எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப்

குறள் 299

எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப்

பொய்யா விளக்கே விளக்கு

[அறத்துப்பால், துறவறவியல், வாய்மை]

(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்

எல்லா - எல்லாம் - முழுதும், அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர்., அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்த பெரியோர்

விளக்கும் - விளக்கு - ஒளிதருங்கருவி; ஒளிப்பிழம்பு; ஒளிபெறச்செய்கை; 

விளக்கு - ஒளிதருங்கருவி; ஒளிப்பிழம்பு; ஒளிபெறச்செய்கை; 

அல்ல -  இல்லை, அன்று  

சான்றோர்க்குப் - அறிவொழுக்கங்களால் நிறைந்தோர்; சங்கப்புலவர்; வீரர், அறிவொழுக்கங்களால்நிறைந்த பெரியோர்

பொய்-த்தல் - poy-   11 v. பொய். intr. 1.To fail, as a prediction or omen; to deceivehope, as clouds; தவறுதல். விண்ணின்று பொய்ப்பின் (குறள், 13). 2. To prove false; தம் செயலினின்று பின்வாங்குதல். பொய்த்தோர் வில்லிகள்போவாராம் (கம்பரா. சூளா. 41). 3. To go to ruin;கெடுதல். பொருளென்னும் பொய்யா விளக்கம்(குறள், 753).--tr. 1. To lie, utter falsehood;to make false pretences; பொய்யாகப் பேசுதல்.தன்னெஞ் சறிவது பொய்யற்க (குறள், 293). 2. Todeceive, cheat; வஞ்சித்தல். நின்றோடிப் பொய்த்தல் (நாலடி, 111).

பொய்யாமை - பொய்பேசாமை; நடுவுநிலைமை.

பொய்யா - என்றும் தவறாத; என்றும் அணையாத

விளக்கே - விளக்கு - ஒளிதருங்கருவி; ஒளிப்பிழம்பு; ஒளிபெறச்செய்கை; சோதிநாள், தீபம்

விளக்கு - ஒளிதருங்கருவி; ஒளிப்பிழம்பு; ஒளிபெறச்செய்கை; சோதிநாள், தீபம்

முழுப்பொருள்

இயற்கையில் சூரியன் சந்திரன் அக்நி மட்டுமே ஒளிகள். மற்ற எல்லா ஒளிகளும் செயற்கையான ஒளிகள் தான். இவையாவும் விளக்கு எனக்கு கருதலாம் ஏனெனில் இவை இருளை போக்குகின்றன. ஆனால் இவ்விளக்குகள் யாவும் புறவயமாகவே மட்டுமே இருளை போக்குகின்றன. ஒரு மனிதனின் அகத்தில் இவை இருளைப் போக்காது. ஆதலால் அறிவு ஒழுக்கங்களில் நிறைந்த பெரியார்கள் சான்றோராகள் இவ்விளக்குகளை மெய்யான விளக்கென கருத மாட்டார்கள். 

அப்படியானால் எது மெய்யான விளக்கு? மெய்யான விளக்கென்பது பொய்யாவிளக்கு. வாய்மை (பொய் சொல்லாது இருத்தல்) என்பதே அகத்தில் ஒருபொழுதும் அணையாத விளக்கு (புறத்தில் இருக்கும் அணையா விளக்கு அல்ல). வாய்மை ஒரு விளக்காக ஒருவனுக்கு வழிகாட்டும். வாய்மையை அகத்தில் உள்ள இருளை போக்கும். வெளிச்சத்தை தரும். அகத்தில் இருள் நீங்குவதால் ஒருவன் மேன்மை அடைகிறான். ஆதலால் பெரியார் அவனை போற்றுவர். 

நான்மணிக்கடிகை  இரண்டுபாடல்களில் பொய்யைப்பற்றி பாடுகிறது. “ஒருவனைப் பொய் சிதைக்கும், பொன் போலும் மேனியை” என்றும், “புகழ்செய்யும் பொய்யா விளக்கு” (நான்மணி 22) என்றும் சொல்வதில் பொய் ஒருவரது உருவை அழிக்கும் என்றும் பொய்யாமையோ புகழைத்தரும் என்றும் கூறுகிறார். சுந்தரரும் தம் தேவாரத்தில், “பொய்யா நாவதனாற் புகழ்வார்கள் மனத்தினுள்ளே மெய்யே நின்றெரியும் விளக்கேயொத்த தேவர்பிரான்” (சுந்தரர்.கழிப்பாலை 9) என்பார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

"Above all, do not lie to yourself." — Fyodor Dostoyevsky

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் மொழிபெயர்த்த எமர்சனின் இயற்கையை அறிதல் புத்தகத்தில் செயல் பற்றி சில வார்த்தைகள்  (ஆத்மா என்ற கட்டுரையில் இருந்து) 

பருப்பிர பஞ்சம் எங்கிருந்து வந்தது? எங்கு போகிறது? பிரக்ஞை பின்வாங்கும் தருணங்களில் நமக்கு பற்பல உண்மைகள் வெளிப்படுகின்றன. மனித ஆத்மாவின் முன்பாக உன்னதமான உண்மை வெளிப்படையாக உள்ளது என நாம் அறிகிறோம். பிரமிப்பூட்டும் பிரபஞ்ச சாரம்; அது ஞானமோ அன்போ அழகோ வல்லமையோ அல்ல, மாறாக அனைத்துமேதான், ஒவ்வொன்றும்தான். அதற்காகவே எல்லாப் பொருட்களும் இருக்கின்றன; அதன்மூலமே எல்லா பொருட்களும் இருக்கின்றன; அது ஆத்மாவால் உருவாக்கப்படுவது; இயற்கையின் பின்னால் இருப்பது; இயற்கையெங்கும் இருப்பது; எல்லாமாக இருப்பது. ஆத்மா இருந்துகொண்டிருக்கிறது. அது நம்முள் காலமும் இடமும் இல்லாத இன்மையிலிருந்தபடி இயங்குவதில்லை. மாறாக நம் வழியாக ஆன்மீகமாக இயங்குகிறது. ஆகவே ஆத்மாவே அனைத்திற்கும் மேலான பேரிருப்பு. 

அது இயற்கையை நம்மைச் சுற்றி கட்டி எழுப்பியிருக்கிறது என்று கூற முடியாது. மாறாக அது இயற்கையை நம் வழியாக முன்வைக்கிறது; கிளைகள் வழியாக மரம் இலைகளையும் தளிர்களை மலர்களையும் முன்வைப்பதுபோல, மண்ணிலிருந்து தாவரங்கள் உருவாவதுபோல. ஆகவே மனிதன் இறைவனின் மார்பில் உறைகிறான். அவன் வற்றாத ஊற்றுகளால் ஊட்டப்படுகிறான். தன் தேவைக்கேற்ப குறையாத வலிமையைப் பெற்றுக்கொள்கிறான். மனிதனின் சாத்தியங்களை யார் எல்லை வகுக்க முடியும்? மேலான அந்தக் காற்றை நாம் ஒருமுறை சுவாசித்தோமென்றால், நீதி உண்மை ஆகியவற்றின் முழுமையான இயல்பை ஒருமுறை உணர்ந்துவிட்டோமென்றால் நாம் அறிவோம்; மனிதன் தன்னைப் படைத்த சக்தியின் மனதை முழுமையாகவே நானும் பெற முடியும் என்று. அவனே எல்லைகளுக்குட்பட்டு வந்த படைப்புசக்தி என்று. இந்த பார்வை ஞானம், சக்தி ஆகியவற்றின் ஊற்றுக்கண்கள் உள்ளன என்று எனக்குச் சொல்லப்படுகிறது.

    'முடிவின்மையின் மாளிகையைத் திறக்கும் 

    தங்கச்சாவி'

தன்  மீது உண்மையின் மகத்தான சான்றை கொண்டுள்ளது. காரணம் அது என்னுடைய ஆத்மாவை தூய்மைப்படுத்திக் கொள்வதன் மூலம் என் உலகை நானே உருவாக்கிக்கொள்வதற்குத் தேவையான உயிர்த்துடிப்பை எனக்கு வழங்குகிறது. 

மனித உடலில் உள்ள அதே ஆத்மசாரத்தின் நீட்சியே இவ்வுலகம். அது கடவுளின் சற்று குறைவுபட்ட உடல். நமது அபோதத்தில் கடவுளின் பிம்பம் விழும் விதம் அது. ஆனால் அது நமது உடலிலிருந்து ஒரு முக்கியமான விதத்தில் மாறுபடுகிறது. மனித உடலைப்போல அது மனித இச்சைக்கு உட்பட்டதல்ல. அதன் மகத்தான ஒழுங்கு நம்மை மீறிய ஒன்று. ஆகவே அது நம்மைப் பொறுத்தவரை புனிதமான பிரபஞ்ச மனத்தின் வெளிப்பாடுதான். நாம் நமது விலைகளை ஒப்பிட்டு அளந்துகொள்வதற்கான நிலையான மதிப்பு அது. நாம் சீரழியும்தோறும் நமக்கும் நமது வீட்டுக்கும் இடையேயான முரண்பாடு வெளிப்படையாக ஆகிறது. நம் இயற்கையிலிருந்து விலகும்தோறும் கடவுளிடமிருந்தும் அந்நியப்படுகிறோம். நாம் பறவைகளின் குரலை கேட்காமலாகிறோம். நாயும் நரியும் மானும் நம்மிடமிருந்து விலகி ஓடுகின்றன. சோளம், ஆப்பிள், உருளைக்கிழங்கு என்று ஒரு சில தாவரங்களின் உபயோகம் தவிர பிற தாவரங்களைப்பற்றி நமக்கு எதுவும் தெரியாமலாகிறது. ஒவ்வொரு துளியிலும் சாயலிலும் மகத்துவம் ததும்பும் நிலக்காட்சி கடவுளின் முகமன்றி வேறென்ன? எனினும் நாம் நமக்கும் இயற்கைக்கும் இடையேயான உறவில் எப்போதும் உள்ள முரண்பாட்டை உணரலாம். விவசாயிகள் மண்ணைத் தோண்டிக் கொண்டிருந்தால்  நம்மால் ஓர் இயற்கைக் காட்சியை ரசிக்க முடியாமல் போகிறது. பிற மனிதர்களின் பார்வையிலிருந்து முற்றாக விலகும்வரை கவிஞன் இயற்கையைக் கண்டு தான் அடையும் பரவசத்தில் ஏதோ வெட்கத்திற்குரிய விஷயம் இருப்பதுபோல உணர்கிறான். 

எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் மொழிபெயர்த்த எமர்சனின் இயற்கையை அறிதல் புத்தகத்தில் செயல் பற்றி சில வார்த்தைகள்  (சாத்தியக்கூறுகள் என்ற கட்டுரையில் இருந்து) 

உங்கள் உலகை நீங்களே கட்டி எழுப்புங்கள். உங்கள் மனம் என்ற தூய இருப்புடன் உங்கள் வாழ்வை எந்த அளவு நீங்கள் இசைவு கொள்ளச் செய்கிறீர்களோ அந்த அளவுக்கு மகத்தான சாத்தியங்கள் உங்கள் முன் விரியும். 

ஆத்மா பெருகி விரியும் அளவுக்கு அதற்கு சேவை செய்யும் பொருட்டு பொருட்களிலும் புரட்சிகரமாக விரிவு நிகழும். அதற்கிணையான வேகத்தில் பாம்புகள், சிலந்திகள் பூச்சிகள், மனநோய் விடுதிகள், சிறைகள், எதிரிகள் முதலிய உவப்பற்ற விஷயங்கள் மறையும். அவை தற்காலிகமானவையே. இயற்கையால் நீங்கள் காணும் மௌனங்களும், தீமைகளும் சூரியனால் உலர்த்தப்படும். காற்றால் ஊதியகற்றப்படும். தெற்கிலிருந்து வேனில் வரும்போது பனிப்படுகைகள் உருவாகிவிடுகின்றன. பூமியின் முகம் அதை வரவேற்கும் பொருட்டு பசுமை கொள்கிறது. முன்னேறிவரும் ஆன்மீக ஒளியில் அதன் பாதைகள் முழுக்க அணியலங்காரங்கள் நிறைகின்றன. அது செல்லுமிடமெல்லாம் அழகைச் சுமந்து செல்கிறது. அதை புகழும் பாடல்களைக் கொண்டு செல்கிறது. அது அழகிய முகங்களை வரையும். இனிய இதயங்களையும் விவேகம் மிக்க உரையாடல்களையும் தீரமிக்க செயல்களையும் தன் பாதை யெங்கும் உருவாக்கிறது. அங்கு தீமை எங்குமே தென்படாது. இயற்கையின் மீதான மனிதனின் அரசாட்சி வெறும் கவனிப்பேன் மூலம் வருவதல்ல. இன்று அந்த அரசு அவன் கனவுக்கும் அப்பால் கடவுளிடம் உள்ளது. அவன் அதில், குருடன் படிப்படியாக முழுப்பார்வையை அடையும் வியப்புக்கு ஈடான வியப்புடனும் பரவசத்துடனும் தான் நுழைய முடியும். 

பரிமேலழகர் உரை

எல்லா விளக்கும் விளக்கு அல்ல - புறத்து இருள் கடியும் உலகத்தார் விளக்குகள் எல்லாம் விளக்கு ஆகா, சான்றோர்க்கு விளக்கு பொய்யா விளக்கே - துறவான் அமைந்தார்க்கு விளக்காவது மனத்து இருள் கடியும் பொய்யாமை ஆகிய விளக்கே. (உலகத்தார் விளக்காவன: ஞாயிறு,திங்கள், தீ என்பன. இவற்றிற்குப் போகாத இருள் போகலின் 'பொய்யா விளக்கே விளக்கு' என்றார். அவ்விருளாவது அறியாமை. 'பொய்யாத விளக்கு' என்பது குறைந்து நின்றது. பொய் கூறாமையாகிய விளக்கு என்றவாறு. இனி இதற்குக் 'கல்வி முதலியவற்றான் வரும் விளக்கம் அல்ல: அமைந்தார்க்கு விளக்கமாவது பொய்யாமையான் வரும் விளக்கமே', என்று உரைப்பாரும் உளர்.).

மணக்குடவர் உரை

சான்றோர்க்கு எல்லாவறத்தினாலும் உண்டான ஒளியும் ஒளியல்ல: பொய்யாமையா னுண்டான ஒளியே ஒளியாகும். இது பொய்யாவிளக்குச் சான்றோர்க்கு இன்றியமையாதென்று கூறிற்று.

மு.வரதராசனார் உரை

(புறத்தில் உள்ள இருளை நீக்கும்) விளக்குகள் எல்லாம் விளக்குகள் அல்ல, சான்றோர்க்கு (அகத்து இருள் நீக்கும்) பொய்யாமையாகிய விளக்கே விளக்கு ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

உலகத்து இருட்டைப் போக்கும் விளக்குகள், விளக்கு ஆகா; பொய் சொல்லாமை என்னும் விளக்கே சான்றோர்க்கு விளக்கு ஆகும்.

Thirukkural - Management - Truthfulness

External lights, lights that dispel external darkness, are not considered lights though they are very much needed. For wise people only truthfulness that dispels mental darkness is considered a true light. Kural 299 brings to light that the best light is the light of truthfulness.

All lights are not lights: to the wise 

The only light is truth.

One of the purposes of knowledge is to dispel darkness. Truth and falsehood cannot go together. Truth dispels darkness. The light of truth is the supreme light among all. In addition to these, wise people admire and appreciate the quality of truthfulness.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh

All the lights are not lamps. Scholars consider Honesty as the only real lamp that doesn't fade. 

In nature, Sun, Moon and fire provide natural lights. Other lights are artificial. But these lights lighten up only the external environment.  These lights cannot remove the darkness inside the heart.  Moreover these lights cannot be there 24 hours in a day. 

Hence, scholars consider the real lamp which doesn't fade is Honesty. Honesty doesn't fade inside heart. Hence, honesty guides a person. Honesty removes darkness in the heart and gives lights. When darkness is removed, one gets better. Hence, scholars appreciate honest people

Questions that I ask to the kid

What is real light?