Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label 02 பொருட்பால். Show all posts
Showing posts with label 02 பொருட்பால். Show all posts

இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார்

 

குறள் 970
இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார்
ஒளிதொழுது ஏத்தும் உலகு
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

வரின் - வரும்

வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

வாழாத - இருக்காத; மகிழாத

மானம் - மதிப்புடைமை; கற்பு; பெருமை; புலவி; வலிமை; வஞ்சினம்; கணிப்பு; அளவுகருவி; ஒப்புமை; அளவை; அன்பு; பற்று; இகழ்ச்சி; வெட்கம்; குற்றம்; வானூர்தி; கோயில்விமானம்; மண்டபம்; கத்தூரி; சவ்வாது; வானம்; ஒருதொழிற்பெயர்விகுதி; ஓர்இடைச்சொல்.

உடையார் - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

ஒளி - சோதி; விளக்கம்; சூரியன்; சந்திரன்; விண்மீன்; மின்னல்; வெயில்; கண்மணி; பார்வை; அறிவு; மதிப்பு; தோற்றம்; அழகு; நன்மதிப்பு; கடவுள்; புகழ்

தொழுது - தொழுதல் - வணங்கல்

ஏத்தும் - ஏத்து-தல் - ēttu-   5 v. tr. 1. To praise,extol; துதித்தல் (திவா.) 2. To bless; வாழ்த்துதல் பகைதவ நூறு வாயென . . . ஏத்தினாள் (சீவக.324).  

உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று

முழுப்பொருள் 
தனக்கு இகழ்ச்சி வந்த பின்பு வாழாதவர்களை மானம் உடையவர் என்று கூறுகிறார். அத்தகைய மானம் உடையோரை மதித்து வணங்கி துதித்துக்கும் இவ்வுலகம். மானத்தோடு இருப்போரை துதிக்கிறது என்றால் மானம் இல்லாமல் வாழ்ந்தால் அவரை ஏசும் / இகழும்.

தாம் அறியாது செய்துவிட்ட ஒர் செயலாலும், தமக்கு இழிவு தரக்கூடிய இகழ்ச்சி வருமாயின், தம்முயிரையும் துறக்குமளவுக்கு, மானக்கேட்டுக்கு அஞ்சவேண்டும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

சான்றோர் தம் மானத்துக்கு ஈனம் வருமாயின் உயிரோடு வாழார் என்ற சென்ற குறளில் கூறியதை பல நீதி நூற்பாடல்களும் சொல்லியுள்ளன

உள்ளங் குறைபட வாழார் உரவோர் (நான்மணிக் கடிகை)
மானம் அழிந்தபின் வாழாமை முன்னினிதே (இனியவை நாற்பது)

அவ்வாறு மாகனக்கேட்டுக்கு அஞ்சி உயிர் நீக்கும் தன்மையாளரை, உலகே புகழ்ந்து ஏத்தும்!

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”செல்வப் பெரும்புனல் மருங்கற வைகலும்
நல்கூர் கட்டழல் நலிந்துகை யறுப்ப
மானம் வீடல் அஞ்சித்தானம்
தளராக் கொள்கையொடு சால்பகத் தடக்கிக்
கன்னி காமம் போல உள்ள
இன்மை உரையா இடுக்க கணாளர்” (பெருங் 4.2:20-23)

பரிமேலழகர் உரை
இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளி - தமக்கு இழிவு வந்துழிப் பொறுத்து உயிர் வாழாது அதனை நீத்த மானமுடையாரது புகழ் வடிவினை; தொழுது ஏத்தும் உலகு - எஞ்ஞான்றும் தொழுது துதியாநிற்பர் உலகத்தார். ('புலவர் பாடும் புகழுடையோர் விசும்பின், வலவன் ஏவா வானவூர்தி - எய்துவர,'¢(புறநா.27) ஆகலின், துறக்கச் செலவு சொல்ல வேண்டாவாயிற்று. இவை நான்கு பாட்டானும் மானப் பொருட்டாய இறப்பினது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இளிவரவு உண்டானால் உயிர் வாழாத மானமுடையாரது புகழைத் தொழுது துதிக்கும் உலகு.

மு.வரதராசனார் உரை
தமக்கு யாதேனும் இழிவு நேர்ந்தால் உயிர் வாழாத மானம் உடையவரின் புகழை உலகத்தார் தொழுது ஏந்தி நிற்பார்கள்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தனக்கு இகழ்ச்சி வரும்போது உயிர்வாழாத மானம் மிக்க மனிதரின் புகழ் வடிவைப் பெரியோர் தொழுது பாராட்டுவர்.

மருந்தோமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை

 

குறள் 968
மருந்தோமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை
பீடழிய வந்த இடத்து
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
மருந்தோ - மருந்து - அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை

மற்று -ஓர்அசைநிலை; பிறிதின்பொருட்குறிப்பு; வினைமாற்றுக்குறிப்பு; மறுபடியும்; பின்; காண்க:மற்றப்படி.

ஊன் - தசை, இறைச்சி; கொழுப்பு; உடம்பு.

ஓம்பும் - ஓம்புதல் - காப்பாற்றுதல், பாதுகாத்தல், பேணுதல், வளர்த்தல்; தீங்குவாராமற்காத்தல்; போற்றுதல்; உபசரித்தல்; சீர்தூக்குதல்; பரிகரித்தல்; தவிர்த்தல்; விலக்கல்; நீக்குதல்; உண்டாக்குதல்.

வாழ்க்கை - வாழ்தல்; வாழ்நாள்; இல்வாழ்க்கை; மனைவி; நல்வாழ்வுநிலை; செல்வநிலை; ஊர்; மருதநிலத்தூர்.

தகைமை - தன்மை, தகுதி; பெருமை; பொறுமை; குணம்; மதிப்பு; அழகு; ஒழுங்கு; நிகழ்ச்சி.

பெருந்தகைமை  - பெரும் தன்மை; பெரும் பொறுமை; பெரும அழகு - 

பீடு - பெருமை; வலிமை; தரிசுநிலம்; தாழ்வு; துன்பம்; குறைவு; ஒப்பு; குழைவு.

அழிய - அழித்தல் - aḻi-   11 v. tr. caus. of அழி¹-. 1.To destroy, exterminate; சங்கரித்தல் (கந்தபு.நகரழி. 6.) 2. To spend; செலவழித்தல் தேடா தழிக்கிற் பாடாய் முடியும் (கொன்றை). 3. To ruin, dam-age; கெடுத்தல் 4. To efface, obliterate; கலைத்தல் கோல மழித்தி யாகிலும் (திவ். நாய்ச். 2, 5). 5. Todisarrange; குலைத்தல் ஈடுசால் போரழித்து (சீவக.59). 6. To change the form or mode of; உள்ளதை மாற்றுதல் உடையினைப் பலகாலும் அழித்துடுத்தல் (தொல். பொ 262, உரை). 7. To cause to forget; மறப்பித்தல். பொய்த லழித்துப் போனா ரொருவர் (சிலப். 7, 43). 8. To smear; தடவுதல் சுண்ண மழித்திலை தின்று (உபதேசகா. சிவபுண்ணிய.225). 9. To leave off, bring to a close; நீக்குதல் (கலித். 131, 34.)  

வந்த - வருதல் 

இடத்து- இடம் - தானம்; வாய்ப்பு வீடு காரணம் வானம் விரிவு இடப்பக்கம்; அளவு ஆடையின்அகலமுழம்; பொழுது ஏற்றசமயம்; செல்வம் வலிமை மூவகையிடம்; படுக்கை தூரம் ஏழனுருபு; இராசி

முழுப்பொருள் 
மானத்தை உயிருக்கு இனையாக வைக்கிறார் திருவள்ளுவர். மானத்துடன் இருப்பது உயிருடன் இருப்பதற்கு சமம். மானம் இல்லையேல் உயிர் அற்றதற்கு சமம். ஆதலால் வாழ்ந்தால் மானத்தோடு வாழு இல்லையேல் இறப்பதே மேல் என்று முன்னர் ஒரு குறளில் கூறியிறுந்தார் திருவள்ளுவர். 

ஒருவருடைய பெரும் மதிப்பும் புகழும் பெருமையும் குறைந்தாலோ அல்லது அழிந்தாலோ அவர் மானம் இழந்தவராக ஆகிறார். அப்படி மானம் இழந்தும் இவ்வூன் உடம்பை போற்றி வாழும் வாழ்க்கை 
மடியாமல் இருப்பதற்கு மருந்தாகிவிடுமா? என்று கேட்கிறார் திருவள்ளுவர். 

மானமே மாகனம் என்றில்லாமல், ஏது செய்தாவது உடம்பை வளர்ப்பதை, அதுவே சாவாமைக்கு மருந்தென்று கொள்வது பெருமைபட வாழ்ந்ததைப் பொருளில்லாமல் ஆக்குவது.

நாலடியாரின் இவ்வரிகள் இக்குறளின் கருத்தையொட்டி இருப்பதைக் காணலாம்.
“மான அருங்கலம் நீக்கி இரவென்னும் 
ஈன விளிவினால் வாழ்வேன்மன்” (நாலடி 40)

“இழித்தக்க செய்தொருவன் ஆர வுணலின்” (நாலடி 302)

அறநெறிச்சாரப் பாடலொன்றும் இக்கருத்தை ஒட்டியது.
“தனக்குத் தகவல்ல செய்தாங்கோ ராற்றால்
உணற்கு விரும்பும் குடரை – வனப்பற
ஆம்பற்றாள் வாடலே போல அகத்தடக்கித்
தேம்பத்தாம் கொள்வ தறிவு” (அறநெறி 156)

“வானகம் கையுறினும் வேண்டார் விழுமியோர்
மானம் அழுங்க வரின்” (நாலடி 300)

“புன்னுனை நீரின் நொய்தாய்ப் போதலே புரிந்து நின்ற
இன்னுயிர் இழத்தல் அஞ்சி இற்பிறப் பழிதல் உண்டே” (கம்ப.சடாயு உயிர்நீத்த 70)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பெருந்தகைமை பீடு அழிய வந்த இடத்து - உயர்குடிப் பிறப்புத் தன்வலியாகிய மானம் அழியவந்துழி; ஊன் ஓம்பும் வாழ்க்கை மற்று மருந்தோ - இறத்தலொழிந்து பயனில்லாத உடம்பினைக் காக்கும் வாழ்க்கை பின்னும் இறவாமைக்கு மருந்தாமோ? ('மற்று' என்பது மேற்சொல்லிய இறப்பினை மாற்றி நின்றது. நற்குணங்கட்கு எல்லாம் இடனாதல் சிறப்புப்பற்றி, 'பெருந்தகைமை' என்றும், அவை எல்லாவற்றுள்ளும் அதற்கு வலியாதற் சிறப்புப்பற்றி, 'பீடு' என்றும், அஃது அழிந்தால் நின்ற வெற்றுடம்பு இழிக்கப்படுதலின், அதனை 'ஊன்' என்றும், பின்னால் இறத்தல் ஒருதலை என்பார் 'மருந்தோ' என்றும் கூறினார். மானத்தின் தொழில் அதற்கு இடனாகிய குடிப்பிறப்பின்மே¢ல் நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை
தமது பெரிய தகைமை வலியழிய வந்தவிடத்துச் சாவாதே இருந்து உயிரினை ஓம்பி வாழும் வாழ்க்கை பின்பும் ஒருகாலஞ் சாவாமைக்கு மருந்தாமோ. பெருந்தகைமை அழியவந்தவிடத் தென்று கூட்டுக.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுடைய பெருந்தகைமை தன் சிறப்புக்கெட நேர்ந்த போது, அவன் உடம்பை மட்டும் காத்து வாழும் வாழ்க்கை சாவாமைக்கு மருந்தோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை
குடும்பப் பெருமைக்கான மானம் அழிய நேர்ந்தபோது இறந்து போகாமல் இந்த உடம்பைக் காத்துவாழும் வாழ்க்கை சாவாமைக்கு மருந்து ஆகுமோ?.

ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலின் அந்நிலையே

 

குறள் 967
ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலின் அந்நிலையே
கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
ஒட்டார் - பகைவர்

பின் - பின்னுகை; பின்பக்கம்; இடம்; கடை; பிற்காலம்; தம்பி; பிறகு; ஏழனுருபு.

சென்று - செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

ஒருவன் - ஓர்ஆண்மகன்; ஒப்பற்றவன்; கடவுள்.

வாழ்தலின் - வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

அந் - அந்த 

நிலையே - நிற்கை; உறுதி; தன்மை; நிலைமை; தொழில்; இடம்; தங்குமிடம்; பூமி; காண்க:நிலைத்திணை; தேர்த்தட்டு; கதவுநிலை; தூண்; விளக்குத்தண்டு; நெறி; வழக்கு; ஆசிரமம்; குலம்; மரபுரிமை; இசைப்பாட்டுவகை; பொழுது; முகூர்த்தம்; ஒருநிலவளவுவகை; ஒருவன்நிற்கக்கூடியநீராழம்; பசுஒருதடவைகழிக்குஞ்சாணி; அணிகலத்தொங்கல்.

கெட்டான்  - கெடுதல் - அழிதல்; பழுதாதல்; வறுமையடைதல்; ஒழுக்கங்கெடுதல்; உருவழித்தல்; தோற்றோடுதல்; விபத்து; தீங்கு; விகாரத்தால்எழுத்துக்கெடுதல்; வழிதவறிப்போதல்.

எனப்படுதல் - என்றறியப் படுதலே

கெட்டான் எனப்படுதல் – அழிந்துபட்டான் என்றறியப் படுதலே

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.

முழுப்பொருள் 
தன்னை அழிக்க நினைக்கும் பகைவரிடம் உயிரையும் பொருளையும் இரந்து (யாசித்து) பகைவரின் தயவால் வாழ்தலை விட ஒருவன் அழிந்து கெட்டான் (அல்லது இறந்தான்) என்றென்பதே பெரிது. 

மானம் இல்லாமல் உயிர் வாழ்வது பிணம் போல் தூர்நாற்றம் வீசிக்கொண்டு வாழ்வதுப்போல் ஆகும். ஆதலால் மானம் இல்லையேல் செத்து மடி.

மானத்தை உயிருக்கு இனையாக வைக்கிறார் திருவள்ளுவர். மானத்துடன் இருப்பது உயிருடன் இருப்பதற்கு சமம். மானம் இல்லையேல் உயிர் அற்றதற்கு சமம். ஆதலால் வாழ்ந்தால் மானத்தோடு வாழு இல்லையேல் இறப்பதே மேல் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
வற்றிமற் றாற்றப் பசிப்பினும் பண்பிலார்க்கு
அற்றம் அறிய உரையற்க (நாலடி 78)

என்பாய் உகினும் இயல்பில்லார் பின்சென்று
தம்பாடு உரைப்பரோ (நாலடி 292)

பரிமேலழகர் உரை
ஒட்டார் பின் சென்று ஒருவன் வாழ்தலின் - தன்னை இகழ்வார் பின்னே சென்று பொருள் பெற்று அதனால் ஒருவன் உயிர் வாழ்தலின்; அந்நிலையே கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று - அது செய்யாது இறந்தான் என்று சொல்லப்படுதல் அவனுக்கு நன்று. (ஒட்டுதல் - பொருந்துதல். 'அந்நிலையே' என்றது, செல்லாத முன்னை நிலைக்கண்ணே நின்று என்றவாறு, அப்பொழுதே என்றும் ஆம். 'புகழும் புத்தேள் நாடும் பயவாதேனும் பொருள் பெற்று உயிர் வாழ்வாம'¢ என்பாரை நோக்கிக் கூறியது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் தன்னை இகழ்வார்பின் சென்று வாழும் வாழ்க்கையின், அவர்பால் செல்லாத அந்நிலையே நின்று கெட்டானென்று பிறரால் சொல்லப்படுதல் நன்று.

மு.வரதராசனார் உரை
மதியாதவரின் பின் சென்று ஒருவன் உயிர்வாழ்வதை விட, அவ்வாறு செய்யாத நிலையில் நின்று அழிந்தான் என்று சொல்லப்படுதல் நல்லது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
இகழுபவர் பின்னே சென்று அவர் தரும் பொருளை, பதவியைப் பெற்று உயிர்வாழ்வதைக் காட்டிலும் அவன் இறந்துபோனான் என்று சொல்லப்படுவது அவனுக்கு நல்லதாம்.

நலம்வேண்டி னாணுடைமை வேண்டுங் குலம்வேண்டின்

 

குறள் 960
நலம்வேண்டி னாணுடைமை வேண்டுங் குலம்வேண்டின்
வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

வேண்டின் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

நாண் - வெட்கம்; மகளிர்க்குரியகூச்சம்; வில்நாண்; கயிறு; மாங்கலியங்கோத்தசரடு; காண்க:அரைஞா(நா)ண்.

உடைமை - uṭaimai   n. [T. K. oḍame, M.uḍama.] 1. The state of possessing, having,owning; உடையனாந்தன்மை. அன்பீனு மார்வ முடைமை (குறள், 74). 2. Possession, property; உடைமைப்பொருள். உடைமை யெல்லாமும் (திருவாச. 33,7). 3. Wealth, riches; செல்வம் உடைமையாற்போத்தந்த நுமர் (கலித். 58).
உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் (நகை) உரிமை உரியவை

வேண்டும் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

வேண்டின் - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

வேண்டுக - வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

யார் - யாவர், எவர்
யார்க்கும் - எல்லோருக்கும் , எவருக்கும், அனைவருக்கும்

பணிவு - கீழ்ப்படிகை; வணக்கம்; குறை; தாழ்விடம்

முழுப்பொருள்
ஒருவருக்கு நன்மைகளான இன்பம் புகழ் பயன் உயர்வு நல்வாழ்வு அறம் ஆகியவை வேண்டும் என்றால் அவர் நல்லன அல்லாதவற்றை தீயவற்றை செய்ய வெட்கப்படவேண்டும். ஆதலால் நலம் வேண்டும் என்றால் நாணம் உடைமையாக வேண்டும். 

நற்குடியில் பிறந்த ஒருவர் அக்குடியில் பிறந்ததனால் பல பயன்களை பெற்று இருப்பார். (முன்வினைப் பயன்களாலும் அவர் தாய் தந்தையர் வேண்டியதாலும் அவர் இக்குடியில் பிறந்தார்). ஆனால் அக்குடியில் பிறந்ததனாலேயே அவர் பெரியோர் என்று நினைத்துக்கொள்ள கூடாது. மற்றவர்கள் கீழோர் என்று நினைக்கக்கூடாது. எல்லோரும் சமம் என்ற பணிவு என்றென்றும் வேண்டும். பணிவு இல்லையேல் அது அக்குடிக்கு அவர் ஈட்டித்தரும் (சம்பாத்தித்து தரும்) அவப்பெயர் ஆகும். 

ஒரு நற்குடியில் பிறந்தோம் என்ற எண்ணம் வேண்டும். ஆனால் அதனை அக்குடியின் பெயரை காப்பாற்ற அல்லது மேலும் உயர்த்த பாடுபடவேண்டுமே தவிர போலி கௌரவமும் தேவையற்ற அகங்காரமும்/செருக்கும் கூடாது. 

ஆதலால் இவன் நற்குலத்தைச் சேர்ந்தவன் என்கிற பேர் நிலை பெற வேண்டுமாயின், தம்மில் உயர்ந்தோர், தாழ்ந்தோர் என்று வேற்றுமை பாராட்டாது, பணிவுடன் நடக்கின்ற மனமும், எண்ணமும் வேண்டும்.

இதையேதான், “எல்லோர்க்கும் நன்றாம் பணிதல்” என்று ஏற்கனவே வலியுறுத்தியுள்ளார் வள்ளுவர். 

”நலனுடை மையின் நாணுச் சிறந்தன்று”

நாலடியார் பாடலொன்று, 
“இருக்கை எழலும், எதிர்செலவும் ஏனை 
விடுப்ப ஒழிதலோடு இன்ன குடிப்பிறந்தார் 
குன்றா ஒழுக்கமாக் கொண்டார்” (நாலடி 143)
என்று பணிவுடைமையை குடிப்பிறந்தார்க்கு ஒழுக்கக் கூறாகச் சொல்லுகிறது. 

மற்றொரு பாடலில்,
“................நல்கூர்ந்த மக்கட்கு 
அணிகலம் ஆவது அடக்கம்- பணிவில் சீர் 
மாத்திரையின்றி நடக்குமேல் வாழுமூர் 
கோத்திரம் கூறப்படும்” என்கிறது நாலடியார் (241).

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நலம் வேண்டின் நாண் உடைமை வேண்டும் - ஒருவன் தனக்கு நலனுடைமையை வேண்டுவானாயின், தான் நாணுடையன் ஆதலை வேண்டுக; குலம் வேண்டின் யாரக்கும் பணிவு வேண்டுக - குலனுடைமையை வேண்டுவானாயின், பணியப்படுவார் யாவர் மாட்டும் பணிதலை வேண்டுக. (நலம் - புகழ் புண்ணியங்கள். 'வேண்டும்' என்பது. விதிப் பொருட்டாய் நின்றது. 'வினைப்படு தொகுதியின் உம்மை வேண்டும்' (தொல்.சொல்.கிளவி.33) என்புழிப்போல, 'அந்தணர் சான்றோர் அருந்தவத்தோர் தம்முன்னோர் தந்தை தாய் என்றிவர்' எல்லாரும் அடங்க 'யாரக்கும்' என்றார். பணிவு - இருக்கை எழலும் எதிர் செலவும் முதலாயின. இவை இரண்டு பாட்டானும் குடிமைக்கு வேண்டுவன கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவர் தமக்கு நலத்தை வேண்டுவாராயின் நாணுடமையை விரும்புக: அவ்வண்ணமே குலத்தை விரும்புவாராயின் யாவர்மாட்டும் தாழ்ந்தொழுகுதலை விரும்புக. இது பணிந்தொழுக வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு நன்மை வேண்டுமானால் நாணம் உடையவனாக வேண்டும், குடியின் உயர்வு வேண்டுமானால் எல்லோரிடத்தும் பணிவு வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவன் தனக்கு நன்மை வேண்டும் என்று எண்ணினால் அவனிடம் நாணம் இருக்க வேண்டும். நற்குடும்பத்தவன் என்ற பெயர் வேண்டும் என்றால், எல்லாரிடமும் பணிவு இருக்க வேண்டும்.

நிலத்தில் கிடந்தமை கால்காட்டும் காட்டும்

 

குறள் 959
நிலத்தில் கிடந்தமை கால்காட்டும் காட்டும்
குலத்தில் பிறந்தார்வாய்ச் சொல்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நிலத்தில் - நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.

கிடந்தமை - கிடக்கை - படுக்கைநிலை; படுக்கை; படுக்குமிடம்; பூமி; பரப்பு; இடம்; உள்ளுறுபொருள்.
கிடத்தல் - படுத்திருக்கும்இருக்கைவகை.
கிட - ஒருநிகழ்காலஇடைநிலை.
கிட - kiṭa   VII. v. i. lie, lie down, lie along, rest, படு; 2. be in a state, exist, இரு; 3. remain தரித்திரு; 4. (as an auxiliary) be possible or appropriate as in அவன் செய்யக்கிடப்ப தொன்றுமில்லை.

கால் - நாலில்ஒன்று; தமிழில்நாலிலொன்றைக்குறிக்கும்'வ'என்னும்பின்னஎண்குறி; பாதம்; பூவின்தாள்; அடிப்பாகம்; எழுத்தின்கால்; தேருருள்; வண்டி; கோல்; குறுந்தறி; நெசவுத்தறியின்மிதி; கைப்பிடி; தூண்; பற்றுக்கோடு; முளை; மரக்கன்று; மகன்; இனமுறை; பிறப்பிடம்; வாய்க்கால்; பிரிவு; வழி; நடை; இடம்; வனம்; முனை; மரக்கால்; அளவு; கதிர்; மழைக்கால்; காற்று; வாதரோகம்; ஐம்பூதம்; பொழுது; செவ்வி; தடவை; காலன்; கருநிறம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஒருமுன்னொட்டு.

காட்டும் - காட்டு-தல் - kāṭṭu-   5 v. tr. Caus. ofகாண்-. [M. kāṭṭu.] 1. To show, exhibit, display;காண்பித்தல். எம்மில்லங் காட்டுதும் (நாலடி, 293). 2.To reveal, disclose, set forth; அறிவித்தல் காணாதாற் காட்டுவான் (குறள், 849). 3. To demonstrate,prove; நிரூபித்தல் நிறைமொழி மாந்தர் பெருமைநிலத்து, மறைமொழி காட்டிவிடும் (குறள், 28). 4. Toremind; நினைப்பூட்டுதல் முறுவற்குறி காட்டி முத்தே யுலகை முடிப்பாயோ (கம்பரா. கடல்காண். 8).5. To offer to a deity; நிவேதனஞ்செய்தல்.ஆழ்வார்க்குக் காட்டுகின்ற திருவமுர்தும் (S.I.I. iii,102). 6. To reflect, as a mirror or water;பிரதிபலிக்கச்செய்தல். அடுத்தது காட்டும் பளிங்குபோல் (குறள், 706). 7. To create, bring topass; உண்டாக்குதல் களையாத துன்பமிக் காரிகைக்குக் காட்டி (சிலப். 19, 17). 8. To introduce;அறிமுகஞ்செய்வித்தல். செவ்வழியுள்ளத் தோனைக் காட்டுதி தெரியவென்றான் (கம்பரா. அனுமப். 23). 9. Toapply, as incense or perfume to the hair; நறுமணமுதலியன ஊட்டுதல் ஆவிகாட்டி . . . சோர்குழல் (கம்பரா.  

காட்டும் - காட்டு-தல் - kāṭṭu-   5 v. tr. Caus. ofகாண்-. [M. kāṭṭu.] 1. To show, exhibit, display;காண்பித்தல். எம்மில்லங் காட்டுதும் (நாலடி, 293). 2.To reveal, disclose, set forth; அறிவித்தல் காணாதாற் காட்டுவான் (குறள், 849). 3. To demonstrate,prove; நிரூபித்தல் நிறைமொழி மாந்தர் பெருமைநிலத்து, மறைமொழி காட்டிவிடும் (குறள், 28). 4. Toremind; நினைப்பூட்டுதல் முறுவற்குறி காட்டி முத்தே யுலகை முடிப்பாயோ (கம்பரா. கடல்காண். 8).5. To offer to a deity; நிவேதனஞ்செய்தல்.ஆழ்வார்க்குக் காட்டுகின்ற திருவமுர்தும் (S.I.I. iii,102). 6. To reflect, as a mirror or water;பிரதிபலிக்கச்செய்தல். அடுத்தது காட்டும் பளிங்குபோல் (குறள், 706). 7. To create, bring topass; உண்டாக்குதல் களையாத துன்பமிக் காரிகைக்குக் காட்டி (சிலப். 19, 17). 8. To introduce;அறிமுகஞ்செய்வித்தல். செவ்வழியுள்ளத் தோனைக் காட்டுதி தெரியவென்றான் (கம்பரா. அனுமப். 23). 9. Toapply, as incense or perfume to the hair; நறுமணமுதலியன ஊட்டுதல் ஆவிகாட்டி . . . சோர்குழல் (கம்பரா.  

குலத்தில் - குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

பிறந்தார் -- பிறந்தவர்கள்
பிறத்தல் - வெளிவரல்; தோன்றுதல்.

வாய்ச்  - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

முழுப்பொருள்
நிலத்தில் உள்ளே விதைக்கபட்ட விதையின் தன்மையை விளைந்த பயிர் காட்டிவிடும். ஏனெனில் விதைத்தது தானே முளையும். வெண்டக்காய் விதைத்தால் வெண்டக்காய் தானே முளைக்கும், கத்திரிக்காய் முளைக்காது அல்லவா? அதேப்போல் விதை நன்றாக இருப்பின் நிலத்தின் இயல்பும் முக்கியம். அது நன்னிலமா புன்னிலமா என்பதனை விதை எவ்வாறு வளர்ந்து செழிப்பாய் வளர்கிறது என்பதை வைத்து கூறிவிடலாம்.

அதுப்போல் நற்குடியில் பிறந்தவர் என்றால் அவருடைய சொற்களே அதனை காட்டிவிடும்.  ஒருவரின் பேச்சிலேயே அவருடைய குடியின் சிறப்பை அறியலாம். ஆதலால் சொல்லிலும் (மற்றும் செயலிலும்) நமது குடியின் சிறப்பு விளங்கிவிடும். ஒருவர் நற்குடியில் பிறந்து இருக்கலாம், ஆனால் அவர் தவறான ஒரு சூழலில் வளர நேரிட்டால் அவர் குடியின் மாண்புகளை மறந்து தவறானவற்றை கற்று தவறானவற்றைப் பேசக்கூடும். ஆயினும் அது குடியின் பெயருக்கு குந்தகம் விளைவிக்கும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நிலத்திற் கிடந்தமை கால்காட்டும் - நிலத்தினியல்பை அதன் கண் முளைத்த முளை காட்டும்; குலத்திற்பிறந்தார் வாய்ச் சொல் காட்டும் - அதுபோலக் குலத்தின் இயல்பை அதன் கண் பிறந்தார் வாயிற் சொல் காட்டும். (கிடந்தமை உள்ளபடி முளைத்தமாத்திரத்தானே நன்மையும் தீமையும் தெரிதலின், இலை முதலிய கூறாராயினார். ஆகவே, பொருளினும் செயல் முதலியன வேண்டாவாயின. குலத்து இயல்பு அறிதற்கருவி கூறுவார் போன்று, இன்சொல் வேண்டுமென்றவாறாயிற்று.).

மணக்குடவர் உரை
வித்து நிலத்தின்கண் மறைந்து கிடப்பினும் அது மறைந்து கிடந்தமையை அதன் முளை யறிவிக்கும். அதுபோல உயர்குடிப்பிறந்தாரை அவரவர் வாயிற்சொல் அறிவிக்கும்.

மு.வரதராசனார் உரை
இன்ன நிலத்தில் இருந்து முளைத்தது என்பதை முளை காட்டும், அதுபோல் குடியிற் பிறந்தவரின் வாய்ச் சொல் அவருடைய குடிப்பிறப்பைக் காட்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நிலத்தின் இயல்பை அதில் விளைந்த பயிர்காட்டும்; அதுபோலக் குடும்பத்தின் இயல்பை அதில் பிறந்தவர் பேசும் சொல் காட்டும்.

நலத்தின்கண் நாரின்மை தோன்றின் அவனைக்

 

குறள் 958
நலத்தின்கண் நாரின்மை தோன்றின் அவனைக்
குலத்தின்கண் ஐயப் படும்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
நலத்தின்- நலம் - நன்மை; இன்பம்; உதவி; கண்ணோட்டம்; அழகு; அன்பு; ஆசை; குணம்; பயன்; புகழ்; உயர்வு; நல்வாழ்வு; நிறம்; செம்மைநிறம்; விருச்சிகராசி; எருதின்விதை; சுக்கு; அறம்.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

நார் - மட்டைமுதலியவற்றின்நார்; கயிறு; வில்லின்நாண்; பன்னாடை; கல்நார்; அன்பு.

இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகை வழக்கினுள் ஒன்று.

தோன்றின் - தோன்றுதல் - கண்காணவெளிப்படல்; அறியப்படுதல்; பிறத்தல்; முளைத்தல்; விளங்குதல்; நிலைகொள்ளுதல்; வருதல்; சாரியைமுதலியனசொற்களிடையேவருதல்; உண்டாதல்.

அவனைக் - அவன் - ஆண்பால்சுட்டுப்பெயர்.

குலத்தின்குலம் - நற்குடிப்பிறப்பு; குடி; உயர்குலம்; சாதி; மகன்; இனம்; குழு; கூட்டம்; வீடு; அரண்மனை; கோயில்; இரேவதிநட்சத்திரம்; நன்மை; அழகு; மலை; மூங்கில்.

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

ஐயம் - சந்தேகம்; அகப்பொருள்துறைகளுள்ஒன்று, ஐயக்காட்சி; ஐயவணி; இரப்போர்கலம்; பிச்சை; சிலேட்டுமம்; சிறுபொழுது; குற்றம்; மோர்.

ஐயப்படும்.- ஐயப்படுதல் - சந்தேகப்படுதல்., 

முழுப்பொருள்
புகழ் வாய்ந்த சான்றோர்கள் பலர் உள்ள குடியில் / குலத்தில் பிறந்த ஒருவரிடம் அன்பு அருள் கருணை இருத்தல் வேண்டும். ஏனெனில் அக்குடியில் முன்பு பிறந்தோரிடம் அன்பு இருந்தது. அவ்வழி தோன்றலால் அக்குடியில் பிறந்தோரிடமும் எதிர்ப்பார்க்கப்படும். அது இயல்பானது. சரியானதும் கூட.

ஆதலால் நற்குடியில் பிறந்த ஒருவரிடம் அன்பு இல்லை என்றால் அவர் அக்குடியில் தான் பிறந்தவரா என்று இவ்வுலகத்தில் உள்ளவர்கள் சந்தேகப்படுவர். ஆதலால் ஒரு நற்குடியில் பிறந்தால் அக்குடியில் இருக்கும் நற்பண்புகளை ஏந்தி அதன்படி நடக்க வேண்டும். இல்லையேல் வெளியே தான் அக்குடும்பத்தில் பிறந்தோம் என்று கூறிக்கொள்ளக் கூடாது. குடியின் வழி நடக்கவில்லை என்றால் அவர் பிறந்த குடியை சந்தேகப்படுவர். 

தாமற்பல் கண்ணனார் என்னும் புலவர், சோழன் மாவளத்தானோடு சூதாடிய பொழுது தாமற்பல் கண்ணனார் சூதாட்டத்தில் வட்டை மறைத்துவைத்துத் தன்னை ஏமாற்றியதாக எண்ணிய சோழன் சினமுற்று, அவ்வட்டை அவர் மீது எறிந்தான். அதனால், கோபமுற்ற தாமற்பல் கண்ணனார், மாவளத்தானைப் பார்த்து மன்னா உன் செய்கையைப் பார்த்தால், நீ சோழ மன்னனுக்குப் பிறந்தவனாக எனக்குத் தோன்றவில்லையே, ஆத்திமாலை சூடிய உன் முன்னோரெல்லாம் பார்ப்பனர்கள் நோவுமாறு எந்தச் செயலையும் செய்யமாட்டர்களே என்று இகழ்கிறார். முதற்பகுதி இக்குறளின் கருத்துக்கு இயைந்து இருப்பினும், பின்னால் அவன் நாணியதையும், அதையே பாராட்டி அப்புலவரே பாடுவதாகவும் அமைந்த புறநானூற்றுப் பாடல் இதோ.

கடுமான் கைவண் தோன்றல்! ஐயம் உடையேன்:
‘ஆர்புனை தெரியல்நின் முன்னோர் எல்லாம்
பார்ப்பார் நோவன செய்யலர்: மற்றுஇது
நீர்த்தோ நினக்கு?’ என வெறுப்பக் கூறி,
நின்யான் பிழைத்தது நோவாய் என்னினும்,
நீபிழைத் தாய்போல் நனிநா ணினையே; (புறநா.43:12:5)

நற்குடிப்பிறந்தோர்க்கு ஈரம் என்பது குலத்தைச் சார்ந்த பண்பு என்பதைக் கூறும் முதுமொழிகாஞ்சி வரி
“ஆர்கலி யுலகத்து மக்கட் கெல்லாம் 
பேரில் பிறந்தமை ஈரத்தின் அறிப” (முதுமொழிகாஞ்சி 2:1-2)

“வாய்மையும் மரபும் காத்து மன்னுயிர் துறந்த வள்ளல்
தூயவன் மைந்த னேநீ பரதன்முன் தோன்றி னாயே” (கம்ப.வாலிவதை 76)


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நலத்தின்கண் நார் இன்மை தோன்றின் - குலநலமுடையனாய் வருகின்றவன்கண்ணே ஈரம் இன்மை உளதாமாயின்; அவனைக் குலத்தின்கண் ஐயப்படும் - அவனை அக்குலப்பிறப்பின் கண்ணே ஐயப்படும் உலகம். (நலமும் குலமும், ஆகுபெயர். நாரின்மையால் கொடாமையும் கடுஞ்சொல்லும் முதலிய கூறப்பட்டன. 'தோன்றின்' என்பது தோன்றாமை விளக்கி நின்றது. நலனுடையனாய் வருதலினிடையே இவை தோன்றலின், உள்ளது ஐயமாயிற்று. உலகம் என்பது அவாய் நிலையான் வந்தது. ஐயப்படல் என்பது பாடமாயின், ஐயப்படுக என விதியாக்கி உரைக்க. இவை இரண்டு பாட்டானும் வேறுபட்ட வழிப்படும் இழுக்குக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் குடிநலத்தின்கண்ணே நீர்மை யின்மை தோன்றுமாயின் அவனைக் குலத்தின்கண் தப்பினவனென்று ஐயப்படுக.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுடைய நல்லப் பண்புகளுக்கிடையில் அன்பற்றத் தன்மைக் காணப்பட்டால், அவனை அவனுடைய குடிப் பிறப்பு பற்றி ஐயப்பட நேரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல குடும்பத்திலிருந்து வருகின்றவனிடம் அன்பு இல்லாது இருந்தால் அக்குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன் தானா என்று அவனை இந்த உலகம் சந்தேகப்படும்.

உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வானென்று

 

குறள் 950
உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வானென்று
அப்பால் நாற்கூற்றே மருந்து
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]

பொருள்
உற்றது - நேர்ந்தது, நிகழ்ந்தசெயல்; உண்மை; இடுக்கண்.
உற்றவன் - சுற்றத்தான்; நண்பன்; நோயாளி.

தீர்த்தல் - விடுதல்; முடித்தல்; போக்குதல்; அழித்தல்; கொல்லுதல்; தீர்ப்புச்செய்தல்; நன்றாகப்புடைத்தல்; கடன்முதலியனஒழித்தல்; மனைவியைவிலக்குதல்.

தீர்ப்பான் - மருத்துவன்

மருந்து - அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை.

உழை - இடம்; பக்கம்; யாழின்ஒருநரம்பு; மான்; பசு; பூவிதழ்; ஏழனுருபு; உவர்மண்; விடியற்காலம்; கதிரவன்மனைவியருள்ஒருத்தி; வாணாசுரன்மகள்; இடைச்சுரம்.

உழைச்செல்வான் - நோயாளியின் பக்கத்திலிருந்து மருந்து முதலியன கொடுப்போன்; மருத்துவனோடு உதவிக்குச் செல்பவன்.

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

அப்பால் - அதன்மேல்; அப்பக்கம்.

நாற்  - நான்கு

கூற்று - கூறுகை; மொழி; கூறத்தக்கது; யமன், காலன்.
கூற்றே

மருந்து - அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை.

முழுப்பொருள்
வைத்திய முறை வெற்றிப்பெற நோயாளி சுகம்பெற முக்கியமான நான்கு கோட்பாடுகளை கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்

1. உற்றான் - நோயாளி - முதலில் நோயினை பற்றியும் நோயின் ஆதிவேர்களை பற்றியும் மருத்துவர் கேட்கும் கேள்விக்கு ஒளிவு மறைவு இன்றி நேர்மையாக பதில்க்கூறவேண்டும். நோய்க்கு தரப்படும் மருந்துகளை மருத்துவர் பரிந்துரைக்கும் அளவில் பரித்துரைக்கப்பட்ட காலத்தில் உட்கொள்ளவேண்டும் (பின்பற்ற வேண்டும்). நோய்க்கு பரிந்துரைக்கப்பட்ட மற்ற தீர்வுகளான வாழ்க்கைமுறை மாற்றங்கள் உடற்பயிற்சிகள போன்றவற்றையும் பின்பற்ற வேண்டும். முக்கியமாக மனம் விட்டுவிடாமல் வாழ்க்கையிலும் வைத்தியத்திலும் நம்பிக்கை வைத்து வைத்தியதை எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். 

நோயாளி கொடுக்கும் ஒத்துழைப்பு மிக மிக முக்கியம். மருத்துவர் என்பவர் குணம் அடைய உதவுவார். அவருடைய பொறுப்பு மருந்துக்கொடுப்பதுடன் முடிந்துவிடுகிறது. நோயாளியே வைத்தியத்தின் வெற்றிக்கு முழுப்பொறுப்பையும் ஏற்கவேண்டும். ஏனெனில் அவரே மருந்துங்களையும் தீர்வுகளையும் பின்பற்றவேண்டியவர். தேவையெனில் மீண்டும் பரிசோதனை செய்து சிகிழ்ச்சை முறையில் மாற்றங்களை மருத்துவரிடம் கேட்டுப் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும். 

2. தீர்பான் - நோய்க்கு தீர்வு கொடுக்கும் மருத்துவன் வைத்தியத்தில் மிக முக்கிய பங்கு ஆற்றுகிறார். மருத்துவர் தனது தொழிலில் ஆற்றல் மிக்கவராக இருத்தல் வேண்டும். தொழிலில் அனுபவம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். மருந்துகளை பற்றிய தெளிவு வேண்டும். மேலும், நோயாளிக்கு நோய் வந்ததின் ஆதியை அறிந்து அதனை நோயாளிக்கு உணர்த்த வேண்டும். 

3. மருந்து - நோய்க்கு கொடுக்கப்படும் மருந்து மிக மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தத்தாகும். நோயாளியின் தன்மை, நோயின் குறியீடுகள், நோயின் அளவு, காலம் போன்றவற்றைக் கொண்டு சிகிச்சை செய்ய வேண்டும். மருந்து என்பது வெறுமென மாத்திரைகளோ, கஷாயங்களோ என்றளவில் நிற்காமல் வாழ்க்கை முறைமாற்றங்களும், மனம் மாற்றங்களும், பழக்கங்கள் மாற்றங்களும் தேவைப்படும்.

4. உழைச்செல்வான் - ஒரு நோயாளிக்கு மிக முக்கிய தேவை வாழ்க்கை மீதான நம்பிக்கை. தன் மீது நம்பிக்கை. மருத்தவத்தின் மீது நம்பிக்கை. அதேப்போல் நோயாளிக்கு உற்சாகமும் தேவைப்படும். அதற்கு நோயாளியுடன் இருப்பவரும் மிக முக்கியமான பங்கு ஆற்றுகிறார். நோயாளியுடன் பக்கத்தில் இருப்பவர் ஆறுதலான வார்த்தைகளை நம்பிக்கை அளிக்கும் வார்த்தைகளை பேசுவது மிக அவசியம். பாறைப்போன்ற பெரிய நோய் ஆனாலும் அது ஒரு கூழாங்கல் போன்ற சின்ன நோய் என்று சொல்லி அவரது மனவலியை குறைக்கவேண்டும். மேலும் உடன் இருப்பவர் நோயாளியை காயப்படுத்தாமல் இருப்பது அவசியம். குறிப்பாக நோயாளியிடம் போனது வந்தது என பழங்கதைகளைப்பேசி மணம் நோகச்செய்யக்கூடாது. 

நோயாளிக்கு தேவையான சூழ்நிலையை உருவாக்கி தருவதும் உழைச்செல்வான் செய்யக்கூடிய மிக நற்செயல்களில் ஒன்று. நோயாளிக்கு நேரத்திற்கு உணவும் மருந்தும் அளிப்பது உடன் இருப்போர் தான். நோயாளியின் வாழ்க்கை முறை மாற்றங்களை பின்பற்ற ஊக்குவிப்பதும் உத்வேகம் ஊட்டுவதும் உடன் இருப்போரின் கடமையாகும். 

நோயாளிதான் எல்லாவற்றிற்கும் பொறுப்பு என்று தனது பொறுப்பை துறப்பது தவறு என்று கூட சொல்லலாம். ஆதலால் வீட்டில் அப்பா, அம்மா, மனைவி, மகன், மகள், பாட்டி, தாத்தா, தம்பி, தங்கை, நண்பர்கள் மற்றும் எல்லா உறவுகளுக்கு மனிதாபிமானத்துடன் பக்க பலமாய் மலையாக இருத்தல் வேண்டும். எதற்கும் அஞ்ச வேண்டாம், நாமாவது இந்நோயாவது ஒரு கைப்பார்த்துவிடலாம் என்ற துணிவை அளிக்கவேண்டும். மேற்சொன்னவை வீட்டில் இருந்து பாதுக்காத்துக்கொள்ளும் உறவுகளுக்கு. 

ஆனால் இன்றோ பல நேரங்களில் மருத்துவ சிகிழ்ச்சையின் தேவையாலும் மற்ற சூழ்நிலைகளாலும் சில சமயம் உறவுகள் கைவிரிப்பதாலும் ஒரு நோயாளில் மருத்துவமனையிலோ அல்லது வீட்டிலேயே செவிலியர் அல்லது உதவியாளர்களின் மேற்பார்வையிலும் துணையிலும் சிகிழ்ச்சியையும் காலத்தை கடக்கவும் நேரிடகிறது. அப்பொழுது செவிலியர்/உதவியாளரும் நோயாளியுடன் கணிவுடன் பக்கபலமாய் உடன் இருத்தல் அவசியம். உறவுகளுக்கு சொன்ன அனைத்தும் அவர்களுக்கும் பொருந்தும். 

மேற்சொன்ன நான்கும் வைத்தியத்தில் மிக முக்கிய பங்கு ஆற்றுகின்றன. 

ஆயூர்வேத டாக்டர் இல்.மகாதேவன்/இல்.மஹாதேவன் (Ayurveda Dr. L.Mahadevan) அவர்கள் “முதற்கால்” என்றொரு நேர்காணல் நூலில் இவ்வாறு கூறுகிறார்.
ஒவ்வொரு நோயாளியும் வரும்போது நோயாளியைப் பார்க்கிறார்கள். சாஸ்திரத்தில் இந்தந்த இடத்தில் இப்படி இப்படி சொல்லியிருக்கிறார்கள். இது சாஸ்திரம்; இது என்னுடைய யுக்தி; இது எனக்கு கிடைத்த அனுபவம் என்று மூல பாடத்தையும் எனது அனுபவத்தையும் இணைத்துத் தான் பாடம் எடுக்கிறேன்.” 
அதாவது மருத்துவர்கள் தாங்கள் கற்றதை மட்டும் கருத்தில்கொள்ளாமல், தங்கள் அனுபவத்தையும் ஞானமாக கொண்டு நோயினை அடையாளம் கண்டு, தக்க சிகிழ்ச்சை செய்யவேண்டும், தக்க மருந்துகளை வழங்கவேண்டும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
மருந்து - பிணிக்கு மருந்தாவது; உற்றவன்- அதனையுற்றவன்; தீர்ப்பான் - அதனைத் தீர்க்கும் மருத்துவன்; மருந்து - அவனுக்குக் கருவியாகிய மருந்து; உழைச் செல்வான் என்று அப்பால் நாற்கூற்று - அதனைப் பிழையாமல் இயற்றுவான் என்று சொல்லப்பட்ட நான்கு பகுதியையுடைய நான்கு திறத்தது. (நான்கு என்னும் எண் வருகின்றமையின், அது நோக்கி 'அப்பால்' என்றொழிந்தார், 'நான்கு கூற்றது' என்பது விகாரமாயிற்று. அவற்றுள் உற்றவன் வகை நான்காவன பொருளுடைமை, மருத்துவன் வழிநிற்றல், நோய்நிலை உணர்த்தல் வன்மை, மருந்துத் துன்பம் பொறுத்தல் என இவை. தீர்ப்பான் வகை நான்காவன: நோய் கண்டு அஞ்சாமை, ஆசிரியனை வழிபட்டு எய்திய கல்வியும் நுண்ணறிவும் உடைமை, பலகாலும் தீர்த்து வருதல், மனமொழி மெய்கள் தூயவாதல் என இவை. மருந்தின்வகை நான்காவன: பல பிணிகட்கும் ஏற்றல், சுவை வீரியம் விளைவாற்றல்களான் மேம்படுதல், எளிதின் எய்தப்படுதல், பகுதியோடு பொருந்துதல் என இவை. இயற்றுவான் வகை நான்காவன: ஆதுரன்மாட்டு அன்புடைமை, மனமொழி மெய்கள் தூயவாதல், சொல்லியன அவ்வாறே செய்தல் வன்மை, அறிவுடைமை என இவை. இவையெல்லாம் கூடியவழியல்லது பிணி தீராமையின் இத்தொகுதியையும் 'மருந்து' என்றார், ஆயுள்வேதமுடையாரும் இவை கால்களாக நடக்கும்என்பது பற்றி 'பாதம்' என்றும், இவை மாறுபட்டவழிச் சாத்தியமும் முதிர்ந்து அசாத்தியமாம் என்றும் கூறினார். இதனான், அதனைத் தீர்த்தற்கு வேண்டுவன எல்லாம் தொகுத்துக்கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
நோயுற்றவனும், நோய்தீர்க்குமவனும், மருந்தும், அதற்குத்தக்க மருந்தினைக் காலம் தப்பாமல் இயற்றுவானும் என்றிவ்வகைப்பட்ட நான்கு திறத்தது மருந்து.

மு.வரதராசனார் உரை
நோயுற்றவன், நோய் தீர்க்கும் மருத்துவன், மருந்து, மருந்தை அங்கிருந்து கொடுப்பவன் என்று மருத்துவ முறை அந்த நான்குவகைப் பாகுபாடு உடையது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நோயாளி, மருத்துவர், மருந்து, அதைத் தயாரிப்பவர் என மருந்து நான்கு வகைப்படும்.

உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும்

 

குறள் 949
உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும்
கற்றான் கருதிச் செயல்
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
உற்றது - நேர்ந்தது, நிகழ்ந்தசெயல்; உண்மை; இடுக்கண்.

உற்றான் - உற்றவன் - சுற்றத்தான்; நண்பன்; நோயாளி.

அளவும்அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை ஞானம் மட்டும் தொடங்கி

பிணி - நோய்; கட்டுகை; கட்டு; பற்று; பின்னல்; அரும்பு; துன்பம்; நெசவுத்தறியின்நூற்படை.

அளவும்அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை 

காலமும் - காலம் - பொழுது; தக்கசமயம்; பருவம்; பருவப்பயிர்; விடியற்காலம்; முடிவுகாலம்; தொழில்நிகழ்ச்சியைக்குறிக்கும்முக்காலம்; இசைக்குரியமூன்றுகாலம்; தாளப்பிரமாணம்.

கற்றான் -  நூலறிந்த கற்றுச் சிறந்த மருத்துவன்

கருதிச்  - கருதுதல் - எண்ணுதல்; மறந்ததைநினைத்தல்; நிதானித்தறிதல்; உத்தேசித்தல்; மதித்தல்; விரும்புதல்; அனுமானித்தல்; நன்குஆலோசித்தல்; ஒத்தல்.

செயல் - தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்
ஒரு நோயாளியின் நோய்க்கு ஒரு மருத்துவர் எவ்வாறு மருந்து கொடுக்க வேண்டும்?

1. நோயாளியின் தன்மையை முதலில் அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும். அவருக்கு வேறு ஏதாவது நோய் இருக்கிறதா என்று ஆராய வேண்டும். நோயாளியின் உடம்பின் தன்மையை உடம்பு செயல்படும் விதங்களை வைத்தும் அறிகுறிகளை வைத்தும் இன்றையகாலகட்டங்களில் பரிசோதனைகள் மூலமும் அறிந்துக்கொள்ளலாம். நோயாளியின் வயதும் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். 

2. நோயின் தாக்கத்தையும் அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும். ஒரு நோய் ஆரம்பகட்டங்களில் இருந்தால் அதற்கு மிதமான மருந்துகளையும் எளிய வாழ்க்கை முறை மாற்றங்களும் உடல்பயிற்சிகளுமே சரி செய்துவிடும். அதுவே நோய் முற்றிய நிலையில் இருந்தால் மருந்துகள் கண்டிப்பாய் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். நோய்களில் பல படிநிலைகளில் உண்டு அவை. Psychic (மிதமான அறிகுறிகள், நாம் பழகும் முறைகளில் மாற்றம் தென்படும்), Psychosomatic (அறிகுறிகள் அவ்வப்போது வெளிப்படையாகவே தென்படும்), Somatic (அறிகுறிகள் வெளிப்படையாக தொடர்ந்து தென்படும், உள் உறுப்புகள் பாதிப்படைய துவங்கிவிடும்), Organic (நோய் முற்றி பல உறுப்புகள் தீவரமாக பாதிப்படைந்து குணப்படுத்த முடியாத நிலைக்கு சென்றுவிடும்). இப்படிநிலைகளுக்கு ஏற்றார்ப்போல் மருந்துகள் (அல்லது மருந்துகளின் அளவு) மாறும்.

3. நோய்க்கு மருந்து உட்கொள்ளும் நேரத்தையும் கணக்கில் கொண்டு மருந்து கொடுக்க வேண்டும். சில மருந்துகள் காலையில், மாலையில், மத்திய வேளைகளில் கொடுக்க வேண்டும். சில மருந்துகள் உணவுக்குப்பின் கொடுக்க வேண்டும். சில மருந்துகள் வெறும் வயிற்றில் கொடுக்க வேண்டும். இப்படி நோய்க்கு ஏற்றவாரு காலத்தை கருத்தில் கொண்டு மருந்துகளை கொடுக்க வேண்டும். மேலும் மருந்தினை எத்தனை காலம் (வேலைகள், நாட்கள், மாதங்கள்) எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்றும் கூற வேண்டும். 

மேற்சொன்ன மூன்றையும் கருத்தில் கொண்டு ஒரு மருத்துவர் ஒரு நோயாளிக்கு மருந்து கொடுக்க வேண்டும். 

“அறுவை சிகிச்சை வெற்றிகரம், ஆனால் நோயாளி மரணம்” என்ற அளவில் மருத்துவர்கள் செயல்படக்கூடாது. நல்ல மருத்துவரே நல்ல மருந்துமாவார் என்பதைக் கூறும் குறளிது. இக்குறளின் குறிக்கப்படும் கால அளவு என்பது, மருத்துவம் செய்ய ஏற்ற நேரத்தையும், இருக்கின்ற கால அளவையும் குறிப்பதாகும். காலம் தாழ்த்திச் செய்வதோ, அல்லது காலத்திற்கு முன்பாகவே செய்வதோ, இரண்டுமே மருத்துவத்தில் தவிர்க்கப்பட வேண்டியன.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
கற்றான் - ஆயுள் வேதத்தினைக் கற்ற மருத்துவன்; உற்றான் அளவும் பிணி அளவும் காலமும் கருதிச் செயல் - அவ்வுபாயத்தினைச் செய்யுங்கால், ஆதுரன் அளவினையும் அவன்கண் நிகழ்கின்ற நோயின் அளவினையும் தன்செயற்கு ஏற்ற காலத்தினையும் அந்நூல் நெறியால் நோக்கி, அவற்றோடு பொருந்தச் செய்க. (ஆதுரன் அளவு - பகுதி பருவம் வேதனை வலிகளின் அளவு. பிணி அளவு - சாத்தியம், அசாத்தியம், யாப்பியம் என்னும் சாதிவேறுபாடும், தொடக்க நடு ஈறு என்னும் அதன் பருவ வேறுபாடும், வன்மை மென்மைகளும் முதலாயின. காலம் - மேற்சொல்லியன. இம் மூன்றும் பிழையாமல் நூல் நெறியானும் உணர்வு மிகுதியானும் அறிந்து செய்க என்பார், 'கற்றான் கருதிச் செயல்' என்றார். இவை இரண்டு பாட்டானும் அவ்விழுக்குப் பட்டுழி மருத்துவன் தீர்க்குமாறு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
நோயுற்றவனது அளவும் நோயினது அளவும் அதுபற்றிய காலமும் அறிந்து அதற்குத்தக்கவாறு மருந்து செய்க: ஆயுள் வேதம் வல்லவன்.

மு.வரதராசனார் உரை
மருத்துவ நூலைக் கற்றவன், நோயுற்றவனுடைய வயது முதலியவற்றையும், நோயின் அளவையும், காலத்தையும் ஆராய்ந்து செய்ய வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மருத்துவ நூலை நன்கு கற்ற மருத்துவர், நோயாளியின் நோயைப் போக்க முயலும்போது, நோயாளியின் வயது, அந்நோய் வந்திருக்கும் காலம், நோயைப் போக்கத் தனக்குத் தேவையாகும் காலம் ஆகியவற்றை எண்ணிச் செயல்பட வேண்டும்.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Physicians
Valluvar gives further counsel to medical practitioners through Kural 949. A learned physician should consider the capacity, both physical and mental, of the patient to withstand the treatment, the severity of the disease and the duration of the disease and treat the disease accordingly. This is also the sole responsibility of a learned physician.

A doctor should treat taking account 
Of the patient, the illness rind the time.

Valluvar has communicated through many Kurals his counsel to us that an individual has more responsibilities for preventing the occurring of diseases and curing them than a physician has. Your health is in your hands.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
In this kural, Thiruvalluvar describes how to prescribe medicines
1. Understand the patient's nature. Understand whether the patient has any hereditary diseases in his family, the patient has any other diseases, the medicines (if any) currently taken by the patient, the lifestyle of the patient, the patients body vitals through clinical tests
2. Understand the patient's disease and its effect on the patients' body. Understand the stage of the disease in the patient (i.e., stage 1,2,3,4). Understand whether it is psychic, psychosomatic, somatic, organic etc
3. While prescribing the medicines, understand the amount of medicine, time interval between medicine and the timing of the medicine given, the total time duration of the medicine given.  Also understand that delaying the medicine would also increase complications of the disease.

Questions that I ask to the kid
Explain the process of prescribing a medicine or cure.

நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்

 

குறள் 948
நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்
வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல்
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

நாடி - நாடுதல் - தேடுதல்; ஆராய்தல்; விரும்புதல்; தெரிதல்; ஒத்தல்; அளத்தல்; கிட்டுதல்; நினைத்தல்; மோப்பம்பிடித்தல்; அளவுபடுதல்.

நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

முதல் - ஆதி; இடம்முதலியவற்றில்முதலாயிருப்பது; காரணம்; மூலகாரணனானகடவுள்; முதலானவன்; ஏற்றம்; மூலதனம்; வேர்; கிழங்கு; அடிப்பாகம்; மரம்முதலியவற்றின்அடி; இடம்; அகப்பொருட்குரியநிலம்; பொழுதுகளின்இயல்பு; பிண்டப்பொருள்; செலவுக்காகச்சேமிக்கும்பொருள்; இசைப்பாட்டுள்ஒன்று; சொத்தின்கொள்முதல்விலை; பன்னிருஉயிரெழுத்தும்பதினெட்டுமெய்யெழுத்தும்; தொடக்கமாகவுடைய; ஏழாம்வேற்றுமையுருபு; ஐந்தாம்வேற்றுமையுருபு; பத்திரம்.

நாடி - நாடுதல் - தேடுதல்; ஆராய்தல்; விரும்புதல்; தெரிதல்; ஒத்தல்; அளத்தல்; கிட்டுதல்; நினைத்தல்; மோப்பம்பிடித்தல்; அளவுபடுதல்.

அது - அஃது; அஃறிணைஒருமைச்சுட்டுப்பெயர்; ஆறாம்வேற்றுமைஒறுமையுருபு.

தணிக்கும் - தணித்தல் - ஆற்றுதல்; குறைத்தல்; புதைத்தல்; தாழ்த்தல்; தீர்த்தல்; தண்டித்தல்; அவித்தல்; பொறுத்தல்.

வாய்  - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

நாடி - நாடுதல் - தேடுதல்; ஆராய்தல்; விரும்புதல்; தெரிதல்; ஒத்தல்; அளத்தல்; கிட்டுதல்; நினைத்தல்; மோப்பம்பிடித்தல்; அளவுபடுதல்.

வாய்ப்பச் - வாய்த்தல் - சித்தித்தல்; உறுதியாய்நிகழ்தல்; ஏற்றதாதல்; சிறத்தல்; நன்கமைதல்; செழித்தல்; மதர்த்தல்; சேர்தல்; திரட்டுதல்.

செயல் -  தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்

ஒருமுறை ஒரு நோய் வந்தால், வந்த நோய் என்ன காரணத்தினால் வந்தது என்று அறிந்துகொண்டு, அந்த முறையில் மீண்டும் அந்நோய் வராமல் தடுக்கின்ற அறிவும் அது சார்ந்த கல்வியும் பெற்றாக வேண்டும்.

பலர் சொந்த வாழ்க்கையில் இருக்கும் பிரச்சினைக்குத் தற்காலிகத் தீர்வாகப் போதை மருந்துகளை நாடுகின்றனர். ‘நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அது தணிக்கும் வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல்’ என்பதற்கிணங்க அவருக்கு ஏதாவது மனச்சோர்வோ மனக்கசப்போ குடும்பப் பிரச்சினையோ இருந்தால், முதலில் அதைத் தீர்க்க முயலவேண்டும்.

நோயில் இருந்து மீள்வதற்குச் சரியான வழிகாட்டுதலும், ஆறுதலும் முக்கியமாக மாறவேண்டுமெனும் மாறவேண்டுமெனும் தீவிரமான தீர்க்கமான உள்நோக்கமும் இருக்கவேண்டும். 

நோயை நன்கு அறிந்து அந்த நோய்க்கான மூலக்காரணமும் அறிந்து அதைத் தணிக்கும் வழியை அறிந்து சரியாகச் செயல்பட வேண்டும். இல்லையெனில் இந்த மாதிரி நோயாளிகள் அலைக்கழிக்கப்பட்டு அல்லற்படுவர்.

நோய் என்பதை வராமல் தடுப்பதே எல்லோருக்கும் உகந்ததாகும். ஆனால் நோய் வந்துவிட்டால்? அந்நோய்க்கு எவ்வாறு மருந்து எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று இக்குறளில் கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

1. பல நோய்களுக்கு பல அறிகுறிகள் உள்ளன. ஆதலால் அறிகுறிகளை அறிந்துக்கொண்டு நோய் என்னவென்ற தெளிவு மிக வேண்டும். இன்றைய நாட்களில் பல பரிசோதனைகள் வந்துவிட்டன. அவற்றை செய்து எது நோய் என்று கண்டறிய வேண்டும். ஒரு மருத்துவர் நோயாளியுடன் பொறுமையாக உரையாடி நோயின் அறிகுறிகளை, அதன் தாக்கத்தை, அது எவ்வளவு நாட்களாக அறிகுறிகளை கொடுதுக்கு கொண்டு இருக்கிறது, நோயாளிக்கு வயது என்ன போன்று பலவற்றை அறிந்துக்கொண்டு நோய் பற்றி முழுவதுமாய் அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும்.

2. நோய் ஆதி என்ன? நோயின் அறிகுறிகள் நமக்கு தென்படுவதால் நோய் அன்றில் இருந்து தான் நமக்கு வந்துள்ளது என்றில்லை. நோயின் ஆதிவேர் பலநாட்கள் முன்பு பலகாரணங்களால் இருக்கலாம். உதாரணமாக ஒருவருக்கு சர்க்கரை நோய் இருக்கிறது என்றால் அதற்கு காரணம் அவருடைய உயர் இரத்த சர்க்கரை அளவோ காரணம் என்று கூறிவிட முடியாது. உயர் இரத்த சர்க்கரை என்றென்பது ஒரு அறிகுறியே. ஒருவருக்கு உயர் இரத்த சர்க்கரை என்றால் அதற்கு பல காரணங்கள் இருக்கலாம் 1) உடல் உழைப்பு இல்லாமல் கொழுப்பின் அளவு இரத்ததில் சர்க்கரையின் அளவு உயரக்குடும் 2) ஒருவருக்கு அதிக மன அழுத்தம் இருந்தால் ஆவர் சரியாக தூங்காமலும் அளவுக்கு அதிகமாக உண்ணும் வழக்கம் கொண்டவராகவும் இருக்கலாம்.  

அதுப்போல் உணவு பழக்கவழக்கம் உணவின் தன்மைக்கூட காரணமாக இருக்கலாம். உடம்பில் உள்ள வாத, பித, கப தோஷங்களில் சமநிலை குளைந்து இருக்கலாம். அதேப்போல் நமது முக்குணங்களான தமஸிக்க, ராஜஸிக்க, சாத்விக்க குணங்களில் ஆரோக்கியமற்ற மாற்றங்கள் இருக்கலாம். 

பல நோய்களுக்கு அதன் ஆதிவேர் அவரவர் மனங்களில் உண்டு. யோகத்தில் ஐந்து கோஷங்கள் உண்டு அன்னமயகோஷா, விஜினமயகோஷா, மனோன்மயகோஷா, ப்ராணமயகோஷா, ஆனந்தமயகோஷா. இவ்வைந்து கோஷங்களில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட கோஷங்களில் ஒருவருக்கு நோயின் ஆதிவேர் இருக்கலாம். 

சில நோய்கள் பதஞ்சலி யோக சூத்திரத்தில் கூறியுள்ள யம நியமங்களை பின்பற்றாததனால் கூட இருக்கலாம். (யம நியமம் என்றால் வாழும் முறை என்று எளிமையாக கூறலாம்)

இதுப்போன்று பல காரணங்கள் இருக்கலாம். இதற்கு உண்மையான காரணம் என்னவென்று ஆராயவேண்டும். நோயின் ஆதியை அறிந்து அதற்கு வைத்தியம் பார்த்தால் நோயினை பெருமளவு குணப்படித்த முடியும் (முழுவதுமாக குணப்படுத்த முடியாவிட்டாலும்). ஆனால் நோயின் ஆதியை அறிந்துக்கொள்ளாமல் வேறும் நோய்க்கு வைத்தியம் பார்த்தால் நோயின் அறிகுறிகளை கட்டுப்படுத்த மட்டுமே வைத்தியம் செய்ய முடியும்.

3. ஒரு நோய்க்கு ஒரு மருந்து என்ற பொதுப்படையான முறை தவறானது. ஒவ்வொருவருக்கும் நோயின் தன்மைப்பொருத்தும் நோயின் ஆதிவேரைப்பொருத்தும் மருந்தும் தீர்வும் மாறுபடும். நோயினை பற்றியும், நோயின் வீர்யத்தை பற்றியும், நோயாளியின் உடம்பு  மற்றும் மனதின் நிலைகளை பற்றியும் அறிந்துக்கொண்டு அதற்கு ஏற்றவாரு நோயினை தணிக்கக்கூடிய (குறைக்கக்கூடிய) சிறந்த தீர்வுகளை மருந்துகளை நோயாளியின் நோய்க்கு என ஆராய்ந்து ஒரு மருத்துவர் பரிந்துரைக்க வேண்டும். 

4. மருந்துகளையும் தீர்வுகளையும் அறிந்து சொன்னால் மட்டும் போதாது. மருந்துகளை எவ்வாறு எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும், மற்ற தீர்வுகளை எவ்வாறு பின்பற்ற வேண்டும், வாழ்க்கை முறைகளை எவ்வாறு மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்பதையும் ஒரு மருத்துவர் கூறவேண்டும். மேலும், ஒருதடவை தீர்வு கொடுத்துவிட்டால் அத்துடன் நோய் தீர்ந்துவிடும் என்றில்லை, (மருத்துவர்-) குறிப்பிட்ட சிலகாலம் கழித்து நோயாளி மருத்துவரை சந்தித்து ஆலோசனை பெறவேண்டும். முன்னேற்றங்கள் உண்டா இல்லையா என்று ஆராய்ந்து அதற்கேற்றவாறு மருந்துகளையும் தீர்வுகளையும் மாற்றவேண்டும் எனில் மாற்றவேண்டும்.

மேற்சொன்னா முறையில் ஒரு மருத்துவர் ஒரு நோயாளிக்கு வைத்தியம் பார்க்கவேண்டும். நோயாளியும் இதனை உணர்ந்து வைத்தியத்திற்கு ஒத்துழைக்க வேண்டும். ஒரு மருந்தில் எல்லாவற்றிக்கும் தீர்வு வேண்டும் என்ற பிழையான அர்த்தமற்ற புரிதல் அல்லாத எதிர்ப்பார்ப்புகளை வைத்துக்கொள்ள கூடாது.

மேலும் மேற்சொன்ன இந்தமுறை உடலில் நோய் என்றில்லை, மனநோய்க்கும் பொருந்தும். அவ்வளவு ஏன், உறவுகளில் உள்ள பிரச்சனைகளுக்கும், நிர்வாகத்தில், செயலில் உள்ள பிரச்சனைகளுக்கும் இது பொருந்தும்.

ஆயினும் பொதுவாக ஒரு மனிதன் சமநிலை இழக்கும் பொழுது தனது கடமைகளை செய்யாத பொழுது இயற்கை அதற்கு ஒரு எதிர் ஆற்றலாக நோயினை உண்டு செய்யும். அதனை புரிந்துக்கொண்டு வாழ்கைய முறையாக வாழ்ந்து நோய் வராமல் காத்துக்கொள்வதே சிறந்தது.

தணிக்கும் வாய்நாடி என்பது தொன்மையான இந்திய மருத்துவமுறைகளாம் ஆயுர் வேதம், சித்த வைத்தியம் போன்றவற்றில் விரிவாக, ஒவ்வொரு நோய்க்கும் சொல்லப்பட்டுள்ளன. உதிரம் நீக்கல், அறுவை, மற்றும் சுடுதல் போல பல வழிகளை இம்முறைகளை அம்மருத்துவ நூல்களை படிப்போர் அறிவர்.

பழங்குடிகள் நோய் வந்து சிகிச்சை பெறுவதைவிட நோய் வராமலேயே தடுப்பதற்கு முன்னுரிமை தருகிறவர்கள். எனவே, அவர்களுடைய சாப்பாட்டிலேயே மூலிகைகளின் பயன்பாடு இருக்கிறது. 

இத்குறளின் கருத்தை நற்றிணை மற்றும் நீலகேசி பாடல் வரிகள் இவ்வாறு கூறுகின்றன.

“அரும்பிணி உறுநர்க்கு வேட்டது கொடாது 
மருந்தாய்ந்து கொடுத்த அறவோன் போல” (நற்றிணை 136:2-3)

“நோயைத் துணிந்தே உறுநோய்முதல் நாடி அந்நோய்க்கு 
ஆய மருந்தே அறிந்தூட்டும்” (நீலகேசி 723)

“நோய்முதல் நாடின்” (பெருங்.1.35:58)
“நோய் முதல் உரைப்ப” (பெருங் 36:294)

மேலும்: அஷோக் உரை


ஒரு காலத்தில் நான் மஞ்சரி மாத இதழில் தி.சா.ராஜு எழுதுவதை விரும்பி வாசித்துவந்தேன். குறிப்பாக ஓமியோபதி மருத்துவம் பற்றி அவர் எழுதுபவை அரிய வாழ்க்கைச் சித்திரங்களாக இருந்தன. ஒரு பெண்ணுக்கு பல ஆண்டுகளாக காலில் புண் ஆறவில்லை. பலர் மருத்துவம் பார்த்தும் சரியாகவில்லை. அவளுக்கு மறதியும் அவ்வப்போது கொஞ்சம் வலிப்புச் சிக்கலும் இருந்தது. அதனால் திருமணமும் ஆகவில்லை.

ராஜு அவள் சூழலை விரிவாக ஆராய்ந்து அவள் அச்சக ஊழியர் என்பதை கண்டடைகிறார். அவளுடைய புண் வழியாக ஈயம் உள்ளே செல்கிறது. அதுதான் அவளுடைய உளச்சிக்கலுக்கும் வலிப்புக்கும் காரணம். அதை கண்டுபிடித்தபின் எளிதில் சிகிச்சைசெய்து அவளை மீட்கிறார். வாழ்க்கையில் இருந்தே நோய் உருவாகிறது. வாழ்க்கையை ஆராயாமல் நோயை கண்டுபிடிக்க முடியாது என்று அவர் அக்கட்டுரையில் சொல்லியிருந்தார்

நோயின்றி வாழமுடியாதா? - மூ.இராமகிருட்டிணன். தமிழ்நாட்டின் முதல் இயற்கை வாழ்வியல் விஞ்ஞானி. உலக நல்வாழ்வு ஆசிரமம், சிவசைலம்
நோயும் நோய் முதலும் (Chapter 24)
“பிணியெனப் படுவது சார்பிற் பிறிதாய் இயற்கையில் திரிந்து உடம்பு இடும்பைப் புரிதல்” - மணிமேகலை

நோய் என்பது என்ன?
நொய்தல் - நொய் - நோய்; நொய்தல் என்றால் தளர்ச்சி அடைதல் அல்லது நலிதல் என்பது பொருள். நம் உடம்பு இயல்பாக இருக்கவேண்டிய நல்நிலையிலிருந்து மாறுபட்டு, நலிந்திருக்கும் நிலையினையே நோய் என்கிறோம். “இயல்பிலிருந்து வேறுபட்டு இயற்கைக்கு மாறாக உடம்பிற்கு ஊறுவிளைவித்தலே நோய் எனப்படும்” என்று நம் பழந்தமிழ் இலக்கியம் மணிமேகலை பகருகின்றது.

நோய் முதல்
நோய் எவ்வாறு உண்டாகிறது? பலர் பலவகையாகக்கூறினும் நோய் தோன்றுதற்கான மூலம் இறுதியாக அறியப்பட்டுவிட்டது.

நம் உடலில் நுண்ணிய உட்கூறுகளை வளமூட்டி வளர்க்கும் திறனுடையது இயல்பான இயற்கை உணவே. அந்த இயற்கை உணவு நம் உடலுக்குக் கிடைப்பதில்லை; நாம் உணவைச் சமைத்து விடுகிறோம். அதனால் உணவின் வளமூட்டும் தன்மை சிதைந்து, உணவே நஞ்சாக, நின்று கொல்லும் நஞ்சாக - மாறிவிடுகிறது. சமையல் உணவுகளும், செயற்கைப் பண்டங்கள் கலந்து பருகும் பொருள்களும், நஞ்சே உருவான வேதிப்பு மருந்துகளும் (இரசாயன மருந்துகளும்) புகட்டப்படும் உடல், தன்னுள் குவியும் நஞ்சின் மிகுதியினால் நாளடைவில் நலியும் நிலையே நோய் என்பதாகும்.

நோய்நீக்க
அவ்வாறு நலிவுற்ற உடம்பில், மேலும் அவ்வண்ணம் நஞ்சு மலியாமல், இயல்பான நிலைக்கு இயற்கையின் துணையோடு உடம்பைக் கொணர்தல் நோய் நீக்கமாகும். இவ்வழியைவிடுத்து மக்கள் இன்று மேற்கொண்டுள்ள எல்லா மருத்துவ முறைகளும் தற்காலிகமாகத் தடுப்பன போலத் தோன்றினும் முடிவில் மிகத் துயரமான நிலைக்கு நம்மைக் கொண்டு சொல்லும் என்பது மறுக்க முடியாத உண்மையாகும்.

நோய் ஒன்றே
இன்று மருத்துவ அறிவியிலால் குறிக்கப்படுகின்ற ஆயிரக்கணக்கான நோய்கள் எல்லாம் உண்மையில் ஒரே நோயே. நோய் ஊட்டும் நச்சுப்பொருள் தலையில் இருந்தால் ஒரு பெயர், கண்ணில் இருந்தால் ஒரு பெயர், மூக்கில் இருந்தால் ஒரு பெயர், பல்லில் இருந்தால் ஒரு பெயர், வாயிலிருந்தால், தொண்டையில் இருந்தால், நுரையீரலில் இருந்தால், நெஞ்சாங்குலையில் இருந்தால் சிறுநீரகத்தில் இருந்தால், குடலில் இருந்தால், காலில் இருந்தால் ஒரு பெயர். இவ்வாறு நம் உடம்பின் ஆயிரக்கணக்கான கூறுகளில் ஏதேனும் ஒன்றில் நஞ்சு இருக்குமாயின், அதற்குத் தனித்தனிப் பெயரிட்டு, தனிமருந்து, தனிமருத்துவம் கூறி நம்மை மயக்கிப் பிழைக்கிறது மருத்துவம்.

நோய்நீக்கு நெறியும் ஒன்றே
நோயும் ஒன்றானால், நோயை முற்றிலும் நீக்கும் உண்மை நெறியும் ஒன்றாகவேதான் இருக்கும். அந்த உண்மை நெறி இயற்கை நெறியே. கனிகளை மட்டுமே உணவாகக் கொண்டால், எந்தப் பெயரால் அழைக்கப்படும் நோயிலிருந்தும் நாம் எளிதில் உண்மையாக முழுநலம் அடைவோம். கனிகளை மட்டுமே முழு உணவாகக் கொள்வதால் சமையல் உணவால் குவியும் நஞ்சு நிறுத்தப்பட்டு முன்பே சேர்ந்துள்ள நஞ்சு நம் கழிவு உறுப்புகளால் படிப்படியாக நீக்கப்படுகிறது. முற்றிலும் கழிவு நீக்கப்பட்ட பிறகு உடம்பு இயல் நிலை எய்தி முழு நலத்துடன் திகழ்கிறது.

சமையல் உணவு உண்ணுதல் நிறுத்தப்பட்டதும் நம் உடலில் நஞ்சு குவித்தலும் நிறுத்தப்படுகிறது. இந்நிலையில் உண்ணா நோன்பு, கதிரவன் ஒளியில் காய்தல், தூய காற்றில் தோய்தல், இனிய நீரைப் பெரிதும் பருகுதல், பல தடவை தீராடுதல் ஆகிய செயல்களால் நம் உடம்பை இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பச் செய்யவேண்டும். அதன்பின் கனி உணவையே உண்பதால், உறுப்புகள் உறுபொருள் எய்தி உறுதியுற்று, நம் உடல் நோயுறா நன்னிலையில் என்றும் இருப்பதாகிறது. 

மனிதனையும், அவனால் செயற்கையாக வளர்க்கப்படும் உயிர்களையும் தவிர ஏனைய உயிர்கள் யாவும் எவ்வளவு இன்பமாக இயற்கையில் தோய்ந்து வாழ்கின்றன என்பதை, நோயற்ற நல்வாழ்வு வாழ்கின்றன என்பதை நாம் எண்ணிப் பார்க்க வேண்டும். மீன்கள், பறவைகள், விலங்குகளுக்குச் சமையல் அறைகள் இல்லை; மருத்துவமனைகள், மருந்தகங்கள் இல்லை; மருத்துவ அறிவியலும் இல்லை; இவையில்லாத அவற்றின் வாழ்விலே எத்துணை இன்பம்! அப்பப்பா... எத்துணை மகிழ்வு! அவை எங்கே? நாளும் நலியும் நாம் எங்கே?

இன்பமே எந்நாளும்; துன்பமில்லை!
இயற்கை உணவை மட்டும் உண்பதால், இயற்கை வாழ்வு வாழ்வதால் நாமும் அவைபோல் ஆகலாம். இது இயலும் செயலே. இந்த வாழ்க்கை முனிவர்க்கு மட்டும் உரியதன்று; உள்ளத் துணிவு கொண்டார் அனைவருக்கும் உரியது. இத்தகைய உயரிய வாழ்விற்கு வேண்டுவது ஒன்றே ஒன்று. அது துணிவான உள்ளம்; நல்வாழ்வை நோக்கிய துணிவான உள்ளம். அத்தகைய உள்ளம் உடையவர்கள் இனி எந்நாளும் எதற்கும் நலியத் தேவையில்ல்லை. மலிந்த இன்பத்தால் மங்கல வாழ்வு வாழலாம்.

சற்று இமைதாழ்த்தி புவியை நோக்கிய யமன் “ஆ!” என அலறியபடி எழுந்துவிட்டார். “நாரதரே, என்ன இது? இங்குள்ள கொடுநரகங்களிலும் இத்தகைய பெருந்துன்பம் இல்லையே?” என்றார். “ஆம், இங்குள்ளவர்கள் தாங்கள் துன்பம்கொள்வது ஏன் என்று அறிந்தவர்கள். அது நெறியே என ஏற்றவர்கள். மூலம் அறியா துன்பம் நூறுமடங்கு விசைகொண்டது. முடிவறியா துன்பம் ஆயிரம் மடங்கு விசைகொண்டது. வணங்கிக்கோர தெய்வமொன்றில்லா துயரோ பன்னீராயிரம் மடங்கு கொடியது” என்றார் நாரதர்.

இளைய யாதவர் “பாஞ்சாலரே, நோயல்ல, நோய்மூலமே உசாவப்படவேண்டியது. உங்களில் எழுந்த ஐயமே அதற்குரிய வேர் எங்கோ உள்ளது என்பதை காட்டுகிறது” என்றார். “

பரிமேலழகர் உரை
நோய் நாடி - மருததுவனாயினான் ஆதுரன்மாட்டு நிகழ்கின்ற நோயை அதன் குறிகளான் இன்னது என்று துணிந்து; நோய் முதல் நாடி - பின் அது வருதற் காரணத்தை ஆராய்ந்து; அது தணிக்கும் வாய் நாடி - பின் அது தீர்க்கும் உபாயத்தினை அறிந்து; வாய்ப்பச் செயல் - அதனைச் செய்யும்வழிப் பிழையாமற் செய்க. (காரணம் : உணவு செயல் என முற்கூறிய இரண்டும். அவற்றை ஆயுள்வேதமுடையார் நிதானம் என்ப. அவை நாடுதற்பயன் - நோயினையும் வாயினையும் ஐயமறத் துணிதல். மருந்து செய்தல், உதிரங் களைதல், அறுத்தல், சுடுதல் முதலிய செயல்களெல்லாம் அடங்குதற்கு. 'அது தணிக்கும் வாய'¢ என்றார். 'கழுவாயும் உள' (புறநா.34) என்றார் பிறரும். பிழையாமை - பழைய மருத்துவர் செய்து வருகின்ற முறைமையின் தப்பாமை.) .

மணக்குடவர் உரை
நோயினையும் ஆராய்ந்து நோய்வருதற்குக் காரணமும் ஆராய்ந்து அந்நோய் தீர்க்கும் நெறியையும் ஆராய்ந்து அது தீர்க்குங்கால் தப்பாமற் செய்க. இது நோய் தீர்க்குமாறு கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
நோய் இன்னதென்று ஆராய்ந்து, நோயின் காரணம் ஆராய்ந்து, அதைத் தணிக்கும் வழியையும் ஆராய்ந்து, உடலுக்கு பொருந்தும் படியாகச் செய்யவேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நோயாளியின் உடல்மாற்றங்களால் வந்துள்ள நோயை இன்னது என்று அறிந்து அந்த நோய் வருவதற்கான மூல காரணத்தையும் அதைத் தீர்க்கும் வழியையும் அறிந்து அதைப் போக்குவதில் தவறு வந்துவிடாமல் மருத்துவர் செயல்பட வேண்டும்.

நோய் அற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம். இது பழமொழி ஆனால்
இன்று நோய் இல்லாத வாழ்வதே கடினம் என்றாகிவிட்டது, இதற்கு முதன்மை காரணம், இன்று எல்லாம் வணிகமயம், மருத்துவம் உட்பட.
சரி முதலில் நம்முடைய “நோய்” என்ற தமிழ் சொல்லுக்கு பொருள் காணலாம்.

நோய் : + ந் பெறுவது(Receive) + ஓ பிரிவது Separate + ய் கணிப்பது identify

நோ என்ற ஒலி, “விலகி இருத்தல்” என்று பொருள் தரும்,
இங்கே நோய் என்பது நம்மை வருத்தக்கூடியது நம் உடல் அந்த நிலையில் எதையும் விரும்பாது, அத்தகைய நிலையில் இருப்பது நோய்.

அடுத்தது வள்ளுவரின் ஒரு குறள்

நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்
வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல்.
MuVa Urai.
நோய் இன்னதென்று ஆராய்ந்து, நோயின் காரணம் ஆராய்ந்து, அதைத் தணிக்கும் வழியையும் ஆராய்ந்து, உடலுக்கு பொருந்தும் படியாகச் செய்யவேண்டும்.

நோய் நாடி: சரியாக நோய் இது தான் என கண்டறிவது.

நோய் முதல் நாடி : நோயின் காரணத்தையும் கண்டறிவது, இதை பலர் பெரிதாக எடுத்துக்கொள்வது இல்லை ஏனென்றால் இது பெரும்பாலும் மாற்ற கடினமான ஒன்று, உதாரணம் நம்முடைய வாழ்க்கை மற்றும் உணவு முறைகள்.

அது தணிக்கும் வாய் நாடி : சரியான நோய்க்கான மருந்துக்களையும் அதை போக்கும் முறைமைகளை கண்டறிவது.
வாய்ப்ப செயல் : சரியாக பின்பற்றி நோய் நிலையிலிருந்து மீள்வது.

இப்போது உலகமெங்கும் இந்த கொரோனா என்ற பீதி, பல்வேறு நாடுகளின் அரசாங்கங்களும் மக்களை தனிமை படுத்தச்சொல்லி வேகமாக இயங்கி கொண்டிருந்த உலகம் இப்போது கொஞ்சம் மெதுவாக செல்லலாம் என முடிவெடுத்து நிறுத்திவைக்கப்பட்டுள்ளது, எங்கே சமூகத்தொற்று வந்துவிடுமோ, என்ற அச்சம் யாவரையும் முடக்கி வைத்துள்ளது.
என்னை பொறுத்தவரை இது தேவை இல்லாத அச்சம், இந்த அச்சம் நம் நவீன மருத்தவ முறையில் இருந்து தான் வருகின்றது அவர்கள் இன்று வரை இந்த நோய்க்கான ஒரு சரியான தீர்வை கொண்டுவரவில்லை இதற்கு பல காரணங்களை கூறலாம். முதன்மையானது இது ஒரு வைரஸ் கிருமியால் வருவது, வைரஸ் கிருமிக்கு மருந்து கிடையாது. அதாவது வைரஸால் பாதிக்கப்பட்டால் நம் உடம்பு நம்முடைய எதிர்ப்பு சக்தியால் மட்டுமே அதில் இருந்து வெளி வரவேண்டும். சரி வைரஸ் என்பது என்ன அது உயிரினமா அது எங்கிருந்து நம்மை வந்தடைகின்றது ஏன் நம்முடைய செல்களை மாற்றம் அடையச்செய்து பெருகி நம்முடைய எதிர்ப்பு சக்தியை சோதிக்கின்றது, இவை எல்லாம் இன்றளவும் ஆராய்ச்சி செய்துகொண்டிருக்கின்ற ஒரு தனி பகுதி, அதனுள் நாம் போகவேண்டாம்.

நாம் இங்கு சிந்திக்க வேண்டியது இந்த எதிர்ப்பாற்றல்,
ஏன் சிலருக்கு மட்டும் இந்த நோய் தாக்குதல் தீவிரமடைந்து மரணம் வரை போகின்றது, ஏன் சிலர் இதனால் எந்த தாக்குதலுக்குண்டான அறிகுறியே இல்லாமல் இருக்கின்றனர், இங்கே நம்முடைய சோதனை முறைகள் எல்லாம் 100% சரி என்ற யூகத்தில் நாம் நம்முடைய நோய் எதிர்ப்பாற்றல் மட்டுமே பெரிய காரணி என்ற வகையில், இந்த எதிர்ப்பாற்றல் ஒருவருக்கு எப்படி வருகின்றது?

இந்த இம்முனிட்டி எனப்படும் எதிர்ப்பாற்றல் பல வித காரணங்களால் நமக்கு கிடைக்கின்றன, சிறுவயது முதல் நம்முடைய பழக்கங்கள், இயற்கை உணவு முறை, இயற்கையோடு ஒன்றிய வாழ்க்கை முறை, அதனால் நமக்கு கிடைக்கும் சமநிலை வாழ்க்கை முறை, உணவிற்கு ஏற்ற உடல் உழைப்பு இன்னும் பல, நம்முடைய மூதாதையரிடம் இருந்து வந்த ஜீன்களும் நமக்கு பெரிதும் உதவுகின்றன.

வருமுன் காக்கும் வழிமுறைகள்

சில நோய்கள் தவிர்க்கமுடியாதவை, இருந்தாலும் நாம் ஒரு சில எளிய வழிமுறைகளை பின்பற்றினால் நோய்களிலிருந்து நம்மை நாமே தற்காத்துக்கொள்ளலாம், இன்னும் நம் உடலில் உள்ள இயற்கையான எதிர்ப்பாற்றலை கொண்டு அதில் இருந்து மீண்டு வரலாம்.

தூய்மை:
இயற்கை சுழற்சியே நம் பூமியை உயிர்களின் உறைவிடமாக மாற்றுகின்றது, பிறப்பு இறப்பும் இந்த சுழற்சியில் ஒரு அங்கம். உழைப்பு உணவு உறக்கம் என நம் வாழிவியலிலும் சுழற்சி தேவை அதுவே நம்மை தூய்மைப்படுத்திக்கொள்ள நமக்கு உதவும். இந்த சுழற்சிக்காகவே பல வித இறை சடங்குகளை நம் முன்னோர்கள் பின்பற்றினர் , இப்பொழுதுள்ள தேவைக்காக நாம் பகுத்தறிந்து காரணத்தோடு செயலாற்றலாம், நம் வாழ்க்கையின் நெடுநாள் தேவைகள் நம்முடைய மறுமை(நம்முடைய சன்னதியரின்) தேவைகள் நமக்கு புலப்படுவதில்லை அதற்கு சில வித நம்பிக்கைகள் நமக்கு பெரிதும் உதவுகின்றன.

சூரிய ஒளி நம் உடலை புதுப்பிக்கின்றது, நமக்கு புத்துணர்வை தரும், ஒரு நாளில் சில மணி நேரங்களாவது நாம் வெளியில் வந்து நல்ல காற்றும் சூரிய ஒளியும் பெறுவது நமக்கு இன்றிமையானது. அடுத்த முக்கியமான உயிர் நாடிகளில் ஒன்று நீர். நீரானது நிலையானது அல்ல, அதனாலேயே அது நீர்(ந் + ஈ + ர் receive + give away + transfer). பூமியின் பருவ நிலைக்குக்கேற்ப சுழன்றுகொண்டே இருக்கும். நீர் தண்ணீராக, பனிக்கட்டியாக, நீர்-ஆவியாக இப்படி மாற்றம் ஆகிகொண்டே இருக்கிறது, இந்து மா கடலில் ஆவியாகும் நீர் இமய மழையில் பணியாக மழையாக விழுந்து கங்கையாக மீண்டும் கடலுக்கே வந்து சேரும். நீரால் புறத்தூய்மை பெறலாம் என்று வள்ளுவர் கூறுகின்றார் , ஆம் நம்முடைய உடலும் உடைமைகளும் மற்றும் நம் பூமியை தூய்மை ஆக்க நீர் ஒரு சிறந்த அருமருந்து.

இயற்கை சுழற்சிக்கு வழிவிடுவதே தூய்மை.

நம் உணவு

நம் உணவை பெரும்பகுதியாக உண்போம், ஆம் நம் உணவு, நாம் இருக்கும் இடத்தில் விளையும் உணவு, அது அசைவம் சைவம் எதுவாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை, தென்னகத்தில் நாம் ஆப்பிளையும் ஓட்ஸையும் கோதுமையும் தேடி போகவேண்டாம், இங்குள்ள உணவே நமக்கு ஆரோக்கியம், மற்றவைகளை ருசிக்காக குறைவாக புசிக்கலாம். நாம் அயல்நாடுகளில் இருந்தால் அந்தந்த நாட்டில் எது விளைகின்றதோ அதில் சிறந்த இயற்கை உணவுகளை தேர்ந்தெடுத்து உண்போம்.

இயற்கை உணவு

இன்று எல்லாவற்றிலும் மனிதனின் பேராசை கலந்துவிட்டது, ஆம் நாம் உண்ணும் உணவிலும், நம் பேராசை எவ்வளவு குறைவாக உள்ளதோ அதுவே இயற்கை உணவு என்று கொள்ளலாம், பிராய்லர் கோழிகள், அதிகமான ரசாயனம் அடிக்கப்பட்டு வளர்ந்த தானியங்கள், இயற்கை சுழற்சி இல்லாத இடங்களில் விளைந்த பொருட்கள் எல்லாமே நமக்கு பல வழிகளில் நம் ஆரோக்கியத்திற்கு கேடு விளைவிப்பதாக உள்ளது.

மனஅழுத்தம் மற்றும் நேர்மையான சிந்தனைகள்

இன்றய உலகத்தில் நமக்கு பலவிதமான தேவைகள் அதில் முக்கியமானது பணம், அதற்காக நம்முடைய நேரத்தில் பெரும் பகுதியை செலவழிக்கின்றோம், இன்றய சமூகம் நம்மை அதை நோக்கியே பயணம் செய்ய தூண்டுகிறது. ஆனால் அது மட்டுமே குறிக்கோள் என்று செல்பவர்களுக்கு மன அழுத்தம் மட்டுமே மிஞ்சும். அதனால் நமக்கு வயது முதிர்வில் வரும் நோய்கள் இன்றே வந்து நிற்கும். பெரும்பான்மையாக நிகழும் இருதய நோய்களுக்கு மன அழுத்தம் மட்டுமே பெரிய காரணி என்று கண்டறிந்துள்ளனர்.

தமிழில் செல்வம் என்று சொல் ஒன்றுள்ளது, செல்வம் என்றால் நமக்கு நினைவிற்கு வருவது பொருட்செல்வம், ஆனால் அது மட்டுமல்ல இன்னும் உடல் நலம், கல்வி அல்லது ஞானம் என்று இப்படி செல்வங்களில் பல உள்ளது, பதினாறு பெற்று.. என பதினாறு செல்வங்களாக வகை படுத்துவர். செல்வத்திற்கு இன்னொரு பெயர் திரு என்று கூறலாம்.. திரு என்றால் தெய்வ நிலையை குறிப்பது..என் ஓலி ஆராய்ச்சிப்படி திரு என்றால் நிலைத்து நிற்பது, என்று பொருள் தரும். அதாவது எல்லாம் சேர்ந்த நிலை.. வடமொழிகளில் திரி அல்லது மூன்று என்ற சொல்லை நினைவிற் கொள்ளலாம். டிரினிட்டி என்று ஆங்கிலத்தி கூறுவார். ஆம் அந்த மூன்றும் சேர்ந்தது தான் இறை நிலை அல்லது முழுமை பெற்ற நிலை. என்பது பல மதங்களில் உள்ள கோட்பாடு
நாம் திரு நிலைக்கு நம்மை கொண்டு செல்ல இந்த வாழ்க்கையில் நம்மிடம் இருக்கும் ஒன்றை பிறர்க்கு தன்னலமில்லாமல் கொடுத்து பெறவேண்டியதாக உள்ளது, அதற்கு இறைநம்பிக்கை அல்லது நான் எனும் அகந்தையை நீக்கி பொதுநலமாக சிந்தித்தல் அவசியமாகின்றது.

மருத்துவம் மகத்தானது, நவீன மருத்துவம் அளவற்ற முன்னேற்றம் அடைந்துள்ளது.. இருந்தாலும் நோய்களுக்கு பஞ்சமில்லை, எல்லா இடத்திலும் நன்மையும் தீமையும் புதைந்து தான் இருக்கிறது.. நாம் ஒவ்வொருவரும் தேடுவது நமக்கு கிடைக்கின்றது, ஆம் நாம் அதற்குரிய விலை கொடுத்து தான் ஆகவேண்டும் அது புரிவதற்குள் எல்லாம் முடிந்து விடும்.

நோய் அற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம்,


நோய் இன்னதென்று ஆராய்ந்து, நோயின் காரணம் ஆராய்ந்து, அதைத் தணிக்கும் வழியையும் ஆராய்ந்து, உடலுக்குப் பொருந்தும்படியாக மருத்துவம் செய்ய வேண்டும்.

ஆனால், நவீன மருத்துவம் என்ன செய்கிறது, எப்படி அது பிரபலப்படுத்தப்படுகிறது என்பதை நாம் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். நவீன மருத்துவத்தின் கவனம், அதன் தோற்றத்திலிருந்து இன்று வரை பலவிதமான நவீன மருந்துகளைப் பரிந்துரைப்பதன் மூலம் "நோய்களின் அறிகுறிகளுக்கு சிகிச்சை' அளிப்பதாகவே உள்ளது. உண்மையான விஞ்ஞான அர்த்தத்தில், ஒரு நோயின் அறிகுறிகளுக்கு மட்டும் பெரும்பாலும் சிகிச்சையளிப்பது விவேகமற்றது. சிகிச்சைக்கும் (TREATMENT), நோய் குணமாவதற்கும் (CURE) முற்றிலும் வித்தியாசம் இருக்கிறது. நோயின் மூல காரணத்தை அறிந்து அதை குணப்படுத்தாத எந்த மருந்தும் நோயின் அறிகுறிக்கான சிகிச்சையே தவிர, அது உண்மையான நோயை உருவாக்கிய காரணிகளை குணப்படுத்துவதற்கான சிகிச்சை அல்ல.

ஒரு மருந்தைக் கொடுத்து, அந்த மருந்தினால் நோய் குணமாகிவிட்டது என்ற நிலை வருமானால், அது நோயைக் குணமாக்கும் மருந்து. நோயை குணமாக்காத எந்த மருத்துவத்தாலும் எவ்விதப் பலனும் இல்லை. அப்போது தான் மாற்று மருத்துவத்திற்கு, மருந்தில்லா மருத்துவத்திற்கு நாம் செல்ல வேண்டும். இதை எப்படி தீர்மானிப்பது- முடிவெடுப்பது?

ஓர் உதாரணத்தை நாம் பார்க்க வேண்டும்.

மாட்டு வண்டியில் பூட்டி, நன்றாக உழைக்கும் மாடு ஒரு நாள் படுத்துக்கொள்கிறது. அதனால் எழ முடியவில்லை என்றால் அது எதனால் படுத்திருக்கிறது என்று அறிந்து அதன் நோயைத் தீர்க்கும் மருந்து கொடுத்தால், அந்த நோய் சரியானதும் தானாக எழுந்து நடக்கும். ஆனால் அதை விடுத்து உடனடியாக மாட்டை வண்டியில் பூட்டி ஒட்ட வேண்டும் என்று சாட்டையால் அடித்தால், அது வலிதாங்காமல் எழுந்துவிடும். சாட்டையால் அடித்தால் மாடு எழுந்து நடக்கும் என்பது தான் சரியான நடவடிக்கை என்று நினைத்து, அது தான் நோய் தீர்க்கும் முறை என்று கருதுவதைப் போன்றதுதான், நோயின் அறிகுறிக்கு மருந்து கொடுப்பது. 100 மாட்டை சாட்டையால் அடித்தாலும், 1000 மாட்டை சாட்டையால் அடித்தாலும் அவை எழுந்து நடக்கும்; ஒடும். 1000 மாட்டிற்கு பரிசோதனை பண்ணிவிட்டோம்; எனவே சாட்டையடிதான் மாட்டிற்கு வந்த நோய்க்கு தீர்வு என்று சொல்வதை எப்படி ஏற்க முடியாதோ அப்படித்தான் அறிகுறிகளுக்கு மருத்துவம் செய்வதையும் ஏற்க முடியாது. அதாவது, நோய்கேட்டு, அதன் அறிகுறிகேட்டு, நோயின் அறிகுறியை நீக்கும் மருந்து கண்டது நவீன மருத்துவம் என்ற எண்ணம் பெரும்பாலும் நிலவுகிறது. அதில் எவ்வளவு உண்மைத்தன்மை இருக்கிறது என்பதை ஆராய்ந்து அறியவேண்டும்.

அவசரச் சிகிச்சை தேவையான நேரத்தில், தேவையான அறுவைச் சிகிச்சை செய்து நோய் திரும்ப வரவில்லை என்ற நிலையிலும், விபத்தினால் ஏற்படும் ஊனம் குணமாகிற போதும், அந்த அறுவைச் சிகிச்சையினால் நல்ல பலன் கிடைக்கிறது என்றால், அறுவை சிகிச்சையில் நவீன மருத்துவம் தான் முன்னிலையில் இருக்கிறது. ஆனால் அறுவை சிகிச்சையினால் நிரந்தர ஊனம் ஏற்படும் நிலையில் இருக்கிறது என்றால் அதனால் எவ்வித பலனும் இல்லை. இது ஒரு சில அறுவை சிகிச்சைகளுக்குப் பொருந்தும்.
நவீன மருத்துவத்தில், சில நேரம் கூடுதலான அளவில் மருந்துகளைப் பரிந்துரைப்பதின் மூலம், பொது சுகாதாரத்திற்கு பெரும் அச்சுறுத்தலை அது உருவாக்குகிறது. பெரும்பாலான நோயாளிகள் நவீன மருத்துவர்கள் பரிந்துரைக்கும் மருந்துகளிலிருந்து எந்த வித ஆரோக்கிய முன்னேற்றத்தையும் பெற மாட்டார்கள். ஆனால் மருந்து மட்டும் தொடர்ந்து எடுக்க வேண்டும் என்ற நிலை இருக்கிறது. ஒரு வேளை அது வாழ்நாளை அதிகரிக்கும். ஆனால் அது ஆரோக்கியமானதா?

ஒரு சில நோய்களுக்குக் கடைசி வரை மருந்து எடுக்க வேண்டும் வேறு வழியில்லை என்று எப்போது சொல்கிறார்களோ, அந்த மருந்துகள் நோயை முற்றிலும் குணப்படுத்துவதற்கான மருந்துகளாக இல்லை. குறிப்பாக சில நீரழிவு நோயாளிகள், இரத்த அழுத்த நோயாளிகள் தொடர்ந்து மருந்து எடுத்து, மருந்து மாற்றி எடுத்து, அதன் அளவைக் கூட்டியும், குறைத்தும் எடுத்து வந்தும் நோய் குணமாகாமல், நோய் முற்றி அடுத்த, அடுத்த நிலைக்கு நோய் முற்றி கொண்டே செல்லுமே தவிர, அது குணமாவதில்லை என்ற நிலை காணப்படுகிறது. புகழ்பெற்ற கோச்ரேன் ஒத்துழைப்பின் (Cochrane Collaboration) இணை நிறுவநர் பீட்டர் கோட்ஷே, உலகத்திலேயே இதய நோய் மற்றும் புற்றுநோய்க்குப் பிறகு உலக அளவில் மரணத்திற்கு மிகவும் பொதுவான 3 -ஆவது காரணம் பரிந்துரைக்கப்பட்ட மருந்துகள் (Prescribed Medicine) தான் என்று குற்றம்சாட்டுகிறார். நவீன மருத்துவம் பொது சுகாதாரத்திற்கு பெரும் அச்சுறுத்தலாக இருக்கிறது என்கிறார்.

இங்கிலாந்தில், வயது வந்தவர்களில் கிட்டத்தட்ட பாதிப் பேர் குறைந்தது ஒரு மருந்திலும், கால் பகுதியினர் குறைந்தது மூன்று மருந்துகளையும் உட்கொள்கின்றனர். கடந்த பத்து ஆண்டுகளில், மருந்துகளின் பயன்பாடு 47% அதிகரித்துள்ளது. நவீன மருத்துவம் என்று அழைக்கப்படுவது உண்மையாயின், அது நோய் குணமாவதற்கான தீர்வுகளை அளிக்கிறது என்றால், மருந்து உட்கொள்ளும் மக்கள் தொகையில் இவ்வளவு பெரிய அதிகரிப்பு ஏன்? அவற்றிலும் பல மருந்துகளை ஏன் வாழ்நாள் முழுவதும் எடுக்கும் நிலை காணப்படுகிறது? பிரபலமான நம்பிக்கைக்கு மாறாக, ஆரோக்கியமற்ற அதிகமான மருந்துகளை எடுத்துக்கொள்ளும் நிலையில் இருக்கும் வயதான மக்கள் தொகைதான் ஒரு நல்ல அரசுக்கு அச்சுறுத்தலே தவிர, ஆரோக்கியமாக இருக்கும் வயதான மக்களுக்கு ஆகும் செலவு அல்ல.

பிரிட்டிஷ் ஹார்ட் பவுண்டேஷனின் ஓர் அதிர்ச்சிகரமான அறிக்கை, அடுத்த 20 ஆண்டுகளில் இங்கிலாந்தில் மாரடைப்பு மற்றும் பக்கவாதம் அதிக அளவில் உயரும் வாய்ப்பு ஏற்படுகிறது. ஏனெனில் நீரிழிவு நோய் தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது. இந்த நவீன வாழ்க்கைமுறையும், மருத்துவமும் உலகை எங்கே அழைத்துச் செலுத்துகிறது? வாழ்க்கை முறை மாற்றங்கள் மூலம் நோய்களின் மூல காரணத்தை நிவர்த்தி செய்வதற்குப் பதிலாக, மக்கள் நீண்டகால நன்மைக்கான ஓரளவு நோய் தீர்க்கும் வாய்ப்பை மட்டுமே வழங்கும் மருந்துகளை நாடுகின்றனர். அந்த நோயாளிகள் பரிந்துரைக்கப்பட்ட மருந்துகளிலிருந்து சில பக்க விளைவுகளை அனுபவிக்கிறார்கள். மருந்துகளிலிருந்து சிறிய நீண்ட கால ஆரோக்கியத்தை அனுபவிப்பதற்காக அவர்களின் வாழ்க்கைத் தரம் மோசமடைகிறது என்று பலர் கூறுவதைக் காணலாம். நவீன மருத்துவ முறையை அதிகமாக நம்புவதே இதற்குக்
காரணம்.

வாழ்க்கை முறை மாற்றங்கள், உணவு பழக்கவழக்கங்களை மாற்றியமைத்தல், உண்ணா நிலை, எதிர்கால நோய்க்கான ஆபத்தை குறைப்பது மட்டுமல்லாமல் அது வாழ்க்கைத் தரத்தில் நேர்மறையான விளைவுகளை உருவாக்குகிறது.

healthjournalism.org ஒரு தரவை பதிவு செய்திருக்கிறது, அதில் Public Citizen's Health Research Group இன் இயக்குநர் Dr. மைக்கேல் ஏ காரோமி M.D. சொல்கிறார்: ""பார்மா மருந்து கம்பெனிகள் சட்டத்திற்கு புறம்பான வழிகளில் செயல்பட்டதின் காரணமாக பல்லாயிரக்கணக்கான கோடிகளில் அபராதம் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அதைத் தடுத்து நிறுத்துவதற்கு, கடுமையான சட்டங்களை இயற்றி, அதை ஊழலுக்கு இடம் கொடுக்காமல் அமல்படுத்தினால் மட்டுமே நவீன மருந்துகளின் தவறான உபயோகம் தடுத்து நிறுத்தப்படும்'' என்கிறார். ஊழல் இல்லாமல் ஒரு காரியம் நடக்குமா, அது அப்பழுக்கற்ற நேர்மையாளர்கள், மக்களின் உணர்வுகளை அறிந்தவர்கள் நாட்டிற்கு தலைமை ஏற்றால் மட்டுமே சாத்தியம். சரி, அது நடக்கும் போது நடக்கட்டும். இப்போது மருந்துகள் எப்படி தவறாக உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது என்று அந்த அறிக்கையில் கூறப்பட்டிருக்கிறது. அதாவது நோய்க்கான மருந்து என்று நிரூபிக்கப்படாத மருந்துகளைச் சந்தைப்படுத்தி விற்பனையில் ஈடுபடுத்துதல், மருத்துவர்களுக்கு லஞ்சம் கொடுத்தல், அங்கீகரிக்கப்படாத பயன்பாட்டிற்கு ஆஃப்-லேபிள் மருந்துகளை அறிமுகப்படுத்தி சந்தையில் விற்பது, மருந்தின் மனித பாதுகாப்பு தொடர்பான ஆய்வறிக்கைகளை, எதிர்மறை தரவை வெளியிடத் தவறியது, மருந்தினால் ஏற்படும் பக்கவிளைவுகளை மறைத்து கூறுதல் போன்றவை என்று அறிக்கை கூறுகிறது.

1991-2017 - ஆம் ஆண்டில், நவீன மருந்துகளின் தவறான பரிந்துரை மற்றும் தவறான சந்தைப்படுத்துதலுக்கு மட்டும், அமெரிக்க ஃபெடரல் மற்றும் மாநில அரசுகள் இணைந்து, 412 மருந்து நிறுவனங்களுக்கு ஒட்டு மொத்தமாக சுமார் 39 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர் (ரூ. 2.80 லட்சம் கோடி) அபராதம் விதித்திருக்கிறது. இந்த காலகட்டத்தில், கிளாக் சோஸ்மித்க்லைன் மற்றும் ஃபைசர் முறையே 7.9 பில்லியன் டாலர் (ரூ 56,000 கோடி ரூபாய் மற்றும் 4.7 பில்லியன் டாலர் (ரூ 33,000 கோடி ரூபாய்) நிதி அபராதங்களில் அதிக கட்டணம் செலுத்தியது - மேலும் வேறு எந்த நிறுவனத்தையும் விட அதிகமான அபராதத்தொகையை (முறையே 32 மற்றும் 34 மருந்துகளுக்கு) செலுத்தியவர்கள் என்று அந்த அறிக்கை கூறுகிறது.

ஃபார்மா நிறுவனங்களின் பல நிர்வாகிகள் மற்றும் மேலாளர்களைக் கைது செய்த வழக்குகளும் உள்ளன - எடுத்துக்காட்டாக, இன்சிஸ் என்ற மருந்து நிறுவனத்தின் நிறுவுநர், நிறுவனத்தின் ஃபெண்டானில் ஸ்ப்ரே, சப்ஸிûஸ பரிந்துரைத்ததற்கு ஈடாக லஞ்சம் மற்றும் கிக்பேக் கொடுத்ததாக 2016 மற்றும் 2017- இல் கைது செய்யப்பட்டார். இந்த சக்திவாய்ந்த ஓபியாய்டு புற்றுநோய் நோயாளிகளின் வலியைக் குறைப்பதற்கான சிகிச்சையளிப்பதற்காக மட்டுமே அங்கீகரிக்கப்பட்டது. ஆனால் இந்த மருந்துகளை மற்ற நோயாளிக்களுக்கும் பரிந்துரை செய்தற்கு மருத்துவர்களுக்கு லஞ்சம் வழங்கப்பட்டதாக அரசாங்கம் குற்றம் சாட்டுகிறது.
வளர்ந்த நாடுகளில் உள்ள மத்திய மற்றும் மாநில அரசாங்கங்களால் கூட பணவலிமை கொண்ட மருந்து கம்பெனிகள் தங்கள் சக்தியை தவறாகப் பயன்படுத்தும் போது, சட்டத்தின் ஆட்சி கொண்டு அதைத் தடுக்க முடியவில்லை எனும்போது, இந்தியப் பாரம்பரிய மருத்துவம், இந்த பெரிய நவீன மருந்து நிறுவனங்களுக்கு எதிராக போட்டியிட முடியுமா? கண்டிப்பாக முடியாது.
மூன்றாவதாக, சமீபத்திய ஆய்வுகளின்படி, அமெரிக்காவில் மருத்துவப் பிழைகள் மற்றும் கவனக்குறைவு காரணமாக ஆண்டுதோறும் 2.51 லட்சம் இறப்புகள் நடைபெறுகின்றன என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளன. மருத்துவப் பிழைகள் மரணத்திற்கு 3 - ஆவது முக்கிய காரணியாகின்றன. கனடா, ஆஸ்திரேலியா, நியூசிலாந்து, ஜெர்மனி மற்றும் யுனைடெட் கிங்டம் போன்ற வளர்ந்த நாடுகளை விட மருத்துவப் பிழை விகிதங்கள் அமெரிக்காவில் அதிகம். அதே நேரத்தில் 10 சதவீதத்திற்கும் குறைவான மருத்துவப் பிழைகள் மட்டுமே பதிவாகி அது வழக்கிற்கு வருகின்றது.

மருத்துவப் பிழைகளால் ஒவ்வோர் ஆண்டும் 138 மில்லியனுக்கும் அதிகமான நோயாளிகள் பாதிக்கப்படுவதாக WHO எச்சரித்தது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் 2.6 மில்லியனுக்கும் அதிகமான இறப்புகள் மருத்துவப் பிழைகளால் ஏற்படுகின்றன. நோயறிதலில் பிழைகள், மருந்து பரிந்துரைகள் மற்றும் சிகிச்சையில் பிழைகள் மற்றும் மருந்துகளின் பொருத்தமற்ற பயன்பாடு ஆகியவை பல நோயாளிகளுக்கு தீங்கு விளைவிப்பதற்கான மூன்று முக்கிய காரணங்கள் என்று WHO நோயாளி-பாதுகாப்பு ஒருங்கிணைப்பாளர் டாக்டர். நீலம் திங்க்ரா குமார் தெரிவிக்கிறார். பல மருத்துவமனைகள் அவர்கள் செய்த தவறுகளை மறைக்கின்றன. WHO அறிக்கை நடுத்தர மற்றும் குறைந்த பொருளாதார நிலை கொண்ட நாடுகளில் ஏற்படும் மருத்துவப் பிழைகளை மட்டுமே குறிக்கிறது. இது உலக மக்கள் தொகையில் 80% ஆகும். வளர்ந்த நாடுகளில் கூட, ஒவ்வொரு 10 நோயாளிகளில் ஒருவர் மருத்துவத் தவறுகளுக்குப் பலியாகிறார் என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு பார்த்தால், உண்மையான எண்ணிக்கை இன்னும் அதிகமாக இருக்கலாம். உலக சுகாதார அமைப்பின் கூற்றுப்படி, தவறான மருந்துப் பரிந்துரைகள் தொடர்பான பிழைகளுக்கு மட்டுமே உலகெங்கிலும் உள்ள சுகாதார அமைப்புகளுக்கு 42 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர் (ரூ 3 லட்சம் கோடி) செலவாகின்றன.

உலகளாவிய அளவில் மேற்கண்ட அனைத்து கடுமையான குறைபாடுகள் இருந்தபோதிலும், 19ஆம் நூற்றாண்டில் கடந்த 200 ஆண்டுகளுக்குள் பிறந்த நவீன மருந்துவ முறை (ALLOPATHY) உலகெங்கிலுமுள்ள அனைத்து நாட்டு பாரம்பரிய மருத்துவ முறைகளையும் முறியடிக்கும் வல்லமை பெற்றிருக்கிறது. அதன் அறிமுகத்திலிருந்து, இன்றும் வரை கூட இது பல மருந்துகளைக் கண்டறிந்து நோய் அறிகுறிகளுக்கான சிகிச்சையை மட்டும் அதிகமாக நம்பியுள்ளது. நோயைக் குணப்படுத்தும் அளவிற்கு நவீன மருந்துகள் உருவாக்கத்தில் அதிகமாக முன்னேறவில்லை. ஒரு சில உயிர் காக்கும் மருந்துகளை தவிர.

மறுபுறம், பாரம்பரிய மருத்துவ முறைகள் பல ஆயிரம் ஆண்டுகளில் ஆரோக்கியமான மற்றும் வலுவான உலகத்திற்கும், பல ஆயிரம் ஆண்டுகளில் ஆயிரக்கணக்கான தலைமுறைகளைக் காப்பாற்றுவதற்கும் பொறுப்பாக இருந்திருக்கிறது. வைரஸ், பாக்டீரியா, பூஞ்சை போன்ற கொள்ளை நோய்களும், இரண்டு உலக போர்களும் தான் நவீன மருத்துவத்தின் உலகளாவிய வீச்சிற்கு வித்திட்டன.

இன்றைக்கு நவீன மருத்துவம் இல்லை என்றால், உலகம் இல்லை என்று உலகம் நம்பும் நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது! ஆனால் நவீன மருத்துவமான அலோபதிக்கு முன்னர், தலைமுறை, தலைமுறைகளாக பாரம்பரிய மருந்துகள் மக்களுக்கு ஆரோக்கியமான வாழ்வைக் கொடுத்தது என்பதை மறுக்க முடியுமா? முரண்பாடாக, ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் பழமையான பாரம்பரிய மருத்துவத்தை "மாற்று மருந்து'என்று அழைக்கப்படும் நிலை இருக்கிறது. பன்னாட்டு மருந்துத் துறையின் பணவலிமைக்கும், சந்தைப்படுத்துதல் மற்றும் விளம்பரத்திற்கு இருக்கும் வல்லைமை பாரம்பரிய மருந்துகளை ஓரங்கட்டும் நிலைதான் இருக்கிறது.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Physicians
A universal complaint  today is that medical practitioners do not spend considerable time to diagnose diseases and prescribe right medications.  Valluvar has anticipated this crisis and has given his counsel to physicians through Kural 948. 

Diagnose with Care, discover the cause, 
And find and apply the remedy.

Diagnose thoroughly to find the complications of the disease, track the causes for that disease -  that includes the complication, the duration of the disease
-  decide on the methods or procedures to cure the disease and treat the disease accordingly. Curing a disease is a process. Any process demands attention, concentration, and time. Unfortunately, medical practitioners are so pressed for time that they cannot spare considerable time to listen to their clients, probe deep into the causes, and suggest right remedies.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
In this kural, Thiruvalluvar describes the process of diagnosis
1) Understand and diagnose the disease in patients from their symptoms, complications of the disease (today's) clinical test, patients lifestyle, patients habits etc 2) Probe deep and identify the root cause(s) of the disease because it can be a lifestyle problem, food intake, habits, stress, life events etc 
3) Identify and suggest the right remedies, methods or procedures to cure the disease and treat the disease accordingly because many diseases cannot be cured by a single medicine or in single instance. There can be multiple cures available. Perhaps an integrated approach of modern medicine and traditional medicine can also be effective. Hence, identify the right remedy 
4) Diligently execute the curing process. Because curing a disease is a process that demands attention, concentration, time, discipline, consistency and diligence.

Questions that I ask to the kid
Explain the process of diagnosis of a disease

இழத்தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதேபோல் துன்பம்


குறள் 940
இழத்தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதேபோல் துன்பம்
உழத்தொறூஉம் காதற்று உயிர்.
[பொருட்பால், நட்பியல், சூது]

பொருள்
இழ-த்தல் - iḻa-   12 v. tr. [M. iḻa.] 1. Tolose, forfeit; தவற விடுதல் (நாலடி. 9.) 2. Tolose by death; சாகக்கொடுத்தல். மக்க ளிழந்த விடும்பையினும் (உத்தரரா. திக்குவி. 138).  

இழப்பு - இழக்கை, நட்டம் பொருளழிவு.

இழத்தொறூஉம் - ஒருவன் தன் செல்வத்தை வைத்திழக்க இழக்க

காதல் - அன்பு; காமவிச்சை; பத்தி; வேட்கை; ஆவல்; மகன்; சிற்றிலக்கியவகையுள்ஒன்று; கொல்லுதல்; தறித்தல்; ஆந்தைக்குரல்.
காதலிக்கும் - காதல் -  காதலித்தல் - அன்புகொள்ளுதல், விரும்புதல்.

சூது - சூதாட்டம்; சூதாடுகருவி; உபாயம்; வெற்றி; இரகசியம்; தாமரை; காண்க:சூரியகாந்தி; சூழ்ச்சி.

சூதேபோல் - சூதாட்டத்தை (சூதாட்டத்துக்குத் தன்னை இழந்தவர்கள் செய்வது)

துன்பம் - மனவருத்தம்; மெய்வருத்தம்; நோய்; கெடுதி; வறுமை.

உழலுதல் - அசைதல்; அலைதல்; சுழலுதல்; சுற்றித்திரிதல்; நிலைகெடுதல்.
உழத்தல் - செய்தல்; பயிலுதல்; பழகுதல்; முயலுதல்; வெல்லுதல்; வருந்துதல்; பட்டனுபவித்தல்; துவைத்தல்.
உழத்தொறூஉம் - மீண்டும் மீண்டும் அனுபவிப்பினும்

காதற்று - காதல் + அற்று
காதற்று -  உடம்பை காதலிப்பை விடாது

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

முழுப்பொருள்
ஒருவர் உடல் உபாதைகளால், வியாதிகளால், உடற்புண்களால் எவ்வளவு அவதிப்பட்டாலும் பல ஆண்டுகளாய் துன்பத்தில் தவித்து உழன்றாலும் அவரது மனம்/உயிர் உடலை விரும்பும். இவ்வுடல் அழியும் தன்மை வாய்ந்தது யாக்கை நிலையில்லாதது என்று அறிந்தும் இன்னும் சிலகாலம் வாழவேண்டும் என்று ஆசைப்படும். தொடர்ந்து துன்பப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கவேண்டும் என்று அறிந்து உணர்ந்தும் கூட உயிர்வாழ் ஆசைப்படும். இவ்வுடம்பின் காரணமாக உடம்பில் உள்ள ஐம்பொறிகளின் காரணமாக பல துன்பங்களை அடைந்தும், மேலும் உறுவோம் என்றவுண்மை அறிந்தும் புரிந்தும், உடலை விடுவதற்கு இவ்வுயிர் துணியாது உடம்பென்னும் சட்டையை உதறாது பிடித்துவைத்துக்கொள்ளும். இதை அறிந்தும் அறியாமையில் உழலுவதே உயிரனு இயல்பு. 

அதுப்போல செல்வத்தையும் மானத்தையும் அருளையும் கல்வியையும் புகழையும் நேர்மையையும் அறத்தையும் இழந்தும் கூட ஒருவர் சூதினை விரும்புவார். அதுவே சூதின் காமவிசை. அதுவே சூது ஒருவர் மீது செலுத்தும் ஆற்றல். இதனை அறிந்து சூதாடாதே என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
இழத்தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதே போல் - சூதாடலான் இருமைப் பயன்களையும் இழக்குந்தோறும் அதன்மேற் காதல் செய்யும் சூதன் போல; துன்பம் உழத்தொறூஉம் காதற்று உயிர் - உடம்பான் மூவகைத் துன்பங்களையும் அனுபவிக்குந்தோறும் அதன்மேற் காதலை உடைத்து உயிர். (சூது - ஆகுபெயர். உயிரினது அறியாமை கூறுவார் போன்று சூதனது அறியாமை கூறுதல் கருத்தாகலின், அதனை யாப்புறுத்தற் பொருட்டு உவமமாக்கிக் கூறினார். இதன் எதிர்மறை முகத்தால், சூதினை வெறுத்து ஒழிவானை யொக்கும் உடம்பினை வெறுத்தொழியும் உயிர் எனவும் கொள்க, இதனான் இஃது ஒழிதற்கு அருமையும், ஒழிந்தாரது பெருமையும் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
பொருளை இழக்குந்தோறும் பொருளைக் காதலிக்கும் சூதுபோலத் துன்பத்தை உழக்குந்தோறும் இன்பத்திலே காதலுடைத்து உயிர். இவை இரண்டினுக்கும் அஃதியல்பு.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருள் வைத்து இழக்க இழக்க மேன்மேலும் விருப்பத்தை வளர்க்கும் சூதாட்டம் போல், உடல் துன்பப்பட்டு வருந்ந வருந்த உயிர் மேன்மேலும் காதல் உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
துன்பத்தை அனுபவிக்கும் போதெல்லாம் இந்த உடம்பின் மேல் உயிருக்குக் காதல் பெருகுவது போல, சூதாடிப் பொருளை இழந்து துன்பப்படும் போதெல்லாம் சூதாட்டத்தின் மேல் ஆசை பெருகும்.