Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

அஞ்சாமை அல்லால் துணைவேண்டா

குறள் 497
அஞ்சாமை அல்லால் துணைவேண்டா எஞ்சாமை
எண்ணி இடத்தால் செயின்
[பொருட்பால், அரசியல், இடனறிதல்]

பொருள்
அஞ்சாமை - பயப்படாமை, திண்மை
அல்லால் - இல்லாமல்
துணை - அளவு; இணை, ஒப்பு; ஆதரவு, உதவி; உதவுவோன்; காப்பு; கூட்டு; இரண்டு; இரட்டை; கணவன்; மனைவி; உடன்பிறப்பு; புணர்ச்சி; வரை; ஆயுதமுனை; அம்பு; நட்பினன்(ள்).
துணைவேண்டா - துணை தேவையில்லாமால்
எஞ்சாமை - குறையாமை, ஒழியாமை, முழுமை.
எண்ணி - எண்ணம் - நினைப்பு; நோக்கம்; நாடியபொருள்; மதிப்பு; இறுமாப்பு; நம்பிக்கை; சூழ்ச்சி; கவலை; கருத்து; ஆலோசனை; குறிப்பு; கணிதம்
இடத்தால் - இடத்தில் / இடத்திற்கு தகுந்தாற்ப்போல்
செயின் - செய்தால் / செய்ய வேண்டும்

முழுப்பொருள்
ஒரு செயலை முழுமையாக எல்லா கோணங்களிலும் நன்கு ஆராய்ந்து திட்டமிட்டு அச்செயலை செய்வதற்கான தக்க இடத்தில் அல்லது அவ்விடத்திற்கு தகுந்தாற்ப்போல சரியாக செய்தால் எதற்கும் அஞ்சாத மன உறுதியுடன் யாருடைய துணையும் நாடாமல்/ வேண்டாமல் அக்காரியத்தை செவ்வென செய்யலாம்.

உதாரணமாக
என் வாழ்வில் சில சமயங்களில் இதனை யாராவது எனக்கு முன்னமே கூறி இருந்தால் நான் இதை முன்பே செய்து இருப்பேன் அல்லது தவறை இழைத்திருக்க மாட்டேன் என்று மனதிற்குள் கூறியது உண்டு. ஆனால் யோசித்து பார்த்தால் சோம்பலால் அக்காரியத்தை செய்யாது இருந்து இருக்கிறேன். அதனை நானே இணையதளத்தில் ஆராய்ந்து கற்றுக்கொண்டு இருக்கலாம். ஆனால் அப்படிச் செய்யவில்லை. இப்போது தான் புரிகிறது திருவள்ளுவர் ”எண்ணி இடத்தால் செயின்” என்று கூறியதை.

சோர்வுடன் அதை கீழே உதிர்த்துவிட்டு அமர்ந்த பிரபாவனிடம் “காலைமுதல் இதை கண்டுபிடித்தேன். இந்நாள் வரை நானும் என் கணமும் அச்சமொன்றையே மெய்யென்று கொண்டிருந்தோம். எங்கள் எண்ணங்களும் செயல்களும் அச்சத்தாலேயே வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தன. அச்சத்தை உதறுவதன் எல்லையில்லா விடுதலையை அடையும் பேறுபெற்ற என் குலத்தான் நான். அதில் திளைக்கிறேன். உன் கூரலகைக் கண்டுதான் உன் அருகே வந்தேன்” என்றது பூச்சி.

“அஞ்சுகிறாயா?” என்று அவர் கேட்டார். “இப்புவியே அஞ்சுபவர் அஞ்சாதோர் என இருவகைப்பட்ட மானுடருக்கானது. தனித்தனிப்பாதைகள்.” இருளுக்குள் அவருடைய பற்கள் சிரிப்பில் மின்னி அணைந்தன. “அஞ்சுதல் உன்னை குடும்பத்தவன் ஆக்கும். விழைவுகளால் நிறைக்கும். அள்ளி அள்ளி குவிக்கவைக்கும். அடைந்ததை அறியமுடியாது அகவிழிகளை மூடும். அஞ்சாமை உன்னை யோகியாக்கும். அறியுந்தோறும் அடைவதற்கில்லை என்றாகும்.”


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
எஞ்சாமை எண்ணி இடத்தான் செயின் - பகையிடத்து வினை செய்யும் திறங்களை எல்லாம் ஒழியாது எண்ணி அவற்றை அரசர் இடத்தோடு பொருந்தச் செய்வராயின், அஞ்சாமை அல்லால் துணை வேண்டா - அச்செயற்குத் தம்திண்மை அல்லது பிறிதொரு துணை வேண்டுவதில்லை.
('திண்ணியராய் நின்று செய்துமுடித்தலே வேண்டுவது அல்லது துணை வேண்டா' என்றார், அவ் வினை தவறுவதற்கு ஏது இன்மையின். இவை மூன்று பாட்டானும் வினை செய்தற்கு ஆம் இடன் அறிதல் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
தப்பாமலெண்ணி இடத்தோடு பொருந்த வினை செய்ய வல்லவராயின், அஞ்சாமையே வேண்டுவ தல்லாமல் வேறு துணையாவாரைத் தேட வேண்டுவதில்லை. இஃது இடனறிந்தால் துணையின்றியும் வெல்வரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
(செய்யும் வழிவகைகமைக்) குறைவில்லாமல் எண்ணித் தக்க இடத்தில் பொருந்திச் செய்தால், அஞ்சாமை அல்லாமல் வேறு துணை வேண்டியதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை
செய்யும் செயலை இடைவிடாமல் எண்ணி, இடம் அறிந்து செயதால், பகைக்குப் பயப்படாத மனஉறுதி போதும்; வேறு துணை தேவை இல்லை.

ஊக்க முடையான் ஒடுக்கம்

குறள் 486
ஊக்க முடையான் ஒடுக்கம் பொருதகர்
தாக்கற்குப் பேருந் தகைத்து.
[பொருட்பால், அரசியல், காலமறிதல்]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஊக்கம் - உள்ளக்கிளர்ச்சி, மனவெழுச்சி; உள்ளத்தின்மிகுதி; முயற்சி; வலிமை; உயர்ச்சி; மேற் கொண்ட எண்ணம்; உண்மை.
உடையான் - உடையவர்கள், உரிமைக்காரன் அரசன் தலைவன் கடவுள்
ஒடுக்கம் - அடக்கம்; குறுக்கம்; சுருக்கம்; புழுக்கம்; சிறிதுசிறிதாகக்குறைதல்; நெருக்கமானஇடம்; பதுக்கம்; மறைவிடம்; தனியிடம்; வழிபாடு; முடிவு; ஒன்றில்அடங்குகை; இடைஞ்சல்.
பொரு - ஒப்பு; உவமை; எதிர்த்தடை; poru   I. v. i. fight, போர்செய்; 2. compete; 3. come in collision with, தாக்கு; 4. quarrel, வாதாடு; 5. resemble, ஒப்பாகு; 6. join, unite with, be combined, பொருந்து; 7. dash together as waves, be ruffled, அலைமோது.
தகர் - பொடி; தகர்ந்ததுண்டு; ஆட்டுப்பொது; செம்மறியாட்டுக்கடா; வெள்ளாடு; யாளியின்ஆண்; ஆண்யானை; ஆண்சுறா; மேட்டுநிலம்; பூமி; பலாசுமரம்.
தாக்கு - அடி; போர்; படை; வேகம்; பாதிக்கை; சாதனை; குறுந்தடி; இடம்; பெருக்கல்; நெல்வயல்; பற்று; வளமை; ஆணை; நிலவறை; மிகுசுமை; எதிர்க்கை; எதிரெழுகை.
தாக்கற்குப் - தாக்குவதற்கு - 
பேரும் - பெரிதாக
தகைத்து - tkaittu   A symbolic verb, third per son neuter. It is of a similar nature, it is like, it is fit, தன்மையுடையது. (p.) மன்னுயிரோம்புந்தகைத்தே. It is calculated to protect living souls.
தகை - (வி)தடுத்துவிடு; ஆணையிடு; அழகு; அன்பு; அருள்; கவசம்; குணம்; தடை; தகுதி; பொருத்தம்; ஒப்பு; மேம்பாடு; பெருமை; நன்மை; இயல்பு; நிகழ்ச்சி; கட்டுகை; மாலை; தளர்ச்சி; தாகம்; மூச்சிழைப்பு.
தகையாற - to take rest.

முழுப்பொருள்
மனதில் ஊக்கம் உடையவர்கள், ஒரு செயலை செய்ய தேவையான வலிமை உடையவர்கள் ஒரு காரியத்தை தேவையில்லாமல் தள்ளிப்போட மாட்டார்கள். ஆனால் ஒரு தேவையுடனும் தள்ளிப்போடுவார்கள். அவர்கள் அக்காரியத்தை செவ்வென செய்ய ஒரு தக்க காலத்திற்காக அடக்கத்துடன் காத்திருக்கிறார்கள் என்று பொருளாகும். இது ஒரு ஆட்டுகடா தன் எதிரியை தாக்க சற்று பின்வாங்கும். அவ்வாறு பின்வாங்குவது என்பது முன்னே பாய்ந்து எதிரியை வீழ்த்த தான். 

சண்டையிடும் செம்மறிக் கடா தன் பகையை வலிமையாய்த் தாக்குவதற்குப் பின்வாங்கும் தன்மையது. அதனால் தான் அதனை இங்கு உதாரணமாக கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 



இதையே கொங்குவேளிர் தாம் இயற்றிய பெருங்கதையில் (3.1:30-31), 
“பாடுபெயர்ந்து இடிக்கும் மேடகம் போல 
அகன்றுபெயர்ந்து அழிக்கும் அரும்பெறல் சூழ்ச்சி” என்கிறார்.

“அடங்கவும் வல்லீர் காலம தன்றேல் அமர்வந்தால்
மடங்கல் முனிந்தா லன்ன வலத்தீர்” (கம்ப.மகேந்திரப்.17)

பொதுவாக புழக்கத்தில் உள்ள மற்றொரு சொலவடை, “புலி பதுங்குவது, பாய்வதற்காகத்தான்”. திறமையுள்ளவர்கள், திட்டமிட்டு செயலாற்றுபவர்கள் ஊக்கமிருந்தாலும், தகுந்த நேரத்திலேதான் செயலாற்ற முனைவர். அதற்கு முன்பாக ஒடுக்கத்துடன் அடங்கியே இருப்பர். காண்பவர்களுக்கு, இவர்கள் செயலாற்றப் போகிறார்கள் என்னும் எண்ணம்கூட இருக்காது.

மேலும்: அஷோக் உரை

கீழ்காணும் கந்தர் அனுபூதி பாடல் இக்குறளுக்கு ஏற்ற பாடல் இல்லை என்றாலும் தேவையில்லாமல் நல்ல நேரம் கேட்ட நேரம் (அஷ்டமி, நவமி, பிரதமை, கரிநாள், இராகு காலம், எம கண்டம், சந்திராஷ்டமம்) என்று பல செயல்களை தள்ளிபோடுவதை பற்றி பேசும் பாடல் இது. முழுமையான இறை நம்பிக்கை உள்ளவர்கள் தேவையில்லாமல் காலம் தாழ்த்தமாட்டார்கள் என்று இப்பாடல் கூறுகிறது. 

நாளென் செயும்வினை தானென் செயுமெனை நாடிவந்த
கோளென் செயுங்கொடுங் கூற்றன் செயுங்கும ரேசரிரு
தாளுஞ் சிலம்புஞ் சதங்கையுந் தண்டையுஞ் சண்முகமுந்
தோளுங் கடம்பு மெனக்கு முன்னே வந்து தோன்றிடினே. 38

......... சொற்பிரிவு .........

நாள் என் செயும்? வினைதான் என் செயும்? எனை நாடி வந்த
   கோள் என் செயும்? கொடும் கூற்று என் செயும்? குமரேசர் இரு
      தாளும் சிலம்பும் சதங்கையும் தண்டையும் சண்முகமும்
         தோளும் கடம்பும் எனக்கு முன்னே வந்து தோன்றிடினே.

......... பதவுரை .........
நாட்கள் அடியேனை என்ன செய்யும்? வினைதான் என்ன செய்யும்?
அடியேனைத் தேடிவந்த கோள் தான் என்ன செய்யும்? கொடிய
இயமனால்தான் என்ன செய்யமுடியும்? குமரக்கடவுளின் இரண்டு
திருவடிகளும் சிலம்புகளும் சதங்கையும், தண்டைகளும் ஆறு
திருமுகங்களும் பன்னிருதோள்களும் கடப்ப மலர் மாலையும்
அடியேனுக்கு முன்வந்து தோன்றிடுமே.

“பீமா, உன் உள்ளம் அலையற்றிருக்கிறது. போரின் இன்பத்தை அறிந்து மகிழ்வுறுகிறது. ஆனால் உனக்கு பின்வாங்கத்தெரியவில்லை. பின்வாங்கக் கற்றுக்கொள்ளாதவன் முழுவெற்றியை அடையமுடியாது. முன்கால் வைக்கும் அதே முழுமையுடன் பின்கால் வைக்க நீ கற்றாகவேண்டும்” என்றார் கிருபர். பீமன் புன்னகையுடன் தலைதாழ்த்தினான்.

பரிமேலழகர் உரை
ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் - வலிமிகுதி உடைய அரசன் பகை மேற்செல்லாது காலம் பார்த்திருக்கின்ற இருப்பு, பொரு தகர் தாக்கற்குப் பேரும் தகைத்து - பொருகின்ற தகர் தன் பகைகெடப் பாய்தற்பொருட்டுப் பின்னே கால் வாங்கும் தன்மைத்து.
(உவமைக்கண் 'தாக்கற்கு' என்றதனால். பொருளினும் வென்றி எய்தற்பொருட்டு என்பது கொள்க. இதனான் அவ்விருப்பின் சிறப்புக் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
மன மிகுதி யுடையவன் காலவரவு பார்த்து ஒடுங்குதல், போரைக் கருதின தகர் வலிபெறத் தாக்குதற் பொருட்டுப் பெயர்ந்தாற் போலும். இது காலம் வருமளவுங் குறைத்தால் வலி மிகுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஊக்கம் மிகுந்தவன் (காலத்தை எதிர்பார்த்து) அடங்கியிருத்தல் போர் செய்யும் ஆட்டுக்கடா தன் பகையைத் தாக்குவதற்க்காகப் பின்னே கால் வாங்குதலைப் போன்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஏற்ற காலம் பார்த்து ஆற்றல் மிக்கவன் காத்திருப்பது சண்டையிடும் ஆட்டுக்கடா, தன் பகைமீது பாய்வதற்காகப் பின்வாங்குவது போன்றதாகும்.

திருக்குறளின் பக்கங்களைத் திருப்பிக்கொண்டிருந்தேன். நாம் பொழுது போக்க, சினிமா பார்ப்பதில்லை, மூடர் தம் மெகா சீரியல் பார்ப்பதில்லை சினிமாக்களின் உற்பத்திச் செலவு அறுநூறு கோடி, ஆயிரத்து முன்னூறு கோடி என்கிறார்கள். நாயக நாயகியரின் மறைப் பிராந்திய மயிர்கூடக் கோடிக்கணக்கில் காப்பீடு செய்யப்பட்டுள்ளன என்கிறார்கள். அறிவுடையவனுக்கு ஆங்கென்ன வேலை? கிரிக்கெட் பார்க்கலாமே என்பீர்கள்! இந்தியக் கேப்டனின் ஆண்டு வருமானம் 960 கோடி என்கிறார்கள். பெரிய விலையுள்ளது எப்படி விளையாட்டாக இருக்க இயலும். நம்மைப் பொறுத்தவரை தொலைக் காட்சிப் பெட்டிமுன் உட்கார்ந்து சமயம் கொல்வதும் சாராயக் கடைக்குப் போவதும் ஒன்றேதான். அரசியல் செய்திகளோ, இழவுக்கு வந்தவளைத் தாலி அறுக்கச் சொல்கிறது. சூதும் வஞ்சனையும் கொள்ளையும் குரல்வளை அறுத்தலும் குலத் தொழில் என்றானபிறகு, அவர் வலத்தே போனாலும் இடத்தே போனாலும் அவர் குறியை நம் வாயில் செருகாமற் போனால் போதும் என்றாயிற்று.

பிறகு வேறென்ன செய்வது? திருக்குறளுக்கு எம்மிடம் முப்பது பதிப்புக்களும் உரைகளும் உண்டு. ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பாக ஜி.யு.போப், வ.வே.சு. ஐயர், கவியோகி சுத்தானந்த பாரதியார், ஜி.வி. பிள்ளை என்றும் அறியப்பட்ட கோ.வன்மீகநாதன் நூல்கள் உண்டு.

புத்தக வாசிப்பு என்பது ஒரு Ohsessive Compulsive Disorder போலாயிற்று நமக்கு. Cronical Disease எனவும் கொள்ளலாம். யாம் பிறப்பால் நேர்ந்ததுவும் மனதால் தேர்ந்ததுவும் தமிழ் ஒன்றுதான். தமிழனாய்ப் பிறந்தாலும் வேறொரு மொழிமேல் காதலும் பக்தியும் கள்ளப் புருச வெறியும் நமக்கு இல்லை.

திருப்பனந்தாள் காசித் திருமடம் வெளியிட்ட, ‘திருக்குறள் சொல் அகராதியும் மூலமும்’ என்றொரு நூலுண்டு எம்மிடம். நூலைத் தேடி வாங்கக் காரணம், திருக்குறளின் 1330 குறட்பாக்களும் பயன்படுத்திய 4310 சொற்களின் பட்டியல் உண்டு அதில், அகர வரிசைப்படி. சொல்லிருக்கும் ஆனால் பொருள் இருக்காது. இஃதோர் அகராதி அல்ல, சொல்லடைவு, சொற்றொகை, அர்த்தமாகவில்லை என்றால் Word Index. இந்த நூலில் திருவள்ளுவர் பயன்படுத்திய அனைத்துச் சொற்களும், அச்சொற்கள் இடம்பெற்றுள்ள பாடல்களும் இருக்கும். சொற்களின் தொகையுடன் திருக்குறளின் மூலப் பாடல்களும் சொற்களுக்குப் பொருள் பாடல்களுக்கு உரையும் இருக்காது.

எடுத்துக்காட்டுக்கு, புழுதி என்ற சொல் 1037வது குறளில் கையாளப்பட்டுள்ளது. பழம் என்ற சொல் 1120 வது குறளில் உண்டு. முலை என்ற சொல் 402 மற்றும் 1087 வது குறள்களில். அனிச்சம் எனும் சொல் 90வது, 1111வது, 1115 வது, 1120 வது திருக் குறள்களில் உண்டு. பாடலின் முதல்தொடர் தெரிந்தால் பாடலைத் தேடிவிடலாம் என்பதல்ல இங்கு. சொல் ஒன்று பாடலில் எங்கேனும் ஆளப்பட்டிருக்கலாம், சொல் தெரிந்தால் பாடலைத் தேடிப் போய்விடலாம். இதைப் போல, சங்க இலக்கியங்கள் என்ற தீவிரமான பொருளில் கருதப்படும் பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை எனும் பதினெட்டு நூல்களுக்கும் சொல்லடைவு உண்டு. A word Index For Cankam Literature என்று Thomas Lehman & Thomas Malten தொகுத்தது. Institute of Asian Studies வெளியீடு. சங்க இலக்கியச் சொல்லடைவு என்று முனைவர் பெ. மாதையன் தொகுத்த இன்னொரு நூலும் உண்டு. தஞ்சாவூர் தமிழ்ப் பல்கலைக் கழகம் வெளியிட்டது.

இவ்வளவு இருந்தும் தமிழனுக்கு அதனால் என்ன? சூப்பர் ஸ்டாரின், உலக நாயகனின் ஒரு சினிமாவின் பெயர் சொன்னால் போதும், தரவுகளைக் கூடை கூடையாகக் கொட்டுவான். எங்களூரில் கொச்சையாக வழங்கப்படும் பழமொழி ஒன்றை இலக்கியத் தரத்தில் சொல் மாற்றி எழுதலாம். கலவி செய்ய அறியாதவனுக்கு ஒன்பதங்குல நீளத்தில் குறி அமைந்து என்ன பயன்?
திருப்பனந்தாள் காசித் திருமடம் வெளியிட்டுள்ள ‘திருக்குறள் உரைக்கொத்து’ என்று தனித்தனியாக அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்று மூன்று நூல்கள் உண்டு. இந்தப் பதிப்பின் சிறப்பு என்ன என்பீர்களேயானால், இது உரைக்கொத்து என்று கூறப்பட்டதால், பரிமேலழகர், மணக்குடவர், பரிப் பெருமாள், பரிதிலார், காளிங்கர் ஆகிய மூன்று முதன்மை உரையாசிரியர்களின் உரைகள் உண்டு. மேலும் ஜி.வி. பிள்ளை என்ற கோ. வன்மீகநாதனின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பும் உண்டு. இவர் Random Rambbings என்ற தலைப்பில் தன்வரலாற்று நூலொன்று எழுதியவர். இன்று அது பதிப்பில் இல்லை. திருச்சி மோத்தி ராஜகோபால் அன்பளிப்பாகத் தந்த படி ஒன்று உண்டு என்னிடம்.

‘திருக்குறள் உரைக்கொத்து’ வாங்க வேண்டுமானால் நீங்கள் திருப்பனந்தாள் காசித்திருமடம் போய்த்தான் ஆகவேண்டும். ஒரு புத்தகம் தேடுவது என்பது சரவண பவனில் காப்பிக் குடிப்பது போன்றதல்ல.
திருக்குறள் பொருட்பாலின் ‘காலமறிதல்’ எனும் அதிகாரத்தைப் புரட்டிக்கொண்டிருந்தேன். இந்த அதிகாரத்தில் சில நல்ல குறட்பாக்கள் உண்டு, எல்லாமே நல்லவையே , என்றாலும். திரும்பத் திரும்பச் செவி மடுக்கும் குறள்கள். சொல் வணிகம் செய்வோர் ஓயாமல் பயன்படுத்துபவை. ‘பகல் வெல்லும் கூகையைக் காக்கை!’, ‘பருவத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல்’, ‘கருவியால் காலம் அறிந்து செயல்’, ‘ஞாலம் கருதினும் கைகூடும்’, ‘கொக்கொக்க கூம்பும் பருவத்து’ முதலாயச் சொற்றொடர்கள் இந்த அதிகாரத்தின் குறள்களின் பகுதிகள் என்பதறிக. .

இந்த அதிகாரத்தின் ஆறாவது குறள் வாசித்தபோது, புதியதாய்ப் படிப்பது போலிருந்தது.
ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொருதகர்
தாக்கற்குப் பேருந் தகைத்து.
என்பதந்தக் குறள். அடிக்கடி சொல்லக் கேட்டிராத இந்தக் குறளின் பொருள் கீழ்வருமாறு.

பரிமேலழகர்: வலி மிகுதியுடைய அரசன் பகைமேற் செல்லாது காலம் பார்த்து இருக்கின்ற இருப்பு, பொருகின்ற தகர் தன் பகை கெடப் பாய்தற் பொருட்டுப் பின்னே கால்வாங்கும் தன்மைத்து என்றவாறு.

மணக்குடவர்: மன மிகுதியுடையவன் கால வரவு பார்த்து ஒடுங்குதல், போரைக் கருதின தகர் வலிபெறத் தாக்குதற் பொருட்டுப் பெயர்ந்தாற் போலும் என்றவாறு.

பரிப்பெருமாள்: மணக்குடவர் உரையைப் போன்றே.

பரிதியார்: விசாரமுள்ளவன் காலம் பார்த்து ஒடுங்கி இருப்பான்; எப்படியென்றால், கிடாயானது பின்வாங்குவது போல என்றவாறு.

காலிங்கர்: ஒரு கருமம் செய்ய நெஞ்சின்கண் மேற்கோள் உடையவனாகிய வேந்தனானவன், மற்று அதற்கு அடுத்தப் பருவம் வந்து எய்தும் துணையும் மற்று அதன் கண் முயலாது ஒடுங்கி இருக்கின்ற ஒடுக்கமானது எத்தன்மைத்தோ எனின், மேற்கொண்டு நிற்கின்ற பொருகிடாய் பொட்டெனத் தலையொடு தலை முட்டுதல் பொருட்டுச் சிறிது நீங்கிச் செவ்வி பார்த்து நிற்கும் தகைமைத்து என்றவாறு.

 ‘ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொருதகர்
 தாக்கற்குப் பேரும் தகைத்து’
என்ற மேற்சொன்ன குறளின் உரைகள் மேற்கண்டவை. உரையாசிரியர்களின் காலம் அவர்தம் மொழியையும் தீர்மானிக்கிறது. ஐந்து உரையாசிரியர்களிலும் யாவர்க்கும் முன்னவர் மணக்குடவர். அவர் காலம் பத்தாம் நூற்றாண்டு. பரிப்பெருமாள் காலம் பதினோராம் நூற்றாண்டு. பரிதியார் காலம் பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டு. காலிங்கர், பரிமேலழகருக்கும் முந்தியவர் என்ற குறிப்பு மட்டுமே உண்டு. பரிமேலழகரின் காலம் பதினான்காம் நூற்றாண்டு என்மனார் அறிஞர்.

நாமிங்கு கையாளும் குறளில், பொரு தகர் என்ற சொற்றொடர் எனக்கு அர்த்தமாகவில்லை. முதலில் பொரு எனில் போர் என்பது தெரிகிறது. தகர் எனும் சொல் மிகப் புதிய சொல்லாக இருந்தது. ஆனால் பரிமேலழகர், மணக்குடவர், பரிப் பெருமாள் என்போர் தகர் என்றால் தகர் என்றே கையாண்டுள்ளனர். அவர்கள் காலத்தில் அல்லது புழங்கு மொழியில் தகர் என்ற சொல் இயல்பாக எங்கும் வழங்கப்பட்ட சொல்லாக இருந்திருக்கலாம். ஆனால் பரிதியாரும், காலிங்கரும் தகர் எனும் சொல்லுக்குக் கிடாய் என்று பொருள் எழுது கிறார்கள். கிடாய் என்ற சொல்லே கடா என்றும் கிடா என்றும் வழங்கப் பெறுகிறது. ஆட்டுக் கடா, எருமைக் கடா என்பன வழக்கில் உண்டு. கூழைக்கடா என்பதோர் வலசை வரும் பறவை என்பதால் குழப்பிக் கொளல் வேண்டா.

மேலும் தெளிவுக்காக, அண்மைக் காலத்து உரைகள் சிலவும் காணலாம்.

சாமி சிதம்பரனார்: வலிமையுள்ளவன் அடங்கி யிருப்பது, எதிர்த்துப் பாய்வதற்காக, ஆட்டுக்கடா பின்வாங்குவது போன்றதாகும்.

நாமக்கல் கவிஞர்: ஊக்கமுடையவன் (காலம் கருதி கலங்காது) அடங்கியிருப்பது, சண்டையிடுகிற ஆட்டுக்கடா எதிரியைத் தாக்க பின்புறமாக நகருவதை ஒத்தது.

மேற்கண்ட இரு உரையாசிரியர்களும் தகர் என்ற சொல்லுக்கு ஆட்டுக்கடா என்ற தெளிவான பொருள் தந்துவிடுகிறார்கள். என்றாலும் இன்னும் சில உரையா சிரியர்களிடம் கேட்கலாமே என்று தோன்றியது.

வ.உ. சிதம்பரம் பிள்ளை : (வினை செய்தலின் கண்) ஊக்கம் உடையவன் ஒடுங்கி இருத்தல், பொருகின்ற செம்மறிக் கடா (தனது பகைக் கடாவைத்) தாக்குவதற்குப் பின் செல்லும் தன்மைத்து.

தேவநேயப் பாவாணர்: வலி மிகுந்த அரசன் ஊக்கமுள்ளவனாயினும், பகை மேற்செல்லாது, காலம் பார்த்து ஒடுங்கி இருக்கின்ற இருப்பு, சண்டையிடும் செம்மறிக் கடா தன் பகையை வலிமையாய்த் தாக்குவதற்குப் பின்வாங்கும் தன்மையது.

தற்போது தெளிவாகத் தெரிகிறது 486 ஆம் திருக் குறளின் பொருள் என்ன என்பது. எளிய மொழியில் சொன்னால் பதுங்குவது பாய்வதற்கே! ஆனால் என் ஈடுபாடு, இங்குத் தகர் எனும் சொல்லின் மீது. கடாய் என்றும் ஆட்டுக் கடா என்றும் குறிப்பாகச் செம்மறி ஆட்டுக் கடா ‘ என்றும் பொருள் தெளிவாகிறது. ஆடுகளில், எனக்குத் தெரிந்து, வெள்ளாடு, செம்மறியாடு, குரும்பை ஆடு, கம்பளி ஆடு எனச் சில இனங்கள் இருக்கின்றன. கிடாய் அல்லது கடா என்றால் எந்த ஆட்டினத்தின் கடாவாகவும் இருக்கலாம். தேவநேயப் பாவாணர், மொழி ஞாயிறு என அறியப்படுகிறவர். அவர் தகர் எனும் சொல்லுக்குச் செம்மறியாட்டுக் கடா என்று பொருள் கொள்கிறார் எனில் அது சாதாரணக் காரியமல்ல. Give the Devil its due என்பார்கள் ஆங்கிலத்தில் செல்லமாக. இனிச் சில ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகள் காண்போம்.

Rev. G.U. Pope: The Men of mighty power their hidden energies repress, As fighting ram recoils to rush on foe with heavier stress.

Vanmeeganathan: The restraint of a man of great might is like a fighting ram stepping hack in order to charge its opponent.

Kaviyogi Shuddhanandha Bharathi : By self-restraint stalwarts keep fit, Like rams retreating but to Butt.
V.V.S. Iyer: The ram Steppeth back before it delivereth the stunning blow: even such is the inaction of the man of energy.

மேற்சொன்ன நான்கு மொழிபெயர்ப்புக்களிலும், தகர் எனும் திருக்குறள் சொல்லின் ஆங்கிலப் பதமாக Ram எனும் சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. சென்னைப் பல்கலைக் கழகத்து ‘ஆங்கிலம் – தமிழ்ச் சொற் களஞ்சியம்’, 1963-ம் ஆண்டில் முதற்பதிப்புக் கண்டது. தலைமைப் பதிப்பாசிரியர் டாக்டர் அ. சிதம்பரநாதன் செட்டியார். அதன்கண், Ram எனும் சொல்லுக்கு ஆட்டுக்கடா, காயடிக்கப்படாத செம்மறி ஆட்டின் ஆண் எனும் பொருளே தரப்பட்டுள்ளது. எனவே

தேவநேயப் பாவாணரின் துல்லியம் நம்மை வியக்க வைக்கிறது. தொல்காப்பியத்தின் பொருளதிகாரத்தின் மரபியல்
நூற்பா ,

‘மோத்தையும் தகரும் உதளும் அப்பரும்
யாத்த என்ப யாட்டின் கண்ணே !’

என்கிறது. நூற்பாவின் பொருள், ஆட்டினத்தின் ஆண் பாலுக்கு, கிடாய், கிடா, கடா ஆகியனவற்றுக்கு, மோத்தை, தகர், உதள், அப்பர் எனும் சொற்கள் வழக்கத்தில் இருந்திருக்கின்றன. இன்று இந்தச் சொற்கள் எதுவும், . எந்தப் பிராந்தியத்திலாவது, ஆட்டுக்கடாவைக் குறித்துப் பயன்படுத்தப்படுகின்றனவா என்று தேடிக் கண்டடைய வேண்டும். தொல்காப்பியத்துக்குப் பேரா சிரியர் உரை, மேற்சொன்ன நூற்பா வரிகளுக்கு, ‘இக் கூறப்பட்ட நான்கு பெயரும் யாட்டிற்குரிய’ என்கிறது.
மோத்தை எனும் சொல்லுக்கு Tamil Lexicon, ஆட்டுக்கடாய், Ram, வெள்ளாட்டுக் கிடாய், Goat எனப் பொருள் தரும். தகர் எனும் சொல்லுக்கோ 1. Sheep, ஆட்டின் பொதுச்சொல் (திவாகர நிகண்டு), 2. Ram, செம்மறியாட்டுக் கடா (திவாகர நிகண்டு), 3. Goat, வெள்ளாடு, 4. ஆண் யாளி, 5. ஆண் யானை, களிறு (பிங்கல நிகண்டு ), 6. Male Shark, ஆண் சுறா (சூடாமணி நிகண்டு) எனப் பொருள் தருகின்றது.

மேலும் தகர் எனும் சொல்லுக்கு, இக்கட்டுரைக்குத் தொடர்பில்லாத வேறு சில அர்த்தங்களும் உண்டு. உதள் எனும் சொல்லுக்கு Ram, He – goat, ஆட்டுக் கடா, Goat, Sheep, ஆடு எனும் பொருள்களே குறிப்பிடப் பட்டுள்ளன. அப்பர் எனும் சொல்லுக்கும் Tamil Lexicon, Ram, He-goat, ஆண் ஆடு, ஆண் குரங்கு எனப் பொருள் தருகிறது.

என்ன தெரிகிறது என்றால், மோத்தை, தகர், உதள், அப்பர் என்ற சொற்கள் ஆட்டுக்கடாவை – வெள்ளாடோ, செம்மறியாடோ – குறித்தன என்பது. நான்கு சொற்களுக்குமே Lexicon தொல்காப்பிய நூற்பாவை மேற்கோளாகத் தருகின்றது. வெள்ளாட்டுக் கடாக்கள் சண்டையையும், செம்மறிக் கடாக்களின் சண்டையையும் கவனித்துப் பார்த்தவர் அறிவார், செம்மறிக் கடாக்கள் எத்தனை மூர்க்கமாகக் கால்களைப் பின்வாங்கி, முன் பாய்ந்து மண்டையில் மோதும் என்பதை. எனவே தகர் எனில் செம்மறிக் கடா என்பதே பொருத்தமாகத் தெரிகிறது.

இன்று வழக்கொழிந்து போயின எல்லாம். ஆடு எனும் சொல்லும் மாய்ந்து மட்டன் எனும் சொல் ஆட்சிக்கு வந்துவிடும் போலும். மலையாளி, எருமைக்கடாவைப் போத்து என்கிறார். ஆண் யானையைக் களிறு என்கிறார். பசுவின் ஆண்பாலை நாம் காளை என்போம். எருது எனும் சொல் ஒன்றுண்டு. இடபம் எனும் சொல்லோ ரிஷபம் எனும் வடசொல்லின் தமிழாக்கம். எருமை ஒரு இனம் என்றாலும் பெரும்பாலும் பெண்பாலை எருமை என்றும் ஆண்பாலை எருமைக்கடா என்றும் சொல்கிறோம். இனத்தின் பெயரைக் குறித்து, ‘யே எருமை’ என்று வசை விளிப்பதும் உண்டு.

திருக்குறளின் தகர் எனும் சொல் குறித்து இத்தனை எழுத வேண்டியிருக்கிறது. நாளை எவனுமோர் அரை வேக்காட்டு அறிஞன் தக்ரா எனும் சொல்லில் இருந்தே தகர் வந்தது, அது பக்ரா எனும் சொல்லின் திரிபு என்பான், இங்குச் சிலர் மண்டையும் ஆட்டுவார்கள்.

தொல்காப்பிய மரபியல் நூற்பாக்கள் பல சுவையான தகவல்கள் தருகின்றன. பார்ப்பும், பறழும், குட்டியும், குருளையும், கன்றும், பிள்ளையும், மகவும், மறியும், குழவியும் இளமைப் பெயர்கள் என்கிறது நூற்பா 1500. ஏறும், ஏற்றையும், ஒருத்தலும், களிறும், சேவும், சேவலும், இரலையும், கலையும், மோத்தையும், தகரும், உதளும், அப்பரும், போத்தும், கண்டியும், கடுவனும், பிறவும் யாத்த ஆண்பால் பெயரென மொழிப என்கிறது நூற்பா 1501.
மேற்சென்று, விளக்கமாகவும் சொல்கிறார் தொல்காப்பியர். பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்றுள் இளமை, தவழ்வனவற்றுக்கும் அது பொருந்தும். சங்க இலக்கிய நூல்கள் என்று இன்று சொல்லப்படும் நாற்பத்து ஒன்றில் ஒரு நூல் முத்தொள்ளாயிரம். அதன் பாடல்களில் ஒன்று –

 ‘அள்ளல்ப் பழனத்(து) அரக்காம்பல் வாய் அவிழ,
வெள்ளம் தீப்பட்ட(து) எனவெரீஇப், புள்ளினம் தம்
கைச்சிறகால்ப் பார்ப்பொடுக்கும்’

என்று நீளும். நீர் நிறைந்த வயல்களில் செவ் வாம்பல், சேதாம்பல், அரக்காம்பல் பின்மாலைப் பொழுதில் மலர்ந்து விரிகின்றன, பறவைகள் வெள்ளம் தீப்பட்டனவோ என மருண்டு தங்கள் குஞ்சுகளைச் சிறகினுள் அணைத்து ஒடுக்கிக்கொண்டன என்பது பொருள். இங்குப் பெறப்படுவது, புள்ளினங்களின் குஞ்சுகளைக் குறிக்கப் பார்ப்பு என்ற சொல் பயன்படுத்தப்பட்டது என்பது.

‘பேடையும், பெடையும், பெட்டையும், பெண்ணும், மூடும், நாகும், கடமையும், அளகும், மந்தியும், பாட்டியும், பிணையும், பிணவும், அந்தம் சான்ற பிடியொடு பெண்ணே ‘ என்பது நூற்பா 1502. பெண் பாலைக் குறிக்க 13 சொற்கள். அன்னப் பேடை கேட்டிருக்கிறோம். பெண் யானையைக் குறிக்க, பிடி எனும் சொல்லை மலையாளம் இன்றும் ஆள்கிறது. ‘வானரங்கள் கனி கொடுத்து மந்தியொடு கொஞ்சும்’ என்கிறது குற்றாலக் குறவஞ்சி. வானரம் எனில் ஆண்குரங்கு, மந்தி எனில் பெண்குரங்கு.

மூங்கா, வெருகு, எலி, அணில் இவற்றின் இளமைப் பெயர் குட்டி. அவற்றின் குட்டியைப் பறழ் என்றும் சொல்லலாம். புலிப் பறழ் என்கிறது புலிக்குட்டியை சங்க இலக்கியம். எலிக்குஞ்சு என்கிறோம். பறவைகளின் பார்ப்புகளைக் குஞ்சு என்கிறோம். கிளிக்குஞ்சு, கோழிக் குஞ்சு, எலிக்குஞ்சு. அணிற்பிள்ளை, கீரிப்பிள்ளை என்கிறோம். தென்னம்பிள்ளை என்றும் சொல்வதுண்டு. பிள்ளை என்பதால் அவை வெள்ளாள இனம் என்று கொண்டாடப்படுகிறது என்பது பொருளில்லை.

வெருகு என்றால் பூனை. வெருகுப் பூனை, புனுகுப் பூனை, கடுவன் பூனை என்கிறோம். பூனையைப் பூசை என்கிறது சங்க இலக்கியம். கம்பனும் பூசை என்பான். மலையாளமும் நாஞ்சில் நாடும் பூச்சை என்னும். மூங்கா என்றால் கீரி. கீரியின் ஆங்கிலச் சொல் Mongoose.

ஆந்தை எனும் பறவையையும் மூங்கா என்பதுண்டு. மூங்கா – Mongoose எனும் பெயர்ச் சொற்களை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கலாம்.

எலி போன்ற, ஆனால் எலி அல்லாத, உயிரினம் ஒன்றை மூஞ்சூறு என்பார்கள். யானைமுகனின் வாகனம். எலி வீட்டில் புகுந்தால் கண்டதையும் கரம்பிச் சேதம் செய்யும் என்று முனைந்து துரத்துவோம், பொறி வைத்துப் பிடிப்போம், விடமிட்டுக் கொல்வோம். ஆனால் மூஞ்சூறை எதுவும் செய்வதில்லை.

‘மூங்கா வெருகு எலி மூவரி அணிலொடு
ஆங்கு அவை நான்கும் குட்டிக்குரிய’
என்பது தொல்காப்பிய நூற்பா 1505. ‘பறழ் எனப்படினும் உறழ் ஆண்டு இல்லை’ என்பது அடுத்த நூற்பா. அஃதாவது மேற்சொன்ன நான்கின் குட்டிகளைப் பறழ் எனச் சொன்னாலும் மாறுபாடு இல்லை என்பது.

நாயும் பன்றியும் புலியும் முயலும் ஆயும் காலை குருளை என்பர் என்பதும் மரபியலே! நரிக்குட்டியையும் குருளை என்று சொல்லலாம் என்கிறார். கம்பன், பால காண்டத்தில், நகர் நீங்கு படலத்தில், இராமனை வனம் ஏகவும் பரதனை முடிசூட்டவும் பணிக்கும் கைகேயியை இகழ்ந்து இலக்குவன் கொதித்துப் பேசும்போது,
‘சிங்கக் குருளைக்கு இடு தீம்சுவை ஊனை
வெங்கண் சிறு குட்டனை ஊட்ட விரும்பினாளே!’
என்பான். அதாவது சிங்கக் குட்டிக்கு இடும் உணவை, நாய்க்குட்டிக்குப் போட எண்ணினாளே என்பது பொருள்.

விரிவாகப் பலவற்றையும் குறிப்பிடுகிறார் தொல்காப்பியர். நரிக்குட்டியையும் குருளை எனலாம். மேற்சொன்ன ஐந்தின் குட்டிகளைக் குட்டி எனலாம், குருளை எனலாம், பறழ் எனலாம். நாய் அல்லாத ஏனைய பன்றி, புலி, முயல், நரி இவற்றின் குட்டிகளைப் பிள்ளை என்றாலும் தவறில்லை என்கிறார். இன்று தொல்காப்பியர் இருந்தால் இலக்கணம் யாத்திருப்பார், குற்றம், கொலை, வஞ்சம், சூது, வழிப்பறி, வன்புணர்ச்சி செய்வோரையும் தலைவர் என்று சொல்லலாம் என.

ஆடு, குதிரை, மான் இனங்களாகிய நவ்வி, உழை என்பனவற்றின் குட்டிகள் மறி எனப்படும். நாஞ்சில நாட்டில், புதியதாய்ப் பிறந்த ஆட்டுக்குட்டிகளைத் துள்ளுமறி என்பார்கள். மரக்கிளைகளில் வாழும் குரங்கின் பிள்ளையைக் குட்டி எனலாம். மேலும் குரங்குக் குட்டியை மகவு, பிள்ளை , பறழ், பார்ப்பு என்றும் கூறலாம் என்கிறார். யானை, குதிரை, கழுதை, கடமை, பசு இவற்றின் குட்டியைக் கன்று எனலாம் என்றார்.

எருமைக்கன்று, மரைக்கன்று எனலாம். கவரிமான், கரடி இவற்றின் குட்டிகளைக் கன்று எனலாம். ஒட்டகக் குட்டியை ஒட்டகக் கன்று என்றும், யானைக்குட்டியை யானைக் குழவி என்றும், பசு எருமை இவற்றின் கன்றுகளைக் குழவி என்றும் சொல்லலாம் என்கிறார். கடமை மானின் குழவி, மரைமானின் குழவி எனலாம். ஆனால் மக்களின் இளமைப் பெயராக, குழவி, மகவு என்ற இரண்டு சொற்களுமே வரும், பிற வராது என்கிறார்.

மொழிக்குள் எவ்வளவு சுதந்திரம் பாருங்கள். சுத்தமான காற்றைச் சுவாசிப்பது போலிருக்கிறது. கடற்புரத்தில், அருவிக்கரையில், ஆற்றோரத்தில், மலை முகட்டில், அடர் வனத்துள் நின்று ஆழ்ந்து மூச்சு இழுப்பது போல ஆசுவாசமாக இருக்கிறது.

வைக்கோல் படப்பில் நாய் கிடந்தாற்போல, தானும் கல்லாமல், நமக்கும் கற்றுத்தராமல் கெடுப்பார் இல்லாமலே கெடுத்துவிட்டார்களே மாபாவிகள்!

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A tenacious person, unnecessarily, would not procrastinate a task. However, even such an ardent and might person too can restrain a while from doing a task like a rampant ram (ram is Bighorn sheep. goat like animal) that withdraws before it pounces. Because certain tasks would need right time to succeed (or else it can lead to failure or can be disastrous). Also, remember this restraining is not to take rest, it is only a preparatory step to defeat the opponent and succeed in the task.  

Questions that I ask to the kid
Why sometimes we should be like a ram (bighorn sheep)? 
Can you restrain a while from doing a task? Why?

உடைத்தம் வலியறியார் ஊக்கத்தின்

குறள் 473
உடைத்தம் வலியறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி
இடைக்கண் முரிந்தார் பலர்
[பொருட்பால், அரசியல், வலியறிதல்]

பொருள்
உடைத் - 1. The state of possessing, having,owning; உடையனாந்தன்மை. அன்பீனு மார்வ முடைமை (குறள், 74). 2. Possession, property; உடைமைப்பொருள். உடைமை யெல்லாமும் (திருவாச. 33,7). 3. Wealth, riches; செல்வம் உடைமையாற்போத்தந்த நுமர் (கலித். 58).  உடையனாகும்தன்மை; உடைமைப்பொருள்; செல்வம் அணிகலன் உரிமை உரியவை.
தம் - தன்னுடைய
வலி - vali   n. வன்-மை. cf. bala. 1.Strength, power; வன்மை. வலியி னிலைமையான்(குறள், 273). 2. See வலாற்காரம். வலிசெயா தாணையை நினைந்து (திருவாலவா. 57, 5). 3. Arrogance;அகங்காரம். கேள்வி யனைத்தினும் வலியினும் மனத்தினு முணர்வினும் (பரிபா. 3, 49). 4. cf. balin.(Gram.) Hard consonant; வல்லெழுத்து. ஈற்றுமெய் வலிவரி னியல்பாம் (நன். 159). 5. (Rhet.)Vigour of style, achieved by introducing compounds in quick succession, a merit of poeticcomposition; தொகைநிலைத்தொடர் மிக்கு வருஞ்செய்யுட்குணம். (தண்டி. 24.) 6. Prop, support;பற்றுக்கோடு. தண்டு வலியாக நனி தாழ்ந்து (சீவக.2012). 7. Cramp-iron; pincers; பற்றிரும்பு. (பிங்.)8. Trouble, difficulty; கஷ்டம். அதைச் செய்; s. strength, power, வல்லமை; 2. pain, contraction of a limb, convulsions, நோய்; 3. the profits of one day in eight, given at the pearlfishery to the boat-owners; 4. large pincers or tongs, பற்றிரும்பு; 5. a figure of rhetoric, ஓரலங்காரம்; 6. cramp or metal-plate on the corners of cabinet work; 7. a monkey, குரங்கு; 8. a line, வரி.
அறியார் - அறியாதவர்கள்
ஊக்கம் - உள்ளக்கிளர்ச்சி, மனவெழுச்சி; உள்ளத்தின்மிகுதி; முயற்சி; வலிமை; உயர்ச்சி; மேற்கொண்டஎண்ணம்; உண்மை.
ஊக்கத்தின் - மன ஊக்கத்தினால், மன எழுச்சியினால்
ஊக்கி - தேவையில்லாமல் ஒரு செயலில் ஈடுபடுதல்
இடைக்கண் - அச்செயலின் இடையில்
முரிதல் - muri-   4 v. intr. [K. muri.] 1.To break off, snap off; ஒடிதல். (சூடா.) 2. Toperish; to be ruined; கெடுதல். இடைக்கண் முரிந்தார் பலர் (குறள், 473). 3. To be scattered; சிதறுதல். பஞ்சினம் புகைமுரிந் தெழுந்தென விண்ணத்தலமர (கல்லா. 7). 4. To go wrong; தவறுதல். முரியுங்காலைத் தெரிய மற்றதிற் றட்டினள் . . . எழுப்பி(பெருங். வத்தவ. 12, 99). 5. To be defeated;தோல்வியுறுதல். முற்றிய வமரர்சேனை முரிந்தன(விநாயகபு. 34, 15). 6. To separate, leave; நீங்குதல். (சீவக. 372.) 7. To lose one's position; நிலைகெடுதல். இடை முரிந்து வேந்தனும் வேந்து கெடும்(குறள், 899). 8. To be spoiled; குணங் கெடுதல்.ஒழுகுபால் கதிர்வெயிற் படமுரிந்து (திருச்செந்தூர்.பிள்ளைத். செங்கீரை. 1). 9. To bend; வளைதல்.முரிந்து கடைநெரிய வரிந்த சிலைப்புருவமும் (மணி.18, 161). 10. To lack in strength; to be gentle,as in gait; தளர்தல். முரிந்தநடை மடந்தையர்தமுழங்கொலியும் வழங்கொலியும் (திருவிசை. கருவூ. 5,10).
முரிந்தார் - ஓடிப் போணவர்கள், சிதறியவர்கள், தவறியவர்கள், தோல்வியுற்றவர்கள், நீங்கியவர்கள்,
பலர் - பல பேர்

முழுப்பொருள்
ஒரு செயலை மனிதன் செய்கிறான். ஆனால் ஒரு செயலை எல்லோராலும் செய்துவிட முடியாது. ஏனெனில் எல்லோருக்கும் அச்செயலை செய்யும் ஆற்றல் இருக்காது. உதாரணமாக உலகிலேயே மிக உயரமான மலையாக கருதப்படும் இமயமலையினை எல்லோராலும் ஏறி சிகரம் தொட முடியாது. அதற்கு தேவையான் பயிற்சி என்பது அத்தியாவசியம் ஆகும்.

ஆனால் உலகில் பலர் உணர்ச்சி வசப்பட்டு உள்ளக்கிளர்ச்சியினால் ஒரு வேகத்தில் ஊக்கம் கொண்டு ஒரு செயலை செய்வேன் என்று முற்பட்டு தொடங்குவர். இவர்கள் தங்கள் ஆற்றலை அறியாமல் அல்லது உணர்ச்சிகளால் மயக்கப்பட்டு இக்காரியங்களில் இறங்குவர். இது தவறாகும். ஏனெனில் இவர்கள் இக்காரியங்களில் செயல்பட்டு கொண்டு இருக்கும் பொழுது ஒரு பாதி வழியில் இவர்களின் குறைவான ஆற்றலால் அச்செயலை செய்ய இயலாது, அப்பொழுது மனம் தளர்ந்து (தன்னை இக்காரியத்தில் இறக்கிவிட்ட அதே மனகிளர்ச்சியினால்) இக்காரியத்தில் இருந்து விலகுவர். இது தோல்வியே ஆகும். இப்படி பாதியில் தோல்வியை கண்டவர்கள் பலர்.

ஊக்கம் என்பது நல்ல விஷயம் தான். ஆனால் அது மனகிளர்ச்சியினால் ஆனதாக இருக்க கூடாது. எண்ணித் துணிக கருமம் என்று திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கிறார். ஆதலால் நம் ஆற்றல் என்னவென்று ஆராய வேண்டும். ஆற்றல் குறைவு எனில் அதனை வளர்க்க வேண்டும். [உதாரணமாக இமய மலை சிகரத்தை அடைந்த சில கண் பார்வை அற்றோர், உடல் ஊணம் உற்றோர் கூட இருக்கிறார்கள்]. அப்படி செய்தால் வெற்றி பெற முடியும். இல்லையேல் வெற்று மனகிளர்ச்சியால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது.

எந்த ஒரு செயலையும் முடிவையும் மனக்கிளர்ச்சியினால் எடுக்க கூடாது. உதாரணமாக வாழ்வில் இளமை காலங்களில் நாம் பலவற்றை ஆர்வத்தின் காரணமாக கற்றுக்கொள்ள முற்படுவோம். ஒருவர் தத்துவம் பயில்வது, நடனம், இசை,  புகைப்படம், பாடல், உலக சினிமா, சமையல், பயணங்கள் என்று பலவற்றில் முற்படலாம். ஆனால் அவர் எதில் ஒன்றிலும் சிறந்து விளங்குபவராக இருத்தல் மிக அரிதாகவே இருக்கும். எல்லாவற்றையும் கற்றுக்கொள்வது தவறில்லை. ஆனால் நமது தாவுதல்கள் உள்ளக்கிளர்ச்சியினால் ஒரு தொடர் வழக்கமாக இருக்கிறதா என்று மட்டும் கண்காணிக்க வேண்டும்.

மேலும், இக்குறள் கூறும் முக்கியாமன செய்தி, நாம் முடிவு எடுக்கும் பொழுது  ஒரு செயலை துவங்கும் பொழுதும் உள்ளக்கிளர்ச்சியினால் எடுக்கக் கூடாது.  No emotional decisions. சமீபத்தில் (2021 ஏப்ரல்) சித்ரா பாலகிருஷ்ணன் எழுதிய “மண்ணில் உப்பானவர்கள்” என்ற ஒரு புத்தகத்தை படித்தேன். அப்புத்தகம் இந்திய விடுதலையை நோக்கிய உப்பு சத்தியகிரஹம் போராட்டத்தைப் பற்றியது. அதில் மஹாத்மா காந்தி அவர்கள் தண்டி யாத்திரையை துவங்கும் முன்பு எந்த ஒரு புதிய செயலை செய்யும் முன் இரண்டு நாட்கள் மௌன விரதமும் உபவாசமும் இருப்பதுப்போல் இப்பொழுதும் இருக்கிறார் காந்தி. அவ்வாறே ஒரு போராட்டத்திற்கு மனதளவிலும் உடலளவிலும் தயாராகிறார் காந்தி. இதை ஆழ்ந்து யோசித்துப்பார்த்தால், இந்த மௌனமும் உபவாசமும் எப்பேர்பட்ட சுய கண்டடைதலையும், தெளிவையும், வலிமையையும்,  ஆத்மபலத்தையும் தருகின்றது. அதுமட்டும் இன்றி, நாம் செய்ய துவங்கும் செயலின் மீது எந்தவித உள்ளக்கிளர்ச்சியும் இல்லாமல் மனதில் சமநிலையோடும் தீர்க்கத்தோடும் தொடங்க ஒரு சந்தர்பத்தை கொடுக்கிறது. தியானம், உபவாசம், மௌன விரதம் போன்றவற்றை எல்லோரும் கடைப்பிடித்தால் மிக மிக பயனுள்ளதாய் அமையும். 

ஆற்றா ராகில் தம்மைக்கொண் டடங்கா ரோஎன் னாருயிர்க்குக்
கூற்றாய் நின்ற குலச்சனகி குவளை மலர்ந்த தாமரைக்குத்
தோற்றாய் அதனான் அகங்கரிந்தாய் மெலிந்தாய்வெதும்பத் தொடங்கினாய்
மாற்றார் செல்வம் கண்டழிந்தால் வெற்றி யாக வற்றாமோ” (கம்ப.மாரீசன் 115)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
உடைத்தம் வலி அறியார் - கருத்தா ஆதலையுடைய தம் வலியின் அளவறியாதே, ஊக்கத்தின் ஊக்கி - மனஎழுச்சியால் தம்மின் வலியாரோடு வினை செய்தலைத் தொடங்கி, இடைக்கண் முரிந்தார் பலர் - அவர் அடர்த்தலான் அது செய்து முடிக்கப் பெறாது இடையே கெட்ட அரசர் உலகத்துப் பலர்.
('உடைய' என்பது அவாய் நின்றமையின் செயப்படு பொருள் வருவிக்கப்பட்டது. மூவகை ஆற்றலுள்ளும் சிறப்புடைய அறிவு உடையார் சிலராதலின், 'முரிந்தார் பலர்' என்றார். அதனால் தம் வலியறிந்தே தொடங்குக என்பது எஞ்சி நின்றது.).

மணக்குடவர் உரை
தம்முடைய வலியறியாது மனமிகுதியாலே வினை செய்யத் தொடங்கி அது முடிவதன்முன்னே கெட்டார் பலர். இது வலியறியாதார் கெடுவரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
தன்னுடைய வலிமை இவ்வளவு என அறியாமல் ஊக்கத்தால் முனைந்து தொடங்கி இடையில் அதை முடிக்க வகையில்லாமல் அழிந்தவர் பலர்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தம் ஆற்றலை அறியாமல், ஒரு வேகத்தில் செயலைச் செய்யத் தொடங்கித் தொடரமுடியாமல் இடையே விட்டுக் கெட்டவர் பலர்.

செய்தக்க அல்ல செயக்கெடும்

குறள் 466
செய்தக்க அல்ல செயக்கெடும் செய்தக்க
செய்யாமை யானுங் கெடும்
[பொருட்பால், அரசியல், தெரிந்துசெயல்வகை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
செய்தக்க - செய்யவற்றிற்கு
அல்ல - அல்லாதவற்றை
செயக் - செய்தால்
கெடும் - கெடும்; கேடு விளைவிக்கும்
செய்தக்க - செய்யவற்றிற்கு / செய்ய வேண்டியவற்றை
செய்யாமையானும் - செய்யா திருத்தாலும்
கெடும் - கெடும்; கேடும் விளைவிக்கும்

முழுப்பொருள்
நாம் ஒவ்வொருவரும் வாழ்வில் பல செயல்களை செய்கிறோம். ஒரு செயல் என்பது பல்வேறு விதமான வளங்களை எடுத்துக்கொள்ளும். உதாரணமாக பொருள், விலைமதிப்பிடமுடியாத நேரம், நிகரில்லா மானுட ஆற்றல் (உடல் அளவிலும், மூளை அளவிலும்), இயற்கை வளங்கள் என்று பல வளங்களை எடுத்துக்கொள்ளும். அப்படி எடுத்துக்கொண்டு அது அளிக்கும் பயன் என்பதும் உண்டு. அப்பயனால் ஒருவருக்கு செல்வமும் நன்மதிப்பும் கூடும் அல்லது குறையும். இதில் ஒரு செயல் நன்றாக போகவில்லை என்றால் அது தீப்பயனை உண்டாக்கும். நாம் மறுபடியும் பொருள் கொண்டு அச்செயலை செய்யலாம். ஆனால் நாம் முன்பு செலவிட்ட நேரம் மறுபடியும் கிடைக்காது.

ஆகவே ஒரு செயலை செய்யும் முன்பு அதை பற்றி நன்கு ஆராய்ந்து இருக்க வேண்டும். அதனைப் பற்றி பரிப்பூரணமாக தெரிந்து இருக்க வேண்டும். ஏனெனில் நாம் செய்யப்போகும் ஒரு செயல் இந்த சமூதாயத்திற்கோ நமக்கோ எவ்வித பலனும் அளிக்காது அல்லது தீங்கு விளைவிக்கும் (உதாரணமாக பிறர் மனதிற்கோ அல்லது உடலிற்கோ துன்பம் விளைவிக்கும், இயற்கைக்கு கேடு விளைவிக்கும், இயற்கை வளங்களை சூறையாடும்) என்றால் அது செய்யதகாத செயலாகும். ஆகவே செய்யதகாத செயல்களை செய்வது நமக்கு கேடு விளைவிக்கும். ஆதலால செய்யக்கூடாது.

”குறள் 431


என்பதை செய்யக்கூடாதவைக்கு நினைவில் கொள்க

அதுப்போல பல பயன் விளைவிக்கும் நற்செயல்களை கண்டிப்பாக செய்தே ஆகவேண்டும். உதாரணமாக நேரம் கடைப்பிடிப்பது, ஒரு செயலுக்கு தேவையான தற்காப்பை எடுத்துக்கொள்வது ( ஒரு அணுமின்நிலையத்தில் தேவையான பாதுக்காப்பை எடுக்கவில்லையென்றால் அது திருத்தமுடியாத பேரழிவை வகுக்கும்), அறிவை வளர்த்துக்கொள்வது. வேலையில் சோம்பேறியாய் இருப்பது, அலுவலகத்தில் கொடுத்த வேலையை செய்யாது இருப்பது, படித்து முடித்து மாணவர்கள் வேலை தேடாமால் வீட்டில் வீணாக பொழுதை போக்குவது என்று தன்னை மேன்மைபடுத்தக்கூடிய மாட்சி சேர்க்க கூடிய எந்த ஒரு செயலையும் செய்யாது இருத்தல் கேடு விளைவிக்கும்.

இதனால் உன் கடமையை (தன்னறம் என்ற செயலை) தள்ளிப்போடாதே என்று முன்மே காலதாமதம் செய்யாதே என்றார் திருவள்ளுவர். கடமையை காலத்தால் செய்தால் அது உன்னை காக்கும்.  

ஆகவே செய்ய கூடாதவற்றை செய்தாலோ செய்ய கூடிய வற்றை செய்யாதிருந்தாலோ அது நமக்கு கேட்டையே விளைவிக்கும்.


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
செய்தக்க அல்ல செயக் கெடும் - அரசன் தன்வினைகளுள் செய்யத்தக்கன அல்லவற்றைச் செய்தால் கெடும், செய்தக்க செய்யாமையானும் கெடும் - இனி அதனானே அன்றிச் செய்யத்தக்கனவற்றைக் செய்யாமை தன்னானும் கெடும்.
(செய்யத்தக்கன அல்லாவாவன : பெரிய முயற்சியினவும், செய்தால் பயனில்லனவும், அது சிறிதாயினவும் ஐயமாயினவும், பின் துயர்விளைப்பனவும் என இவை. செய்யத்தக்கனவாவன: அவற்றின் மறுதலையாயின. இச்செய்தல் செய்யாமைகளான் அறிவு, ஆண்மை, பெருமை,என்னும் மூவகை ஆற்றலுள் பொருள், படை என இரு வகைத்தாகிய பெருமை சுருங்கிப் பகைவர்க்கு எளியனாம் ஆகலான், இரண்டும் கேட்டிற்கு ஏதுவாயின. இதனான் 'செய்வன செய்து, ஒழிவன ஒழிக' என இருவகையனவும் உடன் கூறப்பட்டன.).


மணக்குடவர் உரை
செய்யத்தகாதனவற்றைச் செய்தலாலும் கெடும்; செய்யத் தகுவனவற்றைச் செய்யாமையாலும் கெடும்.
இது மேற்கூறாதனவெல்லாம் தொகுத்துக் கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவன் செய்யத்தகாத செயல்களைச் செய்வதனால் கெடுவான், செய்யத்தக்க செயல்களை செய்யாமல் விடுவதனாலும் கெடுவான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
செய்யக்கூடாதவற்றைச் செய்தாலும் செய்ய வேண்டியவற்றைச் செய்யாமல் விட்டாலும் அழிவு வரும்.

Thirukkural - Management - Decision Making
Doing a task, venture or an event that should not be done will spoil the purpose of the task. Executing an unwanted task will not bring the expected result. Also not doing a task, venture, or an event that should be done will be a missed opportunity,  suggests Kural 466.

It is ruinous to do what should not be done 
And ruinous to leave undone what should be done

The objective of any decision making is to decide between things that should be done and should not 
be done. This advice from Valluvar is not only for carrying out a task, but also for finding the suitability of a person for the intended task and for selecting one's career. Let us remember Aristotle's wisdom, “If
a good teacher becomes a soldier, the society will lose a good teacher and  get a bad soldier.” Health, harmony, and happiness are challenges as most of the time there is a gap between what people want to do and what they actually do. Incompatibility between personal preferences and professional expectations is very high. Look around there are incidents of people who work reluctantly. Those people cannot dedicate themselves to the jobs that they execute.



English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When a task ought not be done is done (or partly done) then it is disastrous. Similarly, a task (or part of a task) to be done is not done (or only partly done) then it is disastrous as well. 1) Because each task takes huge amount of resources and time. If we don't do the task well on time,  then it would give bad consequences. We lose time and resources. We can perhaps rebuild the resources, but the time lost cannot be earned back. There are ways to learn why a task not be done should not be done. But, executing such a task could be disastrous as well as taking away resources and time. 2) Also, a task we do would benefit our family or society or an organization. If we don't do our task then it will affect our family, society, organization. Hence, we must do the work without procrastinating.  

Questions that I ask to the kid
Why you should do a task that has to be done?
Why you should not do a task that should not be done?
Should we do a task and learn why it should not be done? Why or Why not?

நிலத்தியல்பால் நீர்திரிந் தற்றாகும்

குறள் 452
நிலத்தியல்பால் நீர்திரிந் தற்றாகும் மாந்தர்க்கு 
இனத்தியல்ப தாகும் அறிவு
[பொருட்பால், அரசியல், சிற்றினஞ்சேராமை]

பொருள்
நிலத்து - நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.
இயல்பு - தன்மை; இலக்கணம் ஒழுக்கம் நற்குணம் நேர்மை முறை வரலாறு பிரமாணம்பத்தனுள்ஒன்று.
இயல்பால் - தன்மை போல
நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.
திரி - முறுக்குகை; விளக்குத்திரி; தீப்பந்தம்; தீக்குச்சி; காதுக்குஇடும்திரி; எந்திரம்; மெழுகுவத்தி; புண்ணுக்குஇடும்திரி; காண்க:வெள்ளைப்பூண்டு; பெண்; மூன்று.
திரி-தல் -tiri-   4 v. [T. tirugu, K. tiri, M.tirikka.] intr. 1. To walk about, wander,go here and there; அலைதல் வண்டாய்த்திரிதருங் காலத்து (நாலடி, 284). 2. To turn, whirl,revolve, as the heavenly bodies; சுழலுதல் வலந்திரியாப் பொங்கி (பு. வெ 9, 12). 3. To be twisted,convolved; திருகுறுதல். திரிந்து மறிந்துவீழ் தாடி(கலித். 15). 4. To move; சலித்தல் நாராசத்திரிவிற் கொள்ளத்தகுவது காந்தம் (மணி. 27, 55-6).5. To proceed; போதல் (பிங்.) 6. To return;திரும்புதல். ஒன்றைச் செப்பினை திரிதியென்றான்(கம்பரா. அங்கத. 10). 7. To change, vary;வேறுபடுதல். நாஅல்வேத நெறிதிரியினும் (புறநா.2). 8. To be substituted, as a letter byanother; எழுத்து மாறுதல் தோன்ற றிரிதல் கெடுதல்(நன். 154). 9. To perish; கெடுதல் (திவா.) 10.To change in quality; to become sour, as milk பால் தன்மைகெடுதல். 11. To be confused;மயங்குதல். திரிந்தயர்ந் தகன்றோடி (பரிபா. 3, 54).--tr. To abandon, leave; கைவிடுதல் இனந்திரியேறுபோல (சீவக. 2720).  
திரிந்து - கெட்டு
அற்று - அத்தன்மையது; அதுபோன்றது; ஓர்உவமஉருபு; ஒருசாரியை
ஆகும் - நடக்கும்
மாந்தர் - மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்.
மாந்தர்க்கு - மனிதர்களுக்கு
இனம் - வகை; குலம் சுற்றம் சாதி கூட்டம் திரள் அரசர்க்குஉறுதிச்சுற்றம்; அமைச்சர்; உவமானம்
இனத்து’ - உறவாடும் மக்கள்
இயல்பது - இயல் - தன்மை; தகுதி சுகுமாரதை ஒழுக்கம் உழுவலன்பு செலவு ஒப்பு இயற்றமிழ் இலக்கணம் நூல் நூலின்பகுதி; திவ்வியப்பிரபந்தத்தைக்குழுவாகநின்றுஓதுகை; மாறுபாடு சாயல் பெருமை
ஆகும் - ஆதல்
அறிவு - ஞானம்; புத்தி பொறியுணர்வு; அறியவேண்டியவை; கல்வி ஆன்மா

முழுப்பொருள்
இது மிகவும் எளிமையான ஒரு குறள். ஒரு நீரின் இயல்பு அது வந்து சேர்ந்த நிலத்தின் தன்மைக்கேற்பதாகும். ஏன் எனில் ஒரு மாசு நிறைந்த நிலத்தில், விஷ அமிலங்கள் கொண்ட நிலத்தில், கழிவு நீர் தேக்கபட்ட நிலத்தில் மாசும் விஷமும் தான் மிச்சம். அந்த நிலத்தில் தண்ணீர் உற்றி, அதனை பின்பு எடுத்துக்குடித்தால் நமது உடலுக்கு கேடு விளைவிக்கும் அல்லது நமது அழிவு நோக்கி எடுத்துச்செல்லும். ஆக மொத்தம் ஒரு கேடான நிலத்தினால் நல்ல ஆரோக்கியமான நீர் திரிந்து கெட்டு விட்டது.

அதுபோல, மனிதர்கள் சிறுமை (சிறுமை, செருக்கு, சினம் என பல இழுக்குகள்) கொண்ட மனிதர்களிடம் உறவு வைத்துக்கொள்வதனால் அவர்களும் கெடுவர் அவர்களுடைய அறிவும் கெடும்.

அதேப்போல நல்ல நிலத்தில் இருந்தால் நீர் நன்றாக ஆரோக்கியமானதாக இருக்கும். அதுப்போல அறிஞர்களுடன் உறவு வைத்துக்கொண்டால் வாழ்விற்கு ஆரோக்கியமானதாக இருக்கும்.

”செம்புலப் பெயல்நீர் போல” (குறுந்.40:4)

கம்பராமாயணத்தில் கும்பகருண வதைப்படலத்தில் கும்பகருணன், இராவணனுக்குக் கூறும் அறிவுரையாகக் கீழ்கண்டபாடல் இக்குறளின் கருத்தை ஒட்டியே சொல்லப்படுகிறது.
புலத்தியன் வழிமுதல் வந்த பொய் அறு
குலத்து இயல்பு அழிந்தது; கொற்றம் முற்றுமோ?
வலத்து இயல் அழிவதற்கு ஏது; மை அறு
நிலத்து இயல் நீர் இயல் என்னும் நீரதால்.
புலத்திய முனிவரின் வழிதோன்றல்களான வஞ்சனையற்ற நமது குலத்தின் தன்மை உன்னாலே ஒழிந்தது. நமது ஆட்சியே முடிவுறாதா? உனது செயல்களே நமது வெற்றிகள் வீழ்ச்சியடைய காரணமாகி விடும்.  குற்றமற்ற நிலத்தின் இயல்பே நீரின் இயல்பும் அன்றோ? என்று இராவணனைக் கேட்கிறான் கும்பகருணன்.  ஔவையாரின் (எந்த ஔவையாரோ?) வாக்கான “குலத்தளவே ஆகுமாம் குணம்” என்பது பிறந்த குலத்துக்கு ஏற்றவாரே ஒருவரது குணம் அமையும் என்று வருவதால், பலரும் எதிர்ப்பு கூறுவர். இதை வருணம் என்ற பொருளில் பொதுவாகக் கூறுவது தவறுதான். ஆனால் நற்குடிப்பிறப்பே ஒருவருவக்கு நல்லவற்றைக் கற்பித்துவிடும் என்பதில் ஐயம் இருக்கமுடியுமா? குப்பையில் மாணிக்கமும் உண்டு, அதைப்போல நற்குடிப்பிறப்பினருக்கு, ஊழ் வினையாலும் சேர்க்கையாலும் சில சமயங்களில் நற்குடிப்பிறந்தோரும் பிறழ்வது உண்டு. இராவணன் பிறப்பிலே உயர்ந்தவனாயிருந்தாலும், பெண்ணாசையிலே அறநெறி பிறழ்ந்தான், தாழ்ந்தான், மடிந்தான்.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நிலத்து இயல்பான் நீர் திரிந்து அற்றாகும் - தான் சேர்ந்த நிலத்தினது இயல்பானே நீர் தன் தன்மை திரிந்து அந்நிலத்தின் தன்மைத்தாம், மாந்தர்க்கு இனத்து இயல்பு அறிவு (திரிந்து) அதாகும் -அதுபோல மாந்தர்க்குத் தாம் சேர்ந்த இனத்தின் இயல்பானே அறிவும் தன் தன்மை திரிந்து அவ்வினத்தின் தன்மைத்தாம். 
(எடுத்துக்காட்டுவமை: விசும்பின்கண் தன் தன்மைத்தாய நீர் நிலத்தோடு சேர்ந்த வழி, நிறம், சுவை முதலிய பண்புகள் திரிந்தாற்போல, தனி நிலைக்கண் தன் தன்மைத்தாய அறிவு, பிறஇனத்தோடு சேர்ந்தவழிக் காட்சி முதலிய தொழில்கள் திரியும் என, இதனான் அதனது காரணங் கூறப்பட்டது.) .

மணக்குடவர் உரை
நிலத்தின் தன்மையால் நீர் தன் தன்மை வேறுபட்டு அந்நிலத்தின் தன்மைத்தாவது போல, மக்கட்கு அறிவு இனத்தின் தன்மையதாய் வேறுபடும்.

மு.வரதராசனார் உரை
சேர்ந்த நிலத்தின் இயல்பால் அந்த நீர் வேறுபட்டு அந் நிலத்தின் தன்மையுடையதாகும், அதுபோல் மக்களுடைய அறிவு இனத்தின் இயல்பினை உடையதாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
தான் சேர்ந்த நிலத்தின் தன்மையால் நீர் தன் இயல்பை இழந்து, நிலத்தின் இயல்பாகவே மாறிவிடும்; மனிதரின் அறிவும் அவர் சேர்ந்த இனத்தின் இயல்பாகவே ஆகிவிடும்.

Thirukkural - Management - Personality Development - Environment
Valluvar resorts to a powerful simile in Kural 452 to substantiate his view on the role of environment  in shaping a person's personality.

The soil colours the water, and one's
One's mind.

The color of rainwater changes  according to the color of the soil that it comes into contact. The contents and the color of the rainwater are the same until that falls on earth. Once the rainwater falls on earth, it loses its originality and absorbs the characteristics of the earth. Similarly, a person has his originality until he connects with others. Once a person connects with another person or a group, that person loses his originality and gains the qualities of the other person or the group. The company he is frequently in influences his knowledge. Therefore, environment  is more powerful than the inherent or genetic qualities of a person.