Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு

குறள் 1066
ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு
இரவின் இளிவந்த தில்
[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்
ஆ - ā   s. an ox, a cow, பசு; 2. soul, ஆத்மா.;  3. [T.āvu, K. M. ā.] Female of the ox, the sombarand the buffalo; பெற்றம், மரை, எருமை

ஆவிற்கு - பசுவிற்கு 

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

இரப்பினும் - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

நாவிற்கு - நா - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(ந்+ஆ); சொல்; நடு; மணிமுதலியவற்றின்நாக்கு; தீயின்சுடர்; திறவுகோலின்நாக்கு; நாகசுரத்தின்ஊதுவாய்; துலைநாக்கு; அயல்; பொலிவு.

இரவின் - இரவு - இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

வந்தது - வருதல் 

இல் - இல்லை, இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

முழுப்பொருள்
பசுவிற்கு என்று நீரை பிறரிடம் யாசித்தாலும் அது போன்று இகழ்ச்சி நமது நாவிற்கு வேறு இல்லை. ஆதலால் யாசித்தல் என்பது மிகுந்த இகழ்ச்சியான ஒன்று. அதை செய்யாதே என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 
 
ஏன் பசுவை இங்கே குறிப்பிடுகிறார் என்றால் பசு பால் என்னும் பயனை தரக்கூடியது. அப்பாலை பெற்று விற்று கடனை அடைத்துவிடலாம். ஆதலால் கடனை அடைத்துவிடலாம் என்றால் கூட யாசிக்காதே என்று கூறுகிறார்.  

அடைத்துவிடலாம் என்றால் ஏன் யாசிக்க வேண்டாம் என்று திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்? ஏனெனில் யாசித்து முன்னேறி அடைக்கலாம் என்ற ஒரு குறுக்கு வழி இருந்தால் யாசிக்காமல் அடைக்கும் (சற்று சிரமமான) வழிகளை ஒருவர் தேட மாட்டார். யாசிப்பதை பற்றி யோசிக்கவே மாட்டார்கள். சோம்பிவிடுவார்கள். சேமிக்க மாட்டார்கள். தன் நிலை அறியாமல் அகல கால் வைப்பார்கள். ஆதலால் தான் யாசிப்பதை இகழுகிறார் திருவள்ளுவர். 

இது இல்லறத்தை நடத்துபவர்களுக்கு மிக மிக பொருந்தும். ஒருநாட்டின் ஆட்சியில் எவ்வளவு பொருந்தும் என்று தெரியவில்லை. ஏனெனில் முன்னேறும் நாடுகள் உலக வங்கியில் இருந்து கடன் பெற்றே முன்னேறுகின்றன. ஆனால் ஓர் அளவு வளர்ந்துவிட்ட நாடுகள் கடன் வாங்கக்கூடாது. அவர்கள் தன்னுடைய உற்பத்தியை பெருக்க வழி செய்யவேண்டும். செலவுகளை குறைக்க வேண்டும். செயல்திறனை அதிகரிக்க வேண்டும். போதாமைகளையும் / மெத்தனங்களையும்  Inefficiency'ஐ குறைக்க வேண்டும். 

வணிகத்தில் முழுவதுமாக பொருந்தாது. கடன் வாங்கி வணிகத்தை விஸ்தரிக்கலாம். ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு (debt to asset ratio) தான் வாங்க வேண்டும். அதற்கு மேல் வாங்கினால் லாபம் அவ்வளவு இல்லை. சில சமயங்களில் நஷ்டத்தை சந்தித்தால் அக்கடன்களை கட்டி முடிக்கவே வாழ்நாள் ஆகிவிடும். 

“இரத்தலின் ஊங்கு இளிவரல் இல்லை” என்று பொத்தம் பொதுவாக முதுமொழிக்காஞ்சி (6:9) கூறுவது, இக்குறளின் கருத்தோடு இயைந்ததாகக் கொள்ளக்கூடாது. “இயல்வது கரவேல்” என்றும், “ஈவது விலக்கேல்” என்று சொன்ன ஔவையேதான், “ஏற்பது இகழ்ச்சி” என்றும் கூறினாள். அதுவும்கூட, சுயநலத்துக்காக இரப்பதைப் பற்றி வரும் ஏற்பதுதான் இகழ்ச்சியாகும். பொது நலத்துக்காகவோ, அன்றி ஒரு உயிர் காப்பதற்கோ செய்யப்படும் இரப்பு அல்ல.

”ஒன்றும் வேண்டல் ராயினும்ம் ஒருவர்பால் ஒருவர்
சென்று வேண்டுவ ரேலவர் சிறுமையின் தீரார்” (கம்ப.வருணனை வழிவேண்டு.9)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் - தண்ணீர் பெறாது இறக்கும் நிலைமைத்தாயதோர் ஆவினைக் கண்டு, அறம் நோக்கி இதற்குத் தண்ணீர் தரல்வேண்டும் என்று இரந்து சொல்லுங்காலும்; இரவின் நாவிற்கு 'இளிவந்தது இல்' - அவ்விரவுபோல ஒருவன் நாவிற்கு இளிவந்தது பிறிது இல்லை. (ஆகாத்தோம்பல் பேரறமாகலின், 'ஆவிற்கு' என்றும், பொருள் கொடுத்துக் கொள்ள வேண்டாத எண்மைத்தாகலின் 'நீர்' என்றும், இரக்கின்றானுக்கு இளிவு அச்சொல் அளவே ஆதலின் 'நாவிற்கு' என்றும், அதுதான் எல்லா இளிவினும் மேற்படுதலின், 'இளி வந்தது இல்' என்றும் கூறினார். இதனான் அறனும் முயன்று செய்வதல்லது இரந்து செய்யற்க என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இப் பசுவிற்குத் தண்ணீர் தருமினென்று பிறரை இரப்பினும் நாவினுக்கு இரத்தல்போல இளிவரவு தருவது பிறிது இல்லை. இஃது அறத்திற்காக இரத்தலும் ஆகா தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பசுவிற்கு நீர் வேண்டும் என்று அறம் நோக்கி இரந்து கேட்டாலும், இர த்தலை விட நாவிற்கு இழிவானது மற்றொன்று இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பசுவிற்குத் தண்ணீர் வேண்டும் என்று பிறரிடம் பிச்சையாகக் கேட்டாலும் அதுவும் பிச்சையாதலால், நம் நாவிற்கு அதைவிடக் கேவலம் வேறு இல்லை.

இகழ்ந்தெள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்துள்ளம்

குறள் 1057
இகழ்ந்தெள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்துள்ளம்
உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து
[பொருட்பால், குடியியல், இரவு]

பொருள்
இகழ்ந்து -  இகழ்-தல் - ikaḻ-   4 v.intr. To be careless,negligent; அசாக்கிரதையாதல். பிரியாரென விகழ்ந்தேன் (திருக்கோ. 340).--tr. 1. To slight, despise;opp. to புகழ்-;அவமதித்தல். (குறள், 698.) 2. Toforget; மறத்தல் செய்யா திகழ்ந்தார்க் கெழுமையு மில்(குறள், 538).  

இகழ்ந்து  - மறந்தும் 

எள்ளுதல் - இகழ்தல், இழிவாகப்பேசுதல்; தள்ளுதல்; ஒப்பாதல்.

எள்ளாது - இழிவாக பேசாது 

ஈவாரைக் - ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்

காணின் -  காணுதல் - காணும் பொழுது ; அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்

மகிழ்ந்து - மகிழ்தல் - அகங்களித்தல்; உணர்வழியஉவகைஎய்துதல்; குமிழியிடுதல்; விரும்புதல்; உண்ணுதல்.

உள்ளம் - ஊக்கம், மனத்திடம்; அறிவு, நினைவு, உணர்ச்சி, மனத்திடம், கற்பனை, சிந்தனை, ஊக்கம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு.

உள்ளுள் - உள்ளுதல் - நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உவப்பது - உவத்தல் - மகிழ்தல்; விரும்புதல்; பிரியமாதல்; அன்புசெய்தல்

உடைத்து -  உடைதல், உடையது, இருக்கும்

முழுப்பொருள்
எக்கணத்திலும் மறந்தும் (அல்லது) அசாக்கிரதையாலும் (தான் புரிகிற உதவிக்காகவும், பிறரின் வறுமையை வைத்தும் ) பிறரை இழிவாகப் பேசாத ஒரு கொடையாளனை கண்டால் யாசிக்கும் ஒருவர் மகிழ்ச்சி அடைவார் அவர் மனமும் உவகை கொள்ளும். 

ஆதலால் பிறருக்கு உதவுகின்றவர் கொடை அளிக்கின்றவர் பிறர் மனம் உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சி அடைய வேண்டும் என்றால் அவர் மற்றவரை மறந்தும் இகழக்கூடாது. 

ஒரு வேலை இகழ்ந்தால் என்னவாகும்? அவ்வுதவியை பெற்றவர் அதனை மறுபடியும் அவ்வுதவியை திருப்பி கொடுத்து கடனை முடிக்க முற்படுவார். அது அவர்களுக்கு ஒருவித சுமை. ஆதலால் நாம் செய்த உதவி சுமையாக முடிகிறது. ஒரு கசப்பான அனுபவமாக மாறிவிடுகிறது. சில சமயம் பெற்ற பணத்தை திரும்ப கொடுப்பார். அதனால் உதாரணமாக ஒருவரின் கல்வியோ மருத்துவ சிகிழ்ச்சையோ கல்யாணமோ தடைப்படக்கூட வாய்ப்பு உண்டு 

வறுமையில் இருந்தால் ஒருவர் தன்மானத்தை இழந்து உயிர் வாழவேண்டும் என்றில்லை. ஆதலால் ஒருவரின் தன்மானத்தை தாக்கும் விதமாக பேசவோ இகழவோ கூடாது. மேலும் நாம் ஒருவருக்கு உதவி விட்டதால் நாம் அவர்களுக்கோ அல்லது அவர்களின் வாழ்விற்கோ எஜமான் ஆகிவிட முடியாது. 

இனியவை நாற்பது (30), இக்கருத்தையொட்டியே, 
“எளியர் இவர் என்றிகழ்ந்து உரையாராகி 
ஒளிபட வாழ்தல் இனிது” என்கிறது. 

“மகிழ்ந்துள்ளம்”, “உள்ளம் உவப்பது உடைத்து” என்பதும் ஒன்றையே கூறுவனபோல் தோன்றினாலும், ஒருவரது நல்ல இயல்பைக் காணும்போது உள்ளம் மகிழ்வது எல்லோருக்கும் இயல்பே. அதையும் தாண்டி, அதனால் உறுபயனை ஐம்புலன்களும் அனுபவித்தாலும், அவற்றையொட்டிய உள்ளத்தில் ஏற்படும் நிறைவே, உவகையே முதன்மையானது என்பதால், அதை வலியிறுத்துவதாகக் கொள்ளலாம்,

”நம்மாலே ஆவர்இந் நல்கூர்ந்தார் எஞ்ஞான்றும்
தம்மாலாம் ஆக்கம் இலரென்று தம்மை
மருண்ட மனத்தார்” (நாலடி 301)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரைக் காணின் - தம்மை அவமதித்து இழிவு சொல்லாது பொருள் கொடுப்பாரைக் கண்டால்; உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - அவ்விரப்பாரது உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுள்ளே உவக்கும் தன்மையுடைத்து. (இகழ்ந்து எள்ளாது எனவே, நன்கு மதித்தலும் இனியவை கூறலும் பெறுதும். நிரப்பு இடும்பை கெடுதலளவேயன்றி, ஐம்புலன்களானும் பேரின்பம் எய்தினாராகக் கருதலான், 'உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து' என்றார். இவை ஐந்து பாட்டானும் அவ்விரக்கத்தக்காரது இயல்பு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
இரப்பாரைக் கண்டால் உதாசனித்தலும் இன்றி அவர் சொன்ன மாற்றத்தை இகழ்ந்துரைத்தலும் செய்யாது வேண்டப்பட்டதனைக் கொடுப்பாரைக் காணின், இரந்து சென்றவர் மனம் மகிழ்ந்து நின்று உள்ளுள்ளே இன்புறுந் தன்மை யுடைத்து.

மு.வரதராசனார் உரை
இகழ்ந்து எள்ளாமல் பொருள் கொடுப்பவரைக் கண்டால், இரப்பவரின் உள்ளம் மகிழ்ந்து உள்ளுக்குள்ளே உவகை அடையும் தன்மையுடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அவமதிக்காமல், இழிவாகப் பேசாமல் எடுத்துக் கொடுப்பவரைக் கண்டால், பிச்சை கேட்பவரின் மனம் மகிழ்ந்து உள்ளுக்குள்ளே உவகை கொள்ளும்.

நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத்

குறள் 1045
நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத்
துன்பங்கள் சென்று படும்
[பொருட்பால், குடியியல், நல்குரவு]

பொருள்
நல்குரவு - வறுமை

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

இடும்பையுள் - துன்பம்; தீமை; நோய்; வறுமை; அச்சம்.

பல் - எயிறு; ஒன்றுக்குமேற்பட்டவை; யானை, பன்றிமுதலியவற்றின்கொம்பு; நங்கூரநாக்கு; சக்கரம்; வாள்முதலியவற்றின்பல்போன்றகூர்; சீப்புப்பல்; வெள்ளைப்பூண்டுமுதலியவற்றின்தனித்தனிஉள்ளீடு; தேங்காய்உள்ளீட்டின்சிறுதுண்டு.

குரைத் - ஒலி; பெருமை; பரப்பு; அசைநிலை; இசைநிறை; குதிரை

துன்பங்கள் - மனவருத்தம்; மெய்வருத்தம்; நோய்; கெடுதி; வறுமை.

சென்று - செல்லும்  ; செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

படும் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள்
வறுமை எத்தகையது தெரியுமா? வறுமை என்பது துன்ப நிலை மட்டும் அன்று. வறுமை என்பது பல வேறு வகையான துன்பங்கள் அனைத்தும் வந்து சேர்ந்து மேலும் துன்பத்தை தரக்கூடியது. பல வேறு வகையான துன்பங்கள் என்றால் மனவருத்தம், உடல் வருத்தம், நோய், இகழ்ச்சி, சோர்வு என்று இன்னும் பல வேறு கேடுகள் உள்ளடங்கும். குற்றங்கள் செய்ய தூண்டுவது. குற்றம் புரிந்தால் அதற்கு தண்டனையும் உண்டு. அதுவும் துன்பமே.

ஆதலால் வறுமை வரமால் பாதுகாத்துக்கொள்ள வேண்டும். வறுமை நிலை அடைந்தால் அதில் இருந்து விரைவில் வெளியே வர ஆவனவற்றை செய்யவேண்டும்.  வறுமையில் இருப்போர் வெளியே வர தன் கையினை கொடுத்து உதவ வேண்டும்.

வறுமை ஒரு கொடிய வியாதி. அது, உடம்பையும், மனதையும், ஆத்மாவையும் நலிந்து போகச் செய்துவிடுகிறது” என்று வைக்கம் முகம்மது பஷீர் கூறுகிறார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் - நல்குரவு என்று சொல்லப்படும் துன்பம் ஒன்றனுள்ளே; பல் துன்பங்கள் சென்றுபடும் - பல துன்பங்களும் வந்து விளையும். (குரை - இசை நிறை. செலவு - விரைவின்கண் வந்தது. துன்பமுந் தானும் உடனே நிகழ்தலின் நல்குரவைத் துன்பமாக்கியும் அத்துன்பமடியாகச் செல்வர் கடை நோக்கிச் சேறல் துன்பமும், அவரைக் காண்டல் துன்பமும், கண்டால் மறுத்துழி நிகழும் துன்பமும், மறாவழியும் அவர் கொடுத்தது வாங்கல் துன்பமும், அது கொடுவந்து நுகர்வன கூட்டல் துன்பமும் முதலாயின நாள்தொறும் வேறுவேறாக வருதலின், எல்லாத் துன்பங்களும் உளவாம் என்றும் கூறினார். இவை ஐந்து பாட்டானும் நல்குரவின் கொடுமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
வறுமை யெனப்படும் இடும்பையுள் பலவாகிய வன்மையுடைய துன்பங்கள் வந்து சோர்வுபடும். இது துன்பங்கள் சென்றுளவாமென்றது. பல்குரைத் துன்பம்- இரப்பார்க்கு உரைக்கத் துன்பம்.

மு.வரதராசனார் உரை
வறுமை என்று சொல்லப்படும் துன்ப நிலையினுள் பலவகையாக வேறுபட்டுள்ள எல்லாத் துன்பங்களும் சென்று விளைந்திடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
இல்லாமை என்னும் துன்பத்திற்குள் எல்லா வகைத் துன்பங்களும் அடங்கும்.

பலகுடை நீழலும் தங்குடைக்கீழ்க் காண்பர்

குறள் 1034
பலகுடை நீழலும் தங்குடைக்கீழ்க் காண்பர்
அலகுடை நீழ லவர்
[பொருட்பால், குடியியல், உழவு]

பொருள்
பல - ஒன்றுக்குமேற்பட்டவை

குடை - கவிகை; அரசாட்சி; குடைக்கூத்து; பாதக்குறட்டின்குமிழ்; நீருண்ணும்ஒலைப்பட்டை; குடைவேல்; உட்டுளைப்பொருள்

நீழலும் - நிழல்; காற்று; சாயை; எதிரொளி; அச்சு; குளிர்ச்சி; அருள்; ஒளி; நீதி; புகலிடம்; கொடை; செல்வம்; மரக்கொம்பு; நோய்; பேய்.

தம் - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

குடைக் - கவிகை; அரசாட்சி; குடைக்கூத்து; பாதக்குறட்டின்குமிழ்; நீருண்ணும்ஒலைப்பட்டை; குடைவேல்; உட்டுளைப்பொருள்

கீழ்க் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

காண்பர் - காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

அலகு - எண்; அளவு அளவுகருவி பலகறை மகிழம்விதை; நென்மணி பயிர்க்கதிர்; ஆயுதம் ஆயுதத்தினலகு; கூர்மை பறவைமூக்கு; தாடை உயிர்களின்கொடிறு; கைம்மரம் நூற்பாவின்அலகு; துடைப்பம் பொன்னாங்காணி அறுகு நுளம்பு இலட்சம்பாக்கு; ஆண்பனை அகலம் குற்றம்

உடை - ஆடை; செல்வம் உடைமை குடைவேலமரம்:சூரியன்மனைவி.
உடை - (வி)ஒடி, தகர், உடைஎன்னும்ஏவல்.

நீழலவர்- உலகையே புரக்கும் கருணை நிழலை வழங்கும் உழவர் பெருமக்கள்.

முழுப்பொருள்
உலக மக்கள் எத்தகைய மன்னனின் ஆட்சியின் கீழ் அல்லது எத்தகைய நாட்டில் வாழ ஆசைப்படுவார்கள்?  எந்த நாட்டில் விவாசாயம் செழித்து விவசாயிகளும் செழிப்பாக இருக்கிறார்களோ அந்நாடு வளமான நாடு. விவசாயம் செழிப்பாக இருந்தால் மக்கள் பசி இன்றி இருப்பர். வறுமை இருக்காது. பசியும் வறுமையும் இல்லை என்றால் குற்றங்கள் நடக்க வாய்ப்புகள் மிக மிக குறைவாக இருக்கும். ஆதலால் அத்தகைய நாட்டில் அத்தகைய மன்னனின் கீழ் நடைபெறும் ஆட்சியில் மற்ற நாட்டு மக்களும் வாழ விரும்புவர்.

ஆதலால் ஒரு அரசரின் முதன்மையான பணிகளில் உழவு மேலாண்மை இருத்தல் வேண்டும். அதற்கு தேவையான நீர்வள மேம்பாடு (அதாவது ஏரி, குளம், ஆறு ஆகியவற்றை நிர்வகிப்பதும், மழையும் ஆறும் உண்டாக காரணமாக அமையும் காடுகளை நிர்வகிப்பதும் அடங்கும்),  (உழவு பிரியும்) மனித வள மேம்பாடு, விதைகள் மேம்பாடு, பூச்சிகள் மேம்பாடு, மரங்கள் மேம்பாடு, உணவு தானிய பங்கிட்டு மேம்பாடு, உணவு தானிய சேமிப்பு மேம்பாடு, உணவு தானிய வர்த்தக மேம்பாடு என்று எல்லாவற்றையும் அரசர் செவ்வென நிர்வகிக்க வேண்டும். அந்த உணவில் கலப்படங்கள் நடக்காத வண்ணம் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். 

மக்களின் இதயத்தில் ஒரு நாட்டின் உண்மையான மதிப்பிடு உணவை உற்பத்தி செய்யும் உழவில் தானுள்ளது. மாட மாளிகைகளிக்கும், ஆடம்பர களியாட்டங்களும், பிரம்மாண்டமான பாதுக்காப்பு அரணும் படைக்கலன்களும், விண்வெளியில் ஆராய்ச்சியும், வணிகமும்  (மற்றும் பல) ஒரு நாட்டின் உண்மையான வளர்ச்சி அல்ல.  ஏனெனில் இவை யாவும் அறிவு சார்ந்தது. ஒரு விதத்தில் அகங்காரம் சார்ந்தது. தேவைக்கு அதிகமாவே வளர்த்து எடுக்கப்படுவது. அதுவே விவசாயம் அப்படிப்பட்டது அல்ல. அது இதயபூர்வமானது ஆகும், லாப நஷ்டங்களை பார்க்காது செய்யப்படுவது. மக்களின் பசியை ஆற்றுவதை ஒரு வேள்வியாக / விரதமாக / தபஸாக செய்யப்படுவது. தேவைக்கு அதிகமாக செய்யப்படவும் மாட்டாது ஏனெனில் தேவைக்கு உற்பத்தி செய்யப்படும் உணவு உண்ணப்படாமல் அழிக்கப்படும். உற்பத்தி செய்கிறவன் அழிக்க ஒப்பமாட்டான். ஆதலால் அழிக்க தேவையில்லாத நிலையை விரும்புவான் அதாவது தேவையானவற்றை மட்டுமே உற்பத்தி செய்வான். 

உண்மையாக, வல்லரசு என்று நாடுகள் சொல்லிக்கொள்வதில் ஒன்றும் பலனில்லை. இயல்பாகவே மக்கள் சொல்ல வேண்டும் எது நல்ல நாடு என்று. அது உழவின் அடிப்படையிலேயே. வேறேதுமில்லை. 

அலகு என்ற சொல் நெற்கதிரைக் குறிப்பதாம். “பொருபடை தரூஉம் கொற்றமும் உழுபடை ஊன்றுசால் மருங்கின் ஈன்றதன் பயனே” என்கிற புறநானூற்றுப் பாடல் வரிகளும், இக்குறளின் கருத்தை உணர்த்துவதைக் காணலாம்.

“ஏரோட்டம் நின்னுபோனா உங்க காரோட்டம் என்னவாகும்” என்று பாமர மொழியிலே கேட்ட அண்மைக்கால கவிஞரை நினைவுறுத்தும் குறள். 

மேலும்: அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
அலகு உடை நீழலவர் - உழுதல் தொழிலான் நெல்லினை உடையராய தண்ணளி உடையோர்; பலகுடை நீழலும் தம் குடைக்கீழ் காண்பர்-பலவேந்தர் குடை நிழலதாய மண்முழுதினையும் தம் வேந்தர் குடைக்கீழே காண்பர் (அலகு-கதிர், அ`ஃது ஈண்டு ஆகுபெயராய் நெல்மேலதாயிற்று. 'உடைய' என்பது குறைந்து நின்றது. நீழல் போறலின், நீழல் எனப்பட்டது. 'நீழலவர்' என்றது இரப்போர்க்கெல்லாம் ஈதல் நோக்கி ஒற்றுமை பற்றித் 'தங்குடை' என்றார். 'குடைநீழல்' என்பதூஉம் ஆகுபெயர். 'ஊன்று சால்மருங்கி்ன் ஈன்றதன் பயனே' (புறநா.35)என்றதனால், தம் அரசனுக்குக் கொற்றம் பெருக்கி மண்முழுதும் அவனதாகக் கண்டிருப்பர் என்பதாம், 'இரப்போர் சுற்றமும் புரப்போர் கொற்றமும் உழவிடை விளைப்போர்' (சிலப்.நாடுகாண்.149)என்றார் பிறரும்.).

மணக்குடவர் உரை
பல அரசர் குடைநிழலும் தம் அரசர் குடைநிழற்கீழே வரக்காண்பர், குடையில்லா நிழலை யுடையவர். குடையில்லா நிழலாவது பைங்கூழ் நிழல். இது தாம் வாழ்தலே அன்றித் தம் அரசனையும் வாழ்விப்பர் என்றது. (அலகுடைய நீழல்-கதிர்களையுடைய நெற்பயிரின்நிழல்).

மு.வரதராசனார் உரை
நெல் வளம் உடைய தண்ணளி பொருந்திய உழவர், பல அரசரின் குடை நிழல்களையும் தம் குடையின் கீழ் காணவல்லவர் ஆவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உழுவதால் தானிய வளமும் அதனால் அருளும் உடைய உழவர்கள், தம் ஆட்சியாளர்களின் குடை நிழலை அயலக ஆட்சியாளரின் கீழ் வாழும் மக்களும் விரும்பும்படி செய்வர்.

நல்லாண்மை என்பது ஒருவற்குத் தான்பிறந்த

குறள் 1026
நல்லாண்மை என்பது ஒருவற்குத் தான்பிறந்த
இல்லாண்மை ஆக்கிக் கொளல்
[பொருட்பால், குடியியல், குடிசெயல்வகை]

பொருள்
நல் - நல்ல; வறுமை.

ஆண்மை - ஆளும்தன்மை; ஆண்தன்மை; வெற்றி வலிமை அகங்காரம் உடைமை வாய்மை

என்பது - என்று அறியப்படுவதெல்லாம்; என்று என்பது; eṉpatu   n. என்-. 1. An expletive word used to express either approval ordisapproval of a statement; நன்றுரைத்தற்கண்ணும்இழித்தற்கண்ணும் வரும் அசைநிலை (தொல். சொல் 280, சேனா ) 2. An expletive word used as anadjunct and having mere attributive force; சார்ந்துநின்ற சொல்லின்பொருளை யுணர்த்தும் பிரிவில்அசைநிலை. (தொல். சொல் 282, உரை )

ஒருவற்குத் - ஒரு மனிதனுக்கு

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்

பிறந்த -  பிறவி; பிறப்பு; பாவம்; துன்பம்; பிறந்தகம்; இயல்பு.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.

ஆண்மை - ஆளும்தன்மை; ஆண்தன்மை; வெற்றி வலிமை அகங்காரம் உடைமை வாய்மை 

ஆக்கிக் - ஆக்குதல் - செய்தல்; படைத்தல் சமைத்தல் அமைத்துக்கொள்ளுதல்; மாற்றுதல் உயர்த்துதல்

கொளல் - அதனை கொள்ள வேண்டும்

முழுப்பொருள்
ஒரு நல்ல ஆளும் தன்மை என்பது எது தெரியுமா? தான் பிறந்த குடியை ஆளும் தன்மையை வலிமையை தான் முதலில் வளர்த்துக்கொண்டு அக்குடியை வழிநடத்தி அக்குடியில் உள்ளோரையும் அக்குடியையும் உயர்த்துவது நல்லாண்மை ஆகும். 

இங்கே குடி என்பது தான், தன்னுடைய குடும்பம், நண்பர்கள், குழு, நிர்வாகம், நாடு என்னும் அளவில் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும். 

முதலில் தன்னை ஆள தெரிந்தவனே பிறரை ஆள முடியும். அடுத்து தன் குழு, குடியை ஆள தெரிந்தவனே பிற குழுவை குடும்பங்களை ஆள முடியும். 

தம்மைச் சார்ந்தவரையே தம் ஆளுமைக்கு உட்படுத்த முடியாதவரை ஆளுமை உடையவராகக் கொள்வது எங்கனம்? குடியினரை உயர்த்துவதாலேயே அது நல்லாண்மை என்றும் கூறப்படுகிறது.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஒருவற்கு நல்லாண்மை என்பது - ஒருவனுக்கு நல்லாண்மை என்று உயர்த்துச் சொல்லப்படுவது; தான் பிறந்த இல்லாண்மை ஆக்கிக்கொளல் - தான் பிறந்த குடியினையாளுந் தன்மையைத் தனக்குளதாக்கிக் கோடல். (போர்த்தொழிலின் நீக்குதற்கு 'நல்லாண்மை' என விசேடித்தார். குடியினையாளுந் தன்மை - குடியிலுள்ளாரை உயரச்செய்து தன் வழிப்படுத்தல். அதனைச் செய்துகோடல் நல்லாண்மையாமாறு வருகின்ற பாட்டால் பெறப்படும்.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனுக்கு மிக்க ஆண்மையென்று சொல்லப்படுவது, தான் பிறந்த குடியை ஆளுதலுடைமையை மனத்தின்கண் போக்கிக் கோடல். ஆளுதலுடைமை- குடியோம்புதலை எப்பொழுதுஞ் சிந்தித்தல். எனவே இது குடியோம்புதல் வேண்டுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு நல்ல ஆண்மை என்று சொல்லப்படுவது தான் பிறந்த குடியை ஆளும் சிறப்பைத் தனக்கு உண்டாக்கி கொள்வதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவனுக்கு நல்ல ஆண்மை என்பது அவன் பிறந்த வீட்டையும் நாட்டையும் ஆளும் தன்மையைத் தனக்கு உரியதாக ஆக்கிக் கொள்வதோ.