Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

கேட்டினும் உண்டோர் உறுதி

குறள் 796
கேட்டினும் உண்டோர் உறுதி கிளைஞரை 
நீட்டி அளப்பதோர் கோல்
[ பொருட்பால், நட்பியல், நட்பாராய்தல் ]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
கேட்டல்செவிக்குப்புலனாகுதல்; பாடங்கேட்டல்; வினாவல்; விசாரித்தல்; வேண்டுதல்; கேள்விப்படுதல்; கொடுக்கச்சொல்லுதல்; தண்டித்தல்; இரத்தல்; நோய்முதலியனநீக்குதல்; விலைகேட்டல்; ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; பொறுத்தல்; தணிதல்; கீழ்ப்படிதல்; ஒலிஎட்டுதல்; செவியாற்கேட்குதல்; அனுமதிபெறுதல்

கேட்டினும் - நமக்கு கேடு உண்டாகும் தருணத்திலும் 

உண்டு - உள்ள தன்மையை உணர்த்தும் ஐம்பால் மூவிடத்திற்கும் உரிய ஒரு குறிப்பு வினைமுற்றுச்சொல்; ஓர் உவம உருபு; அற்பத்தைக் குறிக்கும் சொல்; ஊன்றுகோல்

உறுதி - திடம்; திரம்; வலிமை; நன்மை; இலாபம்; கல்வி; மேன்மை; சன்மார்க்கஉபதேசம்; உறுதி; தளராமை; ஆட்சிப்பத்திரம்; பிடிவாதம்; விடாப்பிடி; பற்றுக்கோடு; நல்லறிவு; வழக்கின்திடம்; பயன்.

உண்டோர் உறுதி  - உண்டு ஒரு நன்மை (உறுதியாக தெரிந்து கொள்ளக் கூடிய)

கிளைஞர் - உறவினர்; நட்பினர்; மருதநிலமாக்கள்.

கிளைஞரை - நமது நண்பர்களை 

நீட்டி - நீட்டல் நீட்டுதல்; குற்றுயிரை நெட்டுயிராக இசைக்கும் செய்யுள் விகாரவகை; காண்க:நீட்டலளவு(வை); சடையை நீட்டி வளர்த்தல்; பெருங்கொடை

அளத்தல் - அளவிடுதல்; வரையறுத்தல் பிரமாணம் கொண்டு அறிதல்; கொடுத்தல் கலத்தல் எட்டுதல்:கருதுதல்; அளவளாவுதல் வீண்பேச்சுப் பேசுதல்.

கோல் கம்பு; மரக்கொம்பு; ஊன்றுகோல்; செங்கோல்; அளவுகோல்; எழுதுகோல்; ஓவியந்தீட்டுங்கோல்; முத்திரைக்கோல்; தீக்கடைகோல்; பிரம்பு; குதிரைச்சம்மட்டி; கொழு; அம்பு; ஈட்டி; குடைமுதலியவற்றின்காம்பு; யாழ்நரம்பு; துலாக்கோல்; துலாராசி; அரசாட்சி; ஐப்பசிமாதம்; அணியின்சித்திரவேலை; தூண்டில்; இலந்தைமரம்; தெப்பம்; திரட்சி.

நீட்டி அளப்பதோர் கோல் - (நண்பனின் குணத்தினை) நீட்டி அளப்பதிர்கான கருவி அல்லது தருணம்

முழுப்பொருள்
நமக்கு வரும் கெடும் துன்பங்களும் பொதுவாக கவலை அடைய செய்தாலும் அந்த தருணங்களால் உண்டாகும் சில நன்மைகளும் உண்டு. அது நம் நட்பானவர்கள், சுற்றி உள்ளவர்களின், இயல்பினை சரியாக புரிந்து அளந்து கொள்ள கோலாக உதவும் எனக் கூறுகிறார் வள்ளுவர்.

அதாவது நம்  வளமான காலங்களில் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்கள் இயல்பாகவே இனிமையாக பழகுவர். அப்பொழுது அவர்களின் உண்மையான இயல்புகளை/குணங்களை எடை போடா இயலாது. ஒரு துன்பம் வரும் போது, அவர்கள் நம்மோடு தோள் கொடுத்து தாங்கி பிடிகின்றனரா அல்லது மறைந்து விடுகின்றனரா என்பதை வைத்து அவர்களை எளிதில் எடை போட்டு விடலாம். .
உதாரணமாக கொக்கு நீர் வரத்து நன்றாக உள்ள குளங்களில் தான் தாங்கும். நீர் வரத்து குறைந்த உடன் அந்த குலத்தை விட்டு பறந்து சென்று விடும். இது தீய நட்புக்கு உதாரணமாகும். 

அதே போல் நல்ல நட்பிற்கு, இக்குறளுக்கு எடுத்துக்காட்டாக மகாபாரத்தில் வரும் சிறு கதையை கூறலாம் (நன்றி: அர்த்தமுள்ள இந்துமதம்)

தர்மர் நட்பை பற்றி பீஷ்மரிடம் வினவ, பீஷ்மர் கீழ்க்கண்ட கதையை கூறுகிறார். 

காசிராஜனுடைய தேசத்தில் ஒரு வேடன், விடமுள்ள பாணத்தை எடுத்துக்கொண்டு, சேரியிலிருந்து புறப்பட்டு மானைத் தேடிப் போனான். அங்கு ஒரு பெரிய வனத்தில் மான்கள் அருகிலிருக்கக் கண்டு, மாமிசத்தில் இச்சையுடைய அந்த வேடன், ஒரு மானையடிக்கக் குறிவைத்துக் கூரிய பாணத்தை விடுத்தான். தடுக்க முடியாத அந்தப் பாணம் குறி தவறியதால், அக்கானகத்திலுள்ள ஒரு பெரிய தழைத்த மரத்தின் மீது பாய்ந்தது. கொடிய விடந்தடவிய கணையினால் மிக்க வேகத்துடன் குத்தப்பட்ட அம்மரம், காய்களும் இலைகளும் உதிர்ந்து உலர்ந்து போயிற்று. வானளாவி வளர்ந்தோங்கியிருந்த அத்தருவானது அவ்வாறு உலர்ந்தபோது, அதன் பொந்துகளில் வெகுநாள்களாக வசித்திருந்த ஒரு கிளி, அம்மரத்தின் மேலுள்ள பற்றினால் தன்னிருப்பிடத்தை விடவில்லை. நன்றியறிவுள்ளதும் தருமத்தில் மனமுள்ளதுமாகிய அந்தக் கிளி வெளியிற் சஞ்சரியாமலும், இரையெடாமலும், களைப்புற்றும், குரல் தழுதழுத்தும், மரத்துடன் கூடவே உலர்ந்தது. மரஞ்செழிப்புற்றிருந்த போது அதனிடஞ் சுகித்திருந்தது போல், அது உலர்ந்து துன்புறும்போதும் அதனை விட்டுப் பிரியாமல் தானுந்துன்புற்றிருந்தது. அந்தக் கிளியின் உயர்ந்த குணத்தை நன்கு நோக்குங்கள்.
சிறந்த குணமுள்ளதும், மேலான சுபாவமுள்ளதும் மனிதர்க்கு மேற்பட்ட நல்லொழுக்கமுடையதுமான அக்கிளி, அம்மரத்தைப் போலவே சுகத்தையும் துக்கத்தையும் அனுபவித்துக் கொண்டிருப்பதைக் கண்ட தேவேந்திரன் திகைப்படைந்தான். `திரியக் ஜாதிகளுக்கு இல்லாத கருணையை இந்தப் பட்சி அடைந்திருப்பது எவ்வகை?’ என்று நினைத்தான்; பிறகு, `இதில் ஆச்சரியப்பட வேண்டியதில்லை. எல்லாப் பிராணிகளிலும் குணம், குற்றம் எல்லாம் காணப்படுகின்றன’ என்ற எண்ணமும் இந்திரனுக்கு உண்டாயிற்று.
இங்ஙனமெண்ணிய இந்திரன், மானிட உருவெடுத்து ஓர் அந்தணன் வடிவமாகப் பூமியில் இறங்கி, அந்தப் பட்சியைப் பார்த்து, “ஓ பட்சிகளிற் சிறந்த கிளியே! உன் தாயாகிய தாய் உன்னால் நல்ல சந்ததியுள்ளவளாக ஆகிறாள். கிளியாகிய உன்னை நான் கேட்கிறேன். உலர்ந்துபோன இந்த மரத்தை ஏன் விடாமலிருக்கிறாய்?” என்று கேட்டான்.
இமையவர் தலைவனாம் இந்திரனால் இவ்வாறு கேட்கப்பட்ட கிளியானது அவனுக்குத் தலைவணங்கி நமஸ்காரம் புரிந்து, “தேவராஜாவே, உனக்கு நல்வரவு, நான் தவத்தினால் உன்னைத் தெரிந்து கொண்டேன்” என்று சொல்லிற்று. தேவேந்திரன் “நன்று! நன்று” என்று கூறி `என்ன அறிவு’ என்று மனத்திற்குள் கொண்டாடினான்.
இவ்வாறு சிறந்த செய்கையுள்ளதும், தருமத்தையே முக்கியமாகக் கொண்டதுமாகிய அந்தக் கிளியைப் பார்த்து இந்திரன், தான் கேட்பது பாபமென்று தெரிந்திருந்தும் கேட்கத் தொடங்கினான்.
“அறிவிற் சிறந்த பறவையே! இலைகளும் காய்களும் இன்றி உலர்ந்து, பறவைகளுக்கு ஆதரவற்ற இம்மரத்தை ஏன் காக்கிறாய்? இது பெரிய வனமாயிருக்கிறதே! இலைகளினால் முடப்பட்ட பொந்துகளும் சஞ்சரிக்கப் போதுமான இடமுள்ள இன்னும் அழகான மரங்களும் அநேகம் இப்பெரிய வனத்திலிருக்கையில் முதிர்ச்சியடைந்து, சக்தியற்று, இரசம் வற்றி ஒளிகுன்றிக் கெட்டுப் போன இந்நிலையற்ற மரத்தைப் புத்தியினால் ஆராய்ந்து பார்த்து விட்டு விடு.”
அமேரேசனுடைய இந்த வார்த்தையைக் கேட்டு தர்மாத்மாவான அந்தக்கிளி, மிகவும் நீண்ட பெருமுச்செறிந்து துயரத்துடன் பின்வருமாறு சொல்லத் தொடங்கிற்று.
“மகாபதியே! இந்திராணியின் கணவனே! யாவராலும் வெல்ல முடியாத தேவர்களிருக்கும் பொன்னுலகத்தில் வசிக்கும் நீ, நான் கூறுவதைத் தெரிந்து கொள். அநேக நற்குணங்கள் பொருந்திய இம்மரத்தில் நான் பிறந்தேன். இளமைப் பருவத்தில் நன்றாகப் பாதுகாக்கப்பட்டேன். பகைவர்களாலும் பீடிக்கப்படாமல் இருந்தேன். மழை, காற்று, பனி, வெயில் முதலிய துன்பங்களால் வருந்தாது, இத்தருவில் சுகித்திருந்தேன்.
வலாரியே! தயையும் பக்தியுமுள்ளவனாக வேறு இடம் செல்லாமலிருக்கும் என் விடயத்தில் அனுக்கிரகம் வைத்து என் பிறவியை ஏன் பயன்படாமற் செய்கின்றாய்? நான், அன்பும் பக்தியுமுள்ளவன். பாவத்தைப் புரியேன். உபகாரிகள் விடயத்தில் தயை செய்வதுதானே தருமத்திற்கு முக்கியமான இலக்கணம். தயை செய்வதே நல்லோர்களுக்கு எப்போதும் மனத்திருப்தியை உண்டாக்குகிறது. எல்லாத் தேவர்களும் தருமத்திலுள்ள சந்தேகங்களை உன்னிடத்திலேயே கேட்கின்றனர். அதனாலேயே, நீ தேவசிரேட்டர்களுக்கு அதிபதியாகப் பட்டாபிஷேகம் செய்யப்பட்டிருக்கிறாய். இந்திரனே! வெகுகாலமாக இருந்த மரத்தை நான் விடும்படி நீ சொல்வது தகாது. நல்ல நிலைமையிலிருந்ததை அடுத்துப் பிழைத்தவன், கெட்ட நிலைமைக்கு வந்தவுடன், அதை எப்படி விடலாம்?”
எக்காலமு மிப்பாதப மெனதாமென வைகி
முக்காலே முதிருங்கனி முசியாது கர்ந்தேன்
இக்காலமி தற்கிவ்வண மிடைறு கலந்தாற்
சுக்காதகல் வதுவோவுணர் வுடையோர்மதி தூய்மையே!
- மகாபாரதம்
இவ்வாறு கூறிய, பொருளடங்கியதும், அழகுடையதுமாகிய கிளியினது வசனங்களால் மகிழ்வுற்ற இந்திரன், அதன் நன்றியறிவையும் தயையையும் எண்ணித் திருப்தியுற்று, தருமம் தெரிந்த அக்கிளியைப் பார்த்து, “ஒரு வரம் கேள்!” என்று சொன்னான்.
அன்பர்காள்! அக்கிளியானது தன் நன்மையைக் குறித்து வரம் கேட்கவில்லை. அதனுடைய பெருங்குணத்தை உற்று நோக்குங்கள்!
எப்போதும், பிறர் நோவாமையைப் பெரிதாகக் கருதிய அந்தக் கிளி, “ஏ தேவர் கோமானே! இம்மரமானது நன்றாகச் செழித்துத் தழைத்து ஓங்க வேண்டும்!” என்றது.
அப்பறவையினுடைய உறுதியான பக்தியையும் நிரம்பின நல்லொழுக்கத்தையும் அறிந்து களிப்புற்ற இந்திரன் உடனே அம்மரத்தின் மீது அமிர்தம் பொழிந்தான். அதனால் அத்தரு, கனிகளும், இலைகளும், கிளைகளும் உண்டாகித் தழைத்தது.
கிளியினுடைய உறுதியான பக்தியால் அம்மரம் முன்னைக் காட்டிலும் மிகவும் நன்றாகச் செழித்தது.
நன்றியறிவு, தயை இந்தக் குணங்களின் பயனாகிய அச்செய்கையினால் கிளியும் அத்தருவில் இனிது மகிழ்ந்திருந்தது. தன் ஆயுள் முடிந்த பிறகு இந்திரலோகத்தை அடைந்தது.

சித்ரா பாலசுப்ரமணியன் அவர்களின் முகநூல் பக்கத்தில் இருந்து (11-SEP -2023)
திருமணம் போன்ற விசேஷங்களுக்கு முந்திச் செல்கிறோமோ இல்லையோ, இறப்புக்கு உடனே சென்று நிற்க வேண்டும் என்று எப்போதும் நினைப்பதுண்டு.
மகிழ்வை விட , துக்கம் தான் சட்டென்று கை நீட்டிப் பற்றிக் கொள்ள வேண்டியது.
அமரர் பாரதி மணி அவருடைய புத்தகத்தில் எழுதியவற்றில் எனக்கு இப்போது நினைவில் இருப்பது டெல்லியில், இறப்புகளுக்கு அவர் உதவி செய்த அத்தியாயம் தான்.
கஸ்தூர் பா வின் சிதையைச் சரியாக அடுக்காததால், தீப்பற்றிக் கொள்ள நேரமாகிறது. மொரார்ஜி குடும்பத்தினைச் சேர்ந்த சாந்தி குமார், காந்தியின் அனுமதி பெற்று, சிதையைச் சற்று மாற்றிக் குலுக்கி விடுகிறார். தீ வேகமாகப் பிடிக்கிறது.
எப்படி இவ்வளவு இளம் வயதில் இந்த அனுபவம் எனக் காந்தி கேட்க, யார் வீட்டில் இறப்பு என்றாலும் முதலில் சென்று இறுதி வரை அனைத்திற்கும் உடன் நிற்க வேண்டும் எனத் தன் பாட்டி சொல்லித் தந்திருப்பதாக அவர் பதில் தருகிறார்.
காந்தியிடம் இருந்த மிக அழகான பண்புகளில் ஒன்று, அவர் எங்கு பயணம் சென்றாலும், அந்தந்தப் பிரதேச தேசிய போராட்டக்காரர்களின் வீடுகளில் நோய்வாய்ப்பட்டவர் இருந்தால், சிரமம் பார்க்காமல் அவர்களைச் சென்று பார்த்து ஆறுதல் கூறிவருவது. அது குறித்து விரிவாகவே எழுதலாம். ❤️
கேட்டிலும் உண்டோர் உறுதி கிளைஞரை
நீட்டி அளப்பதோர் கோல் எனச் சும்மாவா சொல்கிறது வள்ளுவம்?

ஒப்புமை
“........நிலையாத நிலையுடையேன் நேய நெஞ்சின்
நலங்காண நடந்தனையோ நாயகனே தீவினையேன் நண்பி னின்றும்
விலங்கானேன் ஆதலினான் விலங்கினேன் இன்னுமுயிர் விட்டிலேனால்” (கம்ப.சடாயுகாண்.22)

பரிமேலழகர் உரை
அல்லது அழச்சொல்லி - தாம் உலக வழக்கல்லது செய்யக்கருதின் சோகம் பிறக்கும்வகை சொல்லி விலக்கியும்; இடித்து - செய்தக்கால் பின்னும் செய்யாவகை நெருக்கியும்; வழக்கு அறிய வல்லார் - அவ்வழக்குச் செய்யாவழிச் செய்விக்கவும் வல்லாரை; ஆய்ந்து நட்புக் கொளல் - ஆராய்ந்து நட்புக் கொள்க. ('அழச் சொல்லி', 'இடித்து' என வந்த பரிகார வினைகளான், அவற்றிற்கு ஏற்ற குற்றவினைகள் வருவிக்கப்பட்டன. வழக்கு - உலகத்தார் அடிப்படச் செய்து போந்த செயல். தம்மொடு நட்டாரும் அறியும் வகை அறிவித்தல் அரிதாகலின், 'அறிய வல்லார்' என்றார். இரண்டாவது இறுதிக்கண் தொக்கது.).
மணக்குடவர் உரை
குற்றம் கண்டால் அழுமாறு சொல்லி, நெறியில்லாதனவற்றிற்குக் கழறி, உலகவழக்கறிய வல்லாரது நட்பை ஆராய்ந்து கொள்க. இது மந்திரிகளுள் நட்பாக்கற் பாலாரைக் கூறிற்று.
மு.வரதராசனார் உரை
நன்மை இல்லாதச் சொற்களைக் கண்டபோது வருந்தும்படியாக இடிந்துச் சொல்லி, உலகநடையை அறிய வல்லவரின் நட்பை ஆராய்ப்து கொள்ள வேண்டும்.
சாலமன் பாப்பையா உரை
நாம் தவறு செய்ய எண்ணினால் நம் மனம் நோகச் சொல்லியும் செய்து விட்டால் கண்டித்தும், உலக வழக்கினை அறிந்து செய்யும் ஆற்றலைப் பெற்றும் உள்ளவரை அறிந்து அவர் நட்பைக் கொள்க.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
During the time of pain, grief, distress, there is a gain too because it is a tool to stretch and gauge a friend. During happy times, everyone would love to be around us and it is no wonder they stick to stay around us. But, during difficulties, people would hesitate to be stick around us fearing we might be a burden to them. 

For e.g, Gandhi notices that his associate Bharati mani helping to fasten the the fire of Karturba Gandhi's deceased body. With Gandhi's permission, he tries to alter Kasturba Gandhi's body and fire catches fastly. When Gandhi questions Bharati Mani, he says that his granny has told him to go to any death's house as early as possible and stand till the end helping them wherever possible.
Questions that I ask to the kid
What is the gain during time of distress? Give an example

No comments:

Post a Comment