பசந்தாள் இவள்என்பது அல்லால்

குறள் 1188

பசந்தாள் இவள்என்பது அல்லால் இவளைத்

துறந்தார் அவர்என்பார் இல்

[காமத்துப்பால், கற்பியல்,  பசப்புறுபருவரல்]

பொருள்

பசந்து - நேர்த்தி, Elegance; beauty; attractiveness; fineness

பசந்தாயிருத்தல், v. noun. Being pleasing, attractive, engaging to the sight.

பசலை -  அழகுதேமல்; பொன்னிறம்; காமநிறவேறுபாடு; தலைவன் பிரிவால் வேறுபட்ட நிறம்; வருத்தம்; மனவருத்தம்; இளமை; கவலையின்மை; கீரைவகை.

'பசந்தாள் இவள்' - தலைவனின் பிரிவால் தலைவி வருத்தம் கொண்டு உடல் வேறு நிறம் பூண்டது

என்பது - என்று கூறுவாட்

அல்லால் - மற்றபட்டி

‘இவளைத் - இந்த அழகு தலைவியை 

துறந்தார் அவர்’  - விட்டு விட்டு பிரிந்து இந்த வருத்த நிலைக்கு கொண்டு வந்த அந்த தலைவனை

என்பார் இல் - என்று பழிப்போர் யாரும் இல்லையே

முழுப்பொருள்

இவள் அழகினால் தலைவன் மேல் காமம் கொண்டாள். இப்பொழுது பிரிவைக்கூட தாள முடியாமல் மற்றவர்கள் அறிந்துக்கொள்ளும் அளவிற்கு வாடியுள்ளாள் (தேக நிறம் மாறியுள்ளதாம்). அதாவது பிரிவால் வாடி இருக்கிறாளாம். என்று ஏசூவார்களாம் சுற்றத்தில் உள்ளவர்கள்.

ஆனால் இந்த அழகிய பெண்ணை பிரிந்து துறந்து விட்டு சென்று விட்டானே இந்த நோய் நிலைமைக்கு காரணமான இந்த (பாவி :) ) தலைவன் என்று யாரும் தலைவனை குறை சொல்ல மாட்டார்களாம். ஐயோ என்ன அவலம் இது. ஒருத்தரை மட்டும் குறை சொல்கிறது இவ்வுலகு.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

('நீ இங்ஙனம் பசக்கற்பாலையல்லை' என்ற தோழியோடு புலந்து சொல்லியது.) இவள் பசந்தாள் என்பது அல்லால் - இவள் ஆற்றியிராது பசந்தாள் என்று என்னைப் பழி கூறுவதல்லது; இவளை அவர் துறந்தார் என்பார் இல் - இவளை அவர் துறந்து போயினார் என்று அவரைக் கூறுவார் ஒருவருமில்லை. ('என்பார்' என வேறுபடுத்துக் கூறினாள், தன்னையே நெருங்குதல் பற்றிப் புலக்கின்றமையின்.).

மணக்குடவர் உரை

இவள் பசந்தாளென்று எனக்குக் குற்றம் நாடுமதல்லது, இவளைத் துறந்தார் அவரென்று அவரது கொடுமையைச் சொல்லுவார் இல்லை. இஃது இப்பசப்பு வரலாகாதென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் கூறியது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை

(நீயிங்ஙனம் பசத்தல் கூடாதென்ற தோழியொடு புலந்து சொல்லியது.)

இவள் பசந்தாள் என்பது அல்லால்- இவள் காதலர் வரும்வரை ஆற்றியிராது பசலை கொண்டாள் என்று என்னைப் பழிப்பதல்லது; இவளை அவர் துறந்தார் என்பார் இல்- இவளை அவர் கைவிட்டுப் போய்விட்டாரென்று அவரைக் குறை கூறுவார் இவ்வுலகத்துஒருவருமில்லை.

தன்னையே கடிதல் பற்றிப் புலக்கின்றாளாதலின்,'என்பார்' என அயன்மைபடுத்திக் கூறினாள்.

குறட் கருத்து  (நன்றி: திரு. தமிழ்க்கடல் நெல்லை கண்ணன்)

கலந்திருந்தான் கனிந்திருந்தேன் கைகள் தமக்கிடையில்

பிணைந்திருந்தேன் விட்டுப் பிரியாமை வேண்டி நின்றேன்

அலந்திருந்த காரணத்தால் அணைப்பதிலே சிறப்பளித்தேன்

அப்படியே மயங்கியதால் கூடலிலோ வென்றிருந்தேன்

பிரிந்து விட்டான் பேதையெனை உடல் நிறமும் மாறியது

பேசுகின்றார் ஊரார் என் மாற்றமதைப் பெரிதாக

துறந்து சென்ற அவனன்றோ துன்பமதை இழைத்தவன் காண்

தூற்றுகின்றார் அவனை விட்டு எனை என்ன நியாயமிது

இழிவு படுத்துகிறார்கள் ... (நன்றி கவிப்புயல் இனியவன்)

உன்னால் தானடா ....

எல்லாம் நடந்தது .....

என் உடல் முழுவதும் ...

காதல் நோய் படர்ந்து.....

விட்டது ...!!!

என்

உடலில் காதல் நோய் ...

பரவியிருப்பதை ஊரார் ...

இழிவு படுத்துகிறார்கள் ...

நீ பிரிந்து சென்றது தான் ...

காரணம் என்று கூற ...

மாட்டார்களாமே .....!!!

மு.வ உரை

இவள் பிரிவால் வருத்திப் பசலை நிறம் அடைந்தாள் என்ற பழி சொல்வதே அல்லாமல், இவளைக் காதலர் விட்டுப் பிரிந்தார் என்று சொல்பவர் இல்லையே!.

சாலமன் பாப்பையா உரை

இங்கோ இவள் பசலை உற்றாள் என்று சொல்கிறார்களே தவிர, இந்தப் பெண்ணை விட்டுவிட்டு அவர் போய்விட்டாரே என்று சொல்பவர் ஒருவரும் இல்லை.