Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம்

குறள் 110
எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை 
செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், செய்ந்நன்றி அறிதல்]

பொருள்
எந் - எந்த 

நன்றி - நன்மை; உதவி; செய்ந்நன்றி; அறம்.

கொன்றார்க்கும் - கொல்லுதல் - வதைத்தல்; அழித்தல்; வெட்டுதல்; கதிரறுத்தல்; துன்பப்படுத்துதல்; கெடுத்தல்

உய்வு - உய்தி; உயிர்தப்புகை; பிழைப்பு ஈடேற்றம் இடுக்கண்களினின்றும் நீங்கும் வாயில்; உய்தல்

உண்டாம் - உண்டு - உள்ளதன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒருகுறிப்பு வினை முற்றுச்சொல்; ஓர்உவமஉருபு; அற்பத்தைக்குறிக்கும்சொல்; ஊன்றுகோல்

உய்வு - உய்தி; உயிர்தப்புகை; பிழைப்பு ஈடேற்றம் இடுக்கண்களினின்றும் நீங்கும் வாயில்; உய்தல்

இல்லை - உண்டு என்பதன் எதிர்மறை; இன்மைப் பொருளை உணர்த்தி ஐம்பால் மூவிடத்திலும் வரும் ஒருகுறிப்பு வினைமுற்று; சாதலை உணர்த்தி ஐம்பால் மூவிடத்திலும் வரும் ஒருகுறிப்பு வினைமுற்று.

செய்ந்நன்றி  -  cey-n-naṉṟi   n. id. +.1. Act of benevolence; உபகாரம் செய்ந்நன்றிகொன்ற மகற்கு (குறள், 110). 2. Gratitude; நன்றியறிவு  

கொன்ற - கொல்லுதல் - வதைத்தல்; அழித்தல்; வெட்டுதல்; கதிரறுத்தல்; துன்பப்படுத்துதல்; கெடுத்தல்

மறத்தல் - அயர்த்தல்; அசட்டைபண்ணல்; ஒழிதல்; நினைவின்றிப்போதல்; பொச்சாப்பு.

மகற்கு - மறந்தவருக்கு

முழுப்பொருள்
எத்தனை  பெரிய அறங்களை அழித்தாலும், அதில் இருந்து தப்பிக்க ஏதேனும் ஒரு வழி  இருக்கும். ஆனால் ஒருவன் நமக்கு செய்த உதவியை மறந்தோம் என்றால் அந்த பாவத்தில் இருந்து தப்புவதற்கு  எந்த வழியும் இல்லை. ஏனெனில் தன்னெஞ்சே தன்னைச் சுடும் என்பதை இங்கு நினைவில் கொள்க. மற்ற அறங்களை நன்மைகளை கொல்வதற்கு சூழ்நிலை, சந்தர்ப்பம் என்று ஆயிரம் காரணங்களையும் சப்பைகட்டுகளையும் கூறலாம். ஆனால் செய்ந்நன்றி கொல்வதற்கு அப்படியெல்லாம் கூறமுடியாது. ஒருவேலை கூறினாலும் அது ஏற்றுக்கொள்ளபட மாட்டாது.

இதன் மூலம் வள்ளுவர் பாவங்களில் எல்லாம் கொடிய பவம், செய்ந்நன்றி மறப்பது என உரைக்கிறார். 

ஒப்புமை
“...........செய்ந்நன்றி
கொன்றாரிற் குற்றம் உடைத்து” (நாலடி 111)

“செய்ந்நன்றி கொல்லன்மின்” (சிலப்.30:191)
“நன்றியை மறந்திடும் நயமில் நாவினோன்
என்றிவர் உறுநர் கென்ன தாகவே” (கம்ப.பள்ளியடை 104)

“நன்றி கொன்றரு நட்பினை நாரறுத்து” (கம்ப.கிட்கிந்தை 3)

“உய்திர் போலும் உதவிகொன் றீர் என” (கம்ப.கிட்கிந்தை 28)

”உய்யநிற் கபய மென்றா னுயிரைத் தன் னுயிரி னோம்பாக்
கையனு மொருவன் செய்த வுதவியிற் கருத்தி லோனும்
மையற நெறியி னோக்கி மாமறை நெறியி னின்ற
மெய்யினைப் பொய்யென் றானும் மீள்கிலா நரகில் வீழ்வார்” (கம்ப.விபீடணன் 117)

“ஆன்முலை அறுத்த அறனி லோர்க்கும்
மாணிழை மகளிர் கருச்சிதைத் தோர்க்கும்
பார்ப்பார்த் தப்பிய கொடுமை யோர்க்கும்
வழுவாய் மருங்கிற் கழுவாயும் உளவென
நிலம்புடை பெயர்வ தாயினும் ஒருவன்
செய்தி கொன்றோர்க்குய்தி இல்லென
அறம்பா டிற்றே ஆயிழை கணவ” (புறநா 34:1-7)

“ஒற்கத்துள் உதவியார்க் குதவாதான் மற்றவன்
எச்சத்து ளாயினும்ஃ தெறியாது விடாதேகாண்” (கலி.149:6-7)

“சிதைவகல் காதற்றாயைத் தந்தையைக் குருவைத் தெய்வப்
பதவியந் தணரை ஆவைப் பாலரைப் பாவை மாரை
வதைபுரி குநர்க்கு முண்டாம் மாற்றலாம் ஆற்றல் மாயா
உதவி கொன்றார்க் கென் றேனும் ஒழிக்கலாம் உபாய முண்டோ” (கம்ப.கிட்கிந்தை 62)

“நன்றி, செய்குநர்ப் பிழைத்தோர்க் குய்வில தென்னும்
குன்றா வாய்மை” (கல்லாடம் 4)

பரிமேலழகர் உரை
எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வு உண்டாம் - பெரிய அறங்களைச் சிதைத்தார்க்கும் பாவத்தின் நீங்கும் வாயில் உண்டாம்; செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு உய்வு இல்லை - ஒருவன் செய்த நன்றியைச் சிதைத்த மகனுக்கு அஃது இல்லை. (பெரிய அறங்களைச் சிதைத்தலாவது, ஆன்முலை அறுத்தலும், மகளிர் கருவினைச் சிதைத்தலும், பார்ப்பார்த்தப்புதலும் (புறநா.34) முதலிய பாதகங்களைச் செய்தல். இதனால் செய்ந்நன்றி கோறலின் கொடுமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
எல்லா நன்மைகளையுஞ் சிதைத்தார்க்கும் பின்பொரு காலத்தேயாயினும் உய்வுண்டாம்: ஒருவன் செய்த நன்றியைச் சாவாக்கின மகனுக்கு ஒரு காலத்தினும் உய்தலில்லை.

மு.வரதராசனார் உரை
எந்த அறத்தை அழித்தவர்க்கும் தப்பிப் பிழைக்க வழி உண்டாகும்; ஒருவர் செய்த உதவியை மறந்து அழித்தவனுக்கு உய்வு இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எத்தனை பெரிய அறங்களை அழித்தவர்க்கும் பாவத்தைக் கழுவ வழிகள் உண்டு. ஆனால், ஒருவர் செய்த உதவியை மறந்து தீமை செய்பவனுக்கு வழியே இல்லை.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: எ நன்று கொன்றாற்கும் உய்வு உண்டாம் - எத்தகைய (சிறந்த) அறத்தைக் கெடுத்தவனுக்கும் உய்வாயில் உண்டாம்; செய் நன்றி கொன்ற மகற்கு உய்வு இல்லை - (தனக்குப் பிறர்) செய்த நன்றியை மறந்த மனிதனுக்கு உய்வாயில் இல்லை.

அகலம்: உய்வாயில் - கழுவாய். ‘உய்வாயில்’ என்பதனை வட நூலார் ‘பிராயச்சித்தம்’ என்பர். முந்திய உரையாசிரியர்கள் பாடம் ‘எந்நன்றி’. ‘நன்று’ என்னும் பாடத்தைக் கொண்டதற் குரிய காரணத்தை ‘நயனீன்று’ என்னும் தொடக்கத்துக் குறளின் அகலத்தில் காண்க.

கருத்து: செய்ந் நன்றியை மறந்தோன் அப் பாவப் பயனை அனுபவித்தே தீர வேண்டும்.

Thirukkural - Management - Helping Others
There may be redemption, freedom or way out, even if we forget the good things done to us by others. But, there is no redemption for a person who forgets the timely help rendered by others. Ingratitude is a sin. Kural 110 ensures that being grateful is the best of all the virtues.

All other sins may be redeemed,
Except ingratitude

Every individual has two predominant needs. Those needs are universal. One is to be needed by someone else and two is to get one's need fulfilled. While practicing, 'Helping Others' remember these two universal needs.

ஒண்பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு

குறள் 760
ஒண்பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு எண்பொருள்
ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு.
[பொருட்பால், கூழியல், பொருள்செயல்வகை]

பொருள்
ஒண்பொருள் - தன்னை வருத்தித் தேடிய/ ஈட்டிய செல்வம்
ஒண் - ஒண்மை நன்மை அல்லது ஒழுங்கு

காழ்ப்பு -> உறைப்பு; வயிரம்; மனவயிரம்; தழும்பு; சாரம்.
காழ்த்தல் -> முற்றுதல்; மனவயிரங்கொள்ளுதல்; அளவுகடந்துமிகுதல்; உறைத்தல்.
காழ்ப்பு -> முதிர்வு. அது இங்கு மிகுதியைக் குறித்தது.

இயற்றுதல் - செய்தல்; நடத்துதல் சம்பாதித்தல் தோற்றுவித்தல் நூல்செய்தல்.
இயற்றியார்க்கு  -> செல்வத்தை ஈட்டியவர்க்கு.

ஏனை  -> ஒழிபு, மற்றையெனும்இடைச்சொல்; ஒழிந்த; மற்று; எத்தன்மைத்து; மலங்குமீன்.

ஏனை இரண்டும் -> அறம், பொருள், இன்பம் (காதல்) - மூன்றும் முப்பொருள் அல்லது முப்பால் எனப்படுவதால், முதலில் ஒண் பொருள் என்று பொருளை குறிப்பிட்டதால், இங்கு ஏனை இரண்டும் என்று அறம், இன்பம் என சொல்லப்படுகிறது.

ஒருங்கு -> ஒரு சேர (ஒன்றாக / ஒருங்கே / ஒருகாலத்திலே ) எளிதாய்க் கிட்டும்.

எண்பொருள் ->  விளைவு  / விளைவாக.

முழுப் பொருள்
ஒண் பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு : 
நல்வழியில் நெறியாக வரும் செல்வத்தை நிரம்ப (பெரும் பொருள்) ஈட்டியவர்க்கு/படைத்தார்க்கு.

ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு எண்பொருள்:
மற்ற அறனும் இன்பமும் ஒரு சேர எளிதாய்க் கிட்டும்.

நல்வழியில் நெறியாக வரும் செல்வத்தை நிரம்ப (பெரும் பொருள்) ஈட்டியவர்க்கு -> விளைவாக -> மற்ற அறனும் இன்பமும் ஒரு சேர எளிதாய்க் கிட்டும்.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ஒண்மை நன்மை அல்லது ஒழுங்கு. காழ்ப்பு முதிர்வு. அது இங்கு மிகுதியைக் குறித்தது. அறம் பொருளின்பம் மூன்றும் முப்பொருள் அல்லது முப்பால் எனப்படுவதால், அறவின்பங்களை 'ஏனையிரண்டும்' என்றார். அறமும் இன்பமும் பொருளின் பயனாதலாலும், நல்வழியில் வந்த பெரும் பொருள் அவற்றைத் தப்பாது பயக்குமாதலாலும், அதுவும் எளிதாய் ஒருங்கு நிகழுமாதலாலும், 'ஒண்பொருள்' என்றும், 'எண்பொருள் ஏனையிரண்டு மொருங்கு' என்றும், கூறினார். இந்நான்கு குறளாலும் பொருளின் பயன் கூறப்பட்டது.

"வடுவிலா வையத்து மன்னிய மூன்றில் 
நடுவண தெய்த விருதலையு மெய்தும் 
நடுவண தெய்தாதா னெய்தும் உலைப்பெய் 
தடுவது போலுந் துயர். "
(நாலடியார், 114)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

இங்கு நான் உதாரணமாக எதை சொல்வது என்று சிந்திக்கையில் எனக்கு சட்டென்று நினைவிற்கு வருபவர்கள் சில தொழிலதிபர்கள் (டாடா, பில் கேட்ஸ், தியாகராச செட்டியார்). எனக்கு நடிகர் ரஜினிகாந்தும் நினைவுக்கு வந்தார்.

ஒப்புமை
“அதனால், அறனும் பொருளும் இன்பமும் மூன்றும்
ஆற்றும் பெருமநின் செல்வம்” (புறநா. 28:15-6)

“வடுவிலா வையத்து மன்னிய மூன்றில் 
நடுவணதெய்த இருதலையும் எய்தும்” (நாலடி 114) 

“ஐயமில்லை இன்பம் அறனோடவையும் ஆக்கும் 
பொய்யில் பொருளே பொருள் – மற்றல்ல பிற பொருளே”. (சீவக.497)
“அப்பொருள், தன்னுங் காலைத்துன் னாதன வில்லையே” (சீவக.1923)

பரிமேலழகர் உரை
ஒண் பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு - நெறியான் வரும் பொருளை இறப்ப மிகப் படைத்தாரக்கு; ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு எண்பொருள் - மற்றை அறனும் இன்பமும் ஒருங்கே எளிய பொருள்களாம். (காழ்த்தல்: முதிர்தல். பயன் கொடுத்தல்லது போகாமையின், 'ஒண்பொருள'¢ என்றும், ஏனை இரண்டும் அதன் விளைவாகலின் தாமே ஒருகாலத்திலே உளவாம் என்பார் 'எண்பொருள்' என்றும் கூறினார். இவை நான்கு பாட்டானும் அதனான் வரும் பயன் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒள்ளிய பொருளை முற்ற உண்டாக்கினார்க்கு ஒழிந்த அறமும் காமமுமாகிய பொருளிரண்டும் ஒருங்கே எளியபொருளாக வெய்தலாம்.

மு.வரதராசனார் உரை
சிறந்ததாகிய பொருளை மிகுதியாக ஈட்டியவர்க்கு, மற்ற அறமும் இன்பமுமாகிய இரண்டும் ஒரு சேரக்கைகூடும் எளிய பொருளாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல வழியில் மிகுதியாகப் பணம் சேர்த்தவர்க்கு மற்ற அறமும் இன்பமும் எளிதாக் கிடைக்கும் பொருள்களாகும்.

கண்உள்ளார் காத லவராக

குறள் 1127
கண்உள்ளார் காத லவராகக் கண்ணும்
எழுதேம் கரப்பாக்கு அறிந்து"
[காமத்துப்பால், களவியல், காதற்சிறப்புரைத்தல்]

பொருள்
கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

உள்ளார் -உடையவர்

காதலவராககாதலர் - கணவன், தோழன், மகன் என்ற மூன்று நட்பாளர்கள்.

ஆக - ஆகுதல் - ஆவது என்பது; ஆதல்

கண்ணும் கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

எழுதுதல் - எழுத்துவரைதல்; ஓவியம்வரைதல்; இயற்றுதல்; விதியேற்படுத்துதல்; பாவைமுதலியனஆக்குதல்; அழுந்தப்பதித்தல்; பூசுதல்.

எழுதேம் - (மை) எழுத மாட்டேன்

கரப்பு - மறைக்கை; களவு; வஞ்சகம்; மீன்பிடிக்குங்கூடை, பஞ்சரம்முதலியன; மத்து; கரப்பான்பூச்சி.

கரப்பாக்கு -  தெரியாமல் மறைந்துவிடுவார் (கண்ணில் இமைக்கும் நேரத்துக்கு)

அறிந்து - அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல்.

முழுப்பொருள்
என் காதலர் என் கண்களுக்கு உள்ளே குடி உள்ளதால், நான் என் கண்களுக்கு மை அணிவது இல்லை. மை போடும் பொழுது கண் இமைகளை மூட வேண்டி வருமே. அக்கணம் என் காதலர் மறைந்து விடுவாரே! 

இடைவிடாது காணப்படுகின்றவரைப் பிரிந்தாரென்று கருதுவது எங்ஙனந் தகும் என்பதாம்!

ஒப்புமை
”கண்ணுள்ளார் நுங்காதலர் ஒழிக்காமல் ஈங்கென
உண்ணிலாய வேட்கையால் ஊடினாரை” (சீவக.72)

“சிறுவா ளுகிருற் றுறாமுன்னும் சின்னப் படுங்குவளைக்
கெறிவாள் கழித்தனள் தோழி எழுதின் கரப்பதற்கே
அறிவாள் ஒழிகுவது அஞ்சனம் அம்பல வர்ப் பணியார்
குறிவாழ் நெறிசெல்வர் அன்பர்என் றம்ம கொடியவளே” (திருச்சிற் 334)

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது.) காதலவர் கண் உள்ளாராகக் கண்ணும் எழுதேம் - காதலர் எப்பொழுதும் எம் கண்ணின் உள்ளார் ஆகலான், கண்ணினை அஞ்சனத்தால் எழுதுவதும் செய்யேம்; கரப்பாக்கு அறிந்து - அத்துணைக் காலமும் அவர் மறைதலை அறிந்து. (இழிவு சிறப்பு உம்மை மாற்றப்பட்டது. 'கரப்பாக்கு' என்பது வினைப்பெயர். வருகின்ற 'வேபாக்கு' என்பதும் அது. 'யான் இடை ஈடின்றிக் காண்கின்றவரைப் பிரிந்தார் என்று கருதுமாறு என்னை'? என்பது குறிப்பெச்சம்.).

மணக்குடவர் உரை
எங்காதலவர் கண்ணுள்ளார்: ஆதலானே கண்ணும் மையெழுதேம்: அவர் ஒளித்தலை யறிந்து. எப்பொழுதும் நோக்கியிருத்தலால் கோலஞ்செய்தற்குக் காலம் பெற்றிலேனென்றவா றாயிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
எம் காதலர் கண்ணினுள் இருக்கின்றார், ஆகையால் மை எழுதினால் அவர் மறைவதை எண்ணிக் கண்ணுக்கு மையும் எழுதமாட்டோம்!.

சாலமன் பாப்பையா உரை
என் கண்ணுக்குள் அவர் இருப்பதால் கண்ணுக்கு மை தீட்டும் நேரம் அவர் மறைய நேரும் என்பதை அறிந்து மையும் தீட்டமாட்டேன்.

ஒழுக்கம் விழுப்பந் தரலான் ஒழுக்கம்

குறள் 131
ஒழுக்கம் விழுப்பந் தரலான் ஒழுக்கம் 
உயிரினும் ஓம்பப் படும்.
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒழுக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஒழுக்கம் - நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம்ஓம்பியநெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

விழுப்பம் - சிறப்பு; நன்மை; குலம்; இடும்பை.

தரலான் - தருதல் - Giving, கொடை

ஒழுக்கம் - நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம்ஓம்பியநெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

உயிரினும் - உயிரை விட

ஓம்பப் - ஓம்புதல் - காப்பாற்றுதல், பாதுகாத்தல், பேணுதல், வளர்த்தல்; தீங்குவாராமற்காத்தல்; போற்றுதல்; உபசரித்தல்; சீர்தூக்குதல்; பரிகரித்தல்; தவிர்த்தல்; விலக்கல்; நீக்குதல்; உண்டாக்குதல்.

படும் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
உயிரைவிட சிறந்தது ஒழுக்கம்
இவ்வுலகிலே விலைமதிப்பில்லாதது உயிர். அவரவர் அவரவர் உயிருக்கு விலை இல்லை என்றே கூறுவர். உலகிலேயே மிக உயர்ந்த பொருள் எது என்று கேட்டால் யாரும் தயங்காமல் சொல்லும் பதில் அவர்களுடைய உயிர் தான்.

உயிரைவிட சிறந்த பொருள் ஒன்று இருக்கிறது என்கிறார் வள்ளுவர்.  அது தான் ஒழுக்கம். உயிர் போனால் வராது. ஒழுக்கமும் போனால் வராது. 

உயிர் போன பின் நமக்கு வலி இல்லை. ஒரு வேளை போகும் போது வலிக்கலாம். ஆனால் ஒழுக்கம் போன பின்பும் நாம் வாழ வேண்டி இருக்கும். அது மிகுந்த வேதனையை தரும். உயிர்ப் பிரிந்து விட்டால் மற்றவர் நம்மக்காக அழுவார்கள். ஆனால் ஒழுக்கம் பிரிந்து விட்டால் நமக்கு நாமே அழுவோம். எனவே, ஒழுக்கம் உயிரினும் மேலானாதாகக் கருதப்படும். 

ஒழுக்கம் சிறப்பை தரும். உயிர் சிறப்பை தராது. எத்தனையோ பேர் உயிரோடு இருக்கிறார்கள். யாருக்குத் தெரியும்? உயிரோடு இருப்பவனெல்லாம் உயர்ந்தவனல்ல. ஒழுக்கத்தோடு இருப்பவன் தான் உயர்ந்தவன் என்று சொல்வதற்க்காக தான் உயிரினும் ஒம்பப் படும் என்கிறார். 

ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலாம்
ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலாம். அதற்கு மூன்று பொருள்கள் உண்டு. ஒன்று சிறந்தது, நன்மை, இடும்பை.

முதலாவதாக விழுப்பம் என்றால் இடும்பை என்று எடுத்துக்கொள்வோம். ஒழுக்கத்தை பின்பற்றுவதால் சில துன்பங்களை சிறிய காலத்திற்கு நாம் அனுபவிக்க நேரிடும். அதாவது ஒழுக்கம் உனக்கு துன்பத்தை தரலாம்(தரக்கூடும்). உதாரணமாக சில அசௌகர்யங்கள். ஆயினும் ஒழுக்கத்தை பேணு. ஏனெனில் வாழ்வில் ஒழுக்கமே உனக்கு சிறப்பைத் தரும்.

ஒழுக்கத்தை பின்பற்றுவதால் உனக்கு உலகியல் நன்மை கிடைக்காமல் போகலாம். ஆனால் நீ ஒழுக்கத்தை பின்பற்றினால் உனக்கு தீங்கு நேராது. 

விழுப்பம் என்றால் சிறந்தது, உயர்ந்தது என்று பொருள். 
 
வேத விழுப்பொருளைக் கண்ணுக் கினியானைப்” என்பார் மணிவாசகர். வேதத்தின் சிறந்த பொருள் அவன் என்ற அர்த்தத்தில். (முழுப் பாடலும் கீழே) 

ஒழுக்கம் சிறப்பை தரும். உயிர் சிறப்பை தராது.

உயிரினும் ஓம்பப்படும்
உயிர் இருக்கும் வரை தான் நமக்கு பேர், வணக்கம், மரியாதை எல்லாம். உயிர் போய் விட்டால் "பேரினை நீக்கி பிணம் என்று பெயரிட்டு " என்று பட்டினத்தார் கூறியது போல நாம் பிணம். ஆனால் ஒழுக்கத்தோடு இருந்தால், உயிர் போன பின்னும், நம் பேர் நிலைத்து நிற்கும். வாழும் காலம் மட்டும் அல்ல, அதற்கு பின்னும் நமக்கு சிறப்பை தருவதால், ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் 

வேதம் ஓதுவதனால் மட்டும் நீ சிறந்தவன் ஆகிவிட மாட்டாய். உன் ஒழுக்கம் கெடுகின்ற சூழ்நிலையிலே நீ ஒழுக்கத்துடன் இருந்தால் உனக்கு நன்மை கிடைக்கும். இல்லை என்றால் உன் பிறப்பே சந்தேகத்திற்கு உள்ளாகும்.

வீடு தீபிடித்துக் கொண்டால், போட்டது போட்டபடி உயிரை காத்துக் கொள்ள வெளியே ஓடுவோம். உயிரை விட எதுவும் பெரியது அல்ல. எனவே, மற்றவை போனாலும் பரவாயில்லை, உயிரை காத்துக் கொள்ள ஓடுகிறோம்.

உயிரா ஒழுக்கமா என்ற கேள்வி வந்தால்? வள்ளுவர் விடை தருகிறார். ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப் படும். 

ஓம்புதல் என்றால் பாதுகாத்தல். உயிரை பாதுகாக்க வேண்டும். உயிரினும் ஓம்பப்படும் என்று கூறியதால், அதைவிட கவனமாக, உயிரை விட கவனமாக ஒழுக்கத்தை காக்க வேண்டும்.

சரி. ஏன் ஒழுக்கம்?
ஒழுக்கம் ஏன் முக்கியம் என்று இதுவரை பார்த்தோம். அதனால் நாம் பெறக்கூடிய சிறப்பை எல்லாம் பார்த்தோம். இன்னும் சற்று ஆழமாக பார்ப்போம். 

நமது உடல், மனம் ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புடையது. (Our body and mind are connected. One and the same). அவற்றை ஒழுங்குடன் வைத்துக்கொண்டால் நாம் விரும்பியவற்றை எல்லாம் பெறமுடியும். 

உடலை ஒழுங்குடன் வைத்துக்கொள்வது என்றால் சீராக சுவாசிப்பது (பிராணாயமம் மட்டும் அல்ல. பொதுவாகவே சீராக ஆழமாக சுவாசிப்பது (Deep Diaphragmatic breathing), உடற்பயிற்சி செய்வது, சுறுசுறுப்பாக இயங்குவது, ஆரோக்கியமான உணவுகளை சமச்சீராக சாப்பிடுவது, நிதாணமாக ஆழ்ந்து சாப்பிடுவது, வயிற்றில் உள்ள நுண்கிருமிகளை சமச்சீராக வைத்துக்கொள்வது (There number of microbiomes in your stomach is more than the number of cells (which is trillion cells) in your body. Your brain starts from your gut. You are what you eat. Hence, keep the microbiome healthy and balanced. Do not take much antibiotics. Don't eat much processed foods which has lot of preservatives that kills the bacteria), நன்கு உறங்குவது என்று பலவற்றை கூறலாம். 

மனதை ஒழுங்குடன் வைத்துக்கொள்வது என்றால் நமது எண்ணங்களை சிந்தனைகளை ஒழுங்குடன் வைத்துக்கொள்வதாகும். எண்ணங்கள் ஒழுங்காக இருந்தால் நமது உணர்ச்சிகளும் சீராக இருக்கும். எண்ணங்களும், உணர்ச்சிகளும் சீராக இருந்தால், நமது ஆக்க சக்தியும் சீராக இருக்கும். நமது குறிக்கொள்களுக்கு செயல்களுக்கு ஒத்துழைக்கும். 

இவ்வாறு உடலையும் மனதையும் ஒழுங்குடன் வைத்துக்கொண்டால், கல்பவிருக்ஷம் மரம் நாம் விரும்பியவற்றை எல்லாம் தருவதுப்போல் நாமும் நாம் விரும்பியவற்றை எல்லாம் பெறலாம். 

பதஞ்சலி யோகாவில், ஒரு நல்ல ஒழுங்குடன் கூடிய மனதை கல்பவிருக்ஷம் மரம் (விரும்பியவற்றை தரும்) மனம் என்றுகூறுவர். நமது உடலையும், மனதையும், உணர்ச்சிகளையும், ஆக்கசக்தியையும் சீர் செய்து ஒழுங்குடன் வைத்து ஒரு திசையில் செலுத்தினால், நாம் இவ்வுலகில் அடைக்கூடிய பல நன்மைகள் மிக உயர்ந்தது.  [In Yoga, a well-established mind is referred to as a Kalpavriksha or a “wishing tree.” Sadhguru explains that if you organize your body, mind, emotions and energy in one direction, your ability to create and manifest will be phenomenal.]

அதனால் தான் ஒழுக்கம் சிறந்தது. உயிரவிட பேணவேண்டியது.



மைந்தனுடன் தனித்துலாவுகையில் “ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படவேண்டும், மைந்தா” என்றார். “மானுடர் எவரும் ஒழுக்கத்தின்பொருட்டு கணந்தோறும் உள்ளத்துடன் போரிட்டாகவேண்டும். சூழ்ந்திருக்கும் ஒவ்வொன்றும் நம் ஒழுக்கத்துடன் ஆட விடாய்கொண்டுள்ளன. இனியமலர்கள், நறுமணங்கள், தென்றல், வண்ணங்கள், ஒளிகள் அனைத்தும் பிறழ்க பிறழ்க என்றே நம் உள்ளத்திடம் ஆழமாக சொல்லிக்கொண்டிருக்கின்றன. ஆண்கள் தங்கள் விழைவால் வழிதவறுகிறார்கள். கன்னியர் தங்கள் ஆணவத்தால், அன்னையர் தங்கள் அன்பால் வழிபிழைக்கிறார்கள். அழகர்கள் பிறர் விழைவால் பிறழ்வுகொள்கிறார்கள். மைந்தா, ஒழுக்கம் என்பது அறத்திற்குக் கொண்டுசெல்லும் பாதை. ஒழுக்கத்தில் மாறாதிரு. உன் மதிப்பால் உவகையே கொள்முதல் செய்யப்படும்.”

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் உரை (பெண் ,ஒழுக்கம், பண்பாடு:இரு கேள்விகள் - சுட்டியை தட்டவும்)
அறம் வேறு ஒழுக்கம் வேறு என்ற புரிதல் நமக்குத்தேவை. மானுடகுலத்தை உருவாக்கும் சில மாறா அடிப்படைகள்தான் அறம் என்று சொல்லப்படுகின்றன. எளியோனை வலியோன் அழித்தல் கூடாது என்ற அறத்தின் அடிப்படையில்தான் சமூகமே உள்ளது. அதைப்போல பல அறங்கள் உள்ளன. உண்மை, கருணை, சமத்துவம் போன்று பல அறங்களால் ஆனது நம் வாழ்க்கை.

ஒழுக்கம் என்பது அறத்தின் அடிப்படையில் அமைந்திருக்கையில் அது நல்லொழுக்கம். அறமீறலை நிகழ்த்தும் என்றால் அது தீய ஒழுக்கம். இவ்வாறே ஒழுக்கத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியும். ஒரு பாலியல்போக்கு என்பது பிறரை ஏமாற்றுவதாகவோ, சுரண்டுவதாகவோ அமையுமென்றால் அதை ஒழுக்கமின்மை என்று கொள்ளலாம்.

ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான் ஒழுக்கம்
உயிரினும் ஓம்பப் படும்

என்ற குறள் ஒழுக்கத்தின் நோக்கத்தைச் சொல்கிறது. அது மேலான வாழ்க்கையை அளிக்கிறது. ஒரு செயல்பாடு விழுப்பம் அளிக்குமென்றால் அது ஒழுக்கமே ஆகும்.

ஜெ


நேற்றைய ஒழுக்கங்கள் ; இன்றைய ஒழுக்கங்கள்
நாம் பொதுவாக இன்று பேசுவது நேற்றைய ஒழுக்கங்கள். நமது முன்னோர் பின்பற்றிய ஒழுக்கங்கள். ஆனால், இன்றைய ஒழுக்கங்களை நாம் பேசுவது மிக குறைவு. இன்றை ஒழுக்கங்களில், வாகன போக்குவரத்து விதிகளை பின்பற்றுதலில் தொடங்கி, நாம் எத்தனை மணி நேரம் அலைபேசியில் நேரத்தை செலவிடுகிறோம், நாம் ஒரு நாளை/நேரத்தை எவ்வாறு திட்டமிடுகிறோம், ஆழ்ந்த செயல் (deep work) புரிவது, செயல்களில் தீவிரமாக செயல்படுவது என்று பல தளங்களில் ஒழுக்கத்தைப் பற்றி பேசலாம் பின்பற்றலாம்.

திருவெம்பாவை பாடல் 
ஒள்நித் திலநகையாய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ
வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லாரும் வந்தாரோ
எண்ணிக்கொ டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும்
கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே
விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விழுப்பொருளைக்
கண்ணுக் கினியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம்
உள்நெக்கு நின்றுருக யாம்மாட்டோம் நீயேவந்
தென்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய்.

(திருவாசகத்திற்கு உருகார், ஒரு வாசகத்திற்கும் உருகார் )

ஒப்புமை
1. ஒழுக்கினும் குலத்தினும் விழுப்ப மிக்கமை (பெருங். 3.22:36)
2. ஒன்றுரைத் துயிரினும் ஒழுக்கம் நன்றெனப்
பொன்றில புரவலன் பொருவில் சேனையே (கம்ப.கிளைகண்டு.24)
3. அறநெறிச்சாரம் இதே கருத்தை இவ்வாறு வலியுறுத்துகிறது.
தானத்தில் மிக்க தருமமும் தக்கார்க்கு
ஞானத்தில் மிக்க உசாத்துணையும் – மான
மழியா ஒழுக்கத்தின் மிக்கதூஉ மில்லை
பழியாமல் வாழும் திறம்

மேலும்: அஷோக் உரை




பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, தத்தம் வருணத்திற்கும் நிலைக்கும் ஓதப்பட்ட ஒழுக்கத்தினையுடையர் ஆதல்.இது, மெய்ம்முதலிய அடங்கினார்க்கு அல்லது முடியாது ஆகலின் , அடக்கம் உடைமையின்பின் வைக்கப்பட்டது.)

ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான் - ஒழுக்கம் எல்லார்க்கும் சிறப்பினைத் தருதலான், ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் - அவ்வொழுக்கம் உயிரினும் பாதுகாக்கப்படும். (உயர்ந்தார்க்கும் இழிந்தார்க்கும் ஒப்ப விழுப்பம் தருதலின், பொதுப்படக் கூறினார். சுட்டு வருவிக்கப்பட்டது. அதனால், அங்ஙனம் விழுப்பந் தருவதாயது ஒழுக்கம் என்பது பெற்றாம். 'உயிர் எல்லாப் பொருளினும் சிறந்தது ஆயினும், ஒழுக்கம் போல விழுப்பம் தாராமையின் உயிரினும் ஓம்பப்படும்' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
ஒழுக்கமுடைமை சீர்மையைத் தருதலானே, அவ்வொழுக்கத்தைத் தனது உயிரைக் காட்டினும் மிகக் காக்க வேண்டும். இஃது ஒழுக்கம் மேற்கூறிய நன்மையெல்லாந் தருமாதலின், அதனைத் தப்பாமற் செய்யவேண்டுமென்று வலியுறுத்திற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒழுக்கமே எல்லார்க்கும் மேன்மையைத் தருவதாக இருப்பதால், அந்த ஒழுக்கமே உயிரை விடச் சிறந்ததாகப் போற்றப்படும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒழுக்கம், அதை உடையவர்க்குச் சிறப்பைத் தருவதால் உயிரைக் காட்டிலும் மேலானதாக அதைக் காக்க வேண்டும்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான் - ஒழுக்கம் (தன்னை யுடையார்க்கு) மேன்மையைத் தருதலால், ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் - ஒழுக்கத்தை (த் தமது) உயிரினும் (மிகப்) பேண வேண்டும்.

அகலம்: பரிமேலழகர் பாடம் ‘தரலான்’. மற்றை நால்வர் பாடம் ‘தரலால்’.

கருத்து: தன் உயிரைக் காத்தலினும் மேலாக ஒருவன் தன் ஒழுக்கத்தைக் காக்கக் கடவன்.

Kalpavriskha - The Wishing Tree [Inner Engineering - Sadhguru Jaggi Vasudev]
Kalpavriksha - Lit. a wishing tree. In yoga, a well-established mind is referred to as a kalpavriksha

The reason why success comes so easily and naturally for one person, and is a struggle for someone else, is essentially this: one person has organized his or her mind to think the way he wants, and another thinks against his or her own interests.

A well-established human mind is referred to as a kalpavriksha, or a wishing tree that grants any boon. With such a mind, whatever you ask for becomes a reality. All you need to do is to develop the mind to a point where it becomes a wishing tree, rather than a source of madness. A mind that can manifest whatever it chooses is described in yoga as being in a state of samyukti. This is a skillfulness that arises out of equanimity.

Once your thoughts get organized, your emotions will also get organized. Gradually, your energies and body get organized in the same direction as well. However, the order in which you address these dimensions could vary, depending on what you are ready for. Considering the realities of the day, most people are not ready for any system unless they are first intellectually convinced of it. Eventually, once your thoughts, emotions, body, and energy are channeled in one direction, your ability to create and manifest what you want is incredible

Today modern science is proving that this whole existence is just a reverberation of energy, an endless vibration. Thoughts too are a reverberation. If you generate a powerful thought and let it out, it will always manifest itself.

For this to happen, it is important that you do not impede and weaken your thought by creating negative and self-defeating thought patterns. Generally, people use faith as a means to banish negative thoughts. Once you become a thinking human being, however, doubts invariably surface. The way your mind is made, if God appears right here this moment, you will not surrender to him or her. Instead, you will want to conduct an investigation to find out whether this is the genuine article or not.

There is an alternative to faith, which is commitment. If you simply commit yourself to creating what you really care for, now once again your thoughts get organized in such a way that there are no hurdles. Your thoughts flow freely toward what you want, and once this happens, the manifestation of your desire is a natural consequence.

To create what you really care for, your desire must first be well manifested in your mind. Is that what you really want? Think this through carefully. How many times in your life have you thought, “This is it.” The moment you got there you realized that was not it at all! So, first explore what it is that you really want. Once that is clear and you are committed to creating it, you generate a continuous process of thought in that direction. When you maintain a steady stream of thought without changing direction, it will manifest as a reality in your life.

There are yogic processes by which you can touch another dimension of intelligence, unsullied by memory, called chitta, which we have mentioned earlier. Realizing the power of chitta is called chit shakti, a simple and powerful process through which you can access the very source of creation within you.

நன்றி: செல்வி மஞ்சரி (Star Vijay - தமிழ்ப் பேச்சு எங்கள் மூச்சு)
ஒழுக்கமுடைமை தான் மனிதர்களுக்கு உடைமை.
எது ஒழுக்கம் ? கடைசி வரை தன் கைத்தடியைப் போல தன் கொள்கையையும் வலையாமல் வைத்திருந்தாரே காந்தி - அது ஒழுக்கம். பாரதியின் பாட்டு ஒழுக்கம்; பாரதியுன் பார்வை ஒழுக்கம்; பாரதியுன் மீசைக் கூட ஒழுக்கம். தன் கரைப் படாத சட்டைப் போல் கடைசிவரை தன் கரங்களையும் கரைப் படாமல் வைத்திருந்தாரே காமராசர். அவர் ஒழுகியது ஒழுக்கம். 

அதனால் தான் ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப் படும் என்றார் திருவள்ளுவர்.
ஏன் ஒழுக்கத்திற்கு உவமையாக உயிரனை சொன்னார் திருவள்ளுவர் ?

உயிர் எல்லாப் பொருளினும் சிறந்தது ஆயினும், ஒழுக்கம் போல விழுப்பம் தாராமையின் உயிரினும் ஓம்பப்படும். அதாவது, உலகத்தில் உயிர்த் தான் சிறந்தது என்று எண்ணிக்கொண்டு இருக்கின்ற மனிதர்களே! இதைக் காட்டிலும் சிறந்தது ஒன்று இருக்கின்றதடா. அது தான் ஒழுக்கம்.

உயிர் சென்று விட்டால் உயிர் மறுபடியும் வரும். ஆனால் ஒழுக்கம் சென்று விட்டால் மறுபடியும் வராது. உயிர்ப் பிரிந்து விட்டால் மற்றவர் நம்மக்காக அழுவாரகள். ஆனால் ஒழுக்கம் பிரிந்து விட்டால் நமக்கு நாமே அழுவோம்

உயிர் போன பின் நமக்கு வலி இல்லை. ஒரு வேளை போகும் போது வலிக்கலாம். ஆனால் ஒழுக்கம் போன பின்பும் நாம் வாழ வேண்டி இருக்கும். அது மிகுந்த வேதனையை தரும். எனவே, ஒழுக்கம் உயிரினும் மேலானாதாகக் கருதப்படும். 

உயிரோடு இருப்பவனெல்லாம் உயர்ந்தவனல்ல. ஒழுக்கத்தோடு இருப்பவன் தான் உயர்ந்தவன் என்று சொல்வதற்க்காக தான் உயிரினும் ஒம்பப் படும் என்கிறார். வேதம் ஓதுவதனால் மட்டும் நீ சிறந்தவன் ஆகிவிட மாட்டாய். உன் ஒழுக்கம் கெடுகின்ற சூழ்நிலையிலே நீ ஒழுக்கத்துடன் இருந்தால் ஒழுக்கம் உயிரினிம் ஒம்பப் படும். உன் பிறப்பே சந்தேகத்திற்கு உள்ளாகும்.


இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக, கமலை வெள்ளியம்பலவாண முனிவர் பாடி அருளிய "முதுமொழிமேல் வைப்பு" என்னும் நூலில் இருந்து ஒரு பாடல்....

தில்லை மறையோர் சிவசமயம் சார்ந்து ஒழுகி
இம்மையே சாரூபம் எய்தினார் நல்ல
ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான், ஒழுக்கம்
உயிரினும் ஓம்பப் படும்.                       

தில்லை மறையோர் ---  தில்லை வாழ் அந்தணர்கள்.  இவ் அந்தணர்கள் தத்தமக்கு விதிக்கப்பட்ட நெறியில் ஒழுகியதோடு, இறைவழிபாட்டில் நின்றார்கள். இவர்கள் இம்மையிலேயே சிவசாரூபம் எய்தினமை, திருஞானசம்பந்தப் பெருமானுக்கு இவர்கள் சிவகணங்களாகத் தோன்றியமையினால் விளங்கும்.

அண்டத்து இறைவர் அருளால், அணிதில்லை
முண்டத் திருநீற்று மூவாயிர வர்களும்
தொண்டத் தகைமைக் கணநாதராய்த் தோன்றக்
கண்டு, அப்பரிசு பெரும்பாணனார்க்கும் காட்டினார்.

எனச் சேக்கிழார் பெருமான் பாடி உள்ளதை அறிக.

அடுத்ததாக, இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக, "திருப்புல்லாணி மாலை" என்னும் நூலில் இருந்து ஒரு பாடல்...

பழுக்கும் பழமொழி பார், ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலால்,
ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் என்று உரைப்பர், நெஞ்சே!
செழிக்குந் திருப்புல்லை மால்பதத்து அன்பில் திருந்துவையேல்
இழுக்கம் இல்லாமை ஒழுக்கம் விழுப்பம் எல்லாம் தருமே.

உலகில் சிறந்து விளங்கும் பழமொழியான திருக்குறள், ஒழுக்கம் சிறப்பைத் தருதலால், அந்த ஒழுக்கமானது உயிரினும் மேலானதாகப் பாதுக்காக்கப்படும் என்று வழங்குவதாகச் சொலவர். எனவே, நெஞ்சமே! சிறந்த நிலையில் விளங்கும் திருமாலின் திருவடிகளில் அன்பு பொருந்தி இருப்பாயானால், கீழ்மை ஏதும் இல்லாதபடிக்கு, அந்த ஒழுக்கமானது மேன்மை எல்லாவற்றையும் தரும்.

பழுக்கும் பழமொழி - சிறந்து விளங்கும் பழமொழியாகிய திருக்குறள். மால் பதத்தன்பில் - திருமாலின் திருவடி அன்பில்.  திருந்துவையேல் - பொருந்தி நிற்பாயானால்.  இழுக்கமில்லாமை - கீழ்மைத்தனமில்லாமை. விழுப்பம் - மேன்மை.
                                                              
பின்வரும் பாடல்கள் இத் திருக்குறளுக்கு விளக்கமாக அமைந்திருத்தலைக் காணலாம்...
  
விழுப்பமும் கேள்வியும் மெய்ந்நின்ற ஞானத்
தொழுக்கமும் சிந்தை உணர்கின்ற போது
வழுக்கி விழாவிடில் வானவர் கோனும்
இழுக்கின்றி எண்ணிலி காலம தாமே. 
--- திருமந்திரம்.

இதன் பொழிப்புரை ---

`உண்மையான கல்வியும், கேள்வியும், ஞானச் செய்தியும் யாவை` என்று ஒருவனது உள்ளம் ஓர்கின்ற காலத்து, அது பிழைபட்டுப் பொய்ம்மையில் விழாதிருப்பின், சிவபெருமான் அவனுக்குத் தடையின்றிக் காலம் கடந்த பொருளாய் வெளிப்பட்டு நிற்பன்.

குறிப்புரை :  வழுக்கி விழுதலாவது, பொய்யை மெய்யெனத் துணிதல்.  மெய்ம்மையான கல்வி கேள்வி ஞானச் செய்திகளை உடையார் காலத்தானும், இடத்தானும் வரையறுக்கப்படாத இறை நிறைவை எய்துவர்` என்றது. இதனால், மயக்க நூலைக் கற்றலும், மயக்க உரைகளைக் கேட்டலும், அவற்றின்வழி அறிந்த நெறியின் நிற்றலும் ஆகாமை கூறப்பட்டது.

தானத்தின் மிக்க தருமமும், தக்கார்க்கு
ஞானத்தின் மிக்க உசாத்துணையும் --- மானம்
அழியா ஒழுக்கத்தின் மிக்கதூஉம் இல்லை,
பழியாமல் வாழும் திறம்.               
--- அறநெறிச்சாரம்.

இதன் பதவுரை ---

தானத்தின் மிக்க தருமமும் --- உயர்ந்தோரை நாடி அவர்க்கு வேண்டுவன உதவுதலைக் காட்டினும் சிறந்த அறமும், தக்கார்க்கு --- பெரியோர்க்கு, ஞானத்தின் மிக்க --- அறிவைக் காட்டிலும் சிறந்த, உசாத்துணையும் --- ஆராயுந் துணைவனும், மானம் அழியா ஒழுக்கத்தின் மிக்கதூஉம் --- பெருமை கெடாத ஒழுக்கத்தைக் காட்டிலும் சிறந்த நல்லொழுக்கமும், இல்லை ---இல்லை, பழியாமல் வாழுந் திறம் --- இம்மூன்றும் பிறர் பழியாமல் வாழ்வதற்கேற்ற செயல்களாகும்.

பிறப்பு, நெடுவாழ்க்கை, செல்வம், வனப்பு,
நிலக்கிழமை, மீக்கூற்றம், கல்வி, நோயின்மை,
இலக்கணத்தால் இவ்எட்டும் எய்துப என்றும்
ஒழுக்கம் பிழையாதவர்.               
 --  ஆசாரக் கோவை.

இதன் பதவுரை ---

என்றும் --- எப்பொழுதும், ஒழுக்கம் பிழையாதவர் --- ஒழுக்கத்தில் தவறாதவர், பிறப்பு --- நற்குடிப்பிறப்பு, நெடு வாழ்க்கை --- நீண்ட வாழ்நாள், செல்வம் --- பொருட் செல்வம், வனப்பு --- அழகுடைமை, நிலக்கிழமை --- நிலத்திற்கு உரிமை, மீக்கூற்றம் --- சொல்லின் மேன்மை, கல்வி --- படிப்பு, நோய் இன்மை --- பிணியில்லாமை, இ எட்டும் --- இந்த எட்டு வகையினையும், இலக்கணத்தால் --- அவற்றிற்குரிய இலக்கணங்களுடன், எய்துப --- அடைவர்.

நற்குடிப் பிறப்பு, நெடிய வாணாள், செல்வம், அழகுடைமை, நிலத்துக்கு உரிமை, சொற்செலவு, கல்வி, நோயின்மை என்று சொல்லப்பட்ட இவ்வெட்டினையும் இலக்கணத்தோடு நிரம்பப் பெறுவர் என்றும் ஆசாரம் தப்பாமல் ஓழுகுவார். ஒழுக்கம் தவறாதவர்கள் மேற்கூறிய எட்டு வகையையும் எய்துவர்.

திருஒக்கும் தீதில் ஒழுக்கம், பெரிய
அறன் ஒக்கும் ஆற்றின் ஒழுகல், --- பிறனைக்
கொலை ஒக்கும் கொண்டுகண் மாறல், புலைஒக்கும்
போற்றாதார் முன்னர்ச் செலவு.
                                ---  நான்மணிக்கடிகை.

இதன் பதவுரை ---

தீது இல் ஒழுக்கம் திரு ஒக்கும் --- தீமை கலவாத நல்லொழுக்கம் செல்வத்தை ஒக்கும்; ஆற்றின் ஒழுகல் பெரிய அறன் ஒக்கும் --- நெறிமுறைப்படி ஒழுகுதல் சிறந்த அறச் செய்கையோடு ஒக்கும்; பிறனைக் கொண்டு கண் மாறல் கொலை ஒக்கும் --- பிறனொருவனை நட்பாகக் கொண்டு, பின்பு அந் நட்பு மாறிப் புறங் கூறுதல், அவனைக் கொலை செய்தலைப் போன்றதாகும்; போற்றாதார் முன்னர் செலவு புலை ஒக்கும் --- தம்மை மதியாதாரிடத்தில் சென்று ஒன்றை விரும்புதல், இழி தகைமையை ஒப்பதாகும்.

நல்லொழுக்கம் செல்வம் போன்றது; பிறரைப் புறங்கூறல் அவரைக் கொலைசெய்தல் போல்வதாம்; தம்மை மதியாரைத் தாம் மதித்தல் இழிதகைமையாகும்.

கண்மாறல் : ஒரு சொல்; கருத்து மாறலென்பது பொருள்.

வன் தெறு பாலையை மருதம் ஆம் எனச்
சென்றது; சித்திரவடம் சேர்த்ததால் -
ஒன்ற உரைத்து, ‘உயிரினம் ஒழுக்கம் நன்று’ எனப்
பொன்றிய புரவலன் பொரு இல் சேனையே.  
    ---  கம்பராமாயணம், திருவடி சூட்டு படலம்.

இதன் பதவுரை ---

‘உயிரினம் ஒழுக்கம் நன்று என ஒன்று உரைத்து --- உயிரை விட நல்லொழுக்கமே சிறந்து விளங்குவது எனக் கருதிச் சத்தியம் ஒன்றையே உரைத்து; பொன்றிய புரவலன் --- உயிர்விட்ட சக்கரவர்த்தியாகிய தயரதனது; பொரு இல் சேனை --- ஒப்பற்ற சேனையானது; வன்தெறு பாலையை --- கொடிய அழிக்கவல்ல பாலை நிலத்தை; மருதம் ஆம் எனச் சென்றது --- (முன் கூறியவாறு  நீரும் நிழலும் பெற்றுக் குளிர்ந்தமையால் மருதநிலம் ஆகும் என்று கருதி எளிதாகக் கடந்து சென்று;) சித்திரகூடம் சேர்ந்தது --- சித்திரகூட மலையை அடைந்தது.     பாலை மருதமாயினது. யானைகளின் மதநீர்ப் பெருக்கால் வழி வழுக்கிச் சேறானதாலும், மன்னர் குடை நிழலால் குளிர்ச்சி ஆனதாலும் ஆம் என மேற் கூறினார்.



Thirukkural - Management - Personality Development - Self Discipline
Self-discipline is the best discipline according to Kural 131. Self-discipline is important as it brings a person name, fame, health, and greater achievements. Therefore, self-discipline must be considered greater than one's life and preserved for greater achievements.

Right Conduct leads to excellence, and
So Must be guarded above life.

Self-discipline helps us gain self-control.

இந்திய தத்துவ ஞானம் (லட்சுமனன்)
ஒழுக்கத்துக்கு முதன்மை
ஒழுக்கத்தைப் பாதுகாப்பதே வருணன் எனப்படும் தெய்வத்தின் கடமை என்பதையும், தெய்வங்களுக்கு வருணன் வழங்கப்பட்ட முதன்மையையும் வேதம் கூறுவதாக அறிவோம்.  இதிலிருந்தே, வேதங்களிலே ஒழுக்கம் எவ்வளவு முக்கியமாகக் கருதப்பட்டதென்பதும் புலனாகும். வேதங்கள் மனிதனுடைய கடமைகளை ஐந்தாகப் பிரித்துள்ளன. தெய்வம், ஞானிகள், பிதிரர், உடன் வாழும் ஏனைய மனிதர் ஆகிய நான்கு பகுதியினருக்குமட்டுமின்றிப் பிராணிகளுக்கும் தன்னால் ஆவன செய்ய ஒவ்வொரு மனிதனும் கடமைப்பட்டுள்ளான் என்பது வேதவாக்கு. “தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்து ஒக்கல் தான் என்றாங்க ஐம்புலத்தா றோம்பல்தலை” என் வள்ளுவர் கூறுவது இங்கு ஒப்பிடத்தக்கது. பிதிர்கள், தெய்வம், விருந்தினர், உறவினர், தான் ஆகிய ஐவருக்கும் செய்ய வேண்டிய கடமையைக் செய்வது ஒருவனுக்கு அறம் என்பதே இக்குறளின் கருத்து. வேதங்களும் ஐந்து கடமைகளைக் கூறுகின்றன. குறளும் ஐந்து கடமைகளைக் கூறுகின்றது. வேதமும் ஐந்து கடமைகளைக் கூறுகின்றது. அவற்றுள் தென்புளத்தார் தெய்வம் விருந்து ஆகிய மூவரையும் பேண வேணுமென்பது இரண்டுக்கும் பொதுவாயுள்ளது. ஆனால், குறள் ஒருவன் தன்னையும் தன் உறவினரையும் பேணவேணுமெனக் கூரியதற்கும் பதிலாக, வேதங்கள் ஞானிகளையும், மக்கலாலாத ஏனைய பிராணிகளையும் பேணுவது ஒருவனுக்கு அறம் எனக் கூறியிருப்பது ஒப்பிடத்தக்கது. ஒருவன் தன்னைப் பேணுவதை ஓர் அறமாக வேதங்கள் கருதாதது இங்குச் சிந்திக்கத்தக்கது. தன்னைப் பேணுவது பிறரைப் பேணுவதற்குத் தான் நிலைக்களனாய் நின்று பயன்படும் பொருட்டே. எனவே, தன்னைப் பேணுவதும் ஒரு அறமாகுமென வாதாடலாம். எனினும், சுயநலமின்மையே எல்லாவற்றுள்ளும் தலையாய அறமாக வேதங்கள் பேசுவதை இங்குக் குறிப்பிடல் வேண்டும். சதபத பிராமணத்தில் ஒருவன் தனக்குரிய எல்லாவற்றையும் தியாகம் செய்தலே வீடுபேற்றுக்கு வழி எனக் கூறப்பட்டுள்ளது. சுயநலமின்மை, தியாகம் ஆகிய இவற்றோடு சேர்த்து அன்பையும் விருந்தோம்பலையும் மிக முக்கியமான அறங்களாக வேதங்கள் பேசுகின்றன. சூதாடல், பிறன்மனை விழைதல், பொய் பேசுதல் ஆகியவற்றைப் பெரும்பாவங்களாக வேதங்கள் கண்டிக்கின்றன. 


இந்திய தத்துவ ஞானம் (லட்சுமணன்)
”செல்வத்தைப் புறக்கணிக்க வேண்டா. வந்த விருந்தினரைத் தெய்வமாகக் கருது. உனக்காக மட்டும் உணவு உண்டாக்கினால் போதாது. நாட்டுக்குப் பயன்படுமாறு உணவு ஏராளமாக உண்டாக்கு. பொருள் உண்டாக்குவது உனக்காக அல்ல. மற்றவர்களுக்காக. எவருக்கும் இடமில்லை என்று சொல்லாதிருப்பாயாக. இதுவே ஒழுக்கம்” இவை உபநிடதங்களிலே காணப்படும் உபதேசங்களுக்குச் சில உதாரணங்கள்

சற்றுநேரம் எங்களிடையே சொல் ஏதும் எழவில்லை. பின்னர் நான் அவனிடம் “உண்மையில் நான் யார்? அதை கண்டுசொல்ல உன் நிமித்த நூலில் இடமுண்டா?” என்றேன். “நிமித்த நூலின்படி மானுடர் அறுபடா தொடர்ச்சிகள். இங்கிருப்போர் வேறெங்கோ இருப்பவர்களின் மறுவடிவங்கள். அதை அறிய சில கணக்குகள் உள்ளன. ஆனால் அதை அறிந்து பயனில்லை” என்றான்.

நான் “ஏன்?” என்றேன். “அதை அறிவதனால் நாம் எதையும் மாற்றிக்கொள்ளப் போவதில்லை.” நான் சீற்றத்துடன் “நான் மாற்றிக்கொள்கிறேன்” என்றேன். அவன் மறுமொழி சொல்லவில்லை. “ஏன்?” என்று சற்று தணிந்து கேட்டேன். “நாம் பழக்கத்தாலேயே வாழ்கிறோம். உளப்பழக்கம் உடற்பழக்கம். அறிவால் அல்ல.” நான் “இல்லை, என்னால் என் அறிதலை அன்றாடமென்றாக்கிக்கொள்ள முடியும்” என்றேன். “அவ்வண்ணமென்றால் ஆகுக!” என்றான். நான் “சொல்க!” என்றேன்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Consistent Discipline will yield you all good things in life. At the same time, it could be difficult. Yet, discipline must be protected more than one's life. Because one is not disciplined he himself will regret for it and would be like a dead corpse making the living very difficult. Living a life with regrets about mistakes/indiscipline is much more painful than death

Questions that I ask to the kid
What is protected more than life? Why?
Why discipline should be protected more than life?

உடுக்கை இழந்தவன் கை போல

குறள் 788
உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே
இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு
[பொருட்பால், நட்பியல், நட்பு]

பொருள்
உடுக்கை - Raiment,clothing; உடை, இடைசுருங்குபறை; சீலை உடுத்தல்.

இழந்தவன் - இழத்தல் - தவறவிடுதல்; சாகக்கொடுத்தல்; கைவிடுதல்

கை - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(க்+ஐ); கரம்; யானைத்துதிக்கை; கதிர்; செங்கல்முதலியவற்றைஎண்ணும்ஒரளவு; அபிநயக்கை; பக்கம்; கட்சி; கைமரம்; இரயில்கைகாட்டி; சட்டையின்கை; கைப்பிடி; விசிறிக்காம்பு; சிறகு; படையுறுப்பு; சேனை; இடம்; கைப்பொருள்; செய்யத்தக்கது; ஒப்பனை; ஆற்றல்; கையளவு; ஆள்; சிறுமை; உலகவொழுக்கம்; ஒழுங்கு; தங்கை; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஒருதமிழ்முன்னொட்டு; குற்றம்.

போல - போல், போன்று

ஆங்கே -  ஆங்கு - அவ்விடம்; அக்காலத்தில்; அப்படி ஓர்உவமஉருபு; ஏழன்உருபு; ஓர்அசைநிலை.

இடுக்கண் - மலர்ந்தநோக்கமின்றிமையல்நோக்கம்படவரும்இரக்கம்; துன்பம் வறுமை

களைவதாம் - களைதல் - பிடுங்கியெறிதல்; நீக்குதல்; ஆடையணிகழற்றல்; அழித்தல்; குழைதல்; அரிசிகழுவுதல்; கூட்டிமுடித்தல்.

நட்பு - சிநேகம்; உறவு; சுற்றம்; நண்பன்; யாழின்நாலாம்நரம்பு; காதல்; அரசாங்கம்ஆறனுள்ஒன்றாகியநட்பரசர்; கையூட்டு; மாற்றரசரோடுநட்புச்செய்கை

முழுப்பொருள்
உயிரை விட மானம் பெரிதாக கருதப்படும் நம் வாழ்வில்,நாம் அணிந்து இருக்கும் உடை நழுவி விழும் பொழுது நம்மையும் அறியாமல் நம் கை அதை சென்று பிடிக்குமே. நாம் சொல்லி கைகளுக்கு தெரிய வேண்டியது  இல்லை. தானாக சென்று நம் மானம் காக்குமே. இதை போன்று நண்பன் ஒருவனுக்கு துன்பம் என்றால் அது சொல்ல கூடியதோ,சொல்ல முடியாததோ, அந்த துன்பத்தை நீக்க நாம்  ஓடி சென்று உதவுவதே நட்பு.

ஒப்புமை
”தோளுற்றொர் தெய்வம்” (சீவக.10)
“தோள்முதல் தோழனை” (பெருங்.2:13:43)

“உடையழி காலை உதவிய கைபோல்
நடலை தீர்த்தல் நண்பன தியல்பென” (பெருங் 5.3:39-40)

பரிமேலழகர் உரை
உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல - அவையிடை ஆடை குலைந்தவனுக்கு அப்பொழுதே கை சென்று உதவி அவ்விளிவரல் களையுமாறு போல; ஆங்கே இடுக்கண் களைவது நட்பாம் - நட்டவனுக்கு இடுக்கண் வந்துழி அப்பொழுதே சென்று உதவி அதனைக் களைவதே நட்பாவது. (அற்றம் காத்தற்கண் கை தன் மனத்தினும் முற்படுதலின், அவ்விரைவு இடுக்கண் களைவுழியும் அதற்கு ஒத்த தொழில் உவமையினும் வருவிக்க. உடையவன் தொழில் நட்பின்மேல் ஏற்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
உடைசோரநின்றானுக்குக் கைசென்று உடைசோராமற் காத்தாற்போல, இடுக்கண்வந்தால் அப்பொழுதே அவ்விடுக்கணை நீக்குவது நட்பாவது.

மு.வரதராசனார் உரை
உடைநெகிழ்ந்தவனுடைய கை, உடனே உதவிக்காப்பது போல் (நண்பனுக்குத் துன்பம் வந்தால்) அப்போதே சென்று துன்பத்தைக் களைவது நட்பு.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பலர் முன்னே ஆடை நழுவும்போது உடனே சென்று உதவும் கை போல, நண்பனுக்குத் துன்பம் வந்த போது உடனே சென்று போக்குவதே நட்பு.

Thirukkural - Management - Relationship
We know that a relationship happens when there is a need fulfillment. Any need fulfillment must be spontaneous and instantaneous. When an act is unconditional, unconditional means not expecting  any favor in turn, that act will be spontaneous and instantaneous. Yet another simile is employed by Valluvar in Kural 788 to educate us on altruism in relationships. A relationship is sustainable only when it is unconditional.

Swift as one's hand to slipping clothes 
Is a friend in need.

When a dress slips from your body, your arms do not wait for instructions from your brain to stop the slipping. Your arms act unconsciously, spontaneously, and quickly to adjust the slipping dress. Your arms do not expect any favor in turn for helping your body. Similarly, if your friend is in trouble, helping him come out of that trouble without expecting  any favor in turn is true and meaningful relationship. Remember,  “A friend in need is a friend indeed.”

கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே

குறள் 1244
கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத்
தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், நெஞ்சொடுகிளத்தல்]

பொருள்
கண்ணும் - கண் - விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்

கொளச் - கொள் - koḷ   கொள்ளு, I v. t. take, receive in the hand, வாங்கிக்கொள்; 2. contain, hold, பிடி; 3. have, bear, வைத்திரு; 4. buy, வாங்கு; 5. take food, medicine etc. உட்கொள்; 6. marry, take a wife, பெண் கொள்; 7. get, obtain, பெறு; 8. resemble, ஒத்திரு; v. i. suit or befit, பொருந்து; 2. strike, hurt:-Note-As an auxiliary it either has a reflexive sense or denotes continuation. In the latter sense often கொண்டிரு & கொண்டுவா is used (see examples below).

சேறி - அவரைக் காணச்செல்லுகையில்

நெஞ்சே -  நெஞ்சு - (என் உள்ளமே) - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு.

இவை  - vai   pron. இ³. [T. ivi, K. ivu, M.iva.] These, the things close to the speaker,impers. pl.; சுட்டியறியப்படும் அண்மைப்பொருள்கள். (திருக்கோ 223, உரை )  

என்னைத் - என்னை - என்தந்தை; என்தாய்; என்தலைவன்; என்இறைவன்; யாது; என்ன; ஓர்இகழ்ச்சிக்குறிப்பு.

தின்னும் - தின்னுதல் - உண்ணுதல்; கடித்தல்; மெல்லுதல்; அரித்தல்; அழித்தல்; வருத்துதல்; வெட்டுதல்; அராவுதல்; பெறுதல்.

தின்னும் - பசியால் தின்னும்

அவர்க் - அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல்.

காணல் - காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

உற்று - ṟṟu   part. உறு-. A sign of comparison; ஓர் உவமவாசகம் தோளுற்றோர் தெய்வம்(சீவக. 10).  


முழுப்பொருள்
கண் நெஞ்சத்திடம் இவ்வாறு கூறுகிறது:
இந்த கண் காண்பித்துத் தானே நீ அவனை பார்த்தாய். நீ மட்டும் எங்க போனாலும் எங்கேயும் செல்கிறாய். உனக்கு நன்றியே இல்லையே. இந்த கண் காட்டவில்லை என்றால் அவனை நீ பார்த்திருப்பாயா ? கூடவே போகிறாயே. போமோது இந்த கண்ணையும் கூட்டிக்கொண்டு சென்றால் என்ன ?

(மொத்தமாக அவள் செல்வதற்கு திட்டம் தீட்டுகிறாள் - அவள் சென்றாள் தான் கண் செல்லும் அல்லவா ?)

இல்லையெனில் அவனை காணாத துயரத்தினால் இந்த கண் அவளை உண்றுவிடும்

குறட் கருத்து (நன்றி: திரு.தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
நன்றியில்லா நெஞ்சென்று  தன் நெஞ்சையே
   நங்கையவள் நினைக்கின்றாள் அழகு போங்கள்
மன்னவனைப் பார்த்ததவள் கண்கள் தானாம்
   மனதுக்கோ அதனால்தான்  பழக்கமானான்
சின்னவனைத் தேடி இந்த நெஞ்சு மட்டும்
   சிறகடித்துப் பறக்கிறதாம் ஊர்கள் எங்கும்
கண்களையும் அழைத்துச் செல்ல  வேண்டும் என்றே
   கை கூப்பி வேண்டுகின்றாள் நெஞ்சம் தன்னை

நன்றி : திரு.நெல்லை கண்ணன் (Star Vijay: தமிழ்ப் பேச்சு எங்கள் மூச்சு)

பரிமேலழகர் உரை
(இதுவும் அது.) நெஞ்சே, கண்ணும் கொளச் சேறி - நெஞ்சே நீ அவர்பாற் சேறலுற்றாயாயின் இக்கண்களையும் உடன் கொண்டு செல்வாயாக; இவை அவர்க் காணல் உற்று என்னைத் தின்னும் - அன்றி நீயே சேறியாயின், இவைதாம் காட்சி விதுப்பினால் அவரைக் காண்டல்வேண்டி நீ காட்டு என்று என்னைத் தின்பன போன்று நலியா நிற்கும். ('கொண்டு' என்பது, 'கொள' எனத் திரிந்து நின்றது. தின்னும் என்பது இலக்கணைக் குறிப்பு. அந்நலிவு தீர்க்க வேண்டும் என்பதாம். என்றது, தான் சேறல் குறித்து.).

மணக்குடவர் உரை
நெஞ்சே! நீ அவர்மாட்டுச் செல்லுவையாயின் இக்கண்களும் அவரைக்காணும்படி கொண்டு செல்வாயாக: அவரைக் காணலுற்று இவை என்னைத் தின்பனபோல நலியாநின்றன. கொள - பார்க்க.

மு.வரதராசனார் உரை
நெஞ்சே! நீ அவரிடம் செல்லும்போது என் கண்களையும் உடன் கொண்டு செல்வாயாக; அவரைக் காணவேண்டும் என்று இவை என்னைப் பிடுங்கித் தின்கின்றன.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நெஞ்சே! நீ அவரைக் காணச் சென்றால் என் கண்களையும் உடன் கொண்டு செல். அவற்றை விட்டுவிட்டு நீ போய் விடுவாயானால் அவரைக் காண விரும்பும் என் கண்கள் என்னைத் தின்பன போல வருந்தும்.

குழலினிது யாழினிது

குறள் 66
குழலினிது யாழினிது என்ப-தம் மக்கள் 
மழலைச் சொல் கேளாதவர் 
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், மக்கட்பேறு]

பொருள்
குழல் - கூந்தல்; மயிர்க்குழற்சி; ஐம்பாலுள்சுருக்கிமுடிக்கப்படுவது; மயிர்; துளையுடையபொருள்; இசைக்குழல்; குழலிசை; துப்பாக்கி; உட்டுளை; ஒருவகைக்கழுத்தணி; ஒருமீன்வகை.

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

யாழ் - பேரியாழ், சகோடயாழ், மகரயாழ், செங்கோட்டி யாழ் என்னும் நால்வகை நரம்புக்கருவி; மிதுனராசி; அசுவினிநாள்; திருவாதிரைநாள்; பண்; ஆந்தை

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

என்ப(ர்) - என்பார்கள்

தம் - (தன்னுடைய) - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

மக்கள் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

மழலைச் - குழந்தைகளின் திருந்தாச்சொல்; மென்மொழி; இளமை; மெல்லோசை.

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்

கேட்டல் - கேள்-தல்[கேட்டல்]
kēḷ  
-, 9 v. [K. M.kēḷ.] tr. 1. To hear, hearken, listen to;செவிக்குப் புலனாக்குதல். சொல்லுநபோலவுங் கேட்குநபோலவும் (தொல். பொ 513). 2. To learn, be instructed in; பாடங்கேட்டல் ஒரு குறி கேட்போன்(நன். பொது 42). 3. To ask, inquire, question,catechise; வினாதல் என்னை நீ கேட்கையாலே (கைவல். 20). 4. To investigate; விசாரித்தல் களவு போனமை எங்ஙனே என்றுகேட்டு (Insc.) (சோழவ. 66).5. To request, solicit, crave; வேண்டுதல் படிக்கப்புத்தகம் தருமாறுகேட்டான். 6. To be informed of;கேள்விப்படுதல். தருதி நீ யெனக் கேட்டேன் (பாரத.கன்ன. 238). 7. To require, demand, claim; உரிமை கொண்டாடிக் கொடுக்கச்சொல்லுதல். 8. Toavenge, punish; தண்டித்தல் தீயரைத் தெய்வங்கேட்கும். 9. To effect a remedy, cure, as medicine;நோய்முதலியன நீக்குதல் செயச் செய வூறுகேளாது. . . அரவுகான்ற வேகம் மிக்கிட்டதன்றே (சீவக. 1274).10. To bid, offer, inquire the price of; விலைகேட்டல். 11. To accept, agree to; ஏற்றுக்கொள்ளுதல் கேட்டார்ப் பிணிக்குந் தகையவாய் (குறள், 643  

கேளாதவர் - கேட்காதவர்

உரை
புல்லாங்குழல், யாழ் (வீணை போன்ற இசைக் கருவி) வழியாக வரும் இசை எல்லாம் இனியமாக இருக்கிறது என்று , தன் குழந்தைகளின் மழலை மொழி கேட்காதவர்  மட்டுமே கூறுவர்.

குழல் இசையும் யாழ் இசையும் சில சமயங்களில் திகட்டக்கூட செய்யும், சில சமயங்களில் அந்த இசையை கேட்க கூடிய மனநிலை இல்லாமல் இருக்கலாம். நம் கவலைகள் அந்நிலையில் மறக்க முடியாமல் போகலாம். ஆனால் மழலைச்சொல் அப்படி இல்லை. மழலைகள் இருக்கும் பொழுது நாம் குழந்தைகளின் உலகத்திற்குள் போகிறோம். அங்கு இனிமை மட்டுமே உள்ளன. குழந்தைகள் எவ்வித எதிர்ப்பார்ப்பும் இன்றி சிரிக்கும். அந்தச் சிரிப்பினைப்போல் தூய்மையானது வேறேதும் உண்டா என்ன?

ஒப்புமை
”யாழ்க்குமின் குழற்கும் இன்பம் அளித்தன இவையாம் என்னக்
கேட்குமென் மழலை” (கம்ப.உண்டாட்டு 13)

“குழலும் வீணையும் யாழுமென் றினையன குழைய
மழலை மென்மொழி” (கம்ப.ஊர்தேடு 6)

“பொருளும் யாழின் விளரியும் பூவையும்
மருள நாளும் மழலை வழங்குவாய்” (கம்ப.நிந்தனை 30)

“குழுவு நுண்டொளை வேயினும் குறிநரம் பெறிவுற்
றெழுவு தண்டமிழ் யாழினும் இனியசொற் கிளியே” (கம்ப.சித்திரகூடப் 28)

“யாழொடும் கொள்ளா பொழுதொடும் புணரா
பொருளறி வாரா வாயினும் தந்தையர்க்கு
அருள்வந் தனவால் புதல்வர்தம் மழலை” (புறநா 92:1-3)

“அவர்மழலை கேட்டல் அமிழ்தின் இனிதே” (இனியவை 15)

திருக்குறள் ஒரு மாபெரும் நீதிநூலாக இன்று கருதப் படுவதன் மூலமாக அதன் வாசிப்பின் ஓரிரு சாத்தியங்கள் மட்டுமே வெளிப் படுகின்றன என்பது முதல் பிரச்சினையாகும். உதாரணமாக

“குழலினிது யாழினிது என்பதம் மக்கள்
மழலைச் சொல் கேளாதவர்”

என்ற அற்புதமான கவிதை இதில் உள்ளடங்கிய நீதி எது என்னும் வினாவுடன் படிக்கப் படுகையில் அவ்வரிகளில் உள்ள முடிவற்ற வாசல்கள் ஒவ்வொன்றாக மூடி இறுகி விடுகின்றன. நித்ய சைதன்ய யதி இவ்வரிகளை பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் குழந்தையை உதடுகளால் முத்தமிட்டும், தொட்டு மார்போடு அணைத்தும், அறியும் பேரனுபவமும் இக்கவிதை வரியில் உள்ளது என்று சொன்னார். பல குறள் பாக்கள் இவ்வாறு அதி தூய கவித்துவ நிலையில் தான் உள்ளன. நீதி என்று எடுத்துக் கொண்டால் இவை சர்வ சாதாரணமான ஒரு லெளகீக உண்மையையோ, அனுபவத்தையோ சொல்லுவனவாக மாறி விடக் கூடும். எளிய உலகியலை வலியுறுத்துபவையாக அவை தோன்றும் அபாயமும் உண்டு. தம் மக்கள் சிறு கையால அளாவிய அந்தக் கூழ், தந்தையின் நெகிழ்ந்த மனமாக மாறும் அழகை அப்போது நாம் இழக்க நேரும்.

பொருள்: தம் மக்கள் மழலை சொல் கேளாதவரே - தமது மக்களுடைய மழலைச் சொல்லைக் கேளாதவரே, குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப - குழலிசை இனிது யாழிசை இனிது என்று சொல்வர்.

அகலம்: குழல், யாழ் என்பன ஆகுபெயர்கள், அவற்றின் இசைகளுக்கு ஆயினமையால். தருமர், தாமத்தர் பாடம் ‘என்பர்தம்’ . மற்றை மூவர் பாடம் ‘என்பதம்’ . ஏகாரம் கெட்டது.

கருத்து: தம் மக்கள் மழலைச் சொல் குழலினும் யாழினும் இனிது.

பரிமேலழகர் உரை
குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப - குழலிசை இனிது யாழிசை இனிது என்று சொல்லுவர்; தம் மக்கள் மழலைச் சொல் கேளாதவர் - தம் புதல்வருடைய குதலைச் சொற்களைக் கேளாதவர். ('குழல்', 'யாழ்' என்பன ஆகுபெயர். கேட்டவர் அவற்றினும் மழலைச்சொல் இனிது என்பர் என்பது குறிப்பெச்சம். இனிமை மிகுதிபற்றி மழலைச்சொல்லைச் சிறப்பு வகையானும் கூறியவாறு. இவை மூன்று பாட்டானும் இம்மைப் பயன் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
குழலோசை யினிது, யாழோசை யினிதென்று சொல்லுவர் தம் மக்களது மழலைச் சொற்களைக் கேளாதவர்; கேட்டவர் சொல்லார்.

மு.வரதராசனார் உரை
தம் மக்களின் மழலைச் சொல்லைக் கேட்டு அதன் இனிமையை நுகராதவரே குழலின் இசை இனியது யாழின் இசை இனியது என்று கூறுவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெற்ற பிள்ளைகள் பேசும் பொருளற்ற மழலைச் சொல்லைக் கேட்காதவர்தாம், குழலும் யாழும் கேட்க இனியவை என்பர்.

எண்ணித் துணிக கருமம்

குறள் 467
எண்ணித் துணிக கருமம் துணிந்தபின்
எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு
[பொருட்பால், அரசியல், தெரிந்துசெயல்வகை]
(For English meaning scroll to the bottom of this post)

பொருள்
எண்ணித் - எண்ணுதல் - எண்ணல், நினைத்தல்; ஆலோசித்தல்; மதித்தல்; தியானித்தல்; முடிவுசெய்தல்; கணக்கிடுதல்; மதிப்பிடுதல்; துய்த்தல்.

துணி-தல் - tuṇi-   4 v. cf. tuṇḍவெட்டுண்ணுதல் இருடுணிந் தன்ன குவவுகுருளை (அகநா. 201). 2. To be removed;இன்றே துணிந்ததென் வினைத்தொடர்பு(கம்பரா. கையடை 5). 3. To be torn; கிழிதல் ஆடையுந் துணிந்த சீரையாக்கியே (திருவாத. பு மண்சும. 29). 4. To become clear; தெளிவாதல். துணிநீர் மெல்லவல் (மதுரைக். 283). 5.To dare, venture; தைரியமடைதல். அவன் இப்போது துணிந்து பேசுகிறான்.--tr. 1. To resolve,determine, ascertain; to conclude; நிச்சயித்தல் அருஞ்சுரந் துணிந்து பிறளாயினள் (அகநா. 35). 2.To commence; தொடங்குதல் எண்ணித் துணிககருமம் (குறள், 467).  

துணிக - துணிவு - தெளிவு; மனத்திட்பம்; நம்பிக்கை; நோக்கம்; துண்டு; ஆண்மை; துணிச்சல்; உறுதி; முடிவு; கொள்கை; தாளம்; கைக்கிளைவகையுள்ஒன்று.

கருமம்செயல்; வினைப்பயன்; தொழில்வேதசம்பந்தமானசடங்கு; இறுதிக்கடன்; செயப்படுபொருள்; வெம்மை; மும்மலங்களுள்ஒன்றாகியகன்மவிதி.

துணிந்த துணி-தல் - tuṇi-   4 v. cf. tuṇḍவெட்டுண்ணுதல் இருடுணிந் தன்ன குவவுகுருளை (அகநா. 201). 2. To be removed;இன்றே துணிந்ததென் வினைத்தொடர்பு(கம்பரா. கையடை 5). 3. To be torn; கிழிதல் ஆடையுந் துணிந்த சீரையாக்கியே (திருவாத. பு மண்சும. 29). 4. To become clear; தெளிவாதல். துணிநீர் மெல்லவல் (மதுரைக். 283). 5.To dare, venture; தைரியமடைதல். அவன் இப்போது துணிந்து பேசுகிறான்.--tr. 1. To resolve,determine, ascertain; to conclude; நிச்சயித்தல் அருஞ்சுரந் துணிந்து பிறளாயினள் (அகநா. 35). 2.To commence; தொடங்குதல் எண்ணித் துணிககருமம் (குறள், 467).  

பின் பின்னுகை; பின்பக்கம்; இடம்; கடை; பிற்காலம்; தம்பி; பிறகு; ஏழனுருபு.

எண்ணுவம் - எண்ணுதல் - எண்ணல், நினைத்தல்; ஆலோசித்தல்; மதித்தல்; தியானித்தல்; முடிவுசெய்தல்; கணக்கிடுதல்; மதிப்பிடுதல்; துய்த்தல்.

என்பது  என்று அறியப்படுவதெல்லாம்; என்று என்பது; eṉpatu   n. என்-. 1. An expletive word used to express either approval ordisapproval of a statement; நன்றுரைத்தற்கண்ணும்இழித்தற்கண்ணும் வரும் அசைநிலை (தொல். சொல் 280, சேனா ) 2. An expletive word used as anadjunct and having mere attributive force; சார்ந்துநின்ற சொல்லின்பொருளை யுணர்த்தும் பிரிவில்அசைநிலை. (தொல். சொல் 282, உரை )

இழுக்கு குற்றம்; பொல்லாங்கு நிந்தை தாழ்வு மறதி வழுக்கு தவறு

முழுப்பொருள்
எண்ணுதல்
பேசிக்கொண்டே இருப்பதால் ஒரு பயனும் இல்லை. செயலில் காட்ட வேண்டும். ஏனெனில்குறள் 664 சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய அரியவாம் சொல்லிய வண்ணம் செயல்”.  அதனால் அதற்காக யோசிக்காமல் ஒரு செயலை எடுத்தோம் கவிழ்த்தோம் என்று செய்யக்கூடாது. ஒரு செயலை ஆரம்பித்துவிட்டு பின்பு வரும் பொழுது பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று ஒரு செயலை செய்வது தவறு. ஏனெனில் ஒரு செயலைத் துவங்கியப் பின்பு பல பிரச்சனைகள் வரக்கூடும். ஆதலால் குறைந்தபட்ச ஆராய்ச்சியும் திட்டமிடுதலும் தேவை. ஒரு செயலை துவங்குவது எளிது/சுலபம். ஆனால் தொடர்ந்து முடிவு வரை செயலாற்றுவது கடினம். ஆதலால் முடிவை எண்ணி துவங்கு (Start with the end/goal in mind)

ஒரு காரியத்தை நாம் செய்யப் போகிறோம் என்றால் அதற்காக காலத்தையும், பொருளையும் செலவிடப் போகிறோம் என்று அர்த்தம். அப்படி ஒரு காரியத்திற்காக செலவிடும் போது அந்த  காலத்தையும், பொருளையும் மற்ற காரியங்களுக்கு செலவிட முடியாது. எவ்வளவோ வேலைகளை விட்டு விட்டு  இந்த காரியத்தை செய்யப்  போகிறோம்.  

ஆதலால் ஒரு செயலை செய்யத் துவங்கும் முன்பு அச்செயலைப் பற்றி நன்கு எண்ண வேண்டும். எண்ணவேண்டும் எனில், அச்செயலில் தன்மை, பயன் (அரும் பயன் வாய்க்குமா? தீமை வாய்க்குமா) என்ன என்றும், செயலில் வரக்கூடிய இடையூறுகள், சிக்கல்கள்,  துன்பங்கள், ஆபத்துகள் என்ன என்றும், செயலை செய்வதற்கான வழிமுறைகள் என்ன என்றும் ஆராய வேண்டும். இந்த வேலையை செய்து முடிக்க எவ்வளவு பொருள், காலம், பணம், உழைப்பு, ஆட்கள், திறன், துணை போன்றவை தேவைப் படும் என்று எண்ணிப் பார்க்க வேண்டும். அனுமானிக்க வேண்டும். முடிந்த அளவு ஆழமாய் தெரிந்துக்கொள்ள வேண்டும். ஆழமாய் தெரிந்துக்கொள்கிறேன் என்று அதிக நேரம் எடுத்துக்கொள்ளக்கூடாது. Analysis paralysis என்பார்கள்.

அவ்வாறு செயலைப் பற்றி நன்கு ஆராய்ந்துப் பின்பே ஒரு செயலைத் துவங்க வேண்டும். துவங்கியப் பின்பு வழியில் ஆராய்ந்துக்கொள்ளலாம் என்று நினைப்பது மிக தவறு. ”வரும் பொழுது பார்த்துக் கொள்ளலாம்” என்ற மனப்பான்மை  இழுக்கு.

முறையாக திட்டமிடுதல் எப்படி?
ஆங்கிலத்தில் 5W, 2H (ஐந்து ‘W’-ல் ஆரம்பிக்கும் கேள்விகள் – 
What? (என்ன?) Why? (எதற்கு? ஏன்) Where? (எங்கு?) When? (எப்பொழுது) Who? (யாருக்கு / யாரால்?) மற்றும் இரண்டு ‘H’ –ல் ஆரம்பிக்கும் கேள்விகள் How? (எப்படி?) How much? (எவ்வளவு)) என்று கூறுவார்கள்.

1) ஏன் செய்ய வேண்டும்? 
”ஏன் என்ற கேள்வி கேட்காமல் வாழ்க்கை இல்லை” என்ற (எம்.ஜி.ஆர் நடித்த) திரைப்பட பாடலை நாம் அறிவோம். நம் வாழ்க்கையே இதனை சுற்றித் தான் இருக்கிறது.

இந்தக் காரியத்தை செய்வதால் என்னப் பயன்?
இதனால் பயனடையப் போவது யார்?
அப்பயன் நமக்கு மகிழ்ச்சியை (மன நிறைவை) தருமா? அல்லது நாம் நினைக்கும் இலாபம் கிடைக்கும். 

அது மட்டுமல்ல. இது தெரிந்தால்தான் நாம் காரியத்தைச் சரியாகச் செய்து முடித்தோமா என்பதும் நமக்குப் புரியும்.

2) என்ன செய்யப் போகிறோம்?
சிந்தனை வடிவில் இருக்கும் நம் மன ஓட்டத்தை செயல் வடிவிற்கு கொண்டு வருகிறோம். ஒரு உயர்நிலை எண்ணத்தை சிறு சிறு எண்ணங்களாக்கி செயல் வடிவம் கொடுக்கிறோம்

3) எங்குச் செய்ய வேண்டும்? மற்றும் எப்பொழுதுச் செய்ய வேண்டும்?
எந்த இடத்தில் செய்வது? எந்த நேரத்தில் செய்வது? ஆங்கிலத்தில் “When: The Scientific Secrets of Perfect Timing: Pink, Daniel H ” என்ற ஒரு புத்தகமே எப்பொழுது என்பதற்காக இருக்கிறது.

4) எப்படிச் செய்ய வேண்டும்?
செயலை எப்படிச் செய்யப்போகிறோம்? என்பது மிக மிக முக்கியமான கேள்வி. என்ன என்ன வழிகளில் செய்யப் போகிறோம்? நமது வெற்றிக்கான அளவுக்கோள்கள் (Key Performance Indicators) என்ன என்ன? அந்த அளவுக்கோள்களை எப்படி, அத்தனை நாளைக்கு ஒருதரம் அளக்கப்போகிறோம் (How are we going to measure the KPIs and how often)? நாம் செய்யும் செயல்களின் அளவுக்கோள்கள் என்ன (Lead Indicators. e.g, Measuring the number of calories we are consuming (if weight loss is the goal), number of sales calls / sales meetings, number of lines coded etc)? நமது செயலின் பலன் எவ்வளவு (Lag Indicators. e.g., Weight lost in a week, Number of sales contracts, revenues etc) என்ன என்ன பிரச்சனைகள் வரலாம்? பிரச்சனைகள் வரமால் இருக்க என்ன செய்யவேண்டும்? பிரச்சனைகள் வந்தால் எப்படி சமாளிப்பது? Back up plan, risk mitigation plan, contingency plan என்று ஆங்கிலத்தில் கூறுவார்கள்.

5) எவ்வளவு தேவை?
செயலை செய்ய எவ்வளவு நேரம் ஆகும்? எத்தனை ஆட்கள் தேவைப்படும்? அதற்கான செலவு எவ்வளவு ஆகும். இக்கேள்வி மிக முக்கியம். ஏனெனில் ஒரு செயலை பணம் இல்லாமல் நிறுத்தில் அதுவரையில் செலவு செய்த எல்லாம் வீணாக வாய்ப்புகள் உண்டு.

ஒரு செயலை செய்யும் பொழுது அதற்கு பல காலம் எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது. ஒரு வருடமே மிக அதிகம். 12 வாரங்கள் (தோராயமாக 3 மாதங்கள்) தான் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். [The 12 week Year by Brian P. Moran and Michael Lennington என்று ஒரு புத்தகம் உண்டு] நமது செயலை 12 வாரங்களாக பிரித்துக்கொண்டால் நாம் ஒவ்வொரு 12 வாரத்திற்கும் ஒரு குறிக்கோளை வைத்துக்கொண்டு ஒரு வேகத்தில் செல்லலாம். ஒவ்வொரு 12 வாரமும் நம்மை நாம் சரிப்பார்த்துக்கொண்டு தேவையான இடங்களில் சரிசெய்துக்கொண்டு, திட்டங்களை அதற்கேற்றவாரு சரி செய்யலாம். நாம் நினைத்த அளவு வெற்றி கிட்டவில்லையெனிலோ அல்லது மேலும் செல்வது வெற்றியை தராது என்று ஒரு கட்டத்தில் தெரிந்தாலோ அச்செயலை கைவிடுதல் தவறில்லை. அதைப்பற்றி விரிவாக “நுனிக்கொம்பர் ஏறினார்” குறளை எடுத்துக்காட்டி இறுதியில் கூறியுள்ளேன்.

6)யாரால் செய்யப்பட வேண்டும்?
யார் செய்யப்போகிறார்கள்? செய்யப்போகிறவரிடம் அதற்கான தகுதியும், திறனும், அனுபவமும், நேரமும் இருக்கிறதா? அவர் கேட்கும் சம்பளத்தை நம்மால் கொடுக்க முடியுமா? அவர் கோரும் திறன் வாய்ந்த குழுவை நம்மால் தர முடியுமா? அவர்களுக்கு தேவையான பயிற்சியை தரமுடியுமா?

நமக்கு வரக்கூடிய மற்றக் கேள்விகள்
எப்படி துவங்குவது?
எப்படி முடிப்பது?
இடையூறுகள் வந்தால் எப்படி சமாளிப்பது?
எடுத்தச் செயலை முடித்துவிட்டோம் என்பதை எப்படி அறிந்துக்கொள்வது?

இவற்றை அறிந்துக்கொண்டால் நாம் சரியான வழியில் எவ்வித அச்சமும் இன்றி செல்லலாம். தகவல்களே நமது அறியாமையை குறையும். அறியாமை குறைந்தால் அச்சமும் குறையும்.

துணிவு
துவங்க என்று மட்டும் சொல்லாமல் துணிய என்று கூறியுள்ளார். எல்லாவற்றையும் ஆராய்ந்துவிட்டு, அச்செயலில் நன்மை இருக்கும் எனில், அச்செயலை துவங்க துணியவேண்டும். துணிவு என்பது மனதில் உறுதி, நம்பிக்கை, திட்பம், ஆளுமை(ஆண்மை), தெளிவு ஆகியவற்றை குறிக்கிறது. அதற்கு ஏற்றார்ப்போல் ஒரு செயலை துணிந்து துவங்க வேண்டும். 

நாம் இச்செயலை முடித்துவிட முடியும் என்ற தன்னம்பிக்கை மிக அவசியம். அதுவே துணிவு. அத்தன்னம்பிக்கை தெளிவில் இருந்து வரும். அத்தெளிவு நாம் ஒரு செயலினை செய்வதற்கு முன்பு செய்யும் ஆராய்ச்சியாலும், நமது திறத்தாலும், நமது அறிவாலும் வரும்.

துணிவு இல்லாமல் ஒரு செயலை துவங்கினால் அது செயலில் தெரிந்துவிடும். துணிவு இல்லாமல் செய்தால் ஒரு இடையூறு வந்தாலோ அல்லது சோர்வு வந்தாலோ செயலை பாதியிலேயே விடுவதற்கும் வாய்ப்புகள் அதிகம். மேலும், துணிவு இருந்தால் தான் பயமில்லாமல் ஒரு செயலை செய்யலாம்.  அச்சம் என்பது வாழ்வில் மிகப்பெரிய ஒரு மனத்தடை. அது நம்மை செயலாற்ற விடாமல் குட்டையில் இருக்கும் நீர்ப்போல் தேங்கச்செய்யும். அல்லது செயல் புரிவதைத் தள்ளிப்போடும். (Fear is a reason for procrastination). பயம் நம்மிடம் இருந்தால் மறதி, சோம்பல் ஆகிய குணங்கள் நம்மிடம் குடிக்கொள்ளும். செய்யவேண்டிய செயல்களை விட்டுவிட்டு சின்ன சின்ன சில்லறை செயல்களை செய்து பொய் மகிழ்ச்சிக்கொள்வோம். மேலும் ஒருவரை நாம் அஞ்சத்தொடங்கினால் நம் ஆற்றல் குறைவது மட்டுமல்லாது நமது அச்சத்தை எதிரிக்கு ஆற்றலென சமைத்து அளிக்கவும் செய்வோம். ஆதலால் அஞ்சக்கூடாது.

ஒரு செயல் சரியாக வரலாம், வராமலும் போகலாம். நன்கு ஆராய்ந்து திட்டமிடப்பட்டுத் தொடங்கும் எல்லா காரியங்களும் வெற்றியாக முடிய வேண்டும் என்று ஏதும் விதியில்லை. தோல்வியும்  வரலாம். மற்ற காரியங்களை (”யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல்” நினைவில் கொள்க) வேண்டாம் என்று தள்ளி வைக்கும் துணிவு, தோல்வி வந்தால் துவண்டு விடாமல் மீண்டும்  தொடரும் துணிவு  வேண்டும்.

மேலும், ஒரு காரியத்தை தொடங்கினால், பல இடையூறுகள் வரும். சங்கடங்கள் வரும். எதிர்பார்த்த சிக்கல்கள், எதிர்பாராத ஆபத்துகள் என்று பல வரலாம். இவற்றை எல்லாம் எதிர் கொள்ளும் துணிவு வேண்டும்.  துவண்டு விடக் கூடாது. வியாபாரம் என்றால் நட்டம் வரும். திருமணம் என்றால் மன வேற்றுமை வரும். தேர்தல், தேர்வு என்றால் வெற்றி தோல்வி வரும். துணிந்து இறங்க வேண்டும்.

(துணிவு பற்றி கல்யாண்ஜி(எ)வண்ணதாசனின் ஒரு கவிதை இங்கு
நேற்றை இன்று வாங்குதற்கு 
வழியே இல்லை.
நினைவை  நன
வாக்குதற்கு
வகையே இல்லை.
ஆற்று நறும்
புனல் மலையில்
ஏறி ஆதி
அருவியிலே கலப்பதற்கு
விசையே இல்லை.
காற்றிலுதிர் சருகிலைகள்
கிளையில் மீண்டும்
காம்பினிலே துளிர்ப்பதற்கு
விதியே இல்லை.
தோற்றவர்கள் வெல்வதற்கு மட்டும்
நெஞ்சில்
துணிவிருந்தால் 
புது  எழுச்சி என்றும் உண்டு.
-- கல்யாண்ஜி(எ)வண்ணதாசன்)


துணிந்தப்பின் எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு
செயலை செய்ய துவங்கிய பின்பு, செயலைப்பற்றி ஆராய்வது குற்றம். (ஒரு சில செயல்களில் அவ்வப்போது களத்தின் நிலைமையை ஆராய்வது தேவையானதே. அதற்கு ஏற்ப மாற்றங்கள் தேவைப்படும். அது வேறு). இடையூறு வந்தால் செயலை பாதியில் நிறுத்துவதோ அல்லது விட்டொழிவதோ இழுக்காகும். 

மேலும்
என்பதை நினைவில் கொள்க. அதனால் தான் ”துணிந்தப்பின் எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு” என்பது இழுக்கு என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

உதாரணமாக ஒருவர் ஒரு செயலை துவங்கிப் பாதியில் விட்டால், அவரைப்பற்றி என்ன சொல்லுவார்கள். அவன் நல்லா தான் துவங்குவான், ஆனால் கொஞ்ச நாள் கழித்து விட்டுவிடுவான். அது அவப்பெயர். ஒருவர் பலவற்றை பரிச்சார்த்த முறையில் முயற்சி செய்துப்பார்பது தவறு அல்ல. உதாரணமாக (பல ஆயிர ரூபாய்கள் அல்லது பல நூறு டால்ர்கள் போட்டு) புகைப்படம் கருவிகள் வாங்குவது, அல்லது இசைக்கருவி கற்றுக்கொள்வது, புத்தகம் வாசிப்பது போன்று பலவற்றை முயற்சி செய்யலாம். செய்யவேண்டும். ஆனால் எல்லாவற்றையும் துவங்கி பாதியில் விடுவது தொடர்கதையாக இருக்கக்கூடாது. ஏனெனில் எல்லாவற்றிலும் ராஜாவாக இருக்க முடியாது. நமக்கு இருக்கும் நேரம் அளவானதே. ”குறள் 334 நாளென ஒன்றுபோற் காட்டி உயிர்ஈரும் வாளது உணர்வார்ப் பெறின்” என்பதை நினைவில் கொள்க. அதுமட்டும் இல்லாமல், ஒரு துறையில் சிறந்துவிளங்க 10000 மணிநேரங்கள் பயிற்சியும் உழைப்பும் அனுபவும் தேவை என்கின்றன ஆய்வுகள் (Read book Outliers by Malcom Gladwell). ஆதலால் பல காரியங்களை துவங்கி பாதியில் விடுவதை தவிர்க்கவும்.

என்பதை நினைவில் கொள்க. ஏனெனில் எல்லோரும் உயர்ந்த லட்சியங்களை கொண்டு இருப்பர். (அது ஒருவித உந்து சக்தி. ஆங்கிலத்தில் Motivation எனலாம்). ஆனால் எல்லோரும் அல்லட்சியங்களை அடைவதில்லை ஏனெனில் பலர் அல்லட்சியங்களை நோக்கி பயனித்தலே சாதனை என்று நினைகின்றனர். அல்லது குறிக்கோளில் 60 அல்லது 70 சதவிதம் அடைந்தாலே பெருவெற்றி என்றி நினைக்கின்றனர் அல்லது 70% வெற்றிக்கே குறி வைக்கின்றனர். அதனால் தான் அவர்கள் உறுதி அற்றவர்கள் எனலாம். வினையில் திண்மை இல்லாதவர்கள். உண்மையான வினைத்திட்பம் உடையவர்கள் எண்ணியவற்றை எண்ணியவாரே (அதாவது 100%) அடையவே எண்ணுவர். அவ்வாறு எண்ணி அதனை அடைவர். அதனால் தான் “எண்ணித் துணிக” என்றுக் கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

அதேப்போல் ஒரு செயலில் வெற்றிப் பெற்று விட்டால் அடுத்த செயலையோ அல்லது அதேப்போன்ற மற்றுமொரு செயலையோ எண்ணாமல் செய்யக்கூடாது. உதாரணமாக ஒரு வியாபரி ஒரு வியாபரத்தில் வெற்றிப் பெறலாம். ஆனால் அதே வியாபாரி அத்தொழிலை பெரிதாக்கினாலும் சரி, அல்லது வேறு இடத்தில் அதே வியாபாரத்தை துவங்கினாலும் சரி, அல்லது அதேப்போன்ற வேறு ஒரு வியாபாரத்தை துவங்கினாலும் சரி அதனை ஒரு புது தொழிலாக எண்ணி ஆராய்ச்சி செய்து துவங்க வேண்டும். அனுபவத்தை பயன்படுத்திக்கொள்ள வேண்டுமே தவிர அனுபவத்தை உத்திரவாதமாக எடுத்துக்கொள்ள கூடாது. ஏனெனில் ஒரு வியாபரம் என்பது இடம், பொருள், சந்தையின் அளவு, மக்களின் தேவை, குணாதிசியம் ஆகிய பலவற்றால் வேறுபடும்.

அதேப்போல் சில செயல்கள் எதிர்ப்பாராத விதமாக பாதியில் நிறுத்த வேண்டிய கட்டாயம் அல்லது சூழல் எனில், அதனை நிறுத்துவதே சரி. அதில் தவறு ஒன்றும் இல்லை. ஏனெனில்
குறள் 476
நுனிக்கொம்பர் ஏறினார் அஃதிறந்
தூக்கின் உயிர்க்கிறுதி ஆகி விடும்
"
என்பதை நினைவில் கொள்க. சில சமயம் செயலை தேவையில்லாமல் தொடர்ந்தால் ஒன்று உயிர்ப்போகும் அல்லது பெருநஷ்டம் உண்டாகும் அல்லது நேரம் விரையமாகும். ஆனால் எப்பொழுது நிறுத்தவேண்டும் என்பதை முன்கூட்டியே சிந்தித்தால் அது இன்னும் சிறப்பு சேர்க்கும். அதனால் தான் எண்ணித் துணிக கருமம் என்றார் திருவள்ளுவர். 

ஆக செய்யத் தகுந்த செயலையும் வழிகளை எண்ணிய (நன்கு ஆராய்ந்த) பிறகே துணிந்து தொடங்க வேண்டும்.  அப்படித் துணிந்த பின் எண்ணிப் பார்க்கலாம் என்றென்பது குற்றமாகும் தகுந்ததும் அல்ல. 

எண்ணாமல் இராவணன் செய்த செயலை சடாயு கூறுவதாக அமைந்த கம்பராமாயணப் பாடல், சடாயு உயிர்நீத்த படலத்தில் வருகிறது. அப்பாடல்,

பேதாய்! பிழை செய்தனை; பேர் உலகின்
மாதா அனையாளை மனக்கொடு, நீ
யாது ஆக நினைத்தனை? எண்ணம் இலாய்?
ஆதாரம் நினக்கு இனி யார் உளரோ? (கம்ப.சடாயு.95))

இராவணா, பேதையே நீ பிழை செய்து விட்டாய். இந்த உலகுக்கு எல்லாம் தாய் போன்றவளை, நீ உன் மனத்தில் என்ன என்று நினைத்தாய்? எண்ணம் இல்லாதவனே, உனக்கு இனிமேல் யார் ஆதாரம்? – என்று இராவணைனி எண்ணித் துணியாமையை சடாயு வாயிலாகக் கம்பன் கூறுகிறான்.

இக்குறளுக்குத் தொடர்பில்லாவிட்டாலும், பாரதியின் நவராத்திரிப் பாடலின் தொடக்கப்பாடலுக்கான சொல், எதுகை அமைப்புக்கான ஊக்கி எங்கிருந்து வந்தது என்பது புரியும். அப்பாடல் இது.

மாதா பராசக்தி வையமெலாம் நீ நிறைந்தாய்?
ஆதாரம் உன்னையல்லால் ஆரெமக்குப் பாரினிலே?
ஏதாயினும் வழிநீ சொல்வாய் எமதுயிரே!
வேதாவின் தாயே! மிகப்பணிந்து வாழ்வோமே

இதை இங்கு குறிப்பிடுவதற்குக் காரணமும் உண்டு. எண்ணாமல் பாரதி எடுத்தாண்ட சொற்கள் அல்ல இவை. கம்பனின் சொல்லாடல் சிறப்பை எண்ணி அதைப் பொருத்தமாக பயனாக்கிக் கொள்ள எண்ணித்துணிந்த கருமமே இது.

ஒப்புமை
1) அடுத்தவும் எண்ணிச் செய்தல் அண்ணலே அமைதி அன்றோ (கம்ப.மாரீசன்.236)
2) ஆலம்பார்த் துண்டவன்போ லாற்றலமைந் துளரெனினும்
சீலம்பார்க் குரியோர்கள் எண்ணாது செய்பவோ (கம்ப.ஊர்தேடு.222)

மேலும்: அஷோக் உரை

கனகர் “இப்போதுகூட நாம் திரும்பிச்சென்றுவிடமுடியும்” என்றார். பிறர் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. இருளுக்குள் அவர்களின் விழிவெண்மைகள் மட்டும் தெரிந்தன. “நாம் எப்போது வேண்டுமானாலும் திரும்பியிருக்கலாமே?” என்று பின்னால் நின்றிருந்த அஸ்வகர் கேட்டார். அவர் முதலில் இருந்தே அஞ்சியவர் போலிருந்தார் என்பதை கனகர் உணர்ந்தார். “இதுவரை வந்துவிட்டோம். இதனாலேயே பாதிப்பங்கு செயலை ஆற்றிவிட்டோம். திரும்பிச்சென்றால் எஞ்சியதை கற்பனையில் ஆற்றியபடி மீதி வாழ்வை வீணாக்குவோம். சென்று செய்து விளைவை எதிர்கொள்வதே நாம் செய்வதற்குகந்தது.”

“அப்போதுதான் அந்த மணத்தை உணர்ந்தேன். அதுவே நான் அடைந்த உச்சநிலை. அதை அறிந்தால்தான் நான் எவரென நான் உணரமுடியும். அதை எண்ணியபின் எனக்கு இனி பின்னடிவைப்பில்லை” என்றான் பீமன். முண்டன் தலைகுனிந்து சற்றுநேரம் நடந்தான். பீமன் அவனை நோக்கியபடியே தொடர்ந்தான். பின் அவன் நின்று நிமிர்ந்து பீமனை நோக்கி “பாண்டவரே, முன்னோக்கி வைக்கும் ஒவ்வொரு காலடியிலும் அதுவரை வந்த தொலைவனைத்தையும் பின்னுக்குத் தள்ளுகிறோம் என உணர்ந்திருக்கிறீர் அல்லவா?” என்றான். “ஆம்” என்றான் பீமன்.

தலைமுறை தலைமுறையாக வெற்றியென்பதற்கு அப்பால் ஏதுமறியாத மாவீரர்கள் அவர்கள். வெற்றி மேலும் தன்னம்பிக்கையை அளிக்கிறது. தன்னம்பிக்கை ஐயமில்லாது செயல்படச் செய்கிறது. ஐயமின்மை முடிவெடுப்பதில் விரைவை அளிக்கிறது. விரைந்து முடிவெடுப்பவர்கள் வெல்கிறார்கள்.

பரிமேலழகர் உரை
கருமம் எண்ணித் துணிக - செய்யத்தக்க கருமமும் முடிக்கும் உபாயத்தை எண்ணித் தொடங்குக, துணிந்தபின் எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு - தொடங்கி வைத்துப் பின் எண்ணக் கடவோம் என்று ஒழிதல் குற்றம் ஆதலான்.
(துணிவுபற்றி நிகழ்தலின் துணிவு எனப்பட்டது. சிறப்பு உம்மை விகாரத்தால் தொக்கது. உபாயம் என்பது அவாய்நிலையான் வந்தது. அது , கொடுத்தல், இன்சொல் சொல்லல், வேறுபடுத்தல், ஒறுத்தல் என நால்வகைப்படும். இவற்றை வடநூலார் தான, சாம, பேத , தண்டம் என்ப. அவற்றுள் முன்னைய இரண்டும் ஐவகைய. ஏனைய மூவகைய, அவ்வகைகளெல்லாம் ஈண்டு உரைப்பின் பெருகும். இவ்வுபாயமெல்லாம் எண்ணாது தொடங்கின் அவ்வினை மாற்றானால்விலக்கப்பட்டு முடியாமையானும், இடையின் ஒழிதல்ஆகாமையானும் அரசன் துயருறுதலின், அவ்வெண்ணாமையை 'இழுக்கு'என்றார். செய்வனவற்றையும் உபாயம் அறிந்தே தொடங்குகஎன்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவினை செய்யத் துணிவதன் முன்னே அதனால் வரும் பயனை எண்ணிப் பின்பு செய்யத் துணிக: துணிந்தபின் எண்ணுவோமென்றல் தப்பாமாதலான்.

மு.வரதராசனார் உரை
(செய்யத் தகுந்த) செயலையும் வழிகளை எண்ணிய பிறகே துணிந்து தொடங்க வேண்டும், துணிந்த பின் எண்ணிப் பார்க்கலாம் என்பது குற்றமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒரு செயலைச் செய்து முடிக்கும் வழியை அறிந்து தொடங்குக. தொடங்கியபின் அது பற்றி எண்ணிக் கொள்வோம் என்பது குற்றம்.

Management_Execution
Leadership_Courage
Leadership_DecisionMaking
Leadership_Perseverance

Thirukkural - Management - Decision Making
Decide judiciously. When it comes to tasks, before doing an activity, do a lot of thinking of the consequences  of that activity. That is called to have forethought.  that is an example for proactive approach. 

Deciding to carry out a task without proper forethought and thinking midway through while executing the task will be an insult to a decision maker, clarifies Kural 467.

Think and act; to act and then to think
Is folly.


English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Think, research, plan and courageously start. Courageously Start a work without doubt / self-doubts. Once you start, do not look back or self doubt or stop. If you look back, self-doubt or stop, then it is a shame. You should deliver results without quitting. [ Fear leads to inaction. Hence, fear is dangerous. Hence, we should courageously start.. Also inaction leads to stagnation, doubts etc. our confidence also goes down. no growth)

Questions that I ask to the kid
How should you start a work?
In addition to research and planning, how (or what should you have) to start a work?
Can you stop a work in between?
In what cases you can stop a work? (refer to நுனிகொம்பர் kural)