Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

யாதனின் யாதனின் நீங்கியான்

குறள் 341
யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், துறவு]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
யாது - yātu   interrog. pron. யா². [T.ēdi, K. yāvudu.] What, which; எது. அருளல்லதியாதெனிற் கொல்லாமை கோறல் (குறள், 254).; yātu   (interrog. pronoun) what, which?, எது?; 2. palm-tree-sap fermented, கள்; 3. memory, யாதி.

எனின் - என்றால், என்றுசொல்லின்; என்கையால்; eṉiṉ   conj. if (it is) said so; 2. in consideration of.

நீங்கி - நீங்குதல் - பிரிதல்; ஒழித்தல்; கடத்தல்; மாறுதல்; விடுதலையாதல்; தள்ளுண்ணுதல்; நடத்தல்; ஒழிதல்; நீந்துதல்; பிளவுபடுதல்; விரிந்துஅகலுதல்; சிதறுதல்.

யான் - தன்மையொருமைப்பெயர்

நோதல் - நோதல் - பூடுமுதலியவற்றிற்குவரும்கேடு; துன்புறுதல்; நோயுறல்; வருந்துதல்; வறுமைப்படுதல்; பதனழிதல்; எழுத்துமுதலியவற்றின்மழுங்கல்; சாயம்சிதறுகை; வறுமை; வெறுத்தல்.

நோற்பு - பொறுமை; தவஞ்செய்கை.

அதன் - It's   It's   It's  

இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.

இலன் - இல்லை
யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்.

முழுப்பொருள்
எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் உரை (நேரடியாக சுட்டியைத் தட்டி வாசிக்கலாம்)
எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் வாழ்க்கையில் இருந்து பெற்ற விளக்கத்தை விட பெரியதாய் ஒரு விளக்கம் நான் கண்டடைய வேண்டியதில்லை. ஜெயமோகனின் விளக்கம் June-16-2015 அன்று சேர்க்கப்பட்டது.

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னர் கெ.பி.வினோத் என்ற நண்பர் பார்க்க அலுவலகம ்வந்திருந்தார். நல்ல வாசகர். கணிப்பொறித்துறையில் ஒரு நிறுவன மேலாளராக இருக்கிறார். ரயில் டிக்கெட் எடுப்பதற்கான என்னுடைய சிரமங்கள் பற்றிய பேச்சு வந்தது. இணையம் மூலம் பதிவுசெய்யலாமே என்றார் வினோத். அதற்கு கடன் அட்டை வேண்டுமே என்றேன். ”என்னது, கடன் அட்டை இல்லையா?” என்று பிரமித்தபின் ”சரி பரவாயில்லை. ஒரு வைப்பு அட்டை பெற்றுக்கொள்ளுங்கள். எல்லா வங்கிகளிலும் கொடுப்பார்கள்”.நான் ”அதற்கு வங்கியில் பணம் போடவேண்டுமே..”என்றேன். அவர் சற்றுநேரம் வியந்து மாய்ந்துகொண்டிருந்தார். பொதுவாக கணிப்பொறி துறையில் இருப்பவர்களிடம் பிறர் எப்படி உயிர்வாழ்கிறார்கள் என்பதை சொல்லிப் புரியவைப்பத கஷ்டம்.

நான் கனடா போக விசாவுக்காக டெல்லிக்கு நேர்காணலுக்குச் சென்றபோது என் வருட வருமான அறிக்கை மற்றும் மாதச்சம்பள அறிக்கையை கூர்ந்து நோக்கிய செந்தலை அம்மையார் நம்பிக்கையில்லாமல், ”இந்த வருமானத்தில் எப்படி உயிர்வாழ முடியும்?” என்றார். ”முடியும் என்பதற்கு நான் வாழ்வதே ஆதாரமல்லவா?” என்றேன். சிரித்தாலும் விசா தர மறுப்பு எழுதிவிட்டார். பிறகு மத்திய அரசு பிரசுரத் துறை உதவி இயக்குநராக இருந்த எம்.கெ.சந்தானம் அவர்கள் மூலம் நான் எவ்வளவு பெரிய எழுத்தாளர் என்பதை விரிவாக நிரூபித்து விசா பெற்றேன். எனக்கே அந்த நிரூபணம் உற்சாகமாக இருந்தது.

என் பணியிடத்தை பார்த்த வினோத் ”அருமையான அறை. சிக்கலே இல்லாத நிம்மதியான வேலை… உங்களைப் பார்த்தால் பொறாமையாக இருக்கிறது…” என்றார். தன்னுடைய வேலையின் ஒவ்வொரு கணமும் எப்படி யானைகளால் இருபக்கமும் அழுத்தப்படுகிறது என்பதை விவரித்தார். கேட்கவே பீதியாக இருந்தது.

என் வேலை நான் விரும்பி தேர்வுசெய்துகொண்ட ஒன்று. இந்தவேலை இல்லாவிட்டால் நான் இந்த அளவுக்கு எழுதியிருக்க முடியாது. இருபத்துமூன்று வருடம் முன்பு வேலை கிடைத்து தொலைபேசி உதவியாளர் பயிற்சிக்கு சென்றபோது பயிற்சியாளர் வேலையை விவரித்தார். அவர் தொலைபேசி உதவியாளராக இருந்து பதினாறு வருடம் வேலைசெய்து மூத்து, மேற்பார்வையாளராக ஆகி, பயிற்சியாளராக பணியாற்றுபவர். அவர் சொன்னார், ”இந்த வேலை மிகவும் எளிது. ஒரு சிம்பன்ஸிக்கு இதே பயிற்சியை அளித்தால் அதுவும் இதேவேலையை நன்றாகச் செய்யும்” வகுப்பிலிருந்த தாமஸ் செறியான் எழுந்து கேட்டான், ”பதினாறு வருட அனுபவமானால் அது பயிற்சியாளராகவும் ஆகும் இல்லையா சார்?”

இருபத்து மூன்றுவருடங்களாக ஒரே வேலை. மீண்டும் மீண்டும். மூளை மற்றும் மனத்தின் தேவை இல்லாமலேயே புயல்போலச் செய்து முடித்துவிடலாம். அன்றாடம் தேடிவரும் கிராமவாசிகளில் நாலைந்துபேராவது ஆர்வமூட்டுபவர்களாக இருப்பார்கள். எழுந்துபோகும்போது எந்தவிதமான சுமையும் இல்லாமல் போகலாம். அலுவலகத்தில் பொதுவாக கண்ணுக்குத்தெரியாத ஊழியனாகவே இருப்பேன். இதை பலரும் கவனித்திருக்கலாம், அலுவலகங்களில் சிலர் வருடக்கணக்காக வேலைக்கு வருவது அவ்வப்போதுதான் நமக்குப் புலப்படும், மற்றபடி கவனத்திலேயே விழ மாட்டார்கள். அவர்கள் பொதுவாக மிகவும் பாதுகாப்பாக இருக்கிறார்கள். என்னை என் அலுவலக வாசலில் வந்து விசாரித்தால் ஊழியர்களில் பாதிப்பேர் தெரியாது என்றுதான் சொல்வார்கள். ‘மெமோ’வுக்குப் பதில் எழுதுவது, விண்ணப்பங்கள் நிரப்புவது, தொழிற்சங்க கூட்டம் தவிர பிற சமயங்களில் என்னை எவருக்கும் நினைவிருப்பதில்லை.

மொத்தத்தில் ‘குறையொன்றும் இல்லை’. எனக்கு பெரிய அளவுக்குப் பணம் எப்போதும் தேவை இருந்ததே இல்லை. நினைவு தெரிந்த நாள் முதல் எனக்கு பணமுடையே இருந்ததில்லை என்று சொன்னால் என் நண்பர்கள் நம்புவார்கள். நாடோடியாக இருந்த நாட்களிலேயே ஏதாவது எங்காவது செய்தால் கிடைக்கும் பணமே போதுமானதாக இருக்கும். அக்காலத்தில் அச்சகங்களில் பிழை திருத்தும் பணி எளிதில் கிடைக்கும்.

இந்த வேலையில் இருந்து மேலே செல்வதில்லை என்ற முடிவை நான் இருபதுவருடம் முன்பே எடுத்துக் கொண்டேன். அருண்மொழியை திருமணம் செய்யும்போது அதை நிபந்தனை போலச் சொன்னென். என் பொருளாதார நிலையை இதற்குமேல் தூக்கிக் கொள்ள எதையுமே செய்ய மாட்டேன், இதுவே எனக்கு அதிகம் என. ஒத்துக் கொண்டது பெரிய விஷயமல்ல, இன்றுவரை அதைபற்றி மாறுக்கருத்து இல்லாமலும் இருக்கிறாள் என்பதே பெரிய விஷயம்.

உடைகள், உணவு, வசதிகள் எதிலும் ‘ போதும்,வேண்டாம்’ என்று சொல்லும் மனநிலையையே எப்போதும் கொண்டிருக்கிறேன். லௌகீக வாழ்வில் நான் பெரிதாக விரும்பி ஆசைப்படும் எதுவுமே இல்லை என்பதே உண்மை. நானே இதை அவ்வப்போது உண்மைதானா என்று கேட்டுக் கொள்வதுண்டு. அன்றைய செலவுக்கு அருண்மொழியிடம் வாங்கும் சிறு தொகை எப்போதுமே மிச்சமாகும். குடி, புகை உட்பட எல்லாவற்றுக்குமே ‘வேண்டாம்’ தான் — முழுமையாக.

அந்த மனநிலைக்கு வந்த பின் அதை ஒரு கோட்பாடாக ஆக்கிக்கொள்ள ஒரு தருணம் அமைந்தது. 1988ல் மலையாள நாளிதழ் ஒன்று தமிழிலும் கால்பதிக்க விரும்பியது. அதன் ஆசிரியராக என்னை பணியாற்ற முடியுமா என்று கேட்டார்கள். அன்று நான் தொலைபேசித்துறையின் தற்காலிக அன்றாடக்கூலி ஊழியன். நான் வாங்கியதை விட பன்னிரண்டு மடங்கு அதிக ஊதியம் பரிந்துரைக்கப்பட்டது. பிற வசதிகள். கௌரவங்கள், தொடர்புகள்.

நான் ஆசைப்பட்டேன் என்பதே உண்மை. நான் மதிக்கும் எழுத்தாளரிடம் ஆலோசனை கேட்டேன். ”இதழாளராக ஆவது உலகியல் ரீதியாக மிக நல்ல விஷயம். ஆனால் எழுத்தாளனாக அது உன் இறுதிமுடிவு. இந்தியாவில் நல்ல எழுத்தாளனாக வந்த இதழாளன் எவரும் இல்லை. நாளெல்லாம் மொழியை இயந்திரத்தனமாகக் கையாளும் ஒருவன் தனக்கென மொழியை உருவாக்க முடியாது. இந்திய இதழாளன் சிந்தனைச் சுதந்திரம் இல்லாம, முதலாளி இச்சைக்கு ஏற்ப நாளில் பெரும்பகுதியை வெறிபிடித்தது போல உழைத்துச் செலவிடுபவனாகவே இருக்கிறான். அங்கே போய் அழிந்த பலரை நான் அறிவேன்” என்றார்.

என்னால் ஒருவாரம் முடிவெடுக்கவே முடியவில்லை. மனதின் மாயம், நான் அந்த ஆசிரியரை வெறுக்க ஆரம்பித்தேன். அதற்கான நியாயங்களை சிந்தித்து சிந்தித்து உருவாக்கினேன். அவ்வெறுப்பு மூலம் அவரது ஆலோசனையை நிராகரிக்கும் முயற்சிதான் அது. ஆனாலும் ஒரு தயக்கம். அப்போது தற்செயலாக குறளைப் புரட்டிக் கோண்டிருந்தேன். ஒரு குறள் கண்ணில் பட்டு மனதில் நின்றது.

யாதெனின் யாதெனின் நீங்கியான் நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்.

அப்போது அதன் முழு பொருளும் எனக்குப் புரியவில்லை. ஆனால் அது ஒரு விடையாக இருந்தது. வேண்டாம் என்ற முடிவை எடுப்பதே ஆகபெரிய சுதந்திரம் என்று தோன்றியது. துணிந்து வேண்டாம் என்றேன். அதற்காக இப்போது எண்ண எண்ண மகிழ்ச்சியே உருவாகிறது. நான் வேண்டாம் என்று சொன்ன அனைத்துமே பின்னர் எனக்கு விடுதலையையும் நிறைவையும்தான் அளித்துள்ளன.

அந்தக் குறளை மீண்டும் மீண்டும் நான் மந்திரம் போல சொல்லிக்கொள்வேன். வாழ்வின் பல தருணங்களில். காலப்போக்கில் நோதல் என்ற சொல் என் நினைவிலிருந்து உதிர்ந்து என்வரையில் ‘யாதெனின் யாதெனின் நீங்கியான் அதனின் அதனின் இலன்’ என்ற வரியாக நீடிக்கிறது.

‘என்ன இது, என்ன இது என நோக்கி ஒவ்வொன்றாக விட்டு விலகியவன் அந்தஅளவு அந்தஅளவு துயரம் இல்லாதவன்’ என்பது இக்குறளின் பொருள். பரிமேலழகர் ஒரு மேலதிகப் பொருள் அளிக்கிறார். அனைத்தையும் ஒவ்வொன்றாக விட்டு விலகுதலே விடுதலை அளிக்கும், ஆனால் ஒவ்வொன்றாக விடுதலும் அந்தந்த அளவுக்கு விடுதலை அளிப்பதே என்றே வள்ளுவர் சொல்கிறார் என்று.

பௌத்தமும் சமணமும் கண்டடைந்த ஞானத்தின் ஒரு விளக்கம்தான் இவ்வரி. ‘திருஷ்ணை’ என்று பௌத்தம் சொல்லும் வாழ்வாசையின் எந்த ஒரு கண்ணியை விட்டாலும் அந்த அளவுக்கு ஒருவன் விடுதலை அடைகிறான். அனைத்தையும் விடுதல் [ உபேக்ஷை] முழுமையான விடுதலையை அளிக்கிறது. உலகியலில் மாட்டியுள்ள மனம் உண்மையை அறிய முடியாது. தன் அச்சங்கள், ஆசைகள், தேவைகளுக்கு ஏற்பவே அது அனைத்தையும் காணும். அது நிபந்தனைகள் கொண்ட, எல்லைக்குட்பட்ட ஞானமேயாகும். விடுதலை கொண்ட மனமே முழுமையான உண்மையை அறிய முடியும். பின்னர் இந்தக் கோட்பாடு இந்து மெய்யியலிலும் வலுவாக ஊடுருவியது.

இந்த தத்துவார்த்தமான, முழுமையான பொருள்தளங்களுக்குள் செல்லாமலேயே நான் என் வாழ்க்கை சார்ந்து இதைப் புரிந்துகொண்டேன். இங்கே குறள் என்ற வடிவத்தை நாம் கணக்கில் கொள்ள வேண்டும். குறள்பாடல்கள் என்று சொல்வதை விட குறள்சூத்திரங்கள் என்று சொல்வதே முறை. பண்டைய நூல்களில் மூலநூல் தகுதி கொண்ட பேரிலக்கியங்கள் ரத்தினச்சுருக்கமாக வகுத்துக் கூறும் தன்மை கொண்டுள்ளன. குறள், கீதை, உபநிடதங்கள், பிரம்மசூத்திரம், திருமந்திரம் போன்றவை. அவை வாசித்து பொருள் அறிய வேண்டியவை அல்ல. மனதில் பதியவைத்து மீண்டும் மீண்டும் ஓயாமல் நெஞ்சுள் ஓட்டிக் கொண்டிருக்க வேண்டியவை. அதாவது அவை ஒருவகை தியான மந்திரங்கள்.

அவ்வாறு நெஞ்சுள் ஓட்டிக் கொண்டிருக்கும்போது அவை நம் வாழ்க்கையின் தருணங்களுடன் பொருந்தி நமக்குரிய பொருளை அடைகின்றன. குறளை பலரும் தங்களுக்கான பொருளுடன் சொல்வதை நாம் அவ்வப்போது காண்கிறோம். குறள்வரிகளில் உள்ளது அழியா விவேகம் ஒன்று. அதன் அனுபவப்பொருள் அதன் வாசகன் கண்டடைய வேண்டியதாகும். அப்படிக் கண்டடையும்போதே குறளை நாம் அறிகிறோம் என்று பொருள். அப்போது மட்டுமே குறள் நமக்கு உதவுகிறது.

குறளின் இந்த வரிகளின் அமைப்பே எனக்கு ஒரு மனச்சித்திரத்தை அளிக்கிறது. ஒரு பெரிய அங்காடியில் நுழைந்து ஒவ்வொன்றாகப் பார்த்துச் செல்கிறோம். ஒவ்வொன்றைப் பார்த்ததும் வேண்டாம் வேண்டாம் என்று மறுத்து முன்செல்கிறோம். அந்த அளவுக்கு நம் கைச்சுமை குறைகிறது. அந்த அளவுக்கு நாம் விடுதலையாக ஆகிறோம். ‘யாதெனின் யாதெனின்–அதனின் அதனின்’ என்ற வேகமான அடுக்கில் அந்த முன்செல்லும் பயணத்தின் சொற்சித்திரம் உள்ளது.

நாம் வேண்டும் என்று கொள்ளும் ஒவ்வொன்றும் அந்த அளவுக்குநம் சுதந்திரத்தை எடுத்துக் கொள்கிறது. இந்த விவேகம் துறவிகளுக்கு மட்டும் உரியது அல்ல. அன்றாட குடும்ப, உலகியல் வாழ்க்கையிலேயே இதன் பொருள் அளப்பரியது என்பதை நான் மீண்டும் மீண்டும் உணர்ந்திருக்கிறேன். சுதந்திரம் என்ற பணத்தைக் கொடுத்தே எதையும் வாங்கமுடியும் இந்த அங்காடியில்.

ஒருவனுடைய சுதந்திரமே அவனுடைய இன்பத்தின் அடிப்படையாகும். அதுவே அளவுகோல். இந்த வீட்டில் எந்த அளவுக்கு குறைவான பொருள் இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு நாம் நடமாட ஓடிவிளையாட இடம் கிடைக்கிறது.

உலகியல் வழ்க்கையில் முற்றாக மறுப்பது சாத்தியமே அல்ல என்பதை அறிவேன். அடையும் ஆசைவும் அதற்கான விருப்புறுதியுமே வெற்றிகளை உருவாக்குகின்றன. வெற்றிகளே ஆளுமைநிறைவை அளிக்கின்றன. வேண்டும் என்று உள்ளுணர்வு வலுவாகச் சொல்வதை வேண்டுமென்பதே சிறப்பு. எது நம் ஆற்றலின் ஆகச்சிறந்த வெளிப்பாடோ அது நமக்கு வேண்டும்தான். நமது கடமைகள் நமக்கு வேண்டும்தான். குடும்ப உறுப்பினராக, சமூக உறுப்பினராக நமது பொறுப்புகள் வேண்டும். ஏன் , நமது அடிப்படை இன்பங்கள் கூட நமக்கு வேண்டும்தான்.

ஆனாலும் நமக்கு வேண்டும் என்பனவற்றை நாம் அடைவதற்கே கூட வேண்டாமென்று சொல்லும் திடம் தேவையாக ஆகிறது. வேண்டும் வேண்டும் என்ற விசை நம்மை இயக்கும் என்றால் நாம் இழந்துகொண்டேதான் செல்கிறோம். வேண்டாம் என்று சொல்வதற்கான மனநிலையே சுதந்திரத்தின் அடிப்படை. அதுவே நம்மை நாமாக நிலைநாட்டும் வல்லமை.
[அதிகாரம் 35, துறவு , குறள் 341]
<ஜெயமோகனின் உரை முற்றிற்று>

பொருள்
யாதனின் யாதனின் -  எந்தப் பொருள்களின் மீது ஆசை (அவா) கொள்கிறோமோ, அப்பொருள்களில் இருந்து 
நீங்கியான் - (அப்பொருளின் மீது கொண்ட பற்றினை அறுத்து), பற்றற்று நீங்கி நிற்கிறானோ
நோதல் - பூடு முதலியவற்றிற்கு வரும் கேடு; துன்புறுதல்; நோயுறல்; வருந்துதல்; வறுமைப்படுதல்; பதனழிதல்; எழுத்துமுதலியவற்றின்மழுங்கல்; சாயம்சிதறுகை; வறுமை; வெறுத்தல்
அதனின் அதனின் - அப்பொருள்களினால் 
இலன் -  ஒருவனுக்கு இல்லை / வராது

முழுப்பொருள்
ஒருவர் தான் ஆசைக்கொள்ளும் பொருள்கள் மீது உள்ள பற்றினை அறுத்து துறந்து அப்பொருள்களிடம் இருந்து விலகி நின்றால் அப்பொருள்களினால் அவனுக்கு துன்பம் ஏதும் என்றும் வராது என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

எல்லாப் பொருள்களையும் துறத்தல் தலைமையான செயல். ஆயினும் ஒவ்வொன்றாக பற்றினை விடுதலும் அவற்றால் வரும் துன்பம் இல்லாமல் ஆகும் என்பது கருத்து. ஆதலால் எல்லாவற்றையும் ஒரே அடியாக விட கடினமாக இருப்பின் ஒவ்வொன்றாக விடுவதும் சிறந்தது என்கிறார்.

புறமாகிய செல்வத்தினையும் அகமாகிய யாக்கையின்கண்ணும் உள்ள பற்றினை (அவற்றினுடைய நிலையாமையை நோக்கி அறிந்து உணர்ந்து) துறக்கவேண்டும் என்ற விளக்கவே இவ்வதிகாரம் நிலையாமை அதிகாரத்திற்கு பிறகு வரும்.

இல்லற வாழ்வு, இளமை, மிக்க அழகு, செல்வாக்கு, செல்வம், வலிமை என்று கூறப்படும் இவையெல்லாம் நாளடைவில் நிலையில்லாமல் போதலை அறிந்து, சான்றோர்கள் தாம் கடைத்தேறும் வழியை மேற்கொண்டு காலம் தாழ்த்தாது இருவகைப் பற்றையும் துறப்பர்.

சமீபத்தில் Undo It (by How Simple Lifestyle Changes Can Reverse Most Chronic Diseases by Dean Ornish) என்ற ஒரு புத்தகத்தை வாசித்தேன். அதில் ஒரு வரி வரும். உனக்கு அமைதி என்பது கைவிடுவதால் வருவது, செய்வதால் வருவது அல்ல. Peace comes from undoing things not from doing things. இது நோய்களுக்கும் பொருந்தும். புதியதாக ஒன்றை செய்வதைக்காட்டிலும் ஆரோக்கியமற்ற பழக்கங்களை கைவிட்டாலே நோய்கள் குறையும் (அல்லது நோய்களின் தாக்கம் குறையும்) நமது ஆரோக்கியம் மேம்படும். 

எவன் ஒருவன் தனக்குத்தானே கட்டுப்பாடுகளை விதித்துக் கொள்கிறானோ, அவனே சுதந்திரமான மனிதன் - மகாத்மா காந்தி

பி.கு: இக்குறளினை நான் முதன் முதலில் வாசித்தது ஒரு "தோல்" மருத்துவ வைத்தியரின் வளாகத்தில்.

பி.கு: அஞ்சுவ தோரும் அறனே ஒருவனை 
வஞ்சிப்ப தோரும் அவா.

மேலும்அஷோக்

துறவு பற்றி கவிஞர் தேவதேவன் இவ்வாறு கூறியுள்ளார் (தீராநதி பேட்டியில் (கவிதைப் பற்றி புத்தகம்)
கடினமான ஒரு சாதனை என்பது, நமக்கு விருப்பமானவற்றை எல்லாம் விட்டுவிலகி இருப்பதுதான். இதுதானே துறவு பற்றிய நமது பொதுப் புத்தியிலுள்ள படிமம்? ஆனால், துறவு பற்றிய சரியான சிந்தனை அல்ல அது.  விருப்பங்களில் அச்சமும், பதட்டமும், போட்டியும், பொறாமையும், சச்சரவுகளுமே சாத்தியம். மெய்யான துறவு என்பது, எவ்வித இழப்புணர்வும் இல்லாத ஒரு பெருநிலை. மெய்மையை நோக்கியவாறு பொய்மைகளைக் களைதல், ஒரு பேர் வேட்கையின் முன் சிறுசிறு விருப்பங்கள் உள்ஒடுங்கிப் போதல். இது மதவாதிகளின் அனுஷ்டானங்களில் உண்டாவதில்லை. இப்பெருநிலைக்குள் எல்லாவித உலக சுகங்களும் புலனின்பங்களும் இருக்க முடியும்.


“ஒருகணம்தான். உங்களுக்குள் வாழும் மதுவிழைவை பிறிதொரு தலையை எனக் கிள்ளி விலக்குக! விடுபடுக!” என்றாள் இந்திராணி. 

“மெய்மைக்கும் அப்பால் உள்ளது முழுமை. இளவரசே, நீங்கள் வெறும் வீரர் அல்ல. யோகி. யோகமுடிமேல் அமர்பவர்கள் மல்லிகார்ஜுனர்கள் மட்டுமே” என்றான்.

அர்ஜுனன் திரும்பி நோக்கி “ஆனால் அது அத்தனை எளிதல்ல என்று தோன்றுகிறது” என்றான். “எளிது! மிக மிக எளிது” என்றான் அவன். “அதற்கு முதலில் தேவையானது துறத்தல். ஒவ்வொரு விழைவையாக தொட்டு இதுவன்று இதுவன்று என்று அகன்று செல்லுங்கள். யாதெனின் யாதெனின் என்று நீங்கி அதனின் அதனில் இலனாகுங்கள். ஒவ்வொரு அம்பும் ஓர் எண்ணம். ஒவ்வொரு முறை வளைவதும் உங்கள் ஆணவம். ஒவ்வொரு முறை இழுபட்டு விம்முவதும் உங்கள் தனிமை. ஒவ்வொரு இலக்கும் நீங்கள் அடிவைத்து ஏறவேண்டிய ஒரு படி. ஒவ்வொரு எய்தலும் நீங்கள் உதறிச்செல்ல வேண்டிய ஓர் எடை”.

“இதை வென்றபின் நீங்கள் உங்களை வெல்லத்தொடங்கலாம். அதுவரை இவை அனைத்திலும் கட்டுண்டிருப்பீர்கள். மீட்பிலாதவராக.” 

தூயது சௌகந்திகத்தின் காலை. தூய்மையில் விளைவதே மெய்மை என்று அத்ரி முனிவர் அவர்களுக்கு கற்பித்தார். விலக்குவதன் வழியாக விளைவதே  தூய்மை. 

அறியாத குறள்கள் - கவிஞர் மகுடேசுவரன் 
மனிதன் படும் துன்பத்திற்கு என்ன காரணம் ? இதற்கு விடை தேடித்தான் சித்தார்த்தன் அரண்மனை நீங்கினான். உலகின் புகழ்பெற்ற சிந்தனையார்கள் இந்தக் கேள்வியை முன்வைத்தே இயங்கினர். ஒவ்வொருவரும் அவரவர் கண்டடைந்த விடைகளைத் தெரிவித்தார்கள். 

ஆசையே துன்பத்திற்குக் காரணம் என்று புத்தர் அறிவித்தார். ஆசையை விட்டொழித்தால் துன்பத்தில் இருந்து நீங்கிவிடலாம்தான்.

ஒழிக்கவே முடியாத ஆசைகளில் உயிராசையும் ஒன்று. உயிராசையை நீங்கினால் இறப்பை ஏற்கவேண்டும். இறப்பை ஏற்றுக்கொள் என்பது அறமாகாது. அதை வலியுறுத்தி எந்த மகானும் போதிக்க மாட்டார். அப்படியானால் உயிரோடிக்கும் வேட்கையை அனுமதிக்க வேண்டும். 

உயிரோடிருக்க உயிர்த் தேவைகளை நிறைவேற்ற வேண்டும். உயிர்த்தேவைகளாக பசி, தாகம், தூக்கம் ஆகியன இருக்கின்றன. தண்ணீர் பருக வேண்டும். இந்தக் கேள்விக்கு விடை தேடிய காலங்களில் தண்ணீர் அருகிவிடவில்லை. மழையும் நதிகளும் மிக்கிருந்தன.

உணவுக்கு என்ன செய்வது ? தானாய் விளைந்த கனிகளும் கிழங்குகளும் பயிர் செய்யப் பழகியிருந்த மனிதப் பக்குவமும் போதுமானதாயிருந்தன. இரவு தூக்கத்தில் கழிந்தது. இத்தகைய தேவைகள் மட்டுமே என்றால் அவற்றை நிறைவேற்றி உயிரோடிருத்தல் சாத்தியமே. 

துறவை ஏற்றவர்கள் இவ்வாறான வாழ்க்கைக்குள் தங்களைத் தகவமைத்துக் கொள்கிறார்கள். அதற்கும் மேல் உடல் மற்றும் மன விருப்பங்களை நேர்செய்து கொள்ள விழைபவன் துறவை நாடாமல் இல்வாழ்க்கையினனாகத் தன்னை ஆக்கிக்கொள்ள வேண்டும்.

இல்வாழ்க்கை என்னும் வாழ்வறத்தில் நுழைந்தபின் அவன் மெல்ல மெல்ல துன்பங்களுக்கு இரையாகிறான். தன் மனைவி, மக்கள் என்று அறுக்க முடியாத பற்றுகள் உருவாகின்றன. அவர்களுக்கு நலம் செய்ய உழைக்கிறான். தன்னை ஒப்புக்கொடுக்கிறான். 

குடும்பத்து உறுப்பினர்கள் ஒவ்வொருவரும் இந்தப் பாடுபடுஞ் சங்கிலியில் தம்மையும் ஒரு கண்ணியாகப் பிணைத்துகொள்கிறார்கள். காலம் பருவங்களால் பகுபட்டிருக்கிறது. காற்றுள்ளபோதே தூற்றிக்கொள்ளும் அறிவு வளர்கிறது. போதாத காலங்களுக்குப் போதுமான அளவு சேமிக்கத் தொடங்குகிறான். சேமிப்பின் வழி தன்வயமாகும் எல்லாம் உடைமைகளாகின்றன.

உடைமைகளை உருவாக்குவதில் ஓய்வொழிச்சல் இல்லாமல் ஓடுகிறான். தன் ஆற்றல் முழுவதையும் மிகை முயற்சிகளில் ஈடுபடுகிறான். எந்த ஒரு செயலுக்கும் அதற்கு நிகரான நேர் மற்றும் எதிர் விளைச்சல்கள் உண்டல்லவா? அவன் வினைகள் அவற்றுக்குரிய பலன்களைத் தருகின்றன. 

நேர்நிலைப் பலன்களில் மகிழ்கின்றவன் எதிர்நிலைப் பலன்களில் துவண்டுபோகிறான். துன்பத்திற்காளாகிறான். அவன் மானம், செல்வம், இல்லறம், இன்பம், போகம், மக்கட்பேறு, உடைமைகள், நன்றி, அழுக்காறு, வெகுளி என வெகுதொலைவு பயணம் செய்து இந்த இடத்திற்கு வந்துள்ளான். இப்போது துன்பப்படுகிறான்.

துன்பத்திலிருந்து நீங்குவதற்கு அவன் என்ன செய்ய வேண்டும் ? துன்பத்தை ஏற்படுத்துவது எதுவோ அதிலிருந்து அவன் நீங்கிக்கொள்ள வேண்டும். அவனுக்குத் துன்பத்தை ஏற்படுத்தியவை என்னென்ன ? அவனுடைய கருதுகோள்கள் துன்பத்தை ஏற்படுத்தின. அவனுடைய பற்றுகள் துன்பத்தை ஏற்படுத்தின. நம்பிக்கைகள், ஆசைகள், தேவைகள், முனைப்புகள், முயற்சிகள் என எல்லாமே துன்பத்தை ஏற்படுத்தின. 

மிகையூண் உடல் நோய்களை உருவாக்கின. மிகை போகம் புலன்களைத் தேய்த்தன. மிகை உடைமைகளால் உறக்கமும் உறவுகளும் தொலைந்தன. குளிர்காலத்தில் நெருப்பருகில் நிற்பதைப்போல் நீங்கவுமில்லாமல் நெருங்கவுமில்லாமல் இதமாக வாழ்ந்திருக்க வேண்டும். அளவறிந்து வாழ்ந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் அவன் வேட்கையின் வழிச்சென்றான். எல்லாவற்றையும் கொள்ளை கொள்ளையாய்ச் சேர்த்தான். 

நல்விளைவுகளுக்கு நகைத்திருந்தவன் எதிராய் விளைந்த தீமைகளை விழுங்கிச் செரிக்க முடியாமல் கண்ணீர் விடுகின்றான். இறுதியில் ஞானம் வாய்க்கிறது. ‘எந்த ஒன்றினாலும் துன்பம் உண்டு’ என்னும் ஞானம். 

எந்த ஒன்றினால் துன்பம் வருமோ அதை நீங்கி விடவேண்டுமா ? அப்படியும் முடியாது. அந்த ஒன்று உனக்கு என்ன நலம் பயக்குமோ அதன் மீதான பற்றை மட்டுமேனும் விட்டு நீங்கு. ஒன்றைவிட்டு நீங்குவதோ முற்றாகத் துறப்பதோ உனக்கு போதிக்கப்படவில்லை. ஆனால், அந்த ஒன்றினால் உனக்குள் நிகழும் ஒன்றை விட்டு நீங்கி நிற்கப் பழகு என்று வள்ளுவர் சொல்கிறார். 

அது முடியும்தானே ? உறவுகளால் உனக்கு உவப்பு என்றால் அந்த உவப்பிலிருந்து நீங்கி வாழ்வதைப் பழகிக்கொள். ஏனென்றால், அது உன்னளவில் நிகழ்வது. உணவு வாய்க்கு ருசியைத் தருகிறது என்றால் அந்த உணவு இருக்கட்டும், அது தரும் ருசியிலிருந்து நீங்கிப் பழகிக்கொள். இப்போது எப்படித் துன்பம் வரும் ? வள்ளுவர் இதை எத்துணை அழகாக விவரிக்கிறார் என்று பார்ப்போம். 
யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் 
அதனின் அதனின் இலன்.

யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் = எந்த ஒன்றினால் தனக்குக் கிட்டும் எந்த ஒன்றிலிருந்தும் தன்னை நீக்கிக் கொண்டவன், விடுவித்துக் கொண்டவன்
அதனின் அதனின் = அதனால் அவனுக்குக் கிட்டும் அவ்வொன்றினால்
நோதல் இலன் = துன்புறுதலே இல்லாதவன்.

எந்த ஒன்றினாலும் தனக்குக் கிடைக்கும் எந்த ஒன்றிலிருந்தும் தன்னை விடுவித்துக்கொண்டவன், அதனால் அவனுக்குக் கிட்டும் அந்த ஒன்றினால் அடையும் துன்பம் இல்லாதவனாகிறான்.

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது, புறமாகிய செல்வத்தின்கண்ணும் அகமாகிய யாக்கையின்கண்ணும் உளதாம் பற்றினை, அவற்றது நிலையாமை நோக்கி, விடுதல், அதிகார முறைமையும் இதனானே விளங்கும்.]

யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் - ஒருவன் யாதொரு பொருளின் யாதொரு பொருளின் நீங்கினான்; அதனின் அதனின் நோதல் இலன் - அவன் அப்பொருளால் அப்பொருளால் துன்பம் எய்துதல் இலன். 

விளக்கம்
(அடுக்குகள் பன்மை குறித்து நின்றன. நீக்குதல் - துறத்தல். ஈண்டத் துன்பம் என்றது இம்மைக்கண் அவற்றைத் தேடுதலானும், காத்தலானும், இழத்தலானும் வருவனவும், மறுமைக்கண் பாவத்தான் வருவனவும் ஆய இருவகைத் துன்பங்களையும் ஆம். எல்லாப் பொருளையும் ஒருங்கே விடுதல் தலைமை; அஃதன்றி, ஒரொ ஒன்றாக விடினும் அவற்றான் வரும் துன்பம் இலனாம் என்பது கருத்து.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் - ஒருவன் எவ்வெப்பொருளினின்று நீங்கினானோ ; அதனின் அதனின் நோதல் இலன் - அவ்வப் பொருளால் துன்பமுறுத லில்லை.

அடுக்குத் தொடர்கள் பன்மை குறித்தன. நீங்குதல் மனத்தால் நீங்குதல், அதாவது பற்று விடுதல். பொருள்களால் வரும் இம்மைத் துன்பங்கள்.

"ஈட்டலுந் துன்பமற் றீட்டிய வொண்பொருளைக்
காத்தலு மாங்கே கடுந்துன்பம் - காத்தல்
குறைபடின் துன்பம் கெடினதுன்பம் துன்பக்
குறைபதி மற்றைப் பொருள் (நாலடி. 280)

என்பதனாலுணர்க. மறுமைத் துன்பங்கள் ஈயாமையாலும் செல்வச் செருக்காற் செய்யும் தீவினைகளாலும் வருவன. எல்லாப் பொருள்களையும் ஒருங்கே துறக்க இயலாதார் அவற்றை ஒவ்வொன்றாகத் துறக்கலாமென்றும், அவற்றைத் துறந்ததினால் இம்மையிலும் நன்மை யுண்டென்றும் கூறியவாறு.


பொருள்: யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் - (ஒருவன்) எதினின்று எதினின்று நீங்கினானோ, அதனின் அதனின் நோதல் இலன் -அதனால் அதனால் துன்புறுதல் இலன்.

அகலம்: ஒரு பொருளினின்று நீங்கலாவது, அப் பொருளின் பற்றினை விடுதல். தாமத்தர் பாடம் ‘அதனி னிலை’. அதனின் அதனின் என்பன வேற்றுமை மயக்கம், ஐந்தாம் வேற்றுமை யுருபு மூன்றாம் வேற்றுமைப் பொருளில் வந்தமையால்.

கருத்து: ஒரு பொருளின் மீதுள்ள பற்றை விட்டால், அப் பொருளால் உண்டாகும் துன்பம் இல்லை.

மணக்குடவர் உரை
எவன் யாதொன்றினின்றும் யாதொன்றினின்றும் நீங்கினான் அவன் அதனளவு துன்பமுறுதலிலன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எந்த எந்தப் பொருள்களின் மேல் விருப்பம் இல்லாதவனாய் விலகுகிறானோ அவன் அந்த அந்த பொருள்களால் துன்பப்படமாட்டான்.

மு. வரதராசன் உரை
ஒருவன் எந்தப் பொருளிலிருந்து, எந்தப் பொருளிலிருந்து பற்று நீங்கியவனாக இருக்கின்றானோ, அந்தந்தப் பொருளால் அவன் துன்பம் அடைவதில்லை.

மேலும் (நன்றி: தினமணி)
கண்ணில் கண்ட பொருட்களில் எல்லாம்
ஆசை கொள்ளக் கூடாது
அல்லல் தொல்லை துன்பங்கள்
அனுபவிக்கக் கூடாது.
எந்த எந்தப் பொருளானாலும்
விலகி நீயும் இருந்திட்டால்
அந்தப் பொருளால் உனக்குத்தான்
துன்பம் என்றும் இல்லையே.
 ------ ஆசி. கண்ணம்பிரத்தினம்

மேலும் (நாரயண ஸ்வாமிநாதன்)
இந்தக் குறளைக் கூறும் பொழுது உதடுகள் ஒட்டாது. வாய் அசைகிறது, ஓசை வருகிறது ஆனால் உதடுகள் ஒட்டவில்லை. அது போல வாழ்கை நடத்து, காரியங்கள் செய், ஆனால் அவற்றில் பற்று வைத்து ஒட்டிக்கொள்ளாதே என்று அழகாக சொல்லாமல் சொன்னது தான் இதன் சிறப்பு.

இது ஒன்றும் கடினமானது அல்ல. ப, ம இவ்விரண்டு எழுத்து சம்பந்தப்பட்டவற்றை ஒதுக்கினால் உதடுகள் ஒட்டாது. அதை சரியான இடத்தில உபயோகப் படுத்தியது தான் வான்மறை வள்ளுவனின் சிறப்பு. 

Thirukkural - Management- Managing Stress - Attachment
Stress is a silent killer. It is a modern day epidemic. Everyone suffers from stress related or stress induced diseases.

Stress leads to psychological and physical sufferings. “Stress,” according to Lazarus (1966) “arises when individuals perceive that they cannot adequately cope with the demands being made on them or with threats to their well being.” 

Valluvar confirms that attachment to things, events and people is the cause for stress. According to him, we cling  on to things, people, and events so possessively that the practice of clinging creates enormous stress on and for us.

This thought is presented objectively in Kural 341. One of the best techniques to manage stress is to detach yourself from people, objects, and events. We will not suffer from diseases because of what we discard from our life. We get diseases because of what we hoard and cling on to constantly. Hoarding can be both psychological and physical.

As one by one we give up
We get freer and freer of pain 

Therefore, there is no disease when there is sacrifice or renunciation. Another special quality of this Kural is when you recite the Kural, your lips do not touch each other. There is no contact between the lips. It is a sure indication that there is no attachment. There are cases of leaders who attached themselves to their positions and lost many things in the process.

The core message of the Bhagavat Gina is non-attachment. Attachment to the fruits of your action leads to many frustrations and disappointments. The result of all these is stress. To lead a stress free life, learn to practice detached attachment in all the five areas -  health, career, finance, family and society — of your life.

ஆனால் ஏன் நீங்கள் துறந்துசெல்லமுடியாது என்கிறேன்? பிதாமகரே, வாழ்தல் இயல்பானது. அதற்கு எந்தத் தூண்டுதலும் தேவையில்லை. உயிர்களுக்குள் வாழ்வதற்குரிய ஆணையை பிரம்மன் பொறித்திருக்கிறான். துறத்தல் மானுடர் தேர்வது. அதற்கு அவர்களுக்குள் இருந்து ஆணை எழவேண்டும். அதற்குரிய பயன் என்னவென்று உள்ளம் தெள்ளிதின் அறியவேண்டும்.


“நான் துறப்பதனால் பயன்நிகழாதென்று எண்ணுகிறீரா?” என்று சற்று அடைத்ததுபோல் ஒலித்த குரலில் பீஷ்மர் கேட்டார். “ஆம்” என்றார் இளைய யாதவர். “ஏன்?” என்று பீஷ்மர் கேட்டார். “ஏனென்றால் இங்கு நிறைந்து அங்கு செல்பவர் அல்ல நீங்கள். இங்கு நிகழ்ந்து முடிந்தவரும் அல்ல.” பீஷ்மர் சீற்றத்துடன் “இல்லை, இதை நானே அறிவேன். நான் காடுகளில் ஒருகணம்கூட அஸ்தினபுரியையோ என் குடிகளையோ எண்ணாமல் பல்லாண்டுகாலம் வாழ்ந்திருக்கிறேன்” என்றார். இளைய யாதவர் “ஆம், அங்கெல்லாம் உங்கள் உள்ளத்திற்குகந்த அஸ்தினபுரி ஒன்றை உருவாக்கிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்” என்றார்.

பீஷ்மர் “இது அனைத்துமறிந்ததுபோல் பேசும் வீண்மொழி. அஸ்தினபுரியில் நான் மிகவிரும்பியது என் படைக்கலச்சாலையை. காட்டில் அதற்கிணையாக எதை உருவாக்கினேன்?” என்றார். இளைய யாதவர் “காங்கேயரே, அது நீங்கள் அஸ்தினபுரியில் உருவாக்கிய காடு. காட்டில் நீங்கள் அரசவையை உருவாக்கவில்லை என்று சொல்லமுடியுமா?” என்றார். பீஷ்மர் சிலகணங்கள் இமைக்காமல் நோக்கிவிட்டு விழிதாழ்த்திக்கொண்டார். இளைய யாதவர் “நீங்கள் துறந்து செல்ல இயலும், பிதாமகரே. ஆனால் தொடங்கிய புள்ளிக்கே மீளச்சுழன்று வந்துகொண்டிருப்பீர்கள். பெரும்பயனின்மையே அது” என்றார்.



Why you struggle to say no 
Saying no to other people’s requests is not easy. In fact, there are quite a few reasons why you may have difficulty doing this. Let’s review some of them.

a) Lack of clarity 
One reason you may have a hard time saying no is because you lack a clear vision. You don’t know what you want or where you are heading and, as a result, it is easy to become distracted. Of course, you’re not always in a position to say no at work or in your personal life. However, remember this: as a rule of thumb, the clearer you are regarding what matters to you—such as your goals and values—the easier it will be for you to make the correct decisions and say no when necessary.

Successful people have to decline requests most of the time. And this is one of the reasons they are so successful: they have clear priorities, well-defined values, and a specific vision. 

The following story of Richard Branson, the billionaire founder of Virgin, illustrates this situation very well. A company that wanted to hire Richard Branson as a keynote speaker offered to pay $100,000 for an hour-long speech, but he declined. They raised their offer to $250,000, but again he declined. Then $500,000, but still no. Finally, they offered to pay whatever price he named. Despite this lucrative offer, they received the following message from his office:

“No amount of money would matter. Right now, Richard has three strategic priorities he is focused on, and he will only allow us to allocate his calendar to something that significantly contributes to the accomplishment of one of those three priorities and speaking for a fee is not one of them.” 

As you can see, Richard Branson knows exactly what he’s doing and where he’s going, and he will let nothing prevent him from concentrating on his top priorities. Now, unlike Richard Branson, you’re probably not receiving hundreds of requests every day, but how are you going to design the life you want and achieve the success you desire if you’re unable to say no? And what will happen as you become more and more successful in the future? If you can’t say no now, how will you say no in the future? 

b) Lack of assertiveness 
Another reason you may have a hard time declining requests is because you’re afraid of hurting other people’s feelings. Like most people, you probably want everybody to like you. While understandable, this type of behavior will rarely allow you to perform at your best or design the life you want. You may lie to yourself, pretending you’re acting selflessly, but it’s often not the case.

In fact, if anything, being a people pleaser is a selfish action, not a selfless one. When you seek to please people, you act out of fear of not being loved. Consequently, the focus is on yourself and what people may think of you, not on the other person. This is why “Mr. Nice Guy” often finishes last. Instead of being himself, he wears a mask, hoping to make a good impression. He hides his true personality for fear of being rejected. In the end, he often is rejected; ironically, not for who he really is, but for who he pretends to be. 

Even worse, in the long term, this type of behavior tends to create resentment toward people who abuse your kindness. Under this condition, instead of having real relationships with people, you will develop fake relationships based on resentment and fear of showing your true self. This lack of assertiveness and the tendency to please other people often result from insufficient self-worth. For instance, a lack of self-worth can prevent you: 
* Standing for your values and what you believe in,
* Accepting that some people will not like you, 
* Valuing your time (and yourself), 
* Setting expectations and clear boundaries, and 
* Deciding on a clear direction you want to follow.

c) Lack of understanding of what saying yes means 
Whenever you say yes to something, you will probably have to say no to something else. For instance, when you help someone do something of little importance, you lose the opportunity to work on something of greater import, something that may have a bigger impact on the world. In short, saying yes too often can rob you of the opportunity to do something more meaningful and impactful with your time. In this regard, it is easy to see why saying yes is selfish.

Contrary to what people think, saying yes is not the default answer, saying no is. Remember this: nobody is entitled to your time. When someone asks you to give them some of your time, they assume they know what’s best for you and how you should use your time. Or worse, they simply don’t care about your time, and they are only considering their own interests. Isn’t that selfish? 

The point is, whenever you offer your time, you give away a chunk of your life, and time is a hugely valuable commodity. Is it worth your time? Shouldn’t you spend your time doing something you judge more important?

Don’t get me wrong, though. I’m not saying you should be a jerk and never help other people. The truth is, we usually love helping others. The helper feels good about sharing his or her knowledge, while the person asking for help is happy to find some. I’m merely encouraging you to become more selective in the way you use your time. Help people whenever you can, but don’t feel obligated to do so every time.

How to say no 
Many people struggle to assert themselves or ask for what they want. As a result, instead of being proactive and going after their dreams, these people tend to react to what life throws at them. If this sounds like you, it’s now time to assert yourself and go after what you want.

a) Start small 
If you struggle to say no, I encourage you to start small. Start by saying no to small requests with minor consequences. Perhaps you can say no to attending a party you’ve been invited to. Perhaps you can say no to someone who asks you for a small favor. At first, it might feel uncomfortable but it’s a good sign you’re making progress. People are not going to die because you say no to them.
b) Stop over-justifying yourself 
Do you try to justify yourself whenever you choose to say no to a request? I see people doing this all the time. Here is the thing: you don’t need to justify yourself. Remember what we discussed previously; when people ask you something, your default answer should be no. Therefore, you don’t need to come up with false excuses nobody would ever buy into. Instead, try telling the truth: 

* I’m sorry, but parties are not my thing, so I’m going to skip it this time.
* I’m sorry, but right now I’m entirely focused on a very important project. 
* I’m sorry, but I made a promise to my kids, and I won’t disappoint them. 

You don’t need to over-apologize either. Time is one of your most precious assets, so why squander it? Why not value your time more and say no to requests that aren’t the best use of your time? At first, it might feel uncomfortable to say no without offering lame excuses, but I encourage you to try it out. If you find it difficult to assert yourself, this exercise will help you immensely.

c) Practice saying no 
If you struggle to say no, an effective way to work on your assertiveness is to use role play. Role-playing has been shown to be effective in many different fields, especially sales. Anything you practice saying by yourself—or better, with someone else—becomes easier to say in real life. 

To practice, envision a specific situation when you want to say no. Perhaps it is when one of your colleagues ask you for a favor. Or perhaps it is when a friend wants you to attend a party. Now, imagine what you would say in this specific situation. See yourself actually saying it. Practice saying it out loud. The simple fact of having rehearsed your answer in your mind will help you when the situation arises in reality. 

d) Practice offering alternatives 
Rather than saying no, you can also offer alternatives when necessary. I find this method effective when I don’t want to say no, can’t say no or simply want to modify the request so it works better for me. 

For instance, let’s say someone asks you to attend a party and you don’t want to go. You could say something like, “I don’t feel like going tonight, but we can have lunch together tomorrow, if you’re free.” Of course, that’s providing you actually do want to meet that person. This alternative may come handy especially if you’re an introvert. 

Removing tasks you do reluctantly 
To declutter your schedule and reduce stress, it is also essential for you to remove tasks you do reluctantly during the day. These are often the tasks that generate the most stress. If they are part of your job, you might not be able to remove all of them, but you can probably eliminate at least a few. As you do so, you’ll make your day easier and will have more time and energy to dedicate to things that truly matter to you.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
The one who says in spirit that I don't want this, says NO to it and practices it by totally avoiding it will yields good results. By saying NO, (it might be difficult in short term), whereas in the long term it only brings good and we won't regret it. 

In penance, saying NO (to desires and distractions) is essential. Only by saying NO to many things one can lead a path focused (and free from distractions) and attain moksha. 

Most importantly, the Freedom to say NO is the real freedom. Or else, its means that we are addicted or enslaved to a thing/desire/person.

Also, in tapas, it is not just about saying NO, but also more about removing the LIEs (illusions that we have within us)

Questions that I ask to the kid
What is the benefit of saying NO ? What is the long term of benefit? Do we loose anything by saying NO? (may  be in short term, but in long term we would benefit)
Why we should have the freedom to say NO? (It shows we are truly independent. Our senses are not slave to that. The courage of saying NO is the real big freedom)

What is saying NO? (removing lies/illusions. பொய்களை களைதல்)

2 comments:

  1. அருமையான விளக்கம் அய்யன் திருவள்ளுவன் உரைத்ததை நீரும் உரக்க உரைத்துள்ளீர் பாராட்டுக்கள் பல.,.
    கவியாசகன்

    ReplyDelete
  2. உதடுகள் ஒட்டாத திருக்குறள் ஒன்று இருப்பதை எனது 65வது வயதில் தெரிந்து கொண்டேன்

    ReplyDelete