அழுக்காறு அவாவெகுளி இன்னாச்சொல்

குறள் 35
அழுக்காறு அவாவெகுளி இன்னாச்சொல் நான்கும்
இழுக்கா இயன்றது அறம்
[அறத்துப்பால், பாயிரவியல், அறன்வலியுறுத்தல்]

பொருள்

அழுக்காறு - பிறர்ஆக்கம்பொறாமை; மனத்தழுக்கு

அவா - எனக்குஇதுவேண்டும்என்னும்எண்ணம்; பெருவிருப்பம்; இறங்குகை.

வெகுளி - சினம்; வெறுப்பு; கபடமற்றவர்.

இன்னாச்  - துன்பம்; தீங்குதருபவை; கீழ்மையான; இகழ்ச்சி வெறுப்பு

சொல் - மொழி; பேச்சு; பழமொழி; உறுதிமொழி; புகழ்; மந்திரம்; சாபம்; கட்டளை; புத்திமதி; பெயர்ச்சொல்; வினைச்சொல்; இடைச்சொல், உரிச்சொல்என்னும்நால்வகைமொழிகள்; தமிழ்மொழியில்உள்ளஇயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல்எனநால்வகைப்பட்டமொழிகள்; நாடகவரங்கில்பேசப்படும்உட்சொல், புறச்சொல்; ஆகாசச்சொல்என்பன; சத்தம்; நாமகள்; பேசச்செய்வதானகள்; நெல்.

நான்கும் - ஆகிய நான்கும் 

இழுக்காறு - தீநெறி, தீயொழுக்கம்

இழுக்கா - இழக்காமல் 

இயன்றது - இயற்றுதல் - செய்தல்; நடத்துதல் சம்பாதித்தல் தோற்றுவித்தல் நூல்செய்தல்.

அறம் - தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.

முழுப்பொருள்
1) அழுக்காறு - பிறர் பொருள்களின் மீதும் ஆக்கங்களின் மீதும் வளர்ச்சியின் மீதும் பொறாமை
2) அவா - ஆசை, பேராசை; நம் புலன்களின் வழியே செல்லும் ஆசைகளில் / விருப்பங்களில் மூழ்குதல்
3) வெகுளி - கோபம், பிறர் மீது வெறுப்பு 
4) இன்னாச்சொல் - கீழ்மையான சொற்கள், துன்பத்தை தரும் சொற்கள், தீங்கு விளைவிக்கும் சொற்கள்; பிறர் மனதை காயப்படுத்தும் சொற்கள் 

மேற்சொன்ன நான்கும் தீயொழுக்கத்தை விளைவிக்கும். ஆதலால் இவை எதையும் பின்பற்றாமல் இவற்றை விலக்கிவிட்டு நாம் நமது வாழ்வை நடத்திச்சென்றால் அது நம்மை அறவழியில் கொண்டுசெல்லும். இவற்றை விலக்குவதும் அறமாகும் (ஒரு விதத்தில் கடமையாகும்). 

ஒப்புமை

“அழுக்காறு அவா முதலியவற்றைக் கைவிட்டு அறநூல்

முதலியவற்றை அறிந்து” (சிலப் 10:16, அடியார்)

“பொய்குறளை வௌவல் அழுக்காறு இவைநான்கும்

ஐயந்தீர் காட்சியார் சிந்தியார்” (ஆசாரக் 38)

“அச்சம் வெகுளி அவாஅழுக்கா றிங்ஙனே மாண்டன்” (பொன்வண்ணத் 99)

மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை

அழுக்காறு - பிறர் ஆக்கம் பொறாமையும்; அவா - புலன்கள்மேல் செல்கின்ற அவாவும்; வெகுளி - அவை ஏதுவாகப் பிறர்பால் வரும் வெகுளியும்; இன்னாச்சொல்- அதுபற்றி வரும் கடுஞ்சொல்லும் ஆகிய; நான்கும் இழுக்கா இயன்றது அறம் - இந்நான்கினையும் கடிந்து இடையறாது நடந்தது அறம் ஆவது. (இதனான், இவற்றோடு விரவி இயன்றது அறம் எனப்படாது என்பதூஉம் கொள்க. இவை இரண்டு பாட்டானும் அறத்தினது இயல்பு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை

மனக்கோட்டமும், ஆசையும், வெகுளியும், கடுஞ்சொல்லும் என்னும் நான்கினையும் ஒழித்து நடக்குமது யாதொன்று அஃது அறமென்று சொல்லப்படும். பின்னர்ச் செய்யலாகாதென்று கூறுவனவெல்லாம் இந்நான்கினுள் அடங்குமென்று கூறிய அறம் எத்தன்மைத் தென்றார்க்கு இது கூறப்பட்டது.

மு.வரதராசனார் உரை

பொறாமை, ஆசை, சினம், கடுஞ்சொல் ஆகிய இந்த நான்கு குற்றங்களுக்கும் இடங்கொடுக்காமல் அவற்றைக் கடித்து ஒழுகுவதே அறமாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

பிறர் மேன்மை கண்டு பொறாமை, புலன்கள் போகும் வழிச் செல்லும் ஆசை, இவை தடைபடும் போது வரும் கோபம், கோபத்தில் பிறக்கும் தீய சொல் எனும் இந்நான்கையும் விலக்கித் தொடர்ந்து செய்யப்படுவது அறம்.

குறளும் பொருளும் - பா.ராகவன் உரை

பொறாமை, பேராசை, கோபம், கடுஞ்சொல் இல்லாமையே அறம்.

Thirukkural - Management - Thoughts

Valluvar recommends through Kural 35 to keep away from the four vices to become a virtuous person. The vices are:

1) Envy — longing for things that belong to others 2) Greed — to have more, 3) Anger, and 4) Abusive words.

Envy, greed, wrath and harsh words- 

These four avoided is virtue.

A person cannot be virtuous if he desires for things that belong to others. Remember the philosophical question. ‘How much is enough?' There is no ceiling for our desires.  Whatever the other person has is more attractive. We always long for more. Longing for a thing that someone possesses leads to frustrations.

Greed makes a person lose his virtuous quality. We cannot be content when we are greedy. When greed stops, grace begins. When greed stops, peace begins. A person, after giving up greed, becomes peaceful with himself. Many people  have lost their names, popularity, and recognition just because of their greed.