Disclaimar

This blog is entirely non-commercial and created solely for learning and educational purposes. The Tamil meanings are written by me, and where English meanings, stories, practice tools, or parallels from other literature are included, I’ve thoughtfully used AI assistance to enrich and interpret the ideas—not through copy-paste, but through careful curation and reflection. Many snippets and references are drawn from freely available Thirukkural blogs and books online, with no intent to plagiarize or profit. (To date, I have not earned even a single rupee or cent from this work.) Wherever possible, I have provided due credit and source links. If you are the creator of any content used here and would like it removed, or would prefer a different form of attribution, please feel free to let me know in the comment section of any post. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

Friday, July 25, 2014

அகலாது அணுகாது தீக்காய்வார்

குறள் 691
அகலாது அணுகாது தீக்காய்வார் போல்க
இகல்வேந்தர்ச் சேர்ந்தொழுகு வார்.
[பொருட்பால்,  அமைச்சியல், மன்னரைச் சேர்ந்தொழுதல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அகலாது - இடைவிடாது. அல்லும் எல்லும் அகலாது ஆகளமாயமர்ந்து நின்று (பெரியபு. புராணசா.20).
அகல்தல் - நீங்குதல்,  பிரிதல், கடத்தல்

அணுகுதல் - கிட்டுதல், நெருங்குதல்

அணுகாது - நெருங்காமல்

தீக்காய்தல் - tī-k-kāy-   v. intr. id. +.To warm oneself at the fire; குளிர்காய்தல் அகலா தணுகாது தீக்காய்வார் போல்க (குறள், 691).  

தீக்காய்வார் - குளிர்காய்தல்; நெருப்பில் குளிர் காய்வது
போல்க - அவர்களைப் போல இருக்க வேண்டும்

இகல் - பகை; போர்; வலிமை; சிக்கு; அளவு; புலவி.
இகலாட்டம், s. Diversity of opi nions, controversy, disputation, alter cation, போராட்டம். 2. Competition, con tention, vieing, rivalry, shifting a duty on another, முரணுகை. எந்நேரமுமிகலாட்டமாயிருக்கிறவன். He who is always disputing.

வேந்தர் - வேந்தன் - எல்லா ஆற்றலும் பெற்ற அரசன்; இந்திரன்; சந்திரன்; சூரியன்; வியாழன்.

வேந்தர்ச் - அரசர், முடிமன்னர், முதன்மையான

இகல்வேந்தர்ச் - முரண்படும், மாறுபடும் மனமுடைய அரசரிடம்

சேர்தல் - ஒன்றுகூடுதல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்; கலத்தல்; சம்பந்தப்படுதல்; நட்பாதல்; இயைதல்; உரித்தாதல்; சேகரிக்கப்படுதல்; திரளுதல்; செறிதல்; கிடத்தல்; உளதாதல்; செல்லுதல்; கூடுதல்; பொருந்துதல்; புணர்தல்; பெறுதல்; சென்றடைதல்; ஒப்பாதல்; நேசித்தல்.

ஒழுகுதல் - நீர்பாய்தல்; நீர்ப்பொருள்சொட்டுதல்; ஓடுதல்; பரத்தல்; ஒழுங்குபடுதல்; நடத்தல்; நீளுதல்; வளர்தல்; போதல்; பெருகியோடுதல்.

சேர்ந்தொழுகு வார் - சேர்ந்து + ஒழுகு + வார் - சேர்ந்து நெறிப்படிநடக்க வேண்டியவர். 

முழுப்பொருள்
நெருப்பில் குளிர்காயும் பொழுது இன்பமாய் உள்ளதே என்று அதன் மிக அருகே சென்றால் அது சுட்டு விடும். மிக விலகியும் சென்றால் அது கத கதப்பைத் தராது. 

குளிர்காய்வதுப் போல மிக விலகியும் அல்லாமல் மிக நெருக்கமாகவும் அல்லாமல் மாறுபடும்/முரண்படும் மனமுடைய வலிமையான மன்னரிடம் சேர்ந்து நெறிப்படி பணிப்புரிய வேண்டிய அமைச்சர் செயல்படவேண்டும். 

மேலும்: அஷோக்

ஒப்புமை
”விடலைமை செய்ய வெருண்டகன்று நில்லா
துடலரு மன்னர் உவப்ப ஒழுகின்” (பழமொழி 225)

“அளையுறை பாம்பும் அரசும் நெருப்பும்
முழையுறை சீயமும் என்றிவை நான்கும்
இளைய வெளிய பயின் றனவென் றெண்ணி
இகழின் இழுக்கம் தரும்”  (ஆசாரக்.84)

“தீண்டி னார்தமைத் தீச்சுடும் மன்னர்தீ
ஈண்டு தங்கிளையோடும் எரித்திடும்” (சீவக.250)

“மன்னரென்பார்
எரியெனற் குரியார் என்றே எண்ணுதி” (கம்ப.வாலிவதைப் 187)

பரிமேலழகர் உரை
இகல் வேந்தர்ச் சேர்ந்து ஒழுகுவார் - மாறுபாடுதலையுடைய அரசரைச் சேர்ந்தொழுகும் அமைச்சர்; அகலாது அணுகாது தீக்காய்வார் போல்க - அவரை மிக நீங்குவதும் மிகச் செறிவதும் செய்யாது தீக்காய்வார் போல இடை நிலத்திலே நிற்க.
விளக்கம் 
[கடிதின் வெகுளும் தன்மையர் என்பது தோன்ற, 'இகல் வேந்தர்' என்றார். மிக அகலின் பயன் கெடாது, மிக அணுகின் அவமதிபற்றித் தெறும் வேந்தர்க்கு, மிக அகலின் குளிர் நீங்காது மிக அணுகின் சுடுவதாய தீயோடு உளதாய தொழில் உவமம் பெறப்பட்டது.]

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
இகல் வேந்தர்ச் சேர்ந்து ஒழுகுவார் -வலிமையுள்ள அரசரை அடுத்தொழுகும் அமைச்சர் முதலியோர்; அகலாது அணுகாது தீக்காய்வார் போல்க- அவரினின்று மிக நீங்காமலும் அவரொடு மிக நெருங்காமலும் தீயருகே குளிர்காய்வார் போல இடைப்பட்ட இடத்தில் நிற்பதும் இருப்பதும் செய்க.

'அரசன் அன்று கொல்லும்; தெய்வம் நின்று கொல்லும்.'
"அருளு மேலர சாக்குமன் காயுமேல்
வெருளச் சுட்டிடும் வேந்தெனு மாதெய்வம்
மருளி மற்றவை வாழ்த்தினும் வையினும்
அருளி யாக்க லழித்தலங் காபவோ."

(சீவக. 247)

"தீண்டி னார்தமைத் தீச்சுடும் மன்னர் தீ
ஈண்டு தங்கிளை யோடுமெ ரித்திடும்
வேண்டி லின்னமிர் துந்நஞ்சு மாதலான்"

( சீவக.250)

'இகல் வேந்தர் ' என்றும் , 'அகலா தணுகாது தீக்காய்வார் போல்க' என்றும் கூறினார். அமைச்சர் முதலியோர் மிக நெருங்கின் மதியாமைக் குற்றம்பற்றித் தண்டிப்பவரும், மிக நீங்கின் மந்திரச் சூழ்வினைக்குப் பயன்படாத நிலைமையினருமான அரசர்க்கு; குளிர் காய்வார் மிக நெருங்கின் சுடுவதும் மிக நீங்கின் குளிர்போக்காதது மான தீயை, உவமித்தது மிகப் பொருந்தமான வினையுவமையாம்.

அஷோக்
அரசனொடு நெருக்கம் தீபோன்றதென்பதை ஆசாரக்கோவைப் பாடலொன்று இவ்வாறு சொல்கிறது.

“அளையுறை பாம்பும் அரசும் நெருப்பும் முழையுறை சீயமும் என்றிவை நான்கும்
இளைய வெளிய பயின்றெனவென் றெண்ணி இகழின் இழுக்கம் தரும்”

மணக்குடவர் உரை
மாறுபாடுடைய வேந்தரைச் சேர்ந்தொழுகும் அமைச்சர் அவரை அகலுவதுஞ் செய்யாது அணுகுவதுஞ் செய்யாது தீக்காய்வார்போல இருக்க. இது சேர்ந்தொழுகுந் திறங்கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
அரசரைச் சார்ந்து வாழ்கின்றவர், அவரை மிக நீங்காமலும், மிக அணுகாமலும் நெருப்பில் குளிர் காய்கின்றவர் போல இருக்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
மனம் மாறுபடும் இயல்புடைய ஆட்சியாளரைச் சார்ந்து பழகுவோர், அவரிடம் கிட்ட நெருங்காமலும் விட்டு விலகாமலும் இடைநிலை நின்று பழகுக.

Thirukkural - Management - Relationship
An English saying is that 'Keep someone at arms distance,' complements Valluvar's mantra for a long lasting relationship. Kural 691 helps us get insights from the practice of sitting near a hearth, fireplace, to warm your body during winter.

There are incidents of people claiming that the two are inseparable and dependable and made for each other, suddenly they start claiming that they cannot be together, they cannot get along and they seek separation. A trustworthy person becomes unreliable.  Why? Kural 691 provides the answer. The answer is too much attachment. The secret to a long lasting relationship is to practice detached attachment.

Courtiers round  a King, like men before a fire,
Should be neither too far not too near.

When we sit near fire, we do not sit too close to it, as it will burn us. We do not sit far away from the fire as it will not give us warmth. If we get too close to people, we may have conflicts because of familiarity as familiarity breeds contempt. On the contrary, if we are far away from people, we will be forgotten, as anything out of sight will be out of mind. Though Valluvar's advice is for relationship  with a King, his advice is applicable to relationship  with everyone.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When we are sitting and warming before a fire, we are not too fair or not too near. Similarly, a minister has to be not too far or not too near while being with a rule/king.  This doesn't mean not just physical distance between King and Minister, or King's office and Minister office but also in communication, relationship. Minister has to follow an attached detached principle.

Because, 
1) when the minister is too near to the King, the minister looses being in touch with the ground realities. A minister has to understand people's problem for which he has to gather information, analyze the information, assess the situation, develop solutions, take it to King for his notice and approvals. When the minister is too nearer to the King, the people might suffer which will end up as a problem for the country and the King. 

2) when the minister is too far from the King, the King looses being aware of the ground realities. Minister is the person who has to keep the King informed about the ground realities, suggest solutions and get approvals. When Minister is far away, this may not happen. Also, King might get doubt if the minister is doing against the minister. Also, the King has to assess the performance of the minister as well the welfare of the people. The King might have some doubts or ideas or secret/classified info to discuss with the minister in person. So, it is important for the minister to be meeting the King periodically.

Questions that I ask to the kid
At what distance a minister has to be with King? Why?

Thursday, July 24, 2014

கருவியும் காலமும் செய்கையும் செய்யும் அருவினையும்

குறள் 631
கருவியும் காலமும் செய்கையும் செய்யும் 
அருவினையும் மாண்டது அமைச்சு.
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அமைச்சு]

பொருள்
கருவி - ஆயுதம்; சாதனம்; கவசம்; கேடகம்; குதிரைக்கலணை; குதிரைச்சம்மட்டி; தொகுதி; மேகம்; தொடர்பு; ஆடை; ஓவியம்; அணிகலன்; துணைக்காரணம்; இசையுண்டாதற்குரியயாழ்முதலியகருவிகள்.

கருவியும் - ஒரு செயலை செய்வதற்கு தேவையான கருவிகள், துணை கருவிகள் - அறிவு, திறன்

காலம் - பொழுது; தக்கசமயம்; பருவம்; பருவப்பயிர்; விடியற்காலம்; முடிவுகாலம்; தொழில்நிகழ்ச்சியைக்குறிக்கும்முக்காலம்; இசைக்குரியமூன்றுகாலம்; தாளப்பிரமாணம்.

காலமும் - சரியான நேரத்தில் சரியான ஒரு செயலை ஆற்றும் திறன்

செய்கை - தொழில்; செயல்; மனஉடல்செய்கைகள்; வேலைப்பாடு; ஒழுக்கம்; உடன்படிக்கை; செயறகைப்பொருள்; காண்க:செய்கைச்சூத்திரம்; பில்லிசூனியம்; வேளாண்மை; அரசாங்கஅனுமதிபெற்றுப்புதிதாகப்பண்படுத்தியநிலம்.

செய்கையும் - ஒரு செயலை செய்யும் விதம்/வகை

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.

செய்யும் - தான் செய்கின்ற செயலின் 

அரு - அருமை - அரியதன்மை; பெருமை கடினம் எளிதிற்கிட்டாமை; சிறுமை இன்மை

வினை - தொழில்; நல்வினைதீவினைஎனஇருவகைப்பட்டமுன்னைவினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி.

அருவினையும் - அருவினைகளை களைந்து; ஒரு செயலில் உள்ள ல் அச்செயல் உருவாக்கக்கூடிய உருவாக்கிய உபாயங்களையும், இடையூறுகளையும் நீக்கி அச்செயலை செய்ய தக்க

மாண்டது - மகிமைப்பட்டது
மாண்பு, v. noun. Honor, dignity (நீதி); excellence (El. 17. 152); respectability, virtue (El. 1886. 1933); மாட்சிமை. 2. Beauty, அழகு.
மாண்டார், appel. n. [pl.] The illustrious, the great, பெருமையோர். (நால.) 2. See மாள்.

அமைச்சு - அமைச்சன்; அமைச்சுஇயல்.
அமைச்சு - அச்செயலை மகிமைப் பட செய்யவேண்டும் என்று எண்ணி அச்செயலை முடிக்கத்தக்கவன் அமைச்சன்

முழுப்பொருள்
இக்குறளில் ஒரு சிறந்த அமைச்சர் எவ்வாறு செயல்படுவான் என்பதற்கான இலக்கணத்தை கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

சிறந்த ஒரு அமைச்சர் தான் செய்யும் செயலின், இயல்புகள், பயன்களை, அது விளைவிக்க கூடிய தீங்குகளை பற்றி நன்கு ஆராய்வார். இதை தெரிந்திதெளிதல் அதிகாரத்தில் ”குணம்நாடிக் குற்றமும் நாடி அவற்றுள் மிகைநாடி மிக்க கொளல்” என்று கூறியிருப்பார். பின்பு தான் கொண்ட அறிவு, திறன், அனுபவம் கொண்டு அதனை சிறப்பாக முடிப்பதற்கான வழிகளை ஆராய்வார். செயலை செய்து முடிப்பதற்கான நிர்வாக திறமையை கொண்டவராவார். (எனைத்திட்பம் எய்தியக் கண்ணும் வினைத்திட்பம் வேண்டாரை வேண்டாது உலகு; வினைக்கண் வினைகெடல் ஓம்பல் வினைக்குறை தீர்ந்தாரின் தீர்ந்தன்று உலகு; எண்ணித் துணிக கருமம் துணிந்தபின் எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு.)

பின்பு அச்செயலை செய்வதற்கான சரியான நேரத்தை ஆராய்ந்து, அந்த நேரத்தில் செயல்படுத்துவார். செயப்படுத்தும் பொழுது வரும் இடையூறுகளை முன்பே ஆராய்ந்து இருப்பார். இடையூறுகள் வந்தாலும் அதனை கடந்து செல்ல தக்க வழிகளை ஆராய்ந்து செயல்படுத்துவார்.

அப்படி ஒரு செயலை எடுத்து மாண்புற (நீதி, மாட்சிமை, பெருமையோர்) செய்து முடிக்க தக்க மாண்பு கொண்டவர் அமைச்சர் ஆவார்.

மேலும்: அஷோக்

ஒப்புமை
”காலமும் இடனும் ஏற்ற கருவியும் தெரியக் கற்ற
நூலுற நோக்கித் தெய்வம் நுனித்தறம் குணித்த மேலோர்
சீலமும் புகழ்க்கு வேண்டும் செய்கையும் தெரிந்து கொண்டு
பால்வரும் உறுதி யாவும் தலைவற்குப் பயக்கும் நீரார்” (கம்ப.மந்திரப்.8)

பரிமேலழகர் உரை
கருவியும்-வினை செய்யுங்கால் அதற்கு வேண்டும் கருவிகளும்; காலமும் - அதற்கு ஏற்ற காலமும்; செய்கையும்-அது செய்யுமாறும்; செய்யும் அருவினையும்-அவ்வாற்றில் செய்யப்படும் அவ்வரிய வினைதானும்; மாண்டது அமைச்சு- வாய்ப்ப எண்ண வல்லவனே அமைச்சனாவான். 

விளக்கம் 
(கருவிகள்-தானையும் பொருளும். காலம்-அது தொடங்கும் காலம். 'செய்கை' எனவே, அது தொடங்கும் உபாயமும், இடையூறு நீக்கி முடிவு போக்குமாறும் அடங்கின. சிறிய முயற்சியால் பெரிய பயன் தருவது என்பார், 'அருவினை' என்றார். இவை ஐந்தனையும் வடநூலார் மந்திரத்திற்கு அங்கம் என்ப.) 

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
கருவியும் - வினைக்கு வேண்டுங் கருவிகளும்; காலமும் - அதற்கேற்ற காலமும், செய்கையும் - அதைச் செய்யும் வகையும்; செய்யும் அருவினையும் - அவ்வகையிற் செய்யும் அரிய வினையும்; மாண்டது அமைச்சு - வெற்றிபெற எண்ணும் ஆற்றலிற் சிறந்தவனே அமைச்சனாவான்.

'கருவிகள்' படையும் படைக்கலமும் பொருளும் துணையும். 'காலம்' தொடங்கி முடிக்குங் காலங்கள். 'செய்கை' நால்வகை ஆம்புடையும் (உபாயமும்), தொடங்கும் வகையும், கையாளும் விரகும் (தந்திரமும்), இடையூறு நீக்கும் வழியும் ஆம். பெரும் பயன்தரும் சிறந்த வினையென்பார் 'அருவினை' என்றார். 'அமைச்சு' சொல்லால் அஃறிணையாதலின் அத்திணை முடிபு கொண்டது. இதே பின்னுங் கொள்க.

"இவை யைந்தினையும் வட நூலார் மந்திரத்திற்கங்க மென்ப". என்று பரிமேலழகர் கூறுவதால், வடநூலுக்குத் தமிழ்நூல் முதனூ லானமைதெளிவாம். இக்குறளிற் கூறப்பட்டவை நான்கேயன்றி ஐந்தல்ல. செய்கையைத் தொடக்கமும் முடிவும் என இரண்டாக வட நூலார் பிரித்தது வீணான பிற்கால விரிவுபாடாகும். திருக்குறளை வட நூல் வழியாகக் காட்டல் வேண்டியே, ' செய்கை' எனவே, அது தொடங்கு முபாயமும் இடையூறு நீக்கி முடிபு போக்குமாறும் அடங்கின." என்று பரிமேலழகர் தம் நச்சுக் கருத்தை வெளியிட்டுள்ளார் என்க.

மணக்குடவர் உரை
செய்தற்கு அரியவினையும், அதற்காங்கருவியும், அதற்காங்காலமும், அதனையிடையூறு படாமற் செய்து முடித்தலுமாகிய இந்நான்கும் மாட்சிமைப்பட்டவன் அமைச்சனாவான். செய்தற்கு அரியவினையாவது மறுமண்டலங்கோடல்; கருவியாவது யானை- குதிரை முதலிய படை: காலமாவது நீரும் நிழலுமுள்ள காலம்; செய்தலாவது மடியின்றிச் செய்தல். 

மு.வரதராசனார் உரை
செயலுக்கு உரிய கருவியும், ஏற்றக் காலமும், செய்யும் வகையும் செய்யப்படும் அறியச் செயலும் சிறப்படையச் செய்ய வல்லவன் அமைச்சன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒரு செயலைச் செய்யத் தேவையான பொருள்கள், செய்வதற்கு ஏற்ற காலம், செய்யும் முறை, செய்யும் செயல் ஆகிய அனைத்திலும் நன்மை விளையும்படி எண்ணுபவரே அமைச்சர்.

Thirukkural - Management - Leadership
Valluvar has provided us with the four actions of an excellent minister. A minister is a leader. So, Kural 631 is presented in the Practice on Leadership. A leader has to have knowledge of the right tools, the right time to execute, the right techniques for execution and more importantly the right task to do, advices the Kural.

Call him minister who best Contrives
The means, the time, the mode and  the deed.

Though all the other needs are in right place, if the task to be done is irrelevant, doing that task will result in loss of all the other invaluable resources. Recollect the thought by Warren Bennis “Leaders are people who do the right thing; managers are people who do things right.” Doing 
the right thing is more important  than just doing things right.

There are many examples of exemplary leaders who were and are physically short. Though they were and are short in stature, they were and are tall in their thoughts. That is why they are called tall leaders. They were visionaries.  So, size does not matter for influential leadership.

Tuesday, July 22, 2014

அறிவினான் ஆகுவ துண்டோ

குறள் 315
அறிவினான் ஆகுவ துண்டோ பிறிதின்நோய் 
தந்நோய்போல் போற்றாக் கடை.
[ அறத்துப்பால், துறவறவியல், இன்னாசெய்யாமை ]

பொருள்
அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

அறிவினான் - அறிவுடையவன் 

அறிவினான் - ஒருவருடைய கற்றறிவு, நோற்றறிவு இவற்றால்

ஆகுதல் - ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

உண்டு  - உள்ளதன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒருகுறிப்பு வினைமுற்றுச்சொல்; ஓர்உவமஉருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

ஆகுவ துண்டோ - ஆகக்குடிய (ஆக்குவது), பெறக்கூடிய பயனேதும் உண்டா?

பிறிது - வேறானது

நோய் - துன்பம்; வருத்தம்; பிணி; குற்றம்; அச்சம்; நோவு.

பிறிதின்நோய் - மற்றவர்களின் (பிற உயிர்களை சேர்த்து) துன்பத்தினை

தந்நோய் - தன்னுடைய நோய் 

போல் - ஓர்உவமவுருபு; பொய்; ஓர்அசைச்சொல்; உள்ளீடில்லாதது; பதர்; மூங்கில்; வெற்றி; படை; வாள்

தந்நோய்போல் - தனக்கே உற்றார் போல எண்ணி

போற்றுதல் - வணங்குதல்; துதித்தல்; பாதுகாத்தல்; வளர்த்தல்; பரிகரித்தல்; கடைப்பிடித்தல்; உபசரித்தல்; விரும்புதல்; கருதுதல்; மனத்துக்கொள்ளுதல்; கூட்டுதல்.

கடை - முடிவு; இடம்; எல்லை; அங்காடி; கீழ்மை; தாழ்ந்தோன்; வாயில்; புறவாயில்; பக்கம்; பணிப்பூட்டு; காம்பு; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஏழனுருபு; பின்; கீழ்; சோர்வு; வழி; பெண்குறி.

போற்றாக் கடை - அவர்களை அவற்றிலிருந்து காப்பாற்றாமல் இருந்தால்

முழுப்பொருள் (நன்றி: InterestingTamilPoems)
அறிவினான் = அறிவினால்

ஆகுவ துண்டோ = ஆகுவது உண்டோ ?மிக மிக கவனத்துடன் சொல்லப் பட்ட சொல். ஆகுவது என்றால் ஆக்குவது, செய்வது, செயல் படுவது. நிறைய பேர் மற்ற உயிர்களின் துன்பம் கண்டு இரங்குவார்கள். ஐயோ பாவம் என்று பரிதாபப் படுவார்கள். ஆனால் அதற்கு மேல் ஒன்றும் செய்ய மாட்டார்கள். வெறும்  அன்பு உணர்வும், அருள் உணர்வும் மட்டும் போதாது. மற்ற உயிர்களின்  துன்பத்தை  போக்க ஏதாவது செய்ய வேண்டும். 

நான் மற்ற உயிர்களை  துன்பம் செய்யாமல் இருக்கிறேன், அது போதாதா என்றால் போதாது. அது பூரணமான அறிவு அல்ல.

மற்ற உயிர்களின் துன்பம் கண்டு பரிதாபப் படுகிறேனே அது போதாதா என்றால் ...போதாது. அது முழுமையான அறிவு அல்ல.

மற்ற உயிர்களின் துன்பத்தை மாற்ற ஏதாவது செய்ய வேண்டும். அதுதான் அறிவு. ஆக்க பூர்வமாக ஏதாவது செய்ய வேண்டும்.    

பிறிதின்நோய் = நோய் என்றால் துன்பம். (நோயெல்லாம் நோய் செய்தார் மேலவாம் என்பது வள்ளுவம் ​ ). பிறரின் என்று சொல்ல வில்லை. பிறிதின் என்று சொன்னார். புல், பூடு, புழுக்கள், பூச்சிகள், பறப்பன, நீர் வாழ்வன, கண்ணுக்குத் தெரியாத நுண்ணுயிரிகள் எல்லாவற்றிற்கும் வரும் நோய்.  

தம்நோய்போல் போற்றாக் கடை.= தனக்கு வந்த துன்பம் போல் போற்றி அதை  நீக்கா விட்டால் ? போற்றி என்றால் பாதுகாத்தல், கவனமாக காப்பாற்றுதல்.

வாடிய பயிரை கண்டபோதெல்லாம் வாடும் உள்ளம் அறிவின் பாற் பட்டது. வள்ளலாரை விட ஒரு படி மேலே போய் , வாடிய பியரை கண்டபோது நீயும் வாடிப் பயன் இல்லை, அதுக்கு தண்ணி ஊத்து என்கிறார் வள்ளுவர். அது அறிவு.

நம் வீட்டில் யாருக்காவது உடல் நிலை மன நிலை சரி இல்லை என்றால், நாமும் உடைந்து விடுவது அறிவின்  அழகு அல்ல. அந்த துன்பத்ஹ்டை போக்குவது தான் அறிவு.

ஒரு மருத்துவர் என்ன செய்கிறார் - நோயாளியின் துன்பத்தை, வலியை
குறைக்கிறார்

இப்படி ஒவ்வொரு துறையிலும் வல்லவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் - மக்களின் வலியை  போக்குகிறார்கள்.

நாம் படிப்பது, பரிட்ச்சை எழுதுவது, வேலை பார்ப்பது எல்லாம் மற்றவர்களின் துன்பத்தை குறைக்க என்று நினைக்க வேண்டும்.

எவ்வளவு ஆழமான சிந்தனை. அறிவு என்றால் நிறைய படிப்பது , நிறைய சொல்லுவது , நிறைய சம்பாதிப்பது என்று எல்லாம் சொல்ல வில்லை.

இப்போது சொல்லுங்கள் அறிவில்லாதவனை என்ன என்று சொல்லுவது ?


பிறர் துன்பத்தைத் தன துன்பம் போலக் கருதுவது அறிவு என்றும் பண்பாக்கத்திற்கு அறிவு கருவி என்றும் குறிப்பிடுகின்றார். பிறர் துன்பம் கண்டு இரங்கும் செயலை மட்டும்தான் என்று இல்லாமல் இரக்கத்துடன் புரியும் பிற உதவிச் செயல்களையும் வள்ளுவர் மறுப்பதற்கில்லை. கொடை முதலியவற்றை வள்ளுவர் மனிதர்க்குக் கடமையாகவே சொல்கிறார்.

பண்புகள், புறவுலகத்தால் சூழல்களால் பாதிக்கப்படவே செய்கின்றன. வெறும் சிந்தனை கொண்டே உலகம் திருந்த இயலாது. உலகம் உயர்வதற்குச் செயல்களும் துணை. இக்கருத்துகளும் வள்ளுவரின் அறிவியல் கருத்துகளேயாகும்.

மேலும்: அஷோக்

ஒப்புமை
”பிறர்நோயும் தந்நோய்போற் போற்றி யறனறிதல்
சான்றவர்க் கெல்லாம் கடன்” (கலி 139:2-3)

உதாரணம்: யானை டாக்டர் கிருஷ்ணமூர்த்தி (சிறுகதை - ஆசிரியர்: ஜெயமோகன்)

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
ஒரு நாள் தக தகக்கும் மாலை நேரம் . ஞாயிறு மஞ்சள் குளித்தாற் போல காட்சி தந்து
கொண்டிருந்தான். வள்ளுவப் பேரறிஞர் முன்னர் நிற்கின்றேன். எனது நண்பர் ஒருவரைப் பற்றி அவரிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றேன். அவர் கல்வி கேள்விகளில் சிறந்தவர்.நிறையப் படித்தவர். மிகப் பெரிய அறிவாளி என்றெல்லாம் மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றேன். கேட்டுக் கொண்டேயிருந்த வான் புகழ் வள்ளுவர் சிரித்துக் கொண்டேயிருந்தார்.நான் அவர் எழுதியுள்ள நூற்களைப் பற்றியெல்லாம் அவரிடம் வரிசையாகச் சொல்லிக் கொண்டேயிருக்கின்றேன். பேராசான் சிரித்துக் கொண்டேயிருந்தாரே யொழிய ஒன்றும் சொல்லவில்லை. எனக்கு நாம் ஏதோ தவறுதலாகப் பேசிக் கொண்டிருக்கி றோம் போல என்ற அய்யப்பாடு வந்து விட்டது.

அமைதியானேன்

வள்ளுவப் பேராசான் கேட்டார் மிகப் பெரிய அறிஞர் உன் நண்பர் அப்படித்தானே என்று.

நான் மீண்டும் அடுக்கலானேன்.

சரி இத்தனை படித்திருந்தால் அவர் ஒரு அறிஞர் என்று யார் உனக்குச் சொன்னது என்றார்

என்ன சாமி அதுதானே உண்மை என்றேன்

மீண்டும் கேட்டார் நிறையப் படித்திருந்தால் அவர் அறிஞர் என்று உறுதி படச் சொல்லுகின்றாயா என்று

திரும்பத் திரும்பக் கேட்கின்றார் என்றவுடன் எனது குரல் அடை பட்டு விட்டது.

சொல் என்றார்.

நான் அமைதியானேன்

அறிவு என்றால் என்ன என்று அடுத்து ஒரு கேள்வி கேட்டார்.

யாருக்கு யார் விடையளிக்க முற்படுவது. அமைதி காத்தேன்

சிரித்தார்

கல்வியல்ல படிப்பதல்ல அறிவிற்கு அடிப்படை. அடுத்த உயிர்கள் படுகின்ற துன்பத்தை தனது துன்பமாகக் கருதி அதனைத் தீர்க்க எவன் முற் படுகின்றானோ அவன்தான்
அறிவுடையவன்.

உனது நண்பர் அப்படி உயிர்க் குலத்தின் மேல் காதல் கொண்டு மற்றவர் துன்பத்தைத் தனக்கு வந்த துன்பம் போலவே கருதி துடிதுடித்து யாருக்கேனும் உதவி செய்து மகிழ்ந்துள் ளாரா. அன்று என்னிடம் வா நான் ஒத்துக் கொள்கின்றேன் அவரை அறிஞர் என்று.

வாயடைத்து நின்றேன். ஆமாம் அறிவு என்பது தன் வயிற்றையும் தன் பெண்டு பிள்ளைகள் வயிற்றையும் நிரப்புவதா. கோடிக்கணக்கில் சொத்துக்களைச் சேர்த்து வைப்பதா.

பேரறிஞர் சொல் எத்தனை உண்மையானது.

குறள்
அறிவினான் ஆகுவது உண்டோ பிறிதின் நோய்
தந்நோய் போல் போற்றாக் கடை

பரிமேலழகர் உரை
அறிவினான் ஆகுவது உண்டோ - துறந்தார்க்கு உயிர் முதலியவற்றை உள்ளவாறறிந்த அறிவினான் ஆவதொரு பயன் உண்டோ; பிறிதின் நோய் தம் நோய்போல் போற்றாக்கடை - பிறிதோர் உயிர்க்கு வரும் இன்னாதவற்றைத் தம் உயிர்க்கு வந்தன போலக் குறிக்கொண்டு காவா இடத்து ? 

விளக்கம்
(குறிக்கொண்டு காத்தலாவது: நடத்தல், இருத்தல், நிற்றல், உண்டல் முதலிய தம் தொழில்களானும், பிறவாற்றானும் உயிர்கள் உறுவனவற்றை முன்னே அறிந்து உறாமல் காத்தல். இது பெரும்பான்மையும் அஃறினைக்கண் நுண்ணிய உடம்பு உடையவற்றைப் பற்றி வருதலின் பொதுப்படப் 'பிறிதின் நோய்' என்றும், 'மறப்பான் அது துன்புறினும் நமக்கு இன்னா செய்தலாம்' என்று அறிந்து காத்தல் வேண்டும் ஆகலின், 'அது செய்யாவழி அறிவினான் ஆகுவது உண்டோ' என்றும் கூறினார். இதனான் செய்தல் விலக்கப்பட்டது.) 

மணக்குடவர் உரை
பிறிதோருயிர்க்குஉறும் நோயைத் தனக்கு உறும் நோய்போலக் காவாதவிடத்து, அறிவுடையனாகிய வதனால் ஆகுவதொரு பயன் உண்டாகாது. இஃது அறிவுடையார் செய்யார் என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
மற்ற உயிரின் துன்பத்தை தன் துன்பம் போல் கருதிக் காப்பாற்றா விட்டால் பெற்றுள்ள அறிவினால் ஆகும் பயன் உண்டோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அடுத்த உயிர்க்கு வரும் துன்பத்தைத் தமக்கு வந்ததாக எண்ணாவிட்டால், அறிவைப் பெற்றதால் ஆகும் பயன்தான் என்ன?.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
அடுத்தவர் துன்பம் தீர்ப்பதே அறிவின் பயன்.

Thirukkural - Management - Managing Emotions
Emotional imbalances are common among children & grownups, among uneducated & educated people, among leaders & followers, and among men & women. So, dealing with and managing emotions at family, work place, and society demand extraordinary  skills. Inability to manage emotions is one of the causes for many of the modern day diseases. “An emotion is a strong feeling of any kind: love, joy, hate, fear and jealousy,” (Oxford  Advanced Learner's Dictionary, 1996). Kurals tells us the importance of understanding  the role of emotions in one's self and others and channelizing them for productive relationships and performances. 

One of the age-old methods for managing emotions is to put oneself  in the other person's place and position to look at events from that person's perspective. What is the use of all education or knowledge, if an educated or a knowledgeable person cannot connect with others and experience their sufferings and pains as his own? Valluvar raises this question through Kural 315.

What good is that sense which does not feel and prevent
All creature's roes as its own?

உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே

குறள் 282
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன்பொருளைக்
கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல்.
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கள்ளாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
உள்ளம் - மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

உள்ளத்தால் - (வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல், ரகசியமாக) மனதால் கூட

உள்ளுதல் - நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உள்ளலும் - நினைத்தலும்; 

உள்ளல் - உள்ளான்குருவி; உள்ளான்மீன்; உள்ளுதல்; நினைத்தல், எண்ணுதல்; மகிழ்தல்; கருதல்; எண்ணியிரங்கல்.

தீது - தீமை; குற்றம்; பாவச்செயல்; துன்பம்; இறப்பு; கேடு; உடம்பு; இடையூறு.

தீதே - தீங்கே; தவறே, தீமை

பிறன் - மற்றையான்; அயலான்; மனம்வேறுபட்டவன்; பகைஞன்.

பொருள் - சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

பிறன்பொருளைக் - மற்றவர் பொருள்கள் மீது உடைமைகள் மீது

கள்ளம் - வஞ்சகம்; பொய்; களவு; குற்றம்; அவிச்சை; புண்ணிலுள்ளஅசறு.

கள்ளத்தால் - சூழ்ச்சியால் / வஞ்சனையால்

கள்வேம் - அடையவேண்டும்

எனல் - என்ற எண்ணம் கூட

முழுப்பொருள்
பிறர் பொருள்கள், உடைமைகளை அடையவேண்டும்; வஞ்சித்து அடையவேண்டும்; களவு/சூழ்ச்சி செய்து அவருக்கு தெரியாமல் அடைய வேண்டும் என்று தன்னுடைய மனதினால் உள்ளூர ரகசியமாய் நினைத்தலும் கூட தீதே என்றுரைக்கிறார் திருவள்ளுவர். 

இது மனதை தூய்மையாய் வைக்கும் பொருட்டு துறவறவியலில் திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார். 

மேலும்: அஷோக்

ஆத்திச்சூடி
கொள்ளை விரும்பேல்
சூது விரும்பேல்
தீவினை அகற்று
துன்பத்திற்கு இடம் கொடேல்
நுண்மை நுகரேல்
மனம் தடுமாறேல்

பரிமேலழகர் உரை
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே - குற்றங்களைத் தம் நெஞ்சால் கருதுதலும் துறந்தார்க்குப் பாவம்; பிறன் பொருளைக் கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - ஆதலால், பிறனொருவன் பொருளை அவன் அறியா வகையால் வஞ்சித்து கொள்வோம் என்று கருதற்க.

விளக்கம்
('உள்ளத்தால்' என வேண்டாது கூறினார், அவர் உள்ளம் ஏனையோர் உள்ளம் போலாது சிறப்புடைத்து என்பது முடித்தற்கு. 'உள்ளலும்' என்பது இழிவு சிறப்பு உம்மை. 'அல்' விகுதி வியங்கோள் எதிர்மறைக்கண் வந்தது. இவை இரண்டு பாட்டானும் இந்நடைக்குக் களவாவது இஃது என்பதூஉம், அது கடியப்படுவது என்பதூஉம் கூறப்பட்டன.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே - தீவினைகளைத் தம் நெஞ்சாற் கருதுதலும் துறவறத்தார்க்குக் குற்றமாம் ; பிறன் பொருளைக் கள்ளத்தாற் கள்வேம் எனல் - ஆதலால் , பிறன் பொருள் எதையேனும் அவனறியாமற் கவர்வேம் என்று கருதற்க.

'உள்ளத்தால்' என்னும் வேண்டாச் சொல் துறவியரின் உள்ளம் தூய்மையாயிருக்க வேண்டும் என்பதை உணர்த்தி நின்றது. ' உள்ளலும்' இழிவு சிறப்பும்மை. 'அல்' இங்கு எதிர்மறை வியங்கோளீறு. இனி, கள்வேமெனல் உள்ளலுந்தீதே எனினுமாம்.

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: பிறன் பொருளை கள்ளத்தால் கொள்வேம் என - பிறனுடைய பொருளைத் திருட்டுத்தனத்தால் கொள்வேம் என, உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே- மனத்தால் நினைத்தலும் தீதே.

அகலம்: ஏகாரம் தேற்றத்தின்கண் வந்தது. கள்ளம்-திருட்டுத்தனம். தருமர், மணக்குடவர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கள்வேமெனல்’. நச்சர், பரிமேலழகர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கொள்வேமெனல்’. தாமத்தர் பாடம் ‘கள்ளத்தாற் கொள்வோ மெனல்’. ‘என’ என்பதே போதிய தாகலான், அதுவே ஆசிரியர் பாடம் எனக் கொள்ளப்பட்டது. உள்ளத்தால் என வேண்டாது கூறினார்.

கருத்து: களவு செய்ய நினைத்தலும் தீது.

மணக்குடவர் உரை
பிறன் பொருளை நெஞ்சினால் நினைத்தலும் தீதாம்; ஆதலால் அதனை மறைவினாலே கள்வேமென்று முயலாதொழிக. இது களவு தீதென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
குற்றமானதை உள்ளத்தால் எண்ணுவதும் குற்றமே, அதானால் பிறன் பொருளை அவன் அறியாதப் வகையால் வஞ்சித்துக்கொள்வோம் என்று எண்ணாதிருக்க வேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அடுத்தவர் பொருளை அவருக்குத் தெரியாமல் திருடுவோம் என்று மனத்தால் நினைப்பதும் தீமையானது.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
திருட நினைப்பதே குற்றம்.

Thirukkural - Management - Ethical Behavior
Kural 282 is a sequel to Kural 281. Even if you desire to covet someone's possession,
that act of thinking itself is an unethical one.

The very thought of robbing another 
Is evil.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Even (discreetly) thinking about by cunningly or tactfully or strategically stealing others properties/materials (even if within the law  or rules) is evil and dangerous.  Because such dangerous thoughts are like seeds. It would germinate and destroy later at some point in time. It can lead us to dissatisfaction, anger, jealousy and lead us to steal. It will make us restless and we will get distracted. Hence, one should focus on keeping their heart, mind and all the thoughts pure and does not give any room for even tiny dirt. 

Questions that I ask to the kid
What are the things that are dangerous even at thought level?

Monday, July 21, 2014

அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ்

குறள் 71
அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்
புன்கணீர் பூசல் தரும்.
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், அன்புடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அன்பு - தொடர்புடையோர் மாட்டு உண்டாகும் பற்று; நேயம் அருள் பக்தி

அன்பிற்கும் -  ஒருவர் மீது கொண்ட அன்பிற்கு

உண்டு - உள்ளதன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினை முற்றுச்சொல்; ஓர்உவமஉருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

உண்டோ -  வலிமை இருக்கிறதா ?

அடைக்கும் - அடைத்தல் சேர்த்தல்; தடுத்தல் பூட்டல்; அடைக்கப்படுதல்; மறைத்தல் சாத்துதல் சிறைவைத்தல், காவல்செய்தல்; வேலியடைத்தல்.

தாழ் - தாழ்ப்பாள்; சீப்பு; சுவர்ப்புறத்துநீண்டஉத்திரம்; தாழக்கோல், திறவுகோல்; முலைக்கச்சு; நீளம்; வணக்கம்.

அடைக்குந்தாழ் - வெளிக்காட்டாமல் அதனை அடைக்கும் தாழ்ப்பால் / கதவு

ஆர்வம் - அன்பு; விருப்பு நெஞ்சு கருதின பொருள்கள் மேல் தோன்றும் பற்றுள்ளம்; பக்தி ஏழுநரகத்துள்ஒன்று.

ஆர்வலர்  ஒரு குறிப்பிட்ட செயல்பாடு அல்லது விஷயத்தில் அதிக ஆர்வம் கொண்ட ஒரு நபர்.

ஆர்வலர் - அன்புடையவன்

புன்மை - மறதி; இழிவு; அழுக்கு; துன்பம்; சிறுமை; வறுமை; குற்றம்; புகர்நிறம்; பார்வைமழுக்கம்.

கணீர் - கண்ணீர்
கண்ணீர் - கண்ணிலிருந்து வழியும் நீர்.

புன்மை - மறதி; இழிவு; அழுக்கு; துன்பம்; சிறுமை; வறுமை; குற்றம்; புகர்நிறம்; பார்வைமழுக்கம்.

புன்கணீர் - அவர்கள் கண்களில் துளிர்த்து சிந்தக்கூடிய சிறு கண்ணீர்த் துளிகளே

பூசல் -  போர்; பேரொலி; பலரறிகை; கூப்பீடு; வருத்தம்; ஒப்பனை.

தரும் - தருதல் - கொடுக்கும் 

பூசல் தரும் - உரத்துச் சொல்லிவிடும்.

முழுப்பொருள்
உண்மையான அன்பு இருக்கும் பட்சத்தில் அன்பிற்கு பிறரிடம் தன்னை வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாதவாரு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்/கதவு ? என்று கேட்டு இல்லை என்கிறார் திருவள்ளுவர். ஏனெனில் அன்புடையவர்கள் (தான் அன்பு கொண்ட) பிறர் துன்பம் படுவதை கண்டு சிந்தும் கண்ணீர் துளியே உலகிற்குப் பறைசாற்றிவிடும் அவர் அவர் மீது எவ்வளவு அன்பு கொண்டு உள்ளார் என்று. 

அதனால் தான் சான்றோன் குணங்களில் முதலாவதாக அன்பு இருக்கிறது

மேலும் 

மேலும்: அஷோக்

பரிமேலழகர் உரை
அன்பிற்கும் அடைக்கும் தாழ் உண்டோ-அன்பிற்கும் பிறர் அறியாமல் அடைத்து வைக்கும் தாழ் உளதோ; ஆர்வலர் புன்கண் நீர் பூசல் தரும்-தம்மால் அன்பு செய்யப்பட்டாரது துன்பம் கண்டுழி அன்புடையார் கண்பொழிகின்ற புல்லிய கண்ணீரே உள் நின்ற அன்பினை எல்லாரும் அறியத் தூற்றும் ஆதலான்.

விளக்கம் 
(உம்மை சிறப்பின்கண் வந்தது. ஆர்வலரது புன்மை., கண்ணீர்மேல் ஏற்றப்பட்டது. காட்சியளவைக்கு எய்தாதாயினும் அனுமான் அளவையான் வெளிப்படும் என்பதாம். இதனால் அன்பினது உண்மை கூறப்பட்டது.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும் தாழ் - ஒருவரது அன்பிற்கும் அதைப் பிறர் அறியாதவாறு அடைத்துவைக்கும் தாழ்ப்பாள் உளதோ? ஆர்வலர் புன் கண் நீர் பூசல் தரும்-தம்மால் அன்புசெய்யப் பட்டாரது துன்பங்கண்டவிடத்து அன்புடையாரின் துன்புறுங் கண் சிந்தும் நீரே அவருள்ளத்திலுள்ள அன்பை எல்லாரும் அறியப் பறைசாற்றிவிடும்.

உம்மை சிறப்புப் பற்றியது. புன்கண் புன்கூர்ந்த கண். புன்மை துன்பம். ஆர்வலர் துன்பம் அவர் கண்ணின் மேல் ஏற்றப்பட்டது.

இனி, துன்பக்கண்ணீரன்றி நீண்டகாலத்திற்குப்பின் கண்ணன்ன கேளிரைக் காணும்போது சிந்தும் காதற்கண்ணீரும் உண்டென அறிக.

ஒப்புமை
”யாக்கைய தியல்பினும் அன்பினும் கொண்டுதன்
காட்சிக் கண்ணீர் கரந்தகத் தடக்கி” (பெருங் 1:36:147-8)

“உன்னுபே ரன்புமிக் கொழுதியொத் தொண்கணீர்
பன்னுதா ரைகள்தரத் தொழுதெழும் பரதனை” (கம்ப.எதிர்கொள் 26)

பொருள்: அடைக்கும் தாழ் அன்பிற்கும் உண்டோ - (அகத்தினின்று வெளிப்படாமல்) அடைத்து வைக்கும் (வலிய) கதவு அன்பிற்கும் உண்டோ? ஆர்வலர் புன்கண் ஈர் பூசல் தரும் -அன்பு செய்யப்பட்டாரது துன்பம் (அக் கதவை) பிளக்கும் தாக்குதலை உண்டாக்கும்.

அகலம்: அன்பு செய்யப்பட்டாரது துன்பம் அன்புடையார் அகத்தினின்று வெளிப்படாமல் அன்பை அடைத்து வைத்திருக்கும் கதவினை உடைத்து அன்பை வெளிப்படுத்திவிடும் என்றவாறு. தாழ் என்பது ஆகுபெயர், அதனை யுடைய கதவிற்கு ஆயினமையால். ஈர் என்பது வினைத்தொகை. ஆர்வம்-அன்பு செய்யப்படுந் தன்மை. பூசல்-பொருதல்‡தாக்குதல். ஆர்வம் என்னும் பண்புப்பெயர் ஈறும் ஈற்றயலும் கெட்டு, வலர் என்பதனோடு புணர்ந்து ஆர்வலர் என்றாயிற்று. வலர் - வல்லவர். ‘ஆர்வலர் புன்கணீர் பூசல் தரும்’ என்பதற்குத் ‘தம்மால் அன்பு செய்யப்பட்டவரது துன்பங் கண்டுழி’ என்ற சொற்களை வருவித்து, ‘அன்புடையார் (கண் பொழிகின்ற) புல்லிய கண்ணீரே (உள் நின்ற அன்பினை எல்லாரும் அறியத்) தூற்றும்’ என்று உரைப்பாரும் உளர். அவர் ‘ஆர்வலர்’என்பதற்கு ‘அன்பு செய்யப்பட்டார்’ என்பதே பொருள் என்பதை அறியார். அன்றியும், ‘துன்பம்’ என்னும் பொருள் தரும் ‘புன்கண்’ என்ற சொல்லைப் புன், கண் எனப் பிரித்தும், அடைக்கும் தாழ் உண்டோ? என்ற வினாவிற்கு விடையில்லாதும் பொருள் உரைத்து இடர்ப்பட்டனர்.

கருத்து: அன்பு செய்யப்பட்டார் துன்ப முறுதலைக் காணப்பொறார் அன்புடையார்.

மணக்குடவர் உரை
அன்பினை யடைக்குந்தாழுமுளதோ? அன்புடையார் மாட்டு உளதாகிய புல்லிய கண்ணின் நீர்தானே ஆரவாரத்தைத் தரும்.

மு.வரதராசனார் உரை
அன்புக்கும் அடைத்து வைக்கும் தாழ் உண்டோ? அன்புடையவரின் சிறு கண்ணீரே ( உள்ளே இருக்கும் அன்பைப் ) பலரும் அறிய வெளிப்படுத்திவிடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அன்பிற்கும் கூடப் பிறர் அறியாமல் தன்னை மூடி வைக்கும் கதவு உண்டோ? இல்லை. தம்மால் அன்பு செய்யப்பட்டவரின் துன்பத்தைக் காணும்போது வடியும் கண்ணீரே அன்பு உள்ளத்தைக் காட்டிவிடும்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
வெளிப்படுவதொன்றே அன்பின் குணம். கண்ணீராகவேனும்.

நன்றி: MovingMoon
தன்னுயிர் ஒத்த அன்பர்
.. தவித்திடும் நிலையின் போதவ்
இன்னலைக் கண்டும் நெஞ்சம்
.. இளகிடா திருப்பர் யார்சொல்?
அன்பகம் பெருகா வண்ணம்
.. அடைத்திடும் பூட்டும் உண்டோ?
தன்னிலை மறக்கக் கண்ணீர்
.. ததும்பிடும், கதவைச் சாய்த்தே (1)

அறியாத குறள்கள் - கவிஞர் மகுடேசுவரன் 
புகழ்பெற்ற குறள் இது. ஆனால், இதன் ஆழ்ந்த பொருளை எல்லாரும் புரிந்துகொண்டார்களா என்று எனக்கு உறுதியாகத் தெரியவில்லை. அன்புடைமை’ அதிகாரத்தில் வரும் முதல் குறள் :

அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும்தாழ் ? ஆர்வலர்
புன்கண்ணீர் பூசல் தரும். 

இதன் பொருள் தெரிந்த ஒன்றுதான். அன்பை அடைத்து வைக்கும் தாழ் எங்காவது உண்டா என்ன ! அன்புக்குரியவர்களின் கண்களில் அரும்பிவிடுகின்ற துளியளவுக் கண்ணீர் அதைக் காட்டிக்கொடுத்துவிடும். 

என்ன புரிந்துகொண்டுள்ளோம் ? கண்ணில் கொஞ்சம் தண்ணீர் கசிந்துவிடும். அதனால் அன்பைத் தாழிட்டு அடைத்து வைக்க முடியாது. 

பெருங்கதைகளின் இறுதி வரியாக அமைந்த ஒன்று இங்கே குறளாக எழுதப்பட்டுள்ளது. 

இதை விளக்க, புகழ்பெற்ற இந்தத் திரைப்படத்தை எடுத்தாள்வதுதான் பொருத்தமாக இருக்கும் என்று கருதுகிறேன். முதல் மரியாதை திரைப்படத்தை நினைவில்கொண்டு வாருங்கள்.

சுற்று வட்டாரத்திலுள்ள ஊர்கள் அனைத்திற்கும் நியாயம் கூறும் பெரிய மனிதர் அவர். ஊர் மக்களிடம் குன்றாத மதிப்புள்ளவர். அதற்கொப்ப மாண்புள்ள நடத்தையுடையவர். 

அவ்வூருக்குப் பரிசல் செலுத்திப் பிழைக்க வந்து சேர்கிறாள் அவள். சின்னஞ்சிறு பெண். குறும்பும் சூட்டிகையுமானவள். ஊர்ப் பெரியவருக்கும் அச்சிறு பெண்ணுக்கும் இடையே ஏட்டிக்குப் போட்டியான உரையாடல்களும் எங்கே முடியுமென்று கணிக்க முடியாத காட்சிகளும் தொடர்கின்றன. 

பெரியவரின் உள்ளத்தில் வெளிக்கூறமுடியாத துன்பங்கள் இருக்கின்றன. அவற்றை அறிந்துகொள்ளும் பரிசல்காரி பெண்மைக்கேயுரிய பெருந்தகைமையின்படி தன்னையறியாது அவர்மீது இரங்குகிறாள். மெத்தை வாங்கியும் தூக்கத்தை வாங்க முடியாத துர்ப்பாக்கியசாலி அவர் என்று தெரிந்துகொள்கிறாள். அந்த இரக்கம் அன்பாகிக் காதலுமாகிறது. இருவேறு திறத்து ஆண் பெண்ணுக்கு இடையே முகிழ்க்கும் அன்பு காதலாவது இயற்கையின் கட்டாயமல்லவா ? அங்கே வேறுபாடுகள், தோன்றிய எண்ணத்திற்கு ஊறுபாடுகள் விளைவிக்க உதவாதவை, அல்லவா ? அவள் நிலையில் அதுவே நிகழ்கிறது. 

பெரியவர் அச்சிறுபெண்ணின் கருத்தை உணர்ந்திருந்தும் மேற்கருதாது இருக்கிறார். ஊருக்கும் உறவுகளுக்கும் தாமும் அப்பெண்ணும் நகைப்பொருளாகக் கூடாது என்பதில் உறுதி காட்டுகிறார். 

பல்வேறு களேபரங்களின்பின் பெரியவரின் குடும்பத்திற்கு விளையவிருந்த மானக்கேட்டைத் தவிர்க்கவேண்டி கொலை செய்யும் பரிசல்காரி சிறைக்குச் சென்றுவிடுகிறாள். யாவற்றையும் உணர்ந்த பெரியவர் அவளைக் காண சிறைக்குச் செல்கிறார். 

இருவருக்குமிடையே கம்பிகளுள்ள கதவு. கண்கள் பேசிக்கொள்கின்றன. அதுவரை இருவரும் தம் அன்பைச் சொல்லிக்கொண்டதில்லை. ஆனால் அவர்கள் நெஞ்சங்களில் அந்த அன்புதான் நிறைந்து வழிந்துகொண்டிருந்தது.

அவரைக் கண்டதும் அவள் கண்களில் நீர் தேங்குகிறது. அவள் கேட்கிறாள் “உன் மனசில நான் இல்லை ?”

முதல் மரியாதை பட climax @7:55 

அதற்குமேல் பெரியவரால் என்ன சொல்ல முடியும் ? எதை மறுத்து நிற்க முடியும் ? அவர் கண்களும் நீரால் நிரம்புகின்றன. “என் மனசில நீதான் இருக்கே. என் மனசில நீ மட்டும்தான் இருக்க” என்று ஒப்புக்கொள்கிறார். இருவரும் கண்ணீர் பெருக நிறைந்து நிற்கின்றார்கள் !

மறைக்கப்பட்ட அன்பு அதற்குமேல் கட்டுக்குள் நிற்க மறுக்கிறது, கண்ணீராகப் பெருகி வழிகிறது. தாழிட்டு அடைக்க முடியவில்லை. அணையுடைத்து வெளியேறி வெளிப்படுத்திவிட்டது. அங்கே சொற்கள் சிற்சிலவே. அன்பை உணர்த்தியபடி கண்களில் நீர் ஊறிக்கொண்டிருந்தது. 
அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும்தாழ் ? ஆர்வலர் 
புன்கண்ணீர் பூசல் தரும். 

ஆர்வலர் என்றால் அன்புள்ளவர்கள், அன்புற்றவர்கள் என்று பொருள். சமூக ஆர்வலர்’ என்றால் சமூகத்தின்மீது அன்புடையவர்கள். பூசல் என்றால் வெளிப்படும்படி தோன்றுவது, பலரறிய வெளிப்பட்டுவிடுவது. புன்கண்ணீர் என்றால் ‘சிறு துளியளவுக் கண்ணீர்.’ 

அன்பை யாருக்கும் தெரியாமல் உள்ளுக்குள்ளேயே அடைத்து வைக்கும் தாழ் என்று எதுவும் உண்டா ? அந்த அன்பினால் அன்புக்குரியவர்களின் கண்களில் தோன்றும் துளியளவுக் கண்ணீர், அவர்கள் உற்றுள்ள அன்பைப் பலரறிய வெளிப்படுத்திவிடும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When one has true love and affection upon others, can there by a latch to lock in and hide love? No says Thiruvalluvar. Because, Love will reveal itself through tears when a loved one is in trouble.

Questions that I ask to the kid
can there by a latch to lock in and hide love? 

Thursday, July 17, 2014

பேதை பெருங்கெழீஇ நட்பின்

குறள் 816
பேதை பெருங்கெழீஇ நட்பின் அறிவுடையார் 
ஏதின்மை கோடி உறும்.
[பொருட்பால், நட்பியல், தீ நட்பு]

பொருள்
பேதை - அறிவிலி; பெண்; பாலைநிலப்பெண்; ஐந்துவயதுமுதல்ஏழுவயதுவரையுள்ளபருவத்துப்பெண்; வறிஞன்; அலி; கள்

பெரிய - பெரிதான; மூத்த; இன்றியமையாத

கெழுவு - நட்பு

பெருங்கெழீஇ - பெரு + கெழீ (கெழுவு -. பொருந்த, நிறைய) -> மிக பொருந்திய / சிறந்த

நட்பு - சிநேகம்; உறவு; சுற்றம்; நண்பன்; யாழின்நாலாம்நரம்பு; காதல்; அரசாங்கம் ஆறனுள் ஒன்றாகிய நட்பரசர்; கையூட்டு; மாற்றரசரோடு நட்புச்செய்கை.

நட்பின் - நட்பு

அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

உடையார் - - செல்வர்; சுவாமி சிலவகுப்பார்களின்பட்டப்பெயர்இலங்கையில்ஒருகிராமஅலுவலர்.

அறிவுடையார் - அறிவுள்ளவர்கள்(உடன்)

ஏதின்மை - அன்னியம், பகைமை, அயலாந்தன்மை

கோடி - நூறுநூறாயிரம், நூறுலட்சம்; சீலை; புதுச்சீலை; புதுமை; வளைவு; முடிமாலை; தொகுதி; அறுபத்துநான்கஅக்குரோணிகொண்டபடை; இருபது; வரிசை; நுனி; கடலுட்செல்லும்தரைமுனை; மூலை; வீட்டின்புறக்கோடி; விளிம்பு; படையின்பிற்கூழை; தேவைக்குஅதிகமானதண்ணீர்; குறிப்பு:வயிரக்குணங்களுள்ஒன்று; எல்லை

உறும் உறுதல் - உண்டாதல்; மிகுதல்; சேர்தல்; இருத்தல்; பொருந்தல்; கூடல்; நேர்தல்; பயனுறல்; கிடைத்தல்; வருந்தல்; தங்கல்; அடைதல்; நன்மையாதல்; உறுதியாதல்; நிகழ்தல்.

கோடி உறும் - கோடி மடங்கு நன்மை பயக்கும்

முழுப்பொருள்
அறிவற்றவர்கள் /மூடர்களுடனான மிக பொருந்திய நட்பை விட அறிவுள்ளவர்களுடன் கொள்ளும் பகைமை கோடி மடங்கு நன்று.

அதாவது அறிவற்றவர்களுடன் கொள்ளும் நட்பு பல்வகை தீங்கை விளைவிக்கும். ஆனால் அறிவுள்ளவர்களுடன் கொள்ளும் பகைமை (அன்னியத்தனம்) எந்த தீங்கும் விளைவிக்காது. ஆதலால் அறிவுள்ளவர்களுடன் கொள்ளும் பகைமை அறிவற்றவர்களுடன் கொள்ளும் நட்பைவிட நன்மையே.

மேலும்: அஷோக்

ஒப்புமை
”இசைந்த சிறுமை இயல்பிலா தார்கண்
பசைந்த துணையும் பரிவாம் - அசைந்த
நகையேயும் வேண்டாத நல்லறிவி னார்கண்
பகையேயும் பாடு பெறும்” (நாலடி 187)

“இழிந்த மாக்களொ டின்பம் ஆர்தலின்
உயர்ந்த மாக்களொ டுறுபகை இனிது” (பெருங் 4:4:21-2)

ஆத்திச்சூடி
பையலோடு இணங்கேல் - சிறுபிள்ளைத்தனம் உள்ளவர்களோடு இணங்காதே
பேதைமை அகற்று - அறியாமையை போக்கு
சேரிடம் அறிந்து சேர் - சேரத்தக்கவர்களை நன்கு அறிந்து சேர வேண்டும் .

இணக்கம் அறிந்து இணங்கு - நற்குண நற்செய்கை உடையவர் என்பது தெரிந்து கொண்டு .

பரிமேலழகர் உரை
பேதை பெருங்கெழிஇ நட்பின் - அறிவிலானது மிகச் சிறந்த நட்பின்; அறிவுடையார் ஏதின்மை கோடி உறும்- அறிவுடையானது பகைமை கோடி மடங்கு நன்று. 

விளக்கம் 
('கெழீஇய' என்பதன் இறுதிநிலை விகாரத்தால் தொக்கது. பன்மை உயர்த்தற்கண் வந்தது. அறிவுடையான் பகைமை ஒரு தீங்கும் பயவாமையானும், பேதை நட்பு எல்லாத் தீங்கும் பயத்தலானும், 'கோடி உறும்' என்றார். 'பெருங்கழி நட்பு' என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர்..) -

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
பேதை பெருங் கெழீஇ நட்பின் - அறிவிலானது மிக நெருங்கிய நட்பினும்; அறிவுடையார் ஏதின்மை கோடி உறும் - அறிவுடையானின் பகைமை கோடி மடங்கு நல்லதாம்.

பேதை நட்பு பல்வகைத் தீங்கை விளைத்தலானும், அறிவுடையான் பகை ஒரு தீங்கும் விளைவிக்காமையானும், ' கோடியுறும் ' என்றார். பன்மை உயர்வு பற்றி வந்தது. ஏதின்மை' இங்கு ஏதும் அன்பின்மை. கெழி நட்பு. "ஒருவன் கெழியின்மை கேட்டாலறிக" என்பது நான்மணிக் கடிகை (93). கெழீஇ என்பது கெழி என்பதன் அளபெடை வடிவம். பகைவனைக் கெழீஇயிலி என்பது இலக்கிய வழக்கு (தொல். சொல். 57, இளம். உரை). பெருங்கெழீஇ நட்பு என்பது பேருழுவலன்பு என்பது போன்ற பல்சொற்றொடர். "பெருங்கழிநட்பென்று பாடமோதுவாருமுளர்." என்றார் பரிமேலழகர். அது பெருங்கெழி நட்பு என்றுமிருந்திருக்கலாம். "கெழீஇய வென்பத னிறுதிநிலை விகாரத்தாற் றொக்கது." என்று கொள்ளத் தேவையில்லை.

மணக்குடவர் உரை
அறிவில்லாதார் மிகவும் கெழுமிய நட்பாகுமதனினும், அறிவுடையார் பகைமை கோடிமடங்கு மிக்க நன்மையை உண்டாக்கும். இது பேதைமையார் நட்புத் தீமை பயக்கு மென்றது, 

மு.வரதராசனார் உரை
அறிவில்லாதவனுடைய மிகப் பொருந்திய நட்பை விட அறிவுடையவரின் நட்பில்லாத தன்மை கோடி மடங்கு நன்மை தருவதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறிவற்றவனின் மிக நெருக்கமான நட்பைக் காட்டிலும் அறிவுடையார்களின் பகை, கோடி நன்மையாம்.

Wednesday, May 7, 2014

அறவினை யாதெனின் கொல்லாமை

குறள் 321
அறவினை யாதெனின் கொல்லாமை கோறல் 
பிறவினை எல்லாந் தரும்
[அறத்துப்பால், துறவறவியல், கொல்லாமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
அறன் - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.

வினை - தொழில்; நல்வினை தீவினை என இருவகைப்பட்ட முன்னை வினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி.

அறவினை - நேர்மையான தொழில்

யாது - yātu   interrog. pron. யா². [T.ēdi, K. yāvudu.] What, which; எது. அருளல்லதியாதெனிற் கொல்லாமை கோறல் (குறள், 254).; yātu   (interrog. pronoun) what, which?, எது?; 2. palm-tree-sap fermented, கள்; 3. memory, யாதி.

எனின் - என்றால், என்றுசொல்லின்; என்கையால்; eṉiṉ   conj. if (it is) said so; 2. in consideration of.

கொல்லாமை -  kollāmai   n. கொல்- +ஆ neg. Abstinence from killing, as a virtue உயிர்க்கொலை செய்யாமை

கோறல் - கொல்லுதல்

பிற மற்றவை; ஓர்அசைச்சொல்.

வினை - தொழில்; நல்வினை தீவினை என இருவகைப்பட்ட முன்னை வினை; வினைச்சொல்; செய்தற்குரியது; பரிகாரச்செயல்; முயற்சி; போர்; வஞ்சகம்; தந்திரம்; கருத்து; தொந்தரவு; சீழ்; இரண்டைக்குறிக்கும்குழூஉக்குறி.

எல்லாந் - எல்லாம் ; முழுதும்

தரும் - தருதல்

முழுப்பொருள்
பிற உயிர்களை கொல்லாமல், தீங்கு விளைவிக்காமல் வாழ்தல் என்பதே அறத்துக்கு உட்பட்ட செயலாகும். அவ்வாறு இல்லாமல் மட்டற்ற உயிர்களை கொல்வது என்பது எல்லா பாவங்களையும் நமக்கு வருவிக்கும் .

இக்குறளில் பொதுவாக உயிர்களை கொல்லுதல் பற்றி கூறி இருந்தாலும், இன்றைய காலகட்டத்தில், மனிதன் உண்பதற்காகவே உயிர்கள் கொல்லப்படுகின்றன. எனவே இக்குறள் மற்றும் அதிகாரம் புலான் மறுத்தல் அதிகாரத்தை ஒற்றியே அமைந்து இருக்கின்றது.

மனிதனாகிய நமக்கு வாழ்வதற்கு எவ்வளவு உரிமை உள்ளதோ அதே அளவு உரிமை மற்ற உயிர்களுக்கு உண்டு. இவ்வுலகம் ஒன்றும் மனிதர்களுக்காக மட்டும் படைக்கப்பட்டது அன்று. மற்றவர் பொருளை திருடுவது பாவம் எனக் கருதப்படுவது போல, நாம் படைக்காத, நமக்கு உரிமை சிறிதும் இல்லாத உயிர்களை கொல்வதும் பாவமான செயலே ஆகும்.


பதினேழாம் நாள் அவரிலிருந்து அன்னை ஒழிந்தபோது அவைகூட்டி ஆவதென்ன என்று உசாவினார். “அரசே, அந்தப் பெருநிலத்தில் இறந்த ஒவ்வொருவரும் விண்ணுலகெய்தவேண்டும். அதற்குரிய கடன்களை நீங்கள் ஆற்றவேண்டும்” என்றனர் நிமித்திகர். “அன்னையென்று உணர்ந்தீர்கள். மாண்டவர் அனைவருக்கும் மைந்தரென்று ஆகுக!” என்றனர். வைதிகர்களையும் முனிவரையும் அழைத்து தான் செய்யவேண்டிய சடங்குகள் என்ன என்று வினவினார். அவர்கள் அங்கு ஒரு அஷ்டாங்க வேள்வியை நிகழ்த்தும்படி கூறினர்.

அதை ஏற்று நூற்றெட்டு முனிவரும் ஆயிரத்தெட்டு வைதிகரும் துணைநிற்க அந்நிலத்தில் மாமன்னர் குரு எண்செயல் பெருவேள்வியை நிகழ்த்தினார். எட்டுபகுதிகள் கொண்டது அந்த வேள்வி. அனல்பேணல், வேதமோதுதல், பொற்கொடை, அன்னக்கொடை, அறமுரைத்தல், நிலமுழுதல், கதிர்கொள்ளுதல், விதைபரப்புதல். அங்கு விளைந்த பயிரின் விதை அங்கேயே விதைக்கப்படுகையில் வேள்வி நிறைவுகொள்ளும். அதன்பொருட்டு குரு அந்நிலத்தை பொற்கலப்பையால் உழுதார். அவர் குடியின் நூறு இளையோர் உடன் உழுதனர்.

அப்போது உலகியலின்பத்தின் தலைவனாகிய இந்திரனை வழிபடுபவர்களாகிய சார்வாகர்கள் எழுவர் அவர்களின் தலைவரான சக்ரர் என்பவரின் தலைமையில் அங்கு வந்தனர். அவர்கள் உழுதுகொண்டிருந்த மன்னனை தடுத்தனர். வேள்விமுறைப்படி படைக்கலம் கொண்டு வேள்வியைத் தடுப்பவரை படைக்கலத்தாலும் சொல்கொண்டு தடுப்பவரை சொல்லாலும் வெல்லாமல் வேள்வியை முன்னெடுக்கவியலாது. “அரசே, நான் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு விடைசொல்க! இந்த வேள்வியை எதன்பொருட்டு நிகழ்த்துகிறீர்கள்?” என்றார் சக்ரர்.

“இங்கே மண்மறைந்த அனைவரும் விண்ணுலகெய்தவேண்டும்” என்றார் குரு. “விண்ணுலகம் ஏகுவதற்கு தொல்மரபு பல நெறிகளை அமைத்துள்ளது என அறிந்திருப்பீர். வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்தவர், இங்குற்றதில் நிறைவுகொண்டு உடலுதறி எழுந்தவர், வேதப்பொருளுணர்ந்தவர், சொல்நிறைந்த கவிஞர், ஐந்தடக்கி அகம் முதிர்ந்த முனிவர் ஆகிய ஐவரே விண்ணுக்குச் செல்லவேண்டியவர்கள். எவருக்காகவோ எதற்காகவோ இங்கு படைக்கலம்கொண்டு வந்து பிறரைக் கொல்ல முற்பட்டு கொல்லப்பட்டவரும் அவர்களுக்கு நிகராக விண்ணேகுவார் என்றால் ஐவகைத் தவத்துக்கும் என்ன பொருள்?” என்றார் சக்ரர்.

“சக்ரரே, அந்த ஐவகைத் தவங்களும் நெறிபுழங்கும் நாட்டில் மட்டுமே நிகழமுடியும். நெறி காக்க வாளில்லையேல் அது காடென்றே அமையும். எனவே ஐவகைத் தவத்திற்கும் நிகரானது வாள்கொண்டு களம்புகுந்து மடிதல். ஐவகைத் தவத்தார் பண்புகளை, உறவுகளை, அன்னத்தை, சொல்லை, விழைவுகளை தங்கள் வேள்வியில் அவியாக்குகிறார்கள். வீரன் தன்னையே அவிப்பொருளென்று அளிக்கிறான். அந்தக் கொடையினூடாகவே அவன் தூய்மையடைகிறான்” என்றார் குரு. “ஆம்” என சக்ரர் திரும்பிச்சென்றார்.

மீண்டும் குரு நிலத்தை உழுதுகொண்டிருக்கையில் மூன்றாம்நாள் சக்ரர் திரும்பிவந்தார். “அரசே, நிற்க! நான் கேட்பவற்றுக்கு மறுமொழி சொல்க! வெறும் உலகவிருப்பால், வஞ்சத்தால் களம்பட்டவன் விண்ணுலகம் எய்துவானா என்ன? அவனுக்கு அவை மீட்பளிக்குமென்றால் விழைவும் வஞ்சமும் மெய்மை வழிகளென்றாகுமா? அவற்றைப் பேணுவது வேள்வியென்றும் தவமென்றும் பொருள்படுமா?” என்றார். குரு திகைத்து நின்றுவிட்டார். “சொல்லுங்கள், இப்புவியின் மாயைகளில் உயிரெல்லை வரை உழல்வதா அவ்வுலகில் சென்றமைவதற்கான வழி?” என்றார் சக்ரர். குரு தன் மேழியை எடுத்துக்கொண்டு திரும்பிவந்தார்.

வேதசாலைக்கு மீண்ட குரு ஏழு நாட்கள் கற்றோரிடமும் வைதிகரிடமும் முனிவரிடமும் சொல்லுசாவிவிட்டு மீண்டும் உழுவதற்காகச் சென்றார். அங்கே வந்து நின்றிருந்த சக்ரரிடம் “இந்திரவழிபாட்டாளரே, போருக்கு எழுபவன் அதற்கு முந்தைய கணத்திலேயே அனைத்தையும் துறந்துவிடுகிறான். எதன்பொருட்டு அவன் போருக்குக் கிளம்புகிறானோ அதையும் அகற்றிவைத்த பின்னரே அவன் படைக்கலம் எடுக்கிறான். இவ்வுலகில் உள்ள எது உயிருக்கு நிகராகும்? உயிரை வைத்தாடுபவன் இவ்வுலகிலுள்ள எதையேனும் உள்ளூர பொருட்டெனக் கொள்வானா என்ன? எனவே போர் என்பது துறவேயாகும்” என்றார்.

“சார்வாகரே, போருக்குக் கிளம்புவது வரைக்குமே வஞ்சமும் வன்மமும் மானுடரை ஆள்கிறது. களம்நிகழத் தொடங்கிய பின்னர் அவர்கள் முற்றிலும் தங்களை இழக்கிறார்கள். படைக்கலங்கள் அவர்களை கையில் ஏந்திக்கொள்கின்றன. போர்நின்ற எவரும் அறிவதொன்றுண்டு, போர் என்பது மானுடர் ஒருவரோடொருவர் மோதுவதல்ல. பல்லாயிரம் கைகளும் கால்களும் தலைகளும் விழிகளும் கொண்ட பேருருவம் ஒன்றின் களித்தாண்டவம் மட்டும்தான் அது. ஊழ்கத்திலிருக்கும் முனிவரின் உள்ளம்போல் அங்கே சித்தம் குவிந்திருக்கிறது. களியாடும் இளமைந்தர்போல உள்ளம் உவகைகொண்டாடுகிறது” என்றார் குரு.

சக்ரர் திரும்பிச்சென்று மீண்டும் மூன்றாம் நாள் குரு உழுதுகொண்டிருக்கையில் வந்து மேழியை மறித்தார். “அரசே, கொலைவன்மையா கொல்லாமையா எது வானோர்க்கு உகந்தது? அதைமட்டும் சொல்லிவிட்டு மேலே செல்க!” என்றார். “சக்ரரே, கொல்லாமையே அறங்களில் முதன்மையானது” என்றார் குரு. “ஆனால் கொலைவல்லமையை ஈட்டியவனே கொல்லாமையை தான்கொள்ள முடியும். அஞ்சி அமைவது கொல்லாமை அல்ல. இரங்கி விலகுவதும் கொல்லாமை அல்ல. கொலையே இவ்வுலகின் இயற்கை என்று முற்றுணர்ந்து ஆம், நான் முரண்படுகிறேன் தெய்வங்களே என்றுரைத்து திரும்பிநின்று படைக்கலம் தாழ்த்துபவனே மெய்யாக கொல்லாமைநோன்பை கடைக்கொள்கிறான். தான் கொல்லப்படினும் படைக்கலமேந்தா நிலையே கொல்லாமையின் உச்சம்.”

“அறிக, கொலைவன்மைகொண்ட வாள்களால் காக்கப்படும் நாட்டிலேயே கொல்லாமை திகழமுடியும். எனவே மண்காக்கவும் நெறிநாட்டவும் கொலைத்தொழில் செய்பவர்கள் கொல்லாமையைப் பேணும் அறம்கொண்டவர்களே” என்றார் குரு. மீண்டு சென்று மூன்றாம்நாள் வந்த சக்ரர் கேட்டார் “செயலா அதன் பின்னுள்ள புரிதலா, எது மீட்பளிக்கிறது?” திகைத்து நின்ற குருவை நோக்கி சக்ரர் மேலும் கேட்டார் “சொல்க, இப்படைவீரர்களில் எவருக்கு தாங்கள் செய்வதென்ன என்று தெரியும்?”

குரு “பெரும்பாலானவர்கள் அரச ஆணைப்படி படைக்கலமேந்தி வந்தவர்களே” என்றார். “ஆம், அவர்கள் கூலிபெற்று போருக்கெழுந்தவர்கள். அக்கூலியே அவர்கள் ஈட்டுவதென்பதனால் விண்ணுலகு அவர்களுக்குரியதல்ல. ஒன்றுக்கு இரண்டு விலை இல்லை” என்றார் சக்ரர். “சொல்க, அறியாதுசெய்வதும் அப்பயன் அளிக்குமென்றால் அவியளித்து வேள்விநிகழ்த்த வேதம் எதற்கு? சுட்ட ஊனில் எஞ்சிய நெய்யை தீயிலிடும் காட்டாளருக்கும் அமையுமா வேள்விப்பயன்?”

பரிமேலழகர் உரை
[அஃதாவது,ஐயறிவு உடையன முதல் ஓர் அறிவுடையன ஈறாய உயிர்களைச் சோர்ந்தும் கொல்லுதலைச் செய்யாமை,இதுமேற்கூறிய அறங்கள் எல்லாவற்றினும் சிறப்புடைத்தாய்க்கூறாத அறங்களையும் அகப்படுத்து நிற்றலின், இறுதிக்கண்வைக்கப்பட்டது.]

(அறவினை யாது எனின் கொல்லாமை - அறங்களெல்லாம் ஆகிய செய்கை யாது என்று வினவின், அஃது ஓர் உயிரையும் கொல்லாமையாம், கோறல் பிற வினை எல்லாம் தரும் - அவற்றைக் கொல்லுதல் பாவச்செய்கைகள் எல்லாவற்றையும் தானே தரும் ஆதலான். (அறம் - சாதியொருமை. விலக்கியது ஒழிதலும் அறஞ்செய்தலாம் ஆகலின், கொல்லாமையை அறவினை என்றார். ஈண்டுப் பிறவினை என்றது அவற்றின் விளைவை. கொலைப்பாவம் விளைக்கும் துன்பம் ஏனைப் பாவங்களெல்லாம் கூடியும் விளைக்க மாட்டா என்பதாம். கொல்லாமை தானே பிற அறங்கள் எல்லாவற்றின் பயனையும் தரும் என்று மேற்கோள் கூறி, அதற்கு ஏது எதிர்மறை முகத்தால் கூறியவாறாயிற்று.).

மணக்குடவர் உரை
நல்வினை யாதெனின் கொல்லாமை; கொல்லுதல் எல்லாத் தீவினைப் பயனையுந் தருமாதலால். இஃது அறத்தொழிலாவது கொல்லாமை யென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
அறமாகிய செயல் எது என்றால் ஒரு உயிரையும் கொல்லாமையாகும், கொல்லுதல் அறமல்லாத செயல்கள் எல்லாவற்றையும் விளைக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறச்செயல் எது என்றால், பிற உயிர்களைக் கொலை செய்யாது இருப்பதே; கொல்வது அனைத்துப் பாவங்களையும் தரும்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை
கொல்லுதல் பாவச் செயல். அகிம்சையே அறம்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A righteous deed (a deed of Dharma) is not killing not hurting others/other living organisms. Killing leads to everything evil i.e., it brings us all difficulties, pain, shame etc. If we kill somebody, someone in other side would take revenge and get into a killing spree. A person who takes the weapon gives the right for the other person to take weapon. Remember, like us, all organisms have the right to live in this world. 

Questions that I ask to the kid
What is a righteous deed? Why killing leads to evil?

திருக்குறள்

Annoucement - Ask and Kural Shall Answer - கேள், குறள் பதில் சொல்லும்

வாசகப் பெருமக்களே இதோ ஒரு நற்செய்தி, இத்தளத்தில் ஒவ்வொரு வாரமும் கேள்விகள் மூலம் திருக்குறளில் இருந்து பதில் பெறும் பதிவுகள் இடலாம் என்று எண...