Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

சொற்கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா

குறள் 119
சொற்கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா
உட்கோட்டம் இன்மை பெறின்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல்,  நடுவு நிலைமை]

பொருள்
சொற் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

கோட்டம் - வளைவு; வணக்கம்; நடுநிலைதிறம்புகை; மனக்கோணல்; பகைமை; பொறாமை; நாடு; நகரம்; தோட்டம்; கரை; யாழ்; மாக்கோலம்; உண்பன; பசுக்கொட்டில்; பசுக்கூட்டம்; குளம்; வயல்; நீர்நிலை; குரங்கு; வெண்குட்டம்; அறை; கோயில்; ஒருமணப்பண்டவகை; மாறுபாடு; சிறைச்சாலை; இடம்; வாசனைச்செடிவகை; குராமரம்; பாசறை; பச்சிலை.

இல்லது - பிரகிருதி; இல்லாதது; கிடைக்காதது; இல்பொருள் மனையிலுள்ளது; மனைவியினுடையது.

செப்பம் - செவ்வை; நடுநிலை; சீர்திருத்தம்; பாதுகாப்பு; செவ்வியவழி; தெரு; நெஞ்சு; மனநிறைவு; ஆயத்தம்.

செப்புதல் - சொல்லுதல்; விடைசொல்லுதல்

ஒருதலை - இன்றியமையாமை; கட்டாயம்; நிச்சயம்; ஓரிடம்; ஒருசார்பு; ஒருபக்கம்.

ஒருதலையா - அதுவும், ஒரு பக்க சார்பின்மையை

உட் - உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

கோட்டம் - வளைவு; வணக்கம்; நடுநிலைதிறம்புகை; மனக்கோணல்; பகைமை; பொறாமை; நாடு; நகரம்; தோட்டம்; கரை; யாழ்; மாக்கோலம்; உண்பன; பசுக்கொட்டில்; பசுக்கூட்டம்; குளம்; வயல்; நீர்நிலை; குரங்கு; வெண்குட்டம்; அறை; கோயில்; ஒருமணப்பண்டவகை; மாறுபாடு; சிறைச்சாலை; இடம்; வாசனைச்செடிவகை; குராமரம்; பாசறை; பச்சிலை.

இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகைவழக்கினுள்ஒன்று

பெறின் பெறுதல் - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.

முழுப்பொருள்
நீதி என்றென்பது எந்த ஒரு விருப்பும் வெறுப்பும் இன்றி கூறப்படுதல் ஆகும். பிழை என்றால் பிழை. உதாரணமாக அம்மாவோ மனைவியோ அழுதாள் பிழை பிழை அல்ல என்று ஆகாது. 

நடுவுநிலைமை தவறாத நீதி எப்போது வரும் தெரியுமா ? மனதளவில் ஒரு சார்பும் இல்லாத (வளையாத) சமனை பெறுவார் என்றால் அவருடைய நீதி சொற்களிலும் வளைவு இருக்காது. அதாவது நீதி சொற்கள் (தீர்ப்பு) உண்மையை உரைக்கும் விருப்பு வெறுப்பு இன்றி. நீதி பதி ஒரு வார்த்தை சொன்னால் அதற்கு மறுவார்த்தை இருக்க கூடாது. அது உண்மையாக இருந்தால் மட்டுமே சாத்தியம். அது மனதில் உண்மையாக இருந்தால் மட்டுமே சாத்தியம்.

உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுவார் உறவு கலவாமை வேண்டும்” என்று இராமலிங்க அடிகள் சொல்லுவது போல, வெளிவேடத்துக்கு நடுவு நிலையாளரைப்போல் தோற்றமும், ஆனால் அகத்தில், தனக்கு ஆதாயம் தரக்கூடிய சார்பு நிலையும் கொள்பவர்கள் ஏராளம்

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
செப்பம் சொற்கோட்டம் இல்லது - நடுவு நிலைமையாவது சொல்லின்கண் கோடுதல் இல்லாததாம்; உள்கோட்டம் இன்மை ஒருதலையாப் பெறின் (சொல் : ஊழான் அறுத்துச் சொல்லுஞ் சொல். காரணம் பற்றி ஒருபால் கோடாத மனத்தோடு கூடுமாயின், அறம் கிடந்தவாறு சொல்லுதல் நடுவு நிலைமையாம்; எனவே, அதனோடு கூடாதாயின் அவ்வாறு சொல்லுதல் நடுவு நிலைமை அன்று என்பது பெறப்பட்டது. அஃது அன்னதாவது மனத்தின் கண் கோட்டம் இன்மையைத் திண்ணிதாகப் பெறின் என்றவாறு.).

மணக்குடவர் உரை
நடுவுநிலைமையாவது கோட்டமில்லாததாய சொல்லாம்: உறுதியாக மனக்கோட்ட மின்மையோடு கூடுமாயின். இது நடுவுநிலைமையாவது செவ்வை சொல்லுத லென்பதூஉம் இது பொருட் பொதுமொழி கூறதலன்றென்பதூஉம் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
உள்ளத்தில் கோணுதல் இல்லாத தன்மையை உறுதியாகப் பெற்றால், சொல்லிலும் கோணுதல் இல்லாதிருத்தல் நடுவுநிலைமையாம்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மனம் ஓரஞ் சாராமல் சமமாக நிற்குமானால் சொல்லிலும் அநீதி பிறக்காது; அதுவே நீதி.

சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந்தொருபால்

குறள் 118
சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந்தொருபால்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல்,  நடுவு நிலைமை] 
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
சமன் - ஏற்றத்தாழ்வின்மை; இசைநூலில்வரும்தானநிலைமூன்றனுள்ஒன்று; ஆண்மை; யமன்; நீதிமன்றஅதிகாரியின்அழைப்புக்கட்டளை.

செய்து - செய்தல் -  இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்

சீர் - செல்வம்; அழகு; நன்மை; பெருமை; தலைமை; மதிப்பு; புகழ்; இயல்பு; நேர்மை; செம்பொருள்; சமம்; துலாம்; அளவு; கனம்; துலாராசி; கதவுதண்டு; தண்டாயுதம்; தாளம்; பாட்டு; செய்யுளின்ஓருறுப்பு; வாத்தியவோசை; ஓசை; சீர்சிறப்பு; காலிலணியும்தண்டை; தளர்வு

தூக்கும் -  தூக்குதல் - உயர்த்துதல்; நிறுத்தல்; ஆராய்தல்; ஒப்புநோக்குதல்; மனத்திற்கொள்ளுதல்; தொங்கவிடுதல்; காண்க:தூக்கிலிடுதல்; உதவிசெய்தல்; நங்கூரம்வலித்தல்; அசைத்தல்; ஒற்றறுத்தல்.

சீர்தூக்கும் - சீர்தூக்குதல் -ஆராய்தல்; ஒப்புநோக்குதல்; வரையறுத்தல்

கோல் - கம்பு; மரக்கொம்பு; ஊன்றுகோல்; செங்கோல்; அளவுகோல்; எழுதுகோல்; ஓவியந்தீட்டுங்கோல்; முத்திரைக்கோல்; தீக்கடைகோல்; பிரம்பு; குதிரைச்சம்மட்டி; கொழு; அம்பு; ஈட்டி; குடைமுதலியவற்றின்காம்பு; யாழ்நரம்பு; துலாக்கோல்; துலாராசி; அரசாட்சி; ஐப்பசிமாதம்; அணியின்சித்திரவேலை; தூண்டில்; இலந்தைமரம்; தெப்பம்; திரட்சி.

கோல்போல் - துலாக்கோலை, தராசினைப் போல

அமைந்து - அமைதல் - உண்டாதல்; தகுதியாதல்; பொருந்தல் அடங்குதல் நிறைதல் உடன்படுதல் முடிதல்

ஒருபால் - ஒரு பக்க சார்பாக

கோடாமை - நடுவுநிலைமை; நீதி; மத்தியநிலைமை; நியாயம்; சைவத்திற்குயோகபூசைவகை

சான்றோர்க்கு  சான்றோர் - அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர்.

அணி - வரிசை; ஒழுங்கு ஒப்பனை அழகு அணிகலன் முகம் படைவகுப்பு செய்யுளணி; இனிமை அன்பு கூட்டம் அடுக்கு அண்மை ஓர்உவமஉருபு.

முழுப்பொருள்
துலாக்கோல் 

ஒரு பொருளை எடை இடுவதற்கு முன்பு தராசு கோலின் (துலாக்கோல்) இருபுறமும் சமன் செய்துவிடுவார்கள். ஏனெனில் ஏற்ற தாழ்வுகள் இருக்க கூடாது என்பதற்காக. பிறகு எடைக்கல்லை ஒருபக்கமும் இன்னொரு பக்கம் பொருளையும் வைத்து எந்த பக்கம் உள்ள பொருள் அதிக எடை உள்ளது என்று ஆராய்ந்து அதற்கு ஏற்றாற்போல் முடிவு எடுப்பார்கள். 

ஒரு இடத்தில நீதி சொல்லும் ஒருவர் (நீதிமான்கள்) அந்தத் தராசு கோல் போல தன் மனதை சமன் செய்து பின்பு இரு பக்கத்தில் இருந்து கூறுவோரின் சாட்சியங்களை ஆராய்ந்து தக்க கேள்விகளை கேட்டறிந்து உண்மையின் அடிப்படையில் எந்த பக்கமும் வளையாமல் (சார்பு இல்லாமல்) விருப்பு வெறுப்பு இன்றி நடுவுநிலைமையுடன் தீர்ப்பு அளித்தல் வேண்டும். அதுவே சான்றோர்க்கு அணிகலன்(அழகு) ஆகும். மேலும், தான் வகுத்துக்கொண்ட நடுவுநிலையில் பிறழாமை என்பது தனக்கு நலம் பயக்கும் செயல்களைத் துச்சமாக மதிப்பதிலிருந்து தொடங்குகிறது. 

சமன் செய்தல் என்பது முன் முடிவுகள் கூடாது என்பதையும் உள்ளடங்கும். குறிப்பாக ஒருவரின் குணங்களை கொண்டும் இயல்புகளை கொண்டும் எடுக்கப்படும் முடிவுகள். உதாரணமாக ஒருவர் உரக்க பேசுகிறார் என்பதனால் அவர் கடுமையானவர் என்றோ அல்லது மென்மையாக பேசுவதால் அவர் நல்லவர் என்றோ ஆகிவிடாது. ஒருவர் ஊருக்கு நல்லது செய்யும் வள்ளல் என்பதால் அவர் தவறு செய்து இருக்கமாட்டார் என்பது இல்லை. 

மேலும் இது நீதி சொல்வதற்கு/அளிப்பதற்கு என்றில்லை. ஒருவரை நாம் எப்படி நடத்துகிறோம் என்பதற்கும் பொருந்தும். கீழே மஹாபாரத ஒப்பீட்டில் விளக்கப்பட்டு உள்ளது. 

துலாக்கோலை சங்க இலக்கியம் நேர்க்கோல், தெரிகோல் என்று சொல்லும். இதே கருத்தைக்கூறும் பாடல்கள் இவை. “ஆர்வுற்றார் நெஞ்சம் அழிய விடுவானோ – ஓர்வு உற்று ஒரு திறம் ஒல்காத நேர்கோல் அறம் புரி நெஞ்சத்தவன்?” என்கிறது கலித்தொகை (42:145). “விரிசீர்த் தெரிகோல் ஞமன் போல ஒரு திறம் பற்றல் இலியரோ” என்கிறது புறநானூறு (6:9.10). “ஞமன்” என்ற சொல் துலாக்கோலுக்கான பழந்தமிழ்ச் சொல். இதை மதுரைக்காஞ்சியிலும் காணலாம், “செற்றமு முவகையும் செய்யாது காத்து ஞெமன் கோலன்ன செம்மைத்தாகி” என்ற வரியினில்.  முனைப்பாடியார் என்பார் பாடிய அறநெறிச்சாரத்தில் நடுவுநிலைமைப் பற்றிய பாடல் இது.
“காய்த லுவத்த லின்றி ஒருபொருட்கண்
ஆய்த லறிவுடையார்க் கண்ணதே – காய்வதன்கண்
உற்றகுணம் தோன்றாகும் உவப்பதன்கண்
குற்றமும் தோன்றாக் கெடும்”

ஒப்புமை
”சீலம் அல்லன் நீக்கிச்செம் பொற்றுலைத் 
தாலம் அன்ன தனிநிலை தாங்கிய 
ஞால மன்னற்கு” (கம்ப. மந்தரை சூழ்ச்சிப் 19)

“செற்றமு முவகையுஞ் செய்யாது காத்து
ஞெமன்கோ லன்ன செம்மைத் தாகி” (மதுரைக் 490-91)

கேடும் பெருக்கமும் இல்அல்ல நெஞ்சத்துக்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி (குறள் 115)

ஓர்வுற் றொருதிறம் ஒல்காத நேர்கோல்
அறம்புரி நெஞ்சத் தவன் (கலித் 42:14-5)

தெரிகோல் -ஞமன் போல ஒருதிறம்
பற்றல் இல்யரோ (புறநா 6:9-10)

“காய்தல் உவத்தல் அகற்றி ஒருபொருட்கண்
ஆய்தல் அறிவுடையார் கண்ந்தே - காய்வதன்கண்
உற்ற குணம்தோன்றா தாகும் உவப்பதன்கண்
குற்றமும் தோன்றா கெடும்” (அறநெறி 22)

மஹாபாரதம் ஒப்பீடு
கர்ணன் தேரோட்டியின் மைந்தன் தான் யுதிஷ்ட்ரணனும் பீமனும் அர்ஜுனனும் நகுலனும் சகதேவனும் பாண்டுவின் மைந்தர்கள் தான். ஆனால் அன்று இவ்வுலகம் மனதை சமன் செய்யாமல் கர்ணனை இழிவு செய்தது. காரணம் தேரோட்டியின் மைந்தன்.

அதேப்போல் பின்பு கர்ணன் தேரோட்டியின் மகன் அல்ல என்றபோதும் (கர்ணன் வெய்யோன் மகன் என்று உணராத நாட்களிலும்) பாண்டவர்கள் பாண்டுவின் மைந்தர்கள் தான். ஆனால் அன்றும் இவ்வுலகம் மனதை சமன் செய்யாமல் கர்ணனை இழிவு செய்தது. காரணம் தந்தையின் பெயர் அறியாதவன். 

இவ்வுலகம் மனம் என்னும் துலாக்கோலில் சமன் செய்துக்கொள்ளாமல் அப்பேரறத்தானை இழிவு செய்தது. கர்ணன் செய்த தவறுகளை மிகைப்படுத்தியது. அதுவே அர்ஜுனன் செய்த தவறுகளை சிறிது படுத்தியது. கர்ணன் மனம் எவ்வளவு புண்பட்டு இருக்கும். அதுவும் கர்ணன் செய்யாத தவறுக்காக அவன் சந்தித்த அவமானங்கள் ஏராளம். 






மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
சமன் செய்து சீர்தூக்கும் கோல் போல் - முன்னே தான் சமனாக நின்று பின் தன்கண் வைத்த பாரத்தை வரையறுக்கும் துலாம் போல; அமைந்து ஒருபால் கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி - இலக்கணங்களான் அமைந்து ஒரு பக்கத்துக் கோடாமை சான்றோர்க்கு அழகு ஆம். (உவமையடை ஆகிய சமன்செய்தலும் சீர் தூக்கலும் பொருட்கண்ணும், பொருளடை ஆகிய அமைதலும் ஒருபால் கோடாமையும் உவமைக்கண்ணும் கூட்டி, சான்றோர் சீர்தூக்கலாவது தொடை(கடை) விடைகளால் கேட்டவற்றை ஊழான் உள்ளவாறு உணர்தலாகவும், ஒருபால் கோடாமையாவது அவ்வுள்ளவாற்றை மறையாது பகை, நொதுமல், நட்பு என்னும் மூன்று திறத்தார்க்கும் ஒப்பக் கூறுதலாகவும் உரைக்க. இலக்கணங்களான் அமைதல் இருவழியும் ஏற்பன கொள்க.).

மணக்குடவர் உரை
சமன்வரைப்பண்ணி யிரண்டுதலையுஞ் சீரொத்தால் தூக்கிப் பார்க்கப்படுகின்ற கோலைப்போல, வீக்கம் தாக்கமற்று ஒருவன் பக்கமாக நெஞ்சைக் கோடவிடாமை சான்றோர்க்கு அழகாவது. இது நடுவுநிலைமை வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
முன்னே தான் சமமாக இருந்து, பின்பு பொருளைச் சீர்தூக்கும் துலாக்கோல் போல் அமைந்து, ஒரு பக்கமாக சாயாமல் நடுவுநி‌லைமை போற்றுவது சான்றோர்க்கு அழகாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முதலில் சமமாக நின்று பிறகு தன்மீது வைக்கப்பட்ட பாரத்தை நிறுத்துக் காட்டும் தராசு போல, நீதிக்குரிய இலக்கணங்களால் அமைந்து ஓரம் சார்ந்து விடாமல் இருப்பது சான்றோராகிய நீதிபதிகளுக்கு அழகாம்.

அறியாத குறள்கள் - கவிஞர் மகுடேசுவரன் 
நடுவு நிலைமை என்றொரு சொற்றொடர் நம் காலத்தில் பிரபலம். ஒன்றைப் பற்றிய வழக்கில் இருதரப்பையும் கூர்ந்து கவனித்துத் தம் தரப்பை அறிவிக்கும் நிலைப்பாடு. நடுவு நிலைமை பிறழாதவர்களுக்கு இந்தச் சமூகம் தருகின்ற மதிப்பு நிரந்தரமானது. நடுவு நிலைமைக்குப் பயின்றவர்கள், அதன் வழியே பயணிப்பவர்கள் ‘என்ன சொல்கிறார்கள்’ என்று உலகம் உற்றுக் கவனிக்கிறது. 

ஜனநாயகத்தில் பத்திரிகைகளும் ஊடகங்களும் நடுவுநிலைமை தவறாத தூண்கள் என்று கருதப்பட்டன. ஆனால், நிகழ்வுப் போக்குகள் நடுவு நிலையினரையே குலைக்கும் வண்ணம் சென்றுகொண்டிருக்கின்றன. அவற்றுக்கு ஈடு கொடுக்க முடியாமல் நடுவாந்திர வர்க்கம் எதன்மீதும் நம்பிக்கையற்று நிற்கிறது. 

அந்தக் காலங்களில் சகோதரர்களுக்கிடையே பாகப் பிரிவினைகள் நடக்கும். நிலபுலன்களையும் கால்நடைகளையும் குச்சு வீடுகளையும் கொட்டாய்களையும் மர இனங்களையும் சரிசமமாகப் பிரித்துத் தர நியாயவான்களை நாடுவார்கள். அவர்கள் முடிவு கேள்விக்கு அப்பாற்பட்டதாக அதிகாலைப் பனித்துளியின் தூய்மையோடு இருக்கும்.

ஆறு தென்னைகள் அண்ணன் பங்குக்கெனில் பன்னிரண்டு பனைகள் தம்பிக்குப் போகும். ஏரும் எருதுகளும் தம்பிக்கு எனில் அண்ணன் வேண்டும்போது உழவுக்கு அவற்றை அனுப்பித் தரவேண்டியது. புஞ்சைப் புளிகளை உலுக்கினால் ஒரு மூட்டை தந்தனுப்ப வேண்டியது. இருவர் வாழ்க்கைக்கும் பாசத்திற்கும் பழுதில்லாத பாகப் பிரிவினையாக அது இருக்கும். அந்த நடுவு நிலைமை அருகிவிட்டதால் உரிமையியல் நீதிமன்றங்கள் தூசுக்கட்டுகளால் நிறைந்துவிட்டன. 

இணையத்தில் மின் கட்டணம் செலுத்தும் வசதி ஏற்படும்முன் மின்வாரிய அலுவலகத்திற்குச் சென்று கட்டுவது வழக்காக இருந்தது. மின் கட்டணம் கட்டுவதற்கு நம்மனம் கடைசி நாளில்தானே தயாராகும் ? அந்நாளில் மின்கட்டணப் பெறுகூண்டு அருகே ஊரே வரிசையாக நின்றுகொண்டிருக்கும். 

எங்கள் பகுதியிலுள்ள மின்வாரிய அலுலகத்தில் ஒரே ஒரு கூண்டுதான். ஆண்கள் ஒரு வரிசையாகவும் பெண்கள் ஒரு வரிசையாகவும் நிற்போம். ஆண் ஒருவர், பெண் ஒருவர் என்று மாறி மாறிச் செலுத்துவோம். பெண்ணொருவர் செலுத்தி முடிந்ததும் அட்டையையும் பணத்தையும் அடுத்த ஆளாகக் கூண்டுக்குள் செலுத்த வேண்டிய பெரியவர், தம் மஞ்சள் பைக்குள் கைவிட்டுத் துழாவியபடி தடுமாறிக்கொண்டிருந்தார்.

பெண் வரிசையில் பாந்தமான பாட்டியம்மா ஒருவர் அடுத்துச் செலுத்த நின்றுகொண்டிருந்தார். பெரியவர் தடவிக்கொண்டிருந்ததைப் பார்த்த மின் கட்டணப் பெறுநர் தமக்கு வந்த அலைபேசி அழைப்பில் ஆழ்ந்துவிட்டார். பெண்டிர் வரிசையில் நின்ற பெண்ணொருவர் முன்னின்ற பாட்டியிடம் ‘அவர் எடுப்பதற்குள் நீங்கள் முந்திச் செலுத்துங்கள். கொடுங்கள்’ என்று பாட்டியை வற்புறுத்தினார். 

பாட்டியார் அப்படிச் செய்வார் என்றுதான் நாங்கள் எதிர்பார்த்தோம். ஆனால், மறுத்துவிட்டார். ‘நாம் மாண்டேன். அய்யன் எடுக்கறதுக்குள்ளாற என்னெயே நீட்டச் சொல்றியே... என்ன நாயம்னு வேண்டா ? செத்த நின்னா என்ன...’ என்று கூற எல்லாருக்கும் ஆச்சரியமாகப் போய்விட்டது. அதன்பின் பெரியவர் செலுத்திய பின்பே அந்தப் பெரியம்மா செலுத்தினார். 

தான் வகுத்துக்கொண்ட நடுவுநிலையில் பிறழாமை என்பது தனக்கு நலம் பயக்கும் செயல்களைத் துச்சமாக மதிப்பதிலிருந்து தொடங்குகிறது. 

தராசுக்கோல் பார்த்திருக்கிறோம். அது பொருள்களின் எடையை நிறுத்துப் பார்க்கையில் துல்லியமாக அளவு காட்டுகிறது. அந்தத் துலாக்கோலின் முதல் தகுதி என்ன ? பொருள் எதுவும் இல்லாத நிலையிலும் அது தன் இரு தட்டுகளையும் ஒன்றாகக் கருதும். எப்பக்கமும் சாயாமல் சமன் பேணும். அந்தத் தகுதியால்தான் அதன் நடுவு நிலையை நம்பிப் பொருள்களின் எடை காண்கிறோம். அது எடை காட்டுகிறது. அதில் எந்தத் தவறும் இருப்பதில்லை. 
 நடுவு நிலைமை பேணுகின்றவர்கள் அத்தகையவர்கள். அவர்கள் தம்மளவில் நிலை பிறழாத விழுமியங்களைக் காக்கின்றவர்கள். தனக்கொன்று என்றாலும் தடுமாறாதவர்கள். அந்தச் சமநிலையிலிருந்தே பிற எவ்வொன்றையும் சீர்தூக்கி ஆராய்ந்து தெற்றெனச் சொல்கின்றவர்கள். அவர்கள் சான்றோர்கள். அவர்களுக்கு அழகும் அதுவே.

சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந்தொருபால் 
கோடாமை சான்றோர்க் கணி.
தன்னை இருதரப்புக்கும் சமனாகச் செய்துகொண்டு எடை காட்டும் துலாக்கோல்போல் எவ்வொரு தரப்பையும் சாராதிருப்பதுதான் பெரியவர்களின் அழகு.

இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக, கமலை வெள்ளியம்பலவாண முனிவர் பாடிய "முதுமொழி மேல் வைப்பு" என்னும் நூலில் இருந்து ஒருபாடல்...

பிள்ளையினும் கைத்தொண்டு பேணுதலால், அப்பருக்கு
நல்ல படிக்காசு நல்குமால், --- எல்லாம்
சமன்செய்து சீர்தூக்கும் கோல்போல், அமைந்து ஒருபால்
கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி.

பிள்ளை --- திருஞானசம்பந்தப் பெருமான்.

அவம்பெருக்கும் புல்அறிவின்
         அமண்முதலாம் பரசமயப்
பவம்பெருக்கும் புரைநெறிகள்
         பாழ்படநல் ஊழிதொறும்
தவம்பெருக்குஞ் சண்பையிலே
         தாஇல்சரா சரங்கள்எலாம்
சிவம்பெருக்கும் பிள்ளையார்
         திருஅவதா ரஞ்செய்தார்.

யாவருக்குந் தந்தைதாய்
         எனும் இவர் இப்படி அளித்தார்,
ஆவதனால் ஆளுடைய
         பிள்ளையாராய் அகில
தேவருக்கும் முனிவருக்கும்
         தெரிவரிய பொருளாகும்
தாவில்தனிச் சிவஞான
         சம்பந்தர் ஆயினார்.

எனவரும் பெரியபுராணப் பாடல்களின்படி, திருஞானசம்பந்தப் பெருமானை, "பிள்ளையார்" என்றும் "ஆளுடைய பிள்ளையார்" என்றும் வழங்குவது சைவமரபு.

கைத்தொண்டு ---  கையினால் செய்யும் உழவாரப்பணி. அப்பர் பெருமான் உழவாரப் படை கொண்டு திருத்தொண்டு புரிந்தார்.

திருஞானசம்பந்தப் பெருமானும், திருநாவுக்கரசு பெருமானும் திருவீழிமிழலையில் இருந்தபொழுது, பஞ்சகாலம் வர, இருபெருமக்களும் சிவபிரானிடம் பொற்காசு பெற்று அடியார்களை உண்பிக்கும் தொண்டினை மேற்கொண்டார்கள்.  அப்போது, சிலநாள் திருஞானசம்பந்தப் பெருமானார் மாற்றுக் குறைந்த காசு பெற்று வந்தார். அதனால் அதனை மாற்றி உணவுப் பொருள்களை வாங்குவதில் நேரம் வீணாயிற்று.  அதற்குள் அடியவர்கள் அப்பர் பெருமானாரின் திருமடத்திலேயே உணவு அருந்திச் சென்றனர். "வாசி தீரவே காசு நல்குவீர், மாசில் மிழலையீர் ஏசல் இல்லையே" என்று இறைவரைத் திருப்பதிகம் பாடி, திருஞானசம்பந்தப் பெருமானார் வாசியில்லாக் காசு பெற்றார்.  திருஞானசம்பந்தப் பெருமானைத் தம் புதல்வர் என்று எண்ணி, சிவபெருமான் நடுவுநிலை பிறழாமை இங்கே கருதத் தக்கது.

அடுத்து, இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக, மாதவச் சிவஞான யோகிகள் பாடி அருளிய "சோமேசர் முதுமொழி வெண்பா" என்னும் நூலில் இருந்து ஒரு பாடல்...

வேதியன் ஆள்ஆமோஎன்று எள்ளாது வெண்ணெய்நல்லூர்ச்
சோதி வழக்கே புகழ்ந்தார், சோமேசா! --- ஓதில்
சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந்துஒருபால்
கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி.

நடுவு நிலைமையாவது பகை அயல் நண்பு என்னும் மூன்று பகுதியினும் அறத்தின் வழுவாது ஒப்ப நிற்கும் நிலைமை.

இதன் பதவுரை ---

சோமேசா!

ஓதில் --- சொல்லுமிடத்து,  சமன் செய்து சீர் தூக்கும் கோல் போல் --- முன்னே தான் சமனாக நின்று, பின்பு தன்னிடத்து வைத்த பாரத்தைத் தெளிவாக வரையறை செய்யும் துலாக்கோல் போல, அமைந்து --- நல்லிலக்கணங்களால் அமையப் பெற்று, ஒருபால் கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி --- ஒருபக்கத்துச் சாயாமை கல்வி அறிவு ஒழுக்கங்களால் சிறந்த பெரியோர்கட்கு அழகாகும், 

வேதியன் ஆள் அமோ என்று எள்ளாது --- அந்தணன் (பிறருக்கு) அடிமை ஆவானோ என்று இகழ்ந்து கூறாது, வெண்ணெய் நல்லூர்ச் சோதி --- திருவெண்ணெய் நல்லூரில் எழுந்தருளி உள்ள சிவபெருமானது, வழக்கே புகழ்ந்தார் --- வழக்கினையே திருவெண்ணெய் நல்லூரிலுள்ள அவையத்து அந்தணர் புகழ்ந்து பேசினர் ஆகலான் என்றவாறு.

உவமை அடையாகிய சமன் செய்தலும் சீர்தூக்கலும் பொருட்கண்ணும், பொருள் அடையாகிய அமைதலும் ஒருபால் கோடாமையும் உவமைக்கண்ணும் கூட்டி, சான்றோர் சீர்தூக்கலாவது, தடை விடைகளால் கேட்டவற்றை ஊழான் உள்ளவாறு உணர்தலாகவும்,  ஒருபால் கோடாமையாவது அவ் உள்ளவாற்றை மறையாது பகை அயல் நட்பு என்னும் மூன்று திறத்தார்க்கும் ஒப்பக் கூறுதலாகவும் உரைக்க.  இலக்கணங்களான் அமைதல் இருவழியும் ஏற்பன கொள்க.

திருமுனைப்பாடி நாட்டில், திருநாவலூரில், ஆதிசைவ மரபில் சடையனார்க்கும் இசைஞானியார்க்கும் திருக்குமாரராய் அவதரித்த சுந்தரமூர்த்தி நாயனார், நரசிங்கமுனையர் என்னும் அரசற்குக் காதல் பிள்ளையாய் அந்தணர் ஒழுக்கமும் அரசர் திருவும் பொருந்தி யௌவனப் பருவம் அடைந்தார். அது நோக்கிப் பெற்றோரும் மற்றோரும் புத்தூர்ச் சடங்கவி என்னும் ஆதிசைவர் மகளை மணம் பேசி முடித்து, மூகூர்த்த நாளில் நாயனாரைக் குதிரை மீது ஏற்றி மிக்க ஆடம்பரத்துடன் புத்தூர் அழைத்துச் சென்றார்கள். நாயனார் சடங்கவி மனை புகுந்து மணப்பந்தரின் எழுந்தருளினவுடன் சிவபெருமான் திருக்கயிலையில் திருவாக்கு அளித்தபடி அவரைத் தடுத்து ஆட்கொள்ள வேண்டி ஒரு கிழவேதியராகத் திருவுருக்கொண்டு வந்து மணப்பந்தர் புகுந்து, "ஒரு வழக்குண்டு; அதை முடித்தே மணம் புரிதல் வேண்டும்; மணச் சடங்குகளை நிறுத்துக" என்றார்.  நாயனார் யாது கூறுவாரோ என்று விநயமாய், "அப்படியே, தங்கள் வழக்கைத் தீர்த்தன்றி மணம் புரியேன்" என, கிழவேதியர் சபையோரை நோக்கி, "அந்தணீர்! இந்த மணமகன் எனக்கு வழியடிமை" என்றார். அது கேட்ட நாயனார் நகைக்கவே, கிழவர் வெகுண்டு "உன் பாட்டன் எழுதித் தந்த அடிமையோலை இது.  நகைத்தது என்?" என்றார். நாயனார் நகை ஒழிந்து, "ஐயரே! அந்தணர் அடிமையாதல் உண்டோ? நீர் பித்தரோ? அடிமை ஓலை உளதாயில் காட்டுக" என்றார், கிழவர், "நீ அடிமை, அதைக் காணுதற்கு நீ அருகன் அல்லன்" என்று கூறிச் சபையோர்களுக்கு அதைக் காட்டவே, நாயனார் வெகுண்டு சீறி அவ் ஓலையைப் பற்றிக் கிழித்து எறிந்தார். கிழவர் நாயனாருடைய கையை இறுகப் பற்றி விடாது இழுத்து, "இது தகுமோ? இது முறையோ? இது தருமந்தானோ?" என்று அந்தணர்களை நோக்கிக் கூச்சல் இடவே, அவ் அந்தணர், "நீர் எங்குளீர்" என வினவ, "யான் திருவெண்ணெய்நல்லூர் உளன்" என இறுக்க, "அங்ஙனமாயின் உமது வழக்கை அங்குச் சென்று தீர்த்துக் கொள்க" என்று யாவரும் உரைப்ப, கிழவர் அதற்கு இசைந்து நாயனாரைப் பற்றிக் கொண்டு திருவெண்ணெய் நல்லூர் சென்று அங்கு அந்தணர் அவையத்தார் முன்பு நாயனாரை விட்டுத் தமது வழக்கைத் தெரிவிக்க, அவ் அவையத்தார், அந்தணர் அடிமையாதல் இல்லை என அறிந்து வைத்தும் கிழவர் தம்மிடத்து உண்டு எனத் தந்த மூல ஓலையைக் கொண்டு நாயனார் பாட்டன் கையெழுத்தோடு ஒப்பு நோக்கிச் சிறிதும் வேறுபாடு இன்மை கண்டு "நீர் அவ் அந்தணருக்கு அடிமையே" என்று தீர்ப்பு அளித்தனர்.  இது திருத்தொண்டர் புராணத்து உள்ளது.

அடுத்து, குமார பாரதி என்பார் தாம் பாடிய "திருத்தொண்டர் மாலை" என்னும் நூலில், பெரியபுராணத்துள் வரும் அமர்நீதி நாயனாரின் வரலாற்றினை வைத்து, இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாகப் பாடிய பாடல் ஒன்று..

நிரம்புபொருள் சேயொடமர் நீதிமனை யாளோடு
அரன்கோ வணத்தட்டு அதன்நேர் - இருந்தார்
சமன்செய்து சீர்தூக்கும் கோல்போல் அமைந்துஒருபால்
கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி.

இதன் பொருள் ---  

அடியார்களுடைய பெருமையை உலகத்துக்கு அறிவித்து ஆன்மாக்களை உய்விக்கும்படி திருவுளம் கொண்டு, திருநல்லூரிலே சிவனடியார்களுக்கு அமுதூட்டிக் கோவணம் முதலியவற்றைக் கொடுத்தலாகிய அருமையான சிவப்பணியை வழுவாமல் கடைப்பிடித்து வந்த அமர்நீதி நாயனார்பால், சிவபெருமான் அடியார்போல் வேடம்கொண்டு சென்று ஓர் கோவணத்தை வைத்திருக்கும்படி கொடுத்து, அதனை மறைத்து, அதற்கு ஈடாக அவருடைய நிறைந்த செல்வத்தையும் மக்களையும் மனைவியாரையும் வைத்தும் தட்டு நேர்படாமல் தாமே ஏறியிருக்கத் தட்டு நேர்பட்டவுடன் இறைவர் காட்சியளித்துத் திருவடியில் சேர்த்து அருளினார். 

முன்னே தாம் சமனாக நின்று பின் தன்கண் வைத்த பாரத்தை வரையறுக்கும் துலாக்கோல் போல இலக்கணங்களான் அமைந்து ஒருபக்கத்துக் கொடாமை சான்றோர்க்கு அழகாம் என்றவாறு.

அடுத்து, சிதம்பரம் பச்சைக் கந்தையர் மடத்து சென்ன மல்லையர் பாடிய "சிவசிவ வெண்பா" என்னும் நூலில், இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாகப் பாடிய பாடல்....

நங்கைஉமை சொல்லால் நடுவுஇகந்த மால்வெருவு
செங்கண்அரவு ஆனான், சிவசிவா! - எங்கும்
சமன்செய்து சீர்தூக்கும் கோல்போல் அமைந்துஒருபால்
கோடாமை சான்றோர்க் குஅணி.      

பார்வதி பரமேசுரன் ஆடிய சூதாட்டத்தில் திருமால் நடுவு நிலைமை தவறினான். பார்வதி திருமாலைப் பாம்பாகுக எனச் சீறி அருளினாள். இவ்வாறு கந்தபுராணம் கூறும். நடுவு நிலைமை தவறியவர் இழிந்த பிறப்பெடுப்பர். சான்றோர்க்கு அழகு நடுவுநிலை மாறாமல் இருத்தலே ஆகும்.       

அடுத்து, திருப்புல்லாணி என்னும் திவ்விய தேசத்தில் எழுந்தருளி உள்ள பெருமாள் மீது, பெரியார் ஒருவரால் பாடப்பட்டுள்ள, "திருப்புல்லாணி மாலை" என்னும் நூலில் இருந்து, இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக அமைந்த பாடல் ஒன்று...

தேடாது புல்லையில் வந்தாய்என் சிந்தையில் சேர்ந்துவிளை
யாடாய், சமன்செய்து சீர்தூக்குங்கோல்போல் அமைந்து ஒருபால்
கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி எனலான், நடுக் கூறி நின் தாள்
வாடா மலரின்கண் நீடூழி யான் புக்கு வாழ்வதற்கே.

இதன் பொருள் ---
முன்னே தான் சமனாக நின்று, பின் தன்னிடத்து வைத்த பாரத்தை வரையறுக்கும் துலாக்கோல் போல இலக்கணங்களால் அமைந்து, ஒருபக்கத்துக் கொடாமை சான்றோர்க்கு அழகு என்று சொல்லப்பட்டு இருத்தலால், யாரும் வருந்தி அலையமல் படிக்கு, திருப்புல்லாணி என்னும் திவ்விய தேசத்தில், ஆதி ஜெகந்நாதப் பெருமாளாக எழுந்தருளியவனே! உனது திருவடியாகிய வாடாமலரின்கண் நான் சேர்ந்து, நெடுங்காலம் என்னை வாழச் செய்ய, எனது சிந்தையில் எழுந்தருளி வந்து விளையாடுவாயாக.

தேடாது - வருந்தி அலையாமல். நின்றாள் வாடா மலரின்கண் - நினது திருவடியாகிய வாடா மலரிடத்தே.  நீடூழி - நீண்ட காலம்.  யான் புக்கு - யான் புகுந்து.

பின்வரும் பாடல்கள் இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக அமைந்திருத்தலைக் காணலாம்....

 
காய்தல் உவத்தல் அகற்றி ஒருபொருட் கண்
ஆய்தல் அறிவுடையார் கண்ணதே - காய்வதன்கண்
உற்றகுணம் தோன்றாதாகும், உவப்பதன்கட்
குற்றமும் தோன்றா கெடும்.   
                     --- அறநெறிச்சாரம்.

இதன் பதவுரை ---

காய்வதன்கண் உற்ற குணம் தோன்றாதாகும் --- வெறுப்புத் தோன்றும் போது பொருளில் உள்ள குணம் ஆராய்வானுக்குத் தோன்றாது;

உவப்பதன்கண் குற்றமும் தோன்றாக் கெடும் --- விருப்பம் உண்டாகும் போது, பொருளில் உள்ள குற்றமும் தோன்றாது மறையும் (ஆதலால்);

காய்தல் உவத்தல் அகற்றி ஒரு பொருட்கண் ஆய்தல் - வெறுப்பு விருப்பு இல்லாமல் ஒரு பொருளிலுள்ள குணங் குற்றங்களை ஆராய்ந்து அறிதல்,

அறிவுடையோர் கண்ணதே --- அறிவுடையார் செயலாகும்.


ஆவலித்து அழுத கள்வர்
     வஞ்சரை வெகுண்டு நோக்கிக்
காவலன் செங்கோல் நுண்ணூல்
     கட்டிய தருமத் தட்டில்
நாஎனும் துலைநா இட்டுஎம்
     வழக்கையும் நமராய் வந்த
மேவலர் வழக்கும் தூக்கித்
     தெரிக என விதந்து சொன்னார்.   
                    --- தி.வி.புராணம். மாமனாக வந்து....

இதன் பதவுரை ---

ஆவலித்து அழுத கள்வர் --- இங்ஙனம் அவலங் கொட்டி அழுத பொய் வேடமுடைய இறைவர், வஞ்சரை வெகுண்டு நோக்கி --- கொடியராகிய ஞாதிகளைச் சினந்து பார்த்து(ப்பின்), காவலன் செங்கோல் நுண்நூல் கட்டிய தருமத் தட்டில் --- புரவலனது செங்கோலாகிய நுண்ணிய நூலினால் யாத்த அறமாகிய தட்டின்கண், நா எனும் துலைநா இட்டு --- உங்கள் நாவாகிய துலைநாவை இட்டு, எம் வழக்கையும் --- எமது
வழக்கையும், நமராய் வந்த மேவலர் வழக்கும் --- எமது பங்காளிகளாய் வந்த இப்பகைவர்களின் வழக்கையும், தூக்கித் தெரிக என --- தூக்கி அறிவீர் என்று, விதந்து சொன்னார் --- (நூலோரை நோக்கித்) தெளிவுபடக் கூறியருளினார்.

ஆவலித்தல் --- வாய் புடைத்து ஆர்த்தல். அரசன் செங்கோலுக்கும் அறத்திற்கும் பழுது உண்டாகாமல் நடுவு நிலையுடன் ஆராய்ந்து கூறுக என்பார், இங்ஙனம் உருவகப்படுத்திக் கூறினார்;

தத்தமக்குக் கொண்ட குறியே தவமல்ல
செத்துக சாந்து படுக்க, மனன் - ஒத்துச்
சகத்தனாய் நின்று ஒழுகும் சால்பு தவமே
நுகத்துப் பகலாணி போன்று.   
                 ---  பழமொழி நானூறு.

இதன் பதவுரை ---

தத்தமக்குக் கொண்ட குறி தவம் அல்ல --- தத்தமக்குத் தோன்றியவாறே கொண்ட வேடங்கள் தவம் ஆகா; செத்துக --- வாளாற் செத்துக, சாந்து படுக்க --- அன்றிக் குளிர்ந்த சந்தனத்தைப் பூசுக, மனன் ஒத்து --- மனம் பொருந்தி, நுகத்துப் பகல் ஆணி போன்று --- நுகத்தின்கண் நடுவு நிற்கும் பகலாணியை ஒப்ப, சகத்தனாய் நின்று ஒழுகும் சால்பே தவம் --- ஒன்று பட்டவனாகி நடுவுநிலையினின்று ஒழுகும் அமைதியே தவமாம்.

காய்தல் உவத்தல் இன்றி ஒழுகும் அமைதியே தவமாம்.
'தத்தமக்குக் கொண்ட குறி' என்றது மழித்தல், நீட்டல், மயிற்பீலி கொள்ளல் முதலியனவாம்.

முறைதெரிந்து, செல்வர்க்கும் நல்கூர்ந்தவர்க்கும்
இறைதிரியான், நேர் ஒக்க வேண்டும், - முறைதிரிந்து
நேர் ஒழுகான் ஆயின் அதுவாம் ஒருபக்கம்
நீர் ஒழுகிப் பால்ஒழுகு மாறு.  
                       ---  பழமொழி நானூறு.

இதன் பதவுரை ---

முறை தெரிந்து --- கூறும் முறைமையை ஆராய்ந்து அறிந்து, செல்வர்க்கும் நல்கூர்ந்தவர்க்கும் --- செல்வத்தை உடையவர்க்கும் வறுமையை உடையவர்க்கும், இறை --- அரசன், திரியான் --- செல்வம் வறுமை நோக்கி நடுநிலையினின்றும் திரியாதவனாய், நேர் ஒக்க வேண்டும் --- இருவர் மனமும் ஒப்புமாறு நீதி கூற வேண்டும், முறை திரிந்து --- கூறும் முறையினின்றும் வழுவி, நேர் ஒழுகானாயின் --- நடுவுநிலையாக ஒழுகாது ஒழிவானாயின், அது --- அங்ஙனம் ஒழுகாத தன்மை, ஒரு பக்கம் நீரொழுகி --- தாயின் தனங்களை உண்ணுங் குழந்தைகளுக்கு ஒரு பக்கம் நீரொழுகி; பால் ஒழுகும் ஆறு --- மற்றொரு பக்கம் பாலும் ஒழுகுமாற்றை ஒக்கும்.

அரசன் செல்வம், நல்குரவு நோக்காது முறையறிந்து நீதி கூறுதல் வேண்டும்.

தாய் தன் குழந்தைகளுக்குள், நல்ல குழந்தை இது, தீய குழந்தை இது என்று அறிந்து பாலும் நீரும் அளித்தல் இல்லாமைபோல் அரசனும் செல்வம், வறுமை நோக்கி ஒருவற்கு நன்மையும் மற்றவற்குத் தீமையும் வர நீதி கூறலாகாது என்பதாம்.

தாய் தனது குழந்தைகளுக்குப் பால் தரும்போது, ஒரு பக்கம் பாலும், ஒரு பக்கம் நீரும் வருவது இல்லை. தாய் ஒன்றாய் மதித்தல் போல வேறுபாடின்றி நீதி கூறல் வேண்டும். வழக்குற்றார் இருவருள் வென்றவர் மகிழ்தல் இயல்பே. தோற்றார் வருந்துதல் இயல்பே. இருவர்க்கும் ஒப்ப ஒழுகுமாறு என்னை எனின் தோற்றார்க்குத், தான் 'நடுவு நிலைமையை உடையான் என்பதும்' தோற்றதால் வருந் துன்பத்தினை 'யாவர்க்கும் தோல்வி வெற்றி உண்டு அதற்காக வருந்தாது ஒத்தல் வேண்டுமென்றும்' இழந்த பொருள்மேல் அவர் கொண்ட விருப்பத்தைப் 'பொருளின் இயல்பு மாறி வருதலே ஆதலின் அதனிடம் பற்று வையாது ஒழிதல் வேண்டும் என்றும்' அரசன் விரித்துக் கூறவே அவரும் அவரை ஒப்ப மகிழ்வெய்துவர். இது இருவருக்கும் ஒப்ப நடந்தவாறாம். 'நேர் ஒக்க வேண்டும்' என்பதும் இது. 'அச்சமும் அவலமும் ஆர்வமும் நீக்கி' என்பதே இது.

Thirukkural - Management - Leadership
Leaders in educational institutions, business organizations, and nations make all the differences to the growth of institutions, the achievements of organizations, and the development of nations. A family, an institution, a society or a nation is the result of  a leader. The influence of a leader on others is unfathomable. “Leadership is the process of directing and influencing the task related activities of group members,” (Stoner, 1995). “Organizationsneed strong leadership and strong management for optimum effectiveness,” (Robbins, 2001).

Kurals brings out the significance of leadership and the desired qualities of an influential leader as described by Valluvar. Kurals provide us insights into family, business, social, and national leadership. One of the universally known qualities of a leader is impartiality. Valluvar uses a simile in Kural 
118 to explain the quality of being impartial.

Like a just balance are the great
poised truly and unbiased

A leader must be impartial in his dealings like an objective physical balance that does not take sides. A physical balance, before things are placed in its pans, is balanced.  When things are placed in the pans, the pans change positions to indicate the differences in weight of the objects kept. The change happens according to the weight of the things placed in its pans. The pans of a balance are not influenced by the things that were kept in them previously. They move depending on the things kept in them at present. Similarly, a leader must not be influenced by the past actions or inactions, especially when he deals with people. He has to look at every incident as fresh and look into the merits of that to take objective decisions. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When judging someone you should be fair. Whatever happened in the past should not matter and should not influence the judgement. Even when judging your friend you should not be biased. Integrity is a jewel for nobel person.

Questions that I ask to the kid
How should you pass judgement?

கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்த

குறள் 109
கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்த
ஒன்றுநன்று உள்ளக் கெடும்.
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், செய்ந்நன்றி அறிதல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
கொன்றுகொல் -  கொல்லுதல் - வதைத்தல்; அழித்தல்; வெட்டுதல்; கதிரறுத்தல்; துன்பப்படுத்துதல்; கெடுத்தல்.

அன்ன - அத்தன்மையானவை; ஓர்அஃறிணைப்பன்மைக்குறிப்புவினைமுற்று; ஓர்உவமஉருபு.

இன்னா - துன்பம்; தீங்குதருபவை; கீழ்மையான; இகழ்ச்சி வெறுப்பு

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்
செயினும் - செய்தாலும் 

அவர் - அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல்.

செய்தசெய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்

ஒன்றும் - சிறிதும், ஒன்று 

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

உள்ள - உள்ளு - uḷḷu   உள்கு, III. v. t. think, remember, நினை; 2. intend, எண்ணு; 3. honour, esteem, மதி.

கெடும் - கெடும்; கேடும் விளைவிக்கும்;கெடுநினைவு; கேடு

கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.-

முழுப்பொருள்
உறவுகளின் ஆதாரமே நம்பிக்கைத்(Trust) தான். அதுவும் நீண்டகால உறவுகளில் நம்பிக்கை என்னும் சாலையின் மீதே எல்லோரும் பயனிப்பர். இது கணவன் மனைவி உறவு, நண்பர்கள், உறவினர்கள், தொழில் முதலீடு செய்தவர்கள், அலுவகத்தில் மேலாளர் ஊழியர் உறவுகளில் பொருந்தும். ஆனால் நாம் எத்தனையோ வகைகளில் வஞ்சிக்கப் படலாம். அப்போழுது என்ன செய்ய வேண்டும்? உறவை, நட்பை, தொடர்பை  துண்டித்துக் கொள்ள வேண்டுமா ? இல்லை என்றுக் கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

பொதுவாக தீமை மனதில் மேலோங்கி இருக்கும். ஆனால் அதனை எப்படி மறப்பது? நண்பன் தான் பகைவனாக மாறுவார். அத்தகைய ஒருவர் நம்மை கொலை செய்வதற்கு ஒப்பான துன்பத்தினை நமக்கு செய்தாலும் அதனை அப்பொழுதே மறந்து விடு என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். அவ்வளவு பெரிய துன்பத்தை வஞ்சனையை எப்படி மறப்பது என்று திருவள்ளுவரை கேட்டால் ? ஒருவர் செய்த நல்லதை எல்லாம் மறந்து விட்டு, அவர் செய்த ஒரே ஒரு தவறான காரியத்தை மட்டும்  பிடித்துக் கொண்டு மல்லு கட்டக் கூடாது. அவன் நமக்கு முன்னர் செய்த ஏதாவது ஒரு நல்லதை / உதவியை நினைத்துப்பார்த்தால் அவனுடைய நல்ல குணங்களும் அவன் நமக்கு செய்த நன்மைகளும் நினைவுக்கு வரும் என்று கூறுகிறார். இத்துன்பம் மறந்துவிடும். ஏனெனில் நான் முன்னமே கூறியுள்ளேன் "குறள் 104 தினைத்துணை நன்றி செயினும் பனைத்துணையாக் கொள்வர் பயன்தெரி வார்" என்பதை நினைவில் கொள், நீ பண்பாளனாக இரு, மறந்துப்போ என்று பதில் கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். அதுவே மறப்பதற்கான வழி. அவன் செய்தது தீமைத்தான். ஆனால் அவன் செய்த நல்லதைத் தேடிப் பிடி என்கிறார் திருவள்ளுவர். அந்த எழுச்சியிலே அவன் செய்த தீமையும்  உள்ளத்தில் இருந்த (பகை எனும்) தீமையும் மறந்துப்போகும். நன்றல்லது உள்ளத்தில் இருந்தால் அது அன்றே மறைந்துப்போகும்/கெடும்.   

மேலும், அன்று நமக்கு நன்மை செய்தவன் இன்று வேண்டுமென தீங்கு செய்திருக்க மாட்டான் என்று நமக்கு உணர்த்தும். அது மட்டுமில்லாமல் நம் மனதில் தீப்போல் வளர்ந்து நம்மையே அழிக்கக் கூடிய இயல்பு வாய்ந்த வஞ்சத்தை விதைக்காமல் இருக்க நன்மையை நினைத்தலும் மறத்தலும் பெரிதாய் உதவும்.

இக்குறள் எல்லா உறவுகளிலும் நட்பிலும் மிக மிக உதவும். நட்பு அல்லாதவற்றில் கூட பகையில் உதவும் ஏனெனில் நல்லது அல்லாதவற்றை மனதில் வைத்தால் வஞ்சம் தான் வளரும். அது விஷம். நாம் வஞ்சம் என்னும் விஷத்தைக் குடித்தால் அது எதிரியைக் கொள்ளாது. நம்மைத் தான் கொள்ளும். பேசித் தீர்க்க முடியாத பிரச்சனை என ஏதுமில்லை. 

என்னும் குறளையும் நினைவில் கொள்க

மனதில் உள்ள சினம் / வெறுப்பு கொடியது. அதனை விட்டொழிக. உங்களின் ஆக்க சக்தியின் பெரும் பகுதியை உங்களை அறியாமலேயே சினம் எடுத்துக்கொள்ளும் தடையாக அமையும். ஆங்கிலத்தில் சொன்னால் Resentment blocks energy.  சரி அதனை எப்படி விடுவது என்பதை மேலே பார்த்தோம். ஏன் விடவேண்டும்? உங்கள் சக்தியை பாதுக்காத்துக்கொள்ள. அதற்கு இன்னும் ஒரு குறளை மேற்கோள் காட்டுகிறேன். 
அதாவது, இவ்விடத்தில், மனதில் சினத்தை நீக்கிவிட்டால் அதனால் உனக்கு நன்மையே என்று பொருள் கொள்ளலாம்.

யாரிடத்தில் குறிப்பாக இந்த சினத்தை காக்க வேண்டும். அந்த வெறுப்பை அழிக்க வேண்டும். நமது கோபம் செல்லுபடி ஆகும் இடத்தில். அதற்கு ஒரு குறள் கூறியுள்ளார் திருவள்ளுவர்

நாலடியாரில் “சிறந்தொருவர் செய்தநன் றுள்ளுவர் சான்றோர்” (356) “ஒரு நன்றி செய்தவர்க்கொன்றி எழுந்த பிழை நூறும் சான்றோர் பொறுப்பர்” (357) எனப்படுகிறது.  “பிழை யாவும்” என்னாமல், “நூறும்” என்றதால், பிழைகளைப் பொறுத்தலைப் பற்றி கூறினாலும், அதற்கும் ஒரு எல்லை இருப்பதையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. 

"ஒருநன்றுடைய ளாயினும் புரிமாண்டு
புலவி தீர அளிமதி
” என்கிறது குறுந்தொகை (115:2-3)

சிசுபாலன் உதவியே செய்திராவிட்டாலும், அவனுடைய தாய்க்குக் கொடுத்த வாக்குறுதியின் காரணமாக, அவன் செய்த நூறு பிழைகளைப் பொறுத்தான் கண்ணன் மகாபாரதத்தில்; பிறகு அவனை வதை செய்தான்.  அதுதான் தேவனே மனிதனாகப் பிறந்தாலும் நிகழக் கூடிய உண்மை.  ஆனால் அது ஒரு அறத்திற்காக செய்யப்பட்டது. 

கடைசியில் உள்ள "How to handle Resentment?" ஐ படிக்கவும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
கொன்று அன்ன இன்னா செயினும் - தமக்கு முன் ஒரு நன்மை செய்தவர், பின் கொன்றால் ஒத்த இன்னாதவற்றைச் செய்தாராயினும்; அவர் செய்த நன்று ஒன்று உள்ளக் கெடும் - அவையெல்லாம் அவர் செய்த நன்மை ஒன்றனையும் நினைக்க இல்லையாம். (தினைத்துணை பனைத்துணையாகக் கொள்ளப்படுதலின், அவ்வொன்றுமே அவற்றையெல்லாம் கெடுக்கும் என்பதாம். இதனால் நன்றல்லது அன்றே மறக்கும் திறம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தமக்கு முன்பு நன்மை செய்தார் தம்மைக் கொன்றாலொத்த இன்னாமையைப் பின்பு செய்யினும் அவர் முன்பு செய்த நன்றி யொன்றை நினைக்க அவ்வின்னாமை யெல்லாங் கெடும்.

மு.வரதராசனார் உரை
முன் உதவி செய்தவர் பின்பு ‌கொன்றார் போன்ற துன்பத்தைச் செய்தாரானாலும், அவர் முன் செய்த ஒரு நன்மையை நினைத்தாலும் அந்தத் துன்பம் கெடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முன்பு நன்மை செய்தவரே பின்பு நம்மைக் கொலை செய்வது போன்ற தீமையைச் செய்தாலும் அவர் முன்பு செய்த ஒப்பற்ற நன்மையை நினைத்த அளவில் அத்தீமை மறையும்.

How to handle Resentment?
When you resent people, you’re angry at them because they didn’t behave the way you wanted them to. Maybe they broke their promises, or perhaps they didn’t give you what you expected from them. Perhaps you believed they owed you something, but they failed to deliver?
Resentment often builds up when you fail to communicate effectively with the people you resent. That is, when you didn’t tell them you felt hurt, or didn’t communicate your needs and wants, assuming they would naturally cater to them. It can also grow when you did express your feelings but can’t let go of them and forgive. As Nelson Mandela once said, “Resentment is like drinking poison and then hoping it will kill your enemies.” It just doesn’t work.
Resenting people
Resentment will grow in intensity following the formula: 
Interpretation + Identification + Repetition = strong emotions. 

You can resent someone for years for a rather insignificant event based on: 
1) Your interpretation of the event 
2) Your identification with the story you’re telling yourself about it, and/or
3) The number of times you replay the event in your mind.
Let’s say one of your friends ‘betrayed you’ by not inviting you to a party. In your mind, your friend truly betrayed you and you deeply resent him for it. You can’t stop thinking, “How could he do that to me?” The thought consumes you for weeks and you decide to cut ties with him. Months later you’re still resenting him. Notice that the event in itself isn’t upsetting. What creates resentment is your interpretation of the event.
The danger of letting resentment build up Often, what adds fuel to the fire is your inability or unwillingness to confront the people you resent. Instead of this, you keep revisiting in your mind what (you think) happened. As a result, your resentment grows stronger as time passes. This is especially true if you regularly interact with people you resent.
How to use resentment to grow?
resentment is being a result of being attached to past instead of focusing on the future
Resentment is here to tell you that you must love yourself and value your peace of mind more than anything else. Your peace of mind is more important than being right, taking revenge or hating someone else. 
In short, moving beyond resentment is making a declaration of love to yourself so you can move on, while at the same time, sowing compassion to others 
Loving yourself 
When you experience resentment, you believe that something you are legitimately entitled to was unjustly taken from you. For instance, it could be someone else's trust, respect, or love.
As a result, you feel as though you've been attacked personally. 
Resentment will subsists as long as your need to be being right and getting even is more important than your peace of mind. it will keep growing as long as you keep feeding the emotion with thoughts of resentment. And it will remain as long as you repress it. That's why it is important you make your peace of mind a priority and learn to forgive others as well as yourself. 
Loving others
The more you are compassionate to others, the more it is easier to let go of the resentment and forgive others
Remember, others might do think unconsciously
We are deeply conditioned. Reason: Upbringing. We often act the same way as their parents 
We cling to old patterns and recreate them. 
Just notice your family history and notice the pattern.
We resent our parents for being overly protective, not encouraging to grow, actions made me weaken. But, remember, your parents didn't have any bad intentions. she simply meant well and did the best she could. 
Remember, we cannot change the past. We can only create a future
How to deal with resentment
1. Changing / re-evaluating your interpretation
2. Confronting the situation
3. Forgiving (breaking free from identification) and 
4. Forgetting (stopping the repetition)
Resentment results from your interpretation of something that happened to yo leading to feeling of betrayal, anger, revenge .
1. Changing/reevaluating your interpretation
Have you over-dramatized the situation?
Did you misinterpret something?
See only the facts. 
2. Confronting the situation
If your resentment is directed toward people, perhaps you need to have an honest discussion with them and share how you feel. 
Resentment builds when do not share your feelings with the person.
Because of fear. 
Talk to them, or write a letter. or at least write down a letter and have it with your self. it might help you release some of your resentment 
3. Forgiving
Forgive. 
Think of negative consequences created by resentment. 
Forgiveness is simply reconnecting with the only thing that is real, the present while forgetting the past which isn't real
Remember, forgiving is an act of self love.
You forgive not because of your compassion. It is because your value your happiness and peace than anything else.
4. Forgetting
When such resentment thoughts rise again, let them go. over time they will lose their power.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A friend or a known person might have done something as bad as almost killing us. Yet, rather than getting angry, we should think about the good things he or she had done for us. Because anger leads to resentment and kills our happiness and internal peace, whereas gratefulness leads to forgiveness and maintain our internal peace. 

Questions that I ask to the kid
A person has done something as bad as killing you. What should you do?
How to overcome anger when a person does a thing that is as bad as killing you?
Why should you give forgive a person?

நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது

குறள் 108
நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது
அன்றே மறப்பது நன்று
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், செய்ந்நன்றி அறிதல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
நன்றி - நன்மை; உதவி; செய்ந்நன்றி; அறம்

மறப்பது - மறத்தல் - அயர்த்தல்; அசட்டைபண்ணல்; ஒழிதல்; நினைவின்றிப்போதல்; பொச்சாப்பு.

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

அன்று - அல்ல, இல்லை, அந்நாள்; மாறுபாடு ஓர்அசைச்சொல்

நன்று  - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

அல்லது - தீவினை; தவிர

அன்றே - அன்று ; அந்நாள் ; அப்பொழுதே 

மறப்பதுமறத்தல் - அயர்த்தல்; அசட்டைபண்ணல்; ஒழிதல்; நினைவின்றிப்போதல்; பொச்சாப்பு.

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

முழுப்பொருள்
பிறர் நமக்கு உதவி செய்தால் நன்றியுடன் இருத்தல் வேண்டும். ஏனெனில் உதவி அரிதானது. ஆதலால் நன்றியை மறப்பது சிறப்பாகாது. நன்றியை மறப்பது அறம் ஆகாது. நன்றியை மறப்பது நன்மை/இன்பம் பயக்காது.  நன்றியை மறப்பது வாழ்வின் நோக்கமாக இருக்கக்கூடாது. நாம் நன்றியை மறந்தால் நமக்கு மற்றவர்கள் வேறு உதவியை புரிய விரும்பி முன்வரமாட்டார்கள். நல்லவற்றை நினைத்து நினைத்து வளர்த்துக்கொள். நன்றியை மறக்காமல் இருந்தால் பிறருக்கு உதவ நம் மனம் ஏங்கும்.

அதுவே நட்பில் நன்மை அல்லாதவற்றை அன்றே/அப்பொழுதே மறப்பது நன்மை பயக்கும். நன்மை அல்லாதவற்றை வேரிலேயே (முளைக்கும் பொழுதே) வெட்டிவிடு. ஏனெனில் நன்மை அல்லாதவை அது தீமையை துன்பத்தையும் சலனத்தையும் மனதில் உருவாக்கும். பிற நல்லவரையும் முழுமனதாக நம்ப விடாது. நமது செயல்திறனையும் கவனத்தையும் ஊக்கத்தையும் குறைக்கும். நிம்மதியை இழப்பாய். பகைக்கூட தோன்ற வாய்ப்புண்டு. (பகை தோன்றினால் முகத்தில் சிரிப்பும் மனதில் மகிழ்ச்சியும் அழிந்துவிடும்). இக்குறள் எல்லா உறவுகளிலும் நட்பிலும் மிக மிக உதவும். நட்பு அல்லாதவற்றில் கூட பகையில் உதவும் ஏனெனில் நல்லது அல்லாதவற்றை மனதில் வைத்தால் வஞ்சம் தான் வளரும். அது விஷம். அது குப்பை. துர்நாற்றம் அடிக்கும். ஆதலால் அதனை அன்றே மறந்தால் நமக்கு நிம்மதி. கவலை பட ஒரு பிரச்சனை கம்மி (one problem less to worry about). 

“ஒருவர் பொறை இருவர் நட்பு” என்பது போல, தீங்கு நினைப்பவர்களிடத்தில் பொறுமையைக் கடைபிடிக்கும் நல்ல குணத்தினருக்கு, நட்பு வலுப்படும். “இன்னா செய்தாரை ஒறுத்தல் அவர் நாண நன்னயம் செய்துவிடல்” என்று வள்ளுவரே கூறியிருப்பதால், தீங்கை மறத்தல் நல்லது என்பதால், அதுவே இன்னா செய்தாரை தண்டிக்கும், அவர்கள் மனசாட்சியை உறுத்தக்கூடியதாக இருக்கும். பொறுத்தலைக் விட மறத்தல் சிறந்ததென பொறையுடைமை அதிகாரத்தில் வள்ளுவர் கூறுகிறார், இவ்வாறு: “பொறுத்தல் இறப்பினை என்றும் அதனை மறத்தல் அதனினும் நன்று”. 

மறக்கச் சொல்வதில், ஒரு உளவியல் நிலைப்பாடும் தெரிகிறது. பொறுமை என்ற பெயரில் அடக்கிவைத்து, ஆத்திர ஊற்றாகப் பெருக்கெடுப்பதைவிட மறந்துவிட்டால், உள்ளே புகைந்திகொண்டிருப்பது எரிமலையாயிராது என்பதனால் மறத்தலை இரு இடங்களிலும் வற்புறுத்தியது.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”உதவி செய்தோர்க் குதவா ராயினும்
மறவின்மை மாண்புடைத்து” குறள் 152

பழி ஒரு விதை, அதன் தருணம் வரை தவம் மேற்கொள்வது


உண்மையில் பிரிந்து செல்வதற்கான உளநிலை எப்போதும் அவர்களிடமுள்ளது. ஒரு பண்பாட்டியல்பு அல்லது பழக்கம் வேறுபட்டால்போதும் அதையே பிரிந்து செல்வதற்கான நெறியென உடனே எடுத்துக்கொள்வார்கள். ஒரே குலத்தை, ஒரே குடியைச் சேர்ந்த யாதவர்கள் உண்ணும்போது ஒருசாரார் முதலில் மதுவை உண்ணவேண்டும் பிறிதொரு சாரார் முதலில் இனிப்பு உண்ணவேண்டும் என வகுத்து ஐந்தாண்டுகாலம் அதை கடைப்பிடித்தால் சில ஆண்டுகளுக்குள் அவர்கள் இரு பிரிவினராக ஆவது உறுதி. அதை நான் பலமுறை கண்டிருக்கிறேன்.

பிரிந்து செல்லும்போது அவர்கள் செல்வங்களை ஈவிரக்கமில்லாது பகுத்துக் கொண்டாகவேண்டும். அதைவிட நினைவுகளை பகுத்துக்கொள்ளவேண்டும். அது எளிதல்ல, அதற்கு அவர்கள் கண்டறிந்த வழி என்பது பூசல். மிகச்சிறிய தருணங்களைக்கூட எளிதில் பூசலாக்கிக்கொள்ள முடியும். அதிலும் ஒரு பொதுவிழாவில் பூசல் எளிதில் வெடிக்கும். ஏனென்றால் அங்கு அத்தனைபேரும் தங்கள் இடம்குறித்த பதற்றத்துடன் இருப்பார்கள். தங்களை தங்கள் உண்மையுருவைவிட மேலாகக் காட்ட முயன்றுகொண்டிருப்பார்கள். ஒருவனை சற்றே புண்படுத்தினால்போதும், அவனுடன் தங்களை அடையாளப்படுத்திக்கொண்டுள்ள அத்தனைபேரும் கிளர்ந்தெழுவார்கள்.

ஒருமுறை ஒருவன் சிவப்புத் தலைப்பாகை வைப்பதைப்பற்றி ஒரு வசையை சொன்னான். சிவப்புத் தலைப்பாகை அணிந்த அத்தனைபேரும் அவனுக்கு எதிராகத் திரண்டனர். பிறவண்ணத் தலைப்பாகை அணிந்தோர் அவனை ஆதரித்தனர். இரு கூட்டமாக எதிரெதிர் நின்று வசைபாடினர், பூசல் தொடங்கியது.” என்றார் இளைய யாதவர். புன்னகையுடன் “ஒரு குமுகச் செயல்பாட்டை அல்லது பண்பாட்டு நுட்பத்தைப் புரிந்துகொள்ள மிகச்சிறந்த வழி அதை முடிந்தவரை பொருளற்றதாக விளக்கிக்கொள்வதே என்று படுகிறது” என்றார்.

ஷத்ரியர்களின் பூசலை பார்த்திருக்கிறேன், அது கொலையிலேயே முடியுமென அனைவரும் அறிவார்கள். ஆகவே அனைவரும் அதை தொடக்கத்திலேயே நிறுத்திவிட உள்ளம்கொண்டிருப்பார்கள். மூத்தவர்கள் உரியதருணத்தில் தலையிடுவார்கள். ஆனால் யாதவர்களின் பூசல்களில் உச்சமே தடியால் அடித்துக்கொள்வதும் கல்வீசுவதும்தான், எவரும் இறப்பதில்லை. அதை ஒரு உளஎழுச்சிகொண்ட களியாட்டாக அனைவரும் எதிர்பார்க்கிறார்கள் என்றே தோன்றும். மூத்தவர்கள் வெறுமனே நோக்கி நிற்பார்கள்.

அரசே, யாதவ மூத்தவர்களைப்போல பூசல்களை ஒடுக்கத் தெரியாத குடித்தலைவர்களை நான் கண்டதே இல்லை. ஏனென்றால் அவர்கள் உள்காடுகளில் தனித்து வாழ்பவர்கள். ஆண்டுக்கொருமுறையோ இருமுறையோதான் அவர்கள் திரளை பார்க்கிறார்கள். அயலாரிடம் பேசவே அவர்கள் தயங்குவார்கள். கூட்டம் அவர்களை முற்றிலும் செயலற்றதாக்கிவிடும். அவர்கள் பூசல்களில் நத்தையென உட்சுருங்கிவிடுவதை கண்டிருக்கிறேன்” என்றார் இளைய யாதவர். “இறப்பு இல்லையென்பதனாலேயே யாதவர்களின் பூசல்கள் மேலும் வன்முறை கொண்டவை. ஷத்ரியர்களின் பூசல் இறப்புகளில் எப்படியோ முடிந்துவிடுகின்றது. இறப்பு அப்பூசல்களின் பொருளின்மையை உடனடியாக பேருருக்கொண்டு காட்டிவிடுகிறது. அது உருவாக்கும் துயர் அப்பூசல் உருவாக்கிய கசப்புகளை உருகச் செய்துவிடுகிறது.

யாதவர்களின் பூசல் முற்றிலும் சொல்சார்ந்தது. குருதியும் வலியும் இல்லை என்பதனாலேயே அது நிறைவுகொள்வதில்லை. மேலும்மேலுமென தாவுகிறது. உடல் செல்வதற்கு எல்லையுண்டு, அது பொருள். சொல் செல்வதற்கு எல்லையில்லை, அது வெளி. சிறுமைகளின் உச்சம், இழிவுபடுத்தலின் இயலும் எல்லை. அதன்பின் ஒருபோதும் அவை மறக்கப்படுவதில்லை. நாவினால் சுட்டவடு ஆறுவதில்லை. உண்மையில் ஆற அவர்கள் விடுவதுமில்லை. ஏனென்றால் அச்சொற்களினூடாகவே அவர்கள் தங்களை வேறுபடுத்திக்கொள்கிறார்கள். தங்கள் தன்னடையாளத்தை அவ்விலக்கம் வழியாகவே உருவாக்கிக்கொள்கிறார்கள். அக்கசப்பை இழந்துவிட்டால் அவர்களிடம் எஞ்சுவது ஏதுமில்லை.

தலைமுறைகளுக்கு அவற்றை கைமாற்றுகிறார்கள். சொல்லிப்பெருக்கி தொன்மங்களாக்கிக் கொள்கிறார்கள். பிறவெறுப்பும் தன்னிரக்கமும் ஒன்றின் இருபக்கங்கள். இரு உச்சநிலைகளிலாக மாறிமாறிச் செல்லும் ஒருவரிடம் பேச நம்மிடம் ஏதும் இருப்பதில்லை. அரசே, சென்ற சிலமாதங்களாக நான் யாதவர்குடிகள் தோறும் சென்றுகொண்டிருந்தேன். கொந்தளிப்பின்றி நான் கண்ட எவருமில்லை. முதலில் அவர்களின் உணர்வுகளை என்னால் புரிந்துகொள்ளவே முடியவில்லை. பெருங்குலங்களாகச் சேர்ந்து வாழாமையால் அவர்கள் அதற்கான உளநிலைகளை கற்றுக்கொள்ளவில்லையா? அல்லது, பெருநிலம் நிறைந்து வாழ்பவர்களால் எப்போதும் ஒதுக்கப்பட்டு காடுபுகுந்து வாழநேர்ந்தமையின் தன்கசப்பா?

பின்னர் எப்போதோ தோன்றியது, அவர்கள் வாழும் அக்காட்டுத்தனிமையில் அவ்வண்ணமல்லவா மானுடர் உடனிருக்கமுடியும் என்று. அவர்களுக்கு உலகம் தேவைப்படுகிறது, அதனுடன் வீச்செழுந்த உளத்தொடர்பு வேண்டியிருக்கிறது. அது அன்போ வெறுப்போ. அன்பு அனைவர்மேலும் இயல்வதல்ல. அதற்கு அணுக்கம் தேவையாகிறது. எளியோருக்குக் குருதியே இயல்பான அணுக்கம். யாதவர்கள் தங்கள் மைந்தர்மேல் கொண்டிருக்கும் பேரன்பு திகைப்பூட்டுவது. ஒவ்வொருநாளும் ஒவ்வொரு கணமும் என அவர்களை எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களின் பேரன்பு அக்குருதிவட்டத்திற்குள்தான். அதற்கு வெளியே விரிந்திருக்கும் மானுடவெளியுடன் அவர்கள் வெறுப்பால்தான் ஆழ்தொடர்புகொள்கிறார்கள்.

அத்தனை பேரன்புகொண்டவர்கள், விருந்தினர் மேல் குளிர்மழையாகப் பெய்பவர்கள், கள்ளமற்ற எளிய உள்ளமும் நேரடியான பேச்சும் கொண்டவர்கள் எப்படி அந்த அளவுக்கு வெறுப்புகொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதற்கான விடை அதுவே. எளிய உள்ளம் கொண்டவர்கள் புரிந்துகொள்ளவும் எளிதானவர்கள் என்பதைப்போல பிழை பிறிதில்லை. அவர்களின் வெளிப்பாடுகளே எளிமையானவை. ஏனென்றால் அவற்றை சிக்கலாக ஆக்கிக்கொள்ளும் அறிவுத்திறன் அவர்களிடமில்லை. அவர்களின் ஆழுள்ளம் இப்புவியின் இயல்பான எதைப்போலவும் சிக்கலான பெருவலை. அதைத் தொட்டு நீவி புரிந்துகொள்வதற்குத் தேவையானது தெய்வங்களின் விழி.”

பரிமேலழகர் உரை
நன்றி மறப்பது நன்று அன்று -ஒருவன் முன் செய்த நன்மையை மறப்பது ஒருவற்கு அறன் அன்று; நன்று அல்லது அன்றே மறப்பது நன்று - அவன் செய்த தீமையைச் செய்த பொழுதே மறப்பது அறன். (இரண்டும் ஒருவனாற் செய்யப்பட்ட வழி, மறப்பதும் மறவாததும் வகுத்துக் கூறியவாறு.).

மணக்குடவர் உரை
பிறர் செய்த நன்றியை மறப்பது என்றும் நன்றல்ல: பிறர் செய்த தீமையை அன்றே மறப்பதன்றே நன்றாம். இது தீமையை மறக்க வேண்டுமென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவரர்முன்செய்த நன்மையை மறப்பது அறம் அன்று; அவர் செய்த தீமையைச் செய்த அப்‌பொழுதே மறந்து விடுவது அறம் ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவன் நமக்குச் செய்த உதவியை மறப்பது அறம் அன்று; அவன் செய்த தீமையை அப்போதே மறப்பது அறம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Forgetting the help done by others is not a good thing because it is ungratefulness. But forgetting a bad thing done to you is very important. Forgetting bad things and forgiving is good for you because carrying hatred and resentment kills you from inside. 

How?? A friend may have done something very bad to you such even trying to kill you or betray you. You should forget them. You can forgive him by thinking of at least one good thing he has done for you and forgive him. 

Questions that I ask to the kid
What should you forget immediately on that day itself  Why?

எழுமை எழுபிறப்பும் உள்ளுவர் தங்கண்

குறள் 107
எழுமை எழுபிறப்பும் உள்ளுவர் தங்கண்
விழுமந் துடைத்தவர் நட்பு
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், செய்ந்நன்றி அறிதல்]

பொருள்
எழுமை - உயர்ச்சி; ஏழ்வகை; ஏழுவகைப்பிறப்பு; ஏழுமுறைபிறக்கும்பிறப்பு.

எழு - ஏழு 
எழுதல் - எழுந்திருத்தல்; மேல்எழும்புதல்; தோன்றுதல்; புறப்படுதல்; தொழிலுறுதல்; பெயர்தல்; மனங்கிளர்தல்; மிகுதல்; வளர்தல்; உயிர்பெற்றெழுதல்; துயிலெழுதல்; பரவுதல்; தொடங்குதல்.

பிறப்பும் - பிறப்பு -  தோற்றம்; உற்பத்தி; சாதி; தொடக்கம்; உடன்பிறந்தவர்; மகளிர்அணியும்தாலிவகை; ஒருவாய்பாடு; அச்சம்; நெருக்கம்; மயக்கம்.

பிறத்தல் - வெளிவரல்; தோன்றுதல்

உள்ளுவர் -  உள்ளுதல் - நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

தம் - தன்னுடைய - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

விழுமம் - சிறப்பு; சீர்மை; தூய்மை; இடும்பை; துன்பம்.

துடைத்தவர் - துடைத்தல் - தடவிப்போக்குதல்; பெருக்கித்தள்ளுதல்; அழித்தல்; துவட்டுதல்; கொல்லுதல்; தீற்றுதல்; காலியாக்குதல்; நீக்குதல்; கைவிடுதல்; ஒப்பமிடுதல்.

நட்பு - சிநேகம்; உறவு; சுற்றம்; நண்பன்; யாழின்நாலாம்நரம்பு; காதல்; அரசாங்கம்ஆறனுள்ஒன்றாகியநட்பரசர்; கையூட்டு; மாற்றரசரோடுநட்புச்செய்கை.

முழுப்பொருள்
உயர்ந்தோர் பிறரிடம் இருந்து உதவியை பெற்றால் அதனை அவர் பின்பு தோன்றுகின்ற ஒவ்வொருப்பிறவியிலும் அந்நட்பினையும் நினைத்துப்பார்ப்பர் ஏனெனில் அந்நண்பர் இவருடைய துன்பத்தை நீக்கியவர் ஆவார். உதவி பெறுவது அரியது. செய்ந்நன்றியுடன் இருப்பது மேன்மையான ஒன்று.

தோன்றுகின்ற ஒவ்வொரு பிறவியிலும் நமது நன்றியை நினைக்க முடியும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். அப்படியானால் 
1) நமது இயல்பு, எண்ணங்கள், வினை, வினைப்பயன் ஆகியவை நமது அணுக்களில் பதிவாகி அடுத்த சந்ததியனுருக்கு எடுத்துச்செல்லப்படுகிறது. ஆதலால் நமது இயல்பு, எண்ணங்கள்,  வினை ஆகியவற்றில் கவனம் தேவை 

2) மறுபிறவியில்க்கூட நினைப்போம் என்றால் இப்பிறவியில் செய்ந்நன்றியை எவ்வளவு போற்றுவோம் (போற்றவேண்டும்) நாம். 

எழுமை என்ற சொல்லுக்கு உயர்ச்சி என்ற பொருளை எடுத்துக்கொண்டால் அது இங்கே உயர்ந்தோரை குறிக்கிறது என்று பொருள். நட்பினை மறக்காதவர் உயர்ந்தோர் என்று மறைமுகமாக கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

எழுபிறப்பு என்பதை ஏழு பிறப்பு என்று கூறியுள்ளனர். அது உண்மையாக இருக்கலாம். எழு என்றால் எழுதல் அதாவது தோன்றுதல் என்று பொருள். ஆதலால் தோன்றுகின்ற ஒவ்வொரு பிறவியிலும் என்பது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும். மேலும் மனிதனுக்கு ஏழு பிறப்பு என்பது நம்பிக்கை மட்டும் தான்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
குறள் 126, 398, 62

பரிமேலழகர் உரை
தம்கண் விழுமம் துடைத்தவர் நட்பு - தம்கண் எய்திய துன்பத்தை நீக்கினவருடைய நட்பினை; எழுமை எழு பிறப்பும் உள்ளுவர் - எழுமையினையுடைய தம் எழுவகைப் பிறப்பினும் நினைப்பர் நல்லோர். ('எழுமை' என்றது வினைப்பயன் தொடரும் ஏழு பிறப்பினை: அது வளையாபதியுள் கண்டது. எழுவகைப் பிறப்பு மேலே உரைத்தாம் (குறள் 62) விரைவு தோன்றத் 'துடைத்தவர்' என்றார். நினைத்தலாவது துன்பம் துடைத்தலான், அவர்மாட்டு உளதாகிய அன்பு பிறப்புத்தோறும் தொடர்ந்து அன்புடையராதல். இவை இரண்டுபாட்டானும் நன்றி செய்தாரது நட்பு விடலாகாது என்பது கூறப்பட்டது,).

மணக்குடவர் உரை
தங்கண் உற்ற துன்பத்தை நீக்கினவரது நட்பை அப்பிறப்பிலே யன்றி எழுமையிலுந் தோற்றும் பிறப்பெல்லாம் நினைப்பர் சான்றோர்.

மு.வரதராசனார் உரை
தம்முடைய துன்பத்தைப் போக்கி உதவியவரின் நட்பைப் பல்வேறு வகையான பிறவியிலும் மறவாமல் போற்றுவர் பெரியோர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் துன்பத்தைப் போக்கியவரின் நட்பை ஏழேழு பிறப்பிலும் நல்லவர் எண்ணுவர்.