பரிசிலன் வாடினன் பெயர்தல் எந்நாடிழந்ததனினும் நனியின்னாதென”. இது ஒரு வள்ளன்மைமிக்க அரசனின் உளமார்ந்த கவலையையும், உறுதியையும் காட்டும் சித்திரமாக உள்ளது.

மேலும்: அஷோக் உரை
 
குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”

 

பரிமேலழகர் உரை
இரக்கப்படுதல் இன்னாது - இரத்தலேயன்றி இரக்கப்படுதலும் இனிது அன்று, இரந்தவர் இன்முகம் காணும் அளவு - ஒரு பொருளை இரந்தவர் அது பெற்றதனால் இனிதாகிய அவர் முகங் காணும் அளவும்; (எச்ச உம்மையும் முற்று உம்மையும் விகாரத்தால் தொக்கன. இரக்கப் படுதல் - 'இரப்பார்க்கு ஈவல்' என்று இருத்தல். அதனை 'இன்னாது' என்றது. 'எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈயாமை' (நாலடி.145) கூடுங்கொல்லோ என்னும் அச்சம் நோக்கி. எனவே எல்லாப் பொருளும் ஈதல் வேண்டும் என்பது பெறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பிறன் ஒருவனா லிரக்கப்படுதலும் இன்னாது எவ்வளவு மெனின், இரந்து வந்தவன் தான் வேண்டியது பெற்றதனானே இனிதான முகங் காணுமளவும். இது கொடுக்குங்கால் தாழாது கொடுக்க வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருள் வேண்டும் என்ற இரந்தவரின் மகிழ்ந்த முகத்தைக் காணும் வரைக்கும் (இரத்தலைப் போலவே ) இரந்து கேட்கப்படுவதும் துன்பமானது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
கொடுக்க இருப்பவரின் நிலைகூட தம்மிடம் வந்து யாசித்து நிற்பவரின் மலர்ந்த முகத்தைக் காணும் வரை கொடியதே.

பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்

குறள் 216
பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்
நயனுடை யான்கண் படின்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்]

பொருள்
பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

மரம் - உள்வயிரமுள்ளதாவரம்; அறுக்கப்பட்டமரம்; மூலிகை; தொழுமரம்; மரக்கலம்; காண்க:இயமரம்; உழுதவயலைச்சமப்படுத்தும்பலகை.

உள்ளூர்ப் - ஊர்நடு; சொந்தஊர்; uḷ-ḷ-ūr   n. உள்² +. 1. Heart of atown, interior of a village;

பழுத்தல் - பழமாதல்; முதிர்தல்; மூப்படைதல்; பக்குவமாதல்; கைவருதல்; பருமுதலியனமுற்றுதல்; மனங்கனிதல்; நிறம்மாறுதல்; நன்மையாதல்; செழித்தல்; மிகுதல்; பழுப்புநிறமாதல்; குழைதல்; காரம்முதலியனகொடாமையால்பிள்ளைபெற்றவயிறுபெருத்தல்.

அற்றால்  - (உணவின்) தன்மை அறிந்து

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

நயன் - நயம்; நயவான்; பசை; உறவு; கொடையாளி; விரகு; உபாயம், நீதி.

உடையான் - உடையவன்; உரிமைக்காரன் அரசன் தலைவன் கடவுள்

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

படின்படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
ஊரின் நடுவிலே பயன்படுகின்ற மரம் சுவையான பல பழங்களை தருகிறது. சில மரங்கள் நிழலைத்தருகிறது. சில சமயம் இந்த மரத்தை விரும்பாதவர்கள் கூட அந்த மரத்தின் நிழலில் இளைப்பாறுவார் அல்லது அம்மரங்களின் கனிகளை உண்ணுவார். பசியுள்ளவர்களுக்கு இந்த மரம் மிகவும் பயனுள்ளதாய் அமையும். ஆதலால் இந்த மரத்தை எல்லோரும் விரும்புவர்.

அதேப்போல எல்லோராலும் விரும்பப்படுகின்ற ஒப்புரவாளனிடம்  வந்து சேரும் செல்வம் எல்லா மக்களும் குறிப்பாக தேவையுள்ளவர்களுக்கு எல்லா காலமும் பயன்படும்.

நீர் எப்படி அத்தியாவசியம் அதுபோல பழங்கள் ஆடம்பரம் எனலாம். ஆனால் சில சமயம் ஒப்புரவாளன் சில ஆடம்பர தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும். உதாரணமாக ஊரிலே திருவிழா, அதில் கரகாட்டம், மயிலாட்டம் போன்று நிகழ்ச்சி நடக்கும். அதனை நடத்த செல்வம் வேண்டும். இல்லையெனில் ஊர் வறட்சியை அனுபவிக்கும்.  வாழ்வதற்கான அடையாளம் என்பது திருவிழா. மகிழ்ச்சியாக இருப்பது. இது இல்லாவிட்டால் வாழ்வில் சுவையில்லாமல் போகி விடும். இது சமூதாயத்தை உற்சாகப்படுத்தும். வாழ்வின் லட்சணமாக அமையும்.

இதேபோன்று பழுத்தமரம் பயனாகுதலை கம்பராமாயண மந்திரப்படலப்  (82) பாடல் வரியொன்று இவ்வாறு கூறுகிறது: “பார்கெழு பழுமரம் பழுத்தற்றாகவும்”.

நாலடியார் பாடல்கள், இப்பாடலின் கருத்தினையொட்டி கூறும் பாடல் வரிகளாவன:
“நடுஊருள் வேதிகைச் சுற்றுகோள் புக்க படுபனையன்னர் பலர் நச்ச வாழ்வார்” (நாலடி 96).
“துன்னிக் குழைகொண்டு தாழ்ந்த குளிர்மரமெல்லாம் உழைத்தங்கண் சென்றார்க்கு ஒருங்கு” (நாலடி 167)
“பழுமரம்போல் பல்லார் பயந்துய்ப்பத் தான்வருந்தி வாழ்வதே நல்லாண் மகற்குக் கடன்”(நாலடி 202)
பழமென்ற உவமை, துய்க்கக்கூடியதும், இனிமையானதும், உடலுக்குப் பயனாவது போன்ற குணத்தை உடையதுமாகையால்.  பொதுவிடம் பழுத்த மரம் என்றது, ஒப்புரவு ஒழுகுவாரின் செல்வத்தைப் போன்று எல்லோருக்குமே உரிமையானது, கிடைக்கக்கூடியதுமாம்.

”முன்னூர்ப் பழுனிய கோளியா லத்துப்
புள்ளார் யாணர்த் தற்றே யென்மகன்
வளனுஞ் செம்மலு மெமக்கென நாளும்” (புறநா 254.7:9)

“ஞால நல்லறத்தோர் உண்ணும் பொருள்
போல நின்று பொலிவது பூம்பொழில்
சீல மங்கை வாயெனத் தீங்கினி
காலமின்றிக் கனிவது காண்டிரால்” (கம்ப.நாடவிட்ட.18)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
செல்வம் நயன் உடையான்கண் படின் - செல்வம் ஒப்புரவு செய்வான் கண்ணே படுமாயின், பயன் மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்று - அது பயன்படுமரம் ஊர் நடுவே பழுத்தாற்போலும். (உலக நீதி பலவற்றுள்ளும் ஒப்புரவு சிறந்தமையின் அதனையே 'நயன்' என்றார்.எல்லார்க்கும் எளிதில் பயன் கொடுக்கும் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
பயன்படுமரம் ஊர்நடுவே பழுத்தாற் போலும்: பிறரால் விரும்பப்படுவான்மாட்டுச் செல்வ முண்டாயின். இது வேண்டாதார்க்கும் பயன்படு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒப்புராவாகிய நற்பண்பு உடையவனிடம் செல்வம் சேர்ந்தால் அஃது ஊரின் நடுவே உள்ள பயன் மிகுந்த மரம் பழங்கள் பழுத்தாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பிறரால் விரும்பப்படுபவனிடம் சேரும் செல்வம், உண்ணத் தகும், கனிதரும் மரம் ஊருக்கு உள்ளே பழுத்திருப்பதைப் போல எல்லார்க்கும் பொதுவாகும்.

Thirukkural - Management - Corporate Social Responsibility
When a business organization keeps giving back to the society in which that exists and operates, the organization will keep getting a lot of support from the society to give back to the society again. The more an organization gives, the more it gets back in turn. The practice becomes a virtuous cycle.

Valluvar resorts to yet another simile to support his recommendations. The wealth, as explained in Kural 216, with a benevolent person is like a tree that is full of rich and ripe fruits. The tree will be beneficial to others as it is located in the middle of a village.

The wealth of a liberal man
Is a village tree fruit-laden.

A socially responsible person keeps getting more and more resources so that he can distribute that to the people around him. Similarly, an organization that continues to serve the society keeps prospering to give back to the society further.

இலன்என்று தீயவை செய்யற்க செய்யின்

குறள் 205
இலன்என்று தீயவை செய்யற்க செய்யின்
இலனாகும் மற்றும் பெயர்த்து
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், தீவினையச்சம்]

பொருள்
இலன் - இல்லை; இல்லாதவன்

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

தீயவை - தீயசெயல்; துன்பம்; கீழ்மக்கள்கூட்டம்.

அற்க - வேண்டாம்
செய்யற்க - செய்யாதே ; செய்ய வேண்டாம்

செய்யின் - மீறி செய்தால்

இலன் - இல்லை; இல்லாதவன்

ஆகும் - நடக்கும்; ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

மற்றும் - மேலும்; மீண்டும்.

பெயர்த்து - பின்னும்

பெயர்த்தல் - போக்குதல்; நிலைமாறச்செய்தல்; அப்புறப்படுத்துதல்; திருப்பிப்போடுதல்; பிடுங்கல்; கெடுத்தல்; ஒடுங்கிக்கொள்ளுதல்; பிரித்தல்; மீட்குதல்; வசூலித்தல்; செலுத்துதல்; விடுத்தல்.

முழுப்பொருள்
நீ வறுமையில் இருக்கிறாய் என்பதற்காக வறுமையை போக்கப் பிறருக்குத் தீயனவற்றைச் செய்யாதே. அப்படித் தீயனவற்றைச் செய்தால் நீ இன்னும் வறுமையாகிவிடுவாய்.

உதாரணமாக நீ செல்வத்தில் வறுமையாக இருந்தாலும் உன்னுடன் உன் கல்வி, உறவினர்கள் மதிப்பு என்று மற்ற செல்வங்கள் இருக்கும். ஆனால் நீ தீயவற்றை பிறருக்கு செய்தால் உன் கல்வியும் உறவினர்களும் என்று மற்ற செல்வங்களும் உன்னைவிட்டுப்போய் நீ மேலும் வறுமையில் சிக்கீத் தவிப்பாய். வரும் பிறவிகளிலும் நீ வறுமையில் தவிப்பாய். சென்றப்பிறவியில் செய்த தீவினைக்காகத் தான் இந்த பிறவியில் கஷ்டப்படுகிறாய். ஆதலால் இப்பிறவியிலும் தீவினை செய்து அடுத்தபிறவியிலும் கஷ்டப்படாதே.

குற்றம் செய்கின்றவர்கள் குற்றம் செய்வதற்கு ஒரு சப்பைக்கட்டு காரணம் வைத்திருப்பர் (உதாரணமாக மறந்து செய்துவிட்டேன், கோபத்தில் செய்துவிட்டேன், அவன் செய்ததால் நானும் செய்தேன், வறுமையில் செய்துவிட்டேன், வீட்டில் கஷ்டம்). இக்காரணங்கள் எல்லாம் பொய். கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டுத் தாங்கினால் தான் தருமம் பழக முடியும். சிலர் நினைப்பதுபோல் தருமம் தானாக வந்து மடியில் விழாது. ஆனால் தருமம் என்பது பல பிறவிகளுக்கு வந்து உன்னை காக்கப்போகிறது. உனக்கு துணைவரப்போகிற தருமத்திற்காக நீ கொஞ்சம் தியாகம் செய்ய வேண்டும். ஆதலால் வறுமை வந்துவிட்டது என்று தயவு செய்து பிழை செய்யாதே.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”இலமென்று வெஃகுதல் செய்யார்” (குறள் 174)

பரிமேலழகர் உரை
இலன் என்று தீயவை செய்யற்க -யான் வறியன் என்று கருதி அது தீர்தற்பொருட்டுப் பிறர்க்குத் தீவினைகளை ஒருவன் செய்யாது ஒழிக, செய்யின் பெயர்த்தும் இலன் ஆகும் - செய்வானாயின் பெயர்த்தும் வறியன் ஆம். (அத் தீவினையால் பிறவிதோறும் இலன் ஆம் என்பதாம். அன் விகுதி முன் தனித்தன்மையினும் பின் படர்க்கை ஒருமையினும் வந்தது. தனித்தன்மை 'உளனா என் உயிரை உண்டு' (கலித்.குறிஞ்சி.22) என்பதனாலும் அறிக. மற்று - அசை நிலை. 'இலம்' என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர். பொருளான் வறியன் எனக் கருதித் தீயவை செய்யற்க, செய்யின், அப்பொருளானேயன்றி, நற்குண நற்செய்கைகளாலும் வறியனாம், என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை
நல்கூர்ந்தேமென்று நினைத்துச் செல்வத்தைக் கருதி தீவினையைச் செய்யாதொழிக; செய்வானாயின் பின்பும் நல்குரவினனாவன். அது செல்வம் பயவாது. இது வறுமை தீரத் தீமை செய்யினும் பின்பும் வறியனாகுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
யான் வறியவன் என்று நினைத்துத் தீய செயல்களைச் செய்யக்கூடாது, செய்தால் மீண்டும் வறியவன் ஆகி வருந்துவான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தன் ஏழ்மையைப் போக்கப் பிறர்க்குத் தீமை செய்யாதே, செய்தால் மேலும் ஏழை ஆவாய்.