Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார்

குறள் 1327
ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் அதுமன்னும்
கூடலிற் காணப் படும்.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், ஊடலுவகை]

பொருள்
ஊடலின் - ஊடல் - ஊடுதல், தலைவன் தலைவியருள் உண்டாகும் பிணக்கு, பொய்ச்சினம்; பகைத்தல்; வெறுத்தல்.

தோற்றவர் - தோற்றல் - தோன்றுகை; வலிமை; புகழ்; தோல்வி; வீண்எண்ணம்; வெற்றியின்மை

வென்றார் - வெற்றி - வென்றி; வாகைசூடுதல், வெல்-. Victory, success,conquest, triumph; செயம்.

அது - அஃதானது

மன்னும் - மன் - மன்னும் - பெரும்பான்மையும், ஓர்இடைச்சொல்.
மன்னு-தல் - maṉṉu-   5 v. intr. 1. To bepermanent; to endure; நிலைபெறுதல். மன்னர்க்கு மன்னுதல் செங்கோன்மை (குறள், 556). 2.To remain long; to stay; தங்குதல். உத்திரைவயிற்றின் மன்னிய குழவி (பாகவத. 1, பரிட்சத்து

கூடலின் - மதுரை; பொருந்துகை; புணர்தல்; ஆறுகள்கூடுமிடம்; தேடல்; தலைவனைப்பிரிந்ததலைவிஅவன்வரும்நிமித்தமறியத்தரையில்சுழிக்கும்சுழிக்குறி:அடர்த்தியானதோப்பு.

காணப்படும் - உணரலாம்

முழுப்பொருள்
ஊடல் என்பது தலைவன் தலைவியின் இடையில் உண்டாகும் ஒரு பொய்யான பிணக்கு. பிணக்கு உள்ள காலங்களில் ஒருவரை ஒருவர் வெறுப்பர். யார் விட்டுக்கொடுப்பது என்று சண்டை வரும். எந்த ஒரு சண்டையிலும் ஒருவர் தானே வெற்றி பெற முடியும். ஆதலால் மற்றொருவர் தோல்வியடைவர்.

தோல்வியடைந்தவர் தோல்வியில் துவண்டு இருப்பார். ஆனால் வெற்றி பெற்றவரோ சிறிது நேரம் சந்தோஷமாய் இருந்தாலும் தோல்வியடைந்தவரை கண்டு வருத்தம் கொள்வார். என்னால் தானே எனது தலையாய காதலுக்கு பாத்திரமானவர் துவண்டுள்ளார் என்று தன்னை வெறுப்பர். இந்த நிலைமை மாற்றுவதற்காக இருவரும் இரவில் கூடுவர். இரவு புணரும் பொழுது தோல்வியடைந்தவரின் அகம் உணரும் இந்த கோபம் எல்லாம் பொய் என்று. ஆதலால் இவையெல்லாம் தோல்வியல்ல என்று. கூடலில் மகிழ்ச்சி அடைவதனால் அவர் இறுதியில் வெற்றி பெற்றவர் ஆகிறார். இதுவே பெரும்பான்மையாக நடக்கும் [சில சமயம் அப்படி நடக்காமலும் போகலாம்]

ஒப்புமை
”தோற்றாரே வெல்வர் துணைமிசையார் கோட்டியானை
ஏற்றுக் கழல்தொடியார் மிக்காரை யாவரைவர்
போற்றளி கூடல் கரி” (இன்னிலை 29)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது.) ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் - காமம் நுகர்தற்குரிய இருவருள் ஊடலின்கண் தோற்றவர் வென்றாராவர்; அது கூடலில் காணப்படும் - அது அப்பொழுது அறியப்படாதாயினும், பின்னைப் புணர்ச்சியின்கண் அவரால் அறியப்படும். (தோற்றவர் - எதிர்தலாற்றாது சாய்ந்தவர். அவர் புணர்ச்சிக்கண் பேரின்பம் எய்தலின் வென்றாராயினார். மன்னும் உம்மும் அசைநிலை. 'யான் அது பொழுது சாய்தலின், இது பொழுது பேரின்பம் பெற்றேன்' என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(இதுவுமது)
ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் - ஊடலில் தோற்ற மகளிர் வென்றவராவர்; அது மன்னும் கூடலிற் காணப்படும்- அவ்வெற்றி மிகுதியும் பின்னர்ப் புணர்ச்சிக்கண் அவரால் அறியப்படும்.

தோற்றவர் ஊடலைக் கடைப்பிடிக்காது இடையில் விட்டு விட்டவர். அவர் கலவிக்கண் பேரின்பம் பெறுதலால் வென்றாராயினர். 'மன்' மிகுதிப் பொருளது.தலைமகன் கலவியால் பேரின்பம் பேறும்போதே தலைமகளும் பெறுதல் கண்டானாதலாலும், அவள் ஊடல் நீங்கிய பொழுது ஒருவகைத் தோல்வி மனப்பான்மை கொண்டிருந்ததனாலும் , அவளைப் பாராட்டி ஊக்குமுகமாகத் 'தோற்றவர் வென்றார்' என்றான். ஊடல் ஆடவருக்கின்மையின், தலைமகன் ஊடலில் தோற்றானென்று கூறுவது பெருந்திணையாகுமேயன்றி அன்பினைந்திணையாகாதென அறிக. அடுத்த குறளையும் பார்க்க.

மணக்குடவர் உரை
ஊடலிற் றோன்றும் சிறியதுனி, மிக்க அருள் பெறாதொழியினும் அழகு உடைத்து. புணராதொழியினும் இன்பமாமென்று கூறியவாறு.

மு.வரதராசனார் உரை
ஊடலில் தோற்றவரே வெற்றி பெற்றவர் ஆவர், அந்த உண்மை,ஊடல் முடிந்த பின் கூடிமகிழும் நிலையில் காணப்படும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊடலில் தோற்றவரே வெற்றி பெற்றவர் ஆவார்; அந்த வெற்றியைக் கூடிப் பெறும் இன்பத்தில் அறியலாம்.

உப்பமைந் தற்றால் புலவி

குறள் 1302
உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது 
மிக்கற்றால் நீள விடல்.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், புலவி]

பொருள்
உப்பு - உவர்ப்பு; உவர்ப்புள்ளபொருள்; உவர்க்கடல், இனிமை, பெண்கள்விளையாட்டு; மணற்குவியல்; அன்பு

அமைந்து -  அமைதல் - உண்டாதல்; தகுதியாதல்; பொருந்தல் அடங்குதல் நிறைதல் உடன்படுதல் முடிதல்
அற்று - aṟṟu   அன்-று. n. One of suchquality, impers. sing.; அத்தன்மையது. (கந்தபு.உருத்திரர்கே. 6.)--v. Is like, of the same kind,impers. sing. finite appellative verb; அதுபோன்றது.--part. An adverbial word of comparison; ஒர் உவமவுருபு (தொல். பொ 286, உரை )

அமைந்தற்றால் - உணவின் அளவிற்கேற்ப / சுவைக்கேற்ப அமைவது போன்றது

புலவி - ஊடல்; வெறுப்பு; பிணக்கு
அது - அதானது
சிறிது - சிறிய அளவு,சிறுமை, சின்ன
மிக்க - மிகுந்த; உயர்ந்த.
மிக்கற்றால்
நீள - நெடுந் தொலைவாக; நெடுங் காலமாக; வெகு தொலைவில்.
விடல் - முற்றும் நீங்குகை (Leaving;renunciation) ; ஊற்றுகை; குற்றம்.

முழுப்பொருள்
நாம் அன்றாடும் வாழ்வதற்கு உணவை உண்ணுகிறோம். உணவுகளில் பல சுவைகள் உள்ளன. பல நாடுகளில் பல உணவுவகைகள் இருக்கின்றன. பல பொருட்கள் உணவில் சேர்க்கப்படுகின்றன. பல மசாலா சாமான்கள் சேர்க்கப்படுகின்றன. ஆனால் (நான் அறிந்த வரையில்) உப்பு என்பது எல்லா நாடுகளிலும் எல்லா மக்களாலும் உணவில் பொதுவாக சேர்த்துக்கொள்ளப்படும்  ஒரு பொருள். சுவையற்று இருக்கும் உணவிற்கு சிறிது உப்பு சேர்ப்பதனால் உணவில் சுவை கூடுகிறது. அவரவர் சுவைக்கேற்ப உணவில் உப்பின் அளவு மாறு படும். ஆனால் பொதுவாக யாரும் ஒரு அளவிற்கு மேல் உப்பை சேர்க்க மாட்டார்கள். ஏன் என்றால் உப்பு கரிக்க துவங்கிவிடும். உவர்ப்பான சுவையினை நமது நாக்கு ஏற்றுக்கொள்ளாது.

ஆதலால் உப்பினை சிறிது அளவே சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். கொஞ்சம் அதிகம் ஆனாலும் உணவு உவர்ப்பாகிவிடும். உணவின் நற்சுவைக்கு தேவையான சிறிதளவு உப்பைப் போலவே காதல் வாழ்க்கை சுவைக்க காதலர்களுக்கு நடுவே சிற்சில பிணக்குகள் (ஊடல்) விளையாட்டுக்கள் இருக்கலாம். இந்த ஊடல் முடிந்ததும் கூடலில் வரும் இன்பத்தில் ஊடலின் சிறப்பை சுவைக்கலாம். [குறல் 1325 தவறிலர் ஆயினும் தாம்வீழ்வார் மென்றோள் அகறலின் ஆங்கொன் றுடைத்து. குறள் 1326 - உணலினும் உண்டது அறல்இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது. குறள் 1330 ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கின்பம் கூடி முயங்கப்]  ஆனால் இந்த பிணக்குகள் சிறிதுக்காலம் மட்டுமே நீடிக்க வேண்டும். நெடுந்நேரம் நீடித்தால் அது வாழ்க்கைக்கு உவர்ப்பினை கொடுக்கும். சுவை குறையும், காதல் குறையும்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
(புலவியொழிந்து வாயில் நேரும் வகை அவள் சொல்லியது.) புலவி உப்பு அமைந்தற்று - புலவி கலவி இன்பம் செயற்கு வேண்டுமளவிற்றாதல் உப்புத் துய்ப்பனவற்றை இன்சுவையாக்கற்கு வேண்டுமளவிற்றாதல் போலும்; சிறிது நீளவிடல் அது மிக்கற்று - இனி அதனை அவ்வளவில் சிறிது மிகவிடுதல் அவ்வுப்பு அளவின் மிக்காற்போலும். (நீள விடல் - அளவறிந்துணராது கலவிமேல் எழுந்த குறிப்பழுங்குமளவும் செய்தல். 'சிறிது நீள விடலாகாது' என்றாள், நேர்விக்கின்றாளாகலின். 'உப்பு மிக்க வழித் துய்ப்பது சுவையின்றானாற் போலப் புலவி மிக்கவழிக் கலவி இன்ப மின்றாம்' என்றமையின், இது பண்பு உவமை.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(புலவி தீர்ந்து வாயில் நேரும்வகை தோழி சொல்லியது.)

புலவி உப்பு அமைந்த அற்று -புலவி கலவி இன்பஞ் செய்தற்கு வேண்டிய அளவாயிருத்தல்; உப்புச் சமைத்தவுணவு இன்சுவையாதற்கு வேண்டும் அளவினதாயிருத்தல் போலும்;சிறிது நீள விடல் அது மிக்க அற்று - இனி, அப்புலவியை அவ்வளவினுஞ் சிறிது மிக விடுதல் அவ்வுப்பு அளவிற்கு மிஞ்சினாற் போலும்.

பழகப் பழகப் பாலும் புளிப்பதுபோல, நாள்தொறும் நுகர்ந்து வரும் கலவியின்பம் நாளடைவிற் சுவைகுன்றியபோது அதற்குச் சுவையூட்டுதலின், புலவியை உப்பு என்றாள். ஆயினும் உப்பு மிக்கவிடத்து உணவுச்சுவை கெட்டாற்போல், புலவி அளவிற்குமேல் நீண்டவிடத்துக் கலவியின்பங்கெடும் என்றவாறாம். புலவியை நீளவிடுதலாவது, கலவிமேலெழுந்த குறிப்பும் ஆசையும் அடங்குமளவு புலத்தல் , வாயில் நேர்விக்கின்றாளாதலின், சிறிதும் நீளவிடலாகாது என்றாள். 'ஆல்' ஈரிடத்தும் அசைநிலை.

மணக்குடவர் உரை
நுகர்வனவற்றிற்கு உப்பமைந்தாற்போல இனிமை யுண்டாக்கும் புலவி: அதனை நீளவிடல் அவ்வுப்பு சிறிது மிக்காற்போல இன்னாதாம். இது வாயில் வேண்டிய தோழிக்குத் தலைமகள் மறுத்த விடத்துப் புலவியை நீளவிடுதல் தகாதென்று அவள் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
உப்பு, உணவில் அளவோடு அமைந்திருப்பதைப் போன்றது ஊடல்; ஊடலை அளவு கடந்து நீட்டித்தல், அந்த உப்பு சிறிதளவு மிகுதியாக இருப்பதைப் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உணவின் அளவிற்கு ஏற்ப உப்பின் அளவு அமைவதை போல், கலவி இன்பத்திற்கு வேண்டும் அளவிற்கு ஏற்ப ஊடல் அமையட்டும்; அதை அளவு கடந்து கொஞ்சம் நீட்டினாலும், உப்பின் அளவைக் கூட்டுவது போல் ஆகும்.

கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாநின்

குறள் 1271
கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாநின் உண்கண் 
உரைக்கல் உறுவதொன் றுண்டு.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், குறிப்பறிவுறுத்தல்]

பொருள்
கரப்பினும் - கரப்பு - மறைக்கை; களவு; வஞ்சகம்; மீன்பிடிக்குங்கூடை, பஞ்சரம்முதலியன; மத்து; கரப்பான்பூச்சி.

கையிகந்து - கையிக-த்தல் - அளவுக்கு மேற்படுதல், மீறுதல்

ஒல்லல் - ஒல்லுதல்; இயலுதல்; பொருந்துதல்; இசைதல்; ஊடல்; தீர்க்கை
ஒல்லா - இயல முடியவில்லை என்றால்

நின் - உன்னுடைய

உண்கண் - மைதீட்டியகண்

உரைக்கல் - உரைத்தல் - ஒலித்தல்; சொல்லுதல் தேய்த்தல் மாற்றறியத்தேய்த்தல்; மெருகிடுதல் பூசுதல்

உறுவது - வரற்பாலது; இலாபம்; ஒப்பது (That which resembles); தருவது.

ஒன்று - ஒன்று

உண்டு - உள்ள தன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினை முற்றுச்சொல்; ஓர் உவம உருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

முழுப்பொருள்
நீ என்னிடம் சொல்ல கூடாது என்று நினைக்கும் அந்த சொற்களை மறைக்க முற்படுகிறாய். ஆனால் அன்பின் ஆழத்தில் இருந்து வரும் அந்த சொற்கள் அன்பின் மிகுதியால் மறைக்கமுடியாது போகிறது. ஏன் என்றால் நீ சொல்ல வேண்டும் என்ற சொற்களை கண்ணில் மையிட்டுக்கொண்டு மறைக்க முற்படுகிறாய். ஆனால் மைதீட்டிய உன் கண்களோ எனக்கு உண்மையை குறிப்பிட்டுக் காண்பிக்கிறது. நீ என்ன சொல்ல முற்படுகிறாய்? சொல் கண்ணே.

இங்கே இரண்டு சூழ்நிலைகள் இருக்க வேண்டும் - ஒன்று பிரிந்த சோகத்தில் ஏக்க நோயால் வாடும் தலைவி களைப்புற்று வரும் தலைவனிடம்  தனது சோகத்தினை காண்பிக்க கூடாது என்று மைதீட்டிக்கொண்டு மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போல பொய் தோற்றம் கொள்ளலாம் - இரண்டு வேலைக்காக பிரிந்து செல்லும் கணவரிடம் பிரிவின் சோகம் தன்னை (தலைவியை) ஆட்க்கொள்ள துவங்கிய பின்னும் அவரை வழி அனுப்பும் பொழுது இன் முகம் காண்பிக்க வேண்டும் என்று நினைத்து மைதீட்டுக்கொண்டு இருக்கலாம்.

ஒப்புமை
”இன்றிவ்வூர் அலர்தூற்ற வெய்யாநீ துறத்தலின்
நின்றதன் எவ்வநோய் என்னையும் மறைத்தாள்மன்
வென்றவேல் நுதியேய்க்கும் விறல்நலன் இழந்தினி
நின்றுநீர் உகக்கலுழும் நெடும்பெருங்கண் அல்லாக்கால்” (கலித் 124:13-6)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது , தலைமகன் , தலைமகள் , தோழி என்ற இவர் ஒருவர் குறிப்பினை ஒருவர்க்கு அறிவுறுத்தல் . இது பிரிந்து போய தலைமகன் வந்து கூடியவழி நிகழ்வதாகலின் ,அவர் வயின் விதும்பலின்பின் வைக்கப்பட்டது.]

(பிரிந்து கூடிய தலைமகன் வேட்கை மிகவினாற் புதுவது பன்னாளும் பாராட்டத் தலைமகள் இது ஒன்று உடைத்து என அஞ்சியவழி, அதனை அவள் குறிப்பான் அறிந்து, அவன் அவட்குச் சொல்லியது.) கரப்பினும் - நீ சொல்லாது மறைத்தாயாயினும்; ஒல்லா கை இகந்து - அதற்கு உடம்படாதே நின்னைக் கை கடந்து; நின் உண்கண் உரைக்கலுறுவது ஒன்று உண்டு - நின்கண்களே எனக்குச் சொல்லல் உறுவதொரு காரியமுண்டாய் இராநின்றது, இனி அதனை நீயே தெளியச் சொல்வாயாக. (காத்தல் - நாணால் அடக்குதல், தன்கண் பிரிதற் குறிப்புள்ளதாகக் கருதி வேறுபட்டாளது வேறுபாடு குறிப்பான் அறிந்து அவட்குத் தன் பிரியாமைக் குறிப்பு அறிவுறுத்தவாறு.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(பிரிந்து கூடிய தலைமகன் வேட்கை மிகுதியினாற் புதுவது பன்னாளும் பாராட்டத் தலைமகள் இது வொன்றுடைத்தென அஞ்சிய வழி , அதை யவள் குறிப்பாலறிந்து அவன் அவட்குச் சொல்லியது.)

கரப்பினும்-நீ சொல்லாது மறைத்தாலும் , ஒல்லாகை இகந்து-அதற்குடம்படாது உன்கட்டை மீறி , நின் உண் கண் உரைக்கல் உறுவது ஒன்று உண்டு-உன் மையுண்ட கண்கள் எனக்குக் குறிப்பாகச் சொல்லுவதொரு செய்தியுள்ளது . இனி அதை நீயே வெளிப்படையாகச் சொல்வாயாக.

தலைமகனின் வரையிறந்த பாராட்டில் மீண்டும் பிரிதற் குறிப்புள்ளதாகத் தலைமகள் கருதி வேறுபட்டதை , அவட்கெடுத்துச்சொல்லித் தன் பிரியாமையை யுணர்த்தியவாறு . கரத்தல் நாணாலடக்குதல்.


மணக்குடவர் உரை
நீ சொல்லாது மறைத்தாயாயினும் அதற்குடம்படாதே நின்னைக் கைகடந்து நின்னுண்கண்களே எனக்குச் சொல்லலுறுவதொரு காரியமுண்டாயிராநின்றது: இனியதனை நீயே தெளியச் சொல்வாயாக.

மு.வரதராசனார் உரை
நீ சொல்லாமல் மறைத்தாலும் நிற்காமல் உன்னைக் கடந்து உன்னுடைய கண்கள் எனக்குச் சொல்லக் கூடிய செய்தி ஒன்று இருக்கிறது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நீ சொல்லாது மறைத்தாலும், மறைக்க உடன்படாமல், உன் மை தீட்டப் பெற்ற கண்களே எனக்குச் சொல்ல விரும்பும் செய்தி ஒன்று உண்டு.

காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக்

குறள் 1265
காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக் கண்டபின்
நீங்கும்என் மென்தோள் பசப்பு.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், அவர்வயின்விதும்பல்]

பொருள்
அவர்வயின்விதும்பல் - பிரிவின்கண் தலைமகனும் தலைமகளும் வேட்கை மிகுதியால் ஒருவரிடம் ஒருவர் செல்லவிரைதல்

காண்க - பார்க்கும்படி செய்தல்.
மன் - ஓர்அசைநிலை; எதிர்காலங்காட்டும்இடைநிலை; ஒழியிசைக்குறிப்பு; பிறிதொன்றாகைக்குறிப்பு; மிகுதிக்குறிப்பு; ஆக்கக்குறிப்பு; கழிவுக்குறிப்பு; நிலைபேற்றுக்குறிப்பு; ஒருபெயர்விகுதி; அரசன்; வீரன்; தலைவன்; கணவன்; உத்தரட்டாதிநாள்; பெருமை; இழிவு; மந்திரம்; மணங்கு

காண்கமன் - வருங்காலத்தில் காணும் பொழுது

கொண்கனைக் - கொண்கன் - கணவன் -  [கூடிய கொண்கன் குறுக (பு. வெ. பெண்பாற். 12, 11)], ஆவியின் இனிய கொண்கர் (கம்பரா. வரைக்காட்சி) - உயிரினும் இனியரான கணவர்

கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

ஆர - A sign of comparison; ஓர் உவமச்சொல் (தொல். பொ 286, உரை )--adv. [T. āra.] Fully, abundantly; மிக ஆரப்பருக (திவ். திருவாய். 10, 10, 5).

கண்டபின் - கண்ட பிறகு

நீங்கும் -  நீங்குதல் - பிரிதல்; ஒழித்தல்; கடத்தல்; மாறுதல்; விடுதலையாதல்; தள்ளுண்ணுதல்; நடத்தல்; ஒழிதல்; நீந்துதல்; பிளவுபடுதல்; விரிந்துஅகலுதல்; சிதறுதல்.

என் - என்னுடைய
மென்- மெல்லிய
தோட் - தோள்
பசப்பு - பசுமைநிறம்; பாசாங்கு; நிறவேறுபாடு; ஈரப்பற்று; சுகநிலை; வளம்; மயக்கம்; காதலனைப் பிரிந்திருக்கும் காதலி பொலிவு இழந்து நிறம் மாறுபடுவதைப் பசலை என்றும், பசப்பு என்றும் கூறுவர். இது ஒருவகை ஏக்க-நோய். மன ஏக்கம் உடலில் தோன்றுவது பசலை.

முழுப்பொருள்
தலைவன் தலைவியை பிரிந்து இருக்கும் பொழுது அவள் ஏக்கத்தால் வாடுகிறாள். இந்த ஏக்க நோய் அவளை வாட்டுகிறது. ஆதலால் அவளுடைய மெல்லிய தோள் பொலிவிழந்து நிறம் மாறுகிறது. இதனையே பசலை என்கிறோம்.

தலைவி பிரிவால் வாடும் பொழுது தலைவனை சந்திக்கும் நாளை அன்புடன் எதிர்நோக்குகிறாள். அவள் நினைக்கிறாள் உயிரினும் இனிய என் கணவரை காணும் பொழுது என் கண்கள் அவரை மனமார பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். என் கண் காண்பித்துத் தான் தன் நெஞ்சமே தலைவனை முதலில் பார்த்தது. கண் பார்த்தால் நெஞ்சமே பார்த்தது போலும் ஆகும். (குறள் - 1244 கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத் தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று என்பதை நினைவில் கொள்க). ஆதலால் இத்தனை நாள் பார்க்காததற்கும் சேர்த்து வைத்து பார்க்க வேண்டும். என் கண்கள் மூலம் என் உடம்பு பசியை (வேட்கையை) தீர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.

அப்படி பசி ஆர பார்த்து தீர்த்தால் தான் அவள் மேல் படர்ந்து உள்ள ஏக்க நோயின் விளைவான பசலை நிறம் அவள் மெல்லிய தோளகளில் இருந்து நீங்கும். ஏனெனில் நெஞ்சத்தில் (இதயத்தில்) இருந்தே இரத்தம் உடம்பில் உள்ள அனைத்து இடங்களுக்கும் செல்லும்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
(தலைமகன் வரவு கூற ஆற்றாயாய்ப் பசக்கற்பாலையல்லை என்ற தோழிக்குச சொல்லியது.) கண் ஆரக் கொண்கனைக் காண்க - என் கண்கள் ஆரும் வகை என் கொண்கனை யான் காண்பேனாக; கண்ட பின் என் மென்தோள் பசப்பு நீங்கும் - அங்ஙனம் கண்டபின் என் மெல்லிய தோள்களின்கண் பசப்புத் தானே நீங்கும். ('காண்க' என்பது ஈண்டு வேண்டிக் கோடற்பொருட்டு. அதுவேண்டும் என்பதுபட நின்றமையின் 'மன்' ஒழியிசைக்கண்வந்தது. 'கேட்ட துணையான் நீங்காது' என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(தலைமகன் வரவு கூறி, ஆற்றாயாய்ப் பசக்கற் பாலை யல்லை யென்ற தோழிக்குச் சொல்லியது.)

கண் ஆரக் கொண்கனைக் காண்க- என் கண்கள் நிறைவு பெறும் வகை என் காதலரை நான் காண்பேனாக; கண்ட பின் என் மேல் தோள் பசப்பு நீங்கும்- அங்ஙனங் கண்ட பின் என் மெல்லிய தோளின்கண் உள்ள பசலை தானே நீங்கி விடும்.

நிறைவுபெறும் வகை காணுதலாவது ஆசை தீரக் காண்டல். காண்க என்னும் வியங்கோள் ஆர்வமிகுதி பற்றியது. 'மன்' அது, இன்றியமையாததென்னும் பொருள்பட நின்றமையின் ஒழியிசை. காதலர் வரவைக் கண்ணாற் கண்டாலன்றிக் காதாற் கேட்டதினால் மட்டும் பசலை நீங்கா தென்பதாம்.

மணக்குடவர் உரை
என்கண்கள் கொண்கனை நிறையக் காண்பனவாக; அவனைக் கண்டபின்பு எனது மெல்லிய தோளிலுண்டான பசலை நீங்கும். இது காண்டல் வேட்கையால் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
என் காதலரைக் கண்ணாரக் காண்பேனாக; கண்ட பிறகு என்னுடைய மெல்லிய தோளில் உண்டாகிய பசலை நிறம் தானே நீங்கி விடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
என் கண்கள் முழுக்க என் கணவரை நான் காண்பேனாகுக; அவரைக் கண்டபின் என் மெல்லிய தோளின் வாடிய நிறம் தானாக நீங்கும்.

மாலையோ அல்லை மணந்தார்

குறள் 1221
மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிருண்ணும்
வேலைநீ வாழி பொழுது.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், பொழுதுகண்டிரங்கல்]

பொருள்
மாலையோ

அல்லை - அல்லிக்கொடி; தாய்; அல்லி. Water-lily;அல்லி;

மணத்தல் - மணம்புரிதல்; புணர்தல்; கூடியிருத்தல்; அணைத்தல்; கலத்தல்; வந்துகூடுதல்; நேர்தல்; பொருந்துதல்.
மணந்தார் - திருமணம் செய்துக்கொண்டு கூடியவர்

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

உண்ணும் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்

வேலை - தொழில்; செயல்; வேலைப்பாடு; காண்க:வேலைத்திறன்; உத்தியோகம்; காலம்; கடற்கரை; கடல்; அலை; கானல்; கரும்பு; வெண்காரம்.

நீ- ஒர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ந்+ஈ); முன்னிலைஒருமைப்பெயர்.
வாழி - வாழ்க என்னும் பொருளில் வரும் வியங்கோள் சொல்; ஓர்அசைச்சொல்.

பொழுது - காலம்; தக்கசமயம்; வாழ்நாள்; கணம்; சிறுபொழுதுபெரும்பொழுதுகள்; சூரியன்

முழுப்பொருள்
ஒரு நாளில் பல பொழுதுகள் உண்டு - காலை, நண்பகல், எற்பாடு, மாலை, யாமம், வைகறை. ஒவ்வொரு பொழுதுக்கும் ஒரு தன்மை உண்டு.பொதுவாக காலை நேரங்களில் அந்த நாளை துவங்கி அந்நாளுக்கு ஆயுத்தமாகி வேலைக்கு சென்று வீடு திரும்புவோம். இரவு/ யாமத்திலும் வைகறையிலும் கூடிவிட்டு உறங்கிவிடுவோம். ஆதலால் மாலை என்பது மிக முக்கியமான ஒரு பொழுது.

திருமணத்திற்கு முன்பு காதலன் காலையெல்லாம் உழைத்துவிட்டு காதலியை தேடி வந்து மாலையில் வருவான். அந்த நேரத்தில் தான் அவர்கள் அன்பு பொழிந்துக்கொள்வார்கள். ஆதலால் மாலைக்காக காத்திருக்காத மாலை வராதா என்று ஏங்காத  காதலர்கள் அனேகமாக இல்லை என்றே சொல்லலாம். திருமணத்திற்கு முன்பு இருந்த நேரத்தில் மாலைக்காக காத்திருந்தனர். இந்த மாலை பொழுதிற்காகவே வாழ்ந்தனர். மாலையில் காதலருடன் இருக்கும் பொழுதே அவர்களுக்கு அந்த நாளுக்கான ஆக்சிஜன் (Oxygen) என்றே சொல்லலாம். மாலையின் நினைவுகளை காலையில் அசைப்போட்டு அசைப்போடு நேரத்தை கழித்தனர்.

ஆனால் இப்பொழுதோ காதலர் காதலியை மறந்துவிட்டு வேலை வேலை என்று சதாசர்வ காலமும் வேலையை கட்டிக்கொண்டு அழுகிறார். வீட்டில் ஒருத்தி இருக்கிறாளே என்று கூட இல்லை அவருக்கு. காலையில் எல்லா வேலையும் முடித்துவிட்டு அவருக்காக காத்திருக்கிறேன். ஆனால் அவரோ இன்னும் வரவில்லை. அவரின் நினைவோ என்னை பாடாய் படுத்துகிறது. அழகிய பொழுது, தென்றலின் குளுமை, மெதுவாக வீசூம் மார்கழியின் வாடை காத்து, பூக்களை போல தேகமும் பூத்து வீசும் வாசம், நட்சத்திர விண்மீன்கள் ஒடி வந்து வானத்தை நமக்காக அலங்கரிக்கும், ஏகாந்த மோகங்கள் லீலை செய்யும் இந்த வேலையில் என்னை தவியாய் தவிக்க விட்டு இருக்கிறார் என் காதலர். அவரின் நினைவுகளோ என்னை கொல்கிறது.  இப்படி அவர் இல்லாத மாலையில் ஒவ்வொரு கணமும் கொல்கிறாயே மாலையே - நீ நான் விரும்பிய மாலையே அல்ல.

இங்கே அவள் நியாயமாக கணவன் மீது கோபம் கொள்ள வேண்டும். ஆனால் காதலர் மீது கொண்டுள்ள காதலால் இவள் கோபத்தை மாலையின் மீது காட்டுகிறாள். இதனை காதலன்மீது கொண்ட காதலாகவும் பார்க்கலாம்/சொல்லலாம்.

கலித்தொகை வரிகள் மகளிரின் அந்நிலையை இவ்வாறு கூறுகின்றன.

“வாலிழை மகளிர் உயிர்பொதி அவிழ்க்கும்
காலை ஆவ தறியார்
மாலை என்மனார் மயங்கி யோரே” (கலி: 119:14,6)

”ஐதேந் தகலல்குல் ஆவித் தழலுயிராக்
கைசோர்ந் தணலூன்றிக் கண்ணீர் கவுளலைப்பக்
கண்ணீர் கவுளலைப்பக் கையற்று யாம் இனையப்
புண்ணீரும் வேலின் புகுந்ததால் மாலை” (சீவக. 2050)

சிறுபொழுது
காலை – காலை 6 மணி முதல் 10 மணி வரை.
நண்பகல் – 10 மணி முதல் 2 மணி வரை.
எற்பாடு – 2 மணி முதல் 6 மணி வரை.
மாலை – 6 மணி முதல் இரவு 10 மணி வரை.
யாமம் – இரவு 10 மணி முதல் 2 மணி வரை.
வைகறை – இரவு 2 மணி முதல் காலை 6 மணி வரை

காற்று
வாடை - வடக்கில் இருந்து வீசும் காற்று
சோழகம் - தெற்கில் இருந்து வீசும் காற்று
கொண்டல் - கிழக்கில் இருந்து வீசும் காற்று

கச்சான் (காற்று) - மேற்கில் இருந்து வீசும் காற்று

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, மாலைப்பொழுது வந்துழி, அதனைக் கண்டு தலைமகள் இரங்குதல். 'கனா முந்துறாத வினையில்லை' (பழமொழி.2) என்பதுபற்றிப் பகற்பொழுது ஆற்றிஇருந்தாட்கு உரியதாகலின், இது கனவு நிலை உரைத்தலின் பின் வைக்கப் பட்டது.]

(பொழுதொடு புலந்து சொல்லியது.) பொழுது - பொழுதே; நீ மாலையோ அல்லை - நீ முன்னாள்களின் வந்த மாலையோ எனின் அல்லை; மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை - இருந்த ஆற்றான் அந்நாள் காதலரை மணந்த மகளிர் உயிரையுண்ணும் இறுதிக்காலமாய் இருந்தாய். (முன்னாள் - கூடியிருந்த நாள். 'அந்நாள் மணந்தார்' எனவே, பின் பிரிந்தாராதல் பெறுதும். வாழி என்பது குறிப்புச் சொல். 'வாலிழை மகளிர் உயிர்ப்பொதி அவிழ்க்குங்காலை' (கலித்.நெய்தல்.2) என்றாற்போல, ஈண்டுப் பொதுமையாற் கூறப்பட்டது. 'மாலை நீ அல்லை' எனவும் பாடம். வேலை என்பது ஆகுபெயர். வேலை என்பதற்கு வேலாயிருந்தாய் என்பாரும் உளர்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(பொழுதொடு புலந்தது)

பொழுது - மாலைப்பொழுதே!; நீ மாலையோ அல்லை - நீ முன்னாட்களில் வந்த மாலைப்பொழுதே யல்லை ; மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை - காதலரை மணந்து பிரிந்த மகளிரைக் கொல்லும் இறுதிக் காலமாகவே யிருக்கின்றாய், இந்நாள்.

முன்னாள் காதலரொடு கூடியிருந்த நாள்.தன்னைப் போற் காதலரைப் பிரிந்த பிறரையும் உளப்படுத்தி 'மணந்தார்' என்றாள். 'வாழி' யென்பது எதிர்மறைக்குறிப்பு.வேலை எல்லை; இங்கு வாழ்நாளெல்லையைக் குறித்தது.வேலையென்பதற்கு வேலாயிருந்தாய் என்றுரைப்பர் மணக்குடவ பரிதி பரிப்பெருமாளார்.

மணக்குடவர் உரை
பொழுதே! நீ வெப்பமுடையை யானமையான் மாலையோ எனின் அல்லை: முன்பு கூடிப் பிரியப்பட்டார் உயிரை உண்பதாகியவொரு வேலாயிருந்தாய். இது மாலைப்பொழுது கண்டு தலைமகள் ஆற்றாமையாற் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொழுதே! நீ மாலைக்காலம் அல்ல; (காதலரோடு கூடியிருந்து பிறகு பிரிந்து வாழும்) மகளிரின் உயிரை உண்ணும் முடிவுக் காலமாக இருக்கினறாய்!.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பொழுதே! நீ வாழ்க! முன்பெல்லாம் வருவாயே அந்த மாலையா நீ என்றால் இல்லை; திருமணம் செய்து கொண்ட பெண்களின் உயிரை வாங்கும் பொழுது நீ.

வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்றால்

குறள் 1192
வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்றால் வீழ்வார்க்கு
வீழ்வார் அளிக்கும் அளி.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், தனிப்படர்மிகுதி]

பொருள்
தனிப்படர்மிகுதி - தனிமையில் நினைத்துப் புலம்புந் தலைவியின் நிலை

வாழ்தல் - இருத்தல், சீவித்தல் (ஜீவித்தல்), செழித்திருத்தல், மகிழ்தல்,
வாழ்வார்க்கு  - உலகில் வாழ்பவர்க்கு
வானம்  - விண்; தேவருலகு; அக்கினி; மேகம்; மழை; உலர்ந்தமரம்; மரக்கனி; உலர்ந்தகாய்; உலர்ச்சி; உயிரோடுஇருக்கை; போகை; மணம்; நீர்த்திரை; புற்பாய்; கோபுரத்தின்ஓருறுப்பு.

பயந்து - பயம், அச்சம்; அச்சச்சுவை; வாவி; அமுதம்; பால்; நீர்; பலன்; வினைப்பயன்; பழம்; இன்பம்; அரசிறை; தன்மை.
அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.
பயந்தற்றால்-

வீழ் - வீழு (விழு), ஆசி,
வீழ்வார்க்கு - ஆசைப்படுபவருக்கு (காதலிக்கு)
வீழ்வார்  - ஆசைப்படுபவர் (காதலர்)
அளிக்கும் - அளித்தல் - காத்தல் ; கொடுத்தல்; செறித்தல் ;  சொல்லுதல் ;சிருட்டித்தல். ; அருள்செய்தல். ; விருப்பமுண்டாக்குதல். ; சோர்வை நீக்குதல்
அளி - அன்பு; அருள் ஆசை வரவேற்பு எளிமை குளிர்ச்சி கொடை காய் வண்டு தேன் வண்டுகொல்லி கருந்தேனீ; மாட்டுக்காடி; தேள் கிராதி மரவுரிமரம்.

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் மனிதருக்கு, விலங்குகளுக்கு, செடிகளுக்கு, கொடிகளுக்கு மற்றும் மண்ணில் வாழ்கின்ற எல்லா தாவரங்களுக்கும் இன்றியமையாத தேவை எனப்படுவது தண்ணீராகும். தண்ணீருக்கு மூலம் ஆறுகளும், ஏரிகளும், குளங்களும். இவற்றுக்கு மூலம் மழையாகும். ஆகவே தான் உயிர்வாழ்வோருக்கு வானம் அளிக்கும் மழை அமூதம் ஆனது. "வான்நின்று உலகம் வழங்கி வருதலால் தான்அமிழ்தம் என்றுணரற் பாற்று" (குறள் 11) என்று முன்னமே வான்சிறப்பு அதிகாரத்தில் மழையின் சிறப்பை திருவள்ளுவர் கூறியிருக்கிறார்.

மழையின் சிறப்பு எனில் -> உரிய காலத்தில் இடைவிடாது மழை பெய்வதால்தான் உலகம் நிலைபெற்று வருகிறது.  நல்ல உணவுகளைச் சமைக்கவும், சமைக்கப்பட்ட உணவுகளை உண்பவர்க்கு இன்னுமோர் உணவாகவும் பயன்படுவது மழையே. உரிய காலத்தே மழை பெய்யாது பொய்க்குமானால், கடல் சூழ்ந்த இப்பேருலகத்தில் வாழும் உயிர்களைப் பசி வருத்தும். மழை என்னும் வருவாய் தன் வளத்தில் குறைந்தால், உழவர் ஏரால் உழவு செய்யமாட்டார். பெய்யாமல் மக்களைக் கெடுப்பதும்; பெய்து கெட்டவரைத் திருத்துவதும் எல்லாமே மழைதான்.  மேகத்திலிருந்து மழைத்துளி விழாது போனால், பசும்புல்லின் நுனியைக்கூட இங்கே காண்பது அரிதாகிவிடும். பெய்யும் இயல்பிலிருந்து மாறி மேகம் பெய்யாது போனால், நீண்ட கடல் கூட வற்றிப் போகும். எத்தனை பெரியவரானாலும் நீர் இல்லாமல் வாழமுடியாது; அந்த நீரோ மழை இல்லாமல் கிடைக்காது. அதனால் மழையே அமிழ்தம் எனலாம்.

உலகில் வாழ்வோர்க்கு வானம் அளிக்கும் மழையை போல, தலைவன் மீது (தலைவி மீது) ஆசைப்படும் தலைவிக்கு தன் காதலர் செலுத்தும் அன்பே ஆகும். அந்த காதலும், அன்பும், ஆசையும், நேசமும், ஊடலும், கூடலும் நேரம் தவராது இடைவிடாது மழைப்போல செலுத்திக்கொண்டே இருக்க வேண்டும். இல்லை என்றால் மழை பொய்த்தால் ஏற்படும் துன்பம் போல காதலரின் அன்பில்லாமல் தலைவியின் வாழ்வு (மழைத்துளி விழாது போனால் பசும்புல்லின் நுனியைக்கூட இங்கே காணமுடியாததுப் போல) அரிதாகிவிடும். நிலத்தில் ஈரம் இல்லை என்றால் உழவனால் ஏரோட்ட முடியாது. அதுப்போல காதலரின் அன்பு இல்லையென்றால் அவளால் நாட்களை ஓட்ட முடியாது.

ஒப்புமை
“..................நாடன்
வந்தனன் வாழி தோழி உலகம்
கயம்கண் அற்ற பைதறு காலைப்
பீளொடு திரங்கிய நெல்லிற்கு
நள்ளென் யாமத்து மழைபொழிந் தாங்கே” (நற் 22:7-11)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது.) வீழ்வார்க்கு வீழ்வார் அளிக்கும் அளி - அறமும் பொருளும் நோக்கிப் பிரிந்தால், தம்மை இன்றியமையா மகளிர்க்கு அவரை இன்றியமையாக் கணவர் அளவறிந்து வந்து செய்யும் தலையளி; வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்று - தன்னையே நோக்கி உயிர் வாழ்வார்க்கு வானம் அளவறிந்து பெய்தாற் போலும். ('நம் காதலர் நம்மை விழையாமையின், அத்தலையளி இல்லையாகலான், மழை வறந்துழி அதனான் வாழ்வார் போல இறந்து படுதலே நமக்கு உள்ளது' என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(இதுவுமது)

(இ-ரை,) வீழ்வார்க்கு வீழ்வார் அளிக்கும் அளி-அறமும் பொருளும் நோக்கிப் பிரிந்துபோன கணவர் தம்மையின்றியமையாத மகளிர்க்கு, காலமறிந்து வந்து இன்புறுத்தும் பேரன்புக் கூட்டம்;வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்த அற்று-தன்னையே நோக்கி வாழும் மாந்தருக்கு முகில் காலம் அறிந்து பெருமழை பொழிந்தாற் போலும்.

நம் காதலர் நம்மீது அன்புகொள்ளாமையால் அவர் வந்து கூடப்பெறாது, மழையின்றி வாடும் மாந்தர் போல வாடுகின்றோம் என்பதாம். ’ஆல்’ அசைநிலை.

மணக்குடவர் உரை
காதலித்தார்க்குக் காதலிக்கப்பட்டார் அருளும் அருள், உயிர் வாழ்வார்க்கு, மழை பெய்தாற்போலும்; அஃதில்லார்க்கு வாடுதலே யுள்ளது. இது நின்மேனி பொலிவழிந்த தென்னும் தோழிக்குத் தலைமகள் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
தம்மை விரும்புகின்றவர்க்குக் காதலர் அளிக்கும் அன்பு, உயிர் வாழ்கினறவர்க்கு மேகம் மழை பெய்து காப்பாற்றுதலைப் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவர் இன்றி வாழ முடியாத மனைவிக்கு, அவள் இன்றி அமையாத கணவர் காட்டும் அன்பு, தன்னை நோக்கி உயிர்வாழும் உலகத்தவர்க்கு வானம் உரிய நேரம் மழை தந்தது போலாம்.

பிரிவுரைக்கும் வன்கண்ணர் ஆயின்

குறள் 1156
பிரிவுரைக்கும் வன்கண்ணர் ஆயின் அரிதவர்
நல்குவர் என்னும் நசை.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், பிரிவாற்றாமை]

பொருள்
பிரிவு - பிரிகை, பிரிதல்; வகுத்தல்; பாகம்; ஒற்றுமையின்மை; பகுதி; அவிழ்கை; வேறுபாடு; இடையீடு; மூலமதத்தின் வேறுபட்ட உட்பேதம்; இறப்பு.
உரைக்கும் - உரை - ஒலித்தல்; சொல்லுதல் தேய்த்தல் மாற்றறியத்தேய்த்தல்; மெருகிடுதல் பூசுதல்
வன்கண்ணர் - வன்கண் - கொடும்பார்வை, பொறாமை, கொடுமை, வீரத்தன்மை

ஆயின் -  ஆனால்
அரிது -  அரியது, அருமை; பசுமை
அவர்
நல்குதல் -  கொடுத்தல், விரும்புதல், படைத்தல், To show deep love -> தலையளி செய்தல் [தலையளி - ideal love - உத்தம அன்பு],  To rejoice -> உவத்தல்
நல்குவர் - தலையான அன்பிற்கு பாத்திரமானவர் - விருப்பதிற்கு உரியவர்
என்னும் - என்கிற
நசை - ஆசை; அன்பு; நம்பிக்கை; எள்ளல்; குற்றம்; ஈரம்.

முழுப்பொருள்
வேலை நிமித்தமாகவோ, போரின் நிமித்தமாகவோ நான் உன்னை பிரியப்போகிறேன் என்று மணந்துக்கூடிய என்னிடம் கூறக்கூடிய கொடுமையான நெஞ்சத்தினை கொண்டவர் என்றால் அருமையான அவர் தன்னுடைய தலையாய அன்பினை என் மீது வந்து செலுத்துவார் என்ற என் நம்பிக்கை எள்ளலுக்கு உண்டானது என்று தலைவி கூறுகிறாள்.

இவ்வுலகில் வேலைக்காக வேறு வேறு ஊரிகளில் வசிக்கும் கணவன் மனைவிமார்கள் எவ்வளவு கொடுமைக்காரர்கள். குடும்பத்திற்காக உழைக்கிறேன், பணம் ஈட்டுவிட்டால் எல்லாம் சரி ஆகிவிடும், சிறிது காலம் தியாகம் செய்தால்  நல்ல காலம் பிறக்கும் என்று எண்ணித் தங்கள் இளமையை இழக்கும் இவர்கள் எல்லாம் கொடுமையானவர்கள்.

ஒரு பிரிவு என்பது உளவியல் ரீதியாக, உடல் ரீதியாக எவ்வளவு கொடியது என்பது பெண் எவ்வளவு சொன்னாலும் ஆண்களுக்கு புரியாது. ஒருவேளை புரிந்தால் ஆண்கள் பிரியபோகிறேன் என்று சொல்ல மாட்டார்கள்.


(திரைப்படம்: தளபதி; பாடல்: சுந்தரி கண்ணால் ஒரு சேதி)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
(தலைமகன் பிரிவுணர்த்தியவாறு வந்து சொல்லிய தோழிக்குச் சொல்லியது.) அவர் பிரிவு உரைக்கும் வன்கண்ணராயின் -நம் கவவுக் கடுமையறிந்த தலைவர், தாமே நம் முன்னின்று தம்பிரிவினை உணர்த்தும் வன்கண்மை உடையராயின்; நல்குவர் என்னும் நசை அரிது - அத்தன்மையார் பின்பு நம் ஆற்றாமை அறிந்து வந்து தலையளி செய்வார் என்று இருக்கும் ஆசை விடப்படும். (அருமை: பயன்படுதல் இல்லாமை.. 'கூடியிருந்தே அன்பின்றிப் பிரிவு எண்ணுதலும் உணர்த்தலும் வல்லராயினார், பிரிந்துபோய் அன்புடையராய் நம்மை நினைத்து வந்து நல்குதல் யாண்டையது'? என்பதாம். அழுங்குவித்தல் : பயன்.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(தலைமகன் பிரிவுணர்த்தியதைத் தெரிவித்த தோழிக்குத் தலைமகள் சொல்லியது.)

அவர் பிரிவு உரைக்கும் வன்கண்ணராயின்-என் காதற்பெருக்கையுங் கவவுக்கை யிறுக்கையும் கண்டறிந்த தலைவர் தாமே, நம் முன்நின்று தம் பிரிவை யுணர்த்தும் வன்னெஞ்சராயின்; நல்குவர் என்னும் நசை அரிது-அத்தன்மையர் பின்பு நம் ஆற்றாமையறிந்து வந்து பேரன்பு செய்வரென்னும் ஆசையை விட்டுவிட வேண்டியதுதான்.

இது தலைமகள் தன் இளமையினாலும் இல்லறத் தொடக்கநிலையினாலும், பொருளின் இன்றியமையாமையையும் ஆடவர் கடமையயும் உணராது காதலொன்றையே கருதிக்கூறிய கூற்றாகும். அருமை பெரும்பாலும் நிறைவேறாமை, செலவழுங்குவித்தல் பயன்.

மணக்குடவர் உரை
பிரிவினை யுரைக்கும் வன்கண்மையை யுடையராயின் அவர் மறுத்துவந்து நல்குவரென்னும் ஆசை யில்லை. இது தலைமகன் பிரிந்தானென்று கேட்டவிடத்து நின்னிற் பிரியேனென்ற சொல்லை உட்கொண்டு தலைமகள் கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
பிரிவைப்பற்றி தெரிவிக்கும் அளவிற்குக் கல் நெஞ்சம் உடையவரானால் , அத்தகையவர் திரும்பிவந்து அன்பு செய்வார் என்னும் ஆசை பயனற்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நான் வேலையின் பொருட்டுப் பிரியப் போகிறேன் என்று அவரே என்னிடம் சொல்லும் அளவிற்குக் கொடியவர் என்றால், அவர் பிரிவைத் தாங்க முடியாத என் மீது அன்பு காட்டுவார் என்னும் என் எதிர்பார்ப்பு பயனற்றது.