Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

உள்ளம் உடைமை உடைமை

குறள் 592
உள்ளம் உடைமை உடைமை பொருளுடைமை 
நில்லாது நீங்கி விடும்.
[அரசியல், பொருட்பால், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
உள்ளம் -  மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

உடைமை - உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.

பொருளுடைமை - பொருள் + உடைமை
பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.
பொருள்  - நிலையாமை கொண்டது

நில் - nil   நில்லு V. v. i. (நின்றேன், நிற்பேன்) stand; 2. stay தங்கு; 3. be durable, last, persist in a course of conduct, persevere, நிலைநில்; 4. be retained or held, அடங்கு; 5. cease, be discontinued, stopped, suspended, ஒழி.

நில்லாது - நிற்காது; நெடுநேரம் நிற்காதது. நிலையில்லாதது. 

நீங்கி  - நீங்குதல் - பிரிதல்; ஒழித்தல்; கடத்தல்; மாறுதல்; விடுதலையாதல்; தள்ளுண்ணுதல்; நடத்தல்; ஒழிதல்; நீந்துதல்; பிளவுபடுதல்; விரிந்துஅகலுதல்; சிதறுதல்.

விடும் - விடுதல்

முழுப்பொருள்
இக்குறள் பொருளுடையார் எல்லாமுடையார் என்று தவறாக கருதிக்கொண்டு இருப்போருக்குக் கூறப்பட்டது.

ஒருவனுக்கு எது சொத்து ? அவன் பிள்ளைகளா ? அவன் வங்கியில் வைத்துள்ள சேமிப்பா ? அல்லது அவன் வாங்கிக்குவித்து உள்ள பொருள் / நிலமா ? இது எதுவுமே இல்லை என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு. ஆதலால் ஊக்கம் நிலை நிற்கும். 

ஆனால் பொருள் எனப்படுவது உடம்பில் வேறாய் அழியகூடியது. உடம்பின் உழைப்பில் பெறப்படும் செல்வமானது பொருள். அந்த பொருட்செல்வம் நிலை நில்லாதது. அது எந்து நேரத்திலும் நம்மை விட்டு விலகிச்செல்லக்கூடியது. 

ஆதலால் ஒருவனுக்கும் ஊக்கம் மட்டுமே நிலைத்து நிற்கும் உடைமை (சொத்து). மற்ற உடைமைகள் (சொத்து) நிலைநிற்காது ஒடி விடும். 

இக்குறள் ஊக்கத்தின் அவசியத்தையும் மற்றும் செல்வத்தின் நிலையாமையையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. 

பி.கு: செல்வத்தின் நிலையாமைகீழ்க்காணும் குறளில் முன்பு கண்டோம்.
கூத்தாட்டு அவைக்குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம் 
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று (சுட்டியை சொடுக்குக)

ஒப்புமை
“உள்ளமுடை யான்முயற்சி செய்யஒரு நாளே
வெள்ளநிதி வீழும்விளை யாததனின் இல்லை” (சீவக.496)

“அருவிலை மாண்கலனும் ஆன்ற பொருளும்
திருவுடைய ராயின் திரிந்தும் வருமால்
பெருவரை நாட பிரிவின் றதனால்
திருவினும் திட்பமே நன்று” (பழமொழி.136)

“பிரஹலாதனிடமிருந்து அதைப் பெறுக! அவ்வேதத்தை நீர் உமதென்றாக்குக! அதுவே வெல்லும் வழி.” இந்திரன் “ஆசிரியரே, நான் அவரை வெல்லமுடியாது. அதற்குரிய படைக்கலங்கள் என்னிடமில்லை” என்றான்.

புன்னகைத்து “உம் படைக்கலம் எப்படியென்றாலும் வெல்லவேண்டுமெனும் முனைப்பே. அதைக் கொள்க!” என்றார் சுக்ரர். “

படைக்கலத்தேர்ச்சி என்பது உள்ளம் தேர்வதே. சொல்லோ அம்போ வெறும் கருவிதான்


பரிமேலழகர் உரை
உள்ளம் உடைமை உடைமை - ஊக்கம் உடைமையே ஒருவனுக்கு நிலைநின்ற உடைமையாவது; பொருள் உடைமை நில்லாது நீங்கிவிடும் - மற்றைப் பொருள் உடைமை நிலை நில்லாது நீங்கிப் போம். 

விளக்கம்
('உள்ளம்' ஆகுபெயர். ஊக்கம் உள்ளத்துப் பண்பாகலின், அதற்கு நிலை நிற்றலும், பொருள் உடம்பினும் வேறாய் அழிதல் மாலைத்து ஆகலின், அதற்கு நிலை நில்லாமையும் கூறினார். கூறவே, அஃது உடைமையன்று என்பது பெறப்பட்டது.) ---

மணக்குடவர் உரை
உடைமையாவது ஊக்கமுடைமை; பொருளுடைமை நிலை நில்லாது நீங்கும். பொருள் உடையார்க்கு எல்லா முண்டாம் என்பார்க்கு இது கூறப்பட்டது. 

மு.வரதராசனார் உரை:
ஒருவர்க்கு ஊக்கமுடைமையே நிலையான உடைமையாகும், மற்றப் பொருளுடைமையானது நிலைபேறு இல்லாமல் நீங்கிவிடுவதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மன ஊறுதியே நிலையான உடைமை; செல்வம் உடைமையோ நிலைத்திராமல் நீங்கிவிடும்.


Thirukkural - Management - Thoughts
Thought in the mind hath made us.
What we are by thought was wrought and built.
If a man's mind has evil thought,
Pain comes on him as comes the wheel the ox behind.
If one endures in purity of thought, Joy follows him as his own shadow-sure.
- James Allen

“Thought,” according to Oxford Advanced Learner's Dictionary [1996, p. 1243),“is the power or process of thinking.” Thoughts are things. Our thoughts make our lives. A universally accepted phrase is ‘You become what you think about.’

Let us learn from Valluvar his thoughts on thoughts. Kurals help us understand the importance of positive thoughts to lead a positive and successful life. William James, the great psychologist,  said, “A man can alter his life by altering his thoughts.” Valluvar is the predecessor to all these thoughts on thoughts. Possessing powerful and positive thoughts is the right possession. They remain with a person throughout his life. That is the thought in Kural 592.


The real asset  is a resolute mind- 
Riches and lands fleet. 

Positive thoughts are invaluable and permanent. The other possessions, wealth and material things, though appear to be present with one will disappear anytime. Material possessions are temporary, as  they do not have long lasting values. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Willpower and Perseverence is the real asset of a person. Wealth or any other asset would not stay with us and would run away from us

Questions that I ask to the kid
Which is true asset?
Which asset will run way?

அனிச்சப்பூக் கால்களையாள்

குறள் 1115
அனிச்சப்பூக் கால்களையாள் பெய்தாள் நுகப்பிற்கு
நல்ல படாஅ பறை
[காமத்துப்பால், களவியல், நலம்புனைந்துரைத்தல்]

பொருள்
அனிச்சப்பூக் - அனிச்சம் - மோந்தால்வாடும்பூவகை.

களைதல் - பிடுங்கியெறிதல்; நீக்குதல்; ஆடையணிகழற்றல்; அழித்தல்; குழைதல்; அரிசிகழுவுதல்; கூட்டிமுடித்தல்.

கால் - நாலில்ஒன்று; தமிழில் நாலிலொன்றைக் குறிக்கும்'வ' என்னும் பின்னஎண்குறி; பாதம்; பூவின்தாள்; அடிப்பாகம்; எழுத்தின்கால்; தேருருள்; வண்டி; கோல்; குறுந்தறி; நெசவுத்தறியின்மிதி; கைப்பிடி; தூண்; பற்றுக்கோடு; முளை; மரக்கன்று; மகன்; இனமுறை; பிறப்பிடம்; வாய்க்கால்; பிரிவு; வழி; நடை; இடம்; வனம்; முனை; மரக்கால்; அளவு; கதிர்; மழைக்கால்; காற்று; வாதரோகம்; ஐம்பூதம்; பொழுது; செவ்வி; தடவை; காலன்; கருநிறம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஒருமுன்னொட்டு.

கால்களையாள்அடி காம்பை கலையாமல் 

பெய்-தல் - pey-   1 v. [M. peyyuga.] intr.& tr. To rain, fall, as dew or hail; மேனின்றுபொழிதல். பெய்யெனப் பெய்யு மழை (குறள், 55).--tr. 1. To pour down, pour into; வார்த்தல்.பாணர் மண்டை நிறையப் பெய்ம்மார் (புறநா. 115). 2.To put, place, lay, put into, serve up, as foodin a dish; கலமுதலியவற்றில் இடுதல். உலைப்பெய்தடுவது போலுந் துயர் (நாலடி, 114). 3. To throwout, throw aside; எறிந்து போகடுதல். பார்த்துழிப்பெய்யிலென் (நாலடி, 26). 4. To insert, interpol-ate, as in a text; இடைச்செருகுதல். 5. To give,confer; கொடுத்தல். உயிர்க்கு . . . வீடுபே றாக்கம் பெய்தானை (தேவா. 975, 7). 6. To make;to settle, appoint; அமைத்தல். பிரான் பெய்த காவுகண்டீர் . . . மூவுலகே (திவ். திருவாய். 6, 3, 5). 7.To spread; பரப்புதல். தருமணல் தாழப் பெய்து(கலித். 114). 8. To discharge; புகவிடுதல். கருந்தலை யடுக்கலி னணைகள் . . . . பெருங்கடலிடைப்பெய்து (கம்பரா. கும்ப. 248). 9. To write, draw;எழுதுதல். பெய்கரும் பீர்க்கவும் வல்லன் (கலித்.143). 10. To put on, as harness; to

பெய்தாள் அணிந்தாள் 

நுகப்பிற்குநுகம் - எருதுகளின்கழுத்தில்பூட்டும்மரம், நுகத்தடி; காண்க:நுகத்தாணி; பாரம்; வலிமை; சோதிநாள்; மகநாள்; கதவின்கணையமரம்

நல்ல - நன்மையான; மிக்க; கடுமையான.

படாஅ - படா - paṭā   adj. U. barā. Large, great;பெரிய

பறை - தோற்கருவி; தப்பு; பறையடிக்குஞ்சாதி; வட்டம்; சொல்; விரும்பியபொருள்; ஒருமுகத்தலளவை; மரக்கால்; நூல்வகை; வரிக்கூத்துவகை; குகை; பறத்தல்; பறவைஇறகு; பறவை.

முன் குறிப்பு 
அனிச்சை அல்லது அனிச்சம் (Anagallis arvensis, Scarlet pimpernel) மிகவும் மென்மையான இதழ்களினை உடைய ஒரு பூக்களைக் கொண்ட ஒரு தாவர இனம். முகர்ந்து பார்த்தவுடனேயே வாடிவிடக்கூடிய இயல்புடையது இந்தப் பூ. இதன் இதழ்கள் மென் செம்மஞ்சள் நிறத்தில் ஐந்து இதழ்களாகக் காணப்படும். இது சூரியன் இருக்கும் திசையில் இலைகளைத் திருப்பும்.



முழுப்பொருள்
அனிச்சம் பூவின் அடி காம்பு பகுதியை கலையாமல், இவளின் மெல்லிய இடையில் அணிகிறாளே. இனி அந்த இடுப்பிற்கு மங்கள ஒலி  இசைக்கப் போவதில்லை. அனிச்சம் பூவே மிகவும் மிருதுவானது. அதனினும் மிக மெல்லியது அவள் இடை என வள்ளுவர் அழகாக உரைக்கிறார்.

பரிமேலழகர் உரை
(பகற்குறிக்கண் பூ அணி கண்டு சொல்லியது.) அனிச்சப்பூக் கால் களையாள் பெய்தாள் - இவள் தன் மென்மை கருதாது அனிச்சப்பூவை முகிழ் களையாது சூடினாள்; நுசுப்பிற்கு நல்ல பறை படா - இனி இவள் இடைக்கு நல்ல பறைகள் ஒலியா. (அம் 'முகிழ்ப்பாரம் பொறாமையின் இடை முரியும். முரிந்தால், அதற்குச் செத்தார்க்கு உரிய நெய்தற்பறையே படுவது' என்பதாம். மக்கட்கு உரிய சாக்காடும் பறை படுதலும் இலக்கணக் குறிப்பால் நுசுப்பின்மேல் ஏற்றப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
அனிச்சப்பூவைக் காம்புகள் அறாது மயிரில் அளைந்தாள்: இனி இவளது நுசுப்பிற்கு நல்லவாக ஒலிக்கமாட்டா பறை. இஃது இடையினது நுண்மை கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
அவள் தன் மென்மை அறியாமல் அனிச்ச மலர்களைக் காம்பு களையாமல் சூடினால், அவற்றால் நொந்து வருத்தும் அவளுடைய இடைக்குப் பறைகள் நல்லனவாய் ஒலியா.

சாலமன் பாப்பையா உரை
என் மனைவி தன் மென்மையை எண்ணாமல் அனிச்சம்பூவை அதன் காம்பின் அடிப்பகுதியைக் களையாமல் அப்படியே சூடிவிட்டாள். அதனால் நொந்து வருந்தும் இவள் இடுப்பிற்கு நல்ல மங்கல ஒலி இனி ஒலிக்காது.

அனிச்சம் பூ தமிழ் சினிமாவில்  
விக்ரம் நடித்த தாண்டவம் படத்தில் கூட அனிச்சம் பூவை குறிப்பிட்டு ஒரு அழகிய பாடல் ஒன்று உள்ளது..அதன் முதல் சில வரிகள் கீழே.

"அனிச்சம் பூவழகி ஆட வைக்கும் மேலழகி
கருத்த விழியழகி கெறங்க வைக்கும் பேரழகி
எங்கெங்கோ எங்கெங்கோ பறந்தே நான் போனேனே
சண்டாளி உன்கிட்ட சருகாகி நின்னேனே"

இன்சொலால் ஈரம் அளை

குறள் 91
இன்சொலால் ஈரம் அளைஇப் படிறுஇலவாம் 
செம்பொருள் கண்டார்வாய்ச் சொல் 
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், இனியவைகூறல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

இன்சொல் - இனிமையான சொல்; இனிமை பயக்கும் சொல்
இன்சொலால் - இன்சொல் + ஆல் - இனிமையான சொல் என்னவென்றால்
ஆல் - அசைநிலை

ஈரம் - நீர்ப்பற்று; பசுமை குளிர்ச்சி அன்பு அருள் அழகு அறிவு குங்குமப்பூ பகுதி கரும்பு வெள்ளரி; īram   s. wetness, humidity, moisture, நனைவு; 2. coolness, agreeableness, குளிர்ச்சி; 3. kindness, affection, அன்பு; 4. grace, கிருபை; 5. knowledge, wisdom, அறிவு; 6. freshness, greenness, பசுமை.

அளை - தயிர்; மோர் வெண்ணெய் புற்று பொந்து குகை ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.
அளை - (வி)துழாவு; கல தழுவு

(அளை + கிறேன், ந்தேன், வேன்) - கலந்து

இப்படிறு - படிறு - வஞ்சனை; பொய்; அடங்காத்தனம்; குறும்பு; களவுப்புணர்ச்சி; கொடுமை.

இலவாம் - இல்லாமல்
இப்படிறு இலவாம் - பொய்மை / வஞ்சனை இல்லமால்; வாய்மையுடன்

செம்பொருள் -  உண்மைப்பொருள்; நேர்பொருள்; சிறந்தபொருள்; முதற்பொருளானகடவுள்; அறம்.
(மெய்யுணர்ந்தார் நெஞ்சிற்கு எல்லாம் செம்மையுடைத்தாய்த் தோன்றலின், 'செம்பொருள்' எனப்பட்டது.)

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.
கண்டார் - கண்டவர்
செம்பொருள் கண்டார்  - அறத்தினை உணர்ந்தவர்

வாய்ச்சொல் - வாயினின்றுவருஞ்சொல்; வெறுஞ்சொல்; துணைச்சொல்.

முழுப்பொருள்
இன்சொல் என்பது என்னவென்றால் நெஞ்சுடன் அன்பு கலந்த அன்பு வெளிபடுகின்ற வாய்மையுடன் கூடிய வஞ்சனை கலக்காத சொல்லே இனிமையான சொல். இந்த மெய்பொருளை அறிந்த அறம் அறிந்தவர்களின் வாய்ச்சொற்களாக இன்சொல் இருக்கும்.

1) இந்த இன்சொல் எல்லோரிடமும் கொடுக்கபட வேண்டும்.

2) வஞ்சனைகள் இல்லார் அறத்தினை உணர்ந்தாலும், ஒருவருக்கு அன்பு நிறைந்த உள்ளமில்லையானால், அவருடைய வாய்மொழியானது இன்மொழியாயிராது. அதனால் தான் அளை என்று திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார்.

யோசித்துப் பார்ப்போம், நமது பேச்சில்  எவ்வளவு அன்பு இருக்கிறது என்று. கோபம் இருக்கும், வெறுப்பு இருக்கும், சந்தேகம் இருக்கும், அதிகாரம் இருக்கும், கிண்டல், நக்கல், நையாண்டி  எல்லாம் இருக்கும்.  அன்பு இருக்குமா ?  அன்பு இல்லாத பேச்சு இன் சொல் அல்ல. 

அறத்தினை உணர்ந்து பேச வேண்டும். அறம் என்றால் என்ன என்றே தெரியாவிட்டால்  எப்படி பேசுவது? பேசாமல் இருப்பது நலம். அறம் அல்லாதவற்றை  பேசுவது இனிய சொல் அல்ல. நல்லவற்றை, பயனுள்ளவற்றை மட்டும்தான் பேச வேண்டும். 

3) அதேபோல, அன்பு நிறைந்தவராயிருந்தாலும், சுயநலங்காரணமாக, வஞ்சனைக் கலந்த செயற்பாடு உடையவரானாலும், இனிய சொற்கள் வெறும் மேல் பூச்சாக்க இருக்குமே தவிர உள்ளார்ந்ததாக இராது. அதனால் தான் இப்படிறுஇலவாம் என்று திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார்.

பொய் கலவாமல் பேச வேண்டும்.  பேசுகிறோமா?  உண்மை பேச முடியாவிட்டால், பேசாமல் இருந்து விட வேண்டும்.  எவ்வளவுதான் அன்பாக பேசினாலும், அதில் பொய் இருந்தால், அது இனிய சொல் அல்ல.  சிலர் மற்றவர்களை வானளாவ புகழ்வார்கள். மனதுக்குள் வைத்துக் கொண்டே. அவர்களின் புகழ்ச்சியில் உண்மை இல்லை. யோசித்துப்பார்த்தால் எத்தனையோப் பேர் மனதில் உண்மையான அன்பில்லாமல் நம்மிடம் அன்பாய் இருப்பது போன்று பாசாங்கு செய்வர். அது தவறு. 

4) இதன் காரணம் பற்றியே இரண்டையும் இணைத்தே கூறியது.

இவ்வதிகாரத்தின் முதற்குறளிலேயே இன்சொல் என்பதன் விளக்கத்தை வள்ளுவர் கூறுவது கவனிக்கத்தக்கது,

மேலும்: அஷோக்

சில கவிதைகள்

ஒருவர்க்கொருவர் நாம்
பரிமாறும் மென் சொற்கள்
பத்திரம் கொள்கின்றன
வானகத்தின் காப்பறையில்.
ஒரு நாள் அவை மழையென
வீழும் வையகத்தில்.
விரியுலகெங்கும் 
துளிர்க்கும் பசுமையாய்.
%
ரூமி

ஒப்புமை
”அன்புடை நன்மொழி அளைஇ” (முருகு 292)
“அன்புடை நன்மொழி இரவலர்க் கீந்த” (சிறுபாண்: 93)
“அன்புடன் அளைஇய அருள்மொழி” (மணி 5:63)



பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, மனத்தின்கண் உவகையை வெளிப்படுப்பனவாகிய இனிய சொற்களைச் சொல்லுதல். இதுவும், விருந்தோம்புவார்க்கு இன்றியமையாதது ஆகலின், விருந்தோம்புதலின்பின் வைக்கப்பட்டது.)

இன்சொல் - இன்சொலாவன; ஈரம் அளைஇப் படிறு இலவாம் செம்பொருள் கண்டார் வாய்ச்சொல் - அன்போடு கலந்து வஞ்சனை இலவாயிருக்கின்ற அறத்தினை உணர்ந்தார் வாயிற்சொற்கள். (ஆல் அசைநிலை. அன்போடு கலத்தல் - அன்புடைமையை வெளிப்படுத்தல். படிறு இன்மை - வாய்மை. மெய்யுணர்ந்தார் நெஞ்சிற்கு எல்லாம் செம்மையுடைத்தாய்த் தோன்றலின் செம்பொருள் எனப்பட்டது. 'இலவாம் சொல்' என இயையும். 'வாய்' என வேண்டாது கூறினார், தீயசொல் பயிலா என்பது அறிவித்தற்கு. இதனான் இன்சொற்கு இலக்கணம் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் இனியவாகச் சொல்லுஞ் சொற்கள் இன்பத்தைப் பயத்தலைக் காண்பான். அதற்கு மறுதலையாகிய வன்சொல்லை வழங்குவது எப்பயனை நோக்கியோ?

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவர் வாயிலிருந்து வரும் சொல் அன்பு கலந்ததாகவும், வஞ்சனையற்றதாகவும், வாய்மையுடையதாகவும் இருப்பின் அதுவே இன்சொல் எனப்படும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறம் அறிந்தவர் வாயிலிருந்து பிறந்து, அன்பு கலந்து உள்நோக்கம் இல்லாது வருவதே இனிய சொல்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: இன்சொல் ஈரம் அளை படிறு இல ஆம் - இனிய சொற்கள் அன்போடு கலந்து குற்றம் இல்லாதன வாம்; செம்பொருள் கண்டார் வாய் சொல் - (அன்றியும்) மெய்ப்பொருள் உணர்ந்தார் வாயினின்று வரும் சொற்களாம்.

அகலம்: இன் சொல் என்பது ‘இலவாம்’, ‘வாய்ச் சொல்’ என்னும் இரண்டு பயனிலைகளைக் கொண்டு நின்றது. தருமர் பாடம் ‘இன்சொலா யீரம்’ ; ‘காண்பார் வாய்ச் சொல்’. மற்றை நால்வர் பாடம் ‘இன் சொலா லீரம்’. இகர அளபெடை இசை நிறைக்க வந்தது. ஆல் என்பது அசை. ‘மாசற்ற நெஞ்சுடையார் வன்சொ லினிது’- நன்னெறி.

கருத்து: அன்போடு கலந்து குற்றமற்றதும், மெய்ப் பொருளுணர்ந்தார் வாயினின்று வருவதும் இனிய சொல்லாம்.

(ஆல் அசைநிலை. அன்போடு கலத்தல் - அன்புடைமையை வெளிப்படுத்தல். படிறு இன்மை - வாய்மை. மெய்யுணர்ந்தார் நெஞ்சிற்கு எல்லாம் செம்மையுடைத்தாய்த் தோன்றலின் செம்பொருள் எனப்பட்டது. 'இலவாம் சொல்' என இயையும். 'வாய்' என வேண்டாது கூறினார், தீயசொல் பயிலா என்பது அறிவித்தற்கு. இதனான் இன்சொற்கு இலக்கணம் கூறப்பட்டது.)

யாவர்க்கு மாம்இறை வற்கொரு பச்சிலை
யாவர்க்கு மாம்பசு வுக்கொரு வாயுறை
யாவர்க்கு மாம்உண்ணும் போதொரு கைப்பிடி
யாவர்க்கு மாம்பிறர்க் கின்னுரை தானே.
                                             --- திருமந்திரம்

இதன் பொருள் ---
உண்ணப் புகும்பொழுது இறைவனுக்கு ஒரு பச்சிலை சூட்டி வணங்குதலும், பசுவிற்குச் சிறிது உணவு கொடுத்தலும், வறியார்க்குச் சிறிது சோறிடுதலும், அவ்வாறிடும் பொழுது இன்சொல் சொல்லுதலும் எல்லார்க்கும் இயல்வனவே.


ஆரம் என்பு புனைந்த ஐயர்தம்
         அன்பர் என்பது ஓர் தன்மையால்
நேர வந்தவர் யாவராயினும்
         நித்தம் ஆகிய பத்தி முன்
கூர வந்து எதிர்கொண்டு, கைகள்
         குவித்து நின்று, செவிப்புலத்து
ஈரம் மென் மதுரப்பதம் பரிவு
         எய்த முன்உரை செய்தபின்.   
                                   --- பெரியபுராணம்.

இதன் பொருள் ---
எலும்பினை மாலையாக அணிந்த சிவபெருமானுடைய அடியவர் என்னும் முறைமையால், தம்மிடத்துப் பொருந்த வந்தவர்கள் யாவராயினும், தாம் நாளும் இயல்பாகச் செய்து வரும் பத்திமையால் முற்பட வந்து அவர்களை எதிர்கொண்டு, கை குவித்து வணங்கி, நின்று, அவர்தம் செவிகளில் குளிர்ந்த, மென்மையான, இனிய மொழிகளை அவர் விரும்புமாறு முதற்கண் சொல்லிய பின்பு.

அடியவரை வரவேற்கும் சொற்கள் மூவகைப் பண்பினவாய் அமைய வேண்டும். முதலாவதாகக் குளிர்ந்த மொழிகளாக இருத்தல் வேண்டும். ஈண்டுக் குளிர்ச்சி அன்பின் மேலதாம். `ஈரம் அளைஇ` (குறள், 91) என வருவதும் காண்க. இரண்டாவது மென்மையாக இருத்தல் வேண்டும். மூன்றாவது இனிமையை யுடையவாக இருத்தல் வேண்டும். இதுவே ``ஈரமென் மதுரப்பதம்`` எனப்படும்.

Thirukkural - Management - Communication - Pleasant speech
Words spoken by a person of character, discipline, humility, and concern are always pleasant to listen to as those words do not come just from the mouth of that person but they come from the heart of that person, according to Kural 91.

Those are sweet words which men of virtue speak
Mingling t\love with sincerity.

Whatever comes from a person's heart goes to another person's heart. Words that come from the heart not only please the ears of the listeners but also create love and positive feelings in the hearts of the listeners. An emotionally matured person never uses words that are cunning and harmful. So, a person is known not only for what he speaks but also for how he speaks.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
The words uttered by enlightened scholars will only be kind words that , carry(and display) love in its soul and are honest devoid of any malice /self-interest etc.

Kind words should really have love and compassion displayed because our words should not hurt anyone even for their mistakes. That's why Thiruvalluvar uses 'ஈரம் அளை'  i.e. mixed with love. Even kind words must be honest. It cannot be false words to butter someone. Kind words should not be used to sugar coat self-interests, malicious, cunning thoughts. That's why Thiruvalluvar uses 'இப்படிறு இலவாம்"

Questions that I ask to the kid
How would the words uttered by enlightened scholars be?

கூத்தாட்டு அவைக்குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம்

குறள் 332
கூத்தாட்டு அவைக்குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம் 
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று.
[அறத்துப்பால்,துறவறவியல், நிலையாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
கூத்தாட்டு - நடிப்பு, நடனம்.
கூத்தாட்டு - கூத்து / நாடகம் / திரை (சினிமா)
கூத்து - நடனம்; பதினொருவகைக்கூத்து; நாடகம்; தெருக்கூத்து; வியத்தகுசெயல்; கேலிக்கூத்து; குழப்பம்:நாடகம் பற்றி அமைந்த ஒருகடைச்சங்கநூல்.

அவைக்குழாம் - அவை + குழாம்
அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்

குழாம் - கூட்டம்; சபை; பலர் சேர்ந்த கூட்டம், திரள்

அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.

அவைக்குழாத் தற்றே - அவையில் திரளாக கூடுவது. இங்கே இதைப்போன்ற அவைகளில் சிறுக சிறுக கூட்டம் கூடும்.

பெருஞ் - பெரிய - பெரிதான; மூத்த; இன்றியமையாத.

செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

பெருஞ்செல்வம் - பெரிய செல்வம்

போக்கும் - போதல் - செல்லுதல்; அடைதல்; உரியதாதல்; பிறத்தல்; நீண்டுசெல்லுதல்; தகுதியாதல்; நெடுமையாதல்; நேர்மையாதல்; பரத்தல்; நிரம்புதல்; மேற்படுதல்; ஓங்குதல்; நன்குபயிலுதல்; கூடியதாதல்; பிரிதல்; ஒழிதல்; நீங்குதல்; கழிதல்; மறைதல்:காணாமற்போதல்; மாறுதல்; கழிக்கப்படுதல்; வகுக்கப்படுதல்; சாதல்; முடிவாதல்; ஒலியடங்குதல்; தொடங்குவதைக்குறிக்கும்துணைவினை; பகுதிப்பொருளையேவற்புறுத்தும்துணைவினை

அது - அது (இங்கே செல்வத்தை குறிக்கிறது)

விளி - ஓசை; இசைப்பாட்டு; கொக்கரிப்பு; சொல்; அழைப்பு; எட்டாம்வேற்றுமை; 
விளி - viḷi   II. v. i. perish, die, சா; 2. suffer, வருத்தப்படு; 3. be angry.
விளிவு, v. n. wrath, கோபம்; 2. death, சாவு.
விளி - viḷi  
க்கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be ruined, spoiled; to perish, கெட. (குவலை.) 2. To become extinct, to die, சாக. 3. To turn about, மறிய. 4. To suffer, வருத்தப்பட. 5. To be angry, கோபிக்க. (p.) விளியாதுநிற்கும்பழி. Imperishable disgrace; an indelible stigma.
விளிவு, v. noun. Wrath, கோபம். 2. Death, சாவு. (சது.)
விளிந் தற்று - விளிந்து + அற்று
விளிதல் - இறத்தல்; அழிதல்; குறைதல்; கழிதல்; ஓய்தல்; சினத்தல்; நாணமடைதல்; அவமானமடைதல்; வருத்தப்படல்; மறிதல்; சொல்லுதல்.

விளிந்து (விளியும்) - இறந்து அழியும் / ஒழியும்

அற்று -  அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.

முழுப்பொருள்
ஒரு திரையரங்கில் (அல்லது நாடக அரங்கில், அல்லது கூத்து நடக்கும் மேடைக்கு) மக்கள் சிறிது சிறிதாக கால இடைவேளைகளுடன் வருவர்.

அதாவது ஒரு 6:30 மணி காட்சியிற்கு 5:45 ஒருவர் வருவார், 6:00 மணிக்கு பத்துப் பேர் வருவர், 6:15க்கு நூறுப் பேர் வருவர், 6:20க்கு இருநூறுப் பேர் வருவர், 6:25க்கு ஐம்பதுப் பேர் வருவர் இறுதியில் 6:30 மணிக்கு சிலர் வருவர். கடைசியில் 6:30 மணிக்கு மக்களால் முழுவதுமாக அரங்கம் நிறைந்துவிடும். 

ஆனால் திரைப்படம் நிறைவடைந்தவுடன் (நாடகம் / கூத்து முடிந்தவுடன்) மக்கள் உடனடியாக திரைப்பட அரங்கை விட்டு வெளியேருவர். அவர்கள் நான் 6:00 மணிக்கு வந்தேன், 6:15க்கு வந்தேன், 6:30க்கு வந்தேன் என்று முன்னும் பின்னுமாக வருகின்ற போது வந்த கால இடைவேளைகளுடன் வெளியேறுவத்தில்லை. அவர்கள் உடனடியாக செல்கின்றனர். மேலும், அங்கு திரையரங்கிற்கு வந்தோர் அங்கேயே தங்கிவிடுவதில்லை. தங்கவும் வரவில்லை. அவர்கள் சென்றுவிடுவார்கள்.

மேலும் சினிமாவுக்கோ, கூத்து மேடைக்கோ செல்ல அனுமதிக்கும் வழி ஒன்றாகத்தான் இருக்கும்;கூத்து முடிந்து வெளியேறும் வழியோ பல வழிகளிலும் இருக்கும்.

கூத்தோ,நாடகமோ,சினிமாவோ பார்க்கச் செல்லும் மக்கள் மகிழ்வான உற்சாகமான மனநிலையில் செல்வார்கள்; கூத்து முடிந்து திரும்பும்போதோ அயற்சியும், சோர்வும் நிரம்பிய மனநிலையில் ஓய்வெடுக்க விரும்பி வெளியே ஓடுவோம்.

இதைப்போன்றதே செல்வம். வரும்பொழுது சிறுக சிறுக வரும். பெருஞ்செல்வமாகும். வரும் பொழுது மனதிற்கு உற்சாகம் ஊட்டக்கூடியதாக இருக்கும். ஆனால் செல்லும் பொழுது ஒரேயடியாக மிக சில நிமிடங்களில் (நேரத்தில்) வெளியே செல்லும். இறந்து அழியும் தன்மை வாய்ந்தது செல்வம். போகும்போதோ சோர்வையும் அயற்சியையும் விட்டுச் செல்லும்.

இவ்வாறு செல்வத்தின் நிலையாமையை விளக்குகிறார் திருவள்ளுவர்.

செல்வத்தின் நிலையாமையை உணர்ந்து செல்வத்தின் மீது அதீத பற்றோ உயர் மதிப்போ வைத்துக்கொள்ள கூடாதே தவிர செல்வத்தை உதாசீனப் படுத்தக்கூடாது. அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என்பதே நாம் தரிக்க வேண்டிய நான்கு வேடங்கள். அறம் என்ற கடமைகளை ஆற்றி பொருள் ஈட்டி வாழ்வை நடத்தினால் தான் இன்பத்தை நுகரமுடியும். மூன்றும் சமநிலையில் பேணுவது அவசியம். பொருள்செயல்வகை அதிகாரத்தில் பொருளின் அவசியத்தையும் கூறியுள்ளார் திருவள்ளுவர். 
 

ரஜினி முத்து படத்தில் சொல்லுவதுப் போல் :  வந்தாலும் யேனு கேக்க முடியாது. போனாலும் யேனு கேக்க முடியாது. 

ஒப்புமை
கோடியர் நீர்மை போல முறைமுறை
ஆடுநர் கழியும் இவ் வுலகம் (புறநா 29:23-4)

நன்றி: இலங்கை ஜெயராஜ் (காணொளி)

மற்றும்
போக்கும் என்ற சொல்லில் ஒரு ‘ம்’ விகுதி போட்டிருக்கிறார் பாருங்கள், போக்கு அது விளிந்தற்று என்று சொல்லவில்லை. போக்கும்’ என்கிறார்.

அதாவது போவதும் என்று சொல்வதன் மூலம் செல்வம் வருவதும்’ இருப்பதும்’ அப்படியே கூத்தாட்டத்தில் போது நடிகர்கள், நாடக சம்பவங்கள் நடக்கும் செயல்களுக்கொப்பானவை என்பது நாயனாரின்(பழைய கேரள முதல்வர் அல்ல !) கூற்று.

கூத்து நடக்கையில் நாம் காணும் அனைத்தும் உண்மையானவை அல்ல; பார்க்கும் கதை பொய், நடிக்கும் பாத்திரங்கள் பொய், நிகழும் நிகழ்ச்சிகள் பொய், கூத்து முடிந்த பின் பார்த்தால் வெண் திரை மட்டுமே மிச்சமிருக்கும்.

செல்வமும் வந்து நீங்கிய பின் இருப்பது வெறுமை மட்டுமே..
செல்வத்தின் தோற்றமும், இருப்பும், அழிவும் காணல் நீர் போலப் போய்விடுகிறது.

ஆக ஒரு கூத்தைப் பார்த்த வள்ளுவரின் சிந்தனையில் இத்தனை விதயங்களும் தோன்றியிருக்கின்றன.

கூத்தின் தன்மை, நடிகர்கள், கதை முதலியவர்றில் நிகழ்வு, கூத்து முடிந்த பின் உள்ள வெறுமை ஆகிய அனைத்தையும் செல்வத்திற்கு ஏற்றிய சிந்தனைத்திறன்தான் வியப்படைய வைக்கும் ஒன்று.

நன்றி: சங்கபல்கை

யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி
நிலையாமை என்ற அதிகாரத்தில் இக்குறள் வருவதால் செல்வம் நிலையாமை குறித்து தெளிவான அறிவு பெற்று, அதனை நல்ல வழிகளில் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று எடுத்துரைப்பதே இக்குறளின் நோக்கம்.

உடலியக்கத் தேவைக்கு ஏற்ற பொருட்கள் மீதும், புலன்களுக்கு இன்பமளிக்கும் பொருட்கள், மக்கள் மீதும் பழக்கப் பதிவுகளால் மனிதருக்கு விருப்பம் மேலிடுவது இயற்கை. பொருள், இன்பம் இரண்டையும் முயற்சியின்றியே பெறுவதற்கு அதிகாரமும், புகழும் உதவுவதால் - பொருள், புலனின்பம், அதிகாரம், புகழ் என நான்கு வகைகளில் மனிதனிடம் அவா உயர்ந்து கொண்டே போகிறது. இந்த நான்கு வாழ்க்கை வளங்களும் நிலைப்பதேயில்லை. இந்நான்கும் எந்த் அளவு கிட்டினாலும் மனம் நிறைவு பெறாது. மேலும் இத்தகைய அவாவை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஏற்படும் மிகு முயற்சியால், உடலுக்கும் மனதுக்கும் துன்பம். முயற்சியில் நினைத்தபடி வெற்றி கிட்டா விட்டால் சோர்வு ஏற்பட்டுத் துன்பம். இந்நான்கில் வெற்றி கிட்டினால் அவற்றைத் துய்க்கும்போது அளவு முறை மீறல், மாறல் ஆகிய விளைவுகளாலும் துன்பமே. எனவே பொருட்செல்வம் நிலையற்றது என அறிந்து, வருவதிலும் போவதிலும் மனம் சலிக்க வேண்டாம் என்று அறிவுரை கூறுகிறார் வள்ளுவர். மேலும் கூத்தாட்டவைக் குழாத்தற்றே பெருஞ்செல்வம் என்பது ஒரு ஆழ்ந்த கருத்தை விளக்குகிறது. கூத்து தொடங்கும்போது ஒருவர், இருவராகச் சிறுசிறு கூட்டமாக வந்து சேர்வார்கள். சபை நிரம்பப் பல மணித் துளிகள் செல்லும். இதுபோலவே செல்வம் வரும்போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நீண்டகால அளவில் வந்து சேரும்.

அப்படிச் சேரும் செல்வம் போகும்போது, கூத்து முடிந்தவுடன் மக்கள் ஒரு நொடியில் எப்படிக் கலைந்து போய் விடுவார்களோ, அது போல செல்வம் போகும் போது குறுகிய நேரத்தில் மறைந்து போகும் என்பதாகும்.

இத்தகைய நிலையாத செல்வங்களை அது வந்தடைந்த போதே நல்ல விளைவைத் தரும் முறையில், திட்டமிட்டுச் செலவு செய்து பயனடைந்து விட வேண்டும் என்பது குறிப்பிட்டுக் காட்டபடுகிறது இப்பாவின் மூலம்.

பரிமேலழகர் உரை
பெருஞ்செல்வம் கூத்தாட்டு அவைக்குழாத்தற்று - ஒருவன் மாட்டுப் பெரிய செல்வம் வருதல் கூத்தாடுதல் செய்கின்ற அரங்கின்கண் காண்போர் குழாம் வந்தாற்போலும், போக்கும் அது விளிந்தற்று - அதனது போக்கும் அக்கூத்தாட்டு முடிந்தவழி அக்குழாம் போயினாற்போலும். (பெருஞ்செல்வம் எனவே, துறக்கச் செல்வமும் அடங்கிற்று. போக்கும் என்ற, எச்ச உம்மையான், வருதல் பெற்றாம். அக்குழாம் கூத்தாட்டுக் காரணமாக அரங்கின் கண் பலதிறத்தால் தானே வந்து, அக்காரணம் போயவழித் தானும் போமாறுபோல, செல்வமும் ஒருவன் நல்வினை காரணமாக அவன்மாட்டுப் பல் திறத்தால் தானே வந்து அக்காரணம் போயவழித் தானும் போம் என்றதாயிற்று.).

மணக்குடவர் உரை
கூத்தாட்டுக் காண்டற்கு அவைக் கூட்டம் திரண்டா லொக்கும் பெருஞ்செல்வத் திரளும்; அந்த அவை யெழுந்து போனாற் போலும் அது போமாறும்

மு.வரதராசனார் உரை
பெரிய செல்வம் வந்து சேர்தல், கூத்தாடும் இடத்தில் கூட்டம் சேர்வதைப் போன்றது, அது நீங்கிப் போதலும் கூத்து முடிந்ததும் கூட்டம் கலைவதைப் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நாடக அரங்கிற்கு கூட்டம் வருவது போல் சிறுகச் சிறுக செல்வம் சேரும். நாடகம் முடிந்ததும கூட்டம் கலைவது போல் மொத்தமாய்ப் போய்விடும்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: பெரும் செல்வம் கூத்து ஆடு அவை குழீஅற்று - பெருஞ்செல்வம் (வருதல்) கூத்தாட்டு அவை கூடினாற் போலும்; போக்கும் அது விளிந்து அற்று‡ (பெருஞ் செல்வம்) போதலும் கூத்தாட்டு அவை (கூத்து முடிந்தவுடன்) போயினாற் போலும்.

அகலம்: குழுவி யற்று என்பது இன்னிசை நோக்கிக் குழீஇ யற்று என நின்றது. குழீஇயற்று, விளிந்தற்று என்பன வினையயச்சத் தொகைகள். அவை முறையே ‘குழீஇயினா லற்று’, ‘விளிந்தா லற்று’ என விரியும். முந்திய உரையாசிரியர்கள் பாடம் ‘அவைக் குழாத் தற்றே’. அவைக் குழாத்தற்றே என்பது பொருத்தமான பொருள் தாராமையானும், பின்னர் விளிந்தற்று என வருதலானும், குழீஇயற்று என்பதே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்க.

கருத்து: செல்வம் வருதலும் போதலும் கூத்தாட்டவை குழுவுதலும் போதலும் போலாம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
We slowly earn and accumulate wealth such as money, assets, properties, gold etc. at different stages in life. It is similar to people slowly gathering at different timings to a drama hall, movie hall etc. However, the wealth leaves us quickly not following the order or rate at which it came in. It is similar to people leaving the movie hall quickly and collectively without following the order of entry. When the wealth leaves us, we are disappointed and feel sad. It is similar to people having not feeling fresh whereas tired while leaving a movie hall. Money will not be permanently with us. Its presence with us volatile in nature. Hence, do not attach yourself to money or materialistic stuffs.

Questions that I ask to the kid
Equate money and a drama hall/movie theatre. 
Is money permanent?
How does money leave us?

மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமா

குறள் 969
மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார்
உயிர்நீப்பர் மானம் வரின்
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

பொருள்
மயிர் - உரோமம்; சாமரை; தூவி

நீப்பின்நீத்தல் - பிரிதல்; துறத்தல்; தள்ளுதல்; இழித்தல்; வெறுத்தல்; விடுதல்; நீங்குதல்.

வாழ்தல் - இருத்தல்; செழித்திருத்தல்; மகிழ்தல்; சுமங்கலியாகஇருத்தல்; விதிப்படிஒழுகுதல்.

- எதிர்மறையைக்குறிக்கும்சாரியை; எதிர்மறைஇடைநிலை;

வாழாக் - வாழாதா 

கவரிமா - கவரிமான் - kavari-māṉ   n. id. +. Yak,Bos grunniens; மான்வகை. கவரிமானேறு கண்படை கொள்ளும் (பெருங். உஞ்சைக். 50, 20).

அன்னார் - aṉṉār   n. Asbestos; கல்நார்.(வை. மூ.)
அன்னார் - அவர்கள்; They are like. அன்னர்--அன்னார். Such person

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

நீப்பர் நீத்தல் - பிரிதல்; துறத்தல்; தள்ளுதல்; இழித்தல்; வெறுத்தல்; விடுதல்; நீங்குதல்.

மானம் - மதிப்புடைமை; கற்பு; பெருமை; புலவி; வலிமை; வஞ்சினம்; கணிப்பு; அளவுகருவி; ஒப்புமை; அளவை; அன்பு; பற்று; இகழ்ச்சி; வெட்கம்; குற்றம்; வானூர்தி; கோயில்விமானம்; மண்டபம்; கத்தூரி; சவ்வாது; வானம்; ஒருதொழிற்பெயர்விகுதி; ஓர்இடைச்சொல்.

வரின் - வரும்/ வந்தால்

முன்குறிப்பு
கவரிமா அல்லது யாக் (Yak) என்பது நீண்ட மயிர்க்கற்றைகளைக் கொண்ட இமயமலைப் பகுதிகளில் காணப்படும் ஒரு மாட்டினம். காட்டு யாக்குகள் மாட்டினத்திலேயே பெரிய விலங்குகளுள் ஒன்று. பெரும்பாலானோர் கூறுவது போல் அப்படி ஒரு மான் வகை கிடையாது. (கவரி - சடை போன்ற முடி மா -விலங்கு)

நன்றி :  விக்கி/Wiki


முழுப்பொருள்
இமய மலை போன்ற பனி பிரதேசங்களில் வாழ்வதாக கூறப்படும் இந்த "கவரி மா" ஆனது, தன் அடர்ந்த ரோமத்தை இழந்து விட்டால், குளிர் தாங்காமல் இறந்து விடுவது போல, மானம் சிறிது இழந்தாலும் தன் உயிரினை துறந்து விடுவர் உயிரினும் பெரிதாக மானத்தை கருதுவோர்.

மானம் என்பது வாய்மையோடும், அறத்தோடும், ஒழுக்கத்தோடும், நாணத்தோடும் வாழ்வதற்கான ஒரு அடையாளம் எனலாம். ஆகையால் அது உயிருக்கு சமமாக கருதப்படுகிறது. நாம் பல அதிகாரங்களில் பல குறள்களில் கண்ட ஒன்று இவற்றில் எது இழந்தாலும் நமக்கு கேடே. நமக்கு அழிவே.

ஒப்புமை
1. வான் மயிர் துடக்கின் தானுயிர் வாழாப்
பெருந்தகைக் கவரி (பெருங் 1.35:233-4)

2. குழவி யிறப்பினும் ஊன் தடி பிறப்பினும்
ஆளன் றென்று வாளில் தப்பார்
தொடர்படு ஞமலியின் இடர்ப்படுத் திரீஇய
கேளல் கேளிர் வேளாண் சிறுபதம்
மதுகை யின்றி வயிற்றுத்தீத் தணியத்
தாமிரந் துண்ணும் அள்வை
ஈனம ரோஇவ் வுலகத் தானே (புறநா.74)

ஈனமாய் இல்லிருந் தின்றி விளியினும்
மானம் தலைவருவ செய்பவோ (நாலடி 198)

வானகம் கையுறினும் வேண்டார் விழுமியோர் 
மானம் அழுங்க வரின் (நாலடி 300)

உள்ளம் குறைபட வாழார் உரவோர் (நான்மணி 2)

மானம் அழிந்தபின் வாழாமை முன்னினிதே (இனியவை 14)

மானம் படவரின் வாழாமை முன்னினிதே (இனியவை 28)

தோல்வற்றிச் சாயினும் சான்றாண்மை குன்றாமை (திரி 27)

3. “மானம் நோக்கின் கவரிமான் அனைய நீரார்” (கம்ப.மந்திரப் 7)
‘வருந்தலின் மானமா அனைய மாட்சியர்” (கம்ப.உருக்காட்டு 19)

பரிமேலழகர் உரை
மயிர் நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார் - தன் மயிர்த்திரளின் ஒரு மயிர் நீங்கினும் உயிர் வாழாத கவரிமாவை ஒப்பார்; மானம் வரின் உயிர் நீப்பர் - உயிர் நீக்கத்தான் மானம் எய்தும் எல்லை வரின், அதனைத் தாங்காது இறப்பர். (இழிவு சிறப்பு உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. உயிரும் மானமும் உடன் நில்லாமைக்கண் பின்னும் போவதாய உயிரை நீத்து, எஞ்ஞான்றும் நிற்பதாய மானத்தை எய்துவர் என்பதாம். உவமை அவர்க்கு அஃது இயல்பு என்பது விளக்கி நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒரு மயிர் நீங்கின் உயிர்வாழாத கவரிமாவைப் போன்ற மானமுடையார், மானம் அழியவரின் உயிர்விடுவர்.

மு.வரதராசனார் உரை
தன் உடம்பிலிருந்து மயிர் நீங்கினால் உயிர்வாழாத கவரிமானைப் போன்றவர் மானம் அழிய நேர்ந்தால் உயிரை விட்டுவிடுவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மயிர்எலாம் இழந்துவிட்டால் உயிர் வாழ முடியாத கவரிமான் (சாமரம்) போன்றவர் தம் குடும்பப் பெருமை எல்லாம் அழிய நேர்ந்தால் உயிர் வாழமாட்டார்.