குறள் 840
கழாஅக்கால் பள்ளியுள் வைத்தற்றால் சான்றோர்
குழாஅத்துப் பேதை புகல்
[பொருட்பால், நட்பியல், பேதைமை]
பொருள்
கழா - அசுத்தத்தை மிதித்துவிட்டு கழுவாமால்
அக் - அந்த
கால் - நாலில்ஒன்று; தமிழில்நாலிலொன்றைக்குறிக்கும்'வ'என்னும்பின்னஎண்குறி; பாதம்; பூவின்தாள்; அடிப்பாகம்; எழுத்தின்கால்; தேருருள்; வண்டி; கோல்; குறுந்தறி; நெசவுத்தறியின்மிதி; கைப்பிடி; தூண்; பற்றுக்கோடு; முளை; மரக்கன்று; மகன்; இனமுறை; பிறப்பிடம்; வாய்க்கால்; பிரிவு; வழி; நடை; இடம்; வனம்; முனை; மரக்கால்; அளவு; கதிர்; மழைக்கால்; காற்று; வாதரோகம்; ஐம்பூதம்; பொழுது; செவ்வி; தடவை; காலன்; கருநிறம்; ஏழனுருபுள்ஒன்று; ஒருவினையெச்சவிகுதி; ஒருமுன்னொட்டு.
பள்ளி - கல்விகற்குமிடம்; அறை; அறச்சாலை; இடம்; சிற்றூர்; இடைச்சேரி; நகரம்; முனிவர்இருப்பிடம்; சமணபௌத்தக்கோயில்; அரசருக்குரியஅரண்மனைமுதலியன; பணிக்களம்; மக்கட்படுக்கை; கிறித்துவக்கோயில்; பள்ளிவாசல்; தூக்கம்; விலங்குதுயிலிடம்; சாலை; வன்னியச்சாதி; குள்ளமானவள்; குறும்பர்.
உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.
வைத்தல் - இடுதல்; அளித்தல்; இருக்கச்செய்தல்; பள்ளிக்குஅனுப்புதல்; வேலைமுதலியவற்றில்அமர்த்துதல்; சேமித்தல்; பாதுகாத்தல்; தனியாகஒதுக்குதல்; சிறையிலிடுதல்; உடைத்தாயிருத்தல்; அமைதல்; வைப்பாட்டியாகக்கொள்ளுதல்; தயாரித்தல்; நடத்துதல்; மதித்துப்போற்றுதல்; வரையறுத்தல்; எடுத்துச்சொல்லுதல்; மனத்திற்கொள்ளுதல்; தியானித்தல்; உண்மைஎன்றுகொள்ளுதல்; நிலைமாறாதபடிசெய்தல்.
அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை.
அற்றால் - (உணவின்) தன்மை அறிந்து
வைத்தற்றால் - வைத்ததுபோலேதான்
சான்றோர் - அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர்.
குழா - குழு - மக்கட்கூட்டம்; மகளிர்கூட்டம்; ஆடுமாடுமுதலியவற்றின்கூட்டம்; தந்திரம்; சாதுரியச்சொல்; தொகுதி
அத்துப் - இசைப்பு; சிவப்பு செவ்வை துவர் அரைஞாண் அரைப்பட்டிகை தைப்பு; அசைச்சொல், ஒருசாரியை.
குழாஅத்துப் – குழுவினிலே
பேதை - அறிவிலி; பெண்; பாலைநிலப்பெண்; ஐந்துவயதுமுதல்ஏழுவயதுவரையுள்ளபருவத்துப்பெண்; வறிஞன்; அலி; கள்.
புகல் - புகுகை; இருப்பிடம்; துணை; பற்றுக்கோடு; தஞ்சம்; உடம்பு; தானியக்குதிர்; வழிவகை; போக்கு; சொல்; விருப்பம்; கொண்டாடுகை; பாடும்முறை; வெற்றி; புகழ்; புரையுள்ளது.
புகுதல் - அடைதல்; தொடங்குதல்; உட்செல்லுதல்; தாழ்நிலையடைதல்; ஆயுளடைதல்; ஏறுதல்; நிகழ்தல்; உட்படுதல்; அகப்படுதல்.
முழுப்பொருள்
ஒரு அசுத்தத்தை (சாணி, மலம்) மிதித்து விட்டு அக்காலை கழுவாமல் ஒரு வீட்டு அறையினுள் சென்றாலோ அல்லது ஒரு இறைவனை வழிப்படும் கோவிலுக்குள் சென்றாலோ அல்லது உறங்கும் படுக்கையின் மேல் வைத்தாலோ எப்படி இருக்கும்? மிகவும் அருவருப்பாக இருக்கும். நாம் தூய்மையை மதிக்கவில்லை என்பதை குறிக்கிறது. அது அவ்விடத்தை இழிவு செய்வதுப்போல் ஆகும்.
அசுத்ததை மிதித்துவிட்டு காலை கழுவாமல் அக்காலால் ஒரு கோவிலுக்குள் செல்வதைப்போல சான்றோர் கற்றோர் அறிஞர் கூடியுள்ள ஒரு அவையினில் அல்லது ஒரு குழுவினில் பேதையர்கள் அறிவில்லாதவர்கள் செல்வது சான்றோரை அறிஞரை அவமதிப்பதுக்கு / சிறுமைசெய்வதற்கு ஒப்பாகும். ஆதலால் தண்டிக்கப்படும். தண்டனையை நாமே தேடிக்கொள்வதற்கு ஒப்பாகும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர்.
பேதையராய் இருக்கும் இழிவையும் பேதையர் சென்று இழிவு சேர்க்க கூடாத இடங்களையும் கூறியுள்ளார் திருவள்ளுவர்.
“கழாஅக்கால்” என்பதை இடக்கரடக்கல் என்று உணரவேண்டும். வெளிப்படையாகச் சொல்லப்படக்கூடாதவற்றை, குறிப்பால் சொல்லுவதை, இடக்கரடக்கல் என்று சொல்லுவர். மலம், சிறுநீர் போன்றவற்றை கழித்துவிட்டு உடலைத் தூய்மையாக்குதலை, “கால் கழுவுதல்” என்பது வழக்கம்.
படுக்கையில் கழுவாத கால் எப்படி தவறு ஆகும்?
படுக்கையில் கழுவாத காலை வைப்பது எப்படி உவமையாகும்? சான்றோரை படுக்கை என்கிறாரா வள்ளுவர்?
சமணர்களின் குகைப் பள்ளிகளில் நுழைவாயிலை ஒட்டி பல இடங்களில் கல்லால் ஆன குழிகள் இருக்கும். அங்கே நீர் வைக்கப்பட்டிருக்கும். கால்கழுவாமல் பள்ளிக்குள் புகுதல் விலக்கப்பட்டிருந்தது.
ஏனென்றால் சமண அறவோர் வெறுங்கற்தரையில் படுப்பவர்கள். கழுவாத காலுடன் நுழைதல் அவர்களின் மேனியை காலால் தொட்டு அழுக்கு படுத்துவதற்கு நிகர். பெரும்பழி சேர்ப்பது. சமணர்களின் காவல்தேவர்களால் அந்தக் குற்றம் தண்டிக்கப்படும்.
இந்த ஆசாரமே பின்னர் இஸ்லாமிய மரபிலும் நீண்டு ஒளு எனப்படும் கால்கை முகம் கழுவும் சடங்காக ஆகியது. கால்கழுவாமல் பள்ளியில் நுழைதல் என்பதை ஓர் இஸ்லாமியர் எப்படிப்பட்ட பழியாகக் கொள்வாரோ அப்படித்தான் சமணர்களும் எண்ணினர்.
பேதை அறிஞர் சபையில் நுழைவதென்பது அறிஞர்களை சிறுமைசெய்வது, தனக்கு பழியும் தண்டனையும் தேடிக்கொள்வது. வள்ளுவர் கூறுவது அதைத்தான்.
மேலும்: அஷோக் உரை
எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் உரை (கழாக்கால் உரை) (சுட்டியை தட்டுக)
நான் ஒரு குறளை எடுத்து விளக்கினேன்.
கழாஅக்கால் பள்ளியுள் வைத்தற்றால் சான்றோர்
குழாஅத்துப் பேதை புகல்
என்ற குறளுக்கு பரிமேலழகர் “சான்றோர் அவையின்கண் பேதையாயினன் புகுதல் தூய அல்ல மிதித்த காலை இன்பந்தரும் அமளியின்கண் வைத்தாற்போலும்” என உரை அளிக்கிறார்.
அதையொட்டி மு.வரதராசனார் முதல் மு.கருணாநிதி வரையிலான அனைத்து உரைகளுமே ‘கழுவாத காலை படுக்கையில் வைப்பதைப் போன்றது அறிவில்லாதவன் அறிஞர் அவையில் புகுந்து பேசமுற்படுவது’ என்றே பொருள் அளித்துள்ளனர்.
அதுவே அறிஞர் வழக்கம். ஒருவரை முன்னோடி அறிஞர் என ஏற்றுக்கொண்டார்களென்றால் அனைவரும் அவரையே திரும்பத்திரும்ப பின் தொடர்வார்கள். சான்றோர் அவையில் அறிவிலாதவன் பேசுவது அச்சான்றோரை அவமதிப்பது. அதற்கும் படுக்கையில் கழுவாத காலை வைப்பது எப்படி உவமையாகும்? சான்றோரை படுக்கை என்கிறாரா வள்ளுவர்? எந்த வகையில் பொருத்தமானது இந்த வாசிப்பு?
நான் நண்பரிடம் சொன்னேன். சமணர்களின் குகைப் பள்ளிகளில் நுழைவாயிலை ஒட்டி பல இடங்களில் கல்லால் ஆன குழிகள் இருக்கும். அங்கே நீர் வைக்கப்பட்டிருக்கும். கால்கழுவாமல் பள்ளிக்குள் புகுதல் விலக்கப்பட்டிருந்தது.
ஏனென்றால் சமண அறவோர் வெறுங்கற்தரையில் படுப்பவர்கள். கழுவாத காலுடன் நுழைதல் அவர்களின் மேனியை காலால் தொட்டு அழுக்கு படுத்துவதற்கு நிகர். பெரும்பழி சேர்ப்பது. சமணர்களின் காவல்தேவர்களால் அந்தக் குற்றம் தண்டிக்கப்படும்.
இந்த ஆசாரமே பின்னர் இஸ்லாமிய மரபிலும் நீண்டு ஒளு எனப்படும் கால்கை முகம் கழுவும் சடங்காக ஆகியது. கால்கழுவாமல் பள்ளியில் நுழைதல் என்பதை ஓர் இஸ்லாமியர் எப்படிப்பட்ட பழியாகக் கொள்வாரோ அப்படித்தான் சமணர்களும் எண்ணினர்.
பேதை அறிஞர் சபையில் நுழைவதென்பது அறிஞர்களை சிறுமைசெய்வது, தனக்கு பழியும் தண்டனையும் தேடிக்கொள்வது. வள்ளுவர் கூறுவது அதைத்தான்.
பரிமேலழகர் உரை
சான்றோர் குழாத்துப் பேதை புகல் - சான்றோர் அவையின் கண் பேதையாயினான் புகுதல்; கழாக்கால் பள்ளியுள் வைத்தற்று - தூய அல்ல மிதித்த காலை இன்பந்தரும் அமளிக்கண்ணே வைத்தாற் போலும். (கழுவாக்கால் என்பது இடக்கரடக்கு. இதனால் அவ்வமளியும் இழிக்கப்படுமாறு போல, இவனால் அவ்வவையும் இழிக்கப்படும் என்பதாம். இதனான், அவன் அவையிடை இருக்குமாறு கூறப்பட்டது.).
மணக்குடவர் உரை
கழுவாத காலைப் பள்ளியின்கண் வைத்தாற்போலும், சான்றோர் அவையின்கண் பேதை புகுந்து கூடியிருத்தல். இது பேதை யிருந்த அவை யிகழப்படுமென்றது.
மு.வரதராசனார் உரை
சான்றோரின் கூட்டத்தில் பேதை புகுதல், ஒருவன் தூய்மையில்லாதவற்றை மிதித்துக் கழுவாதக் காலைப் படுக்கையில் வைத்தாற் போன்றது.
சாலமன் பாப்பையா உரை
சான்றோர் கூடியிருக்கும் இடத்துள் அறிவற்றவன் நுழைவது, கழுவாத காலைப் படுக்கைமேல் வைத்தது போலாகும்.
No comments:
Post a Comment