Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label அறிவுடைமை. Show all posts
Showing posts with label அறிவுடைமை. Show all posts

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும்

குறள் 423
எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு
[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

எப்பொருள் - எந்த ஒரு பொருளையும் , கருத்தையும், தத்துவத்தையும், செயலையும், அறிவையும், கொள்கையையும் , பயனையும், தலைமையும்

யார் -yār   interrog. pron. யா². [T.yavam, K. yāru.] Who; யாவர்.
யார் - yār   interrog. pron. யா². [T.yavam, K. yāru.] Who; யாவர்.

வாய்க் - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு.

கேட்பினும் - கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்

அப்பொருள் - அந்த பொருளை  (செயலை, தத்துவத்தை ... )

மெய் -- mey   n. [K. mey.] 1. Truth, reality;உண்மை. மெய்யுணர் வில்லாதவர்க்கு (குறள், 354).2. Soul; ஆன்மா. காட்டாகி நின்றானைக் கண்ணறியாமெய்யென்ன (சி. போ. 6, 2, 4). 3. Consciousness; உணர்ச்சி. மெய்ம்மறந்துபட்ட (புறநா. 25).4. Body, used euphemistically; உடம்பு. முயற்சிதன் மெய்வருத்தக் கூலிதரும் (குறள், 619). 5.Breast; மார்பு. முழுமெயு முறீஇ (சிலப். 5, 226). 6.(Gram.) Consonant; ஒற்றெழுத்து. பதினெண்ணெழுத்து மெய்யென மொழிப (தொல். எழுத். 9).

மெய் - mey   s. truth, sincerity, சத்தியம்; 2. the body, உடம்பு; 3. a consonant, மெய்யெழுத்து.

மெய் - மெய்ஞ்ஞானம், மெய்ஞானம், true wisdom.
மெய் - மெய்நலம், மெய்ந்நலம், strength, வலி.

மெய்ப்பொருள் - உண்மை, உண்மையான நிலையான மெய்ப்பொருள் என்னவென்று

காண்பது - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்
எந்த ஒரு விஷயத்தையும் செயலையும் தத்துவத்தையும் கருத்தையும் (நன்குமதிக்கப்படுபவை ஆயினும்) கடவுளையும், தலைமையையும் யார் கூறினாலும் அதனை அப்படியே உண்மை என்று எடுத்துக்கொள்ள கூடாது. அதனை யார் கூறினாலும், அது தானோ அல்லது உலகம் அதிகம் மதிக்கக்கூடியவர் கூறினாலும் அதனை அப்படியே உண்மை என எடுத்துக்கொள்ள கூடாது. அதனை ஆராய்ந்து தனக்குள்ளோ அல்லது பிறருடனோ அல்லது ஆசிரியருடனோ அல்லது குருவுடனோ தர்க்கம் செய்து உண்மை எதுவென்று ஆராயவேண்டும். அவ்வாறு ஆராயத்தக்கவல்லதே அறிவாகும்.

நக்கீரனின் புலமையும், அறிவும், உண்மையும் சிவபெருமானின் கருத்தையே கேள்விகேட்க வைத்தன. அவர் கடவுளர்களின் முழுமுதலாயவர் என்றவரே கொண்டிருந்தாலும். “கண்ணால் காண்பதும் பொய், காதால் கேட்பதும் பொய், தீரவிசாரிப்பதே மெய்” என்னும் கூற்றும் இதனாலேயே வந்தது.

சற்று ஆன்மீகமா பார்த்தால்:
மேலும் மெய் என்றால் வலிமை(strength), ஆன்மா (soul), ஞானம் (wisdom) என்ற பொருளும் உண்டு. ”உள்ள தனைத்திலும் உள்ளொளி யாகி ஒளிர்ந்திடும் ஆன்மாவே” என்று கூறுகிறார் பாரதியார். நாம் மெய்ப்பொருளை ஆன்மா என்று உணர்ந்தால், இந்த லௌகீக உலகில்/கர்ம உலகில் உள்ள மற்ற உண்மைகளை காணாமல் போக வாய்ப்பு உண்டு (i.e.,When we start interpreting for absolute truth like Annma then in practical/karmic worlds relative truths are missed). எல்லாம் அவனுள் ஒடுங்கிய நிலை என்று உணர்ந்தால் மெய்ப்பொருள் என்னவென்று புரியும்.

பொற்கொல்லன் சொல்லைக்கேட்டு ஆராயாமல் உத்தரவிட்ட பாண்டியன் அறிவாண்மை மிக்கவனாயினும், ஒரு சிலமணித்துளிகளில், தவறியதால், கோவலன் மாண்டது, கண்ணகி மதுரையை எரித்ததும் நாமறிவோம்.

“உள்பொருள் இதுவென உணர்தல் ஞானமாம்” என்று சீவக சிந்தாமணியும் (2845), “நீயும் கண்டு நுமரொடும் எண்ணி அறிவறிந்தளவல் வேண்டும்” என்று நற்றிணைப்பாடல் (32:5-6) வலியுறுத்துவதும் இதைத்தான்.

வள்ளுவர் விமர்சனத்திற்கு அப்பாற்பட்டவர் என்பவர்களின் பக்திநெறியை மறுப்பதற்கு இக்குறள் ஒரு தக்க கருவி என்பதில் ஐயமில்லை. பக்தி நெறியாளரின் மனப்பான்மையை வள்ளுவர் அறவே விரும்பமாட்டார் என்பதும் குறட்கருத்திலிருந்து தெளிவாகும். வள்ளுவரை உண்மையாக ஆய்பவர்தாம், வள்ளுவர் வழியில் நிற்பவர். வள்ளுவரைக் குறுகிய எல்லைக்குள் அடிப்பவர், வள்ளுவருக்கு இழிவு கற்பிப்பவர்களே என்பதிலும் ஐயமில்லை. இக்குறளை அளவுகோலாகக் கொண்டு, தேவையானால் வள்ளுவருடைய முடிவுகளிலிருந்து வேறுபடுவதற்கும் முடிவினை மாற்றுவதற்கும்  தந்திருக்கிறார் திருவள்ளுவர். தாம் மட்டும் சிந்தித்தால் போதும் என்ற மருள் நோக்கம் வள்ளுவர் நோக்கமாக இருக்க முடியாது. பிறரையும் தம்மைப் போலவே சீரிய முறையில் சிந்திக்கத்'தூண்டுவது வள்ளுவர் கருத்து.

மேலும்
எப்பொருள் எத்தன்மைத் தாயினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பதறிவு (குறள் 355)


மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்’இன் வெண்முரசு - பண்ணிரு படைக்களம் 78 இல் இப்படி சில வரிகள் வருகிறது.
 “கற்பிப்பது நன்று, மைந்தா. நாம் ஐயமறக் கற்பதற்கு அதுவே வழி” என்றார் பீஷ்மர்

“நீ என்ன கற்கிறாய் இப்போது?” என சுவடிகளை கட்டிவைத்தபடி தேவயானி கேட்டாள். “நாளும் கல்விதான். எதுவும் என்னுள் நுழைவதில்லை” என்றாள் சர்மிஷ்டை. “கற்றவற்றைப்பற்றி உன் கருத்தை உருவாக்கிக்கொள், உன்னுள் முளைத்தவையே உன்னில் வளரமுடியும்” என்றாள் தேவயானி.

இந்திய தத்துவ ஞானம் - லட்சுமணன்
பிரமாண சாத்திரம்
(மேலே குறிப்பிட்டதற்கு இயைய, உலகு, உயிர், இறைவன் ஆகியவை உண்மையா? பொய்யா? என்பதைச் சரியாக நிர்ணயிக்க வேண்டுமாயின், இவற்றைப்பற்றிய அறிவு நமக்கு எங்ஙனம் ஏற்படுகின்றது என்பதை முதலில் ஆராய வேண்டும். இவற்றைப்பற்றிய அறிவை நமக்குத் தரும் வாயில்கள் எவை? எவ்வெவ் வழிகளால் நாம் ஒரு பொருளைப்பற்றிய அறிவைப் பெறுகின்றோம்? அறிவைத் தரும் வழிகளை அளவைகள் அல்லது பிரமாணங்கள் எனக் குறிப்பிடுவதே மரபு என முன் குறிப்பிட்டுள்ளோம். இப்பிரமாணங்களின் மூலம் நமக்குக் கிடைக்கும் அறிவு சரியானதா அல்லது பிழையானதா என்பதை அறிவது எங்ஙனம்?

பிரமாணத்துக்கு எது பிரமாணம்?
எவ்வித அறிவும் நிகழ்வதற்கு நான்கு அம்சங்கள் தேவை. இவை நான்கும் இன்றியமையாதவை. முதலாவது, அறிவு நிகழ்வதற்கு நிலைக்களனான அறிபவன் தேவை. இவனை வடமொழியாளர் பிரமாதா என்பர். இரண்டாவது, அறியப்படும் பொருள். இது பிரமேயம் எனப்படும். மூன்றாவது, அறிவு வரும் வழி. இதுவே மேலே குறிப்பிடப்பட்ட பிரமாணமாகும். நான்காவது அறிவு. இது பிரமிதி எனப்படும். பிரமாதா, பிரமேயம், பிரமாணம், பிரமிதி. அதாவது முறையே அறிபவன், அறிபொருள், அறிவு வரும் வழி, அறிவு ஆகிய நான்கனுள்ளும் அறிவைப் பெறும் வழியாகிய பிரமாணத்துக்கு முதன்மை கொடுத்தனர் நையாயிகர். பிரமாணம் சரியானதானால்தான் அப்பிரமாணத்தைக் கொண்டு நாம் பெறும் பிரமிதியும் சரியானது ஆகும் என்பது அவர்களுடைய கட்சி. நையாயிகரது இக்கொள்கை பாரட்டத்தகுந்தது. பிரமாணத்துக்கு முழு முதன்மையும் கொடுத்து, அதனை விடிவாக ஆராய்ந்த காரணத்தால் நையாயிகருடைய மதத்தைப் பிரமாண சாத்திரம் என வழங்கும் ஒரு மரபும் ஏற்படுவதாயிற்று. 

என் மூதாதையான மரு அன்னையின் சிறுமுலைக்காம்பில் சொட்டிநின்ற பால்துளி ஒன்றைக் கண்டு இளங்கன்று ஒன்று வாழ்த்துவதை ஒருநாள் கேட்டார். ‘பரம்பொருள் பள்ளிகொள்ள முடிவிலியென விரிந்தவளே, என் பசிக்கென துளிவடிவில் ஊறும் உன் பெருங்கனிவுக்கு அப்பால் பொருள் என ஒன்று கொண்டிருக்கிறாயா?’ அவர் இங்கு நிகழும் பெருங்களியாட்டில் தன்னை நிறைத்துக்கொண்டார்.

பொருளென்று அங்கிருந்தும் அறிவென்று இங்கிருந்தும் சந்திக்கும் புள்ளியிலேயே அனைத்தும் நிலைகொள்கின்றன. நிகர்விசைகொண்ட இரு களிறுகளால் இழுக்கப்படும் வடத்தின் மையம் அது.

அறியப்படும் இவையனைத்தும் அறிவென்பதனால் அறியப்படுவதனால் அறிவு உருவாகவில்லை என்றே பொருள். அறிவன்றி இங்கு பிறிதேதுமில்லை. அறிவுக்குள் அறிவென்று அமைந்தவையே அனைத்தும். தனித்தன்மைகள் அறிதலினால் எழுகின்றன. அறிதலுக்கு அப்பால் பெரும்பொதுமையின் அமைதலும் அறிவே.

அறியப்படாமையும் அறியவொண்ணாமையும் அறிவுகடந்தமையும் அறிவே. அறிவிலமர்ந்தவர் அறிவென அதையே கொள்வர். அறிபொருள் அறிவோன் அறிவு எனும் மும்மையழிந்த நிலையில் அது நிலைகொள்கிறது.

சுழற்சிக்கு நடுவே மையம் அசைவின்மை கொண்டிருக்கிறது. ஆழம் அலையின்மையால் இறுகியிருக்கிறது. அப்பாலிருப்பவனே அனைத்தையும் அறிபவனாகிறான். செயல்களுக்குள் செயலற்றிருப்பவனே செயலாற்ற வல்லவன்.


பரிமேலழகர் உரை
எப்பொருள் யார் யார் வாய்க் கேட்பினும் - யாதொரு பொருளை யாவர் யாவர் சொல்லக் கேட்பினும், அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு - அப்பொருளின் மெய்யாய பயனைக் காணவல்லது அறிவு.
(குணங்கள் மூன்றும் மாறி மாறி வருதல் யாவர்க்கும் உண்மையின், உயர்ந்த பொருள் இழிந்தார் வாயினும், இழிந்த பொருள் உயர்ந்தார் வாயினும், உறுதிப்பொருள் பகைவர்வாயினும், கெடுபொருள் நட்டார்வாயினும், ஒரோவழிக் கேட்கப்படுதலான், 'எப்பொருள் யார் யார் வாய்க் கேட்பினும்' என்றார். அடுக்கு, பன்மைபற்றி வந்தது. 'வாய்' என்பது அவர் அப்பொருளின்கண் பயிலாமை உணர்த்திநின்றது. மெய்யாதல், நிலைபெறுதல். சொல்வாரது இயல்பு நோக்காது, அப்பொருளின் பயன் நோக்கிக் கொள்ளுதல் ஒழிதல் செய்வது அறிவு என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
யாதொரு பொருளை யாவர் சிலர் சொல்லக் கேட்பினும் அப்பொருளினது உண்மையை யாராய்வது அறிவாவது. இது யாவர் சிலர் நட்டோராயினும் பகைவராயினும் அவர் கூறக் கேட்டவற்றில் தெள்ளியராய் ஆராய்ந்து துணித லறிவென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
எப்பொருளை யார் யார் இடம் கேட்டாலும் (கேட்டவாறே கொள்ளாமல்) அப் பொருளின் மெய்யானப் பொருளைக் காண்பதே அறிவாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எந்தக் கருத்தை எவர் சொன்னாலும், அக்கருத்தின் உண்மையைக் காண்பது அறிவு.

Thirukkural - Management - Knowledge
One of the special ways to acquire knowledge is to assess the validity of the information shared by someone. Information should not be accepted as it is shared or at the surface level. A thorough analysis is needed to validate the validity of the information obtained. If we start accepting all information just like that, we will be confused at the validity of that  information. Check the validity of the information obtained by applying that to your personal and professional life, suggests Kural 423.

Wisdom grasps the truth
Of whatever and by whomever said.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Any information you gain from others or through any source do not assume it is correct.You should research and analyze to find its true meaning.

Questions that I ask to the kid
What you should do to get true knowledge?


சென்ற இடத்தால் செலவிடா

குறள் 422
சென்ற இடத்தால் செலவிடா தீதொரீஇ 
நன்றின்பால் உய்ப்ப தறிவு
[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]

பொருள்
செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

சென்ற - (மனம்) செல்லும் / பயணப்படும் / வேண்டுகின்ற / அலைகின்ற

இடத்தால் - இடங்களில் எல்லாம் /

செலவு - பணவழிவு; போக்கு; ஓட்டம்; நடை; குதிரைநடை; பயணம்; படையெடுப்பு; ஐந்தொழில்களுள்கொள்ளும்நிலம்அறிந்துகொள்ளுகை; நீட்சியளவு; ஆலாபனம்; வழி; ஒழுக்கம்; தேவை; மொய்; ஆணை; சிறந்தகாலம்; பிரிவு; சாவு; காலங்கழிவு; எலிவளைமுதலியன; வீட்டிக்குவேண்டியஉணவுப்பண்டம்

செலவிடாது - செல்ல விடாது - பயணிக்க விடாமல்; போக விடாமல்

தீது - தீமை; குற்றம்; பாவச்செயல்; துன்பம்; இறப்பு; கேடு; உடம்பு; இடையூறு

ஒரீஇ - ஓரீ - ஓரீற்றா - ஒருமுறையீன்ற பசு.

நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு.
நன்றின்பால் - இன்பம் தருகின்ற அறத்தின் பால், நல்லனவற்றி பால்

உய்ப்பது - உய்த்தல் - செலுத்துதல்; கொண்டுபோதல் சேர்த்தல் நடத்துதல் அமிழ்த்தல் நுகர்தல் கொடுத்தல் அனுப்புதல் குறிப்பித்தல் அறிவித்தல் ஆணைசெலுத்துதல்; ஆயுதத்தைச்செலுத்துதல்; உய்யச்செய்தல்; நீக்குதல்

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்
மனம் என்பது அலைபாய்கின்ற ஒன்று. அதற்கு எண்ணுவதற்கு ஒன்றும் இல்லாத பொழுதே அது பலவற்றை எண்ணிக்கொண்டே இருக்கும். அதற்கு கல்வி என்ற பெயரிலே, அனுபவங்கள் என்ற பெயரிலே பலவற்றை புகட்டுகிறோம். இவையாவும் மேலோட்டமாக சொன்னால் தகவல்கள் என்று தான் சொல்லவேண்டும். அறிவு அல்ல. இந்த தகவல்களைக்கொண்டு நாம் என்ன செய்கின்றோம் என்பதே விஷயம். உதாரணமாக அணு உற்பத்தித்திறனை வைத்து மின்சாரம் உற்பத்தி செய்ய முடியும். அதேப்போல் பேரழிவை தரக்கூடிய அணுகுண்டையும் செய்ய முடியும். இரண்டையும் அறிவு என்று நாம் சொல்ல முடியாது என்பதையே திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்.  இது ஒரு பெரிய உதாரணம் என்றாலும் வாழ்வில் சின்ன சின்ன விஷயங்களுக்கும் பொருத்தமாகும் - உதாரணமாக கோபம், மோகம் போன்றவை நமக்கு தீமை விளைவிப்பவை (அதனால் உறவுகளையும், ஆரோக்கியத்தையும் இழப்போம்). சமூகவலைத்தளத்தையும், தகவல் தொழில்நுட்பத்தையும் ஆக்கப்பூர்வமாகவும் பயன்படுத்த முடியும் அதை வைத்துக்கொண்டு நேரத்தை விரயம் செய்து வெட்டி பேச்சு பேசி பிறரை வசைப்பாடவும் முடியும். தேர்வு நம்முடையது தான். அதுவே அறிவு.

ஞானம் / அறிவு என்றெனப்படுவது அலைபாயும் மனதை செல்லும் இடங்களிலெல்லாம் செல்லவிடாது, குறிப்பாக (நமக்கோ, நமது சுற்றத்திற்கோ, உலகிற்கோ விளைவிற்கும்)  தீமையின் பக்கம் செல்ல விடாது தடுத்து, நல்லனவற்றின் பால், (இன்பம் பயக்கும்) அறத்தின்பால் கொண்டு செல்வது ஆகும். 

திருமந்திரத்தில் திருமூலர் ஐம்புலன்களை அடக்கவேண்டாம் என்கிறார். ஏனெனில், அடக்கினால், உயிரற்ற சடப்பொருள் அல்லது சடலப்பொருள் ஆகிவிடுவோம். அடக்குவதற்கு பதிலாக, புலன்களை தகுந்த வழியில் பயனுறுத்த வேண்டும். இதைத்தான் வள்ளுவரும் கூறுகிறார். திருமந்திரப்பாடல் இதுதான்.

அஞ்சும் அடக்குஅடக்கு என்பர் அறிவிலார்

அஞ்சும் அடக்கும் அமரரும் அங்கிலை

அஞ்சும் அடக்கிய அசேதன மாம்என்றிட்டு

அஞ்சும் அடக்கா அறிவு அறிந்தேனே.

அறிவில்லாதவர்களே புலனடக்கம் வேண்டுமென்பார். அறிவுள்ளவர்கள் புலனொழுக்கம் வேண்டுமென்பார்கள். புலன்களை அடக்கிய வானோர்கள் கூட இல்லை. ஐம்புலன்களையும் அடக்கிவிட்டால், சடப்பொருளாகிவிடுவோம் அதனால் அவற்றை அடக்காமல், இயல்பான செயல்களைச் செய்யும், அறிவே ஒருவர் பெறவேண்டும் இதைத்தான் வள்ளுவரும் சொல்லுகிறார்

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”விழையா உள்ளம் விழையும் ஆயினும்
கேட்டவை தோட்டியாக மீட்டாங்
கறனும் பொருளும் வழா அமைநாடித்
தற்றக வுடைமை நோக்கி மற்றதன்
பின்னா கும்மே முன்னியது முடித்தல்” (அகநா.286:8-12)

பரிமேலழகர் உரை
சென்ற இடத்தால் செலவிடாது - மனத்தை அதுசென்ற புலத்தின்கண் செல்ல விடாது, தீது ஒரீஇ நன்றின்பால் உய்ப்பது அறிவு - அப்புலத்தின் நன்மை தீமைகளை ஆராய்ந்து தீயதனின் நீக்கி நல்லதன்கண் செலுத்துவது அறிவு. 
(வினைக்கு ஏற்ற செயப்படு பொருள் வருவிக்கப்பட்டது. ஓசை, ஊறு, ஒளி, சுவை, நாற்றம் எனப் புலம் ஐந்தாயினும் ஒரு காலத்து ஒன்றின்கண் அல்லது செல்லாமையின், 'இடத்தால்' என்றார். 'விடாது' என்பது கடைக்குறைந்து நின்றது. குதிரையை நிலமறிந்து செலுத்தும் வாதுவன் போல வேறாக்கி மனத்தைப் புலமறிந்து செலுத்துவது அறிவு என்றார், அஃது உயிர்க்குணம் ஆகலான்.).

மணக்குடவர் உரை
உள்ளஞ் சென்ற விடத்தே உடம்பையுஞ் செல்லவிடாது, தீமையை நீக்கி நன்மைப் பகுதியிலே செலுத்துவது அறிவாவது. இது காம நுகர்ச்சியின்கண் பழியும் பாவமும் பொருட்கேடும் வாராமற் செலுத்துவது அறிவென்றது

மு.வரதராசனார் உரை
மனத்தை சென்ற இடத்தில் செல்லவிடாமல், தீமையானதிலிருந்து நீக்கிக் காத்து நன்மையானதில் செல்லவிடுவதே அறிவாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மனம் சென்ற வழியெல்லாம் அதைச் செல்ல விடாமல், தீமையை விட்டு விலக்கி, நல்ல வழியில் நடத்துவது அறிவு.

அறிவற்றங் காக்குங் கருவி

குறள் 421
அறிவற்றங் காக்குங் கருவி செறுவார்க்கும்
உள்ளழிக்க லாகா அரண்.
[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா
அற்றம் - அழிவு; துன்பம் இறுதி சோர்வு வறுமை இடைவிடுகை; அவகாசம் அவமானம் அறுதி விலகுகை; சுற்று மறைக்கத்தக்கது; நாய் பொய் உண்மை
காக்கும்
கருவி - ஆயுதம்; சாதனம்; கவசம்; கேடகம்; குதிரைக்கலணை; குதிரைச்சம்மட்டி; தொகுதி; மேகம்; தொடர்பு; ஆடை; ஓவியம்; அணிகலன்; துணைக்காரணம்; இசையுண்டாதற்குரியயாழ்முதலியகருவிகள்
செறு - வயல்; குளம்; பாத்தி; கோபம்; கொல்லு
செறுவார்க்கும் - கோபப்படுவோர்;  உள்ளத்துறுதியைக் குலைக்கும் பகைவர்களான ஐம்புலனாசைகள்
உள்  - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை
அழிக்கல் - அழிக்க முடியாதபடி காக்கின்ற
ஆகா - வியப்புக்குறிப்பு; உடன்பாட்டுக்குறிப்பு; ஒருகந்தருவன்.
அரண் - பாதுகாப்பு, காவல் கோட்டை சுற்றுமதில் காவற்காடு கவசம் வேலாயுதம் செருப்பு அழகு அச்சம்


முழுப்பொருள்

நூல்களில் இருந்து கற்கும் அறிவு என்பது நம்மை துன்பத்தில் இருந்து காக்கும் சிறப்பு வாய்ந்தது. அத்தகைய அறிவென்பது ஒரு அழியா சொத்துமாகும். ஒருவரின் ஐம்புலனாசைகளால் உள்ளத்து உறுதியை குலைக்க முடியும். ஆனால் அறிவை குலைக்க முடியாது. ஆதலால் அது அழிக்க முடியாத அரணாகும். ஒருவர் மிகுந்த நெருக்கடியால் ஐம்புலன்களிடம் சறுக்கியமையால் துன்பத்தில் இருப்பார். ஆனால் அதுவே இறுதி கிடையாது. அதில் இருந்து அவரால் மீண்டு வர முடியும். அப்பொழுது அறிவே உறுதுணையாக இருக்கும்.

எவ்வளவு அறிவிருந்தாலும், அவாவிற்கு இடம் கொடுத்தால் அது நம்மை வஞ்சித்து வாழ்வில் சறுக்கலை உண்டாக்கும். ஆகவே தான் "நிற்க அதற்கு தக" என்று முன்னர் திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கிறார் போலிருக்கு.

உதாரணமாக
நாம் எல்லோரும் தேனீயிடம் இருந்து தேனை திருடுகிறோம். ஆனால் இதனால் தேனீ துவண்டு போவதில்லை. ஏனெனில் தேனீக்கும் மட்டுமே பூவில் இருந்து தேன் உருவாக்கும் வித்தை தெரியும். அதுவே அறிவின் சிறப்பு என்று சொல்லலாம். 

Image result for honeycomb forest
Image result for honeycomb forest

மேலும்: அஷோக் உரை

அறிவின் விளைவா உறுதிப்பாடு? - ஜெயமோகன்

உன் படைக்கலம் உனது மூன்றாவது கரமும் இரண்டாவது மனமும் முதல்தெய்வமும் ஆகட்டும்

பழி, இழிவு, துயர் எனும் மூன்று கடல்களை கடக்கச்செய்யும் பெருங்கலம் ஞானம்.

எங்கிருந்து எங்கு அவர் வந்து சேர்ந்திருக்கிறார் என்னும் திகைப்பும் நிறைவும் உருவாகிறது.

உங்கள் செயற்களத்தைக் கண்டுகொண்டால் உங்களிடமும் இந்த விலக்கமும், தயக்கமும் இருக்காது. உங்கள் நிறைவை நீங்களும் அடையக்கூடும். வாசிப்பு அதை கண்டடைவதற்கான வழி மட்டுமே.

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது , கல்வி கேள்விகளின் ஆய அறிவோடு உண்மையறிவு உடையன் ஆதல் , அதிகார முறைமையும் இதனானே விளங்கும். ]


அறிவு அற்றம் காக்கும் கருவி - அரசர்க்கு அறிவு என்பது இறுதி வாராமல் காக்கும் கருவியாம், செறுவார்க்கு அழிக்கலாகா உள் அரணும் - அதுவேயுமன்றிப் பகைவர்க்கும் அழிக்கலாகாத உள்ளரணும் ஆம்.
(காத்தல் - முன் அறிந்து பரிகரித்தல், உள்ளரண் - உள்ளாய அரண், உள்புக்கு அழிக்கலாகா அரண் என்றும் ஆம். இதனால், அறிவினது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனுக்குக் குற்றமறைக்குங் கருவியாவது அறிவு: பகைவராலும் உட்புகுந்து அழிக்கலாகா அரணும் அதுதானே. இது தனக்குள்ள குற்றத்தை மறைக்கு மென்றும் பிறரால் வருந்தீமையைக் காக்குமென்றும் அறிவினாலாம் பயன் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
அறிவு அழிவு வராமல் காக்கும் கருவியாகும், அன்றியும் பகைகொண்டு எதிர்ப்பவர்க்கும் அழிக்க முடியாத உள்ளரணும் ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறிவு நமக்கு அழிவு வராமல் காக்கும் ஆயுதம், பகைவராலும் அழிக்க முடியாத உட்கோட்டை.

Thirukkural - Management - Knowledge
A protective weapon for a person is his knowledge. “Knowledge,”  according to Oxford Advanced Learner’s Dictionary, “is the facts, information, understanding and skills that a person has acquired through experience or education.” Knowledge is not only a possession but also a weapon of defense as it protects a person from destruction.  Others can destroy a person but they cannot destroy the knowledge possessed by that person. This Practice presents seven Kurals in defense of knowledge. 

Knowledge is similar to the fortress of a King that protects him from the intrusion of enemies. Knowledge gives not only an external protection but also an internal defense to the possessor. One's knowledge is always helpful for one especially during  the times of crises. Kural 421 supports the view that knowledge is a fortress.

Wisdom is a weapon of defense, 
An inner fortress nor foe can raze.

இருவகை அறிவு (இந்திய தத்துவ ஞானம் - லட்சுமணன்)
அறிவில் இரண்டு வகை உண்டு. மனிதன் தன் வாழ்க்கையை இனிதாக்குவதற்கு உலகிலுள்ள பொருள்களை எவ்வளவு விதமாகப் பயன்படுத்தலாமென்பதை அறிவது ஒருவகை அறிவு. இந்த வாழ்க்கையும் இந்த உலகமுமே எதற்காக என்பதை அறிவதே இரண்டாவது வகை.  இந்த இரண்டாவது வகை அறிவின் விரிவே தத்துவ ஞானம் எனப்படுவது. முதலாவது அறிவுக்கு உலகிலுள்ள பொருள்களும் உலகின் பகுதிகளும் விஷயமாக, இரண்டாவது வகை அறிவு, உலகம் முழுவதையுமே தனக்கு விஷயமாக்கி, இந்த உலகம் எதிலிருந்து, எங்ஙனம், எதற்காக உற்பத்தியானது என்பதை ஆராய்கின்றது. ஆகவே, இந்த இரண்டாவது வகையே அடிப்படையாவது. இந்த அடிப்படை அறிவை நமக்குத் தருவன என்ற காரணத்தால்தான், அறிவு நூல் என்ற கருத்தையுடைய பெயர் வேதங்களுக்கு ஏற்படலாயிற்று.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Knowledge, that we gain from books and from listening to others, is the tool that helps us to come out from pain, difficult times, danger, suffering, poverty, loss, falsehood, darkness etc. Such a knowledge is an indestructible asset for anyone. The five sensory pleasures can destruct a person's focus however the knowledge cannot be destructed. Hence, knowledge is an indestructible fort within ourselves. When one has hit rock bottom, it is not the end. Using knowledge, one can recover and do wonders in life.

Questions that I ask to the kid
Knowledge is a tool. Explain
Knowledge is an indestructible fort. Explain

எவ்வ துறைவது உலகம்

குறள் 426
எவ்வ துறைவது உலகம் உலகத்தோடு 
அவ்வ துறைவ தறிவு
[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]

பொருள்
எவ்வது - எவ்விதம், எவ்வாறு, adv. id. How? inwhat manner? 
உறை - II. v. i. abide, live; தங்கு; 2. dwell or be in the natural element as fishes in water etc, இரு; 3. haunt, சஞ்சரி;
உறைவது - இயங்குகிறதோ
உலகம் -  இவ்வுலகம், இவ்வுலக மக்கள், நாம் சென்று வாழும் உலகம்
உலகம் - உலகிலுள்ள உயர்ந்தோர் ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர்; உயர்குணம்; வானம், உலகு, உலகப்பொது, பூமி; நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு; மக்கள்தொகுதி; 
உலகத்தொடு - அந்த உலகத்தோடு ஒன்று பட்டு
அவ்வது - adv. id. In that way;அவ்வாறு 
உறைவது - இயங்குவதே
அறிவு - சிறந்த அறிவு

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகத்தில் உயர்குணம் கொண்ட உயர்ந்தோர் ஒழுக்கத்துடன் எவ்வாறு இயங்குகிறார்களோ வாழ்கிறார்களோ அவ்வாறு அவ்வழியில் நம்மை ஒன்று பட்டு இயங்குவதே வாழ்வதே கற்ற அறிவுக்கு சிறப்பாகும். இதில் நான் அரசன் நான் தலைவன் எனக்கு எல்லாம் தெரியும் என்ற கர்வம் இல்லாமல் உயர்ந்தோர் வழி வாழ வேண்டும். 

அது மட்டும் இன்றி இவ்வுலகம் மாறிக்கொண்டே இருக்கும். புதிய புதிய வளர்ச்சிகள் புதிய புதிய தொழில்நுட்பங்கள் புதிய புதிய வியூக முறைகள் புதிய புதிய வாழ்வியல்கள் வந்துக்கொண்டே இருக்கும். அத்தகைய நல்ல மாற்றங்களை உதாசினப்படுத்தக்கூடாது. பாரதி கூறியது போல "பழங்கதைகள் சொல்வதிலோர் மகிமையில்லை" ஆதலால் "திறமான புலமை எனில் வெளிநாட்டோர் அதை வணக்கஞ் செய்தல் வேண்டும்". ஆதலால் நற்புதிய மாற்றங்களை ஏற்று வாழ்வில் ஒழுகி வாழ வேண்டும். அதுவே அறிவுக்கு சிறந்ததாகும்.

(கீழ்காணும் பாடலின் பகுதி மகாகவி பாரதியின் "யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ்மொழிபோல்" பாடலில் இடம்பெறும்)

பிறநாட்டு நல்லறிஞர் சாத்திரங்கள்
      தமிழ்மொழியிற் பெயர்த்தல் வேண்டும்;
இறவாத புகழுடைய புதுநூல்கள்
      தமிழ்மொழியில் இயற்றல் வேண்டும்;
மறைவாக நமக்குள்ளே பழங்கதைகள்
      சொல்வதிலோர் மகிமை இல்லை;
திறமான புலமையெனில் வெளிநாட்டோர்;
      அதைவணக்கஞ் செய்தல் வேண்டும். 

அது மட்டும் எல்லாது ஒரு வெளிநாட்டிற்கு சென்றாலோ வெளி மாநிலத்திற்கு சென்றாலோ அங்கு இருந்து கற்க வேண்டும். அங்கு சென்று எங்க ஊர் எப்படி இருக்கும் தெரியுமா என்று நம்மூர் புராணம் பாடக் கூடாது. அந்த ஊர் மக்களை இழிவு செய்ய கூடாது. அங்கு உள்ளோர்க்கு படி வாழ்வை அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும். இது போர் புரிந்து நாட்டை ஆளும் அரசனுக்கும், வெளிநாட்டில் வந்து தொழில்/ வணிகம் செய்யும் மக்களுக்கும் பொருந்தும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
உலகம் எவ்வது உறைவது - உலகம் யாதொருவாற்றான் ஒழுகுவதாயிற்று, உலகத்தோடு அவ்வது உறைவது அறிவு - அவ்வுலகத்தோடு மேவித் தானும் அவ்வாற்றான் ஒழுகுவது அரசனுக்கு அறிவு. ('உலகத்தையெல்லாம் யான் நியமித்தலான் என்னை நியமிப்பாரில்லை,' எனக் கருதித் தான் நினைத்தவாறே ஒழுகின், பாவமும் பழியும் ஆம் ஆகலான். அவ்வாறு ஒழுகுதல் அறிவு அன்று என விலக்கியவாறு ஆயிற்று. இவை ஐந்து பாட்டானும் அதனது இலக்கணம் கூறப்பட்டது.)

மணக்குடவர் உரை
யாதொருவாற்றா லொழுகுவது உலகம். அதனோடு கூடத்தானும் அவ்வாற்றா னொழுகுதல் அறிவாவது.

அறிவாவாது எத்தன்மைத்து என்றார்க்கு முற்பட உயர்ந்தாரோடு பொருந்த ஒழுகுதல் அறிவு என்றார்.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
உலகம் எவ்வது உறைவது - உயர்ந்தோர் எவ்வாறு ஒழுகுகின்றாரோ; அவ்வது உலகத்தோடு உறைவது அறிவு - அவ்வாறே அவரொடு பொருந்தியொழுகுதல் அறிவுடைமையாம்.

உயர்ந்தோரைப் பின்பற்றுவது பொதுமக்கட்கு ஒழுக்கவுயர்வாம்; அரசர்க்கு அதனொடு புகழும் பதவிப்பாதுகாப்புமாம்.

மு.வ உரை
உலகம் எவ்வாறு நடைபெறுகின்றதோ, உலகத்தோடு பொருந்திய வகையில் தானும் அவ்வாறு நடப்பதே அறிவாகும்

சாலமன் பாப்பையா உரை
உலகத்துப் பெரியோர் எவ்வாறு வாழ்கின்றார்களோ, அவரோடு சேர்ந்து, தானும் அப்படியே வாழ்வது அறிவு.

நன்றி: ரிஷ்வன்
எவ்வாறு உலகம் நடைபெறுகிறதோ
அவ்வாறே அதனுடன் ஒன்றி
தப்பாது தொடர்வதே அறிவாம்

நன்றி: கீற்று
மனிதனின் பரிணாம வளர்ச்சியில் மொழியின் உருவாக்கம் பெரும் முதன்மைத்துவம் வாய்ந்தது. மரபனுக்களில் (டி.என்.ஏ) மட்டுமே சேமித்து வைக்கப்பட்டிருந்த வாழ்வதற்கான அறிவு, மொழியின் மூலமும் எழுத்தின் மூலமும் புதியதொரு வடிவம் பெற்றது. மனித சமூகத்தின் வளர்ச்சியில் எழுத்தின் பங்கும், மொழியின் பங்கும் மகத்தானது. கால மாற்றத்தில் 'எழுதுகோலின் முனை வாள்முனையை விட கூர்மையானது' என்ற நிலை ஏற்பட்டது. மனித சமூகத்தின் அறிவு வளர்ச்சியைப் பெரும் பாய்ச்சல்களில் கொண்டு சென்றன இலக்கிய மற்றும் விஞ்ஞான நூற்கள். ஆனால் காலப்போக்கில் பல்வேறு மொழிகள் தோன்றியும் அழிந்தும் போயின. 'பழையன கழிதலும் புதியன புகுதலும்  வழுவள கால வகையின நானே' என்ற நன்னூல் கூற்றுக்கேற்ப,   எவ்வளவு பழமை மிக்க செறிவு கொண்ட மொழியாயினும், காலத்துக்கேற்றவாறு தம்மை தகவமைத்துக் கொள்ளாமல் இருப்பவை அழிந்து போயின, போகின்றன. மொழியுடன் சேர்ந்து அதனூடாக வளர்க்கப்பட்ட மரபார்ந்த அறிவும், கலாச்சாரமும், வரலாறும் அழிந்து போகின்றன. 

'எவ்வ துறைவது உலகம் உலகத்தோடு
அவ்வ துறைவது அறிவு'.

என்ற வள்ளுவர் வாக்கிற்கிணங்க பல்வேறு மாற்றங்களை செரித்து ஆயிரமாண்டுகளாக மக்களின் மொழியாக மக்களுடன் பீடு நடை போட்டு வரும் தமிழ் மொழி, கணினி எனும் உலகை ஆளும் அசுர இயந்திரத்திற்குள்ளும் தன்னைப் பொருத்தி கொள்வதன் மூலமே இனி வரும் தலைமுறைகளுக்கும் நிலைத்திருக்க முடியும்.

'மறைவாக பழங்கதைகள் நமக்குள்ளே சொல்வதிலோர் மகிமையில்லை
திறமான புலமை எனில் வெளிநாட்டோர் அதை வணக்கஞ் செய்தல் வேண்டும்' என்று பாரதி கூறியது போல,

அஞ்சுவ தஞ்சாமை பேதைமை

குறள் 428
அஞ்சுவ தஞ்சாமை பேதைமை அஞ்சுவது 
அஞ்சல் அறிவார் தொழில்
[பொருட்பால், அரசியல், அறிவுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அஞ்சுதல் - பயப்படுதல்

அஞ்சுவது - பயம் கொள்வது

அஞ்சாமை - பயப்படாமை, திண்மை (மன உறுதி, வலிமை, கலங்காநிலைமை, பருமன்; உண்மை, நிதானம், பாரம், மெய்), ஒன்றை அஞ்சாமல் எதிர் கொள்ளுதல், ஒன்றை பயம் இல்லாமல் சந்தித்தல்; பயமின்மை, அச்சமின்மை
தைரியம், துணிச்சல், துணிவு

பேதைமை - மடமை ,அறிவற்றது; உய்த்துணராமை.

அஞ்சுவது - பயம் கொள்வது
அஞ்சல் - அஞ்சுதல், கலங்கல், மருளல் தோல்வி தபால்

அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

அறிவார் - அறிவுள்ளவர்கள்

தொழில் - செயல்; அலுவல்; தந்திரம்; பெருமை; வினைச்சொல்; ஏவல்; திறமை; களவு.

முழுப்பொருள் :
நாம் அஞ்ச வேண்டிய (செயல்கள், காலம், மனிதர்கள்) விசயங்களுக்கு அஞ்சாமல் இருப்பது மடத்தனம் ஆகும். அறிவற்றவர்களே அவ்வாறு செய்வார்கள். அதே சமயம் எதைக் கண்டு அஞ்ச வேண்டும் அதைக்  கண்டு அஞ்சி அதற்குத்  தகுந்தாற் போன்று நடப்பது அறிவுள்ளவர்கள் செய்யும் செயல் ஆகும் .

நுணுக்கமாக சிந்தித்தால், இதை இரு வகையாக அர்த்தம் கொள்ளலாம். முதலாவதாக, நாம் பழி மற்றும் பாவங்களை தரக் கூடிய செயல்களை கண்டு அஞ்சி ஒதுங்கி இருப்பது இருப்பது நன்று. அவ்வாறு அஞ்சவேண்டியவற்றை கண்டு அஞ்சாமல் இருப்பது மடமை என பொருள் கொள்ளலாம்.

அல்லது இரண்டாவதாக, உண்மையிலேயே யதார்த்ததிலே பயப்பட வேண்டிய இடங்களிலே பயப்படாமல் நடக்க முயல்வது அறிவற்ற செயல் எனவும் கருதலாம். உதாரணமாக நடு இரவில், தனிமையில் நிறைய பொருள் அல்லது நகையுடன் செல்வது, அஞ்ச வேண்டிய(திருடர்களுக்கு) செயல். அதற்கு அஞ்சாமல், மூடத்தனமாக நடப்போம். அதனால் அதற்கான விளைவுகளை சந்தித்தே தீர வேண்டி வரும்.

மேலும், செய்யவேண்டிய செயல்களை காலம் கடத்துவது தீய விளைவுகளை விளைவுக்கும் பெரியோரும் இகழுவர் என்பதனை நினைத்து அஞ்சாமல் இருப்பது மடமையாகும். அதாவது செயல்களை / கடமையை காலம் தாழத்துவது மடமையாகும். ”குறள் 36 அன்றறிவாம் என்னாது அறஞ்செய்க மற்றது பொன்றுங்கால் பொன்றாத் துணை” என்பதை நினைவில் கொள்க.

அதே போல், படிக்கும் காலங்களில், ஆசிரியர்க்கு பயந்து நடப்பது, சிறு வயதில் பெற்றோருக்கு பயந்து நடப்பது, கடவுளுக்கு பயந்து நடப்பது போன்றவற்றை, நல்ல விஷயங்கள், அஞ்ச வேண்டிய விஷயங்கள் எனக் கூறலாம்.

எனக்கு மிகவும் பிடித்த ஒரு ஆங்கில மொழியை இக்குறள்  நினைவு படுத்துகிறது. "The fear of the Lord is the beginning of Wisdom"


கி.வா.ஜகந்நாதன் ஆராய்ச்சிக் குறிப்பு கூறுவது
அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதைமை: “அஞ்சுவ தஞ்சா அறனிலி” (கலி. 42:46)
அஞ்சுவ தஞ்சல்: “துஞ்சலும் இலர் பிறர் அஞ்சுவ தஞ்சி” (புறநா. 182:4)
அஞ்சுவ தஞ்சல்: “அறிவ தறிந்தடங்கி அஞ்சுவ தஞ்சி உறுவதுலகுவப்பச் செய்து” (நாலடி. 74)

சோர்வுடன் அதை கீழே உதிர்த்துவிட்டு அமர்ந்த பிரபாவனிடம் “காலைமுதல் இதை கண்டுபிடித்தேன். இந்நாள் வரை நானும் என் கணமும் அச்சமொன்றையே மெய்யென்று கொண்டிருந்தோம். எங்கள் எண்ணங்களும் செயல்களும் அச்சத்தாலேயே வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தன. அச்சத்தை உதறுவதன் எல்லையில்லா விடுதலையை அடையும் பேறுபெற்ற என் குலத்தான் நான். அதில் திளைக்கிறேன். உன் கூரலகைக் கண்டுதான் உன் அருகே வந்தேன்” என்றது பூச்சி.

பரிமேலழகர் உரை
அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதைமை - அஞ்சப்படுவதனை அஞ்சாமை பேதைமையாம், அஞ்சுவது அஞ்சல் அறிவார் தொழில் - அவ்வஞ்சப்படுவதனை அஞ்சுதல் அறிவார் தொழிலாம்.
(பாவமும் பழியும் கேடும் முதலாக அஞ்சப்படுவன பலவாயினும், சாதி பற்றி, 'அஞ்சுவது' என்றார். அஞ்சாமை எண்ணாது செய்து நிற்றல். அஞ்சுதல்: எண்ணித் தவிர்தல். அது காரியமன்று என்று இகழப்படாது என்பார் 'அறிவார் தொழில்' என்றார். அஞ்சாமை இறை மாட்சியாகச் சொல்லப்பட்டமையின் ,ஈண்டு அஞ்ச வேண்டும் இடம் கூறியவாறு. இவை இரண்டு பாட்டானும் அதனைஉடையாரது இலக்கணம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
அஞ்சத் தகுவதனை அஞ்சாதொழிதல் ஒருவர்க்கு அறிவின்மையாகும்; அஞ்சத்தகுவதனை அஞ்சுதல் அறிவுடையார் தொழில். மேல் அஞ்சாமை வேண்டு மென்றாராயினும் ஈண்டு அஞ்ச வேண்டுவனவற்றிற்கு அஞ்சுதல் அறிவென்றார்.

மு.வரதராசனார் உரை
அஞ்சத்தக்கதைக் கண்டு அஞ்சாதிருப்பது அறியாமையாகும், அஞ்சத் தக்கதைக் கண்டு அஞ்சுவதே அறிவுடையவரின் தொழிலாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பயப்பட வேண்டியதற்குப் பயப்படாமல் இருப்பது மூடத்தனம்; பயப்படுவது அறிவாளிகளின் செயல்.

Thirukkural - Management - Knowledge
It is unnatural to be natural in an unnatural situation. A normal human being gets agitated when circumstances become abnormal. Similarly, if a person is not afraid of things to be afraid, he is considered ignorant. We need to be cautious of things or events that bring negative consequences. Real knowledge is to be afraid of what is to be afraid. Knowledgeable people can differentiate between what is to be feared and what is not to be feared and act accordingly, assures Kural 428.

Not to fear what  should be feared is 
The wise know better.


English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
If one is not scared (i.e. not having fear) about things that ought to be scared/feared (for e.g., not scared of not doing work, time, people, not scared of bad/evil things) then that will be considered as stupidity. Only brainless people will do like that. Knowledgeable people will know what to be afraid of and what not be afraid of. One needs to be cautious of things or events that bring negative consequences. 

We have learnt before that fear is not a good thing. However, here the context is fear about not doing. Because being idle, procrastinating is not healthy, productive and good. Hence, one has to fear such a condition. Also, one has to fear about sin, bad consequences etc. If one is not scared of negative consequences, then they will take things for granted and it can lead to catastrophes, destruction, failures, loss of life/money etc which cannot be reversed or will take lot of time, effort and money to rebuild. 

Questions that I ask to the kid
Can you be scared of something that should not be scared? Why?
Can you not be scared of something that should be scared? Why?
Is a knowledgeable person scared of anything? If so what? Why?