Wednesday, January 31, 2018

035 துறவு

பால் - அறத்துப்பால்
இயல் - துறவறவியல்
அதிகாரம் - துறவு

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 341
யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் 
அதனின் அதனின் இலன்

குறள் 342
வேண்டின்உண் டாகத் துறக்க துறந்தபின் 
ஈண்டுஇயற் பால பல

குறள் 343
அடல்வேண்டும் ஐந்தன் புலத்தை விடல்வேண்டும்
வேண்டிய வெல்லாம் ஒருங்கு

குறள் 344
இயல்பாகும் நோன்பிற்கொன்று இன்மை உடைமை
மயலாகும் மற்றும் பெயர்த்து.

குறள் 345
மற்றும் தொடர்ப்பாடு எவன்கொல் பிறப்பறுக்கல்
உற்றார்க்கு உடம்பும் மிகை

குறள் 346
யானென தென்னுஞ் செருக்கறுப்பான் வானோர்க்
குயர்ந்த உலகம் புகும்

குறள் 347


குறள் 350
பற்றுக பற்றற்றான் பற்றினை அப்பற்றைப் 
பற்றுக பற்று விடற்கு

Kural 0343 - 💪 ஆசைகளை விட்டுவிடு வலிமை பெறு - Let go of desires, gain strength

Key Questions

  1. What must I give up to gain true power over myself?
  2. Socrates (via dialectic inquiry): Can a man be free if he is ruled by what he sees, hears, tastes, or touches?
  3. Aristotle (via ethics and virtue): Is not temperance a virtue, and does not the virtuous man restrain his appetites for the sake of reason and the good life?
  4. Immanuel Kant (via duty and reason): Should not the moral law within us demand mastery over the sensory inclinations that cloud our rational will?
  5. Werner Heisenberg (via uncertainty and inner clarity): If external knowledge is uncertain and the observer is never separate from the observed, must not clarity come from disciplining the inner senses first?
  6. Werner Heisenberg (via uncertainty and inner clarity):  Is not the act of perceiving shaped by what we desire to see — and thus, is self-mastery the foundation of true understanding?
  7. Laozi / Eastern Wisdom: Can you govern the world if you cannot govern yourself?

    Thiruvalluvar: True strength is not gained by accumulating power, but by renouncing the desires that weaken the soul — mastery of the senses is the first and final victory.

குறள் 0343

அடல்வேண்டும் ஐந்தன் புலத்தை விடல்வேண்டும்
வேண்டிய வெல்லாம் ஒருங்கு
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், துறவு]
(For English meaning scroll to the bottom of this post)

சொற்களின் பொருளுரைகள்

அடல் - வலிமை; வெற்றி போர் கொலை பகை மீன்வகை.

வேண்டும் - vēṇṭum   imp. v. + dat. veeNum வேணும் want; should, need 
வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்.

ஐந்தன் - ஐந்து
புலத்தை - புலன்கள் - ஐம்புலன் நுகர்ச்சி யாகிய சுவை, ஒளி, ஊறு, ஓசை, நாற்றம் என்பவை; பொறி; கருமேந்திரியம்; அறிவுடைமை; அறிவுக்கூர்மை; வெளிப்படக்காண்டல்; உறுப்பு; வயல்; நூல்வனப்புள்ஒன்று.

விடல் - முற்றும்நீங்குகை; ஊற்றுகை; குற்றம்.


வேண்டும் - vēṇṭum   imp. v. + dat. veeNum வேணும் want; should, need 
வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

வேண்டிய - vēṇṭiya   adj. id. 1. Indispensable; இன்றியமையாத. 2. Required; தேவையான. 3. Sufficient; போதுமான. 4. Many;மிகுதியான. வேண்டிய நாள் என்னோடும் பழகிய நீ(தாயு. மண்டலத். 10)

எல்லாம் - முழுதும்

ஒருங்கு - முழுமை; முழுதும்; எல்லாம்; எல்லாங்கூடிநிற்கை; அடக்கம்; ஒருகாலத்தில்; ஒருசேர; ஒருதன்மை; அழிவு.

முழுப்பொருள்

அடல் என்றால் வலிமை, வெற்றி என்ற பொருளிலே இங்கு நாம் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். ஆதலால் ஒருவருக்கு வலிமை வேண்டும் என்றால் அவர் ஐந்து புலன்களையும் அடக்க வேண்டும், நாம் ஆசைப்படுகின்ற எல்லாவற்றையும் ஒருசேர விட்டொழிய வேண்டும். அவ்வாறு செய்தால் அது நமக்கு வலிமையே. முன்பு குறள் 341: யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் அதனின் அதனின் இலன் சொன்னதுப்போல வேண்டாம் என்று விடுவதனால் நமக்கு இன்பமே. அதுப்போலவே இக்குறளில் சொல்லப்படுவது என்னவென்றால் விட்டொழிவதனால் வலிமை நமக்கு என்கிறார் திருவள்ளுவர். வலிமை வேண்டும் என்றால் வலிமைக்கு தடைகற்களாய் இருக்கின்ற அனைத்தையும் (ஐம்புலன்கள், ஆசைகள்) ஒருசேர விட்டொழிய வேண்டும். 

ஐம்புலன்களையும் கட்டுப்படுத்தும் கருவி என்றால் அது நமது மனசாகும். உதாரணமாக, ஒருவருக்கு கண்ணைத் திறந்துக்கொண்டே தூங்கும் பொழுது  (அது உண்மையில் ஒரு நோயும் குட) அவர் எதையும் பார்ப்பது இல்லை. ஏனெனில் அவர் மனசு தான் பார்க்கிறது (அறிவியலாக பார்த்தால் ஒருவர் தூங்கும் பொழுது கண்ணுக்கும் மூலைக்கும் உள்ள ஒரு நரம்பு செயலில் இருக்காது). ஆதலால் வலிமை வேண்டும் என்றால் ஐம்புலன் நுகர்ச்சி யாகிய சுவை, ஒளி, ஊறு, ஓசை, நாற்றம் என்பவற்றை அடக்க வேண்டும். அதனால் வரும் ஆசைகள் அனைத்தையும் விட்டொழிய வேண்டும். 

பரிமேலழகர் உரை “வீடு எய்துவாருக்கு”என்கிறது. மறுப்பதற்கு இல்லையென்றாலும், அவர் கீழ்காணும் நாலடியாரின் பாடலையொட்டி பொருள் செய்திருக்கலாம் என்று கருத இடமுண்டு. அப்பாடலானது:

மெய்வாய்கண் மூக்குச் செவியெனப் பேர்பெற்ற
ஐவாய வேட்கை அவாவினைக் – கைவாய்
கலங்காமல் காத்துய்க்கும் ஆற்றல் உடையான்
விலங்காது வீடு பெறும். (நாலடி 59)

“கசட்டுறு வினைத்தொழிற் கள்வ ராயுழல்
அசட்டர்கள் ஐவரை அறுவ ராக்கிய
வசிட்டன்” (கம்ப.திருவவதார.77)

“ஐந்தொ டாகிய முப்பகை மருங்கற அகற்றி
உய்ந்து போயினர்” (கம்ப.மந்திர 64_

“மிடலுறு புலன்கள் வென்ற மெய்த்தவர்”
“அடக்கிஐம் புலன்கள் வென்ற தவப்பயன்’ (கம்ப.கடல்தாவு.11,29)

“வீடுமின் முற்றவும்” (திருவாய் 1.2:1)


மேலும்: அஷோக் உரை

மற்ற உரைகள்

பரிமேலழகர் உரை

ஐந்தன் புலத்தை அடல் வேண்டும் - வீடு எய்துவார்க்குச் செவி முதலிய ஐம்பொறிகட்கு உரியவாய ஓசை முதலிய ஐம்புலன்களையும் கெடுத்தல் வேண்டும், வேண்டிய எல்லாம் ஒருங்கு விடல் வேண்டும் ; - கெடுக்குங்கால் அவற்றை நுகர்தற்பொருட்டுத் தாம் படைத்த பொருள் முழுவதையும் ஒருங்கே விடுதல் வேண்டும். (புலம் என்றது, அவற்றை நுகர்தலை. அது மனத்தைத் துன்பத்தானும் பாவத்தானும் அன்றி வாராத பொருள்கள் மேலல்லது வீட்டு நெறியாகிய யோகஞானங்களில் செலுத்தாமையின், அதனை 'அடல் வேண்டும்' என்றும், அஃது அப்பொருள்கள் மேல் செல்லின் அந்நுகர்ச்சி விறகுபெற்ற தழல்போல் முறுகுவதல்லது அடப்படாமையின், 'வேண்டிய எல்லாம் ஒருங்கு விடல் வேண்டும்' என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை

துறப்பார்க்குப் பொறிக ளைந்தினுக்கும் நுகர்ச்சியான ஐந்தினையுங் கொல்லுதல் வேண்டும்: அதற்காகத் தாம் விரும்பின எல்லாவற்றையும் ஒரு காலத்திலே விடுதல் வேண்டும்.

மு.வரதராசனார் உரை

ஐம்பொறிகளுக்கும் உரிய ஐந்து புலன்களின் ஆசையையும் வெல்லுதல் வேண்டும், அவற்றிற்கு வேண்டிய பொருள்களை எல்லாம் ஒரு சேர விட வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

ஆசைகளைப் பிறப்பிக்கும் ஐந்து புலன்களையும் அடக்க வேண்டும்; அவற்றை அடக்குவதற்குத் தனக்குரிய அனைத்தையும் விட்டு விட வேண்டு்ம்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை 

துறவுக்கு அடிப்படை புலனடக்கம்.

English Meaning

To attain true strength or mastery, one must first conquer the five senses — sight, sound, smell, taste, and touch — which are the root of desires. These sensory experiences often lead the mind outward, creating attachments and cravings. Only by gaining control over these senses can one avoid being ruled by desire and distraction.

This act of self-restraint is not partial but total — one must renounce all that stimulates or feeds the senses. Just as external discipline requires inner strength, the mind plays a crucial role in regulating sensory impulses. When the mind is mastered, and the pull of pleasures is relinquished, the individual becomes powerful, composed, and free from suffering. True strength, says the Kural, lies not in external conquest, but in inner control and renunciation.

Poetic Rendering

To conquer the world, first still the tide,
Of senses five that pull and guide.
Let go desires, both near and far—
And strength shall rise like a steadfast star.

Questions by scholars ans Answers by Thiruvalluvar

  1. What must I give up to gain true power over myself?
    Thiruvalluvar: Give up the objects of sensory pleasure, and strength will arise within.

  2. Socrates (via dialectic inquiry): Can a man be free if he is ruled by what he sees, hears, tastes, or touches?
    Thiruvalluvar: No man is free who serves his senses; freedom begins where desire ends.

  3. Aristotle (via ethics and virtue): Is not temperance a virtue, and does not the virtuous man restrain his appetites for the sake of reason and the good life?
    Thiruvalluvar: The virtuous live by reigning in the senses; strength follows where restraint leads.

  4. Immanuel Kant (via duty and reason): Should not the moral law within us demand mastery over the sensory inclinations that cloud our rational will?
    Thiruvalluvar: When the senses are silenced, the mind aligns with duty and truth.

  5. Werner Heisenberg (via uncertainty and inner clarity): If external knowledge is uncertain and the observer is never separate from the observed, must not clarity come from disciplining the inner senses first?
    Thiruvalluvar: Only when the senses are stilled does the inner eye see without distortion.

  6. Werner Heisenberg (via uncertainty and inner clarity):  Is not the act of perceiving shaped by what we desire to see — and thus, is self-mastery the foundation of true understanding?
    Thiruvalluvar: Desire bends perception; mastery over it reveals the real

  7. Laozi / Eastern Wisdom: Can you govern the world if you cannot govern yourself?
    Thiruvalluvar: He who conquers the senses needs no throne — he already rules.

🎯 Story: "The Archer and the Monkey" – A Story of Mastering the Senses

In an ancient village, there lived a young archer named Arun who wanted to be the best in the kingdom. He trained day and night, shooting arrows at distant targets, hitting bulls-eyes with ease. But whenever he went to competitions, something strange happened — he missed.

He wasn’t missing because he lacked skill — it was the noise of the crowd, the colorful clothes, the smell of food, and the cheering that distracted him. His eyes wandered, his ears twitched, his mind drifted. He had become like a monkey, jumping behind every distraction.

One day, an old monk came by and watched Arun train. The monk said,

“Your hands are steady, but your senses are wild. Until you tame them, your arrows will never fly true.”

So Arun began a new kind of training. He sat still for hours with his eyes closed, listening to his breath. He practiced focusing only on the target, ignoring sounds, smells, or movement. Day by day, he learned to pull his senses inward like drawing back a bowstring.

At the next competition, Arun stood tall. The crowd shouted, drums beat, food sizzled — but he heard none of it. His arrow flew straight and struck the center.


🪔 Moral (Essence of the story)

“If you seek true strength, conquer the five senses — and all else will follow.”

🛠️Practice Tools for Daily Life

1. Mindful Pause Before Desire
Before reaching for anything tempting — a snack, phone, or impulsive purchase — pause for 5 deep breaths. Ask yourself: “Do I really need this, or am my senses just craving it?” This creates space between impulse and action.

2. Digital Detox Moments
Pick a daily 10-minute window where you turn off all screens and sensory distractions. Use this time for quiet reflection, meditation, or simply observing your breath. It trains your mind to rest from constant sensory stimulation.

3. Micro practice: Single-Sense Focus
For one minute, focus completely on just one sense — like hearing only the sounds around you, or noticing one smell deeply. This sharpens control over your senses.
Deeper learning methods (janan yoga style, lectio divina style)


Deeper Practice: Progressive Sensory Renunciation (Practical Detachment Training)

What it is:
A systematic approach where you gradually and mindfully reduce dependence on sensory pleasures to build inner resilience.

How to practice:

  1. Identify your strongest sensory cravings (e.g., social media, junk food, TV, excessive talking).

  2. Set small, achievable limits on these indulgences daily—like reducing screen time by 10 minutes or skipping one snack a day.

  3. Replace that time or space with mindful activities like walking, journaling, or breathing exercises.

  4. Observe the discomfort or urge that arises without reacting, cultivating patience and awareness.

  5. Reflect weekly on how letting go of small pleasures strengthens your focus and peace.

Why it works:
By intentionally stepping back from sensory indulgences in small, manageable steps, you train the mind to overcome attachment. This gradual process deepens self-control, reducing the mind’s restless pull and uncovering the strength Thiruvalluvar speaks of—true mastery begins with letting go.

Parallels in Other Philosophical and Religious Traditions

1. Thirugnanasamambadhar திருஞானசம்பந்தர்
“ஐந்தே இன்பம் அகற்றல் என்பது ஆயுள் வாய்ப்பின் அடிப்படை.”
— Renouncing the pleasures of the five senses is the foundation of a long, peaceful life.

2. Hinduism — Bhagavad Gita (Chapter 2, Verse 60)
“या निशा सर्वभूतानां तस्यां जागर्ति संयमी |
तस्यां श्रेष्ठा जागर्ति निधिर् बुद्धिर् मतं मम ||”
“The yogi who is master of the senses, awake during the night of delusion, is the wisest and possesses supreme wisdom.”
— Control of the senses leads to enlightenment and inner strength.

3. Buddhism — The Dhammapada (Verse 361)
"The wise man, restrained in his senses, attains peace; uncontrolled senses bring suffering."
— Mastery over sensory desires is key to liberation.

4. Jainism — Acaranga Sutra
“Vaya bhaya samapatti” (Detachment from sensual pleasures is essential for liberation.)
— The Tirthankaras teach strict control over the senses to overcome karma.

5. Stoicism (Western Philosophy)
Epictetus:
"Freedom is gained by mastering desires, not by indulging them."
— The Stoics emphasize self-control over passions as the path to virtue and peace.

6. Christianity — Bible (1 Corinthians 9:27)
"I discipline my body and keep it under control, lest after preaching to others I myself should be disqualified."
— Self-mastery over bodily desires is vital to spiritual strength.

7. Islam — Hadith (Prophet Muhammad)
"The strong is not the one who overcomes people by his strength, but the strong is the one who controls himself while in anger."
— True strength lies in self-control, especially over impulses.

8. Taoism (Laozi — Tao Te Ching)
"He who conquers others is strong; he who conquers himself is mighty."
— Inner mastery surpasses external conquest.

034 நிலையாமை

பால் - அறத்துப்பால்
இயல் - துறவறவியல்
அதிகாரம் - நிலையாமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 331
நில்லாத வற்றை நிலையின என்றுணரும்
புல்லறி வாண்மை கடை

குறள் 332
கூத்தாட்டு அவைக்குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம் 
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று

குறள் 333
அற்கா இயல்பிற்றுச் செல்வம் அதுபெற்றால்
அற்குப ஆங்கே செயல்

குறள் 334
நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும்
வாளது உணர்வார்ப் பெறின்

குறள் 335

குறள் 336

குறள் 337
ஒருபொழுதும் வாழ்வது அறியார் கருதுப
கோடியும் அல்ல பல

குறள் 338

குறள் 339



நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி

குறள் 334
நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும்
வாளது உணர்வார்ப் பெறின்
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், நிலையாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

நாள் - தினம்; காலம்; வாழ்நாள்; நல்லநாள்; காலை; முற்பகல்; நட்சத்திரம்; திதி; புதுமை; அன்றலர்ந்தபூ; வெண்பாவின்ஈற்றடியிறுதியில்வரும்ஒரசைச்சீர்வாய்பாடு
நாள் - nāḷ   n. 1. [T. nāḍu, M. nāḷ.] Dayof 24 hours; தினம் சாதலொருநா ளொருபொழுதைத் துன்பம் (நாலடி, 295). 2. [T. nāḍu, M. nāḷ.]Time; காலம் பண்டைநாள் (கம்பரா. நட்பு 43).3. Lifetime, life; ஆயுள் நாளோடு வாள்கொடுத்தநம்பன் றன்னை (தேவா. 219, 10). 4. Auspiciousday; நல்ல நாள் நாட்கேட்டுக் கல்யாணஞ் செய்து(நாலடி, 86). 5. Early dawn; காலை நாண்மோர்மாறும் (பெரும்பாண். 160). 6. Forenoon; முற்பகல் நாணிழற்போல விளியுஞ் சிறியவர் கேண்மை(நாலடி, 166). 7. Lunar asterism; நட்சத்திரம் திங்களு நாளு முந்துகிளந் தன்ன (தொல். எழுத். 286).8. Lunar day, period of the moon's passagethrough an asterism; திதி (W.) 9. Freshness,newness; புதுமை கோதையை நாணீராட்டி (சிலப்.16, 8). 10. Youth, juvenility, tenderness;இளமை. நௌவி நாண்மறி (குறுந். 282). 11. New-blown flower; அன்றலர்ந்த பூ பொன்குறையுநாள்வேங்கை நீழலுள் (திணைமாலை. 31). 12. Asymbolic expression of the last metrical footof one syllable, in veṇpā

என - என்னுடைய; என்ன; என்று; ஓர்உவமவுருபு; eṉṟu   என்-. part. 1. That, usedas a relative part. when it ends a quotationand connects it with the following part of thesentence; என்றுசொல்லி. 2. In special orelliptical constructions, in which it is used as aconnective part. (a) between verbs, as in நரைவரு மென்றெண்ணி (நாலடி, 11): (b) between anoun and a pronoun, as in பாரியென் றொருவனுளன்: (c) between an int. and a verb, as in திடீரென்றுவந்தான்: (d) between an imitative soundand a verb, as in ஒல்லென் றொலித்தது: (e) between an abstract noun and a verb, as in பச்சென்று பசந்தது: (f) between words defining thingsenumerated, as in நிலனென்று, நீரென்று; வினைபெயர் குறிப்பு இசை பண்பு எண் என்ற பொருள்பற்றிவரும் இடைச் சொல் (தொல். சொல், 261, உரை: நன் 424.) 3. An expletive; ஒரு சொல்லசை. கலியாணத்துக்கென்று பணம் வைத்திருக்கிறேன்.  

ஒன்று - ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.

போல் - ஓர்உவமவுருபு; பொய்; ஓர்அசைச்சொல்; உள்ளீடில்லாதது; பதர்; மூங்கில்; வெற்றி; படை; வாள்; pōl   போலே, போல, a particle of comparison, as, so as, like.

காட்டி - காட்டுதல்காண்பித்தல்; அறிவித்தல்; மெய்ப்பித்தல்; நினைப்பூட்டுதல்; படையல்; உண்டாக்குதல்; அறிமுகஞ்செய்தல்; வெளிப்படுத்துதல்.

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

ஈரும் - அரிதல்; அறுத்தல் இழுக்கப்படுதல்.

வாள் - ஒளி; கத்தி; கத்தரிகை; கூர்மை; ஈர்வாள்; விளக்கம்; புகழ்; கொல்லுகை; கலப்பை; உழுபடையின்கொழு; கயிறு; நீர்; கச்சு.

அது - அஃது; அஃறிணைஒருமைச்சுட்டுப்பெயர்; ஆறாம்வேற்றுமைஒறுமையுருபு

வாள் - ஒளி; கத்தி; கத்தரிகை; கூர்மை; ஈர்வாள்; விளக்கம்; புகழ்; கொல்லுகை; கலப்பை; உழுபடையின்கொழு; கயிறு; நீர்; கச்சு.- 

அது - அஃது; அஃறிணைஒருமைச்சுட்டுப்பெயர்; ஆறாம்வேற்றுமைஒறுமையுருபு.

உணர்தல் - அறிதல்; நினைதல், கருதுதல் ஆராய்தல் இயல்புணர்தல்; ஊடல்நீங்குதல்; தெளிதல் துயிலெழுதல் பகுத்தறிதல் நுகர்தல் தொட்டறிதல்; பாவித்தல்

உணர்வார்ப் - உணர்ந்து (அதன் படி நடப்பவர்)

பெறின் - பெறுதல் - அடைதல்; பிள்ளைபெறுதல்; பிறப்பித்தல்; அறிதல்; விலைத்தகுதியுடையதாதல்.

முழுப்பொருள் (ஜெயமோகன் அவர்களின் உரைகள் இரண்டுமே மகத்தான விளக்கங்கள்)
ஜெயமோகன் உரை [நாள் என]
நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர் ஈரும்;
வாள் அது உணர்வாற் பெறின்.

உணர்ந்து பார்ப்பவரின் கண்ணில் பார்வைக்கு ஒன்றுபோலவே இருக்கக்கூடிய பற்பல நாட்களாகத் தன்னைப் பிரித்துக்காட்டும் அது ஒரே வெட்டாக உயிரை வெட்டித்தறிக்கும் வாள் போன்றதாகும்.

காலம் நம்மால் துளித்துளியாக உணரப்படுகிறது. நொடிகள் நிமிடங்கள் மணிகள் நாட்கள் வருடங்கள். இவை நம் பிரக்ஞையால் உணரப்படுபவை. துண்டுபட்ட காலம் இது. [கண்டகாலம்].

ஆனால் இந்தப் பகுப்புக்கு அப்பால் காலம் என்பது என்ன? அது ஒரே பெருநிகழ்வு. துண்டுபடாத காலம் அது [ அகண்டகாலம்] பிரபஞ்சம் என்பது ஒரே பெருநிகழ்வு. நாம் பிரித்துக்கொள்ளும் காலம் இல்லையேல் அது ஒரு கணம் என்றே சொல்லலாம்.

இருவகைக் காலத்தையும் ஒரேவரியில் சொல்கிறது இக்குறள். மின்னல் போலக் கண்ணிமைக்கும் கணத்தில் நிகழ்வதை நாள் நொடி எனப்பிரித்து உணர்ந்து அதில் திளைத்து வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறோம் நாம்.

ஜெயமோகன் அவர்கள் ஆற்றிய உரையில் இருந்து எடுத்த ஒரு பகுதி உரைநடையாக [குறளிது - நாள் 3 பகுதி 1 @ 44:35 to 48:00]


வானவன் மாதேவி அவர்கள் (2017 ஜனவரியில் இறந்தார்கள்) தசைச்சிதைவு நோயால் பல நாட்கள் அவதிப்பட்டு இறந்துப்போனார்கள்.  ”நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும் வாளது உணர்வார்ப் பெறின்”. இந்த நாள் தான் மறுநாள் என்று ஒன்றுபோல் காட்டி உயிரை வெட்டிச் செல்லும் வாள் அது உணர்வார் பெறின். அதை நீங்கள் உணர்ந்தீர்கள் என்றால் ஒவ்வொரு நாளும் உங்களுடைய உயிரை கொஞ்சம் வெட்டி எடுக்கக் கூடிய ஒரு வாள் அது. நமது ஊர்களில் ஒரு பெரிய வெல்லம் (jaggery) மனையினை வைத்து இருப்பார்கள் குறிப்பாக திருச்செந்தூர் திருவிழாவில். ஒரு நல்ல (nice or soft) வாளினால் அதனை சீவி (வெட்டி) கொடுப்பார்கள் (ஒரு பைசா/ரூபாய் இரண்டு பைசா/ரூபாய் என்று விற்பார்கள். பையன்கள் விளையாட்டாக வாங்கி சாப்பிடுவார்கள்). அந்த வாள் போன்று ஒவ்வொரு நாளும் நீங்கள் கொண்ட உயிர் என்ற வெல்ல கட்டியை சீவி சீவி எடுக்கிறது அந்த வாள்.

(நாள் என ஒன்று) நிகழ்வதே தெரியாமல் ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர் ஈரும் உணர்வார் பெறின். பெரும்பாலானவர்கள் அதனை உணர்வது இல்லை. தருமன் யக்ஷனை சந்திக்கும் பொழுது யக்ஷன் கேட்கிறான், இப்பூமியில் மாபெரும் அதிசயம் என்பது என்ன? ஒவ்வொரு நாளும் மானிடர் இறந்துக்கொண்டு இருந்தாலும் நான் மட்டும் கடைசிவரைக்கும் வாழ்வேன் என்று ஒவ்வொருவரும் நினைப்பது போல மகத்தான விந்தையான ஏதும் பூமியில் இல்லை என்று தருமன் பதில் சொல்கிறான். சரியான பதில் என்று யக்ஷன் ஒத்துக்கொள்கிறான்.

(எனக்கு தெரிந்த வரையில் எனக்கு தெரிந்த நபர்களில்/நண்பர்களில்) வானவன் மாதேவி அளவிற்கு அறத்தின் பொருட்டென வாழ்ந்த என்றும் பிறர்க்கென வாழ்ந்த யாரும் கிடையாது. தன் துயரை பிறர் மகழிச்சிக்கென மாற்றிக்கொண்டு வாழ்ந்தார்கள்.  ஏன் அவர்களுக்கு அத்தகைய வாழ்க்கை வாய்த்தது? அவ்வளவு மகத்தான ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து நிறைவை அடைய முடிந்தது என்றால் அதற்கு காரணம் நாட்கள் எண்ணி தரப்பட்டு இருக்கின்றன என்ற எண்ணம் வானவன் மாதேவி அவர்களுக்கு வந்தது. வானவன் மாதேவி வளரும் பருவத்தில் பள்ளிக்கூடத்திற்கு செல்கிறார்கள். உயர்நிலை பள்ளியில் கால் தடுக்கி ஒரு நாள் கீழ் விழுகிறார்கள். ஐந்துமுறை கால் தடுக்கும் பொழுது கால் கொஞ்சம் வளைகிறது.  ஒரு மருத்துவர் சொல்கிறார் இது தசைச்சிதைவு நோய். அதிக பட்சம் ஐந்து ஆண்டுகள்.



ஐந்து ஆண்டுகள் என்று தெரிந்த உடனே வாழ்க்கையில் எத்தனையோ விஷயங்களுக்கு பொருள் இல்லாமல் போய்விடுகிறது. சொத்து சேர்க்க வேண்டியதில்லை, பிள்ளைகளை கரைசேர்க்க தேவையில்லை, பேர குழந்தைக்கு கல்யாணம் செய்துவைக்கத் தேவையில்லை.

ஐந்து ஆண்டுகள் தான். அந்த ஐந்து ஆண்டுகளும் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு கணமும் முக்கியமாகிவிடுகிறது. ஒரு கணம் கூட தனக்கென முக்கியமாகபடவில்லை (வானவன் மாதேவிக்கு). அவ்வளவு மகத்தான வாழ்க்கை அமைய காரணம் நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும் வாளினை  (தசையிருக்க நோயை / ஐந்து ஆண்டு என்று) கண்ணால் அவர்கள் பார்த்தது தான்.

திருக்குறளைப் போன்ற ஒரு நூலை படிக்கும் பொழுது யாக்கை (உடம்பு) நிலையாமை பற்றிய அதிகாரத்தை பார்க்கிறோம். என்ன இது ஒரே பண்டார(ம்) தனமாய் இருக்கிறது என்று நமக்கு தோன்றும். ஆனால் வாழ்க்கையை கொண்டாடுவதற்கும்  வாழ்க்கைய அனுபவிப்பதற்கும் வாழ்க்கையை வகுத்துக்கொள்வதற்கும் தான் நாம் நூல்களை (பொதுவாக) படிக்கிறோம்.. இதெல்லாம் கோப்பலங்கள், எல்லாம் அழிந்துப்போய்விடும் என்று ஒருவர் சொல்லும் பொழுது, அதான் தெரிந்ததே வேறு விஷயம் சொல்லு என்று நாம் சொல்வோம்.

ஆனால் இந்த வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் அர்த்தப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்றால் அந்த வாள் அதன் நிழல் நம் தலைக்கு மேல் அவ்வப்போது கடந்து செல்ல வேண்டியதாக இருக்கிறது. நாம் அனைவரும் செய்யாத ஒன்றை (வானவன் மாதேவி) அவர்களால் செய்ய முடிகிறது என்றால் அதற்கு காரணம் அதனை அவர்கள் உணர்ந்ததனால் தான்.


வானவன் மாதேவி பற்றி
1) வானம்
2) மகத்தான சந்திப்பு
3) அஞ்சலி : வானவன் மாதேவி
4) வானவன் மாதேவி இயலிசை வல்லபி- இல்லத்திறப்புவிழா
5) வானதி- நினைவுகளினூடாக…
6) நம்பிக்கை மனுஷிகள்  -- காணொளி
7) என் வாழ்வில் ஒரு முக்கிய சந்திப்பு
8) Care for the Future

(குறும்படம் - காணொளி)


ஒப்புமை
”வாள்போல் வைகறை வந்தன்றால்” (குறுந்தொகை 157:4)

“தோற்றம்சால் ஞாயிறு நாழியா வைகலும்
கூற்றம் அளந்துநும் நாளுண்ணும்” (நாலடி.7)

“வாள்க ளாகி நாள்கள் செல்ல” (திருச்சந்த விருத்தம் 112)

”நாளடி யிடுதல் தோன்று நம்முயிர் பருகும் கூற்றின்
வாளின் வாய்த் தலைவப் பாக்கும்ச் செல்கின்றோம் வாழ்கின் றோமே” (குண்டல)

மேலும்: அஷோக் உரை

மானுடர் மறக்கவிரும்புவது எதை? ஒவ்வொரு கணமும் உள்ளத்தில் பொத்தி அணைத்திருக்கும் அனைத்தையும்தானா? நிணம்வழுக்க குருதிமழைக்க தலைகள் காலில் இடறும் போர்க்களத்தில் அவன் அக்களியாட்டை கண்டிருக்கிறான். இறந்த முகங்களிலும் சிலைத்திருக்கும் அக்களிவெறி. மானுடர் வெறுப்பது பொழுதென்று சுருண்டு எழுந்து நாள்என்று நெளிந்து காலமென்று படமெடுக்கும் நச்சை. காலத்தை வெல்வதே அமுது. அமுதுண்டவர் இவர். தேவர்கள் இவர்கள்.

நாளடைவில் ஒவ்வொன்றும் அதன் ஒழுக்கை தானே அடைகின்றது. நதிப்பெருக்கில் வீசப்பட்ட பொருட்கள் பெருகுதிசைக்கு முகம் திருப்பி, ஒன்றோடொன்று முட்டிமோதி தங்கள் ஒழுகுவடிவை தாங்களே அமைத்துக்கொள்வதுபோல. அன்றாடம் என்னும் பெருக்கு. அரிதையும் பெரிதையும் எளிதுக்கும் சிறிதுக்கும் வேறுபாடில்லாமலாக்கி தன்னுள் அடக்க அதனால் இயலும். சென்றதையும் வருவதையும் அக்கணம் என்று உருமாற்றகூடிய மாயம்  அது. அன்றாடத்தில் அனைத்தும் பயன்பாட்டுப் பொருள் மட்டுமே கொள்கின்றன. செயல்பாட்டு வடிவம் மட்டும் பூண்கின்றன. ஆகவே அனைத்தும் தங்கள் உட்பொருள் அழிகின்றன. நிலைவடிவு கரைகின்றன.

உட்பொருளும் நிலைவடிவும் அழிந்த ஒன்று இல்லை என்றாகிறது. அன்றாடத்தில் அன்றாடம் அன்றி பிறிதொன்றில்லை. அதை அறியும் உள்ளத்தின் தன்னிலை அன்றி பிறர் எவரும் இல்லை. அன்றாடத்திற்கு அப்பால் உண்மையில் ஏதேனும் உள்ளதா? அது அன்றாடத்தின் எளிமைகண்டு அகம்கசிந்த உள்ளம் விழைவது மட்டும்தானா? வெறும் எண்ணம் மட்டுமா? ஈவிரக்கமற்றது, இடைவெளியின்றி நிறைவது, எதிரீடற்றது, இறைவடிவமோ என்று மயங்கச்செய்வது. அன்றாடத்தின் பெருக்கில் முற்றிலும் மூழ்கி மறைந்து காலத்துளி ஒன்றாக மாறிப்போனான் ஆயுஸ்.

பரிமேலழகர் உரை
நாள் என ஒன்றுபோல் காட்டி ஈரும் வாளது உயிர் - நாள் என்று அறுக்கப்படுவதொருகாலவரையறைபோலத் தன்னைக் காட்டி ஈர்ந்து செல்கின்ற வாளினது வாயது உயிர், உணர்வார்ப் பெறின் - அஃது உணர்வாரைப் பெறின். (காலம் என்னும் அருவப்பொருள் உலகியல் நடத்தற் பொருட்டு ஆதித்தன் முதலிய அளவைகளால் கூறுபட்டதாக வழங்கப்படுவதல்லது, தானாகக் கூறுபடாமையின், நாள் என ஒன்றுபோல் என்றும் அது தன்னை வாள் என்று உணரமாட்டாதார் தமக்குப் பொழுது போகாநின்றது என்று இன்புறுமாறு நாளாய் மயக்கலின் 'காட்டி' என்றும் இடைவிடாது ஈர்தலான் 'வாளின் வாயது' என்றும், அஃது ஈர்கின்றமையை உணர்வார் அரியர் ஆகலின் உணர்வார்ப் பெறின் என்றும் கூறினார். உயிர் என்னும் சாதியொருமைப் பெயர் ஈண்டு உடம்பின்மேல் நின்றது. ஈரப்படுவது அதுவேயாகலின். வாள் என்பது ஆகுபெயர். இனி இதனை நாள் என்பதொரு பொருள்போலத் தோன்றி உயிரை ஈர்வதொருவாளாம் என்று உரைப்பாரும் உளர் :'என' என்பது பெயரன்றி இடைச் சொல்லாகலானும், 'ஒன்றுபோல் காட்டி' என்பதற்கு ஒரு பொருள் சிறப்பு இன்மையானும், 'அது' என்பது குற்றியலுகரம் அன்மையானும், அஃது உரையன்மை அறிக.).

மணக்குடவர் உரை
நாளென்பது இன்பந் தருவ தொன்று போலக் காட்டி, உயிரையீர்வதொரு வாளாம்: அதனை யறிவாரைப் பெறின். இஃது உயிரீரும் என்றமையால் இளமை நிலையாமை கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
வாழ்க்கையை ஆராய்ந்து உணர்வாரைப் பெற்றால் நாள் என்பது ஒரு கால அளவுகோல்காட்டி, உயிரை உடம்பிலிருந்து பிரித்து அறுக்கும் வாளாக உள்ளது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நாள் என நமக்குத் தோன்றும் காலம், நம் உயிரைப் பிளந்து செல்லும் வாளே; அறிஞர்க்குத்தான் இது விளங்கும்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
ஒவ்வொரு நாளும் உயிரை உண்பதை உணர்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Time shows that each and every day are same. However, like a sharp sword, time slices and takes away each day away from our life. Hence, those who realizes that our life is short, we wont' live forever, our life is volatile and, there is no guarantee and choice on death date will intensely utilize every day of their life effectively and do productive works to make their life and world better. They will not post pone stuffs. So, அன்றறிவாம் என்னாது அறம்செய்க.
In Mahabharata, when Yakshan asks Dharma what is the most amusing thing on the earth? Dharma replies that everyday humans see many humans are born and die. Yet, humans believes that nothing will happen to them/their health and they will live for ever. This illusion/maya is the most amusing thing on the earth. Dharma says correct.

Questions that I ask to the kid
Are all days same? Give an example related to it

Friday, January 26, 2018

033 கொல்லாமை

பால் - அறத்துப்பால்
இயல் - துறவறவியல்
அதிகாரம் - கொல்லாமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 321
அறவினை யாதெனின் கொல்லாமை கோறல்
பிறவினை எல்லாந் தரும்

குறள் 322
பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல் நூலோர்
தொகுத்தவற்றுள் எல்லாந் தலை

குறள் 323
ஒன்றாக நல்லது கொல்லாமை மற்றதன்
பின்சாரப் பொய்யாமை நன்று

குறள் 324
நல்லாறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதொன்றும்
கொல்லாமை சூழும் நெறி

குறள் 325
நிலைஅஞ்சி நீத்தாருள் எல்லாம் கொலைஅஞ்சிக்
கொல்லாமை சூழ்வான் தலை

குறள் 326
கொல்லாமை மேற்கொண் டொழுகுவான் வாழ்நாள்மேல்
செல்லாது உயிருண்ணுங் கூற்று

குறள் 327
தன்னுயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான்பிறிது
இன்னுயிர் நீக்கும் வினை

குறள் 328

குறள் 329
 
குறள் 330




நல்லாறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதொன்றும்

குறள் 324
நல்லாறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதொன்றும்
கொல்லாமை சூழும் நெறி
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கொல்லாமை]

பொருள்
நல்லாறு -நல்வழி, நற்பயன்; nal-l-āṟuṭaiyāṉ   n. நல்¹ + ஆறு¹ + உடையான் A man of goodmorals, one whose conduct is unimpeachable,opp. to tī-y-āṟuṭaiyāṉ; நல்வழிசெல்வோன். (W.)

எனப்படுவது - அறியப்படுவது, என்பது; என்பதின் பொருள் யாதெனின்

யாது? - எது;  எதுவென்றால்; இராக்கதன்; பிசாசு; கள்; நினைவு.

எனின் - என்றால், என்றுசொல்லின்; என்கையால்

யாது - எது;  எதுவென்றால்; இராக்கதன்; பிசாசு; கள்; நினைவு.

ஒன்றும் -  சிறிதும், oṉṟum   oNNum ஒண்ணும் (+ neg.) nothing

கொல்லாமை - kollāmai   n. கொல்- +ஆ neg. Abstinence from killing, as a virtue உயிர்க்கொலை செய்யாமை

சூழும்  - அவதரித்து, தந்திரத்தால்
சூழ்தல் - சுற்றியிருத்தல்; சுற்றிவருதல்; ஆராய்தல்; கருதுதல்; சதியாலோசனைசெய்தல்; தேர்ந்தெடுத்தல்; அறிதல்; பண்ணுதல்; எழுதுதல்; தாக்குதல்.

நெறி -  வழி; சமயம்; வளைவு; சுருள்; விதி; ஒழுக்கம்; செய்யுள்நடை; குலம்; வழிவகை; ஆளுகை; குதிரைமுதலியவற்றின்நடை; வீடுபேறு; கோயில்; தாழ்ப்பாள்; கண்மண்டைக்குழி; புறவிதழ்ஒடிக்கை; காண்க:நெறிக்கட்டி; மனநிலை.

முழுப்பொருள்
ஒரு உயிருக்கு தீங்கு செய்தாலோ அல்லது அதனை கொன்றாலோ அது மிக கொடியது. அவ்வாறு கொல்வது தீயவழி. ஆதலால் எந்த ஒரு உயிரையும் கொல்லக்கூடாது என்பதனை தன் வாழ்வின் நெறியாக ஒழுக்கமாக, சுருளாக, மனநிலையாக வைத்துக்கொண்டு (வாழ்நாள் முழுவதும்) பின்பற்றி வாழும் வழி நல்வழியாகும். அதுவே அறமாகும். அது நற்பயனை அளிக்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

மேலும்: அஷோக் உரை

கொல்லாமை, கள்ளுண்ணாமை போன்ற பல தலைப்புகளில் வள்ளுவர் சொல்லும் நீதிகள் சமண நீதிகள் என்பதுடன் அவை முன்வைக்கப்பட்டிருக்கும் விதம், அவற்றுக்குரிய காரண காரியத்தொடர்பு முழுக்க முழுக்க சமண மதத்தின் தத்துவப்பின்புலத்தில் இருந்துவந்தது. கொல்லாமையைச் சொல்லவரும்போது
நல்லாறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதொன்றும்
கொல்லாமை சூழும் நெறி
என்று கொல்லாமையை அனைத்துக்கும் மேலாக நிறுத்தும் தன்மையை நாம் குறளில் காண்கிறோம். உண்மையில் அனைத்து அறங்களுக்கும் மேலாக கொல்லாமையை நிறுத்துவது சமணத்துக்கே உரிய தத்துவம் ஆகும். 

பரிமேலழகர் உரை
நல் ஆறு எனப்படுவது யாது எனின் - மேற்கதி வீடு பேறுகட்கு நல்ல நெறி என்று சொல்லப்படுவது யாது என்று வினவின், யாது ஒன்றும் கொல்லாமை சூழும் நெறி - அஃது யாதோர் உயிரையும் கொல்லாமை ஆகிய அறத்தினைக் காக்கக் கருதும் நெறி. ('யாது ஒன்றும்' என்றது, ஓரறிவுயிரையும் அகப்படுத்தற்கு. காத்தல்: வழுவாமல் காத்தல். இதனான் இவ்வறத்தினை உடையதே நல்நெறி என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
நல்ல வழியென்று சொல்லப்படுவது யாதெனின், அது யாதொருயிரையுங் கொல்லாமையைச் சிந்திக்கும் வழி. இது நன்னெறியாவது கொல்லாமை யென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
நல்ல வழி என்று அறநூல்களால் சொல்லப்படுவது எது என்றால், எந்த உயிரையும் கொல்லாத அறத்தைப் போற்றும் நெறியாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல வழி எது என்றால், எந்த உயிரையும் கொலை செய்யாமல் அறம் காக்கும் வழிதான்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
கொல்லாமையே நல்வழி.

Wednesday, January 24, 2018

032 இன்னாசெய்யாமை

பால் - அறத்துப்பால்
இயல் - துறவறவியல்
அதிகாரம் - இன்னாசெய்யாமை

சுட்டியை தட்டுக (குறளே இங்கு சுட்டி)

குறள் 311
சிறப்பீனும் செல்வம் பெறினும் பிறர்க்குஇன்னா 
செய்யாமை மாசற்றார் கோள்

குறள் 312
கறுத்துஇன்னா செய்தவக் கண்ணும் மறுத்தின்னா
செய்யாமை மாசற்றார் கோள்

குறள் 313
செய்யாமல் செற்றார்க்கும் இன்னாத செய்தபின்
உய்யா விழுமந் தரும்

குறள் 314
இன்னாசெய் தாரை ஒறுத்தல் அவர்நாண
நன்னயஞ் செய்து விடல்

குறள் 315
அறிவினான் ஆகுவ துண்டோ பிறிதின்நோய் 
தந்நோய்போல் போற்றாக் கடை

குறள் 316
இன்னா எனத்தான் உணர்ந்தவை துன்னாமை
வேண்டும் பிறன்கண் செயல்

குறள் 317
எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் மனத்தானாம்
மாணாசெய் யாமை தலை

திருக்குறள்

Annoucement - Ask and Kural Shall Answer - கேள், குறள் பதில் சொல்லும்

வாசகப் பெருமக்களே இதோ ஒரு நற்செய்தி, இத்தளத்தில் ஒவ்வொரு வாரமும் கேள்விகள் மூலம் திருக்குறளில் இருந்து பதில் பெறும் பதிவுகள் இடலாம் என்று எண...