Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label Athikaaram_098. Show all posts
Showing posts with label Athikaaram_098. Show all posts

அற்றம் மறைக்கும் பெருமை சிறுமைதான்

 

குறள் 980
அற்றம் மறைக்கும் பெருமை சிறுமைதான்
குற்றமே கூறி விடும்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள் 
அற்றம் - அழிவு; துன்பம் இறுதி சோர்வு வறுமை இடைவிடுகை; அவகாசம் அவமானம் அறுதி விலகுகை; சுற்று மறைக்கத்தக்கது; நாய் பொய் உண்மை

மறைக்கும் - மறைத்தல் - மறையச்செய்தல்; மூடுதல்; தீதுவாராமற்காத்தல்.
மறைதல் - ஒளிந்துகொள்ளுதல்; தோன்றாமற்போதல்.

பெருமை - மாட்சிமை; மிகுதி; பருமை; புகழ்; வல்லமை; அகந்தை; அருமை.

சிறுமை - இழிவு; கயமைத்தனம், கீழ்மை; இளமை; நுண்மை; எளிமை; குறைபாடு; வறுமை; பஞ்சம்; பிறர்மனத்தைவருத்துகை; இளப்பம்; குற்றம்; நோய்; துன்பம்; மிக்ககாமம்; கயமை.

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

குற்றமே - குற்றம் - பிழை; பழி; துன்பம்; உடற்குறை; தீங்கு; அபராதம்; தீட்டு

கூறிவிடும். - கூறுதல் - kūṟu-   5 v. tr. [M. kūṟu.] 1.To speak, say, declare, assert; சொல்லுதல் கூறிய முறையின் (தொல். சொல் 70). 2. To cryout the price, as an auctioneer; விலைகூறுதல் (பிங்.) 3. To cry aloud, promulgate, proclaim;பிரசித்தஞ்செய்தல். (W.)  , kūṟu-   5 v. tr. id. Todivide; கூறுசெய்தல். இது பண்டாரங் கூறுமாறுகூறிற்று (குறள், 386, மணக்.).

முழுப்பொருள் 
பெருமை உடையவர்கள் பிறரிடம் உள்ள நல்லவற்றையே எடுத்து உரைப்பர். பிறரின் குறைகளை மறைத்து அவர்களின் நிறைகளைப் பற்றி மட்டுமே பேசுவர். அதுவே சிறுமைக்கொண்டவர்களோ. ஏன்? ஏனெனில் அவர்களுக்கு தெரியும் குறைகளைப்பார்த்தால் அவை பெருகிக்கொண்டே செல்லும். அவற்றைப்பார்த்துக்கொண்டே இருப்பதால் அதனைப்பற்றி பேசுவதால் என்னப்பயன்? அதுவே சிறுமை கொண்டவர்கள் பிறரிடம் உள்ள நிறைகளைத் தவிர்த்து எப்பொழுதும் குறைகளை கூறிக்கொண்டு இருப்பர். ஏனெனில் பிறரிடம் குறைகளை பார்ப்பது எளிது. அதைக்கண்டறிவதில் ஒரு சிற்றின்பம் அவர்களுக்கு.

இவை பிறர் என்று இல்லை. எதுவாயினும் பொருந்தும். உதாரணமாக இன்னொரு நாட்டிற்கு (அமேரிக்கா, கனடா, பிரான்ஸ்) அல்லது பிற ஊர்கள் (பெங்களூர், டெல்லி, ஐதேராபாத்) சென்று அந்நாட்டில் உள்ள நல்லவற்றை கற்காமல் புகழாமல் அங்கு உள்ள நமக்கு குறையாக படுபவனபற்றியே பேசுவர் சிறுமை உடையவர்கள்.

சிறுபஞ்சமூலப் (15) பாடலொன்று, இதே கருத்தை, 
“பிழைத்தல் பொறுத்தல் பெருமை – 
சிறுமை இழைத்ததீங் கெண்ணியிருத்தல்” என்று சொல்லும்.

உண்மையை மறைப்பதா? அதுவும் பெருமைக்குரியோர் என்ற கேள்வி எழுமல்லவா? அதற்காகத்தான் வள்ளுவர் முதலிலேயே, “பொய்மையும் வாய்மை யிடத்த புரைதீர்ந்த; நன்மை பயக்கு மெனின்” என்றாரோ?



"குறள் 504 
குணம்நாடிக் குற்றமும் நாடி அவற்றுள் 
மிகைநாடி மிக்க கொளல்"
 என்ற குறளையும் நினைவுப்படுத்திக்கொள்ளலாம். 

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
பெருமை அற்றம் மறைக்கும் - பெருமையுடையார் பிறர் மானத்தையே கூறி அவமானத்தை மறையாநிற்பர்; சிறுமை குற்றமே கூறிவிடும் - மற்றைச் சிறுமையுடையார் பிறர் குணத்தை மறைத்துக் குற்றத்தையே கூறிவிடுவார். (மறைத்தலும் கூறலும் ஏனையிடத்தும் இயைந்தன. அற்றம் - ஆகுபெயர். தான் என்பது அசை. இவை மூன்று பாட்டானும் இருவர் செயலும் ஒருங்கு கூறப்பட்டன.).

மணக்குடவர் உரை
பெருமை பிறருடைய குறைவை மறைத்துச் சொல்லும்: சிறுமை அவர்க்குள்ள நன்மை சொல்லுதலைத் தவிர்ந்து குற்றத்தையே சொல்லிவிடும். இது குற்றம் கூறாமை பெருமையென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
பெருமைப் பண்பு பிறருடைய குறைப்பாட்டை மறைக்கும், சிறுமையோ பிறருடைய குற்றத்தையே எடுத்துச் சொல்லிவிடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெருமைக்குரியவர் பிறர் பெருமைகளைச் சொல்லி அவர் குறைகளைக் கூறாமல் மறைத்து விடுவர்; சிறுமைக்கு உரியவர்‌களோ பிறர் பெருமைகளை மறைத்துக் குறைகளை மட்டுமே கூறிவிடுவர்.

Thirukkural - Management - Values
The difference between a great person and a little person is found in the way they express the positive qualities of the people they know or interact with, confirms Kural 980.

The great hide others faults
Only the small talk of nothing else.

A great person never highlights the weaknesses or faults of others as a great person makes others feel great. On the contrary, a little person points out only the weaknesses or faults of others as a little person belittles others. One cannot become great by making the other person feel little. Never criticize others for their shortcomings as everyone has shortcomings.  Rather than criticizing others, appreciate them for their strengths and positive qualities. Be a great person by bringing out the great qualities in others, pointing out the great actions of others and making them feel great.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
How can we say a person is great or trivial? Listen to what he says about others, others work done, others work in progress etc. A great person will talk about positive things and will not talk about negative things. Whereas a trivial person will talk about negative things and won't focus on positive things. Remember, it is easy to find faults in others and derive a pleasure out of it. 

It doesn't apply to just talking about people. Just observe people talking bad about the countries and cities they live when they live abroad. 

Note: This kural doesn't say one should talk about weakness, threats or criticize. One has to point out negatives in apporpriate plaforms only.

Questions that I ask to the kid
How can you say a person is great or trivial based on his talk?

பெருமை பெருமிதம் இன்மை சிறுமை

 

குறள் 979
பெருமை பெருமிதம் இன்மை சிறுமை
பெருமிதம் ஊர்ந்து விடல்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள் 
பெருமை - மாட்சிமை; மிகுதி; பருமை; புகழ்; வல்லமை; அகந்தை; அருமை.

பெருமிதம் - பேரெல்லை; மேம்பாடு; தருக்கு; உள்ளக்களிப்பு; கல்விமுதலியபெருமைகளில்மேம்பட்டுநிற்கை.

இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகை வழக்கினுள் ஒன்று.

சிறுமை - இழிவு; கயமைத்தனம், கீழ்மை; இளமை; நுண்மை; எளிமை; குறைபாடு; வறுமை; பஞ்சம்; பிறர்மனத்தைவருத்துகை; இளப்பம்; குற்றம்; நோய்; துன்பம்; மிக்ககாமம்; கயமை.

பெருமிதம் - பேரெல்லை; மேம்பாடு; தருக்கு; உள்ளக்களிப்பு; கல்விமுதலியபெருமைகளில்மேம்பட்டுநிற்கை.

ஊர்தல் - நகருதல்; பரவுதல்; தினவுறுதல்; நெருங்குதல்; வடிதல்; ஏறிச்செல்லுதல்; கழலுதல்; ஏறுதல்.

விடல் -  விடு, முற்றும் நீங்குகை சமந்தமம் விடல்(கைவல். தத்துவ 9);  ஊற்றுகை (Pouring); குற்றம்.

முழுப்பொருள் 
சாதனைகள் பல புரிந்து பெருமைக்கு உரியவராக இருப்பினும் அதற்காக பெருமிதம் கொள்ளாமல் உள்ளத்தில் களிப்பு கொள்ளாமல் இருப்பார் என்றால் அவரே பெருமைக்கு உரியவர். அதுவே சிறுமை வாய்ந்தவர்கள் எக்காரணமும் இன்றிக்கூட பெருமிதத்தில் திளைத்துக்கொண்டு இருப்பார்கள். 

பெருமிதமும் அகங்காரமும் வேறு வேறு. அகங்காரம் என்றென்பது எல்லோருக்கும் அவசியமான ஒன்று. அகங்காரம் இல்லையேல் உத்வேகத்துடன் செயல்புரிய முடியாது. அகங்காரம் இல்லையேல் அற்பங்களை அழிக்க முடியாது. ஆனால் பெருமிதம் பெருமையில் திளைப்பது. அதனால் ஒரு பயனும் இல்லை. பெருமிதத்தை ஒரு செல்வமாக கருதுவது ஆணவம்.

நம் அன்றாட வாழ்வில் சாதனைப்புரிந்த பலர் உதாரணமாக எழுத்தாளர்கள் ஜெயகாந்தன், கி.ராஜநாரயணன், இசையமைப்பாளர் ஏ.ஆர்.ரஹ்மான், இயக்குனர் மணிரத்னம், ஆகியோர் பெருமிதம் கொள்ளாமல் தங்களது அடுத்த செயல்களைப்பற்றியே சிந்தனை செய்துகொண்டு இருக்கின்றனர். அதனால் தான் அவர்களால் சிறந்த படைப்புகளை கொடுத்துக்கொண்டு இருக்க முடிகிறது. பெருமிதத்திற்கு வழி வகுத்து இருந்தால் அவர்கள் படைப்பூக்கம் குறைந்து தேங்கி இருப்பார்கள். 

அதுவே சிறுமை வாய்ந்தவர்கள் ஒரு சிறுப் புல்லை தூக்கி எறிந்துவிட்டு விளம்பரம் தேடிக்கொள்வர். அது இழுக்காகும். உதாரணமாக சொன்னால் "சுந்தர் பிச்சை" அவர்கள் Google CEO ஆனப் பொழுது இந்தியாவில் தமிழகத்தில் அதற்காக சந்தோஷப்படுவதும் பெருமிதம் கொள்வதும் இயல்புதான். தவறில்லை. ஆனால் அதற்கு முழுக்க முழுக்க இந்தியா தான் காரணம் அவருடைய குலம் எல்லாம் காரணம் என்று மார்த்தட்டிக்கொள்வது சிறுமையாகும். சுந்தர்பிச்சை Google-இல் ஒரு முதன்மை பதவியில் அமர்வதற்கு இந்தியாவில் IIT யில் படித்ததை தாண்டி, அவர் Stanford இலும் Whartonஇலும் மேற்படிப்பை படித்துள்ளார், McKinsey-யில் சிலகாலம் ஆலோசகராக பணிப்புரிந்துள்ளார், Google-இல் அவர் செயல்புரிய கட்டமைப்பு இருந்தது மேலும் அமெரிக்கா போன்ற கட்டமைப்புக் கொண்ட நாடும் ஒரு காரணங்களாகும். அவருடைய பிறப்பும் வளர்ப்புமும் மட்டும் காரணமல்ல. இந்தியாவில் ஏன் அப்படி ஒருவர் உருவாகவில்லை என்று யாரும் யோசிப்பதில்லை. சுந்தர் பிச்சையின் சாதனைகளைக்கண்டு சந்தோஷப் பட்டுக்கொள்ளுங்கள், ஊக்கம் பெருங்கள். ஆனால் அவரை ஒரு குறுகியவட்டத்தில் அடைத்துக்கொண்டும் அவருடைய சாதனைக்கு பிறப்பு காரணம் என்றுக்கூறிக்கொண்டு சிறுமை அடையாதீர்கள். 

ஆதலால் ஒருவருக்கு உண்மையான பெருமை தருவது, அவரது தற்செருக்கற்ற தன்மையாகும். இக்குறளின் கருத்தையே “அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும்” என்ற குறளும் வேறுவிதமாக உணர்த்துகிறது. அடக்கம், அதாவது தற்பெருமை இல்லாமல் இருப்பதே, தேவர்களுள் ஒருவராக வைக்கப்படும் பெருமையைத் தருவதுதானே?

ஒப்புமை
“பெருமையோ ராயினும் பெருமை பேசலார்” (கம்ப.கலன் காண்: 16)

“சிற்றில்  பிறந்தமை பெருமிதத்தின் அறிப” (முதுமொழிக் 2:6)

சமீபத்தில் வாசித்த வண்ணதாசனின் கவிதை இக்குறளுக்கு பொருத்தமாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்


அப்போதுதான்
அந்தப் பூ உதிர்ந்திருந்தது.
நன்றாகத் தரையில்
குப்புற அமரச் சிறிது நேரம் எடுத்துக்கொண்டது.
மறுபடியும் அது கிளையைப்
பார்க்கவில்லை.
இதுவரை மலர்ந்திருந்ததற்கான
எந்தத் தற்பெருமையும்
அதனிடம் இல்லை.
இப்போது உதிர்ந்துவிட்டதற்கான கழிவிரக்கமும்.
தன் ஒரு இதழ் மீது ஏறி
அடுத்த இதழுக்குப் போனபடி இருந்த
எட்டுக்கால் பூச்சியின் மீது
எந்தப் பராதியும் கிடையாது.
அது அப்படியே இருந்தது
ஒரு விடையைச்
சரியாக எழுதிவிட்டது போல.
-- வண்ணதாசன்


மேலும் அஷோக் உரை 

அரண்மனை மீண்ட வேனன் அரியணை அமர்ந்து செங்கோல் தாழாது ஆண்டான். எதிரிகளனைவரையும் கொடுங்காற்று சருகுகளை என வென்று ஒதுக்கினான். மண்ணில் புதைந்துள்ள பொன்னெல்லாம் அவன் கருவூலத்திற்கு வந்தன. மானுடர் எண்ணும் நலன்கள் எல்லாம் அவன் கைநீட்ட அருகமைந்தன. நல்லாட்சியால் பெரும்புகழ் கொண்டான். புகழ் சொல்லில் பற்றி எரிந்தேறும் நெருப்பு. நாள்தோறும் அவன் புகழ் அவனை வந்தடைந்துகொண்டிருந்தது. அவன் கொடைத்திறனும் வில்திறனும் நகர்ப்பெருமையும் குடிப்பெருமையும் அவன் செவிகளில் அறுபடாது ஒலித்து அவையே அவன் எண்ணப்பெருக்கென்றாயின. பிறிதொன்றை எண்ணாது அதிலமர்ந்தான்.



அந்த ஆணவத்தால் அவன் அறிவிழந்தான். வெல்பவன் வெற்றிக்கு நிகராக தெய்வங்களின் மறுதட்டில் வைப்பது அடக்கத்தை. முனிவர்களே, வெற்றியின் நிழல் ஆணவம். வெற்றி நாள் என சுருங்கும், ஆணவம் கணமெனப் பெருகும். கொள்பவை எல்லாம் தன் திறனாலேயே என்று வேனன் எண்ணலாலான். கொடுப்பவை தன் கருணையால் என்று மயங்கினான்.

பரிமேலழகர் உரை
பெருமை பெருமிதம் இன்மை - பெருமைக்குணமாவது காரணமுண்டாய வழியும் அஃது இயல்பாதல் நோக்கித் தருக்கின்றியிருத்தல்; சிறுமை பெருமிதம் ஊர்ந்துவிடல் - சிறுமைக் குணமாவது அஃது இல்வழியும் அதனை ஏற்றுக்கொண்டு தருக்கின் முடிவின்கண்ணே நின்றுவிடுதல். ('அளவறத் தருக்குதல'¢ என்பதாயிற்று. 'விடும'¢ என்று பாடம் ஓதுவாரும் உளர், முற்றுத்தொடரும் எழுவாய்த் தொடரும் தம்முள் இயையாமையின், அது பாடமன்மை உணர்க.).

மணக்குடவர் உரை
பெருமையுடையவர் நெறியினானே செய்யவல்லர்: செய்தற்கு அருமையுடைய செயல்களை. இது செய்தற்கு அரிய செய்வார் பெரியரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
பெருமை பண்பு செருக்கு இல்லாமல் வாழ்தல், சிறுமையோ செருக்கே மிகுந்து அதன் எல்லையில் நின்று விடுவதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெருமைப்பட்டுக் கொள்ளக் காரணங்கள் இருந்தும் செருக்கு இல்லாமல் இருப்பது பெருமை; காரணம் இல்லா‌மலேயே பெருமைப்பட்டுக் கொள்வது சிறுமை.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Greatness is not boasting not being pompous of oneself or his/her achievements. Greatness is being humble. Whereas trivialness, mediocrity always wonders or overimagines of themselves or their achievements and gets stagnated.

Being humble helps us to keep our past achievements being and helps to do more in the present and future. Hence, it is always Day 1 for great people. Also, it helps them to keep themselves in the equilibrium.  In a way it is good, if one overthinks during achievements, then potentially one might dwell too much during failure which would be unproductive.

Whereas boasting or over imaging of oneself makes them stagnated. Their past becomes a difficult hurdle for them to cross.

Remember, a flower doesn't pride itself for blossoming.

Questions that I ask to the kid
What is greatness? What does trivialness boast? What does boasting result in?

இறப்பே புரிந்த தொழிற்றாம் சிறப்புந்தான்

 

குறள் 977
இறப்பே புரிந்த தொழிற்றாம் சிறப்புந்தான்
சீரல் லவர்கண் படின்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள் 
இறப்பு அதிக்கிரமம்; மிகுதி போக்கு இறப்பு உலர்ந்தபொருள்; வீடுபேறு வீட்டின்இறப்பு; இறந்தகாலம்

இறப்பே - இறத்தல் - கடத்தல்; கழிதல் நெறிகடந்துசெல்லுதல்; சாதல் மிகுதல் வழக்குவீழ்தல்; நீங்குதல்

புரிந்த புரிதல் - puri-   4 v. tr. 1. To desire;விரும்புதல். புகுமுகம் புரிதல் (தொல். பொ. 261).2. To meditate upon; தியானித்தல். இறைவன். . . புகழ் புரிந்தார் (குறள், 5). 3. To do, make;செய்தல். தினைத்துணையு நன்றி புரிகல்லா (நாலடி,323). 4. To create; படைத்தல். எவ்வுலகும் புரிவானை (சிவப். பிரபந். வெங்கைக்க. 65). 5. Tobring forth, produce; ஈனுதல். பொன்போறார்கொன்றைபுரிந்தன (திணைமாலை. 109). 6. To give;கொடுத்தல். பெருநிதி வேட்டன வேட்டனபுரிந்தாள்(உபதேசகா. சிவவிரத. 257). 7. To experience, suffer; அனுபவித்தல். புண்டரிகை போலுமிவ ளின்னல்புரிகின்றாள் (கம்பரா. சூளா. 1). 8. To gaze at,watch intently; உற்றுப்பார்த்தல். பயத்தாலே புரிந்துபார்க்கிறபோது (திவ். திருநெடுந். 21, வ்யா. பக். 174).9. To investigate, examine; விசாரணை செய்தல்.அறம் புரிந்தன்ன செங்கோ னாட்டத்து (புறநா. 35).10. To say, tell; சொல்லுதல். அந்தணாளர் புரியு மருமறை (தேவா. 865, 5). 11. To exercise, perform;நடத்துதல். அரசு புரிந்தான். 12. To accept; மேற்கொள்ளுதல். போக்குவரவு புரிய (சி. போ.

தொழிற்று செயல்களைச் செய்வர்

ஆம் - நீர்; ஈரம் வீடு மாமரம் அழகு சம்மதங்காட்டும்சொல்; கேள்விப்பட்டதைக்குறிக்கும்சொல்; இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; அனுமதி, தகுதி, ஊக்கம்குறிக்கும்சொல்; ஆவது ஆகிய சாரியை அசைநிலை தன்மைப்பன்மைவிகுதி; உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மைவிகுதி.

சிறப்பும் - சிறப்பு - பெருமை; திருவிழா; செல்வம்; அன்பளிப்பு; மதிப்பு; தலைமை; பகட்டு; காண்க:சிறப்பணி; இன்பம்; ஒன்றற்கேயுரியது; வரிசை; போற்றுகை; மிகுதி; வீடுபேறு 

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

சீர் செல்வம்; அழகு; நன்மை; பெருமை; தலைமை; மதிப்பு; புகழ்; இயல்பு; நேர்மை; செம்பொருள்; சமம்; துலாம்; அளவு; கனம்; துலாராசி; கதவுதண்டு; தண்டாயுதம்; தாளம்; பாட்டு; செய்யுளின்ஓருறுப்பு; வாத்தியவோசை; ஓசை; சீர்சிறப்பு; காலிலணியும்தண்டை; தளர்வு.

அல்லவர் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

கண் விழி; கண்ணோட்டம்; பீலிக்கண்; கணு; மரக்கணு; தொளை; மூங்கில்முரசடிக்குமிடம்; மூட்டுவாய்; பெருமை; இடம்; ஏழனுருபு; அறிவு; பற்றுக்கோடு; உடம்பு; அசை; உடலூக்கம்.

படின் - படுதல் - உண்டாதல்; தோன்றுதல்; உதித்தல்; நிகழ்தல்; மனத்தில்தோற்றுதல்; பூத்தல்; ஒன்றன்மீதுஒன்றுஉறுதல்; மொய்த்தல்; அகப்படுதல்; புகுதல்; பெய்தல்; பெரிதாதல்; மேன்மையடைதல்; அழிதல்; சாதல்; மறைதல்; புண்காய்தல்; சாய்தல்; வாடுதல்; துன்பமடைதல்; தொங்குதல்; ஒலித்தல்; பாய்தல்; புதைக்கப்படுதல்; உடன்படுதல்; ஒத்தல்; பொறுத்தல்; முட்டுதல்.

முழுப்பொருள் 
செல்வம், (தலைமைப்) பதவிபணம், கல்வி ஆகிய சிறப்புகள் பெருமை இல்லாதவர்களிடம் மதிப்பு இல்லாதவரிடம் அதாவது சிறுமை குணம் படைத்தோரிடம் இருந்தால் அவர் நெறிகடந்துசெல்லும் செயல்களையே செய்வார்.  தகுதியில்லார்க்கு வழங்கப்படும் எத்தகு பெருமையும் தவறாகவே பயன்படுத்தப்படும் என்பதே மையக்கருத்து.

மேலும் அஷோக் உரை 

அரண்மனை மீண்ட வேனன் அரியணை அமர்ந்து செங்கோல் தாழாது ஆண்டான். எதிரிகளனைவரையும் கொடுங்காற்று சருகுகளை என வென்று ஒதுக்கினான். மண்ணில் புதைந்துள்ள பொன்னெல்லாம் அவன் கருவூலத்திற்கு வந்தன. மானுடர் எண்ணும் நலன்கள் எல்லாம் அவன் கைநீட்ட அருகமைந்தன. நல்லாட்சியால் பெரும்புகழ் கொண்டான். புகழ் சொல்லில் பற்றி எரிந்தேறும் நெருப்பு. நாள்தோறும் அவன் புகழ் அவனை வந்தடைந்துகொண்டிருந்தது. அவன் கொடைத்திறனும் வில்திறனும் நகர்ப்பெருமையும் குடிப்பெருமையும் அவன் செவிகளில் அறுபடாது ஒலித்து அவையே அவன் எண்ணப்பெருக்கென்றாயின. பிறிதொன்றை எண்ணாது அதிலமர்ந்தான்.


அந்த ஆணவத்தால் அவன் அறிவிழந்தான். வெல்பவன் வெற்றிக்கு நிகராக தெய்வங்களின் மறுதட்டில் வைப்பது அடக்கத்தை. முனிவர்களே, வெற்றியின் நிழல் ஆணவம். வெற்றி நாள் என சுருங்கும், ஆணவம் கணமெனப் பெருகும். கொள்பவை எல்லாம் தன் திறனாலேயே என்று வேனன் எண்ணலாலான். கொடுப்பவை தன் கருணையால் என்று மயங்கினான்.

பரிமேலழகர் உரை
சிறப்பும் தான் - தனக்கு ஒக்கும் பெரியாரிடத்து அமைந்திருத்தலைச் செய்வதாய சிறப்புத்தானும்; சீர் அல்லவர்கண்படின் - தனக்கு ஒவ்வாத சிறியாரிடத்துப் படுமாயின்; இறப்பே புரிந்த தொழிற்றாம் - அதனை ஒழிந்து தருக்கின் கண்ணே மிக்க செயலை உடைத்தாம். (தருக்கினை மிகச்செய்யும் என்பதாயிற்று. சிறப்பு - குடிமை, செல்வம், கல்விகளினாய மிகுதி. இவை இரண்டு பாட்டானும் அஃதிலார் செய்தி கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
செல்வமானது தனக்கு நிகரில்லாதார்மாட்டே நிற்குமாயின், நிதியை இறப்பாரிடத்தே பொருந்தின தொழிலை உடைத்தாம். சீரல்லவர்- பெரியரல்லர்.

மு.வரதராசனார் உரை
சிறப்பு நிலையும் தனக்கு பொருந்தாத சீரற்ற கீழ் மக்களிடம் ஏற்பட்டால், வரம்பு மீறிய செயலை உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பணம், படிப்பு, பதவி ஆகிய சிறப்புகள் சிறுமைக்குணம் உடையவரிடம் சேர்ந்தால், அவர்களின் செயல்கள் அகங்காரத்தோடு வருவனவாம்.

சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை பெரியாரைப்

குறள் 976
சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை பெரியாரைப்
பேணிக்கொள் வேம்என்னும் நோக்கு
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள் 
சிறியார் - சிறியவர், சிறியர், சிறி யோர், s. The low, the base, கீழ்மக்கள். 2. Small persons, சிறுவர்; [ex சிறுமை.] சிறியார்க்கினியதுகாட்டாதேசேம்புக்குப்புளிவிடாதாக் காதே. Give not dainties to children, and spare not tamarind with சேம்பு. i. e., indulge not hurtfully, neither hesitate as to what is needful.

உணர்ச்சியுள் - உணர்ச்சி - உணர்வு; அறிவு மனம்

உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

இல்லை - உண்டுஎன்பதன்எதிர்மறை; இன்மைப்பொருளைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று; சாதலைஉணர்த்திஐம்பால்மூவிடத்திலும்வரும்ஒருகுறிப்புவினைமுற்று.

பெரியாரைப் - பெரியார் - மூத்தோர்; சிறந்தோர்; ஞானியர்; அரசர்.

பேணிக் - பேணுதல் -  போற்றுதல், உபசரித்தல்; ஒத்தல்; மதித்தல்; விரும்புதல்; பாதுகாத்தல்; வழிபடுதல்; பொருட்படுத்துதல்; ஓம்புதல்; அலங்கரித்தல்; கருதுதல்; குறித்தல்; உட்கொள்ளுதல்; அறிதல்.

கொள்வேம் - கொள்ளுதல் - எடுத்துக்கொள்ளுதல்; பெறுதல்; விலைக்குவாங்குதல்; உரிமையாகக்கொள்ளுதல்; மணம்செய்துகொள்ளுதல்; கவர்தல்; உள்ளேகொள்ளுதல்; முகத்தல்; கற்றுக்கொள்ளுதல்; கருதுதல்; நன்குமதித்தல்; கொண்டாடுதல்; அங்கீகரித்தல்; மேற்கொள்ளதல்; மனம்பொறுத்தல்; ஒத்தல்; பொருந்துதல்; உடலிற்காயம்படுதல்; எதிர்மறைஏவலொருமைவினையொடுசேர்க்கப்படும்ஓர்அசை.

என்னும் - யாவும், எல்லாம்; என்றுசொல்லப்படும்; யாதும்; சிறிதும்

நோக்கு - கண்; பார்வை; அழகு; கருத்து; அறிவு; பெருமை; விருப்பம்; கதி; விநோதக்கூத்துக்களுள்ஒன்று; ஒருவகைச்செய்யுளுறுப்பு; ஓர்உவமவுருபு

முழுப்பொருள் 
பெரியோர்களான சான்றோர்களுக்கும் சிறியோர்களான கீழ்மக்களுக்கும் இடையே உள்ள வித்தியாசம் என்ன தெரியுமா? பெரியோர் பெருமை அடைவதற்கான காரணம் என்ன தெரியுமா? அதற்கு விடை கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.

கீழ்மக்களுக்கு /சிறியோர்களுக்கு பெரியோர் சான்றோருடன் இணங்கி பழகி  அவர்களை போற்றி பேணி பாதுக்காக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மனதிற்குள் இருக்காது. அதற்காக முயலமாட்டார்கள். 

ஆனால் பெரியோர் சான்றோர்களுடன் பழகுவதை ஒரு விரதமாகவே / பழக்கமாகவே கொள்வார்கள். அவ்விருப்பதை பெரியோர்கள் ஒரு பெருமையாகவே கருதுவர். சான்றோரை போற்றி பேணும் பொழுது சான்றோரின் அறிவும் ஞானமும், நல்ல பழக்க வழக்கங்களும் அறிந்துணர ஒரு நல்லவாய்ப்பு கிடைக்கிறது. அவ்வாய்ப்பு அவர்கள் கடந்து வந்த பாதைகளையும் அவர்கள் செய்த தவறுகளையும் நாம் அறிய உதவுகிறது. ஆதலால் நாம் அத்தவறுகளை செய்யாமல் தப்பிக்கலாம். மேலும் பெரியோர் துணையிருந்தால் நாம் தவறான பாதையில் சென்றால் நம்மை திருத்தி நல்வழிப்படுத்துவார்கள் பெரியோர். இது எப்படிப்பட்ட ஒரு பலம் பெரியோருக்கு. 

பெரியோரை பேணாததால் சிறியோரால் பெரியோரின் நல்ல பண்புகளை பின்பற்ற ஆர்வமும் எண்ணமும் உணர்வும் ஏற்படவில்லை.  அதுவே பெரியோர்களால் முடிகிறது. அதுவே சிறியோர் பெருமை அடையாததற்கும் பெரியோர் பெருமை அடைவதற்கும் உள்ள அடிப்படை காரணம்/வேறுபாடு. 

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
பெரியாரைப் பேணிக் கொள்வேம் என்னும் நோக்கு - அப்பெற்றியராய பெரியாரை வழிபட்டு அவர் இயல்பினை யாம் கோடும் என்னும் கருத்து; சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை - மற்றைச் சிறியராயினார் மனத்தின்கண் உளதாகாது. (குடிமை, செல்வம், கல்வி என்று இவற்றது உண்மை மாத்திரத்தால் தம்மை வியந்திருப்பார்க்கு, அவை தமக்கு இயல்பு என்று அமைந்திருப்பாரை வழிபட்டு, அஃது உடையராதல் கூடாது என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
சிறுமையுடையார் உணர்வின்கண் இல்லை, பெருமை யுடையாரைப் போற்றித் துணையாகக் கொள்வேமென்னும் கருத்து. இது பெரியாரைப் பெறுதலும் பெருமையென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
பெரியாரை விரும்பிப் போற்றுவோம் எண்ணும் உயர்ந்த நோக்கம், அவருடைய சிறப்பை உணராத சிறியோரின் உணர்ச்சியில் இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெருமைக்கு உரியவர்களைப் பின்பற்றி அவர் மரபைக் காப்போம் என்னும் நல்லெண்ணம் சிறியவர் மனத்துள் இராது.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
What is the difference between great people and trivial people? A trivial person doesn't have it in him, in his thoughts, in his objectives to be associated with scholars, experts, knowledgeable people, mentors and to protect them. They won't even try for it. Whereas great people have it as an objective to be associate with and protect scholars, experts, knowledgeable people and mentors. 
Because of this difference, great people get to learn from scholars, follow their advice, grow in life and attain greater horizons. Whereas trivial people don't' grow not attain heights.

Questions that I ask to the kid
How can you say a person is great or trivial based on his associations?

ஒருமை மகளிரே போலப் பெருமையும்

குறள் 974
ஒருமை மகளிரே போலப் பெருமையும்
தன்னைத்தான் கொண்டொழுகின் உண்டு
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள் 
ஒருமை - ஒரேதன்மை; ஒற்றுமை; தனிமை; ஒப்பற்றதன்மை; மனமொருமிக்கை; ஒருமையெண்; மெய்ம்மை; ஒருபிறப்பு; இறையுணர்வு; வீடுபேறு.

மகளிரே - மகளிர் - பெண்டிர்

போல - ஓர்உவமவுருபு

பெருமையும்பெருமை - மாட்சிமை; மிகுதி; பருமை; புகழ்; வல்லமை; அகந்தை; அருமை.

தன்னைத் - தலைவன்; தமையன்; தமக்கை; தாய்.

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

கொண்டு - முதல்; குறித்து; மூன்றாம்வேற்றுமைச்சொல்லுருபு; ஓர்அசைநிலை.

ஒழுகின்ஒழுகுதல் - நீர்பாய்தல்; நீர்ப்பொருள்சொட்டுதல்; ஓடுதல்; பரத்தல்; ஒழுங்குபடுதல்; நடத்தல்; நீளுதல்; வளர்தல்; போதல்; பெருகியோடுதல்.

உண்டு - உள்ள தன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினைமுற்றுச்சொல்; ஓர் உவம உருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

முழுப்பொருள் 
தன் கணவரை மட்டும் நினைத்து உடலாலும் உள்ளதாலும் கணவரிடம் மட்டும் உறவு வைத்துக்கொள்ளும் பெண்களுக்கு கற்பு என்னும் சிறப்பு உண்டு. அவ்வொழுக்கத்தில் இருந்த தவறினால் அவர்களுடைய சிறப்பும் விலகிவிடும். அதுபோல் ஒவ்வொருவரும் தன்னை அறநெறிகளில் இருந்து வழுவாது நடந்துக்கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு ஒருவர் வாழ்வை ஒழுகினால் அவருக்கு பெருமை என்னும் மாட்சிமை உண்டு. ஒருதடவை தவறினாலும் அந்த மாட்சிமை விலகிவிடும். மறுபடியும் சேராது.

சீதையின் தூய்மையை அனுமன் கண்டு வியப்பதை கம்பர் காட்சிப்படலத்தில் மிகவும் அழகாகக் கூறுகிறார், படிக்கும் வகையிலேயே பொருள் விளங்கும் சிறப்போடு! அப்பாடல்.

தருமமே காத்ததோ? சனகன் நல் வினைக்
கருமமே காத்ததோ? கற்பின் காவலோ?
அருமையே! அருமையே! யார் இது ஆற்றுவார்?
ஒருமையே, எம்மனோர்க்கு, உரைக்கற்பாலதோ? (கம்ப.காட்சி.75)

நாலடியார் பாடலொன்றும், தம்மை ஒழுக்க நிலையில் நிறுத்தித் தற்காத்துக்கொள்வோரைப் பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறது.

நன்னிலைக்கண் தன்னை நிறுப்பானும், தன்னை
நிலைகலக்கிக் கீழிடு வானும் நிலையினும்
மேன்மே லுயர்த்து நிறுப்பானும், தன்னைத்
தலையாகச் செய்வானும் தான். (நாலடி 248)


சிறந்த நிலையில் தன்னை நிலை நிறுத்திக் கொள்வோனும், முன் நிலையையுங் குலையச் செய்து தன்னைக் கீழ்நிலைக்கண் தாழ்த்திக் கொள்வோனும், தான் முன் நிறுத்திக்கொண்ட சி றந்த நிலையினும் மேன்மேல் உயர்ந்த நிலையில் தன்னை மேம்படுத்தி நிலை செய்து தன்னை அனைவரினும் தலைமையுடையோனாகச் செய்து கொள்வோனும், தானேயாவன்.

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
ஒருமை மகளிரே போல - கவராத மனத்தினையுடைய மகளிர் நிறையின் வழுவாமல் தம்மைத்தாம் காத்துக்கொண்டொழுகுமாறு போல; பெருமையும் தன்னைத்தான் கொண்டு ஒழுகின் உண்டு - பெருமைக்குணனும் ஒருவன் நிறையின் வழுவாமல் தன்னைத்தான் காத்துக்கொண்டு ஒழுகுவானாயின் அவன்கண் உண்டாம். (பொருளின் தொழில், உவமையினும் வந்தது. கற்புண்டாதல் தோன்ற நின்றமையின், உம்மை எச்ச உம்மை. ஒழுகுதல் - மனம் மொழி மெய்களை ஒடுக்கி, ஒப்புரவு முதலிய செய்து போதல். இதனால், அஃது உளதாமாறு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
கவராத மனத்தினையுடைய மகளிர் நிறையின் வழுவாமல் தம்மைத் தாம் காத்துக்கொண்டொழுகுமாறு போலப் பெருமைக் குணனும் ஒருவன் நிறையின் வழுவாமல் தன்னைத்தான் காத்துக் கொண்டொழுகுவானாயின் அவன்கண் உண்டாம்.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒரு தன்மையான கற்புடைய மகளிரைப்போல் பெருமைப் பண்பும் ஒருவன் தன்னைத் தான் காத்துக் கொண்டு நடந்தால் உளதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தன் கணவனை அன்றிப் பிறரிடம் மனத்தாலும் உறவு கொள்ளாத பெண்களின் சிறப்பைப் போல,சிறந்து நெறிகளிலிருந்து தவறி விடாமல் தன்னைக் காத்துக்கொண்டு வாழ்பவனுக்கே பெருமை உண்டு.

மேலிருந்தும் மேலல்லார் மேலல்லர்

குறள் 973
மேலிருந்தும் மேலல்லார் மேலல்லர் கீழிருந்தும்
கீழல்லார் கீழல் லவர்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]


பொருள் 
மேல் - மேலிடம்; அதிகப்படி; வானம்; மேற்கு; தலை; தலைமை; மேன்மை; உயர்ந்தோர்; உடம்பு; இடம்; மேலெழுந்தவாரியானது; முன்புள்ளது; பின்புள்ளது; அதிகமாக; முன்; பற்றி; அப்பால்; இனி; ஒருமுன்னொட்டு; ஏழனுருபு

இருந்தும் - இருத்தல் - உளதாதல்; நிலைபெறுதல் உட்காருதல் உள்ளிறங்குதல்; உயிர்வாழ்தல் அணியமாயிருத்தல்; உத்தேசித்தல் ஒருதுணைவினை; முல்லைஉரிப்பொருள்.

மேல் - மேலிடம்; அதிகப்படி; வானம்; மேற்கு; தலை; தலைமை; மேன்மை; உயர்ந்தோர்; உடம்பு; இடம்; மேலெழுந்தவாரியானது; முன்புள்ளது; பின்புள்ளது; அதிகமாக; முன்; பற்றி; அப்பால்; இனி; ஒருமுன்னொட்டு; ஏழனுருபு

அல்லார் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

மேல் - மேலிடம்; அதிகப்படி; வானம்; மேற்கு; தலை; தலைமை; மேன்மை; உயர்ந்தோர்; உடம்பு; இடம்; மேலெழுந்தவாரியானது; முன்புள்ளது; பின்புள்ளது; அதிகமாக; முன்; பற்றி; அப்பால்; இனி; ஒருமுன்னொட்டு; ஏழனுருபு

அல்லர் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

கீழ் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

இருந்தும்இருத்தல் - உளதாதல்; நிலைபெறுதல் உட்காருதல் உள்ளிறங்குதல்; உயிர்வாழ்தல் அணியமாயிருத்தல்; உத்தேசித்தல் ஒருதுணைவினை; முல்லைஉரிப்பொருள்.

கீழ் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

அல்லார் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

கீழ் - கீழிடம்; கிழக்கு; பள்ளம்; முற்காலம்; குற்றம்; கயமை; இழிந்தவன்; கீழே; ஏழனுருபு; மறதி; கடிவாளம்.

அல்லவர் - எதிர்மறை, அதுபாலல்ல; (அல்லர்-அல்லாதார்--அல்லார்--அல் லோர், s. Evil persons, the wicked. (p.))

முழுப்பொருள் 
மேலான இடமென கருதப்படும் உயர்பதவி, (முன்னோர்கள் செய்த மேலான செயல்களால் ஆன) உயர்குடி, (உண்மையில்) நல்ல தாய் தந்தையின் புதல்வராக பிறந்தது, சமூகத்தின் மேல்படிகள் ஆகியவற்றுள் இருந்தும் ஒருவருக்கு மேன்மையான குணங்களும் பண்புகளும் செயல்களும் எண்ணங்களும் இல்லையென்றால் அல்லது கீழ்மையான செயல்கள் செய்வார் என்றால் அவர் மேன்மையானவர் என்று கருதப்படமாட்டார்.

அதேப்போல் சமூகத்தின் கீழ்ப்படிகளில் பிறந்தாலும், கீழ்மையான செயல்களைப்புரிந்த தாய் தந்தையருக்கு பிறந்தாலும், தரவரிசையில் கீழே உள்ள இடத்தில வேலை செய்தாலும் ஒருவர் கீழ்மையான செயல்களை செய்யாமல் கீழ்மையான எண்ணங்களையும் பண்புகளையும் தன்னில் கொள்ளவில்லையென்றால் அவர் கீழ்மையானவர் அல்லர்.

ஆதலால் ஒருவரின் செயல்களும் எண்ணங்களும் பண்புகளும் மட்டுமே ஒருவரை மேலோர் அல்லது கீழோர் என முடிவுசெய்யும். அதுவே ஒருவரின் பெருமையை முடிவு செய்யும்.

மேலும் அஷோக் உரை 

ஜெயமோகன் உரை [இந்திய சிந்தனை மரபில் குறள் 2]
மேல் இருந்தும் மேல் அல்லர் கீழ் இருந்தும்
கீழ் அல்லர் கீழ் அல்லவர்

மேன்மைகுணம் இல்லாதவர் சமூகத்தின் மேல்படிகளில் இருந்தாலும் மேலானவர்கள் அல்லர். சமூகத்தின் கீழ்ப்படிகளில் இருந்தாலும் கீழ்மைக்குணம் இல்லாதவர்கள் கீழானவர்கள் அல்லர்.

பரிமேலழகர் உரை
மேல் அல்லார் மேல் இருந்தும் மேல் அல்லர் - செயற்கரிய செய்கலாது சிறியராயினார் உயர்ந்த அமளி முதலியவற்றின் மிசை இருந்தாராயினும் பெரியராகார், கீழல்லவர் கீழ் இருந்தும் கீழ் அல்லர் -அவை செய்து பெரியராயினார்; தாழ்ந்த வறுநிலத்திருந்தாராயினும் சிறியராகார். (மேலிருத்தல் கீழிருத்தல்களால் செல்வ நல்குரவுகளும், மேல் கீழ்களால் பெருமை சிறுமைகளும் கருதப்பட்டன. இவை இரண்டு பாட்டானும் முறையே குடிமை மாத்திரத்தானும் செல்வ மாத்திரத்தானும் அஃது உளதாகாமை கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
மேலான இடத்திருந்தாலும், மேன்மையில்லாதார் மேன்மக்களாகார்: கீழான இடத்திருந்தாலும் கீழ்மை யில்லாதார் கீழ்மக்களாகார். இடமென்பது செல்வத்தினால் இருக்குமிடம்.

மு.வரதராசனார் உரை
மேல்நிலையில் இருந்தாலும் மேன்மைப் பண்பு இல்லாதவர் மேலானவர் அல்லர், கீழ் நிலையில் இருந்தாலும் இழிகுணம் இல்லாதவர் கீழ் மக்கள் அல்லர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்ல பண்புகள் ( பெருமைகள்) இல்லாதவர் உயர்ந்த பதவியில் இருந்தாலும் பெருமைக்கு உரியவர் அல்லர்; சிறிய பதவியில் இருந்தாலும் உயர்வான பண்புகளை உடையவர் பெருமை குறைந்தவர் அல்லர்.

Thirukkural - Management - Values
Valluvar also insists, in Kural 973, that a person's position or status does not make him a big person. Only a person's values make a person either high or low.

The high who act low are not high, 
Nor the tow who act high, low.

When a person does not have high values, even if he is in a high position or status, he is not considered to be in a high position. On the contrary, when a person has high values, even if he is in a low position, he is not considered low. Therefore, your values, not your positions, make you either big or small.

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்

குறள் 972
பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமை யான்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள் 
பிறப்பு - தோற்றம்; உற்பத்தி; சாதி; தொடக்கம்; உடன்பிறந்தவர்; மகளிர்அணியும்தாலிவகை; ஒருவாய்பாடு; அச்சம்; நெருக்கம்; மயக்கம்.

ஒக்கும்  - ஒக்க - ஒருமிக்க, கூட, ஒருசேர, சமமாயிருக்க, நிகர்க்க, பொருந்த, மிகுதியாக; தகுதியாயிருக்க

எல்லா - முழுதும்

உயிர்க்கும் - உயிர்களும் - உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

சிறப்பு - பெருமை; திருவிழா; செல்வம்; அன்பளிப்பு; மதிப்பு; தலைமை; பகட்டு; காண்க:சிறப்பணி; இன்பம்; ஒன்றற்கேயுரியது; வரிசை; போற்றுகை; மிகுதி; வீடுபேறு

ஒவ்வா - ஒவ்வுறுதல் - பொருத்தமுறல்; ஒப்பாதல்.

தொழில் - செயல்; அலுவல்; தந்திரம்; பெருமை; வினைச்சொல்; ஏவல்; திறமை; களவு.
செய்தொழில் - செய்கின்ற தொழில் ; செய்கை

வேற்றுமை - வேறுபாடு; பகைமை; ஒப்புமையின்மை; செயப்படுபொருள்முதலாயினவாகப்பெயர்ப்பொருளைவேறுபடுத்துவது; காண்க:வேற்றுமையுருபு; வேற்றுமைப்புணர்ச்சி; வேற்றுமையணி

வேற்றுமையான் - வேறுபடுவார்கள் 

முழுப்பொருள் 
நாம் பிறக்கும் பொழுது நாம் எல்லோரும் சமமே. நமது பெற்றோரின் தொழில், குடி, பெருமை, புகழ் ஆகியவற்றால் நாம் வேற்றுமை அடைய மாட்டோம். ஆனால் நாம் வாழ்வில் செய்கின்ற செயல்களினாலே அவற்றை செய்யும்விதத்தாலே அவற்றை செய்யும் நேர்மை, உழைப்பு, தொழில் நேர்த்தி, தரம் ஆகியவற்றால் நமது சிறப்பும், பெருமையும் மாறும். நமது மதிப்பு நாம் செய்யும் தொழிலில் உள்ள நேர்மையில், உழைப்பில், நேர்த்தியில், செயல் தரத்தில் அடங்கியுள்ளது.

எல்லோரையும் சமமாக நடத்த வேண்டும். அதிலே தான் நமது பண்பு உள்ளது. அவர் செய்கின்ற தொழிலினால் குலத்தினால் அவர் வேறுபட மாட்டார். அவரின் நேர்மை, தொழிலின் நேர்த்தி அவரை வேறுபடுத்தும். மகாத்மா காந்தி அடிகள் அரசர் (King, Viceroy) ஆனாலும் ஒரு எளிய விவசாயி ஆனாலும் எல்லோரையும் சமமாகவே பாவித்தார். உதாரணமாக அவர் லண்டன் நகரில் நடைபெற்ற வட்ட மேஜை சந்திப்பிற்கு அவர் எப்பொழுதும் அணிகின்ற விவசாயி அணிந்துக்கொள்ளும் கதர் வெட்டி துண்டை தான் அணிந்துகொண்டார். அரசருக்காக கோட் சூட் அணியவில்லை.

கிருஷ்ணம்மாள் ஜெகன்னாதன் அவர்கள் செயல்வழி ஞானம் பெற்றவர். அவர் தன் செயலின் மூலம் வேறுபடுகிறார். பெருமை பெற்றுள்ளார். 


கம்பராமாயணத்தில் வாலிவதைப் படல பாடல் வரிகள் இக்குறளின் கருத்தையே கூறுகின்றன.

“இனையதாதலின் எக்குலத்து யாவர்க்கும் 
வினையினால் வரும் மேன்மையும் கீழ்மையும்” (கம்ப.வாலிவதை.115)

இக்குறளின் கருத்து ஔவையாரின் “கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே” என்ற கூற்றோடு ஒப்பவில்லை. தவிரவும் விஞ்ஞான வளர்ச்சியிலே மரபணுக்கள் ஒருவருடை குணக்கூறுகளை ஓரளவுக்கு சங்கிலித்தொடராக தொடர்வதையும் உறுதி செய்கின்றன. அதனால் பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிரும் என்பது முழுவதுமாக ஒப்புக்கொள்ளக்கூடிய கருத்தில்லைதான். அதைத் தள்ளிவிட்டுப் பார்த்தாலும், செய்தொழிலில் ஆற்றும் சிறப்பால் ஒருவருக்குப் பெருமை வருவது உறுதியே.

மேலும் அஷோக் உரை 

பரிமேலழகர் உரை
எல்லா உயிர்க்கும் பிறப்பு ஒக்கும் - எல்லா மக்களுயிர்க்கும் பொதுவாகிய பிறப்பியல்பு ஒக்குமே யெனினும்; சிறப்பு ஒவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான் - பெருமை சிறுமை எனப்பட்ட சிறப்பியல்புகள் ஒவ்வா அவை செய்யும் தொழில்களது வேறுபாட்டான். (வேறுபாடு - நல்லனவும், தீயனவும், இரண்டுமாயினவும், இரண்டுமல்லவாயினவுமாய அளவறிந்த பாகுபாடுகள். வினைவயத்தாற் பஞ்சபூத பரிணாமமாகிய யாக்கையைப் பொருந்தி நின்று அதன் பயன் அனுபவித்தல் எல்லா வருணத்தார்க்கும் ஒத்தலின் 'பிறப்பு ஒக்கும்' என்றும், பெருமை சிறுமைகட்குக் கட்டளைக் கல்லாகிய தொழிற்பாகுபாடுகள் வருணந்தோறும் யாக்கைதோறும் வேறுபடுதலின், 'சிறப்பு ஒவ்வா' என்றும் கூறினார்.).

மணக்குடவர் உரை
எல்லா வுயிர்க்கும் பிறப்பால் ஒரு வேறுபாடில்லை. ஆயினும் தான்செய் தொழிலினது ஏற்றச் சுருக்கத்தினாலே பெருமை ஒவ்வாது. எனவே, இது பெருமையாவது குலத்தினால் அறியப்படா தென்பதூஉம் அதற்குக் காரணமும் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
எல்லா உயிர்க்கும் பிறப்பு ஒருத் தன்மையானதே, ஆயினும் செய்கின்ற தொழில்களின் உயர்வு தாழ்வு வேறுபாடுகளால் சிறப்பியல்பு ஒத்திருப்பதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எல்லா மக்களும் பிறப்பால் சமம‌ே; அவரவர் செய்யும் செயல் வேறுபாடுகளால் மட்டுமே பெருமை வரும்.

கீதை பற்றிய எதிர்விவாதங்களில் அது வர்ணாசிரமத்தை ஆதரிக்கிறது என்பதற்காகச் சுட்டப்படும் வரி

சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குணகர்ம விபாகஸ:
தஸ்ய கர்தாரமபி மாம் வித்ய கர்தாரமவ்யயம்: [4/12]

நான்குவர்ணங்களும் என்னால் படைக்கப்பட்டன
இயல்புகள் செயல்களின் அடிப்படையில்
அதன் படைப்பாளியே ஆயினும் என்னை
படைக்காதவனென்றும் அழிவற்றவென்றும் அறிக

இதில் முதல் வரியே எப்போது எடுத்துமேடையில் சுட்டப்படுகிறது. வர்ணங்கள் குணங்கள் மற்றும் செயல்களின் அடிப்படையில் அமைகின்றன என்றே இந்த வரி சொல்கிறது. அடுத்தவரி இன்னும் சிக்கலான தத்துவம் கொண்டது. இவற்றை இயற்றியவன் ஆயினும் அவன் இவற்றுக்கு ஆசிரியன் அல்ல.

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமையான்

என்னும் குறளுக்கும் இதற்கும் என்ன வேறுபாடு? இதிலும் முதல்வரியை மட்டுமே மேற்கோளாக்குவார்கள். செய்தொழில் வேற்றுமையால் சிறப்பு குன்றும் கூடும் எனச் சொல்லும் குறளை விடவும் குணத்திற்கும் செயல்பாடுகளுக்கும் ஏற்ப சமூகப்படிநிலை அமைகிறது என்று சொல்வதல்லவா இன்னும் பொருத்தமானதாக உள்ளது?

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா
செய்தொழில் வேற்றுமையான்

எல்லா உயிர்களும் பிறப்புசார்ந்து நிகரானவையே. ஆனால் சிறப்பு என்பது அவ்வண்ணம் நிகரானது அல்ல. அது செய்யும் தொழிலால் வேறுபடுகிறது– என்பது இதன் நேரடிப்பொருள்.  இதற்கு பரிதியார் ‘நற்குலத்தாரவர் என்றதால் இழிதொழிலாலே இழிகுலமாவார் என்பதாம்’ என்று விளக்கம் அளிக்கிறார்.

இந்தக்குறளை கீழான தொழில்செய்பவர்கள் கீழானவர்கள் என்றோ கீழான தொழில்செய்யும் சாதிகளில் பிறந்தவர்கள் கீழானவர்கள் என்றோ பொருள்கொள்பவர்கள் சிலர் உண்டு. ஆனால் அடுத்த குறள் இன்னும் தெளிவான விளக்கத்தை இந்த பாடலுக்கு அளிக்கிறது. உண்மையில் இவ்விரு குறள்களையும் பிரிக்காமல்தான் பொருள்கொள்ள வேண்டும்.

மேல் இருந்தும் மேல் அல்லர் கீழ் இருந்தும்
கீழ் அல்லர் கீழ் அல்லவர்

மேன்மைகுணம் இல்லாதவர் சமூகத்தின் மேல்படிகளில் இருந்தாலும் மேலானவர்கள் அல்லர். சமூகத்தின் கீழ்ப்படிகளில் இருந்தாலும் கீழ்மைக்குணம் இல்லாதவர்கள் கீழானவர்கள் அல்லர். 

திருக்குறள், பொருட்பால், ஒழிபியலில், பெருமை எனும் அதிகாரத்தில் வருகின்ற “பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான்” (972) என்ற குறளுக்கு தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் இளம்பூரணர், பொருளதிகாரம், களவியல், நூற்பா எண். 90 – “ஒன்றே வேறே என்றிரு பால்வயின் ஒன்றி யுயர்ந்த பால தாணையின்  ஒத்த கிழவனும் கிழத்தியும் காண்ப மிக்கோனாயினுங் கடிவரை இன்றே” என்ற நூற்பாவில் வருகின்ற ‘ஒத்த கிழவனும் கிழத்தியும் காண்ப’ என்பதற்கு, ஒப்பு பத்துவகைப் படும் என்று கூறுகிறார். அதை  மெய்ப்பாட்டியல் சூத்திரம் (25) “பிறப்பே குடிமை ஆண்மை, ஆண்டோடு / உருவு நிறுத்த காம வாயில் / நிறையே அருளே உணர்வொடு திருவென / முறையுறக் கிளந்த ஒப்பினது வகையே” என்பதைக் கூறி இதில் பிறப்பு என்பதற்கு “பிறப்பாவது அந்தணர், அரசர், வணிகர் . . . என்றாற்போல் வருங் குலம். குடிமையாவது, அக்குலத்திலுள்ளார் எல்லாருஞ் சிறப்பாக ஒவ்வாமையின் அச்சிறப்பாகிய ஒழுக்கம் பற்றிய குடிவரவைக் ‘குடிமை’ என்றார்” என்று சொல்கிறார்
ஆகவே ‘பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா / செய்தொழில் வேற்றுமை யான்” எனப் பிறரும் குலத்தின் கண்ணே சிறப்பென்பது ஒன்று உண்டென்று கூறினராகலின்” என்கிறார்.  குலம் என்பது பிறப்பினால் வரக்கூடியது எனில், “குலத்தின் கண்ணே சிறப்புண்டு” எனும்போது அது பிறப்பின் வழியே வந்த சிறப்பு என்றாகிறது. இப்படியான நிலையில் “பிறப்பு ஒக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்” என்பதற்கு என்ன பொருள் என்று நீங்கள் கருதுகிறீர்கள்.
நான்:   அதைப்பற்றி கீதை உரையில் எழுதியிருக்கிறேன்
சௌம்யநாராயணன்: சரி..பார்க்கிறேன்
நான்: சதுர்வர்ணம் மயா சிருஷ்டம் குண கர்ம விபாகஜ என்பதற்கும் பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா செய்தொழில் வேற்றுமையான் என்பதற்கும் வேறுபாடே இல்லை
இவர்கள் கீதையிலும் குறளிலும் முதல் வரியை மட்டுமே எடுத்துக்கொள்கிறார்கள்
சௌம்யநாராயணன்: சரிதான்
நான்: நால் வருணங்களும் என்னால் படைக்கப்பட்டன, இயல்புகள் செயல்களின் அடிப்படையில் – கீதை [பிறப்பால் அல்ல]
பிறப்பு எல்லா உயிர்களுக்கும் சமம் .ஆனால் செய்யும் செயல்களால் சிறப்புகள் வேறுபடுகின்றன- குறள்
அதாவது உயிர்கள் சமம் அல்ல, செயல்மூலம் அவற்றின் தரம் மாறுபடுகிறது
சௌம்யநாராயணன்: இல்லை செய்தொழில் வேற்றுமையான் என்பதைக் கொண்டு அவ்வாறு சொல்லிவிட முடியாது… குறளைப் பொறுத்தவரையிலும் பிறப்பினால் ஒத்த அந்தணர்களுள் அல்லது அரசர்களுள் அல்லது வைசியர்களுள் தங்களின் செயலினால் மாறுபடுவோரைக் குறிப்பதாக நான் கருதுகிறேன்
காரணம், மறப்பினும் ஓத்துக் கொளலாகும் என்ற குறளையும் கணக்கில் கொள்ள வேண்டி உள்ளது.
எனை வகையான் தேறிய பின்பும் வினைவகையான் வேறாகும் மாந்தர் என்பதையும் கணக்கில் கொள்ள வேண்டும் என்று கருதுகிறேன்.
எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு அந்தணர் அந்தணர்க்குரிய தொழில்கள் என வரையறுக்கப்பட்டவற்றையல்லாது வேறொன்றைச் செய்வாராயின் அவர் கீழாகவே கருதப்படுவார் என்பதுதான்.
நான்: அந்தக் குறளில், அல்லது அந்த அத்தியாயத்தில் அப்படி இல்லை. அது நீங்கள் கொள்ளும் பொருள். குறளுக்கு அது எழுதப்பட்டுக் குறைந்தது 500 வருடம் கழித்து பரிமேலழகர் அளித்த உரை அதற்கான முகாந்திரமாக அமையலாம். ஆனால் அது ஒருபோதும் கடைசிப்பொருள் அல்ல. வழிகாட்டுப்பொருளும் அல்ல.
சௌம்யநாராயணன்: பரிமேலழகர் அளித்த உரையில் நான் கூறியதெதுவும் இல்லை
நான்: இல்லை- பரிமேலழகர் அந்த குறளுக்குச் சம்பந்தமே இல்லாமல் வருணத்தை  எடுத்துகொண்டு வருகிறார்.  வருணந்தோறும் தொழிற்பாகுபாடுகள் வேறுபாடு பற்றி அந்த வரியில் சொல்கிறார்
சௌம்யநாராயணன்: அந்த வரிகளில் இல்லை என்பது இருக்கலாம்.. ஆனால், அவர் அதை மனதில் கொண்டிருந்தார் என்பதற்குத்தான், “மறப்பினும் ஓத்துக் கொளலாகும், பார்ப்பான் பிறப்பொழுக்கம் குன்றக் கெடும்” என்று சொல்லி இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது.
நான்:  குறளின் அந்தவரிகளில் வருணம் பற்றி ஏதும் இல்லை.
சௌம்யநாராயணன்: மீண்டும் பார்க்கிறேன்..
நான் அதனால்தான் தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் இளம்பூரணரைக் குறிப்பிட்டிருந்தேன்
மேலும் வாராததனான் வந்தது உணர்தல் என்ற தொல்காப்பிய நூல் உத்தியை அடிப்படையாகக் கொண்டு குறளைப் பார்த்தேன்
நான்: பார்ப்பான் பிறப்பொழுக்கம் என்பது அக்காலத்தைய நம்பிக்கைகளில் ஒன்று. அது அவரவர் வர்ணத்து வேலையை அவரவர் செய்யாவிட்டால் தப்பு என்பதல்ல.
அன்றைய நோக்கில் பார்ப்பாருடையது தொழில் அல்ல, நெறி, தவம். ஒருவேளை உணவுண்டு, உறுதொழிலென ஏதும்செய்யாது, மூன்று தீ வளர்த்து மட்டுமே வாழவேண்டிய கடும் நெறி அது. அதைச் செய்யாதவர்கள் பிராமணர்களே அல்ல, அவர்களால் நாடு கெடும் என்ற நம்பிக்கையை சங்ககாலம் முதலே காணலாம். எங்கெல்லாம் பார்ப்பான் குறிப்பிடப்படுகிறானோ அங்கெல்லாம் அவனைத் தவசீலன், மெலிந்தவன், பசலை படிந்தவன், தீ கர்மம் செய்பவன் என்றே தமிழிலக்கியம் சொல்கிறது. அங்கே சொல்லப்படும் பிறப்பொழுக்கம் அதுவே.
சௌம்யநாராயணன்: அது சரிதான்…  வேளாப் பார்ப்பான் என்ற ஒரு குறிப்பும் உள்ளது.  அவர்கள் சற்று கீழாகவே கருதப்பட்டனர்
ஆனால், இதே பார்ப்பனர்கள் வாயில்களாகவும் இருந்துள்ளனர் என்பதும் கவனிக்கத்தக்கது
நான்: வள்ளுவரின் காலகட்டத்தில்- அதவாது சிலம்பின் காலகட்டத்தில் – வேள்விநெறியை நிராகரிக்கும் பார்ப்பார்கள் இருந்தனர். சிலம்பில் கோவலனின் மதுரைப் பயணத்தில் சந்திக்கிறான்.
குறள் வருண நெறியை இறுக்கமான ஒரு நியதியாக முன்வைக்கிறதென்பதற்கு ஆதாரங்களேதும் இல்லை. ஆனால் அது வருண சாதிக்கு நேர் எதிரான கலகக்குரலை எழுப்பவும் இல்லை.
சௌம்யநாராயணன்: வேள்வி நெறியை நிராகரிக்கும் என்று சொல்வதைவிட… பார்ப்பனர்களுக்கென்று ஒத்துக்கப்பட்டிருந்த தொழில் என்பதாகக் கொண்டு பார்க்கையில் கோயில் வழிபாடுகளில் பூசாரிகளாக இருந்தவர்களை எங்கே பொருத்துவது என்பது வினாவாகிவிடும்..
குறள் எந்த கலகக் குரலையும் எழுப்பவில்லை என்பது உண்மை..
ஆனால், அது சமத்துவத்தைப் போதிப்பதாக, அதுதான் தமிழ் நெறி என்பதாக ஒரு உருவேற்றம் நிகழ்ந்துள்ளது. அது சரியல்ல
அரச குலத்தவர்களில் மகுட தியாகிகள் என்றொரு பிரிவினர் கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர்.. அவர்களை அரச வர்ணத்தில் அல்லாது வேறிடத்தில் வைக்க முடியாது…
நான்: கோயில்களில் பார்ப்பார் பூஜைசெய்ய ஆரம்பித்ததெல்லாம் 10 ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர், பல்லவ சோழ காலகட்டத்தில். முற்காலத்தில் அவர்களுக்கும் கோயில்களுக்கும் சம்பந்தமில்லை. அவர்கள் வைதிகர்கள். வேத வேள்விசெய்பவர்கள். ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னால் கோயில்களில் வள்ளுவர் [பறையர்ப்பிரிவினர்] கூடப் பூசை செய்துள்ளனர். உவச்சர்கள் பூசை செய்துள்ளனர். தென்னகக் கோயில்களில் 17 ஆம் நூற்றாண்டுவரைகூட அப்படித்தான்
வேதவேள்வியும் ஆலயவழிபாடும் ஆகமங்கள் மூலம் இணைக்கப்பட்ட காலகட்டம் மிக மிகப் பிந்தையது. அதுவே சைவ வைணவ பெருந்தெய்வ உருவாக்கக் காலகட்டம்…….. புராணங்கள் உருவான காலகட்டம்.
சௌம்யநாராயணன்: சங்ககாலத்தில் பறையர்கள் பார்ப்பனர் பிரிவில் இருந்தனர் என்பதுதான் பல்வேறு சான்றுகள் காட்டுகின்ற உண்மை.. இது தொடர்பாகக் கல்வெட்டியலாளர்கள் சங்க ஆண்டுக் கூட்டத்தில் 1999 இல் ஒரு கட்டுரை சமர்ப்பித்துள்ளோம்.
நான்: ஓ   அப்படியா? அனுப்ப முடியுமா?
சௌம்யநாராயணன்:   அனுப்புகிறேன்..
பெருந்தெய்வ உருவாக்கம் என்று சொல்லும்போது அது திட்டமிட்ட உருவாக்கம் போலதொனிக்கிறது..
தொல்காப்பியத்தில் சொல்லப்படுவனவற்றில் பெருந்தெய்வங்களும் உண்டு…
மாயோன்
முருகன்
நான்:  நான் உருவாக்கம் என்பதை ஒரு வரலாற்றுநிகழ்வு என்றே பொருள்கொள்கிறேன்
அது சுவாரசியமான ஒரு விஷயம்…பறையர் x பார்ப்பார் மோதல். அயோத்திதாசர் அதைப்பற்றிச் சொல்கிறார். பிராமணர்களை வேஷப்பார்ப்பார், அதாவது பூசைத்தொழிலை மோசடியாகக் கவர்ந்துகொண்டவர்கள் என்றே சொல்கிறார்.
இரு துருவ சாதிகள். ஆனால் பலவகையிலும் இணையானவை. தமிழ்ச்சாதிகளில் இரு ‘இண்டெலக்சுவல்’ சாதிகள் இவர்களே. இன்றுகூட தமிழிலக்கியத்தில் ஒரு தனிச்சாதி எனப் பார்த்தால் பறையர்சாதி எழுத்தாளர்களே அதிகம்
சௌம்யநாராயணன்: தங்கவேல், சிதம்பரநாதன் மற்றும் நான் சேர்ந்து சமர்ப்பித்தது..
நான்: ஓ
சௌம்யநாராயணன்: ஆம், அது உண்மை..
இடைக்காலத்தில் அவர்கள் பௌத்தத்தைத் தழுவியதால் சைவ, வைணவர்கள் அவர்களை ஒதுக்கியிருக்கலாம்..
பறையர்கள் இன்றைக்கும் உடலுழைப்புக்கு சற்று தயங்குபவர்கள் என்றே கூறலாம்..
குறிப்பாக, வட மாவட்டங்களில் வன்னியர்கள் கட்டுமானத் தொழிலாளர்களாக அதிக அளவில் ஈடுபட்டு ஒரு குறைந்தபட்ச கௌரவமான வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளும்போது, பறையர் சமூகத்தவரில் குறைந்த எண்ணிக்கையிலேயே அத்தொழிலில் ஈடுபட முனைகின்றனர்.
விவசாயத் தொழிலுக்கு அவர்கள் வந்தது கி.பி. 7ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர்தான் என்பதாகக் கல்வெட்டுக் குறிப்புகளிலிருந்து தெரிகிறது..
நான்: அந்தக் கட்டுரையை அனுப்புங்கள்
சௌம்யநாராயணன்: இணையத்தில் இல்லை.. பின்னர் நகல் எடுத்து அனுப்புகிறேன்
நான்: பார்ப்போம்.   நன்றி


=============================
ஒன்றறி வதுவே உற்றறி வதுவே
இரண்டறி வதுவே அதனொடு நாவே
மூன்றறி வதுவே அவற்றொடு மூக்கே
நான்கறி வதுவே அவற்றொடு கண்ணே
ஐந்தறி வதுவே அவற்றொடு செவியே
ஆறறி வதுவே அவற்றொடு மனனே
நேரிதின் உணர்ந்தோர் நெறிப்படுத் தினரே”
(தொல்காப்பியல் – மரபியல் – சூத்திரம் 571)

என்று சொன்ன தொல்காப்பியரோ தனக்கு முன்பே மரபியற்கூறு தமிழ் நிலத்தில் வகுக்கப் பட்டிருந்தமை அறிவிக்க “நேரிதின் உணர்ந்தோர் நெறிப்படுத் தினரே” என்றே முடிக்கின்றார். மெய், வாய், மூக்கு, கண், செவி என்ற ஐம்புலன்களோடும், நினைவு மற்றும் பகுத்துணர்ந்து ஒப்புநோக்கும் ஆற்றலும் கொண்ட மனத்தையும் சேர்த்து இந்த உயிர்ப் பகுப்பு வகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. வள்ளுவர் சொல்லும் “எல்லா உயிர்க்கும்” என்ற சொல்லாட்சி இந்த அறுவகை உயிரினங்களைப் பற்றியதே என்று எடுத்துக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.

பெருமை யுடையவர் ஆற்றுவார்

குறள் 975
பெருமை யுடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின் 
அருமை உடைய செயல்
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பெருமை - மாட்சிமை; மிகுதி; பருமை; புகழ்; வல்லமை; அகந்தை; அருமை

உடையவர் - ஆன்மாக்களை அடிமையாக உடையவர்; சுவாமி ஆன்மார்த்தலிங்கம்; செல்வர் இராமானுசர்;

உடையவர் - uṭaiyavar   n. உடைமை Hon. pl. 1. Master, lord; சுவாமி உடையவர்கோயில் (பெரியபு. திருஞான. 664). 2. Šiva-liṅgaused in private worship; ஆன்மார்த்த லிங்கம் 3. Rāmānuja, the Guru of Šrī Vaiṣṇavas; இராமானுசர் (ஈடு, 10, 7, 1.)  

உடைமை - உடையனாகும்uṭaimai   n. [T. K. oḍame, M.uḍama.] 1. The state of possessing, having,owning; உடையனாந்தன்மை. அன்பீனு மார்வ முடைமை (குறள், 74). 2. Possession, property; உடைமைப்பொருள். உடைமை யெல்லாமும் (திருவாச. 33,7). 3. Wealth, riches; செல்வம் உடைமையாற்போத்தந்த நுமர் (கலித். 58).  தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.

ஆற்றுதல் - வலியடைதல்; கூடியதாதல்; போதியதாதல்; உய்தல் உவமையாதல்; செய்தல் தேடுதல் உதவுதல் நடத்துதல் கூட்டுதல் சுமத்தல் பசிமுதலியனதணித்தல்; துன்பம்முதலியனதணித்தல்; சூடுதணித்தல்; ஈரமுலர்த்துதல்; நூல்முறுக்காற்றுதல்; நீக்குதல்

ஆற்றுவார் - செய்வார்கள்; வலிமை அடைய செய்வார்கள்; உண்மையை தேடுவார்கள்;

ஆற்றின் - எப்படி ஆற்றுவார்கள் என்றால்; எப்படி செய்வார்கள் என்றால்?

அருமை - அரியதன்மை; பெருமை கடினம் எளிதிற்கிட்டாமை; சிறுமை இன்மை

உடைய - உடைய uṭaiya   part. உடை-மை.Particle of the genitive case; ஆறாம் வேற்றுமைச்சொல்லுருபு. (நன். 300, சங்கர.)

செயல் -  தொழில்; பொருள்தேடுகை; இழைப்புவேலை; வேலைப்பாடு; காவல்; ஒழுக்கம்; வலிமை; செல்வாக்கு; செய்யல்நிலைமை; சேறு.

முழுப்பொருள்
மாட்சிமை உடையவர்கள், புகழ் உடையவர்கள், வல்லமை உடையவர்கள் அதனை ஒருநாளில் பெற்றிடவில்லை. அவர்கள் பலகாலமாக செய்த செயல்களுக்காக பெற்ற வினைபயனே பெருமையாகும். அவர்கள் செய்த செயல்கள் எல்லாம் அரிய செயல்கள், எளிமையான செயல்களும் அல்ல, சிறுமை கொண்ட செயல்களும் அல்ல. இச்செயல்களை எல்லாம் பொத்தாம் பொதுவாக அவர்கள் செய்யவில்லை. அவர்கள் அச்செயல்களை அருமையாக, திருந்த (செய்வன திருந்த செய்) செய்யவேண்டிய விதத்தில் நேர்த்தியாக நெடுங்காலமாக செய்தார்கள்.

அவர்கள் உண்மையை (சத்தியத்தை) அரிய முற்பட்டார்கள் அதனால் தான் தன்னை வலிமை படுத்திக்கொள்ள ஒரு தேடலில் (தேடலும் ஆற்றுதலில் ஒரு செயல்) செய்யவேண்டியவற்றையெல்லாம் செய்து தன்னிடம் நீக்கவேண்டியவற்றையெல்லாம்  (நீக்குதலும் ஆற்றுதலில் ஒரு செயல்) நீக்கினார்கள். ஆதலால் தான் பெருமை பெற்றார்கள்.

மற்று ஒன்று, பெருமை அடைந்தோர் என்று கூட சொல்லியிருக்கலாம் ஆனால் பெருமை உடையவர் என்று தான் சொல்லுகிறார். ஏனெனில் இப்பெருமை பின்பு ஒருநாள் சிறுமை செய்தால் குறையும்/அழியும் என்பதை குறிக்கவே.

இக்குறளின் மற்றொரு பொருள் சிறிய செயல்களையும் சிறுமை கொண்ட செயல்களையும் செய்வோர் ஒரு செயலை அரைகுறையாக செய்வோர் சிறுமை யென்று வகுக்கபடுவர். அவர்களுக்கு புகழ் என்பது கிட்டாது. அதுமட்டும் இன்றி பெருமை என்பது தான் பிறந்த குலத்தினால் பெற்றது அல்ல தான் செய்த செயலினால் பெறுவது என்பதை சொல்லாமல் சொல்லுகிறார் திருவள்ளுவர்.

கம்பராமாயணம் இதையே வேறுவிதமாகச் சொல்கிறது. 
பெருமையோ ராயினும் பெருமை பேசலார் 
கருமமே யல்லது பிறிதென் கண்டது”, (கம்ப.கலன் காண் 16) என்று!

அதனால் தான் ஒளவையார் சொல்லி இருக்கிறார் போல் இருக்கு "செய்வன திருந்த செய்" என்று.


”செயற்கரும் செய்கை செய்த தீரனே ஓலம் என்றான்” (பெரிய.இயற்பகை 29)

இசையும் எனினும் இசையா தெனினும்
வசைதீர எண்ணுவர் சான்றோர் - விசையின்
நரிமா உளம்கிழித்த அம்பினின் தீதோ
அரிமாப் பிழைப்பெய்த கோல் 152

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
பெருமை உடையவர் - அவ்வாற்றால் பெருமையுடையராயினார்; அருமை உடைய செயல் ஆற்றின் ஆற்றுவார் - தாம் வறியராய வழியும் பிறரால் செய்தற்கு அரியவாய தம் செயல்களை விடாது அவை செய்யும் நெறியால் கடைபோகச் செய்தலை வல்லராவர். ('வறியராய வழியும்' என்பது முன் செய்து போந்தமை தோன்றப் 'பெருமை உடையவர்' என்றதனானும், 'ஆற்றுவார'¢ என்றதனானும் பெற்றாம். இதனால் அதனை உடையார் செய்தி கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
பெருமையாவது செருக்கின்மை: சிறுமை செருக்கினை மேற்கொண்டொழுகுதலான். மேல் குலத்தினாலும் பெரியாரைப் பெரியாரென்று கொள்ளல் படாதென்றார். இனிப் பெருமை யிலக்கணங் கூறுவார், முற்படச்செருக்கின்மை பெருமையென்று கூறினார்.

மு.வரதராசனார் உரை
பெருமைப் பண்பு உடையவர் செய்வதற்கு அருமையானச் செயலைச் செய்வதற்க்கு உரிய நெறியில் செய்து முடிக்க வல்லவர் ஆவர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
எத்தனை நெருக்கடி வந்தாலும் பிறர் செய்வதற்கு அரிய செயல்களை உரிய வழிகளில் செய்து முடிப்பவர் பெருமை உடையவர்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Great people and people who had earnt greatness/fame achieved it by doing rare deeds and things that are difficult for others(mundane) people. In other words, if one wants to achieve greatness one has to do rare deeds and difficult things. Remember அரும்பயன் ஆயும் அறிவினார், பெருமைக்கும் ஏனை சிறுமைக்கும், செயர்கரிய செய்வார் பெரியர் 

Questions that I ask to the kid
What does great people do ?

ஒளிஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை

குறள் 971
ஒளிஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளிஒருவற்கு
அஃதிறந்து வாழ்தும் எனல்.
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]

பொருள்
ஒளி - சோதி; விளக்கம்; சூரியன்; சந்திரன்; விண்மீன்; மின்னல்; வெயில்; கண்மணி; பார்வை; அறிவு; மதிப்பு; தோற்றம்; அழகு; நன்மதிப்பு; கடவுள்; புகழ்.

ஒருவற்கு - ஒரு மனிதனுக்கு

உள்ள - உண்டாயிருக்கிற; உண்மையான.

வெறுக்கை- அருவருப்பு; வெறுப்பு; மிகுதி; செல்வம்; பொன்; வாழ்வின் ஆதாரமாயுள்ளது; கையுறை; கனவு.

இளி - இகழ்ச்சி; குற்றம் சிரிப்பு இகழ்ச்சிக்குறிப்பு; நகை யாழின்நரம்புகளுள்ஒன்று; ஒருவகைச்சுரம்; இழிவு

ஒருவற்கு - ஒரு மனிதனுக்கு

அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

இறந்து - இறந்துபடுகை; சாவு

வாழ்தும் - வாழ்வது

எனல் -  என்று சொல்லல் ; அது போல் இருத்தல்

முழுப்பொருள்
ஒருவனுக்கு பெருமை (நன்மதிப்பு, புகழ்) எனப்படுவது மற்றவர்களுக்கு நல்லது பயக்கும் கடினமான ஒரு செயலை என்னால் முடியும் என்று எடுத்துக்கொண்டு அதற்கு தேவையான மன ஊக்கத்தை வாழ்வின் ஆதாரமாய் (வெறுக்கை) கொண்டு செயலை செய்து வாழ்வது ஆகும். இப்படி பட்டவர்களை விதிசமைப்பவர்கள் என்றுக்கூட சொல்லலாம்.

ஆனால் வாழ்வில் அத்தகைய உயரிய சிந்தனைகள், கொள்கைகள் ஏதும் இன்றி பயனற்று வாழ்ந்து இறப்பது என்பது ஒரு இழிந்த வாழ்க்கையாகும்.

இதையே பாரதியும்” தேடிச் சோறுநிதந் தின்று” என்று கூறினான்
தேடிச் சோறுநிதந் தின்று - பல
சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி - மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று - பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து - நரை
கூடிக் கிழப்பருவ மெய்தி - கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும் - பல
வேடிக்கை மனிதரைப் போலே - நான்
வீழ்வே னென்று நினைத் தாயோ?
            - மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

மேலும்: விதிசமைப்பவர்கள் (ஜெயமோகன்)
மேலும்: தேர்வு செய்யப்பட்ட சிலர் (ஜெயமோகன்)
மேலும் அஷோக்  உரை

ஒப்புமை

“கவையாகிக் கொம்பாகிக் காட்டகத்தே நிற்கும்
அவையல்ல நல்ல மரங்கள் – சவைநடுவே
நீட்டோலை வாசியா நின்றான் குறிப்பறிய
மாட்டா தவன்நல் மரம்.” (மூதுரையில் )

பரிமேலழகர் உரை
ஒருவற்கு ஒளி உள்ள வெறுக்கை - ஒருவனுக்கு ஒளியாவது பிறராற் செயற்கரிய செய்வேம் என்று கருதும் ஊக்கமிகுதி; ஒருவற்கு இளி அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - ஒருவனுக்கு மாசாவது அச்செயலை யொழிந்து உயிர் வாழக்கடவேம் என்று கருதுதல். (ஒளி - தான் உளனாய காலத்து மிக்குத் தோன்றுதலுடைமை. 'ஒளிநிறான் ஓங்குபுகழ் செய்யான்' (நாலடி.செல்வம் நிலையாமை. 9) என்றார் பிறரும், மேலும் 'செயற்கரிய செய்வார் பெரியர்'(குறள்.26)என்றாராயினும் ஈண்டு அவை அளவறிந்த ஒப்புரவு ஈகை முதலியவாம். அவற்றினானாய பெருமையை அதன் காரணத்தின் மேலிட்டு 'உள்ளவெறுக்கை' என்றும், அது தன்னையே அதன் காரியமாகிய ஒளிஆக்கியும் கூறினார். இவ்வாறு அதன் எதிர்மறைக்கண்ணும் ஒக்கும். இதனால் பெருமையின் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
ஒருவற்கு ஒளி உள்ள வெறுக்கை - ஒருவனைச் சிறப்பித்து அவன் பெயரை விளங்கச் செய்யும் பெருமை, பிறராற் செயற்கரிய செய்வேம் என்னும் ஊக்க மிகுதியால் ஏற்படுவதே; ஒருவற்கு இளி அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - ஒருவனுக்கு இழிவாவது, அவ்வருஞ்செயலும் அதற்கேதுவான ஊக்கமுமின்றி எளிதாய் வாழக்கடவோம் என்றெண்ணுவதே.

ஒருவன் பெயரை விளங்கச் செய்வதால் அவன் பெருமையை 'ஒளி' என்றும், அப்பெருமைக்குக் காரணமாகிய அருஞ்செயற்கு ஏதுவான ஊக்கமிகுதியை அதன் மும்மடிக் கருமியமாகிய ஒளியொடு சார்த்தியும் கூறினார். ஒளி,இளி என்பன இங்கு ஒன்றிற்கொன்று எதிராகவந்த சொற்கள் "செயற்கரிய" என்று முற்கூறியது (குறள். 26) துறவு பற்றிய தென்றும், இங்குக் கொள்வது புரவு பற்றிய தென்றும்,வேறுபாடறிக. வெறுக்கை- செல்வம். அது இங்கு மிகுதியைக் குறித்தது. வெறுத்தல் செறிதல், புரவு பற்றிய அருவினைகள் ஈகையும் ஒப்பரவும், 'வாழ்தல்' என்னும் பன்மை நெஞ்சோடு கிளத்தல்பற்றிய எண் வழுவமைதி, இக்குறளாற் பெருமைக்கு ஏது கூறப்பட்டது.

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனுக்கு மனப்பெருமை புகழாம்: அதனை நீங்கி வாழுமென்று பிறர் சொல்லுதல் ஒருவனுக்கு இளிவாமாதலான். இது பெருமையாவது நிறையுடைமை யென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு ஒளி ஊக்கமிகுதியே ஆகும், ஒருவனுக்கு இழிவு அந்த ஊக்கம் இல்லாமலேயே உயிர்வாழலாம் என்று எண்ணுதலாம்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஒருவனுக்குப் பெருமை, பிறர் செய்ய முடியாத நல்ல செய்வேன் என்று எண்ணும் மன ஊக்கமே; அவ்வூக்கம் இல்லாமல் வாழ்வேன் என்று எண்ணுவது கேவலமே.

பணியுமாம் என்றும் பெருமை

குறள் 978
பணியுமாம் என்றும் பெருமை சிறுமை
அணியுமாம் தன்னை வியந்து.
[பொருட்பால், குடியியல், பெருமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பணிவு - கீழ்ப்படிகை; வணக்கம்; குறை; தாழ்விடம், எளிமை, பதுங்குகை

என்றும் - எல்லா காலங்களிலும், என்றைக்கும், எந்நாளும், எப்போதும்.

பெருமை - மாட்சிமை, மிகுதி, வல்லமை, கீர்த்தி, அகந்தை, அருமை, புகழ், பருமை

சிறுமை  - அற்பத்தனம், இழிவு; கயமைத்தனம், கீழ்மை; இளமை; நுண்மை; குறைபாடு; வறுமை; பஞ்சம்; இளப்பம்; குற்றம்; நோய்; துன்பம்; மிக்ககாமம்; கயமை.

அணி வரிசை; ஒழுங்கு ஒப்பனை அழகு அணிகலன் முகம் படைவகுப்பு செய்யுளணி; இனிமை அன்பு கூட்டம் அடுக்கு அண்மை ஓர்உவமஉருபு.

அணிதல் - சூடல்; சாத்துதல் புனைதல் அழகாதல்; அலங்கரித்தல் உடுத்தல்; பூணுதல் பொருந்துதல் படைவகுத்தல்; சூழ்தல்

அணியுமாம் - அலங்காரம் செய்த்துக்கொள்ளும் / பெருமை பேசிக்கொள்ளும் 

தன்னை - தலைவன்; தமையன்; தமக்கை; தாய்.
தன்னை - தன்னைப் பற்றி

வியத்தல் - செருக்குறுதல்; அதிசயப்படல்; நன்குமதித்தல்; பாராட்டுதல்; கொடுத்தல்; கடத்தல்
வியந்து - அதிசயம், பாராட்டு, மேம்பாடு

முழுப்பொருள்
பெருமை என்றென்பது பணியும். சிறுமை என்றென்பது பணியாது தன்னை கண்டு வியக்கும்.

தோல்வியினால் மனமுடைந்து போகிறோம். வெற்றியினால் தலைக்கனம் பிடித்து ஆடுகிறோம். இரண்டுமே பிரச்சினை.வெற்றியின்போது கர்வம் வந்து விட்டால் நாம் மிகவும் அஜாக்கிரதையாக இருந்து விடுவோம். நமக்கு எதிலும், எல்லாவற்றிலும் வெற்றிதான் என்ற நினைப்பு வந்து விடும். அந்த நினைப்பிலேயே எல்லாவற்றையும் கோட்டை விட்டு விடுவோம்.

பணிவுடன் இருந்தால்தான் நாம் மேலும் மேலும் கற்றுக் கொள்ள முடியும். நாம் எல்லாவற்றையும் சாதித்து விட்டோம் என்று நினைத்தால் மேலும் முன்னேறும் வாய்ப்பையும் அதற்கு நம்மைத் தயார்படுத்திக் கொள்ள வேண்டிய அவசியத்தையும் இழந்து விடுகிறோம். 

எந்த வெற்றியும் நிலையானது இல்லை. நாம் வெற்றிப் பாதையில் மேல் நோக்கிச் செல்லும்போது நாம் சந்திக்கும் மனிதர்களை மதிக்காமல் கர்வத்துடன் சென்று கொண்டிருந்தால், நாளை நாம் கீழே வரும்போது அவர்களைச் சந்திக்க வேண்டியிருக்கும்! நாம் அவர்களிடம் எப்படி நடந்து கொண்டோமோ அப்படித்தான் அவர்களும் நம்மிடம் நடந்து கொள்வார்கள்.

ஒரு முறை கற்றறிந்தப் பலர் இருந்தச் சபையில் “யார் பெரியவர்” என்ற வாக்குவாதம் நடந்தது. அப்போது அங்கு வந்த ஔவையார், “உங்கள் திறமை உங்களுக்குப் பெரியதாகத் தெரியலாம். அதுபோலப் பலர் இருக்கிறார்கள், அவரவர் துறையில். அதை யோசித்துப் பார்த்தால் நீங்கள் ஒன்றுமே இல்லையென்று தோன்றும்” என்று சொல்லி ஒரு உதாரணம் சொன்னாராம்.

வான்குருவியின் கூடு வல்லரக்குத் தொல்கரையான்
தேன்சிலம்பி யாவர்க்கும் செய்யரிதால் - யாம்பெரிதும்
வல்லோமே என்று வலிமைசொல வேண்டாம் காண்
எல்லார்க்கும் ஒவ்வொன்று எளிது

அருமையான கூடு கட்டும் குருவி வலை பின்னும் சிலந்தி, தேன்கூட்டைக் கட்டும் தேனீ, பெரிய புற்றை உருவாகும் கரையான், இவற்றைப் பார்த்துப் புரிந்து கொள்ளுங்கள். ஒவ்வொருவருக்கு ஒவ்வொரு திறமை உள்ளது. யாரும் யாருக்கும் பெரியவரில்லை. என்று எடுத்துரைத்து அப்பிரச்சினைக்குத் தீர்வு கண்டார். 

”வல்லவனுக்கு வல்லவன் இவ்வுலகத்தில் உண்டு”. நம்மைப் போலப் பலர் பலவிதமான விஷயங்களில் சாதித்திருக்கிறார்கள், சாதித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். நாம் கடினமான ஒரு குடும்ப சூழ்நிலையில் இருந்தும் நிதி சூழ்நிலையில் இருந்தும் முன்னேறி இருக்கலாம். அதனால் நாம் சாதித்துவிட்டோம் என்ற அகந்தைக்கூடாது. நம்மை விட மோசமான சூழ்நிலைகளில் இருந்தும் ஏழ்மையில் இருந்தும் சாதித்த பலர் இவ்வுலகில் உண்டு.

மேலும், நம் வெற்றிக்கு நாம் மட்டுமல்ல, பலர் காரணமாக இருப்பார்கள். சூழ்நிலைகள் உதவியிருக்கும். இதற்கெல்லாம் நன்றிதான் சொல்ல வேண்டுமே தவிர கர்வம் கொள்ளக் கூடாது. இவ்வுடலும் சக்தியும் நம் தாய் தந்தை தந்தது, அடிப்படை அறிவு இவ்வுலகம் தந்தது. இவற்றைப்பற்றி நிதானமாக யோசித்துப்பார்த்தால் பணிவு தானாக வரும். 

உயர்ந்த மனிதர் எனப்படுவர் யாதெனில் பண்புகள் உடையவர். நிறையாக அன்பு செய்பவர். கனிவான சொற்களிலே பேசுபவர். தாரளமான மனப்பாண்மை கொண்டு ஒருவருக்கு வேண்டியவரை உதவி செய்வார். தன்னைவிட ஞானம் பெற்றவர்கள், கல்வி கற்றவர்கள், தருமம் செய்தவர்கள் இருப்பார்கள் என்று எண்ணி தன்னுடைய நிலையுணர்ந்து பணிவாக இருப்பார்கள். அத்தகையவர்கள் பெருமையாக பேசப்படுவார்கள். 

கல்வி பெறும் பொழுதும், ஞானம் பெறும் பொழுதும், தருமம் செய்யும் பொழுதும் ஒருவருக்கு அகந்தை உருவாகும். அத்தகைய அகந்தையை அழிக்க ஒன்றே ஒன்றுதான் தேவை. அதுவே பணிவு. பணிவு என்றால் தாழ்வுணர்ச்சி அல்ல. பெருமிதம் இல்லாத நிலை. குறள் 979 பெருமை பெருமிதம் இன்மை சிறுமை பெருமிதம் ஊர்ந்து விடல்

ஆனால் அகந்தையும் சற்றுவேண்டும் ஏனெனில் இவ்வுலகில் உள்ள சில பதர்கள் / அர்ப்பங்கள் நம்மிடம் வால் ஆட்டும். அத்தகைய அர்ப்பங்களை அகங்காரத்தால் அழித்தேன் என்று எழுத்தாளர் ஜெயகாந்தன் சொல்லியதுண்டு.

”எனக்குத் தெரியும்” என்பதற்கும் “எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்” என்பதற்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறது. “நான் முடித்துவிட்டேன்/சாதித்துவிட்டேன்” என்பதற்கும் “நான் என்பதனால் முடித்துவிட்டேன்/சாதித்துவிட்டென்” என்பதற்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறது. 

சிறுமையானவர்கள் யாதெனில் திமிராக இருப்பவர்கள். தன் நிலையறியாது உளறி கொண்டு இருப்பவர்கள். திமிர்த் தேங்கிக் கொண்டு இருக்கும் பொழுதும் தன்னை உயர்வாய் நினைத்துக்கொண்டு தன்னை பற்றி கூச்சமே இல்லாமல் பெருமையாய் பேசிக் கொள்வார்கள். இவர்கள் தான் எல்லாவற்றிக்கும் காரணம் என்றும் தன்னை வியந்து கொள்வர். 

நற்குணம் நற்றறிவு, ஞானம், தருமம் இருக்கும் இடத்தில் என்றும் பணிவு இருந்தால் அது பெருமை. 

பணிவு நம்மை உயரத்திற்குக் கொண்டு செல்லும். உயரச் செல்லச் செல்ல மேலும் மேலும் பணிவு கொள்வார்கள் வெற்றியாளர்கள்.

வாழ்வில் உயர்ந்தவர்கள் பணிவுடன் தாழ்ந்து இருப்பார்கள். வாழ்வில் தாழ்ந்தவர்கள் தங்களை எப்போதும் உயர்வாக நினைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள். “உயர உயர தாழும். தாழத் தாழ உயரும்”.

திருவள்ளுவர் “என்றும்” என்று எல்லா காலங்களிலும் பணிவாக இருப்பவர்களுக்கே பெருமை என்று தெளிவுப்படுத்தி உள்ளார். சமய சந்தர்ப்பங்களில் மட்டும் முகஸ்துதி செய்யும் பணிவு பெருமையல்ல என்பதை நாம் இங்கு காணவேண்டும். 

மேலும்: பொன்னியின் செல்வன் - முதல் பாகம் திரைப்படத்தில் புத்த பிக்ஷு தலைவர் “மண்வரை பணிபவனே வானம்வரை எழுவான்” என்று கூறுவார்.  (வசனம்: எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்)

ஆத்திச்சூடி
- உடையது விளம்பேல் (உடையது – தன்னிடம் உள்ளதை (சிறப்புகளை) விளம்பேல் – விளம்பரம் செய்யாதே/ தற்பெருமை பேசாதே.)
- வல்லமை பேசேல்.
- மிகைபடச் சொல்லேல்.

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

பணிந்து இனிய சொல்லி நிற்பார்
பண்பு நிறைஅன்பு செய்வார்
கனிந்த மொழி தன்னாலே
கடவுளையும் நண்பு கொள்வார்
விரிந்த மனம் கொண்டுயர்ந்தார்
வேண்டு மட்டும் உதவி நிற்பார்
நிறைந்துணர்ந்த பெரியோர்கள்
நிலையுணர்ந்து பணிந்து நிற்பார்

நிமிர்ந்தெங்கும் திமிர் செய்வார்
நிலையின்றி உளறி நிற்பார்
திமிர்ந்தெங்கும் தனைப் பெரிதாய்த்
தெய்வமென்றே கூறி நிற்பார்
குமையாமல் தனை உயரவாய்க்
கூறி நிற்றல் சிறியர் செயல்
இமையவரே தாம் என்று
இயம்பி நிற்பார் சிறுமையினால்

குறட் கருத்து 2 (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)
ஊரினிலே மிகப் பெரிய மனிதர் என்றும்
உண்மையொன்றே வாழ்க்கை என்று கொண்ட வீரர்
யாரிடத்தும் எப்போதும் பணிந்து நிற்பார்
எங்கேயும் யார்க்கும் நன்மை செய்தே நிற்பார்
காரிடத்தின் மழை போலே ஏழையர்க்கு
கருணையுடன் எப்போதும் ஈந்தே நிற்பார்
ஊரிடத்தே எங்கேயும் தன் பெயரை
உச்சரிக்க அனுமதிக்க மறுத்தே நிற்பார்

இன்னொருவர் எப்போதும் ஆடி நிற்பார்
எங்கேயும் தான் என்றே கூறி நிற்பார்
மன்னவன் என் அறிவிற்கு ஈடு இணை
மக்களிலே யார் உண்டு என்றே கேட்பார்
தன் நிலையை உணராதார் அய்யோ அய்யோ
தாவிடுவார் கூவிடுவார் ஊர் சிரிக்க
தென்னவராம் வள்ளுவரும் இவருக்கென்றே
திருக்குறளைத் தந்துள்ளார் காண்க நீவீர்

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் பணிதலை பற்றி “காலில் விழுதல்” (சுட்டியை தட்டவும்) என்ற கட்டுரையில் விரிவாக எழுதியுள்ளார்.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் (ஒரு வாசகர் கடிதத்தில் எழுதியது) 
மணிவண்ணன் அன்புள்ள மணி
சில வருடங்களுக்கு முன்னர் நான் திரு கருணாநிதி அவர்களின் காலில்
எழுத்தாளர்கள் விழ முற்பட்டதைச்சொல்லி மிகக் கடுமையாக எதிர்வினையாறியிருக்கிறேன். அதிகாரம் பணம் ஆகியவறின் காலில் விழுதல் நம் மரபல்ல. அது கோழைத்தனமாகவே கருதப்படும். ஒருவன் பெறோர் அல்லது பெற்றோரின் இடத்தில் இருக்கும் மூத்தவர், குரு அல்லது குருவின் இடத்தில் இருக்கும் சான்றோர் ஆகியோரின் காலில் மட்டுமே விழவேண்டும். அது ஓர் உயர்ந்த மரபு. இம்மண்ணில் நாம் எத்தனை பெரியவரென்றாலும் நாம் ஒரு பெரிய ஓட்டத்தில் சிறு துளிகளே என்றும் ஒரு பெரிய சங்கிலியின் கண்ணிகளே என்றும் நமக்குணர்த்தும் விஷயம் அது. கல்வி மூலம் ஞானம் மூலம் வரும் மிக தவறான அம்சம் என்றால் அகந்தையே. அகந்தையை வெல்ல ஒரே வழி பணிய வேண்டிய இடத்தில் பணிதலே

பணியுமாம் என்றும் பெருமை சிறுமை
அணியுமாம் தன்னை வியந்து

என்று சொல்கிறார் வள்ளுவர்

ஜெ

அறிவைத் துறக்காதவரை அடிபணிதல் இயல்வதில்லை.

“முனிவரே, முடிவற்ற நெளிவுகொண்ட நாவே சொல்லுக்கு முதல் எதிரி என்றுணர்க! பொருள்கடந்து மொழிகடந்து முடிவிலா ஆழம்வரை செல்வது  நாவென அமைந்த நாகம். அதை பணிக! அவையொன்றில் தலைவணங்குவதனால் எவரும் பெருமையிழப்பதில்லை. பணிந்த அவைகள் வழியாகவே வென்று செல்கின்றது அறிவு” என்றாள்.

பரிமேலழகர் உரை
பிறர் நாணத் தக்கது தான் நாணான் ஆயின் - கேட்டாரும் கண்டாரும் நாணத்தக்க பழியை ஒருவன் தான் நாணாது செய்யுமாயின்; அறம் நாணத்தக்கது உடைத்து - அந்நாணாமை அவனை அறம்விட்டு நீங்கத் தக்க குற்றத்தினையுடையத்து
விளக்கம் 
('தான்' எனச் செய்வானைப் பிரிக்கின்றார் ஆகலின்; 'பிறர்' என்றார். நாணோடு இயைபு இல்லாதானை அறம் சாராது என்பதாம்.)

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
பெருமை என்று பணியும் - பெருமை யுடையோர் எக்காலத்துஞ் செருக்கின்றி அடங்கியொழுகுவர்; சிறுமை (என்றும்) தன்னை வியந்து அணியும் - மற்றச் சிறுமை யுடையோர் எக்காலத்துஞ் தம்மை மெச்சி உயர்வுபடுத்திக் கூறுவர்.

மாந்தரின் செயல்கள் அவர் பண்பின்மேல் ஏற்றிக் கூறப்பட்டன. 'என்றும் ' என்பது இரு தொடருக்கும் பொதுவாய் நின்றது. 'ஆம்' ஈரிடத்தும் அசைநிலை.

மணக்குடவர் உரை
பெருமை எக்காலத்தும் பிறரைத் தாழ்ந்தொழுகும்: சிறுமை தன்னைப் பெருக்க நினைத்து அலங்கரிக்கும். இது பெருமையாவது பணிந்தொழுகுதலென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
பெருமைப் பண்பு எக்காலத்திலும் பணிந்து நடக்கும், ஆனால் சிறுமையோ தன்னைத் தானே வியந்துப் பாராட்டிக் கொள்ளும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பெருமை உடையவர் செருக்கு இல்லாமல் பணிவுடன் இருப்பர்; சிறுமை உடையவரோ செருக்குடன் தம்மைத் தாமே வியந்து பாராட்டுவர்.

Thirukkural - Management - Values
The difference between a noble person and a mean person is found in the way they conduct themselves, predicts Kural 978.

The great are always humble, and the small
Lost in self-admiration.

A person of nobility is humble, unassuming  and down to earth despite his position and commendable achievements.  A person of low nature is highly conceited, if he thinks high of himself and his achievements. He is a hallmark of vanity.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Great people (people who achieved greatness) are humble and bow in front of scholars and greater things than them. Whereas littleness, mundane people exalt themselves in self-admiration and loads itself with praise. Humbleness is essential towards growing oneself. The moment we get arrogant and egoistic our growth stops. At the same time, bowing is in front of scholars. Not in front of average people. Because mundane people are egoistic. We don't have to be humble in front of them.

Questions that I ask to the kid
Whom should great people bow? 
What does mundane people do with praise? 
What should great people not bow to ?