Skip to main content

Posts

Showing posts with the label Athikaaram_108

எற்றிற் குரியர் கயவரொன்று உற்றக்கால்

  குறள் 1080 எற்றிற் குரியர் கயவரொன்று உற்றக்கால் விற்றற்கு உரியர் விரைந்து [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் எற்றிற்கு -  எற்றித்தல் - இரங்குதல் (Totake pity, have compassion;) எற்றிழிவு - உயர்வுதாழ்வு; பெருமைசிறுமை; மேடுபள்ளம். உரியர் - உரி - உரி-மை கொண்டாடுபவர் எற்றிற்குரியர் – வேறு எத்தொழிலுக்குத்தான் ஏற்றவர் (எதற்கும் இல்லை என்பது உள்ளுரை) கயமை -  கீழ்மை. கயவர்  - கீழ்மக்கள் ஒன்று -  ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை. உற்றது - நேர்ந்தது, நிகழ்ந்தசெயல்; உண்மை; இடுக்கண். உற்றக்கால் - நேர்ந்த பொழுது விற்றற்கு - விற்றல் -  பண்டங்களைவிலைக்குக்கொடுத்தல் உரியர் -  உரி   - உரி-மை கொண்டாடுபவர் விற்றற்கு உரியர் – அதற்காக தம்மையே அடிமையாக விலை கூறி விற்கவும் செய்வர் விரைந்து -  உற்றுழி துன்பம்நேர்ந்தகாலம்; துன்புற்றஇடம். மிக விரைவாக; விரைவு - வேகம்; வெம்மை; போற்றுகை; வேண்டுதல். முழுப்பொருள் தமக்கு லாபம் என்றாலோ அல்லது குறிப்பாக தமக்கு ஒரு நட்டம் அல்லது துன்பம் என்றாலோ தன்னை...

ஈர்ங்கை விதிரார் கயவர் கொடிறுடைக்கும்

  குறள் 1077 ஈர்ங்கை விதிரார் கயவர் கொடிறுடைக்கும் கூன்கையர் அல்லா தவர்க்கு [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் ஈர்ங்கை  - உண்டுலரும் ஈரக்கை கொண்டும் ஈர்ங்கை - உண்டுகழுவியகை. விதிர்த்தல் - நடுங்குதல்; அஞ்சுதல்; சிதறுதல்; தெறித்தல்; அசைத்தல்; உதறுதல்; பலவாகப்போகவிடுதல்; சொரிதல். விதிரார் - உதறிவிடமாட்டார் (எங்கு ஏதேனும் இரந்தார்க்குப் போய்விடுமோ என்று) கயமை -  கீழ்மை. கயவர் - கீழ்மக்கள் கொடிறு -  கதுப்பு; யானைமதச்சுவடு; குறடு; பூசநாள் (cheeks, jaws). உடைக்கும் - உடைத்தல் -  uṭai-   11 v. tr. caus. of உடை¹-. [K. oḍe, M. uḍa.] 1. To break into pieces,as a vessel, a lump, a clod, any solid or massivesubstance, teeth; தகர்த்தல் மகுட கோடிக ளுடைத்தலின் (பாரத. காண்டவ. 27). 2. To cuff on another'shead with the knuckles; குட்டுதல் (திவா.) 3. Tosplit, as wood; to fracture, as the skull; பிளத்தல் கட்டையை யுடைத்துக்கொடு. Colloq. 4. To burst,as the bank of a river; கரை உடைத்தல் செறுத்தோ றுடைப்பினுஞ் செம்புனலோ டூடார் (நாலடி, 222).5. To open,...

அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம் எச்சம்

  குறள் 1075 அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம் எச்சம் அவாவுண்டேல் உண்டாம் சிறிது [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் அச்சமே - அச்சம் -  பயம்; மகளிர்நாற்குணத்துள்ஒன்று; தகடு இலேசு அகத்திமரம்; சரிசமானம் பளிங்கு கீழ் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம். கயமை - கீழ்மை. கீழ்களது -  கீழ்மக்கள் , s. Inferiors, low-caste people, the base, the vulgar, the igno rant, இழிந்தோர். ஆசாரம் -  சாத்திரமுறைப்படிஒழுகுகை; நன்னடை காட்சி வியாபகம் சீலை படை அரசர்வாழ்கூடம்; தூய்மை பெருமழை உறுதிப்பொருள் முறைமை எச்சம் -  எஞ்சிநிற்பது, மிச்சம்; கால்வழி, மக்கள்; மகன்; எச்சில்; பறவைமலம்; ஒருமணப்பண்டம்; குறைவு; பிறப்பிலேவரும்குறை:குருடு, ஊமை, செவிடு, கூன், குறள், மா, மருள், உறுப்பில்பிண்டம்என்னும்எட்டுவகைஊனம்; எக்கியம், வேள்விசெல்வம்; முன்னோர்வைப்பு; தொக்கிநிற்பது; உருபுமுற்றுஎச்சங்கள்கொண்டுமுடியும்பெயர்வினைகள்; பெயரெச்சவினையெச்சங்கள். அவா -  எனக்கு இது வேண்டும் என்னும் எண்ணம்; பெருவிருப்பம்; இறங்குகை. உண்டேல் - உள்ளது என்றால...

அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் அவரின்

குறள் 1074 அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் அவரின் மிகப்பட்டுச் செம்மாக்கும் கீழ் [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் அகப்பட்டி - சிறுதீங்குசெய்வோன்; காவலின்றித்திரிவோன். அகம் - இருப்பிடம்; பூமி மனை வீடு உள் மனம் அகப்பொருள் 'நான்'என்னும்அகங்காரம்; பாவம் அகம்பாவம் மார்பு ஏழாம்வேற்றுமையுருபு. பட்டி - பசுக்கொட்டில்; ஆட்டுக்கிடை; நிலவளவுவகை; கொண்டித்தொழு; சிற்றூர்; இடம்; காவலில்லாதவர்; களவு; பட்டிமாடு; விபசாரி; நாய்; பலகறை; மகன்; தெப்பம்; சீலை; புண்கட்டுஞ்சீலை; மடிப்புத்தையல்; விக்கரமாதித்தன்மந்திரி; அட்டவணை; பாக்குவெற்றிலைச்சுருள்; பூச்செடிவகை ஆவாரைக்  - ஆகுதல் -  ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல் காணின் - காணுதல் - காணும் பொழுது ; அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல். அவரின் - அவர் - அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல். மிகப்பட்டுச்  - மிகைபடு-தல் - mikai-paṭu-   v. intr. மிகை+. 1. To increase; to be exce...

தேவர் அனையர் கயவர் அவருந்தாம்

குறள் 1073 தேவர் அனையர் கயவர் அவருந்தாம் மேவன செய்தொழுக லான் [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் தேவர் - கடவுளர்; நால்வகைத்தேவவகையார்; ஐவகைத்தெய்வசாதியினர்; திருவள்ளுவர்; திருத்தக்கதேவர்; உயர்ந்தோரைக்குறிக்கும்சொல்; அரசர்துறவியர்முதலியோருடையசிறப்புப்பெயர்; முக்குலத்தோரின்பட்டப்பெயர். அனையர் -  They are like. அன்னர்--அன்னார். Such persons கயவர் - கீழ்மையானவர்; கீழ்மையான செயல்களை செய்பவர் அவரும் - அவர் - அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல். தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை. மேவன - மேவு - விருப்பம்; மேம்பாடு. செய்து - செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல். ஒழுகல் - ஒழுகுதல்; நடத்தல்; பாய்தல்; உயர்ச்சி; நீளம்; முறையாகநடத்தல்; வளர்தல்; இளகுதல். ஆன் - ஆன் - āṉ   part. 1. An instr. ending,as in மண்ணானியன்ற குடம் மூன்றனுருபு. (தொல்சொல். 75, உரை ) 2. Ending common to nounsand verbs of the 3rd pers. masc. sing.; ஆண்பாற் பெயர்வின...

நன்றறி வாரிற் கயவர் திருவுடையர்

குறள் 1072 நன்றறி வாரிற் கயவர் திருவுடையர் நெஞ்சத்து அவலம் இலர் [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] (For meaning in English, scroll to the bottom of this post) பொருள் நன்று - நல்லது; சிறப்பு; பெரிது; அறம்; இன்பம்; நல்வினை; உதவி; வாழ்வின்நோக்கம்; துறக்கம்; ஏற்கைக்குறிப்பு. அறிதல் - உணர்தல்; நினைத்தல் மதித்தல் பயிலுதல் அனுபவித்தல் உறுதிசெய்தல்; புதிதாய்க்கண்டுபிடித்தல். அறிவாரின் - அறிதல் உடையார் கயமை - கீழ்மை. கயவர் - கீழ்மையானவர்கள் திரு - திருமகள்; செல்வம்; சிறப்பு; அழகு; பொலிவு; நல்வினை; தெய்வத்தன்மை; பாக்கியம்; மாங்கலியம்; பழங்காலத்தலையணிவகை; சோதிடங்கூறுவோன்; மகளிர்கொங்கைமேல்தோன்றும்வீற்றுத்தெய்வம். உடையர் - உடையவர்கள் ; செல்வம் கொண்டவர்கள் நெஞ்சத்து  -  நெஞ்சு - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு. அவலம்  - துன்பம்; வறுமை பலவீனம் கவலை கேடு குற்றம் நோய் அழுகை அவலச்சுவை மாயை பயன்படாதுஒழிதல்; இடப்பக்கம். இலர் - இல்லை , who are not முழுப்பொருள் அறம் எது நல்லது எது அறமில்லாதது எத...

மக்களே போல்வர் கயவர்

குறள் 1071 மக்களே போல்வர் கயவர் அவரன்ன ஒப்பாரி யாங்கண்ட தில் [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் மக்களே- மக்கள் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள். போல் - ஓர்உவமவுருபு; பொய்; ஓர்அசைச்சொல்; உள்ளீடில்லாதது; பதர்; மூங்கில்; வெற்றி; படை; வாள். போல் வர் - போல் - போன்றவர்கள் கயமை - கீழ்மை. கயவர் - கீழ்மையானவர்கள்  அவர் -அவன், அவள்என்பதன்பன்மைச்சொல்; ஒருவரைக்குறிக்கும்பன்மைச்சொல். அன்ன -அத்தன்மையானவை; ஓர்அஃறிணைப்பன்மைக்குறிப்புவினைமுற்று; ஓர்உவமஉருபு. ஒப்பாரி - ஒப்பு; ஒத்தபாவனை; போலி; அழுகைப்பாட்டு;(abounding with comparisons) ஒப்புச்சொல்லி அழுதல், யாம் - தன்மைப்பன்மைப்பெயர் கண்டது - காணப்பட்டபொருள்; சம்பந்தமற்றசெய்தி. இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு. முழுப்பொருள் மக்களை போன்ற புறத்தோற்றத்தில் உடலும் உருவமும் கொண்டவர்கள் கீழ்மையானவர்கள். அது ஒன்றே கீழ்மையானவர்களு...

அறைபறை அன்னர் கயவர்தாம்

குறள் 1076 அறைபறை அன்னர் கயவர்தாம் கேட்ட மறைபிறர்க்கு உய்த்துரைக்க லான் [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் கயமை -  kayamai   n. Inferiority, baseness,despicableness; கீழ்மை (குறள், 108, அதி அறை - அடி; மோதுகை; வெட்டுகை; ஓசை சொல் விடை அலை உள்வீடு வீடு பெட்டியின்உட்பகுதி; வகுத்தஇடம்; பிள்ளைபெறும்அறை; சதுரங்கம்முதலியவற்றின்கட்டம்; மலைக்குகை சுரங்கம் பாத்தி வஞ்சனை பாறை அம்மி சல்லி துண்டம் பாசறை அறுகை பறை - தோற்கருவி; தப்பு; பறையடிக்குஞ்சாதி; வட்டம்; சொல்; விரும்பியபொருள்; ஒருமுகத்தலளவை; மரக்கால்; நூல்வகை; வரிக்கூத்துவகை; குகை; பறத்தல்; பறவைஇறகு; பறவை அன்னர் - They are like. அன்னர்--அன்னார். Such persons கயவர் -  கீழ்மையானவர்; கீழ்மையான செயல்களை செய்பவர் தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை கேட்ட - கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகே...

சொல்லப் பயன்படுவர் சான்றோர்

குறள் 1078 சொல்லப் பயன்படுவர் சான்றோர் கரும்புபோல் கொல்லப் பயன்படும் கீழ். [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் சொல்லுதல் -  பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல். சொல்லப் - தெளிந்தோர் (கற்றோர்/ சான்றோர்) கூறும் அறிவுரைகளை கேட்டு பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; பால்; வாவி; அமுதம்; நீர். பயன்படுதல் - payaṉ-paṭu-   v. intr. id. +.To be of use or service; பிரயோசனப்படுதல்.சொல்லப் பயன்படுவர் சான்றோர் (குறள், 1078).   பயன்படுவர் - பயன்படுவார்கள் சான்றோர் - சான்றோர்கள், அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர். கரும்பு - karumpu   n. [K. kabbu, M. karimpu,Tu. karumbu.] 1. Sugar-cane, a saccharinegrass, Saccharum officinarum. கரும்புபோற்கொல்லப் பயன்படுங் கீழ் (குறள், 1078). 2. TheSeventh nakṣatra; புனர்பூசம் (திவா.)   கரும்புபோல்  - கரும்பினைப் போன்று (நசுங்கினால் தான் சாறு தரும்) கொல்லுதல் - வதைத்த...

உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின்

குறள் 1079 உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர்மேல்  வடுக்காண வற்றாகும் கீழ். [பொருட்பால்,  குடியியல்,  கயமை] பொருள் உடுத்தல் -  uṭu-   11 v. tr. [K. M. uḍu.] 1.To put on, as clothes; ஆடைமுதலியன தரித்தல் பட்டுந்துகிலு முடுத்து (நாலடி, 264). 2. To surround,encircle; சூழ்தல் அருங்குறும்புடுத்த கானப்பேரெயில்(புறநா. 21).   உடுப்பதூஉம் - நல்ல உடைகள் அணிவது; செல்வத்தால் பட்டும் துகிலும் உடுத்தலையும்  உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல் உண்பதூஉம் - நன்றாக உண்ணுவது; பாலோடு அடிசில் உண்டலையும் காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல். காணின் - அடுத்தவர் மேல் பார்த்தால் பிறர் - அயலார் பிறர்மேல் - அடுத்தவர் மேல் வடுக்காண - வடு + காண வடு - தழும்பு, மாம்பிஞ்சு; இளங்காய்; உடல்மச்சம்; உளியாற்செதுக்கினஉரு; புண்வாய்; குற்றம்; பழி; கேடு ; கருமணல்; செம்பு; வாள்; வண்டு; பிரமசாரி; இளைஞன்; வைரவன்; புத்திசாலிப்பையன்; மலைப்பிளப்பு (மலையில்உள்ளவிடர் - Cleft in hills), கது, கம...