தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம்

குறள் 212
தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம் தக்கார்க்கு
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், ஒப்புரவறிதல்]

பொருள்
தாள் - கால்; மரம்முதலியவற்றின்அடிப்பகுதி; பூமுதலியவற்றின்காம்பு; வைக்கோல்; முயற்சி; தாழ்ப்பாள்; படி; திறவுகோல்; ஒற்றைக்காகிதம்; சட்டையின்கயிறு; விளக்குத்தண்டு; விற்குதை; ஆதி; கடையாணி; வால்மீன்; சிறப்பு; கொய்யாக்கட்டை; தாடை; கண்டம்.

ஆற்றித் - ஆற்று-தல் - āṟṟu-   5 v. intr. 1. To becomestrong, powerful; வலியடைதல். ஆற்றாரு மாற்றியடுப (குறள், 493). 2. To be possible; கூடியதாதல். ஆற்றுந் துணையும் பொறுக்க (நாலடி. 75). 3. Tobe sufficient; போதியதாதல். தட்டுமுட்டுவிற்று மாற்றாது (பணவிடு. 225). 4. To escape, obtain deliverance, survive; உய்தல் (பிங்.) 5. To be equalto, to compare with; உவமையாதல். வையகமும்வானகமு மாற்ற லரிது (குறள், 101).--v. tr. 1. To  ; āṟṟu-   v. tr. அகற்று-. Toremove, put away; நீக்குதல் மையலாற்றிய குணத்து மாதவர் (அரிச். பு விவாக. 42).  ; āṟṟu-   5 v. tr. caus. of ஆறு-.1. To assuáge, appease, alleviate, mitigate; பசிமுதலியன தணித்தல் அரும்பசி களையவாற்றுவது காணான் (மணி. 11, 86). 2. To comfort,console, soothe; துக்கமுதலியன தணித்தல் அவன்விசனத்தை யாற்றினான். 3. To cool; உ்ணந்தணித்தல். வெந்நீரை ஆற்றிக்கொடு. 4. To dry, asthe hair; ஈரமுலர்த்துதல். குஞ்சியை ஆற்றின பின்பு(சீவக. 2422, உரை ) 5. To smooth out a twistedthread in order to keep it from untwisting orknotting; நூல்முறுக்காற்றுதல். Colloq. 

தந்த - தருதல் - trutl   v. noun. Giving, &c. See தா, v.; கொடை

பொருள் -  சொற்பொருள்; செய்தி; உண்மைக்கருத்து; செய்கை; தத்துவம்; மெய்ம்மை; நன்குமதிக்கப்படுவது; அறிவு; கொள்கை; அறம்; பயன்; வீடுபேறு; கடவுள்; பலபண்டம்; பொன்; மகன்; தந்திரம்; முலை; உவமேயம்; அருத்தாபத்தி; அகமும்புறமுமாகியதிணைப்பொருள்கள்; அர்த்தசாத்திரம்; தலைமை.

எல்லாம் - முழுதும்

தக்கார்க்கு - மேன்மக்கள்; நடுவுநிலைமையுடையோர்; பெருமையிற்சிறந்தோர்; உறவினர்.

வேளாண்மை - பயிர்த்தொழில்; உதவிபுரிதல்; கொடை; உண்மை.

செய்தல் - இயற்றுதல்; உண்டாக்கல்; சம்பாதித்தல்; ஒத்தல்.
பொருட்டு - காரணம்; மதிப்பிற்குரியது; நிமித்தமாக.

முழுப்பொருள்
தன்னுடைய முயற்சியிலும் உழைப்பிலும் ஈன்ற பொருள்கள் எல்லாம் எதற்கு? அதுபோல அவை இவ்வுலகில் யார்க்கு சேரும்? என்பதற்கு விடையாகவே இக்குறள் அமைகிறது. ஒருவர் தன் உழைப்பால் ஈன்ற செல்வம் எல்லாம் பிறருக்கு உதவி செய்வதற்காகவே. யார்க்கு உதவி செய்வது ? தக்கார்க்கு. அப்படி என்றால் உண்மையாக பிறர் உதவியினை தேவைப்படும் எளியோர், வயதானோர்/முதியோர், வறியோர்,  உடலால்லோ அல்லது வேறு சில நியாயமான காரணத்திற்காக உழைக்க முடியாதவர்கள், துறந்தோர் ஆகியோர்க்கு உதவ வேண்டும். நாம் உழைத்து சம்பாதிப்பது நாம் சுகமாக இருப்பதற்கு இல்லை பிறர்க்கு உதவி செய்யவே என்பதை சொல்லாமல் சொல்கிறார் திருவள்ளுவர். 

இந்த உதவியை கொடையை வேளாண்மையுடன் ஒப்பிட்டு சொல்வதால் உழவர் பயிர்த்தொழில் செய்து உணவு படைப்பது இவ்வுலகிற்கு அவர்கள் அளிக்கும் கொடை என்பதையும் நாம் உணர்ந்துகொள்ளலாம்.

மேலும்:
அறவழி நின்ற துறந்தோர்க்கும், அறிவு வழி நிற்கும் மாணாக்கருக்கும், அயர்ந்த வயதினரான முதியோருக்கும், அன்றாடம் உணவுக்கு வழியில்லாது, உழைத்துப் பிழைக்கவும் இயலாது அல்லாடும் வறியவர்களுக்கும் கொடுப்பதே தகுதியுடையோருக்குக் கொடுப்பதாகும்.

“நோன்றாள் நசைவளன்” (புறநா 148:2)

“தாள்படு செல்வம்” (புறநா 161:15)

“தாளாற்றலால் செய்த பொருளை யாவர்க்கும் அளித்து”  (125:7-8)

தாளாற்றலால் உதவுவதலை, “தாளாற்றலால் செய்த பொருளை யாவர்க்கும் அளித்து” என்று புறநானூற்றுப் பாடல் வரிகள் (125:7-8) தெரிவிக்கின்றன.

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
தக்கார்க்கு - தகுதி உடையார்க்கு ஆயின், தாள் ஆற்றித் தந்த பொருள் எல்லாம் - முயல்தலைச் செய்து ஈட்டிய பொருள் முழுவதும், வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு - ஒப்புரவு செய்தற் பயத்தவாம். (பிறர்க்கு உதவாதார் போலத் தாமே உண்டற்பொருட்டும் வைத்து இழத்தற்பொருட்டும் அன்று என்பதாயிற்று.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவன் முயன்று ஈட்டிய பொருளெல்லாம் தகுதி யுடையார்க்கு உபகரித்தற்காகவாம். இது பொருளுண்டானால் ஒப்புரவு செய்கவென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒப்புரவாளன் தன்னால் இயன்ற முயற்சி செய்து சேர்த்த பொருள் எல்லாம் தக்கவர்க்கு உதவி செய்வதற்கே ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முயன்று சம்பாதித்த பொருள் எல்லாம், உழைக்க முடியாமல் பொருள் தேவைப்படுவோர்க்கு உதவுவதற்கே.