Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

ஒல்லும் கருமம் உடற்று

குறள் 818
ஒல்லும் கருமம் உடற்று பவர்கேண்மை
சொல்லாடார் சோர விடல்.
[பொருட்பால், நட்பியல், தீ நட்பு]

பொருள்
ஒல்லுதல் - பொருந்துதல்; இயலுதல்; உடன்படுதல்; தகுதல்; ஆற்றுதல்; ஓலைப்பெட்டிபொத்துதல்; ஒலித்தல்; விரைதல்; கூடுதல்; பொறுத்தல்; நிகழ்தல்
ஒல்லும் - செய்ய முடிந்த

கருமம் - செயல்; வினைப்பயன்; தொழில்வேதசம்பந்தமானசடங்கு; இறுதிக்கடன்; செயப்படுபொருள்; வெம்மை; மும்மலங்களுள்ஒன்றாகியகன்மவிதி.

உடற்றுதல் - வருத்துதல்; சினமூட்டுதல்; போரிடுதல்; கெடுத்தல் செலுத்துதல்
உடற்றுபவர்  - கெடுப்பவர்

கேண்மை - நட்பு; உறவு; கண்ணோட்டம்; வழக்கு

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

ஆடு - அசைதல்; கூத்தாடுதல் விளையாடுதல் நீராடுதல் பொருதல் சஞ்சரித்தல் முயலுதல் பிறத்தல் சொல்லுதல் செய்தல் அனுபவித்தல் புணர்தல் பூசுதல் அளைதல் தடுமாறுதல் எந்திரமுதலியவற்றில்அரைபடுதல்; விழுதல் செருக்குதல்

சொல்லாடார்  - பேச்சு

சோர் - சோர்வு; வஞ்சகம்; பகட்டு.
சோர்தல் - தளர்தல்; மனம்தளர்தல்; மூர்ச்சித்தல்; நழுவுதல்; கண்ணீர்முதலியனவடிதல்; கசிதல்; கழலுதல்; வாடுதல்; தள்ளாடுதல்; தடுமாறுதல்; இறத்தல்; விட்டொழிதல்; துயரப்படுதல்; உடலின்தைலம்முதலியனஇறங்குதல்.
சோரவிடல் - தளர்த்திவிடு

முழுப்பொருள்
நண்பர் எனப்படுபவர் நமக்கு பக்கபலமாக இருக்க வேண்டியவர். குறிப்பாக நெருக்கடியான நேரங்களில் தூணாக இருந்து நம்மை வழிநடத்த வேண்டியவர். முடிந்தால் உதவி செய்யவதே நட்பு. இங்கே உதவி என்பது வார்த்தைகளாலும், மனதாலும், ஊக்கத்தாலும், பொருளாலும், உடல் உழைப்பாலும் என்று தன்னால் ஏதேனும் ஒருவகையில் உதவ வேண்டும். அதுவே நல்ல நட்பாகும்.

ஆனால் நம்மால் செய்யக்கூடிய (நண்பரின் உதவியுடனோ அல்லது உதவி இல்லாமலோ) ஒரு செயலை செய்ய தடையாக இருந்து அல்லது அதனை செய்ய தடைகளை உருவாக்கும் நபருடைய உறவு/ நட்பு நமக்கு தேவையே இல்லை. அவருடனான நட்பை அவருடன் சொல்லிக்கொள்ளாமலே தளர்த்திக்கொள்ளலாம் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

உதாரணமாக ஒரு நண்பருக்கு வணிகம் செய்ய வேண்டும் என்ற ஆசை இருக்கும் அல்லது வெளியூருக்கு செல்ல வேண்டும் என்ற ஆசை இருக்கும். ஆனால் நம்முடன் இருக்கும் நண்பர் பொறாமை குணத்தால் (வறுமையால் அல்லது நேரமின்மையால்  தன்னால்  முடியாதது அடுத்தவரும் செய்யக்கூடாது என்று எண்ணி) தன் நண்பரின் அவாவை களைக்க வஞ்சகமாக பேசி காழ்ப்பு திணித்து அந்த திட்டங்களை முறியடிப்பதுண்டு. அத்தகைய நண்பருடனான உறவை முறித்துக்கொள்ள வேண்டும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஒல்லும் கருமம் உடற்றுபவர் கேண்மை - தம்மான் முடியும் கருமத்தை முடியாததாக்கிச் செய்யாதாரோடு கொண்ட நட்பினை; சொல்லாடார் சோர விடல் - அது கண்டால் அவரறியச் சொல்லாதே சோர விடுக. (முடியாதாக்குதல்: முடியாதாக நடித்தல். சோரவிடல்: விடுகின்றவாறு தோன்றாமல் ஒரு காலைக்கு ஒருகால் ஓய விடுதல். அறியச் சொல்லினும் விடுகின்றவாறு தோன்றினும் அதுபொழுது பரிகரித்துப் பின்னும் நட்பாயொழுகக் கருதுவர் ஆகலின், 'சொல்லாடார்' என்றும், 'சோரவிடல்': என்றும் கூறினார். இவை மூன்று பாட்டானும் முறையே பேதையார், நகுவிப்பார், இயல்வது செய்யாதார் என்பவர்கள் நட்பின் தீமை கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
'ஒல்லும் கருமம் உடற்றுபவர்' கேண்மை-ஆகும் செயலையும் ஆகாததாக்கிக் கெடுப்பவரின் நட்பை; சொல்லாடார் சோரவிடல்-அவருக்குச் சொல்லாமலே மெல்ல மெல்லத் தளரவிடுக.

இனி, 'ஒல்லும் கருமம் உடற்றுபவர்' என்பதற்கு, தம்மால் இயலுங் கருமத்தையும் இயலாததாகக்காட்டி நடிப்பவர் என்று உரைப்பினுமாம். சோரவிடலைத் தெரிவிப்பின் ஏதேனுஞ் சூழ்ச்சி செய்து அதைத் தடுப்பராதலின், 'சொல்லாடார்' என்றும், நீண்ட காலத்தின்பின் தாமே அறிந்துகொள்ளுமாறு மெல்ல மெல்லத் தளரவிடுக என்பார் 'சோரவிடல்' என்றும், கூறினார். 'சொல்லாடார்' எதிர்மறை முற்றெச்சம். எச்சவும்மை தொக்கது.

மணக்குடவர் உரை
தம்மாலியலும் கருமத்தை முடியாது வருத்துமவர் நட்பை, நட்பென்று சொல்லுவதும் செய்யாராய் வீழவிடுக. இஃது அழுக்காறுடையார் நட்புத் தீதென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை:
முடியும் செயலையும் முடியாத படி செய்து கெடுப்பவரின் உறவை, அவர் அறியுமாறு ஒன்றும் செய்யாமலே தளரச் செய்து கைவிட வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம்மால் செய்யக்கூடிய உதவியையும் செய்ய முடியாதவர் போல் நடித்துச் செய்யாமல் விடுபவரின் நட்பை அவரிடம் சொல்லாமலேயே விட்டுவிடுக.

பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல்

குறள் 322
பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல் நூலோர்
தொகுத்தவற்றுள் எல்லாந் தலை.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கொல்லாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பகுத்து - பகுத்தல் -  பங்கிடுதல், வகைப்படுத்துதல், வகுத்துத் தெளிவாய்க்கூறுதல், வெட்டுதல் , பிடுங்குதல், To remove impurities; கோதுநீக்குதல்.

உண்டு - உள்ள தன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினைமுற்றுச்சொல்; ஓர் உவம உருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

பல் உயிர்  - பல உயிர்களை

ஓம்புதல் - காப்பாற்றுதல், பாதுகாத்தல், பேணுதல், வளர்த்தல்; தீங்குவாராமற்காத்தல்; போற்றுதல்; உபசரித்தல்; சீர்தூக்குதல்; பரிகரித்தல்; தவிர்த்தல்; விலக்கல்; நீக்குதல்; உண்டாக்குதல்.

நூலோர் - நூலாசிரியர்; கற்றோர்; அமைச்சர்; பார்ப்பனர்.

தொகுத்தல் - திரட்டிக் கூட்டுதல், எண் கூட்டுதல், சம்பாதித்தல், சுருக்குதல்,  மதிப்பிடுதல். 
தொகுத்தவற்றுள் -  (எல்லா கற்றோரும்) தொகுத்தள் நூல்களில் 

எல்லாம்  - உள்ள எல்லா 

தலை - எல்லா அறங்களிலும் சிறந்த அறம்

முழுப்பொருள்
நாம் மட்டும் உண்டு உயிர் வாழ்ந்தால் அது சிறப்பான வாழ்வு ஆகாது. வறுமையிலும் சரி, வசதியிலும் சரி, நம்முடைய உணவை பிறருடன் பகிர்ந்து உண்ணுவதே சிறப்பாகும். அப்படி பிறருடன் பகிர்வதால் அவருடைய பசி ஆறும். ஆதலால் அவரும் உயிர் வாழவர். இதனால் நாம் மற்றோர் உயிரை பேணி காப்பாற்றுகிறோம். இதுவே நாம் மட்டும் உண்டு பசியால் பிறர் இறந்தால் அதுவும் பாவமாகும்.

ஆதலால் பிறரை உணவால் உபசரித்து உயிர் காப்பதே கற்றோர்கள் தொகுத்த அறத்திலேயே சிறந்த அறமாகும்.

பிறருடன் பகிர்வதே சிறப்பு என்று சொல்லவில்லை. இங்கே திருவள்ளுவர் பல் உயிர் ஓம்புதல் என்கிறார். அப்படி என்றார் பசியால் வாடும் உயிர்களை காப்பாற்றுவது. வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகை என்பதே இங்கே நினைவு படுத்த விரும்புகிறேன்.

விருந்தோம்பல் அதிகாரம் இருக்கும் பொழுது, ஏன் இதை கொல்லாமை அதிகாரத்தில் கூறியுள்ளார் திருவள்ளுவர்? ஏனெனில் பசியைப் போன்ற ஒரு நோய் இவ்வுலகில் வேறு ஏதும் இல்லை. மற்ற தொற்று நோய்களால் இறந்தவர்களை விட பசியாலும் பட்டினியாலும் இறந்தவர்களே இவ்வுலகில் மிக அதிகம். இவ்வுலகில் பல நோய்களுக்கு மருந்து இருக்கிறது. பல நோய்களை தடுப்பூசிப் போட்டு அழித்துவிட்டோம். ஆனால் பசிப் போன்ற ஒரு நோய்க்கு மருந்து உணவு மட்டுமே. ஆனால் இவ்வுலக மக்கள் பசித்தோருக்கு உணவு வழுங்குகிறார்களா? இவ்வுலகம் பசித்தோருக்கு உணவு வழங்காமல் ஒருவன் பசியால் உயிர் இறந்தான் என்றால் அது ஒரு கொலைக்கு சமம் என்று அர்த்தம். அதனால் தான் அது கொல்லாமை அதிகாரத்தில் வருகிறது. பசியையை போக்குவதற்கு மக்கள் வறியார்க்கு உணவை ஈத்துவக்க வேண்டும். அதனால் தான் ”பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல்” சிறந்த அறம். 

மேலும், 
என்று நாடு அதிகாரத்தில் வள்ளுவரே கூறியிருக்கிறார். பசி என்பது கொடியது. ஆதலால் அதனை போக்குவது அந்நாட்டின் கடமை. எல்லோர் பசியையும் போக்குவது ஒரு அரசங்காத்தின் அல்லது ஒரு ராஜ்ஜியத்தின் பொறுப்பாக்கிவிட்டு மக்கள் சென்று விட முடியாது ஏனெனில் எல்லோர் பசியையும் போக்குவது அவ்வளவு எளிதானதும் அல்ல. அதனை ஒரு அரசாங்கம் செய்வது நடைமுறையில் மிக மிக சிரமம். அதனால் தான் பசி தனை போக்குவதை ஒரு சமூக அறமாக திருவள்ளுவர் கூறுகிறார். அதனால் தான் பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல் என்று கொல்லாமை அதிகாரத்தில் கூறுகிறார். அதனால் அதனை நாம் ஒரு விருந்தோம்பல் பண்பாகவும் கருத வேண்டும்.

ஒப்புமை
”மணங்கமழ் பாக்கத்துப் பகுக்கும்
வளன்கெழு தொண்டி” (அகநா 10:12)

“தீதிகந், தொல்வதுபாத் துண்ணும் ஒருவனும்” (திரி 70)

மேலும்: அஷோக் உரை

1780லும் 1876லும் தமிழக நிலப்பகுதியில் மாபெரும் பஞ்சம் வந்தபோது திருவிதாங்கூர் பகுதி முழுக்க கஞ்சித் தொட்டிகளைத் திறந்தார்கள். இந்தக் கஞ்சித் தொட்டிகளைத் திறக்கும்முறை இதுதான். அந்தந்த ஊரிலுள்ள வேளாள நிலப்பிரபுக்களை பிடித்து “நீங்கள் கஞ்சி தொட்டி திறக்கவேண்டும், காலையில் பத்து மணியிலிருந்து சாயங்காலம் மூன்று மணி வரைக்கும் கஞ்சிகொடுக்கவேண்டும்” என்று மகாராஜா ஏற்பாடு செய்கிறார். அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்.அத்தனை சாதிக்கும் கஞ்சி அளிக்கப்பட்டது – கண்டிப்பாக அதில் சாதிக்கேற்ற இடவேறுபாடு இருந்தது. அந்தக்கால பார்வை அது. ஆனால் அனைவருக்கும் கஞ்சி கொடுக்கப்பட்டது

அந்தக்கஞ்சித்தொட்டிகளால் திருவிதாங்கூரின் மக்கள்தொகை இருமடங்கு ஆகியது என மதிலகம் ஓலைகள் காட்டுகின்றன. திருவிதாங்கூரின் இன்றைய ஊர்கள் உருவாகி வந்ததெல்லாம் அப்போதுதான். அந்தக் கஞ்சித்தொட்டி முறை மதத்துடன் பிணைக்கப்பட்டிருந்தமையால் பஞ்சம் விலகியும் நீடித்தது. சுதந்திரம் கிடைத்தபின்னரும் பல இடங்களில் இருந்தது. நிலச்சீர்திருத்தங்கள் வரும் காலம்வரை. தோவாளை கஞ்சித்தொட்டியில்ன் அ.கா.பெருமாள் கஞ்சி குடித்திருக்கிறார். இன்றும் கஞ்சிமடம் போன்ற ஊர்கள் இங்கு நிறையவே உள்ளன.

நண்பர்களே, தர்மதுரைகளும் நவீனர்களுமான வெள்ளையர் ஆண்ட நிலப்பகுதிகளில் கோடிக்கணக்கானவர்கள் பஞ்சத்தில் செத்து அழிந்தனர். பழைமைவாதிகளும் சாதியவாதிகளுமான திருவிதாங்கூரில் ஒருவர் கூட பட்டினியால் சாகவில்லை. நவீனத்துவ அறம் வேறு. அங்கு உணவு என்பது ஒரு விலைபொருள். வணிகப்பண்டம். நிலப்பிரபுத்துவகால அறம் சாதிவேறுபாடுகள் மிக்கது. பலவகை அடிமைத்தனங்கள் கொண்டது. ஆனால் அங்கே உணவு அன்னம், தெய்வ வடிவம். பகிர்ந்துண்ணுதல் அதன் நெறி.

........
........
........

ஒரு பனையேறி ஆயிரம் மூடநம்பிக்கைகளும் சாதிப்பற்றும் கொண்டவராக இருக்கலாம், ஆனால் குடிப்பதற்கு என கேட்டால் பதநீருக்குக் காசு வாங்கமாட்டார். பிள்ளைக்குச் சமைப்பதற்கு என்று கேட்டால் மீனவர் மீனுக்குக் காசுவாங்கமாட்டார். பகிர்ந்துண்ணுதல் இயல்பான அறமாக இருந்தது. அதை அவர்கள் பண்டமென்றே பார்க்கவில்லை.

===

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் ’ராமனின் நாடு’ கட்டுரையில் கீழ்க்காணும்வாரு வருகிறது

நான் “வண்மை இல்லை ஓர் வறுமை இல்லையால்” என்ற கம்பன் வரியை நினைத்துக்கொண்டேன். வறுமை இல்லாத இடத்தில் கொடையும் இருக்கமுடியாது. பகிர்தல் இருக்கும். அது கொடை அல்ல. பகிரும்போது கொடுப்பவனும் பெறுபவனும் சமமான நிலையில் இருக்கிறார்கள். பகிர்தல் இருந்தால் வறுமை இருக்காதுதான். எலமஞ்சலி லங்கா வாழ்வது வறுமையும் வள்ளல்தன்மையும் இல்லாத பழைய ஒரு காலகட்டத்தில்

முழுக்கட்டுரை

நான் கோதாவரியின் கரையில் பிரம்மாவரம் அருகே இருந்த எலமஞ்சலி லங்கா என்னும் ஊரில் ஒரு விருந்தினர் மாளிகையில் ஒருமாதகாலம் தங்கி எழுதினேன்.

அற்புதமான சூழல். எலமஞ்சலி ஒரு அழகிய சிற்றூர். வளையோடுவேய்ந்த நீளமான வீடுகள் நிரைவகுத்த சீரான தெருக்கள் கொண்டது. வறுமையோ குப்பைக்கூளமோ இல்லாத சூழல். வீடுகளுக்கு முன்பக்கமாகவே இரு வாசல்கள். ஒன்று ஆண்களுக்கு இன்னொன்று பெண்களுக்கு.

ஊருக்கு அப்பால் பிரம்மாண்டமான தென்னந்தோப்புகள். தென்னங்காடு என்றே சொல்லவேண்டும். நடுவே ஓடும் மண்சாலை இரண்டு கிலோமீட்டர் தூரம் சென்று கோதாவரியை அடையும். கோதாவரிக்கரையின் ஓரமாக செம்படவர்களின் ஊர்கள். மண்ணாலான சுவர்கள் கொண்ட சிறிய வீடுகள். ஆனால் சுத்தமானவை. வாரந்தோறும் செம்மண்ணாலும் சுண்ணத்தாலும் கோலமிட்டு அவற்றை அழகுறச்செய்வார்கள்.

தென்னந்தோப்பு நடுவே இருந்தது நான் தங்கியிருந்த விருந்தினர் மாளிகை. பத்தடி உயரமான சிமிண்ட் தூண்களுக்குமேல் அது நின்றது. அதன் முகப்பு ஊரைநோக்கியிருந்தாலும் ,மறுபக்கம் மிகவிரிவான ஒரு உப்பரிகை கோதாவரியை நோக்கித்திறந்திருந்தது.  அங்கிருந்து நோக்கினால் ஏறத்தாழ பத்து கிலோமீட்டர் அகலத்திற்கு கோதாவரி விரிந்து கிடக்கும்.

கோதாவரியின் மிக அதிகமான அகலம் அங்கேதான்.  இரண்டு பெரிய நீர்வழிகளாகப்பிரிந்து கடலை அணுகியது. நடுவே பெரிய மணல்திட்டு ஒரு தீவுபோல தென்னைமரங்களும் புதர்களும் செறிந்து தெரியும். கோதாவரியின் நீரோட்டத்தில் அந்தத்தீவு கப்பல் போல மிதந்துசெல்வதாக பிரமை எழும். கோதாவரியின் நீர்ப்பாசிமணம் படிந்த காற்று அலையலையாக வீசிக்கொண்டிருக்கும்.

நானும் எனக்கு உதவியாக வந்த தனசேகரும் அங்கே குடியேறினோம். எங்களுக்குக் காவலாக ஒரு வாட்ச்மேன் மட்டும்தான். அவர்தான் அருகே ஒரு வீட்டில் சொல்லி ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்த உணவை தினமும் கோதாவரியில் சிறுபடகில் சென்று எடுத்துவந்து தருவார். வயதானவர். எஞ்சிய நேரம் முழுக்க கீழே சிமிண்ட் தூண்களுக்கு நடுவே போடப்பட்ட கயிற்றுக்கட்டிலில் சுருட்டுப்பிடித்துக்கொண்டும் பாடிக்கொண்டும் அமர்ந்திருப்பார்.

நான் அந்த உப்பரிகையிலேயே நாள் முழுக்க அமர்ந்திருப்பேன். காலை எழுந்ததும் திரைக்கதையை கொஞ்சம் எழுதுவேன். பிறகு கண்ணை நிறைத்தபடி ஓடிக்கொண்டிருக்கும் கோதாவரியின் அலைகளையும், அதன் மேல் மெல்ல ஒழுகிச்செல்லும் படகுகளின் விரிந்து புடைத்த கொக்குச்சிறகு போன்ற வெண்ணிறப்பாய்களையும், அப்பால் வளைந்திறங்கும் வானத்தையும் பார்த்துக்கொண்டிருப்பேன். மறுகரை மெல்லிய பச்சைக்கோடு போல நெளிந்துகொண்டிருக்கும்.

படகுகளில் இருந்து செம்படவர்கள் வலைவிரிப்பதைப்பார்ப்பது ஓர் அபாரமான அனுபவம். படகுகள் சிறகு விரிப்பதுபோலத்தோன்றும். வலை சென்று நீரில் விழும் இடம் எப்படி கச்சிதமான வட்டமாக அமைகிறது என்று எண்ணி எண்ணி வியப்பேன். படகில் நின்றபடி செம்படவன் வலையை இழுக்கையில் அந்த விசைக்கு எப்படி படகு நகராமலிருக்கிறது?  சிலசமயம் படகு பெரும்பாலும் நீருக்குள் மூழ்கியிருக்க படகோட்டி வெறும்நீரில் துடுப்பிட்டு செல்வதுபோலத்தெரியும்

அந்தியில் வேறுவகை மீன்கள் வரும். ஆகவே சிறிய லாந்தல்விளக்குகளுடன் செம்படவர்கள் நீர்ப்பரப்பில் மீன்பிடிப்பார்கள். இருளுக்குள் அவை விண்மீன்கள் போலத்தெரியும். அலையடிக்கும் விண்மீன்கள். வானத்து விண்மீன்களுடன் அந்தச்செந்நிற விண்மீன்களும் கலந்துவிடும். அவர்களுக்கு என்றே பாடல்கள் உண்டு. நம்மூர் தெம்மாங்குபோல. பல மெட்டுக்களை பின்னாளில் தேவிஸ்ரீபிரசாத் சினிமாப்பாட்டுகளாக ஆக்கியிருக்கிறார். காற்றின் அலைவேறுபாடுகளுக்கேற்ப அந்த பாடல்கள் கிழிந்து கிழிந்து பிசிறுகளாக வந்து காதில் விழும்.

நான் அந்த மனநிலையை நீட்டிக்கச்செய்வதற்காக தெலுங்கு பாடல்களை மட்டுமே இரவில் கேட்பேன். ராமராவ் நடித்தபடங்களுக்காக கண்டசாலா பாடிய பாடல்கள் அற்புதமானவை. கண்டசாலா என்பது ஓர் ஊர், கோதாவரிக்கரையில்தான் அதுவும் இருக்கிறது.  ராமராவை நினைக்காமல் ஆந்திரத்தை பார்க்கமுடியாது. எங்கும் அவர் நிறைந்திருக்கிறார். சிலைகளாக, சினிமாப்பாடல்களாக. இன்றைய ஆந்திரம் என்பது ராமராவின் சிருஷ்டி. தேங்கிக்கிடந்த ஆந்திரத்தை மறுபிறப்பு எடுக்கவைத்தவர் அவர்.என்றும் மக்களுடன் ஒருவராக இருந்தவர்

கூடவே தியாகய்யர் பாடல்கள்.அவையும் ராமா ராமா என்றுதான் கூவுகின்றன. ‘ராஜாதி ராஜ வேஷா ராஜனுத லலித பாஷா” என்கிறார் தியாகராஜர். அரசனுக்கரசனாக தோற்றமளிப்பவன். அரசனுக்குரிய எளிமையான பேச்சு கொண்டவன்” ராமன் ஒரு கனவு. ஓர் இலட்சியம்.

எங்கள் வாட்ச்மேனுக்கு தமிழ் தெரியாது. எங்களுக்கு தெலுங்கும் தெரியாது. ஆகவே பெரும்பாலும் சைகைமொழியால்தான் உரையாடல். பெரிய சிக்கலொன்றும் இல்லை. சிலநாட்களில் தெலுங்கு புரியத்தொடங்கியது. நான் அதிகாலையில் எழுந்து வேலைசெய்வதையும், என் செலவுக்கான பணத்தை தனசேகரே அளிப்பதையும், தனா அரைக்கால்சட்டை போட்டிருப்பதையும் கண்ட வாட்ச்மேன் அவரை என் எஜமான் என்று புரிந்துகொண்டார்.

காலையில் வந்ததும் என்னிடம் “பெத்தராயுடு எழுந்ததும் டீ கொண்டு வைத்திருப்பதைச் சொல்லிவிடுங்கள்” என்று பவ்யமாகச் சொல்வார். பெத்தராயுடு ஒன்பதரை மணிக்கு எழுந்து டீயை சாப்பிடுவார். மதிய உணவை பெத்தராயிடுவுக்கு வாட்மேனே அன்புடன் பரிமாறுவார். சமயங்களில் பெத்தராயிடுவை எழுப்பி உணவூட்டவில்லை என்பதற்காக என்னிடம் கோபித்துக்கொள்வதும் உண்டு

நாங்கள் ஒருமுறை வெளியே நடக்கச்சென்றபோது வாட்ச்மேனிடம் பார்த்துக்கொள்ளச்சொல்லிவிட்டுப் போனோம். அவர் சரி என்றார். திரும்பி வந்தால் விடுதி எல்லா வாசல்களும் திறந்து அனாதையாக கிடந்தது. அப்பகுதியில் எங்கும் மானுடநடமாட்டம் இல்லை. உள்ளே மடிக்கணினிகள் , செல்பேசிகள், பணம் ,நகை எல்லாம் இருந்தது. நல்லவேளை திருட்டுப்போகவில்லை.

ஒருமணிநேரம் கழித்து வாட்ச்மேன் வந்தார். கையில் இரவுணவு. தனா அவரை கண்டபடி திட்டினார். அவருக்கு என்ன புரிந்ததோ சிரித்தபடி தலையாட்டிக்கொண்டிருந்தார்.  மீண்டும் மறுநாள் அவரிடம் பலமாக எச்சரித்துவிட்டு நடக்கச்சென்றோம். திரும்பி வந்தபோது வீடு திறந்து கிடந்தது. அனு தனா உக்கிர ரூபம் கொண்டார். வாட்ச்மேன் தெய்வீகப்புன்னகை புரிந்தார்.

மீண்டும் அதேதான் கதை. அவர் அங்கே இருக்கையில் நாங்களே பூட்டிவிட்டும் செல்லமுடியாது. அப்படியும் ஒருமுறை சாவி வாங்கி பூட்டிவிட்டுச்சென்றோம். அவர் அதன் பின்னர் திறந்திருக்கிறார். அப்படியே போட்டுவிட்டுச் சென்றுவிட்டார். என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை

அப்பகுதியில் டைகர்பிரான் எனப்படும் இறால்வளர்ப்புப் பண்ணைகள் மிகுதி. கோதாவரியின் நீரை மோட்டார் வைத்து இறைத்து வயல்களில் தேக்கி இறால் வளர்ப்பு செய்வார்கள்.  அங்கே கேட்டால் அதை ‘டிகர்’ என்பார்கள். டைகர் பிரான் என்பதன் சுருக்கம். வளர்ந்த இறால்களை வாங்கிச்செல்ல வந்த லாரியில் ஒருவர் தமிழ் பேசினார். எங்கள் தமிழ்ப்பேச்சைக்கேட்டு அவரே வந்து எங்களிடம் உரையாடினார். மாணிக்கம் என்று பெயர். திருப்பத்தூர்காரர்

அவரிடம் வாட்ச்மேனிடம் இந்தச்செய்தியைச் சொல்லிப்புரியவைக்க முடியுமா என்று கோரினோம். மதிப்புமிக்க பொருட்கள் இருக்கின்றன, கதவை மூடிவிட்டுச் செல்லும்படி நாங்கள் மன்றாடுவதாகச் சொல்லச் சொன்னோம். மாணிக்கம் சிரித்தார். “சார், இவனுகளுக்கு அதைச் சொல்லிப்புரியவைக்கவே முடியாது. ஏன்னா இங்க திருட்டே கெடையாது”

ஆச்சரியமாக இருந்தது. “பாத்தீங்கள்ல, ஒரு வீட்டையாவது மூடி வைக்கிறாங்களா? பலசமயம் ராத்திரிகூட கதவு தெறந்துதான்சார் கெடக்கும். இங்க திருட்டு நடக்கிறதே இல்ல. அதனால அந்த மாதிரி நெனைப்பே இவனுகளுக்கு இல்ல…. வேணுமானா சொல்றேன்”. நான் “வேண்டாம்” என்றேன். அது திருட்டை அவர்களுக்கு நாமே கற்பிப்பதுபோல.

உண்மையில் எலமஞ்சலி அப்படித்தான் இருக்கிறது என்பதை அதன்பின் கண்டேன். அங்கே குற்றம் என்பதே இல்லை. திருட்டு, அடிதடி எதுவும். இத்தனைக்கும் எல்லா மளிகைக்கடைகளிலும் சாராயம் கிடைக்கும். குடித்தால் சிரிக்க ஆரம்பித்துவிடுவார்கள், அவ்வளவுதான். எல்லா வீடுகளும் திறந்துதான் கிடந்தன. மீனவர்கள் வீடுகளை அப்படியே விட்டுவிட்டு இரண்டுநாட்கள் மீன்பிடிக்கச்செல்வதும் உண்டு

கோதாவரியில்தான் மிகச்சிறந்த உணவை உண்டேன். மிகக்காரமான உணவு, ஆனால் அற்புதமனா சுவை. மீன்குழம்புடன் இட்லி.மீன்குழம்பின்மேல் இரண்டு இஞ்ச் கனத்துக்கு எண்ணை நிற்கும். கோதாவரியில் மீனுக்கு நெய் மிக அதிகம். பளிங்குத்தயிர். காலையுணவாக உளுந்துவடை சாப்பிட்டது அங்கேதான். வாட்ச்மேன் எப்போதுமே நிறைய உணவு கொண்டுவருவார். ஏழுஎட்டுபேருக்குத் தாங்கும். ஆந்திரர்கள் நன்றாகச்சாப்பிடுபவர்கள். நாங்கள் கொறிப்பவர்கள்.

பரிமாறி எஞ்சிய உணவை வாட்ச்மேன் சாப்பிடுவார். மிச்ச உணவை வைத்துக்கொண்டு கீழே அமர்ந்திருப்பார். படகுகள் செல்லும்போது ‘ஓகே ஓ!” என கூவுவார். பசியுடன் இருக்கும் செம்படவர்கள் வந்து சாப்பிட்டுவிட்டுச் செல்வார்கள். விலையேதும் இல்லை. நன்றிசொல்வதும் இல்லை. இயல்பாகச் சாப்பிடுவார்கள்.

ஒருநாள் நாங்கள் நடைசென்றுவிட்டு திரும்பிவந்தோம். விடுதிக்குள் இரு செம்படவர்கள் அமர்ந்து சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தனர். எங்களைக் கண்டதும் நட்புடன் சிரித்து “பசித்தது , ஆகவே வந்தோம். நீங்கள் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டீர்கள் என்றால் பாத்திரம் தரையில் இருக்கும் என்றார் அண்ணா. தரையில் இருந்தது. ஆகவே சாப்பிடுகிறோம்” என்றார்கள். 

“நாங்கள் சாப்பிட்டுவிட்டோம். அவர் எங்கே?” என்றென். “அவர் நாங்கள் வரும்போதே இல்லை. மகள் வீட்டுக்குப்போயிருப்பார் என நினைக்கிறோம்” சாப்பிட்டு பாத்திரத்தை கழுவி வைத்துவிட்டு துடுப்பைத்தூக்கிக்கொண்டு படகைநோக்கிச் சென்றார்கள்.

நான் “வண்மை இல்லை ஓர் வறுமை இல்லையால்” என்ற கம்பன் வரியை நினைத்துக்கொண்டேன். வறுமை இல்லாத இடத்தில் கொடையும் இருக்கமுடியாது. பகிர்தல் இருக்கும். அது கொடை அல்ல. பகிரும்போது கொடுப்பவனும் பெறுபவனும் சமமான நிலையில் இருக்கிறார்கள். பகிர்தல் இருந்தால் வறுமை இருக்காதுதான். எலமஞ்சலி லங்கா வாழ்வது வறுமையும் வள்ளல்தன்மையும் இல்லாத பழைய ஒரு காலகட்டத்தில். கம்பன் பாடிய ராமனின் நாட்டில்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் ‘காமம், உணவு, யோகம்-3’ கட்டுரையில், இவ்வாறு வருகிறது

இந்துமதத்திற்குப் பின் உருவான சமண, பௌத்த மதங்களில் கொல்லாமை நேரடியாக உணவுடன் சம்பந்தப்படுத்தப்பட்டது. ஆகவே கடும் விலக்குகள் உருவாயின. அந்த கொல்லாமை நெறி இந்தியாவுக்கு சமணம் அளித்த பெருங்கொடை. பழங்குடிப் போர்களால் கொந்தளித்துக்கொண்டிருந்த இந்த தேசம் எரியணைந்து குளிர அது வழிவகுத்தது. இன்னும் பலநூற்றண்டுகளுக்கு சமண முனிவர்களுக்கு நாம் கடமைப்பட்டவர்கள்

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் அருகர்களின் பாதை பயணக் கட்டுரையில் ஓசியான் பற்றிய குறிப்பில் கொல்லாமை பற்றி கீழே வருகிறது


ஓசியான் சமணர்களுக்கு முக்கியமான ஒரு தலம். ராஜஸ்தானின் ஓஸ்வால் இனக்குழுவின் பிறப்பிடம் இது என்று சொல்கிறார்கள். ஓஸ்வால்கள் இன்று துணி வணிகத்தில் ஓங்கியிருக்கிறார்கள். அவர்களின் ஓசியா மாதாஜி கோயில் இங்குள்ளது என்று குறித்து வைத்திருந்தேன்.

இந்தக் கோயில் ஒரு மலைமேல் உள்ளது. எட்டாம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது இக்கோயில். 12ஆம் நூற்றாண்டில் விரிவாக்கிக் கட்டப்பட்டது. இங்குள்ள இரு கோயில்கள் சண்டி கி மாதா கோயில் மற்றும் அம்பா மாதா கோயில் ஆகியவை 1178இல் கட்டப்பட்டவை.

இந்த ஊர் பற்றிய ஒரு ஆர்வமூட்டும் தகவல் வாசித்தேன். இவ்வூருக்கு ஒரு காலகட்டத்தில் உப்கேஸ்பூர் என்று பெயர் இருந்தது. இங்குள்ள சாமுண்ட மாதாவுக்கு ஒரு காலகட்டத்தில் எருமைகளை பலிகொடுத்தார்கள். ஸ்ரீ ரத்ன பிரபா சூரி என்ற ஆச்சாரியார் அதை நிறுத்தினார். ஆகவே தேவி கோபம் கொண்டு ஆச்சாரியாரைக் கடும் நோவுக்கு ஆளாக்கினார். ஆனால் அந்த வலியைத் தாங்கிக் கொள்வதையே ஒரு பெரும் தவமாக ஆச்சாரியார் செய்தார்.

தேவி மனமிரங்கி ஆச்சாரியாரிடம் மன்னிப்புக் கோரினாள். ஆச்சாரியார் தேவிக்கு நல்லுரை சொன்னார். பக்தர்கள் கொடுக்கும் உயிர்ப்பலிகளின் பாவம் முழுக்க தேவிக்கே வரும் என்றும் விளைவாக அவளே நரகத்தில் உழலவேண்டியிருக்கும் என்றும் சொன்னார். தேவி அந்த நல்லுரை கேட்டு மனம் திருந்தி இனிமேல் பலி தேவையில்லை, சிவப்புநிறமான பூக்கள் கூடத் தேவையில்லை என்று முடிவெடுத்தாள். அதன் பின் ஆச்சாரியார் சாமுண்டிதேவிக்கு சாச்சி மாதா என்று பெயர் சூட்டினார்.

இந்த ஆச்சரியமான கதை நாட்டார் வழிபாட்டுமுறையை எப்படி சமணம் மாற்றியமைத்தது என்பதற்கான மிகச்சிறந்த உதாரணமாகும். இந்தியா முழுக்க இந்த மாற்றத்தை சமணம் செய்திருக்கிறது. இது ஒரு பெரிய பண்பாட்டு மாற்றம். உயிர்ப்பலி இல்லாமலாவதென்பது உண்மையில் அந்த இனக்குழுவின் அடிப்படை மனநிலையையே மாற்றியமைக்கிறது. வன்முறைநீக்கம் செய்யப்பட்ட சமூகத்தில் உள்மோதல்கள் குறைகின்றன. அந்தச்சமூகம் பிறசமூகங்களுடன் சுமுகமான உறவுகொள்ள ஆரம்பிக்கிறது. வணிகத்திலும் பிற சமூகச்செயல்பாடுகளிலும் வெற்றி அடைய ஆரம்பிக்கிறது. தமிழகத்திலும் சாதிகளைக் கூர்ந்து ஆராய்ந்தால் இந்த அம்சத்தைக் காணலாம்.
====================
குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”


பரிமேலழகர் உரை
பகுத்து உண்டு பல் உயிர் ஓம்புதல் - உண்பதனைப் பசித்த உயிர்கட்குப் பகுத்துக் கொடுத்து உண்டு ஐவகை உயிர்களையும் ஓம்புதல், நூலோர் தொகுத்தவற்றுள் எல்லாம் தலை -அறநூலை உடையார் துறந்தார்க்குத் தொகுத்த அறங்கள் எல்லாவற்றினும் தலையாய அறம். ('பல்லுயிரும்' என்னும் முற்று உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. ஓம்புதல்: சோர்ந்தும் கொலை வாராமல் குறிக்கொண்டு காத்தல். அதற்குப் பகுத்து உண்டல் இன்றியமையா உறுப்பு ஆகலின் அச்சிறப்புத் தோன்ற அதனை இறந்தகால வினையெச்சத்தால் கூறினார். எல்லா நூல்களிலும் நல்லன எடுத்து எல்லார்க்கும் பொதுபடக் கூறுதல் இவர்க்கு இயல்பு ஆகலின், ஈண்டும் பொதுப்பட 'நூலோர்' என்றும் அவர் எல்லார்க்கும் ஒப்ப முடிதலான் 'இது தலையாய அறம்' என்றும் கூறினார்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
பகுத்து உண்டு பல் உயிர் ஓம்புதல் - கிடைத்த வுணவை இயன்றவரை பசித்தவுயிர்கட்குப் பகுத்துக் கொடுத்துண்டு பல்வகை யுயிர்களையும் பாதுகாத்தல்; நூலோர் தொகுத்தவற்றுள் எல்லாந் தலை- அறநூலோர் இருவகை யறத்தார்க்குந் தொகுத்த அறங்களெல்லா வற்றுள்ளும் தலையாயதாம்.

கொல்லா வறத்தைக் கடைப்பிடித்தல் கொலையை நீக்குதல். கொலை உடல் சிதைத்துக் கொள்ளுதலும் உணவளியாமற் கொல்லுதலும் என இருவகை.இரண்டும் விளைவளவில் ஒன்றே. உண்ணாதவுயிரி இறக்குமாதலால் வாழ்நாள் முழுவதும் உணவளித்துக் காத்தல் வேண்டுமென்பது தோன்ற 'ஓம்புதல்' என்றார். நூலோர் என்று பொதுப்படக் கூறியது இயல் நோக்கி அறநூலோரைக் குறித்தது, உணவளித்துக் காத்தல்போற் சிறந்த நன்மை வேறின்மையின் 'தலை' என்றார்.

மணக்குடவர் உரை
பல்லுயிர்களுக்குப் பகுத்துண்டு அவற்றைப் பாதுகாத்தல், நூலுடையார் திரட்டின அறங்களெல்லாவற்றினும் தலையான அறம். இஃது எல்லாச் சமயத்தார்க்கும் நன்றென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
கிடைத்ததைப் பகுந்து கொடுத்துத் தானும் உண்டு பல உயிர்களையும் காப்பாற்றுதல் அறநூலார் தொகுத்த அறங்கள் எல்லாவற்றிலும் தலையான அறமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
இருப்பதைப் பகிர்ந்து உண்டு, பல உயிர்களையும் பாதுகாப்பது, நூல் எழுதியவர்கள் தொகுத்த அறங்களுள் எல்லாம் முதன்மையான அறமாகும்.

பொருள்: பகுத்து உண்டு பல் உயிர் (உம்) ஓம்புதல் -(தம் உணவைப் பிற உயிர்களுக்குப்) பகுந்து கொடுத்து (த்தாம்) உண்டு பல உயிர்களையும் பேணுதல், நூலோர் தொகுத்தவற்றுள் எல்லாம் தலை -(அற) நூலோர் (சிறந்த அறங்களென எடுத்துத்) தொகுத்துச் சொல்லியவற்று ளெல்லாம் தலையாய அறம்.

அகலம்: தலையாய அறத்தைத் தலை என்றார். தொகுத்தல் - ஒன்று சேர்த்தல். தொகுத்துச் சொல்லுதலைத் தொகுத்தல் என்றார். முற்றும்மை செய்யுள் விகாரத்தால் தொக்கது.

கருத்து: பகுத்து உண்டு பல உயிரையுங் காத்தல் தலையாய அறம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
If a person lives well only for himself then it doesn't become a good life. If one eats well while others die due to poverty, then it is a sin. During both good times and bad times, one must share his food with others and live. By sharing good with others, others hunger is reduced and their lives are saved. Hence, scholars have mentioned that quenching others hunger by sharing food with others is kept as the noblest thing one can do.
At high level, it looks we need to share food with others. But deeper if we look, we should not admit killing of others life. Sharing food is an e.g of how to save lives from dying due to hunger

Questions that I ask to the kid
What is the considered as the top thing by the authors compiled the wisdom of life? Why?

எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும்

குறள் 317
எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் மனத்தானாம்
மாணாசெய் யாமை தலை.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், இன்னாசெய்யாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
எனை - eṉai   adv. என் What, why;என்ன.  , eṉai   எ³. adj. All; எல்லாம் சுட்டுணர்வெனப்படுவ, தெனைப்பொருளுண்மைகாண்டல் (மணி. 27, 62).--adv. However much;எவ்வளவு. எனைப்பகை யுற்றாரும் (குறள், 207).
தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில் போடப்படும் காய்கறித் துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

எனைத்தானும் -  எவ்வளவு சிறிதாயினும்
எஞ்ஞான்றும் - எகக்காலமும், எப்பொழுதும், எப்போதும், Always. See ஞான்று
யார்க்கும் - எவருக்கும்
மனத்தான் ஆம் - தன்னுடைய மனதால்
மாணார் - மாட்சிமையற்ற பகைவர்.
மாணா - மாட்சியற்று, பகை
செய்யாமை  - கொள்ளாது இருத்தல்
தலை - சிறப்பாகும்

முழுப்பொருள்
நமக்கு தீங்கு செய்வோர் சிலர் உண்டு. அவர்களுக்கு நாம் கேடுதல் நினைக்க கூடாது செய்யவும் கூடாது. சில சமயம் நமது ஆற்றாமையாலும், பொறாமையாலும் பிறருக்கு தீங்கு நினைப்போம் செய்வோம். அது பிறருக்கு தீங்கு செய்கிறதோ இல்லையோ, நமக்கே அது தீங்கு செய்து விடும். ஏனெனில் அது நம்முள் ஒரு வஞ்சகத்தினை வளர்த்து ஒருவித கெட்ட எண்ணங்களை மனதில் விதைக்கும். அது விருட்சம் ஆகி நமக்கு மன ரீதியாகவும் உடல் ரீதியாகவும் தீங்கு விளைவிக்கும். நம்முடைய அன்றாட ஆக்கப்பூர்வமான செயல்களில் இடையூறு விளைவிக்கும். "கேடுவான் கேடு நினைப்பான்" என்றும் நாம் ஆறிவோம். அதுவே நாம் நல்ல விஷயங்களில், ஆக்கப்பூர்வமான செயல்களில் ஈடுபட்டால் நல்லது.

ஆதலால் எவ்வளவு சிறிதானாலும், எந்த ஒரு காலத்திலும், சூழ்நிலையிலும், எந்த ஒரு மனிதருக்கும் மனதில் கூட மாட்சியற்ற (மாண்பு அற்ற) பகைமை பாராட்டாமல் இருத்தல் சிறந்தது அறம் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
மனத்தான் ஆம் மாணா - மனத்தோடு உளவாகினற் இன்னாத செயல்களை; எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் எனைத்தானும் செய்யாமை தலை - எக்காலத்தும் யாவர்க்கும் சிறிதாயினும் செய்யாமை தலையாய அறம். (ஈண்டு மனத்தான் ஆகாத வழிப் பாவம் இல்லை என்பது பெற்றாம். ஆற்றலுண்டாய காலத்தும் ஆகாமையின். 'எஞ்ஞான்றும்' என்றும் எளியார்க்கும் ஆகாமையின் , 'யார்க்கும்' என்றும், செயல் சிறிதாயினும் பாவம் பெரிதாகலின், 'எனைத்தானும்' என்றும் கூறினார்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
மனத்தான் ஆம் மாணா- மனத்தோடு கூடிய தீய செயல்களை; எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் எனைத்தானும் செய்யாமை தலை- எக்காலத்தும் எவர்க்கும் எத்துணைச் சிறிதும் செய்யா திருத்தல் தலைமையான அறமாம்.

மனத்தோடு கூடிய செயலாவது அறிந்து செய்யுஞ் செயல். மாணுதல் நன்றாதல். 'மாணா' பலவின் பால் எதிர்மறை விணையாலணையும் பெயர். வலிமையுள்ள காலத்தையும் உட்படுத்த 'எஞ்ஞான்றும்' என்றும் எளியாரையும் விலக்க 'யார்க்கும்' என்றும் "சிறு பொறி பெருந்தீ" யாதலானும் சிறுநஞ்சும் பெருந்தீங்கு செய்தலானும் சிறுவினையும் தீயது தீவினையே என்று கருதி எனைத்தானும் என்றும் கூறினார்.

மணக்குடவர் உரை
யாதொன்றாயினும், எல்லா நாளும் யாவர்மாட்டும் இன்னாதவற்றை மனத்தினாலும் செய்யாமை நன்று.

மு.வரதராசனார் உரை
எவ்வளவு சிறியதாயினும் எக்காலத்திலும் எவரிடத்திலும் மனதால் எண்ணி உண்டாகின்ற துன்பச்செயலைச் செய்யாதிருத்தலே நல்லது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எவ்வளவு சிறிதாயினும், எவருக்கு என்றாலும், எப்பொழுது ஆனாலும் சரி, மனத்தால் கூடத் தீமையைச் செய்யா திருப்பதே உயர்ந்தது.

பொருள்: எனைத்தானும் எ ஞான்றும் யார்க்கும் - எவ்வளவேனும் எந் நாளும் யார்க்கும் , மாணா மனத்தானும் செய்யாமை தலை - துன்பந்தரும் செயல்களை உள்ளத்தாலும் செய்யாதிருத்தல் தலையாய துறவறம்.

அகலம்: தலை என்பது ஆகு பெயர், தலையாய துறவறத்திற்கு ஆயினமை யால். நச்சர், பரிமேலழகர் பாடம் ‘மனத்தானாம்’. மற்றை மூவர் பாடம் ‘மனத்தானும்’. மனத்தானாம் என்பது பொருத்தமான பொரு ளொன்றையும் தாராமையின், மனத்தானும் என்பதே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்ளப் பட்டது.

கருத்து: மனத்தானும் பிற உயிர்க்குத் துன்பஞ் செய்யாமை தலையாய துறவறம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Never do a harmful deed, however small, to anyone, in any circumstance, consciously or otherwise. That itself is great and a dharma. Such a dharma will protect us. (தர்மம் தலை காக்கும்). Even though we might not do harm to others, others might do harm to us. Even at dire circumstances, we should not do harmful deed to others because 1) it will seed jealous or hatred in us which is a prison for us 2) this will lead to a never ending chain reaction 3) distract us from our dharma and productive work.  

Questions that I ask to the kid
What we should not do to others at any circumstance? Why?

அளவறிந்தார் நெஞ்சத் தறம்போல

குறள் 288
அளவறிந்தார் நெஞ்சத் தறம்போல நிற்கும்
களவறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கள்ளாமை]

பொருள்
அளவு - பரிமாணம்; தருக்கஅளவை; தாளத்தில்மூன்றுமாத்திரைக்காலம்; மாத்திரை நிலஅளவு; சமயம் தன்மை ஞானம் மட்டும் தொடங்கி

அறிதல் - உணர்தல் , நினைத்தல் , மதித்தல்
அறிந்தார் - கற்றவர்கள்,
நெஞ்சத்து - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு. 

அறம் - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.
அறம்போல நிற்கும் - மனதில் உள்ள ஞானம் வந்து தவரை செய்யாமல் இருக்க நம் முன் வந்து நிற்கும்

களவு - திருட்டு; திருடியபொருள்; வஞ்சனை; கள்ளவொழுக்கம்; களாச்செடி.
கரவு - மறைவு; வஞ்சனை; களவு; பொய்; முதலை.

முழுப்பொருள்
அளவு என்ற சொல்லுக்கு ஞானம் என்ற பொருளும் உண்டு என்பதே நாம் பார்த்தோம். ஆதலால் அறம் அறிந்து அதன்படி வாழ வேண்டும் என்ற மனிதனுக்கு தன் நெஞ்சமே துணையாக நிற்கும். தவறு செய்ய முற்படும் போது மனசாட்சி முன் வந்து நின்று நம்மை தவறு செய்யாது காக்கும்.

ஆனால் பிறர் பொருளைத் திருட வேண்டும் என்ற களவு எண்ணம் படைத்தவர் மனதில் வஞ்சகமே இருக்கும்.

ஆகவே மனதில் நல்ல எண்ணங்களை விதைக்க வேண்டும். பிறர் பொருள் மீது ஆசைப்படக் கூடாது

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
அளவு அறிந்தார் நெஞ்சத்து அறம் போல நிற்கும் - அவ்வளத்தலையே பயின்றவர் நெஞ்சத்து அறம் நிலை பெற்றாற்போல நிலைபெறும், களவு அறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு - களவையே பயின்றவர் நெஞ்சத்து வஞ்சனை. (உயிர் முதலியவற்றை அளந்தறிந்தார்க்குத் துறவறம் சலியாது நிற்கும் என்பது இவ்வுவமையால் பெற்றாம். களவோடு மாறின்றி நிற்பது இதனால் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
அளவு அறிந்தார் நெஞ்சத்து அறம்போல - பொருள்களின் இயல்பை உள்ளவாறறிந்தவரின் உள்ளத்தில் அறம் நிலைத்து நிற்றல்போல; களவு அறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு நிற்கும்-களவையே பயின்றவரின் உள்ளத்தில் வஞ்சனை நிலைத்து நிற்கும்.

பழக்கம் நிலைத்து நிற்கும் இயல்பினதென்பதும், பொருள்களின் இயல்பை அளந்தறிதல் துறவறத்திற்கு இன்றியமையாத தென்பதும், இங்குக் கூறப்பட்டன.

மணக்குடவர் உரை
நேரறிந்தவர் நெஞ்சத்து அறம் நிற்குமாறுபோல நிற்கும்: களவறிந்தவர் நெஞ்சில் வஞ்சகமும். இது களவு காண்பாரைப் பின்பு களவினின்று தவிர்த்தல் முடியாதென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
அளவறிந்து வாழ்கின்றவரின் நெஞ்சில் நிற்கும் அறம் போல் களவு செய்து பழகி அறிந்தவரின் நெஞ்சில் வஞ்சம் நிற்கும்..

சாலமன் பாப்பையா உரை
உயிர்களை நேசிக்கும் உள்ளத்துள் அறம் நிலைத்து இருப்பது போல, அடுத்தவர் பொருளைத் திருட எண்ணுபவன் உள்ளத்துள் வஞ்சகம் இருக்கும்.

பொருள்: அளவு அறிந்தார் நெஞ்சத்து அறம் போல - தமது எல்லையுள் நின்றொழுகுவாரது உள்ளத்தின்கண் அறம் (நிற்றல்) போல, களவு அறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு நிற்கும் - களவு செய்வாரது நெஞ்சத்தின்கண் வஞ்சகம் (நிலைத்து) நிற்கும்.

கருத்து: தமது எல்லையுள் நின்றொழுகுவோர் அறத்தையே கருதுவர்; களவினைச் செய்வோர் கரவையே கருதுவர்.

வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும்

குறள் 272
வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும் தன்னெஞ்சம்
தான்அறி குற்றப் படின்.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கூடாவொழுக்கம்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
வான் - வானம்; மூலப்பகுதி; மேகம்; மழை; அமிர்தம்; துறக்கம்; நன்மை; பெருமை; அழகு; வலிமை; நேர்மை; மரவகை; ஒருவினையெச்சவிகுதி.
உயர் - உயர்ச்சி - உயரம்; மேன்மை ஏற்றம், வளர் மேலெழு; மேன்மையுறு; இறுமாப்புறு.

தோற்றம் - காட்சி; விளக்கம்; சாதி; படைப்பு; சாயை; புகழ்; பார்வை; உயர்ச்சி; உற்பத்தி; பிறப்பு; உருவம்; தன்மை; வலிமை; சொல்மாலை; உறுப்பு; உத்தேசம்; நாடகப்பிரதேசம்; எண்ணம்; மாயை; இருவகைத்திணை; காண்க:உயிர்த்தோற்றம்.

எவன்  - யாவன்; எவ்வண்ணம்; எப்படி; யாது; யாவை; என்ன; ஏன்; வியப்புஇரக்கச்சொல்.

செய்யும் - செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

தன் - தான் என்னும் சொல் வேற்றுமையுருபை ஏற்குமிடத்துப் பெறும் திரிபு..
நெஞ்சம் - மனம், நெஞ்சு; அன்பு

தான் -  படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்

அறி - அறிவு, ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

குற்றபடின் - குற்றம் செய்து இருந்தால்

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் அவரவர் செய்த வினையிற்கு ஏற்ப பொருளும் புகழும் அமையும். பலநாட்கள் செய்த நல்வினையால் இப்புகழ் வான் அளவு உயர்ந்த நிற்கும். ஆனால் எல்லொரும் புகழை நல் வினையால் ஈன்று இருப்பர் என்று சொல்ல முடியாது. காலத்தின் விளையாட்டாலும், சூழ்ச்சிகளாலும் புகழை அடைந்து இருப்பர். ஆனால் நல்வழியில் ஈன்ற புகழ் ஆகட்டும் சரி, தீய வழியில் ஈன்ற புகழாகட்டும் சரி அதனால் அவருக்கு ஒரு பயனும் இல்லை.

இப்புகழினால் மற்றவர் வேண்டுமானால் மதிக்கலாம். ஆனால் தன்னை தானே அவர் மதிக்க மாட்டார்கள். ஏன் என்றால், தன்னுடைய நெஞ்சதிற்கு, தன்னுடைய அறிவுக்கு, தன்னுடைய மனதிற்கு, நன்றாகவே தெரியும் தான் அறிந்து செய்த (ஏன் அறியாமல் செய்த) குற்றங்கள், தான் கொண்ட தீய பழக்கங்கள், தான் கொண்ட தீய உறவுகளை பற்றி. இங்கே திருவள்ளுவர் ”தான் அறி குற்றம்” என்று கூறுகிறார். இங்கே அறிந்து செய்த குற்றம் மட்டும் தன் நெஞ்சை வாட்டாது, அறியாமல் செய்த குற்றமும் மனதிற்கு பின்பு ஒரு நாளில் அறியாமல் செய்தாலும் தான் அதற்கு பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும் என்று மனம் சொல்லும். அத்தகையே குற்றவுணர்ச்சியே அவனை பாடாய் படுத்தும். உயிர் கொல்லும்.

எத்தனை நல்ல காரியங்கள் செய்தாலும் (அது வான் உயர் நல்ல புகழை கொடுத்து இருந்தாலும்) அதன் பின் ஒரு சின்ன பிழை செய்தாலும் அதுவும் குற்றமே. அதுவே நெஞ்சத்தை அழித்துவிடும். ஒரு பெரிய பாத்திரம் முழுக்க உள்ள பாலில் ஒரு துளி விஷம் கலப்பது போன்றதாகும். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”வானினும் உயர்ந்தன்று” குறுந் 3:1)
“மண்ணினும் வானினும் மற்றை மூன்றினும்
எண்ணினும் பெரியதோர் இடர்” (கம்ப.அயோமுகி 99)

“மறிந்தொரு மாற்றம் கூறான் வானுயர் தோற்றத் தன்னான்” (கம்ப.கிஷ்.அரசியல் 45)

“மைந்த ரைப்பெற்று வானுயர் தோற்றத்து மலர்ந்தார்” (கம்ப.மீட்சி 119)


பரிமேலழகர் உரை
வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும் - ஒருவனுக்கு வான் போல உயர்ந்த தவவேடம் என்ன பயனைச் செய்யும்; தான் அறி குற்றம் தன் நெஞ்சம் படின் - தான் குற்றம் என்று அறிந்த அதன் கண்ணே தன் நெஞ்சு தாழும் ஆயின். ( 'வான் உயர் தோற்றம்' என்பது 'வான் தோய்குடி' (நாலடி 142) என்றாற்போல இலக்கணை வழக்கு. அறியாது செய்த குற்றமல்லது அறிந்து வைத்துச் செய்த குற்றம் கழுவப்படாமையின், நெஞ்சு குற்றத்ததாயேவிடும்; விடவே நின்ற வேடமாத்திரத்துக்குப் புறத்தாரை வெருட்டுதலே அல்லது வேறு பயன் இல்லை என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
தன் நெஞ்சம் அறிகுற்றம் தான் படின்-தன் நெஞ்சமே குற்றமென்றறிந்ததை ஒருவன் செய்வானாயின்; வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும்-அவனது வானளாவ வுயர்ந்த தவக் கோலம் பிறரை அச்சுறுத்துவதன்றி வேறு என்ன பயன்படுவதாம்?

வானுயர்வு என்றது காட்சிப் பொருளைக் கருத்துப்பொருளாக மாற்றிய பொருள்வகை மாற்று. தனக்கு நன்மையே செய்யும் தன் சொந்த வுறுப்பு என்பது படத் 'தன்னெஞ்சம்' என்றும், நெஞ்சம் குற்ற மென்றறிந்ததை நெஞ்சமே காணச் செய்வதால் 'தானறி குற்றம்' என்றும், நெஞ்சறக் குற்றஞ் செய்யும் துணிவுக்கடுமையும் அதற்குக் கழுவாயின்மையும் நோக்கிக் குற்றப்படின் என்றுங் கூறினார்.

மணக்குடவர் உரை
வானளவும் உயர்ந்த பெருமையுண்டாயினும் அஃதியாதினைச் செய்யவற்று; தன்னெஞ்சறியக் குற்ற முண்டாயின். தான்- அசை. இஃது இக்கூடா ஒழுக்கத்தானைப் பிறரறிந்து இகழாராயினும் அவன் செய்கின்ற தவத்தினாற் பயனுண்டாகாது என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
தன் மனம் தான் அறிந்த குற்றத்தில் தங்குமானால் வானத்தைப் போல் உயர்ந்துள்ள தவக்கோலம் ஒருவனுக்கு என்ன பயன் செய்யும்?.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தன் மீது தன் நெஞ்சமே குற்றம் சொல்லுமானால் மேலான நிலையினால் வரும் பலன்தான் என்ன?.

பொருள்: தன் நெஞ்சம் தான் அறி குற்றம் படின் - தனது மனம் தான்அறிந்த குற்றத்தின்கண் பொருந்தின், வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும் -வான் போல் உயர்ந்த தவ வேடம் யாது பயனைச் செய்யும்? (ஒரு பயனையுஞ் செய்யாது)

அகலம்: மணக்குடவர், தாமத்தர் பாடம் ‘குற்றம் படின்’, மற்றை மூவர் பாடம் ‘குற்றப் படின்’.

கருத்து: தீய ஒழுக்க முடையானுக்கு அவன் தவ வேடம் யாதொரு பயனையும் தாராது.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
One's fame and reputation may be sky high. But what is the use of that if that person's heart /conscience knows the wrongs/mistakes he or she has done. A person who appears as a monk may be respected by all. But he must remember that his consciences knows everything

Questions that I ask to the kid
Would  a Sky high reputation be of any use?

அருட்செல்வம் செல்வத்துள் செல்வம்

குறள் 241
அருட்செல்வம் செல்வத்துள் செல்வம் பொருட்செல்வம் 
பூரியார் கண்ணும் உள
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், அருளுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அருட் / அருள் - சிவசக்தி; கருணை பொலிவு முதிர்ந்தமாதுளைமரம்; நல்வினை ஏவல்

செல்வம் -  கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

செல்வத்துள் செல்வம் - நான் ஈன்ற செல்வங்களில் எல்லாம் சிறந்த செல்வம்

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பொருட் செல்வம் - பொன் என்கின்ற நிலையில்லாத செல்வம்

பூரியார் - பூரியர், கீழ்மக்கள், இழிந்தோர், கொடியவர்
கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம். 

பூரியார்கண்ணும் உள - கீழ்மக்களிடமும்/ இழிந்தோரிடமும் இருக்கும்

முழுப்பொருள்
உலகில் வாழ பொருட் செல்வம் தேவையானதாக உள்ளது. இங்கே பொருள் எனப்படுவது பொன், பொருள், நிலம், என்று பல உண்டு. இதுவே செல்வம் என பலர் கருதுகின்றனர். இச்செல்வத்தினை சேர்க்கவே பலர் முற்படுகின்றனர். ஆனால் இச்செல்வம் என்பது அதிகம் செல்வம் படைத்தவரிடமும் இருக்கிறது, குறைந்த செல்வம் படைத்தவரிடமும் இருக்கிறது. உயர்ந்த குணங்களை உடையவரிடமும் இருக்கிறது, கீழ் குணங்கள் கொண்டோரிடமும் இருக்கிறது. ஆதலால் பொருள் இருப்பதனால் ஒருவர்க்கு மதிப்பு என்பது கிடையாது. ஆனால் பொருளுக்கு எப்பொழுதும் மதிப்பு உண்டு. அது பொருளின் சிறப்பு. ஆனால் பொருளினால் மனிதனுக்கு சிறப்பு இல்லை.

ஆனால் அருள் என்பதும் ஒரு செல்வம். அது நல்வினைகளை செய்வதனால் வரும் செல்வமாகும். இதுவே ஒருவருக்கு மதிப்பினை கூட்டும். அதுவே நிலைத்து நிற்கும். ஒருவர் வாழ்ந்து இறந்த பின்பும் நிலைத்து நிற்பது அருள். ஆதலால் செல்வத்துள் செல்வம் என்பது அருளே என்கிறார் திருவள்ளுவர். இவ்வருள் என்பது ஏழையிடமும் இருக்கும், பணக்காரரிடமும் இருக்கும். இவ்வருள் இருந்தால் அவர் உயர்ந்தோர், இல்லை என்றால் கீழோர். 

மேலும்: அஷோக் உரை

பொருள்
”பொருளினி யுணர வேறு புறத்துமொன் றுண்டோ புந்தித்
தெருளினை யுடைய ராகிற் செயலருங் கருணைச் செல்வம்” (கம்ப.நாகபாசப்.268)

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, தொடர்பு பற்றாது இயல்பாக எல்லா உயிர்கள் மேலும் செல்வதாகிய கருணை. இல்லறத்திற்கு அன்புடைமைபோல இது துறவறத்திற்குச் சிறந்தமையின் முன் கூறப்பட்டது.)

செல்வத்துள் செல்வம் அருட்செல்வம் - செல்வங்கள் பலவற்றுள்ளும் ஆராய்ந்தெடுக்கப்பட்ட செல்வமாவது அருளான்வரும் செல்வம், பொருட் செல்வம் பூரியார் கண்ணும் உள - அஃது ஒழிந்த பொருளான் வரும்செல்வங்கள் இழிந்தார்கண்ணும் உளவாம் ஆகலான். ( அருளான் வரும் செல்வமாவது, உயிர்களை ஓம்பி அவ்வறத்தான் மேம்படுதல். உயர்ந்தார்கண்ணே அல்லது இல்லாத அருட்செல்வமே சிறப்புடைய செல்வம், ஏனை நீசர்கண்ணும் உளவாம்பொருட் செல்வங்கள் சிறப்பு இல என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
செல்வத்துள் செல்வம் அருள் செல்வம் - செல்வங்களெல்லாவற்றுள்ளும் சிறந்தது அருளாகிய செல்வமே; பொருள் செல்வம் பூரியார் கண்ணும் உள - மற்றப் பொருளாகிய செல்வங்கள் கீழ் மக்களிடத்திலும் உள்ளன.

செல்வம் போன்ற பண்பைச்செல்வ மென்றார். உம்மை இழிவு சிறப்பு.

மணக்குடவர் உரை
செல்வத்துள் வைத்துச் செல்வமாவது அருளுடைமையாகிய செல்வமாம்; பொருட்செல்வமானது கீழாயினோர்மாட்டும் உளவாதலால். இஃது அருள்நிலை கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருள்களாகிய செல்வங்கள் இழிந்தவரிடத்திலும் உள்ளன; (உயர்ந்தவரிடத்தில் மட்டுமே உள்ள) அருளாகிய செல்வமே செல்வங்களில் சிறந்த செல்வமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
செல்வங்கள் பலவற்றுள்ளும் சிறந்தது அருள் என்னும் செல்வமே. பொருட்செல்வம் இழிந்த மனிதரிடமும் உண்டு.

பொருள்: அருள் செல்வம் செல்வத்துள் செல்வம் -அருளாகிய செல்வம் செல்வத்து ளெல்லாம் (சிறந்த) செல்வம் ; பொருள் செல்வம் பூரியார்கண்ணும் உள - பொருளாகிய செல்வங்கள் கீழ் மக்களிடத்தும் உள்ளன.

அகலம்: அருள் -தண்ணளி‡கருணை. அதனை வட நூலார் ‘கிருபை’, ‘காருண்யம்’ என்பர்.

கருத்து: அருளுடைமை செல்வத்து ளெல்லாம் சிறந்த செல்வம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Money, wealth, assets, properties etc. to a certain extent are necessary in today's world. However, it is there with almost everyone (including trivial people, evil people) in this world though the amount would vary. Money can be earnt through immoral, tactful, cunning means too. So, there is nothing special about money. Also, humans does not become special or important for this world just because they have these  money. 

The grace, mercy, benevolence, good deed on earns by doing good things to others, to the humanity and to the world is the real wealth among all the wealth. This grace and good deed will live even after his or her death.

Questions that I ask to the kid
Why is grace, mercy, benevolence, good deed essential?

பொருளாட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை

குறள் 252
பொருளாட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருளாட்சி 
ஆங்கில்லை ஊன்தின் பவர்க்கு
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், புலான்மறுத்தல் ]

பொருள்
பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

ஆட்சி -  உரிமை; ஆளுகை அதிகாரம் ஆன்றோர்வழக்கு; அனுபவம் தாயமுறையில்வந்தஉரிமை; மக்கள்அணையலாகாதெனக்கட்டளையிடப்பட்டஇடம்; கோள்நிலை; கிழமை

போற்றுதல் - வணங்குதல்; துதித்தல்; பாதுகாத்தல்; வளர்த்தல்; பரிகரித்தல்; கடைப்பிடித்தல்; உபசரித்தல்; விரும்புதல்; கருதுதல்; மனத்துக்கொள்ளுதல்; கூட்டுதல்.
போற்றாதார்க்கு  - பாதுகாத்தாருக்கு, வளர்க்காதாருக்கு

இல்லை - இருக்காது, தங்காது

அருள்  - சிவசக்தி; கருணை பொலிவு முதிர்ந்தமாதுளைமரம்; நல்வினை ஏவல்

ஆங்கு - அவ்விடம்; அக்காலத்தில்; அப்படி ஓர்உவமஉருபு; ஏழன்உருபு; ஓர்அசைநிலை
இல்லை -  நிலைத்து தங்காது, இருக்காது

ஊன் -  தசை, இறைச்சி; கொழுப்பு; உடம்பு

தின்பவர்க்கு  -  உட்க்கொள்ளுபவர்

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் பொருட்செல்வம் என்பது மிகுந்து மதிக்கபடுவதாக இருக்கிறது. இந்த சமுதாயத்தில் வாழ பொருளும் தேவை படுகிறது. பொருள் இல்லாமல் வாழ்வது என்றால் அது துறவறம் பூண்டால் மட்டுமே முடியும். ஆனால் இல்லற வாழ்வில் பொன்னும் பொருளும் மிகவும் முக்கியம். ஆனால் அப்பொன்னையும் பொருளையும் ஒருவர் வணங்கவில்லை என்றால், மதிக்கவில்லை என்றால், காக்கவில்லை என்றால், அதனை வளர்க்கவில்லை என்றால் பொருள் செலவு ஆகும். ஆதலால் பொன் தங்காது. அதனால் தான் திருவள்ளுவர் சொல்கிறார் பொருளாட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை என்று.

அதுபோல வாழ்வில் நல்விணையால் ஒருவர் பெருவது அருள் ஆகும். ஆனால் ஒருவர் புலாலை தின்பதால் அவருக்கு அந்த அருள் நிலைக்காமல் நீங்கி விடும். ஆதலால் மாமிசம் தின்பதால் ஒருவர் பெற்ற அருளும் செலவாகி கடைசியில் ஒன்று இல்லாமல் ஆகிவிடும்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”பொருள்தனைப் போற்றிவாழ்” (ஆத்திசூடி)

பரிமேலழகர் உரை
பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை - பொருளால் பயன் கோடல் அதனைப் பாதுகாவாதார்க்கு இல்லை, ஆங்கு அருள் ஆட்சி ஊன் தின்பவர்களுக்கு இல்லை - அது போல அருளால் பயன் கோடல் ஊன் தின்பவர்களுக்கு இல்லை. (பொருட்பயன் இழத்தற்குக் காரணம் காவாமை போல, அருட்பயன் இழத்தற்கு ஊன் தின்னல் காரணம் என்பதாயிற்று. ஊன் தின்றாராயினும் உயிர்கட்கு ஒரு தீங்கும் நினையாதார்க்கு அருள் ஆள்தற்கு இழுக்கு இல்லை என்பாரை மறுத்து, அஃது உண்டு என்பது இவை இரண்டு பாட்டானும் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை-பொருளைக் கையாளுதல் அதைப் பாதுகாவாதார்க்கு இல்லை; ஆங்கு அருள் ஆட்சி ஊன் தின்பவர்க்கு இல்லை-அதுபோல அருளைக்கையாளுதல் ஊன் உண்பவர்க்கு இல்லை.

ஊனுண்பவர்க்கு அருளில்லை யென்பது இங்கு முடிந்த முடிபாகக் கூறப்பட்டது. இம் முடிவிற்கு முந்தின குறள் ஏதுவாம்.

மணக்குடவர் உரை
பொருளினை யாளுதல் அதனைக் காக்கமாட்டாதார்க்கு இல்லை. அதுபோல அருளினை யாளுதல் ஊன் தின்பவர்க்கு இல்லை. இஃது ஊனுண்ண அருட்கேடு வருமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பொருளுடையவராக இருக்கும் சிறப்பு அப்பொருளை வைத்துக் காப்பாற்றாதவர்க்கு இல்லை, அருளுடையவராக இருக்கும் சிறப்பு புலால் தின்பவர்க்கு இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பொருளால் பயன் பெறுவது அதைப் பாதுகாக்காதவர்க்கு இல்லை; அது போல, இரக்கத்தால் பயன்பெறுவது இறைச்சி தின்பவர்க்கு இல்லை

பொருள்: பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை-செல்வத்தை (ஈட்டி) ஆளுந்தன்மை (அதனைப்) பேணாதவர்க்கு இல்லை ; ஆங்கு- அதுபோல, அருள் ஆட்சி ஊன் தின்பவர்க்கு இல்லை-அருளை (ஈட்டி) ஆளுந்தன்மை புலால் உண்பவர்க்கு இல்லை.

கருத்து: புலால் உண்பவர்பால் அருள் நிற்றல் இல்லை.

படைகொண்டார் நெஞ்சம்போ னன்றூக்கா தொன்ற
னுடல்சுவை யுண்டார் மனம். (223)

வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகை

குறள் 221
வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகைமற் றெல்லாம்
குறியெதிர்ப்பை நீர துடைத்து
[ அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஈகை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
வறிஞர் - வறியோர், வறுமை, வறிஞோர்
வறியார்க்கு ஒன்று -  வறுமையில் வாடுகின்ற ஒருவருக்கு
ஈவதே -  கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; 
ஈகை - கொடை; பொன் கற்பகம் இண்டு புலிதொடக்கி காடை காற்று மேகம் கற்பகமரம்; இல்லாமை ஈதல் கொடுத்தல்
மற்று எல்லாம் - மற்ற கொடுத்தல் எல்லாம்
குறியெதிர்ப்பை - அளவு குறித்து வாங்கி அவ்வாறே திருப்பிக் கொடுக்கும் பொருள்
நீரது - சலம்,இரசம்,மூத்திரம்,குணம்,நிலை    
உடைத்து -  உடையது

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் இன்று எல்லாமே ஒரு கணக்கிலேயே செய்யப்படுகிறது. அது வேதனைக்கூறியது. எல்லாமே ஒரு பிரதிபலனை எதிர்ப்பார்த்தே செய்யப்படுகிறது.  அது போலவே இன்று பிறருக்கு உதவுவது, கொடை அளிப்பது ஒர் தர்மசெயலாக நினைத்து அதனால் வரும் புண்ணியம் என்ற பலனை எதிர் நோக்கி செய்கிறார்கள். உதாரணமாக, ஒரு வாரம் முன்பு எனது தோழியிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். அவள் சொன்னாள் எனது கணவர் அவ்வப்போது மாற்றம், அகரம் போன்ற தொண்டு நிறுவனங்களுக்கு ஏதாவது பணம் செலுத்துவார். ஏன் என்றால்? நம்ம எவ்வளவோ பாவம் செய்கிறோம். அதனை கழிப்பதாக எண்ணி இந்த மாதிரி நிறைய செய்வார்.

ஆனால் திருவள்ளுவர் என்ன சொல்கிறார் என்றால் வறுமையில் வாழும் ஒருவருக்கு கொடை அளிப்பதே கொடை. கைமாறு எதிர்பாராமல், புண்ணியம் எதிர்பாராமல் கொடை அளிப்பதே கொடை. மற்றது எல்லாம், மற்றவருக்கு உதவுவது எல்லாம் கொடையே அல்ல. மற்றவை எல்லாம் அலுவகங்கலில் வரவு செலவு கணக்கு பார்த்து செய்யபடும் செயல்களை போன்ற குணம் உடையது.

நாம் இங்கே பார்க்க வேண்டியவார்த்தை குறியெதிர்ப்பை. மற்றெல்லாம் ஈகையே அல்ல என்று திருவள்ளுவர் கூறி இருக்கலாம். ஆனால் அவர் அதனை ஒரு வரவு-செலவு போன்ற ஒன்றோ ஒப்பிட்டு அதனுடைய குணத்தை போட்டு உடைக்கிறார்.  

மேலும்: அஷோக் உரை
 
குரு நித்ய சைதன்ய யதியின் யதி:தத்துவத்தில் கனிதல் என்ற புத்தகத்தில் “ப்ரக்ஞையின் நதியில்” என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்ட வாரு வறுமை, பசி ஆகியவற்றைப் பற்றி வருகிறது
பகிர்தல்

எங்கள் ரயில் முக்கிய ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற பொழுது உண்ணுவதற்காக இரண்டு உணவு பொட்டலங்களை வாங்கினோம். குரு (நடராஜ குரு) தன் பொட்டலத்தை பிரித்து முதல் கவளத்தை கையில் எடுத்த பொழுது, ஜன்னலின் வெளியே ஏழு அல்லது எட்டு வயது நிரம்பிய சிறுவன் கையை நீட்டி யாசித்தான். குரு அந்த சோற்றுருண்டையை அவனிடம் கொடுத்தார். அவன் அவசரமாக அதை முழுங்கிவிட்டு குரு இரண்டாவது உருண்டையை சாப்பிடுவதற்கு முன்பே மறுபடியும் கையை நீட்டினான்.

எனக்கு அது எரிச்சலூட்டியது. நான் அந்த பிள்ளையை தள்ளி விலக்கி விட நினைத்தேன். அனால் குரு நான் அப்படி செய்வதை தடுத்தார். அவர் இரண்டாவது உருண்டையை தான் சாப்பிட்டு விட்டு மூன்றாவது உருண்டையை அந்த சிறுவனுக்குக் கொடுத்தார்.
அவர் திரும்பி என்னைப் பார்த்து சொன்னார், “மனிதர்கள் பிச்சைக்காரர்களால் எரிச்சலடைவார்கள் என எனக்குத் தெரியும். வறுமை மோசமானது அனால் அது ஒரு குற்றம் அல்ல. ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனால் முடிந்த அளவிற்கு வாழ முயற்சிக்கிறான். நீ இந்தியாவில் காண்பது மேலை நாடுகளில் நடக்க சாத்தியமேயில்லை. இந்த சிறுவன் நமக்கு முற்றிலும் அறிமுகமற்றவன், ஆனால் மற்றவர்களின் அன்பின் மீதும், கருணையின் மீதும் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான். ஒரு மனிதன் மீது மற்றொரு மனிதன் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே அவனை நம் முன் கைநீட்ட வைக்கிறது. உனக்கு இந்த காட்சியை கண்டு கண்களில் நீர் வரவேண்டும். இந்த பரஸ்பர பகிர்தலும் அடையாளப்படுத்துதலும் மேலை சமூகங்களில் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.”

“வறுமை ஒழிப்பதையும், உதவி தேடி நிற்கும் மனிதரின் நிலையை புரிந்து கொள்வதையும் குழப்பிக் கொள்ளாதே. முதல் பிரச்சனையை எடுத்துக் கொள்ள விரும்பினால் நீ மொத்தமாக உலக பொருளாதாரத்தை சரிப்படுத்த வேண்டியிருக்கும். உன்னால் முடிந்தால் போய் அதைச் செய். ஆனால் இரண்டாவது பிரச்சனைக்கு உடனடியான தீர்வு தேவை. அதற்காக உன் மகிழ்ச்சியை துறக்க வேண்டாம், உனக்கு இருப்பதை பகிர்ந்தால் மட்டும் போதும். உன்னுடைய மகிழ்ச்சி மற்றவருடைய மகிழ்ச்சியுடன் சேர்ந்தே இருக்க வேண்டும்.”

 

ஒப்புமை
”ஆற்றுத லென்பதொன் றலந்தவர்க் குதவுதல்” (கலி 133:6)
“வறுமையுற்ற எங்களுக்கு ஒன்றை இடுவோரன்றோ பயன் கருதாது
பிறர்க்கு இடுமவர்களாவார்” (புறநா 136)
“வறுமை நோக் கின்றவன் கைவண் மையே” (உரை 141:15)
”ஏற்றகை மாற்றாமை யென்னானும் தாம்வரையா
தாற்றாதார்க் கீவதா மாண்கடன்” (நாலடி 98)

“நெடுங்குறி யெதிர்ப்பை நல்கி யோர்க்கும்” (புறநா 163:4)
“குறித்துமா றெதிர்ப்பை பெறாமையின்” (புறநா 333.11)
“கூற்றுங் குறியெதிர்ப்பை கொள்ளுந் தகைமைத்தே” (முத்தொள்ளாயிரம்)

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, வறியராய் ஏற்றார்க்கு மாற்றாது கொடுத்தல். இது மறுமை நோக்கியது ஆகலின், இம்மை நோக்கிய ஒப்புரவு அறிதலின் பின் வைக்கப்பட்டது.)

வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - ஒரு பொருளும் இல்லாதார்க்கு அவர் வேண்டியது ஒன்றைக் கொடுப்பதே பிறர்க்குக் கொடுத்தலாவது, மற்று எல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - அஃதொழிந்த எல்லாக் கொடையும் குறியெதிர்ப்பைக் கொடுக்கும் நீர்மையை உடைத்து. (ஒழிந்த கொடைகளாவன: வறியவர் அல்லாதார்க்கு ஒரு பயன் நோக்கிக் கொடுப்பன. குறியெதிர்ப்பாவது அளவு குறித்து வாங்கி அவ்வாங்கியவாறே எதிர் கொடுப்பது. 'நீரது' என்புழி, 'அது' என்பது பகுதிப்பொருள் விகுதி. பின்னும் தன்பால் வருதலின், 'குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து' என்றார். இதனால் ஈகையது இலக்கணம் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - பொருளில்லாதவரும் திரும்பிச் செய்ய இயலாதவருமான ஏழையர்க்கு அவர் வேண்டிய தொன்றைக் கொடுப்பதே ஈகை என்னும் அறச் செயலாம்; மற்று எல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - மற்றக் கைம்மாறு கருதிய கொடுப்பெல்லாம் அளவு குறித்துக் கடன் கொடுக்கும் தன்மையதாம்.

குறியெதிர்ப்பாவது அளவு குறித்துக் கொடுத்து அவ்வளவில் திரும்பப் பெறுங் கடன். நீரது என்பதில் அது என்பது முதனிலைப் பொருளீறு. "ஈயென் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே".(928) என்னும் தொல்காப்பிய நெறிப்படி, ஈகை என்னும் சொல் சிறப்பாகத் தாழ்ந்தோர்க்கு ஈதலைக் குறிக்கும்.

மணக்குடவர் உரை
ஈகையாவது இல்லாதார்க்கு யாதானும் ஒன்றைக் கொடுத்தல்; இஃதொழிந்த கொடையெல்லாம் குறியெதிர்ப்பைக் கொடுத்த நீர்மையாதலையுடைத்து. இது கொடுக்குங்கால் இல்லார்க்குக் கொடுக்கவேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
வறியவர்க்கு ஒரு பொருளைக் கொடுப்பதே ஈகை எனப்படுவது, மற்றவர்க்குக் கொடுப்பதெல்லாம் பயன் எதிர்பார்த்து கொடுக்கும் தன்மை உடையது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஏதும் இல்லாதவர்க்குக் கொடுப்பதே ஈகை; பிற எல்லாம் கொடுத்ததைத் திரும்பப் பெறும் நோக்கம் உடையதே.

பொருள்: வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை - (பொருள்) இல்லாதார்க்கு (அவர் வேண்டுவது) ஒன்றை ஈதலே ஈகை; மற்று எல்லாம் குறியயதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - ஏனையோர்க்கு ஈதலெல்லாம் குறியயதிர்ப்பையின் தன்மையை யுடைத்து.

அகலம்: குறியயதிர்ப்பை - ஒரு பொருளைக் கொள்ளக் குறித்து அதற்கு எதிராகக் கொடுப்பது. அஃதாவது, பண்டமாற்று. ‘நிரப்பிடும்பை மிக்கார்க் குதவவொன் றீதல், சுரத்திடைப் பெய்த பெயல்’ - பழமொழி நானூறு. ‘ஏற்றகை மாற்றாமை யயன்னானுந் தாம் வரையார், ஆற்றாதார்க் கீவதா மாண்கடன் - ஆற்றின், மலிகடற் றண்சேர்ப்ப மாறீவார்க் கீதல், பொலிகட னென்னும் பெயர்த்து’- நாலடியார். ஏகாரம் பிரிநிலைக்கண் வந்தது.

கருத்து: வறியார்க்கு ஈவதே ஈகை

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Charity is giving to the poor (helping the poor). All else have the quality of anticipating return. Return here is not just the return we expect from the poor. Things such as punya (புண்ணியம்), favors, returns done for favors done to us should not come to mind while giving to the poor. Guru Nityachaitanya Yati says that one some is begging for alms it means that one has trust on humanity that it would eradicate his hunger. So, it is the duty of humanity to feed him. One has to two choices 1) Eradicate poverty in the world (which is very difficult for one person to accomplish) or 2) eradicate the hunger of the need person around him (is more pragmatic).

Questions that I ask to the kid
What is charity?
Is helping a non-poor charity?
When you anticipate a return is it charity?
Can you eradicate poverty in this world? What you can do about it?

சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய

குறள் 200
சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய சொல்லற்க 
சொல்லிற் பயனிலாச் சொல்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், பயனில சொல்லாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
சொல்லுக - நாம் எதை பேச வேண்டும் என்றால்
சொல்லில் - நாம் பேசக்கூடிய சொற்களில், பேசக்கூடிய செய்திகளில்
பயன் உடைய - மற்றவருக்கு பயன் தரக்கூடியதாக இருத்தல் வேண்டும்
சொல்லற்க - நாம் எதை பேசக் கூடாது என்றால்
சொல்லில் - நாம் பேசக்கூடிய சொற்களில், செய்திகளில்
பயன் இலாச்  - மற்றவருக்கு பயன் தராத
சொல் - சொற்களை, செய்திகளை

முழுப்பொருள்
இவ்வுலகில் மனிதர்கள் எவ்வளவோ பேசுகிறார்கள். பேசுவதற்கு எவ்வளவோ ஆற்றல் செலவு ஆகிறது. அவ்வாற்றல் உற்பத்தியாக மனிதன் எவ்வளவோ உழைக்கிறான். பேசும் பொழுது நமது நேரமும் செலவாகிறது. மற்றவர் நேரமும் ஆற்றலும் செலவாகிறது. ஆதலால் நாம் என்ன பேசுகிறோம் என்று தெரிந்து பேச வேண்டும்.

நாம் பேசக்கூடிய சொற்கள் மற்றவருக்கு பயன் தருகிறதா என்று யோசித்து பேச வேண்டும். பயன் தரக்கூடிய செய்திகளை மட்டுமே பேச வேண்டும். பயன் தராத வற்றை பேசக்கூடாது என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

இங்கே பயன் என்பது அறம், பொருள், இன்பம் என்று ஏதாவது ஒருவகையில் ஆவது இருத்தல் வேண்டும். அது மட்டும் இன்றி திருவள்ளுவர் வாக்கியம் என்று கூறி இருக்கலாம். ஆனால் அவரோ சொல் என்கிறார். ஆதலால் பயன் தராத ஒரு சொல்லை கூட நாம் பேசக்கூடாது.

சுருக்கமாக கூறினால், சொன்னால் பயனுள்ள சொற்களை சொல். பயன் இல்லாத சொற்களை சொல்லாதே. 

பலர் “பேச வேண்டும்” என்பதற்காகவே பேசுகிறார்கள். “பேச வேண்டி இருந்தால் மட்டுமே பேச வேண்டும்” எப்படி ஒரு செயலைச் செய்வதற்கு முன்னால் ஏன்? எதற்கு? போன்ற கேள்விகளைக் கேட்டோமோ அதே போலப் பேசுவதற்கும் சில கேள்விகள் இருக்கின்றன.

வேறு விதமாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால் பேசுவதற்கு முன்னால் சில வடிகட்டிகளை (Filter) நாம் உபயோகப்படுத்த வேண்டும். அந்த வடிகட்டிகளைத் தாண்டி வந்தால் மட்டுமே பேச வேண்டும். 
1) முதல் வடிகட்டி, பேசித்தான் ஆக வேண்டுமா? இல்லை அமைதியாக இருந்துவிடலாம என்ற கேள்வி.
 நாம் பேசிப் பிரச்சினையைப் பெரிதாக்குவதை விடக் கொஞ்சம் அமைதியாக இருந்து, பிரச்சினையைச் சற்றே தூரத்திலிருந்து கவனித்தோமேயானால் நமக்கு நல்ல தீர்வுகள் புலப்படும்.

2) பேசித்தான் ஆக வேண்டுமென்றால் அடுத்த வடிகட்டி – இதனால் யாருக்கும் கெடுதல் விளையுமா? என்று பார்க்க வேண்டும்.
எதிர்மறையான பேச்சுகளால் தேவையற்ற விளைவுகள் ஏற்படுக்கூடும். மற்றவர்களுக்குக் கெடுதல் விளைவிக்கும் பேச்சுகளைப் பேசக் கூடாது. நன்மை விளைவிப்பதையே பேச வேண்டும்.

3) அடுத்த வடி கட்டி. நாம் பேச வேண்டியதைச் சுருக்கமாகச் சொல்ல முடியுமா?
நாம் சுருக்கமாகப் பேசப் பேச நாம் பேசுவதை எல்லோரும் உன்னிப்பாகக் கவனிக்க ஆரம்பிப்பார்கள். நாம் எதைச் சொல்ல நினைக்கிறோமோ அது அவர்களை மிகச் சரியாகச் சென்றடையும்.

The 3-Minute Rule by - Brant Pinvidic என்றொரு புத்தகம் உண்டு. அது Sales/விற்பனை  பற்றித்தான் என்றாலும் அது பொதுவாகவே நம்முடைய பேச்சிற்கும் பொருந்தும். To create a persuasive pitch that fits into the 3-minute time frame, it needs to consist of about 25 sentences that anser the following questions: What is it? How does it work? Are you sure? (give reason to believe)? And can you do it? (show proof) To maximize the impact of your pitche, you then need to make sure it has an opening, a callback, an "all is lost" moment, a hook and an edge.

 மேலும்: அஷோக் உரை.

பரிமேலழகர் உரை
சொல்லில் பயன் உடைய சொல்லுக - சொற்களில் பயன் உடைய சொற்களைச் சொல்லுக, சொல்லில் பயனில்லாச் சொல் சொல்லற்க - சொற்களில் பயன் இல்லாத சொற்களைச் சொல்லாது ஒழிக. ('சொல்லில்' என்பது இருவழியும் மிகையாயினும், சொற் பொருட் பின்வருநிலை என்னும் அணி நோக்கி வந்தது. "வைகலும் வைகல் வரக்கண்டும்" (நாலடி 39) என்பது போல. இதனால் சொல்லப்படுவனவும் படாதனவும் நியமிக்கப்பட்டன.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
சொல்லின் பயன் உடைய சொல்லுக - ஏதேனு மொன்றைச் சொல்லின் பயனுள்ள சொற்களையே சொல்லுக; சொல்லில் பயனிலாச் சொல் சொல்லற்க - சொற்களிற் பயனில்லாதவற்றைச் சொல்லாதிருக்க.

ஒரே பொருளை உடன்பாட்டிலும் எதிர்மறையிலும் கூறியது அதை வலியுறுத்தற்காதலின் , கூறியது கூறலன்று. ஒரே சொல் பொருள் மாறாது திரும்பத் திரும்ப வந்தது 'சொற்பொருட் பின்வருநிலை' யணியாம்.

மணக்குடவர் உரை
சொல்லுவனாயின் பயனுடைய சொற்களைச் சொல்லுக: சொற்களிற் பயனில்லாத சொற்களைச் சொல்லா தொழிக. இது பயனில சொல்லாமை வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
சொற்களில் பயன் உடைய சொற்களை மட்டுமே சொல்லவேண்டும், பயன் இல்லாதவைகளாகிய சொற்களை சொல்லவே கூடாது

சாலமன் பாப்பையா உரை
சொற்களில் அறம், பொருள், இன்பம் ஆகிய பயன்தரும் சொற்களையே சொல்லுக; பயனற்ற சொற்களைச் சொல்லவேண்டா

பொருள்: சொல்லின் பயன் உடைய சொல்லுக - (ஒருவன்) பேசின் பயனுடைய சொற்களைச் சொல்லுக; சொல்லில் பயன் இல்லா(த) சொல் சொல்லற்க - சொற்களுள் பயன் இல்லாத சொற்களைச் சொல்லற்க.

அகலம்: இல்லாத என்பது ஈறும் லகர வொற்றும் கெட்டு நின்றது.

கருத்து: பயனில சொல்லற்க; பயனுடைய சொல்லுக.

Thirukkural - Management - Communication - Meaningful Speech
Kural 200 adds value to the practice of choosing the right words. This command by Valluvar highlights the importance of diction. Speak words that have relevance and meaning. Never use words that do not have any relevance and meaning and fail to create the desired impact. Be a wordsmith that means using minimum words to communicate effectively.

Remember, every word you speak, speaks of you. Hence, it is said, speech is silver and silence is 
golden.

Whatever you speak must be useful. If what you say does not have any value, meaning, or purpose, do not say such a thing is the sagacity from Kural 200.

Speak words which are useful, 
Never those that are vain.

If what you speak does not add value to the conversations or discussions, avoid speaking to make your silence more meaningful.


English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Thiruvalluvar says Speak, such that what you speak is worthy; speak not if what you speak is not worthy. Also note that Thiruvalluvar doesn't even say a sentence. He says word. That means every word should be worthy. Don't speak even one word that is not worthy.  In this world, in this life, humans speak a lot. For speaking so much energy is spent. To earn the energy man works for it. While speaking we spend out time too. Listeners time is also taken away. We can't earn the time back. Hence, it is important to consider what one speaks. Does our speech is worthy or not matters. 

Questions that I ask to the kid
What should we speak and what we should not speak? Why?

ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங்

குறள் 190
ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங் காண்கிற்பின் 
தீதுண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், புறங்கூறாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஏதிலார் - அன்னியர், பகைவர்
குற்றம்போல் - செய்கின்ற தவறுகளை, குற்றங்களை, பிழைகளை
தம் - தான் செய்கின்ற
குற்றம் - தவறு, பிழை, குற்றம்
காண்கிற்பின் - காணும் வல்லமையும் மனதும் இருட்ந்தால்
தீது - தீமையும், வருத்தமும் 
உண்டோ - இருக்குமோ?
மன்னும் - மன்னில்
உயிரக்கு  - வாழும் உயிர்களுக்கு

முழுப்பொருள்
மற்றவர்களின் குற்றங்களை தேடுவதில் எல்லோரும் வல்லவர்கள். நுழைந்து நுழைந்துத் தேடுவோம். மற்றவர்களுடைய பிழைகளுக்கு பூதக்கண்ணாடி பிடிப்பதில் கெட்டிக்காரர்கள். அதனால் பயன் ஒன்றில்லை. அப்படி பிறர்குற்றம் காண முடிந்தவர்களால் தன்னுடைய குற்றங்களை பார்க்க முடியும். அப்படி பார்த்தார்கள் எனில் அவர்கள் பிறர் குற்றங்களை புறம் பேசி நிலைமையை இன்னும் மோசமாக்க மாட்டார்கள். அதனால் இவ்வுலகிற்கு நன்மையே (ஏனெனில் புறம் பேசினால் நிலைமை மோசமாகும். தீமையே விளையும். அதனை காட்டிலும் பேசாதிருப்பது நல்லது). தீது இல்லை. புறம் பேசுவதே தீது என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

“பாட்டு எழுதிப் பெயர் வாங்கும் புலவர்கள் இருக்கிறார்கள். குற்றம் கண்டுபிடித்தே பெயர் வாங்கும் புலவர்கள் இருக்கிறார்கள். இதில் நீர் எந்த வகை என்பது உமக்கே தெரியும்” என்ற “திருவிளையாடல்” திரைப்பட வசனத்தை யாரால் மறக்க முடியும்? சிலர் குற்றம் கண்டுபிடிப்பதை ஒரு முழு நேரத் தொழில்போலச் செய்வார்கள். எத்தனை குற்றம் கண்டுபிடிக்கிறார்களோ அதற்கு ஏதோ வெகுமதி இருப்பது போலச் செய்வார்கள்! இக்குணாதிசியம் நம்மிடம் இருந்தால் இக்குறள் நம்மக்கானது. நாம் நம்மை திருத்திக்கொள்ளவேண்டும். 


உதாரணமாக சொன்னால் அவன் கோபம் படுவான் என்று சொல்லுவோர் அவர் அவர் வீட்டில் தன் தாய் தந்தை சகோதர்கள் மனைவி கணவன் பிள்ளைகளிடம் மிகுந்த கோபத்துடன் நடத்துக்கொள்பவராக இருக்கக் கூடும். அவர் முதலில் தன்னுடைய கோபத்தை விட்டுவிட்டால் அவர் வாழ்வு மேலும் அமைதிப் பெறும்.

நமக்கு அடுத்தவர் தவறுகள் எப்போதுமே பெரியதாகத் தெரியும். ஆனால் நம் தவறுகள் நம் கண்ணுக்குத் தெரியாது. 

தராசில் பிறரை பிறர் குற்றங்களை ஏற்றி இவ்வுலகிற்கு காண்பிப்பதற்கு முன்பு தன்னை நிறுத்தி பார்த்துக்கொண்டால் நல்லது. ஆனால் அதனை செய்ய பெரும்பாலும் தயங்குகிறோம். அது அரிய செயல். அதனால் தான் தன் குற்றங்களை முதலில் கண்டு அதனை நிவர்த்தி செய் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும் பிறர் குற்றங்களை பேசுவது நேரத்தை வீண் செய்வதாகும். அதற்கு பதிலாக அந்நேரத்தை (பிறர் குற்றங்களை காணுவதுப்போல) உன் குற்றங்களை நடுவுநிலைமையுடன் காண நீ தொடங்கினால் அதற்கான தீர்வுகளையும் காணுவாய். அதனை திருத்திக்கொள்வாய். நீ உருப்படுவாய். உனக்கு இம்மையிலும் (இப்பிறவியிலும்) மறுமையிலும் (அடுத்தபிறவியிலும்) நன்மையே (இன்பம்). அதனால் உன் சுற்றத்தில் இருப்பவருக்கும் நன்மையே. ஆதனால் இவ்வுலகிற்கும் நன்மையே. 

உலகில் குற்றங்களை கண்டுப்பிடிப்பது அவ்வளவு கடினமான செயல் அல்ல ஏனெனில் அது சுவாரசியமான ஒன்று. அதுவும் பிறருடைய குற்றங்களை காண்பது அவ்வளவு கடினமும் அல்ல. ஏனெனில் பிறருடைய குற்றங்கள் நம் கண் முன்னே இருப்பது. இதை அப்படி செய்து இருக்கலாம் அதை இப்படி செய்து இருக்கலாம் என்று புறம் கூறலாம். ஆனால் பிறர் தவறு செய்த பொழுது அவர்களுடைய சூழ்நிலைகள், எண்ணங்களை மற்றவர் அறிய வாய்ப்பு மிக குறைவு. அது மட்டுமின்றி அடுத்தவர் குற்றங்களை காண்பதில் ஒரு மகிழ்ச்சியும் அடைவர். எள்ளி நகையாடவும் செய்வர். மற்றவர் குற்றங்களை கண்ட பிறகு அதில் இருந்து மீண்டு வர நடவடிக்கைகள் எடுக்க வேண்டும் என்றில்லை. ஆதலால் அது எளிதும் கூட.

அதுவே தன்னுடைய குற்றங்களை காண்பது அவ்வளவு எளிதும் அல்ல. நாம் பல வேலைகளில் இருக்கிறோம். ஆதலால் நமது குற்றங்களை காண நேரமும் இல்லை. மனதும் இல்லை. அப்படியே கண்டால் நமது திமிர் பிழைக்கான காரணத்தை சூழ்நிலையின் மீதும் பிறரின் மீதும் போடும். தன்னை பற்றிய உயர் பிம்பம் உடைந்துப்போகும். ஆதலால் பிழைக்காண்பது என்பது மகிழ்ச்சியும் தராது. அது துன்பத்தையே தரும். ஒரு தவறை உணர்ந்தபின்பு அதனை மறுபடியும் செய்யாமல் இருப்பதே சிறந்தது. ஆதலால் அதற்கு நிவர்த்தியான காரியங்களை செய்ய வேண்டும். அது அவ்வளவு எளிதான ஒன்றும் அல்ல.

ஆதலால் தான் தன் குற்றங்களை காண முடிந்தவனால் குற்றம் செய்ததால் வரும் தர்மசங்கடங்களை உணர்வான். அதனை களையெடுக்க முடிந்தவனால் அதனை எப்படி எதிர்க்கொள்வது எப்படி சரி செய்வது என்பது தெரியும். அதனால் அடுத்தவர் தவறு செய்தால் அதனை ஊதி பெரிதாக்காமல் அதனை பக்குவமாக அவரிடம் நேரடியாக கூறி அதில் இருந்து மீண்டுவர உதவுவார்கள்.

நமக்குத் தேவை, நம்மைப் பற்றிய சுய ஆராய்ச்சி. அதன் மூலம் வளர்ச்சி, முன்னேற்றம். நாம் என்னென்ன தவறுகள் செய்கிறோம்? ஏன் அப்படி செய்கிறோம்? மீண்டும் அதுபோலத் தவறுகள் நிகழாமல் இருக்க என்ன செய்வது? என்பது பற்றி யோசிக்க வேண்டும். அடுத்தவர்களைப் பற்றிக் குற்றம் கூற நினைக்கும் போதெல்லாம் நாம் நம்மைக் கண்ணாடியில் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். நாமும் அதே போன்ற தவறுகளைச் செய்கிறோமா? என்று யோசித்து நம்மை நாமே சரி செய்து கொள்ள வேண்டும். இந்த முயற்சியில் நாம் சிறந்த மனிதர்களாகி விடுவோம். மற்றவர்களின் குறைகளைப் பார்ப்பது போல நம்முடைய குறைகளைப் பார்க்க ஆரம்பிக்க வேண்டும்.

அப்படி ஒவ்வொருவரும் செய்வதனால், வரக்கூடிய மன சஞ்சலங்கள் குறைந்து மனம் அமைதி அடையும். சஞ்சலத்தால் வரக்கூடிய தீமையும் குறையும்.


இதனால் தான் என்னவோ பிறரை காணாமல் தன்னை யார் என்று கொண்டார் மாணிக்கவாசகர் போலும்

மாணிக்கவாசகர் அருளிய திருவாசகம்
திருக்கோத்தும்பி -  சிவனோடைக்கியம் - எட்டாம் திருமுறை

திருச்சிற்றம்பலம்
நானார் என் உள்ளமார் ஞானங்களார் என்னை யாரறிவார்
வானோர் பிரான் என்னை ஆண்டிலனேல் மதி மயங்கி
ஊனாரும் உடைதலையில் உண் பலி தேர் அம்பலவன்
தேனார் கமலமே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ
திருச்சிற்றம்பலம்

Who am I? Who is the mind? Who is the wisdom? Who will know me?,
if the Lord of the celestials did not take me in His fold!
Oh king bee, go and sing at the honeyful lotus (feet) of
the Lord of thiruvambalam Who takes alms in the harebrained
fleshy broken skull!

பொருள்: நான் யார்? என் உள்ளம் யார்? என் ஞானங்கள் யார்? என்பதை யார் அறிவார் என்று மற்றவர்களை கேட்கிறார். இறைவன் ஆண்ட பிறகு தான் நான் யார் என்று எனக்கு தெரிகிறது. அப்படி ஆளாமல் விட்டிருந்தால் நான் யார் என்றே தெரியாமல் போய் இருக்கும். (ஆன்மீக பாதையில் முதலில் ஆன்ம தரிசனம். பிறகு தான் இறை தரிசனம்). 

காந்தியும் திருநாவுக்கரசரும்
மஹாத்மா காந்தி அவர்கள் இறுதிவரையும் தன்னைப்பற்றி ஆராய்ச்சிச் செய்துக்கொண்டே இருந்தார். தன் தவறுகளை கண்டுக்கொண்டே இருந்து களைந்தார். சிவபெருமான் திருநாவுக்கரசர் மேலே கைலாயம் செல்லும் பொழுது துறவறத்தில் இவர் எல்லாவற்றையும் துறந்தாரா என்று சோதனைகள் வைக்கிறார். அப்பொழுது நாவுக்கரசரும் 81 வயது. கைலாயத்தின் வழியில் பொன், வைரம், மணிகள் என்று பலவற்றை வைத்து ஆசைகாண்பிக்கிறார். திருநாவுக்கரசர் அதன் எதன் அருகிலாவது செல்கிறாரா என்று பார்க்கிறார்/சோதனைசெய்கிறார். திருநாவுக்கரசர் காலில் பட்ட கற்களையும் முற்களையும் போன்று அவற்றை தூக்கி வீசுகிறார். அழகான பெண்களை முன்னே வரவைக்கிறார். அதிலேயும் திருநாவுக்கரசர் வெற்றிபெறுகினார். ஏனெனில் குற்றங்களில் அடி வேர்களை கண்டறிந்து அதனை வெட்டி எறிந்தவர் திருநாவுக்கரசர். அதனையே மஹாத்மா காந்தியும் செய்தார். காமக்கூறுகள் எங்கேயாவது இருக்கிறதா என்று பலவகைகளில் சோதனை செய்தார். மஹாத்மா ஆனார். ஆதலால் பிறர் குற்றம் காணாமல் தன் குற்றம் காணவேண்டும். கண்டு சரிசெய்தால் மேன்மையடைவோம்.  

திருமந்திரம் அறிதலைப்பற்றி கீழ்க்கண்டவாரு சொல்கிறது
தன்னை அறியத் தனக்குஒரு கேடுஇல்லை;
தன்னை அறியாமல் தானே கெடுகின்றான்;
தன்னை அறியும் அறிவை அறிந்தபின்
தன்னையே அர்ச்சிக்கத் தான்இருந் தானே. (திருமந்திரம் 2355)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஏதிலார் குற்றம்போல் தம் குற்றம் காண்கிற்பின் - ஏதிலாரைப் புறங்கூறுவார் அதற்கு அவர் குற்றம் காணுமாறு போலப் புறங்கூறலாகிய தம் குற்றத்தையும் காண வல்லராயின்; மன்னும் உயிர்க்குத் தீது உண்டோ-அவர் நிலைபேறுடைய உயிர்க்கு வருவதொரு துன்பம் உண்டோ?[நடுவு நின்று ஒப்பக்காண்டல் அருமை நோக்கி, 'காண்கிற்பின்' என்றும், கண்டவழி ஒழிதலின் பாவம் இன்றாம், ஆகவே வரும் பிறவிகளினும் துன்பம் இல்லை என்பது நோக்கி, 'உயிர்க்குத் தீது உண்டோ' என்றும் கூறினார். இதனான் புறங்கூற்று ஒழிதற்கு உபாயம் கூறப்பட்டது.].

மணக்குடவர் உரை
பிறனில்லாதவிடம் பார்த்துப் புறஞ்சொற் கூறுவானது உடற்பாரத்தை நிலம் தானே அறத்தை நோக்கிப் பொறுத்ததாம்: அல்லது போக்கும். இது புறங்கூறுவார்க்குத் துணையாவாரில்லை யென்றது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
ஏதிலார் குற்றம்போல் தம் குற்றம் காண்கிற்பின் - புறங்கூறுவார் தாம் காணும் பிறர் குற்றம்போல் தம்குற்றத்தையுங் காணவல்லராயின்; மன்னும் உயிர்க்கு தீது உண்டோ - நிலைபெற்ற மக்களுயிர்க்கு வரக்கூடிய துன்பமுண்டோ ?

அயலாரையும் பகைவரையுங் குறிக்கும் ஏதிலார் என்னும் சொல், இங்குப்பிறர் என்னும் பொருட்டாய் நின்றது. பிறர் குற்றம் போல் தம் குற்றமுங் காண்டலருமை நோக்கிக் 'காண்கிற்பின்' என்றார். கண்டவழித் தீவினை நிகழாதாதலின் அதனால் துன்பமுமிராதென்பதாம். 'கில்' ஆற்றலுணர்த்தும் இடைநிலை. இனி , காண்கின்பின் என்று பிரிப்பினும் அமையும். உடல்நில்லா தொழியவும் உயிர் நிலைபெற்று நிற்றலால் மன்னுமுயிர் என்றார்.

மு.வரதராசனார் உரை
அயலாருடைய குற்றத்தைக் காண்பது போல் தம் குற்றத்தையும் காண வல்லவரானால், நிலைபெற்ற உயிர் வாழ்க்கைக்குத் துன்பம் உண்ட‌ோ?

சாலமன் பாப்பையா உரை
புறம்பேச அடுத்தவர் குற்றத்தைப் பார்ப்பவர், பேசும் தம் குற்றத்தையும் எண்ணினால், நிலைத்து இருக்கும் உயிர்க்குத் துன்பமும் வருமோ?.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: ஏதிலார் குற்றம் போல் தம் குற்றம் காண்கின் - பகைவரது குற்றங்களைக் காண்டல் போல் தமது குற்றங்களைக் காணின், பின் மன்னும் உயிர்க்கு தீது உண்டோ-பின்னர் நிலையுடைய மானிட உயிர்களுக்குத் தீமை உண்டோ? (இல்லை).

அகலம்: ஓகாரம் எதிர்மறைப் பொருளில் வந்தது.

கருத்து: அன்னியர் குற்றங்களைக் காண்டல் போல் தன் குற்றங்களை ஒருவன் காணின், தன் குற்றங்களை விடுத்து மேம் படுவான்.

Thirukkural - Management - Avoiding Backbiting
Finding the shortcomings of others is always easier as we tend to look for the negative qualities of others. Listing out our own shortcomings is very difficult, as we are fond of our own faults. If a person, as in Kural 190, can look at his own faults as he observes and highlights others' faults, he will not do any harm to other living beings.

Can there be evil if we can see
Our own faults like those of others!

First set your home right before you set out to set others' homes right. We are subjective when we deal with our faults and we are objective when we deal with the faults of others. Learn to be objective to analyze your own faults and subjective to understand others' faults.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
If one finds all the faults in oneself like he finds and talks about other's faults, then there can be no danger or harm can happen to him or her. Because once one knows and realizes all his mistakes then he or she will start towards rectifying them and become a better person.  Also, being aware of his own mistakes and understanding that he is not perfect, he will be compassionate towards others, understand others imperfection and not discuss/gossip about other's faults in public. 

Questions that I ask to the kid
When will there be no harm or danger to you?
What if you start looking into your mistakes like you see others mistakes?