Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

மனத்தொடு வாய்மை மொழியின்

குறள் 295
மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் தவத்தொடு 
தானஞ்செய் வரின் தலை
[அறத்துப்பால், துறவறவியல்,  வாய்மை ]

பொருள்
மனம் - நெஞ்சம்; எண்ணம்; விருப்பம்; இந்துப்பு.

மனத்தொடு - மனதுடன்

வாய்மை - உண்மை; சொல்; தவறாச்சொல்; பௌத்தசமயஉண்மைகள்; வலி.

மொழி - சொல்; கட்டுரை; சொற்றொகுதி; பேச்சுமுறை; வாக்குமூலம்; பொருள்; மணிக்கட்டு, முழங்கால், கணுக்கால்முதலியவற்றின்பொருத்து; மரக்கணு.

மொழியின் - மொழிதல் - சொல்லுதல்

தவம் - பற்றுநீங்கியவழிபாடு; புண்ணியம்; இல்லறம்; கற்பு; தோத்திரம்; தவத்தைப்பற்றிக்கூறும்கலம்பகஉறுப்பு; வெப்பம்; காட்டுத்தீ.

தவத்தொடு - தவத்துடன் 

தானம் - இடம்; இருப்பிடம்; பதவி; கோயில்; இருக்கை; சக்தி; துறக்கம்; செய்யுட்பொருத்தத்தில்வரும்நிலைகள்; எழுத்துப்பிறக்குமிடம்; எண்ணின்தானம்; நன்கொடை; யானைமதம்; நால்வகைஉபாயத்துள்ஒன்றாகியகொடை; குளித்தல்; இசைச்சுரம்; சாதகசக்கரத்திலுள்ளவீடு; ஆற்றலில்சமமாயிருக்கை; இல்லறம்; மகரவாழை.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்

செய்வரின் - செய்பவரை விட 

தலை - சிரம்; முதல்; சிறந்தது; வானம்; இடம்; உயர்ந்தோன்; தலைவன்; உச்சி; நுனி; முடிவு; ஒப்பு; ஆள்; தலைமயிர்; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு; ஓர்இடைச்சொல்; மேலே; தபால்கடிதத்தில்ஒட்டும்முத்திரைத்தலை; தலையோடு.

முழுப்பொருள்
ஒருவன் தனது மனதோடு பொருந்திய உண்மைகளை மட்டும் பேச கூடியவனானால் அவன் தவத்தோடு தானமும் சேர்த்து செய்பவர்களை விட உயர்ந்தவன் ஆவான். 

தவம் செய்வது உயர்ந்தது, தானம் செய்வதும் உயர்ந்தது. இவை இரண்டும் சேர்ந்தாலும் அதை விட சிறந்தது வாய்மை என இவ்வெளிய குறளின் மூலம் வாய்மையை சிறப்பை நிறுவுகிறார் வள்ளுவர். 

மனத்தொடு வாய்மை இருப்பதால் தான் தன்னெஞ்சே தன்னைச் சுடும் என்று கூறியுள்ளார்.

ஒப்புமை
”தானம் தவம் இரண்டும்” (குறள் 19)
“தவமெளிது தானம் அரிது” (ஏலாதி 3)
“தவத்தொடு தானம்” (அறநெறி 143)

“வாய்மை யுடைமை வனப்பாகும் - தீமை
மனத்தினும் வாயினும் சொல்லாமை மூன்றும்
தவத்தில் தருக்கினார் கோள்” (திரி 78)

"Above all, do not lie to yourself." — Fyodor Dostoyevsky

பரிமேலழகர் உரை:
மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் - ஒருவன் தன்மனத்தொடு பொருந்த வாய்மையைச் சொல்வானாயின், தவத்தொடு தானம் செய்வாரின் தலை - அவன் தவமும் தானமும் ஒருங்கு செய்வாரினும் சிறப்புடையன். (மனத்தொடு பொருந்துதல் - மனத்திற்கு ஏறுதல். புறமாகிய மெய்யால் செய்யும் அவற்றினும் அகமாகிய மனம் மொழிகளால் செய்யும் அது பயனுடைத்து என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
தன்னெஞ்சினாற் பொய்யை நினையாது ஒழுகுவனாயின் உலகத்தார் நெஞ்சினுளெல்லாம் உளனாவான். இது பொய்யை நினையாதாரை எல்லாரும் போற்றுவாரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவன் தன் மனதோடு பொருந்த உண்மை பேசுவானானால் அவன் தவத்தேடு தானமும் ஒருங்கே செய்வாரை விடச் சிறந்தவன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உள்ளம் அறிய உண்மை பேசுபவன், தவமும் தானமும் செய்பவரைக் காட்டிலும் உயர்ந்தவன் ஆவான்.

காந்தியும் வாய்மையும் 
நம் தேச தந்தை என அழைக்கப்படும் காந்தி அவர்கள் , தனது வாழ்க்கை வரலாறுக்கு தலைப்பாகவே வாய்மை(சத்தியம்) வைத்துள்ளதன்  மூலம் வாய்மையின் சக்தியும் அதன் மேல் அவருக்கு இருந்த நம்பிக்கையும் புலப்படுகிறது .
வாய்மை ஒட்டிய சில காந்திய கருத்துகள்

*நீ கொண்டிருக்கும் உண்மையான கருத்திற்கு ஆதரவுஇல்லாமல் போனாலும் உண்மை உண்மையாகத் தானே இருக்கும்!

*உண்மை என்பது சுய ஆதாரம் கொண்டது. அதைமூடியிருக்கும் அறியாமை என்ற மூடியை விலக்கிவிட்டால், உண்மை பளீரெனப் பிரகாசிக்கும்.

*நீ மேற்கொள்ளும் செயல் உண்மையானதாகஇருந்தால் அது எந்த காலத்திலும் பாதிப்பைஏற்படுத்தாது.

*எத்தகைய ஆதரவுப் பிரசாரம் நடந்தாலும், பொய்மைஎப்போதும் உண்மையாகாது. அதுபோல, பிறர்கவனிக்கவில்லை என்றாலும் உண்மை எந்தநேரத்திலும் பொய்மையாகாது.

நன்றி : http://desamaedeivam.blogspot.in/2012/10/blog-post.html

யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி
நா - என்பது நாக்கு, அகம் - உள்ளம், இரிகம் - என்பது மனம்; இந்த மூன்றும் ஒன்றுபட்டு முரணில்லாமல் இயங்கக் காத்துக் கொள்ளும் ஒழுக்கமே நாகரிகம் என்பதாகும். நாகரிகம் எனும் ஒரு சொல் நா+அகம்+இரிகம் என்ற மூன்று சொற்களின் கூட்டு ஆகும். 
இந்த விளக்கத்தை வாய்மையென்ற தலைப்பில் 295-வது குறளில் கூறியுள்ளார்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் - (ஒருவன்) உள்ளத்தோடு பொருந்தி உண்மையைக் கூறின், தவத்தொடு தானம் செய்வாரில் தலை‡தவமும் தானமும் செய்பவருள் தலையானவன்.

அகலம்: பிந்திய ‘ஒடு’ உம்மைப் பொருளில் வந்தது. தானமும் என்பது உம்மை கெட்டு நின்றது.

கருத்து: மனத்தோடு கூடி வாய்மை மொழிவோன் அகத் துறவியினும் சிறந்தவன்.

புலத்தலின் புத்தேள்நாடு உண்டோ

குறள் 1323
புலத்தலின் புத்தேள்நாடு உண்டோ நிலத்தொடு
நீரியைந் தன்னார் அகத்து.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், ஊடலுவகை]

பொருள்
புலத்தல் - மனம்வேறுபடுதல்; துன்புறுதல்; வெறுத்தல்; அறிவுறுத்துதல்.
(நெஞ்சொடு புலத்தல் என்ற அதிகாரம் தனியாக உண்டு)

புத்தேள் - புதுமை, புதியவள், தெய்வம், தேவர், வானோர், முதற்கடவுள், தேவலோகம்

நாடு - நாட்டுப்பகுதி; இடம்; பூமி; உலகம்; நாட்டுப்புறம்; மருதநிலம்; பக்கம்; இடப்பரப்பு; பூவுலகப்பொது; ஒருபேரெண்.

உண்டு - உள்ளதன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒருகுறிப்புவினை முற்றுச்சொல்; ஓர்உவமஉருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

உண்டோ - இருக்கிறதா ?

நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.

நிலத்தொடு - நிலத்துடன்

நீரியைந் தன்னார் - நீர் + இயைந்து + அன்னார்

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

இயைந்து - இயைதல் -  பொருந்துதல்; இணங்குதல் நிரம்புதல் ஒத்தல் 

இயைந்து - உரிசொல் -> இயைபு -> புணர்ச்சி, பொருந்துதல்

அன்னார் - aṉṉār   n. Asbestos; கல்நார்.(வை. மூ.)
அன்னார் - அவர்கள்; They are like. அன்னர்--அன்னார். Such person

அகத்து - (அகம் - உள்),  நெஞ்சத்தில், மனதில்

அகத்து - அகம்  - உள்ளம், இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

முழுப்பொருள்
நிலத்தொடு நீர் இயைந்து அன்னார் அகத்துப் புலத்தலின்
நிலத்துடன் நீர் இயர்கையாக பொருந்தி இருப்பதுபோல் இன்பமாக இருக்கிறார்கள் இரு காதலர்கள். அத்தகைய காதலர்கள் ஒருவருக்கொருவர் கொள்ளும் ஊடல் (வேறுபாடுகள், சின்ன சண்டைகள்) ஆனது பேரின்பம் பயக்குமாம்.

நிலத்தோடு நீர் இயற்க்கையாக இருப்பது வெட்பமும் தட்பமும் கூடியிருப்பதாகும். அது இன்பமும் துன்பமும் ஒன்றாக இருப்பதுப்போல் ஆகும்.

புத்தேள் நாடு உண்டோ
(மேற்சொன்ன) அத்தகைய பேரின்பம் தரும் ஒரு இன்ப உலகம் இருக்கிறதா ? இல்லை

குறிப்பு: புத்தேள் நாடு பற்றி திருத்தம் வலையத்தில் வாசிக்கவும் (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

ஒப்புமை
”...........................இனத்தின் இயன்ற
இன்னா மையினும் இனிதோ
இனிதெனப் படூஉம் புத்தேள் நாடே” (குறுந். 288:3-5)

“செம்புலப் பெயல்நீர் போல
அன்புடை நெஞ்சம் தாம்கலந் தனவே” (குறுந்.40:4-5)

பரிமேலழகர் உரை
இதுவும் அது. 'நிலத்தொடு நீர் இயைந்து அன்னார் அகத்துப் புலத்தலின் - நிலத்தொடு நீர் கலந்தாற்போல ஒற்றுமை உடைய காதலர் மாட்டுப் புலத்தல் போல; புத்தேள் நாடு உண்டோ - நமக்கின்பம் தருவதொரு புத்தேள் உலகம் உண்டோ? இல்லை.

விளக்கம் (நீர் தான் நின்ற நிலத்தியல்பிற்றாமாறு போலக் காதலரும் தாம் கூடிய மகளிரியல்பினராகலான், அதுபற்றி அவரோடு புலவி நிகழும் என்பாள், 'நிலத்தொடு நீர் இயைந்தன்னாரகத்து' என்றும், 'அவர் நமக்கும் அன்னராகலின், அப்புலவி பின்னே பேரின்பம் பயவாநின்றது' என்பாள். 'புலத்தலின் புத்தேள் நாடு உண்டோ?' என்றும் கூறினாள். உவமம் பயன்பற்றி வந்தது.) ---

மணக்குடவர் உரை
நிலனும் நீரும் பொருந்தினாற்போல ஒன்றுபட்ட நெஞ்சுடையார்மாட்டுப் புலத்தல்போல, இன்பந்தருவதொரு புத்தேள் உலகம் உண்டோ?. நிலத்தோடு நீரியைதலால் அவை வெப்பமும் தட்பமும் கூடியிருக்குமாறு போல இன்பமும் துன்பமும் கூட அனுபவிப்பார் மாட்டென்றவாறு.

மு.வரதராசனார் உரை
நிலத்தோடு நீர் பொருந்தி கலந்தாற் போன்ற அன்புடைய காதலரிடத்தில் ஊடுவதை விட இன்பம் தருகின்ற தேவருலம் இருக்கின்றதோ?.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நிலத்தோடு நீர் கலந்தாற்போன்ற ஒற்றுமையை உடைய என்னவரோடு ஊடிப் பெறும் இன்பத்தைப் போலத் தேவர்கள் நாட்டு இன்பம் இருக்குமோ?.

சிறுமையும் செல்லாத் துனியும் வறுமையும்

குறள் 769
சிறுமையும் செல்லாத் துனியும் வறுமையும்
இல்லாயின் வெல்லும் படை.
[பொருட்பால், படைமாட்சி, படையில்]

பொருள்
சிறுமையும் - சிறுமை  - இழிவு; கயமைத்தனம், கீழ்மை; இளமை; நுண்மை; எளிமை; குறைபாடு; வறுமை; பஞ்சம்; பிறர்மனத்தைவருத்துகை; இளப்பம்; குற்றம்; நோய்; துன்பம்; மிக்ககாமம்; கயமை.

செல் - போகை; வாங்கியகடனுக்குச்செலுத்தியதொகை; கடன்; கடன்செலுத்தியதற்குபத்திரமெழுதுங்குறிப்பு; கையொப்பம்; சென்றகாலவளவு; மேகம்; வானம்; குடி; வேல்; கறையான்.

செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

செல்லா  - செல்லாத 

துனி - வெறுப்பு; சினம்; புலவிநீட்டம்; பிரிவு; துன்பம்; அச்சம்; நோய்; குற்றம்; இடையூறு; ஆறு; வறுமை.

செல்லாத் துனியும் - நீங்காத வெறுப்பும் / வருத்தம் ; போகாத் துன்பம் உறுதலும் (போகாத் துன்பமாவது பெண்டிரைக் கைக் கொள்ளுதலும் இளிவரவு செய்தலும் போல்வன)

வறுமையும் - வறுமை - துன்பம்; வெறுமை; திக்கற்றதனிமை

இல்லாயின் - இல்லையானால்.

வெல்லும் - வெல்லுதல் - வெற்றிபெறுதல்; ஒத்தல்; ஒழித்தல்; மேம்படுதல்.

படை - சேனை; அறுவகைப்படைகள்; திரள்; சுற்றம்; ஆயுதம்; கருவி; சாதனம்; காண்க:இரத்தினத்திரயம்; முசுண்டி; கலப்பை; குதிரைக்கலணை; யானைச்சூல்; போர்; கல்முதலியவற்றின்அடுக்கு; செதிள்; சமமாய்ப்பரப்புகை; படுக்கை; உறக்கம்; மேகப்படை.

முழுப்பொருள்
படைவீரர்களிடத்தில், ஒழுக்கக் குறைபாடான செயல்கள் இருத்தல் கூடாது. வீரர்கட்கு உணவு உடை முதலியவற்றால் குறைபாடு இருத்தல் கூடாது. 

செல்லாத் துனி = நீங்காத வருத்தம். படை வீரர்கள் நன்முறையில் நடத்தப் பெறுதல் வேண்டும். 

மனம் புண்படுமேல் நீங்காத வருத்தம் மேலிட்டு, போர் புரிவதில் ஆர்வம் காட்டாது அயர்வர். நாட்டுக்காக உயிரைக் கொடுக்க முன்வந்துள்ள வீரர்களை நன்முறையில் பாதுகாத்துச் சிறப்பிக்க வேண்டும்.

படைக்கு இழிவு வருவது பெரும்பாலும் செல்லுமிடங்களில், பெண்களைக் கவர்தல், பொதுமக்களைக் கொடுமைப்படுத்தல் முதலியவற்றினால் ஆம்.


இக்குறளில் இடம்பெறும் ‘செல்லாத் துனி’ என்ற சொல்லுக்கு ‘செல்லாத்துனியாவது மகளிரை வெளவல், இளிவர வாயின செய்தல் முதலியவற்றால் வருவது’ என்று பரிமேலழகர் உரை எழுதியுள்ளார். பரிப்பொருள் ‘செல்லாத்துனி’ என்பதற்கு ‘போகாத் துன்பம் உறுதலும்’ என்று உரை எழுதி ‘போகாத் துன்பமாவது பெண்டிரைக் கைக் கொள்ளுதலும் இளிவரவு செய்தலும் போல்வன’ என்று விளக்கமளிக்கிறார்.

போரில் கைப்பற்ற வேண்டிய பொருட்களில் ஒன்றாக ‘மகளிர்’ மனுசுமிருதியில் குறிப்பிடப்பட்ட திருக்குறள் அச்செயல் படையிடம் இருக்கக் கூடாது என வலியுறுத்துகிறது.

பரிமேலழகர் உரை
சிறுமையும் செல்லாத் துனியும் வறுமையும் இல்லாயின் - தான் தேய்ந்து சிறிதாகலும், மனத்தினின்று நீங்காத வெறுப்பும், நல்குரவும் தனக்கு இல்லையாயின்: படைவெல்லும் - படை பகையை வெல்லும். (விட்டுப்போதலும் நின்றது நல்கூர்தலும் அரசன் பொருள் கொடாமையான் வருவன. செல்லாத் துனியாவது: மகளிரை வெளவல் , இளிவரவாயின செய்தல் முதலியவற்றான் வருவது. இவையுள் வழி அவன் மாட்டு அன்பு இன்றி உற்றுப் பொராமையின், 'இல்லாயின் வெல்லும'¢ என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
தான் தேய்ந்து சிறிதாகலும், மனத்தினின்று நீங்காத வெறுப்பும், நல்குரவும் தனக் கில்லை யாயின், படை பகையை வெல்லும்.

மு.வரதராசனார் உரை
தன் அளவு சிறிதாகத் தேய்தலும், தலைவரிடம் நீங்காத வெறுப்பும் வறுமையும் இல்லாதிருக்குமானால் அத்தகைய படை வெற்றி பெறும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எண்ணிக்கையில் சிறுமை, அரசி்ன் மீது மனத்தை விட்டு விலகாத வெறுப்பு, வறுமை இவை எல்லாம் இல்லை என்றால் அந்தப் படை வெற்றி பெறும்.

நோக்கினாள் நோக்கெதிர் நோக்குதல்

குறள் 1082
நோக்கினாள்  நோக்கெதிர் நோக்குதல் தாக்கணங்கு
தானைக்கொண் டன்ன துடைத்து
[காமத்துப்பால், களவியல், தகையணங்குறுத்தல்]

பொருள் 
நோக்குதல் - பார்த்தல்; கருதுதல்; கவனித்தல்; திருத்துதல்; பாதுகாத்தல்; அருளுதல்; ஒத்தல்; ஒப்பிட்டுப்பார்த்தல்; படித்தல்; விரும்புதல்; கண்காணித்தல்.

நோக்கினாள் -  பார்த்தாள், கவனித்தாள், விரும்பினாள்

நோக்கு - கண்; பார்வை; அழகு; கருத்து; அறிவு; பெருமை; விருப்பம்; கதி; விநோதக்கூத்துக்களுள்ஒன்று; ஒருவகைச்செய்யுளுறுப்பு; ஓர்உவமவுருபு.

எதிர் - வருங்காலம்; எதிரிடை; முன்; முன்னுள்ளது; முரண்; கைம்மாறு; இலக்கு; போர்.

நோக்குதல் - பார்த்தல்; கருதுதல்; கவனித்தல்; திருத்துதல்; பாதுகாத்தல்; அருளுதல்; ஒத்தல்; ஒப்பிட்டுப்பார்த்தல்; படித்தல்; விரும்புதல்; கண்காணித்தல்.
 
தாக்கு - அடி; போர்; படை; வேகம்; பாதிக்கை; சாதனை; குறுந்தடி; இடம்; பெருக்கல்; நெல்வயல்; பற்று; வளமை; ஆணை; நிலவறை; மிகுசுமை; எதிர்க்கை; எதிரெழுகை.

தாக்குதல் - எதிர்த்தல்; மோதுதல்; முட்டுதல்; பாய்தல்; தீண்டுதல்; அடித்தல்; வெட்டுதல்; பற்றியிருத்தல்; எண்கூட்டிப்பெருக்கல்; குடித்தல்; சரிக்கட்டுதல்; உறைத்தல்; கடுமையாதல்; பழிவாங்குதல்; தலையிட்டுக்கொள்ளுதல்; பலித்தல்; பெருகுதல்; பாரமாதல்; நெளித்துப்போதல்.

அணங்கு - தீண்டிவருத்தும்தெய்வப்பெண்; தெய்வப்பெண் பத்திரகாளி தேவர்க்காடும்கூத்து; அழகு விருப்பம் மயக்கநோய்; அச்சம் வருத்தம் கொலை கொல்லிப்பாவை பெண் வடிவு

தானை - படை; ஆயுதப்பொது; ஆடை; மேடைத் திரைச்சீலை; முசுண்டி என்னும் ஆயுதம்.

கொண்டு - முதல்; குறித்து; மூன்றாம்வேற்றுமைச்சொல்லுருபு; ஓர்அசைநிலை.

அன்னது - அன்ன - அத்தன்மையானவை; ஓர் அஃறிணைப் பன்மைக்குறிப்பு வினைமுற்று; ஓர்உவமஉருபு.

உடைத்து - உடைதல் - இருக்கும்


முழுப்பொருள்:
நான் அவளை நோக்கி பார்க்கும் பார்வைக்கு எதிராக அவள் வீசும் பார்வையானது, தான் ஒருத்தி மட்டுமே தீண்டி தாக்கும் சக்தி உடைய ஒரு தெய்வம், துணைக்கு ஒரு படையும் கொண்டு தாக்குவதற்கு ஒப்பானது.

பெண்ணின் பார்வைக்கு உரிய வலிமையை, மிக அருமையாக எடுத்து உரைக்கிறது இக்குறள். வீழ்ந்தவர்கள் அல்லது வீழ்த்தப்பட்டவர்கள் அதிகம் உண்டானதால் தான் என்னவோ, பெண்ணின் கண்கள் ஆயுதங்களுக்கு ஒப்பாக அடிக்கடி கூறப்படுகிறது (வேல் போன்ற விழிகள் ) .

ஒப்புமை
”நோக்குங்கால் நோக்கின் அணங்காக்கும்” (கலி.131.5)
“அண்ணலும் நோக்கினான் அவளும் நோக்கினாள்” (கம்ப.மிதிலைக்காட்சி 35)
“நோக்கிய நோக்கெனும்’ (கம்ப.மிதிலைக்காட்சி 36)

“தாக்கணங் காவ தெவன்கொல் அன்னாய்” (ஐங்குறு 23)
“தாக்கணங் கனையார் நோக்குவலைப் பட்டு” (சிலப்.14:160)
“மூப்புடை முதுமைய தாக்கணங்குடைய” (மணி 3:57)
“தாக்கணங் கனையவள் தனத்தில் தைத்தவே” (கம்ப.மிதிலைக்காட்சி.36)

பரிமேலழகர் உரை
(மானுட மாதராதல் தெளிந்த தலைமகன் அவள் நோக்கினானாய வருத்தம் கூறியது.) நோக்கினாள் நோக்கெதிர் நோக்குதல் - இப்பெற்றித்தாய வனப்பினை உடையாள் என் நோக்கிற்கு எதிர் நோக்குதல்; தாக்கு அணங்கு தானைக்கொண்டன்னது உடைத்து - தானே தாக்கி வருத்துவதோர் அணங்கு தாக்குதற்குத் தானையையும் கொண்டு வந்தாற் போலும் தன்மையை உடைத்து. (மேலும், 'அணங்குகொல் ஆய்மயில் கொல்' என்றமையான், இகரச்சுட்டு வருவிக்கப்பட்டது. எதிர் நோக்குதல்என்றமையின், அது குறிப்பு நோக்காயிற்று. வனப்பால் வருந்துதல் மேலும் குறிப்பு நோக்கால் வருந்துதல் கூறியவாறு. 'நோக்கினாள்' என்பதற்கு 'என்னால் நோக்கப்பட்டாள்' என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை
இவ்வழகினையுடையவள் எனது நோக்கின் எதிர் நோக்குதல், தானே வருத்தவல்ல தெய்வம் அஞ்சாமல்வரும் தானையைக் கொண்டு வந்தது போலும். தானைக்கு உவமை நோக்கம். இது மெய்கண்டு வருந்துவான் கண் கண்டதனால் வருத்த மிக்கது கூறியது.

மு.வரதராசனார் உரை
நோக்கிய அவள் பார்வைக்கு எதிரே நோக்குதல் தானே தாக்கி வருத்தும் அணங்கு, ஒரு சேனையையும் கொண்டு வந்து தாக்கினாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
என் பார்வைக்கு எதிராக அவள் என்னைப் பார்ப்பது, தானே தாக்கி எவரையும் கொல்லும் ஒரு தெய்வம், தாக்குவதற்குப் படைகளையும் கூட்டி வந்ததது போல் இருக்கிறது.

என்னை தாக்கிவிட்டாய்....!!! (நன்றி: கவிப்புயல் இனியவன்)
நான் பார்த்த நொடியில்
பெண்ணே நீ என்னை
பார்த்தாயே - செத்து
பிழைத்தேனடி -நான் .....!!!

உன்
கண் கண்ணாக இருந்தால்
தப்பி இருப்பேன் - பார்வையோ
அணுமின் கதிர்போல் திரட்டி
என்னை தாக்கிவிட்டாய்....!!!

அன்பே உன் கண் என்ன ..?
சேனைப்படையா ...?
அத்தனையும் கொண்டு என்னை
தாக்கி விட்டாய் .....!!!

மலரினும் மெல்லிது காமம்

குறள் 1289 
மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன் 
செவ்வி தலைப்படு வார்.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், புணர்ச்சிவிதும்பல்]

பொருள்
மலர் பூ; தாமரை; ஒருபேரெண்; ஆயுதம்முதலியவற்றின்மேற்குமிழ்; வெண்பாவின்இறுதிச்சீர்வாய்பாடுகளுள்ஒன்று; மும்மலமுடையவர்.

இனும் -  இன்னும்

மலரினும் - மலரை விட.

மெல்லிது - மென்மைவாய்ந்தபொருள்; ஒல்லி.

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை, காதல் (புணர்ச்சி).

சிலர் - சிலபேர், மிக சிலர் மட்டுமே.

அதன் - அதனுடைய, It's   It's   It's  

செவ்வை - நேர்மை; மிகுதி; வழிமுதலியவற்றின்செப்பம்; சரியானநிலை
செவ்வை - cevvai   n. id. 1. [M. cevva.]Correctness, fitness, accuracy, straightness;நேர்மை. தேமொழி யுரைத்தது செவ்வை நன்மொழி(சிலப். வழக். 68). 2. Abundance; மிகுதி செவ்வையாய்க் கொடுத்தான். 3. Evenness, smoothness வழி முதலியவற்றின் செப்பம் அந்தவழி செவ்வையாகஉள்ளது. 4. Sound condition, as of mind, body,etc.; சரியான நிலை அவனுக்குத் தேகம் செவ்வையில்லை.  
செவ்வை - cevvai   s. evenness, straightness, correctness, uprightness, செம்மை; 2. cleanness, pureness, சுத்தம்.

செவ் - cev   adj. from. செவ்வை (used only before words beginning with வ or a vowel, before vowels வ் is doubled), same as செம் which see.

செவ்வி - நலனையும் பயனையும் அறிந்து; காலம்; ஏற்றசமயம்; காட்சி; அரும்பு; பக்குவம்; புதுமை; அழகு; சுவை; மணம்; தன்மை; தகுதி; சித்திரைநாள்.

தலைப்படுதல் - ஒன்றுகூடுதல்; எதிர்ப்படுதல்; மேற்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; முன்னேறுதல்; தலைமையாதல்; புகுதல்; வழிப்படுதல்; தொடங்குதல்.

தலைப்படுவார் - செயல்படுவார்கள்.

ஒப்புமை
”ஐதே காமம்” (குறுந்:217:6)

எழுத்தாளர் திரு ஜெயமோகன் வலைபக்கத்தில் இருந்து (சுட்டியை சொடுக்கவும்)
காமத்தைக் குறித்து சுருக்கமாக சொல்லவேண்டுமென்றால் ஒரு குறள்

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர் அதன்
செவ்வி தலைப்படுவார்

மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது. இயல்பிலேயே அப்படியா அல்லது மனிதன் தன் பண்பாட்டு வளர்ச்சிப்போக்கில் அப்படி உருவாக்கிக்கொண்டானா என்பதை உணர்வது கடினம் . ஆனால் அதைக்குறித்து போகிறபோக்கில் எதையும் சொல்லிவிடமுடியாதென்றே எண்ணுகிறேன். கோட்பாடுகள் வந்து போய்க்கொண்டே இருக்கும். அது என்றென்றும் அதற்கான நுண்ணிய மர்மத்துடன் தான் நீடிக்கும்.

காமம் என்றல்ல வாழ்க்கையின் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் அதன் உச்சம் அதீதம் நோக்கிக் கொண்டுசெல்ல இயற்கை அனுமதிப்பதில்லை. இயற்கை எல்லாவற்றையும் அதற்கு இணையான எதிர் ஆற்றலால் சமப்படுத்தியே வைத்துள்ளது. அதீதமாக எது சென்றாலும் அந்த எதிர் ஆற்றலும் அதே அளவுக்கு அதீதமாகும். அது அழிவை உருவாக்கும்.

காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

ஆகவே காமத்தைப்பற்றி மட்டுமல்ல எல்லாவற்றைப் பற்றியும் நான் சொல்வதும் குறளின் உவமையே ‘அகலாது அணுகாது தீக்காய்தல்’

ஜெ

வெண்முரசு - நூல் ஒன்று – முதற்கனல் - 18`இல் இருந்து (ஜெயமோகன்) (சுட்டியை சொடுக்கவும்)
கங்கை சுழித்துச் சீறிவிலகும் ஒரு பாறையின்மேல் கட்டப்பட்ட குடிலில் அவளுடன் சந்தனு தங்கினான். ஒவ்வொருநாளும் ஒவ்வொரு கணமும் ஒவ்வொரு உறுப்பாலும் காமத்தை அறிந்தான். குருகுலத்தவனே, நீருள்நீர் போல சேர்வதே உயர்காமம். நீரில் உள்ளன காமத்தின் விதிகள். நீரில் நிகழ்வன காமத்தின் எல்லைகள். மழைக்கால நதியும் கோடைகாலநதியும் பெண்ணே. குளிர்கால உறைவும் வெம்மை கரந்த வசந்தமும் பெண்ணே. மலர்சூடிச்செல்லும் ஓட்டமும் உள்ளொழுக்குகள் காலைக்கவ்வி இழுக்கும் சுழிப்பும் அவளே. அவளை முடிவில்லாத அலைகளையே புரளும் ஏடுகளெனக் கொண்ட நூலாக அறிந்துகொண்டிருந்தான்.

நீரின் மாயத்தை சொல்லிவிடும் சூதன் எங்குள்ளான்? மெருகேறிய மென்பரப்புகள், மின்னும் வளைவுகள், உயிரின் அலைப்பரப்புகள், ஆழம்குவிந்த சுழிகள், ஒசிந்த குழைவுகள், நுரைத்ததும்பல்கள், பாசிமணக்கும் பாறைப்பரப்புகள், துள்ளிச்சிரிக்கும் வெள்ளிமீன்கள், கண்களாக மட்டுமே தெரியும் ஆழத்தின் மாபெரும் மீன்கள்.. அவள் அவனை முழுமையாக தன்னுள் இழுத்துக்கொண்டாள். சந்தனுவின் மைந்தனே, நீராடிமுடிக்கத்தக்க நதியும் காமத்தால் தாண்டிச்செல்லத்தக்க பெண்ணும் பிரம்மன் அறியாதவை. உன் அடையாத காமத்தால் அவன் அடைந்த காமத்தை ஆயிரம்முறை பெரிதாக நீ அறியமாட்டாயா என்ன?

முழுப்பொருள்
மலர் என்றென்பது எல்லாவற்றினும் மென்மையானதாக கருதப்படுவது. ஆனால் அதை விட மென்மையானது காமம் என்கிறார் திருவள்ளுவர். காமத்தின் சிறப்பை உணர்த்துவதற்காகவே மலரை உவமையாக்குகிறார் திருவள்ளுவர். மிக மென்மையான அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்பது.

அத்தகைய காமம் விளைவிக்கும் பயன் எல்லோரும் அடைவதில்லையாம். காமத்தின் உச்சத்தை அடைபவர்களுக்கே அது கிட்டும். அப்படி காமத்தின் சிறப்பை மென்மையை அருமையை நுட்பத்தை அறிந்து செயல்படுபவர்கள் மிக சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

காமத்தின் உச்சத்தையும் பயனையும் அடைய வேண்டுமானால் குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து (ஒரே நேரத்தில் ஒன்றாக) நுகரவேண்டும் இருவரும். அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டும் என்றென்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அத்தகைய காமத்தில் ஒருவர் சிறிது வேறுபட்டாலும் அதனுடைய பயனை அடைய அவர்கள் மாட்டார்கள். ஆகவே (பெரும்பாலும்) கணவன் துணைவியின் குறிப்பு அறிந்து புணர்ச்சியில் செயல்பட வேண்டும். அதாவாது தனது வேட்கையை காண்பித்து இன்பமுற்று துணைவியை பாதியில் விட்டுவிட கூடினால் காமத்தில் பயனை அவர்கள் பெற மாட்டார்கள். ஆகவே குறிப்பு கண்டு கூடலில் ஈடுபட வேண்டும். அதனை வேட்கையுடன் செயல் பட வேண்டும். உள்ளத்தின் உணர்வுகளைத்  தூண்டி(அகம் சார்ந்த விஷயம் காமம் என்று முன்பே கூறி குறிப்பிட்டிருந்த்தேன்) உச்சத்தை அடைய வேண்டும். மலரை நுகர்வதுப்போல மென்மையாக நுகர வேண்டும். அப்படி இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் குறிப்பு கண்டு ஒரு காலத்தின் கண் ஒத்து நுகர்ந்தால் (இருவரும் உச்சத்தை அடைந்தால்) அவர்கள் காமத்தின் பயனை அடைவர். அப்படி நுகர்வதே காமத்தின் உச்சம்.

காமத்தின் பயனாக ஊடல் தீரும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அதுமட்டும் இன்றி காமம் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட இன்பம். அவனுடைய படைப்பூக்கத்தின் ஊற்றுக்கண். அவனை உயிர்த்துடிப்புடன் அது வைத்திருக்கிறது. ஆனால் அதன்பொருட்டு அவன் உறவுகளை இழந்தானென்றால், நுண்ணுணர்வுகளை இழந்தானென்றால், அறவுணர்ச்சியை இழந்தானென்றால், ஆரோக்கியத்தை அழித்துக்கொண்டானென்றால் காலப்போக்கில் காமத்தையும் இழந்துவிடுவான்.

குறிப்பு: இது கற்பியல் தொகுதியில் வரும் அதிகாரம் ஆகும். ஆதலால் ஒழுக்கத்தை முன் வைப்பதாக இருக்கிறது.

கவிஞர் இசை
மலரினும் மெல்லியது காமம். சிலரே அதன் அருமையும் நுட்பமும் அறிவர்.

‘மலரினும் மெல்லிது . . .’ அவ்வளவு நுட்பமானது என்பதாலேயே அது லாவகமாக ஒளிந்துகொள்கிறது. “ஒளிந்திருந்து மணம் வீசும் மலர் . . .” இந்த மணம் எங்கிருந்து வருகிறதென்று தெரியாமல் காட்டிற்குள் தேடியலைவது ஒரு அலாதியான அனுபவம் இல்லையா? 

வெளிப்படையானது எவ்வளவு பெரிதாயினும் அது அளவில் சிறியதே. ஒளிந்திருப்பது எவ்வளவு சிறிதாயினும் அது பெரிதினும் பெரிதே. 

‘மலரினும் மெல்லியது’ என்று உணர்ந்துகொண்ட மனம் பெண்களை நடுரோட்டில் கையைப் பிடித்து இழுக்காது.கட்டிவைத்து பெல்ட்டால் அடிக்காது. ஆபாசப் படம் எடுத்து மிரட்டாது. ஆசிட் வீசி எரிக்காது. சின்னஞ்சிறு குழந்தைகளை நாயைப்போலக் குதறி வைக்காது.

தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு ஷண்முகசுந்தரர் கூறிய விளக்கம்
புணர்ச்சி என்பது மிகவும் புனிதமானது. அதனால் தான் அது கோவிலின் கோபுரங்களில் கோலம் கொண்டு உள்ளது. 

காமம் என்பது வேருமென இரண்டு உடல்கள் சேர்வது அல்ல. துணையின் உடைய உள்ளத்தைத் தொட்டு உணர்வுகளை தூண்டி உச்சத்தை தொடுவது தான் உண்மையான காமம். ஆனால் ஒரு புள்ளி விபரம் சொல்கிறது காமத்தில் உச்சத்தை தொட்டவர்களின் சதவிகிதம் மிகவும் குறைவு. அதுவும் பெண்களின் சதவிகிதம் மிக மிக குறைவு என்று சொல்கிறது. 

காமம் என்பது மலரைவிட மென்மையானது. அதனுடைய சிறப்பை அறிந்தவர்கள் மிகவும் சிலரே என்கிறார் திருவள்ளுவர்

நன்றி: திரு ஷண்முகசுந்தரர் [Star Vijay தமிழ்ப்பேச்சு எங்கள் மூச்சு] (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

In the episode of Koffee with Karan -4 ShowLink (Time 29:12 to 29:28 Splicd Link)
Karan: One thing men should know about women but dont? (பெண்களைப் பற்றி ஆண்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டியது ஆனால் தெரியாது)
Vidya: That women like it, need it and want it as much as they do (பெண்கள் அதனை விரும்புவார்கள், அவர்களுக்கு அது தேவை, அவர்களுக்கு அது வேண்டும் - ஆண்களுக்கு எப்படியோ அதே அளவிற்கு)

குறட் கருத்து (நன்றி: திரு.தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

உலகெங்கும் ஆண்களும் பெண்களும் வாழ்கின்றார்
உண்மையில் வாழ்கின்றாரா
சிலர் மட்டும் வாழ்கின்றார் பலர் வாழவில்லையாம்
சிறப்பான செய்தி ஒன்றை
மலர் கொண்டு சொல்கிறார் மனம் கொண்ட வள்ளுவர்
மனத்திலே கொள்ள வேண்டும்
பலர் வாழ்வின் உண்மையைப் பளிச்செனச் சொல்கிறார்
பாடமாய்க் கொள்ள வேண்டும்

உடல் என்ற ஒன்றினை உணர்வோடு உள்ளதாய்
உணர்ந்தார்கள் வாழுகின்றார்
உளம் கொண்ட மங்கையர் உடல் வேண்டி நிற்பதை
உணராதார் வீழுகின்றார்
கடல் போன்ற காமத்தின் ஒரு துளி காணாதார்
கடல் போல அதிகம் உள்ளார்
கண்டவர் மிகச் சிலர் மிகச் சிலர் அவர் மட்டும்
காதலால் வெல்லுகின்றார்

ஒப்புமை:
ஐதே காமம் (குறுந்தொகை 217:6)

கவிதைகள்
முதல் முதலாக காமத்தை
அறிவியல் வகுப்புகளில்
எதிர்கொண்ட தருணம்
நினைவில் இருக்கிறது.
உடல் உறுப்புகள்,திரவங்கள்
பற்றிய தகவல்கள்,
வரைபடங்கள்...
பிறகு உளவியலும் பரிணாமவியலும் அளித்த விளக்கங்கள்.
பிராய்டு
டார்வின்...
மதங்களும் தத்துவங்களும் அளித்த வரையறைகள் ஏலவே கனக்க உண்டு.
ஒவ்வொன்றைப் படிக்கும்போதும்
நான் என் சன்னலைத் திறந்து
வெளியே பார்ப்பேன்.
சாத்தியமானால் ஒரு நடை செல்வேன்.
மரங்களையும்
மலர்களையும் காண்பேன்.
நூலகங்களுக்குச் சென்று
காவியங்களையும்
கவிதைகளையும் வாசிப்பேன்.
ஓவியங்களைப் பார்ப்பேன்.
இசை கேட்பேன்.
உயர்ந்த இடம் ஒன்றில் அமர்ந்துகொண்டு
திருவிழா ஒன்றைக் காண்பேன்.
எனக்கு நானே அப்போது சொல்லிக்கொள்வேன்.
காமம் உருவாக்கியதே 
இவை எல்லாம்.
என் பாடப்புத்தகங்கள்
சிறிய பார்வை கொண்டவை.
குறைந்த காட்சிகளைக் காட்டுபவை.
மானுடர் காமம் 
என்னைப்போல்
மலை மேல் நின்றுகொண்டு
எல்லாம் காண்பது.
மலரினுள் ஒளிந்துகொண்டு
கடவுளரையும்  உருவாக்குவது.
-- போகன் சங்கர்

பரிமேலழகர் உரை
உணர்ப்புவயின் வாரா ஊடற்கண் தலைமகன் சொல்லியது. காமம் மலரினும் மெல்லியது - காம இன்பம் மலரினும் மெல்லியதாயிருக்கும்; அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர் - அங்ஙனம் மெல்லியதாதலை யறிந்து அதன் செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். 

விளக்கம் 
(தொட்ட துணையானே மனச் செவ்வி அழிவதாய மலர் எல்லாவற்றினும் மெல்லியது என்பது விளக்கலின், உம்மை சிறப்பின்கண் வந்தது. குறிப்பும், வேட்கையும், நுகர்சியும், இன்பமும் ஒரு காலத்தின்கண்ணே ஒத்து நுகர்தற்குரியார் இருவர், அதற்கு ஏற்ற இடனும் காலமும் உபகரணங்களும் பெற்றுக் கூடி நுகர வேண்டுதலின், 'அதன் செவ்வி தலைப்படுவார் சிலர்' என்றும், அவற்றுள் யாதானும் ஒன்றனாற் சிறிது வேறுபடினும் வாடுதலின், 'மலரினும் மெல்லியது' என்றும் கூறினான். 'குறிப்பு ஒவ்வாமையின் யான் அது பெறுகின்றிலேன்' என்பதாம். தலைமகள் ஊடல் தீர்வது பயன்.)

மணக்குடவர் உரை
எல்லாவற்றினும் மெல்லிதாகிய பூவினும் மெல்லிதாயிருக்கும் காமம்: அதனது செவ்வியைப் பெறுவார் உலகத்துச் சிலர். இது தலைமகன் புணர்ச்சிக் குறிப்புக்கண்டு பின் ஊடிக்கொள்ளலாம்: இப்பொழுது ஊடுவையாயின் இக்காமஞ் செவ்வி தப்புமென்று புணர்ச்சி வேட்கையால் தலைமகள் நெஞ்சொடு கூறியது.
சாலமன் பாப்பையா உரை
காதல் இன்பம் மலரைவிட மென்மையானது. அதை அறிந்து அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற இடம், காலம், தேவையானவை எல்லாம் பெற்றுக் காதல் இன்பத்தின் நலனை அனுபவிப்பவர் இவ்வுலகில் சிலரே.

ஒரு திரைப்பாடல் 
பாடலாசிரியர்: பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்
திரைப்படம்: நாடோடி மன்னன்

கொஞ்சிப்பேசும் கிளியே! -நல்
இன்பம் தரும் ஜோதியே!
மானே! மலரினும் மெல்லியது காதலே!
மகிழ்வோம் நாமே! புதுமை வாழ்விலே!

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்
செவ்வி தலைப்படு வார். (குறள்)

`மலரைவிடக் காமம் மென்மையானது. அந்த உண்மையை அறிந்து காமத்தின் நல்ல பயனைப் பெறக்கூடியவர் சிலர்தான்.’

காமத்தை இந்தக் குறளைவிட நுட்பமாகச் சொல்லிவிட முடியாது.

பூக்கள் அரும்பாக, மொட்டாக இருக்கும் காலத்தைவிட அவை மலர்ந்திருக்கும் காலத்தில் விவரிக்க இயலா மென்மையுடன் இருக்கும். அதன் மென்மைக்கு அது மட்டுமே உவமை. காமம் இதையும்விட மென்மையானதோர் உணர்வு. தன் மகரந்தப் படுக்கையில் மயங்கிக்கிடக்கிற வண்டு, மூச்சு விடுவதற்காகத் தன் இதழ்களைத் தளர்வாக மூடிக்கொள்கிற மாலை நேரத்து தாமரைபோல, தன் சிறகை படபடத்து தாமரையின் இதழ்களைக் கிழிக்காத வண்டைப்போல, ஆண் பெண்ணையும், பெண் ஆணையும் காயப்படுத்தாத உணர்வே காமம்.

காமத்தைப்போலச் சரிசமமான பகிர்தல் வேறொன்றில்லை. `ஒருவர் மட்டுமே கொடுத்து ஒருவர் மட்டுமே பெற்று’ என்கிற ஓரவஞ்சனையெல்லாம் காமத்துக்குத் தெரியாது. உடல்கூறுபடி ஆணையும் பெண்ணையும் இயற்கையே அப்படித்தான் படைத்திருக்கிறது. நான், தான், ஆண் இவற்றையெல்லாம் தள்ளி வைத்துவிட்டு நம்மை நாம் அவதானித்தாலே இது புரிந்துவிடும்.

விண்கற்கள் விழுந்து; கடல் நீர் நிலத்துக்குள் புகுந்து; சூரியன் சுருங்கி; மாயன் காலண்டர் முடியும்போது என்று அறிவியலில் ஆரம்பித்து ஆன்மிகம் வரைக்கும் `உலகம் இப்போ அழிஞ்சுடும், அப்போ அழிஞ்சுடும்’ என்று ஆரூடம் சொல்லிக்கொண்டேதான் இருக்கிறார்கள். இப்படியெல்லாம் உலகம் அழியுமா என்பது தெரியவில்லை. ஆனால், மனிதன் மனதில் காமம் குறைய ஆரம்பித்தால், ஜனித்தலும் குறைந்து ஒரு காலகட்டத்தில் மனித இனம் நிச்சயம் அழிந்துவிடும்.

மனதுக்குப் பிடித்த காமத்தை அடையவே மனிதர்கள் உழைக்கிறார்கள்; ஜெயிக்கிறார்கள்; விதவிதமாய் உடுத்துகிறார்கள்; ஒன்றுமே செய்ய இயலாதபோது பிழைத்துக்கிடக்கவாவது பிரயத்தனப்படுகிறார்கள்.

பலரும் எட்ட முடியாத உயரங்களை எட்டுகிற ஒரு சிலரின் வாழ்க்கையை உற்று நோக்கினால், காதலும் காமமும் பொங்கிப் பிரவாகிக்கிற துணையொன்று அவர்களின் தோளோடு தோளாக ஒட்டி நின்றுகொண்டிருப்பது தெரியும்.

இங்கு காமம் என்றாலே அது பேசக்கூடாத விஷயம் போலவே நடந்துகொள்கிறார்கள். காதல் என்றால், `ஆஹா... அது எவ்ளோ புனிதமான உறவு’ என்று கொண்டாடுகிறார்கள். அவர்கள் வழிக்கே செல்வோம். `நீங்கள் கொண்டாடுகிற காதலை மட்டும்தான் உங்கள் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்க வேண்டும். `உவ்வேக்’ என்கிற காமத்தை அனுபவிக்கவே கூடாது’ என்றால், ஒத்துக்கொள்வார்களா? முடியாதல்லவா... வாய் வார்த்தைகளால் தன்னை வெறுக்கிறவர்களைக்கூட அன்பு குழைத்த ஒரு முத்தத்துக்காக ஏங்க வைப்பது இது.

''சீக்கிரம் ஆத்துக்கு வந்திடுங்கோ. ஆம்பளைகளை நம்ப முடியாதுன்னு சொன்னாங்க!'' - சாந்தா தனஞ்ஜெயன்
கற்பு போலவே காமமும் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் பொதுவானதுதான். ஆணுக்கு அது உடலிலிருந்து மனம் நோக்கிப் பாய்கிற உணர்வு. பெண்ணுக்கோ மனம் நிறைந்து வழிந்த பிறகே அவள் உடலுக்கான சாவிகளை உணர்வுகள் தேட ஆரம்பிக்கும். யதேச்சையாகக் கண்ணில்பட்ட அல்லது கண்ணில்பட வைத்த கிளிவேஜிலேயே தொபுக்கடீர் என்று விழுந்துவிடலாம் ஆணின் காமம். மனதுக்குள் நுழையாத ஆண் எத்தனை இன்ச் காட்டினாலும் `போங்கடா நீங்களும் உங்க............’ என்று கடந்துவிடும் பெண்ணின் காமம். அதனால்தான், காலங்காலமாக `காதல் வலைவிரித்து’ அதாவது, பெண்களை நம்ப வைத்து காமம் அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் சில ஆண்கள்.

காதலில் தோல்வியுற்றவர்களை இரக்கத்துடன் பார்க்கிற நம் சமூகம், காமத்தில் தோற்றவர்களை அவ்வளவு ஈர மனதுடன் அணுகுவதில்லை. தன் நம்பிக்கை பொய்த்துப்போய் நிற்கிற அவர்களுக்கு, நியாயப்படி நம்பிக்கை வார்த்தைகள் சொல்ல வேண்டிய சமூகம்தான் அவர்களுடைய ஒழுக்கத்தின் மீது கற்களை வீசிக்கொண்டிருக்கும். இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா உங்களுக்கு? காதலைவிட காமம் அப்பாவி. `இத்தனை மணிக்கு மேல் போன் செய்யாதே, வீட்டுப் பக்கம் வரவே வராதே’ என்று தனக்கான பாதுகாப்பில் காதல் படு உஷார். காமமோ, தன்னுடைய இணை காமத்தை `அவன் இருக்கான் எனக்கு/ அவ இருக்கா எனக்கு’ எனப் பரிபூரணமாக நம்பி தன்னையே ஒப்புவிக்கும்.


எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே (அத்தியாயம் - 7 இல் இருந்து)

காதலின் உச்சமாகக் காமம் அமைதல் வேண்டும். காதல் முதலில் தோன்றிப் பின்னர் அதுவே காமமாக மலர்தல் வேண்டும். ஆயினும், நம் சமுதாயத்தில், காமம் முதலில் நடைபெறுகிறது. நம்முடைய திருமண முறையும் இதையே பரிந்துரைக்கிறது. பெற்றோர்களால் நடத்தி வைக்கப்படும் திருமணங்களில், காமம், காதலுக்கு முன்னரே நடைபெறுகிறது. சில நேரங்களில் காதலே மலராமல் கூடப் போகிறது. ‘காதல் திருமணங்கள்’ என்று கருதப்படும் உறவுகளில், உடற்கவர்ச்சியே காதல் என்று கருதப்படுகிறது. காமம் குறித்த கல்வியை, அறிவோட்டத்தை ஒடுக்கியதன் மூலம், நாம் காதல் என்னும் உறவின் அர்த்தத்தையே கேவலப்படுத்திவிட்டோம்.

காமம் என்பது உடலுடன் மட்டுமே தொடர்பு கொண்டது என்னும் நம்பிக்கையில், உடலுறவில் ஈடுபடும் போதெல்லாம், மக்கள் பொதுவாக, தான் உறவுகொள்பவரிடம், மனரீதியாகவும், இதயபூர்வமாகவும் தொடர்பு கொள்வதில்லை. இந்த நிலையில், காமம் என்பது வெறும் உடலைத் திருப்தி படுத்தக்கூடிய, உடல் சார்ந்த செயலாகவே ஆகிறது. இந்த அற்பக் காரணத்தை வைத்துக்கொண்டு, அந்த உறவு எத்தனைக் காலம் நீடிக்கும்? அடுத்த ஓர் உடல் ஒருவரைக் கவரும்வரை? அடுத்தவரோடு உடலுறவு கொள்ளச் சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் வரை? 

நம் இணையருடன் தேவையான மனரீதியான தொடர்பு, நெருக்கம் ஏற்படாத இடத்தில் அவரும் இன்பம் அடைவது குறித்து  நாம் கவலைப்படுவதில்லை. அந்த உடலுக்கு, அதைச் சார்ந்த உணர்வுகளுக்கு நாம் மரியாதை தருவது இல்லை. மனம் ஒன்றுபட்டு இருவர் உடலுறவில் ஈடுபடும்போது, அது எந்த அளவிற்கு உள்ளும் புறமும் இன்புறும் என்று நாம் அறிவதில்லை. அடுத்தவரின் மகிழ்ச்சியைப் பற்றி நாம் கவலைப்பட்டாலும், அவர் எதனால் மகிழ்வடைவார் என்று உணராதவராய் உள்ளோம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய், நம் நரம்புகளில் ஏறிய உணர்வு அழுத்தத்தை விடுவிப்பதற்கான அவசர நிலையில் உள்ளோம்.

புணர்ச்சிக்கு முன்னர் உறவுகொள்ளப்போகும் நபரைத் தயார் செய்யும் ‘முன் விளையாட்டு’ எனப்படும் வகையை அறிந்தவராகவே ஒருவர் இருந்தாலும், அந்தச் செயலை எந்திரகதியில் செய்துவிட்டு அதனால் அந்தப்பெண் கிளர்ச்சி அடைவாள் என்று எண்ணுகின்றனர்.  ஒருவரது காதல், மோகம், மற்றும் உறவுகொள்ளப்போகும் பெண்ணின் உடலின் மீதான மரியாதை ஆகியவற்றை  ‘முன் விளையாட்டு’ தூண்டும் என்பதை அறியாது இருக்கின்றனர். நாம் சோகமாகவோ அல்லது துக்கத்திலோ இருக்கும்போது, வேறொருவர், நம் கரங்களைப் பற்றுவதாலோ, அல்லது தோள்களில் ஆதரவாக அணைப்பதாலோ, நூறு வார்த்தைகளாலும் விளக்க முடியாத அளவிற்கான மன அமைதியை அடைகிறோம். சொற்கள் வெறும் சொற்களே; தொடுதல் நமக்குள் ஒரு மின்னலையைக் கடத்த வல்லது. எல்லா மனநிலையையும் பொய்யாக ஏற்படுத்த முடியாது என்று நாம் அறிதல் வேண்டும். மறைக்கப்பட இயலாத சில உண்மைகள் எப்போதும் உள்ளன.

(அத்தியாயம் 8)
காமம் காதலின் உச்சத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தால்தான் அது  காமத்திற்கு அழகும் கூட.  காமம் என்பது கரைபுரண்டோடும் காதலின் விளைவு; அதுவே காதலின் உச்சகட்ட வெளிப்பாடு. எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு தாய், தான் கருவுற்றதிலிருந்தே தன் குழந்தையை நேசிக்கத் தொடங்கிவிடுகிறாள். சில நேரங்களில் அவள் தன் அன்பை மிக மென்மையாகவும், சில நேரங்களில் அழுத்தமான முறையில் முத்தங்களின் மூலமாகவும் தழுவுவதன் மூலமாகவும் வெளிப்படுத்துகிறாள். இந்த மெல்லிய அல்லது அழுத்தமான முனைவு, அவளுள்ளத்தில் அன்பு ஓடும் ஆழத்தைப் பொறுத்தது. காமம் என்பதும், இதயத்துள் கரைகடந்தோடும் காதலின் வெளிப்பாடே; இந்த வேகம், நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட கணத்தில் எவ்வாறு உணர்கிறோமோ, அப்போக்கிலேயே வெளிப்படுகிறது. அந்த வேகம் அதிகரிக்கும்போது (நாம் அனைவரும் உடலியல் ரீதியாகத் தொடர்புடையவராக இருப்பதால், இது இயல்பாகவே, சாத்தியப்படுகிறது), அது காமத்தில் வந்து முடிகிறது. இதன் காரணமாகவே, பாலுறவு கொள்ளும் செயலைக் “காதல் புரிகிறோம்” (Love Making) என்கிறோம், மாற்றாக “காமம் புரிகிறோம்”  (Lust Making) என்று சொல்வதில்லை. காதல் தன் நிலையிலிருந்து திரிந்து, உடல்சார்ந்து காமமாக வளர்கிறது என்ற இந்தக் காரணத்தினாலேயே, இதைக் ‘காதல் மலரும் நிலை” என்கிறோம்.

(அத்தியாயம் 9)
திருமணம் என்பது நம் வசதிக்காக, நம் சமுதாயத்தால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஒரு முறை. அந்த உறவு வெற்றியடைய நாம் முயன்றுகொண்டே இருத்தல் வேண்டும். 
இரண்டு இதயங்களுக்கிடையே ஆழமான நேசம் இருக்கும் போது, உடலுறவைவிட, ஓர் அழுத்தமான தழுவலோ அல்லது அன்பார்ந்த முத்தமோ பெருத்த உற்சாகத்தைத் தருவதாக அமையும் என்பது நம்மில் எத்தனைபேர் உணர்ந்துள்ளோம்? இரண்டு இதயங்கள் சேராதபோது, அங்கே எத்தகைய செயலும் இன்பத்தைத் தராது.

(அத்தியாயம் 19)
உண்மை எதுவாகினும், பெண்ணின் பிறப்புறுப்பு துவாரமானது, ஆண்கள் தத்தம் விந்துவைக் கழிக்க அமரும் ‘கழிவறை இருக்கை’ ஆகவே உபயோகப்படுத்தப் படுகிறது.

இணையர்கள் தங்களுக்கிடையேயான பாலுறவில் நிறைவைப் பெற, சில யுக்திகளை கையாளலாம்: 
1. ​பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை மெல்ல மெல்ல அகற்றி, தங்கள் விருப்பு, வெறுப்புகள் குறித்து, வெளிப்படையாகப் பேசுதல் வேண்டும்.  
2. ​அத்தகைய நிலையில், பெண்கள் தங்கள் மனத்தடையை அகற்றி வரும்வரை, ஆண்கள் பொறுமையைக் காத்தல் அவசியம்.
3. ​இருவரின் ஒருமித்த ஈடுபாடே இன்பத்தை அடையச் செய்யும் என்பதை உணர்தல் வேண்டும். அதற்கான வழிமுறைகளை மேற்கொள்ளுதலும் அவசியம். 
4. ​இருவரும், தங்களுக்கிடையே விருப்பு வெறுப்புகளைக் குறித்துப் பகிர்ந்து கொள்வதில் பொறுமையையும், விழைவையும் காட்டுதல் அவசியம். 

காமம் என்பது பகிர்ந்து கொள்ளும் செயலே அன்றி   அது பெண்களிடமிருந்து பறிக்கப்பட வேண்டிய பொருள் இல்லை என்பதை ஆண்கள் உணர்தல் அவசியம்.  இதை உணர்ந்தால் மட்டுமே அவன் பெண்ணைக் கவர இயலும்; இல்லையெனில், விரைவில், அவள், தனக்குத் தலைவலி என்று தொடங்கி, உடலுறவிலிருந்து விலக விழையும் மனப்பான்மையைக் காண நேரிடும். காலம் கடக்கும்போது, பெண் தன்னுடைய வயதை ஒரு சாக்காகப் பயன்படுத்திக்கொண்டு, உடலுறவைத் தவிர்ப்பாள். அவள், தான் தன் இளமையைக் கடந்துவிட்டதாகவும், சக்தியற்று இருப்பதாகவும் கூறத்தொடங்குவாள். இது அந்த ஆணுக்கு இதயத்தை நொறுக்கும் விளைவை ஏற்படுத்தும்.