Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label W - இராமகிருட்டிணன். Show all posts
Showing posts with label W - இராமகிருட்டிணன். Show all posts

கற்க கசடறக் கற்பவை

திருக்குறள் 391
கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின்
நிற்க அதற்குத் தக
[பொருட்பால், அரசியல், கல்வி]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
கற்க - கற்றல்; படித்தல்; பயிலுதல்
கற்க - கற்கத் தகும் நூல்களைப் கற்க
கசடு - குற்றம்; அழுக்கு; மாசு; தழும்பு; ஐயம்திரிபுகளாகியகுற்றங்கள்; வடு; அடிமண்டி; குறைவு; பிழை
அற - அல்லாமல் கற்க
கற்பவை - நூல்களில் இருந்து கற்றவை, கற்ற அறங்கள்
கற்றபின் - கற்ற பிறகு
நிற்க - நடக்க வேண்டும், பயில வேண்டும்
அதற்குத் தக - அதற்குத் தகுந்தார்ப்போல்

முழுப்பொருள்
வாழ்வில் பிறந்து இறந்தோம் என்றால் இவ்வாழ்விற்கு ஏதாவது அர்த்தம் உண்டோ? இல்லை என்பதே பதில். வாழ்வின் மெய்ப்பொருள் கண்டு வீடு அடைவதே வாழ்வின் சிறப்பாகும். அத்தகைய மெய்ப்பொருளை அறிய நாம் பல நூல்களை கற்க வேண்டும்.  இந்த உலகில் பிறந்துவிட்டால் கற்றுக்கொண்டே இருத்தல் வேண்டும். ஆகவே தான் ”கற்க” என்று கட்டளையாக கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். [குறள் 356: கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் என்பதை நினைவில் கொள்க].

நாம் பல நூல்களை கற்றாலும் அவற்றை முறையாக கற்க வேண்டும். ஒரு ஆசான் அல்லது சான்றோரின் உதவியுடன் கற்றுக்கொள்ளுதல் உதவியாக இருக்கும். இங்கே நம்மிடம் இருக்கும் ஐயங்களை (கசடுகள்) நீக்கும் அளவிற்கு கற்தல் வேண்டும். நாளை நம்மை யாராவது வந்து உதவி கேட்டால் அவரிடம் இருக்கும் எத்தகைய ஐயங்களையும் களையும் அளவிற்கு கற்தல் வேண்டும். [குறள் 353: ஐயத்தின் நீங்கித் தெளிந்தார்க்கு என்பதை நினைவில் கொள்க].

பாலில் கொஞ்சம் மோர் ஊற்றி உறையவிட்டல் அது தன் நிலையை மாற்றித் தயிராகிவிடுகிறது. அதை நாம் கெட்டுப்போன பால் என்று சொல்லுவதில்லை. உறைந்த தயிரை கடைந்தால் மோரும் ஆகும். அப்பொழுது வெண்ணெய் மேலே மிதக்கிறது. வெண்ணையை காச்சினால் (உருக்கி காச்சினால்) நெய் கிடைக்கும். அப்படி உருக்கிய நெய்யின் அடியில் கசடுகள் இருக்கும். ஆதலால் பாலில் இருந்து நெய்யை பிரித்து எடுக்க நாம் பலவற்றை பிரித்து எடுக்க வேண்டும். அதுப்போலவே கற்றலும், நமது ஐயங்களை பிரித்து எடுத்து நீக்க வேண்டும்.

இப்படி கற்றால் நம்மிடம் இருக்கும் அறிவு சிறப்பானதாக அமையும். ஆனால் அப்படி கற்பதனால் மட்டும் என்ன பயன்? ஒன்றுமில்லை. அது அகந்தைக்கே வழி வகுக்கும். அந்த நூல்கள் சொன்ன அறம் படி வாழ்க்கையை வாழ்தலே அவ்வறிவிற்கு சிறப்பாகும். அதுவே படித்தவருக்கும் சிறப்பாகும். அப்படி கற்ற அறம் படி வாழ்தலே மெய்ப்பொருள் உணர்ந்து வீடு அடைய உதவும்.

வாழ்வில் எதைவேண்டுமானாலும் கற்கலாமா? இல்லை என்பதே பதில். வாழ்வின் கால அளவு மிக சிறியது. ”நிற்க அதற்கு தக” என்று கூறுகிறார். பிறர் நம்மை சான்றோன் என்று கூறும் அளவிற்கு நிற்க (வாழ) வேண்டும். அதற்கு தேவையான அறிவு தரும் நூல்களை கற்தல் வேண்டும். அதனால் தான் கற்றதை மறவாதே அதன்படி நில் (வாழ்) என்பதனை ”பொச்சாவமை” அதிகாரத்தில் கூறியுள்ளார்
குறள் 538

உதாரணமாக உடற்பயிற்சி செய்வது நல்லது, அதனை எப்படி செய்யவேண்டும் செய்யக்கூடாது என்று ஐயமற கற்றப்பின்பு அதனை செய்யவில்லை என்றால் கற்றதனால் என்ன பயன்? அதனை கடைப்பிடித்தால் தான் பயன். அதேப்போல் ஒருவர் பலபலக்கபட்ட அரிசி (polished rice) அதீத மாவு சத்துக்கொண்டாது (refined carbohydrates), சர்க்கரை உடம்பில் தேவைக்கு அதிகமான பசியை தூண்டக்கூடிய தன்மைக்கொண்ட அம்மிலம் (chemical) உடம்புக்கு கேடுவிளைவிப்பது என்று அறிந்துக்கொண்டப்பிறகும் அவற்றை முற்றிலும் நிராகரிக்கவிட்டாலும் குறைந்தது  அவற்றின் உட்கொள் அளவை குறைக்கவில்லை என்றால் கற்றதனால் என்னப்பயன்?

மேலும் எல்லா பொதுக்கல்வியும் சராசரி ஞானத்தையே அளிக்கின்றன. தற்கல்வி மட்டுமே தனியான ஞானத்தை அளிக்கிறது. தற்கல்வி என்பது பொதுக்கல்விக்கு மேலதிகமாகவே கற்கப்படும். ஒருவரின் பள்ளிப்படிப்பு பட்டப்படிப்பு படிப்பது பொதுக்கல்வி. ஒரு குருவிடமிருந்து அல்லது நீங்களே முயன்று பலவற்றை கற்றுக்கொள்வது தற்கல்வி. பொதுக்கல்வி பெற்று அதன் மேல் கூடுதல் தேடல்கொண்டுதான் நாம் தற்கல்வியைச் சென்றடைகிறோம்.

நாலடியார் (135) பாடலொன்று, கற்றலின் சிறப்பை இவ்வாறு கூறுகிறது.
“கல்வி கரையில கற்பவர் நாள் சில
மெல்ல நினைப்பிற் பிணிபல – தெள்ளிதின்
ஆராய்ந் தமைவுடைய கற்பவே நீரொழியப்
பாலூண் குருகிற் றெரிந்து”

அறநெறிச் சாரப்பாடல் (141) கற்றலின் பெருமையை இவ்வாறு கூறுகிறது.
“எப்பிறப் பாயினும் ஏமாப் பொருவதற்கு
மக்கட் பிறப்பில் பிறிதில்லை – அப்பிறப்பில்
கற்றலும் கற்றவை கேட்டலும் கேட்டதன்கண்
நிற்றலும் கூடப் பெறின்”

மேலும்: அஷோக் உரை

கல்லாப் பிழை சொல்லாப் பிழை நில்லாப் பிழை (நன்றி: ஜெயமோகன் / பொன்னியின் செல்வன் டீசர் வெளியிடு உரை @2:20)
1) கல்லாப் பிழை - நாம் நமது முன்னோர்கள் பெருமையை, வரலாற்றைப் கற்க வேண்டும். கற்கவில்லையென்றால் அது கல்லாப் பிழை. 

2) சொல்லாப் பிழை - நாம் நமது முன்னோர்கள் பெருமையைப் பற்றி வரலாற்றைப் பற்றி அடுத்த தலைமுறையினர்க்கு சொல்ல வேண்டும். அப்படி பெருமைகளை எடுத்துச் சொல்லவில்லையென்றால் அது சொல்லாப் பிழை

3) நில்லாப் பிழை - நாம் கற்றவற்றில் இருந்து அதற்கேற்ப நடக்கவில்லை என்றால், நமது முன்னோர்களின் பெருமையடைய காரணமாய் இருந்த வழி நிற்கவில்லையென்றால் அது நில்லாப் பிழை

நோயின்றி வாழமுடியாதா? - மூ.இராமகிருட்டிணன். தமிழ்நாட்டின் முதல் இயற்கை வாழ்வியல் விஞ்ஞானி. உலக நல்வாழ்வு ஆசிரமம், சிவசைலம்
மூளையின் செரியாமை
நமது உடலால் அல்லது செரிமான உறுப்புகளால் எவ்வளவு செரிக்க முடியுமோ அவ்வளவு நாம் உண்பதில்லை. ஒருநாளும் அளவறிந்து உண்பதில்லை. நமக்கு அளவு தெரியவும் தெரியாது. 

அளவறியாமல் உண்பதினாலே நாம் பிணிகளால் பின்னப்படுவது போல நாம் அளவறிந்து படிப்பதும், கேட்பதும், சிந்திப்பதும் இல்லை. நம்முடைய மூளையாலும், மனதாலும் எவ்வளவு வாங்கி செரிக்க முடியுமோ அந்த அளவுக்கு மூளைக்கு வேலை, செய்தி கொடுப்பதில்லை.

வயிற்றுக்கு எப்படி செரிக்க முடியாத அளவுக்கு உணவு கொடுத்து வயிற்றையும், உடலையும் கெடுக்கிறோமே அது போல மனதிற்கும் செரிக்க முடியாத அளவிற்கு செய்திகளை கொண்டு போய்க் கொட்டிக் கொண்டே இருக்கிறோம். எவ்வளவுதான் செரிக்க முடியும் நம் மனதால். அளவு நமக்குத் தெரியாது. வயிற்றுக்கே தெரியவில்லை என்றால் மனதிற்கு எப்படித் தெரியும்?

எப்படி வயிற்றில் செரிக்கா விட்டால் பேதி ஆகிறதோ, வாந்தி ஆகிறதோ அது போல மூளை செரிக்காவிட்டால் அவன் பேசிக் கொண்ஏ இருப்பான். எதையாவது எழுதிக் கொண்டே இருப்பான். அப்புறம் பைத்தியமாகத் திரிவான். பைத்தியம் என்பது வேறொன்றும் இல்லை. மூளையின் செரியாமையினால் ஏற்பட்ட ஒரு எதிர் விளைவு. 

மனதின் உள்வாங்கும் சக்திக்கேற்ப சரியான அளவு செய்திகளை, சிந்தனைகளை அளிக்க வேண்டும். வள்ளுவரும் கசடற கற்க, அதை அளவோடு கற்க, கற்றபின் எவ்வளவு உண்ணால் நிற்க முடியுமோ அதற்கேற்ப கற்க. கற்றலிலும் எந்த அளவிற்கு நம்மால் பின்பற்ற முடியுமோ அந்த அளவிற்குக் கற்க என்று வைத்துவிட்டால் படிக்க வேண்டிய நூல்கள் எவ்வளவு இருக்கும்? தெளிவான சிந்தனை ஒன்று இருந்தது என்றால் அவன் படிக்க வேண்டிய வேலையே இருக்காது. நாமே நூலாக மாறுகிறோம். ஆசிரியராக மாறுகிறோம். செயலாக மாறுகிறோம்.

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது , அவ்வரசன் தான் கற்றற்குரிய நூல்களைக் கற்றல் , அவையாவன , அறநூலும் , நீதிநூலும் , யானை குதிரை தேர்படைக்கலம் என்ற இவற்றின் நூல்களும் முதலாயின . அரசன் அறிவுடையன் ஆயக்கால் தன்னுயிர்க்கே அன்றி மன்னுயிர்க்கும் பயன்படுதல் நோக்கி , இஃது அரசியலுள் வைக்கப்பட்டதாயினும் பொதுப்படக் கூறுகின்றார் . மேல் ' தூங்காமை கல்வி ' (குறள் . 383 ) எனத் தோற்றுவாய் செய்த மாட்சியை விரித்துக் கூறுகின்றமையின் , இஃது இறை மாட்சியின் பின் வைக்கப்பட்டது .]
கற்பவை கசடு அறக் கற்க - ஒருவன் கற்கப்படு நூல்களைப் பழுதறக் கற்க, கற்றபின் அதற்குத் தக நிற்க - அங்ஙனம் கற்றால், அக்கல்விக்குத் தக அவை சொல்லுகின்ற நெறிக்கண்ணே நிற்க. ('கற்பவை' என்றதனான், அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்னும் உறுதிப்பொருள் உணர்த்துவன அன்றிப் பிற பொருள் உணர்த்துவன, சின்னாள் பல்பிணிச் சிற்றறிவினர்க்கு ஆகா என்பது பெற்றாம். கசடறக் கற்றலாவது: விபரீத ஐயங்களை நீக்கி மெய்ப்பொருளை நல்லோர் பலருடனும் பலகாலும் பயிறல். நிற்றலாவது: இல்வாழ்வுழிக் 'கருமமும் உள்படாப் போகமும் துவ்வாத், தருமமும் தக்கார்க்கே செய்தலினும் (நாலடி. 250)துறந்துழித் தவத்தான் மெய் உணர்ந்து அவா அறுத்தலினும் வழுவாமை. சிறப்புடை மகற்காயின்கற்றல் வேண்டும் என்பதூஉம், அவனால் கற்கப்படும்நூல்களும், அவற்றைக் கற்குமாறும், கற்றதனால் பயனும்இதனாற் கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
கற்கப்படுவனவற்றைக் குற்றமறக் கற்க: கற்றபின்பு அக்கல்விக்குத் தக வொழுக. இது கற்கவும் வேண்டும்: அதனை கடைப்பிடிக்கவும் வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
கல்வி கற்க நல்ல நூல்களைக் குற்றமறக் கற்க வேண்டும், அவ்வாறு கற்ற பிறகு, கற்ற கல்விக்கு தக்கவாறு நெறியில் நிற்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
கற்கத் தகும் நூல்களைப் பிழை இல்லாமல் கற்க; கற்ற பிறகு கற்ற கல்விக்கு ஏற்ப நல்ல வழிகளில் வாழ்க.

Thirukkural - Management - Learning
Learning is a lifelong process. It is a continuous process. One of the differences between human beings and animals is that human beings have the ability to learn and apply what they learn. “Learning is a relatively permanent change in behavior that occurs as a result of experience,” (Robbins, 2001).  Learning is a relatively permanent change as no change is permanent. That relatively permanent change must occur because  of experience. Experience can be through reading, doing, observing, and listening. 

Valluvar has detailed on how to learn, the need to learn, and the challenges a person faces in the  process of efficient and effective learning. Kurals reinforce the importance and advantages of learning for life. According to Valluvar, the process of effective learning involves two stages, as he presents in Kural 391.

Learn well what should be learnt, and then
Live your learning.

Stage one is to learn, whatever you learn, a thing thoroughly with involvement, concentration, and conviction. Learning should be holistic and faultless. Most of the time learning does not last long  as people do not resort to purposeful learning. Purposeful learning is learning with an objective to assimilate and apply what one learns. 

Stage two is to follow or practice what you have learned according to stage one. Any learning is incomplete without application or implementation of learning. In training language, this practice is called transfer of learning. So, just knowing is not learning. Learning includes both knowing and doing. Doing what one learns gives one experience. Experience in itself is learning. So, knowing and doing are interrelated  in learning.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Learn well, learn good things, learn without mistakes and stand by what you have learnt and act accordingly.

Questions that I ask to the kid
How should you learn? What should you do after studying?

மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு

குறள் 942
மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது 
அற்றது போற்றி உணின்.
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
மருந்து அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை.

என - என்னுடைய; என்ன; என்று; ஓர்உவமவுருபு.

மருந்தென - ஒருவனுக்கு மருந்து என்று எதுவும்

வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.

வேண்டாவாம் - தேவையிருக்காது

யாக்கை - கட்டுகை; உடம்பு.
யாக்கைக்கு - ஒருவனது உடல் / உடம்பு

அருந்துதல் - உண்ணுதல்; குடித்தல் விழுங்குதல் அனுபவித்தல்

அருந்தியது - உண்ட உணவை

அற்றது - அறுத்தல் - அரிதல், ஊடறுத்தல், செங்கல்அறுத்தல், தாலியறுத்தல், இடைவிடுதல் பங்கிட்டுக்கொடுத்தல்; முடிவுசெய்தல்; வளைதோண்டல்; வருத்துதல் நீக்குதல் இல்லாமற்செய்தல்; வெல்லுதல் செரித்தல்

அற்றது - செரித்த பின் / சீரணமானப் பின்

போற்றி - போற்றுதல் - வணங்குதல்; துதித்தல்; பாதுகாத்தல்; வளர்த்தல்; பரிகரித்தல்; கடைப்பிடித்தல்; உபசரித்தல்; விரும்புதல்; கருதுதல்; மனத்துக்கொள்ளுதல்; கூட்டுதல்.

உணின் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

போற்றி உணின் - உண்ண வேண்டும் என்ற நெறியினை பின் பற்றினால்.

ஆத்திச்சூடி
மீதூண் விரும்பேல்.
நோய்க்கு இடம் கொடேல்.

பூமி திருத்தி உண்.
ஐயம் இட்டு உண்.

மேலும்
”உடல் வலு மருந்து” (புயலிலே ஒரு தோனி / ப.சிங்காரம்)

முழுப்பொருள்
<கீழ் இருப்பதே தெளிவுற இருக்கிறது. ஆகையால் ஆசிரியரின் விளக்கம் தேவையற்றதாகிறது>
மு.கு: Intermittent Fasting க்கெல்லாம் வித்து இக்குறள் என்பதை நினைவில் கொள்க.

யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி
உணவைக் காலத்தோடும், அளவோடும் கொள்ள வேண்டியது மிகவும் அவசியம். நாம் பழகிக் கொண்ட படி குறித்த வேளையில், குறிப்பிட்ட உணவை உடலில் சேர்த்துக் கொள்ள உடல் தயாராக உள்ளது. நேரம் மாறினாலும் அதற்கேற்றபடி உடலியக்கம் உடனடியாக மாற்றி அமைத்துக் கொள்ள முடியாது. நாம் ஒரு நண்பரை வரவேற்க இரயில் நிலையத்திற்கோ, விமான நிலையத்துக்கோ போகிறோம். குறிப்பிட்ட நேரத்தில் அவரை எதிர் பார்க்கிறோம். வண்டியோ விமானமோ அதிக நேரம் தாமதமாக வந்தால், நமக்கு எப்படி இருக்கிறது ? சோர்வு அடைகிறோம்; வரவே இல்லையானால் ஏமாற்றமடைகிறோம்; நாம் எதிர் பார்த்த நேரத்திற்கு முன்னதாக வண்டியோ விமானமோ வந்து நமது நண்பர் வெளியேறி விட்டால் அவரைச் சந்திக்க முடியாமல் போகிறது. இது போன்ற இயற்கையின் ஒழுங்கமைப்பின் கீழ், உடலுணுக்கள் உணவைச் சேர்த்துக் கொள்ளத் தயாராக இருக்கின்றன. நேரம் தவறினாலும், உணவு கிடைக்காவிட்டாலும் அவற்றில் இயக்க ஒழுங்கு சீர்குலைந்து போய்விடும்.

உணவு பக்குவம் வேறு. உணவு சீரணம் வேறு. அன்னப் பையில், குடலில் உணவுப் பக்குவம் தான் செய்யப்படுகின்றது. உணவிலிருந்து உடலில் சேர, ஏற்றபடி சத்துப் பகுதிகளைத் திரவ நிலையில் பிரித்துக் கொடுப்பதே குடலின் வேலையாகும். உணவு சீரணம் உடல் முழுவதும் நடைபெறுகிறது. உணவிலிருந்து பிரிக்கப் பெற்ற இரசம் இரத்தமாக மாறி, இரத்தக் குழாய்களின் மூலம் செல்லும் போது உடல் முழுவதிலும் ஆங்காங்கு, தேவைக்கேற்ற அணுத்திரள்கள், உணவை உறிஞ்சி உரிய இடத்தில் இணைத்துக் கொள்கிறது. அளவிற்கு மேலாக உணவு கொண்டால் அதைக் குடல் பக்குவம் செய்ய முடியாது. 

சத்துக்களை நன்றாகப் பிரிக்கவும் முடியாது; இதனால் வயிற்றில் உணவு தேக்கம் உண்டாகும்; சில சமயம் புளித்துப் போகும்; அன்னப் பையில் உணவு தேக்கமுற்று புளித்துப் போனால் புளியேப்பம், வாந்தி இவை உண்டாகும். குடலில் உணவு தேக்கமானல் பேதி அல்லது மலச்சிக்கல் உண்டாகும். சமைத்த உணவை உபயோகப்படுத்தாமல் நீண்ட நேரம் வைத்திருந்தால் என்ன ஆகும் ? ஊசிப் போகின்றதல்லவா ? அதுபோன்றே, குடலில் அன்னப் பையில் உணவு தேக்கமுற்று ஊசிப் போகும் விளைவுதான் புளியேப்பம், வாந்தி, பேசி இவையாகும். மேலும் சுத்தமாக வடிகட்டப் படாமலும், அதிக அளவிலும் இரத்தத்தோடு சேரும் உணவு உடல் முழுதும் சென்று இரத்த நாளங்களிலே புளித்து விட்டால், காய்ச்சல் வந்துவிடும். அடிக்கடி இம்மாதிரி செரியாமைக்கு இடம் கொடுப்பது, பற்பல நோய்களுக்கு வழி கோலுவதாகும். சீரண வலுவிற்கேற்றபடி, அளவோடு உணவு கொள்ளும் பழக்கத்தைப் பின்பற்றினால், பல நோய்களைத் தடுத்துக் கொள்ளலாம்.

"மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது 
அற்றது போற்றி உணின்."

என்பது வள்ளுவர் வாக்கு. முன் அருந்திய உணவு முழுவதும் சீரணீத்த பின், மறு உணவு கொள்ளும் வழக்கத்தை மேன்மையாகக் கொண்டால், மருந்தே உடலுக்கு வேண்டாம் என்பதே குறளின் கருத்து. அருந்தியது அற்றது எனில் உண்டது முழுவதும் (சீரணித்து விட்டால்) இல்லாமல் போனது என்பதே பொருள்.

மேலும் உணவு செரிக்காமல் போவதால், உணவு வீணாயிற்று என்பது மட்டுமல்ல; அது உடலைக் கெடுத்து விடுகிறது; மன நிலைமையும் பாதித்து விடுகின்றது. உணவு புளித்து விட்டால் குடலிலும் அன்னப்பையிலும் வீக்கத்தை உண்டாக்கும். அடுத்தடுத்து புளிப்புக்கு இடம் கொடுத்தால் வயிற்றில் புண்களும் உண்டாகி விடும். குடலிலும் அன்னப் பையிலும் புண்கள் உண்டாகி விட்டால் அது சீக்கிரமாக குணமாவதில்லை. இத்தகைய குடல் புண் நோயைத்தான் குன்ம நோய் (Ulcer) என்று கூறுகிறோம். உணவு சீரணிக்காமல் வெளியேறும்போது, அது உடலின் சக்தியையும் இழுத்துக் கொண்டு போகும். 

இதனைச் சிந்தனை விருந்து என்ற தலைப்பில் கீழ்க் கண்டவாறு எழுதியிருக்கிறேன்.

"நீ சீரணிக்கும் அளவிற்குள்ளாக உணவு உட்கொண்டால் உணவை நீ சீரணிக்கிறாய். அதிகமாக உட்கொண்டால் உணவு உன்னைச் சீரணிக்கும்".

எனவே சுத்தமானதும், எளிமையானதும், சத்து நிறைந்ததுமான உணவு வகை அன்றாடம் நமது உடலுக்குத் தேவை. காரம், புளிப்பு, உப்பு, சர்க்கரை இவற்றையும் மிதமாகக் கொள்ள வேண்டும்.

இவ்வாறு உணவில் அளவும் தரமும், முறையும் தவறினால், நோய்கள் உண்டாகும். அவ்வப்போது தக்கபடி மருந்து எடுத்துக் கொண்டால் சரியாகி விடும் என்று இலேசாக நினைப்பதும் சரியல்ல.

மருந்து என்றால் என்ன ? மனிதன் ஆற்றும் தவறான் செய்களால் நோய் உண்டாகிறது. அந்நோய்களைச் சமன் செய்ய, ஏற்ற ஆற்றல் உடலிலேயே இயற்கை அமைத்திருக்கிறது. ஒரு சமயம் உடலில் நோய் தீர்க்கும் ஆற்றல் வலுவற்றதாக இருந்தால், அந்த ஆற்றலை ஊக்கி விட ஏற்ற பொருட்களே மருந்து ஆகும். உயிர் அற்றலுக்கு உந்து சக்தி என்பது வழக்கு. அவ்வாறான உந்து ஆற்றலுக்குத் துணையாய் உந்தும் ஆற்றலைத்தான் மருந்து என்று கூறுகிறோம். மருவி உந்து ஆற்றல் மருந்து. மருவி வந்த மகளை மருமகள் என்பது போல, மருவி வந்த மகனை மருமகன் என்பது போல, மருவி உந்து ஆற்றலை மருந்து என்று வழங்குகிறோம். மருந்தின் உபயோகம் வேறு வழியின்றி ஒரு குறுகிய காலத்தில் சிறு அளவில் மட்டும்தான் பொருத்தமானது. ஏனெனில் சில மருந்து வகை, ஒரு நோயைக் குணப்படுத்தி, வேறொரு நோயை உண்டு பண்ணக் கூடியதே. இவையெல்லாம் தவிர்க்க இயற்கையான அறிவின் வழி முன் உண்ட உணவு முற்றிலும் செரிமானமான பின்னரே, அடுத்த உணவு கொள்ளலாகும். இந்த அறிவுரையே இக்கவியில் தொக்கி நிறிகின்றது.

அறிந்து அளவுடன் கொள்க
உறக்கம், உழைப்பு, உடை, உணவு
     இவைகளில் எவற்றையும்,
மறுப்பதும், மிகுப்பதும் மனித உடலின் மகத்துவம்
     அறியாதோர் செய்கையாம்.

அளவோடு உணவு
உணவே உடலாக வந்துள்ளது ஆகையினால்
உணவை உண்டுதான் உயிர் வாழவேண்டும்
உணவில் அளவுமுறை மீறிட மீறிட
உணவாகவே உடல் மாறியும் போமன்றோ ?

செயல் ஒழுக்கம் சேவை சிந்தனை சீர்திருத்தம்
     சிக்கனம் இவை ஐந்தும் செழிப்பான வாழ்வளிக்கும்
அயல் உயிர்களிடத்தன்பும், அனைத்துலக அருள் நினைவும்
     அகம் நோக்கும் தவமுறையும் அறிஞர்கட்கு இயல்பாகும்.

நோயின்றி வாழமுடியாதா? - மூ.இராமகிருட்டிணன். தமிழ்நாட்டின் முதல் இயற்கை வாழ்வியல் விஞ்ஞானி. உலக நல்வாழ்வு ஆசிரமம், சிவசைலம்
வள்ளுவர் மருந்தென வேண்டாவாம் என்றார்
எப்போது இந்த நிலையைப் பெற முடியும்? அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் என்றார். அருந்தியது என்றால் உணவு. அற்றது என்றால் உண்ட உணவு நன்கு செரிமானமாகி உடம்பாக மாறிவிட வேண்டும். எனவே தான் ஒரு நாளைக்கு ஒரு வேளை அல்லது இருவேளை மட்டும் உண்பது, அதுவும் நன்கு செரிமானமாகி, அடுத்து பசி வந்தபின் உண்பது, உடல் நலத்தைக் காக்கும் வழி என்றார். இந்த நிலைக்குப் போனால் மருந்தில்லாமல் வாழலாம். 

மேலும்
ஒரு மனிதனோ பிராணியோ நீண்ட காலம் வாழும் ரகசியம் என்ன? அது சாப்பிடும் உணவு காரணமா? மூச்சு விடும் வேகம் (அளவு) காரணமா? காம (செக்ஸ்) உணர்வுகள் காரணமா? சுத்தமான காற்று காரணமா? அதன் எடை காரணமா? மரபணுக்கள் காரணமா? இந்த ஆராய்ச்சிக்கு நேரடியான விடை கிடையாது. ஆயினும் உணவு, மூச்சு விடும் விகிதம் ஆகியன ஒருவரின் ஆயுள் குறையவோ கூடவோ காரணமாகிறது என்பது உண்மை.
நீதி வெண்பாவில் வரும் தமிழ் பாட்டு ஒன்று கூறுகிறது:


“ ஒருபோது யோகியே ஒண்டளிர்க்கை மாதே!
இருபோது போகியே யென்ப—திரிபோது
ரோகியே நான்குபோ துண்பா னுடல் விட்டுப்
போகியே யென்று புகல் உண்பான் ”

(ஒருவேளை உண்பான் யோகி, இருவேளை உண்பான் போகி
மூவேளை உண்பான் ரோகி நான்குவேளை உண்பான் போகியே போகி (ஆள் அவுட்!) என்பது இதன் பொருள்).

இந்தப் பாடல் நமக்குக் கற்பிக்கும் விஷயம் என்ன? ஒருவன் அதிகம் உண்டால் ஆயுள் குறையும். அதுவும் ஆரோக்கியக் குறைவான உணவு உண்டால் இன்னும் ஆயுள் குறையும். இப்போது மருந்துகள் மூலம் ஆயுளை அதிகரிக்கச் செய்கிறார்கள் என்பது உண்மதான். ஆனால் அவர்களுடைய வாழ்வோ நரக வாழ்வு. இருந்தும் இறந்தவர்களுக்குச் சமம். சுருங்கச் சொன்னால் நடைப் பிணம்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு’வில் பன்னிரு படைக்களத்தில்  இப்படி ஒரு வருகிறது.

“அவருள் எரிவது எது?” கர்ணன் “ஆழமான புண்கள் உடலில் இருந்து அனைத்து ஆற்றலையும் எடுத்துக்கொள்கின்றன என்பர் மருத்துவர்” என்றான். ஜயத்ரதன் நோக்க “வெளியே இருந்து உருவாகும் புண்களை உடல் நலப்படுத்திக்கொள்ளும், அதுவே உருவாக்கிக்கொள்ளும் புண்களே அதை கொல்பவை என்பார்கள்” என்று அவன் தொடர்ந்தான்.

பரிமேலழகர் உரை
அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - ஒருவன் முன்னுண்டது அற்றபடியைக் குறிகளால் தெளிய அறிந்த பின் உண்ணுமாயின்; யாக்கைக்கு மருந்து என வேண்டாவாம் - அவன் யாக்கைக்கு மருந்து என்று வேறு வேண்டாவாம். 

விளக்கம் 
(குறிகளாவன-யாக்கை நொய்ம்மை, தேக்கின்தூய்மை, காரணங்கள் தொழிற்குரியவாதல், பசி மிகுதல் என இவை முதலாயின. பிணிகள் யாக்கையவாகலின், 'யாக்கைக்கு' என்றார். 'உணின்' என்பது அதன் அருமைதோன்ற நின்றது.) 

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - ஒருவன் தான் முன்னுண்டது செரித்ததைக் குறிகளால் தெளிவாக அறிந்து உண்பானாயின்; யாக்கைக்கு மருந்து என வேண்டாவாம்- அவனுடம்பிற்கு மருந்தென்றே ஒன்றுந் தேவையில்லை.

பெரும்பாலும் நோய்களெல்லாம் செரியாவுணவாலும் பொருந்தாவுணவாலும் மிகையுணவாலுமே நேர்வதால், இது முதல் ஆறு குறள்களில் ஆசிரியர் உணவு நெறிபற்றியே கூறுகின்றார். செரிமானத்தை யறியுங் குறிகள் வயிற்றிற் கனமின்மை, ஏப்பத்தின் செம்மை, இருவகைக் கரணங்களும் தொழில் செய்யத்தகுதியாயிருத்தல், பசியுண்டாதல், உண்டு ஐந்து மணி நேரத்திற்கு மேலாயிருத்தல், என்பன, 'யாக்கை' ஆகுபெயர், எழுவகைத் தாதுக்களால் யாக்கப்பட்டது யாக்கை. யாத்தல் கட்டுதல், 'உணின்' என்பது அதன் அருமையையும் நிலைப்பாட்டையும் உணர்த்திற்று. இக்குறளால் உண்டது செரித்தபின் உண்டால் நோய்வராதென்பது கூறப்பட்டது,

தமிழகத்து  உணவு தொன்றுதொட்டு மருத்துவ முறையிற் சமைக்கப்பட்டு வருகின்றது. பச்சரிசி சூடுண்டாக்குமாதலால் வெப்பநாட்டிற்கேற்காதென்று புழுங்கலரிசி யாக்கப்படுகின்றது.அதைச் சரிதண்ணீர் வைத்துச் சமைத்தல் வேண்டும். சுவை மிகுத்தற்குத் தீட்டும்போது நீக்குந் தவிட்டைத் தனியாகக் கொழுக்கட்டை பிடித்துத் தின்பது வழக்கம். வாழைக்காய் வளிமிகுப்பதென்று பிஞ்சு நிலையிற் சமைக்கப்படும். சீனியவரையென்னுங் கொத்தவரை பித்தமிகுப்பதென்று காய்கட்குப் புளி சேர்க்கப்படும். காயச்சரக்காகக் கூட்டுவனவற்றுள்; மஞ்சள் நெஞ்சுச் சளியை முறிக்கும்; கொத்துமல்லி பித்தத்தை யடிக்கும்; சீரகம் வயிற்றுச் சூட்டைத் தணிக்கும்; மிளகு தொண்டைக்கட்டைத் தொலைக்கும்; பூண்டு வளியகற்றி வயிற்றளைச்சலை நிறுத்திப் பசி மிகுக்கும்; வெங்காயம் குளிர்ச்சியுண்டாக்கிக் குருதியைத் தூய்மைப்படுத்தும்; பெருங்காயம் வளியை வெளியேற்றும்; இஞ்சி பித்தத்தை யொடுக்கிக் காய்ச்சலைக் கண்டிக்கும்; தேங்காய் நீர்க்கோவை யென்னுந் தடுமத்தை(முக்குச் சளியை)நீக்கும்; கறிவேப்பிலை மணமூட்டி உணவு விருப்பையுண்டாக்கும்; கடுகு வயிற்றுவலி வராமற் காக்கும்; நல்லெண்ணெய் கண்குளிர்ச்சியும் மதித்தெளிவும் உண்டாக்கும், இவையெல்லாஞ் சேர்த்த துவரம்பருப்புக் குழம்பும், சீரகம் பூண்டு கலந்த மிளகு நீரும், சூட்டைத்தணித்துச் செரிமான ஆற்றலை மிகுக்கும் மோரும், கூடிய முப்படையற் சோற்றைக் கொழுமைப்படுத்திக் குடற்புண்ணாற்றும் நெய்யோடும் உடலுக்குரஞ்செய்து கழிமாசுக்கட்டை(மலபந்தத்தை) நீக்கும் கீரையொடும்,குளிர்ச்சிதந்து பித்தம்போக்கும் எலுமிச்சை யூறுகாயொடும், அறுசுவைப்பட வுண்ட தமிழன் 'அற்றது போற்றி யுணின்' நோயண்டாதாகலின், 'மருந்தென வேண்டாவாம், என்றார், 'யாக்கைக்கு' என்றது உடம்பைப் பொறுத்தமட்டில் என்றவாறு. உள்ளத்தைத் தாக்கும் நோய் வேறுவகைப் பட்டதாகலின், அதை பின்னர்க் கூறுவார்.

மணக்குடவர் உரை
யாக்கைக்கு மருந்தென்பதொன்று வேண்டா, குற்றமற முற்காலத்து அருந்திய உணவு அற்றமையறிந்து பாதுகாத்து உண்பானாயின். இஃது இவ்வாறு செய்யின் மருந்து தேடவேண்டாமென்றது. 

மு.வரதராசனார் உரை 
முன் உண்ட உணவு செரித்த தன்மை ஆராய்ந்து போற்றியப் பிறகு தக்க அளவு உண்டால், உடம்பிற்கு மருந்து என ஒன்று வேண்டியதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவன் முதலில் உண்டது சீரணமாகிவிட்டதை நன்கு அறிந்து அதன் பிறகு உண்டால், அவன் உடம்புக்க மருந்து என்று ஒன்று வேண்டியது இல்லை.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Individuals
Regimen is the word often associated with a rigorous health program. Valluvar has emphasized the importance of discipline in taking food. Though we believe that food is medicine, but the way we take food is a better medicine. Your body does not need any medicine, if you feed your stomach only after the food already eaten is digested completely, assures Kural 942.

His body needs no drugs who only eats 
After digesting what he ate before. 

There are two ways for better health. One is eating only when you are hungry. Today, people are addicted to eating. There is a practice of dumping into the stomach as if one's stomach were a garbage bin. People do not give their body its own time to burn the fat already accumulated in the body. As a result, more number and different types of diseases are prevalent.

Two is appreciating  that you get food -  because there are millions of people without food — and give yourself one hundred percent while eating. There are plenty of distractions by ways of television, cell phones and other technological devices.  We are not conscious when we eat. As a result, we cannot control the quantity of food we take and we do not appreciate the food that we eat. Just be there and be grateful.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
If you don't want to take medicines, the follow this regimen suggested by Thiruvalluvar. Your body does not need any medicine, if you feed your stomach only after the food already eaten is digested completely. There are few ways of for better health 1. Eating only when you are hungry 2. Appreciating that you get food when millions of people live without food. 3. Mindful eating - When one is distracted to TV, mobile phone while eating, one won't be conscious. Hence one won't be able to control the quantity of food and end up dumping more than required food in one's stomach. 4. In order to digest the food, do exercises every day or give physical work to the body. 

Also, remember, we can heal the external wounds. But, if when excess amount of food consumed is stored in the form of fat in the body cells, then over time, it will lead to internal wounds which generally cannot be cured (unless managed from early stages) and it will kill the person.  

Questions that I ask to the kid
What should you do to not consume medicine?