அஞ்சாமை அல்லால் துணைவேண்டா

குறள் 497

அஞ்சாமை அல்லால் துணைவேண்டா எஞ்சாமை

எண்ணி இடத்தால் செயின்

[பொருட்பால், அரசியல், இடனறிதல்]

பொருள்

அஞ்சாமை - பயப்படாமை, திண்மை

அல்லால் - இல்லாமல்

துணை - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்).

துணைவேண்டா - துணை தேவையில்லாமால்

எஞ்சாமை - குறையாமை, ஒழியாமை, முழுமை.

எண்ணி - எண்ணம் - நினைப்பு; நோக்கம்; நாடியபொருள்; மதிப்பு; இறுமாப்பு; நம்பிக்கை; சூழ்ச்சி; கவலை; கருத்து; ஆலோசனை; குறிப்பு; கணிதம்

இடத்தால் - இடத்தில் / இடத்திற்கு தகுந்தாற்ப்போல்

செயின் - செய்தால் / செய்ய வேண்டும்

முழுப்பொருள்

ஒரு செயலை முழுமையாக எல்லா கோணங்களிலும் நன்கு ஆராய்ந்து திட்டமிட்டு அச்செயலை செய்வதற்கான தக்க இடத்தில் அல்லது அவ்விடத்திற்கு தகுந்தாற்ப்போல சரியாக செய்தால் எதற்கும் அஞ்சாத மன உறுதியுடன் யாருடைய துணையும் நாடாமல்/ வேண்டாமல் அக்காரியத்தை செவ்வென செய்யலாம்.

உதாரணமாக
என் வாழ்வில் சில சமயங்களில் இதனை யாராவது எனக்கு முன்னமே கூறி இருந்தால் நான் இதை முன்பே செய்து இருப்பேன் அல்லது தவறை இழைத்திருக்க மாட்டேன் என்று மனதிற்குள் கூறியது உண்டு. ஆனால் யோசித்து பார்த்தால் சோம்பலால் அக்காரியத்தை செய்யாது இருந்து இருக்கிறேன். அதனை நானே இணையதளத்தில் ஆராய்ந்து கற்றுக்கொண்டு இருக்கலாம். ஆனால் அப்படிச் செய்யவில்லை. இப்போது தான் புரிகிறது திருவள்ளுவர் ”எண்ணி இடத்தால் செயின்” என்று கூறியதை.

அஞ்சாமை பற்றி எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் வெண்முரசு வில் (இமைக்கணம்-1) இல் இப்படி வருகிறது

சோர்வுடன் அதை கீழே உதிர்த்துவிட்டு அமர்ந்த பிரபாவனிடம் “காலைமுதல் இதை கண்டுபிடித்தேன். இந்நாள் வரை நானும் என் கணமும் அச்சமொன்றையே மெய்யென்று கொண்டிருந்தோம். எங்கள் எண்ணங்களும் செயல்களும் அச்சத்தாலேயே வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தன. அச்சத்தை உதறுவதன் எல்லையில்லா விடுதலையை அடையும் பேறுபெற்ற என் குலத்தான் நான். அதில் திளைக்கிறேன். உன் கூரலகைக் கண்டுதான் உன் அருகே வந்தேன்” என்றது பூச்சி.

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் -இன் வெண்முரசு-கிராதம்-5 இல் அச்சம் பற்றி இப்படி வருகிறது

“அஞ்சுகிறாயா?” என்று அவர் கேட்டார். “இப்புவியே அஞ்சுபவர் அஞ்சாதோர் என இருவகைப்பட்ட மானுடருக்கானது. தனித்தனிப்பாதைகள்.” இருளுக்குள் அவருடைய பற்கள் சிரிப்பில் மின்னி அணைந்தன. “அஞ்சுதல் உன்னை குடும்பத்தவன் ஆக்கும். விழைவுகளால் நிறைக்கும். அள்ளி அள்ளி குவிக்கவைக்கும். அடைந்ததை அறியமுடியாது அகவிழிகளை மூடும். அஞ்சாமை உன்னை யோகியாக்கும். அறியுந்தோறும் அடைவதற்கில்லை என்றாகும்.”

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

எஞ்சாமை எண்ணி இடத்தான் செயின் - பகையிடத்து வினை செய்யும் திறங்களை எல்லாம் ஒழியாது எண்ணி அவற்றை அரசர் இடத்தோடு பொருந்தச் செய்வராயின், அஞ்சாமை அல்லால் துணை வேண்டா - அச்செயற்குத் தம்திண்மை அல்லது பிறிதொரு துணை வேண்டுவதில்லை.

('திண்ணியராய் நின்று செய்துமுடித்தலே வேண்டுவது அல்லது துணை வேண்டா' என்றார், அவ் வினை தவறுவதற்கு ஏது இன்மையின். இவை மூன்று பாட்டானும் வினை செய்தற்கு ஆம் இடன் அறிதல் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

தப்பாமலெண்ணி இடத்தோடு பொருந்த வினை செய்ய வல்லவராயின், அஞ்சாமையே வேண்டுவ தல்லாமல் வேறு துணையாவாரைத் தேட வேண்டுவதில்லை. இஃது இடனறிந்தால் துணையின்றியும் வெல்வரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை

(செய்யும் வழிவகைகமைக்) குறைவில்லாமல் எண்ணித் தக்க இடத்தில் பொருந்திச் செய்தால், அஞ்சாமை அல்லாமல் வேறு துணை வேண்டியதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை

செய்யும் செயலை இடைவிடாமல் எண்ணி, இடம் அறிந்து செயதால், பகைக்குப் பயப்படாத மனஉறுதி போதும்; வேறு துணை தேவை இல்லை.