குறள் 387
இன்சொலால் ஈத்தளிக்க வல்லார்க்குத் தன்சொலால்
தான்கண் டனைத்திவ் வுலகு
மேலும்: அஷோக் உரை
இன்சொலால் ஈத்தளிக்க வல்லார்க்குத் தன்சொலால்
தான்கண் டனைத்திவ் வுலகு
[பொருட்பால், அரசியல், இறைமாட்சி]
பொருள்
இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.
சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.
ஆல் - அகற்சட்டி; மரவகை; நீர் வெள்ளம் கார்த்திகை நஞ்சு ஆமெனல்; வியப்பு இரக்கம் தேற்றம்இவற்றைக்குறிக்கும்இடைச்சொல்; ஓர்அசைநிலை; மூன்றாம்வேற்றுமையுருபு; தொழிற்பெயர்விகுதி; எதிர்மறைவியங்கோள்விகுதி; எதிர்காலவினையெச்சவிகுதி.
சொலால் - சொற்களால்
ஈத்து - ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்
அளிக்க - அளித்தல் - காத்தல்; கொடுத்தல் படைத்தல் ஈனுதல் அருள்செய்தல்; விருப்பம்உண்டாக்குதல்; சோர்வைநீக்குதல்; செறித்தல் சொல்லுதல்
வல்லாற்குத் - வல்லார் - வலிமையுடையவர்; திறமையுள்ளவர்; வலுக்குறைந்தோர்; திறமையில்லாதவர்.
தன் - தன்னுடைய
சொலால் - சொற்களால்
தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.
கண்டுகாணுதல் - கவனமாய்ப்பார்த்தல்.
அணைத்து - aṇai- 11 v.tr. caus. of அணை¹-.1. To join, put close to, as earth to a tree;அணையச்செய்தல். மரத்துக்கு மண் அணைத்தான். 2.To embrace, hold, clasp in the arms; தழுவுதல்அண்டமும் பார்ப்பு மாமென வணைக்கும் (கல்லா. 44). 3.To tie, fasten, as animals; கட்டுதல் களிறணைக்குங் கந்தாகும் (நாலடி. 192). 4. To quench, extinguish; அவித்தல் விளக்கணைத்தல். 5. To tie up ina bunch; கூட்டிமுடித்தல் அணைத்த கூந்தல் (திருமுரு.200). 6. To produce; உண்டாக்குதல் மம்மரேயணைக்குங் கள் (சேதுபு. திருநாட். 54).
இவ் - இந்த
உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று
முழுப்பொருள்இன் - இனிய; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; சாரியை இறந்தகாலஇடைநிலை.
சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.
ஆல் - அகற்சட்டி; மரவகை; நீர் வெள்ளம் கார்த்திகை நஞ்சு ஆமெனல்; வியப்பு இரக்கம் தேற்றம்இவற்றைக்குறிக்கும்இடைச்சொல்; ஓர்அசைநிலை; மூன்றாம்வேற்றுமையுருபு; தொழிற்பெயர்விகுதி; எதிர்மறைவியங்கோள்விகுதி; எதிர்காலவினையெச்சவிகுதி.
சொலால் - சொற்களால்
ஈத்து - ஈதல் - கொடுத்தல்; வறியவருக்குத்தருதல்; சொரிதல் படிப்பித்தல்
அளிக்க - அளித்தல் - காத்தல்; கொடுத்தல் படைத்தல் ஈனுதல் அருள்செய்தல்; விருப்பம்உண்டாக்குதல்; சோர்வைநீக்குதல்; செறித்தல் சொல்லுதல்
வல்லாற்குத் - வல்லார் - வலிமையுடையவர்; திறமையுள்ளவர்; வலுக்குறைந்தோர்; திறமையில்லாதவர்.
தன் - தன்னுடைய
சொலால் - சொற்களால்
தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.
கண்டுகாணுதல் - கவனமாய்ப்பார்த்தல்.
அணைத்து - aṇai- 11 v.tr. caus. of அணை¹-.1. To join, put close to, as earth to a tree;அணையச்செய்தல். மரத்துக்கு மண் அணைத்தான். 2.To embrace, hold, clasp in the arms; தழுவுதல்அண்டமும் பார்ப்பு மாமென வணைக்கும் (கல்லா. 44). 3.To tie, fasten, as animals; கட்டுதல் களிறணைக்குங் கந்தாகும் (நாலடி. 192). 4. To quench, extinguish; அவித்தல் விளக்கணைத்தல். 5. To tie up ina bunch; கூட்டிமுடித்தல் அணைத்த கூந்தல் (திருமுரு.200). 6. To produce; உண்டாக்குதல் மம்மரேயணைக்குங் கள் (சேதுபு. திருநாட். 54).
உலகு - உலகம், பூமி நாடு உலகத்தார்(இடவாகுபெயர்), உயர்ந்தோர், சான்றோர் திசை மங்கலச்சொற்களுள்ஒன்று
பிறர் வாடா இனிய (கனிவான) சொற்களைப் பேசித் தேவையானவர்களுக்கு பொருட்களையும் செல்வத்தையும் கொடுக்க வல்ல அரசருக்கு/தலைவருக்கு தன்னுடைய சொற்களை போல் இவ்வுலகம் தான் கருதியதுப் போல் புகழுடன் அமையும். ஏனெனில் இனியவராகவும், கொடை தன்மை பெற்றவராகவும் இருக்கும் அரசர்/தலைவர் சொல்லை கேட்டு அதன் படி நாட்டிற்கு உழைத்து முன்னேற்ற மக்கள் தயாராக இருப்பர். ஆதலால் நாடு செழிப்படையும். அதுவே அரசர்/தலைவர் விரும்பியது.
“செல்வர்க்கழகு செழுங்கிளை தாங்குதல்” என்ற வாக்கின்படி, ஆள்வோர்க்கு தங்கள் குடியெல்லோருமே செழுங்கிளையென்பதும் (உறவினர்கள்) அவர்களை காப்பாற்றவேண்டியது (ஈகையினால்) ஆளுமையாகிய செல்வம் படைத்தவர்களுக்கும் கடனே.
கம்பராமாயணப்பாடலொன்றில் (மந்தரை சூழ்ச்சிப் படலம்:18), கம்பன் அரசனைப்பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறான்:
இனிய சொல்லினன்; ஈகையன்; எண்ணினன்;
வினையன்; தூயன்; விழுமியன்; வென்றியன்;
நினையும் நீதி நெறி கடவான் எனில்,
அனைய மன்னற்கு அழிவும் உண்டாம்கொலோ?
இப்பாடலின் முதல்வரிகளே இக்குறளின் கருத்தை வலியுறுத்துவதைக் காணலாம்
”ஈயுநர் இன்மொழிக் கம்பலும்” (பெருங் 2.2:75)
“இன்னுரை அமிழ்தமொசு மன்னவன் ஈத்து” (பெருங் 4.3:31)
“.....இனிய கூறல்
மெய்சொலல் வழங்கல்” (கம்ப.அரசியல்.31)
பரிமேலழகர் உரை
இன்சொலால் ஈத்து அளிக்க வல்லாற்கு - இனிய சொல்லுடனே ஈதலைச் செய்து அளிக்கவல்ல அரசனுக்கு, இவ்வுலகு தன் சொலால் தான் கண்டனைத்து - இவ்வுலகம் தன் புகழோடு மேவித் தான் கருதிய அளவிற்றாம்.
(இன்சொல்: கேள்வியினும் வினையினும் இனியவாய சொல். ஈதல்: வேண்டுவார்க்கு வேண்டுவன கொடுத்தல். அளித்தல்: தன் பரிவாரத்தானும் பகைவரானும் நலிவுபடாமல்காத்தல். இவை அரியவாகலின் 'வல்லாற்கு' என்றும், அவன் மண் முழுவதும் ஆளும் ஆகலின் 'இவ்வுலகு' என்றும் கூறினார். கருதிய அளவிற்றாதல் - கருதிய பொருள் எல்லாம் சுரத்தல்.).
மணக்குடவர் உரை
இனிய சொல்லோடே கொடுத்துத் தலையளி செய்ய வல்ல அரசனுக்குத் தன்னேவலாலே இவ்வுலகம் தான் கண்டாற் போலும் தன் வசத்தே கிடக்கும்.
மு.வரதராசனார் உரை
இனியச் சொற்களுடன் தக்கவர்க்குப் பொருளை உதவிக் காக்க வல்ல அரசனுக்கு இவ்வுலகம் தன் புகழோடு தான் கருதியபடி அமைவதாகும்.
சாலமன் பாப்பையா உரை
இனிய சொல்லுடன் பிறர்க்குக் கொடுக்கவும், அவர்களைக் காக்கவும் ஆற்றல் பெற்ற அரசிற்கு அது எண்ணிய எல்லாவற்றையும் இவ்வுலகம் தரும்.
No comments:
Post a Comment