Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label மக்கட்பேறு. Show all posts
Showing posts with label மக்கட்பேறு. Show all posts

எழுபிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழிபிறங்காப்

குறள் 62
எழுபிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழிபிறங்காப் 
பண்புடை மக்கட் பெறின்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
எழுபிறப்பும் - eḻu-piṟappu   n. id. +. 1. Seeஎழுபவம். எழுபிறப்புந் தீயவைநீண்டா (குறள், 62). 2.See எழுமை². (குறள், 107, உரை )

எழுபவம் - எழுவகைப்பிறப்பு; தேவர், மனிதர், விலங்கு, பறப்பன, ஊர்வன, நீர்வாழ்வன, தாவரம்; மேல்வரும்பிறப்பு.

தீயவை - தீயசெயல்; துன்பம்; கீழ்மக்கள்கூட்டம்.

தீண்டுதல் - தொடுதல்; பற்றுதல்; பாம்புமுதலியனகடித்தல்; அடித்தல்; தீட்டுப்படுத்துதல்.

தீண்டா - தீண்டாது இருத்தல்

பழி - குற்றம்; நிந்தை; அலர்; குறை; பாவம்; பழிக்குப்பழி; பொய்; பகைமை; ஒன்றுக்கும்உதவாதவன்

பிறங்குதல் -  விளங்குதல்; உயர்தல்; சிறத்தல்; மிகுதல்; பெருகுதல்; நிலைமாறுதல்; செறிதல்; பெருத்தல்; ஒலித்தல்.

பிறங்காப் - பிறங்காது இருத்தல்

பண்பு - வண்ணம், வடிவு, அளவு, சுவைஎன்னும்நாற்குணம்; இயல்பு; மனத்தன்மை; பிறர்இயல்பைஅறிந்துநடக்கும்நற்குணம்; விதம்; பண்புப்பெயர்; அழகு; முறை; செய்கை.

பண்புடை  - பண்பு உடைய

மக்கட் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

பெறின் - பெறுதல் - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.

முழுப்பொருள்
ஒருவர் செய்யும் செயல்களினால் உண்டாகும் தீயப்பயன்களால் மறுபிறவி என்னும் ஏழு பிறவிகளை எடுக்க நேரிடும். [அதாவது பிறவிப் பெருங்கடலை நீந்துவர்]. ஏழு பிறவிகள் என்பது தண்டனையையும் துன்பத்தையும் குறிக்கும் என்றே சொல்லலாம்.

ஆனால் இப்பிறவியில் நாம் பெற்ற பிள்ளைகளை நல்ல குணமுள்ள மக்களாக தீயபழிகளுக்கு ஆளாகாதவராக வளர்த்தெடுத்தால் அதுச் சாலச் சிறந்தது. அஃது தீயவைகளும், துன்பங்களும் ஒருவரை மறுபிறவிகளிலும் தீண்டாதிருக்க வழிவகுக்கும்.

மாறாக ஒருவர் பிள்ளைகளை சரியாக வளர்க்கவில்லை என்றால் அவர்களுக்கு மறுபிறவியில் துன்பம் வந்து பாடாய்படுவார் என்றும் கூறலாம்.

ஆக பெற்றெடுப்பது மட்டும் போதாது அவர்களை நல்ல மக்களாய் வளர்த்தெடுப்பதும் கடமையும் ஆகும். ஏன் அப்படி கூறுகிறார்கள் என்று சற்று யோசித்தால் எனக்கு கிடைக்கும் விடை, நல்ல பிள்ளைகள் வளர்ந்தப் பின்னர் சமுதாயத்திற்கு உறுதுணையாக இருப்பார்கள். சமுதாயம் மேம்பட வழிவகுப்பார்கள். பிறருடைய துன்பம் தனை துடைப்பார்கள். குறைந்தபட்சம் பிறருக்கு துன்பம் தரமாட்டார்கள். ஆனால் தீயொழுக்கம் கொண்ட பிள்ளைகள் வளர்ந்தப் பின்னர் இந்த சமுதாயத்திற்குத் தலைவலியாக அமைவர். அவர்களை எதிர்கொள்வது, அவர்களுடன் இயைந்து வாழ்வது என்பதே கடினமான ஒன்றாகும். இந்த சமுதாயத்திற்கு பின்னடைவாகும். ஆகவே நல்ல பிள்ளைகளை வளர்த்தல் இன்றியமையாதது.

மேலும்:
“இற்றைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் உந்தன்னோடே உற்றோமேயாவோம் உமக்கே நாம் ஆட்செய்வோம் மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று” என்கிறது ஆண்டாளின் பாசுரம் ஓரிடத்தில்.  “இம்மைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் பற்றாவான் நம்மையுடையவன் நாராயணன் நம்பி செம்மையுடைய திருக்கையால் தாள் பற்றி அம்மி மிதிக்கக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்” என்கிறாள் நாச்சியார் திருமொழியில். “எம்மான் எந்தை மூத்தப்பன் ஏழேழ் படிகால் எமையாண்டபெம்மான் ஈமப் புறங்காட்டிற் பேயோடாடல் புரிவானே”என்கிறது சுந்தரமூர்த்தி நாயானாரின் திருவாலங்காட்டுப் பதிகம்.

இவர்கள் வாக்குகள் படி ஏழேழ்பிறவி என்பது நாற்பத்தொன்பது பிறவிகள் ஆகிவிடுகிறது. வள்ளுவரோ ஏழு பிறவிகள் என்கிறார். இது என்ன கணக்கு என்று புரிவது ஒருபக்கம் இருந்தாலும், ஒருவர் செய்யும் நன்மை தீமைகளுக்கு ஏற்ப, அவர்களுக்கு பல பிறவிகள் உண்டு என்பது ஒரு இந்திய நம்பிக்கை.  எண்ணிக்கை எதுவாக இருந்தால் என்ன?  ஏழு பிறப்புகளில் எப்படியோ, இப்பிறப்பிலேயே பண்புநலமிக்க பிள்ளைகளால் பெற்றோருக்கு ஒரு தீமையும் நடவாது என்பதே அறிய வேண்டிய கருத்து.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”உரிமை மைந்தரைப் பெறுகின்ற துறுதுயர் நீங்கி
இருமை யும்பெறற் கென்பது பெரியவர் இயற்கை” (கம்ப.மந்திரப் 63)

“சொன்ம றாமகப் பெற்றவர் அருந்துயர் துறந்தார்” (கம்ப.மந்திரப் 68)

பரிமேலழகர் உரை
எழுபிறப்பும் தீயவை தீண்டா - வினைவயத்தால் பிறக்கும் பிறப்பு ஏழின்கண்ணும் ஒருவனைத் துன்பங்கள் சென்றடையா; பழி பிறங்காப் பண்பு உடை மக்கட்பெறின் - பிறரால் பழிக்கப்படாத நற்குணங்களை உடைய புதல்வரைப் பெறுவான் ஆயின். ('அவன் தீவினை வளராது தேய்தற்குக் காரணம் ஆகிய நல்வினைகளைச் செய்யும் புதல்வரைப் பெறுவான் ஆயின்' என்றவாறு ஆயிற்று. பிறப்பு ஏழாவன: 'ஊர்வ பதினொன்றாம் ஒன்பது மானிடம் நீர்பறவை நாற்கால் ஓர் பப்பத்துச் சீரிய, பந்தம்ஆம் தேவர் பதினான்கு அயன்படைத்த அந்தம் இல்சீர்த் தாவரம் நாலைந்து' தந்தை தாயர் தீவினை தேய்தற்பொருட்டு அவரை நோக்கிப் புதல்வர் செய்யும் தான தருமங்கட்கு அவர் நற்குணம் காரணமாகலின், 'பண்பு' என்னும் காரணப் பெயர் காரியத்தின்மேல் நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை
எழுபிறப்பினுந் துன்பங்கள் சாரா: ஒரு பிறப்பிலே பழியின்கண் மிகாத குணத்தினையுடைய புதல்வரைப் பெறுவாராயின்.

மு.வரதராசனார் உரை
பழி இல்லாத நல்ல பண்பு உடைய மக்களைப்பெற்றால் ஒருவனுக்கு ஏழு பிறவியிலும் தீவினைப் பயனாகிய துன்பங்கள் சென்று சேரா.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பழிக்கப்படாத நல்ல குணங்களை உடைய பிள்ளைகளைப் பெற்றால், பெற்றவளை அவனுடைய பிறவிகள்தோறும் துன்பங்கள் தொடமாட்டா.

பெறுமவற்றுள் யாமறிவது இல்லை

குறள் 61
பெறுமவற்றுள் யாமறிவது இல்லை அறிவறிந்த
மக்கட்பேறு அல்ல பிற
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
பெறுமவற்றுள் - ஒருவன் இல்வாழ்க்கையில் பெறக்கூடிய செல்வத்தினுள் எல்லாம்

யாம் அறிவது - யாம் அறிந்தவற்றுள்

இல்லை - வேறு இல்லை

அறிவு - ஞானம்; புத்தி; பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி; ஆன்மா, ஆடூஉக்குணம், உணர்வு, கல்வி மற்றும் அனுபவத்தால் கிடைக்கும் செயல் திறன் (அல்லது) தகவலறிவு., புரிந்து கொள்ளுதல். 
அறிவு என்பது முடிவில்லாத ஒரு ஞானம். அறிவை வளர்த்துக்கொள்ளும் பொழுது தெளிவு  வரும்.

அறிந்த - அறி-தல் - பயிலுதல், உணர்தல் (நாலடி. 74.) 2. To think; நினைத்தல் (பிங்.)3. To prize, esteem; மதித்தல் யாமறிவதில்லை . . .மக்கட்பே றல்ல பிற (குறள், 61). 4. To experience;அனுபவித்தல். கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த் துற்றறியு மைம்புலனும் (குறள், 1101). 5. To know by practice,to be accustomed to; பயிலுதல் களவறிந்தார் நெஞ்சிற் கரவு (குறள், 288). 6. To ascertain, determine,decide; நிச்சயித்தல் அழிபட லாற்றா லறிமுறையேன்று (ப

மக்கட்பேறு - புத்திரரைப் பெறுகை. , குழந்தைச்செல்வம் 

அல்ல - அல்லாத 

பிற - பிற அனைத்தும்

முழுப்பொருள்
ஒருவர் இல்வாழ்க்கையில் பல செல்வங்களை பெறலாம். இவையாவும் ஒருவருக்கு உண்மையான செல்வமாகாது. உண்மையான செல்வம் என்னவென்றால் முடிவில்லாத ஞானத்தின் மூலம் தெளிவு பெற்று அதன்படி வாழ்க்கையை பயிலும் / உணர்ந்து நடக்கும் புதல்வர்களே. இப்படிப்பட்ட மக்கட்செல்வத்தை ஒருவர் பெறவில்லை என்றால் மற்ற செல்வங்கள் பெற்றாலும் அவை செல்வத்தில் சேராது. 

இங்கே திருவள்ளுவர் "அறிவு அறிந்த" என்று கூறியிருக்கிறார். இதற்கு ஆழமாக பார்த்தால் அறிந்த என்ற சொல்லுக்கு வெறும் அறிதல் என்று மட்டும் பொருளல்ல அதற்கு பயிலுதல் என்னும் பொருளும் அடங்கும் என்பதை நாம் அறியக்கூடும். அதாவது அப்பிள்ளைகள் இவ்வுலகிற்கு பயனுள்ள பிள்ளைகளாக விளங்குதல். இவ்வதிகாரத்தின் இறுதியில் "ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச் சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்", "மகன்தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன்தந்தை என்நோற்றான் கொல்எனும் சொல்" என்ற குறள்களிலும் இதன் அம்சத்தை காணலாம்.

ஒப்புமை
ஆர்கலி உலகத்து மக்கட் கெல்லாம்
மக்கட் பேற்றி பெரும்பே றில்லை” (முதுமொழிக் 51)

சகதேவன் “ஒவ்வொரு புல்லும் தன் தலைமுறைகள் வாழ்ந்த அறிதலை சிறுவிதைமணியாக்கி தன் தலையில் சூடியிருக்கிறது. தான் மடியும்போது எஞ்சவிட்டுச் செல்கிறது” என்றான். அவனை திரும்பி நோக்கிய தருமன் சில கணங்களுக்குப்பின் “ஆம், நம்மில் நாளை எஞ்சுமெனில் அது அறிவென்றோ உணர்வென்றோ இருக்காது. உடலில் பழக்கமென, உள்ளத்தில் கனவென, உயிரில் நுண்மையென மறைந்திருக்கும். அதை அறிய இயலாது, நம்பலாம்” என்றார். சகதேவன் சிரித்து “எப்போதும் அறிய இயலாதவற்றை அல்லவா நம்புகிறோம்?” என்றான்.

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, இருபிறப்பாளர் மூவரானும் இயல்பாக இறுக்கப்படுங் கடன் மூன்றனுள் முனிவர் கடன்கேள்வியானும், தேவர் கடன் வேள்வியானும், தென்புலத்தார் கடன் புதல்வரைப் பெறுதலானும் அல்லது இறுக்கப்படாமையின் ,அக்கடன் இறுத்தற்பொருட்டு நன்மக்களைப் பெறுதல்.அதிகார முறைமை மேலே பெறப்பட்டது.]

பெறுமவற்றுள் - ஒருவன் பெறும் பேறுகளுள்; அறிவு அறிந்த மக்கட்பேறு அல்ல பிற - அறிய வேண்டுவன அறிதற்குரிய மக்களைப் பெறுதல் அல்லது பிற பேறுகளை; யாம் அறிவது இல்லை - யாம் மதிப்பது இல்லை. ('அறிவது' என்பது அறிதலைச் செய்வது என அத்தொழில் மேல் நின்றது. காரணம் ஆகிய உரிமை காரியம் ஆகிய அறிதலைப் பயந்தே விடுமாதலான், 'அத்துணிவு' பற்றி அறிந்த என இறந்த காலத்தால் கூறினார். 'அறிவறிந்த' என்ற அதனான், 'மக்கள்' என்னும் பெயர் பெண் ஒழித்து நின்றது. இதனான் புதல்வர்ப் பேற்றினது சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
பெறு மவற்றுள்-இல்லறத்தான் பெறக்கூடிய பேறுகளுள்; அறிவு அறிந்த மக்கட்பேறு அல்ல - அறியத்தக்க நூல்களை அறியக்கூடிய பிள்ளைப்பேறு அல்லாத;பிற - வேறு சிறந்தவற்றை, யாம் அறிவதில்லை - யாம் அறிந்ததில்லை.

அறிவு என்பது அறிவைத்தரும் நூலைக் குறித்தலால் கருமிய, (காரிய) வாகுபெயர். அறிந்த என்பது தேற்றம் பற்றிய காலவழுவமைதி. பெற்றோர், பேறுகாலம் என்னும் இருசொற்களும் பிள்ளைப் பேற்றின் தலைமையை எடுத்துக் காட்டும்.

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் பெறும் பொருள்களுள் அறிவுடைய மக்களைப் பெறுதல் பயன்படுவது: ஒழிந்த பொருள்களெல்லாம் அவற்றினும் சிறந்தனவாக யாம் கண்டறிவதில்லை.

பொருள்: பெறும் அவற்றுள் அறிவுடைய மக்கள் பேறு அல்ல பிற - (மாந்தர்) பெறும் பேறுகளுள் அறிவுடைய மக்கட் பேறு அல்லாத பிறவற்றை, யாம் அறிவது இல்லை - யாம் (ஒரு பேறாக) மதிப்பது இல்லை.

அகலம்: பெறப்படுவதனைப் பேறு என்றார். முந்திய உரையாசிரி யர்கள் பாடம் ‘அறிவறிந்த’. ‘அறிவறிந்த மக்கட் பேறு’ என்பது ‘கற்று அறிய வேண்டுவனவற்றை அறிந்த மக்களைப் பெறுதல்’ எனப் பொருத்த மற்ற பொருளைத் தருதலானும், ‘அறிவுடைய மக்கட் பேறு என்பது ‘இயற்கை அறிவையுடைய மக்களைப் பெறுதல்’ எனப் பொருத்த முள்ள பொருளைத் தருதலானும், ‘அறிவுடைய’ என்பதே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்க. ‘அறிவ றிந்த என்றதனால், மக்கள் என்பது பெண் ஒழித்து நின்றது’ என உரைப்பாரும் உளர். அப் பாடத்தைக் கொள்ளினும் அவ்வுரை பொருந்தாது, கல்வியறிவு இரு பாலார்க்கும் பொதுவாகலான்.

கருத்து: மாந்தர் பெறும் பேறுகளுள் அறிவுடைய மக்கட் பேறே சிறந்தது.

மு.வரதராசனார் உரை
பெறத்தகுந்த பேறுகளில் அறிய வேண்டியவைகளை அறியும் நன்மக்களைப் பெறுவதைத் தவிர, மற்றப்பேறுகளை யாம் மதிப்பதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறியவேண்டுவனவற்றை அறியும் அறிவு படைத்த பிள்ளைச் செல்வத்தைத் தவிர மற்றவற்றை ஒருவன் பெறும் நன்மையாக நான் எண்ணுவதில்லை.

அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதேதம்

குறள் 64
அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதேதம் மக்கள்
சிறுகை அளாவிய கூழ்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
அமிழ்தினும் -  அமிர்தம், தேவருணவு, லஷ்மி, முத்தி
ஆற்ற - அதைவிட
இனிதே - இனிதானது
தம் மக்கள் - தன்னுடைய மக்கள்
சிறு கை - சிறு கையினால்
அளாவிய - கையால்அளைதல்; துழாவுதல் கலத்தல் சென்றுபொறுந்துதல்; கலந்துபேசுதல்.
கூழ் - மா முதலியவற்றாற் குழையச்சமைத்த உணவுவகை

முழுப்பொருள்
வாழ்வில் கடவுளை விட, முத்தியை விட, தேவர்கள் பருகும் அமுதத்தை விட இனிதான ஒன்று உள்ளது. அது தன்னுடைய குழந்தைகள் தங்களில் பிஞ்சு கைகளினால் துழாவி சமைத்த கூழ்/உணவு என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”இன்னடிசில்
புக்களையும் தாமரைக்கப் பூநாறும் செய்யவாய்
மக்களை” (நளவெண்பா)

”வண்ணச் செஞ்சிறு கைவிரல் அனைத்தும்
வாரி வாய்கொண்ட அடிசிலின் மிச்சில்
உண்ணப் பெற்றிலேன்” (பெருமாள் 7:6)

‘அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதே தம்மக்கள்
சிறுகை அளாவிய கூழ்’

என்ற பெரும்புகழ்பெற்ற வரி ஒரு நீதியோ கருத்தோ எண்ணமோ ஏதுமல்ல. ஓர் அனுபவத்தின் உச்சகட்ட அகஎழுச்சி மட்டுமே. எண்ணப்புகுந்தால்  பாற்கடலை தேவரும் அசுரரும் அளாவித் திரட்டிய அமுதத்துடன் சின்னஞ்சிறு கை அளாவும் அமுதம் ஒப்புமைப்படுத்தப்பட்டிருப்பதன் நுட்பம் நம்  கண்ணுக்கு வரக்கூடும்.

அதேபோல் அமுதம் என்றால் அ+மிருதம் என்று பிரிவுபட்டு இறவாமை என்றே பொருள்படும். சிறுகை தொட்ட கூழ் உண்ணும் தந்தையும் அக்கணத்தில் உணர்வது மூதாதை மரபில் இருந்து தன் வரை வந்து தன்னையும் கடந்துசெல்லும் இறவாமையை அல்லவா? ஆனால் இச்சிந்தனைகள் அச்சொற்கள் மேல் ஒழுகிச்செல்வன மட்டுமே. அத்தகைய சிந்தனைகளின் முடிவிலாப் பெருக்கின் ஊற்றுமுகமாக இருக்கிறது அக்கவிதை வரி.

பரிமேலழகர் உரை
அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதே - சுவையான அமிழ்தத்தினும் மிக இனிமையுடைத்து; தம் மக்கள் சிறுகை அளாவிய கூழ் - தம் மக்களது சிறுகையான் அளாவப்பட்ட சோறு. (சிறுகையான் அளாவலாவது, 'இட்டும் தொட்டும் கவ்வியும் துழந்தும் - நெய்யுடை அடிசில் மெய்பட விதிர்த்தல். புறநா.188).

மணக்குடவர் உரை
இனிமையுடைத்தாகிய அமிழ்தினும் மிகவினிது, தம்முடைய மக்கள் சிறுகையாலே யளையப்பட்ட கூழ்.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
தம் மக்கள் சிறு கை அளாவிய கூழ் - தம் மக்களின் சிறுகைகளால் துழாவிக் குழைக்கப் பட்ட சோறு; அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதே - பெற்றோர்க்கு அவர்களின் மீதுள்ள காதல் மிகுதியால் தேவருணவினும் மிக இனிமையுடையதாம்.

தம் என்னும் சொல், பெற்றோரின் உடற்கூறாயிருந்து அவருடம்பினின்றும் வெளிப்பட்ட மக்களின் நெருங்கிய தொடர்பை உணர்த்தும். தேவருண வென்றது மக்களின் குருட்டு நம்பிக்கையான உலக வழக்கைத் தழுவியது.

"படைப்புப் பல படைத்துப் பலரோ டுண்ணும்
உடைப்பெருஞ் செல்வ ராயினும் இடைப்படக்
குறுகுறு நடந்து சிறுகை நீட்டி
இட்டுந் தொட்டுங் கவ்வியுந் துழந்தும்
நெய்யுடை யடிசில் மெய்பட விதிர்த்து
மயக்குறு மக்களை யில்லோர்க்குப்
பயக்குறை யில்லைத்தாம் வாழு நாளே." (புறம். 188)

"பொன்னுடைய ரேனும் புகழுடைய ரேனுமற்
றென்னுடைய ரேனு முடையரோ-இன்னடிசில்
புக்களையுந் தாமரைக்கைப் பூநாறுஞ்செய்யவாய்
மக்களையிங் கில்லா தவர்".(நள. கலித்தொடர்.)

என்னும் பாக்கள் இங்குக் கவனிக்கத் தக்கன.

மு.வ உரை
தம்முடைய மக்களின் சிறு கைகளால் அளாவப்பெற்ற உணவு, பெற்றோர்க்கு அமிழ்தத்தை விட மிக்க இனிமை உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் பிள்ளைகளின் சிறு கையால் பிசையப்பட்ட கூழ், அமிழ்தைக் காட்டிலும் மிக இனிது.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: தம் மக்கள் சிறுகை அளாவிய கூழ் - தமது மக்கள் சிறிய கை களால் துழாவிய கூழ், அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிது - அமிழ்தினும் மிக இனிது.

அகலம்: சிறு கை என்றமையால் குழந்தைக ளெனவும், தவழ்தல் முதலியவற்றால் அவர் கை மண்,தூசு, முதலியன படிந்திருக்குமெனவும் கொள்க. அக் கூழ் அமிழ்தினும் இனிதாதல் தம்முடைய சொந்த மக்களது சிறுகை அளாவிய போழ்தே என்பதை உணர்த்த வேண்டித் ‘தம் மக்கள்’ என்றார். கை என்பது சாதி ஒருமைப்பெயர். தருமர் பாடம் ‘அமுதினும்’. ஏகாரம் தேற்றம்.

கருத்து: தம் மக்கள் தம்முடன் உண்ணுதல் தமக்கு இன்பம் பயக்கும்.

குழலினிது யாழினிது

குறள் 66
குழலினிது யாழினிது என்ப-தம் மக்கள் 
மழலைச் சொல் கேளாதவர் 
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
குழல் - கூந்தல்; மயிர்க்குழற்சி; ஐம்பாலுள்சுருக்கிமுடிக்கப்படுவது; மயிர்; துளையுடையபொருள்; இசைக்குழல்; குழலிசை; துப்பாக்கி; உட்டுளை; ஒருவகைக்கழுத்தணி; ஒருமீன்வகை.

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

யாழ் - பேரியாழ், சகோடயாழ், மகரயாழ், செங்கோட்டி யாழ் என்னும் நால்வகை நரம்புக்கருவி; மிதுனராசி; அசுவினிநாள்; திருவாதிரைநாள்; பண்; ஆந்தை

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

என்ப(ர்) - என்பார்கள்

தம் - (தன்னுடைய) - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

மக்கள் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

மழலைச் - குழந்தைகளின் திருந்தாச்சொல்; மென்மொழி; இளமை; மெல்லோசை.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்

கேட்டல் - கேள்-தல்[கேட்டல்]
kēḷ  
-, 9 v. [K. M.kēḷ.] tr. 1. To hear, hearken, listen to;செவிக்குப் புலனாக்குதல். சொல்லுநபோலவுங் கேட்குநபோலவும் (தொல். பொ 513). 2. To learn, be instructed in; பாடங்கேட்டல் ஒரு குறி கேட்போன்(நன். பொது 42). 3. To ask, inquire, question,catechise; வினாதல் என்னை நீ கேட்கையாலே (கைவல். 20). 4. To investigate; விசாரித்தல் களவு போனமை எங்ஙனே என்றுகேட்டு (Insc.) (சோழவ. 66).5. To request, solicit, crave; வேண்டுதல் படிக்கப்புத்தகம் தருமாறுகேட்டான். 6. To be informed of;கேள்விப்படுதல். தருதி நீ யெனக் கேட்டேன் (பாரத.கன்ன. 238). 7. To require, demand, claim; உரிமை கொண்டாடிக் கொடுக்கச்சொல்லுதல். 8. Toavenge, punish; தண்டித்தல் தீயரைத் தெய்வங்கேட்கும். 9. To effect a remedy, cure, as medicine;நோய்முதலியன நீக்குதல் செயச் செய வூறுகேளாது. . . அரவுகான்ற வேகம் மிக்கிட்டதன்றே (சீவக. 1274).10. To bid, offer, inquire the price of; விலைகேட்டல். 11. To accept, agree to; ஏற்றுக்கொள்ளுதல் கேட்டார்ப் பிணிக்குந் தகையவாய் (குறள், 643  

கேளாதவர் - கேட்காதவர்

உரை
புல்லாங்குழல், யாழ் (வீணை போன்ற இசைக் கருவி) வழியாக வரும் இசை எல்லாம் இனியமாக இருக்கிறது என்று , தன் குழந்தைகளின் மழலை மொழி கேட்காதவர்  மட்டுமே கூறுவர்.

குழல் இசையும் யாழ் இசையும் சில சமயங்களில் திகட்டக்கூட செய்யும், சில சமயங்களில் அந்த இசையை கேட்க கூடிய மனநிலை இல்லாமல் இருக்கலாம். நம் கவலைகள் அந்நிலையில் மறக்க முடியாமல் போகலாம். ஆனால் மழலைச்சொல் அப்படி இல்லை. மழலைகள் இருக்கும் பொழுது நாம் குழந்தைகளின் உலகத்திற்குள் போகிறோம். அங்கு இனிமை மட்டுமே உள்ளன. குழந்தைகள் எவ்வித எதிர்ப்பார்ப்பும் இன்றி சிரிக்கும். அந்தச் சிரிப்பினைப்போல் தூய்மையானது வேறேதும் உண்டா என்ன?

ஒப்புமை
”யாழ்க்குமின் குழற்கும் இன்பம் அளித்தன இவையாம் என்னக்
கேட்குமென் மழலை” (கம்ப.உண்டாட்டு 13)

“குழலும் வீணையும் யாழுமென் றினையன குழைய
மழலை மென்மொழி” (கம்ப.ஊர்தேடு 6)

“பொருளும் யாழின் விளரியும் பூவையும்
மருள நாளும் மழலை வழங்குவாய்” (கம்ப.நிந்தனை 30)

“குழுவு நுண்டொளை வேயினும் குறிநரம் பெறிவுற்
றெழுவு தண்டமிழ் யாழினும் இனியசொற் கிளியே” (கம்ப.சித்திரகூடப் 28)

“யாழொடும் கொள்ளா பொழுதொடும் புணரா
பொருளறி வாரா வாயினும் தந்தையர்க்கு
அருள்வந் தனவால் புதல்வர்தம் மழலை” (புறநா 92:1-3)

“அவர்மழலை கேட்டல் அமிழ்தின் இனிதே” (இனியவை 15)

திருக்குறள் ஒரு மாபெரும் நீதிநூலாக இன்று கருதப் படுவதன் மூலமாக அதன் வாசிப்பின் ஓரிரு சாத்தியங்கள் மட்டுமே வெளிப் படுகின்றன என்பது முதல் பிரச்சினையாகும். உதாரணமாக

“குழலினிது யாழினிது என்பதம் மக்கள்
மழலைச் சொல் கேளாதவர்”

என்ற அற்புதமான கவிதை இதில் உள்ளடங்கிய நீதி எது என்னும் வினாவுடன் படிக்கப் படுகையில் அவ்வரிகளில் உள்ள முடிவற்ற வாசல்கள் ஒவ்வொன்றாக மூடி இறுகி விடுகின்றன. நித்ய சைதன்ய யதி இவ்வரிகளை பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் குழந்தையை உதடுகளால் முத்தமிட்டும், தொட்டு மார்போடு அணைத்தும், அறியும் பேரனுபவமும் இக்கவிதை வரியில் உள்ளது என்று சொன்னார். பல குறள் பாக்கள் இவ்வாறு அதி தூய கவித்துவ நிலையில் தான் உள்ளன. நீதி என்று எடுத்துக் கொண்டால் இவை சர்வ சாதாரணமான ஒரு லெளகீக உண்மையையோ, அனுபவத்தையோ சொல்லுவனவாக மாறி விடக் கூடும். எளிய உலகியலை வலியுறுத்துபவையாக அவை தோன்றும் அபாயமும் உண்டு. தம் மக்கள் சிறு கையால அளாவிய அந்தக் கூழ், தந்தையின் நெகிழ்ந்த மனமாக மாறும் அழகை அப்போது நாம் இழக்க நேரும்.

பொருள்: தம் மக்கள் மழலை சொல் கேளாதவரே - தமது மக்களுடைய மழலைச் சொல்லைக் கேளாதவரே, குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப - குழலிசை இனிது யாழிசை இனிது என்று சொல்வர்.

அகலம்: குழல், யாழ் என்பன ஆகுபெயர்கள், அவற்றின் இசைகளுக்கு ஆயினமையால். தருமர், தாமத்தர் பாடம் ‘என்பர்தம்’ . மற்றை மூவர் பாடம் ‘என்பதம்’ . ஏகாரம் கெட்டது.

கருத்து: தம் மக்கள் மழலைச் சொல் குழலினும் யாழினும் இனிது.

பரிமேலழகர் உரை
குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப - குழலிசை இனிது யாழிசை இனிது என்று சொல்லுவர்; தம் மக்கள் மழலைச் சொல் கேளாதவர் - தம் புதல்வருடைய குதலைச் சொற்களைக் கேளாதவர். ('குழல்', 'யாழ்' என்பன ஆகுபெயர். கேட்டவர் அவற்றினும் மழலைச்சொல் இனிது என்பர் என்பது குறிப்பெச்சம். இனிமை மிகுதிபற்றி மழலைச்சொல்லைச் சிறப்பு வகையானும் கூறியவாறு. இவை மூன்று பாட்டானும் இம்மைப் பயன் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
குழலோசை யினிது, யாழோசை யினிதென்று சொல்லுவர் தம் மக்களது மழலைச் சொற்களைக் கேளாதவர்; கேட்டவர் சொல்லார்.

மு.வரதராசனார் உரை
தம் மக்களின் மழலைச் சொல்லைக் கேட்டு அதன் இனிமையை நுகராதவரே குழலின் இசை இனியது யாழின் இசை இனியது என்று கூறுவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெற்ற பிள்ளைகள் பேசும் பொருளற்ற மழலைச் சொல்லைக் கேட்காதவர்தாம், குழலும் யாழும் கேட்க இனியவை என்பர்.