Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label மருந்து. Show all posts
Showing posts with label மருந்து. Show all posts

இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல்

குறள் 946
இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்
கழிபேர் இரையான்கண் நோய்.
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
இழிவு - தாழ்வு; இகழ்ச்சி, நிந்தை குறைவு குற்றம் கேடு பள்ளம் தீட்டு
அறிந்து - தெரிந்து, உணர்ந்து, நினைத்து, மதித்து

உண்(ணு)-தல் -- சாப்பிடுதல், உட்கொள்ளுதல், அனுபவித்தல்
உண்பான்கண் - சாப்பிடுகின்றவனுக்கு

இன்பம்போல் - இன்பம் - மனமகிழ்ச்சி; இனிமை ஒன்பான்சுவைகளுள்ஒன்று; சிற்றின்பம், காமம் திருமணம் நூற்பயன்களுள்ஒன்று.

நிற்கும் - நிலைத்திணைப் பொருள், எஞ்சுதல்
கழி - கழி - கோல், மரக்கொம்பு; கடலடுத்தஉவர்நீர்ப்பரப்பு; நுகத்துளையில்இடுங்கழி; ஆயுதக்காம்பு; யாழின்இசையெழுப்புங்கருவி; வரிச்சல்; நூற்சுருள்; மிகுதி; ஊன்; கயிறு
கழி-தல் - இயலுதல்,  மிகுதல், அழிதல், ஒழிதல், சாதல், வருந்துதல்

பேர் - பெயர்; ஆள்; உயிரி; புகழ்; பெருமை; பொலிவு.
பேர்தல் - சிதைதல்; பிரிதல்; போதல்; அழிதல்; பிறழ்தல்; அசைதல்; குறைதல்; பின்வாங்குதல்; நிலைமாறுதல்; முறைபிறழ்தல்.

இரை - ஒலி; பறவை, விலங்குமுதலியவற்றின்உணவு; உண்டஉணவு; நாக்குப்பூச்சி பூமி நீர் கள் வாக்கு
இரையான்கண்
நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

முழுப்பொருள்

இழிவறிந்து என்றமையின், குறைவாகச் சாப்பிடுவதால், வாதம், பித்தம், சிலேட்டுமம் என்கிற மூன்று ஒரு சமச்சீர் நிலையில் இருப்பதையும், அதன் காரணமாக நோய்முதலியன அண்டாமையும் குறிக்கப்படுகிறது.

ஆதலால் குறைவாக உண்ணுவது, தேவையான அளவு உண்ணுவது கெடுதல் ஏதும் விளைவிக்காது என்று அறிந்து, உடலுக்கு கேடு விளைவிக்கும் உணவுகளை தவிர்க்க வேண்டும் என்று அறிந்து அளவாக உண்ணும் ஒருவருக்கு நோயற்ற நல்ல ஆரோக்கியம் என்னும் நற்பயன் நிலைத்து நிற்கும்.  அதுப்போல தேவைக்கு அதிகமாக, மிகுதியாக உண்ணும் ஒருவருக்கு நோய், துன்பமே வந்து சேரும்.

“உண்டிச் சுருங்குதல் பண்டிக்கழகு” என்றொரு சொலவடை இருக்கிறது; இதைத் தவறாகப் பெண்டிர்க்கழகு என்று ஔவையார் சொன்னதாகச் சொல்வதுமுண்டு. அவ்வாறு ஒருதலைப் பட்சமாக, ஒளவையைப் போன்ற பெண்கவி கூறியிருப்பார் என்பது ஐயத்துக்குரியது, உண்டி சுருங்குதல் வயிற்றுக்கு அல்லது உடலுக்கு அழகு என்பதே பொருந்துவதாம் . பண்டி என்ற சொல் உடலையும், வயிற்றையும் குறிப்பது; குறிப்பாக “தொந்தியைக்” குறிப்பது. இப்பொழுது அந்த சொலவடை இக்குறளின் கருத்தையொட்டி இருப்பதைக் காணலாம்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை
இழிவு அறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் - அக்குறைதலை நன்று என்று அறிந்து அவ்வாறே உண்பவன் மாட்டு இன்பம் நீங்காது நிலை நிற்குமாறு போல; கழிபேரிரையான்கண் நோய் நிற்கும் - மிகப்பெரிய இரையை விழுங்குவான் மாட்டு நோய் நீங்காது நிலைநிற்கும். (அவ்வாறே உண்டல் - உண்ணலாம் அளவில் சிறிது குறையஉண்டல். இன்பமாவது வாதமுதலிய மூன்றும் தத்தம் நிலையில் திரியாமையின் மனம் மொழி மெய்கள் அவன் வயத்தவாதலும், அதனான் அறம் முதலிய நான்கும் எய்தலும் ஆம். இரையை அளவின்றி எடுத்து அதனான் வருந்தும் விலங்கொடு ஒத்தலின் 'இரையான்'என்றார். விதி எதிர்மறைகளை உவமமும் பொருளும் ஆக்கியது இரண்டானும் பெறுதற்கு.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
இழிவு அறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல்- குறைத்துண்பதன் நன்மையைப் பட்டறிவாலறிந்து அம்முறையை நெடுகலும் கடைப்பிடிப்பவனிடத்து இன்பம் நிலைத்து நிற்பதுபோல்; கழிபெரு இரையான்கண் நோய்நிற்கும்- மிகப் பேரளவாக வுண்பவனிடத்து நோய் நிலைத்து நிற்கும்,

இழிவென்றது இன்றியமையாத அளவிற்கு மேற்பட்டதின் நீக்கத்தையே. இன்பமாவது உணவுச்சுவை மிகுதலும், எளிதாயியங்கி வினை செய்தலும், ஊதை பித்த கோழைகள் தத்தம் அளவில் நிற்றலால் ஒருவகை நோயுமின்மையும், ஏனையின்பங்களையும் நுகர்தலும், மனமகிழ்ச்சியுமாம். 'கழிபெரு' மீமிசைச் சொல். 'இரை' யென்பது விலங்கினுந் தாழ்ந்த பறவை யூரிகளின் உணவைக் குறிக்குஞ் சொல்லாதலால், இங்கு இழிவு குறித்து நின்றது. 'கழிபேரிரையான்' என்பதை மிடாவிழுங்கி என்பது போலக் கொள்க. 'நோய்' வகுப்பொருமை. அளவூணின் நன்மையும் மிகையூணின்  தீமையும் இங்கு ஒருங்கு கூறப்பட்டன. மிகையூண் என்பது அளவு மிகுதியையன்றி வேளை மிகுதியையுங் குறிக்கும்.

ஒருபொழு துண்பானே ஓகியொரு நாளில்
இருபொழு துண்பான்நன் றாகி-வருபொழுது
முப்பொழு துண்பானேல் நோகியாம் நாற்பொழுது
கப்புவான் சாகி கடிது.

மணக்குடவர் உரை
அறும் அளவறிந்து உண்பவன்கண் இன்பம்போல உண்டாம், மிக உண்பான்கண் நோய்.

மு.வரதராசனார் உரை
குறைந்த அளவு இன்னதென்று அறிந்து உண்பவனிடத்தில் இன்பம் நிலைநிற்பது போல, மிகப்பெரிதும் உண்பவனிடத்தில் நோய் நிற்க்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
குறைவாக உண்பதே நல்லது என்று அறிந்து உண்பவனிடம் இன்பம் விலகாமல் இருப்பது போல் மிக அதிகமாக விழுங்குபவனிடம் நோய் விலகாமல் இருக்கும்.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Individuals
Kural 946 contains a simile. Simile is an indirect comparison. Resorting to similes to drive home messages was second nature to Valluvar. Good and evil do not coexist. Similarly, happiness remains everlastingly in a person who eats a little, in moderation, and disease remains everlastingly in a person who eats a lot. Therefore, one thing, either happiness or disease, always remains in a person. Happiness and disease are mutually exclusive, as they cannot remain together in a person at the 
same time. If there is happiness in a person, there cannot be disease in  the body. On  the contrary, if there is disease in the body, there cannot be happiness in him. Our choice decides whichever remains inside us.

As Health to a moderate eater 
So disease sticks to a glutton.

We know that the number of people who died of overeating is more than the number of people who died of starvation. However, longevity, lifespan, has increased by ten plus years, living with disability has also increased by  ten percent. If you want happiness to remain long in you, eat in moderation. If you want disease to find secured shelter in your body, feed your stomach as you dump a garbage bin. If you want to be healthy, eat healthful food. Do not meaninglessly  feed your stomach and make that a disease-breeding machine. Just eat, but do not cheat your stomach. If you please your eyes, you will plague your health.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Consumption of food in excess results in bad effects on the body because the vata, pita, kapa balance is lost. Hence, when a person who understood this and consistently consuming food in moderation would lead a healthy and happy life. Whereas when a person consumes food in excess, then, it would lead to disease. Happiness and disease are mutually exclusive. Hence, do not meaninglessly feed your stomach (as your dump a garbage bin) and make that a disease breeding machine. 

Just take an example of a day when you overeat - you had one of the following 1) excessive gas and bloating 2) stomach upset 3) difficult in sleeping etc. Also, we know that, We know that the number of people who died of overeating is more than the number of people who died of starvation. 

Questions that I ask to the kid
What does consumption of food in moderation and in excess lead to respectively?

மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு

குறள் 942
மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது 
அற்றது போற்றி உணின்.
[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
மருந்து அமுதம்; ஔடதம்; பரிகாரம்; வசியமருந்து; சோறு; குடிதண்ணீர்; இனிமை; வெடிமருந்து; முள்ளுக்கடம்பு; புதற்புல்என்னும்புல்வகை.

என - என்னுடைய; என்ன; என்று; ஓர்உவமவுருபு.

மருந்தென - ஒருவனுக்கு மருந்து என்று எதுவும்

வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.

வேண்டாவாம் - தேவையிருக்காது

யாக்கை - கட்டுகை; உடம்பு.
யாக்கைக்கு - ஒருவனது உடல் / உடம்பு

அருந்துதல் - உண்ணுதல்; குடித்தல் விழுங்குதல் அனுபவித்தல்

அருந்தியது - உண்ட உணவை

அற்றது - அறுத்தல் - அரிதல், ஊடறுத்தல், செங்கல்அறுத்தல், தாலியறுத்தல், இடைவிடுதல் பங்கிட்டுக்கொடுத்தல்; முடிவுசெய்தல்; வளைதோண்டல்; வருத்துதல் நீக்குதல் இல்லாமற்செய்தல்; வெல்லுதல் செரித்தல்

அற்றது - செரித்த பின் / சீரணமானப் பின்

போற்றி - போற்றுதல் - வணங்குதல்; துதித்தல்; பாதுகாத்தல்; வளர்த்தல்; பரிகரித்தல்; கடைப்பிடித்தல்; உபசரித்தல்; விரும்புதல்; கருதுதல்; மனத்துக்கொள்ளுதல்; கூட்டுதல்.

உணின் - உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்.

போற்றி உணின் - உண்ண வேண்டும் என்ற நெறியினை பின் பற்றினால்.

ஆத்திச்சூடி
மீதூண் விரும்பேல்.
நோய்க்கு இடம் கொடேல்.

பூமி திருத்தி உண்.
ஐயம் இட்டு உண்.

மேலும்
”உடல் வலு மருந்து” (புயலிலே ஒரு தோனி / ப.சிங்காரம்)

முழுப்பொருள்
<கீழ் இருப்பதே தெளிவுற இருக்கிறது. ஆகையால் ஆசிரியரின் விளக்கம் தேவையற்றதாகிறது>
மு.கு: Intermittent Fasting க்கெல்லாம் வித்து இக்குறள் என்பதை நினைவில் கொள்க.

யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி
உணவைக் காலத்தோடும், அளவோடும் கொள்ள வேண்டியது மிகவும் அவசியம். நாம் பழகிக் கொண்ட படி குறித்த வேளையில், குறிப்பிட்ட உணவை உடலில் சேர்த்துக் கொள்ள உடல் தயாராக உள்ளது. நேரம் மாறினாலும் அதற்கேற்றபடி உடலியக்கம் உடனடியாக மாற்றி அமைத்துக் கொள்ள முடியாது. நாம் ஒரு நண்பரை வரவேற்க இரயில் நிலையத்திற்கோ, விமான நிலையத்துக்கோ போகிறோம். குறிப்பிட்ட நேரத்தில் அவரை எதிர் பார்க்கிறோம். வண்டியோ விமானமோ அதிக நேரம் தாமதமாக வந்தால், நமக்கு எப்படி இருக்கிறது ? சோர்வு அடைகிறோம்; வரவே இல்லையானால் ஏமாற்றமடைகிறோம்; நாம் எதிர் பார்த்த நேரத்திற்கு முன்னதாக வண்டியோ விமானமோ வந்து நமது நண்பர் வெளியேறி விட்டால் அவரைச் சந்திக்க முடியாமல் போகிறது. இது போன்ற இயற்கையின் ஒழுங்கமைப்பின் கீழ், உடலுணுக்கள் உணவைச் சேர்த்துக் கொள்ளத் தயாராக இருக்கின்றன. நேரம் தவறினாலும், உணவு கிடைக்காவிட்டாலும் அவற்றில் இயக்க ஒழுங்கு சீர்குலைந்து போய்விடும்.

உணவு பக்குவம் வேறு. உணவு சீரணம் வேறு. அன்னப் பையில், குடலில் உணவுப் பக்குவம் தான் செய்யப்படுகின்றது. உணவிலிருந்து உடலில் சேர, ஏற்றபடி சத்துப் பகுதிகளைத் திரவ நிலையில் பிரித்துக் கொடுப்பதே குடலின் வேலையாகும். உணவு சீரணம் உடல் முழுவதும் நடைபெறுகிறது. உணவிலிருந்து பிரிக்கப் பெற்ற இரசம் இரத்தமாக மாறி, இரத்தக் குழாய்களின் மூலம் செல்லும் போது உடல் முழுவதிலும் ஆங்காங்கு, தேவைக்கேற்ற அணுத்திரள்கள், உணவை உறிஞ்சி உரிய இடத்தில் இணைத்துக் கொள்கிறது. அளவிற்கு மேலாக உணவு கொண்டால் அதைக் குடல் பக்குவம் செய்ய முடியாது. 

சத்துக்களை நன்றாகப் பிரிக்கவும் முடியாது; இதனால் வயிற்றில் உணவு தேக்கம் உண்டாகும்; சில சமயம் புளித்துப் போகும்; அன்னப் பையில் உணவு தேக்கமுற்று புளித்துப் போனால் புளியேப்பம், வாந்தி இவை உண்டாகும். குடலில் உணவு தேக்கமானல் பேதி அல்லது மலச்சிக்கல் உண்டாகும். சமைத்த உணவை உபயோகப்படுத்தாமல் நீண்ட நேரம் வைத்திருந்தால் என்ன ஆகும் ? ஊசிப் போகின்றதல்லவா ? அதுபோன்றே, குடலில் அன்னப் பையில் உணவு தேக்கமுற்று ஊசிப் போகும் விளைவுதான் புளியேப்பம், வாந்தி, பேசி இவையாகும். மேலும் சுத்தமாக வடிகட்டப் படாமலும், அதிக அளவிலும் இரத்தத்தோடு சேரும் உணவு உடல் முழுதும் சென்று இரத்த நாளங்களிலே புளித்து விட்டால், காய்ச்சல் வந்துவிடும். அடிக்கடி இம்மாதிரி செரியாமைக்கு இடம் கொடுப்பது, பற்பல நோய்களுக்கு வழி கோலுவதாகும். சீரண வலுவிற்கேற்றபடி, அளவோடு உணவு கொள்ளும் பழக்கத்தைப் பின்பற்றினால், பல நோய்களைத் தடுத்துக் கொள்ளலாம்.

"மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது 
அற்றது போற்றி உணின்."

என்பது வள்ளுவர் வாக்கு. முன் அருந்திய உணவு முழுவதும் சீரணீத்த பின், மறு உணவு கொள்ளும் வழக்கத்தை மேன்மையாகக் கொண்டால், மருந்தே உடலுக்கு வேண்டாம் என்பதே குறளின் கருத்து. அருந்தியது அற்றது எனில் உண்டது முழுவதும் (சீரணித்து விட்டால்) இல்லாமல் போனது என்பதே பொருள்.

மேலும் உணவு செரிக்காமல் போவதால், உணவு வீணாயிற்று என்பது மட்டுமல்ல; அது உடலைக் கெடுத்து விடுகிறது; மன நிலைமையும் பாதித்து விடுகின்றது. உணவு புளித்து விட்டால் குடலிலும் அன்னப்பையிலும் வீக்கத்தை உண்டாக்கும். அடுத்தடுத்து புளிப்புக்கு இடம் கொடுத்தால் வயிற்றில் புண்களும் உண்டாகி விடும். குடலிலும் அன்னப் பையிலும் புண்கள் உண்டாகி விட்டால் அது சீக்கிரமாக குணமாவதில்லை. இத்தகைய குடல் புண் நோயைத்தான் குன்ம நோய் (Ulcer) என்று கூறுகிறோம். உணவு சீரணிக்காமல் வெளியேறும்போது, அது உடலின் சக்தியையும் இழுத்துக் கொண்டு போகும். 

இதனைச் சிந்தனை விருந்து என்ற தலைப்பில் கீழ்க் கண்டவாறு எழுதியிருக்கிறேன்.

"நீ சீரணிக்கும் அளவிற்குள்ளாக உணவு உட்கொண்டால் உணவை நீ சீரணிக்கிறாய். அதிகமாக உட்கொண்டால் உணவு உன்னைச் சீரணிக்கும்".

எனவே சுத்தமானதும், எளிமையானதும், சத்து நிறைந்ததுமான உணவு வகை அன்றாடம் நமது உடலுக்குத் தேவை. காரம், புளிப்பு, உப்பு, சர்க்கரை இவற்றையும் மிதமாகக் கொள்ள வேண்டும்.

இவ்வாறு உணவில் அளவும் தரமும், முறையும் தவறினால், நோய்கள் உண்டாகும். அவ்வப்போது தக்கபடி மருந்து எடுத்துக் கொண்டால் சரியாகி விடும் என்று இலேசாக நினைப்பதும் சரியல்ல.

மருந்து என்றால் என்ன ? மனிதன் ஆற்றும் தவறான் செய்களால் நோய் உண்டாகிறது. அந்நோய்களைச் சமன் செய்ய, ஏற்ற ஆற்றல் உடலிலேயே இயற்கை அமைத்திருக்கிறது. ஒரு சமயம் உடலில் நோய் தீர்க்கும் ஆற்றல் வலுவற்றதாக இருந்தால், அந்த ஆற்றலை ஊக்கி விட ஏற்ற பொருட்களே மருந்து ஆகும். உயிர் அற்றலுக்கு உந்து சக்தி என்பது வழக்கு. அவ்வாறான உந்து ஆற்றலுக்குத் துணையாய் உந்தும் ஆற்றலைத்தான் மருந்து என்று கூறுகிறோம். மருவி உந்து ஆற்றல் மருந்து. மருவி வந்த மகளை மருமகள் என்பது போல, மருவி வந்த மகனை மருமகன் என்பது போல, மருவி உந்து ஆற்றலை மருந்து என்று வழங்குகிறோம். மருந்தின் உபயோகம் வேறு வழியின்றி ஒரு குறுகிய காலத்தில் சிறு அளவில் மட்டும்தான் பொருத்தமானது. ஏனெனில் சில மருந்து வகை, ஒரு நோயைக் குணப்படுத்தி, வேறொரு நோயை உண்டு பண்ணக் கூடியதே. இவையெல்லாம் தவிர்க்க இயற்கையான அறிவின் வழி முன் உண்ட உணவு முற்றிலும் செரிமானமான பின்னரே, அடுத்த உணவு கொள்ளலாகும். இந்த அறிவுரையே இக்கவியில் தொக்கி நிறிகின்றது.

அறிந்து அளவுடன் கொள்க
உறக்கம், உழைப்பு, உடை, உணவு
     இவைகளில் எவற்றையும்,
மறுப்பதும், மிகுப்பதும் மனித உடலின் மகத்துவம்
     அறியாதோர் செய்கையாம்.

அளவோடு உணவு
உணவே உடலாக வந்துள்ளது ஆகையினால்
உணவை உண்டுதான் உயிர் வாழவேண்டும்
உணவில் அளவுமுறை மீறிட மீறிட
உணவாகவே உடல் மாறியும் போமன்றோ ?

செயல் ஒழுக்கம் சேவை சிந்தனை சீர்திருத்தம்
     சிக்கனம் இவை ஐந்தும் செழிப்பான வாழ்வளிக்கும்
அயல் உயிர்களிடத்தன்பும், அனைத்துலக அருள் நினைவும்
     அகம் நோக்கும் தவமுறையும் அறிஞர்கட்கு இயல்பாகும்.

நோயின்றி வாழமுடியாதா? - மூ.இராமகிருட்டிணன். தமிழ்நாட்டின் முதல் இயற்கை வாழ்வியல் விஞ்ஞானி. உலக நல்வாழ்வு ஆசிரமம், சிவசைலம்
வள்ளுவர் மருந்தென வேண்டாவாம் என்றார்
எப்போது இந்த நிலையைப் பெற முடியும்? அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் என்றார். அருந்தியது என்றால் உணவு. அற்றது என்றால் உண்ட உணவு நன்கு செரிமானமாகி உடம்பாக மாறிவிட வேண்டும். எனவே தான் ஒரு நாளைக்கு ஒரு வேளை அல்லது இருவேளை மட்டும் உண்பது, அதுவும் நன்கு செரிமானமாகி, அடுத்து பசி வந்தபின் உண்பது, உடல் நலத்தைக் காக்கும் வழி என்றார். இந்த நிலைக்குப் போனால் மருந்தில்லாமல் வாழலாம். 

மேலும்
ஒரு மனிதனோ பிராணியோ நீண்ட காலம் வாழும் ரகசியம் என்ன? அது சாப்பிடும் உணவு காரணமா? மூச்சு விடும் வேகம் (அளவு) காரணமா? காம (செக்ஸ்) உணர்வுகள் காரணமா? சுத்தமான காற்று காரணமா? அதன் எடை காரணமா? மரபணுக்கள் காரணமா? இந்த ஆராய்ச்சிக்கு நேரடியான விடை கிடையாது. ஆயினும் உணவு, மூச்சு விடும் விகிதம் ஆகியன ஒருவரின் ஆயுள் குறையவோ கூடவோ காரணமாகிறது என்பது உண்மை.
நீதி வெண்பாவில் வரும் தமிழ் பாட்டு ஒன்று கூறுகிறது:


“ ஒருபோது யோகியே ஒண்டளிர்க்கை மாதே!
இருபோது போகியே யென்ப—திரிபோது
ரோகியே நான்குபோ துண்பா னுடல் விட்டுப்
போகியே யென்று புகல் உண்பான் ”

(ஒருவேளை உண்பான் யோகி, இருவேளை உண்பான் போகி
மூவேளை உண்பான் ரோகி நான்குவேளை உண்பான் போகியே போகி (ஆள் அவுட்!) என்பது இதன் பொருள்).

இந்தப் பாடல் நமக்குக் கற்பிக்கும் விஷயம் என்ன? ஒருவன் அதிகம் உண்டால் ஆயுள் குறையும். அதுவும் ஆரோக்கியக் குறைவான உணவு உண்டால் இன்னும் ஆயுள் குறையும். இப்போது மருந்துகள் மூலம் ஆயுளை அதிகரிக்கச் செய்கிறார்கள் என்பது உண்மதான். ஆனால் அவர்களுடைய வாழ்வோ நரக வாழ்வு. இருந்தும் இறந்தவர்களுக்குச் சமம். சுருங்கச் சொன்னால் நடைப் பிணம்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வெண்முரசு’வில் பன்னிரு படைக்களத்தில்  இப்படி ஒரு வருகிறது.

“அவருள் எரிவது எது?” கர்ணன் “ஆழமான புண்கள் உடலில் இருந்து அனைத்து ஆற்றலையும் எடுத்துக்கொள்கின்றன என்பர் மருத்துவர்” என்றான். ஜயத்ரதன் நோக்க “வெளியே இருந்து உருவாகும் புண்களை உடல் நலப்படுத்திக்கொள்ளும், அதுவே உருவாக்கிக்கொள்ளும் புண்களே அதை கொல்பவை என்பார்கள்” என்று அவன் தொடர்ந்தான்.

பரிமேலழகர் உரை
அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - ஒருவன் முன்னுண்டது அற்றபடியைக் குறிகளால் தெளிய அறிந்த பின் உண்ணுமாயின்; யாக்கைக்கு மருந்து என வேண்டாவாம் - அவன் யாக்கைக்கு மருந்து என்று வேறு வேண்டாவாம். 

விளக்கம் 
(குறிகளாவன-யாக்கை நொய்ம்மை, தேக்கின்தூய்மை, காரணங்கள் தொழிற்குரியவாதல், பசி மிகுதல் என இவை முதலாயின. பிணிகள் யாக்கையவாகலின், 'யாக்கைக்கு' என்றார். 'உணின்' என்பது அதன் அருமைதோன்ற நின்றது.) 

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - ஒருவன் தான் முன்னுண்டது செரித்ததைக் குறிகளால் தெளிவாக அறிந்து உண்பானாயின்; யாக்கைக்கு மருந்து என வேண்டாவாம்- அவனுடம்பிற்கு மருந்தென்றே ஒன்றுந் தேவையில்லை.

பெரும்பாலும் நோய்களெல்லாம் செரியாவுணவாலும் பொருந்தாவுணவாலும் மிகையுணவாலுமே நேர்வதால், இது முதல் ஆறு குறள்களில் ஆசிரியர் உணவு நெறிபற்றியே கூறுகின்றார். செரிமானத்தை யறியுங் குறிகள் வயிற்றிற் கனமின்மை, ஏப்பத்தின் செம்மை, இருவகைக் கரணங்களும் தொழில் செய்யத்தகுதியாயிருத்தல், பசியுண்டாதல், உண்டு ஐந்து மணி நேரத்திற்கு மேலாயிருத்தல், என்பன, 'யாக்கை' ஆகுபெயர், எழுவகைத் தாதுக்களால் யாக்கப்பட்டது யாக்கை. யாத்தல் கட்டுதல், 'உணின்' என்பது அதன் அருமையையும் நிலைப்பாட்டையும் உணர்த்திற்று. இக்குறளால் உண்டது செரித்தபின் உண்டால் நோய்வராதென்பது கூறப்பட்டது,

தமிழகத்து  உணவு தொன்றுதொட்டு மருத்துவ முறையிற் சமைக்கப்பட்டு வருகின்றது. பச்சரிசி சூடுண்டாக்குமாதலால் வெப்பநாட்டிற்கேற்காதென்று புழுங்கலரிசி யாக்கப்படுகின்றது.அதைச் சரிதண்ணீர் வைத்துச் சமைத்தல் வேண்டும். சுவை மிகுத்தற்குத் தீட்டும்போது நீக்குந் தவிட்டைத் தனியாகக் கொழுக்கட்டை பிடித்துத் தின்பது வழக்கம். வாழைக்காய் வளிமிகுப்பதென்று பிஞ்சு நிலையிற் சமைக்கப்படும். சீனியவரையென்னுங் கொத்தவரை பித்தமிகுப்பதென்று காய்கட்குப் புளி சேர்க்கப்படும். காயச்சரக்காகக் கூட்டுவனவற்றுள்; மஞ்சள் நெஞ்சுச் சளியை முறிக்கும்; கொத்துமல்லி பித்தத்தை யடிக்கும்; சீரகம் வயிற்றுச் சூட்டைத் தணிக்கும்; மிளகு தொண்டைக்கட்டைத் தொலைக்கும்; பூண்டு வளியகற்றி வயிற்றளைச்சலை நிறுத்திப் பசி மிகுக்கும்; வெங்காயம் குளிர்ச்சியுண்டாக்கிக் குருதியைத் தூய்மைப்படுத்தும்; பெருங்காயம் வளியை வெளியேற்றும்; இஞ்சி பித்தத்தை யொடுக்கிக் காய்ச்சலைக் கண்டிக்கும்; தேங்காய் நீர்க்கோவை யென்னுந் தடுமத்தை(முக்குச் சளியை)நீக்கும்; கறிவேப்பிலை மணமூட்டி உணவு விருப்பையுண்டாக்கும்; கடுகு வயிற்றுவலி வராமற் காக்கும்; நல்லெண்ணெய் கண்குளிர்ச்சியும் மதித்தெளிவும் உண்டாக்கும், இவையெல்லாஞ் சேர்த்த துவரம்பருப்புக் குழம்பும், சீரகம் பூண்டு கலந்த மிளகு நீரும், சூட்டைத்தணித்துச் செரிமான ஆற்றலை மிகுக்கும் மோரும், கூடிய முப்படையற் சோற்றைக் கொழுமைப்படுத்திக் குடற்புண்ணாற்றும் நெய்யோடும் உடலுக்குரஞ்செய்து கழிமாசுக்கட்டை(மலபந்தத்தை) நீக்கும் கீரையொடும்,குளிர்ச்சிதந்து பித்தம்போக்கும் எலுமிச்சை யூறுகாயொடும், அறுசுவைப்பட வுண்ட தமிழன் 'அற்றது போற்றி யுணின்' நோயண்டாதாகலின், 'மருந்தென வேண்டாவாம், என்றார், 'யாக்கைக்கு' என்றது உடம்பைப் பொறுத்தமட்டில் என்றவாறு. உள்ளத்தைத் தாக்கும் நோய் வேறுவகைப் பட்டதாகலின், அதை பின்னர்க் கூறுவார்.

மணக்குடவர் உரை
யாக்கைக்கு மருந்தென்பதொன்று வேண்டா, குற்றமற முற்காலத்து அருந்திய உணவு அற்றமையறிந்து பாதுகாத்து உண்பானாயின். இஃது இவ்வாறு செய்யின் மருந்து தேடவேண்டாமென்றது. 

மு.வரதராசனார் உரை 
முன் உண்ட உணவு செரித்த தன்மை ஆராய்ந்து போற்றியப் பிறகு தக்க அளவு உண்டால், உடம்பிற்கு மருந்து என ஒன்று வேண்டியதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவன் முதலில் உண்டது சீரணமாகிவிட்டதை நன்கு அறிந்து அதன் பிறகு உண்டால், அவன் உடம்புக்க மருந்து என்று ஒன்று வேண்டியது இல்லை.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Individuals
Regimen is the word often associated with a rigorous health program. Valluvar has emphasized the importance of discipline in taking food. Though we believe that food is medicine, but the way we take food is a better medicine. Your body does not need any medicine, if you feed your stomach only after the food already eaten is digested completely, assures Kural 942.

His body needs no drugs who only eats 
After digesting what he ate before. 

There are two ways for better health. One is eating only when you are hungry. Today, people are addicted to eating. There is a practice of dumping into the stomach as if one's stomach were a garbage bin. People do not give their body its own time to burn the fat already accumulated in the body. As a result, more number and different types of diseases are prevalent.

Two is appreciating  that you get food -  because there are millions of people without food — and give yourself one hundred percent while eating. There are plenty of distractions by ways of television, cell phones and other technological devices.  We are not conscious when we eat. As a result, we cannot control the quantity of food we take and we do not appreciate the food that we eat. Just be there and be grateful.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
If you don't want to take medicines, the follow this regimen suggested by Thiruvalluvar. Your body does not need any medicine, if you feed your stomach only after the food already eaten is digested completely. There are few ways of for better health 1. Eating only when you are hungry 2. Appreciating that you get food when millions of people live without food. 3. Mindful eating - When one is distracted to TV, mobile phone while eating, one won't be conscious. Hence one won't be able to control the quantity of food and end up dumping more than required food in one's stomach. 4. In order to digest the food, do exercises every day or give physical work to the body. 

Also, remember, we can heal the external wounds. But, if when excess amount of food consumed is stored in the form of fat in the body cells, then over time, it will lead to internal wounds which generally cannot be cured (unless managed from early stages) and it will kill the person.  

Questions that I ask to the kid
What should you do to not consume medicine?