வெகுளாமை - கோபியாமை, சினவாமை
வெகுளியை - வெகுளி - சினம்; வெறுப்பு; கபடமற்றவர்.
யார்மாட்டும் - யாரிடத்திலும் (பரிமேலழகர்: வலியார், ஒப்பார், எளியார்)
தீய - தீமை 1. Evil, wicked,sinful; தீமையான. 2. Fallacious; போலியான.
அதனான் - அதனால்
வரும் - வரும்
ஒருவர் நமக்கு தவறே செய்தாலும், சினம் ஊட்டும் படி செயல்கள் செய்தாலும் அதனை மறத்தலே சிறந்தது என்கிறார் திருவள்ளுவர். அதனை விட்டுவிட்டு, வலியார் ஒப்பார் எளியோர் என்று யாரானாலும் பிறரிடத்தில் கோபம் கொண்டால் அது நமக்கு தீய விளைவுகளையே விளைவிக்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
உதாரணமாக நாம் சினம் கொண்டால் நம் மனது ஒரு பதபதட்டுடன் இருக்கும். ஒரு தடவை கோபமாக வண்டி ஓட்டியதால் ஏதிரே சூரிய ஒளியை காண முடியாமல் கீழே பல்லத்தை கவனிக்காமல் கீழ விழுந்து அடிப்பட்டுக்கொண்டேன். இதே போல, பலர் சினத்தை மனதில் வைத்துக்கொண்டு உறவுகளை பேணாமல் அழித்துக்கொள்வர். அது ஒரு விதத்தில் தன்னுடைய நேரத்தையும் எடுக்கும், மனதில் மாசாக தங்கும்.
”அந்த ஒருகணம் மயங்கி பிறிதொரு கணம் எழும் எனில் இறப்பே என உணர்ந்த உச்சப் புள்ளியில் விழித்தெழுந்து கொடுங்கனவில் இருந்து என தன்னைக் கிழித்தெடுத்து தன்னிலையை திரட்டிக் கொண்டான். அதை சினமென வஞ்சமென ஆக்கி மேலும்மேலும் வெறி கொள்ளச்செய்து உருவடையச்செய்தான். சினம் போல் திரட்டிக்கொள்ள எளிதானது பிறிதொன்றுமில்லை. நெடுநேரம் அச்சினமாகவே தன் அனைத்திருப்பையும் மாற்றினான். சினம் ஓர் எண்ணமாக, பின்பு ஒரு பொருண்மையாக, பின்பு பற்றி எரியும் வலியாக, பின்பு எரிதலின் பேருவகையாக மாறி எரிந்து எரிந்து அணைந்து சாம்பலாகிப் பறந்து ஒழிந்து மீண்டும் அதே வெறுமை.”
No comments:
Post a Comment