புல்லவையுள் பொச்சாந்தும் சொல்லற்க நல்லவையுள்

 

குறள் 719
புல்லவையுள் பொச்சாந்தும் சொல்லற்க நல்லவையுள்
நன்குசலச் சொல்லு வார்
[பொருட்பால், அமைச்சியல், அவையறிதல்]

பொருள்
புல் - தாவரவகை; ஒருசார்விலங்குகளின்உணவுவகை; புதர்; கம்பு; புன்செய்த்தவசம்; காண்க:புல்லரிசி; மருந்துச்செடிவகை; பனை; தென்னை; அனுடநாள்; புல்லியது; இழிவு; கபிலநிறம்; புணர்ச்சி; சிவல்; புலி.

புல்லியர் - pulliyr   s. A tribe of low people as புலையர்; [ex புல்.] (p.)

அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

பொச்சாப்பு - மறதி; பொல்லாங்கு; குற்றம்; உறுதியின்றி மனம் நெகிழ்ந்திருக்கை

பொச்சாந்தும் - பொச்சா-த்தல் - poccā-   12 v. tr. 1. Toforget; மறத்தல். புல்லவையுட் பொச்சாந்துஞ் சொல்லற்க (குறள், 719). 2. To deride, ridicule; இகழ்தல். கொடையளிக்கட் பொச்சாவார் (ஆசாரக். 67)

சொல்லுதல் - பேசுதல்; அறிவித்தல்; திருப்பிக்கூறுதல்; கட்டளையிடுதல்; புத்திகூறல்; புகழ்தல்; களைதல்

சொல்லற்க - சொல்லாதே 

நல் - நல்ல; வறுமை.

அவை - மாந்தர்கூட்டம்; அறிஞர்கூட்டம்; சபாமண்டபம் புலவர் நாடகஅரங்கு; பன்மைச்சுட்டு; அப்பொருள்கள்.

உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

நன்கு - அழகு; மிகுதி; நல்லது; நலம்; நிலைபேறு; நன்னிமித்தம்; மகிழ்ச்சி; மிகவும்; இதம்.

செலச்சொல்லித் - செலுத்தல்
செலுத்தல் - செல்¹(லு)-தல்
-> To be effective; to have influence;பயனுறுதல். செல்வர்வாய்ச் சொற்செல்லும் (நாலடி,115).
-> To last, endure, exist; நிலைத்திருத்தல்.செல்லாதவ் விலங்கை வேந்தர்க் கரசென (கம்பரா.இந்திரசித். 56)
எண்பொருளவாகச் செலச்சொல்லி -> Communicating your thoughts in language easy to be understood; சொல்ல வேண்டிய சிந்தனைகளை / கற்றவற்றை எளிமையாக மனதில் புரிந்துக்கொள்ளும் வகையில் சொல்லுதல்
செலச் - செறிவாக, மனம் உணரும் அளவிற்கு
சொல்லுவார் - உரைப்பவர், சொல்லுபவர், விளுக்குபவர்

முழுப்பொருள்
நூல்கள் பல கற்ற சான்றோர்கள் பெரியோர்கள் கூடிய அவையில் நன்றாக கசடற செறிவாக உரைக்கக்கூடியவர்கள் நல்ல பேச்சாளர்கள். அவர்கள் கற்றோர்கள். அவர்கள் பல நூல்களை நுணுகி கற்று உணர்ந்தவர்கள். அவர்களின் சிறப்பு அவர்கள் அவையில் பேசியதில் தெரியும். அத்தகைய கற்றோர்கள் அறிவில்லாத கீழோர்கள் உள்ள அவையில் மறந்தும்கூட பேசமாட்டார்கள். 

கீழோர் / அறிவற்றோர் அவையில் கற்றார்ப்போல் பேசுவதில் பயன் என்ன? கீழோர் அவையில் பேசியதனால் நாம் கற்றவர்கள் ஆகிவிட மாட்டோம். 

ஆதலால் எப்படி பேசுகிறோம் என்பதைப் போல எந்த அவையில்பேசுகிறோம் என்பதும் பேசுகிறவரின் சிறப்பை பறைசாற்றும். 

ஏன் கீழோர் அவையில் பேசமாட்டார்கள்?
1. கீழோர்கள் நாம் பேசுபவற்றை உள்வாங்க மாட்டார்கள். நேரம் வீணாகும். ஆற்றல் வீணாகும்
2. கீழோர்கள் செறிவன பேசுக்களை கேட்கும் திறனற்றவர்கள்.
3. கீழோர்கள் வெட்டி விவாதம் செய்து கற்றோரை கீழ் இறக்குவர். 
4. கீழோர்கள் கற்றோரை மதிக்க மாட்டார்கள். அவமதிப்பார்கள். 
5. கீழோர் அவையில் பேசியதனால் நாம் கற்றவர்கள் ஆகிவிட மாட்டோம். கற்றோர் அவையில் பேசினால் தான் நாம் கற்றோர். 

ஆதலால் புல்லறிவாளர்களிடம் (அறிவில்லாதவர்களிடம்) பேசாதே.

கல்லாத மூடரிடம் பேசக்கூடாததைப் பழமொழிப் பாடலொன்று, கல்லாதவரிடைக் கட்டுரையின் மிக்கதோர் பொல்லாத தில்லை ஒருவற்குஎன்கிறது. நாலடியார் பாடலொன்றும், கைஞானம் கொண்டொழுகும் காரறிவாளர்முன் சொல்ஞானம் சோர விடல் என்கிறது. கைஞானம் என்பது சிறுமை காட்டும் அறிவு என்பதாகும்.


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
நல்லவையுள் நன்கு செலச் சொல்லுவார் - நல்லார் இருந்த அவைக்கண் நல்ல பொருள்களை அவர் மனங்கொள்ளச் சொல்லுதற்குரியார்; புல்லவையுள் பொச்சாந்தும் சொல்லற்க - அவையறியாத புல்லர் இருந்த அவைக்கண் அவற்றை மறந்தும் சொல்லாதொழிக. (சொல்லின், தம் அவையறியாமையை நோக்கி நல்லவையும், பொருளறியாமையால் புல்லவைதானும் இகழ்தலின், இரண்டு அவைக்கும் ஆகார் என்பது கருதிப் 'பொச்சாந்தும் சொல்லற்க' என்றார்.).

மணக்குடவர் உரை
புல்லியவரிருந்த அவையின்கண் மறந்துஞ் சொல்லா தொழிக: நல்லவரிருந்த அவையின்கண் நல்லதனை இசையச் சொல்லவல்லார்.

மு.வரதராசனார் உரை
நல்ல அறிஞரின் அவையில் நல்ல பொருளைப் மனதில் பதியுமாறு சொல்லவல்லவர், அறிவில்லாதவரின் கூட்டத்தில் மறந்தும் பேசக் கூடாது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நல்லவர் கூடி இருந்த அவையில் நல்ல பொருள்களைக் கேட்பவர் மனம் ஏற்கப் பேசும் திறம் படைத்த பேச்சாளர், அவற்றை ஏற்கும் திறம் அற்ற சிறியோர் கூடி இருக்கும் அவையில் மறந்தும் பேச வேண்டா.

No comments:

Post a Comment