நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும்

குறள் 1049
நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும் நிரப்பினுள்
யாதொன்றும் கண்பாடு அரிது
[பொருட்பால், குடியியல், நல்குரவு]

பொருள்
நெருப்பினுள் - நெருப்பு - அக்கினி; இடி; உடற்சூடு; கோபம் முதலியவற்றின் கடுமை; ஒழுக்கத்தில் ஒருபோதும் தவறாதவர்.
துஞ்சலும் - துஞ்சல், v. n. sleep, death.
ஆகும் - நடக்கும்
நிரப்பினுள் - நிரப்பு - நிறைவு; சமதளம்; சமாதானம்; வறுமை; குறைவு; சோர்வு; நிறைகுடத்தைச்சூழப்போடும்நெல்; மங்கலக் குறியாக நெல் வைத்து நிரப்பிய நாழி.
யாது - எது; இராக்கதன்; பிசாசு; கள்; நினைவு
ஒன்றும் - ஒன்றும்
கண்பாடு - கண் இமை பொருந்துதல், உறக்கம், நித்திரை
அரிது - அரியது, அருமை; பசுமை

நல்குரவு - வறுமை

முழுப்பொருள்

நெருப்பு என்னும் அக்கினி உடலினை சுட்டெரித்து மனிதனை சாம்பலாக்கிவிடும். அத்தகைய நெருப்பினில் ஒருவர் அமர்ந்து கூட உறங்கவிட முடியும் [புராணங்களில் நாம் தவ ஆற்றலால் யோக வலிமையால் அது முடியும் என்று நாம் அறிவோம்], ஆனால் வறுமையின் நினைவால் (கவலையால்) கண் சோர்வடைந்து  உறக்கம் இல்லாமல் இருப்பது மிக மிக அரிதாகும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். வறுமை அவ்வளவு கொடியது!!

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும் - மந்திரம் மருந்துகளான் ஒருவனுக்கு நெருப்பிடையே கிடந்து உறங்கலும் ஆம்; நிரப்பினுள் யாதொன்றும் கண்பாடு அரிது - நிரப்பு வந்துழி யாதொன்றானும் உறக்கம் இல்லை. ('நெருப்பினும் நிரப்புக் கொடிது', என்றவாறாயிற்று. இதுவும் அவன் கூற்று. இவை நான்கு பாட்டானும் நல்கூர்ந்தார்க்கு உளதாம் குற்றம் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும்-ஒருவன் மந்திர மருந்துகளால் நெருப்பினுள் கிடந்து உறங்குதலும் கூடும்; நிரப்பினுள் யாது ஒன்றும் கண்பாடு அரிது-ஆயின், வறுமையிலிருந்து கொண்டு எவ்வகையிலுங் கண்மூடித் தூங்கவே முடியாது.

நெருப்பினும் வறுமை கொடிது என்றவாறு. இதுவும் அவன் துயரக் கூற்று. உம்மை யிரண்டனுள் முன்னது அருமை; பின்னது முற்று. இனி, ’யாதொன்றும்’ என்பது ஒரு சிறிதும் எனினுமாம். இவ்வும்மை இழிவு சிறப்பு. இத்தொண் (ஒன்பது) குறளாலும், வறுமையின் கொடுமை கூறப்பட்டது. ’நிரப்பு’ மேற் கூறியதே.

மணக்குடவர் உரை

நெருப்பினுள்ளே கிடந்து உறங்குதலும் ஆகும்; நிரப்பிடும்பையுள் உறங்குதல் யாதொரு முகத்தினாலும் அரிது. இஃது உறங்கவொட்டா தென்றது

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவன் நெருப்பினுள் இருந்து தூங்குதலும் முடியும், ஆனால் வறுமை நிலையில் எவ்வகையாலும் கண்மூடித் தூங்குதல் அரிது.

சாலமன் பாப்பையா உரை

யோக வலிமையால் நெருப்பிற்குள் படுத்து உறங்கவும் முடியும்; ஆனால், பசிக் கொடுமைக்குள் சிறிது கூடக் கண் மூட முடியாது.

வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள்

குறள் 1001
வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள் அஃதுண்ணான்
செத்தான் செயக்கிடந்தது இல்.
[பொருட்பால், குடியியல், நன்றியில்செல்வம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
வைத்தான் - உரிமையாகக் கொள்ளுதல்

வாய் - உதடுஅல்லதுஅலகுஇவற்றினிடையிலுள்ளஉறுப்பு; பாண்டம்முதலியவற்றின்திறந்தமேற்பாகம்; வாய்கொண்டஅளவு; உதடு; விளிம்பு; ஆயுதத்தின்முனை; மொழி; வாக்கு; குரல்; மெய்ம்மை; சிறப்பு; சிறப்புடையபொருள்; வாசல்; வழி; மூலம்; இடம்; துலாக்கோலின்வரை; தழும்பு; துளை; வாத்தியக்குழல்; ஏழுனுருபு; ஓர்உவமஉருபு

சான்ற - அறிவொழுக்கங்களால் நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர்.

பெரும் பொருள் - பெருஞ் செல்வம்

அஃது - அஃறிணை ஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

உண்(ணு)-தல் - சாப்பிடுதல், உட்கொள்ளுதல், அனுபவித்தல், பொருந்துதல்,  ஒத்தல்

உண்ணான் - உண்ண மாட்டான், பொருந்த மாட்டான், அனுபவிக்க மாட்டான்

செத்தான் - இறந்தவன்
செயக்கிடந்தது - செல்வத்தால் செய்யக் கூடியது
இல் - ஒன்றுமில்லை

முழுப்பொருள்

ஒருவர் வாழ்வில் செல்வத்தினை ஈன்று அதனை உரிமையாக்கிக் கொள்வர். இச்செல்வம் இன்றோ நாளையோ பிறருக்கோ அவருக்கோ பயன்பெரும். ஆனால் அளவு கடந்த செல்வத்தினை தனது தேவைக்கு மேலே சேர்த்த செல்வத்தினை சேர்த்து வைப்பதில் பயனில்லை. ஏன் என்றால் அந்த செல்வத்தினை அவனால் உண்ண முடியாது. சேர்த்து என்ன பயன்? அவன் சேர்த்த செல்வத்தினை பயன் படுத்தாதவன் (தனக்கோ, பிறருக்க்கொ). ஆதலால் இறந்த பிறகு அந்த செல்வத்தால் அவனை மறுபடியும் உயிர்க்கொள்ள செய்ய முடியாது. அது போல அந்த செல்வத்தால் ஒரு பயனும் இல்லை. அது போல தேவைக்கு மேலே ஆன செல்வத்தினை, பயன் படுத்தாத செல்வத்தினை சேர்ப்பதில் பயனில்லை.

கி.வா.ஜ-வின் ஆய்வுப் பதிப்பிலே நாலடியார் பாடலொன்றும், பழமொழிப் பாடல்கள் இரண்டும் இக்குறளின் முற்றுக் கருத்தையும் கூறுவதாக மேற்கோள் காட்டியிருக்கிறார்.

கொடுத்தலும் துய்த்தலும் தேற்றா இடுக்குடை
உள்ளத்தான் பெற்ற பெருஞ்செல்வம் – இல்லத்து
உருவுடைக் கன்னியரைப் போலப் பருவத்தால்
ஏதிலான் துய்க்கப் படும். (நாலடி 274)

பிறர்க்குத் கொடுப்பதையும், தான் அனுபவிப்பதையும் அறியாத உலோப குணமுடையவன் அடைந்த பெரும் செல்வமானது, வீட்டில் பிறந்த அழகிய கன்னிப் பெண்களைப் பருவ காலத்தில் பிறர் அனுபவிப்பது போல, அயலானால் அனுபவிக்கப்படும். அதாவது கஞ்சனின் செல்வத்தை அயலாரே அனுபவிப்பர். இப்பாடல் சொல்லும் கருத்துக்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்ட உவமை நயக்குறைவாகவும், ஓரளவில் முகத்தைச் சுளிக்கச் செய்வதாயும் உள்ளது, ஒரு வீட்டில் பிறந்த பெண்ணை பிறர் வீட்டுக்கு மணமுடித்து அனுப்பவது உலக வழக்கு. கன்னித்தன்மை நீங்குவதும் திருமண உறவில் ஒர் அங்கம். இதைவிட, “ஈயார் தேட்டை தீயார் கொள்வர்” என்னும் பொருள் பட எழுதியிருக்கலாம்.

முழங்குகின்ற அருவிகளையுடைய, மூங்கில் முதிர்ந்து முத்துக்களைக்கொட்டுகின்ற மலையை யுடையவனே!, பிறர்க்கீதலும், தான் அடைதலும் முதலியன அறியாதவன் கொண்டிருக்கின்ற முழக்குகின்ற முரசினை உடைய செல்வம், நாய்பெற்ற தேங்காயை அஃது ஒக்குமல்லவா? என்கிறது பழமொழிப்பாடல். அதாவது நாய்க்குக் கிடைத்த தேங்காயை அது உருட்டிக் கொண்டே அலையும்; தாமாக உடைத்துத் தின்னவும் அறியாது, பிறர் எடுத்துக்கொள்ளவும் அனுமதிக்காது. அப்பாடல்.

வழங்கலும் துய்த்தலும் தேற்றாதான் பெற்ற
முழங்கு முரசுடைச் செல்வம், – தழங்கருவி
வேய்முற்றி முத்துதிரும் வெற்ப! அதுவன்றோ
நாய்பெற்ற தெங்கம் பழம். (பழமொழி 151)

“படரும் பிறப்பிற்கொன் றீயார் பொருளைத் 

தொடரும்தம் பற்றினால் வைத்திறப் பாரே

அடரும் பொழுதின்கண் இட்டுக் குடரொழிய

மீவேலி போக்கு பவர்” (பழமொழி 379)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

வாய்சான்ற பெரும்பொருள் வைத்தான் அஃது உண்ணான் - தன் மனை அகலமெல்லாம் நிறைதற்கு ஏதுவாய பெரும் பொருளை ஈட்டி வைத்து உலோபத்தால் அதனை உண்ணாதவன்; செத்தான் செயக்கிடந்தது இல் - உளனாயினும் செத்தானாம், அதன்கண் அவனால் செயக்கிடந்ததோர் உரிமை இன்மையான். ('வைத்தான்' என்பது முற்றெச்சம், உண்ணுதல்: அதனான் ஐம்புலன்களையும் நுகர்தல். 'வாய் சான்ற பெரும் பொருளை வைத்தானொருவன் அதனையுண்ணாது செத்த வழி. அதன்கண் அவனாற் செய்யக்கிடந்ததோர் உரிமையில்லையாகலான், வையாது பெற்றபொழுதே நுகர்க', என்று உரைப்பினும் அமையும், இதற்குச் 'செத்தான்' என்பது எச்சம். இதனால் ஈட்டியானுக்குப் பயன்படலின்மை கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

வாய்சான்ற பெரும்பொருள் வைத்தான் அஃது உண்ணான் - தன் மனையிட மெல்லாம் நிறைதற்கேதுவான பெருஞ்செல்வத்தை ஈட்டிவைத்தும் ,கஞ்சத்தனத்தால் அதை நுகராதவன் , செத்தான் உடம்போ டுளனாயினும் செத்தவனாவன்; செயக்கிடந்தது இல் - அதைக்கொண்டு அவன் செய்யக் கிடந்ததொரு செயலுமில்லை.

செல்வமிருந்தும் அதை நுகராமையால் , செத்தவனுக்கு ஒப்பாவன் என்பது கருத்து. ' வைத்தான் ' முற்றெச்சம்.

"உண்ணா னொளிநிற னோங்கு புகழ்செய்யான்
துன்னருங் கேளிர் துயர்களையான் - கொன்னே
வழங்கான் பொருள்காத் திருப்பானேல் அஆ
இழந்தானென் றெண்ணப் படும்."

(நாலடி.9)

மணக்குடவர் உரை

இடம் நிறைந்த பெரும்பொருளை ஈட்டிவைத்தானொருவன் அதனை நுகரானாயின் செத்தான்; அவன் பின்பு செய்யக்கிடந்தது யாது மில்லை. இஃது ஈட்டினானாயினும் தானொருபயன் பெறானென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவன் இடமெல்லாம் நிறைந்த பெரும் பொருளைச் சேர்த்து வைத்து அதை உண்டு நூகராமல் இறந்து போனால் அவன் அந்த பொருளால் செய்ய முடிந்தது ஒன்றுமில்லை

சாலமன் பாப்பையா உரை

தன் வீடு நிறையப் பெரும்பொருள் சேர்த்து வைத்திருந்தும், கஞ்சத்தனத்தால் அதை அனுபவிக்காதவனுக்கு அப்பொருளால் பயன் இல்லை. ஆதலால் அவன் இருந்தாலும் இறந்தவனே.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

A person can save his earnings and build assets that is required for his living, for his needs, family. But if a person accumulates enormous amount of wealth yet does not help others, then that wealth is considered useless. Because he cannot eat the wealth and after his death he cannot get back his life using that wealth. Hence, no point in accumulating a wealth that is neither useful for him nor for others.

Questions that I ask to the kid

When is enormous amount of wealth considered useless? Why?

அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம்

குறள் 983
அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மையொடு
ஐந்துசால் ஊன்றிய தூண்.
[பொருட்பால், குடியியல், சான்றாண்மை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அன்பு - தொடர்புடையோர் மாட்டு உண்டாகும் பற்று; நேயம், அருள், கருணை,பக்தி,நேசம்  

நாண் - வெட்கம்; மகளிர்க்குரிய கூச்சம்; வில்நாண்; கயிறு; மாங்கலியங்கோத்தசரடு;

ஒப்புரவு - உலகநடை, உலகவொழுக்கம்; முறைமை; ஒற்றுமை; உதவிசெய்தல்; சமம்; சமாதானம்.

கண்ணோட்டம் - கண்பார்வை (Glance, look, vision), தாட்சிணியம் (Regard, kindness, partiality,glow of kind feeling towards a friend or even acasual acquaintance, reluctance to deny arequest made by a friend or acquaintance,humanity, fellow-feeling;), இரக்கம், கடைக்கண்பார்வை, அருள்காட்டுதல்; பார்வையிடுதல்.

வாய்மையொடு - வாய்மை - உண்மை; சொல்; தவறாச்சொல்; பௌத்தசமயஉண்மைகள்; வலி.

ஐந்து- இவை ஐந்து குணங்களும்

சால்பு - மேன்மை; நற்குணம்; சான்றாண்மை; தன்மை; மனவமைதி; கல்வி.

ஊன்றிய - (வி)வேரூன்று; நிறுத்து; நடு; சார்பு, தாங்கு; அழுத்து; நிலைபெறு; இறுகப்பிடி.

தூண் - தம்பம்; கட்டடத்தூண்; பற்றுக்கோடு; தறி; பற்றுக்கோல், ஆதாரம்

முழுப்பொருள்

இவ்வுலகில் சான்றாண்மை என்னும் நன்மதிப்புடன் வாழவேண்டும் என்றால் அதற்கு ஐந்து குணங்கள் தூண் போன்று ஒருவர் இடத்தில் இருக்க வேண்டும். ஒரு கட்டிடத்தில் ஒரு முக்கியமான தூண் இல்லையென்றாலும் அது கட்டிடத்தை பாதிக்கும். அது போலவே ஐந்து குணங்களில் ஒரு குணம் இல்லாவிட்டாலும் ஒருவருடைய சான்றாண்மை ஆட்டம் கண்டு விடும்.

அந்த ஐந்து குணங்கள் யாதெனில் 

1) அன்பு (அன்புடைமை) - பிற மனிதர்களிடம் அன்பு/நேசம் செலுத்தி வாழ்வது இன்றியமையாதது ஆகும். அது சமூதாயத்தில் இணைந்து வாழ முக்கியமான ஒன்றாகும் 

"நம்மவர் பாவத்துக்குக் கூச்சப்படுவதில்லை

அன்புக்குக் கூச்சப்படுகிறார்கள்" என்று நித்ய சைத்தன்ய யதி சொன்னதாக எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் ஒரு கட்டுரையில் கூறியுள்ளார்.அன்பு செலுத்துவதைப் பற்றி “அகம் மறைத்தல் (சுட்டியைத் தட்டவும்)” என்ற முக்கியமான கட்டுரையில் எழுத்தாளர் ஜெயகோகன் கூறியுள்ளார்

2) நாண் (நாணுடைமை) அறம் அற்ற (தீய) செயல்களை செய்ய வெட்கப்பட்டு, பழிக்கு அஞ்சி தன் செயல்களை மிகுந்த கவனுத்துடன் நல்வழியில் செய்வது. அதுமட்டும் இன்றி (குறள் 137 ஒழுக்கத்தின் எய்துவர் மேன்மை இழுக்கத்தின் எய்துவர் எய்தாப் பழி) ஒழுக்கத்தை எய்தவில்லை என்றால் இழுக்கை எய்தி நீங்காத பழியினை அடைவர். ஆதலால் பழிக்கு அஞ்சி நாணம் கொண்டு ஒழுக்கத்தை எய்துவர் 

3) ஒப்புரவு (ஒப்புரவறிதல்) உலகநடைக்கு  / உலக ஒற்றுமைக்கு, பிறருக்கு உதவி செய்து வாழும் பெருங்குணமே ஏற்றது, அவ்வாறு வாழ்கின்றவரே உயிரோடு வாழ்கின்றவர். மற்ற மாந்தரின் மகிழ்வும் துன்பமும் தனக்கு நேர்ந்ததுபோல் உணர்பவனே வாழும் மனிதன். மற்றையான் செத்தவனும் நிகரானவன். ”குறள் 214 ஒத்ததறி வான்உயிர் வாழ்வான்மற் றையான்  செத்தாருள் வைக்கப் படும்”

4) கண்ணோட்டம்  (கண்ணோட்டம்) -  பிறரிடம் தாட்சிணியம் காட்டி அன்பு செய்தல் ஆகும். பிறர் மனம் வாட  நடந்துக்கொள்ள கூடாது. கண்ணோட்டத்துடன் இருப்பவனே மனிதன் இல்லையேல் அவன் மிருகம். கண்ணோட்டத்துடன் இல்லாதவன் மரத்திற்கு ஒப்பானவன்.

5) வாய்மை (வாய்மை) - நமது பேச்சில், செயலில், எண்ணங்களில் வாய்மை இருக்க வேண்டும். வாய்மையோடு இல்லை என்றால் பிறருக்கு தெரியாமல் இருக்கலாம் ஆனால் தன்நெஞ்சுக்கு தெரியும் - அதுவே கொன்றுவிடும். மனதோடு வாய்மை மொழிகிறவன்  தவமும் தானமும் ஒருங்கு செய்வாரினும் சிறப்புடையவன்.பொய் சொல்லாது இருத்தலும், அறம் அல்லாதவற்றை செய்யாது இருத்தலும் நன்மை பயக்கும். வாய்மை எனப்படுவது விளக்கு போல் துணையாக வழிக்காட்டியாக சான்றோருக்கு உதவும். “குறள் 299 எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப் பொய்யா விளக்கே விளக்கு”

"சான்றோன் ஆக்குதல் தந்தை கடனே" என்று புறநானூற்றில் கூறப்பட்டு உள்ளது.  "குறள் 69 ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச் சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்" சரி அது என்ன சான்றோன் ஆக்குதல்? கற்றவன், அறிஞன், பணக்காரன், அரசன், மந்திரி என்றெல்லாம் கூறாமல் அது என்ன சான்றோன்? சான்றாண்மை அதிகாரத்தைப் படித்தால் அதற்கான விடை முழுவதமாய் கிடைக்கும். உதாரணமாக சொன்னால் “குறள் 983 அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மையொடு ஐந்துசால் ஊன்றிய தூண்” . அவ்வதிகாரத்தில் சான்றோன் ஒருவனுக்கு இருக்க வேண்டிய குணநலங்கள் கூறப்பட்டு இருக்கும். சரி, அது ஏன் சான்றோன்? ஏனெனில் சால்புடைய இயல்புகளே ஒரு கட்டிடத்தை பல நூற்றாண்டுகள் தாங்கி நிற்கும் தூணாய் அமையும். நான் “Build to Last: Successful Habits of Visionary Companies by Jim Collins" என்ற ஒரு புத்தகத்தை சில ஆண்டுகள் முன்பு படித்தேன். அதில் ஒரு நிர்வாகம் பல ஆண்டுகளாக (ஒரு 80+ ஆண்டுகள்) பல தலைமுறைகளாக நீடித்து நிற்பதற்கு காரணம் என்ற ஆராய்ச்சியைப் பற்றி கூறப்பட்டு இருக்கும். அது செயல்வியூகம், லாபம், பணம், யோசனைகள் (ideas), எல்லோரையும் கவரக்கூடிய தலைவர் என்றவற்றையெல்லாம் அல்ல ஏனெனில் பல வெற்றியடைந்த நிர்வாகங்கள் இருந்த இடம் தெரியாமல் காணாமல் போய் உள்ளன. ஒரு நிர்வாகத்தை பலகாலம் நிலைத்து நிற்க அடிப்படையான தேவை காலாவதி ஆகாத நிர்வாக கொள்கைகள் (Core Values / Ideologies). அதுவே அந்நிறுவனத்தை வழி நடத்தும் வளர்ச்சிப்பெறச் செயும். அதுப்போல் ஒருவருக்கு வாழ்வில் குணநலங்கள் முக்கியம். அதுவே அவனையும் அவன் சந்ததினயரையும் சான்றோன் ஆக்கும். உதாரணமாக நாம் அன்றாட வாழ்க்கையில் ஒரு தலைமுறையில் ஒருவர் சான்றோன் ஆக அல்லது பெரும் பணக்காரணாக இருப்பதை காணலாம். ஆனால் அடுத்த தலைமுறையிலோ அல்லது அதற்கு அடுத்த தலைமுறையிலோ ஒரு பெரும் வீழ்ச்சியை காண முடியும். ஏனெனில் அவர்கள் தங்களை சான்றோன் ஆக்கிய அல்லது வெற்றிபெற்றவர்களாக்கிய நற்குணங்களை அடுத்த தலைமுறைக்கு கடத்தி (கற்றுக்கொடுத்து) இருக்க மாட்டார்கள். அதுவே சீராக அதை செய்து இருந்தால் அக்குடும்பம் பல தலைமுறைகளாக முன்னேறிக்கொண்டு இருப்பதை காண முடியும். அதனால் தான், ”குறள் 68  தம்மின்தம் மக்கள் அறிவுடைமை மாநிலத்து மன்னுயிர்க் கெல்லாம் இனிது” என்றுக் கூறினார் திருவள்ளுவர்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

அன்பு - சுற்றத்தார் மேலேயன்றிப் பிறர்மேலும் உளதாய அன்பும்; நாண் - பழி பாவங்களின் நாணலும்; ஒப்புரவு-யாவர் மாட்டும் ஒப்புரவு செய்தலும்; கண்ணோட்டம் - பழையார்மேல் கண்ணோடலும்; வாய்மையொடு- எவ்விடத்தும் மெய்ம்மை கூறலும் என; சால்பு ஊன்றிய தூண் ஐந்து - சால்பு என்னும் பாரத்தைத் தாங்கிய தூண்கள் ஐந்து. (எண் 'ஒடு' முன்னவற்றோடும் கூடிற்று. இக்குணங்கள் இல்வழிச் சால்பு நிலைபெறாமையின், இவற்றைத் 'தூண்' என்றார். ஏகதேச உருவகம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

அன்பு - எல்லார் மேலுமுள்ள அன்பும், நாண் - பழி தீவினைகள் செய்யப் பின்வாங்கும் நாணமும் , ஒப்புரவு - வேளாண்மையும் ; கண்ணோட்டம் - எளியார்க்கும் சட்ட நெறியறியார்க்குங் காட்டுஞ் சிறப்பிரக்கமும் ; வாய்மையொடு - உண்மை யுடைமையும் என; சால்பு ஊன்றிய தூண் ஐந்து - சான்றாண்மையென்னும் மண்டபத்தைத் தாங்குந் தூண்கள் ஐந்தாம்.

"என்றும் எனவும் ஒடுவுந் தோன்றி
ஒன்றுவழி யுடைய எண்ணினுட் பிரிந்தே,"

என்னும் தொல்காப்பிய நூற்பாப்படி (779), எண்ணோடு முன்னவற்றொடும் ஒன்றியது, இவ்வைங்குணமும் இல்லாவிடத்துச் சால்பு நில்லாமையின், இவற்றைத் தூணென வுருவகித்தார். சால்பை மண்டபமென வுருவகியாமையின் , இது ஒருமருங்குருவகம். இங்கு எளியார் என்றது செல்வம்,கல்வி, உடல்வலிமை, அகவை முதலிய பலவகையிலுந் தாழ்ந்தவரை.

மணக்குடவர் உரை

அன்புடைமையும், பழிநாணுதலும், ஒப்புரவுடைமையும், கண்ணோட்டமும், மெய்யுரையுமென்று சொல்லப்பட்ட ஐந்தும் சால்பினைத் தாங்கும் தூண். இஃது இவை ஐந்தும் சால்பிற்கு அங்கமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
அன்பு, நாணம்,ஒப்புரவு, கண்ணோட்டம், வாய்மை, என்னும் ஐந்து பண்புகளும், சால்பு என்பதைத் தாங்கியுள்ள தூண்களாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

மற்றவரிடம் அன்பு, பழி பாவங்களுக்கு நாணுதல், சேர்த்ததைப் பிறர்க்கும் வழங்கும் ஒப்புரவு, நெடுங்காலப் பழக்கத்தாரிடம் முக தாட்சண்யம், உண்மை பேசுதல் என்னும் ஐந்தும் சான்றாண்மை என்னும் மாளிகையைத் தாங்கும் தூண்கள்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

1) Love/Kindness/Affection, 

2) Ashamed about Sin / Wrong Things / Bad reputation /, 

3) Benevolence / Helpful Generous to others/ 

4) Compassion /  benevolence / favour and 

5) Honesty / Integrity / Truthfulness; 

These are the five pillars on which perfect goodness rests.

Questions that I ask to the kid

What the 5 noble qualities ? 

What are qualities make goodness?

Why these qualities are pillars? (for the person and also for the legacy to last long (built to last))

ஒளிஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை

குறள் 971
ஒளிஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளிஒருவற்கு
அஃதிறந்து வாழ்தும் எனல்.
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள்
ஒளி - சோதி; விளக்கம்; சூரியன்; சந்திரன்; விண்மீன்; மின்னல்; வெயில்; கண்மணி; பார்வை; அறிவு; மதிப்பு; தோற்றம்; அழகு; நன்மதிப்பு; கடவுள்; புகழ்.

ஒருவற்கு - ஒரு மனிதனுக்கு

உள்ள - உண்டாயிருக்கிற; உண்மையான.

வெறுக்கை- அருவருப்பு; வெறுப்பு; மிகுதி; செல்வம்; பொன்; வாழ்வின் ஆதாரமாயுள்ளது; கையுறை; கனவு.

இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

ஒருவற்கு - ஒரு மனிதனுக்கு

அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

இறந்து - இறந்துபடுகை; சாவு

வாழ்தும் - வாழ்வது

எனல் -  என்று சொல்லல் ; அது போல் இருத்தல்

முழுப்பொருள்

ஒருவனுக்கு பெருமை (நன்மதிப்பு, புகழ்) எனப்படுவது மற்றவர்களுக்கு நல்லது பயக்கும் கடினமான ஒரு செயலை என்னால் முடியும் என்று எடுத்துக்கொண்டு அதற்கு தேவையான மன ஊக்கத்தை வாழ்வின் ஆதாரமாய் (வெறுக்கை) கொண்டு செயலை செய்து வாழ்வது ஆகும். இப்படி பட்டவர்களை விதிசமைப்பவர்கள் என்றுக்கூட சொல்லலாம்.

ஆனால் வாழ்வில் அத்தகைய உயரிய சிந்தனைகள், கொள்கைகள் ஏதும் இன்றி பயனற்று வாழ்ந்து இறப்பது என்பது ஒரு இழிந்த வாழ்க்கையாகும்.

இதையே பாரதியும்” தேடிச் சோறுநிதந் தின்று” என்று கூறினான்
தேடிச் சோறுநிதந் தின்று - பல
சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி - மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று - பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து - நரை
கூடிக் கிழப்பருவ மெய்தி - கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும் - பல
வேடிக்கை மனிதரைப் போலே - நான்
வீழ்வே னென்று நினைத் தாயோ?
            - மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

மேலும்: விதிசமைப்பவர்கள் (ஜெயமோகன்)
மேலும்: தேர்வு செய்யப்பட்ட சிலர் (ஜெயமோகன்)
மேலும் அஷோக்  உரை

ஒப்புமை

குறள் 600

உரமொருவற்கு உள்ள வெறுக்கை அஃ தில்லார்

மரம்மக்க ளாதலே வேறு

“கவையாகிக் கொம்பாகிக் காட்டகத்தே நிற்கும்

அவையல்ல நல்ல மரங்கள் – சவைநடுவே

நீட்டோலை வாசியா நின்றான் குறிப்பறிய

மாட்டா தவன்நல் மரம்.” (மூதுரையில் )

பரிமேலழகர் உரை

ஒருவற்கு ஒளி உள்ள வெறுக்கை - ஒருவனுக்கு ஒளியாவது பிறராற் செயற்கரிய செய்வேம் என்று கருதும் ஊக்கமிகுதி; ஒருவற்கு இளி அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - ஒருவனுக்கு மாசாவது அச்செயலை யொழிந்து உயிர் வாழக்கடவேம் என்று கருதுதல். (ஒளி - தான் உளனாய காலத்து மிக்குத் தோன்றுதலுடைமை. 'ஒளிநிறான் ஓங்குபுகழ் செய்யான்' (நாலடி.செல்வம் நிலையாமை. 9) என்றார் பிறரும், மேலும் 'செயற்கரிய செய்வார் பெரியர்'(குறள்.26)என்றாராயினும் ஈண்டு அவை அளவறிந்த ஒப்புரவு ஈகை முதலியவாம். அவற்றினானாய பெருமையை அதன் காரணத்தின் மேலிட்டு 'உள்ளவெறுக்கை' என்றும், அது தன்னையே அதன் காரியமாகிய ஒளிஆக்கியும் கூறினார். இவ்வாறு அதன் எதிர்மறைக்கண்ணும் ஒக்கும். இதனால் பெருமையின் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

ஒருவற்கு ஒளி உள்ள வெறுக்கை - ஒருவனைச் சிறப்பித்து அவன் பெயரை விளங்கச் செய்யும் பெருமை, பிறராற் செயற்கரிய செய்வேம் என்னும் ஊக்க மிகுதியால் ஏற்படுவதே; ஒருவற்கு இளி அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - ஒருவனுக்கு இழிவாவது, அவ்வருஞ்செயலும் அதற்கேதுவான ஊக்கமுமின்றி எளிதாய் வாழக்கடவோம் என்றெண்ணுவதே.

ஒருவன் பெயரை விளங்கச் செய்வதால் அவன் பெருமையை 'ஒளி' என்றும், அப்பெருமைக்குக் காரணமாகிய அருஞ்செயற்கு ஏதுவான ஊக்கமிகுதியை அதன் மும்மடிக் கருமியமாகிய ஒளியொடு சார்த்தியும் கூறினார். ஒளி,இளி என்பன இங்கு ஒன்றிற்கொன்று எதிராகவந்த சொற்கள் "செயற்கரிய" என்று முற்கூறியது (குறள். 26) துறவு பற்றிய தென்றும், இங்குக் கொள்வது புரவு பற்றிய தென்றும்,வேறுபாடறிக. வெறுக்கை- செல்வம். அது இங்கு மிகுதியைக் குறித்தது. வெறுத்தல் செறிதல், புரவு பற்றிய அருவினைகள் ஈகையும் ஒப்பரவும், 'வாழ்தல்' என்னும் பன்மை நெஞ்சோடு கிளத்தல்பற்றிய எண் வழுவமைதி, இக்குறளாற் பெருமைக்கு ஏது கூறப்பட்டது.

மணக்குடவர் உரை

ஒருவனுக்கு மனப்பெருமை புகழாம்: அதனை நீங்கி வாழுமென்று பிறர் சொல்லுதல் ஒருவனுக்கு இளிவாமாதலான். இது பெருமையாவது நிறையுடைமை யென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு ஒளி ஊக்கமிகுதியே ஆகும், ஒருவனுக்கு இழிவு அந்த ஊக்கம் இல்லாமலேயே உயிர்வாழலாம் என்று எண்ணுதலாம்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஒருவனுக்குப் பெருமை, பிறர் செய்ய முடியாத நல்ல செய்வேன் என்று எண்ணும் மன ஊக்கமே; அவ்வூக்கம் இல்லாமல் வாழ்வேன் என்று எண்ணுவது கேவலமே.

சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே

குறள் 962
சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு
பேராண்மை வேண்டு பவர்.
[பொருட்பால், குடியியல், மானம்]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
சீர் - செல்வம்; அழகு; நன்மை; பெருமை; தலைமை; மதிப்பு; புகழ்; இயல்பு; நேர்மை; செம்பொருள்; சமம்; துலாம்; அளவு; கனம்; துலாராசி; கதவுதண்டு; தண்டாயுதம்; தாளம்; பாட்டு; செய்யுளின்ஓருறுப்பு; வாத்தியவோசை; ஓசை; சீர்சிறப்பு; காலிலணியும்தண்டை; தளர்வு.

சீரினும் - புகழ், செல்வம், பெருமை தரும் செயல்களை காட்டிலும்
சீர்  அல்ல - இகழ்ச்சி தருகின்ற செயல்களை
செய்யாரே - செய்ய மாட்டார்கள்
சீரொடு -  புகழ், செல்வம், பெருமை முதலியனவும்
பேராண்மை - அரியவீரச்செயல்; மிக்கவீரம்; மானம்.
வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.
வேண்டுபவர் - விரும்புவர்

முழுப்பொருள்

மானத்தை விரும்பி போற்றி வேண்டுபவர் புகழ் செல்வம் பெருமை ஆகியவற்றையும் வேண்டுபவர் தான் செய்யும் செயல்களில் கவனமாக இருப்பார். அத்தகையவர் பெருமை தரக்கூடிய செயல்களை செய்கிறாரோ இல்லையோ இகழ்ச்சி தரக்கூடிய செருக்கு விளைவிக்கக்கூடிய செயல்களை ஒருபோதும் செய்ய மாட்டார்கள். புகழ் தரும் செயல்களை செய்யாவிட்டாலும் இகழ்ச்சி தரும் செயல்களை செய்யாது இருப்பதே இருக்கும் கொஞ்சம் புகழையும் பெருமையையும் செல்வத்தையும் குன்றாமல் காக்கும்.

ஆதலால் இகழ்ச்சி தரக்கூடிய செயல்களை செய்தால் மானம் போய்விடும்.

பேராண்மை என்ற சொல் 

“குறள் 148

பிறன்மனை நோக்காத பேராண்மை சான்றோர்க்கு 

அறனொன்றோ ஆன்ற வொழுக்கு” என்ற குறளிலும் மிக பொருத்தமாக வருகிறது. பிறன்மனையை நோக்குகின்றவர்கள் மானம் அற்றவர்கள் என்பதையும் உணரலாம்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

சீரினும் சீர் அல்ல செய்யார் - புகழ் செய்யுமிடத்தும் தம் குடிமைக்கு ஒவ்வாத இளிவரவுகளைச் செய்யார்; சீரொடு பேராண்மை வேண்டுபவர் - புகழுடனே மானத்தை நிறுத்துதலை விரும்புவார். (எவ்விடத்தும் நிலைகுலையாத திண்மையான் உளதாதல் பற்றிப் 'பேராண்மை' எனப்பட்டது. நிலையுடைய புகழின் பொருட்டாகவும் செய்யார் என்பதாம்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

ரொடு பேராண்மை வேண்டுபவர்- புகழொடு மானத்தை நிலைநிறுத்துதலை விரும்புபவர்; சீரினும் சீர் அல்ல செய்யார்- புகழைச் செய்யு மிடத்தும் தம் குடிப்பிறப்பிற் கொவ்வாத இழி செயல்களைச் செய்யமாட்டார். ஏகாரம் தேற்றம்.

எந்நிலைமையிலுந் தளராத மனத்திண்மை யுடைமையால் மானம் பேராண்மை யெனப் பட்டது. சீரினுஞ் சீரல்ல செய்தல் அன்முறையாய்க் கொள்ளையடித்து அறச்சாலை நிறுவுதல் போல்வது.

மணக்குடவர் உரை

தமக்குப் பொருள் மிகுதி உண்டாமாயினும் நிகரல்லாதன செய்யார், தலைமையோடே கூடப் பெரிய ஆண்மையை விரும்புவார்.

மு.வரதராசனார் உரை
புகழோடு பெரிய ஆண்மையும் விரும்புகின்றவர், புகழ் தோடும் வழியிலும் குடிப்பெருமைக்கு ஒவ்வாத செயல்களைச் செய்யமாட்டார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

புகழுடன் தன் குடும்பப் பெருமையை நிலைநாட்ட விரும்புபவர் புகழுக்குரியவற்றைச் செய்யும்போதும் தம் குடும்பப் பெருமைக்கு ஏற்காத இழிவுகளைச் செய்யமாட்டார்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

A person who wants respect and want to be known as an person of integrity as well as a person who has respect/fame and known for his integrity will be very careful and not do anything dishonest, that brings ill effects, that brings bad reputation. A person of integrity may not do activities that brings fame but at least he will do not dishonest and bad reputation stuffs. 

Questions that I ask to the kid

What does a person of integrity and who wants fame won't do?

ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும்

குறள் 952
ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும்இம் மூன்றும்
இழுக்கார் குடிப்பிறந் தார்.
[பொருட்பால், குடியியல், குடிமை]

பொருள்
ஒழுக்கமும் - ஒழுக்கம் - நடை, முறைமை; நன்னடத்தை, ஆசாரம்; சீலம்; உலகம் ஓம்பிய நெறி; உயர்ச்சி; தன்மை; குலம்.

வாய்மையும் - வாய்மை - உண்மை; சொல்; தவறாச்சொல்; பௌத்தசமயஉண்மைகள்; வலி.

நாணும் - நாணம் - எதிர்கொள்ளாமல் பின்வாங்கும் கூச்ச உணர்வு, வெட்கம், அடக்கம், பணிவு,  கூசுதல்
நாணால் - நாணத்தினால் - வெட்கபடவைக்கும் உணர்வால்

இம் மூன்றும் - இவை மூன்றும்

இழுக்கார் - இழுக்கு - குற்றம்; பொல்லாங்கு நிந்தை தாழ்வு மறதி வழுக்கு தவறு

குடிப் - பருகுகை; மதுபானம்; மதுவுண்டமயக்கம்; புருவம்; குடியானவன்; குடியிருப்போன்; ஆட்சிக்குட்பட்டகுடிகள்; குடும்பம்; குலம்; வீடு; ஊர்; வாழிடம்.

பிறந்தார் - பிறந்தவர்கள்

முழுப்பொருள்

நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்தவர்கள் அவச்சொல்லுக்கு அஞ்சி வெட்கபடுகின்ற செயல்களை செய்ய மாட்டார்கள். ஆதலால் நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்த ஒருவன் ஒழுக்கம், வாய்மை, நாணம் ஆகிய முன்றும் குறையும் எந்த ஒரு செயலையும் செய்ய வெட்கப்பட்டு செய்ய மாட்டார்கள்.

ஆக ஒரு குடும்பம் நல்ல குடும்பம் என ஆவது கல்வியினாலோ, பொருள் செல்வத்தினாலோ மட்டும் அல்ல. அவை ஒழுக்கம் (ஒழுக்கமுடைமை), வாய்மை (வாய்மை), நாணம் (நாணுடைமை) ஆகிய பண்புகளின் அடிப்படையில் ஆகும்.

ஒழுக்கம் (ஒழுக்கமுடைமை), வாய்மை (வாய்மை), நாணம் (நாணுடைமை), முறையே, மெய் மொழி மனம் என்னும் முக்கரணம் பற்றியன.

நாலடியார்ப் 142 பாடலொன்று, பெருந்தன்மை, மென்மை, கடைப்பிடித்தல் என்னும் இவை மூன்றும் உயர்வு பொருந்திய குடியிற் பிறந்தவர்க்கல்லது மிக்க செல்வம் உண்டான காலத்தும் பிறர்க்கு உண்டாகமாட்டா என்று கூறுகிறது. அப்பாடல்:

சான்றாண்மை சாயல் ஒழுக்கம் இவைமூன்றும்
வான்றோய் குடிப்பிறந்தார்க் கல்லது – வான்றோயும்
மைதவழ் வெற்ப! படாஅ பெருஞ்செல்வம்
எய்தியக் கண்ணும் பிறர்க்கு. (நாலடி.142)

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

குடிப்பிறந்தார் - உயர்ந்த குடியின்கண் பிறந்தார்; ஒழுக்கமும் வாய்மையும நாணும் இம்மூன்றும் இழுக்கார் - தமக்குரிய ஒழுக்கம் மெய்ம்மை நாண் எனப்பட்ட இம்மூன்றன் கண்ணும், கல்வியான் அன்றித் தாமாகவே வழுவார். (ஒழுக்கம் முதலியன மெய்ம்மொழி மனங்களினவாகலின், அம் முறையவாயின. இழுக்குதல் அறியாது வருகின்றமையின் 'இழுக்கார்' என்றார்.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

குடிப்பிறந்தார்- நல்ல குடியிற் பிறந்தவர்; ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும் இம்முன்றும் இழுக்கார்- ஒழுக்கம் மெய்ம்மை பழிநாணல் ஆகிய முத்திறத்தும் ஒருபோதும் தவறார்.

ஒழுக்கம் முதலிய முன்றும், முறையே, மெய் மொழி மனம் என்னும் முக்கரணம் பற்றியன.

மணக்குடவர் உரை

ஒழுக்க முடைமையும் மெய்ம்மை கூறுதலும் அற்றம் மறைத்தலாகிய நாணமுடைமையும் ஆகிய இம்மூன்றினையும் தப்பார் உயர்குடிப்பிறந்தார்.

மு.வரதராசனார் உரை
உயர் குடியில் பிறந்தவர் ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணமும் ஆகிய இம் மூன்றிலிருந்தும் வழுவாமல் இயல்பாகவே நன்னெறியில் வாழ்வர்உயர் குடியில் பிறந்தவர் ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணமும் ஆகிய இம் மூன்றிலிருந்தும் வழுவாமல் இயல்பாகவே நன்னெறியில் வாழ்வர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஒழுக்கம், உண்மை, நாணம் என்னும் இம்மூன்றிலிருந்தும் விலகமாட்டார்.

இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல்

குறள் 946
இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்
கழிபேர் இரையான்கண் நோய்.

[பொருட்பால், நட்பியல், மருந்து]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
இழிவு - தாழ்வு; இகழ்ச்சி, நிந்தை குறைவு குற்றம் கேடு பள்ளம் தீட்டு
அறிந்து - தெரிந்து, உணர்ந்து, நினைத்து, மதித்து

உண்(ணு)-தல் -- சாப்பிடுதல், உட்கொள்ளுதல், அனுபவித்தல்
உண்பான்கண் - சாப்பிடுகின்றவனுக்கு

இன்பம்போல் - இன்பம் - மனமகிழ்ச்சி; இனிமை ஒன்பான்சுவைகளுள்ஒன்று; சிற்றின்பம், காமம் திருமணம் நூற்பயன்களுள்ஒன்று.

நிற்கும் - நிலைத்திணைப் பொருள், எஞ்சுதல்
கழி - கழி - கோல், மரக்கொம்பு; கடலடுத்தஉவர்நீர்ப்பரப்பு; நுகத்துளையில்இடுங்கழி; ஆயுதக்காம்பு; யாழின்இசையெழுப்புங்கருவி; வரிச்சல்; நூற்சுருள்; மிகுதி; ஊன்; கயிறு
கழி-தல் - இயலுதல்,  மிகுதல், அழிதல், ஒழிதல், சாதல், வருந்துதல்

பேர் - பெயர்; ஆள்; உயிரி; புகழ்; பெருமை; பொலிவு.
பேர்தல் - சிதைதல்; பிரிதல்; போதல்; அழிதல்; பிறழ்தல்; அசைதல்; குறைதல்; பின்வாங்குதல்; நிலைமாறுதல்; முறைபிறழ்தல்.

இரை - ஒலி; பறவை, விலங்குமுதலியவற்றின்உணவு; உண்டஉணவு; நாக்குப்பூச்சி பூமி நீர் கள் வாக்கு

இரையான்கண்
நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

முழுப்பொருள்

இழிவறிந்து என்றமையின், குறைவாகச் சாப்பிடுவதால், வாதம், பித்தம், சிலேட்டுமம் என்கிற மூன்று ஒரு சமச்சீர் நிலையில் இருப்பதையும், அதன் காரணமாக நோய்முதலியன அண்டாமையும் குறிக்கப்படுகிறது.

ஆதலால் குறைவாக உண்ணுவது, தேவையான அளவு உண்ணுவது கெடுதல் ஏதும் விளைவிக்காது என்று அறிந்து, உடலுக்கு கேடு விளைவிக்கும் உணவுகளை தவிர்க்க வேண்டும் என்று அறிந்து அளவாக உண்ணும் ஒருவருக்கு நோயற்ற நல்ல ஆரோக்கியம் என்னும் நற்பயன் நிலைத்து நிற்கும்.  அதுப்போல தேவைக்கு அதிகமாக, மிகுதியாக உண்ணும் ஒருவருக்கு நோய், துன்பமே வந்து சேரும்.

“உண்டிச் சுருங்குதல் பண்டிக்கழகு” என்றொரு சொலவடை இருக்கிறது; இதைத் தவறாகப் பெண்டிர்க்கழகு என்று ஔவையார் சொன்னதாகச் சொல்வதுமுண்டு. அவ்வாறு ஒருதலைப் பட்சமாக, ஒளவையைப் போன்ற பெண்கவி கூறியிருப்பார் என்பது ஐயத்துக்குரியது, உண்டி சுருங்குதல் வயிற்றுக்கு அல்லது உடலுக்கு அழகு என்பதே பொருந்துவதாம் . பண்டி என்ற சொல் உடலையும், வயிற்றையும் குறிப்பது; குறிப்பாக “தொந்தியைக்” குறிப்பது. இப்பொழுது அந்த சொலவடை இக்குறளின் கருத்தையொட்டி இருப்பதைக் காணலாம்.

மேலும் அஷோக்  உரை

பரிமேலழகர் உரை

இழிவு அறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் - அக்குறைதலை நன்று என்று அறிந்து அவ்வாறே உண்பவன் மாட்டு இன்பம் நீங்காது நிலை நிற்குமாறு போல; கழிபேரிரையான்கண் நோய் நிற்கும் - மிகப்பெரிய இரையை விழுங்குவான் மாட்டு நோய் நீங்காது நிலைநிற்கும். (அவ்வாறே உண்டல் - உண்ணலாம் அளவில் சிறிது குறையஉண்டல். இன்பமாவது வாதமுதலிய மூன்றும் தத்தம் நிலையில் திரியாமையின் மனம் மொழி மெய்கள் அவன் வயத்தவாதலும், அதனான் அறம் முதலிய நான்கும் எய்தலும் ஆம். இரையை அளவின்றி எடுத்து அதனான் வருந்தும் விலங்கொடு ஒத்தலின் 'இரையான்'என்றார். விதி எதிர்மறைகளை உவமமும் பொருளும் ஆக்கியது இரண்டானும் பெறுதற்கு.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

இழிவு அறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல்- குறைத்துண்பதன் நன்மையைப் பட்டறிவாலறிந்து அம்முறையை நெடுகலும் கடைப்பிடிப்பவனிடத்து இன்பம் நிலைத்து நிற்பதுபோல்; கழிபெரு இரையான்கண் நோய்நிற்கும்- மிகப் பேரளவாக வுண்பவனிடத்து நோய் நிலைத்து நிற்கும்,

இழிவென்றது இன்றியமையாத அளவிற்கு மேற்பட்டதின் நீக்கத்தையே. இன்பமாவது உணவுச்சுவை மிகுதலும், எளிதாயியங்கி வினை செய்தலும், ஊதை பித்த கோழைகள் தத்தம் அளவில் நிற்றலால் ஒருவகை நோயுமின்மையும், ஏனையின்பங்களையும் நுகர்தலும், மனமகிழ்ச்சியுமாம். 'கழிபெரு' மீமிசைச் சொல். 'இரை' யென்பது விலங்கினுந் தாழ்ந்த பறவை யூரிகளின் உணவைக் குறிக்குஞ் சொல்லாதலால், இங்கு இழிவு குறித்து நின்றது. 'கழிபேரிரையான்' என்பதை மிடாவிழுங்கி என்பது போலக் கொள்க. 'நோய்' வகுப்பொருமை. அளவூணின் நன்மையும் மிகையூணின்  தீமையும் இங்கு ஒருங்கு கூறப்பட்டன. மிகையூண் என்பது அளவு மிகுதியையன்றி வேளை மிகுதியையுங் குறிக்கும்.

ஒருபொழு துண்பானே ஓகியொரு நாளில்
இருபொழு துண்பான்நன் றாகி-வருபொழுது
முப்பொழு துண்பானேல் நோகியாம் நாற்பொழுது
கப்புவான் சாகி கடிது.

மணக்குடவர் உரை

அறும் அளவறிந்து உண்பவன்கண் இன்பம்போல உண்டாம், மிக உண்பான்கண் நோய்.

மு.வரதராசனார் உரை
குறைந்த அளவு இன்னதென்று அறிந்து உண்பவனிடத்தில் இன்பம் நிலைநிற்பது போல, மிகப்பெரிதும் உண்பவனிடத்தில் நோய் நிற்க்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

குறைவாக உண்பதே நல்லது என்று அறிந்து உண்பவனிடம் இன்பம் விலகாமல் இருப்பது போல் மிக அதிகமாக விழுங்குபவனிடம் நோய் விலகாமல் இருக்கும்.

Thirukkural - Management - Health - Counsel for Individuals

Kural 946 contains a simile. Simile is an indirect comparison. Resorting to similes to drive home messages was second nature to Valluvar. Good and evil do not coexist. Similarly, happiness remains everlastingly in a person who eats a little, in moderation, and disease remains everlastingly in a person who eats a lot. Therefore, one thing, either happiness or disease, always remains in a person. Happiness and disease are mutually exclusive, as they cannot remain together in a person at the 

same time. If there is happiness in a person, there cannot be disease in  the body. On  the contrary, if there is disease in the body, there cannot be happiness in him. Our choice decides whichever remains inside us.

As Health to a moderate eater 

So disease sticks to a glutton.

We know that the number of people who died of overeating is more than the number of people who died of starvation. However, longevity, lifespan, has increased by ten plus years, living with disability has also increased by  ten percent. If you want happiness to remain long in you, eat in moderation. If you want disease to find secured shelter in your body, feed your stomach as you dump a garbage bin. If you want to be healthy, eat healthful food. Do not meaninglessly  feed your stomach and make that a disease-breeding machine. Just eat, but do not cheat your stomach. If you please your eyes, you will plague your health.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Consumption of food in excess results in bad effects on the body because the vata, pita, kapa balance is lost. Hence, when a person who understood this and consistently consuming food in moderation would lead a healthy and happy life. Whereas when a person consumes food in excess, then, it would lead to disease. Happiness and disease are mutually exclusive. Hence, do not meaninglessly feed your stomach (as your dump a garbage bin) and make that a disease breeding machine. 

Just take an example of a day when you overeat - you had one of the following 1) excessive gas and bloating 2) stomach upset 3) difficult in sleeping etc. Also, we know that, We know that the number of people who died of overeating is more than the number of people who died of starvation. 

Questions that I ask to the kid

What does consumption of food in moderation and in excess lead to respectively?