விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற்

குறள் 804
விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற்
கேளாது நட்டார் செயின்

[பொருட்பால், நட்பியல், பழைமை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
விழை - விழைவு - விருப்பம்; யாழின்உள்ளோசை; புணர்ச்சி.

தகை - அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.

யான் -  தன்மையொருமைப்பெயர்

வேண்டுதல் - விரும்புதல்; விரும்பிக்கேட்டல்; விலைக்குவாங்குதல்; இன்றியமையாததாதல்

வேண்டியிருப்பர் - வேண்டியிருத்தல் - இன்றியமையாததாயிருத்தல்.

கெழு - நிறம்; ஒளி; ஒருசாரியை.

தகை - அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.

யான் -  தன்மையொருமைப்பெயர்

கேட்டல் - செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்.

கேளாது - கேளாமல் - கேட்காமல், அனுமதி பெறாமல்

நட்டார் - நண்பர்; உறவினர்.

செயின் - செய்தால்

முழுப்பொருள் 
ஒரு நட்பில் நண்பர்களுக்குள் ஒளிவுமறைவு இருக்காது என்று நாம் நினைக்கிறோம். நண்பன் எது செய்தாலும் நம்மிடம் சொல்லிவிட்டு செய்யவேண்டும் அல்லது என்னை ஆலோசித்துவிட்டு என் சம்மதம் வாங்கிவிட்டு செய்யவேண்டும் என்று பலர் எண்ணுகிறோம்.

ஆனால் உண்மையான நட்பிற்கு சிறப்பு என்னவெனில் நம் நண்பர் ஒரு விஷயத்தை அல்லது ஒரு செயலை பற்றி நம்மிடம் கூறாமல் செய்கிறார் என்றால் அதனை நினைத்து வருந்தாது அவர் நட்பை மட்டுமே வேண்டி இருப்பதே ஆகும்.

நண்பருக்கு என்று ஒரு தனியுரிமை (privacy) இருக்கலாம் அல்லது அவர் நம்மிடம் கூற காரணம் இருக்கலாம் அல்லது காரணம் இல்லாமல் இருக்கலாம் அல்லது காரணம் இருக்கவேண்டும் என்றில்லை. எதுவாயின் அதனை நாம் மதிக்க வேண்டும். ஏனெனில் அது அவரவர் சுய விருப்பம். இதனை சுயநலம் என்றெல்லாம் வரையறை செய்வது தவறு. நண்பர் நம்மிடம் சொன்னால் சந்தோஷம் சொல்லவில்லையெல்லையென்றால் வருத்தமில்லை என்ற மனப்பான்மை வேண்டும். 

மேலும் எல்லாவற்றையும் சொல்லுகிறவர் நல்ல நண்பர் என்றெல்லாம் இல்லை. சில சமயம் இப்படி கூறுகிறவர் மனதில் அழுக்காறு போன்ற தீய குணங்கள் பொதிந்து இருக்கும். அது நமக்கு நன்மையில்லை.

உதாரணமாக நம்மிடம் ஒரு நண்பர் அவர் குடும்ப சுபநிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி இறுதியாக கூறலாம், அவருடைய மேற்படிப்புப் பற்றி கிளம்பும் முன்பு சொல்லலாம் (அல்லது சொல்லாமல் கூட இருக்கலாம்), அவர் வீடு கட்டுவதை அல்லது வாங்கியதை அல்லது வாங்கப்போவதைப் பற்றி சொல்லாமல் இருக்கலாம். சிலசமயங்களில் கல்யாணத்தைப் பற்றி கூறாமல் கூட இருக்கலாம். இதற்கெல்லாம் நாம் கோவித்து கொண்டு இருந்தால் அல்லது மனம் வருந்தினால் நமக்கு தான் நிம்மதியில்லை. தேவையில்லாமல் நட்பும் கெடும். குற்றம் பார்த்தால் சுற்றம் இல்லை என்பதையும் நினைவில் கொள்க.

மேலும் அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”கிழமையிற் செய்தனன் கெழுதகை தருமென” (பெருங் 4.8:76)

பரிமேலழகர் உரை
நட்டார் கெழுதகையான் கேளாது செயின் - தம் கருமத்தை நட்டார் உரிமையாற் கேளாது செய்தாராயின்; விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் - அச் செயலது விழையப்படுந்தன்மை பற்றி அதனை விரும்புவர் அறிவுடையார். (ஒருவர்க்குத் தம் கருமம் தாம் அறியாமல் முடிந்திருத்தலின் ஊங்கு நன்மை யின்மையின், அச்செயல் விழையத்தக்கதாயிற்று. அதனை அவ்வாறு அறிந்து விரும்புதல் அறிவுடையார்க்கல்லது இன்மையின் அவர்மேல் வைத்துக் கூறினார். 'வேண்டியிருப்பார்' என்பது எழுந்திருப்பார் என்பதுபோல ஒரு சொல் நீர்மைத்து. இதனான் கேளாது செய்துழி அதனை விரும்புக என்பது கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
நட்டோர் தமது உரிமையாலே கேளாது இசைவில்லாதவற்றைச் செய்வாராயின் அதற்கு முனியாது அதனையும் தாம் விரும்பும் தன்மையோடே கூட விரும்பத் தப்பாதிருப்பர் மிக்கார். இஃது உடன்படுதலன்றி விரும்பவும் வேண்டு மென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
உரிமையால் கேளாமலே நண்பர் ஒன்றைச் செய்தால், அந்த உரிமையைப் போற்றி விரும்பும் தன்மையோடு அச் செயலையும் விரும்பி உடன்பட்டிருப்பர் அறிஞர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் நண்பர் உரிமை எடுத்துக் கொண்டு தம்மைக் கேளாமலேயே ஒரு காரியத்தைச் செய்தால் அக்காரியத்தைத் தாம் அறிந்திருந்தாலும் நண்பரால் விரும்பிச் செய்யப்படுவது என்பதனால் அறிவுடையார் அதை ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்வர்.

எழுத்தாளர் லதா என்பவர் கழிவறை இருக்கை என்ற ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். பொதுவாக கலவி (sex) பற்றியும், பெண்ணியம் பற்றியும் ஒரு புத்தகம். பொதுவெளியில் உடலுறவு/கலவி பற்றிப் பேசாத சமூகத்தை கடுமையாக விமர்சிக்கும் ஒரு நல்ல நூல். அதில் இருந்து சில பத்திகள் கீழே

அத்தியாயம் - 11 நட்பே அடித்தளமாக…… 

"நட்பை அடித்தளமாக கொள்ளாத எந்த காதலும் (அன்பும்) மணல் மேல் எழுப்பிய மாளிகை போன்றது"

— Ella Wheeler Wicox 

இதைப் படிக்கையில் எனக்கு நினைவிற்கு வருவது என் நண்பனொருவனின் கூற்று: “நட்பென்பது ஒரு மாளிகை போன்றது. அதில் எல்லாவற்றிற்கும் அறைகள் உண்டு” முதல் கூற்று நட்பை விட மேலானது எதுவுமில்லை எனப் பொருள் கொள்கிறது. இரண்டாவது ஒரு கேள்வியை முன்வைக்கிறது. “ஏன் அன்பினால் ஏற்படும் அத்துணை உறவுகளையும் நட்பாகப் பார்க்கக்கூடாது?” 

நட்பின் அழகே நாம் ஒரு நண்பரை நமக்கே நமக்கானவராக, நம் உடைமையாகச் சொந்தம் கொண்டாட மாட்டோம் என்பதே. அவர்களைத் தனி ஒரு மனிதராக நாம் மதிப்போம். ஆனால் ஒரு கணவன் - மனைவி உறவிலோ, காதலர்கள் உறவிலோ இது பொதுவாகச் சாத்தியப்படுவதில்லை. நம்மொரு  நண்பனுக்குப் பல நண்பர்கள் இருப்பார்கள்; சிலரை நமக்குத் தெரிந்திருக்கும்; சிலரைத் தெரியாமல் இருக்கும். ஆனால் அதைப் பற்றியெல்லாம் நாம் கவலை கொள்வதில்லை. 

நாம் அவரைச்  சந்திக்கும் வேளைகளிலும் சரி, சந்திக்காத வேளைகளிலும் சரி அன்பென்ற ஓர் இழை அங்கு ஓடிக்கொண்டே தான் இருக்கும். அவருக்கு நம்மைத் தவிர இன்னும் பத்தோ நூறோ நண்பர்கள் இருந்தாலும் நம்மீது அவருக்கு அன்பு இல்லையென்றோ, இல்லை குறைந்துவிட்டது என்றோ சிந்திக்கவே மாட்டோம். அவருக்குப் புதுப்புது நட்புகள் ஏற்படும்போதும் நம்மை விட்டு அவர் விலகுகிறார் என்றோ, நம்மை ஏமாற்றிவிட்டார் என்றோ கவலை கொள்ள மாட்டோம். ஒரு வினாடி கூட, நம்மை அவருக்குப் பிடிக்காமல் போய் விட்டதோ, நம்மீது ஏதாவது குறை கண்டுவிட்டாரோ இல்லை நம் நட்பு இனி அவருக்குத் தேவைப் படவில்லையோ என்றெல்லாம் குழப்பிக்கொள்ள மாட்டோம். 

ஆனால் திருமணம், காதல் என்று ஏற்பட்டுவிட்டால் மட்டும், ஏன் இத்தனை குழப்பங்களும், வேண்டாத எண்ணங்களும் வந்து ஒட்டிக்கொள்கின்றன? இம்மாதிரியான எண்ணங்கள் எந்தவோர் உறவையும் அழித்து விடும் தன்மை கொண்டவை.  ஆனாலும் நாம் பெருமையாகக் கூறிக்கொள்வோம் எங்கள் உறவு அன்பினாலானது என்று. 

நட்பு என்பது ஓர் இயற்கையான உணர்வினால் ஏற்படும் உறவு. மற்ற எல்லா உறவுகளுக்கும் ஓர் இலக்கணம், சட்டம், வரைமுறை என உருவாக்கி வைத்திருக்கிறோம். அவை தான் பெரும்பாலும் நம் இயற்கை உணர்வுகளுடன் உரசி குழப்பங்களை உருவாக்கி விடுகின்றன. 

ஒரு நட்பில் எதையும் செய்துதான் ஆகவேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பில்லை. நம் தேவைகள் அனைத்தையும் ஒரு நண்பர்  பூர்த்தி செய்துதான் தீரவேண்டும் என்ற கட்டாயமில்லை. உதாரணத்திற்கு நான் ஒரு நண்பரைக் கேட்கிறேன் இன்று மாலை எதுவும் திரைப்படத்திற்குச் செல்வோமா என. அவர் வேண்டாம் என ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் சொல்கிறார் என வைத்துக்கொள்வோம். நான் அவர் எதனால் வரவில்லை என ஆராய மாட்டேன். அதனால் என்ன?  இன்னொரு நாள் போய்க்கொள்ளலாம் என விட்டுவிடுவேன். 

அதே போல் நான் ஒரு நண்பரிடம் இன்றெனக்கு அவரைப் பார்க்க நேரமில்லை, இன்னொரு நாள் பார்த்துக்கொள்ளலாம் எனக் கூறினால், அவரும் சாதாரணமாகச் சரி என்று சொல்லிக் கடந்துவிடுவார். 

ஆனால் அதே சமயம் எனக்கோர் உதவி என்றால் எல்லாவற்றையும் போட்டுவிட்டு ஓடி வருவார். அவர் ஊரில் இல்லை எனில், அவர் வீட்டில் யாருக்காவது உடல்நிலை சரி இல்லை எனில் நான் ஓடுவேன். நான் இருக்கிறேன் கவலைப் படாதே என்ற ஓர் எழுதப்படாத நியதி இருக்கும். ஒரு குற்ற உணர்வோ, ஏமாற்றப்பட்ட உணர்வோ ஒரு நல்ல நட்பில் ஏற்பட வாய்ப்பே இல்லை. இதே விஷயங்கள் ஒரு கணவன் மனைவிக்குள் நடக்கையில், அது ஒரு பெரும் பிரச்சினையாகவே வெடிக்கிறது. ஏன்? நட்பில் நாம் ஒருவரை ஒருவர் கட்டுப்படுத்த நினைப்பதில்லை. ஆனால் உறவிற்குள் என் கட்டுக்குள் நீ என்றோ, எனக்காகவே நீ என்றோ ஒரு செயற்கையான கயிறைக் கட்டிவைக்க விழைகிறோம். 

நட்பில் ஆலோசனைகள் வழங்கிக்கொள்வோம், ஆனால், நம் ஆலோசனைப்படி தான் அவர் நடக்க வேண்டும் என நிர்ப்பந்திக்க மாட்டோம். ஆளுமையோ, அடக்கமோ நட்பில் தலை தூக்குவதில்லை. 

ஒரு நண்பர் அவரின் இன்னொரு நண்பரை அறிமுகப்படுத்தினால், அவரை நமக்குப் பிடித்திருந்தால் நாமும் நட்பாவோம். இல்லையெனில், நம் நண்பரிடம் தனியாக எனக்கு அவரைப் பிடிக்கவில்லை, இனி அவர் வரும்பொழுது என்னைக் கூப்பிடாதே என்று வேண்டுமானால் சொல்வோம். எனக்கு அவரைப் பிடிக்கவில்லை, அதனால் நீயும் அவருடன் நட்பாயிராதே எனக் கூற மாட்டோம். 

இதே ஒரு திருமணத்திலோ, காதலர்களுக்குள்ளோ என்ன நடக்கும்? “ஒன்று அவன்/அவள் நட்பை நீ துண்டிக்க வேண்டும், இல்லை நான் உன் உறவைத் துண்டித்து விடுவேன்” என்று நிர்ப்பந்திக்கப்படுவோம். 

எந்த ஓர் உறவாக இருந்த போதிலும் அங்கு நட்பு என்ற ஒன்று போற்றப்படவேண்டும். நட்பே அடித்தளமாக இருத்தல் வேண்டும். ஓர் அம்மாவிற்கும் பிள்ளைகளுக்கும் இடையிலோ இல்லை அப்பாவிற்கும் பிள்ளைகளுக்கும் இடையிலோ, இல்லை உடன் பிறந்தவர்களுக்குள்ளோ நட்பு என்ற ஓர் அற்புதம் இருந்தால் வாழ்வு எத்தனை சுலபமாக இருக்கும்? 

பல வருடங்கள் தொடர்பில் இல்லாமல் இருக்கும் நட்புகள் நடுவில் என்ன ஆகின்றது? நட்பு இன்னும் வலுப்பெறுகிறது. நட்பு நம்மைச் சிறைப் படுத்துவதில்லை, நம்மை விடுதலைப்படுத்துகிறது. நம்மீது எதையும் திணிப்பதில்லை.  எனக்கு மட்டுமே நீ என வசனம் பேசுவதில்லை. ஏன், நட்பு நிலைக்க வேண்டும் என்று கூடத் திணிப்பதில்லை. திணிக்கவும் இயலாது. எந்தச் சட்ட திட்டங்களுக்குள்ளும், இலக்கணங்களுக்குள்ளும் நட்பு விழுவதில்லை; அது இயற்கை தன்மை கொண்டது. 

நட்பே அடித்தளமாகட்டும், எந்தவகையான உறவு முறையாக இருப்பினும்; காதலர்கள், இணையர்கள், பெற்றோர்-பிள்ளைகள், ஆசிரியர்-மாணவர்கள், உடன் பிறந்தவர்கள், எதுவாக இருப்பினும். 

நாம் ஒருவரின் மேல் அன்பு வைத்திருப்பதின் அறிகுறி என்னவென்றால், அவருக்கு இடைவெளி தேவைப்படும் நேரம் ஒதுங்கி இடம் கொடுப்பதும், நம் அருகாமையை விரும்பும் நேரம் அணைத்து ஆதரிப்பதும் ஆகும். அவர்களுடனேயே எப்பொழுதும்  இருக்க வேண்டியதில்லை, அவர்களுக்குத் தேவைப்படும் நேரம், கூப்பிடு தொலைவில் நாம் இருந்தால் போதும். உண்மையான நட்பிற்கு இதுவே ஆதாரம். 

நம் எல்லா உறவுகளுக்கும் பாலமாக நட்பென்ற ஒன்றை அமைத்து விட்டால் போதும், நம் உறவுகள் நாமே ஆச்சரியப்படும் அளவிற்கு வலுப்பெறும்.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

Even if our friend does not inform us about his or her personal information / milestone / event or doesn't ask us an opinion We should be friends with that friend. Because as a friend we must respect even our friends privacy or personal space. Also there might be a reason for not informing us. Or it can be unintentional as well. In a way this is good to us. Because, unnecessary disappointments or hatred will kill our peace and create disturbances in our mind taking our attention and energy away from our work

Questions that I ask to the kid

A friend did something without informing you. What will you do? Will you get angry for it? why? (Anger kills happiness, smiles) Will you runaway from him or disconnect or minimize the relationship? (No. that is his choice. also i show my maturity being good to him)