Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label Management_Ethical_Behavior. Show all posts
Showing posts with label Management_Ethical_Behavior. Show all posts

தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க

குறள் 293
தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க பொய்த்தபின் 
தன்நெஞ்சே தன்னைச் சுடும்
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், வாய்மை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
தன் நெஞ்சு - தன்னுடைய மனம்/ நெஞ்சம் (பிறர் அறியாதது)
அறிவது - அறிந்துக்கொள்வது / அறிவது / தெளிந்துக்கொள்வது / உண்மையானது
பொய்யற்க - (அதனை) பிறர் அறியவில்லையே என்று எண்ணி பொய்யினை கூறாதே
பொய்த்தபின் - மீறி பொய் சொன்னால், அதன் பின்
தன் நெஞ்சே - தன்னுடைய நெஞ்சமே
தன்னைச் சுடும் - குற்ற உணர்ச்சியால் தன்னை சுட்டெரிக்கும் நெருப்பாக ஆகிவிடும்

முழுப்பொருள்
பல உண்மைகள் எல்லோருக்குமே தெரிந்து இருக்கும். ஆதலால் பொய் சொன்னாலும் மற்றவர்கள் சுட்டிக்காட்டி தகுந்த தண்டனை கொடுத்து ஒருவனை அழித்து விடுவர்.

ஆனால் பிறருக்கு தெரியாத சில உண்மைகள் தனக்கு மட்டும் தெரிந்த சில உண்மைகள் பல நேரம் அமையும். குறிப்பாக குடும்பங்களில், அலுவலங்களில், நட்பு வட்டாரத்தில். அத்தகைய நேரங்களில் பிறருக்கு தெரியாதே எனக்கு மட்டுமே தெரிந்த உண்மையாயிற்றே என்று எண்ணாமல் உண்மையை சொல்லுக. பொய்யை சொல்லாதே, உண்மையை மறைக்காதே.

மீறி உண்மையை மறைத்தாலோ பொய்யை கூறினாலோ, பொய் சொன்னாதற்காக தன்னுடைய மனமே தன்னை நெருப்பாய் சுட்டு எரித்து விடும். மன நிம்மதியை அழித்து விடும்.

ஆக வாய்மை மட்டும் மொழிக.


குற்றமுள்ள நெஞ்சு குறுகுறுக்கும்” என்ற சொலவாடையை நினைவில் கொள்க

அறநெறிச்சாரப்பாடல் (206),
தன்னைத்தன் நெஞ்சம் கரியாகத் தானடக்கிற் 
பின்னைத்தான் எய்தா நலனில்லை” என்று இதே கருத்தை ஒட்டி கூறுகிறது.

“அறிகரி பொய்த்தலின் ஆகுமோ வதுவே” (நற் 196:9)
“அறிகரி பொய்த்தல் ஆன்றோர்க் கில்லை” (குறுந் 184:1)

மேலும்: அஷோக் உரை

"Above all, do not lie to yourself." — Fyodor Dostoyevsky

வசுஷேணர் மண்ணிலிருந்து எழுந்து மூச்சுலகை அடைந்தபோது விம்மி அழுதுகொண்டிருந்தார். மூச்சுலகில் அவரை எதிர்கொண்ட கந்தர்வனாகிய சுகாலன் “அழுதபடிதான் நீங்கள் இங்கு வரமுடியும் அரசே, வருக!” என வரவேற்றான்.நான் ஏன் இத்தனை துயர்கொண்டிருக்கிறேன்?” என்று வசுஷேணர் கேட்டார். “நீங்கள் காம்பு கனிந்து உதிரவில்லை” என்று சுகாலன் சொன்னான். “ஏன்?” என்று வசுஷேணர் மீண்டும் கேட்டார். “களம்கொண்டு செல்லும் அம்புகள் முற்றொழியாமல் பாசறை திரும்புபவர்களுக்கு போர் முடிவதேயில்லை” என்றான் சுகாலன். அவர் பெருமூச்சுடன் “என்னால் எதையும் வகுத்துக்கொள்ள முடியவில்லை” என்றார்.
.......
.......
"ஆற்றல்மிக்க எண்ணக்குவையென இங்கிருந்தீர், வசுஷேணரே. அங்கே உங்களில் ஒரு துளியே வெளிப்பட்டது. எஞ்சியவை இங்கு மீண்டன. அவற்றின் எடையே இங்கு உங்கள் இருப்பு.”

“ஆனால் நான் பெரும்வில்லவனாக இருந்தேன். கல்விப்பெருமையும் கொடைச்சிறப்பும் கொண்டிருந்தேன்” என்று வசுஷேணர் சொன்னார். “மண்ணிலுள்ள அத்தனை விதைகளும் காடென்று எழும் வாய்ப்புள்ளவையே. கோடிகளில் சிலவே முளைத்தெழுந்து கிளைபரப்பி பூத்துக் காய்த்து காடாகின்றன” என்றான் சுகாலன். “முளைக்காதவை தெய்வங்களால் கைவிடப்பட்டவை.” வசுஷேணர் சினத்துடன் “நான் உலகை வெல்லும் ஆற்றல் கொண்டிருந்தேன்” என்று கூவியபின் அச்சொல்லின் வெறுமையை உணர்ந்து பெருமூச்சுவிட்டார்.
===
மேற்சொன்ன வரிகளை வாசித்தால் நமக்கு மற்றொன்றும் புரியும். நாம் நமது முழு ஆற்றலுக்கு செயல்புரியவில்லை என்றால், பின்னாநாட்களில் நாம் வருந்துவோம்

பரிமேலழகர் உரை
தன் நெஞ்சு அறிவது பொய்யற்க - ஒருவன் தன் நெஞ்சு அறிவது ஒன்றனைப் பிறர் அறிந்திலர் என்று பொய்யாதொழிக,பொய்த்தபின் தன் நெஞ்சே தன்னைச் சுடும் - பொய்த்த தாயின் அதனை அறிந்த தன் நெஞ்சே அப்பாவத்திற்குக் கரியாய் நின்று, தன்னை அதன் பயனாய துன்பத்தை எய்துவிக்கும். (நெஞ்சு கரியாதல் "கண்டவர் இல்லென உலகத்துள் உணராதார் - தங்காது தகைவின்றித் தாம் செய்யும் வினைகளுள் - நெஞ்சு அறிந்த கொடியவை மறைப்பவும் மறையாவாம் - நெஞ்சத்திற் குறுகிய கரி இல்லை ஆகலின்" (கலித்.நெய்தல்.8) என்பதனானும் அறிக. பொய் மறையாமையின், அது கூறலாகாது என்பது இதனான் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தன்னெஞ்சினாற் பொய்யை நினையாது ஒழுகுவனாயின் உலகத்தார் நெஞ்சினுளெல்லாம் உளனாவான். இது பொய்யை நினையாதாரை எல்லாரும் போற்றுவாரென்றது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
தன் நெஞ்சு அறிவது பொய்யற்க- ஒருவன் தன் நெஞ்சு அறிந்த தொன்றைப் பிறர் அறியவில்லை யென்று கருதிப்பொய் சொல்லா தொழிக; பொய்த்தபின் தன் நெஞ்சே தன்னைச்சுடும்-பொய் சொன்னானாயின், அதனை யறிந்த தன் நெஞ்சே தான் செய்த தீவினைக்குச் சான்றாக நின்று தன்னைக் குற்றஞ் சாட்டித் துன்புறுத்தும்.

"நெஞ்சை யொளித்தொரு வஞ்சக மில்லை." (கொன்றை.54) முக்கரணவினைக ளெல்லாவற்றையும் நெஞ்சு அறிவதனாலேயே அதற்கு மனச்சான்று என்று பெயர். மனச்சான்று உடனிருந்துரைக்கவும் அதை மறுத்துப் பொய் சொல்வது கொடிய தென்பதை யுணர்த்தவே, "நெஞ்சாரப் பொய்தன்னைச் சொல்ல வேண்டாம்." என்றார் உலகநாதர். 'சுடும்' என்றதினால், மனச்சான்று குத்தியுணர்த்தி மன நோவை யுண்டுபண்ணுவது மட்டுமன்றி, தெய்வச் சான்றாக நின்று வெளிப்படுத்தி அரசன் தண்டனையையும் அடைவிக்கும் என்பது பெறப்படும்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: தன்னெஞ்சு அறிந்தது பொய்யற்க - தன் மனச் சான்று அறிந்ததனை அறிந்ததற்கு மாறாகக் கூறற்க ; பொய்த்த பின் தன் நெஞ்சே தன்னை சுடும் - அறிந்ததற்கு மாறாகக் கூறிய பின்னர்த் தன் மனச்சான்றே தன்னை வருத்தும்.

அகலம்: தன் மனச்சான்று அறிந்ததை அறிந்தபடியே கூறுதல் வாய்மை என்றும், அறிந்ததற்கு மாறாகக் கூறுதல் பொய்ம்மை என்றும், பொய்ம்மை கூறுவதால் இன்னது விளையு மென்றும் கூறினார். ‘நெஞ்சு’ ஆகு பெயர், அதன் சான்றுக்கு ஆயினமையால். மனச் சான்று - மனத்தின்கண் சான்றாய் நிற்கும் அறிவு. முந்திய உரையாசிரியர்கள் பாடம் ‘அறிவது’. ‘அறிந்தது’ என்பது பொருத்தமான பொருளைத் தருதலானும், இன்னோசை பயத்தலாலானும், அதுவே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்ளப்பட்டது. பரிமேலழகர் இக் குறளை மூன்றாங் குறளாகவும், இரண்டு, மூன்றாம் குறள்களை முறையே ஒன்று, இரண்டாம் குறள்களாகவும் கொண்டனர். இக் குறள் வாய்மைக்கு விதி கூறுகின்றமையாலும், இரண்டு மற்றும் மூன்றாம் குறள்கள் முறையே வாய்மைக்கு விலக்கும் பொய்மைக்கு விலக்கும் கூறுகின்ற மையாலும் இது முதற் குறளாகவும், அவை இரண்டு, மூன்றாம் குறள்களாகவும் அமைக்கப்பட்டன.

கருத்து:தன் மனச்சான்று அறிந்ததை அறிந்தபடி வெளியிடுதல் வாய்மை.

மு.வ உரை
ஒருவன் தன் நெஞ்சம் அறிவதாகிய ஒன்றைக்குறித்துப் பொய்ச் சொல்லக்கூடாது, பொய் சொன்னால் அதைக்குறித்துத் தன் நெஞ்சமே தன்னை வருத்தும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பொய் என்று உள்ளம் உணர்த்துவதைச் சொல்ல வேண்டா. சொன்னால், அதைப் பொய் என்று உலகு அறிய நேரும்போது தன் மனமே தன்னைச் சுடும்

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
பொய்  கூறி  வாழ்ந்திடலாம்  என்று  எண்ணும்
             பொறுப்பற்றோர் தனைப் பார்த்து  வள்ளுவரும்
சொல்கின்றார்  ஒரு  செய்தி  ஆகா   ஆகா
             சோர  உணர்வுள்ளோர்கள்  உணர்வதற்காய்
எல்லார்க்கும்  தெரியாதே  பொய்கள்  சொல்லி
             ஏய்த்ததுவாய்  நினைக்கின்றீர் அய்யோ  பாவம்
உள்ளம்  உம்  உள்ளம்  அப்பொய்யைக்  கொண்டு
             உமைச் சுட்டு  உமைச்சுட்டுக்  கொன்றே  போடும்

Thirukkural - Management - Ethical Behavior
Valluvar would have anticipated that people would take undue advantages of his thought in Kural 291 
and has warned us immediately with another Kural, 293. The Kural says: 

Lie not against your conscience 
Lest it burn you.

One should not tell harmful or hurtful lies by deliberately knowing that that sort of lie would cause trouble for both the person who tells and the person who receives. That sort of lie disturbs the conscience of the person who tells. If we tell a lie consciously,  our consciousness will hurt us forever. In other words, telling a lie should not make us feel guilty. If telling a lie ends in regret for the person, that act becomes unethical.

Let us be honest with ourselves as we are
living our life.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Your heart knows the lies that your saying, your insincerity, your dishonesty etc. Hence, don't tell lies, don't be dishonest, don't be insincere because your heart itself will burn you with guilt. You cannot escape from your heart/conscience

Questions that I ask to the kid
1) What will burn your heart?
2) Your heart knows it is wrong. What should you do or don't do? why?
3) Your heart doesn't knows it is wrong. What should you do or don't do? why?

உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே

குறள் 282
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன்பொருளைக்
கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல்.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கள்ளாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
உள்ளம் - மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

உள்ளத்தால் - (வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல், ரகசியமாக) மனதால் கூட

உள்ளுதல் - நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உள்ளலும் - நினைத்தலும்; 

உள்ளல் - உள்ளான்குருவி; உள்ளான்மீன்; உள்ளுதல்; நினைத்தல், எண்ணுதல்; மகிழ்தல்; கருதல்; எண்ணியிரங்கல்.

தீது - தீமை; குற்றம்; பாவச்செயல்; துன்பம்; இறப்பு; கேடு; உடம்பு; இடையூறு.

தீதே - தீங்கே; தவறே, தீமை

பிறன் - மற்றையான்; அயலான்; மனம்வேறுபட்டவன்; பகைஞன்.

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பிறன்பொருளைக் - மற்றவர் பொருள்கள் மீது உடைமைகள் மீது

கள்ளம் - வஞ்சகம்; பொய்; களவு; குற்றம்; அவிச்சை; புண்ணிலுள்ளஅசறு.

கள்ளத்தால் - சூழ்ச்சியால் / வஞ்சனையால்

கள்வேம் - அடையவேண்டும்

எனல் - என்ற எண்ணம் கூட

முழுப்பொருள்
பிறர் பொருள்கள், உடைமைகளை அடையவேண்டும்; வஞ்சித்து அடையவேண்டும்; களவு/சூழ்ச்சி செய்து அவருக்கு தெரியாமல் அடைய வேண்டும் என்று தன்னுடைய மனதினால் உள்ளூர ரகசியமாய் நினைத்தலும் கூட தீதே என்றுரைக்கிறார் திருவள்ளுவர். 

இது மனதை தூய்மையாய் வைக்கும் பொருட்டு துறவறவியலில் திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார். 

மேலும்: அஷோக்

ஆத்திச்சூடி
கொள்ளை விரும்பேல்
சூது விரும்பேல்
தீவினை அகற்று
துன்பத்திற்கு இடம் கொடேல்
நுண்மை நுகரேல்
மனம் தடுமாறேல்

பரிமேலழகர் உரை
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே - குற்றங்களைத் தம் நெஞ்சால் கருதுதலும் துறந்தார்க்குப் பாவம்; பிறன் பொருளைக் கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - ஆதலால், பிறனொருவன் பொருளை அவன் அறியா வகையால் வஞ்சித்து கொள்வோம் என்று கருதற்க.

விளக்கம்
('உள்ளத்தால்' என வேண்டாது கூறினார், அவர் உள்ளம் ஏனையோர் உள்ளம் போலாது சிறப்புடைத்து என்பது முடித்தற்கு. 'உள்ளலும்' என்பது இழிவு சிறப்பு உம்மை. 'அல்' விகுதி வியங்கோள் எதிர்மறைக்கண் வந்தது. இவை இரண்டு பாட்டானும் இந்நடைக்குக் களவாவது இஃது என்பதூஉம், அது கடியப்படுவது என்பதூஉம் கூறப்பட்டன.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே - தீவினைகளைத் தம் நெஞ்சாற் கருதுதலும் துறவறத்தார்க்குக் குற்றமாம் ; பிறன் பொருளைக் கள்ளத்தாற் கள்வேம் எனல் - ஆதலால் , பிறன் பொருள் எதையேனும் அவனறியாமற் கவர்வேம் என்று கருதற்க.

'உள்ளத்தால்' என்னும் வேண்டாச் சொல் துறவியரின் உள்ளம் தூய்மையாயிருக்க வேண்டும் என்பதை உணர்த்தி நின்றது. ' உள்ளலும்' இழிவு சிறப்பும்மை. 'அல்' இங்கு எதிர்மறை வியங்கோளீறு. இனி, கள்வேமெனல் உள்ளலுந்தீதே எனினுமாம்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: பிறன் பொருளை கள்ளத்தால் கொள்வேம் என - பிறனுடைய பொருளைத் திருட்டுத்தனத்தால் கொள்வேம் என, உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே- மனத்தால் நினைத்தலும் தீதே.

அகலம்: ஏகாரம் தேற்றத்தின்கண் வந்தது. கள்ளம்-திருட்டுத்தனம். தருமர், மணக்குடவர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கள்வேமெனல்’. நச்சர், பரிமேலழகர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கொள்வேமெனல்’. தாமத்தர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கொள்வோ மெனல்’. ‘என’ என்பதே போதிய தாகலான், அதுவே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்ளப்பட்டது. உள்ளத்தால் என வேண்டாது கூறினார்.

கருத்து: களவு செய்ய நினைத்தலும் தீது.

மணக்குடவர் உரை
பிறன் பொருளை நெஞ்சினால் நினைத்தலும் தீதாம்; ஆதலால் அதனை மறைவினாலே கள்வேமென்று முயலாதொழிக. இது களவு தீதென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
குற்றமானதை உள்ளத்தால் எண்ணுவதும் குற்றமே, அதானால் பிறன் பொருளை அவன் அறியாதப் வகையால் வஞ்சித்துக்கொள்வோம் என்று எண்ணாதிருக்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அடுத்தவர் பொருளை அவருக்குத் தெரியாமல் திருடுவோம் என்று மனத்தால் நினைப்பதும் தீமையானது.

Thirukkural - Management - Ethical Behavior
Kural 282 is a sequel to Kural 281. Even if you desire to covet someone's possession,
that act of thinking itself is an unethical one.

The very thought of robbing another 
Is evil.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Even (discreetly) thinking about by cunningly or tactfully or strategically stealing others properties/materials (even if within the law  or rules) is evil and dangerous.  Because such dangerous thoughts are like seeds. It would germinate and destroy later at some point in time. It can lead us to dissatisfaction, anger, jealousy and lead us to steal. It will make us restless and we will get distracted. Hence, one should focus on keeping their heart, mind and all the thoughts pure and does not give any room for even tiny dirt. 

Questions that I ask to the kid
What are the things that are dangerous even at thought level?

சலத்தால் பொருள்செய்தே

குறள் 660
சலத்தால் பொருள்செய்தே மார்த்தல் பசுமண்
கலத்துள்நீர் பெய்திரீஇயற்று.
[பொருட்பால், அமைச்சியல், வினைத்தூய்மை]

பொருள்
சலம் - அசைவு; நீர்; சீழ்நீர்; மூத்திரம்; நடுக்கம்; அசையும்அம்புக்குறி; இயங்குதிணை; சுழற்சி; தணியாக்கோபம்; கோபம்; பொய்ம்மை; வஞ்சனை; பட்சபாதம்; தீச்செயல்; மாறுபாடு; போட்டி; முள்ளம்பன்றியின்முள்இலாமிச்சை; பிடிவாதம்.

சலத்தால் - அறம் வழியில் அல்லாத வழியில்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பொருள்செய்-தல் - poruḷ-cey-   v. id. +.tr. 1. To treat with regard, esteem highly;மதித்தல். நான் உன்னைப் பொருள் செய்யேன். 2.To comment on, explain; உரையிடுதல். Colloq.--intr. To acquire wealth; திரவியந் தேடுதல்.பொருள் செய்வார்க்கு மஃதிடம் (சீவக. 77).

பொருள்செய்து - பொருள் உருவாக்கிய / செல்வம் ஈட்டிய

ஏமார்-த்தல் - ēmār-   v. tr. id. + ஆர்²-.To strengthen, establish firmly, make secure;பலப்படுத்துதல். சலத்தாற் பொருள்செய் தேமார்த்தல்(குறள், 660).  

ஏமார்த்தல் - பலப்படுத்துதல்

ஏமார்-தல் - ēmār-   v. intr. ஏமம் + ஆர்¹-To be confused, bewildered; மனங்கலங்குதல்.ஏமார்ந் தனமெனச் சென்றுநா மறியின் (நற். 49).  

பசு - pacu   (with incremental `ம்' etc.) adj. from பசுமை, which see.

மண் - நிலவுலகம்; நீராடுங்கால்பூசிக்கொள்ளும்பத்துவகைமண்; பூமி; புழுதி; காண்க:திருமண்; தரை; அணு; சுண்ணச்சாந்து; மத்தளம் முதலியவற்றில் பூசும் மார்ச்சனை; மணை; வயல்; கழுவுகை; ஒப்பனை; மாட்சிமை.

பசுமண்  - பச்சை மண்
பசுமண் கலம் உள் - பச்சை மண்ணினால் செய்த மண்பாண்டத்தில் உள்ளே

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை

பெய்தல் - pey-   1 v. [M. peyyuga.] intr.& tr. To rain, fall, as dew or hail; மேனின்றுபொழிதல். பெய்யெனப் பெய்யு மழை (குறள், 55).--tr. 1. To pour down, pour into; வார்த்தல்.பாணர் மண்டை நிறையப் பெய்ம்மார் (புறநா. 115). 2.To put, place, lay, put into, serve up, as foodin a dish; கலமுதலியவற்றில் இடுதல். உலைப்பெய்தடுவது போலுந் துயர் (நாலடி, 114). 3. To throwout, throw aside; எறிந்து போகடுதல். பார்த்துழிப்பெய்யிலென் (நாலடி, 26). 4. To insert, interpol-ate, as in a text; இடைச்செருகுதல். 5. To give,confer; கொடுத்தல். உயிர்க்கு . . . வீடுபே றாக்கம் பெய்தானை (தேவா. 975, 7). 6. To make;to settle, appoint; அமைத்தல். பிரான் பெய்த காவுகண்டீர் . . . மூவுலகே (திவ். திருவாய். 6, 3, 5). 7.To spread; பரப்புதல். தருமணல் தாழப் பெய்து(கலித். 114). 8. To discharge; புகவிடுதல். கருந்தலை யடுக்கலி னணைகள் . . . . பெருங்கடலிடைப்பெய்து (கம்பரா. கும்ப. 248). 9. To write, draw;எழுதுதல். பெய்கரும் பீர்க்கவும் வல்லன் (கலித்.143). 10. To put on, as harness; to

நீர் பெய்து - நீர் ஊற்றி 


இர் - முன்னிலைப்பன்மை விகுதி; படர்க்கைப்பன்மை விகுதி; கேளிர் பெண்டிர்.

இயற்று - இயற்றுதல் - செய்தல்; நடத்துதல் சம்பாதித்தல் தோற்றுவித்தல் நூல்செய்தல்.

இரீஇயற்று - வைத்தது போல் ஆகும்.

முழுப்பொருள்
ஒருவர் அறவழியில் அல்லாது பொருள் ஈட்டி, பின்பு அதனை அனுபவிக்க அதனை சேர்த்து வைக்கிறேன் என்று பாதுகாத்து வைப்பர். தங்கள் சொத்து மதிப்பினை பலப்படுத்துகிறேன் என்று செய்வர். சொத்து சேர்பதில் மகிழ்ச்சியடைவர். ஆனால் அப்படி பொருள் ஈட்டி சேமிப்பது பசுமண்ணால் செய்த மண் பானையில் (பொதுவாக மண் பானையை சுடுவர். பின்பு மண் பாணை கனமாக இருக்கும். ஆனால் அதை பசு மண் என்று சொல்ல மாட்டார்) நீரை ஊற்றி சேமிப்பதற்கு ஈடாகும். ஏனெனில் பசுமண் பானையில் நீர் ஊற்றினால் மண் கரைந்து நீரும் ஒழுகிவிடும். இரண்டுமே நிலைக்காது. மகிழ்ச்சியும் நிலைக்காது பொருளும் நிலைக்காது.

சுட்டமண் கலயமே நீரை சேகரிக்கவல்லது என்பது சுட்டும் பொருளாக இருந்து, சுடுவது, நேர்மையான வழியிலே உழைப்பதையும், கடினப் பாதையை உணர்த்துவதையும் குறிப்பதைப் புரிந்து கொள்ளவேண்டும்

ஒப்புமை
”ஈர்மண் செய்கை நீர்படு பசுங்கலம்
பெருமழைப் பெயற்கேற் றாங்கு” (நற் 308:9-10)

“பெயனீர்க் கேற்ற பசுங்கலம் போல” (குறுந். 29:2)
“எழிலையாழ் செய்கைப் பசுங்கலன் விசும்பின்
இன்றுளி படநனைந் துருகி” (திருவிசைப்பா, கருவூர். திருவிடைமரு.7)

மேலும் - அஷோக்

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
சூதாலே அனைவரையும் ஏய்த்து ஏய்த்து
சொந்தங்கள் பந்தங்கள் தம்மை ஒய்த்து
தோதாக கொள்ளைகளால் பணத்தைச் சேர்த்து
துடிக்க வைத்து அனைவரையும் துவள வைத்து
மேதாவி போல் வாழ நினைப்பவரே
மேன்மையற்ற அறம் துறந்த அந்தச் செல்வம்
ஏதாகும் பச்சைமண் கலத்துள் விட்ட
ஏரியதன் நீராகும் இரண்டும் போகும்

குறட் கருத்து  2 (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
ஏய்ப்பதையே தொழிலாகக் கொண்டு வாழ்ந்து
எத்தனையோ கோடிகளைச சேர்த்து வைப்பார்
வாய்ப்பதெல்லாம் தமக்கென்று வளைத்திடுவார்
வகை வகையாய்ச சேர்த்திடுவார் உணர மாட்டார்
போய் அதனை மறைத்து வைத்தல் பச்சை மண்ணில்
பொதிந்து வைத்த பாத்திரத்தில் தண்ணீர் தன்னை
ஊற்றி வைத்தல் போலாகும் ஒழுகிப் போகும்
உதவாது உதவாது உணர்வீர் நீரே

பரிமேலழகர் உரை
சலத்தால் பொருள் செய்து ஏமார்த்தல் - அமைச்சன் தீய வினைகளாற் பொருள் படைத்து, அதனால் அரசனுக்கு ஏமஞ்செய்தல்; பசுமட்கலத்துள் நீர் பெய்து இரீஇயற்று-பசிய மட்கலத்துள்ளே நீரைப் பெய்து அதற்கு ஏமஞ்செய்ததனோடு ஒக்கும்.

விளக்கம்
[முன் ஆக்கம் பயப்பன்போல் தோன்றப் பின் அழிவே பயத்தலால், அவை 'சலம்' எனப்பட்டன. 'ஏமமார்த்தல்' என்பது 'ஏமார்த்தல்' என்றாயிற்று. ஏமத்தை அடையப் பண்ணுதல் என்றவாறு. இருத்துதல் - நெடுங்காலம் இருப்பச் செய்தல். அரசனும் பொருளும் சேரப்போம் என்பதாம். பிறரெல்லாம், 'ஏமாத்தல்' என்று பாடமோதி, அதற்கு மகிழ்தல் என்றும், 'இரீஇயற்று' என்பதற்கு வைத்தாற்போலும் என்றும் உரைத்தார்; அவர் அவை தன்வினையும் பிறிதின் வினையுமாய் உவமையிலக்கணத்தோடு மாறுகோடல் நோக்கிற்றிலர். இவை நான்கு பாட்டானும் அதற்குக் காரணம் கூறப்பட்டது.]

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
சலத்தான் பொருள் செய்து ஏமார்த்தல்-அமைச்சன் வஞ்சனையாற் பொருளீட்டி அதனால் அரசனுக்குப் பாதுகாப்புச் செய்தல்; பசுமண் கலத்துள் நீர் பெய்து இரீஇய அற்று - ஈரம் புலராத பச்சைமட் கலத்துள் நீரை வார்த்து அதற்குப் பாதுகாப்புச் செய்ததனோ டொக்கும்.

நீரோடு பசுமட்கலங் கெடுவது போல் வஞ்சனைப் பொருளோடு அரசன் கெடுவான் என்பதாம். ஆக்கஞ் செய்வது போல் முன் தோன்றிப் பின்பு அழிவைச் செய்வதால். 'சலத்தால்' என்றார். 'சலம்' வடசொல். ஏமாத்தல் என்பது ஏமாத்தல் என ரகரங்கெட்டு நின்றது. ஏமம்-பாதுகாப்பு. ஆர்தல்-பொருந்துதல், ஆர்த்தல்-பொருத்துதல். 'இரீஇ' இருத்தி யென்று பொருள் படும் சொல்லிசையளபெடை. இருத்துதல் நீண்டகாலம் இருக்கச் செய்தல்.

மணக்குடவர் உரை
வஞ்சத்தாலே பொருள்தேடி மகிழ்ந்திருத்தல், பசுமட்கலத்திலே நீரை முகந்து

மு.வரதராசனார் உரை
வஞ்சனையான வழியால் பொருளைச்சேர்த்துக் காப்பாற்றுதல், பச்சை மண்கலத்தில் நீரை விட்டு அதைக் காப்பாற்றி வைத்தாற் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தீய செயல்களால் பொருளைத் திரட்டி, அதைக் காப்பது, சுடாத பச்சைமண் பானையில் நீரை ஊற்றி அதைச் சேமிப்பது போலாம்.

Thirukkural - Management - Ethical Behavior
Kural 660 contains an outstanding simile. Storing or hoarding — assuming hoarding is the right word — the wealth that someone has got through improper means or by cheating others or by fraudulent  means is similar to storing water in an unburnt mud pot.

To stock ill-got wealth is to store
Water in unbumt clay.

Only a seasoned pot can retain water that is stored in that. It is everyone's knowledge that an unburnt mud pot cannot retain water that is stored in it. Water stored in unburnt mud pot is similar to the wealth earned through improper ways. Even though the wealth appears to be safe, that will disappear soon.